AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 1 SPIS TREŚCI

Transkrypt

1 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 1 SPIS TREŚCI 1. OPIS PROGRAMU OGÓLNY OPIS PROGRAMU ETAPY PRACY NAD RYSUNKAMI PROJEKTU KONSTRUKCJI OPCJE DOSTĘPNE W MENU PODZIEL PROJEKT (PRACA ROZPROSZONA) KONFIGURACJA PREFERENCJE PROJEKTU Preferencje projektu Ogólne Materiały Baza materiałów Profile Style Łączniki Normy Projekt - informacje PREFERENCJE Preferencje Ustawienia ogólne Parametry wyświetlania Profile Blachy Siatki projektowe Połączenia Śruby i spoiny INSPEKTOR OBIEKTÓW OPIS INSPEKTORA OBIEKTÓW INSPEKTOR OBIEKTÓW MODEL EDYCJA CZĘŚCI POZYCJE WYDRUKI SZABLONY STRUCTURAL DETAILING CENTER DODAJ SZABLON DODAJ WIDOK WYBIERZ SZABLON SZABLONY/WIDOKI - SPOSÓB POSTĘPOWANIA PRZY TWORZENIU WYDRUKU DEFINICJA FILTRÓW JAK ZDEFINIOWAĆ FILTR OBIEKTY I ICH WŁAŚCIWOŚCI KONSTRUKCJE TYPOWE KONSTRUKCJE TYPOWE SIATKA PROJEKTOWA SIATKA PROJEKTOWA PROSTOPADŁOŚCIAN KLIN GRANIASTOSŁUP ROZKŁAD OSI...58

2 strona: 2 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 5.6. OPIS OSI PRZYKŁAD DEFINICJI SIATKI PROJEKTOWEJ PROFILE PROFILE PROFILE ZAKRZYWIONE PRZYKŁAD DEFINICJI PROFILU UŻYTKOWNIKA LISTA PROFILI BLACHY BLACHY DEFINICJA BLACHY CZĘŚCI UŻYTKOWNIKA CZĘŚCI UŻYTKOWNIKA BAZA CZĘŚCI UŻYTKOWNIKA DEFINICJA NOWEJ CZĘŚCI UŻYTKOWNIKA KRATKI POMOSTOWE KRATKI POMOSTOWE OBRÓBKA DOPASUJ DO LINII DOPASUJ DO POLILINII DOPASUJ DO OBIEKTU PRZYKŁAD OPERACJI DOPASOWANIA DO OBIEKTU PUNKTY CHARAKTERYSTYCZNE DOTNIJ DWUSIECZNĄ FAZOWANIE NAROŻY - BLACHY PRZYKŁAD FAZOWANIA NAROŻY BLACHY GIĘCIE BLACHY WSTAW ŁUK - PROFILE KOPIUJ POŁĄCZENIE WYKRYWANIE KOLIZJI WIERCENIA/ŚRUBY/SPOINY WIERCENIA PARAMETRY ŚRUB ZASADY OBLICZANIA DŁUGOŚCI ŚRUBY DEFINICJA SPOINY POZYCJONOWANIE POZYCJA - DEFINICJA I OPIS POZYCJONOWANIE RĘCZNE AUTOMATYCZNE POZYCJONOWANIE DODATKOWE OGÓLNE NUMEROWANIE WERYFIKACJA POZYCJI PRZYKŁAD POZYCJONOWANIA I WYDRUKU AUTOMATYCZNEGO MENEDŻER RODZIN MENEDŻER RODZIN PRZYKŁAD DEFINICJI RODZINY PROFILI STYLE WYMIAROWANIA STYLE WYMIAROWANIA DEFINICJA/MODYFIKACJA STYLU WYMIAROWANIA

3 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: DEFINICJA/MODYFIKACJA STYLU WYMIAROWANIA - SCHEMAT KONSTRUKCJI ORIENTACJA WIDOKÓW ELEMENTÓW I WYMIARÓW NA RYSUNKU CZĘŚĆ OGÓLNA WYMIARY GEOMETRYCZNE PARAMETRY PRZEKROJU WYMIAROWANIE CZĘŚCI ZAKRZYWIONYCH CZĘŚCI W ROZWINIĘCIU - OPCJE WYMIARY GEOMETRYCZNE (POJEDYNCZA CZĘŚĆ) PUNKT ODNIESIENIA WYMIARY GEOMETRYCZNE (ELEMENT WARSZTATOWY) WYMIARY GEOMETRYCZNE (GRUPA) WYMIARY GEOMETRYCZNE (WIDOK 3D) DODATKOWE TEKSTY STYLE OPISÓW I SYMBOLI STYLE OPISÓW STYLE OPISÓW STYLE OPISÓW - OTWORY/ŚRUBY STYLE OPISÓW - CZĘŚCI/ELEMENTY WARSZTATOWE STYLE OPISÓW - OZNACZENIA POZIOMU STYLE OPISÓW - SYMBOLE SPOIN STYLE OPISÓW - OSIE SIATKI PROJEKTOWEJ TABELE ZESTAWCZE STALI TABELE ZESTAWCZE STALI - MENEDŻER STYLÓW TWORZENIE/MODYFIKACJA STYLU TABELI ZESTAWCZEJ STALI SKŁADNIKI I UKŁAD TABELI CZCIONKA, KOLOR, LINIA OPCJE SORTOWANIE I OPCJE SZCZEGÓŁOWE SKŁADNIA LINII PODSUMOWUJĄCEJ PRZYKŁAD GENERACJI I USTAWIANIA STYLU TABELI WYDRUK MENEDŻER WYDRUKU TABELI KOMPOZYCJA TABELI UKŁAD STRONY OBRAMOWANIA ODLEGŁOŚCI KOLORY I FORMATY NAGŁÓWEK STOPKA PARAMETRY SZABLONY LISTA KOMEND DOSTĘPNYCH W MODULE WYDRUKOWYM AUTOMATYCZNA GENERACJA RYSUNKÓW AUTOMATYCZNA GENERACJA RYSUNKÓW SZABLONY FORMATY I SKALE OPCJE ZESTAWIENIE MATERIAŁÓW PRZYKŁAD TWORZENIA RYSUNKÓW (WYDRUKÓW) POŁĄCZENIA Z INNYMI PROGRAMAMI POŁĄCZENIE AUTOCAD STRUCTURAL DETAILING - ROBOT IMPORT/EKSPORT DSTV PARAMETRY STEROWANIA NUMERYCZNEGO DSTV...157

4 strona: 4 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 20. AUTOMATYCZNA GENERACJA RYSUNKÓW - ZAPIS NA PLOTER ZAŁĄCZNIK - OPIS ELEMENTÓW KONSTRUKCJI TYPOWYCH (MAKR STALOWYCH) AUTOCAD STRUCTURAL DETAILING - STAL - OPIS KONSTRUKCJI TYPOWYCH (MAKR) RAMA WIELOPRZĘSŁOWA Rama wieloprzęsłowa - Geometria Rama wieloprzęsłowa - Profile Przykład definicji ramy przestrzennej KRATOWNICA DACHOWA Kratownica dachowa - geometria Kratownica dachowa - pasy Kratownica dachowa - słupki Kratownica dachowa - krzyżulce STĘŻENIA Definicja stężenia - zasady Stężenia - blachy węzłowe Stężenia - blacha środkowa Stężenia - krzyżulce Stężenia - śruby/spoiny Stężenia - kątowniki Stężenia - rury Stężenia - przewiązki Stężenia - ofsety Stężenia - ściąg Stężenia - Pręty / Śruba rzymska Przykład definicji stężeń ramy SCHODY Schody - geometria Schody - rozkład stopni Schody - definicja stopnia Schody - podest SCHODY KRĘCONE Schody kręcone - ogólne Schody kręcone - stopnie Schody kręcone - blacha podstawy Schody kręcone - barierka KLATKI SCHODOWE Klatki schodowe - ogólne Klatki schodowe - stopnie Klatki schodowe - kratki pomostowe Klatki schodowe - spoczniki i biegi schodów Klatki schodowe - właściwości spoczników Klatki schodowe - właściwości biegu schodów BARIERKI Barierki - geometria Barierki - profile Barierki - szczegóły Barierki - szyny Barierki - słupki pośrednie Barierki - mocowanie Barierki - bortnice DRABINY Drabiny - położenie Drabiny - pręty pionowe Drabiny - szczeble Drabiny - połączenia Właściwości połączenia

5 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Przykład definicji drabiny KOSZE OCHRONNE Kosze ochronne - kształt Kosze ochronne - szczegóły Kosze ochronne - wyjście Przykład definicji kosza ochronnego SŁUP (BLACHOWNICA) Słup (blachownica) - Geometria Słup (blachownica) - Części Słup (blachownica) - Spoiny BELKA (BLACHOWNICA) Belka (blachownica) - Geometria/Części Belka (blachownica) - Spoiny Przykład definicji blachownicy (belka) BELKA WIELOSEGMENTOWA (BLACHOWNICA) Belka wielosegmentowa - Ogólne Belka wielosegmentowa - Segmenty Belka wielosegmentowa - Właściwości segmentu Belka wielosegmentowa - Geometria/Części Belka wielosegmentowa - Spoiny Belka wielosegmentowa - Parametry styku segmentów Belka wielosegmentowa - Przesunięcie styku półki i otwory Belka wielosegmentowa - Ukosowanie Belka wielosegmentowa - Spoiny (styk segmentów) PROFIL WIELOGAŁĘZIOWY Profil wielogałęziowy - przekrój poprzeczny Profil wielogałęziowy - przewiązki Profil wielogałęziowy - spoiny PROFIL SPECJALNY: BELKA AŻUROWA Belka ażurowa - definicja ZASTRZAŁY Zastrzał - ogólne Zastrzał - połączenie z dźwigarem Zastrzał - połączenie z płatwią ROZKŁAD KRATEK POMOSTOWYCH Rozkład kratek pomostowych - Ogólne Rozkład kratek pomostowych - Kratka Rozkład kratek pomostowych - Odsunięcia ROZKŁAD PŁATWI Rozkład płatwi Rozkład płatwi - ściąg Rozkład płatwi - właściwości ściągu Rozkład płatwi - podział ROZWINIĘCIE RUR Rozwinięcie rur...303

6 strona: 6 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 1. OPIS PROGRAMU 1.1. Ogólny opis programu Program AutoCAD Structural Detailing służy do przygotowywania rysunków wykonawczych projektowanych konstrukcji stalowych. Po zakończeniu etapu projektowania architektonicznego konstrukcji oraz generacji modelu obliczeniowego konstrukcji (ten etap zawiera obliczenia i weryfikację elementów konstrukcji) następuje etap tworzenia dokumentacji technicznej projektu z wymaganymi rysunkami wykonawczymi. AutoCAD Structural Detailing - Stal jest programem umożliwiającym generację pełnej dokumentacji wykonawczej konstrukcji stalowych (rysunki + zestawienia materiałowe). Proces tworzenia rysunków w programie AutoCAD Structural Detailing - Stal jest zautomatyzowany. Rysunki generowane są na podstawie modelu 3D konstrukcji przy pomocy opcji dostępnych w programie AutoCAD Structural Detailing - Stal z możliwością wykorzystania opcji dostępnych w programie AutoCAD. W przypadku zmian w modelu konstrukcji możliwe jest automatyczne uaktualnienie stworzonej dokumentacji. AutoCAD Structural Detailing - Stal jest programem umożliwiającym generację rysunków wykonawczych; jest podzielony na kilka części, które są odpowiedzialne za: 1. połączenie z programem obliczeniowym (ROBOT Millennium): wymiana danych, ewentualne ponowne przeliczenie konstrukcji 2. edycję rysunku lub części rysunku (rzuty, przekroje itp.) - dodawanie dodatkowych elementów rysunku, korekta istniejących elementów konstrukcji, dodanie wymiarów elementów konstrukcji 3. generację końcowych rysunków wykonawczych 4. zarządzanie wydrukami. Program AutoCAD Structural Detailing w połączeniu z programem ROBOT Millennium pozwala na wykonanie pełnego projektu konstrukcji: stworzenie modelu konstrukcji i obliczenie konstrukcji wymiarowanie konstrukcji generacja rysunków wykonawczych z możliwością edycji stworzonych rysunków. Podstawowe zadania, które są wykonywane w programie AutoCAD Structural Detailing - Stal, to po odczycie modelu konstrukcji z programu obliczeniowego: możliwość tworzenia połączeń elementów konstrukcji możliwość dokonywania obróbki elementów (dopasowywanie do linii lub obiektu, fazowanie) wydzielenie w modelu konstrukcji elementów warsztatowych i grup - zgodnie z rzeczywistym przebiegiem montażu konstrukcji możliwość dowolnej definicji oznaczeń części możliwość rysunku całości oraz tworzenia całościowego zestawienia materiałów tworzenie rysunków szczegółowych. W programie wyróżnione zostały następujące obiekty: Model konstrukcji, elementy modelu konstrukcji - rzeczywiste elementy konstrukcji (3D); dla nich tworzone są końcowe rysunki Pozycja - obiekt związany z organizacją elementów modelu konstrukcji; oznaczenie (literowocyfrowe) identycznych części lub elementów warsztatowych występujących w konstrukcji Dokument - zestaw widoków pozycji w określonych rzutach i widokach (dla każdej pozycji można wygenerować dowolną liczbę dokumentów); dokument składa się widoków. UWAGA: Dokument może być edytowany tylko na arkuszu edycyjnym; dokument może być wydrukowany wyłącznie po wstawieniu na wydruk Szablon (dokumentu) - predefiniowany zestaw widoków tworzących logiczną całość (np. 3 rzuty danego obiektu); każdy dokument jest tworzony na podstawie szablonu, który determinuje jakie rysunki (rzuty, przekroje) powinny się w nim (czyli dokumencie) znaleźć Widok - pojedynczy rysunek; jest zawsze składnikiem dokumentu - jeżeli został dodany do wydruku, to jest równocześnie elementem wydruku. UWAGA: tylko widok (rysunek) znajdujący się na wydruku może zostać wydrukowany

7 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 7 Wydruk - gotowy wydruk składający się z widoków; jego odpowiednikiem w programie AutoCAD jest arkusz papierowy wraz ze znajdującymi się na nim widokami AutoCAD; dla każdego wydruku istnieje dokładnie jeden odpowiadający mu arkusz papierowy. Wymienione elementy są związane z etapami pracy nad projektem Etapy pracy nad rysunkami projektu konstrukcji Pracę nad tworzeniem dokumentacji projektowanej konstrukcji (rysunkami) można podzielić na następujące etapy: 1. Definicja lub wczytanie modelu konstrukcji Model konstrukcji może zostać zdefiniowany w programie AutoCAD Structural Detailing - Stal; może być również przygotowany w innym programie i otwarty w programie AutoCAD Structural Detailing - Stal (patrz: Połączenie AutoCAD Structural Detailing - ROBOT) Model konstrukcji - trójwymiarowe elementy rzeczywistej konstrukcji 3D; dla tych elementów tworzone będą rysunki. Wszystkie operacje wykonywane są na arkuszu modelu. Arkusz modelu to obiekt programu AutoCAD, który służy do pracy z modelem konstrukcji. 2. Nadanie pozycji elementom konstrukcji Pozycja - obiekt związany z organizacją elementów modelu konstrukcji; jednemu lub kilku elementom konstrukcji przypisuje się pozycję, dla której może zostać wygenerowany wspólny zestaw rysunków.

8 strona: 8 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Dostępne na dwóch zakładkach okna dialogowego Inspektor obiektów: Model i Edycja części; zdefiniowane pozycje są prezentowane na zakładce Pozycje. 3. Definicja dokumentów Dokument - zestaw rysunków dla pozycji (dla każdej pozycji można wygenerować dowolną ilość dokumentów); dokument składa się z widoków (dokument nie może być wydrukowany). Dokumenty są tworzone na podstawie szablonów, czyli predefiniowanych zestawów widoków tworzących logiczną całość (np. 3 rzuty danego obiektu); szablon determinuje jakie rysunki (rzuty, przekroje) powinny się znajdować w dokumencie. Wszystkie operacje wykonywane są na arkuszach edycyjnych. Arkusz edycyjny jest obiektem programu AutoCAD. Tylko jeden dokument może być aktywny i tylko on może być edytowany na arkuszu edycyjnym. Zawartości arkusza edycyjnego nie należy drukować.

9 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 9 4. Definicja (edycja) widoków/rzutów Widok - pojedynczy rysunek zawsze będący składnikiem dokumentu; jeżeli został dodany do wydruku, to jest równocześnie elementem wydruku - tylko widok (rysunek) znajdujący się na wydruku może zostać wydrukowany. Rzuty elementów warsztatowych tworzone są w oparciu o układ współrzędnych części głównej (domyślnie jest to najdłuższa część wchodząca w skład elementu wysyłkowego). Aby zmienić rzuty, można albo obrócić widok, albo przed generacją rysunków zmienić część główną elementu wysyłkowego (posługując się komendą Zmień część główną znajdującą się w menu kontekstowym Inspektora obiektów na zakładce Model). Edycja jest przeprowadzana na arkuszu edycyjnym. 5. Generacja wydruku Wydruk - przygotowany gotowy wydruk; składa się z widoków (dla każdego Wydruku istnieje dokładnie jeden odpowiadający mu arkusz papierowy). Wszystkie operacje wykonywane są na arkuszach wydruku (papieru). Arkusz wydruku jest obiektem programu AutoCAD. Służy do kompozycji końcowego wydruku. Dla każdego arkusza wydruku (papierowego) istnieje jeden wydruk. Patrz również: Przykład tworzenia dokumentów i wstawienie dokumentów na rysunek

10 strona: 10 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 1.3. Opcje dostępne w menu Poniżej przedstawione są wszystkie opcje dostępne w programie AutoCAD Structural Detailing (menu części stalowej). Podane zostanie położenie opcji w menu tekstowym, ikona symbolizująca tę opcję, komenda powodująca uruchomienie opcji z linii komend oraz krótki opis opcji. Utwórz projektową siatkę Otwarcie okna dialogowego Siatki projektowe; opcja umożliwia wprowadzenie siatki projektowej ułatwiającej definicję modelu konstrukcji w przestrzeni 3D. Menu: komenda Stal / Siatki projektowe / Utwórz siatkę projektową Linia komend: RBCS_WF Dodaj węzeł siatki projektowej Usuń węzeł siatki projektowej Dodaj linię siatki projektowej Usuń linię siatki projektowej Profile Blachy Profile zakrzywione Części użytkownika Kratki pomostowe Pręty wielogałęziowe Opcja umożliwia utworzenie dodatkowego węzła w istniejącej siatce projektowej. Menu: komenda Stal / Siatki projektowe / Dodaj węzeł siatki projektowej Linia komend: RBCS_ADDNODE Opcja umożliwia usunięcie węzła w istniejącej siatce projektowej. Menu: komenda Stal / Siatki projektowe / Usuń węzeł siatki projektowej Linia komend: RBCS_WF_DELNODE Opcja umożliwia utworzenie dodatkowej linii w istniejącej siatce projektowej. Menu: komenda Stal / Siatki projektowe / Dodaj linię siatki projektowej Linia komend: RBCS_WF_ADDLINE Opcja umożliwia usunięcie linii w istniejącej siatce projektowej. Menu: komenda Stal / Siatki projektowe / Usuń linię siatki projektowej Linia komend: RBCS_WF_DELLINE Otwarcie okna dialogowego Profile; opcja umożliwia definicję pręta o wybranym przekroju. Menu: komenda Stal / Profile Linia komend: RBCS_PROFILE Otwarcie okna dialogowego Blachy; opcja umożliwia definicję blach. Menu: komenda Stal / Blachy Linia komend: RBCS_PLATE Otwarcie okna dialogowego Profile zakrzywione; opcja umożliwia definicję pręta krzywoliniowego o wybranym przekroju. Menu: komenda Stal / Profile zakrzywione Linia komend: RBCS_BENT Otwarcie okna dialogowego Części użytkownika; opcja umożliwia określenie (wybór) obiektów użytkownika. Menu: komenda Stal / Części użytkownika Linia komend: RBCS_USERPART Otwarcie okna dialogowego Kratki pomostowe; opcja umożliwia definicję kratki pomostowej o podanych wymiarach i ciężarze. Menu: komenda Stal / Kratki pomostowe Linia komend: RBCS_GRATE Otwarcie okna dialogowego Pręty wielogałęziowe; opcja umożliwia definicję pręta o profilu złożonym (wielogałęziowym). Menu: komenda Stal / Pręty wielogałęziowe Linia komend: RBCT_MMACRO

11 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 11 Belka ażurowa Dotnij do linii Dopasuj do linii Dopasuj polilinii Dopasuj obiektu do do Otwarcie okna dialogowego Belka ażurowa; opcja umożliwia definicję belki ażurowej. Menu: komenda Stal / Belka ażurowa Linia komend: RBCT_MMACRO Opcja umożliwia przeprowadzenie cięcia części (profilu, blachy) do płaszczyzny określonej przez linię. Menu: komenda Stal / Obróbka / Dotnij do linii Linia komend: RBCS_CUTBYLINE Opcja umożliwia docięcie profilu do płaszczyzny określonej przez linię, prostopadłej do LUW. Menu: komenda Stal / Obróbka / Dopasuj do linii Linia komend: RBCS_FITTOLINE Opcja umożliwia docięcie części do płaszczyzny łamanej określonej przez polilinię, prostopadłej do LUW. Menu: komenda Stal / Obróbka / Dopasuj do polilinii Linia komend: RBCS_FITTOPOLY Otwarcie okna dialogowego Dopasuj do obiektu. Opcja umożliwia docięcie części do innej części stalowej. Menu: komenda Stal / Obróbka / Dopasuj do obiektu Linia komend: RBCS_FITOBJ Dotnij dwusieczną Otwarcie okna dialogowego Dotnij dwusieczną. Opcja umożliwia wzajemne docięcie dwóch przecinających się profili przy pomocy dwusiecznej kąta pomiędzy ich osiami. Menu: komenda Stal / Obróbka / Dotnij dwusieczną Linia komend: RBCS_CUTBISEC Wydłuż Skróć Gięta blacha Usuń gięcie blachy Podziel profil Połącz profile Podziel blachę Opcja umożliwia wydłużenie istniejącego profilu wzdłuż jego osi. Menu: komenda Stal / Obróbka / Wydłuż Linia komend: RBCS_LENGTHEN Opcja umożliwia skrócenie istniejącego profilu wzdłuż jego osi. Menu: komenda Stal / Obróbka / Skróć Linia komend: RBCS_SHORTEN Opcja umożliwia dokonanie gięcia wskazanej blachy. Menu: komenda Stal / Obróbka / Gięta blacha Linia komend: RBCS_BENTPLATE Patrz również: Gięcie blach Opcja umożliwia usunięcie istniejącego gięcia wskazanej blachy. Menu: komenda Stal / Obróbka / Usuń gięcie blachy Linia komend: RBCS_UNBENTPLATE Opcja umożliwia podzielenie istniejącego profilu na kilka niezależnych części. Menu: komenda Stal / Obróbka / Podziel profil Linia komend: RBCS_SPLIT Opcja umożliwia połączenie niezależnych profili w jeden profil. Menu: komenda Stal / Obróbka / Połącz profile Linia komend: RBCS_MERGE Opcja umożliwia podzielenie istniejącej blachy na kilka niezależnych części. Należy wskazać blachę i zdefiniować linię cięcia (linia cięcia może być definiowana jako linia, polilinia lub łuk). Dodatkowo może zostać zdefiniowany rozstaw pomiędzy częściami podzielonej blachy (rozstaw jest

12 strona: 12 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika zdefiniowany rozstaw pomiędzy częściami podzielonej blachy (rozstaw jest symetrycznie rozdzielany po obydwu stronach linii cięcia). UWAGA: Jeżeli linia cięcia przecina zdefiniowane w blasze fazowania, to wtedy te fazowania są usuwane z blachy. Jeżeli linia cięcia nie przecina fazowania, to pozostają one w podzielonych częściach blachy. Menu: komenda Stal / Obróbka / Podziel blachę Linia komend: RBCS_SPLIT Połącz blachy Dodaj wierzchołek blachy Opcja umożliwia połączenie dwóch niezależnych blach w jedną blachę. Aby można było połączyć dwie blachy w jedną, spełnione muszą być następujące warunki: - blachy muszą leżeć w jednej płaszczyźnie - blachy muszą się ze sobą stykać. Wynikiem połączenia blach jest blacha (typ: użytkownika) wykonana z materiału, z którego wykonana jest blacha wskazana jako pierwsza. Zachowywane są wszystkie obróbki łączonych blach. Menu: komenda Stal / Obróbka / Połącz blachy Linia komend: RBCS_MERGE Opcja umożliwia dodanie wierzchołka (lub wierzchołków) na polilinii definiującej wskazaną blachę. Dodanie nowego wierzchołka blachy powoduje zmianę typu tej blachy (na blachę użytkownika). Menu: komenda Stal / Obróbka / Dodaj wierzchołek blachy Linia komend: RBCS_ADDVERTEX Usuń blachy Fazuj blachy wierzchołek naroże Opcja umożliwia usunięcie wierzchołka (lub wierzchołków) należącego do polilinii definiującej wskazaną blachę. UWAGA: usunięcie wierzchołka blachy jest możliwe jedynie wtedy, gdy po usunięciu wierzchołka kontur blachy będzie zamkniętą poliginią (oznacza to, że np. nie jest możliwe usunięcie wierzchołka w blasze o kształcie trójkąta). Usunięcie nowego wierzchołka blachy powoduje zmianę typu tej blachy (na blachę użytkownika). Menu: komenda Stal / Obróbka / Usuń wierzchołek blachy Linia komend: RBCS_REMOVEVERTEX Opcja umożliwia przeprowadzenie fazowania naroża blachy. Dostępnych jest kilka typów fazowania. Menu: komenda Stal / Obróbka / Fazuj naroże blachy Linia komend: RBCS_CHAMFCORN Wstaw łuk Wiercenie/Śruba Spoina Opcja umożliwia wstawienie łuku (profilu zakrzywionego) pomiędzy dwa wskazane profile. Po wskazaniu dwóch profili w linii komend zadawane jest pytanie: Czy chcesz połączyć profile? Odpowiadając na to pytanie, wynikowy profil może być zatem: - NIE: złożeniem trzech profili (dwóch profili wyjściowych i profilu zakrzywionego) - TAK: jednym profilem (trzy profile składowe zostaną połączone w jeden profil). Menu: komenda Stal / Obróbka / Wstaw łuk Linia komend: RBCS_BENDCORNER Otwarcie okna dialogowego Wiercenia; opcja umożliwia definicję otworów i śrub. Menu: komenda Stal / Obróbka / Wiercenie\śruba Linia komend: RBCS_DRILL Otwarcie okna dialogowego Spoiny; opcja umożliwia definicję połączeń spawanych. Menu: komenda Stal / Obróbka / Spoina Linia komend: RBCS_WELD

13 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 13 Spoina wielokrotna Kopiuj spoinę Kopiuj wiercenia / śruby Przejmij wiercenia Wstaw śruby Rozbij grupę wierceń/śrub Usuń śruby Kopiuj połączenie Uaktualnij połączenia Połączenia Otwarcie okna dialogowego Spoiny; opcja umożliwia definicję połączeń spawanych dla kilku elementów jednocześnie. Po wskazaniu kilku obiektów (profile, blachy) w programie wykonywana jest analiza powierzchni kontaktu dla wskazanych elementów. Po wybraniu typu spoiny w oknie dialogowym Spoiny generowane są połączenia spawane dla wskazanych elementów. Menu: komenda Stal / Obróbka / Spoina wielokrotna Linia komend: RBCS_MWELD Opcja umożliwia skopiowanie wybranych spoin. Menu: komenda Stal / Obróbka / Kopiuj spoinę Linia komend: RBCS_COPYWELD Opcja umożliwia skopiowanie wybranych wierceń lub śrub. Menu: komenda Stal / Obróbka / Kopiuj wiercenia/śruby Linia komend: RBCS_COPYDRILL Opcja umożliwia przejęcie wszystkich własności wybranego wiercenia. Menu: komenda Stal / Obróbka / Przejmij wiercenia Linia komend: RBCS_TAKEDRILL Opcja umożliwia wstawienie śrub w wybrane wiercenie. Menu: komenda Stal / Obróbka / Wstaw śruby Linia komend: RBCS_BOLTHOLES Opcja umożliwia rozbicie grupy wierceń/śrub na podstawowe obiekty programu AutoCAD. Menu: komenda Stal / Obróbka / Rozbij grupę wierceń/śrub Linia komend: RBCS_EXPLDRILL Opcja umożliwia usunięcie śrub. Menu: komenda Stal / Obróbka / Usuń śruby Linia komend: RBCS_REMBOLTS Opcja umożliwia kopiowanie wybranego połączenia. Menu: komenda Stal / Obróbka / Kopiuj połączenie Linia komend: RBCS_CONNECTION Patrz również: Kopiuj połączenie Opcja umożliwia uaktualnianie wybranych połączeń po dokonaniu zmian geometrii konstrukcji; połączenia zostaną dostosowane do nowych wymiarów konstrukcji; tryb aktualizacji połączeń zależy od ustawień opcji znajdujących się w oknie dialogowym Preferencje projektu. Menu: komenda Stal / Obróbka / Uaktualnij połączenia Linia komend: RBCS_CONNUPDATE Patrz również: Preferencje projektu / Ogólne Podmenu i pasek narzędzi umożliwiające automatyczne tworzenie różnych typów połączeń pomiędzy wskazanymi elementami konstrukcji stalowych. Blachownice Podmenu i pasek narzędzi umożliwiające automatyczne tworzenie blachownic; w obecnej wersji dostępna jest możliwość definicji słupa, belki i belki wielosegmentowej. Rozbij Opcja pozwala na rozbicie niektórych obiektów złożonych (grup, połączeń) na pojedyncze elementy. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Rozbij Linia komend: RBCS_EXPLODE

14 strona: 14 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Własności obiektów Grupa Elementy warsztatowe Opcja pozwala na zmianę parametrów wybranych obiektów; otwierane jest okno dialogowe, w którym dokonana może zostać zmiana wartości parametrów wybranego obiektu. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Własności obiektów Linia komend: RBCS_PROPERTIES Opcja umożliwia tworzenie grup wybranych obiektów. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Grupa Linia komend: RBCS_GROUP Opcja umożliwia tworzenie elementów warsztatowych (grup montażowych) na podstawie zdefiniowanych połączeń. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Elementy warsztatowe Linia komend: RBCS_ASSEMBLY Pytania Informacje obiekcie Grupa Element warsztatowy o Otwarcie okna tekstowego ACAD; opcja umożliwia uzyskanie informacji o wskazanym obiekcie. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Pytania / Informacje o obiekcie Linia komend: RBCS_INQ_ELEMENT Otwarcie okna tekstowego ACAD; opcja umożliwia uzyskanie informacji o grupie, do której należy wskazany obiekt. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Pytania / Grupa Linia komend: RBCS_INQ_GROUP Otwarcie okna tekstowego ACAD; opcja umożliwia uzyskanie informacji o elemencie warsztatowym (grupie montażowej), do której należy wskazany obiekt. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Pytania / Element warsztatowy Linia komend: RBCS_INQ_ASSEMBLY Środek ciężkości Otwarcie okna tekstowego ACAD; opcja umożliwia obliczenie współrzędnych środka ciężkości dla konstrukcji lub jej wybranej części. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Pytania / Środek ciężkości Linia komend: RBCS_INQ_COG Wielkość modelu Otwarcie okna tekstowego ACAD; opcja umożliwia obliczenie wymiarów oraz ciężaru dla konstrukcji lub jej wybranej części. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Pytania / Wielkość modelu Linia komend: RBCS_INQ_MSIZE Wykrywanie kolizji Menedżer rodzin Opcja umożliwia znalezienie kolizji elementów składowych konstrukcji (profile, blachy, śruby itp.). W linii komend wyświetlana jest liczba znalezionych kolizji pomiędzy elementami konstrukcji. Możliwy jest zapis testów kolizji; są one zapisywane na warstwie RBCS_Collision_Detection, a reprezentowane są poprzez obiekty 3D Solid programu AutoCAD. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Pytania / Wykrywanie kolizji Linia komend: RBCS_INQ_COLISION Patrz również: Wykrywanie kolizji Otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin; opcja umożliwia zarządzanie rodzinami elementów stalowych. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Menedżer rodzin Linia komend: RBCS_FAMILIES

15 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 15 Filtry Pokaż selekcję Ukryj selekcję aktualną aktualną Opcja umożliwia filtrowanie obiektów na rysunku (wyświetlenie tylko wyselekcjonowanych obiektów). Filtr jest również dostępny z okna dialogowego Inspektor obiektów. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Filtry / Pokaż aktualną selekcję Linia komend: RBCT_SHOWCURSEL Opcja umożliwia filtrowanie obiektów na rysunku (wyświetlenie tylko niewyselekcjonowanych obiektów). Filtr jest również dostępny z okna dialogowego Inspektor obiektów. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Filtry / Ukryj aktualną selekcję Linia komend: RBCT_HIDECURSEL Pokaż wszystko Przypisz pozycję Uruchom pozycjonowanie automatyczne Usuń pozycję Weryfikuj pozycje Konstrukcje parametryczne Rama wielonawowa Opcja umożliwia filtrowanie obiektów na rysunku (wyświetlenie wszystkich obiektów). Filtr jest również dostępny z okna dialogowego Inspektor obiektów. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Filtry / Pokaż wszystko Linia komend: RBCT_SHOWALLOBJ Otwarcie okna dialogowego Pozycjonowanie ręczne; opcja umożliwia przypisanie pozycji wybranej części. Menu: komenda Stal / Pozycje / Przypisz pozycję Linia komend: RBCS_MANUALPOS Otwarcie okna dialogowego Pozycjonowanie automatyczne; opcja umożliwia automatyczne przypisanie pozycji elementom konstrukcji. Menu: komenda Stal / Pozycje / Uruchom pozycjonowanie automatyczne Linia komend: RBCS_AUTOPOS Opcja umożliwia usunięcie przypisanej pozycji z wybranej części. Menu: komenda Stal / Pozycje / Usuń pozycję Linia komend: RBCS_REMPOS Otwarcie okna dialogowego Weryfikacja pozycji; opcja umożliwia przeprowadzenie weryfikacji wybranych pozycji. Menu: komenda Stal / Pozycje / Weryfikuj pozycje Linia komend: RBCS_VERIFYPOS Podmenu i pasek narzędzi, w których znajdują się opcje pozwalające na definicję typowych elementów konstrukcji stalowych. Opcja umożliwia definicję konstrukcji parametrycznej - ramy wielonawowej. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Rama wielonawowa Kratownica Stężenia Zastrzały Schody Opcja umożliwia definicję konstrukcji parametrycznej - kratownicy. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Kratownica Opcja umożliwia definicję konstrukcji parametrycznej - stężeń. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Stężenia Opcja umożliwia definicję konstrukcji parametrycznej - zastrzałów. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Zastrzał Opcja umożliwia definicję konstrukcji parametrycznej - schodów. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Schody

16 strona: 16 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Schody kręcone Klatki schodowe Barierki Drabiny Kosze ochronne Rozkład płatwi Rozkład kratek pomostowych Zmień styl Dostosuj styl Edytuj widok na pełnym ekranie Wyłącz tryb pełnoekranowy Opcja umożliwia definicję konstrukcji parametrycznej - schodów kręconych. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Schody kręcone Opcja umożliwia definicję konstrukcji parametrycznej - klatek schodowych. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Klatki schodowe Opcja umożliwia definicję konstrukcji parametrycznej - barierek. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Barierki Opcja umożliwia definicję konstrukcji parametrycznej - drabin. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Drabiny Opcja umożliwia definicję konstrukcji parametrycznej - koszy ochronnych. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Kosze ochronne Opcja umożliwia definicję rozkładu płatwi. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Rozkład płatwi Opcja umożliwia definicję rozkładu kratek pomostowych. Menu: komenda Stal / Konstrukcje parametryczne / Rozkład kratek pomostowych Otwarcie okna dialogowego Style wymiarowania; opcja umożliwia zmianę stylu wymiarowania dla wybranego rysunku. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Zmień styl Linia komend: RBCS_CNGSTYLE Otwarcie okna dialogowego Style wymiarowania; opcja umożliwia zmianę stylu wymiarowania dla wybranego rysunku. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Dostosuj styl Linia komend: RBCS_ADJSTYLE Wybranie tej opcji umożliwia edytowanie tworzonego rysunku na pełnym ekranie monitora. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Edytuj widok na pełnym ekranie Linia komend: RBCT_FULLSCREEN_ON Wybranie tej opcji umożliwia wyłączenie edycji tworzonego rysunku na pełnym ekranie monitora. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Wyłącz tryb pełnoekranowy Linia komend: RBCT_ FULLSCREEN_OFF Wstaw spoiny Wstaw poziomu symbol symbol Opcja umożliwia wstawienie symbolu spoiny na rysunku. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Wstaw symbol spoiny Linia komend: RBCS_ADDWELD Opcja umożliwia wstawienie symbolu oznaczenia poziomu na rysunku. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Wstaw symbol poziomu Linia komend: RBCS_ADDELEV Wstaw opis części Wstaw opis elementu warsztatowego Opcja umożliwia wstawienie opisu części na rysunku. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Wstaw opis części Linia komend: RBCS_PARTLBL Opcja umożliwia wstawienie opisu elementu warsztatowego (grupy montażowej) na rysunku. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Wstaw opis elementu warsztatowego Linia komend: RBCS_ASLBL

17 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 17 Dodaj (szczegół) widok Opcja umożliwia utworzenie nowego widoku (szczegółu przekroju) na rysunku. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Dodaj widok (szczegół) Linia komend: RBCS_ADDDETAILVIEW Dodaj przekrój Opcja umożliwia utworzenie nowego widoku (przekroju) na rysunku. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Dodaj przekrój Linia komend: RBCS_ADDCUT Zmień widoku Obróć widok skalę Opcja umożliwia dokonanie zmiany skali widoku (rzutu) na rysunku. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Zmień skalę widoku Linia komend: RBCS_CNGSCALE Opcja umożliwia dokonanie obrotu widoku (rzutu) na rysunku. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Obróć widok Linia komend: RBCS_ROTATEVIEWPORT Skróć obiekt na rysunku Usuń wszystkie skrócenia Rozbij rysunek Szablony rysunkowe Style wymiarowania Style opisów Wydruk automatyczny Dodaj wydruk Usuń wydruk Opcja umożliwia dokonanie skrócenia wybranego elementu na rysunku; opcja przydatna dla długich elementów (w szczególności dla tych odcinków elementów, na których nie ma żadnych charakterystycznych punktów); skrócenie elementu jest przedstawiane jako przerwa w skracanym elemencie. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Skróć obiekt na rysunku Linia komend: RBCS_SHORTDRAW Opcja umożliwia usunięcie wszystkich zdefiniowanych skróceń elementów na rysunku. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Usuń wszystkie skrócenia Linia komend: RBCS_DELSHORTDRAW Opcja umożliwia rozbicie rysunków na podstawowe obiekty programu AutoCAD. Menu: komenda Stal / Edycja rysunków / Rozbij rysunek Linia komend: RBCS_EXPLODE Opcja umożliwia tworzenie i modyfikację szablonów rysunkowych. Menu: komenda Stal / Szablony rysunkowe Linia komend: RBCS_ADDTEMPLATE Otwarcie okna dialogowego Style wymiarowania służącego do określenia stylów wymiarowania elementów znajdujących się na rysunku. Menu: komenda Stal / Style / Style wymiarowania Linia komend: RBCS_DIM Otwarcie okna dialogowego Style opisów służącego do określenia stylów opisu elementów znajdujących się na rysunku. Menu: komenda Stal / Style / Style opisów Linia komend: RBCS_DESCRIPTION Opcja umożliwia tworzenie automatycznych wydruków jednoarkuszowych (jedna część na jednym rysunku). Menu: komenda Stal / Wydruk automatyczny Linia komend: RBCS_AUTOPRINT Opcja umożliwia dodanie nowego wydruku; tworzona jest nowa zakładka o podanej nazwie. Opcja umożliwia usunięcie wskazanego wydruku.

18 strona: 18 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Zapisz wydruk jako DWG Opcja umożliwia zapis wydruku jako pliku rysunkowego o formacie *.dwg. Schemat konstrukcji Zestawienie stali Zestawienie profili Zestawienie blach Lista części użytkownika Lista elementów warsztatowych Lista montażowa Lista śrub Uaktualnienie tabeli Wydruk Style Opcja umożliwia definicję grupy elementów konstrukcji służących do wykonania rysunku schematycznego modelu konstrukcji. Dla zdefiniowanego schematu tworzone są rysunki, na których elementy konstrukcji rysowane są w sposób uproszczony. Menu: komenda Stal / Schemat konstrukcji Linia komend: RBCS_ADDSCHEME Opcja umożliwia tworzenie zestawień (tabel) wszystkich elementów konstrukcji. Menu: komenda Stal / Raporty / Zestawienie stali profilowej Linia komend: RBCS_BILL Opcja umożliwia tworzenie zestawień (tabel) profili. Menu: komenda Stal / Raporty / Zestawienie profili Linia komend: RBCS_PROFILELIST Opcja umożliwia tworzenie zestawień (tabel) blach. Menu: komenda Stal / Raporty / Zestawienie blach Linia komend: RBCS_PLATELIST Opcja umożliwia tworzenie zestawień (tabel) części użytkownika. Menu: komenda Stal / Raporty / Lista części użytkownika Linia komend: _RBCS_USEROBJLIST Opcja umożliwia tworzenie zestawień (tabel) elementów warsztatowych. Menu: komenda Stal / Raporty / Lista elementów warsztatowych Linia komend: RBCS_ALIST Opcja umożliwia tworzenie zestawień montażowych. Menu: komenda Stal / Raporty / Lista montażowa Linia komend: RBCS_MONTLIST Opcja umożliwia tworzenie zestawień (tabel) łączników. Menu: komenda Stal / Raporty / Lista śrub Linia komend: RBCS_BLIST Opcja umożliwia dokonanie aktualizacji tabeli prezentowanej na rysunku. Menu: komenda Stal / Raporty / Uaktualnienie tabeli Linia komend: RBCS_ACTTABLE Otwarcie okna dialogowego Menedżer wydruku tabeli; opcja umożliwia definicję/modyfikację wyglądu wydruku tabel używanych do zestawienia stali. Menu: komenda Stal / Raporty / Wydruk Linia komend: RBCS_LISTPRINT Otwarcie okna dialogowego Tabele zestawcze stali - menedżer stylów; opcja umożliwia definicję/modyfikację tabel używanych do zestawienia stali. Menu: komenda Stal / Raporty / Style Linia komend: RBCS_LISTTEMPL

19 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 19 Przestrzeń pracy Inspektor obiektów - Pokaż / Ukryj Punkty charakterystyczne Opcja pozwala na włączenie / wyłączenie prezentacji okna dialogowego Inspektor obiektów znajdującego się standardowo w lewej części ekranu. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Przestrzeń pracy / Inspektor obiektów - Pokaż/Ukryj Linia komend: RBCTOI Otwarcie okna dialogowego Punkty charakterystyczne; opcja umożliwia ustawienia aktywnych punktów charakterystycznych dla profili stalowych. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Przestrzeń pracy / Punkty charakterystyczne Linia komend: RBCS_PSNAP Zablokuj X kierunek Opcja pozwala na włączenie / wyłączenie blokowania lokalnej osi X profilu pręta; jeżeli ta opcja jest włączona, to operacja wydłużania pręta będzie możliwa jedynie wzdłuż osi pręta; jeśli opcja jest wyłączona, to wydłużanie profilu może być dokonane w dowolnym kierunku. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Przestrzeń pracy / Zablokuj kierunek X Linia komend: RBCS_LOCKX Wybierz element warsztatowy Dynamiczny LUW Symbol poziomu - model Włączenie płaszczyzny tnącej Wyłączenie płaszczyzny tnącej Profile użytkownika Obliczenia statyczne - ROBOT Millennium Opcja umożliwia wskazanie części elementu warsztatowego; wybierany jest cały element warsztatowy, do której ta część należy. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Przestrzeń pracy / Wybierz element warsztatowy Linia komend: RBCS_SELASSEMBLY Opcja umożliwia dopasowanie płaszczyzny widoku oraz aktywnego LUW do LUW wybranego obiektu. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Przestrzeń pracy / Dynamiczny LUW Linia komend: RBCS_DYNUCS Opcja umożliwia wstawienie symbolu poziomu w wybranej płaszczyźnie i we wskazanym miejscu na rysunku. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Przestrzeń pracy / Symbol poziomu - model Linia komend: RBCS_MELEV Opcja uaktywnia ograniczenie widoku modelu dwoma płaszczyznami. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Przestrzeń pracy / Włączenie płaszczyzny tnącej Linia komend: RBCS_CLIPON Opcja wyłącza ograniczenie widoku modelu dwoma płaszczyznami. Menu: komenda Stal / Narzędzia / Przestrzeń pracy / Wyłączenie płaszczyzny tnącej Linia komend: RBCS_CLIPOFF Opcja umożliwia definicję profilu i zapisanie go albo do bazy profili albo lokalnie w zadaniu. Patrz również: Przykład definicji profilu użytkownika Menu: komenda Stal / Narzędzia / Profile użytkownika Linia komend: RBCS_USRPROFILE Opcja umożliwia eksport modelu konstrukcji do programu obliczeniowego ROBOT Millennium. Menu: komenda Stal / Obliczenia statyczne - ROBOT Millennium Linia komend: RBCS_R2R

20 strona: 20 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Analiza konstrukcji - szybki import modelu Analiza konstrukcji - szybki eksport modelu Import / Eksport DSTV Zapisz model jako bryły ACIS Preferencje Preferencje projektu Dostępne aktualizacje programu Podziel projekt Opcja umożliwia przeniesienie całego trójwymiarowego modelu konstrukcji z aktualnego zadania w programie AutoCAD Structural Detailing do aktualnie otwartego zadania w programie ROBOT (UWAGA: Oba programy musza być otwarte); tworzone jest połączenie tymczasowe. Linia komend: RBCS_R2I Opcja umożliwia przeniesienie trójwymiarowego modelu konstrukcji z aktualnego zadania w programie ROBOT do aktualnie otwartego zadania w programie AutoCAD Structural Detailing (UWAGA: Oba programy musza być otwarte); tworzone jest połączenie tymczasowe. Linia komend: RBCS_R2O Opcja umożliwia odczyt / zapis pliku o formacie DSTV. Menu: komenda Stal / Import/Eksport DSTV Linia komend: RBCS_DSTV Opcja umożliwia zapis modelu konstrukcji do pliku o formacie DWG (format ACIS). Menu: komenda Stal / Zapisz model jako bryły ACIS Linia komend: RBCS_EXPORTMODEL Otwarcie okna dialogowego Opcje; opcja umożliwia ustawienia parametrów środowiska pracy programu AutoCAD Structural Detailing. Menu: komenda Stal / Preferencje Linia komend: RBCS_PREF Otwarcie okna dialogowego Preferencje projektu; opcja umożliwia przyjęcie podstawowych parametrów bieżącego projektu w programie AutoCAD Structural Detailing. Menu: komenda Stal / Preferencje projektu Linia komend: RBCS_PRJPREF Opcja, której uruchomienie powoduje otwarcie strony internetowej producenta lub dystrybutora oprogramowania; z takiej strony będzie można pobrać uaktualnienia programu (Maintenance Pack, informacje o nowej wersji itp.). Menu: komenda Stal / Dostępne aktualizacje programu Linia komend: RBCT_UPDATESERVICE Opcja umożliwia podział projektu na kilka części (pracę rozproszoną); pozwala to na zmniejszenie pliku z danymi o projekcie. Menu: komenda Stal / Podziel projekt Linia komend: RBCT_DISTRIBUTE 1.4. Podziel projekt (praca rozproszona) Opcja umożliwia podział pliku z modelem konstrukcji na mniejsze pliki. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Podziel projekt z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCT_DISTRIBUTE przy uruchomieniu wydruków automatycznych poprzez włączenie opcji Zainicjuj pracę rozproszoną.

