AutoCAD Structural Detailing 2010 Pierwsze kroki z programem AutoCAD Structural Detailing, moduł Stal
Copyright 2009 Autodesk, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone Ta publikacja, ani żadna jej część, nie może być reprodukowana w żadnej formie, żadną metodą i w żadnym celu. AUTODESK, INC. NIE UDZIELA GWARANCJI ANI RĘKOJMI, W TYM UMOWNYCH ORAZ WSZELKICH WYNIKAJĄCYCH Z OBOWIĄZUJĄCEGO PRAWA NA UDOSTĘPNIONE PRZEZ AUTODESK MATERIAŁY, ZARÓWNO W ODNIESIENIU DO WAD TYCH MATERIAŁÓW, JAK I PRZYDATNOŚCI DO PRZEZNACZONEGO UŻYTKU I UDOSTĘPNIA JE WYŁĄCZNIE W TAKIM STANIE, W JAKIM SIĘ ZNAJDUJĄ W CHWILI UDOSTĘPNIENIA. W ŻADNYM WYPADKU AUTODESK, INC. NIE PONOSI ODPOWIEDZIALNOŚCI WOBEC OSÓB TRZECICH ZA SZKODY POWSTAŁE W ZWIĄZKU Z ZAKUPEM LUB UŻYWANIEM UDOSTĘPNIONYCH MATERIAŁÓW, W TYM ZA SZKODY WYNIKŁE POŚREDNIO, BĘDĄCE SKUTKIEM UBOCZNYM ORAZ SZKODY NIEBĘDĄCE ZWYKŁYM NASTĘPSTWEM TAKIEGO ZAKUPU LUB UŻYWANIA. WYŁĄCZNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ, JAKĄ PRZYJMUJE AUTODESK, INC. NIEZALEŻNIE OD FORMY DZIAŁANIA OGRANICZA SIĘ DO WYSOKOŚCI CENY ZAKUPU MATERIAŁÓW, O KTÓRYCH MOWA POWYŻEJ. Autodesk, Inc. zastrzega sobie prawo do wprowadzania poprawek i udoskonalania produktów stosownie do potrzeb. Publikacja ta opisuje stan produktu w momencie jego wydania i może odbiegać od późniejszych wersji produktu. Znaki towarowe firmy Autodesk Następujące znaki są zarejestrowanymi znakami towarowymi firmy Autodesk, Inc. w USA i/lub w innych krajach: Autodesk Robot Structural Analysis, Autodesk Concrete Building Structures, Spreadsheet Calculator, AutoCAD, Autodesk, Autodesk Inventor, Autodesk (logo) i Autodesk Revit. Znaki towarowe innych uprawnionych Wszystkie pozostałe nazwy znaków firmowych, nazwy produktów lub znaki towarowe należą do ich prawnych właścicieli. Współpraca programistyczna z innymi podmiotami ACIS Copyright 1989 2001 Spatial Corp. Częściowo Copyright 2002 Autodesk, Inc. Copyright 1997 Microsoft Corporation. Wszelkie prawa zastrzeżone. International CorrectSpell Spelling Correction System 1995 to własność Lernout & Hauspie Speech Products, N.V. Wszelkie prawa zastrzeżone. InstallShield 3.0. Copyright 1997 InstallShield Software Corporation. Wszelkie prawa zastrzeżone. Należy zapoznać się z bieżącą dokumentacją PANTONE Color Publications w celu odszukania dokładnego koloru. PANTONE oraz inne znaki towarowe Pantone, Inc. są wyłączną własnością Pantone, Inc. Pantone, Inc., 2002 Częściowo Copyright 1991 1996 Arthur D. Applegate. Wszelkie prawa zastrzeżone. Częściowo oprogramowanie bazuje na współpracy z Independent JPEG Group. Czcionki z biblioteki czcionek Bitstream Copyright 1992. Czcionki z Payne Loving Trust 1996. Wszelkie prawa zastrzeżone. Wydrukowany podręcznik oraz system pomocy powstały przy użyciu programu Idiom WorldServer. INSTYTUCJE RZĄDOWE Używanie, powielanie lub ujawnianie podlega ograniczeniom określonym przez Rząd Stanów Zjednoczonych odpowiednio w FAR 12.212 (Commercial Computer Software-Restricted Rights) i DFAR 227.7202 (Rights in Technical Data and Computer Software).