21 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 21 Opcja pozwala na automatyczne utworzenie podkatalogu, w którym w osobnych plikach *.dwg zapisywane będą informacje dotyczące pozycji. Główny plik *.dwg jest dzięki takiej operacji mniejszy (np. wczytanie takiego pliku jest o wiele krótsze niż jednego pliku zawierającego informację o wszystkich elementach konstrukcji). UWAGA: Jeżeli użytkownik podzielił plik *.dwg (rozpoczął pracę rozproszoną nad projektem), to nie ma już możliwości powrotu do jednego, dużego pliku *.dwg zawierającego informację o wszystkich elementach konstrukcji. Aby rozpocząć pracę rozproszoną, należy: w modelu mieć zdefiniowane pozycje wybrać opcję Stal / Podziel projekt lub nacisnąć ikonę wybrać pozycje, które mają być zapisane w zewnętrznych plikach nacisnąć klawisz Enter. Po dokonaniu podziału projektu kolejne pozycje / rysunki dodawane w projekcie będą już zapisywane w osobnych plikach (dla nowych pozycji / rysunków działa opcja podziału projektu); plik główny projektu nie będzie się zbyt duży, gdyż większość informacji zostanie zapisanych w osobnych plikach *.dwg. UWAGA: Jeżeli użytkownik chciałby przekopiować utworzony projekt, w którym rozpoczęta została praca rozproszona, to oprócz głównego pliku *.dwg musi przekopiować podkatalog, w którym znajdują się osobne pliki *.dwg zawierające opis poszczególnych pozycji / rysunków.

22 strona: 22 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 2. KONFIGURACJA 2.1. Preferencje projektu Preferencje projektu Opcja umożliwia przyjęcie podstawowych parametrów wykorzystywanych w programie AutoCAD Structural Detailing (parametry te są zapisywane w pliku DWG). Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Preferencje projektu z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_PRJPREF. Okno dialogowe Preferencje projektu można podzielić na dwie zasadnicze części: w lewej części okna znajduje się drzewko wyboru (patrz poniższy rysunek), z którego użytkownik przy pomocy myszki wybiera jedną z opcji preferencji projektu po prawej stronie drzewka wyboru znajduje się część okna dialogowego, w którym znajdują się odpowiednie parametry dla opcji wybranej przez użytkownika z drzewka wyboru; okno dialogowe jest aktualizowane po wyborze przez użytkownika opcji. W prawej części okna dialogowego znajdują się standardowe klawisze (OK, Anuluj, Pomoc) oraz klawisze: Domyślne - naciśnięcie tego klawisza powoduje zapisanie wartości parametrów preferencji projektu jako wartości domyślnych Zapisz - naciśnięcie tego klawisza powoduje zapisanie aktualnego stanu parametrów preferencji projektu pod nazwą znajdującą się w oknie dialogowym Ogólne Usuń - naciśnięcie tego klawisza powoduje usunięcie zestawu preferencji projektu zapisanego pod aktualnie przedstawianą nazwą znajdującą się w oknie dialogowym Ogólne. Patrz również: Preferencje Ogólne Po wybraniu opcji Ogólne znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Preferencje projektu w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku.

23 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 23 W tym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: w polu Tolerancje określone mogą zostać następujące wielkości: Porównanie części w trakcie pozycjonowania - dopuszczalna odchyłka w wymiarach dwóch części, które mają być traktowane jako identyczne podczas pozycjonowania Styk spawanych części - dopuszczalna odległość pomiędzy krawędziami części podczas wykrywania linii kontaktu (wykorzystywana przy spawaniu części) Dokładność wyświetlania łuku - liczba odcinków prostych (w odniesieniu do kąta pełnego stopni), na które dzielony jest tworzony łuk Automatycznie utwórz grupy dla elementów warsztatowych - jeżeli ta opcja jest włączona, to elementy połączone łącznikami warsztatowymi (śrubami lub spoinami) są automatycznie grupowane podczas wstawiania tych łączników Automatycznie uaktualnij połączenia - jeżeli ta opcja jest włączona, to po zmianie geometrii konstrukcji istniejące połączenia zostaną dostosowane do nowych wymiarów konstrukcji; włączenie opcji jest zalecane dla niewielkich konstrukcji (i szybkich komputerów); w przypadku dużego modelu konstrukcji operacja uaktualniania konstrukcji może być bardzo czasochłonna Utwórz elementy warsztatowe z części niepowiązanych - jeżeli ta opcja jest włączona, to wszystkie części, które nie należą do żadnego elementu warsztatowego, będą miały przypisany nowy typ pozycji: element warsztatowy (podczas tworzenia automatycznego elementów warsztatowych); jeżeli ta opcja jest wyłączona, to części, które nie należą do żadnego elementu warsztatowego, nie będą miały zmienionego typu pozycji Nazewnictwo elementów warsztatowych - wybór nazwy elementów warsztatowych automatycznie tworzonych w programie: nazwa części głównej - nazwa elementu warsztatowego będzie składała się z nazwy elementu głównego (np. IPE100) rodzina + nazwa części głównej - nazwa elementu warsztatowego będzie składała się z nazwy rodziny i nazwy elementu głównego (np. Belka_IPE100) tekst - nazwa elementu warsztatowego będzie dowolnym tekstem podanym przez użytkownika Ustawienia rodzin - naciśnięcie tego klawisza powoduje otwarcie okna dialogowego Menedżer rodziny Materiały Po wybraniu opcji Materiały znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Preferencje projektu w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku.

24 strona: 24 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W tym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: w polu Lista materiałów znajdują się materiały dostępne w bieżącym projekcie; taka sama lista materiałów znajduje się na listach dostępnych w polu Materiał domyślny (profile, blachy, części użytkownika); Naciśnięcie klawisza Baza danych powoduje otwarcie okna dialogowego Baza materiałów, które umożliwia definicję listy materiałów; w tym oknie dialogowym istnieje możliwość dodawania materiałów z wybranej bazy danych. w polu Materiał domyślny znajdują się listy wyboru dla profili, blach, części użytkownika i śrub; umożliwiają one wybór materiału, który będzie domyślnie przyjmowany w oknach dialogowych do definicji profili, blach, części użytkownika lub śrub. UWAGA: Domyślna klasa śrub wybrana w powyższym oknie dialogowym brana jest pod uwagę w makrach programu AutoCAD Structural Detailing (połączenia, konstrukcje typowe) oraz przy wykorzystywaniu opcji, w których śruby są wstawiane automatycznie; jeżeli użytkownik ręcznie wstawia śruby, w oknie dialogowym jest zapamiętywana ostatnio wybrana klasa śrub. W dolnej części okna dialogowego znajduje się pole Wykańczanie powierzchni; pozwala ono na definicję i/lub wybór typów wykańczania powierzchni elementów stalowych (cynkowane ogniowo, cynkowane galwanicznie, emalia antykorozyjna, powłoka ognioodporna). Typ wykańczania powierzchni jest dodatkowym atrybutem obiektów konstrukcji (profile, blachy elementy wysyłkowe). Lista wyboru zawiera wszystkie zdefiniowane typy wykańczania powierzchni (również typ Brak oznaczający powierzchnię bez wykończenia - tego typu nie można usunąć z listy). W tej części okna dialogowego znajdują się również dwa klawisze: Dodaj nowe - powoduje otwarcie okna dialogowego Dodaj nowe, w którym podana może zostać nazwa nowego typu wykończenia powierzchni Usuń - powoduje usunięcie typu wykończenia powierzchni wybranego z listy wyboru. UWAGA: Typ wykończenia powierzchni jest zapisywany w aktualnym projekcie; oznacza to, że lista typów jest zapisywana w pliku DWG. UWAGA: Grupa wysyłkowa przyjmuje typ wykończenia powierzchni z typu wybranego dla części głównej tej grupy.

25 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Baza materiałów Okno dialogowe Lista materiałów pokazane na poniższym rysunku może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Baza danych znajdującego się w oknie dialogowym Preferencje zadania (zakładka Materiały). W powyższym oknie dialogowym do listy dostępnych materiałów dodane mogą zostać materiały z baz dostępnych w programie. Aby dodać materiał do listy dostępnych materiałów, należy: wybrać katalog materiałów z listy wyboru znajdującej się w górnej części okna dialogowego np. 048 (Katalog polskich materiałów) wybrać typ materiału w lewym panelu nacisnąć klawisz Dodaj >. Naciśnięcie klawisza Wszystko >> powoduje dodanie wszystkich materiałów znajdujących się w lewym panelu. Naciśnięcie ikony materiałów. powoduje usunięcie wybranego (podświetlonego) materiału z listy dostępnych Profile Po wybraniu opcji Profile znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Preferencje projektu w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku.

26 strona: 26 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W tym oknie dialogowym w polu Baza danych (profile) prezentowana jest lista katalogów profili (baz danych) dostępnych w aktualnym projekcie. Naciśnięcie klawisza Lista profili powoduje otwarcie okna dialogowego, w którym prezentowane są profile wykorzystywane w danym projekcie. W górnej części okna dialogowego znajdują się następujące ikony: - naciśnięcie tej ikony powoduje otwarcie okna dialogowego umożliwiającego wybranie baza danych, która ma zostać dodana do listy dostępnych baz profili - naciśnięcie tej ikony powoduje usunięcie wyselekcjonowanej bazy profili, - naciśnięcie tych ikon powoduje przemieszczenie bazy danych na liście o jedną pozycję w górę lub dół; kolejność jest istotna podczas przeszukiwania dostępnych baz profili Style Po wybraniu opcji Style znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Preferencje projektu w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W tym oknie dialogowym określone mogą zostać style tabel dla dostępnych w programie typów tabel (Zestawienie stali, Zestawienie profili, Zestawienie blach itp.); listy wyboru zawierają wszystkie style zdefiniowane w projekcie. Naciśnięcie klawisza Więcej powoduje otwarcie okna dialogowego Tabele zestawcze stali - menedżer stylów. W dolnej część okna dialogowego znajdują się dwa klawisze: Style wymiarowania i Style opisów, których naciśnięcie powoduje uruchomienie odpowiedniego okna dialogowego Style wymiarowania i Style opisów Łączniki Po wybraniu opcji Łączniki znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Preferencje projektu w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku.

27 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 27 W tym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry śrub i spoin: w polu Domyślny typ spoiny określony może zostać domyślny typ spoiny (warsztatowa lub montażowa), gdy spoina tworzona jest automatycznie (np. połączenia) w polu Domyślny typ śruby określony może zostać domyślny typ śruby (warsztatowa lub montażowa), gdy śruba tworzona jest automatycznie (np. połączenia); wybrana może zostać również norma (katalog) śrub wykorzystywana w programie w polu Kolory łączników określony może zostać kolor następujących rodzajów łączników prezentowanych na rysunkach: montażowych, warsztatowych lub nieaktualnych (tych, które już nie są aktualne po zmianach dokonanych w modelu konstrukcji np. po przesunięciu pręta spoina montażowa jest już niepotrzebna w danym miejscu). Dodatkowo dla śrub może być: wybrany sposób przypisywania kolorów dla śrub: według typu śruby, według klasy śruby lub według średnicy śruby określone zaokrąglenie długości śrub (w programie długość śruby jest automatycznie obliczana dla połączeń elementów; domyślną wartością zaokrąglenia jest 5 mm; użytkownik może zmienić wartość zaokrąglenia). UWAGA: wartość tego parametru jest zapisywana razem z projektem w pliku DWG Normy Po wybraniu opcji Normy znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Preferencje projektu w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W powyższym oknie dialogowym wybrane mogą zostać normy wykorzystywane w programie AutoCAD Structural Detailing: normę wymiarowania konstrukcji stalowych i normę rysunkową (rysunki elementów konstrukcji stalowych). Wybrana norma rysunkowa narzuca odpowiednią symbolikę oznaczeń, kreskowań itp. obowiązująca w danym kraju normowym. W obecnej wersji programu dostępne są następujące normy:

28 strona: 28 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika konstrukcyjna: - Eurocode 3 - polska norma PN-90/B francuska norma CM66 - rosyjska norma SNiP II rysunkowa (odpowiednia dla normy konstrukcyjnej): - ISO rosyjska norma GOST Projekt - informacje Po wybraniu opcji Projekt - informacje znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Preferencje projektu w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W powyższym oknie dialogowym znajduje się kilka pól edycyjnych umożliwiających wpisanie ogólnych informacji o projekcie. Te teksty odpowiadają zmiennym, które są używane w polach tabelek rysunków oraz nagłówkach wydruków. W polach edycyjnych znajdujących się w powyższym oknie dialogowym wykorzystywane są następujące zmienne: Biuro - VAR_OFFICE Inwestor - VAR_INVESTOR Nazwa projektu - VAR_PROJ_NAME Numer projektu - VAR_PROJ_NUM Adres - VAR_ADDRESS Projektował - VAR_DESIGNER Sprawdził - VAR_VERIF Poprawka - VAR_REV Data - VAR_DATE. Dodatkowo dostępne są następujące zmienne: Skala - VAR_SCALE Numer strony - VAR_PAGENO. Patrz również: Parametry - zmienne

29 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Preferencje Preferencje Opcja umożliwia przyjęcie podstawowych parametrów wykorzystywanych w programie AutoCAD Structural Detailing. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Preferencje z paska narzędziowego naciskając ikonę. Zakładkę Stal znajdująca się w oknie dialogowym Opcje programu AutoCAD można podzielić na dwie zasadnicze części: w lewej części okna znajduje się drzewko wyboru (patrz poniższy rysunek), z którego użytkownik przy pomocy myszki wybiera jedną z opcji preferencji programu po prawej stronie drzewka wyboru znajduje się część okna dialogowego, w którym znajdują się odpowiednie parametry dla opcji wybranej przez użytkownika z drzewka wyboru; okno dialogowe jest aktualizowane po wyborze przez użytkownika opcji. Patrz również: Preferencje projektu Ustawienia ogólne Po wybraniu opcji Ustawienia ogólne znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części zakładki Structural Detailing (okno dialogowe Opcje programu AutoCAD ) w prawej części okna pokazanej na poniższym rysunku można ustawić język pracy w programie. W programie AutoCAD Structural Detailing dostępne są następujące kraje, dla których wybrany może zostać język pracy: Polska Wielka Brytania Francja Stany Zjednoczone Włochy Hiszpania Rumunia Rosja Litwa Łotwa.

30 strona: 30 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Parametry wyświetlania Po wybraniu opcji Parametry wyświetlania znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części zakładki Stal (okno dialogowe Opcje programu AutoCAD ) w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W tym oknie dialogowym może zostać włączona/wyłączona prezentacja w graficznym edytorze następujących elementów: siatek projektowych symboli obróbek i połączeń śrub spoin. Poniżej znajduje się opcja Szybkie odrysowywanie; włączenie tej opcji powoduje, że przy prezentacji widoku całej konstrukcji na ekranie część elementów konstrukcji nie będzie pokazywana (np. szczegóły połączeń, symbole połączeń). Powoduje to przyspieszenie wyświetlania modelu na ekranie. Włączenie tej opcji jest zalecane przy dużych konstrukcjach. W środkowej części okna dialogowego określone mogą zostać wartości odległości płaszczyzn tnących od LUW. W dolnej części okna dialogowego znajduje się pole wyboru koloru obróbek wykonywanych na elementach modelu konstrukcji Profile Po wybraniu opcji Profile znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części zakładki Stal (okno dialogowe Opcje programu AutoCAD ) w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku.

31 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 31 W tym oknie dialogowym określone mogą zostać szczegółowe parametry wyświetlania dla profili prętów: w polu Prezentacja profili wybrane mogą zostać następujące opcje: tylko osie - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to profil (pręt) będzie prezentowany jako linia łącząca punkt początkowy i końcowy profilu bez zaokrągleń - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to prezentowany będzie uproszczony widok profilu (bez zaokrągleń) szczegółowa - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to profil (pręt) będzie prezentowany ze wszystkimi szczegółami Lokalny układ współrzędnych - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to dla wszystkich profili zdefiniowanych w projekcie prezentowany będzie lokalny układ współrzędnych Obrys - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to dla wszystkich profili zdefiniowanych w projekcie prezentowany będzie obrys profili Linia środkowa - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to dla wszystkich profili zdefiniowanych w projekcie prezentowana będzie oś pręta (bez względu na to, która opcja została wybrana w polu Prezentacja profili) Linia wstawiania - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to dla wszystkich profili zdefiniowanych w projekcie prezentowana linia wstawiania profilu; ta opcja może być wykorzystywana do prezentacji offsetów profili Blachy Po wybraniu opcji Blachy znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części zakładki Stral (okno dialogowe Opcje programu AutoCAD ) w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W tym oknie dialogowym określone mogą zostać szczegółowe parametry wyświetlania dla definiowanych blach:

32 strona: 32 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Lokalny układ współrzędnych - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to dla wszystkich blach zdefiniowanych w projekcie prezentowany będzie lokalny układ współrzędnych Obrys - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to dla wszystkich blach zdefiniowanych w projekcie prezentowany będzie obrys blachy Powierzchnia środkowa - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to dla wszystkich blach zdefiniowanych w projekcie prezentowana będzie powierzchnia środkowa Powierzchnia wstawiania - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to dla wszystkich blach zdefiniowanych w projekcie prezentowana powierzchnia wstawiania; ta opcja może być wykorzystywana do prezentacji offsetów Siatki projektowe Po wybraniu opcji Siatki projektowe znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części zakładki Stal (okno dialogowe Opcje programu AutoCAD ) w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W tym oknie dialogowym określone mogą zostać szczegółowe parametry wyświetlania dla definiowanych siatek projektowych: lista Typ linii zawiera wszystkie typy linii dostępne w projekcie programu AutoCAD ; z tej listy wybrany może zostać typ linii wykorzystywany dla linii siatek projektowych prezentowanych w modelu konstrukcji w polu Etykiety mogą zostać wybrane następujące opcje: Pokaż opisy - opcja pozwala na włączenie/wyłączenie opisu linii siatek projektowych Kształt ramki - opcja pozwala na wybór kształtu opisów linii siatek projektowych; dostępne są trzy możliwości: okrągła, prostokątna lub bez ramki Styl tekstu - zawiera wszystkie style tekstu dostępne w projekcie programu AutoCAD ; z tej listy wybrany może zostać styl tekstu wykorzystywany do opisów linii siatek projektowych prezentowanych w modelu konstrukcji Pokaż siatkę projektową tylko w płaszczyźnie LUW - jeżeli ta opcja jest włączona, to tylko te linie siatki projektowej, które leżą w aktywnym lokalnym układzie współrzędnych, są prezentowane w modelu Połączenia Po wybraniu opcji Połączenia znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części zakładki Stal (okno dialogowe Opcje programu AutoCAD ) w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku.

33 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 33 W tym oknie dialogowym określone mogą zostać szczegółowe parametry wyświetlania dla znaczników definiowanych połączeń (sfer), elementów warsztatowych i grup: w polu Połączenia wybrane mogą zostać następujące opcje: Rozmiar - pole edycyjne umożliwiające podanie wielkości symbolu połączenia; wartość rozmiaru może zostać podana: Proporcjonalnie do aktualnego powiększenia - jeśli ta opcja jest wybrana, to rozmiar podawany jest w procentach W jednostkach bezwzględnych - jeśli ta opcja jest wybrana, to rozmiar podawany jest w jednostkach używanych w programie AutoCAD w polu Elementy warsztatowe wybrane mogą zostać następujące opcje: Kolor - lista umożliwiająca wybór koloru znacznika elementu warsztatowego Rozmiar - pole edycyjne umożliwiające podanie wielkości znacznika elementu warsztatowego; wartość rozmiaru może zostać podana: Proporcjonalnie do aktualnego powiększenia - jeśli ta opcja jest wybrana, to rozmiar podawany jest w procentach W jednostkach bezwzględnych - jeśli ta opcja jest wybrana, to rozmiar podawany jest w jednostkach używanych w programie AutoCAD w polu Grupy wybrane mogą zostać następujące opcje: Kolor - lista umożliwiająca wybór koloru znacznika grupy Rozmiar - pole edycyjne umożliwiające podanie wielkości znacznika grupy; wartość rozmiaru może zostać podana: Proporcjonalnie do aktualnego powiększenia - jeśli ta opcja jest wybrana, to rozmiar podawany jest w procentach W jednostkach bezwzględnych - jeśli ta opcja jest wybrana, to rozmiar podawany jest w jednostkach używanych w programie AutoCAD. w polu Schematy wybrane mogą zostać następujące opcje: Kolor - lista umożliwiająca wybór koloru znacznika schematu Rozmiar - pole edycyjne umożliwiające podanie wielkości znacznika schematu; wartość rozmiaru może zostać podana: Proporcjonalnie do aktualnego powiększenia - jeśli ta opcja jest wybrana, to rozmiar podawany jest w procentach W jednostkach bezwzględnych - jeśli ta opcja jest wybrana, to rozmiar podawany jest w jednostkach używanych w programie AutoCAD.

34 strona: 34 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Śruby i spoiny Po wybraniu opcji Śruby i spoiny znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części zakładki Stal (okno dialogowe Opcje programu AutoCAD ) w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W tym oknie dialogowym określone mogą zostać szczegółowe parametry wyświetlania dla definiowanych śrub i spoin: w polu Prezentacja śrub wybrane mogą zostać następujące opcje: Uproszczona - jeżeli ta opcja jest włączona, to śruby będą prezentowane jako fragment linii (odcinek) Dokładna - jeżeli ta opcja jest włączona, to śruby będą prezentowane ze szczegółami kształtu w polu Prezentacja spoin wybrane mogą zostać następujące opcje: Uproszczony - linia - jeżeli ta opcja jest włączona, to śruby będą prezentowane jako fragment linii (odcinek) Pełny kształt - jeżeli ta opcja jest włączona, to spoiny będą prezentowane ze szczegółami kształtu. w polu Symbol mogą zostać wybrane następujące opcje: Pokaż symbole - opcja pozwala na włączenie/wyłączenie prezentacji symbolu spoiny na ekranie; kształt symbolu określa również typ spoiny (patrz rysunek poniżej przedstawiający symbole kilku typów spoin) Linia odnosząca, na której znajduje się symbol spoiny, jest zawsze prostopadła do spoiny Rozmiar - pole edycyjne umożliwiające podanie wielkości symbolu spoiny; wartość rozmiaru może zostać podana: Proporcjonalnie - jeśli ta opcja jest wybrana, to rozmiar podawany jest w procentach W jednostkach bezwzględnych - jeśli ta opcja jest wybrana, to rozmiar podawany jest w jednostkach używanych w programie AutoCAD. Wskazanie symbolu spoiny powoduje wybranie spoiny na rysunku.

35 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: INSPEKTOR OBIEKTÓW 3.1. Opis Inspektora obiektów Inspektor jest narzędziem umożliwiającym zarządzanie elementami (obiektami) znajdującymi się w projekcie utworzonym w programie AutoCAD Structural Detailing. Standardowo okno dialogowe Inspektora jest prezentowane w lewej części okna programu obok pola graficznej definicji modelu. Najważniejszymi zadaniami, które są wykonywane w inspektorze, są: prezentacja zawartości projektu w odpowiednim porządku (kolejności) wybór elementów, które powinny być poddane działaniu wybranej komendy prezentacja i modyfikacja właściwości elementów projektu (mogą to być pojedyncze elementy lub całe obiekty) uruchomienie niektórych komend zastosowanych do dokonanej selekcji (zależy to od trybu inspektora) definicja, weryfikacja i modyfikacja grup weryfikacja i modyfikacja pozycji filtrowanie elementów (obiektów) modelu tworzenie i zarządzanie dokumentacją rysunkową projektu Inspektor obiektów Okno dialogowe Inspektor obiektów znajduje się z lewej strony obszaru graficznej definicji modelu. Szerokość okna dialogowego może zostać dowolnie dopasowana, tak aby pozostawić jak najwięcej miejsca na obszar graficznej definicji modelu. Okno dialogowe Inspektor obiektów pokazane na poniższym rysunku może zostać podzielone na trzy części: opcje umożliwiające filtrowanie elementów modelu sześć zakładek zawierających listy (zestaw) elementów projektu w zależności od etapu projektowania (modelowanie / pozycje / wydruki) tabela przedstawiająca właściwości wybranych obiektów.

36 strona: 36 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Opcje znajdujące się w górnej części okna dialogowego pozwalają na ograniczenie liczby elementów prezentowanych na zakładkach opisujących elementy modelu za pomocą filtrów. Filtry umożliwiają również zmniejszenie liczby elementów modelu prezentowanych w polu graficznego edytora. Lista wyboru znajdująca się w górnej części okna dialogowego zawiera listę filtrów zdefiniowanych przez użytkownika w aktualnym projekcie. Filtry mogą być definiowane w oknie dialogowym Definicja filtrów, które może zostać uruchomione po naciśnięciu klawisza. Lista zawsze zawiera trzy domyślne filtry (nie mogą być one usunięte): wszystkie obiekty - anuluje dowolny filtr i wyświetla na liście wszystkie obiekty zdefiniowane w aktualnym projekcie aktualna selekcja - lista elementów ogranicza się do elementów aktualnie wyselekcjonowanych w modelu prezentowanym w polu graficznej definicji modelu ukryj bieżącą selekcję - powoduje ukrycie elementów aktualnie wyselekcjonowanych w modelu prezentowanym w polu graficznej definicji modelu (oczywiście jeżeli nie zostały wybrane żadne obiekty, to żaden z nich nie może zostać ukryty); działanie tego filtra jest podobne do działania filtra Aktualna selekcja, ale wynik działania filtra Ukryj bieżącą selekcję jest inwersją wyniku działania filtra Aktualna selekcja. Filtrowanie jest przeprowadzane po naciśnięciu klawisza Zastosuj. Wszystkie obiekty zdefiniowane po dokonaniu filtrowania będą się pojawiały na liście (nawet jeżeli nie spełniają warunku filtrowania) do momentu ponownego przeprowadzenia operacji filtrowania. Po zamknięciu okna dialogowego Definicja filtrów lista zdefiniowanych filtrów jest dostępna w oknie dialogowym Inspektor obiektów. Jeżeli opcja Użyj filtrów na ekranie jest włączona, to w edytorze graficznym modelu będą prezentowane tylko te elementy, które są przedstawiane na liście w oknie dialogowym inspektora. W środkowej części okna dialogowego znajdują się następujące zakładki: Model Edycja części Pozycje Wydruki Szablony Structural Detailing Center. Ta część okna dialogowego pozwala przedstawić na kolejnych zakładkach aktualną listę obiektów zdefiniowanych w projekcie w programie AutoCAD Structural Detailing - Stal. Każda z zakładek jest przeznaczona do prezentacji elementów na różnych etapach procesu projektowego, dlatego też każda z nich zawiera różne typy obiektów zorganizowanych w nieco inny sposób. W dolnej części okna dialogowego znajduje się tabela właściwości elementów wybranych na liście. Tabela pracuje jak wszystkie okna dialogowe właściwości w programie AutoCAD. Tabela ma następujące własności: jeżeli jeden z elementów jest wyselekcjonowany, to w tabeli przedstawiane są wszystkie właściwości wybranego elementu jeżeli wybranych jest kilka obiektów tego samego typu, to w tabeli przedstawiane są wszystkie pola z własnościami właściwymi dla wybranego typu elementu, ale tylko wspólne dla wszystkich elementów wartości są prezentowane; pozostałe pola są puste (mogą być jednak zmieniane) jeżeli wybranych jest kilka obiektów różnych typów, to w tabeli prezentowane są tylko pola z właściwościami, które są wspólne dla wszystkich typów obiektów. W pierwszej kolumnie tabeli prezentowana jest nazwa własności (informacji), w drugiej jej aktualna wartość. Komórka w tabeli, która może być zmieniana, może zachowywać się jak opcja (pole edycyjne, lista wyboru, klawisz itp.). Tabela z właściwościami obiektów została tak zaprojektowana, aby można w niej było pokazać właściwości obiektu, które są ważne z inżynierskiego punktu widzenia. Pokazywane są w niej zazwyczaj tylko podstawowe informacje (właściwości). Nie wszystkie przedstawiane informacje w tabeli mogą być zmieniane. Patrz również: Lista obiektów

37 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Model Ta zakładka okna dialogowego Inspektor obiektów zarządza elementami modelu projektu. Na tej zakładce prezentowane mogą być następujące obiekty modelu zdefiniowane w konstrukcji: Profile Blachy Podczęści Części użytkownika Połączenia Grupy Siatki projektowe. Wymienione typy obiektów mogą być prezentowane na liście lub też wyłączone z prezentacji; służą temu następujące ikony znajdujące się w górnej części okna dialogowego: - Profile - Blachy - Podczęści (blachy) - Podczęści (profile) - Części użytkownika - Połączenia - Grupy - Siatki projektowe. UWAGA: Wymienione typy obiektów są podczas prezentacji/ukrywania aktualnie wybrany filtr. filtrowane; wykorzystywany jest Elementy znajdujące się na liście mogą być wybierane poprzez wskazanie kursorem myszki (wybrana może zostać dowolna liczba elementów). Wybranie na liście powoduje jednoczesne podświetlenie wybranego elementu w graficznym edytorze (operacja wyboru jest interaktywna tzn. wszystkie elementy wybrane w oknie dialogowym inspektora są podświetlane w graficznym edytorze i na odwrót: jeżeli dokonana zostanie selekcja w edytorze graficznym, to selekcja jest prezentowana również w oknie dialogowym inspektora).

38 strona: 38 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Lista obiektów może być sortowana; można tego dokonać na dwa sposoby: naciskając dwukrotnie nagłówek kolumny w tabeli (lista będzie wtedy sortowana rosnąco lub malejąco) naciskając prawy klawisz myszki i wybierając odpowiednią opcję w menu kontekstowym. UWAGA: Sortowanie jest zawsze przeprowadzane oddzielnie dla każdego typu elementu. W menu kontekstowym, które pojawia się po naciśnięciu prawego klawisza myszki w momencie, gdy kursor znajduje się na zakładce Model, znajduje się kilka opcji umożliwiających przeprowadzenie operacji na wybranych elementach: Zaznacz wszystko - wybranie tej komendy powoduje wyselekcjonowanie wszystkich elementów przedstawianych na liście Odznacz wszystko - wybranie tej komendy powoduje usunięcie selekcji wszystkich elementów na liście Usuń - wybranie tej komendy powoduje usunięcie wybranych elementów z projektu Powiększ selekcję - wybranie tej komendy pozwala na dokonanie powiększenia widoku konstrukcji w taki sposób, aby wyselekcjonowane aktualnie elementy zostały powiększone Modyfikacja właściwości - wybranie tej komendy powoduje otwarcie okna dialogowego właściwości (zawartość okna dialogowego zależy od typu wybranego obiektu); ta komenda jest dostępna tylko wtedy, gdy wybrane elementy są tego samego typu Grupuj - wybranie tej komendy powoduje utworzenie grupy składającej się z wybranych elementów; ta komenda jest dostępna, gdy wybranych jest kilka elementów Dodaj do grupy - wybranie tej komendy umożliwia dodanie wybranego elementu do istniejącej grupy Usuń z grupy - wybranie tej komendy umożliwia usunięcie wskazanego elementu z wybranej grupy Zmień główną część grupy - wybranie tej komendy umożliwia zmianę głównej części (głównego elementu) w grupie; należy wskazać element, który ma być główną częścią grupy Rozbij grupę - wybranie tej komendy powoduje rozbicie grupy na pojedyncze elementy (obiekty); ta komenda jest dostępna tylko wtedy, gdy na liście wybrana została grupa (lub kilka grup) Nadaj pozycję - wybranie tej komendy pozwala na nadanie pozycji wybranym elementom; uruchomienie tej komendy powoduje otwarcie okna dialogowego Pozycjonowanie ręczne Usuń pozycję - wybranie tej komendy powoduje usunięcie pozycji z wybranych elementów Automatyczne pozycjonowanie - wybranie tej komendy pozwala na nadanie pozycji wybranym elementom; uruchomienie tej komendy powoduje otwarcie okna dialogowego Automatyczne pozycjonowanie Edycja części Na tej zakładce prezentowane są operacje edycyjne wykonane na elemencie (np. cięcia, wiercenia) oraz skład elementów warsztatowych i grup. Aktualnie wybrany element (lub kilka elementów) jest przedstawiany w postaci drzewka.

39 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 39 Na tej zakładce niedostępna jest list wyboru filtrów oraz klawisz umożliwiający definicję filtrów. Domyślnie przyjmowany jest filtr Aktualna selekcja. Po naciśnięciu klawisza Zastosuj wybrane obiekty są przedstawiane na liście. Jeżeli wybrana zostanie grupa, to na ekranie prezentowana jest struktura grupy. Jeżeli wybrany jest pojedynczy element, to pokazywane są operacje edycyjne wykonane na nim. Zmiana prezentacji może zostać zmieniona poprzez wykorzystanie opcji menu kontekstowego: Pokaż hierarchię: Grup lub Połączeń. W drzewku prezentowane mogą być następujące rodzaje obiektów: Grupy Połączenia Profile Blachy Podczęści Wiercenia Łączniki (śruby, spoiny) Cięcia (dopasowania) Nacięcia. Wymienione rodzaje obiektów mogą być prezentowane na liście lub też wyłączone z prezentacji; służą temu następujące ikony znajdujące się w górnej części okna dialogowego: - wiercenia - cięcia (dopasowania) - profile gięte, - łączniki (spoiny, śruby). Domyślnie włączone są trzy pierwsze ikony (wiercenia, cięcia i nacięcia). Elementy znajdujące się na liście mogą być wybierane poprzez wskazanie kursorem myszki (wybrana może zostać dowolna liczba elementów). Wybranie na liście powoduje jednoczesne podświetlenie wybranego elementu w graficznym edytorze (operacja wyboru jest interaktywna tzn. wszystkie elementy wybrane w oknie dialogowym inspektora są podświetlane w graficznym edytorze i na odwrót: jeżeli dokonana zostanie selekcja w edytorze graficznym, to selekcja jest prezentowana również w oknie dialogowym inspektora). Rysunek poniżej przedstawia hierarchię prezentacji poszczególnych elementów. Każde połączenie ma swoją oddzielną hierarchię.

40 strona: 40 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W menu kontekstowym, które pojawia się po naciśnięciu prawego klawisza myszki w momencie, gdy kursor znajduje się na zakładce Edycja części, znajduje się kilka opcji umożliwiających przeprowadzenie operacji na wybranych elementach: Usuń - wybranie tej komendy powoduje usunięcie wybranych elementów z projektu Powiększ selekcję - wybranie tej komendy pozwala na dokonanie powiększenia widoku konstrukcji w taki sposób, aby wyselekcjonowane aktualnie elementy zostały powiększone Modyfikacja właściwości - wybranie tej komendy powoduje otwarcie okna dialogowego właściwości (zawartość okna dialogowego zależy od typu wybranego obiektu); ta komenda jest dostępna tylko wtedy, gdy wybrany jest jeden element znajdujący się na liście Nadaj pozycję: Pojedyncza część, Element warsztatowy (grupa montażowa), Grupa - wybranie tej komendy pozwala na nadanie pozycji wybranym elementom; uruchomienie tej komendy powoduje otwarcie okna dialogowego Pozycjonowanie ręczne Usuń pozycję - wybranie tej komendy powoduje usunięcie pozycji z wybranych elementów Pozycje Na tej zakładce prezentowana jest lista zdefiniowanych pozycji; lista jest posortowana po przedrostkach i numerach.

41 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 41 Wymienione poniżej typy pozycji mogą być prezentowane na liście lub też wyłączone z prezentacji; służą temu następujące ikony znajdujące się w górnej części okna dialogowego: - Profile - Blachy - Elementy warsztatowe - Grupy - Części użytkownika - Schematy. Poniżej znajdują się trzy opcje wyboru (Części, Rodziny, Grupy), które pozwalają na włączenie trybu prezentacji (sortowania) pozycji. Wybrana opcja Części W tym trybie elementy są pokazywane są na jednym poziomie, pogrupowane wg typów pozycji w następującej kolejności (pierwszym kryterium kolejności w dla poszczególnych części jest przedrostek, a następnym numer): 1. Profile w kolejności alfabetycznej oznaczeń pozycji 2. Blachy w kolejności alfabetycznej oznaczeń pozycji 3. Elementy warsztatowe w kolejności alfabetycznej oznaczeń pozycji 4. Grupy w kolejności alfabetycznej oznaczeń pozycji 5. Części użytkownika w kolejności alfabetycznej oznaczeń pozycji 6. Schematy w kolejności alfabetycznej Wybrana opcja Rodziny W tym trybie elementy są pokazywane w formie drzewka o następujących poziomach: 1. Typ pozycji; w kolejności są prezentowane: elementy warsztatowe, profile, blachy, części użytkownika 2. Rodzina (alfabetycznie) 3. Wewnątrz rodziny pozycje są prezentowane w alfabetycznej kolejności oznaczeń Wybrana opcja Grupy W tym trybie elementy są pokazywane wielopoziomowo; ten tryb odzwierciedla przyporządkowanie części do elementów warsztatowych i grup. Pozycje prezentowane są w formie drzewka o następujących poziomach: 1. Typy pozycji; w kolejności: grupy, elementy warsztatowe, profile, blachy, części użytkownika, schematy Dla typów Grupy i Elementy warsztatowe tworzone są kolejne podpoziomy: dla grup: elementy wchodzące w skład danej grupy

42 strona: 42 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika dla elementów warsztatowych: pojedyncze części wchodzące w skład danego elementu warsztatowego. Na tej zakładce prezentowana jest lista wszystkich zdefiniowanych przez użytkownika pozycji; struktura pozycji i dokumentów prezentowana jest w postaci drzewka (patrz rysunek poniżej). Ikona dokumentu znajdującego się na liście może być prezentowana: kolorem żółtym - oznacza to, że ten dokument jest aktywny na arkuszu edycyjnym z czerwoną kreską - oznacza to, że element modelu konstrukcji, dla którego został utworzony dokument, został zmieniony kolorem szarym - oznacza to, że dokument został eksportowany do osobnego pliku dwg. Gdy ikona widoku znajdującego się na liście jest prezentowana grubą linią, to oznacza to, że jest to widok aktywny. W menu kontekstowym, które pojawia się po naciśnięciu prawego klawisza myszki w momencie, gdy kursor znajduje się na zakładce Pozycje, znajduje się kilka opcji umożliwiających przeprowadzenie operacji na wybranych pozycjach: Usuń - wybranie tej komendy powoduje usunięcie wybranych pozycji z projektu Zaznacz pozycje - wybranie tej komendy pozwala na selekcję wszystkich pozycji Dołącz dokument - wybranie tej komendy pozwala na wybranie szablonu wydruku; szablon zapisywany jest na zakładce Szablony Aktualizuj - wybranie tej komendy pozwala na aktualizowanie dokumentów dostępnych dla pozycji Usuń dokumenty - wybranie tej komendy pozwala na usunięcie dokumentów dostępnych dla pozycji Automatyczne wydruki - wybranie tej komendy pozwala na automatyczną generację rysunków dla wybranej pozycji; uruchomienie tej komendy powoduje otwarcie okna dialogowego Automatyczne generacja rysunków Wydruki Ta zakładka pozwala na zarządzanie wydrukami programu AutoCAD Structural Detailing; prezentowana jest na niej lista wszystkich wydruków zdefiniowanych w projekcie AutoCAD Structural Detailing. Wydruki są prezentowane z zestawem widoków. Lista wydruków zawiera wszystkie wydruki - nawet te, na których nie zostały umieszczone żadne widoki. Struktura zdefiniowanych przez użytkownika wydruków i widoków prezentowana jest w postaci drzewka. Z logicznego punku widzenia na wydruku umieszcza się widoki, jednakże dla wygody użytkownika w drzewku umieszczony jest również poziom pośredni, tak aby było wiadomo do jakiego dokumentu należą dane widoki. Jeżeli jest aktywny arkusz wydruku (papierowy), to ikona wydruku odpowiadającego aktywnemu arkuszowi wydruku (papierowemu) jest prezentowana kolorem czerwonym.

43 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 43 Wydruki znajdujące się na liście mogą być wybierane poprzez wskazanie kursorem myszki (należy zwrócić tu uwagę, że tylko elementy jednego wydruku mogą być w danej chwili wybierane - nie jest możliwy wybór elementów dwóch różnych wydruków). Wybór wydruku w oknie dialogowym jest zsynchronizowany edytorem graficznym - na ekranie wyświetlany jest odpowiedni rysunek. W górnej części okna znajdują się dwie ikonki, które pozwalają na prezentację istniejących pozycji w drzewku w trybie: - modelu - rysunków. W menu kontekstowym, które pojawia się po naciśnięciu prawego klawisza myszki w momencie, gdy kursor znajduje się na zakładce Wydruki, znajduje się kilka opcji umożliwiających przeprowadzenie operacji na wybranych wydrukach: Usuń - wybranie tej komendy powoduje usunięcie wybranych wydruków z projektu Zmień nazwę - wybranie tej komendy pozwala na zmianę nazwy podświetlonego wydruku (nazwa wpisywana jest w linii komend) Dodaj wydruk - wybranie tej komendy powoduje dodanie pustego wydruku do projektu (nazwa wpisywana jest w linii komend) Aktywuj - wybranie tej komendy powoduje aktywację wybranego wydruku Wyładuj wydruk - wybranie tej komendy powoduje, że wybrany wydruk przestaje być aktywny Zapisz wydruk - wybranie tej komendy powoduje zapis wybranego wydruku do pliku o formacie *.DWG Aktualizuj - wybranie tej komendy powoduje aktualizację wybranego wydruku po zmianach dokonanych w pozycjach Aktualizuj wszystkie wydruki - wybranie tej komendy powoduje aktualizację wszystkich wydruków po zmianach dokonanych w pozycjach Szablony Ta zakładka pozwala na zarządzanie szablonami wydruków programu AutoCAD Structural Detailing; prezentowana jest na niej lista wszystkich szablonów wydruków zdefiniowanych w projekcie AutoCAD Structural Detailing; struktura szablonów prezentowana jest w postaci drzewka. Ikona szablonu aktywnego (w arkuszu szablonów) jest prezentowana kolorem żółtym. W menu kontekstowym, które pojawia się po naciśnięciu prawego klawisza myszki w momencie, gdy kursor znajduje się na zakładce Szablony, znajduje się kilka opcji umożliwiających przeprowadzenie operacji na wybranych szablonach: Usuń - wybranie tej komendy powoduje usunięcie wybranych wydruków z projektu Zmień nazwę - wybranie tej komendy pozwala na zmianę nazwy podświetlonego wydruku (nazwa wpisywana jest w linii komend) Aktywuj - wybranie tej komendy powoduje, że podświetlony szablon staje się aktywny Dodaj widok - wybranie tej komendy powoduje dodanie widoku do istniejącego szablonu Zmień styl - wybranie tej komendy umożliwia zmianę stylu w wybranym szablonie Dodaj szablon dokumentu - wybranie tej komendy powoduje dodanie szablonu do wybranego widoku Structural Detailing Center Ta zakładka pozwala na kopiowanie ustawień (stylów) pomiędzy projektami użytkownika.

44 strona: 44 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Po naciśnięciu klawisza Plik i wybraniu pliku z wcześniej zapisanym projektem w oknie dialogowym Inspektora pojawią się wszystkie zdefiniowane w wybranym projekcie style, które mogą być wykorzystane w aktualnym projekcie. Po podświetleniu wybranego stylu, naciśnięciu prawego klawisza myszki i wybraniu komendy Kopiuj, wybrany styl jest dostępny w bieżącym projekcie Dodaj szablon Okno dialogowe służy do definicji szablonu wydruku rysunków pozycji zdefiniowanych w programie. Opcje jest dostępna: Stal / Szablony rysunkowe - menu tekstowe ikona - pasek narzędziowy w oknie dialogowym Inspektora obiektów po naciśnięciu prawego klawisza myszki i wybraniu opcji Dodaj szablon dokumentu na zakładce Szablony. Na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

45 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 45 W powyższym oknie dialogowym zdefiniowany może zostać szablon dla tworzonych rysunków. W przypadku części stalowej należy wybrać jeden z dopuszczalnych typów dokumentu związany z typem pozycji: pojedyncza część, pojedyncza blacha, pojedynczy profil, schemat konstrukcji, element warsztatowy lub grupa. Po podaniu nazwy szablonu i naciśnięciu klawisza OK szablon dopisywany jest do listy dostępnych szablonów znajdującej się na zakładce Szablony. W dolnej części okna dialogowego znajdują się dwie zakładki: Opis (na tej zakładce przedstawiany jest opis wybranego typu pozycji) i Styl wymiarowania. Na drugiej zakładce przedstawiane są dostępne style wymiarowania dla wybranego typu pozycji Dodaj widok Po określeniu nazwy i typu szablonu zdefiniowane mogą zostać widoki znajdujące się w danym szablonie. Okno dialogowe Dodaj widok dostępne jest po naciśnięciu prawego klawisza myszki i wybraniu opcji Dodaj widok na zakładce Szablony w oknie dialogowym Inspektora obiektów. Na ekranie pojawia się poniższe okno dialogowe.