Spis treści Podręcznik Pierwsze kroki... 1 Pierwsze kroki... 1 Interfejs użytkownika... 1 Konfiguracja programu... 3 Definicja modelu konstrukcji stalowej... 5 Utworzenie nowego projektu... 5 Definicja siatki projektowej... 6 Definicja słupów... 10 Definicja belek... 12 Definicja połączeń... 15 Definicja stężeń... 27 Definicja rozkładu płatwi... 32 Definicja elementów warsztatowych... 35 Automatyczne pozycjonowanie... 37 Generowanie rysunków... 38
Podręcznik Pierwsze kroki Dziękujemy za wybranie programu AutoCAD Structural Detailing. Moduł Stal jest narzędziem do tworzenia dokumentacji wykonawczej dla konstrukcji stalowych. Umożliwia on automatyczną generację rysunków i zestawień materiałów bazując na przestrzennym modelu konstrukcji stalowej. Ćwiczenia zawarte w tym podręczniku pozwolą użytkownikowi na rozpoczęcie pracy z programem i zaprezentują krok po kroku jak stworzyć kompletny projekt od modelu konstrukcji po dokumentację warsztatową. Pierwsze kroki Przed rozpoczęciem ćwiczeń należy zainstalować i zarejestrować program AutoCAD Structural Detailing który stanowi część pakietu AutoCAD Revit Structure Suite. Obecnie dostępna jest wyłącznie 32 bitowa wersja programu, którą można zainstalować na systemie Windows XP/Vista. Pakiet AutoCAD Revit Structure Suite zawiera również programy AutoCAD oraz Revit Structure. Interfejs użytkownika Otwórz program AutoCAD Structural Detailing, moduł Stal. Po wyświetleniu okna programu przyjrzyjmy sie różnym jego obszarom. 1
Wstążka Inspektor obiektów Pasek zakładek Układ/Model Przestrzeń rysunku/modelu Wstążka Wstążka (Ribbon) jest to element interfejsu użytkownika zastępujący tradycyjne menu i paski narzędzi, pozwalający na łatwe zarządzanie i dostosowywanie obszaru roboczego. Wstążka składa się z kilku paneli, zgrupowanych na kartach oznaczonych według zadania/tematyki. Panele wstążki zawierają wiele poleceń, które dotychczas znajdowały się na paskach narzędzi i w oknach dialogowych, są to m.in.: ikony, listy rozwijane, suwaki, pola tekstowe i inne elementy charakterystyczne dla danej karty. Wstążka eliminuje konieczność wyświetlania wielu pasków narzędzi, sprawiając, że aplikacja wyświetla mniej funkcji i zwiększa obszar dostępny do pracy dzięki umieszczeniu całego interfejsu na niewielkim obszarze, który w każdym momencie pracy można włączyć lub wyłączyć. 2
UWAGA Istnieje możliwość wyboru klasycznego obszaru roboczego bez wstążki. Można tego dokonać następującymi sposobami: 1 Kliknij Zarządzaj Dostosowanie (Interfejs użytkownika) w oknie dialogowym Dostosuj interfejs użytkownika, na zakładce Dostosowywanie, w drzewku ASD/Obszary robocze wybierz ASD Stal klasyczny kliknij prawy klawisz myszy i wybierz z menu rozwijalnego Ustaw bieżący kliknij Zastosuj 2 Kliknij (w prawym dolnym rogu ekranu) i wybierz ASD Stal klasyczny. Inspektor obiektów Po lewej stronie ekranu znajduje się Inspektor obiektów. Inspektor jest narzędziem umożliwiającym zarządzanie elementami (obiektami) utworzonymi w programie AutoCAD Structural Detailing. Inspektor obiektów prezentuje listy elementów projektu w zależności od etapu projektowania (modelowanie / pozycje / wydruki). Używając Inspektora można wybierać elementy (lub grupy elementów), modyfikować ich właściwości lub używając predefiniowanych filtrów dostosowywać ilość wyświetlanych elementów do własnych preferencji. Filtry umożliwiają zarządzanie wyświetlaniem obiektów zarówno w samym Inspektorze jak i na ekranie. Pasek zakładek Układ/Model Na dole ekranu, tuż poniżej przestrzeni rysunku/modelu, znajduje się pasek zakładek Układ/Model. Na pasku tym pojawiły się dwie dodatkowe zakładki Arkusz Edycyjny i Arkusz Szablonów. Pierwsza służy do edycji i modyfikacji rysunków generowanych dla poszczególnych elementów lub całej konstrukcji (tzw. widoków). Druga zakładka prezentuje szablony rysunkowe dostępne w projekcie. Konfiguracja programu (Preferencje i Preferencje projektu) Preferencje W standardowym oknie dialogowym Opcje programu AutoCAD znajduje się dodatkowa zakładka Structural Detailing. Umożliwia ona m. in. wybór szablonu rysunkowego uruchamianego automatycznie podczas startu programu oraz nazwę przestrzeni pracy. Program udostępnia cztery predefiniowane szablony regionalne (francuski RBCS 033.dwt, angielski RBCS 044.dwt, polski RBCS 048.dwt i rosyjski RBCS 070.dwt). 3