46 strona: 46 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: nazwa tworzonego widoku (w górnej części okna podawana jest nazwa używanego szablonu) wybrany może zostać widok (rzut) elementu konstrukcji podana może zostać skala dla wybranego widoku. Po naciśnięciu klawisza OK w przestrzeni arkusza szablonów należy wskazać położenie widoku w szablonie (jeszcze nie na końcowym rysunku). Opisane powyżej postępowanie należy powtórzyć dla kolejnych widoków umieszczanych w szablonie Wybierz szablon Po zdefiniowaniu pozycji wybrany może zostać dla niej szablon rysunkowy. Okno dialogowe Wybierz szablon dostępne jest po naciśnięciu prawego klawisza myszki i wybraniu opcji Dołącz dokument na zakładce Pozycje w oknie dialogowym Inspektora obiektów. Na ekranie pojawia się poniższe okno dialogowe.

47 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 47 W powyższym oknie dialogowym z listy dostępnych (zdefiniowanych) szablonów należy wybrać szablon, który ma być używany do generacji rysunku. Po naciśnięciu klawisza OK następuje przypisanie szablonu do wybranej pozycji. Po wybraniu opcji Dodaj do aktualnego wydruku (menu kontekstowe na zakładce Pozycje) utworzony dokument będzie umieszczany na końcowym rysunku (na zakładce Arkusz - Layout ) Szablony/widoki - sposób postępowania przy tworzeniu wydruku Aby utworzyć rysunek wykonawczy w programie, należy (dla elementów konstrukcji stalowych): 1. zdefiniować szablon: podać nazwę i wybrać typ elementu konstrukcji (pojedyncza część ) - okno dialogowe Dodaj szablon określić widoki (rzuty), które mają się znajdować w szablonie 2. utworzyć pozycje dla elementów konstrukcji - okno dialogowe Pozycjonowanie (ręczne lub automatyczne) 3. przypisać szablon do wybranej pozycji - okno dialogowe Wybierz szablon 4. umieścić dokumenty na rysunku końcowym (wydruku).

48 strona: 48 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 3.13.Definicja filtrów Filtry mogą być definiowane w oknie dialogowym Definicja filtrów prezentowanym na poniższym rysunku; okno dialogowe jest otwierane po naciśnięciu ikony znajdującej się w oknie dialogowym Inspektor obiektów. Definicja filtra może opierać się na typach elementów modelu oraz ich właściwościach. Zdefiniowany filtr jest identyfikowany przez nazwę prezentowaną na liście wyboru filtrów znajdującą się w oknie dialogowym Inspektor obiektów. W oknie dialogowym Definicja filtrów zdefiniowany może zostać nowy filtr lub zmodyfikowany może zostać filtr już istniejący (oprócz dwóch domyślnych filtrów). Filtry zdefiniowane przez użytkownika mogą być usunięte z listy po naciśnięciu klawisza Delete. W górnej części okna dialogowego znajduje się lista wszystkich filtrów zdefiniowanych przez użytkownika w projekcie. Wybrany (podświetlony) filtr jest filtrem aktywnym (wybranym gdy otwierane było okno dialogowe). W dolnej części okna dialogowego znajduje się pole, w którym prezentowane jest zdefiniowane wyrażenie określające wybrany filtr. Sposób postępowania przy definicji i modyfikacji filtra jest podobny; poniżej przedstawiony zostanie zatem opis definicji nowego filtra.

49 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 49 Aby rozpocząć definicję nowego filtra, należy nacisnąć klawisz Nowy znajdujący się w górnej części okna dialogowego. Na ekranie pojawia się okno dialogowe Nazwa nowego filtra; w polu edycyjnym znajdującym się tym oknie dialogowym należy wpisać nazwę definiowanego filtra. Jeżeli włączona jest opcja Przejmij definicję, to nowy filtr przejmie definicję ostatnio wybranego filtra (to oznacza, że na liście znajdującej się w dolnej części okna dialogowego Definicja filtrów wpisane zostanie wyrażenie ostatnio wybranego filtra); jeżeli opcja Przejmij definicję jest wyłączona, to nowy filtr zostanie utworzony bez żadnej definicji wyrażenia (lista znajdująca się w dolnej części okna dialogowego Definicja filtrów będzie pusta). Po zamknięciu okna dialogowego Nazwa nowego filtra zdefiniowany filtr jest prezentowany na liście znajdującej się w oknie dialogowym Definicja filtrów. Po podaniu nazwy filtra określone może zostać wyrażenie definiujące filtr. Z listy rozwijalnej Typ elementu wybrany może zostać rodzaj elementu, który ma wchodzić w skład definiowanego filtra. W zależności od wybranego typu elementu zmienia się zawartość listy Właściwości (patrz również: Lista dostępnych elementów, właściwości i wartości). Z listy Właściwości wybrane może zostać kryterium filtrowania; dostępne kryteria zależą od wybranego typu elementu. W zależności od wybranego typu właściwości w polu edycyjnym Wartość określona może zostać lista wartości wybranej właściwości. W tym polu podane mogą zostać wartości występujące w wyrażeniu definiującym filtr. Jeżeli pola Właściwości i Wartość nie zostaną wypełnione (są puste), to oznacza to, że wszystkie elementy wybranego typu (wszystkie wartości) będą wchodziły w skład definiowanego filtra. Dla niektórych właściwości (np. długość) w polu Wartość może być definiowany zakres wartości; wykorzystywana może być wtedy następująca składnia: - pojedyncze wartości oddzielone średnikiem np. 1;2;3;10; - jedynie wymienione elementy wejdą w skład filtra - zakres wartości definiowany w następujący sposób: 1-100; - wartości większe od i mniejsze od (odpowiednio): -100; 10-;. Oprócz definicji wartości istnieje możliwość graficznej definicji elementów, które mają wejść w skład filtra. Jest to możliwe po wybraniu opcji Selekcja. Dostępny staje się klawisz Wybierz obiekty; naciśnięcie tego klawisza powoduje, że zamykane jest okno dialogowe, a kursor znajduje się w trybie selekcji. Po wybraniu elementów konstrukcji i naciśnięciu prawego klawisza myszki (lub naciśnięciu klawisza ENTER) pojawia się ponownie okno dialogowe, w którym wyselekcjonowane elementy są wpisane w polu definicji wyrażenia określającego filtr. Aby wyrażenie lub selekcja weszły w skład filtra, konieczne jest użycie jednego z przedstawionych poniżej klawiszy: - naciśnięcie tego klawisza powoduje zastąpienie wszystkich dotychczasowo zdefiniowanych wyrażeń przez aktualnie określone wyrażenie - naciśnięcie tego klawisza powoduje dodanie aktualnie określonego wyrażenia do wyrażeń wcześniej zdefiniowanych w filtrze (przed aktualnie określonym wyrażeniem dodawany jest operator AND) - naciśnięcie tego klawisza powoduje dodanie aktualnie określonego wyrażenia do wyrażeń wcześniej zdefiniowanych w filtrze (przed aktualnie określonym wyrażeniem dodawany jest operator OR) - naciśnięcie tego klawisza powoduje dodanie aktualnie określonego wyrażenia do wyrażeń wcześniej zdefiniowanych w filtrze (przed aktualnie określonym wyrażeniem dodawany jest operator AND NOT). Wszystkie wyrażenia dodane do definiowanego/modyfikowanego filtra prezentowane są w dolnej części okna dialogowego z odpowiednimi operatorami. Każde wyrażenie jest zapisywane w osobnej linii; linie są oddzielone operatorami logicznymi, które odnoszą się do wyrażeń poniżej. Użytkownik nie ma możliwości modyfikacji zawartości pojedynczego wyrażenia w filtrze; istnieje jednakże możliwość usunięcia linii z definicji wyrażeń w filtrze. Służą temu dwie opcje znajdujące się w menu kontekstowym uruchamianym po naciśnięciu prawego klawisza myszki, gdy kursor myszki znajduje się w dolnej części okna dialogowego Definicja filtrów:

50 strona: 50 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Usuń linię - po wybraniu tej komendy usuwana jest podświetlona linia wraz z operatorem znajdującym się przed usuwaną linią Usuń wszystko - po wybraniu tej komendy usuwana jest cała definicja filtra. Każdy ze zdefiniowanych filtrów może być w modyfikowany w dowolnym momencie pracy w projekcie. Lista zdefiniowanych filtrów jest widoczna w górnej części okna dialogowego Definicja filtrów. Filtr zdefiniowany w projekcie może zostać usunięty z listy dostępnych filtrów poprzez podświetlenie linii zawierającej nazwę filtra i naciśnięcie klawisza Usuń. Kolejność zdefiniowanych w projekcie filtrów na liście filtrów może być zmieniana przy wykorzystaniu klawiszy Przesuń w górę lub Przesuń w dół. Ich naciśnięcie powoduje przesunięcie podświetlonego filtra o jedną pozycję w górę lub w dół na liście zdefiniowanych filtrów Jak zdefiniować filtr Co należy zrobić, aby zdefiniować filtr umożliwiający wybór wszystkich słupów wykonanych z profili HEB 300 i HEB 280? nacisnąć klawisz Nowy; po pojawieniu się okna dialogowego Nowa nazwa filtra wpisać nazwę definiowanego filtra zamknąć okno dialogowe Nowa nazwa filtra (wyłączona jest opcja Przejmij właściwości); nowy filtr pojawia się w oknie dialogowym Definicja filtrów wybrać Profil jako Typ elementu, Typ profilu jako Właściwości; na liście Wartości wybrać linie zawierające profile HEB 280 i HEB300 (linie zostaną podświetlone) dodać wyrażenie naciskając klawisz ; pojawia się następujące wyrażenie: Profile (type) = HEB 280; HEB 300 wybrać Profil jako Typ elementu, Rodzina jako Właściwości; na liście Wartości wybrać rodzinę Słup dodać wyrażenie naciskając klawisz AND; pojawia się następujące wyrażenie: Profile (type) = HEB 280; HEB 300 and Profile (family) = Column. Powyższa operacja kończy definicję filtra Obiekty i ich właściwości W Inspektorze obiektów mogą występować: Elementy modelu (fizyczne) Profile Blachy (pojedyncze blachy) Części użytkownika Podczęści (blachy, profile, żebra, nakładki itp.) Spoiny Śruby Połączenia Grupy Elementy warsztatowe - zbiór części (profili lub blach) zgrupowanych automatycznie w programie na podstawie istniejących pomiędzy nimi łącznikami o atrybucie warsztatowyò; w praktyce są to elementy wysyłane w całości z warsztatu na plac budowy Siatki projektowe. Elementy modelu (niefizyczne) Wiercenia Otwory Cięcia/dopasowania Nacięcia.

51 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 51 Elementy rysunku Pozycje Dokumenty (zestawy widoków) Widoki Wydruki. Poniżej przedstawiona została tabela dostępnych elementów, właściwości i wartości. Obiekty Właściwości Wartości Wszystkie Wszystkie wartości odpowiednie dla właściwości właściwości dla obiektów obiektów Profile Typ profilu Rodzina Materiał Długość Przedrostek pozycji Numer pozycji Podczęść Wszystkie profile dostępne w aktualnym projekcie Wszystkie rodziny przeznaczone dla typu "profile" dostępne w aktualnym projekcie Wszystkie materiały ustawione w preferencjach Dowolna wartość rzeczywista dodatnia Wszystkie przedrostki pozycji używane w aktualnym projekcie Dowolna liczba całkowita dodatnia Tak / Nie w zależności czy wybrany profil jest podczęścią Blachy Podczęści Grubość blachy Wszystkie grubości dotychczas używane w projekcie lub dowolna wartość rzeczywista dodatnia Rodzina Wszystkie rodziny dostępne w aktualnym projekcie przeznaczone dla typu "blacha" Materiał Wszystkie materiały ustawione w preferencjach Typ Prostokątna, kołowa, użytkownika Przedrostek Wszystkie przedrostki pozycji używane w pozycji aktualnym projekcie Numer pozycji Dowolna liczba całkowita dodatnia Podczęść Tak / Nie w zależności czy wybrana blacha jest podczęścią Własności jak dla profilu lub blachy w zależności jakiego typu jest podczęść Połączenia Typ połączenia Wszystkie dostępne typy połączeń (np. blacha czołowa) Grupy Nazwa Dowolny tekst Przedrostek Wszystkie przedrostki pozycji używane w pozycji aktualnym projekcie Numer pozycji Dowolna liczba całkowita dodatnia Podczęść Tak / Nie w zależności czy wybrany profil jest podczęścią Siatki projektowe Nazwa siatki projektowej Typ siatki projektowej Wszystkie nazwy siatek projektowych dostępne w aktualnym projekcie prostopadłościan, klin, graniastosłup Pozycje Przedrostek Wszystkie przedrostki pozycji używane w projekcie

52 strona: 52 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Numer Poziom pozycjonowania Numery pozycji zdefiniowane w polu edycyjnym Część pojedyncza, element warsztatowy, grupa Wydruki Numer Numery zdefiniowane w polu edycyjnym Nazwa Wszystkie nazwy rysunków dostępne w aktualnym projekcie Format Wszystkie formaty używane w aktualnym projekcie Pozycje Wszystkie pozycje zdefiniowane w aktualnym projekcie 4. KONSTRUKCJE TYPOWE 4.1. Konstrukcje typowe Opcja umożliwia definicję typowych (parametrycznych) konstrukcji. Opcja dostępna jest: z menu wybierając jedną z opcji podmenu Stal / Konstrukcje parametryczne naciskając jedną z ikon w pasku narzędziowym Konstrukcje parametryczne. W bieżącej wersji programu AutoCAD Structural Detailing dostępne są następujące rodzaje typowych konstrukcji: Rama wielonawowa Kratownica dachowa Schody Schody kręcone Klatki schodowe Stężenia Drabiny Barierki Kosze ochronne Zastrzały Rozkład kratek pomostowych Rozkład płatwi Profil wielogałęziowy Belka ażurowa Słup (blachownica) Belka (blachownica) Belka wielosegmentowa (blachownica). Konstrukcje parametryczne są dostępne w menu (Stal / Konstrukcje parametryczne) i pasku narzędziowym Konstrukcje parametryczne: Rama wielonawowa - Kratownica dachowa - Schody - Schody kręcone - Klatki schodowe - Stężenia - Drabiny - Barierki - Kosze ochronne - Zastrzały - Profil wielogałęziowy -

53 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 53 Rozkład kratek pomostowych - Rozkład płatwi -. Blachownice są dostępne w menu (Stal / Blachownice) i pasku narzędziowym Blachownice: Słup (blachownica) Belka (blachownica) Belka wielosegmentowa (blachownica) Belka ażurowa. Po wybraniu konstrukcji na ekranie pojawia się dodatkowe okno dialogowe, w którym określone mogą zostać parametry wybranej konstrukcji stalowej. Postać tego okna dialogowego zależy od wybranego typu konstrukcji lub elementu konstrukcji. 5. SIATKA PROJEKTOWA 5.1. Siatka projektowa Opcja umożliwia określenie siatki projektowej ułatwiającej definicję modelu konstrukcji w przestrzeni 3D. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Siatki projektowe / Utwórz siatkę projektową z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_WF. Po wybraniu opcji na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Okno dialogowe Siatki projektowe można podzielić na trzy części: w lewej części okna dialogowego zdefiniowane mogą zostać podstawowe informacje dotyczące siatki projektowej: nazwa siatki projektowej typ siatki projektowej: prostopadłościan klin graniastosłup w dolnej części okna dialogowego znajdują się opcje: Tylko powierzchnia - włączenie tej opcji powoduje, że tworzone są tylko linie zewnętrzne siatki; jeśli opcja jest wyłączona, to tworzone są wszystkie linie siatki projektowej

54 strona: 54 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Lewa przekątna - włączenie tej opcji powoduje, że tworzone są również dodatkowe linie: przekątne pola czworokąta nachylone w lewo Prawa przekątna - włączenie tej opcji powoduje, że tworzone są również dodatkowe linie: przekątne pola czworokąta nachylone w prawo Bez opisu - włączenie tej opcji powoduje, że osie nie posiadają opisu; jeśli opcja jest włączona, to osie siatki projektowej będą opisane Pokaż osie na rysunkach - włączenie tej opcji powoduje, że osie definiowanej siatki projektowej mogą być prezentowane na rysunkach; wyłączenie opcji powoduje, że osie siatki pełnią jedynie rolę pomocniczą dla modelowania i nie będą widoczne na żadnym rysunku w środkowej części okna dialogowego znajdują się dwie zakładki: Rozmiar/podział i Opisy siatki; ich zawartość zależy od wybranego typu siatki projektowej w prawej części okna dialogowego znajdują się dwie ikony: - utworzenie siatki projektowej na podstawie parametrów określonych w oknie dialogowym - przejęcie parametrów z wcześniej już zdefiniowanej siatki projektowej. Okno dialogowe jest otwierane z ostatnio definiowanym typem siatki projektowej i przyjętymi dla niej parametrami. Patrz również: Przykład definicji siatki projektowej 5.2. Prostopadłościan Po wybraniu prostopadłościanu jako typu siatki projektowej w oknie dialogowym Siatka projektowa znajdują się dwie zakładki: Rozmiar/podział i Opisy siatki. Zakładka Rozmiar/podział jest pokazana na poniższym rysunku. W tym oknie dialogowym znajdują się następujące opcje: Długość (Y) - pola określające długość siatki projektowej oraz liczbę podziałów wzdłuż długości siatki projektowej Szerokość (X) - pola określające szerokość siatki projektowej oraz liczbę podziałów wzdłuż szerokości siatki projektowej Wysokość (Z) - pola określające wysokość siatki projektowej oraz liczbę podziałów wzdłuż wysokości siatki projektowej. Jeżeli wyłączona jest opcja Nieregularny przy wymienionych opcjach, to automatycznie generowana będzie siatka na podstawie wartości parametrów podanych w omówionych polach edycyjnych. Jeżeli opcja Nieregularny jest włączona, to pola edycyjne stają się niedostępne; dostępny staje się klawisz ( ), którego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Rozkład osi siatki projektowej, w którym użytkownik może określić położenie kolejnych osi siatki projektowej. Zakładka Opisy siatki jest pokazana na poniższym rysunku.

55 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 55 W tym oknie dialogowym znajdują się następujące opcje: Długość (Y) - pola określające opis osi wzdłuż długości siatki projektowej; jeżeli opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to opis będzie generowany, natomiast jeśli opcja jest wyłączona, opis osi nie będzie generowany Szerokość (X) - pola określające opis osi wzdłuż szerokości siatki projektowej; jeżeli opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to opis będzie generowany, natomiast jeśli opcja jest wyłączona, opis osi nie będzie generowany Wysokość (Z) - pola określające opis osi wzdłuż wysokości siatki projektowej; jeżeli opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to opis będzie generowany, natomiast jeśli opcja jest wyłączona, opis osi nie będzie generowany. Dla każdej z wymienionych opcji dostępne są trzy pola: Przedrostek - pole, w którym określony może zostać przedrostek osi w siatce projektowej przy automatycznym opisie osi siatki Wartość początkowa - pole, w którym określona może zostać wartość początkowa dla osi siatki projektowej przy automatycznym opisie osi siatki Krok - pole, w którym określona może zostać wartość przyrostu kolejnych osi siatki projektowej przy automatycznym opisie osi siatki. Dla szerokości (X) i długości (Y) możliwy jest wybór położenia opisu: po prawej lub po lewej stronie linii siatki projektowej. Jeżeli wyłączona jest opcja Użytkownika przy wymienionych opcjach, to automatycznie generowany będzie opis siatki na podstawie wartości parametrów podanych w omówionych polach edycyjnych. Jeżeli opcja Użytkownika jest włączona dla którejkolwiek z opcji, to pola edycyjne dla tej opcji stają się niedostępne; dostępny staje się klawisz ( ), którego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Opis osi siatki projektowej, w którym użytkownik może określić opis kolejnych osi siatki projektowej Klin Po wybraniu klina jako typu siatki projektowej w oknie dialogowym Siatka projektowa znajdują się dwie zakładki: Rozmiar/podział i Opisy siatki. Zakładka Rozmiar/podział jest pokazana na poniższym rysunku. W tym oknie dialogowym znajdują się następujące opcje: Długość (Y) - pola określające długość siatki projektowej oraz liczbę podziałów wzdłuż długości siatki projektowej

56 strona: 56 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Szerokość (X) - pola określające szerokość siatki projektowej oraz liczbę podziałów wzdłuż szerokości siatki projektowej Wysokość (Z) - pola określające wysokość siatki projektowej oraz liczbę podziałów wzdłuż wysokości siatki projektowej Kalenica - pola określające współrzędną położenia kalenicy dla siatki projektowej w postaci klina. Jeżeli wyłączona jest opcja Nieregularny przy wymienionych opcjach, to automatycznie generowana będzie siatka na podstawie wartości parametrów podanych w omówionych polach edycyjnych. Jeżeli opcja Nieregularny jest włączona, to pola edycyjne stają się niedostępne; dostępny staje się klawisz ( ), którego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Rozkład osi siatki projektowej, w którym użytkownik może określić położenie kolejnych osi siatki projektowej. Zakładka Opisy siatki jest pokazana na poniższym rysunku. W tym oknie dialogowym znajdują się następujące opcje: Długość (Y) - pola określające opis osi wzdłuż długości siatki projektowej; jeżeli opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to opis będzie generowany, natomiast jeśli opcja jest wyłączona, opis osi nie będzie generowany Szerokość (X) - pola określające opis osi wzdłuż szerokości siatki projektowej; jeżeli opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to opis będzie generowany, natomiast jeśli opcja jest wyłączona, opis osi nie będzie generowany Wysokość (Z) - pola określające opis osi wzdłuż wysokości siatki projektowej; jeżeli opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to opis będzie generowany, natomiast jeśli opcja jest wyłączona, opis osi nie będzie generowany. Dla każdej z wymienionych opcji dostępne są trzy pola: Przedrostek - pole, w którym określony może zostać przedrostek osi w siatce projektowej przy automatycznym opisie osi siatki Wartość początkowa - pole, w którym określona może zostać wartość początkowa dla osi siatki projektowej przy automatycznym opisie osi siatki Krok - pole, w którym określona może zostać wartość przyrostu kolejnych osi siatki projektowej przy automatycznym opisie osi siatki. Dla szerokości (X) i długości (Y) możliwy jest wybór położenia opisu: po prawej lub po lewej stronie linii siatki projektowej. Jeżeli wyłączona jest opcja Użytkownika przy wymienionych opcjach, to automatycznie generowany będzie opis siatki na podstawie wartości parametrów podanych w omówionych polach edycyjnych. Jeżeli opcja Użytkownika jest włączona dla którejkolwiek z opcji, to pola edycyjne dla tej opcji stają się niedostępne; dostępny staje się klawisz ( ), którego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Opis osi siatki projektowej, w którym użytkownik może określić opis kolejnych osi siatki projektowej Graniastosłup Po wybraniu graniastosłupa jako typu siatki projektowej w oknie dialogowym Siatka projektowa znajdują się dwie zakładki: Rozmiar/podział i Opisy siatki. Zakładka Rozmiar/podział jest pokazana na poniższym rysunku.

57 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 57 W tym oknie dialogowym znajdują się następujące opcje: Promień podstawy - pola określające promień okręgu opisanego na podstawie graniastosłupa oraz liczbę podziałów radialnych Promień przykrycia - pole określające promień okręgu opisanego na przykryciu graniastosłupa Wysokość - pola określające wysokość siatki projektowej oraz liczbę podziałów wzdłuż wysokości siatki projektowej. Jeżeli wyłączona jest opcja Nieregularny przy opcji Wysokość, to automatycznie generowana będzie siatka na podstawie wartości parametrów podanych w omówionych polach edycyjnych. Jeżeli opcja Nieregularny jest włączona, to pola edycyjne stają się niedostępne; dostępny staje się klawisz ( ), którego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Rozkład osi siatki projektowej, w którym użytkownik może określić położenie kolejnych osi siatki projektowej. Zakładka Opisy siatki jest pokazana na poniższym rysunku. W tym oknie dialogowym znajdują się następujące opcje: Promień - pola określające opis osi wzdłuż promienia siatki projektowej; jeżeli opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to opis będzie generowany, natomiast jeśli opcja jest wyłączona, opis osi nie będzie generowany Szerokość - opcja nie jest dostępna Wysokość - pola określające opis osi wzdłuż wysokości siatki projektowej; jeżeli opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to opis będzie generowany, natomiast jeśli opcja jest wyłączona, opis osi nie będzie generowany. Dla każdej z wymienionych opcji dostępne są trzy pola: Przedrostek - pole, w którym określony może zostać przedrostek osi w siatce projektowej przy automatycznym opisie osi siatki Wartość początkowa - pole, w którym określona może zostać wartość początkowa dla osi siatki projektowej przy automatycznym opisie osi siatki Krok - pole, w którym określona może zostać wartość przyrostu kolejnych osi siatki projektowej przy automatycznym opisie osi siatki. Jeżeli wyłączona jest opcja Użytkownika przy wymienionych opcjach, to automatycznie generowany będzie opis siatki na podstawie wartości parametrów podanych w omówionych polach edycyjnych. Jeżeli opcja Użytkownika jest włączona dla którejkolwiek z opcji, to pola edycyjne dla tej opcji stają się niedostępne; dostępny staje się klawisz ( ), którego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Opis osi siatki projektowej, w którym użytkownik może określić opis kolejnych osi siatki projektowej.

58 strona: 58 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 5.5. Rozkład osi Jeżeli opcja Nieregularny jest włączona przy dowolnej opcji znajdującej się na zakładce Rozmiar/podział w oknie dialogowym Siatka projektowa, to pola edycyjne stają się niedostępne; naciśnięcie klawisza ( ) powoduje otwarcie okna dialogowego Rozkład osi, w którym znajduje się tabela umożliwiająca określenie położenia kolejnych osi siatki projektowej. Aby zdefiniować położenie osi siatki projektowej, należy: podać rozstaw pomiędzy kolejnymi osiami siatki lub podać współrzędną osi siatki (liczoną od początku siatki projektowej) powyższą operację przeprowadzić dla kolejnych osi siatki projektowej nacisnąć klawisz OK Opis osi Jeżeli opcja Użytkownika jest włączona przy dowolnej opcji znajdującej się na zakładce Opisy osi w oknie dialogowym Siatka projektowa, to pola edycyjne stają się niedostępne; naciśnięcie klawisza ( ) powoduje otwarcie okna dialogowego Opis osi, w którym znajduje się tabela umożliwiająca określenie opisów kolejnych osi siatki projektowej. Aby zdefiniować opisy osi siatki projektowej, należy: podać opis dla pierwszej osi przejść do kolejnej linii tabeli i podać opis drugiej osi dla niektórych opisów (np. szerokości - X i długości - Y) dokonać wyboru położenia opisu osi: po prawej lub po lewej stronie linii siatki projektowej powyższą operację przeprowadzić dla zdefiniowanych osi siatki projektowej nacisnąć klawisz OK Przykład definicji siatki projektowej Aby rozpocząć definicję siatki projektowej, należy: wybrać z menu opcję Stal / Siatki projektowe / Utwórz siatkę projektową lub nacisnąć ikonę w oknie dialogowym Siatka projektowa określić następujące parametry: wpisać w polu edycyjnym Nazwa siatki: Siatka - hala 3D wybrać typ siatki: Prostopadłościan wyłączyć następujące opcje: Tylko powierzchnia, Lewa przekątna, Prawa przekątna, Bez opisu włączyć opcję Pokaż osie na rysunkach na zakładce Rozmiar / podział wpisać następujące wymiary siatki w odniesieniu do osi układu: Szer. (X): / 2 Dług. (Y): / 6 Wys. (Z): włączyć opcję Nieregularny i nacisnąć klawisz (...) znajdujący się obok tej opcji; w oknie dialogowym Rozkład osi (długość) wpisać następujące wartości: w kolumnie Współrzędna: 5000, 7500, 9000; wartości rozstawów osi zostaną automatycznie wyznaczone; nacisnąć klawisz OK w oknie dialogowym Rozkład osi (długość) przejść na zakładkę Opisy osi, włączyć opisy dla wszystkich wymiarów (pojawiają się symbole ) i wybrać następujące opisy dla poszczególnych osi siatki projektowej: Szer. (X): Przedrostek: sz_, Wartość początkowa: A, Krok: 1, lewo Dług. (Y): Przedrostek: dl_, Wartość początkowa: 1, Krok: 1, lewo Wys. (Z): Przedrostek: poz_, Wartość początkowa: 0, Krok: 1 nacisnąć ikonę Utwórz znajdującą się w prawej części okna dialogowego Siatka projektowa podać punkt początkowy siatki projektowej i określić kierunek osi X siatki: kierunek osi X globalnego układu współrzędnych (UWAGA: kierunek osi X siatki nie musi być zgodny z osią X globalnego układu współrzędnych). Wygenerowaną siatkę projektową pokazano na poniższym rysunku.

59 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: PROFILE 6.1. Profile Opcja umożliwia definicję pręta o wybranym profilu. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Profile z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_PROFILE. Po wywołaniu opcji Profile na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Okno dialogowe Profile można podzielić na trzy części: w lewej części okna dialogowego zdefiniowane mogą zostać podstawowe informacje dotyczące przekroju definiowanego pręta: z listy Profile wybrany może zostać profil definiowanego pręta (na liście proponowany jest ostatnio zdefiniowany profil pręta); naciśnięcie klawisza ( ) powoduje otwarcie okna

60 strona: 60 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika dialogowego Lista profili, w którym do listy dostępnych profili dodane mogą zostać profile z baz dostępnych w programie z listy Materiał wybrany może zostać typ materiału przypisanego definiowanemu prętowi z listy Rodzina wybrana może zostać rodzina (grupa) prętów, do której przypisany zostanie definiowany pręt w polu Punkt wstawiania określone mogą zostać współrzędne przesunięcia (ofsetu) pręta: Dx, Dy i obrót profilu pręta wokół podłużnej osi pręta (wartość obrotu może zostać wybrana z proponowanych wartości na liście lub wpisana w polu Obrót); ofset oznacza przesunięcie środka profilu w stosunku do linii wstawiania w środkowej części okna dialogowego znajduje się pole graficzne przedstawiające wybrany profil definiowanego pręta usytuowany w stosunku do linii wstawienia (poniżej pola graficznego prezentowane są charakterystyczne odległości włókien profilu od osi profilu); pole graficzne pozwala na graficzną definicję ofsetów: jest to możliwe poprzez przesuwanie profilu względem osi za pomocą myszki lub poprzez wskazanie punktów charakterystycznych profilu. Opcje znajdujące się w oknie dialogowym pozwalają również na definiowanie ofsetów względnych (w odniesieniu do wartości związanych z przekrojem poprzecznym i punktami charakterystycznymi przekroju); położenie punktów charakterystycznych przekroju (ich liczba zależy od typu i kształtu przekroju) może zostać określone poprzez podanie pewnych wartości związanych bezpośrednio z przekrojem poprzecznym (nie muszą być to wartości absolutne) - punktami charakterystycznymi są: - (0;0) środek ciężkości przekroju - punkty przedstawione na poniższym rysunku, których współrzędne są określane poprzez wartości Vy, Vpy, Vz, Vpz, Mid (określają względne położenie punktu w przekroju poprzecznym) Punkty charakterystyczne przekroju są oznaczone w oknie dialogowym (na rysunku wybranego przekroju) czerwonym kolorem; kliknięcie w punkcie charakterystycznym przekroju powoduje przesunięcie przekroju i automatyczne wypełnienie pól Dx i Dy w polu Punkt wstawiania

61 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 61 Poniżej schematycznego rysunku profilu znajduje się klawisz Więcej >> (lub Mniej <<), którego naciśnięcie powoduje otwarcie (zamknięcie) dodatkowego pola, w którym: 1. wybrany może zostać typ wykończenia powierzchni profilu (np. cynkowane ogniowo, cynkowane galwanicznie, emalia antykorozyjna, powłoka ognioodporna); domyślny typ wykańczania powierzchni może zostać wybrany w oknie dialogowym Preferencji projektu na zakładce Materiały; w tym też oknie dialogowym może zostać dodany nowy typ wykańczania powierzchni lub usunięty wybrany typ z listy dostępnych typów wykańczania powierzchni 2. przedstawiane są charakterystyki profilu (pole powierzchni, momenty bezwładności itp.) - patrz opis okna dialogowego Lista profili; po umieszczeniu kursora myszki w tym polu i naciśnięciu prawego klawisza myszki na ekranie pojawia się menu kontekstowe, w którym dostępne są opcje: - Zaznacz wszystko - selekcja zawartości pola edycyjnego - Kopiuj - kopiowanie zawartości pola edycyjnego do Schowka - Wklej - wklejanie zawartości Schowka do pola edycyjnego W tej części okna dialogowego dostępne są również dwie ikony: - jej naciśnięcie blokuje położenie osi w polu graficznym i umożliwia przesuwanie profilu - jej naciśnięcie blokuje położenie profilu w polu graficznym i umożliwia przesuwanie osi profilu w prawej części okna dialogowego znajdują się następujące ikony umożliwiające definicję pręta przy pomocy: - 2 punktów - linii - 1 punktu (pręt definiowany będzie prostopadle do LUW) oraz ikona - służy do przejęcia parametrów z wcześniej już zdefiniowanego profilu pręta. Okno dialogowe jest otwierane z ostatnio definiowanymi parametrami profilu pręta. Patrz również: Przykład definicji profilu użytkownika 6.2. Profile zakrzywione Opcja umożliwia definicję pręta zakrzywionego o wybranym profilu. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Profile zakrzywione z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_BENT. Po wywołaniu opcji Profile zakrzywione na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Okno dialogowe Profile można podzielić na trzy części:

62 strona: 62 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika w lewej części okna dialogowego zdefiniowane mogą zostać podstawowe informacje dotyczące przekroju definiowanego pręta: z listy Profile wybrany może zostać profil definiowanego pręta (na liście proponowany jest ostatnio zdefiniowany profil pręta); naciśnięcie klawisza ( ) powoduje otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym do listy dostępnych profili dodane mogą zostać profile z baz dostępnych w programie z listy Materiał wybrany może zostać typ materiału przypisanego definiowanemu prętowi z listy Rodzina wybrana może zostać rodzina (grupa) prętów, do której przypisany zostanie definiowany pręt w polu Punkt wstawiania określone mogą zostać współrzędne przesunięcia (ofsetu) pręta: Dx, Dy i obrót profilu pręta wokół podłużnej osi pręta (wartość obrotu może zostać wybrana z proponowanych wartości na liście lub wpisana w polu Obrót); ofset oznacza przesunięcie środka profilu w stosunku do linii wstawiania w środkowej części okna dialogowego znajduje się pole graficzne przedstawiające wybrany profil definiowanego pręta usytuowany w stosunku do linii wstawienia (poniżej pola graficznego prezentowane są charakterystyczne odległości włókien profilu od osi profilu); pole graficzne pozwala na graficzną definicję ofsetów: jest to możliwe poprzez przesuwanie profilu względem osi za pomocą myszki lub poprzez wskazanie punktów charakterystycznych profilu. Poniżej schematycznego rysunku profilu znajduje się klawisz Więcej >> (lub Mniej <<), którego naciśnięcie powoduje otwarcie (zamknięcie) dodatkowego pola, w którym: 1. wybrany może zostać typ wykończenia powierzchni profilu (np. cynkowane ogniowo, cynkowane galwanicznie, emalia antykorozyjna, powłoka ognioodporna); domyślny typ wykańczania powierzchni może zostać wybrany w oknie dialogowym Preferencji projektu na zakładce Materiały; w tym też oknie dialogowym może zostać dodany nowy typ wykańczania powierzchni lub usunięty wybrany typ z listy dostępnych typów wykańczania powierzchni 2. przedstawiane są charakterystyki profilu (pole powierzchni, momenty bezwładności itp.) - patrz opis okna dialogowego Lista profili; po umieszczeniu kursora myszki w tym polu i naciśnięciu prawego klawisza myszki na ekranie pojawia się menu kontekstowe, w którym dostępne są opcje: - Zaznacz wszystko - selekcja zawartości pola edycyjnego - Kopiuj - kopiowanie zawartości pola edycyjnego do Schowka - Wklej - wklejanie zawartości Schowka do pola edycyjnego W tej części okna dialogowego dostępne są również dwie ikony: - jej naciśnięcie blokuje położenie osi w polu graficznym i umożliwia przesuwanie profilu - jej naciśnięcie blokuje położenie profilu w polu graficznym i umożliwia przesuwanie osi profilu w prawej części okna dialogowego znajdują się następujące ikony umożliwiające definicję pręta przy pomocy: - 3 punktów łuku - łuku: początku, końca łuku i promienia łuku - polilinii - wybrania obiektu oraz ikona - służy do przejęcia parametrów z wcześniej już zdefiniowanego profilu pręta. W dolnej części okna dialogowego znajduje się opcja Podziel odcinki; jeżeli opcja jest wyłączona, to profil zakrzywiony będzie definiowany jako jeden obiekt (mimo iż może składać się z kilku części np. polilinia składająca się z łuku, odcinka i łuku); włączenie tej opcji powoduje, że profil zakrzywiony będzie dzielony na oddzielne obiekty przy zmianie typu części profilu (polilinia składająca się z łuku, odcinka i łuku zostanie podzielona na trzy oddzielne części: 2 łuki i odcinek). Schematycznie działanie tej opcji pokazano na poniższym rysunku.

63 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 63 Okno dialogowe jest otwierane z ostatnio definiowanymi parametrami profilu pręta Przykład definicji profilu użytkownika Poniższy przykład pokazuje definicję przekroju płaskownika stalowego, który może zostać wykorzystany podczas definicji modelu konstrukcji. Aby zdefiniować profil (przekrój pręta) użytkownika, należy: wykorzystując opcje programu AutoCAD : - narysować prostokąt (opcja Rysuj / Prostokąt) o wymiarach 590x4050 (patrz poniższy rysunek) - wybrać region (opcja Rysuj / Region) i wskazać narysowany prostokąt wykorzystując opcje programu AutoCAD Structural Detailing - Stal: - uruchomić opcję Stal / Profile użytkownika lub nacisnąć ikonę - wskazać zdefiniowany region (prostokąt) - wybrać zapis profilu w bieżącym zadaniu (opcja Lokalnie w linii komend) - podać nazwę profilu np. PLAS 590x4050 (nazwa może się składać z 4 liter i oznaczeń opisujących wymiary profilu) - podać kod kształtu profilu. UWAGA: Kody przekrojów przyjmowane są zgodnie z oznaczeniami używanymi w programie ROBOT; opisy kodów znajdują się w pomocy do programu ROBOT. Zdefiniowany w ten sposób przekrój profilu zostanie dopisany do listy dostępnych profili (np. w oknie dialogowym Profile, którego część przedstawiono na poniższym rysunku). Przekrój będzie dostępny jedynie w aktualnym zadaniu.

64 strona: 64 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Jeżeli wybrana zostanie opcja Do Bazy, to aby zapisać profil do bazy, należy w oknie dialogowym Zapis do bazy: podać nazwę: maksymalnie cztery litery (Uwaga: niedozwolone jest użycie cyfr) podać wymiary charakteryzujące profil (liczby rzeczywiste określające informacje o profilu): = w przypadku podawania jednego wymiaru należy podać Wymiar 1 = w przypadku definiowania dwóch wymiarów należy podać: Wymiar 1 i Wymiar 3. Patrz również: Lista kodów kształtów profili 6.4. Lista profili Okno dialogowe Lista profili pokazane na poniższym rysunku może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza ( ) znajdującego się w oknie dialogowym Profile. W powyższym oknie dialogowym do listy dostępnych profili w programie AutoCAD Structural Detailing - Stal dodane mogą zostać profile z baz dostępnych w programie. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy: wybrać katalog profili w polu Baza np. RPOL (Katalog polskich profili walcowanych)

65 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 65 wybrać typ profilu wybrać profil w lewym panelu nacisnąć klawisz Dodaj >. Naciśnięcie klawisza Dodaj wszystko >> powoduje dodanie wszystkich profili znajdujących się w lewym panelu. Naciśnięcie klawisza < Usuń powoduje usunięcie wybranego (podświetlonego) profilu z listy dostępnych profili. Naciśnięcie klawisza << Usuń wszystko powoduje usunięcie wszystkich profili znajdujących się na liście dostępnych profili (w prawym panelu) z wyjątkiem przekrojów, które zostały już użyte w projekcie. Opcja Usuń nie jest dostępna dla profili użytych już w projekcie. W prawym, dolnym rogu okna dialogowego znajduje się klawisz Więcej >> (lub Mniej <<); jego naciśnięcie powoduje otwarcie dodatkowej części okna dialogowego zawierającej informacje dotyczące podstawowych charakterystyk profilu (wymiary przekroju poprzecznego, pole powierzchni, momenty bezwładności, wskaźniki na skręcanie i zginanie, masa). Zamknięcie tej dodatkowej części okna dialogowego jest możliwe po naciśnięciu klawisza Mniej <<. 7. BLACHY 7.1. Blachy Opcja umożliwia definicję blachy. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Blachy z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_PLATE. Po wywołaniu opcji Blachy na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Okno dialogowe Blachy można podzielić na trzy części: w lewej części okna dialogowego zdefiniowane mogą zostać podstawowe informacje dotyczące definiowanej blachy: z listy Grubość wybrana może zostać wartość grubości blachy z proponowanych wartości na liście lub wpisana w polu Grubość z listy Materiał wybrany może zostać typ materiału przypisanego definiowanej blasze z listy Rodzina wybrana może zostać rodzina (grupa) blach, do której przypisana zostanie definiowana blacha dostępne są również trzy ikony: - naciśnięcie tej ikony powoduje, że definiowana blacha będzie blachą prostokątną - naciśnięcie tej ikony powoduje, że definiowana blacha będzie blachą kołową

66 strona: 66 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika - naciśnięcie tej ikony powoduje, że definiowana kształt blachy będzie definiowany przez użytkownika (będzie to zamknięta polilinia) w polu Płaszczyzna wstawiania określone mogą zostać płaszczyzna wstawiania blachy: górna, dolna, środkowa i dowolna; określona może również zostać wartość ofsetu oznaczającego odległość powierzchni wstawiania w stosunku do LUW w środkowej części okna dialogowego znajduje się pole graficzne przedstawiające definiowaną blachę usytuowaną w stosunku do punktu wstawiania; pole graficzne pozwala na graficzną definicję ofsetów: jest to możliwe poprzez przesuwanie blachy względem punktu za pomocą myszki lub wskazanie punktów charakterystycznych blachy pola edycyjne znajdujące się w środkowej części okna dialogowe służą do określenia wymiarów blachy; w zależności od typu blachy - kołowa, prostokątna, o dowolnym kształcie - dostępne są następujące parametry: blacha kołowa - wartość promienia R oraz ofsetu Dr określającego odległość punktu wstawiania od środka blachy kołowej blacha prostokątna - wymiary boków W i L oraz ofsetów Dx i Dy określających odległości punktu wstawiania od środka blachy prostokątnej Poniżej schematycznego rysunku blachy znajduje się klawisz Więcej >> (lub Mniej <<), którego naciśnięcie powoduje otwarcie (zamknięcie) dodatkowego pola, w którym wybrany może zostać typ wykończenia powierzchni blachy (np. cynkowane ogniowo, cynkowane galwanicznie, emalia antykorozyjna, powłoka ognioodporna); domyślny typ wynańczania powierzchni może zostać wybrany w oknie dialogowym Preferencji projektu na zakładce Materiały; w tym też oknie dialogowym może zostać dodany nowy typ wykańczania powierzchni lub usunięty wybrany typ z listy dostępnych typów wykańczania powierzchni w prawej części okna dialogowego znajdują się następujące ikony umożliwiające definicję blachy przy pomocy: - punktu - polilinii - konturu (należy wskazać kontur) - opcja dostępna dla blach definiowanych przez użytkownika - punktu wewnętrznego (należy wskazać punkt wewnętrzny konturu) - opcja dostępna dla blach definiowanych przez użytkownika oraz ikona - służy do przejęcia parametrów z wcześniej już zdefiniowanej blachy. Okno dialogowe jest otwierane z ostatnio definiowanymi parametrami blachy Definicja blachy Aby zdefiniować blachę, należy na początku: wybrać typ kształtu blachy (prostokątny, kołowy lub definiowany przez użytkownika) zdefiniować wymiary blachy (liczba wymiarów zależy od wybranego kształtu blachy) zdefiniować grubość blachy określić materiał, z którego blacha będzie wykonana określić rodzinę, do której blacha ma należeć ewentualnie wybrać typ wykańczania powierzchni blachy (po naciśnięcie klawisza Więcej >>) określić płaszczyznę wstawiania blachy i ewentualnie wartość ofsetu oznaczającego odległość powierzchni wstawiania w stosunku do LUW. Po wykonaniu tych czynności należy zdefiniować blachę naciskając jedną z ikon: blacha definiowana będzie poprzez wskazanie punktu wstawienia oraz kierunku blacha definiowana będzie poprzez definicję polilinii, prostokąta lub okręgu w zależności od wybranego typu blachy blacha definiowana będzie poprzez wskazanie istniejącego konturu (polilinii) - opcja dostępna dla blach definiowanych przez użytkownika blacha definiowana będzie poprzez wskazanie punktu wewnętrznego istniejącego konturu (polilinii) - opcja dostępna dla blach definiowanych przez użytkownika.

67 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: CZĘŚCI UŻYTKOWNIKA 8.1. Części użytkownika Opcja umożliwia definicję części użytkownika (niestandardowe elementy konstrukcji np. prefabrykaty, zdefiniowane przez użytkownika elementy itp.). Części użytkownika posiadają cechy standardowego elementu np. ciężar, oznaczenie pozycji itp.; części te są przedstawiane w dokumentacji. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Części użytkownika z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_USERPART. Po wywołaniu opcji Części użytkownika na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Obiekty będące częściami użytkownika są definiowane w przestrzeni modelu; są również przedstawiane na wydrukach. Forma prezentacji na wydrukach jest określana przez użytkownika poprzez bloki związane z częściami użytkownika. Bloki mogą składać się z dowolnych obiektów programu AutoCAD. Części użytkownika są zapisywane w bazach danych, które są grupowane w kategorie (jedna kategoria może zawierać dowolną liczbę baz danych). Bazy danych są oddzielnymi plikami o formacie *.mdb; każda baza danych ma swój opis prezentowany w oknie dialogowym. Użytkownik może dodawać własne kategorie oraz dodawać bazy danych w wybranych kategoriach. UWAGA: Baza danych może należeć tylko do jednej kategorii.

68 strona: 68 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Części użytkownika należące do jednej lub kilku baz danych mogą być połączone z tymi samymi blokami. Blok musi istnieć i musi być zapisany na twardym dysku. Części użytkownika znajdujące się w bazach danych są połączone z blokami (plikami o formacie *.dwg), które określają ich sposób prezentacji (symbol) w modelu i na wydrukach. Części użytkownika należą do rodzin; ta przynależność określa ich właściwości takie jak kolor, warstwa itp. Częściom użytkownika mogą być nadane pozycje, jednakże należy zwrócić uwagę na fakt, iż podczas pozycjonowania nie jest sprawdzana geometria części użytkownika. Kryteriami identyfikującymi elementy użytkownika są: ich nazwa, kategoria oraz cechy zapisane w bazie danych.. Ciężar części użytkownika, definiowany w powyższym oknie dialogowym, jest brany pod uwagę podczas obliczania ciężaru wybranej części konstrukcji oraz w obliczeniach środka ciężkości konstrukcji. Jak wspomniano powyżej części użytkownika są definiowane w przestrzeni modelu i są prezentowane w tej przestrzeni w postaci powiązanych z nimi bloków. Dla wybranej części blok może być niezależnie skalowany na kierunkach lokalnego układu współrzędnych obiektu. Współczynniki skali odnoszą się do kierunków określonych przez lokalny układ współrzędnych bloku 3D. Te same współczynniki skali stosowane są zarówno do trójwymiarowego bloku w przestrzeni modelu jak i płaskich bloków, prezentujących część użytkownika na rysunkach. Po dokonaniu pozycjonowania części użytkownika mogą być rysowane jako pojedyncze części lub też mogą być przedstawiane na rysunkach elementów warsztatowych lub grup. Rysunki części użytkownika są generowane automatycznie biorąc pod uwagę położenie i orientację (lokalny układ współrzędnych) części zdefiniowanej w przestrzeni modelu. Na rysunkach części użytkownika są przedstawiane w postaci bloków powiązanych z nimi. Poniżej przedstawiono rysunek pokazujący, które współczynniki skalowania są wykorzystywane dla widoków i kierunków. Części użytkownika są prezentowane na rysunkach jedynie w rzutach ortogonalnych. Części użytkownika przedstawiane na rysunkach elementów warsztatowych lub grup mogą być prezentowane (w zależności od wyboru użytkownika) przy użyciu typu linii i koloru linii wybranych w stylu wymiarowania. Części użytkownika nie mogą być wymiarowane; dla nich generowane są opisy w taki sam sposób jak dla pojedynczych części (z możliwością wykorzystania zmiennych).

69 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 69 Części użytkownika zdefiniowane w obszarze modelu mogą być modyfikowane; należy jednak zauważyć, że nie wszystkie parametry części użytkownika mogą być zmieniane. Na częściach użytkownika mogą być wykonywane podstawowe komendy edycyjne programu AutoCAD takie jak kopiowanie, translacja itp. Części użytkownika mogą być elementami składowymi elementów warsztatowych, grup lub schematów. UWAGA: Na częściach użytkownika nie można wykonywać operacji obróbki przy pomocy opcji programu AutoCAD Structural Detailing. Patrz również: Definicja nowej części użytkownika Baza części użytkownika 8.2. Baza części użytkownika Przedstawione na poniższym rysunku okna dialogowe Baza części użytkownika pozwala na przeprowadzenie operacji w bazach danych i kategoriach. Umożliwia również przeglądnięcie zawartości poszczególnych baz danych. Okno dialogowe jest otwierane po naciśnięciu klawisza ( ) znajdującego się w oknie dialogowym Części użytkownika. Podstawowymi operacjami, które można wykonywać w powyższym oknie dialogowym, są:

70 strona: 70 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Dodanie nowej kategorii Pozwala na utworzenie nowej kategorii. Po naciśnięciu klawisza Dodaj nową podane mogą zostać informacje dotyczące nowej kategorii: nazwa kategorii w polu Kategoria oraz opis kategorii i plik. Tworzenie nowej bazy danych Pozwala na utworzenie nowej bazy danych (pliku) w domyślnym folderze; baza danych będzie należała do kategorii wybranej z listy wyboru. W oknie dialogowym należy podać nazwę i opis bazy danych Definicja nowej części użytkownika Poniżej przedstawiono schemat postępowania podczas definicji nowej części użytkownika. Definicja nowej części użytkownika Naciśnięcie klawisza ( ) w górnej części okna dialogowego Części użytkownika pozwala dodać nową część użytkownika do bieżącej bazy danych należącej do wybranej kategorii. Dodanie części może być dokonane na dwa sposoby (wybierając jedną z wymienionych opcji): - poprzez bloki - poprzez selekcję części. Bloki Po wybraniu tej opcji dodanie nowego obiektu polega na powiązaniu części z blokami zapisanymi w zewnętrznych plikach o formacie *.dwg. Po naciśnięciu klawisza Zdefiniuj nowy należy podać nazwę części użytkownika w polu Nazwa. Wartości w pozostałych polach edycyjnych dla nowodefiniowanej części użytkownika są dziedziczone z poprzedniej części użytkownika. W środkowej części okna dialogowego należy określić ścieżki dostępu do zewnętrznych plików *.dwg. Punkt wstawienia oraz lokalny układ współrzędnych obiektu są zdefiniowane w plikach DWG. W dolnej części okna dialogowego należy określić parametry części użytkownika (ciężar, skalę i wymiary dla poszczególnych kierunków).

71 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 71 Selekcja obiektów Po wybraniu tej opcji dodanie nowego obiektu polega na wskazaniu na ekranie obiektów, które będą tworzyły powiązane z częścią użytkownika bloki. Po naciśnięciu klawisza Zdefiniuj nowy okno dialogowe Części użytkownika jest zamykane; w linii komend należy podać nazwę części użytkownika. Następnie w linii komend pojawiają się następujące komendy pozwalających na: - wybór obiektów, które będą składały się na bloki powiązane z rzutem 3D - wybór obiektów, które będą składały się na bloki powiązane z rzutem XY, XZ i YZ. Dla wszystkich obiektów należy określić punkt początkowy oraz punkt leżący po dodatniej stronie osi. Bloki dla rzutów są zapisywane w plikach *.dwg. Po zakończeniu selekcji obiektów dla wymienionych rzutów na ekranie pojawia się okno dialogowe Części użytkownika. W górnej i środkowej części okna dialogowego pole edycyjne są wypełnione nazwami podanymi podczas definicji rzutów. W dolnej części okna dialogowego należy określić parametry części użytkownika (ciężar, skalę i wymiary dla poszczególnych kierunków); domyślnie wartości ciężaru i wymiarów są równe zeru, natomiast wartości współczynników skali są równe 1.0. Wstawienie części użytkownika Naciśnięcie klawisza Wstaw pozwala na wstawienie wybranej w oknie dialogowym części użytkownika do przestrzeni modelu w punkcie wskazanym przez użytkownika. Zapisanie zmian Naciśnięcie klawisza Wstaw pozwala na zaakceptowanie zmian dokonanych w istniejących bazach danych (klawisz nie jest aktywny do momentu, gdy nie zostaną dokonane zmiany). 9. KRATKI POMOSTOWE 9.1. Kratki pomostowe Opcja umożliwia definicję kratek pomostowych. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Kratki pomostowe z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_GRATE. Po wywołaniu opcji Kratki pomostowe na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Okno dialogowe Kratki pomostowe można podzielić na trzy części: w lewej części okna dialogowego zdefiniowane mogą zostać podstawowe informacje dotyczące definiowanej kratki pomostowej: w polu Typ podana może zostać nazwa definiowanej kratki pomostowej

72 strona: 72 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika z listy Materiał wybrany może zostać typ materiału przypisanego definiowanej kratce pomostowej z listy Rodzina wybrana może zostać rodzina (grupa) kratek, do której przypisana zostanie definiowana kratka (np. Dodatkowe elementy) dodatkowo podane muszą zostać wartości następujących parametrów: - ciężaru własnego - na podstawie tej wartości obliczany jest ciężar kratki pomostowej - grubości - wartość grubości kratki może zostać wybrana z proponowanych wartości na liście lub wpisana w polu Grubość - offsetu - wartość odległości pomiędzy punktem wstawiana kratki a lewym, dolnym rogiem kratki; ofset jest równy zeru, jeżeli lewy, dolny róg kratki pokrywa się z punktem wstawiania kratki w środkowej części okna dialogowego znajduje się pole graficzne przedstawiające definiowaną kratkę dostępne są dwa typy kształtu kratki pomostowej: - kratka prostokątna - kratka o dowolnym kształcie definiowana przy pomocy polilinii. pola edycyjne znajdujące się w środkowej części okna dialogowe służą do określenia wymiarów kratki pomostowej (dotyczy kratki o kształcie prostokątnym): wymiary boków W i L Dla kratki zdefiniowany może zostać dodatkowo kierunek nośny (kąt w płaszczyźnie XY); kierunek jest pokazywany w przestrzeni modelu oraz na rysunkach przy pomocy symbolu ; dłuższa oś symbolu jest osią równoległą do kierunku nośnego kratki; symbol kierunku nośnego jest rysowany (tym samym kolorem i takim samym stylem jak krawędzie kratki) jedynie na widoku z góry i widoku przestrzennym kratki w płaszczyźnie równoległej do płaszczyzny kratki; kratkę z jej podstawowymi elementami pokazano na poniższym rysunku w prawej części okna dialogowego znajdują się następujące ikony umożliwiające definicję kratki pomostowej przy pomocy: - punktu (metoda nie jest dostępna dla kształtu definiowanego poprzez polilinię) - polilinii - konturu (należy wskazać kontur) - opcja dostępna dla kratek definiowanych przez użytkownika (metoda nie jest dostępna dla prostokątnego kształtu kratki) - punktu wewnętrznego (należy wskazać punkt wewnętrzny konturu) - opcja dostępna dla kratek definiowanych przez użytkownika (metoda nie jest dostępna dla prostokątnego kształtu kratki) oraz ikona - służy do przejęcia parametrów z wcześniej już zdefiniowanej kratki. Okno dialogowe jest otwierane z ostatnio definiowanymi parametrami kratki pomostowej.

73 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: OBRÓBKA 10.1.Dopasuj do linii Opcja umożliwia przeprowadzenie operacji dopasowania profilu do zdefiniowanej linii. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Obróbka / Dopasuj do linii z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_FITTOLINE. Dopasowanie profilu jest możliwe albo przy pomocy linii zdefiniowanej używając narzędzi programu AutoCAD, albo poprzez podanie położenia dwóch punktów definiujących linię. Możliwe jest również dopasowywanie kilku profilów umieszczonych na linii cięcia (patrz rysunek poniżej). W podobny sposób działa opcja Dotnij do linii. Dodatkowo wskazywany jest jeszcze kierunek (punkt po jednej stronie linii cięcia); określa on część obiektu, która pozostaje po odcięciu. Poniżej przedstawiono różnicę pomiędzy działaniem opcji Dopasuj do linii i Dotnij do linii - prezentowany jest obiekt przed wykonaniem operacji dopasowania i docięcia (wraz ze zdefiniowaną linią) oraz obiekt powstały po wykonaniu operacji dopasowania i docięcia. Dotnij do linii Dopasuj do linii

74 strona: 74 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 10.2.Dopasuj do polilinii Opcja umożliwia przeprowadzenie operacji dopasowania obiektu do zdefiniowanej linii łamanej (polilinii). Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Obróbka / Dopasuj do polilinii z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_FITTOPOLY. Płaszczyzna dopasowania (odcięcia) składa się z kilku odcinków tak jak to pokazano na rysunku poniżej Dopasuj do obiektu Opcja umożliwia przeprowadzenie operacji dopasowania dwóch elementów konstrukcyjnych do siebie. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Obróbka / Dopasuj do obiektu z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_FITOBJ. Po wybraniu opcji Dopasuj do obiektu należy wskazać dwa elementy konstrukcji, które mają być do siebie dopasowywane: obiekt dopasowywany i obiekt, do którego należy dopasować wybrany wcześniej element. Po dokonaniu selekcji obiektów na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na powyższym rysunku. W górnej części okna dialogowego w polu Typ dopasowania wybrane mogą zostać: tryb dopasowania obiektów:

75 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 75 Aktywny - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to dopasowanie obiektów zapamiętuje obiekt, do którego dopasowywana jest wybrana część; dopasowanie obiektów jest uaktualniane po każdej modyfikacji obiektu dopasowywanego i obiektu, do którego dopasowywany jest obiekt (po zmianie położenia któregoś z obiektów części zostaną automatycznie dopasowane przy wykorzystaniu wszystkich parametrów zdefiniowanych w oknie dialogowym); jeżeli obiekt, do którego dopasowywana jest wybrana część, zostanie usunięty, to usunięte zostaje również dopasowanie obiektów Bierny - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to dopasowanie obiektów nie jest uaktualniane po każdej modyfikacji obiektu dopasowywanego i obiektu, do którego dopasowywany jest obiekt. UWAGA: Po zakończeniu dopasowania obiektów tryb dopasowania obiektów (bierny, aktywny) może zostać zmieniony w oknie dialogowym Właściwości. sposób dopasowywania obiektów: Zewnętrzny - tryb dopasowywania jednego z wybranych obiektów do obrysu zewnętrznego konturu drugiego obiektu Wewnętrzny - tryb dopasowywania jednego z wybranych obiektów do wewnętrznego konturu drugiego obiektu. W przypadku wyboru trybu wewnętrznego dostępne są cztery możliwości: Dowolny tryb wykorzystywany do szybkiej operacji dostosowywania; nie wymaga określania wartości parametrów. Gdy względy technologiczne wymagają bardziej precyzyjnego określenia parametrów, możliwe jest użycie jednej z trzech metod opisanych poniżej. Typ 1 Wielkość przerwy może być różnicowana dla półek i środnika elementu, dla którego wykonujemy dopasowanie. Typ 2 Dla tego typu dopasowywania możliwe jest włączanie/wyłączanie fazowania. Uwaga: Kąt wykorzystywany przy fazowaniu niektórych elementów jest zawsze równy 45 stopniom.

76 strona: 76 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Typ 3 Ten typ dopasowania umożliwia przeprowadzenie dopasowywania obiektów z dodatkowo zdefiniowanymi otworami. Parametrami otworu są: położenie środka otworu, przesunięcia położenia środka otworu oraz wartość promienia. Możliwe jest również fazowanie niektórych elementów dopasowywanych części. W dolnej części okna dialogowego znajdują się następujące opcje: Uwzględniaj zaokrąglenia; wyłączenie tej opcji powoduje, że zaokrąglenia profili walcowanych nie będą brane pod uwagę podczas generacji powierzchni cięcia Zetnij naddatki do lica; kształt cięcia w przypadku włączonej opcji uwzględnia dodatkowe płaszczyzny będące obrysem części (profilu, blachy); płaszczyzny te pokazano na poniższych rysunkach kolorem czerwonym; z tych płaszczyzn wybierana jest ta, dla której wartość kąta nachylenia płaszczyzny do ciętego obiektu jest najbardziej zbliżony do 90 stopni. Działanie opcji Zetnij naddatki do lica pokazano na poniższych rysunkach. Opcja Zetnij naddatki do lica wyłączona Opcja Zetnij naddatki do lica włączona

77 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 77 Naciśnięcie klawisza Zastosuj powoduje wprowadzenie zmian parametrów w wybranych obiektach. Naciśnięcie klawisza OK wykonuje zdefiniowaną operację dopasowywania obiektów na podstawie przyjętych parametrów i powoduje zamknięcie okna dialogowego. Naciśnięcie klawisza Zamknij wykonuje zdefiniowaną operację bez zapisu ostatnio dokonanych zmian. Naciśnięcie klawisza Następne powoduje rozpoczęcie dopasowywania kolejnych obiektów. Patrz również: Przykład dopasowania dwóch dwuteowników 10.4.Przykład operacji dopasowania do obiektu Aby rozpocząć dopasowywanie dwóch dwuteowników pokazanych na poniższym rysunku, należy: wybrać z menu opcję Stal / Obróbka / Dopasuj do obiektu lub nacisnąć ikonę wskazać profil, do którego ma być dopasowywany inny profil (na rysunku jest to profil nr 1) oraz profil, który ma być dopasowany do profilu nr 1 (na rysunku jest to profil nr 2) w oknie dialogowym Dopasuj do obiektu określić następujące parametry: Typ dopasowania: Bierny, wewnętrzny Typ: Typ 1 wyłączyć opcję Uwzględnij zaokrąglenia wymiary dopasowania przyjąć takie jak pokazano na poniższym rysunku nacisnąć klawisz Zastosuj w oknie dialogowym Dopasuj do obiektu; dopasowane dwuteowniki pokazano na rysunku poniżej.

78 strona: 78 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 10.5.Punkty charakterystyczne Podczas rysowania można umieszczać kursor w charakterystycznych punktach obiektów (profili lub blach). Włączenie opcji umożliwiających umieszczanie kursora w wybranych punktach odbywa się w oknie dialogowym Punkty charakterystyczne pokazanym na poniższym rysunku. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Przestrzeń pracy / Punkty charakterystyczne z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_PSNAP. W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące punkty charakterystyczne, w których umieszczany może być kursor:

79 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 79 oś - punkt charakterystyczny: blacha - środek blachy profil - trzy punkty charakterystyczne na osi pręta: początek, środek i koniec naroża zewnętrzne - punkty charakterystyczne są narożami konturu zewnętrznego opisanego na przekroju poprzecznym naroża wewnętrzne - punktami charakterystycznymi są wewnętrzne naroża przekroju tak jak to pokazano na rysunku zewnętrzne punkty środkowe - punktami charakterystycznymi są środki boków konturu zewnętrznego przekroju.

80 strona: 80 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika wewnętrzne punkty środkowe - punktami charakterystycznymi są środki boków wewnętrznych przekroju. przekroje złożone - opcja jest przeznaczona dla określania punktów charakterystycznych przekrojów złożonych; w tym trybie punkty charakterystyczne są określane dla każdej części przekroju złożonego. Dodatkowo dostępna jest opcja Auto; jej włączenie powoduje, że punkty charakterystyczne są będą znajdować się na osi Dotnij dwusieczną Opcja umożliwia przeprowadzenie operacji dopasowania dwóch profili przy pomocy dwusiecznej. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Obróbka / Dotnij dwusieczną z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_CUTBISEC.

81 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 81 Operacja docięcia może zostać przeprowadzona: jako docięcie dwusieczną; jako rezultat działania tej opcji otrzymywane jest docięcie tak jak pokazano na poniższym rysunku. jako docięcie z wyrównaniem krawędzi profili (linia docięcia pomiędzy punktami A i B); jako rezultat działania tej opcji otrzymywane jest docięcie tak jak pokazano na poniższym rysunku. Dla obydwu typów docięcia możliwe jest zdefiniowanie odległości pomiędzy dociętymi profilami.

82 strona: 82 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Naciśnięcie klawisza Zastosuj powoduje wprowadzenie zmian parametrów w wybranych obiektach. Naciśnięcie klawisza OK wykonuje zdefiniowaną operację docięcia profili na podstawie przyjętych parametrów i powoduje zamknięcie okna dialogowego. Naciśnięcie klawisza Zamknij wykonuje zdefiniowaną operację bez zapisu ostatnio dokonanych zmian. Naciśnięcie klawisza Następne powoduje rozpoczęcie docinania kolejnych profili Fazowanie naroży - blachy Opcja umożliwia przeprowadzenie operacji fazowanie naroży blach. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Obróbka / Fazowanie naroży blachy z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_CHAMFCORN. Po uruchomieniu opcji i wskazaniu blachy oraz naroża blachy na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Po wybraniu typu fazowania należy zdefiniować wymiary fazowania (liczba dostępnych wymiarów zależy od wybranego typu fazowania). Fazowanie jest aktywnym obiektem; oznacza to, że możliwa jest jego edycja w przyszłości (zmiana typu fazowania, zmiana wartości parametrów); możliwe jest również usunięcie fazowania blachy. Naciśnięcie klawisza Zastosuj powoduje wprowadzenie zmian parametrów fazowania. Naciśnięcie klawisza OK wykonuje zdefiniowaną operację fazowania na podstawie przyjętych parametrów i powoduje zamknięcie okna dialogowego. Naciśnięcie klawisza Zamknij wykonuje zdefiniowaną operację bez zapisu ostatnio dokonanych zmian. Naciśnięcie klawisza Następne powoduje rozpoczęcie fazowania kolejnego naroża blachy. Patrz również: Przykład fazowania naroża blachy 10.8.Przykład fazowania naroży blachy Aby rozpocząć fazowanie naroży blachy pokazanej na poniższym rysunku, należy:

83 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 83 wybrać z menu opcję Stal / Obróbka / Fazuj naroża blachy lub nacisnąć ikonę wskazać blachę, której narożniki będą fazowane wskazać narożniki wybranej blachy, które mają być fazowane (na rysunku powyżej są to narożnik 1 i narożnik 2) w oknie dialogowym Fazowanie naroży określić następujące parametry: Typ fazowania: wymiary fazowania przyjąć takie jak pokazano na poniższym rysunku nacisnąć klawisz Zastosuj w oknie dialogowym Fazowanie naroży; blachę po operacji fazowania naroży pokazano na rysunku poniżej Gięcie blachy Gięta blacha jest elementem, który powstaje poprzez zagięcie standardowej blachy zdefiniowanej w modelu. Gięcie blachy jest operacją odwracalną (można usunąć zagięcie dokonane w wybranej blasze). Dokonana operacja gięcia powoduje, że blacha staje się w programie blachą gięta. Definicja gięcia blachy może zostać przeprowadzona poprzez podanie następujących informacji (patrz rysunek poniżej): - linia gięcia - kąt gięcia

84 strona: 84 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika - powierzchnia odniesienia; określa ona, czy promień definiowany jest na wewnętrznej powierzchni blachy (promień r), czy też powierzchni środkowej blachy (promień ra) - strona blachy, która ma zostać odgięta. UWAGA: Powierzchnie gięcia nie mogą nachodzić na siebie. Podczas definicji gięcia blachy w linii komend pojawią się następujące komendy: Wybierz metodę [przez2punkty/przezlinię]: Podaj punkt początkowy: Podaj punkt końcowy: lub Wybierz linię: Położenie linii gięcia [Środek/Krawędź] Podaj promień wewnętrzny lub [Oś]: Podaj kąt: Wskaż stronę blachy, która ma zostać zagięta: Wstaw łuk - profile Opcja umożliwia dokonanie połączenia elementem łukowym dwóch niestykających się profili leżących w tej samej płaszczyźnie. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Obróbka / Wstaw łuk z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_BENDCORNER. Aby wstawić łuk pomiędzy dwoma profilami (patrz rysunek poniżej), należy: wybrać opcję Stal / Obróbka / Wstaw łuk lub nacisnąć ikonę wskazać dwa profile, które mają być połączone łukiem podać promień wstawianego łuku nacisnąć klawisz Enter.

85 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 85 przed wstawieniem łuku po wstawieniu łuku Kopiuj połączenie Opcja pozwala na kopiowanie wszystkich typów połączeń zdefiniowanych w programie AutoCAD Structural Detailing. Kopiowane są wszystkie elementy połączenia. Aby zdefiniować połączenie, należy: 1. wybrać opcję Stal / Obróbka / Kopiuj połączenie lub nacisnąć ikonę 2. wskazać połączenie, które ma zostać skopiowane 3. wskazać profile, którym ma zostać nadane wybrane połączenie (jeżeli wskazane zostaną wszystkie profile modelu konstrukcji, to w programie znalezione zostaną wszystkie profile, którym można nadać wybrane połączenie) 4. nacisnąć klawisz Enter. Należy pamiętać, że połączenie zostanie skopiowane, jeżeli spełnione są następujące warunki pomiędzy profilami znajdującymi się w skopiowanym połączeniu i profilami, gdzie skopiowane zostanie połączenie: profile docelowe są identyczne jak we wskazanym połączeniu wzajemna orientacja profili jest identyczna jak we wskazanym połączeniu. UWAGA: Jeżeli w połączeniu występują obróbki, które zostały zdefiniowane ręcznie przez użytkownika, to zostają one usunięte z elementów tego połączenia przy regeneracji takiego połączenia Wykrywanie kolizji Opcja pozwala na znalezienie elementów konstrukcji, które nakładają się. Aby wykryć kolizję elementów modelu konstrukcji, należy: 1. wybrać opcję Stal / Wykrywanie kolizji lub nacisnąć ikonę 2. wskazać elementy modelu konstrukcji, które zostaną poddane weryfikacji (jeżeli wskazane zostaną wszystkie elementy modelu konstrukcji, to w programie znalezione zostaną wszystkie kolizje elementów składowych konstrukcji) 3. nacisnąć klawisz Enter.

86 strona: 86 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Po zakończeniu weryfikacji modelu konstrukcji w linii komend podawana jest liczba znalezionych kolizji elementów składowych konstrukcji (profile, blachy, śruby itp.). Miejsca kolizji są zaznaczane na modelu konstrukcji. W linii komend wyświetlana jest liczba znalezionych kolizji pomiędzy elementami konstrukcji. Możliwy jest zapis testów kolizji; są one zapisywane na warstwie RBCS_Collision_Detectionò, a reprezentowane są poprzez obiekty 3D Solid programu AutoCAD. 11. WIERCENIA/ŚRUBY/SPOINY 11.1.Wiercenia Opcja umożliwia definicję otworów na śruby (wierceń). Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Obróbka / Wiercenie\Śruba z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_DRILL. Po wywołaniu opcji Wiercenia na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Okno dialogowe Wiercenia można podzielić na trzy części: w lewej części okna dialogowego zdefiniowane mogą zostać podstawowe informacje dotyczące otworów na śruby: po włączeniu opcji Głębokość dostępne staje się pole edycyjne, w którym określona może zostać przez użytkownika głębokość wiercenia; jeśli opcji jest wyłączona, to otwór jest przewiercany przez całość elementu po włączeniu opcji Owalny definiowany otwór będzie miał kształt owalny; dostępne stają się dwa pola edycyjne, w których określone mogą zostać odpowiednio: długość prostoliniowej części otworu oraz kąt obrotu otworu; jeśli opcja Owalny jest wyłączona, otwór będzie miał kształt okrągły włączenie opcji Półka dolna lub Półka górna powoduje, że wiercenia będą się znajdowały w górnej/dolnej półce profilu pręta w środkowej części okna dialogowego wybrana może zostać jedna z możliwości definicji otworów na śruby / wierceń (przedstawiany jest rysunek wybranego trybu): - pojedynczy otwór na śruby - prostokątny szyk otworów/wierceń o regularnym rozstawie otworów w obydwy kierunkach - w przypadku wybrania tego typu otworu określone muszą zostać następujące parametry: - liczba rzędów i kolumn otworów/wierceń (kierunek X i kierunek Y)

87 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 87 - odległości pomiędzy rzędami i kolumnami otworów/wierceń (dx i dy) - biegunowy szyk otworów/wierceń (otwory będą definiowane na łuku okręgu) - w przypadku wybrania tego typu otworu określone muszą zostać następujące parametry: - liczba otworów/wierceń - promień okręgu, na którym położone będą środki otworów/wierceń - kąt pomiędzy kolejnymi otworami/śrubami; gdy włączona jest opcja Kąt pełny, to otwory będą rozmieszczane na całej długości okręgu, a kąt będzie wyznaczany automatycznie - prostokątny szyk otworów/wierceń o nieregularnym rozstawie otworów - w przypadku wybrania tego typu otworu określone muszą zostać następujące parametry: - liczba rzędów i kolumn otworów/wierceń (kierunek X i kierunek Y) - odległości pomiędzy kolejnymi otworami w rzędach i kolumnach otworów/wierceń (dx i dy) np poniżej znajduje się opcja Śruby, jeżeli jest ona wyłączona, to w otworach nie zostaną umieszczone śruby (wszystkie pola edycyjne nie są dostępne); jeśli opcja jest włączona, to w otworach będą umieszczone śruby i dostępne będą pola, w których określone mogą zostać parametry śrub: średnica i klasa; dodatkowo dostępny jest wtedy klawisz Ustawienia, którego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Parametry śrub w prawej części okna dialogowego znajdują się następujące ikony umożliwiające definicję otworów/wierceń: - wskazanie obiektów, w których wykonane mają być otwory i wykonanie wierceń (otworów na śruby) na podstawie parametrów zdefiniowanych w oknie dialogowym. Okno dialogowe jest otwierane z ostatnio definiowanymi parametrami otworów/śrub Parametry śrub Okno dialogowe Parametry śrub pokazane na poniższym rysunku może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Ustawienia znajdującego się w oknie dialogowym Wiercenia. W lewej części okna dialogowego znajdują się podstawowe informacje dotyczące wykorzystywanych śrub: średnica śruby klasa śruby typ śruby (montażowa, warsztatowa)

88 strona: 88 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika grubość podkładki; śruby w programie AutoCAD Structural Detailing są generowane z podkładkami (UWAGA: grubość podkładki jest uwzględniana podczas obliczania długości śruby) długość śruby; długość może być: - opcja Auto: określana automatycznie - opcja Dokładna: podana bezpośrednio przez użytkownika - opcja Baza: wybrana lub obliczona na podstawie danych znajdujących się w wybranej bazie śrub (patrz: Zasady obliczania długości śruby) dodatkowy opis śruby. W prawej części okna dialogowego znajduje się pole Dołącz części. Włączenie opcji w tym polu powoduje dodanie odpowiedniej części: jednej lub dwóch nakrętek podkładek: pod łbem śruby lub pod nakrętką. Naciśnięcie klawisza Baza powoduje otwarcie dolnej części okna dialogowego Parametry śrub. Znajduje się w niej tabela z danymi dotyczącymi śrub, nakrętek i podkładek dostępnymi w wybranym katalogu śrub Zasady obliczania długości śruby Jeżeli w oknie dialogowym Parametry śrub wybrana została opcja Baza, to śruba o odpowiedniej długości jest automatycznie wybierana z dostępnej bazy śrub. Następujące dane są potrzebne do określenia długości śruby: 1. suma grubości wszystkich łączonych ze sobą elementów 2. parametry śrub: - średnica śruby - typ śruby związany z wybraną bazą śrub 3. parametry podkładek: - liczba podkładek - typ podkładki związany z wybraną bazą podkładek 4. parametry nakrętek: - liczba nakrętek - typ nakrętki związany z wybraną bazą nakrętek. Jeżeli znane są powyższe informacje tzn. istnieje baza zawierająca tabelę długości zaciskowych (np. polska norma PN-83/M Śruby ze łbem sześciokątnym powiększonym do połączeń sprężanych) wybrana jest baza nakładek i podkładek istnieje informacja dotycząca zalecanej liczby nakładek i podkładek, to długość śruby jest wybierana bezpośrednio z bazy zawierającej tabelę długości zaciskowych. Jeżeli nie wszystkie wymienione powyżej warunki są spełnione (np. nie istnieje baza zawierająca informacje o długościach zaciskowych), to długość śruby obliczana jest w programie zgodnie z opisem przytoczonym poniżej: 1. obliczenia grubości łączonych elementów EL_THICK

89 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 89 Grubość ta jest odległością pomiędzy górną płaszczyzną pierwszego elementu łączonego a dolną płaszczyzną ostatniego łączonego elementu. Odległość jest mierzona w miejscu, w którym oś śruby przecina łączone elementy. 2. obliczenia minimalnej długości trzonu śruby B_SHANK_LENGTH Po dodaniu grubości wszystkich podkładek i nakładek do grubości wszystkich łączonych elementów otrzymujemy wielkość, którą nazwiemy minimalną długością trzonu śruby. B_SHANK_LENGTH = EL_THICK + nw * thw + nn* thn gdzie: nw - liczba podkładek thw - grubość podkładki (z bazy danych) nn - liczba nakładek thn - grubość nakładki (z bazy danych). 3. poszukiwania śruby o wymaganej długości trzonu i gwintu w wybranej bazie; spełnione muszą być dwa warunki przedstawione poniżej: BSld B_SHANK_LENGTH 0.5 mm (BSld nw * thw EL_THICK) - BTld mm gdzie: BSld - długość trzonu śruby (z bazy danych) BTld - długość gwintu śruby (z bazy danych). Lista śrub przedstawiana w dolnej części okna dialogowego Parametry śrub zawiera wszystkie śruby z bazy danych o podanej średnicy. Znaleziona śruba jest podświetlana na tej liście.

90 strona: 90 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 11.4.Definicja spoiny Okno dialogowe Spoiny pokazane na poniższym rysunku służy do definicji parametrów spoin. Po wyborze rodzaju spoiny (warsztatowa lub montażowa) określone mogą zostać parametry definiowanej spoiny: typ spoiny grubość spoiny (wyliczana jest automatycznie) wymiar(y) ukosowania są pokazane na schematycznym rysunku - liczba parametrów jest zależna od typu spoiny. Włączenie opcji Spoina przerywana pozwala definicję spoiny pachwinowej przerywanej (składającej się z wielu odcinków pojedynczych spoin). Na poniższych rysunkach oznaczono: PE - początek spoiny PS - koniec spoiny l - długość odcinków spoiny e - rozstaw pomiędzy odcinkami spoiny. Wszystkie odcinki spoiny mają taką samą długość (l); rozstawy pomiędzy odcinkami spoin mają również taką samą długość. W programie dostępne są następujące typy spoin przerywanych: - spoina przerywana jednostronna - spoina przerywana dwustronna łańcuchowa - spoina przerywana dwustronna przestawna.

91 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: POZYCJONOWANIE 12.1.Pozycja - definicja i opis Proces projektowy w programie AutoCAD Structural Detailing może zastać podzielony na dwa zasadnicze etapy: definicja modelu i tworzenie dokumentacji rysunkowej. Etapem pośrednim jest pozycjonowanie, czyli nadanie elementom konstrukcji oznaczeń "pozycji", które identyfikują elementy w dokumentacji. Nadanie pozycji jest konieczne, aby wykonać rysunek danego elementu. Dodatkowym celem pozycjonowania jest ograniczenie liczby rysunków poprzez prezentację takich samych części konstrukcji na jednym rysunku. W programie AutoCAD Structural Detailing wydzielone zostały trzy rodzaje obiektów, które mogą być pozycjonowane: Pojedyncze części Elementy warsztatowe (tylko w przypadku pozycjonowania automatycznego) Grupy. Pozycja prezentowana jest w postaci etykiety elementu (grupy elementów). Składnia pozycji składa się z dwóch oddzielnych części: Przedrostek + numer, gdzie: Przedrostek jest krótkim, edytowalnym tekstem np. poz, który może być powiązany z rodziną elementu (część pojedyncza, grupy itp.); ta część nazwy może być pominięta Numer jest zapisywany w formacie numerycznym lub alfanumerycznym (może być nadany automatycznie lub ręcznie); przyjęcie numeru pozycji powoduje odpowiednie ustawienie klasyfikacji na liście. Poziomy pozycjonowania Pozycje mogą być niezależnie nadawane na dwóch poziomach pozycjonowania: dla pojedynczych części dla elementów warsztatowych. Proces pozycjonowania jest wykonywany oddzielnie na każdym z wymienionych poziomów. W programie istnieją dwie możliwości nadawania pozycji: pozycjonowanie ręczne (ręczna definicja lub modyfikacja pozycji dla wybranych elementów - pojedynczych części lub grup) automatyczne pozycjonowanie (automatyczna definicja pozycji dla całego modelu lub jego wybranej części). Każdy z wymienionych poziomów pozycjonowania jest związany z typem rysunków (szablonem użytym do automatycznej generacji rysunku): rysunkiem pojedynczej części, rysunkiem warsztatowym i rysunkiem montażowym. Poniżej przedstawiono elementy, które mogą zostać wybrane dla poszczególnych poziomów pozycjonowania: Pojedyncza część Pojedyncze części: profile, blachy, łączniki Element warsztatowy Grupa Pojedyncze części, grupy Grupy

92 strona: 92 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W programie istnieje również opcja Usuń pozycję. Jest ona dostępna: z menu wybierając opcję Stal / Pozycje / Usuń pozycję z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_REMPOS. Aby usunąć pozycje przypisane elementom, należy wybrać elementy i uruchomić opcję Usuń pozycję. Pozycje zostaną usunięte ze wszystkich wybranych elementów Pozycjonowanie ręczne Opcja umożliwia ręcznie nadanie pozycji. Jest ona dostępna: z menu wybierając opcję Stal / Pozycje / Przypisz pozycję ręcznie z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_MANUALPOS. Aby przeprowadzić operację ręcznego przypisania pozycji, należy: wybrać element lub kilka identycznych elementów w powyższym oknie dialogowym określić: poziom pozycjonowania, etykietę pozycji (przedrostek, numer i komentarz - patrz opis pozycji) nacisnąć klawisz Zastosuj. UWAGA: Podczas ręcznego nadawania pozycji brane są pod uwagę jedynie podstawowe kryteria rozpoznawania elementów; kryteria definiowane przez użytkownika są dostępne jedynie dla pozycjonowania automatycznego. Ręczne nadanie (lub modyfikacja) pozycji jest również możliwe w dowolnym momencie pracy w programie AutoCAD Structural Detailing przy wykorzystaniu opcji Właściwości obiektu (okno dialogowe Inspektor obiektów). Patrz również: Weryfikacja pozycji 12.3.Automatyczne pozycjonowanie Opcja umożliwia automatyczne nadawanie pozycji. Jest ona dostępna: z menu wybierając opcję Stal / Pozycje / Uruchom pozycjonowanie automatyczne z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_AUTOPOS.

93 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 93 Operacja automatycznego nadawania pozycji jest możliwa dla całego modelu konstrukcji lub dla jego wybranej części. Po wybraniu elementów konstrukcji na ekranie pojawia się okno dialogowe Automatyczne pozycjonowanie, które składa się z trzech zakładek: Ogólne Dodatkowe Numerowanie. Naciśnięcie klawisza Uruchom powoduje uruchomienie operacji automatycznego nadawania pozycji. Pozycjonowanie jest przeprowadzane automatycznie dla wszystkich wybranych elementów konstrukcji. Wszystkie pozycje uzyskane podczas jednej operacji pozycjonowania posiadają ten sam przedrostek i komentarz. Patrz również: Weryfikacja pozycji Przykład automatycznego pozycjonowania 12.4.Dodatkowe Po wybraniu zakładki Dodatkowe w oknie dialogowym Automatyczne pozycjonowanie okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku. W powyższym oknie dialogowym znajdują się następujące opcje: Identyfikuj części jeżeli ta opcja jest włączona (jest to domyślne ustawienie opcji), sprawdzana jest identyczność części konstrukcji; jeśli znalezione zostaną dwie takie same części, to nadawana jest im ta sama pozycja jeżeli ta opcja jest wyłączona, to każdej części konstrukcji przypisywana jest kolejna pozycja Rodzina jeżeli ta opcja jest włączona, rodziny są uwzględniane podczas sprawdzania identyczności części konstrukcji; oznacza to, że jeżeli elementy konstrukcji będą należały do różnych rodzin, to tym elementom konstrukcji zostaną przypisane różne pozycje; jeżeli opcja Identyfikuj części jest wyłączona, opcja Rodzina nie jest dostępna

94 strona: 94 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Materiał jeżeli ta opcja jest włączona, materiały są uwzględniane podczas sprawdzania identyczności części konstrukcji; oznacza to, że jeżeli elementy konstrukcji będą miały nadane różne materiały, to tym elementom konstrukcji zostaną przypisane różne pozycje Nadpisz istniejące pozycje bez potwierdzenia jeżeli ta opcja jest włączona, to elementom konstrukcji, które zostały wybrane i które mają już nadane pozycje, automatycznie przypisane zostaną nowe pozycje (stare pozycje zostaną nadpisane) jeżeli ta opcja jest wyłączona i w trakcie automatycznego pozycjonowania znaleziony zostanie element, który na już nadaną pozycję, to w linii komend pojawi się komunikat informujący, czy pozycja dla elementu ma zostać nadpisana; istnieją trzy możliwe odpowiedzi: Nie - pozycja nie zostanie zmieniona Tak - pozycja zostanie zmieniona na nową Tak dla wszystkich - pozycja zostanie zmieniona dla wszystkich kolejnych elementów, które miały już nadana pozycję. W przypadku gdy włączona jest opcja Identyfikuj części i znaleziono kilka identycznych części podczas pozycjonowania, to numer przypisany do elementu jest numerem pierwszej identycznej części znalezionej podczas pozycjonowania. Wszystkie części identyczne z elementem, któremu nadana została już pozycja, otrzymują tą sama pozycję jak pierwszy znaleziony element Ogólne Po wybraniu zakładki Ogólne w oknie dialogowym Automatyczne pozycjonowanie okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku. W polu Ustawienia znajdują się następujące opcje: Poziom pozycjonowania - wskazanie odpowiedniej opcji powoduje, że wybrany poziom pozycjonowania jest nadawany na wszystkie elementy wybrane do operacji pozycjonowania; po wybraniu opcji Pojedyncza część grupy nie są brane pod uwagę w trakcie pozycjonowania po wybraniu opcji Element warsztatowy pozycje nadawane są zarówno pojedynczym elementom jak i grupom po wybraniu opcji Grupa pojedyncze części nie są brane pod uwagę w trakcie pozycjonowania

95 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 95 Przedrostek - pole (lista) umożliwiające podanie łańcucha znaków (dopuszczalny jest brak przedrostka), który będzie nadawany jako przedrostek wszystkim pozycjom; przedrostek może być pobrany z rodziny Numer - określa format numeracji pozycji przypisywanych do wybranych elementów konstrukcji; w tym polu dostępne są następujące opcje: Format - wybór formatu numeru pozycji (liczby lub litery) Zacznij od - w zależności od wybranego formatu w polu definiowane mogą być liczby (naturalne) lub litery alfabetu; w tym polu określony może zostać wartość początkowa dla numeracji pozycji - następne pozycje będą numerowane w zależności od wartości podanej w polu Krok jeżeli wybrany został format alfanumeryczny, to kolejne litery alfabetu są przypisywane kolejnym pozycjom (alfabet składa się z 26 liter); numeracja pozycji po przekroczeniu 26. litery (litery Z) będzie wyglądała następująco: AA, AB, AC itd. Krok - pole umożliwiające podanie wartości przyrostu numeracji pozycji Numerowanie Po wybraniu zakładki Numerowanie w oknie dialogowym Automatyczne pozycjonowanie wygląd okna dialogowe zależy od wybranej opcji w polu Sortowanie. Jeżeli wybrana jest opcja Sortowanie po kształcie elementu, to okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku. W tym trybie sortowanie numeracji pozycji jest przeprowadzane biorąc pod uwagę geometrię elementu. Kolejność numeracji jest określana na podstawie wybranych właściwości kształtu elementu: W powyższym oknie dialogowym znajdują się dwa panele: lewy panel zawierający dostępne kryteria sortowania (6 właściwości elementu, które mogą być brane pod uwagę podczas określania kolejności numeracji, jest prezentowanych na liście); podświetlenie linii w lewym panelu i naciśnięcie klawiszy powoduje przesunięcie wybranej właściwości w górę lub w dół listy; w ten sposób otrzymana może zostać wymagana kolejność sortowania w prawym panelu prezentowana jest kolejność (rosnąco) wielkości zdefiniowanych w programie dla wybranego kryterium sortowania (np. wszystkie typy profili); podświetlenie linii w prawym panelu i naciśnięcie klawiszy powoduje przesunięcie wybranej właściwości w górę lub w dół listy; w ten sposób otrzymana może zostać wymagana kolejność sortowania.

96 strona: 96 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Jeżeli wybrana jest opcja Sortowanie po położeniu elementu, to okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku. W tym trybie sortowanie numeracji pozycji jest przeprowadzane biorąc pod uwagę położenie elementu w modelu konstrukcji. Kolejne numery są przyporządkowywane w oparciu o położenie punktu odniesienia elementu w układzie współrzędnych. W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: w polu Sortowanie po osiach - użytkownik wybiera, czy położenie pozycjonowanych elementów ma być weryfikowane względem globalnego okładu współrzędnych (GUW), czy względem aktualnego lokalnego układu współrzędnych użytkownika (LUW) w polu Punkt odniesienia - określa punkt, który identyfikuje położenie elementu w przestrzeni z listy Kolejność osi wybrany może zostać sposób przeszukiwania części w wybranym układzie współrzędnych w polu Zwrot osi - określa, czy numeracja będzie zwiększana zgodnie ze zwrotem osi (+), czy też przyjmowana będzie rosnąca numeracji przeciwnie do zwrotu osi (-) Weryfikacja pozycji Przeznaczeniem opcji jest kontrolowanie oznaczeń pozycji nadanych na elementy konstrukcji w procesie pozycjonowania ręcznego lub automatycznego. Weryfikacji pozycjonowania dokonuje się poprzez: wyszukiwanie pozycji, które nie spełniają (lub spełniają) wybrane warunki pozycjonowania. Opcja jest dostępna: z menu wybierając opcję Stal / Pozycje / Weryfikuj pozycje z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_VERIFYPOS. Weryfikacja pozycji jest przeprowadzana dla całego modelu konstrukcji. Po uruchomieniu opcji na ekranie pojawia się okno dialogowe Weryfikacja pozycji.