Ustawienia standardowe dostosowywane są automatycznie język pracy ustawiany jest zgodnie z wersją językową zainstalowanego oprogramowania AutoCAD a szablon rysunkowy zgodnie z ustawieniami regionalnymi system operacyjnego. Zakładka Structural Detailing umożliwia również dostosowanie parametrów wyświetlania poszczególnych obiektów. Tu możemy zdecydować jak szczegółowo będą one prezentowane na ekranie. W ten sposób możemy zwiększyć wydajność wyświetlania modelu konstrukcji na słabszych konfiguracjach sprzętowych. Preferencje projektu Ta grupa ustawień konfiguracyjnych związana jest bezpośrednio z projektem. W oknie dialogowym Preferencje projektu, możliwy jest wybór dodatkowych baz materiałowych/profili a także zmiana stylów tabeli, wymiarowania czy opisów elementów ustawionych automatycznie przez wybrany szablon rysunkowy. 4
Definicja modelu konstrukcji stalowej W poniższym ćwiczeniu przedstawiono zastosowanie programu AutoCAD Structural Detailing Stal. Na przykładzie prostej konstrukcji stalowej (patrz rysunek poniżej) zilustrujemy krok po kroku sposób tworzenia modelu oraz proces przygotowania rysunków końcowych. Utworzenie nowego projektu Pierwsze z ćwiczeń pozwoli na utworzenie i nazwanie projektu, w którym zostanie zdefiniowana konstrukcja stalowa. 1 Otwarcie programu AutoCAD Structural Detailing moduł Stal: Kliknij Start ASD (Stal). 2 Kliknij Nowy. 3 W oknie dialogowym Wybierz szablon, wybierz plik RBCX 048.dwt (szablon polski) i kliknij Otwórz. 5
4 Kliknij Zapisz. 5 Wybierz lokalizację w menu rozwijalnym Zapisz w na górze okna dialogowego i wpisz Pierwsze_kroki_stal w polu Nazwa pliku. Kliknij przycisk Zapisz. 6 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja Siatki Projektowej. Definicja siatki projektowej W tym ćwiczeniu zostaną zdefiniowane przestrzenne siatki projektowe. Pierwsza, prostopadłościenna zostanie wykorzystana do utworzenia konstrukcji ram a druga do definicji dachu. 1 Definicja Siatki Projektowej1. Kliknij Model ASD Elementy (Siatki projektowe). Alternatywnie (dla obszaru roboczego ASD Stal klasyczny), kliknij menu Stal Siatki projektowe Utwórz siatkę projektową. Na zakładce Rozmiar/podział zmień rozmiary siatki w kierunkach osi X, Y i Z jak pokazano poniżej. Dodatkowo zmień ilość podziałów w kierunku osi Y do 1 a następnie kliknij przycisk (z prawej strony okna dialogowego). Zmień rozstaw osi w 3 rzędzie na 1000. 6
Na zakładce Opisy osi zaznacz opcję Wys.(Z) a następnie Użytkownika. Kliknij przycisk (z prawej strony okna dialogowego). Wpisz nazwy opisów osi jak pokazano poniżej. Kliknij OK a następnie naciśnij przycisk i wskaż dwa punkty w kierunku osi X. 7
UWAGA Upewnij się, że w programie AutoCAD włączony jest tryb Orto (naciśnij klawisz F8 w celu jego włączenia/wyłączenia). 2 Definicja Siatki projektowej2. W oknie dialogowym Siatka projektowa kliknij przycisk Klin, aby zmienić kształt definiowanej siatki. Na zakładce Rozmiar/podział zachowaj wartości rozmiaru siatki w kierunkach osi X i Y. Zmień rozmiar siatki w kierunku osi Z na 1000, odznacz opcję Nieregularny i zmień ilość podziałów na 1. Zmień wartość opcji Kalenica na 7500. Na zakładce Opisy osi odznacz opcje wyświetlania nazw osi w kierunkach osi X i Y. Następnie dla osi Z, poniżej opcji Użytkownika, kliknij przycisk. 8
Wpisz jako nazwy osi pokazane poniżej wartości. Kliknij OK a następnie naciśnij przycisk i wskaż na poziomie 6,00 punkty przecięcia następujących osi: A 1 i C 1 (punkty zaznaczono czerwonymi okręgami patrz rysunek poniżej). 3 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja słupów. 9
Definicja słupów W tym ćwiczeniu dodamy dodatkowe bazy danych profili w projekcie i załadujemy nowe typy profili. Następnie zdefiniujemy słupy i określimy ich położenie. 1 Deklaracja dodatkowej bazy danych profili EURO. Kliknij Model ASD Ustawienia (Preferencje projektu). Alternatywnie, kliknij menu Stal Preferencje projektu. Z okna po lewej stronie wybierz opcję Profile. W sekcji Baza danych (profile) kliknij i wybierz z rozwijalnego menu Katalog bazę profili EURO. Naciśnij OK, aby zamknąć okno dialogowe. Zauważ, że nazwa nowej bazy profili pojawiła się na liście aktywnych baz danych. 10
2 Dodanie dodatkowych profili z bazy danych EURO. W prawym dolnym rogu sekcji Baza danych (profile) kliknij a następnie z rozwijalnego menu Baza danych wybierz bazę EURO. Dla typu profilu CAE wybierz przekrój CAE 90x9 i naciśnij przycisk Dodaj>. Profil pojawi się na Liście wybranych profili. W ten sam sposób dodaj następujące profile: dla typu IPE IPE 270, IPE 330; dla typu HEB HEB 120 and dla typu UPE UPE 200. 3 Definicja słupów. Kliknij Model ASD Elementy (Profile). Alternatywnie, kliknij menu Stal Profile. Z rozwijalnego menu Profile wybierz IPE 330, jako Materiał STAL ST3S 215 a dla opcji Rodzina Słup. Naciśnij aby obrócić przekrój względem osi podłużnej (wartość kąta obrotu może byćć także wybrana z kilku predefiniowanych wartości lub wpisana jako dowolna wartośćć w polu Obrót). 11