97 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 97 W polu Akcje znajduje się kilka opcji, które umożliwiają przeprowadzenie operacji na elementach znalezionych podczas weryfikacji pozycji (ukryj, zmień kolor / wybierz). Efekt działania akcji jest pamiętany do momentu naciśnięcia klawisza Przywróć lub zamknięcia okna dialogowego i przeprowadzenia regeneracji. W polu Sprawdź wybrane mogą zostać elementy (pojedyncze części lub elementy warsztatowe), które mają być brane pod uwagę podczas weryfikacji pozycji. W polu Sprawdź kryterium znajdują się opcje pozwalające wskazać elementy, które mają być poszukiwane w procesie weryfikacji: Elementy bez pozycji - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to poszukiwane będą wszystkie elementy, które nie mają nadanej pozycji Elementy z nadaną pozycją - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to poszukiwane będą elementy, które zawierać będą podany przedrostek i numer pozycji Znajdź jednakowe - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to poszukiwane będą elementy zgodne z wybranym przez użytkownika obiektem wzorcowym (grupa lub pojedyncza część); element wzorcowy może zostać wskazany na ekranie po naciśnięciu klawisza Wybierz wzorzec. Naciśnięcie klawisza Zastosuj powoduje wykonanie weryfikacji (opcje znajdujące się w polu Sprawdź kryterium); po wykonaniu weryfikacji na wszystkich elementach, które spełniają wybrane kryterium, może być przeprowadzona akcje wybrana w polu Akcje. Dodatkowo w linii komend podawana jest informacja o liczbie znalezionych elementów, które spełniają zdefiniowane kryterium np. Weryfikacja pozycji Jednakowe elementy: znaleziono 10. W prawym górnym rogu okna dialogowego znajdują się dwa klawisze umożliwiające przeprowadzenie pozycjonowania elementów odnalezionych i wybranych podczas weryfikacji, jeżeli w polu Akcje wybrano opcję Wybierz: Pozycjonowanie ręczne - naciśnięcie tego klawisza pozwala na przeprowadzenie ręcznego pozycjonowania dla elementów znalezionych w procesie weryfikacji Pozycjonowanie automatyczne - naciśnięcie tego klawisza pozwala na przeprowadzenie automatycznego pozycjonowania dla elementów znalezionych w procesie weryfikacji Przykład pozycjonowania i wydruku automatycznego Przykład pozycjonowania zostanie pokazany na prostej ramie przestrzennej wygenerowanej przy pomocy makra Rama wieloprzęsłowa dostępnego w programie AutoCAD Structural Detailing - Stal. Aby zdefiniować ramę przestrzenną, należy: wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje typowe / Rama wieloprzęsłowa lub nacisnąć ikonę określić punkt wstawiania ramy przestrzennej

98 strona: 98 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika w oknie dialogowym Wielonawowa hala na zakładce Geometria podać następujące parametry: liczba przęseł = 2 liczba ram = 2 rozstaw ram = 8000 mm włączyć opcje: Belki dachowe i Rygle (zewnętrzne) przyjąć dowolne wymiary ramy w dolnej części okna dialogowego przejść na zakładkę Profile i wybrać następujące parametry dla elementów składowych ramy: słupy - profile: C200, rodzina: Słupy belki dachowe: profile: C200, rodzina: Belki rygle: profile: C200, rodzina: Belki nacisnąć klawisz OK znajdujący się w dolnej części okna dialogowego; wygenerowany zostanie model ramy przestrzennej. W oknie dialogowym Inspektor obiektów na zakładce Model dodane zostały profile wygenerowane w utworzonej ramie przestrzennej; aby nadać pozycje elementom utworzonej ramy, należy: w oknie dialogowym Inspektor obiektów na zakładce Model wybrać wszystkie profile (profile zostaną podświetlone) wskazując kursorem myszki profile znajdujące się w oknie dialogowym Inspektor obiektów nacisnąć prawy klawisz myszki; wybrać opcję Automatyczne pozycjonowanie z menu kontekstowego w oknie dialogowym Automatyczne pozycjonowanie wybrać następujące parametry: na zakładce Ogólne Poziom pozycjonowania: pojedyncza część Przedrostek: włączona opcja wg rodziny Numer: format numeryczny, zacznij od 1, krok = 1 na zakładce Dodatkowe wszystkie opcje włączone na zakładce Numerowanie Sortowanie: po kształcie elementu Kryterium sortowania: rodzina Kolejność sortowania: słupy, belki nacisnąć klawisz Uruchom; wszystkim elementom ramy przestrzennej zostanie przypisana pozycja na podstawie parametrów określonych w oknie dialogowym Automatyczne pozycjonowanie; jako że niektóre elementy ramy są identyczne, na zakładce Pozycje okna dialogowego Inspektor obiektów utworzone zostaną trzy pozycje: słupy s1, belki b1 i belki b2; poniższy rysunek przedstawia utworzone pozycje i położenie elementów konstrukcji wchodzących w skład poszczególnych pozycji

99 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 99 przejść na zakładkę Pozycje w oknie dialogowym Inspektor obiektów w oknie dialogowym Inspektor obiektów na zakładce Pozycje wybrać wszystkie utworzone pozycje (pozycje zostaną podświetlone) wskazując kursorem myszki pozycje znajdujące się w oknie dialogowym Inspektor obiektów nacisnąć prawy klawisz myszki; wybrać opcję Automatyczne wydruki z menu kontekstowego w oknie dialogowym Automatyczna generacja wydruków wybrać następujące parametry: na zakładce Szablony Słupy: Profil 1:10 Belki: Profil 1:10 na zakładce Formaty i skale Typ części: pojedyncze profile Włączyć opcję Skala automatyczna Format: A4 ASD Aranżacja widoków: zaakceptować domyślne wartości parametrów na zakładce Opcje Nazewnictwo wydruków: Nazwa zgodna z nazwą pozycji Numeruj wydruki od 1 Wszystkie inne opcje wyłączone na zakładce Zestawienie stali włączona opcja Dodaj zestawienie opis: Standard położenie zestawienia stali: lewy, górny róg wydruku nacisnąć klawisz Generuj; dla wszystkich pozycji (b1, b2 i s1) wygenerowane zostaną rysunki wykonawcze; utworzone zostaną dodatkowe arkusze (b1, b2 i s1), na których prezentowane będą rysunki wybranych pozycji; w oknie dialogowym Inspektor obiektów na zakładce Pozycje dla każdej pozycji zostaną dodane dokumenty (rzuty pozycji: widoki i przekroje). 13. MENEDŻER RODZIN 13.1.Menedżer rodzin Opcja umożliwia dodanie (usunięcie) rodzin do projektu oraz modyfikację właściwości rodzin. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Menedżer rodzin z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_FAMILY. Po wywołaniu opcji Menedżer rodzin na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

100 strona: 100 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Podstawowe zasady obowiązujące przy definicji/modyfikacji rodzin w programie AutoCAD Structural Detailing przedstawione zostały poniżej: rodzina jest atrybutem, który może zostać przypisany do profilu, profilu zakrzywionego, blachy lub części użytkownika zdefiniowanych w modelu konstrukcji; jest to zatem narzędzie ułatwiające zarządzanie częściami modelu konstrukcji głównym celem definicji rodzin jest zbieranie elementów modelu konstrukcji w pewne zbiory i porządkowanie ich tak aby były one rozpoznawalne podczas filtrowania, pozycjonowania itp. możliwa jest definicja dowolnej liczby rodzin w projekcie; zbiór rodzin może zostać zapisany w szablonie projektu (w pliku DWT) rodzina może zostać przypisana do każdej z części konstrukcji (profilu, profilu zakrzywionego, blachy lub części użytkownika) podczas definicji tego elementu konstrukcji (w oknach dialogowych istnieje lista umożliwiająca wybór rodziny) lub może zostać nadana po definicji wymienionych elementów konstrukcji jako właściwość tego elementu konstrukcji. UWAGA: Rodzina może zostać przypisana jedynie do pojedynczej części (w przypadku grup lub elementów warsztatowych rodzina rozumiana jest jako rodzina przypisana do części głównej). W powyższym oknie dialogowym zdefiniowane mogą zostać następujące parametry rodziny: Nazwa - pole umożliwiające nazwę identyfikującą rodzinę; nazwa rodziny nie może się powtarzać w projekcie Warstwa - domyślna warstwa, na której elementy rodziny będą umieszczane podczas definicji; jednakże należy tu zaznaczyć, że połączenie rodziny z warstwą nie jest połączeniem stałym: po zdefiniowaniu element może zostać przeniesiony do innej warstwy i nie traci atrybutu rodziny Typ części - określa dla jakiego rodzaju elementu konstrukcji grupa będzie definiowana; rodzina może być definiowana dla profili (z profilami zakrzywionymi włącznie) blach lub podczęści; należy zwrócić tu uwagę, że rodzina zdefiniowana dla profili nie może być przypisana do blach (i odwrotnie); podczęści utworzone automatycznie podczas takich operacji jak definicja połączeń przypisane zostają do domyślnej rodziny (zależy to od wybranej opcji w Preferencjach) Kolor - kolor, który będzie nadawany częściom należącym do definiowanej rodziny Domyślny przedrostek pozycji (pojedyncza część) - pole umożliwiające wpisanie przedrostka (tekstu), który może być wykorzystywany podczas automatycznego pozycjonowania pojedynczych części definiowanej rodziny Domyślny przedrostek pozycji (część główna) - pole umożliwiające wpisanie przedrostka (tekstu), który może być wykorzystywany podczas automatycznego pozycjonowania części głównych definiowanej rodziny.

101 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 101 Zdefiniowane rodziny dostępne są: w odpowiednich listach wyboru w oknach dialogowych: Profile, Profile zakrzywione i Blachy we właściwościach profili lub blach (rodziny mogą być modyfikowane w oknie dialogowym Właściwości lub oknie Inspektora obiektów). W prawej części okna dialogowego znajdują się następujące klawisze: Nowa - naciśnięcie tego klawisza pozwala na dodanie nowej rodziny do listy dostępnych rodzin; nazwa dodanej rodzina jest nazwą domyślną (możliwa jest zmiana nazwy utworzonej rodziny); wszystkie właściwości są dziedziczone z ostatnio podświetlonej rodziny na liście dostępnych rodzin (jeśli żadna z rodzin nie została podświetlona, to właściwości są dziedziczone z pierwszej rodziny na liście) Usuń - naciśnięcie tego klawisza powoduje usunięcie rodziny wybranej (podświetlonej) na liście dostępnych rodzin; należy tu dodać, że wszystkie elementy konstrukcji, które miały nadaną usuniętą rodzinę, pozostają w modelu konstrukcji bez przypisanej rodziny Szczegóły - naciśnięcie tego klawisza powoduje prezentację (lub ukrycie) dolnej części okna dialogowego znajdującej się pod listą dostępnych rodzin; opcje znajdujące się w tej części okna pozwalają na definicję parametrów dla wybranej rodziny lub wybranych rodzin; w przypadku wyboru kilku rodzin, właściwości są takie same dla wszystkich wybranych rodzin. Patrz również: Przykład definicji rodziny profili 13.2.Przykład definicji rodziny profili Aby zdefiniować nową rodzinę profili, należy: wybrać opcję z menu Stal / Menedżer rodzin lub nacisnąć ikonę w oknie dialogowym Menedżer rodzin nacisnąć klawisz Nowa; utworzona zostanie nowa rodzina o właściwościach ostatnio wybranej (podświetlonej) rodziny w dolnej części okna dialogowego Menedżer rodzin określić następujące parametry: - nazwa: stężenia - warstwa: RbCS_Profile - typ części: Profile - kolor: ByLayer - domyślny przedrostek - pojedyncza część: st - domyślny przedrostek - główna część: St nowa rodzina profili została dodana (patrz rysunek poniżej) w oknie dialogowym Menedżer rodzin nacisnąć klawisz OK.

102 strona: 102 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W powyższym oknie dialogowym dokonana może również zostać edycja parametrów wybranej rodziny; po wskazaniu rodziny na liście rodzin znajdującej się w górnej części okna dialogowego, należy zmienić parametry rodziny prezentowane w dolnej części okna dialogowego. 14. STYLE WYMIAROWANIA 14.1.Style wymiarowania Opcja umożliwia określenie stylów wymiarowania elementów. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Style / Style wymiarowania z linii komend: RBCS_DIM. Po wywołaniu opcji Style wymiarowania na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Wymiarowanie polega na umieszczeniu wymienionych poniżej elementów na płaskim rzucie pozycji: wymiary geometryczne: wymiary liniowe poszczególnych elementów lub elementów połączonych w łańcuch elementów, wymiary łuków, wymiary kątowe, średnice i wymiary radialne symbole i nazwy: oznaczenia spoin, symbole śrub (otworów), oznaczenia poziomów, oznaczenia elementów warsztatowych i grup (typy profili, pozycje) itp. komentarzy (dodatkowego tekstu): zmienne opisujące utworzone widoki i przedstawiane obiekty (nazwa, skala itp.), teksty podane przez użytkownika. Wymiarowanie jest przeprowadzane automatycznie na podstawie ustawień zdefiniowanych przez użytkownika; możliwe jest również modyfikacja utworzonych linii wymiarowych i ich opisów. Wymiarowanie może zostać przeprowadzone w obszarze edycji. Wszystkie elementy wymiarowe (linie wymiarowe, styl tekstu, zakończenia linii wymiarowych itp.) są ustawiane w stylach wymiaru dostępnych w programie AutoCAD. Użytkownik może zdefiniować dowolną liczbę stylów wymiarowania. Należy jednak pamiętać, że każdy ze zdefiniowanych stylów należy do jednej z kategorii związanych z typem pozycji rysunkowej (pojedyncza część, element warsztatowy, grupa, schemat - grupa elementów składających się na model konstrukcji). Styl wymiarowania definiuje: styl wymiaru programu AutoCAD, który ma być używany które elementy powinny znaleźć się w których rzutach elementu w jaki sposób elementy mają być rozmieszczone na rysunku.

103 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 103 Zestaw zdefiniowanych stylów jest zapisywany w pliku o formacie DWG lub szablonie (plik DWT). W powyższym oknie dialogowym wybór jednego z typów pozycji rysunkowych w polu Kategoria stylu umożliwia prezentację stylów zdefiniowanych dla tego typu pozycji; po podświetleniu jednej z kategorii w polu Styl przedstawiane są wszystkie zdefiniowane style w wybranej kategorii. Podgląd wybranego stylu jest przedstawiany w polu Podgląd. Każdy styl ma zdefiniowane różne ustawienia dla każdego z dostępnych widoków elementu (widok z góry, widok z przodu, widok z boku, widok 3D). Jeden ze stylów zdefiniowanych dla każdego typu pozycji rysunkowej jest wybrany na styl domyślny; oznacza to, że ten styl będzie proponowany jako domyślny podczas definicji szablonu rysunkowego. Domyślny styl może zostać zmieniony poprzez podświetlenie stylu w danej kategorii i naciśnięcie klawisza Domyślny. W powyższym oknie dialogowym znajdują się również następujące klawisze (oprócz standardowych klawiszy): Nowy - naciśnięcie tego klawisza powoduje otwarcie okna dialogowego Ustawienie stylów wymiarowania, w którym zdefiniowany może zostać nowy styl dla wybranej kategorii; nazwa nowego stylu i wszystkie jego ustawienia są dziedziczone z aktualnie wybranego stylu Modyfikuj - naciśnięcie tego klawisza powoduje otwarcie okna dialogowego Ustawienie stylów wymiarowania, w którym zmienione mogą zostać ustawienia wybranego stylu Usuń - naciśnięcie tego klawisza powoduje usunięcie aktualnie wybranego stylu z listy dostępnych stylów dla danej kategorii. Patrz również: Orientacja widoków elementów i wymiarów na rysunku 14.2.Definicja/modyfikacja stylu wymiarowania Okno dialogowe służy do definicji nowego stylu lub modyfikacji istniejącego stylu wymiarowania. Okno dialogowe Ustawienie stylów wymiarowania może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Nowy lub Modyfikuj w oknie dialogowym Style wymiarowania.

104 strona: 104 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Wygląd pokazanego powyżej okna dialogowego zależy od kategorii wybranej w oknie dialogowym Style wymiarowania; większość opcji znajdujących się w tym oknie dialogowym jest identyczna - jednak w części dotyczącej wymiarów geometrycznych są znaczne różnice. Okno dialogowe znacznie się różni w przypadku wybrania stylu wymiarowania schematu konstrukcji. Powyższe okno dialogowe może zostać podzielone na następujące części (idąc od góry okna dialogowego): - część ogólna - parametry zdefiniowane w tej części są wykorzystywane dla wszystkich generowanych widoków - część dotycząca parametrów wymiarowanych części zakrzywionych - część dotycząca określenia elementów geometrycznych, które mają być wymiarowane - ta część składa się z czterech zakładek (Widok z przodu, Widok z góry, Widok z boku, Widok 3D); włączenie opcji w tej części okna powoduje, że wybrana element na rysunku będzie wymiarowany; w polach wyboru określone mogą zostać parametry wymiarowania - pole, w którym prezentowany jest podgląd stylu aktualnie definiowanego stylu - część pozwalająca na określenie dodatkowych tekstów (komentarzy) automatycznie generowanych dla widoków - część umożliwiająca definicję stylów opisów i symboli - pozwala na wskazanie jaki symbol ma zostać automatycznie utworzony w wybranym stylu; naciśnięcie jednego z klawiszy ( ) powoduje otwarcie okna dialogowego służącego do definicji stylów opisów, które określają w jaki sposób opis/symbol na być przedstawiany na rysunku - w górnej części okna dialogowego znajduje się pole edycyjne pozwalające na podanie nazwy stylu, a w dolnej standardowe klawisze OK, Anuluj, Pomoc Definicja/modyfikacja stylu wymiarowania - schemat konstrukcji Okno dialogowe służy do definicji nowego stylu lub modyfikacji istniejącego stylu wymiarowania dla schematu konstrukcji (grupy elementów składających się na model konstrukcji). Okno dialogowe Ustawienie stylów wymiarowania(schemat konstrukcji) może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Nowy lub Modyfikuj w oknie dialogowym Style wymiarowania (musi być wybrany schemat jak kategoria stylu). W górnej części okna dialogowego określone mogą zostać następujące parametry:

105 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 105 Styl wymiarowania ACAD - pozwala na wybór stylu wymiarowania programu AutoCAD, który będzie wykorzystywany w aktualnie wybranym stylu wymiarowania; na liście znajdują się wszystkie style wymiarowania zdefiniowane w pliku o formacie DWG Odległość do pierwszej linii wymiarowej - pole edycyjne, w którym podana może zostać odległość pomiędzy krawędzią wymiarowanej części a pierwszą, generowaną automatycznie, linią wymiarową Odległość pomiędzy liniami wymiarowymi - pole edycyjne, w którym podana może zostać odległość pomiędzy kolejnymi liniami wymiarowymi Przedłużenie poza krawędź - pole edycyjne, w którym podana może zostać wartość odległości przedłużenia linii poza krawędzie elementu po obydwu stronach elementu Niewidoczne krawędzie - jeżeli ta opcja jest wyłączona, to niewidoczne krawędzie elementu są ukrywane na rysunku wykonawczym; jeżeli opcja jest włączona, to niewidoczne krawędzie są prezentowane na rysunku - ich parametry są ustawiane na listach wyboru znajdujących się po prawej stronie opcji: kolor linii, typ linii, grubość linii Osie profili - jeżeli ta opcja jest wyłączona, to osie profili są ukrywane na rysunku wykonawczym; jeżeli opcja jest włączona, to osie profili są prezentowane na rysunku - ich parametry są ustawiane na listach wyboru znajdujących się po prawej stronie opcji: kolor linii, typ linii, grubość linii; osie profili są prezentowane na wszystkich rzutach - na rysunkach wykonawczych osie są przedłużane o 5 mm poza krawędź wymiarowanego obiektu W środkowej części wybrane mogą zostać parametry widoku elementów w schemacie konstrukcji (kolor, typ pierwszej i/lub drugiej linii, grubość linii); dostępne są następujące typy widoków: rzeczywisty - rzeczywisty widok każdego elementu obrys prostokątny - widok każdego elementu prezentowany jako obrys prostokątny linia - widok każdego elementu prezentowany jako pojedyncza linia linia podwójna - widok każdego elementu prezentowany jako linia podwójna linia słupa - widok każdego elementu prezentowany jako linia słupa schemat kratownicy - widok elementu prezentowany jako schemat kratownicy obrys prostokątny - grupa - przedstawiany (również elementów w podgrupach) dla wszystkich elementów grupy jako obrys prostokątny, który jest opisany na elementach grupy linia - grupa - przedstawiany jako największa linia środkowa (pojedyncza) obrysu prostokątnego, który jest opisany na elementach grupy linia podwójna - grupa - przedstawiany jako największa linia środkowa (podwójna) obrysu prostokątnego, który jest opisany na elementach grupy linia słupa - grupa - przedstawiany jako największa linia środkowa (linia słupa) obrysu prostokątnego, który jest opisany na elementach grupy. Oznaczenia mogą być prezentowane: - dla każdego elementu schematu - tylko dla pierwszego i ostatniego elementu. Oznaczenie mogą być również w ogóle nie pokazywane. Dodatkowo podana może zostać wartość skrócenia (w procentach) długości elementu.

106 strona: 106 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Na rysunkach mogą być przedstawiane również: Wymiary dowiązujące - odległości elementów od osi na schemacie (jeśli element leży w osi, to wymiar zerowy nie jest pokazywany) Symbole poziomu - oznaczenia poziomów dla każdej podgrupy schematu osobno Wymiary osiowe - wymiary w osiach elementów schematu Wymiary - poziomy - dodatkowe linie wymiarowe elementów (z boku schematu w pobliżu oznaczeń poziomu); tworzony jest łańcuch wymiarowy od najniższego do najwyższego poziomu w schemacie. Jeżeli opcja Komentarze jest włączona, to automatycznie do widoków wymiarowanego obiektu jest dołączany tytuł (nazwa), który może być tekstem (jedno- lub wieloliniowym) zawierającym zmienne lub dowolny ciąg znaków zdefiniowany przez użytkownika. W dolnej części tego pola znajdują się dostępne zmienne - ich naciśnięcie powoduje dodanie zmiennej do definiowanego komentarza do pola edycyjnego, w którym ustawiony jest kursor - całość tekstu komentarza prezentowana jest w polu edycyjnym. W komentarzu występować mogą następujące zmienne: %%Pos - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawany jest opis pozycji %%Scale - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest skala np. 1:20 %%Vname - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest automatyczna nazwa widoku lub przekroju. Komentarz może być odpowiednio ustawiony na rysunku: użytkownik może określić styl tekstu, wyrównanie tekstu (do prawej, do lewej, centrowanie) oraz położenie tekstu na widoku. W dolnej części okna dialogowego wybrane mogą zostać style dla następujących opisów i symboli (oznaczeń) przedstawianych na rysunkach wykonawczych: Oznaczenia poziomu Osie siatki projektowej Orientacja widoków elementów i wymiarów na rysunku Aby definiowane mogły być rzuty pozycji, przyjęto następujące pojęcia: Widok z przodu - płaszczyzna XZ lokalnego układu współrzędnych elementu Widok z góry - płaszczyzna XY lokalnego układu współrzędnych elementu Widok z boku - płaszczyzna YZ lokalnego układu współrzędnych elementu Widok 3D - widok izometryczny. Lokalny układ współrzędnych elementu dla wybranego typu pozycji jest definiowany w następujący sposób: pojedyncze części Profile: oś X - wzdłuż osi profilu oś Y - poziome osie przekroju - tak jak profil jest zapisany w bazie danych (dla większości profili jest to oś większego momentu bezwładności) oś Z - pionowe osie przekroju - tak jak profil jest zapisany w bazie danych (dla większości profili jest to oś mniejszego momentu bezwładności) Blachy: prostokątne oś X - wzdłuż długość blachy oś Y - wzdłuż szerokości blachy oś Z - prostopadle do płaszczyzny blachy kołowe oś X - wzdłuż promienia (średnicy) określanego podczas definicji blachy oś Y - prostopadle do osi X (w płaszczyźnie blachy) oś Z - prostopadle do płaszczyzny blachy

107 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 107 definiowane przez użytkownika oś X - wzdłuż najdłuższego odcinka należącego do konturu blachy oś Y - prostopadle do osi X (w płaszczyźnie blachy) oś Z - prostopadle do płaszczyzny blachy 14.5.Część ogólna W tej części okna dialogowego określone mogą zostać następujące parametry: Styl wymiaru ACAD - pozwala na wybór stylu wymiarowania programu AutoCAD, który będzie wykorzystywany w aktualnie wybranym stylu wymiarowania; na liście znajdują się wszystkie style wymiarowania zdefiniowane w pliku o formacie DWG Odległość do pierwszej linii wymiarowej - pole edycyjne, w którym podana może zostać odległość pomiędzy krawędzią wymiarowanej części a pierwszą, generowaną automatycznie, linią wymiarową Odległość pomiędzy liniami wymiarowymi - pole edycyjne, w którym podana może zostać odległość pomiędzy kolejnymi liniami wymiarowymi (patrz rysunek poniżej) Przedłużenie osi poza krawędź - pole edycyjne, w którym podana może zostać wartość odległości przedłużenia linii poza krawędzie elementu po obydwu stronach elementu Skracanie części - jeżeli ta opcja jest włączona, to długie elementy (te odcinki elementów, na których nie ma żadnych charakterystycznych punktów) będą skracane na rysunku wykonawczym; skrócenie elementu jest przedstawiane jako przerwa w skracanym elemencie Skracanie elementu będzie wykonane, gdy odcinek elementu, na którym nie ma żadnych punktów charakterystycznych, jest dłuższy od wartości minimalnej odległości bez szczegółów zdefiniowanej przez użytkownika; poniżej na rysunku przedstawiono ten sam element skrócony (górny rysunek) i bez zastosowanego skrócenia (dolny rysunek) Dodatkowo zdefiniowany może zostać typ linii urwania w przypadku skracania elementu; lista zawiera wszystkie dostępne typy linii programu AutoCAD zapisane w pliku o formacie DWG - linia urwania posiada taką samą grubość i kolor jak kontur elementu. W przypadku skracania elementu podane mogą być również następujące parametry (patrz rysunek poniżej): wartość przerwy oraz wartość odległości do przerwy (odległość punktu charakterystycznego do przerwy).

108 strona: 108 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Niewidoczne krawędzie - jeżeli ta opcja jest wyłączona, to niewidoczne krawędzie elementu są ukrywane na rysunku wykonawczym; jeżeli opcja jest włączona, to niewidoczne krawędzie są prezentowane na rysunku - ich parametry są ustawiane na listach wyboru znajdujących się po prawej stronie opcji: kolor linii, typ linii, grubość linii Osie profili - jeżeli ta opcja jest wyłączona, to osie profili są ukrywane na rysunku wykonawczym; jeżeli opcja jest włączona, to osie profili są prezentowane na rysunku - ich parametry są ustawiane na listach wyboru znajdujących się po prawej stronie opcji: kolor linii, typ linii, grubość linii; osie profili są prezentowane na wszystkich rzutach - na rysunkach wykonawczych osie są przedłużane o 5 mm poza krawędź wymiarowanego obiektu Części użytkownika - jeżeli ta opcja jest wyłączona, to części użytkownika są ukrywane na rysunku wykonawczym; jeżeli opcja jest włączona, to części użytkownika są prezentowane na rysunku - ich parametry są ustawiane na listach wyboru znajdujących się po prawej stronie opcji: kolor linii, typ linii, grubość linii Parametry przekrojów naciśnięcie tego klawisza powoduje otwarcie dodatkowego okna dialogowego, w którym określone mogą zostać parametry kreskowania przekroju oraz parametry oznaczenia przekroju części. W przypadku stylów dla elementów warsztatowych lub grup należy zwrócić uwagę na to, że Odległość do pierwszej linii wymiarowej oznacza odległość, która jest mierzona do krawędzi wyznaczonej przez prostokąt opisujący rzut elementu warsztatowego (boki prostokąta są równoległe do osi lokalnego układu współrzędnych elementu). W przypadku definicji modyfikacji stylu dla elementu warsztatowego dostępna jest również opcja Rysuj części w rzeczywistym położeniu. Jeżeli ta opcja jest wyłączona, to rzuty elementu warsztatowego są generowane w układzie współrzędnych określonym główną częścią elementu warsztatowego; jeżeli ta opcja jest włączona, to rzuty elementu warsztatowego są generowane w GUW (Globalnym układzie współrzędnych).

109 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Wymiary geometryczne Ta część okna dialogowego służącego do definicji lub modyfikacji stylu wymiarowania zależy od wybranej kategorii: pojedyncza część element warsztatowy grupa. Patrz również: Wymiary geometryczne (widok 3D) 14.7.Parametry przekroju Okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Parametry przekrojów w oknie dialogowym Definicja / modyfikacja stylu wymiarowania. Włączenie opcji Kreskowanie powoduje, że powierzchnie widoczne jako przecięcia ścianek elementu są kreskowane. Określone mogą zostać następujące parametry kreskowań: Wzór - lista dostępnych wzorów programu AutoCAD Kąt - lista, w której znajdują się wartości kąta nachylenia wzoru kreskowania Skala - lista wartości skali powodujących wydłużenie lub skrócenie wzoru kreskowania. W dolnej części okna dialogowego określone mogą zostać parametry przecięcia przez elementy: symbol przecięcia, styl i kolor tekstu, styl i kolor linii urwania Wymiarowanie części zakrzywionych Elementy zakrzywione mogą być prezentowane na ekranie i wymiarowane w następujący sposób: Pojedyncze części: jak obiekty standardowe przy użyciu opcji Ortogonalne; obiekty są prezentowane w rzeczywistym kształcie, a wymiary są tworzone w układzie ortogonalnym (porównaj przykładowe wymiary wykonane przy pomocy tej opcji na rysunku poniżej)

110 strona: 110 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika jak obiekty zakrzywione przy użyciu opcji Dopasowane do krzywej; elementy są prezentowane w rzeczywistym kształcie, a wymiary są tworzone w układzie dostosowanym do krzywizny profilu (porównaj przykładowe wymiary wykonane przy pomocy tej opcji na rysunku poniżej); wymiary całkowite są prezentowane w układzie ortogonalnym (układ współrzędnych zakrzywionej części) - pozostałe wymiary są tworzone w układzie podłużnym / poprzecznym; wymiary podłużne są zawsze równoległe do osi profilu (wartość wymiarów jest liczona wzdłuż długości osi łuku - ponadto w nawiasie podawana jest wartość promienia); wymiary poprzeczne są odcinkami prostopadłymi do osi profilu i przechodzącymi przez punkt wymiarowy przy użyciu opcji W rozwinięciu; przedstawiany jest rozwinięty kształt wymiarów obiektu w układzie ortogonalnym; po naciśnięciu klawisza Opcje otwierane jest dodatkowe okno dialogowe Części w rozwinięciu. Elementy warsztatowe jak elementy standardowe przy użyciu opcji Ortogonalne; obiekty są prezentowane w rzeczywistym kształcie, a wymiary są tworzone w układzie ortogonalnym jak elementy zakrzywione przy użyciu opcji Dopasowane do krzywej; elementy są prezentowane w rzeczywistym kształcie, a wymiary są tworzone w układzie dostosowanym do krzywizny profilu; wymiary całkowite są prezentowane w układzie ortogonalnym (układ współrzędnych zakrzywionej części) - pozostałe wymiary są tworzone w układzie podłużnym / poprzecznym; wymiary podłużne są zawsze równoległe do osi części głównej (wartość wymiarów jest liczona wzdłuż długości osi łuku - ponadto w nawiasie podawana jest wartość

111 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 111 promienia); całkowite wymiary poprzeczne są określone przez płaszczyzny cięcia (zewnętrzne wymiary poprzeczne są równoległe do całkowitych wymiarów poprzecznych); wewnętrzne wymiary poprzeczne są odcinkami prostopadłymi do osi profilu i przechodzącymi przez punkt wymiarowy. Pojedyncze części Dla opcji Ortogonalne i Dopasowane do krzywej odzwierciedlane są rzuty rzeczywistego kształtu elementu; rzuty są dokonywane w odniesieniu do płaszczyzn układu współrzędnych zakrzywionej części. Układ współrzędnych zakrzywionej części jest układem współrzędnych wykorzystywanym jedynie do celów rysunkowych; jest on definiowany w następujący sposób: Dla profili: Jeżeli profil zawiera odcinki liniowe, to wybierany jest najdłuższy odcinek i układ współrzędnych zakrzywionej części pokrywa się z układem współrzędnych tego odcinka (tak jakby to był pojedynczy profil prosty). Jeżeli profil nie zawiera odcinków liniowych, to układ współrzędnych zakrzywionej części może być definiowany na dwa sposoby: A. oś X układu współrzędnych zakrzywionej części jest położona wzdłuż cięciwy najdłuższego (ze wszystkich części) odcinka łuku B. oś X układu współrzędnych zakrzywionej części jest styczną w punkcie początkowym do cięciwy najdłuższego (ze wszystkich części) odcinka łuku. Wybór sposobu definicji układu współrzędnych zakrzywionej części może być dokonany w oknie dialogowym Ustawienie stylów wymiarowania: jeżeli opcja Dopasuj profile zakrzywione do cięciwy jest wyłączona, to układ współrzędnych jest definiowany metodą A jeżeli opcja Dopasuj profile zakrzywione do cięciwy jest włączona, to układ współrzędnych jest definiowany metodą B. W obydwu przypadkach oś Y układu współrzędnych zakrzywionej części jest położona w płaszczyźnie zagięcia części bez względu na obrót przekroju. Dla blach: Układ współrzędnych zakrzywionej części jest identyczny z układem LUW części. Elementy warsztatowe Elementy warsztatowe uważa się za zakrzywione, jeżeli główna część elementu warsztatowego jest zakrzywiona. Dla zakrzywionych elementów warsztatowych odzwierciedlane są rzuty rzeczywistego kształtu elementu; rzuty są dokonywane w odniesieniu do płaszczyzn układu współrzędnych zakrzywionej części (głównej części elementu warsztatowego). Układ współrzędnych zakrzywionej części jest definiowany jak dla pojedynczej części Części w rozwinięciu - opcje Okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Opcje w oknie dialogowym Ustawienie stylów wymiarowania (opcja jest dostępna dla części zakrzywionych w rozwinięciu).

112 strona: 112 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W powyższym oknie dialogowym znajdują się następujące pola: Linia gięcia - opcje znajdujące się w tym polu pozwalają na ustawienie parametrów krawędzi gięcia Prezentacja obróbki - opcje znajdujące się w tym polu pozwalają na określenie, w jaki sposób na rysunku przedstawiana będzie obróbka; listy wyboru znajdujące się w prawej części pola są dostępne jedynie wtedy, gdy wybrana jest opcja Wyróżniona. Zasada rozwinięcia elementów polega na tym, że krzywa przedstawiająca oś elementu jest przekształcana na linię prostą w taki sposób, aby zachowana była długość osi oraz odległości pomiędzy punktami na osi (patrz rysunek poniżej). W górnej części okna dialogowego określone mogą zostać parametry linii gięcia; linia ta jest położona w środku każdego odcinka łukowego. Grubość, kolor i typ tej linii jest określany w dolnej części pola Linia gięcia; służą temu trzy listy wyboru.

113 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 113 Linia gięcia będzie prezentowana na rysunku, jeżeli opcja Rysuj linię dla promienia mniejszego niż jest włączona. Podana może również zostać wartość promienia - zazwyczaj linia będzie rysowana dla małych promieni; użytkownik definiuje zatem graniczną (minimalną) wartość promienia, dla której linia gięcia będzie rysowana. W polu edycyjnym Przedłużenie poza krawędź podana może zostać wartość odległości: przedłużenia linii poza krawędzie elementu po obydwu stronach elementu. W polu Prezentacja obróbki wybrany może zostać jeden z następujących typów prezentacji (UWAGA: poniższe opcje nie są dostępne w wersji 5.0): Nie rysuj - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to na rysunku przedstawiany będzie tylko kształt profilu (obróbki nie będą przedstawiane na rysunku) Normalny - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, wszystkie otwory, cięcia itp. będą prezentowane na rysunku zgodnie ze stylem przyjętym dla standardowych części Wyróżniony - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to obróbki będą prezentowane na rysunku; kształt obróbek w rozwinięciu będzie definiowany tak jak w przypadku normalnego typu prezentacji; dodatkowo dla obróbek można wybrać, posługując się trzema listami wyboru dostępnymi dla tego typu prezentacji, następujące parametry obróbek: grubość, kolor i typ linii. Zakrzywione części są wymiarowane tak jak części prostoliniowe. Istnieje możliwość wyłączenia wymiarowania obróbek, które mogą pojawić się na rysunku rozwiniętej części. Włączenie opcji Nie wymiaruj obróbek powoduje, że wszystkie punkty wymiarowe definiujące obróbki są pomijane - przedstawiane są jedynie wymiary całkowite oraz wymiary do linii gięcia. Opcje znajdujące się w dolnej części okna dialogowego odnoszą się do rysunków blach giętych w rozwinięciu. UWAGA: te rysunki przedstawiają oryginalny kształt i wymiary blachy (bez odkształceń plastycznych). Opcje znajdujące się w tej części okna dialogowe pozwalają na dodanie na rysunku następujących opcji: linie gięcia, kąt gięcia, promień (zewnętrzny lub do osi), wymiary i obróbki blachy. Patrz również: Gięcie blach Wymiary geometryczne (pojedyncza część) Linie wymiarowe są umieszczane na zewnątrz elementu w następującej kolejności licząc od krawędzi wymiarowanego elementu: 1. elementy znajdujące się wewnątrz wymiarowanej części 2. wiercone otwory 3. fazowania i cięcia 4. całkowite wymiary. Ta część okna dialogowego składa się z trzech identycznych zakładek, na których określone mogą zostać następujące parametry: format wymiarów - dla wszystkich wymiarów tworzonych automatycznie w obrębie widoku dostępne są następujące ustawienia wymiarów: relatywny - łańcuch - tworzony jest zamknięty łańcuch wymiarowy ze standardowymi (relatywnymi) wymiarami absolutny - łańcuch - tworzony jest łańcuch wymiarowy rozpoczynający się w punkcie odniesienia; wymiary podawane są przy liniach odniesienia - wartość wymiaru pokazuje współrzędną wymiarowanego punktu względem punktu odniesienia relatywny + absolutny - łańcuch - łańcuch wymiarowy tworzony jest jak dla opcji narastająco, ponadto przy linii wymiarowej podawane są rzeczywiste (relatywne) wymiary odcinków pomiędzy punktami wymiarowymi do punktu odniesienia - każdy wymiar umieszczany jest na osobnej linii wymiarowej dowiązanej do punktu odniesienia Naciśnięcie klawisza Punkt odnies. powoduje otwarcie okna dialogowego Punkt odniesienia, w którym określony może zostać dodatkowy punkt wymiarowy przy tworzeniu niektórych wymiarów (np. wymiarów absolutnych)

114 strona: 114 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika wymiary całkowite - są to wymiary liniowe, które prezentują całkowitą wielkość wymiarowanej części; te wymiary są generowane, jeżeli opcja jest włączona; wymiary te są zawsze umieszczane wzdłuż poziomej lub pionowej osi (równolegle do płaszczyzny lokalnego układu współrzędnych elementu); wymiary poziome mogą być umieszczane nad lub pod wymiarowanym elementem (wymiary mogą nie być również prezentowane), natomiast wymiary pionowe z lewej lub prawej strony wymiarowanego elementu (wymiary mogą nie być również prezentowane); wybranie opcji optymalnie powoduje, że linia wymiarowa powinna znajdować się po tej stronie, przy której znajduje się najdłuższa krawędź wymiarowanego elementu (tak aby uniknąć wydłużania skrajnych linii odniesienia) skosy i wycięcia - te wymiary dotyczą wszelkich nieciągłości znajdujących się na krawędziach elementu (naroża, przecięcia, fazowanie itp.); nie dotyczą wierconych otworów; dostępne są trzy możliwości: łańcuch - wszystkie wymiary są prezentowane na wspólnej linii wymiarowej; linie są zawsze wzdłuż pionowych i poziomych osi; linie wymiarowe są prezentowane po tej stronie elementu, gdzie występuje nieciągłość - linie wymiarowe są rysowane do najdalej położonych naroży (krawędzi) elementu tak jak dla wymiarów całkowitych od krawędzi - każdy wymiar jest prezentowany na osobnej linii wymiarowej; kolejne wymiary pokazują odległości od wspólnego punktu do kolejnych punktów charakterystycznych elementu; linie wymiarowe są prezentowane po tej stronie elementu, gdzie występuje nieciągłość dopasowane - każdy odcinek krawędzi wymiarowanego elementu ma przypisaną własną linię wymiarową, która jest równoległa do wymiarowanego odcinka; w przypadku odcinków łuku wymiarowana jest cięciwa wycięcia wewnętrzne - są to wymiary liniowe wycięć znajdujących się wewnątrz konturu elementu; dostępne są następujące możliwości: wewnątrz wymiarowanego elementu - linie wymiarowe są rysowane wewnątrz konturu wymiarowanego elementu; wszystkie wymiary są prezentowane na jednej linii wymiarowej (łańcuch wymiarów) - pionowej lub poziomej; linia wymiarowa jest przedłużana do najbliższej krawędzie wymiarowanego elementu na zewnątrz wymiarowanego elementu - linie wymiarowe są rysowane na zewnątrz wymiarowanego elementu (obowiązujące te same zasady jak dla skosów i wycięć) otwory w widoku - są to wymiary liniowe, które pokazują umiejscowienie wierconych otworów; punkty wymiarowe mogą być umieszczone w środkach otworów lub na zewnętrznych punktach konturu okręgu reprezentującego otwór; dostępne są również opcje łańcuch i od krawędzi (tak jak dla skosów) otwory w przekroju - są to wymiary liniowe, które pokazują umiejscowienie wierconych otworów znajdujących się w płaszczyźnie prostopadłej do płaszczyzny rzutu; zasady są takie same jak dla otworów w widoku; dostępne są również opcje łańcuch i od krawędzi (tak jak dla skosów) kątowe - są to wymiary prezentowane dla krawędzi wymiarowanego elementu, które nie są równoległe do osi lokalnego układu współrzędnych elementu; podawane są następujące parametry: do której linii ma być podawany wymiar (do linii poziomej czy pionowej) wartość wymiaru kątowego jako: wartość kąta lub nachylenie krawędzi. Ponadto w tej części okna dialogowego znajdują się opcje umożliwiające wymiarowanie łuków (te wymiary nie dotyczą wierconych otworów i okręgów): średnice - dla wszystkich okręgów (a nie łuków) prezentowana jest średnica okręgu; linia wymiarowa pokrywa się ze średnicą okręgu ustawioną pod kątem 45 stopni do osi poziomej promienie - dla wszystkich łuków i okręgów prezentowany jest promień; okręgi są wymiarowane w ten sposób, jeżeli wyłączona jest opcja Średnice; linia wymiarowa pokrywa się z promieniem ustawionym pod kątem 30 stopni licząc od punktu początkowego łuku Punkt odniesienia Punkt odniesienia jest pomocniczym punktem umieszczanym w jednym z czterech punktów części głównej; może być wizualizowany na rysunku w postaci.

115 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 115 Punkt odniesienia jest wykorzystywany jako dodatkowy punkt wymiarowy przy tworzeniu niektórych wymiarów (np. wymiarów absolutnych). Umieszczany jest na jednym z końców krawędzi części głównej równoległej do jej osi (domyślnie wybierany jest punkt Dolny, Lewy). Konfiguracja położenia, wielkości oraz koloru punktu odniesienia jest możliwa w oknie dialogowym pokazanym na poniższym rysunku, który może zostać uruchomiony po naciśnięciu klawisza Punkt odnies. znajdującego się w oknie dialogowym Nowy styl wymiarowania Wymiary geometryczne (element warsztatowy) Ta część okna dialogowego składa się z trzech identycznych zakładek, na których określone mogą zostać następujące parametry: format wymiarów - tak jak dla pojedynczych części wymiary całkowite - działanie takie samo jak dla pojedynczych części rozmieszczenie części - celem tych wymiarów jest prezentacja wzajemnego położenia części składowych elementu warsztatowego; wymiary są przedstawiane na zewnętrznych liniach wymiarowych (pionowych lub poziomych); generowane są równolegle do linii wymiarowych całkowitych; dostępne są następujące możliwości: kontur wymiary wzdłuż osi głównej (wymiary poziome) - początek i koniec podczęści rzutowany jest na kierunek równoległy do osi części głównej elementu wymiary poprzeczne w stosunku do osi (wymiary pionowe) - początek i koniec podczęści rzutowany jest na kierunek równoległy do ustalonego kierunku wymiarowania; na linii tej powinien też znaleźć się rzut punktu odniesienia; jeżeli któryś z wyznaczonych w ten sposób punktów wymiarowych położony jest na jednej z krawędzi części głównej równoległej do osi części głównej, punkt taki nie jest wymiarowany; dana część rzutowana jest na łańcuch wymiarowy położony po stronie krawędzi bliższej wymiarowanej części osie wymiary wzdłuż osi głównej (wymiary poziome) - punkt przecięcia osi elementu z krawędzią części głównej, równoległą do osi i najbliższą środkowi geometrycznemu wymiarowanej podczęści wymiary poprzeczne w stosunku do osi (wymiary pionowe) - ma znaczenie tylko dla elementów, których oś jest równoległa do osi elementu głównego - oś rzutowana jest na kierunek prostopadły do niej; wymiar umieszczany jest na pionowej linii wymiarowej; jeżeli oś wymiarowanej podczęści pokrywa się z osią części głównej, to wymiar nie jest tworzony punkt wymiary wzdłuż osi głównej (wymiary poziome) - jeden ze skrajnych punktów podczęści jest rzutowany na kierunek równoległy do osi części głównej (wybierany jest punkt leżący bliżej krawędzi części głównej); w przypadku gdy oba punkty skrajne podczęści leżą na krawędzi części głównej, wymiarowany jest punkt bliższy punktu odniesienia wymiary poprzeczne w stosunku do osi (wymiary pionowe) - pierwszy (licząc od punktu odniesienia) napotkany punkt na krawędzi podczęści rzutowany jest na kierunek równoległy do ustalonego kierunku wymiarowania; na linii tej powinien też znaleźć się rzut punktu odniesienia; jeżeli któryś z wyznaczonych w ten sposób punktów wymiarowych położony jest na jednej z krawędzi części głównej równoległej do osi części głównej, punkt taki nie jest wymiarowany;

116 strona: 116 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika dana część rzutowana jest na łańcuch wymiarowy, położony po stronie krawędzi bliższej wymiarowanej części optymalnie wymiary wzdłuż osi głównej (wymiary poziome) - wybierany jest w zależności od typu podczęści: blachy prostopadłe do osi części głównej ustawione ortogonalnie - opcja osie blachy prostopadłe do osi części głównej ustawione skośnie - opcja punkt blachy równoległe do osi części głównej - opcja kontur profile prostopadłe do osi części głównej - opcja punkt profile równoległe do osi części głównej - opcja kontur wymiary poprzeczne w stosunku do osi (wymiary pionowe) - wybierany jest w zależności od typu podczęści: blachy prostopadłe do osi części głównej ustawione ortogonalnie - opcja punkt blachy prostopadłe do osi części głównej ustawione skośnie - opcja punkt blachy równoległe do osi części głównej - opcja kontur profile prostopadłe do osi części głównej - opcja kontur profile równoległe do osi części głównej - opcja punkt Dodatkowo dostępne są opcje (parametryzują położenie linii wymiarowej): Przy całkowitym - linie wymiarowe położone są zawsze po tej samej stronie co linie wymiarów całkowitych; jeżeli nie określono położenia wymiarów całkowitych, to linie położone są jak wg opcji Optymalnie Optymalnie - linie wymiarowe położone są po tej stronie elementu bliżej której występuje więcej punktów wymiarowych wymiary części - opcja pozwala na pokazanie jedynie wymiarów całkowitych podczęści; wymiary generowane są wg tych samych zasad co dla całej pozycji wysyłkowej; linie te generowane są zawsze jako wewnętrzne linie wymiarowe; linie wymiarowe zorientowane są w układzie lokalnym wymiarowanej podczęści lub w układzie części głównej pozycji wysyłkowej w zależności od ustawień: UW (Układ Współrzędnych) części lub UW (Układ Współrzędnych) elementu wysyłkowego; jeżeli któryś z wymiarów generowanych przez algorytm jest już pokazany na zewnętrznej linii wymiarowej jako wymiar całkowity, to nie jest on powtarzany otwory w widoku - opcje wymiarują położenie otworów w nawiązaniu do części głównej elementu; wymiary w kierunku równoległym do osi głównej umieszczane są na zewnętrznej linii wymiarowej, a wymiary poprzeczne na zewnętrznych lub wewnętrznych liniach wymiarowych w zależności od lokalizacji otworu na części; opcje Osie i Kontur uwzględniane są dla wymiarów poprzecznych w stosunku do osi elementu głównego Wymiary wzdłuż osi: wszystkie otwory rzutowane są na wspólną zewnętrzną linię wymiarową równoległą do osi głównego elementu Wymiary poprzeczne w stosunku do osi: wymiary te umieszczane są na zewnętrznych lub wewnętrznych liniach wymiarowych w zależności od położenia otworów; wymiary na zewnętrznych liniach wymiarowych generowane są dla otworów znajdujących się na krawędziach poprzecznych elementu warsztatowego (w blachach czołowych); zewnętrzne linie wymiarowe położone są równolegle do kierunku ustalonego dla wymiarów całkowitych; zewnętrzne linie wymiarowe dowiązane są zawsze do gabarytu elementu wewnętrzne linie wymiarowe generowane są dla otworów położonych wzdłuż osi elementu głównego; położone są zawsze prostopadle do osi elementu głównego możliwie blisko wymiarowanych otworów (ale tak by nie nachodziły na inne elementy rysunku); wewnętrzne linie wymiarowe dowiązane są do osi elementu głównego lub do jednej z krawędzi zewnętrznych części głównej równoległej do osi (wybierana jest krawędź bliższa większości wymiarowanych otworów) otwory w przekroju - działanie takie samo jak opcja Otwory w widoku; UWAGA: jeżeli obydwie opcje (Otwory w widoku i Otwory w przekroju) są włączone, to wszystkie punkty rzutowane są na wspólną linie wymiarową kątowe - podane mogą zostać następujące parametry: zewnętrzne - wymiarowane są krawędzie zewnętrzne części głównej oraz podczęści usytuowanych poza obrysem części głównej, położone nieortogonalnie w stosunku do układu części głównej; zawsze pokazywany jest kąt ostry: bazą jest linia pionowa wewnętrzne - wymiarowane są krawędzi podczęści usytuowanych wewnątrz obrysu części głównej położone nieortogonalnie w stosunku do układu części głównej; zawsze pokazywany jest kąt ostry: bazą jest krawędź elementu równoległa do osi części głównej obydwa - wymiary są tworzone na podstawie obu powyższych opcji

117 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 117 Wymiarowanie łuków działa tak samo jak dla pojedynczych części. Dostępna jest również opcja Głębokość; określa ona głębokośćò konstrukcji, dla której na rysunkach będą prezentowane elementy warsztatowe. Głębokość może być określana jako: względna - względem wartości głębokości całej konstrukcji (100% - cała głębokość) bezwzględna - w aktualnych jednostkach Wymiary geometryczne (grupa) Ta część okna dialogowego składa się z trzech identycznych zakładek, na których określone mogą zostać następujące parametry: wymiary całkowite - działanie takie samo jak dla pojedynczych części wymiary osiowe - wymiary są tworzone jako łańcuch wymiarowy prezentujący wymiary osiowe przedstawianej grupy; punkty wymiarowe są tworzone w punktach przecięć osi (Uwaga: dla grup prezentowane są osie głównych części elementów warsztatowych; stąd też wymiary osiowe są tworzone jedynie dla widocznych osi); dostępne są trzy możliwości: ortogonalnie - łańcuchy wymiarowe są umieszczane wzdłuż pionowych lub poziomych krawędzi widoku wyrównanie - wymiary są umieszczane równoległe do wymiarowanego odcinka; wymiary nie są przedłużane do najbardziej odległych punktów grupy; tworzone są dodatkowe punkty wymiarowe na początku i końcu grupy, gdzie nie ma przecięć osi obydwie - wykorzystywane są dwie opisane powyżej metody wymiary elementów warsztatowych - wymiary prezentują całkowite wymiary elementów warsztatowych wchodzących w skład grupy; są tworzone jak wymiary całkowite dla każdego elementu warsztatowego osobno; dostępne są następujące możliwości: łańcuch - wszystkie wymiary są rzutowane na wspólną, zewnętrzną linię wymiarową (łańcuch) położoną pionowo lub poziomo od krawędzi - każdy wymiar jest prezentowany na osobnej linii wymiarowej; linie wymiarowe są równoległe do osi lokalnego układu współrzędnych; są przedstawiane po tej stronie wymiarowanego elementu, która znajduje się bliżej punktów wymiarowych wyrównanie - wymiary są umieszczane równolegle do głównej części elementu warsztatowego (w lokalnym układzie współrzędnych elementu warsztatowego); prezentowane są po zewnętrznej stronie elementu warsztatowego (w odniesieniu do środka grupa). kątowe - działanie takie samo jak dla pojedynczych części. Wymiarowanie łuków działa tak samo jak dla pojedynczych części Wymiary geometryczne (widok 3D) Wszystkie wymiary generowane automatycznie są umieszczane w jednej z płaszczyzn (ortogonalnych) lokalnego układu współrzędnych części lub grupy. Stosowane są następujące zasady: Dla każdego wymiarowanego obiektu (część, element warsztatowy, grupa) definiowany jest prostopadłościan opisany na wybranej części (prostopadłościan jest prostopadły do lokalnego układu współrzędnych obiektu). Linie wymiarowe są umieszczane w jednej z płaszczyzn prostopadłościanu, tak aby nie przesłaniać obiektu. Opcje: Odległość do pierwszej linii wymiarowej i Odległość pomiędzy liniami dotyczą tych płaszczyzn, w których umieszczane są linie wymiarowe. Pojedyncza część, Element warsztatowy Dla pojedynczej części i elementu warsztatowego w polu Wymiary znajdują się opcje umożliwiające wybór wymiarów i kierunku, które mają być generowane automatycznie. Grupa Dla grup w oknie dialogowym dostępne są następujące opcje:

118 strona: 118 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Sposób prezentacji Dostępna jest lista pozwalająca na wybór metody prezentacji części na rysunku. Lista zawiera następujące opcje: Rzeczywisty - prezentowany jest pełny rysunek części ze wszystkimi szczegółami Uproszczony - zaniedbywane są zaokrąglenia profili Schemat - profile są przedstawiane w postaci linii. Poniżej dostępne są listy zawierające ustawienia koloru, typu i grubości linii przedstawiającej profil. Wymiary Dla grup w polu Wymiary znajdują się opcje umożliwiające wybór wymiarów i kierunku, które mają być generowane automatycznie (dla wymiarów całkowitych, osi elementów i osi siatki projektowej) Dodatkowe teksty Jeżeli opcja Komentarze jest włączona, to automatycznie do widoków wymiarowanego obiektu jest dołączany tytuł (nazwa), który może być tekstem (jedno- lub wieloliniowym) zawierającym zmienne lub dowolny ciąg znaków zdefiniowany przez użytkownika. W dolnej części tego pola znajdują się dostępne zmienne - ich naciśnięcie powoduje dodanie zmiennej do definiowanego komentarza do pola edycyjnego, w którym ustawiony jest kursor - całość tekstu komentarza prezentowana jest w polu edycyjnym. W komentarzu występować mogą następujące zmienne: %%Pos - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawany jest opis pozycji %%Name - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest nazwa profilu lub blachy np. IPE 100 %%Scale - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest skala np. 1:20 %%Vname - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest automatyczna nazwa widoku lub przekroju %%Length - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest długość profilu lub blachy w aktualnych jednostkach projektu %%Mat - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest nazwa materiału części %%Quant - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest ilość elementów przedstawianej pozycji %% Weight - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawany jest obliczony ciężar części %%Family - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest nazwa rodziny, do której należy część %%Surf - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawany jest typ wykańczania powierzchni elementu konstrukcji. Komentarz może być odpowiednio ustawiony na rysunku: użytkownik może określić styl tekstu, położenie tekstu na widoku i wyrównanie tekstu (do prawej, do lewej, centrowanie) oraz kolor tekstu komentarza Style opisów i symboli W tej części okna dialogowego wybrane mogą zostać style dla następujących opisów i symboli (oznaczeń) przedstawianych na rysunkach wykonawczych: Otwory/śruby Części Elementy warsztatowe Symbole poziomu Symbole spoin Osie siatki projektowej.

119 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 119 UWAGA: Liczba wymienionych powyżej symboli zależy od wybranej kategorii stylu wymiarowania (pojedyncza część, element warsztatowy, grupa). Naciśnięcie jednego z klawiszy ( ) znajdujących się z prawej strony wymienionych oznaczeń powoduje otwarcie okna dialogowego Style opisów z wybranym kategorią oznaczenia. 15. STYLE OPISÓW 15.1.Style opisów Po naciśnięciu jednego z klawiszy ( ) znajdującego się oknie dialogowym Ustawienie stylów wymiarowania na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Opcja umożliwia określenie stylów opisu elementów. Opcja dostępna jest również: z menu wybierając opcję Stal / Style / Style opisów z linii komend: RBCS_DESCRIPTION. Powyższe okno dialogowe działa w podobny sposób do okna dialogowego Style wymiarowania. Zestaw stylów opisu jest zapisywany w pliku o formacie DWG lub szablonie (plik DWT). W powyższym oknie dialogowym wybór jednego z kategorii w polu Kategoria stylu umożliwia prezentację stylów zdefiniowanych dla tego typu kategorii; po podświetleniu jednej z kategorii w polu Styl przedstawiane są wszystkie zdefiniowane style w wybranej kategorii. Podgląd wybranego stylu jest przedstawiany w polu Podgląd. Dostępne są następujące kategorie: Otwory/śruby Części / Elementy warsztatowe Oznaczenia poziomu Symbole spoin Osie siatki projektowej. Jeden ze stylów zdefiniowanych dla każdej kategorii jest wybrany na styl domyślny; oznacza to, że ten styl będzie wykorzystywany jako domyślny podczas ręcznej (nie automatycznej!) definicji symboli na rysunku. W powyższym oknie dialogowym znajdują się również następujące klawisze (oprócz standardowych klawiszy):

120 strona: 120 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Nowy - naciśnięcie tego klawisza powoduje otwarcie okna dialogowego umożliwiającego definicję stylu opisu wybranej kategorii; nazwa nowego stylu i wszystkie jego ustawienia są dziedziczone z aktualnie wybranego stylu Modyfikuj - naciśnięcie tego klawisza powoduje otwarcie okna dialogowego umożliwiającego modyfikację stylu opisu wybranej kategorii Usuń - naciśnięcie tego klawisza powoduje usunięcie aktualnie wybranego stylu z listy dostępnych stylów dla danej kategorii Style opisów - Otwory/Śruby Okno dialogowe służy do definicji nowego stylu lub modyfikacji istniejącego stylu opisu otworów lub śrub. Okno dialogowe może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Nowy lub Modyfikuj w oknie dialogowym Style opisów przy wybranej kategorii Otwory/Śruby. W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: w dolnej części okna dialogowego znajduje się pole edycyjne umożliwiające podanie nazwy stylu w polu Widok wybrany może zostać sposób tworzenia otworu na rysunku: Rzeczywisty - prezentowane są rzeczywiste krawędzie otworu (w widoku jak i w przekroju) Rzeczywisty z osiami - prezentowane są rzeczywiste krawędzie otworu (w widoku jak i w przekroju) z osiami otworów Symbol - po wybraniu tej opcji otworu zarówno w widoku jak i w przekroju są prezentowane w postaci symboli; naciśnięcie klawisza >> powoduje rozszerzenie okna dialogowego; w dodatkowej części okna znajduje się biblioteka symboli dostępnych w aktualnym pliku. Wypełnij otwory - włączenie tej opcji powoduje, że otwór dla opcji Rzeczywisty lub Rzeczywisty z osiami będzie prezentowany jak na rysunku poniżej W dodatkowej części okna dialogowego znajdują się trzy klawisze: Edytuj - otwiera okno dialogowe, w którym zmodyfikowany może zostać symbol wybrany na liście dostępnych symboli

121 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 121 Dodaj - otwiera okno dialogowe służące do definicji symbolu; symbole są definiowane jako bloki AutoCAD; punkt wstawiania dla zdefiniowanego bloku jest traktowany jako środek wierconego otworu (dla widoku z góry) lub koniec osi otworu (dla widoku z boku) Usuń - powoduje usunięcie symbolu wybranego na liście dostępnych symboli Symbole otworów muszą być definiowane jako para: otwór w widoku i otwór w przekroju; w polu Rozmiar podawana jest wielkość symbolu na rysunku wykonawczym w aktualnie wykorzystywanych jednostkach projektu (wielkość odnosi się do symbolu prezentowanego na widoku z góry; symbol na widoku z boku jest proporcjonalnie skalowany do podanej wielkości, ale długość symbolu jest dopasowywana do grubości wierconej części) w polu Podgląd prezentowany jest wygląd otworu w widoku i w przekroju w polu Opis zdefiniowany może zostać sposób opisu otworów; opisy otworów są tworzone, jeśli włączona jest opcja Opis; Lista Style tekstu zawiera wszystkie style tekstu zdefiniowane w pliku o formacie DWG; w polu edycyjnym znajdującym się poniżej prezentowana jest składnia opisu (tekstu); tekst może składać się z dowolnego łańcucha znaków zdefiniowanego przez użytkownika - mogą być również wykorzystywane zmienne dostępne poniżej tego pola - ich naciśnięcie powoduje dodanie zmiennej do definiowanego komentarza do pola edycyjnego, w którym ustawiony jest kursor; następujące zmienne mogą być składnikami opisu: %%Holenum - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest liczba otworów w grupie otworów %%Diasym - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawany jest symbol %%Dia - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest wartość średnicy otworu %%Boltsign - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawany jest symbol śruby %%Bltlen - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest długość śruby %%Boltclass - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest klasa śruby %%Desc - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawany jest opis śruby włączenie opcji Grupy na wspólnym odnośniku powoduje, że podczas wymiarowania grupy otworów tworzony jest jeden opis (jeden odnośnik) dla wszystkich otworów w grupie; jeśli ta opcji jest wyłączona, to opisy (odnośniki) są tworzone dla każdego otworu Style opisów - Części/Elementy warsztatowe Okno dialogowe służy do definicji nowego stylu lub modyfikacji istniejącego stylu opisu części lub elementów warsztatowych. Okno dialogowe może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Nowy lub Modyfikuj w oknie dialogowym Style opisów przy wybranej kategorii Części lub Elementy warsztatowe.

122 strona: 122 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: w dolnej części okna dialogowego znajduje się pole edycyjne umożliwiające podanie nazwy stylu w polu Widok wybrany może zostać sposób tworzenia opisu na rysunku: Tekst na części Dostępne jest tylko jedno pole edycyjne Tekst, w którym zdefiniowany może zostać opis - sposób jego definicji jest identyczny jak ten opisany poniżej dla opcji Odnośnik. Tekst może być otoczony ramką, której kształt może zostać wybrany w polu Kształt ramki; tekst umieszczany jest w środku zarysu wymiarowanego elementu (ale umieszczany jest w taki sposób, aby uniknąć nakładania się prezentowanych elementów na rysunku). Odnośnik Dostępne są trzy pola edycyjne: Tekst na linią, Tekst pod linią, Tekst w ramce; każda z nich może być dowolnie definiowana; wymienione teksty mogą składać się z dowolnego łańcucha znaków zdefiniowanego przez użytkownika - mogą być również wykorzystywane zmienne dostępne poniżej tych pól - ich naciśnięcie powoduje dodanie zmiennej do definiowanego komentarza do pola edycyjnego, w którym ustawiony jest kursor; następujące zmienne mogą być składnikami opisu: %%Pos - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawany jest opis pozycji %%Name - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest nazwa profilu lub blachy %%Length - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest długość profilu lub blachy %%Mat - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest nazwa materiału części %%Weight - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawany jest obliczony ciężar części %%Quant - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest liczba części %%Surf - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawany jest typ wykańczania powierzchni elementu konstrukcji (dostępny w oknie dialogowym Styl opisu części; nie jest dostępny w oknie dialogowym dla stylu opisu elementu warsztatowego) %% Family - - jeżeli ta opcja jest włączona, to do tekstu dodawana jest nazwa rodziny, do której należy część Styl tekstu - pozwala na wybór czcionki wykorzystywanej do opisów Kształt ramki - pozwala na wybór kształtu ramki dla odnośnika; dostępne kształty: prostokątny, okrągły lub bez ramki. Teksty na odnośnikach są umieszczane na zewnątrz linii wymiarowych w taki sposób, aby uniknąć nakładania odnośników na inne elementy rysunku i nakładania się odnośników między sobą Style opisów - Oznaczenia poziomu Okno dialogowe służy do definicji nowego stylu lub modyfikacji istniejącego stylu opisu oznaczeń poziomu; oznaczenie poziomu składa się z symbolu i współrzędnej. Okno dialogowe może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Nowy lub Modyfikuj w oknie dialogowym Style opisów przy wybranej kategorii Oznaczenia poziomu.

123 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 123 W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: w dolnej części okna dialogowego znajduje się pole edycyjne umożliwiające podanie nazwy stylu w polu Punkt odniesienia wybrany może zostać układ współrzędnych (globalny układ współrzędnych modelu lub lokalny układ współrzędnych elementu) będący podstawą do definicji: poziomu odniesienia (współrzędnej) i kierunku włączenie opcji Do części głównej dla elementów warsztatowych i grup powoduje, że granice są określane dla głównej części grupy, a nie dla grupy jako całości w polu Symbol wybrany może zostać jeden z symboli poziomu dostarczanych z programem w polu Ustaw znak na wybrana może zostać część krawędzi elementu, na której ma zostać utworzone oznaczenie poziomu; symbole tworzone są automatycznie w najbardziej odległym punkcie wzdłuż wybranego kierunku; lista zawiera następujące możliwości: górna granica, dolna granica lub obydwa poziomy w polu Położenie określony może zostać miejsce połączenia symbolu z krawędzią wymiarowanego elementu: z góry, od dołu, wyrównany Styl tekstu - pozwala na wybór czcionki wykorzystywanej do opisów. Symbole są umieszczane w pobliżu krawędzi wymiarowanego elementu (wewnątrz linii wymiarowych) Style opisów - Symbole spoin Okno dialogowe służy do definicji nowego stylu lub modyfikacji istniejącego stylu opisu symboli spoin. Okno dialogowe może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Nowy lub Modyfikuj w oknie dialogowym Style opisów przy wybranej kategorii Symbole spoin.

124 strona: 124 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: w dolnej części okna dialogowego znajduje się pole edycyjne umożliwiające podanie nazwy stylu z listy Kształt strzałki wybrany może zostać kształt strzałki z listy dostępnych strzałek; dostępny jest również kształt definiowany przez użytkownika Styl tekstu - pozwala na wybór czcionki wykorzystywanej do opisów. Symbol spoiny składa się z następujących elementów: odnośnik zakończony strzałką linia symbol spoiny klawisze, które automatycznie umieszczają w aktywnym polu tekstowym zmienne odpowiadające następującym parametrom spoiny: t (grubość) i l (długość) podawane w mm dodatkowe oznaczenia. Podczas generacji opisów spoin obowiązują następujące zasady: opisywane są wszystkie widoczne spoiny; grot strzałki wskazujący krawędź zaczepiony jest w środku ciężkości; linia strzałki może przecinać krawędź elementu lub linię wymiarową opis spoiny i półka linii odniesienia nie może znajdować się na krawędzi elementu lub na linii wymiarowej. W polu Opis znajdują się opcje pozwalające na konfigurację opisu spoiny; dostępne są trzy możliwości opisu: - jako odnośnik - jako tekst nad szwem spoiny - brak tekstu (rysowana jest jedynie spoina).

125 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 125 ODNOŚNIK Opis może znajdować się w następujących miejscach (numeracja położenia opisu jest zgodna z numeracją na poniższym rysunku): 1. nad linią odniesienia przed symbolem spoiny 2. nad linią odniesienia za symbolem spoiny 3. pod linią odniesienia 4. za linią odniesienia. TEKST NAD SZWEM Opis podany w polu edycyjnym będzie znajdować się nad szwem spoiny (dowolny ciąg znaków z możliwością wykorzystania zmiennych np. %%weldth-%%weldlen) - patrz poniższy rysunek. We wszystkich położeniach możliwe jest użycie zmiennych (tak jak w przypadku opisu śrub); w obecnej wersji programu dostępne są dwie zmienne opisu spoin: %%weldth - grubość spoiny %%weldlen - długość spoiny. Opisy są tworzone dla wszystkich spoin przedstawianych na wybranym rzucie elementu warsztatowego lub grupy. Jeżeli kilka spoin o tych samych parametrach znajduje się blisko siebie, to istnieje możliwość utworzenia dla nich jednego opisu na kilku odnośnikach. Jeżeli włączona jest opcja Rysuj niewidoczne linią przerywaną, to niewidoczne krawędzie spoin (zasłonięte przez inne elementy) są prezentowane na rysunku przy pomocy linii przerywanej; jeśli ta opcja jest wyłączona, to niewidoczne krawędzie nie będą rysowane. Jeżeli dla spoin obwodowych w modelu spoina tworzy zamknięty kontur, to na rysunkach program identyfikuje automatycznie takie spoiny; do znaku spoiny dodaje znak dodatkowy w postaci okręgu w tym samym miejscu co znak spoiny montażowej. Na rysunkach 2D możliwe jest umieszczenie linii identyfikacyjnej lica spoiny (włączona opcja Linia identyfikacyjna); linia identyfikacyjna może być umieszczona pod lub nad linią odniesienia. Oznaczana jest linią przerywaną o grubości takiej samej jak linia odniesienia. Włączenie opcji Przedrostek dla spoin pachwinowych pozwala na: wybór opcji a - do opisu spoiny odczytywana jest grubość podana w definicji spoiny w modelu i wpisywany jest przedrostek przed grubością spoiny (a5) wybór opcji z - do opisu spoiny wyliczana jest wartość z= a2 i jako grubość spoiny wpisywana jest np. z7 Gdy opcja Przedrostek dla spoin pachwinowych jest wyłączona, podawana jedynie grubość spoiny (z definicji modelu). Na rysunkach 2D dodana została możliwość umieszczania symbolu graficznego spoiny w postaci jednej z linii podanych poniżej (opcje dostępne na listach wyboru w polu Symbol graficzny):

126 strona: 126 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Linie te mogą być oddzielnie konfigurowane dla spoin montażowych i warsztatowych. Grubość i kolor linii przyjmowany jest jak dla linii odniesienia. SPOINY PRZERYWANE W dolnej części okna dialogowego znajdują się parametry opisu spoin przerywanych; dostępne są trzy możliwości opisu: - jako odnośnik - jako tekst nad szwem spoiny - brak tekstu (rysowana jest jedynie spoina). We wszystkich położeniach możliwe jest użycie zmiennych (tak jak w przypadku opisu śrub); w obecnej wersji programu dostępne są następujące zmienne opisu spoin przerywanych: %%weldth - grubość spoiny %%lengthofseg - długość odcinka spoiny %%lengthofspace - rozstaw pomiędzy odcinkami spoiny %%distbetwaxis - odległość pomiędzy osiami odcinków spoiny %%numofseg - liczba odcinków. ODNOŚNIK Opis może znajdować się w następujących miejscach (numeracja położenia opisu jest zgodna z numeracją na poniższym rysunku): 1 = %%weldth 2 = jednostki metryczne: %%NumOfSeg x %%LengthOfSeg jednostki imperialne (USA) %%LengthOfSeg - %%DistBeetwAxis 3 = (%%LengthOfSpace) 4 = dowolny ciąg znaków. SPOINA ŁAŃCUCHOWA SPOINA PRZESTAWNA SPOINA PRZESTAWNA TEKST NAD SZWEM Opis (dowolny ciąg znaków) podany w polu edycyjnym będzie znajdować się nad szwem spoiny Style opisów - Osie siatki projektowej Okno dialogowe służy do definicji nowego stylu lub modyfikacji istniejącego stylu opisu osi siatki projektowej. Okno dialogowe może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Nowy lub Modyfikuj w oknie dialogowym Style opisów przy wybranej kategorii Osie siatki projektowej.

127 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 127 W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: w polu Osie znajdują się opcje pozwalające na ustawienie parametrów osi siatki projektowej: kolor, styl, grubość linii; włączenie opcji: Poziome, Pionowe, Radialne powoduje, że osie siatki projektowej (odpowiednio poziome, pionowe i radialne) będą prezentowane na rysunkach; wyłączenie opcji powoduje, że wybrany typ osi nie będzie prezentowany na rysunkach w polu Opisy znajdują się opcje pozwalające na ustawienie parametrów opisów osi siatki projektowej: opisy pionowe - osie mogą być prezentowane z opisami (nad osią, pod osią lub z obydwu stron) lub bez opisów (wybrana opcja brak); dodatkowo z prawej strony pola wyboru znajduje się opcja Obrót - jej włączenie powoduje obrócenie opisów osi o 90 stopni (patrz rysunek poniżej) opisy poziome - osie mogą być prezentowane z opisami (z lewej strony osi, z prawej strony osi lub z obydwu stron) lub bez opisów (wybrana opcja brak); dodatkowo z prawej strony pola wyboru znajduje się opcja Obrót - jej włączenie powoduje obrócenie opisów osi o 90 stopni (patrz rysunek poniżej) przedłużenie poza element - osie siatki znajdują się w prostokątnym konturze, w który wpisana jest wymiarowana grupa; wielkość tego konturu jest wyznaczona poprzez prostokąt opisany na konturze grupy z dodaną wartością zdefiniowaną w tym polu (ta wartość dodawana jest do

128 strona: 128 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika każdego boku); boki prostokąta są równoległe do krawędzi widoku; przedstawia to rysunek pokazany poniżej: - kolorem zielonym przedstawiony jest szkic elementu - kolorem niebieskim prezentowane są granice elementu z dodanym marginesem z każdej strony (wartość przedłużenia poza element definiowanego w powyższym oknie dialogowym) - kolorem czarnym przedstawiana jest cała siatka projektowa - kolorem czerwonym pokazano, która część siatki projektowej będzie pokazywana oraz gdzie znajdować się będą opisy styl tekstu - lista zawierająca style (ustawienia) czcionek wykorzystywanych do opisu siatki projektowej; lista prezentuje wszystkie style tekstu programu AutoCAD dostępne w aktualnym projekcie kształt ramki - pozwala na wybór kształtu otoczki opisu osi projektowej; dostępne możliwości: okrągła, prostokątna lub bez ramki w dolnej części okna dialogowego znajduje się pole edycyjne umożliwiające podanie nazwy stylu. 16. TABELE ZESTAWCZE STALI 16.1.Tabele zestawcze stali - menedżer stylów Opcja umożliwia definicję/modyfikację tabel używanych do zestawienia stali. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Raporty / Style z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_LISTTEMPL.

129 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 129 Po uruchomieniu opcji na ekranie pojawia się okno dialogowe Tabele zestawcze stali - menedżer stylów pokazane na poniższym rysunku. W programie dostępne są następujące typy tabeli zestawcze stali (prezentowane są w polu Tabela w powyższym oknie dialogowym): Zestawienie materiałów Zestawienie blach Zestawienie profili Zestawienie części użytkownika Lista elementów warsztatowych Lista montażowa Lista śrub Lista cięć Lista przyporządkowania śrub. Dla każdego typu tabeli w programie zdefiniowany został standardowy styl tabeli (jest prezentowany w polu Styl tabeli). Po podświetleniu typu tabeli oraz stylu tabeli w środkowej części okna dialogowego (pole Podgląd) prezentowany jest aktualny widok tabeli. W prawej części okna dialogowego (oprócz standardowych klawiszy OK, Anuluj i Pomoc) znajdują się następujące klawisze: Domyślny - naciśnięcie tego klawisza powoduje przywrócenie domyślnego (standardowego) układu tabeli (stylu opisu) Nowy - naciśnięcie tego klawisza powoduje otwarcie okna dialogowego Tworzenie nowego stylu tabeli zestawienia stali, w którym zdefiniowany może zostać nowy styl wybranego typu tabeli (w oparciu o istniejący styl) Modyfikuj - naciśnięcie tego klawisza powoduje otwarcie okna dialogowego Modyfikacja stylu tabeli zestawienia stali, w którym dokonane mogą zostać zmiany dla wybranego typu tabeli i stylu tabeli Usuń - naciśnięcie tego klawisza powoduje usunięcie podświetlonego stylu tabeli z listy stylów dostępnych w polu Style tabeli Tworzenie/modyfikacja stylu tabeli zestawczej stali Okno dialogowe służy do definicji nowego stylu lub modyfikacji istniejącego stylu typu tabeli. Okno dialogowe Tworzenie nowego stylu zestawienia stali może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Nowy w oknie dialogowym Tabele zestawcze stali (okno dialogowe Modyfikacja stylu tabeli zestawienia stali może zostać otwarte po naciśnięciu klawisza Modyfikuj). Okno dialogowe składa się z czterech zakładek:

130 strona: 130 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Składniki i układ tabeli Czcionka, kolor, linia Opcje Sortowanie i opcje szczegółowe. UWAGA: W przypadku wybrania jednego z typów tabeli zestawczej stali (Lista montażowa) dostępna jest również kolejna zakładka Składnia linii podsumowującej Składniki i układ tabeli Po wybraniu zakładki Składniki i układ tabeli w oknie dialogowym Tworzenie/modyfikacja stylu zestawienia stali okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku. UWAGA: Opcje znajdujące się na tej zakładce zależą od typu tabeli wybranej w oknie dialogowym Tabele zestawcze stali - menedżer stylów. Na powyższym rysunku pokazano opcje dostępne po wybraniu listy elementów warsztatowych. W dolnej części okna dialogowe znajduje się pole edycyjne Nazwa stylu; w nim należy wpisać nazwę definiowanego stylu tabeli (w przypadku modyfikacji stylu tabeli pole Nazwa stylu nie jest dostępne). Aby zdefiniować/zmodyfikować styl tabeli, należy: wybrać zbiór składników tabeli (np. w pokazanym powyżej oknie dialogowym będą to: Pręty, Powierzchnia, Masy, Podsumowania) włączyć w kolejnym polu składniki, które mają znaleźć się w tabeli (opcja jest włączona, gdy pojawia się symbol ) nacisnąć klawisz >>. W prawej części okna dialogowego prezentowany jest zdefiniowany układ tabeli. W powyższym oknie dialogowym dostępne są również następujące opcje: całkowita szerokość tabeli - niedostępne pole edycyjne, w którym podawana jest wyznaczona w programie szerokość definiowanej tabeli klawisze: Powiększ, Pomniejsz, 100%, które umożliwiają odpowiednio powiększenie prezentacji tabeli, pomniejszenie prezentacji tabeli. W tabelach istnieje możliwość: dodawania dodatkowych pustych linii na początku i końcu tabeli dodawania pustych kolumn w tabelach

131 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 131 dokładnej definicji wymiarów tabeli (szerokości kolumn i wysokości wierszy) - wymiary szerokości kolumn i wysokości wierszy są prezentowane odpowiednio poniżej tabeli i z lewej strony tabeli Czcionka, kolor, linia Po wybraniu zakładki Czcionka, kolor, linia w oknie dialogowym Tworzenie/modyfikacja stylu zestawienia stali okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku. Opcje dostępne w powyższym oknie dialogowym pozwalają na: określenie czcionki wykorzystywanej w tabeli (do nagłówka tabeli i wszystkich celek tabeli): styl, kolor oraz wyrównanie nagłówku tabeli i tekstu w celkach tabeli wybranie linii tabeli: grubości i koloru określenie czcionki wykorzystywanej do tytułu tabeli (jeśli włączona jest opcja Tabela z tytułem na zakładce Opcje): styl, kolor i wyrównanie tytułu tabeli Opcje Po wybraniu zakładki Opcje w oknie dialogowym Tworzenie/modyfikacja stylu zestawienia stali okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku. W polu Opcje dostępne są następujące opcje:

132 strona: 132 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Autodopasowanie wysokości wierszy - jeżeli ta opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to wysokość wierszy tabeli będzie automatycznie dostosowywana do wielkości symboli (schematów) kształtów elementów prezentowanych w tabeli tabela bez nagłówka - jeżeli ta opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to generowana tabela nie będzie posiadała nagłówka ukryj linie poziome tabeli - jeżeli ta opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to w tabeli nie będą pojawiały się poziome linie ukryj linie pionowe tabeli - jeżeli ta opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to w tabeli nie będą pojawiały się pionowe linie Tabela z tytułem - jeżeli ta opcja jest włączona (pojawia się symbol ), to dostępne staje się pole edycyjne w dolnej części okna dialogowego, w którym wpisany może zostać tytuł tabeli; definicja czcionki wykorzystywanej do tytułu tabeli jest możliwa na zakładce Czcionka, kolor, linia Sortowanie i opcje szczegółowe Po wybraniu zakładki Sortowanie i opcje szczegółowe w oknie dialogowym Tworzenie/modyfikacja stylu zestawienia stali okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku. W przypadku wybrania tabeli Zestawienie stali profilowej dostępna jest na powyższej zakładce opcja Klucz sortowania tabeli (w polu Parametry sortowania). Umożliwia ona dokonanie sortowania tabeli stali profilowej według: pozycji, gatunku stali lub przekroju (standardowo tabela jest sortowana według numerów pozycji). Dodatkowo włączenie opcji Wydruk z sumami pośrednimi powoduje, że dla poszczególnych elementów konstrukcji stalowej (np. elementów wysyłkowych) będą podawane masy poszczególnych elementów (na końcu będzie podawana całkowita masa wszystkich elementów). W polu Dodatek na spoiny podana może zostać wartość (wyrażona w procentach), która zostanie dodana do całkowitej masy (przykładowo, jeżeli dodatek na spoiny wynosi 2%, to całkowita masa będzie pomnożona przez współczynnik 1.02). W dolnej części okna dialogowego znajduje się opcja Ciężar brutto dla blach. Jeżeli ta opcja jest włączona, to ciężar blach będzie liczony jako ciężar arkusza, z którego powstaje blacha (bez uwzględniania obróbek). Jeżeli ta opcja jest wyłączona, to ciężar blach będzie ciężarem netto - oznacza to, podczas obliczania ciężaru uwzględnione zostaną wszystkie obróbki dokonane na blachach (fazowanie, wywiercone otwory itp.).

133 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Składnia linii podsumowującej Po wybraniu zakładki Składnia linii podsumowującej w oknie dialogowym Tworzenie/modyfikacja stylu zestawienia stali okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku. UWAGA: Zakładka jest dostępna tylko dla jednego typu tabeli zestawczej stali (Lista montażowa). Opcje znajdujące się na tej zakładce służą do zdefiniowania składni pierwszej linii (nagłówka) tabeli listy montażowej zawierającej podsumowanie elementów warsztatowych; wraz ze zdefiniowanym ogólnym stylem opisu udostępniony jest w powyższym oknie dialogowym mechanizm dowolnej kompozycji składni i zawartości linii podsumowującej. Zaznaczając odpowiednie składniki opisu znajdujące się w polu Elementy składni można je przenieść do pola Składnia. W polu Podgląd przedstawiany jest opis linii podsumowującej wynikający ze zdefiniowanej składni. Opis ten bazuje na sztywno zapisanych wartościach liczbowych i reaguje na zmiany w preferencjach (zmiana jednostki, precyzji). Lista zmiennych wchodzących w skład linii podsumowującej to: %pos - pozycja %draw - numer rysunku %num - liczba sztuk %name - nazwa elementu %len - całkowita długość elementu %surf - powierzchnia malowania %type - typ wykończenia powierzchni elementu %elem - masa elementu %tot - masa łączna pozycji Przykład generacji i ustawiania stylu tabeli Przykład tworzenia tabel zestawienia stali pokazany zostanie na rysunku utworzonym dla przykładu automatycznego pozycjonowania i generacji wydruków. Po dokonaniu pozycjonowania i wygenerowaniu wydruków dla pozycji b2 uzyskany został rysunek pokazany na poniższym rysunku.

134 strona: 134 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Aby w pokazanym rysunku wygenerować tabelę zestawczą stali, należy: wybrać komendę menu: Stal / Raporty / Zestawienie stali lub nacisnąć ikonę określić punkt wstawiania tabeli na rysunku; po wskazaniu punktu tabela stali zostanie wstawiona na rysunek wskazać tabelę stali na rysunku (tabela zostanie podświetlona) i po naciśnięciu prawego klawisza myszki wybrać opcję Właściwości obiektu z menu kontekstowego w oknie dialogowym Modyfikacja wybranej tabeli dokonać modyfikacji tabeli np. na zakładce Wybór stylu dla tabeli zmienić wysokości wierszy tabeli oraz na zakładce Opcje włączyć opcję Tabela z tytułem i w polu edycyjnym w dolnej części okna dialogowego wpisać np. Tabela stali - pozycja b2 nacisnąć klawisz OK w oknie dialogowym Modyfikacja wybranej tabeli; tabela zostanie zaktualizowana - patrz poniższy rysunek

135 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: WYDRUK 17.1.Menedżer wydruku tabeli Opcja umożliwia definicję/modyfikację wyglądu wydruku tabel używanych do zestawienia stali. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Raporty / Wydruk (część stalowa) lub ñelbet / Wykaz zbrojenia / Wydruk/Eksport/Edycja zestawienia (część żelbetowa) z paska narzędziowego naciskając ikonę (część żelbetowa) lub ikonę (część stalowa) z linii komend: RBCS_LISTPRINT (część stalowa) lub RBCR_LIST_EXP (część żelbetowa). UWAGA: Tabele zbrojenia w programie AutoCAD Structural Detailing - Żelbet będą automatycznie uaktualniane po zmianach dokonanych na rysunku, jeżeli w oknie dialogowym Opcje (zakładka Structural Detailing) włączona będzie opcja Automatyczna aktualizacja tabel. Po uruchomieniu opcji na ekranie pojawia się okno dialogowe Menedżer wydruku tabeli pokazane na poniższym rysunku (okno dialogowe pokazano dla elementów konstrukcji żelbetowych). Okno dialogowe Menedżer wydruku tabeli można podzielić na dwie zasadnicze części: w lewej części okna znajduje się drzewko wyboru (patrz poniższy rysunek), z którego użytkownik przy pomocy myszki wybiera jedną z opcji menedżera wydruku

136 strona: 136 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika po prawej stronie drzewka wyboru znajduje się część okna dialogowego, w którym znajdują się odpowiednie parametry dla opcji wybranej przez użytkownika z drzewka wyboru; okno dialogowe jest aktualizowane po wyborze przez użytkownika opcji. W górnej części okna dialogowego pokazywany jest układ wybranego rodzaju tabeli. W górnej części okna dialogowego znajduje się kilka ikon: Podgląd wydruku - naciśnięcie tej ikony powoduje otwarcie podglądu wydruku tabeli; powrót do okna dialogowego następuje po naciśnięciu klawisza Zamknij Wydruk tabeli - naciśnięcie tej ikony rozpoczyna wydruk tabeli Zapis tabeli - naciśnięcie tej ikony powoduje otwarcie okna dialogowego umożliwiającego zapis tabeli w formacie programu MS Excel. Zapis może być przeprowadzony do: - plików o formacie *.CSV (Coma Separated Values), które mają postać pliku tekstowego - plików o formacie *.XLS - taki zapis oddaje w pełni ustawienia tabeli widoczne w oknie podglądu Zapis tabeli do programu MS Word - naciśnięcie tej ikony powoduje otwarcie okna dialogowego Zapisz jako umożliwiającego zapis tabeli w pliku programu MS Word o podanej nazwie Zapis ustawień graficznych - naciśnięcie tej ikony umożliwia zapis aktualnych ustawień menedżera wydruku Automatyczne dopasowanie szerokości kolumn - naciśnięcie tej ikony powoduje dostosowanie szerokości kolumn tabel do długości nazw kolumn tabeli Pomoc - naciśnięcie tej ikony powoduje otwarcie pomocy. UWAGA: W przypadku programu AutoCAD Structural Detailing - Żelbet dostępna jest jeszcze jedna ikona ; jej naciśnięcie pozwala na wstawienie tabeli do edytowanego rysunku. Należy dodać, że mimo iż kształt tabeli (wysokość celek, szerokość kolumn) bezpośrednio zależy od zdefiniowanego stylu tabeli, to użytkownik może dowolnie określić wysokość celek czy szerokość kolumn. W tabeli dodatkowo dostępne jest menu kontekstowe, w którym znajdują się następujące opcje: komórki tabeli - opcje: scalaj (połączenie kilku komórek tabeli w jedną komórkę) i usuń scalenie orientacja tekstu - pionowa, pozioma dodanie lub usunięcie kolumny w tabeli dodanie lub usunięcie wiersza w tabeli. Przykładowy układ tabeli po dodaniu nowej kolumny na początku tabeli, scaleniu kilku komórek tabeli i zmianie orientacji tekstu na pionowy pokazano na poniższym rysunku; tabela jest przedstawiona dla kilku pozycji zbrojenia elementów konstrukcji.

137 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Kompozycja tabeli Po wybraniu opcji Kompozycja tabeli znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Menedżer wydruku tabeli w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. Dla elementów konstrukcji stalowych możliwy jest wybór jednego z następujących rodzajów tabel: Zestawienie materiałów Zestawienie blach Zestawienie profili Zestawienie części użytkownika Lista elementów warsztatowych Lista montażowa Lista śrub (nitów) Lista cięć Przyporządkowanie śrub. Dla elementów konstrukcji żelbetowych możliwy jest wybór jednego z trzech rodzajów tabel: Główna (pręty zbrojeniowe) Podsumowująca (pręty zbrojeniowe) Szczegółowa (pręty zbrojeniowe) - konieczna jest selekcja graficzna rozkładu liniowo zmiennego/powierzchniowego rozkładu prętowego lub wpisanie numeru pozycji zbrojenia Główna (elementy) - patrz opis okna dialogowego Zarządzanie elementami Główna (siatki zbrojeniowe) Podsumowująca (siatki zbrojeniowe). Dla każdego typu tabeli możliwy jest wybór stylu tabeli uprzednio zdefiniowanego dla wybranego typu tabeli.

138 strona: 138 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Naciśnięcie klawisza Utwórz powoduje generację tabeli danego typu w oparciu o aktualną listę elementów (jeżeli lista jest pusta, to przejmowany jest wydruk pełny) w formacie aktywnego stylu tabeli (patrz: Style wykorzystywane w tabelach). W polu Lista elementów pokazywane są numery elementów uwzględnianych w tabeli. Naciśnięcie klawisza Selekcja zamyka okna dialogowe i pozwala na graficzny wybór elementów uwzględnianych w tabeli. Naciśnięcie klawisza Edytuj tabelę umożliwia graficzne wskazanie tabeli, która ma być edytowana. Zapis zmian dokonanych w tabeli może zostać zapisany po naciśnięciu klawisza Zapisz zmiany. W dolnej części okna dialogowego znajdują się opcje: Numer pierwszej strony - pole, w którym wpisany może zostać numer pierwszej drukowanej strony Dołącz nagłówek - włączenie tej opcji powoduje, że zdefiniowany nagłówek będzie pojawiał się na wydruku Dołącz stopkę - włączenie tej opcji powoduje, że zdefiniowana stopka będzie pojawiała się na wydruku Układ strony Po wybraniu opcji Układ strony znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Menedżer wydruku tabeli w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W powyższym oknie dialogowym określony może zostać sposób prezentacji tabeli: w polu Tytuły i linie tabeli: - jeżeli opcja Linie pionowe jest wyłączona, to w tabeli nie będą wyświetlane wszystkie linie pionowe - jeżeli opcja Linie poziome jest wyłączona, to w tabeli nie będą wyświetlane wszystkie linie poziome - jeżeli opcja Wydruk czarno-biały jest wyłączona, to w tabela drukowana będzie z wykorzystaniem zdefiniowanych kolorów w polu Centrowanie tabeli na stronie opcje określają w jaki sposób tabela ma być centrowana (w poziomie, w pionie lub zarówno w pionie jak i poziomie) w polu Orientacja zdefiniowana może zostać orientacja papieru (pozioma - dłuższy bok kartki papieru jest poziomy, pionowa - dłuższy bok kartki papieru jest pionowy) Obramowania Po wybraniu opcji Obramowania znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Menedżer wydruku tabeli w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku.

139 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 139 W powyższym oknie dialogowym określony może zostać sposób prezentacji tabeli na stronie: brak jakiegokolwiek oddzielenia nagłówka/stopki od tabeli z linią oddzielającą nagłówek i stopkę od tabeli prezentowanie nagłówków i stopek w ramkach (można wybrać obramowanie tylko stopki, tylko nagłówka, tylko tabeli lub też łączyć obramowania wymienionych elementów) Odległości Po wybraniu opcji Odległości znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Menedżer wydruku tabeli w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać (podobnie jak w każdym edytorze tekstowym) marginesy strony: lewy, prawy, górny i dolny. Dodatkowo określone mogą zostać odległości pomiędzy ramką tabeli a nagłówkiem lub stopką. Wielkość nagłówka i stopki jest automatycznie wyliczana w programie; wymienione wielkości zależą od wielkości używanej czcionki, rozmiaru rysunku zawierającego logo firmy i liczby linii wymaganych w nagłówku lub stopce Kolory i formaty Po wybraniu opcji Kolory i formaty znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Menedżer wydruku tabeli w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku.

140 strona: 140 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W polu Ustawienia kolorów wybrany może zostać kolor dla następujących elementów tabeli: linii tabeli, separatorów, linii zmiany wymiaru, linii ciągnięcia i tła tabeli. W polu Ustawienia kolorów wybrane mogą zostać formaty i style wykorzystywane w następujących elementach tabeli: nagłówki kolumn tabeli, nagłówki wierszy tabeli i tekst znajdujący się w tabeli. Naciśnięcie klawisza Modyfikuj powoduje otwarcie okna dialogowego, w którym wybrany mogą zostać format (czcionka, kolor czcionki, wyrównanie) dla wymienionych elementów tabeli Nagłówek Po wybraniu opcji Nagłówek znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Menedżer wydruku tabeli w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W powyższym oknie dialogowym prezentowany jest układ nagłówka wydruku. Aby zmienić układ nagłówka, należy nacisnąć pole tabeli prezentującej układ nagłówka; rozwijana jest lista dostępnych zmiennych, z której możliwy jest wybór odpowiedniej zmiennej. Jeżeli kursor ustawiony jest w polu tabeli prezentującej układ nagłówka, to naciśnięcie klawisza Czcionka otwiera okno dialogowe, w którym wybrana może zostać czcionka używana w wybranym polu Stopka Po wybraniu opcji Stopka znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Menedżer wydruku tabeli w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku.