UWAGA Aby zobaczyć więcej informacji o wybranym przekroju (charakterystyki geometryczne, sposób wykończenia powierzchni) naciśnij przycisk. Naciśnij aby wybrać jako metodę wstawienia profilu Wstaw za pomocą 2 punktów, następnie wskaż punkty przecięcia osi A 1 na poziomie 0,00 i A 1 na poziomie 6,00 (punkty zaznaczono czerwonymi okręgami patrz rysunek poniżej). Używając tego samego sposobu wstaw słup na przecięciu osi C 1. Naciśnij Enter i zamknij okno dialogowe. 4 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja belek. Definicja belek W tym ćwiczeniu zdefiniujemy belki i określimy ich położenie w modelu konstrukcji. Następnie skopiujemy całą ramę leżącą w osi 1 do osi 2. 1 Definicja belek ramowych. Kliknij Model ASD Elementy (Profile). Alternatywnie, kliknij menu Stal Profile. 12
W menu Profile i Materiał zachowaj aktualne wartości a dla Rodziny wybierz Belka. Ustaw obrót jako 0. Naciśnij aby wybrać jako metodę wstawienia profilu Wstaw za pomocą linii, następnie wskaż dwie skośne linie w definiowanej ramie (linie zaznaczono czerwonymi okręgami patrz rysunek poniżej). Naciśnij Enter i zamknij okno dialogowe. 2 Kopiowanie ramy. Wybierz wszystkie elementy ramy (zaznaczając oknem lub wskazując elementy w Inspektorze obiektów). Używając opcji Kopiuj programu AutoCAD, umieść ramę w osi 2. 13
3 Definicja belek łączących ramy. Kliknij Model ASD Elementy (Profile). Alternatywnie, kliknij menu Stal Profile. Z rozwijalnego menu Profile wybierz IPE 270, w menu Materiał i Rodzina zachowaj aktualne ustawienia. Naciśnij aby wybrać jako metodę wstawienia profilu Wstaw za pomocą linii, a następnie wskaż dwie linie łączące ramy na poziomie 5,00 (linie zaznaczono czerwonymi okręgami patrz rysunek poniżej). Naciśnij Enter i zamknij okno dialogowe. 14
4 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja połączeń. Definicja połączeń W tym ćwiczeniu zostaną zdefiniowane cztery typy połączeń elementów a następnie skopiujemy je dla pozostałych słupów i belek. 1 Definicja utwierdzenia słupa. Kliknij Model ASD Połączenia (Stopa słupa utwierdzenie). Alternatywnie, kliknij menu Stal Połączenia Automatyczne połączenia I Stopa słupa utwierdzenie. Wskaż dolną część słupa znajdującego się w punkcie przecięcia osi A i 1. Na zakładce Blacha czołowa stopy wybierz wartość parametru t (grubość blachy stopowej) jako 25, następnie zdefiniuj szerokość blachy (parametr z prawej strony) jako 320 i długość (parametr na dole) jako 520. W rozwijalnym menu Materiał wybierz STAL ST3S 215. 15
16 Na zakładce Żebra, wybierz grupy żeber, które chcesz wygenerować. Zaznacz pierwszą grupę 4 żeber na przedłużeniu półek słupa a następnie drugą grupę, która zawiera 2 żebra prostopadłe do półek słupa. Zdefiniuj wartość parametru h (Wysokość żeber) u góry okna dialogowego jako 180.
Na zakładce Śruby kotwiące wpisz rozstawy śrub parametr z lewej strony okna jako 220 i parametr na dole okna jako 420. Na zakładce Spoiny zachowaj standardowe ustawienia typów i wielkości spoin a następnie zaznacz opcję Klin (prawy górny róg okna dialogowego). W oknie dialogowym pojawiła się nowa zakładka Klin. 17
Na zakładce Klin wybierz z rozwijalnego menu profil HEB 120 i zachowaj standardową wysokość klina L. Naciśnij OK, aby wyświetlić połączenie i zamknąć okno dialogowe. 2 Kopiowanie połączenia. Kliknij Model ASD Połączenia (Kopiuj połączenie). Alternatywnie, kliknij menu Stal Obróbka Kopiuj połączenie. 18
UWAGA Wszystkie elementy generowane przez makra (połączenia, rozkłady elementów etc.) są reprezentowane graficznie przez symbol okręgu. Aby wyselekcjonować połączenie wystarczy kliknąć na odpowiadający mu symbol okręgu. Kliknij okrąg reprezentujący połączenie stopy słupa a następnie wskaż dolne części pozostałych słupów. 3 Definicja połączenia ramowego słupa i belki. Kliknij Model ASD Połączenia (Naroże ramy). Alternatywnie, kliknij menu Stal Połączenia Automatyczne połączenia I Naroże ramy. Wskaż słup znajdujący się w punkcie przecięcia osi A 1, następnie kliknij na skośną belką po prawej stronie (zauważ, że wszystkie komunikaty o wymaganych czynnościach wyświetlane są w linii komend). 19
Na zakładce Wzmocnienie wybierz jako Kształt wzmocnienia opcję Na śruby. Na zakładce Szczegóły wzmocnienia zdefiniuj szerokość blachy czołowej belki (parametr W na górze okna) jako 160. Wybierz wszystkie możliwe do wygenerowania żebra (3 w słupie, 1 w belce). Dodatkowo dla żebra belki zaznacz opcję Cała wysokość. Następnie w rozwijalnym menu Materiał wybierz STAL ST3S 215. 20