141 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 141 W powyższym oknie dialogowym prezentowany jest układ stopki wydruku. Aby zmienić układ stopki, należy nacisnąć pole tabeli prezentującej układ stopki; rozwijana jest lista dostępnych zmiennych, z której możliwy jest wybór odpowiedniej zmiennej. Jeżeli kursor ustawiony jest w polu tabeli prezentującej układ stopki, to naciśnięcie klawisza Czcionka otwiera okno dialogowe, w którym wybrana może zostać czcionka używana w wybranym polu Parametry Po wybraniu opcji Parametry znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Menedżer wydruku tabeli w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W powyższym oknie dialogowym zawarte są wszystkie zdefiniowane w systemie zmienne oraz ich nazwy. UWAGA: Ustawienie zmiennej, a następnie jej modyfikacja musi być zatwierdzona naciśnięciem klawisza Ustaw. Zmienne służą do formatowania nagłówka i stopki wydruku: VAR_PAGE_NUMBER - zmienna umożliwiająca przypisanie aktualnej strony wydruku. Tekst przypisany zmiennej będzie poprzedzał liczbę wszystkich stron, jeżeli wykorzystana zostanie zmienna VAR_PAGE_TOTAL (np. nadanie zmiennej wartości "Strona VAR_PAGE_NUMBER" spowoduje, że na wydruku każda strona będzie drukowana w postaci Strona 1, Strona 2 itd.) VAR_PAGE_TOTAL - wartością tej zmiennej jest całkowita liczba stron wydruku. Tekst jej przypisany może być poprzedzony numerem bieżącej strony, jeżeli wykorzystana zostanie zmienna VAR_PAGE_NUMBER VAR_DATE, VAR_TIME - tym zmiennym można przypisać dowolny tekst i kombinację poniższych słów kluczowych (umożliwia to drukowanie aktualnej daty/czasu na wydruku); dozwolonymi formatami są:

142 strona: 142 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika %A - pełna nazwa dnia tygodnia (Poniedziałek) %a - skrócona nazwa dnia tygodnia (Pon) %B - pełna nazwa miesiąca (Styczeń) %b - skrócona nazwa miesiąca (Sty) %c - standardowe przedstawienie daty i czasu %d - dzień miesiąca (01-31) %H - godzina (zegar 24-godzinny) (00-23) %I - godzina (zegar 12-godzinny) (01-12) %j - kolejny dzień roku ( ) %M - minuta (00-59) %m - miesiąc (01-12) %p - lokalny odpowiednik angielskich skrótów AM / PM %S - sekunda (00-59) %U - kolejny tydzień roku (pierwszy dzień - Niedziela) (00-53) %W - kolejny tydzień roku (pierwszy dzień - Poniedziałek) (00-53) %w - dzień tygodnia (0-6, Niedziela jest 0) %X - standardowe przedstawienie czasu %x - standardowe przedstawienie daty %Y - rok i wiek %y - rok podawany bez wieku (00-99) %Z - nazwa strefy czasowej %% - znak procentu. Standardowe przedstawienie daty to następujący łańcuch zmiennych: %a %b %d %Y Standardowe przedstawienie czasu to następujący łańcuch zmiennych: %H:%M:%S Standardowe przedstawienie daty i czasu to następujący łańcuch zmiennych: %a %b %d %H:%M:%S %Y. Pozostałe zmienne, wymienione poniżej, nie zawierają innych wartości niż teksty przypisane im przez użytkownika. Ich nazwy służą jedynie do wygodnej klasyfikacji przy formatowaniu. W programie AutoCAD Structural Detailing - Żelbet można używać następujących zmiennych powiązanych z wydrukiem: VAR_INV_NAME - nazwa inwestora VAR_INV_ADDRESS - adres inwestora VAR_INV_PHONE - telefon inwestora VAR_INV_FAX - faks inwestora VAR_INV_ - adres poczty elektronicznej inwestora VAR_OFF_NAME - nazwa biura projektów VAR_OFF_ADDRESS - adres biura projektów VAR_OFF_PHONE - telefon biura projektów VAR_OFF_FAX - faks biura projektów VAR_OFF_ - adres poczty elektronicznej biura projektów VAR_SCALE - skala rysunku VAR_DRAW_NAME - nazwa rysunku VAR_FILE - nazwa pliku DWG zawierającego rysunek VAR_DESIGNER - projektant VAR_VERIF - weryfikacja VAR_PROJ_NAME, VAR_PROJ_NUM VAR_REV_NAME, VAR_REV_NUM VAR_LOGO - ścieżka dostępu do pliku *.bmp. Zmienne te można również wstawiać podczas tworzenia własnych arkuszy wydrukowych. Przy wstawianiu takiego arkusza program automatycznie wypełni zmienne wartościami ustawionymi w menadżerze wydruku tabel. W programie AutoCAD Structural Detailing - Stal można ponadto używać następujących zmiennych powiązanych z wydrukiem: VAR_POS - nazwa pozycji VAR_SCALE - skala rysunku VAR_PART - nazwa części VAR_MATERIAL - materiał części

143 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 143 VAR_LENGTH - długość części VAR_WEIGHT - ciężar części VAR_PAINTAREA - powierzchnia malowania VAR_QUANTITY - ilość sztuk danej pozycji w projekcie Szablony Po wybraniu opcji Szablony znajdującej się w drzewku wyboru leżącym w lewej części okna dialogowego Menedżer wydruku tabeli w prawej części okna znajdują się opcje pokazane na poniższym rysunku. W powyższym oknie dialogowym wybrane mogą zostać szablony dla wydruków tabel do dwóch programów: - MS Word : pliki o formacie *.dot - MS Excel : pliki o formacie *.xlt. W polach edycyjnych można podać nazwy plików z pełną ścieżką dostępu; po naciśnięciu klawisza Szukaj możliwe jest wskazanie pliku szablonu na dysku twardym komputera. W programie AutoCAD Structural Detailing - Żelbet w dolnej części okna dialogowego dostępne są dodatkowe opcje dla wydruków do programu MS Word. Pozwalają one na dodanie dodatkowej tabeli podsumowującej zawierającej informacje na temat zbrojenia (włączona opcja Dołącz tabelę podsumowującą); możliwe jest ustawienie tabeli albo na końcu całego wydruku, albo dla kilku kolejnych zbrojeń na stronie. Włączenie opcji: Automatyczna szerokość kolumn powoduje, że szerokości kolumn tabel będą automatycznie dostosowywane do długości nazw kolumn tabeli Automatyczna wysokość wierszy powoduje, że wysokości wierszy tabel będą automatycznie dostosowywane do zawartości wierszy tabeli Lista komend dostępnych w module wydrukowym W module umożliwiającym wydruki dostępne są następujące komendy: RBCT_ACTDOC Dostępna dla wyselekcjonowanego dokumentu znajdującego się w drzewku pozycji; celem opcji jest aktywowanie w arkuszu edycyjnym wybranego dokumentu (w celu jego edycji); użytkownik może mieć utworzonych wiele dokumentów, z których tylko jeden jest aktywny - czyli może być edytowany - na arkuszu edycyjnym.

144 strona: 144 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika RBCT_ADDTOPRINT Dostępna dla wyselekcjonowanego widoku znajdującego się w drzewku pozycji; aktywny musi być arkusz papierowy, do którego dodany ma zostać widok; celem opcji jest kompozycja końcowego wydruku; komenda dodaje wybrany widok do aktualnego arkusza papierowego (wydruku); UWAGA: widok może się znajdować tylko na jednym wydruku. RBCT_ADDALLTOPRINT Dostępna dla wyselekcjonowanego dokumentu znajdującego się w drzewku pozycji; aktywny musi być arkusz papierowy, do którego dodany ma zostać widok; celem opcji jest kompozycja końcowego wydruku; komenda dodaje wszystkie widoki należące do danego dokumentu (a nie dodane jeszcze do innego wydruku) do aktualnego arkusza papierowego. RBCT_FITVIEWS Dostępna dla aktywnego dokumentu - aktywny musi być również arkusz edycyjny; celem jest poprawa komfortu pracy; komenda powoduje dostosowanie wymiarów widoków znajdujących się na arkuszu edycyjnym do aktualnych rozmiarów okna programu AutoCAD. RBCT_DELPRINTOUT Dostępna dla wyselekcjonowanego wydruku w drzewku wydruków; celem opcji jest usunięcie wydruku; komenda powoduje również usunięcie odpowiadającego mu arkusza papierowego. RBCT_REMFROMRINT Dostępna dla wyselekcjonowanego widoku znajdującego się w drzewku wydruku; celem jest usunięcie widoku z wydruku; komenda powoduje usunięcie widoku tylko z wydruku - pozostaje on w dokumencie i można go ponownie wykorzystać (np. dodając do innego wydruku). RBCT_DELALLFROMPRINT Dostępna dla wyselekcjonowanego dokumentu znajdującego się w drzewku wydruku; celem jest usunięcie widoków należących do wybranego dokumentu z wydruku; Komenda powoduje usunięcie widoków tylko z wydruku - pozostają one w dokumencie i można je ponownie wykorzystać (np. dodając do innego wydruku). RBCT_DELDOC Dostępna dla wyselekcjonowanego dokumentu znajdującego się w drzewku pozycji; celem jest usunięcie dokumentu z listy dokumentów utworzonych dla danej pozycji; komenda powoduje usunięcie wszystkich rysunków należących do dokumentu. RBCT_EDITVIEW Dostępna dla wyselekcjonowanego widoku znajdującego się w drzewku wydruku; celem jest przejście do trybu edycji wybranego widoku; komenda umożliwia proste przejście od edycji wydruku do edycji znajdującego się na nim widoku (rysunku); komenda powoduje aktywację arkusza edycyjnego oraz dokumentu, do którego należy wybrany widok. RBCT_EDITDOC Dostępna dla wyselekcjonowanego dokumentu znajdującego się w drzewku wydruku; celem jest przejście do trybu edycji wybranego dokumentu; komenda umożliwia proste przejście od edycji wydruku do edycji znajdujących się widoków (rysunków); komenda powoduje aktywację arkusza edycyjnego oraz wybranego dokumentu. RBCT_MEDIT_ON Dostępna dla aktywnego jednowidokowego dokumentu; pozwala na edycję dokumentu na arkuszu modelu. RBCT_MEDIT_OFF Komenda przywraca standardową funkcjonalność arkusza modelu.

145 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 145 RBCT_REG_LAYER Dostępna dla aktywnego dokumentu i widoku; po dodaniu warstwy użytkownik może przy pomocy opcji dostępnych w programie AutoCAD zmienić jej nazwę; program zarządza warstwami w ramach dostępnych widoków i dokumentów; warstwa musi zostać dodana przy pomocy opcji programu AutoCAD Structural Detailing (problem dotyczy tylko warstw używanych na arkuszu edycyjnym). RBCT_DELETEPOS Dostępna dla wyselekcjonowanej pozycji w drzewku pozycji; celem opcji jest usunięcie pozycji; UWAGA: tylko pozycje utworzone przez użytkownika mogą zostać usunięte - nie można usunąć pozycji utworzonych na podstawie elementów modelu. RBCT_RENAMEPOS Dostępna dla wyselekcjonowanej pozycji w drzewku pozycji; komenda umożliwia zmianę nazwy pozycji. RBCT_RENAMEVIEW Dostępna dla wyselekcjonowanego widoku w drzewku pozycji; komenda umożliwia zmianę nazwy widoku. RBCT_RENAMEDOC Dostępna dla wyselekcjonowanego dokumentu w drzewku pozycji; komenda umożliwia zmianę nazwy dokumentu. RBCT_RENAMEPRINTOUT Dostępna dla wyselekcjonowanego wydruku w drzewku wydruków; komenda umożliwia zmianę nazwy wydruku; nazwa wydruku jest zawsze identyczna z nazwą odpowiadającego mu arkusza papierowego (wydruku). RBCT_ACTVIEW Dostępna dla wyselekcjonowanego widoku w drzewku pozycji; komenda powoduje, że widok programu AutoCAD odpowiadający wybranemu widokowi staje się aktywny; UWAGA: widok musi należeć do aktywnego dokumentu. RBCT_ADDTEMPLATE Komenda powoduje dodanie nowego szablonu; w oknie dialogowym, które jest otwierane po wybraniu tej opcji, podana może zostać nazwa nowego szablonu oraz wybrany może zostać jeden z zarejestrowanych typów szablonów. RBCT_DELTEMPLATE Dostępna dla wyselekcjonowanego szablonu w drzewku szablonów; komenda powoduje usunięcie wybranego szablonu. RBCT_RENAMETEMPLATE Dostępna dla wyselekcjonowanego szablonu w drzewku szablonów; komenda umożliwia zmianę nazwy wybranego szablonu. RBCT_ACTTEMPLATE Dostępna dla wyselekcjonowanego szablonu w drzewku szablonów; komenda powoduje aktywację wybranego szablonu na arkuszu szablonów (umożliwia to jego edycję). RBCT_ADDVIEWPORT Dostępna dla aktywnego szablonu na arkuszu szablonów; komenda powoduje dodanie widoku do aktywnego szablonu; w oknie dialogowym, które jest otwierane po wybraniu tej opcji, wybrana może zostać nazwa widoku, skala i typ widoku; nazwa i skala mogą zostać zmienione w dowolnej chwili, natomiast typu już nie da się zmienić. RBCT_DELVIEWPORT Dostępna dla wyselekcjonowanego widoku w drzewku szablonów; komenda umożliwia usunięcie widoku.

146 strona: 146 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika RBCT_APPENDDOC Dostępna dla wyselekcjonowanej pozycji w drzewku pozycji; komenda umożliwia dodanie dokumentu do wybranej pozycji; w oknie dialogowym, które pojawia się po wybraniu tej opcji, podana może zostać nazwa dokumentu oraz wybrany może zostać szablon, na bazie którego ma zostać utworzony dokument. RBCT_CNGSCALE Dostępna dla aktywnego widoku znajdującego się na arkuszu edycyjnym; komenda pozwala na zmianę skali widoku; skala podawana jest w postaci liczby naturalnej n, co oznacza skalę 1 : n. RBCT_SETVIEWRANGE Dostępna dla aktywnego widoku znajdującego się na arkuszu edycyjnym; komenda pozwala na ustawienie zakresu widoku widocznego na wydruku; użytkownik zaznacza prostokątem fragment widoku, który ma być widoczny na wydruku; należy pamiętać, że operacje edycyjne na arkuszu edycyjnym nie powodują modyfikacji zdefiniowanego obszaru do wydruku. RBCT_REFRESHDOC Dostępna dla wyselekcjonowanego dokumentu w drzewku pozycji; komenda pozwala na odświeżenie wybranego dokumentu; gdy element modelu konstrukcji, dla którego utworzona została pozycja, ulegnie zmianie, to odświeżeniu podlegają dokumenty utworzone dla tej pozycji; dokument, który wymaga odświeżenia, zaznaczony jest czerwoną przekątną. RBCT_REFRESHALLDOC Dostępna dla wyselekcjonowanej pozycji w drzewku pozycji; komenda pozwala na odświeżeniu wszystkich dokumentów należących do wybranej pozycji; gdy element modelu konstrukcji, dla którego utworzona została pozycja, ulegnie zmianie, to odświeżeniu podlegają dokumenty utworzone dla tej pozycji; dokument, który wymaga odświeżenia, zaznaczony jest czerwoną przekątną. RBCT_PRINTVFRAMEON Dostępna dla wszystkich zdefiniowanych widoków wydrukowych. RBCT_PRINTVFRAMEOFF Dostępna dla wszystkich zdefiniowanych widoków wydrukowych; obszary oznaczone prostokątami (określają widoki programu AutoCAD ) nie będą drukowane. RBCT_ADDDETAILVIEW Dostępna dla aktywnego widoku znajdującego się na arkuszu edycyjnym; komenda pozwala na dodanie nowego widoku na podstawie aktywnego widoku; po wywołaniu komendy należy zaznaczyć prostokątem fragment aktywnego widoku, który ma stać się nowym widokiem; utworzony w ten sposób widok jest tego samego typu, co widok wyjściowy i znajduje się w tym samym miejscu na arkuszu edycyjnym; nowy widok dodawany jest do drzewka pozycji; na nowym widoku znajdują się kopie elementów znajdujących się w wybranym prostokącie; utworzony widok może być więc edytowany niezależnie od widoku wyjściowego; komenda użyteczna jest w sytuacji, gdy konieczny jest drugi rysunek tego samego fragmentu do niezależnej edycji lub dwa rysunki w różnych skalach. RBCT_ADDVIEW Dostępna dla aktywnego widoku znajdującego się na arkuszu edycyjnym; komenda pozwala na dodanie nowego widoku na podstawie aktywnego widoku; po wywołaniu komendy należy zaznaczyć prostokątem fragment aktywnego widoku, który ma stać się nowym widokiem; utworzony w ten sposób widok jest tego samego typu, co widok wyjściowy i znajduje się w tym samym miejscu na arkuszu edycyjnym; nowy widok dodawany jest do drzewka pozycji; na nowym widoku znajdują się te same elementy, które znajdują się w wybranym prostokącie; edycja utworzonego widoku powoduje również zmiany w widoku wyjściowym; komenda jest użyteczna w sytuacji, gdy z jednego dużego widoku (rysunku), który nie jest dodawany do wydruku, utworzonych ma zostać kilka niezależnych widoków; wszystkie utworzone widoki mają wspólną skalę.

147 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 147 RBCT_DELVIEW Dostępna dla wyselekcjonowanego widoku w drzewku pozycji; komenda pozwala na usunięcie widoku dodanego za pomocą komend: RBCT_ADDDETAILVIEW lub RBCT_ADDVIEW; UWAGA: oryginalny widok, znajdujący się w szablonie, z którego powstał dokument, nie może zostać usunięty. RBCT_SHOWIEW Dostępna dla wyselekcjonowanego widoku w drzewku pozycji; komenda umożliwia edycję w aktywnym widoku; jeżeli do dokumentu zostały dodane dodatkowe widoki w trakcie edycji, to nie wszystkie widoki są widoczne na arkuszu edycyjnym. RBCT_REGMODELLAYERS Dostępna dla całego projektu; komenda umożliwia optymalizację pracy; po wybraniu tej komendy w oknie dialogowym, które pojawia się na ekranie, deklarowane mogą być warstwy przeznaczone do pracy w modelu; podczas pracy na arkuszu edycyjnym, papierowym (wydruku) lub szablonów warstwy są zamrażane - powoduje to optymalizację działania komendy REGENALL. 18. AUTOMATYCZNA GENERACJA RYSUNKÓW 18.1.Automatyczna generacja rysunków Opcja umożliwia automatyczną generację zestawu rysunków warsztatowych (1 część na jednym rysunku); po zakończeniu definicji modelu konstrukcji stalowej opcja pozwala na generację rysunków warsztatowych dla wybranych pozycji. Po wybraniu pozycji automatycznie uzyskane mogą zostać rysunki dla pojedynczych części lub elementów warsztatowych. Opcja jest dostępna: z menu wybierając opcję Stal / Wydruk automatyczny z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_AUTOPRINT. Po zakończeniu tworzenia modelu konstrukcji stalowej oraz nadaniu elementom numerów pozycji następuje etap tworzenia rysunków wykonawczych. Schemat postępowania jest następujący: 1. wybranie pozycji, dla których mają zostać utworzone rysunki 2. wybranie szablonów dla rysunków pojedynczych części 3. wybranie szablonów dla rysunków elementów warsztatowych 4. wybranie formatów i skal 5. określenie zasad nazewnictwa plików 6. uruchomienie automatycznego tworzenia rysunków wykonawczych 7. tworzenie zestawienia wykonawczego. Po wybraniu elementów konstrukcji na ekranie pojawia się okno dialogowe Automatyczna generacja rysunków, które składa się z czterech zakładek: Szablony Formaty i skale Opcje Zestawienie materiałów. Naciśnięcie klawisza OK powoduje uruchomienie operacji automatycznej generacji rysunków. Patrz również: Przykład pozycjonowania i automatycznej generacji wydruków

148 strona: 148 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 18.2.Szablony Po wybraniu zakładki Szablony w oknie dialogowym Automatyczna generacja rysunków okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku. Na powyższej zakładce definiowany jest rodzaj części i rodzina, do której część należy. Pierwszym krokiem jest przypisanie każdej rodzinie szablonu pojedynczej części lub szablonu elementu warsztatowego. Użytkownik musi nadać: domyślny szablon pojedynczej części dla profili lub profili zakrzywionych domyślny szablon pojedynczej części dla blach domyślny szablon elementów warsztatowych. Szablony AutoCAD Structural Detailing definiują zestaw parametrów dla każdego widoku + zestaw widoków i skal. W przypadku automatycznej generacji rysunków, skala dla widoków nie jest brana z szablonu, ale jest definiowana w oknie dialogowym Formaty i skale Po wybraniu zakładki Formaty i skale w oknie dialogowym Automatyczna generacja rysunków okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku.

149 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 149 Pola zawierające skale i formaty są związane z wybraną opcją (obiektem) w polu Typ części. W polu Skale może zostać zdefiniowana dowolna liczba wartości: dopuszczalnymi wartościami skali są wartości z przedziału 0.1 i 500. Definicja nowej wartości skali jest możliwa po naciśnięciu klawisza +; naciśnięcie klawisza powoduje usunięcie aktualnie wybranej wartości skali z listy. Poniżej tego pola znajduje się opcja Skala automatyczna; jej włączenie, że powyższe pole Skala 1:n staje się niedostępne, a skala jest wyliczana w programie w taki sposób, aby arkusz wydruku był optymalnie wypełniony rysunkami. W polu Formaty może zostać określona dowolna liczba plików szablonów. Dodanie nowego szablonu do listy jest możliwe po naciśnięciu klawisza + (otwierane jest dodatkowe okno dialogowe pozwalające na wybór pliku o formacie *.dwt); naciśnięcie klawisza powoduje usunięcie aktualnie wybranego szablonu z listy. Po wybraniu szablonu znajdującego się na liście i naciśnięciu jednego z klawiszy następuje przesunięcie wybranego szablonu odpowiednio w górę i dół. Podczas tworzenia widoków części szablony są przeglądane od góry listy do dołu listy. UWAGA: Szablony używane do wydruków automatycznych muszą w ustawieniach wydruku mieć w definicji obszaru wydruku (plot area) ustawioną opcję Arkusz (Layout). W polu Aranżacja widoków znajdują się następujące opcje: Odległość między widokami - odległość między widokami umieszczanymi na wydruku Liczba widoków po lewej i liczba widoków po prawej - liczba widoków (przekrojów) umieszczanych na rysunku z lewej lub prawej strony widoku z przodu Tryb pracy - dostępne są następujące opcje: - pojedyncza pozycja - po wybraniu tej opcji każda pozycja będzie znajdowała się na osobnym rysunku - element warsztatowy i podczęści - po wybraniu tej opcji wszystkie części składowe elementu warsztatowego będą się znajdowały na 1 wydruku - wiele pozycji - po wybraniu formatu rysunki zostaną rozłożone na rysunki w taki sposób, aby na każdym rysunku znajdowało się wiele pozycji i aby wszystkie pozycje mieściły się na rysunkach - szablony trasowania blach - w tym trybie rysunki blach zostaną wykonane w skali 1:1 i rozmieszczone na arkuszach wybranego formatu w sposób zapewniający maksymalne wykorzystanie powierzchni rysunków (pozycje nie odpowiadające blachom w tym trybie pracy są ignorowane).

150 strona: 150 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 18.4.Opcje Po wybraniu zakładki Opcje w oknie dialogowym Automatyczna generacja rysunków okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku. W polu Nazewnictwo wydruków wybrany może zostać sposób nazywania plików i zakładek; nazwa wydruku może być identyczna z nazwą pozycji lub określony może zostać przedrostek dla nazwy wydruku. Poniżej podany może zostać numer strony, od którego numerowany będzie wydruk. Jeżeli opcja Usuń istniejące dokumenty jest włączona, to podczas generacji rysunków usunięte zostaną wszystkie dokumenty o podanej nazwie znajdujące się w istniejących wydrukach. W polu Opcje zapisu określone mogą zostać następujące parametry: włączenie opcji Katalog pozwala na wybór katalogu, w którym zostaną umieszczone pliki DWG zawierające pojedyncze wydruki (jeżeli opcja Nadpisz istniejące pliki jest włączona, to podczas generacji rysunków zastąpione zostaną wszystkie istniejące pliki) włączenie opcji Drukuj pozwala na typu pliku ploterowego lista wyboru poniżej zawiera listę dostępnych stylów wydruku. Jeżeli opcja Nadpisz istniejące pliki bez pytania jest włączona, to pliki znajdujące się w wybranym katalogu zostaną zastąpione przez nowo wygenerowane pliki. Włączenie opcji Wstaw rzutnie na wydruki powoduje, że na wydruki wstawiane będą rzutnie (ang. viewports); jeżeli opcja jest wyłączona, to na wydruki wstawiane będą bloki. Włączenie opcji Zainicjuj pracę rozproszoną pozwala na podział projektu na kilka części (pracę rozproszoną nad dokumentem); pozwala to na zmniejszenie pliku z danymi o projekcie (szybsze wczytywanie pliku *.dwg) Zestawienie materiałów Po wybraniu zakładki Zestawienie materiałów w oknie dialogowym Automatyczna generacja rysunków okno dialogowe przybiera postać pokazaną na poniższym rysunku.

151 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 151 Jeżeli opcja Dodaj zestawienie jest włączona, to do wydruku dodana zostanie tabela zestawcza stali; położenie zestawienia na wydruku określają opcje znajdujące się z prawej strony: prawy, górny róg wydruku lewy, górny róg wydruku prawy, dolny róg wydruku lewy, dolny róg wydruku. Naciśnięcie klawisza ( ) powoduje otwarcie dodatkowego okna dialogowego, w którym wybrany może zostać szablon zestawienia (tabeli) stali Przykład tworzenia rysunków (wydruków) Pokazany zostanie przykład tworzenia rysunków dla prostej kratownicy. Aby utworzyć rysunek elementów konstrukcji, należy: w oknie dialogowym Inspektor obiektów na zakładce Model wybrać wszystkie profile kratownicy (profile zostaną podświetlone) wskazując kursorem myszki profile znajdujące się w oknie dialogowym Inspektor obiektów nacisnąć prawy klawisz myszki; wybrać opcję Automatyczne pozycjonowanie z menu kontekstowego w oknie dialogowym Automatyczne pozycjonowanie wybrać następujące parametry: na zakładce Ogólne Poziom pozycjonowania: pojedyncza część Przedrostek: włączona opcja wg rodziny

152 strona: 152 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Numer: format numeryczny, zacznij od 1, krok = 1 na zakładce Dodatkowe wszystkie opcje włączone na zakładce Numerowanie Sortowanie: po kształcie elementu Kryterium sortowania: rodzina nacisnąć klawisz Uruchom; wszystkim elementom kratownicy zostanie przypisana pozycja na podstawie parametrów określonych w oknie dialogowym Automatyczne pozycjonowanie przejść na zakładkę Pozycje w oknie dialogowym Inspektor obiektów w oknie dialogowym Inspektor obiektów na zakładce Pozycje wybrać pierwszą pozycję p1 (pozycja zostanie podświetlona) wskazując kursorem myszki pierwszą pozycję nacisnąć prawy klawisz myszki; wybrać opcję Dołącz dokument z menu kontekstowego w oknie dialogowym Wybierz szablon wybrać szablon Profil 1:10, który będzie wykorzystywany do tworzenia dokumentów (rzutów) i nacisnąć klawisz OK; na arkuszu edycyjnym dla wybranej pozycji utworzone zostały rzuty / widoki przejść na zakładkę Wydruki w oknie dialogowym Inspektor obiektów; dodać nową zakładkę wydrukową np. A1 ASD w oknie dialogowym Inspektor obiektów na zakładce Wydruki aktywować A1 ASD (wskazać nazwę A1 ASD i po naciśnięciu prawego klawisza myszki wybrać opcję Aktywuj z menu kontekstowego) przejść na zakładkę Pozycje w oknie dialogowym Inspektor obiektów wskazując kursorem myszki rysunek dla pierwszej pozycji nacisnąć prawy klawisz myszki; wybrać opcję Dodaj do aktualnego wydruku z menu kontekstowego (patrz rysunek poniżej) wskazać położenie dokumentu (rzutów elementów) w przestrzeni wydruku na zakładce A1 ASD; do A1 ASD na zakładce Wydruki okna dialogowego Inspektor obiektów dodany został wybrany rysunek pozycji; fragment rysunku został pokazany poniżej.

153 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: POŁĄCZENIA Z INNYMI PROGRAMAMI 19.1.Połączenie AutoCAD Structural Detailing - ROBOT Połączenie pomiędzy dwoma programami (programem obliczeniowym - ROBOT i programem wykorzystywanym do tworzenia rysunków - AutoCAD Structural Detailing) zostało zaprojektowane, aby umożliwić: przeprowadzenie obliczeń zdefiniowanego modelu CAD 3D przy pomocy programu ROBOT na dowolnym etapie pracy; do obliczeń brana może być cała konstrukcja jak i wybrana przez użytkownika część konstrukcji wykorzystanie modelu obliczeniowego utworzonego w programie ROBOT jako podstawę do stworzenia szczegółowego modelu CAD i dokumentacji projektowanej konstrukcji pełną synchronizację zmian dokonywanych zarówno w modelu obliczeniowym konstrukcji jak i w jego modelu CAD; synchronizacja jest dokonywana w obydwu kierunkach (z programu ROBOT do AutoCAD Structural Detailing i odwrotnie). Operacja uaktualniania danych pomiędzy plikiem CAD i plikiem zawierającym model obliczeniowy konstrukcji jest przeprowadzana w oknie dialogowym Kreator połączeń pokazanym na poniższym rysunku. Opcja dostępna jest: z menu wybierając opcję Stal / Obliczenia statyczne - ROBOT Millennium z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_R2R.

154 strona: 154 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W tym oknie dialogowym przeprowadzane jest uaktualnianie danych dla wybranego połączenia AutoCAD Structural Detailing zdefiniowanego w aktualnym pliku CAD. Na początku należy wybrać jedną z pięciu operacji dostępnych w oknie dialogowym: trzy pierwsze opcje znajdujące się w powyższym oknie dialogowym służą do tworzenia nowego połączenia (stałego lub czasowego) dwie ostatnie opcje służą do uaktualniania danych dla już istniejącego połączenia (uaktualnianie modelu obliczeniowego konstrukcji na podstawie zmian dokonanych w programie AutoCAD Structural Detailin lub odwrotnie). Wygląd powyższego okna dialogowego zależy od wybranej opcji; w lewej części okna dialogowego pojawia się krótki opis wybranej w powyższym oknie dialogowym opcji. Po naciśnięciu klawisza Następny zmienia się okno dialogowe Kreator połączeń (patrz rysunek poniżej), w którym: nadana może zostać nazwa definiowanego połączenia lub wybrana nazwa istniejącego połączenia utworzony lub wybrany może zostać plik o rozszerzeniu RTD (plik programu obliczeniowego ROBOT), w którym zapisywane będą wyniki obliczeń wybrane mogą zostać obiekty, które będą uwzględniane podczas tworzenia połączenia.

155 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 155 Tworzenie nowego połączenia W polu Podaj nazwę nowego połączenia użytkownik może określić nazwę połączenia - to pole dostępne jest jedynie podczas definicji połączenia stałego. Połączenie jest zapisywane pod podaną nazwą w aktualnym pliku DWG. Nazwa identyfikuje połączenia; musi być więc unikalna w danym pliku. W polu Ścieżka do pliku z danymi obliczeniowymi należy wskazać plik obliczeniowy o rozszerzeniu RTD (plik programu ROBOT), do którego zapisywane będą wyniki obliczeń dla utworzonego połączenia. To pole jest dostępne jedynie wtedy, gdy tworzone jest nowe, stałe połączenie. Podczas uaktualnia danych w polu prezentowana jest ścieżka - jest ona jednak pokazywana jedynie w celach informacyjnych - ścieżka nie może zostać zmieniona. Plik może zostać wskazany również po naciśnięciu klawisza Przeglądaj. Na ekranie pojawia się jeden z wymienionych poniżej standardowych okien dialogowych systemu Windows: okno dialogowe Otwórz - w przypadku importu danych z istniejącego pliku zawierającego model obliczeniowy (plik RTD) okno dialogowe Zapisz - w przypadku gdy dane są eksportowane do nowego pliku, który jest tworzony na tym etapie. Opcje znajdujące się w dolnej części okna dialogowego Kreator połączeń pozwalają na wybór obiektów, które mają wchodzić w skład połączenia: albo jest to cała konstrukcja (opcja Utwórz połączenie dla całego modelu), albo jej część (opcje są dostępne jedynie wtedy, gdy tworzone jest nowe połączenie). Jeżeli wybrana jest opcja Wybierz obiekty, to dostępny staje się klawisz pozwalający na graficzną selekcję obiektów na ekranie, które mają wchodzić w skład połączenia. Uaktualnianie danych dla istniejącego połączenia Z listy Wybierz połączenie wybrane może zostać jedno z połączeń stałych dostępnych w bieżącym pliku DWG; po wybraniu połączenie staje aktywne. Lista wszystkich połączeń stałych zdefiniowanych w aktualnym pliku DWG może być przeglądana (i ewentualnie konfigurowana) w dodatkowym oknie dialogowym, które otwierane jest po naciśnięciu klawisza Lista. Po naciśnięciu klawisza Następny zmienia się okno dialogowe (patrz rysunek poniżej), w którym ustawione mogą zostać parametry transferu danych. Opcje znajdujące się w tym oknie dialogowym zależą od opcji (kierunku uaktualniania danych) wybranej w pierwszym oknie dialogowym.

156 strona: 156 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W powyższym oknie dialogowym: dla nowego połączenia w oknie dialogowym włączony jest domyślny zestaw opcji dla istniejącego już połączenia włączone są te opcje, które były używane dla wybranego połączenia podczas ostatniej operacji uaktualniania danych. Oczywiście przed rozpoczęciem uaktualniania danych opcje dostępne w powyższym oknie dialogowym mogą być dowolnie zmieniane. W dolnej części okna dialogowego znajduje się klawisz Rozpoczęcie uaktualniania danych. Jego naciśnięcie powoduje utworzenie połączenia i rozpoczęcie uaktualniania danych na podstawie opcji wybranych w powyższych oknach dialogowych. Uaktualnienie danych jest obowiązkową operacją podczas tworzenia nowego połączenia. Naciśnięcie klawisza Rozpoczęcie uaktualniania danych powoduje zamknięcie powyższego okna dialogowego; na ekranie pojawia się okno dialogowe zawierające raport z przeprowadzonej operacji uaktualniania danych. W tym oknie dialogowym przedstawiany jest przebieg uaktualniania danych. W dolnej części okna dialogowego prezentowany jest pasek zaawansowania przebiegu operacji uaktualniania danych oraz wyświetlane są komunikaty pojawiające się podczas procesu uaktualnia danych. Informacje dotyczące uaktualniania zawierają datę procesu uaktualniania, nazwy plików (plik źródłowy i plik docelowy), kierunek procesu uaktualniania danych (z programu AutoCAD Structural Detailing lub do programu AutoCAD Structural Detailing) oraz wszystkie ostrzeżenia, które mogą pojawić się w trakcie uaktualniania danych. Zawartość okna dialogowego zawierającego raport z procesu uaktualniania danych może zostać zapisana w pliku tekstowym; można tego dokonać po naciśnięciu klawisza Zapisz plik log. Plik tekstowy może być poprawiany ręcznie przez użytkownika. Klawisze OK i Zapisz plik log są dostępne dopiero po zakończeniu procesu aktualizacji danych Import/Eksport DSTV Opcja umożliwia wczytanie lub zapis pliku o formacie DSTV. Jest ona dostępna: z menu wybierając opcję Stal / Import/Eksport DSTV z paska narzędziowego naciskając ikonę z linii komend: RBCS_DSTV.

157 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 157 W obecnej wersji programu dostępne są dwie możliwości importu lub eksportu pliku o formacie DSTV lub CIS/2: plik zawierający opis modelu konstrukcji stalowej (możliwy jest zarówno eksport jak i import pliku) zgodnego ze standardem ISO ); w polu Ścieżka do pliku należy podać lokalizację pliku do dysku (można również wskazać lokalizację pliku naciskając klawisz Przeglądaj); w tym trybie importu/eksportu tworzony jest jeden plik o rozszerzeniu *.stp zawierający opis modelu konstrukcji pliki zawierające opisy części konstrukcji stalowej do wykorzystania przy numerycznym sterowaniu obrabiarek (możliwy jest jedynie eksport plików); w polu Ścieżka katalogu należy podać lokalizację folderu, w którym zapisywane będą pliki opisujące części konstrukcji (można również wskazać lokalizację foldera naciskając klawisz Przeglądaj); w tym trybie dla każdej części konstrukcji stalowej, której została nadana pozycja, tworzony jest osobny plik we wskazanym folderze zawierający opis części. Naciśnięcie klawisza Parametry powoduje otwarcie okna dialogowego Parametry sterowania numerycznego DSTV Parametry sterowania numerycznego DSTV Okno dialogowe Parametry sterowania numerycznego DSTV służy do definicji dodatkowych parametrów punktowania i markowania. Otwierane jest po naciśnięciu klawisza Parametry znajdującego się w oknie dialogowym Import / Eksport DSTV.

158 strona: 158 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W opisach części konstrukcji stalowej, które są wykorzystywane przy numerycznym sterowaniu obrabiarek, możliwe jest umieszczenie bloków dotyczących: nagłówka - rysunek będzie identyfikowany podanym tekstem / numerem znakowania - włączenie tej opcji powoduje, że blok znakowania będzie zawarty w eksportowanym pliku; dodatkowo można zdefiniować następujące parametry znakowania elementu stalowego: wielkość czcionki znaku oraz położenie punktu wstawiania opisu (margines X i margines Y) punktowania - włączenie tej opcji powoduje, że blok punktowania będzie zawarty w eksportowanym pliku. W dolnej części okna dialogowego wybrane mogą zostać następujące parametry: rozszerzenie pliku (NC lub NC1) sposób definicji łuku w pliku do numerycznego sterowania obrabiarek: przy pomocy punktów leżących na łuku; łuk przybliżany będzie pomiędzy punktem początkowym P1 i końcowym P2 odcinkami pomiędzy punktami leżącymi na łuku przy pomocy promienia łuku; pomiędzy punktem początkowym P1 i końcowym P2 łuk będzie definiowany na podstawie wartości promienia

159 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: AUTOMATYCZNA GENERACJA RYSUNKÓW - ZAPIS NA PLOTER Opcja umożliwia automatyczną generację rysunków warsztatowych na ploter. Opcja jest dostępna z paska narzędziowego naciskając ikonę Automatyczne drukowanie. W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: lista wyboru Ploter pozwala na wybór typu pliku ploterowego lista wyboru poniżej zawiera listę dostępnych stylów wydruku. Naciśnięcie klawisza Drukuj rozpoczyna generację rysunków na wybrany typ plotera.

160 strona: 160 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 21. ZAŁĄCZNIK - OPIS ELEMENTÓW KONSTRUKCJI TYPOWYCH (MAKR STALOWYCH) 21.1.AutoCAD Structural Detailing - Stal - Opis konstrukcji typowych (makr) W obecnej wersji programu AutoCAD Structural Detailing - Stal dostępne są następujące typy konstrukcji parametrycznych (makr służących do definicji elementów konstrukcji stalowych): - Rama wieloprzęsłowa Geometria Profile - Kratownica dachowa Geometria Pasy Słupki Krzyżulce - Stężenia Blachy węzłowe Blacha środkowa Krzyżulce Śruby/spoiny Kątowniki Rury Przewiązki Ofsety Ściąg Pręty / Śruba rzymska - Schody Geometria Rozkład stopni Definicja stopnia Podest - Schody kręcone Ogólne Stopnie Blacha podstawy Barierka - Klatki schodowe Ogólne Stopnie Kratki pomostowe Spoczniki i biegi schodów - Barierki Geometria Profile Szczegóły Szyny Słupki pośrednie Mocowanie Bortnice - Drabiny Położenie Pręty pionowe Szczeble Połączenia - Kosze ochronne

161 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 161 Kształt Szczegóły Wyjście - Słup (blachownica) Geometria Części Spoiny - Belka (blachownica) Geometria/Części Spoiny - Belka wielosegmentowa (blachownica) Ogólne Segmenty - Profil wielogałęziowy Przekrój poprzeczny Przewiązki Spoiny - Profil specjalny: belka ażurowa Belka ażurowa - definicja - Rozkład kratek pomostowych Ogólne Kratki Odsunięcia - Rozkład płatwi Płatwie Ściągi Podział - Zastrzały Ogólne Połączenie z dźwigarem Połączenie z płatwią. Dodatkowo dostępne jest makro Rozwinięcie rur Rama wieloprzęsłowa Rama wieloprzęsłowa - Geometria Konstrukcja typowa służy do definicji geometrii trójwymiarowej ramy wieloprzęsłowej. Aby rozpocząć definicję ramy 3D, należy: wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje parametryczne / Rama wieloprzęsłowa nacisnąć ikonę. Po wskazaniu punktu wstawienia ramy na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

162 strona: 162 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Opcje znajdujące się w prezentowanym powyżej oknie dialogowym pozwalają na definicję geometrii ramy przestrzennej. W górnej części okna dialogowego podane mogą zostać następujące parametry ramy: liczba przęseł ramy liczba powtarzających się ram na długości rozstaw ram na długości. Dodatkowo włączone mogą zostać dwie opcje: Rygle - włączenie tej opcji powoduje (pojawia się symbol ), że w definiowanej ramie tworzone będą rygle ramy Belki podłużne - włączenie tej opcji powoduje (pojawia się symbol ), że w definiowanej ramie tworzone będą belki podłużne w zewnętrznych punktach ramy (patrz poniższy rysunek).

163 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 163 W dolnej części okna dialogowego podane mogą zostać wymiary przęsła ramy. Należy dodać, że podawane wymiary są wymiarami osiowymi. Po zakończeniu definicji wymiarów ramy i przejściu na zakładkę Profile na ekranie pojawia się okno dialogowe Rama wieloprzęsłowa - profile. Patrz również: Przykład definicji ramy przestrzennej Rama wieloprzęsłowa - Profile Po zakończeniu definicji wymiarów ramy 3D i przejściu na zakładkę Profile na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

164 strona: 164 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Opcje znajdujące się w prezentowanym powyżej oknie dialogowym pozwalają na przypisanie następujących atrybutów do prętów generowanej ramy przestrzennej: profili prętów i typów rodzin prętów. Atrybuty są przypisywane oddzielnie dla elementów konstrukcji ramy: słupów, rygli i belek podłużnych (te dwie ostatnie kategorie są istotne, jeżeli na poprzedniej zakładce wybrane zostały opcje Belki podłużne i Rygle). Profile dostępne na liście wyboru dla każdego typu elementu konstrukcji ramy są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na liście wyboru dla każdego typu elementu konstrukcji ramy są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy dostępnych typów, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. W dolnej części okna dialogowego znajdują się następujące klawisze: Zastosuj - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanej w oknie dialogowym ramy przestrzennej bez zamykania okna dialogowego Rama wieloprzęsłowa; pozwala to na sprawdzenie poprawności utworzonej ramy przestrzennej OK - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanej w oknie dialogowym ramy przestrzennej i zamknięcie okna dialogowego Rama wieloprzęsłowa

165 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 165 Ukryj - naciśnięcie tego klawisza powoduje, że okno dialogowe do definicji ramy przestrzennej przestaje być widoczne na ekranie; powrót do prezentacji okna dialogowego na ekranie jest możliwy po naciśnięciu klawisza Esc na klawiaturze Zamknij - naciśnięcie tego klawisza powoduje zamknięcie okna dialogowego bez generacji ramy przestrzennej. Patrz również: Przykład definicji ramy przestrzennej Przykład definicji ramy przestrzennej Aby zdefiniować ramę przestrzenną, należy: wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje typowe / Rama wieloprzęsłowa lub nacisnąć ikonę określić punkt wstawiania ramy przestrzennej - jest to dolny węzeł lewego słupa pierwszej ramy (patrz rysunek ramy poniżej) w oknie dialogowym Wielonawowa hala na zakładce Geometria podać następujące parametry: liczba przęseł = 3 liczba ram = 4 rozstaw ram = 6000 mm włączyć opcje: Belki podłużne i Rygle przyjąć wymiary ramy tak jak pokazano na poniższym rysunku przejść na zakładkę Profile i wybrać następujące parametry dla elementów składowych ramy: słupy - profile: C200, rodzina: Słup rygle: profile: C200, rodzina: Belka belki podłużne: profile: C200, rodzina: Belka nacisnąć klawisz OK znajdujący się w dolnej części okna dialogowego; rysunek wygenerowanej ramy pokazano na rysunku poniżej.

166 strona: 166 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 21.3.Kratownica dachowa Kratownica dachowa - geometria Konstrukcja typowa służy do definicji geometrii kratownicy dachowej. Aby rozpocząć definicję kratownicy, należy: wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje parametryczne / Kratownica nacisnąć ikonę. Po wskazaniu punktów podparcia kratownicy (lewej i prawej podpory) na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

167 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 167 Ze względu na położenie pręta w kratownicy rozróżnia się sześć grup prętów (patrz rysunek poniżej): - pas dolny - pas górny - krzyżulce skrajne - krzyżulce pośrednie - słupki skrajne - słupki pośrednie. UWAGA: Liczba słupków i krzyżulców skrajnych określana jest przez użytkownika na odpowiednich zakładkach okna dialogowego.

168 strona: 168 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Dla wymienionych prętów kratownicy możliwe będzie przyjęcie następujących profili: - pas górny: dwuteownik, teownik, rura prostokątna, rura okrągła - pas dolny: jak dla pasa górnego oraz ceownik poziomo (obrócony) - skratowanie: kątownik, ceownik, dwuteownik, teownik, rura prostokątna, rura okrągła. Opcje znajdujące się w prezentowanym powyżej oknie dialogowym pozwalają na definicję geometrii kratownicy płaskiej. W górnej części okna dialogowego dostępne są następujące rodzaje kształtów kratownicy (patrz rysunek poniżej): 1. prostokątny 2. trójkątny 3. dwutrapezowy 4. dwutrapezowy podcięty. W dolnej części okna dialogowego dla obydwu typów kratownicy podane muszą zostać następujące parametry geometryczne (patrz rysunek poniżej): wysokość kratownicy h wysokość d (w punktach podporowych dla 3 i 4 rodzaju kształtu) liczba pól kratownicy. Długość kratownicy L wynika z położenia zdefiniowanych węzłów podporowych kratownicy. Należy dodać, że podawane wymiary są wymiarami osiowymi kratownicy. Po zakończeniu definicji wymiarów kratownicy i przejściu na zakładkę Pasy na ekranie pojawia się okno Kratownica - pasy Kratownica dachowa - pasy Po zakończeniu definicji wymiarów kratownicy i przejściu na zakładkę Pas górny lub Pas dolny na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

169 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 169 Opcje znajdujące się w prezentowanym powyżej oknie dialogowym pozwalają na przypisanie następujących atrybutów do prętów pasów generowanej kratownicy: profili prętów i typów rodzin prętów. Dodatkowo określony może zostać sposób ułożenia profili. Dla pasa górnego i dolnego dostępne jest również pole Profil, w którym określone może zostać sposób ustawienia przekroju (w położeniu płaskim lub pionowym - dotyczy to jedynie dwuteowników i rur prostokątnych) - patrz poniższy rysunek. Poniżej znajdują się dodatkowo opcje: Lustro - pozwala określić położenie niektórych profili niesymetrycznych względem płaszczyzny poziomej; możliwe są dwa położenia: góra i dół (patrz rysunek poniżej) Położenie profilu względem blachy - pozwala określić położenie profilu względem blachy węzłowej w węźle kratownicy (z przodu blachy, z tyłu blachy, w osi blachy węzłowej); profile są mocowane do blachy węzłowej przez przyspawanie jednej ze ścianek do blachy (położenie z tyłu i z przodu) lub poprzez nałożenie pręta na blachę po uprzednim nacięciu profilu (położenie w osi).