Na zakładce Szczegóły żeber zdefiniuj Wymiar skosu b, w polu Ustawiony, jako 20 (ustaw wartość zarówno dla Słupa jak i Belki). Na zakładce Otwory/Śruby wpisz odległość pierwszego rzędu śrub od krawędzi blachy jako 70 a następnie zwiększ ilość Rzędów śrub do 4. Zdefiniuj rozstawy kolejnych rzędów następująco: 200 130 200. Na zakładce Spoiny zachowaj standardowe ustawienia typów i wielkości spoin a następnie naciśnij OK, aby wyświetlić połączenie. 21
4 Kopiowanie połączenia ramowego. Kliknij Model ASD Połączenia (Kopiuj połączenie). Alternatywnie, kliknij menu Stal Obróbka Kopiuj połączenie. Kliknij okrąg reprezentujący połączenie ramowe, a następnie zaznacz pozostałe słupy i skośne belki. UWAGA Połączenia są kopiowane tylko dla elementów spełniających te same wymagania (typ elementu, wielkość, geometria łączonych elementów). W tym przypadku, zamiast pojedynczego zaznaczania pozostałych elementów można zaznaczyć całą konstrukcję i odpowiednie naroża ramy zostaną rozpoznane automatycznie. 5 Definicja połączenia skośnych belek (w kalenicy). Kliknij Model ASD Połączenia (Blacha czołowa wierzchołek). Alternatywnie, kliknij menu Stal Połączenia Automatyczne połączenia I Blacha czołowa wierzchołek). Wskaż obie belki w osi 1. 22
Na zakładce Blacha czołowa wybierz opcję Blachy symetryczne, a następnie jako Materiał dla blachy czołowej i żeber STAL ST3S 215. Zdefiniuj szerokość blachy czołowej (parametr b) jako 160. Ustaw wysunięcie blachy nad belkę jako 10 a wysokość blachy czołowej jako 450 (parametr z lewej strony). Na zakładce Żebra zaznacz opcję Symetria pionowa, następnie wybierz, które elementy zostaną wygenerowane zaznacz środnik i półkę w lewym, dolnym rogu schematu rysunkowego. Wpisz długość żebra (parametr na dole) jako 300. 23
Na zakładce Otwory/Śruby wpisz jako poziomy rozstaw śrub 100. Zdefiniuj odległość pierwszego rzędu śrub od krawędzi blachy jako 70 a następnie zwiększ ilość Rzędów śrub do 3 i zdefiniuj rozstawy pozostałych rzędów następująco: 220 100. Na zakładce Spoiny zachowaj standardowe ustawienia typów i wielkości spoin a następnie naciśnij OK, aby wyświetlić połączenie. 24
6 Kopiowanie połączenia belek w wierzchołku. Kliknij Model ASD Połączenia (Kopiuj połączenie). Alternatywnie, kliknij menu Stal Obróbka Kopiuj połączenie. Kliknij okrąg reprezentujący połączenie belek w wierzchołku, a następnie zaznacz skośne belki w drugiej ramie. 7 Definicja połączenia belki ze słupem: Kliknij Model ASD Połączenia kliknij ikonę, a następnie z menu rozwijalnego wybierz (Blacha czołowa belka/środnik słupa). Alternatywnie, kliknij menu Stal Połączenia Automatyczne połączenia I Blacha czołowa belka/środnik słupa. Wskaż słup znajdujący się w punkcie przecięcia osi A 2, a następnie kliknij na belkę znajdującą się na poziomie 5,0 w osi A. Na zakładce Blacha czołowa wybierz grubość blachy (parametr w lewym górnym rogu) jako 10, następnie określ szerokość blachy (parametr b) jako 150. Wybierz z rozwijalnego menu Materiał STAL ST3S 215. Wpisz wartość wysunięcia blachy czołowej ponad górną krawędź półki belki jako 15 a wysokość blachy jako 475 (parametr po prawej stronie). 25
Na zakładce Dopasowanie zachowaj ustawienia standardowe. Na zakładce Otwory/Śruby wpisz jako poziomy rozstaw śrub 90. Wpisz odległość pierwszego rzędu śrub od krawędzi blachy jako 50 a następnie zwiększ ilość Rzędów śrub do 3 i zdefiniuj rozstawy pozostałych rzędów następująco: 190 200. Na zakładce Spoiny zachowaj standardowe ustawienia typów i wielkości spoin a następnie naciśnij OK, aby wyświetlić połączenie. 26
8 Kopiowanie połączenia belki ze słupem. Kliknij Model ASD Połączenia (Kopiuj połączenie). Alternatywnie, kliknij menu Stal Obróbka Kopiuj połączenie. Kliknij okrąg reprezentujący połączenie belki ze słupem a następnie wskaż pozostałe słupy i belki łączące ramy. 9 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja stężeń. Definicja stężeń W tym ćwiczeniu, przy użyciu jednego z grupy makr Konstrukcje parametryczne, zostaną zdefiniowane stężenia. Aby to zrobić narysujemy najpierw dodatkowe linie pomocnicze. Nauczymy się także, jak używając filtrów ograniczyć ilość elementów wyświetlanych na ekranie. 1 Wykorzystanie filtra do wyświetlenia na ekranie jedynie Siatki projektowej 1. W Inspektorze obiektów wybierz filtr Aktualna selekcja z rozwijalnego menu (lewy górny róg okna dialogowego). Zaznacz opcję Użyj filtrów na ekranie i sprawdź na zakładce Model czy ikona Siatki projektowe jest aktywna. Na liście obiektów wybierz siatkę projektową Prostopadłościan i naciśnij przycisk Zastosuj, aby wyświetlić na ekranie tylko wybrany obiekt. 27
2 Definicja linii pomocniczych. Używając komendy Linia programu AutoCAD, narysuj linię pomiędzy punktami przecięć osi A 2 na poziomie 0,00 i A 1 na poziomie 5,00 (punkty zaznaczono czerwonymi okręgami patrz rysunek poniżej). W ten sam sposób narysuj linię pomiędzy analogicznymi punktami w osi C. Aby wyświetlić ponownie wszystkie elementy projektu na ekranie, przejdź do Inspektora obiektów i wybierz filtr Wszystkie obiekty z rozwijalnego menu (lewy górny róg okna dialogowego) i naciśnij przycisk Zastosuj. 3 Definicja stężeń. Kliknij Model ASD Konstrukcje parametryczne (Stężenia). Alternatywnie, kliknij menu Stal Konstrukcje parametryczne Stężenia. Jako Pierwszą pomocniczą linię stężenia kliknij linię pomocniczą w osi A, a następnie definiując Drugą pomocniczą linię stężenia naciśnij prawy klawisz myszy (w ten sposób akceptujesz odbicie lustrzane pierwszej linii, jako drugą oś stężenia i tym samym decydujesz o utworzeniu stężenia symetrycznego). Definiując 28
Pierwszy słup kliknij na słup znajdujący sie w punkcie przecięcia osi A 2, następnie wskaż (jako Drugi słup) słup w przecięciu osi A 1. Jako Ograniczenia (poziome) wskaż belkę na poziomie 5,0 w osi A i blachy stopowe obu słupów, a następnie naciśnij prawy klawisz myszy aby zaakceptować selekcję. Jako Dodatkowe pionowe ograniczenia wskaż obie blachy czołowe belki na poziomie 5,0 w osi A i naciśnij prawy klawisz myszy. Na zakładce Blachy węzłowe, w grupie opcji Typ blachy węzłowej, zaznacz Skos. Jako Materiał wybierz STAL ST3S 215. Wpisz 20 jako Odległość od krawędzi D. Na zakładce Blacha Środkowa, w sekcji Typ blachy środkowej zaznacz opcję Bez blachy. Na zakładce Krzyżulce, w sekcji Wybór krzyżulców, wybierz przekrój CAE 90x9. 29
Na zakładce Śruby/Spoiny, wpisz 40 w polach Odległość h1 i Odległość h2 i 70 jako Rozstaw śrub a. Ustawienia pozostałych zakładek zachowaj jako standardowe i naciśnij OK, aby wygenerować stężenia. Aby wyświetlić wygenerowane stężenia w płaszczyźnie: Kliknij Widok Widoki (Lewo). Alternatywnie, kliknij menu Widok Widoki 3D Lewa. 30
Powiększ lewy dolny róg i kliknij na blachę węzłową. Aby dostosować kształt blachy do własnych preferencji (zauważ, że wszystkie wygenerowane makrem elementy są w pełni edytowalne) zaznacz uchwyt w prawym dolnym rogu blachy i przeciągnij go do punktu przecięcia z blachą stopową. 31
W podobny sposób dostosuj blachę węzłową w drugim słupie. Analogicznie wygeneruj stężenia pomiędzy słupami w osi C (zauważ, że wszystkie ustawienia z poprzedniej definicji w makrze Stężenia zostały zachowane). 4 Powróć do izometrycznego widoku konstrukcji: Kliknij Widok Widoki (Płd. zach. izometryczne). Alternatywnie, kliknij menu Widok Widoki 3D Izometryczny SW. 5 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja rozkładu płatwi. Definicja rozkładu płatwi W tym ćwiczeniu, przy użyciu jednego z grupy makr Konstrukcje parametryczne, zostaną zdefiniowane płatwie. Zdefiniujemy także dodatkowe pręty (ściągi) pomiędzy osiami dźwigarów dachowych. 1 Definicja Rozkładu płatwi. Kliknij Model ASD Konstrukcje parametryczne płatwi). Alternatywnie, kliknij menu Stal Konstrukcje parametryczne Rozkład płatwi. (Rozkład Kliknij punkt przecięcia osi A 2 na poziomie 6,00 jako Punkt początkowy pierwszej płatwi, a następnie punkt przecięcia osi A 1 na tym samym poziomie jako Punkt końcowy pierwszej płatwi. 32
Wskaż następnie przecięcie osi B 1 na poziomie 7,00 jako Punkt leżący na ostatniej płatwi. UWAGA W celu precyzyjnego wskazania punktów przecięć osi użyj funkcji Powiększ powiększając wymagany fragment konstrukcji. Na zakładce Płatwie (w sekcji Rozmieszczenie płatwi), określ ilość pól między płatwiami (parametr z prawej strony okna dialogowego) jako 4 i odległość miedzy nimi jako 1850. Zdefiniuj odległość pierwszej płatwi (od wskazanej linii P1 P2) jako 100 a następnie wpisz odległość przewieszenia (z lewej i prawej strony) jako 1000. W grupie opcji Płatew, z rozwijalnego menu Profile wybierz UPE200 a jako Materiał STAL ST3S 215. Następnie zdefiniuj pionową odległość przekroju płatwi od punktu wstawienia (lewa strona okna dialogowego) jako 165 (połowa wysokości krokwi IPE330) i zaznacz opcję Obrócona, aby zmienić orientację przekroju (obrót o 180 ). 33
2 Definicja Ściągów. Na zakładce Ściągi wybierz z rozwijalnego menu (pierwsza opcja od góry w kolumnie Ściąg tabeli) ustawienie Pojedynczy. Zachowaj standardowe położenie ściągu w środku pola (Parametry 3750, 3750) pomiędzy słupami (Szerokość 7500). Zaznacz pierwszy rząd tabeli i wciśnij przycisk Właściwości poniżej. Tu można zmienić parametry ściągów. W tym przypadku zachowaj ustawienia standardowe i naciśnij OK. Na zakładce Podział zachowaj ustawienia standardowe (ze względu na geometrię i długość płatwi ich podział nie jest konieczny) a następnie naciśnij OK, aby wygenerować płatwie na połaci dachowej. 34
W ten sam sposób zdefiniuj płatwie na pozostałej części dachu. UWAGA Dla poprawnej definicji orientacji płatwi wskaż charakterystyczne punkty w następujący sposób: P1 (jako przecięcie osi C 1 na poziomie 6,00) następnie P2 (jako przecięcie osi C 2 na poziomie 6,00) i P3 (jako przecięcie osi B 2 na poziomie 7,00). 3 Przejdź do następnego ćwiczenia, Definicja elementów warsztatowych. Definicja elementów warsztatowych W tym ćwiczeniu zostaną zdefiniowane elementy warsztatowe. Elementem warsztatowym w programie AutoCAD Structural Detailing nazywamy grupę elementów (profili, blach lub części użytkownika) połączonych razem za pomocą łączników warsztatowych (śrub lub spoin). Elementy warsztatowe mogą być w projekcie definiowane automatycznie lub ręcznie (decydują o tym ustawienia Preferencji projektu). 35
1 Definicja elementów warsztatowych. W Inspektorze obiektów kliknij przycisk Elementy warsztatowe, aby wyświetlić elementy warsztatowe utworzone automatycznie. Zauważ, że dla płatwi, stężeńń i ściągów ( pojedyncze, niepowiązane części) elementy warsztatowe nie zostały utworzone. Aby utworzyć elementy warsztatowe dla wszystkich elementów projektu (także pojedynczych, jak płatwie) kliknij Model ASD Grupy (Elementy warsztatowe). Alternatywnie, kliknij menu Stal Narzędzia Elementy warsztatowe. Naciśnij Enter, aby zaakceptować powtórną definicjęę elementów warsztatowych ( i usunięcie istniejących). Zauważ, żee w Inspektorze obiektów (oprócz belek i słupów) pojawiły się dodatkowe elementy warsztatowe ściągi (Profil Rond 20), stężenia (Profil CAE 90x9) i płatwie (Profil UPE 200). 2 Przejdź do następnego ćwiczenia, Automatyczne pozycjonowanie. 36
Automatyczne pozycjonowanie W tym ćwiczeniu zostaną automatycznie przypisane nazwy (pozycje) wszystkim elementom modelu konstrukcji. Proces ten nazywany jest w programie AutoCAD Structural Detailing pozycjonowaniem. 1 Automatyczna definicja nazw elementów (autopozycjonowanie). Przejdź do Inspektora obiektów. Upewnij się, że wszystkie kategorie elementów wymaganych do spozycjonowania (ikony na zakładce Model) są włączone Profile, Blachy, Podczęści blachy, Podczęści profile i Elementy warsztatowe. Na zakładce Model kliknij dowolny element z listy obiektów i naciśnij prawy przycisk myszy. W otwartym menu kontekstowym wybierz opcję Zaznacz wszystko. Kliknij ponownie dowolny element z listy obiektów i naciśnij prawy przycisk myszy. W otwartym menu kontekstowym wybierz opcję Automatyczne pozycjonowanie. W otwartym oknie dialogowym zachowaj wszystkie ustawienia jako standardowe i naciśnij przycisk Uruchom. Zauważ, że po skończonym procesie w kolumnie Pozycja pojawiły się automatycznie utworzone nazwy elementów. 37
UWAGA Nazwy elementów tworzone są według domyślnych przedrostków zdefiniowanych dla każdej Rodziny elementów. Nazwa elementu warsztatowego składa sie z dużej litery (np. dla belki jest to litera B) i kolejnej liczby (np. dla belek B1, B2, B3 etc.). W ten sam sposób nazywane są pojedyncze elementy (profile i blachy) ale zamiast dużych liter stosowane są małe (np. dla profili belek b1, b2 etc. a dla blach bl1, bl2 etc.). 2 Przejdź do następnego ćwiczenia, Generowanie rysunków. Generowanie rysunków W tym ćwiczeniu zostaną automatycznie wygenerowane rysunki wykonawcze dla elementów warsztatowych. Utworzymy także rysunek zestawczy dla całej konstrukcji i zobaczymy jak powstają zestawienia materiałów a także jak umieszczać je na rysunkach. 1 Automatyczna generacja rysunku wykonawczego dla elementu warsztatowego (np. belki): Przejdź do Inspektora obiektów. Na zakładce Pozycje zaznacz kategorię Rodziny a następnie rozwiń (kliknij znak + ) kategorię Elementy warsztatowe i Belka. Zaznacz belkę B1, naciśnij prawy klawisz myszy i wybierz opcję Automatyczne wydruki. 38
Na zakładce Szablony wybierz w kolumnie Elementy warsztatowe szablon rysunkowy (predefiniowany zestaw widokóww elementu) El. warsztatowy 1:10. Na zakładce Formaty i skale,, w grupie opcji Aranżacja widoków, wybierz z rozwijalnego menu Tryb pracy opcję Element warsztatowy i podczęści (w tym trybie na rysunku wygenerowany będzie jeden element warsztatowy z przynależnymi elementami składowymi). Następnie w grupie opcji Formaty i skale dla Typu części Pojedyncze profile usuń przyciskiem (z prawej strony okna Skale) wszystkie skale poza 10 a przyciskiem (z prawej strony okna Formaty )dodaj format rysunku A2 ASD 033.dwt (program automatycznie dobierze wielkość formatu do zawartości rysunku z zadeklarowanej listy formatów). W ten sam sposób dobierz skalę (1: 10) i format rysunku (A22 ASD 033.dwt) dla pozostałych kategorii Typu części: Pojedyncze blachy, Elementy warsztatowe. 39
Na zakładce Opcje zachowaj ustawienia standardowe. Na zakładce Zestawienie stali zaznacz opcję Dodaj zestawienie i wybierz lokalizację tabeli na rysunku jako Lewy, dolny róg a następnie naciśnij przycisk Generuj. Po zakończonej generacji rysunku naciśnij przycisk Zamknij. 40
W Inspektorze obiektów przejdź na zakładkę Wydruki i kliknij dwukrotnie na B1, aby wyświetlić rysunek. (Zauważ, że widoki elementu warsztatowego i przynależnych części wstawione są na rysunku jako bloki. Dzięki temu można łatwo korygować rozmieszczenie widoków dostosowując je do własnych preferencji). 2 Definicja grupy Konstrukcja stalowa dla całego modelu konstrukcji. Wróć do przestrzeni Modelu (kliknij zakładkę Model na pasku zakładek Układ/Model), a następnie w Inspektorze obiektów wybierz również zakładkę Model. Kliknij dowolny element z listy obiektów i naciśnij prawy przycisk myszy. W otwartym menu kontekstowym wybierz opcję Zaznacz wszystko. Kliknij Model ASD Grupy (Grupa). Alternatywnie, kliknij menu Stal Narzędzia Grupa. Naciśnij Enter, aby zaakceptować typ grupy jako Standard, a następnie wpisz nazwę grupy Konstrukcja stalowa i naciśnij Enter. Zaakceptuj GUW jako układ współrzędnych grupy (ponownie naciskając Enter). 3 Definicja widoku izometrycznego grupy Konstrukcja stalowa. W Inspektorze obiektów, na zakładce Pozycje, wybierz kategorię Grupy. 41
Zaznacz grupę Konstrukcja stalowa i naciśnij prawy przycisk myszy. Z menu kontekstowego wybierz opcję Dołącz dokument. W oknie dialogowym Wybierz szablon możemy wybrać jaki typ widoku zostanie wygenerowany dla całej konstrukcji (widoki z boku/góry lub widoki izometryczne). W tym przypadku wybierz Grupa izometriaa dowolna 1:50 i naciśnij OK. 4 Modyfikacja widoku izometrycznego grupy Konstrukcja stalowa. W Inspektorze obiektów rozwiń drzewko Konstrukcja stalowa i Konstrukcja stalowa_rysunek. Kliknij na widoku Izometria 1:50 i naciśnij prawy przycisk myszy, a następnie opcję Dostosuj styl. 42
W lewym, górnym rogu okna dialogowego Ustawienie stylów wymiarowania Grupa, odznacz opcję Niewidoczne krawędzie. W prawym, dolnym rogu okna dialogowego Ustawienie stylów wymiarowania Grupa, naciśnij z prawej strony opcji Osie siatki projektowej. W oknie dialogowym Osie siatki projektowej, z rozwijalnego menu Styl tekstu, wybierz Standard i naciśnij OK. Zmodyfikowany widok (bez wyświetlania niewidocznych krawędzi profili i ze zmienionym stylem opisów siatek projektowych) powinien wyglądać jak na rysunku poniżej. 43
5 Definicja nowego wydruku. Na pasku zakładek Układ/Model zaznacz dowolną zakładkę, a następnie naciśnij prawy przycisk myszy i z menu kontekstowego wybierz opcję Z szblonu. W oknie dialogowym Wybierz szablon z pliku, wybierz szablon rysunkowy A2 ASD 033.dwt i naciśnij Otwórz. Naciśnij OK, aby zaakceptować A2 ASD jako nazwę arkusza. 6 Dodanie widoku izometrycznego konstrukcji do wydruku A2 ASD. Na pasku zakładek Układ/Model zaznacz arkusz A2 ASD. W Inspektorze obiektów, na zakładce Pozycje, kliknij na Izometria 1:50 i naciśnij prawy przycisk myszy. W otwartym menu kontekstowym wybierz opcję Dodaj jako blok do aktualnego Wydruku. 44
Wskaż punkt wstawienia widoku na wydruku A2 ASD. 7 Dodanie różnych typów zestawień do wydruku A2 ASD. Kliknij Rysunki ASD Zestawienia (Zestawienie stali). Alternatywnie, kliknij menu Stal Zestawienia Zestawienie stali. Naciśnij Enter, aby zaakceptować zakres zestawieniaa dla całej konstrukcji. Wskaż punkt wstawienia widoku na wydruku A2 ASD. Kliknij Rysunki ASD Zestawienia (Lista elementów warsztatowych). Alternatywnie, kliknij menu Stal Zestawienia Lista elementów warsztatowych. Naciśnij Enter, aby zaakceptować zakres zestawieniaa dla całej konstrukcji. Wskaż punkt wstawienia widoku na wydruku A2 ASD. UWAGA Aby dostosować wielkość tabeli kliknij na nią i naciśnij prawy klawisz myszy. Następnie z menu kontekstowego wybierz opcjęę Modyfikacja. Zmieniając szerokość/wysokość wierszy i kolumn (poprzez przeciągnięcie krawędzi) możesz dostosować wielkość tabeli do wymaganego rozmiaru. 45
Gotowy wydruk z wstawionym widokiem izometrycznym konstrukcji i zestawieniami materiałów powinien wyglądać jak na rysunku poniżej. Właśnie zakończyłeś Podręcznik pierwsze kroki z programem AutoCAD Structural Detailing, moduł Stal. 46