170 strona: 170 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Profile dostępne na listach wyboru dla każdego typu elementu kratownicy są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz znajdujący się w górnej części okna dialogowego; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na listach wyboru dla każdego typu elementu kratownicy są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz znajdujący się w górnej części okna dialogowego; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy Kratownica dachowa - słupki Po zakończeniu definicji wymiarów kratownicy i przejściu na zakładkę Słupki skrajne lub Słupki pośrednie na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Opcje znajdujące się w prezentowanym powyżej oknie dialogowym pozwalają na przypisanie następujących atrybutów do słupków: profili prętów i typów rodzin prętów. Dla słupków dostępne jest również pole Profil, w którym określone może zostać sposób ustawienia przekroju (w położeniu płaskim lub pionowym - dotyczy to jedynie dwuteowników i rur prostokątnych) - patrz poniższy rysunek.

171 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 171 Poniżej znajdują się dodatkowo opcje: Lustro - pozwala określić położenie niektórych profili niesymetrycznych względem płaszczyzny poziomej; możliwe są dwa położenia: góra i dół (patrz rysunek poniżej) Położenie profilu względem blachy - pozwala określić położenie profilu względem blachy węzłowej w węźle kratownicy (z przodu blachy, z tyłu blachy, w osi blachy węzłowej); profile są mocowane do blachy węzłowej przez przyspawanie jednej ze ścianek do blachy (położenie z tyłu i z przodu) lub poprzez nałożenie pręta na blachę po uprzednim nacięciu profilu (położenie w osi). Dla słupków pośrednich dostępna jest również opcja służąca do określenia sposobu ustawienia profili niesymetrycznych; możliwe są dwie metody ustawienia takich profili: jednostronnie lub naprzemiennie (z przodu / z tyłu) - patrz rysunek poniżej. Profile dostępne na listach wyboru dla każdego typu elementu kratownicy są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz znajdujący się w górnej części okna dialogowego; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na listach wyboru dla każdego typu elementu kratownicy są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz znajdujący się w górnej części okna dialogowego; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy Kratownica dachowa - krzyżulce Po zakończeniu definicji wymiarów kratownicy i przejściu na zakładkę Krzyżulce skrajne lub Krzyżulce pośrednie na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

172 strona: 172 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Opcje znajdujące się w prezentowanym powyżej oknie dialogowym pozwalają na przypisanie następujących atrybutów do prętów krzyżulców generowanej kratownicy: profili prętów i typów rodzin prętów. Dla pasa górnego i dolnego dostępne jest również pole Profil, w którym określone może zostać sposób ustawienia przekroju (w położeniu płaskim lub pionowym - dotyczy to jedynie dwuteowników i rur prostokątnych) - patrz poniższy rysunek. Poniżej znajdują się dodatkowo opcje: Lustro - pozwala określić położenie niektórych profili niesymetrycznych względem płaszczyzny poziomej; możliwe są dwa położenia: góra i dół (patrz rysunek poniżej) Położenie profilu względem blachy - pozwala określić położenie profilu względem blachy węzłowej w węźle kratownicy (z przodu blachy, z tyłu blachy, w osi blachy węzłowej); profile są mocowane do blachy węzłowej przez przyspawanie jednej ze ścianek do blachy (położenie z tyłu i z przodu) lub poprzez nałożenie pręta na blachę po uprzednim nacięciu profilu (położenie w osi).

173 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 173 Dla krzyżulców pośrednich dostępna jest również opcja służąca do określenia sposobu ustawienia profili niesymetrycznych; możliwe są dwie metody ustawienia takich profili: jednostronnie lub naprzemiennie (z przodu / z tyłu) - patrz rysunek poniżej. Profile dostępne na listach wyboru dla każdego typu elementu kratownicy są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz znajdujący się w górnej części okna dialogowego; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na listach wyboru dla każdego typu elementu kratownicy są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz znajdujący się w górnej części okna dialogowego; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. W dolnej części okna dialogowego znajduje się pole wyboru Użyj szablon, które zawiera zdefiniowane przez użytkownika szablony (schematy) kratownic. Po zdefiniowaniu geometrii kratownicy można zapisać taki układ podając nazwę w polu Użyj szablon i naciskając klawisz Zapisz jako szablon. W przyszłości po rozpoczęciu definicji kratownicy i wybraniu nazwy zapisanego szablonu wszystkie parametry w oknie dialogowym zostaną ustawione tak jak zostały zapisane w szablonie. W dolnej części okna dialogowego znajdują się następujące klawisze: Zastosuj - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanej w oknie dialogowym kratownicy bez zamykania okna dialogowego Kratownica płaska; pozwala to na sprawdzenie poprawności utworzonej kratownicy OK - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanej w oknie dialogowym kratownicy i zamknięcie okna dialogowego Kratownica płaska Ukryj - naciśnięcie tego klawisza powoduje, że okno dialogowe do definicji kratownicy przestaje być widoczne na ekranie; powrót do prezentacji okna dialogowego na ekranie jest możliwy po naciśnięciu klawisza Esc na klawiaturze Zamknij - naciśnięcie tego klawisza powoduje zamknięcie okna dialogowego bez generacji kratownicy Stężenia Definicja stężenia - zasady Aby rozpocząć definicję parametrów stężenia, należy określić geometrię (położenie w konstrukcji) stężenia. Do generacji stężenia konieczna jest definicja następujących elementów: jedna lub dwie linie pomocnicze stężenia (linie te są rysowane przez użytkownika przy pomocy opcji menu Rysuj / Linia programu AutoCAD ) - linie wyznaczające płaszczyznę, w której znajdować się będzie stężenie (na poniższym rysunku płaszczyzna stężenia i linie pomocnicze stężenia oznaczone są kolorem czerwonym); UWAGA: jeżeli zostanie określona tylko jedna linia pomocnicza stężenia, to drugi krzyżulec stężenia będzie odbiciem symetrycznym krzyżulca określonego za pomocą pierwszej linii pomocniczej stężenia

174 strona: 174 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika pierwszy słup, drugi słup - elementy łączone stężeniem (patrz rysunek powyżej) ograniczenia - wszelkie ograniczenia stężenia od góry lub dołu (np. na powyższym rysunku belka). Przykładowo, aby zdefiniować stężenia pokazane kolorem czerwonym w lewej części poniższego rysunku, należy określić elementy, które są pokazane w prawej części poniższego rysunku. UWAGA: Kolejność wyboru słupów i linii pomocniczych ma wpływ na model stężenia. Punkt przecięcia osi pierwszego słupa oraz pierwszej linii pomocniczej jest rozpatrywany jako punkt referencyjny stężenia.

175 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Stężenia - blachy węzłowe Konstrukcja typowa służy do definicji geometrii stężeń konstrukcji stalowej. Aby rozpocząć definicję stężeń, należy: wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje parametryczne / Stężenia nacisnąć ikonę. Po wskazaniu linii pomocniczych stężenia (wyznaczają płaszczyznę, w której znajdować się będzie stężenie), dwóch słupów pomiędzy którymi generowane będzie stężenie oraz ograniczeń - elementów, które zostaną uwzględnione przy kształtowaniu blach węzłowych (np. belki ograniczającej stężenie od góry) na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku - patrz również: Definicja stężenia - zasady. UWAGA: W obecnej wersji istnieje możliwość definicji stężenia w płaszczyźnie skośnej, która nie jest równoległa do głównej płaszczyzny stężenia. Opcje znajdujące się w prezentowanym powyżej oknie dialogowym pozwalają na definicję geometrii blach węzłowych znajdujących się przy słupach. W górnej części okna dialogowego dostępne są trzy typy blach węzłowych:

176 strona: 176 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika - 1 blacha prostokątna - 2 blacha optymalizowana - 3 blacha. Dla pierwszego typu blachy węzłowej (blacha prostokątna) dostępna jest również opcja Skos; włączenie tej opcji powoduje, że tworzona blacha będzie miała skos (patrz poniższy rysunek). Blacha węzłowa może być generowana automatycznie (włączona opcja Automatyczna); jeżeli opcja Automatyczna jest wyłączona, to wymiary blachy będą w pełni definiowane przez użytkownika; dostępne stają się pola edycyjne, w których podane mogą zostać wymiary blachy (liczba pól edycyjnych zależy do wybranego typu blachy). Poniżej określone mogą zostać parametry wybranego typu blachy węzłowej: materiał, z którego blacha jest wykonana rodzina, do której ma należeć blacha; rodziny blach dostępne na liście wyboru są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać nową rodzinę do listy dostępnych rodzin, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym dodana może zostać rodzina blach grubość blachy odległość D od krawędzi profilu stężenia (patrz poniższy rysunek) odległość D końca stężenia od przecięcia osi (patrz poniższy rysunek) wartość skosu b - patrz rysunek w oknie dialogowym szerokość blachy w - ta opcja jest dostępna jedynie dla trzeciego typu blachy węzłowej. W dolnej części okna dialogowego określone może zostać położenie blachy węzłowej w stosunku do płaszczyzny pracy (osi profilu słupa); dostępne są trzy możliwości:

177 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 177 blacha znajduje się z przodu płaszczyzny blacha znajduje się w płaszczyźnie (w środku) blacha znajduje się z tyłu płaszczyzny. Dodatkowo można podać wartości przesunięcia płaszczyzny tworzonego stężenia (w polu Przesunięcie płaszczyzny stężenia); jeżeli wartość przesunięcia jest różna od zera, to stężenie (wraz ze wszystkimi jego elementami) jest przesuwane o podaną wartość. Po zdefiniowaniu parametrów blach węzłowych i przejściu na zakładkę Krzyżulce na ekranie pojawia się okno dialogowe Stężenia - krzyżulce. Patrz również: Przykład definicji stężeń ramy Stężenia - blacha środkowa Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów blachy środkowej (w miejscu połączenia elementów stężenia). Po wybraniu zakładki Blacha środkowa na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

178 strona: 178 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W górnej części okna dialogowego dostępne są trzy możliwości wyboru blachy środkowej: - 1 blacha prostokątna - 2 blacha optymalizowana - 3 bez blachy środkowej. Poniżej określone mogą zostać parametry wybranego typu blachy środkowej: materiał, z którego blacha jest wykonana

179 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 179 rodzina, do której ma należeć blacha; rodziny blach dostępne na liście wyboru są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać nową rodzinę do listy dostępnych rodzin, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym dodana może zostać rodzina blach grubość blachy. Po zdefiniowaniu parametrów blachy środkowej i przejściu na zakładkę Krzyżulce na ekranie pojawia się okno dialogowe Stężenia - krzyżulce Stężenia - krzyżulce Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów krzyżulców. Po wybraniu zakładki Krzyżulce na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Opcje znajdujące się w prezentowanym powyżej oknie dialogowym pozwalają na definicję parametrów krzyżulców (stężeń). W górnej części okna dialogowego znajduje się opcja Stężenie skrzyżowane; włączenie tej opcji powoduje, że stężenia będą generowane jako skrzyżowane (generowane są dwa przecinające się krzyżulce); wyłączenie tej opcji powoduje generację tylko jednego krzyżulca (patrz rysunek poniżej).

180 strona: 180 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika stężenie skrzyżowane stężenie nieskrzyżowane W górnej części okna dialogowego podane mogą zostać parametry profili krzyżulców: typ profilu, z którego krzyżulce będą wykonane; profile dostępne na liście wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili; aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili; UWAGA: jeżeli z listy dostępnych profili krzyżulców wybrany zostanie przekrój rurowy, to dostępna staje się zakładka Rury okna dialogowego Stężenia rodzina profili, do której należeć będą krzyżulce; rodziny dostępne na liście wyboru są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin; aby dodać rodzinę do listy dostępnych rodzin, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy typ przekroju poprzecznego krzyżulca; dostępne są następujące opcje: pojedynczy profil - krzyżulec będzie składał się z jednego profilu podwójny profil - krzyżulec będzie składał się z dwóch profili (np. kątowników); możliwe są dwa ustawienia kątowników względem siebie: - kątowniki zestawione półkami - kątowniki zestawione narożami (włączona opcja Kątowniki zestawione narożami) poczwórny profil - krzyżulec będzie składał się z czterech profili (kątowników) UWAGA: Dla krzyżulców o profilu podwójnym lub poczwórnym dostępna jest opcja Przewiązki; jej włączenie powoduje, że w oknie dialogowym Stężenia dostępna staje się zakładka Przewiązki, na której znajdują się opcje pozwalające na definicję parametrów przewiązek przy krzyżulcach wielogałęziowych. W środkowej części okna dialogowego określone może zostać położenie krzyżulców względem siebie i względem blachy węzłowej: pierwszy krzyżulec przed blachą pierwszy krzyżulec za blachą typy wzajemnego położenia krzyżulców:

181 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: obydwa krzyżulce cięte - pierwszy krzyżulec cięty - pierwszy krzyżulec ciągły - krzyżulce mijankowe - krzyżulce mijankowe (z blachą) - pierwszy krzyżulec cięty (z blachą) - pierwszy krzyżulec ciągły (z blachą) - pierwszy krzyżulec cięty z blachą węzłową - pierwszy krzyżulec ciągły z blachą węzłową parametry wzajemnego położenia krzyżulców (wielkości są symbolicznie pokazane na rysunkach poszczególnych typów położenia krzyżulców): - skrócenie s (niedostępne dla krzyżulców mijankowych) - szerokość blachy w (dostępne jedynie dla dwóch ostatnich typów położenia krzyżulców.

182 strona: 182 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W dolnej części okna dialogowego określone może zostać położenie krzyżulców względem linii systemowej stężenia (płaszczyzny stężenia); krzyżulce mogą być ustawione: w środku - linii środkowej ramienia profilu krzyżulca w osi krzyżulca linia trasowania - to linia, na której zostaną umieszczone śruby; linia ta kreślona jest przez wartość T (odległości od krawędzi profilu). Opcje Kąt obrotu oraz Lustro pozwalają na uzyskanie właściwego położenia przekroju krzyżulców w stosunku do płaszczyzny stężenia. Po zdefiniowaniu parametrów krzyżulców i przejściu na zakładkę Śruby/spoiny na ekranie pojawia się okno dialogowe Stężenia - śruby/spoiny. Patrz również: Przykład definicji stężeń ramy Stężenia - śruby/spoiny Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów łączników (śrub lub spoin). Po wybraniu zakładki Śruby/spoiny na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

183 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 183 W górnej części okna dialogowego wybrany może zostać typ połączeń stosowanych w definiowanym stężeniu: - na śruby - spawane. W zależności od dokonanego wyboru w oknie dialogowym dostępne stają się opcje wymagane do określenia parametrów połączenia. W przypadku połączenia spawanego należy określić następujące parametry: - typ i grubość spoin dla blach węzłowych - typ i grubość spoin dla profili krzyżulców. W przypadku połączenia na śruby należy określić następujące parametry: parametry śrub: - średnica i klasa śruby; naciśnięcie klawisza Ustawienia powoduje otwarcie okna dialogowego Parametry śrub - liczba śrub - odległość h1 (patrz rysunek poniżej); parametr ten można zdefiniować jako wielokrotność średnicy śruby (włączona opcja x śred. śruby) - rozstaw śrub (patrz rysunek poniżej); parametr ten można zdefiniować jako wielokrotność średnicy śruby (włączona opcja x śred. śruby) - odległość h2 (patrz rysunek poniżej); parametr ten można zdefiniować jako wielokrotność średnicy śruby (włączona opcja x śred. śruby) - włączenie opcji Owalny pozwala na definicję otworów owalnych na śruby (w krzyżulcach); dodatkowo dla otworów owalnych można zdefiniować kąt obrotu otworu (względem osi krzyżulca); jeśli opcja Owalny jest wyłączona, to otwory na śruby są okrągłe położenie otworów w profilu krzyżulców - na linii środkowej krzyżulca - na osi krzyżulca - na linii trasowania; podana musi zostać wartość parametru T (odległości od ramienia profilu). Po zdefiniowaniu parametrów łączników możliwa jest jeszcze definicja parametrów rur i przewiązek (w zależności od opcji wybranych na wcześniejszych zakładkach okna dialogowego Stężenia). Patrz również: Przykład definicji stężeń ramy Stężenia - kątowniki Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów kątowników łączących. Po wybraniu zakładki Kątowniki na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

184 strona: 184 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Wyłączona opcja Generuj kątowniki oznacza, że kątowniki łączące nie będą generowane. Włączenie opcji Generuj kątowniki pozwala na utworzenie kątowników łączących blachę ze słupem. W górnej części okna dialogowe dostępne są opcje: - typ połączenia kątownika ze słupem i blachą (na śruby lub spawane) - profil kątownika - rodzina, do której należeć ma kątownik. Profile dostępne na liście wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na liście wyboru są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. W tej części okna dialogowego określone może również zostać położenie kątownika; należy określić długość kątownika i odległość kątownika od krawędzi blachy; dostępne są również dwie możliwości orientacji kątownika: - dłuższym ramieniem kątownik jest mocowany do słupa - dłuższym ramieniem kątownik jest mocowany do blachy.

185 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 185 Poniżej określone mogą zostać następujące parametry połączenia kątownika z blachą i słupem (pola te są dostępne tylko wtedy, gdy wybrane jest połączenie kątownika ze słupem/blachą na śruby): - rozstaw śrub w pionie i poziomie - odległości otworów na śruby w kątowniku od krawędzi blachy. W dolnej części okna dialogowego znajdują się listy wyboru parametrów śrub (średnica śruby i klasa śruby) oddzielnie dla mocowania do słupa, a oddzielnie dla mocowania do blachy; naciśnięcie klawisza Ustawienia powoduje otwarcie okna dialogowego Parametry śrub Stężenia - rury Zakładka Rury jest dostępna w oknie dialogowym Stężenia, jeżeli na zakładce Krzyżulce wybrany zostanie profil rurowy. Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów połączenia krzyżulców o przekroju rurowym z blachą węzłową. W górnej części okna dialogowego wybrany może zostać typ połączenia krzyżulca o profilu rurowym z blachą węzłową: - nacięty przekrój (rury przycinane) - blacha teowa.

186 strona: 186 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W zależności od dokonanego wyboru w oknie dialogowym dostępne stają się opcje wymagane do określenia parametrów połączenia. W przypadku połączenia za pomocą przycinanych rur (naciętego przekroju) należy określić następujące parametry (patrz poniższy rysunek): długość blachy d1 odległość d2 szerokość blachy w grubość blachy t - używana jest taka sama grubość jak dla blach węzłowych. Dodatkowo można utworzyć blachę czołową, jeżeli włączona jest opcja Generuj. Możliwy jest wybór jednego z dwóch dostępnych typów blachy czołowej: - prostokątnej - kołowej. W przypadku połączenia za pomocą blachy teowej należy określić następujące parametry (patrz poniższy rysunek): długość blachy d1 szerokość blachy w średnica blachy czołowej o przekroju kołowym d2 grubość blachy t - używana jest taka sama grubość jak dla blach węzłowych. Dodatkowo można utworzyć blachę zamykającą. Możliwy jest wybór jednego z dwóch dostępnych typów blachy zamykającej: - prostokątnej - kołowej. Patrz również: Przykład definicji stężeń ramy Stężenia - przewiązki Zakładka Przewiązki jest dostępna w oknie dialogowym Stężenia, jeżeli na zakładce Krzyżulce włączona została opcja Przewiązki. Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów przewiązek pomiędzy gałęziami profili krzyżulców.

187 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 187 W górnej części okna dialogowego wybrany może zostać typ połączeń stosowanych w przewiązkach: - na śruby - spawane. W tej części okna dialogowego możliwy jest również wybór sposobu definicji przewiązek: - poprzez podanie liczby przewiązek (patrz rysunek poniżej); odległość w świetle pomiędzy blachami Lc jest dzielona na n równych części

188 strona: 188 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika - poprzez podanie odległości między przewiązkami (patrz rysunek poniżej); dla każdej przewiązki podawane są dwie wielkości: odległość od blachy węzłowej d1 i odległość między przewiązkami d2. W zależności od dokonanego wyboru w oknie dialogowym dostępne stają się opcje wymagane do określenia parametrów przewiązki. Przewiązka jest wykonana z płaskownika o wymiarach (długości l i szerokości w) podawanych w polu Wymiary przewiązki Stężenia - ofsety Zakładka Ofsety jest dostępna w oknie dialogowym Stężenia, tylko wtedy gdy podczas definicji stężenia nie zostają wybrane ograniczenia (górne i/lub dolne). Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie wartości ofsetów. Po wybraniu zakładki Ofsety na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

189 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 189 W powyższym oknie dialogowym podane mogą zostać wartości przesunięcia osi stężeń w każdym punkcie połączenia stężenia i słupa. Przyjęto zasadę, że przesunięcie w górę jest dodatnie, a przesunięcie w dół - ujemne. W dolnej części okna dialogowego podana może zostać wartość przesunięcia płaszczyzny całego stężenia (wszystkich elementów stężenia). Przyjęto następującą zasadę, prowadzącą do określenia znaku wartości przesunięcia: - przyjmuje się położenie dwóch punktów: = punktu przecięcia osi pierwszego słupa i pierwszej linii pomocniczej = punktu przecięcia osi drugiego słupa i drugiej linii pomocniczej - wyznaczany jest wektor prostopadły do tej linii - przesunięcie zgodne z wektorem (zgodne z zasadą śruby prawoskrętnej) ma znak Stężenia - ściąg Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na generację ściągu. Po wybraniu zakładki Ściąg na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Wyłączona opcja Generuj ściąg oznacza, że ściąg nie będzie generowany. Włączenie opcji Generuj ściąg pozwala na utworzenie ściągu pomiędzy wybranymi prętami konstrukcji. Podczas generacji ściągu tworzone są następujące elementy konstrukcji:

190 strona: 190 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika - profil poziomy - blachy łącznikowe - śruby lub spoiny. UWAGA: Wymienione elementy mogą zostać utworzone, jeżeli nie zostały wybrane żadne ograniczenia dla stężeń. Oś profilu ściągu jest określona położeniem punktów 1 i 2 w głównej płaszczyźnie stężenia. Punkt 1 to punkt przecięcia osi słupa 1 i drugiej linii pomocniczej stężenia, natomiast punkt 2 to punkt przecięcia osi słupa 2 i pierwszej linii pomocniczej (patrz poniższy rysunek). Dostępne stają się opcje w górnej części okna dialogowego: - profil ściągu; możliwy jest wybór następujących typów profili: rury okrągłe lub kwadratowe - rodzina, do której należeć ma profil ściągu. Profile dostępne na liście wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na liście wyboru są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. W programie dostępne są dwa typy połączenia ściągu z blachą węzłową: - przy pomocy naciętego przekroju (rura cięta) Dodatkowo można utworzyć blachę czołową, jeżeli włączona jest opcja Generuj. Możliwy jest wybór jednego z dwóch dostępnych typów blachy czołowej: = prostokątnej = kołowej.

191 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: przy pomocy blachy teowej. Dodatkowo można utworzyć blachę zamykającą. Możliwy jest wybór jednego z dwóch dostępnych typów blachy zamykającej: = prostokątnej = kołowej. Dla obydwu typów połączenia należy zdefiniować odpowiednie wymiary w polu Mocowanie ściągu. W dolnej części okna dialogowego określone może zostać położenie blachy łączącej względem blachy węzłowej (z przodu lub z tyłu blachy węzłowej) Stężenia - Pręty / Śruba rzymska Zakładki Pręty i Śruba rzymska są dostępne w oknie dialogowym Stężenia, jeżeli na zakładce Krzyżulce wybrany zostanie profil pełny (np. ROND 20). Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów połączenia prętów i parametrów generacji śruby rzymskiej. Zakładka Pręty

192 strona: 192 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W górnej części okna dialogowego wybrany może zostać typ połączenia: - mocowanie do blachy - mocowanie do środnika. 1. Mocowanie do blachy W przypadku połączenia za pomocą przycinanych rur należy określić następujące parametry (patrz poniższy rysunek): długość blachy d1 odległość d2 szerokość blachy w grubość blachy t - używana jest taka sama grubość jak dla blach węzłowych położenie pręta względem blachy. 2. Mocowanie do środnika W przypadku mocowania do środnika należy określić parametry tulei: profil i rodzinę. Profile dostępne na liście wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na liście wyboru są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. Dodatkowo należy określić: średnice: d1 i d2 odległości l1 i l2 parametry nakrętki i podkładki. Zakładka Śruba rzymska

193 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 193 Wyłączona opcja Generuj śrubę rzymską oznacza, że taka śruba nie będzie generowana. Włączenie opcji Generuj śrubę rzymską pozwala na generację śruby i ustalenie parametrów połączenia. W górnej części okna dialogowe dostępne są opcje: - baza danych, z której pobierana jest śruba rzymska - nazwa (typ) śruby. W dolnej części okna dialogowego podane mogą zostać wymiary określające położenie śruby rzymskiej. W dolnej części okna dialogowego znajdują się następujące klawisze: Zastosuj - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanych stężeń bez zamykania okna dialogowego Stężenia; pozwala to na sprawdzenie poprawności utworzonych stężeń OK - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanych stężeń i zamknięcie okna dialogowego Stężenia Ukryj - naciśnięcie tego klawisza powoduje, że okno dialogowe do definicji stężeń przestaje być widoczne na ekranie; powrót do prezentacji okna dialogowego na ekranie jest możliwy po naciśnięciu klawisza Esc na klawiaturze Zamknij - naciśnięcie tego klawisza powoduje zamknięcie okna dialogowego bez generacji stężeń.

194 strona: 194 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Przykład definicji stężeń ramy UWAGA: Stężenia zostały zdefiniowane w ramie przestrzennej, której definicję pokazano w rozdziale Przykłady definicji ramy. Aby zdefiniować stężenia w ramie przestrzennej, należy: otworzyć konstrukcję ze zdefiniowaną ramą (patrz przykład definicji ramy) narysować linię pomocniczą stężenia w ramie (wykorzystując standardową opcję Rysuj / Linia programu AutoCAD ) - patrz rysunek poniżej (jako że obydwa słupy są tej samej wysokości, drugi krzyżulec będzie odbiciem lustrzanym krzyżulca na zdefiniowanej linii pomocniczej) wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje parametryczne / Stężenia lub nacisnąć ikonę wskazać elementy określające położenie stężeń w ramie - patrz poniższy rysunek w oknie dialogowym Stężenia na zakładce Blachy węzłowe wybrać następujące parametry blach węzłowych: - typ blachy węzłowej: Blacha - parametry i wymiary blachy węzłowej: materiał - Stal, rodzina - Blachy, d = 12 mm, odległość = 50 mm - położenie blachy węzłowej: w środku na zakładce Blacha środkowa przyjąć domyślne wartości parametrów blachy przejść na zakładkę Krzyżulce i określić następujące parametry krzyżulców: - włączyć opcję Krzyżulce skrzyżowane - profil krzyżulców: LR 75x75x5; rodzina: Profile - wybrać opcję: Podwójny (profil dwugałęziowy krzyżulców) i włączyć opcję Przewiązki - wybrać położenie krzyżulców względem blachy węzłowej: Pierwszy krzyżulec przed blachą - sposób krzyżowania: obydwa cięte, skrócenie s = 100 mm - wstawienie krzyżulca względem linii systemowej stężenia: środek; kąt obrotu = 0, Lustro wyłączone przejść na zakładkę Śruby/spoiny i określić następujące parametry łączników: - typ łącznika: Spoiny - typ spoin dla blach i profili: pachwinowe o grubości 3 mm

195 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 195 przejść na zakładkę Kątowniki i wyłączyć opcję Generuj kątowniki przejść na zakładkę Przewiązki i określić następujące parametry przewiązek krzyżulców dwugałęziowych: - sposób definicji: Liczba przewiązek - typ łącznika: spoiny - wymiary przewiązki: długość l = 100, szerokość w = 50 mm - liczba przewiązek dla każdego ramienia: 3 nacisnąć klawisz OK; utworzone stężenie z fragmentem ramy pokazano na rysunku poniżej.

196 strona: 196 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 21.5.Schody Schody - geometria Konstrukcja typowa służy do definicji schodów stalowych. Aby rozpocząć definicję schodów, należy: wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje parametryczne / Schody nacisnąć ikonę. Po wskazaniu punktu początkowego schodów i punktu końcowego schodów (definicja punktów P1 i P2 pokazana jest na poniższym rysunku) na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. W górnej części okna dialogowego znajdują się dwie opcje określające dwa możliwe położenia punktów P1 i P2: 1. belka policzkowa (punkt P1 jest początkiem, a P2 końcem belki policzkowe wliczając w to długości podestów) - patrz poniższy rysunek

197 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: linia systemowa (punkt P1 znajduje się na dolnym poziomie chodzenia, punkt P2 znajduje się na górnym poziomie chodzenia, a obydwa punkty leżą w miejscu załamania linii systemowej) - patrz poniższy rysunek. Opcje znajdujące się w prezentowanym powyżej oknie dialogowym pozwalają na definicję geometrii schodów. W górnej części okna dialogowego dostępne są dwa typy schodów: W górnej części okna wybrane mogą zostać atrybuty dla elementów konstrukcji schodów. Profile dostępne na liście wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na liście wyboru są zdefiniowane w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. Poniżej znajduje się pole edycyjne, w którym prezentowana jest wartość kąta nachylenia schodów; wartość ta wynika z podanych wymiarów schodów (położenia punktów definiujących schody - punkty P1 i P2). Wymiary schodów mogą być definiowane w polach edycyjnych znajdujących się na schematycznym rysunku wybranego typu schodów. W dolnej części okna dialogowego znajdują się dwie opcje: Podest dolny i Podest górny. Ich włączenie powoduje utworzenie odpowiednio dolnego i górnego podestu w generowanych schodach. Jeżeli jedna z opcji Podest dolny lub Podest górny jest włączona, to dostępne stają się opcje na zakładce Podest.

198 strona: 198 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Dodatkowo dostępne jest pole edycyjne Odległość od osi schodów, w którym podane może zostać przesunięcie schodów od osi wyznaczonej przez punkty P1 i P2. Po zdefiniowaniu geometrii schodów i przejściu na zakładkę Rozkład stopni na ekranie pojawia się okno dialogowe Schody - rozkład stopni Schody - rozkład stopni Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów rozkładu stopni schodów. Po wybraniu zakładki Rozkład stopni na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. W górnej części okna dialogowego określony może zostać rozkład stopni na długości schodów; określone mogą zostać następujące parametry: poziom chodzenia na dolnym i górnym podeście liczba stopni w schodach oczekiwana wysokość stopnia; ta wielkość jest związana z liczbą stopni.

199 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 199 Pozostałe wielkości: wymagana wysokość stopnia, odległość pomiędzy dwoma kolejnymi stopniami nie są dostępne; są one związane z dwoma definiowanymi przez użytkownika parametrami: liczbą stopni i oczekiwaną wysokością stopnia. Po zdefiniowaniu rozkładu schodów i przejściu na zakładkę Definicja stopnia na ekranie pojawia się okno dialogowe Schody - definicja stopnia Schody - definicja stopnia Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów stopni schodów. Po wybraniu zakładki Definicja stopnia na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. W górnej części okna dialogowego określone mogą zostać parametry stopnia (poniższe parametry są dostępne, jeżeli włączona jest opcja Wstaw stopnie; jeżeli ta opcja jest wyłączona, to stopnie nie będą generowane):

200 strona: 200 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Stopnie jako części użytkownika wybrana może zostać baza stopni oraz rodzina elementów schodów; rodziny dostępne na liście wyboru są zdefiniowane w oknie dialogowym Menedżer rodzin - aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz i w oknie dialogowym Menedżer rodzin dodać rodzinę do listy wybrany może zostać profil stopnia określone mogą zostać wymiary wybranego typu stopnia. Stopnie jako gięta blacha wybrany może zostać typ blachy giętej: lub wybrana może zostać grubość blachy i grubość blachy łączącej; rodziny dostępne na liście wyboru są zdefiniowane w oknie dialogowym Menedżer rodzin - aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz i w oknie dialogowym Menedżer rodzin dodać rodzinę do listy wybrany może zostać sposób łączenia: na śruby lub połączenie spawane określone mogą zostać wymiary wybranego typu stopnia. W dolnej części okna dialogowego znajdują się również listy wyboru parametrów śrub (średnica śruby i klasa śruby); naciśnięcie klawisza Ustawienia powoduje otwarcie okna dialogowego Parametry śrub. Po zdefiniowaniu parametrów stopni schodów i przejściu na zakładkę Podest na ekranie pojawia się okno dialogowe Schody - podest Schody - podest Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów podestów. Po wybraniu zakładki Podest na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

201 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 201 UWAGA: Opcje znajdujące się na tej zakładce nie są dostępne, jeżeli na zakładce Geometria wyłączone zostały opcje: Podest górny i/lub Podest dolny. W górnej części okna wybrane mogą zostać atrybuty dla płyty (materiał i rodzina). Rodziny dostępne na liście wyboru są rodzinami blach zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. W górnej części okna dialogowego podana może zostać nazwa kratki pomostowej, jej ciężar jednostkowy oraz typ rodziny podestu; rodziny dostępne na liście wyboru są zdefiniowane w oknie dialogowym Menedżer rodzin - aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz i w oknie dialogowym Menedżer rodzin dodać rodzinę do listy; poniżej określone mogą zostać parametry podestu górnego i/lub dolnego: typ podestu: kratka pomostowa lub płyta wymiary podestu: - grubość podestu (w przypadku podestu dolnego również przedłużenie podestu) - szerokość podestu (oraz przedłużenia na boki podestu w obydwu kierunkach). Podest górny lub dolny jest tworzony (i dostępne są opcje na tej zakładce), jeżeli włączona jest opcja Generuj. W dolnej części okna dialogowego znajdują się następujące klawisze: Zastosuj - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanych w oknie dialogowym schodów bez zamykania okna dialogowego Schody; pozwala to na sprawdzenie poprawności utworzonych schodów OK - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanych w oknie dialogowym schodów i zamknięcie okna dialogowego Schody Ukryj - naciśnięcie tego klawisza powoduje, że okno dialogowe do definicji schodów przestaje być widoczne na ekranie; powrót do prezentacji okna dialogowego na ekranie jest możliwy po naciśnięciu klawisza Esc na klawiaturze Zamknij - naciśnięcie tego klawisza powoduje zamknięcie okna dialogowego bez generacji schodów Schody kręcone Schody kręcone - ogólne Konstrukcja typowa służy do generacji schodów kręconych. Aby rozpocząć definicję schodów, należy: wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje parametryczne / Schody kręcone nacisnąć ikonę. Po wskazaniu punktu na dolnym poziomie schodów i górnym poziomie schodów na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

202 strona: 202 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Opcje znajdujące się w prezentowanym powyżej oknie dialogowym pozwalają na definicję geometrii schodów kręconych. W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać podstawowe wymiary schodów oraz typ schodów. Długość schodów (wysokość klatki schodowej) jest wyliczana z odległości pomiędzy zdefiniowanymi punktami P1 i P2. Możliwe jest przesunięcie punktów P1 i/lub P2 w stosunku do podanego poziomu górnego i/lub dolnego schodów. Dodatkowo możliwe jest określenie przedłużenia profilu rury nośnej powyżej poziomu górnego. Oś klatki schodowej w płaszczyźnie poziomej pokrywa się ze wskazanym punktem P1, przy czym istnieje możliwość przesunięcia klatki w płaszczyźnie poziomej w obu kierunkach. W prawej części okna dialogowego wybrany może zostać typ schodów kręconych: prawoskrętne lub lewoskrętne. W dolnej części okna wybrane mogą zostać atrybuty dla rury nośnej schodów. Profile dostępne na liście wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na liście wyboru są zdefiniowane w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy (usunąć rodzinę lub zmienić jej właściwości), należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin. Poniżej znajduje się pole wyboru materiału rury nośnej.

203 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Schody kręcone - stopnie Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów stopni schodów i ich rozmieszczenia. Po wybraniu zakładki Stopnie na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. W górnej części okna dialogowego określone mogą zostać parametry stopnia: wybrany może zostać rodzaj stopnia z dostępnych baz stopni oraz przypisana rodzina do niego; rodziny dostępne na liście wyboru są zdefiniowane w oknie dialogowym Menedżer rodzin - aby dodać rodzinę do listy (usunąć rodzinę lub zmienić jej właściwości), należy nacisnąć klawisz - powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin dla wybranego typu stopnia podane mogą zostać informacje na temat jego wymiarów. W dolnej części okna dialogowego określony może zostać rozkład stopni; określone mogą zostać następujące parametry: liczba stopni w schodach kąt między krawędzią ostatniego stopnia a płaszczyzną XZ układu współrzędnych (bieżącego w momencie definicji schodów) kąt w płaszczyźnie poziomej między krawędziami sąsiednich stopni różnica wysokości między sąsiednimi stopniami liczba obrotów schodów kręconych

204 strona: 204 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika całkowity kąt obrotu (sumaryczny) kąt między krawędzią pierwszego (teoretycznego nie generowanego) stopnia a płaszczyzną XZ układu współrzędnych (bieżącego w momencie definicji schodów) Schody kręcone - blacha podstawy Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów blachy podstawy. Po wybraniu zakładki Blacha podstawy na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Włączenie opcji Generuj blachę podstawy pozwala na utworzenie blachy w dolnej części schodów kręconych. Definicja blachy podstawy wymaga podania następujących parametrów: - grubości - wymiarów w obydwu kierunkach - rozstawu śrub w obydwu kierunkach - średnicy otworów - grubości spoin łączących z rurą nośną - materiału, z którego ma zostać wykonana.

205 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Schody kręcone - barierka Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów barierki, która może być generowana dla schodów kręconych. Po wybraniu zakładki Barierka na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. W górnej części okna dialogowego znajduje się opcja Generuj barierkę; jej włączenie powoduje, że opcje znajdujące się na powyższej zakładce stają się dostępne i barierka będzie generowana podczas tworzenia schodów kręconych. Wyłączenie opcji Generuj barierkę oznacza, że barierka nie będzie tworzona podczas generacji schodów kręconych. W górnej części okna dialogowego określone mogą zostać parametry profili dla następujących elementów barierki: poręczy, słupków oraz opcjonalnie dla szyny środkowej i szyny dolnej. Szyny dolne i środkowe będą generowane, jeżeli włączone zostaną opcje Szyna środkowa i Szyna dolna (dostępne stają się wtedy listy wyboru typu profilu i typu rodziny). Słupki są zawsze pionowymi profilami (ich kierunek jest zgodny z kierunkiem osi Z układu LUW). Słupki są ustawione w taki sposób, aby oś większego momentu bezwładności znajdowała się w płaszczyźnie barierki. Profile poręczy, słupków i szyn dostępne na listach wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili poręczy, słupków i szyn, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili.

206 strona: 206 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Rodziny profili dostępne na listach wyboru dla Poręczy, Słupków i Szyn są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy dostępnych rodzin, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. UWAGA: Na liście profili poręczy i szyn mogą się znajdować tylko niektóre typy profili (lista jest filtrowana do kilku typów profili); jeżeli na liście wyboru profili nie znajduje się żaden profil, to należy nacisnąć klawisz i w oknie dialogowym Lista profili dodać do listy profili odpowiedni typ profilu; na liście profili mogą znajdować się następujące typy profili: - poręcz: rury okrągłe i prostokątne, kątowniki, płaskowniki, ceowniki, profile okrągłe - szyny: rury okrągłe i prostokątne, kątowniki, płaskowniki, profile okrągłe. Geometria schodów kręconych wyznacza długość barierki; zakłada się, że barierka jest generowana na całej długości schodów. Dla barierki określone muszą zostać następujące parametry: - podstawowe wymiary (wysokość barierki, rozstawy szyn) - liczba stopni pomiędzy słupkami barierki (do których nie dochodzi słupek) w polu Liczba stopni co nty słupek - liczba stopni do pierwszego słupka barierki. Jeżeli włączona zostanie opcja Dodatkowy słupek na końcu barierki, barierka będzie generowana w taki sposób, aby na ostatnim stopniu schodów kręconych znajdował się dodatkowy słupek barierki. W dolnej części okna dialogowego znajduje się pole wyboru materiału, z którego wykonana jest barierka oraz pole edycyjne (Gr. spoiny poręcz/słupek), w którym podana może zostać grubość spoiny łączącej poręcz ze słupkami. Dostępny jest również klawisz Więcej, którego naciśnięcie powoduje otwarcie okna dialogowego Szczegóły barierki, w którym podane mogą zostać dodatkowe parametry mocowania barierki. W powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: - typ spoiny i jej grubość - grubość blachy i materiał, z którego jest ona wykonana - średnica otworów na śruby - wymiary blachy - położenie otworów na śruby.

207 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 207 W dolnej części okna dialogowego Szczegóły barierki znajdują się listy wyboru parametrów śrub (średnica śruby i klasa śruby); naciśnięcie klawisza Ustawienia powoduje otwarcie okna dialogowego Parametry śrub. W dolnej części okna dialogowego Schody kręcone znajdują się następujące klawisze: Zastosuj - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanych w oknie dialogowym schodów bez zamykania okna dialogowego Schody kręcone; pozwala to na sprawdzenie poprawności utworzonych schodów kręconych OK - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanych w oknie dialogowym schodów i zamknięcie okna dialogowego Schody kręcone Ukryj - naciśnięcie tego klawisza powoduje, że okno dialogowe do definicji schodów kręconych przestaje być widoczne na ekranie; powrót do prezentacji okna dialogowego na ekranie jest możliwy po naciśnięciu klawisza Esc na klawiaturze Zamknij - naciśnięcie tego klawisza powoduje zamknięcie okna dialogowego bez generacji schodów kręconych Klatki schodowe Klatki schodowe - ogólne Konstrukcja typowa służy do definicji klatek schodowych. Aby rozpocząć definicję klatek schodowych, należy: wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje parametryczne / Klatki schodowe nacisnąć ikonę. Po wskazaniu punktów charakterystycznych klatki schodowej (definicja punktów P1, P2 i P3 pokazana jest na poniższym rysunku) na ekranie pojawia się okno dialogowe Klatki schodowe.

208 strona: 208 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Opcje znajdujące się w prezentowanym poniżej oknie dialogowym pozwalają na definicję geometrii klatki schodowej. W górnej części okna dialogowego znajdują się opcje: klawisz Zmień wysokość - naciśnięcie tej opcji powoduje zmianę wysokości klatki schodowej (zmienioną wartość wysokości należy pisać w polu edycyjnym) Generuj linie wykorzystywane do definicji barierek - jeżeli ta opcja jest włączona, to tworzone są linie, które są używane do generacji barierek. Liczba poziomów jest wyznaczana z odległości punktów stanowiących podstawę do określenia geometrii klatki schodowej (pole edycyjne nie jest dostępne; liczba ta może zostać zmieniona po dodaniu lub usunięciu poziomów na zakładce Spoczniki i biegi schodów). W oknie dialogowym dostępne są trzy pola edycyjne, które umożliwiają definicję przesunięcia punktu wstawienia P1 wzdłuż trzech kierunków (x, y, z). W dolnej części okna dialogowego znajduje się opcja Kierunek pozwalająca na określenie, z której strony podłużnej osi klatki schodowej ma znajdować się pierwszy bieg schodów.

209 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Klatki schodowe - stopnie Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów stopni schodów. Po wybraniu zakładki Stopnie na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. W górnej części okna dialogowego określone mogą zostać parametry stopnia (poniższe parametry są dostępne, jeżeli włączona jest opcja Wstaw stopnie; jeżeli ta opcja jest wyłączona, to stopnie nie będą generowane): Stopnie jako części użytkownika wybrana może zostać baza stopni oraz rodzina elementów schodów; rodziny dostępne na liście wyboru są zdefiniowane w oknie dialogowym Menedżer rodzin - aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz i w oknie dialogowym Menedżer rodzin dodać rodzinę do listy wybrany może zostać profil stopnia określone mogą zostać wymiary wybranego typu stopnia. Stopnie jako gięta blacha wybrany może zostać typ blachy giętej: lub

210 strona: 210 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika wybrana może zostać grubość blachy i grubość blachy łączącej; rodziny dostępne na liście wyboru są zdefiniowane w oknie dialogowym Menedżer rodzin - aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz i w oknie dialogowym Menedżer rodzin dodać rodzinę do listy wybrany może zostać sposób łączenia: na śruby lub połączenie spawane określone mogą zostać wymiary wybranego typu stopnia. W dolnej części okna dialogowego znajdują się również listy wyboru parametrów śrub (średnica śruby i klasa śruby); naciśnięcie klawisza Ustawienia powoduje otwarcie okna dialogowego Parametry śrub Klatki schodowe - kratki pomostowe Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów kratek pomostowych. Po wybraniu zakładki Kratki pomostowe na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. W górnej części okna dialogowego określone mogą zostać parametry blach lub kratek stanowiących poziome elementy klatki schodowej (spoczniki). W przypadku wybrania kratek pomostowych można zdefiniować następujące parametry: nazwa kratki, ciężar jednostkowy (kg/m 2 ) i rodzinę.

211 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 211 W przypadku wybrania blach można zdefiniować następujące parametry: grubość blachy, materiał i rodzinę Klatki schodowe - spoczniki i biegi schodów Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów spoczników i biegów schodów. Po wybraniu zakładki Spoczniki i biegi schodów na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Na powyższej zakładce prezentowane są tabele zawierające informacje na temat wygenerowanych spoczników i biegów schodów. Na zbiorze spoczników schodów możemy dokonywać następujących operacji: dodawania spoczników; można tego dokonać na dwa sposoby: 1 naciskając klawisz Dodaj > i wskazując na rysunku punkt, w którym utworzony ma zostać spocznik 2 naciskając klawisz Dodaj na poziomie i podając numer poziomu, na którym dodany ma zostać spocznik usuwania spoczników; aby tego dokonać, należy wybrać spocznik na liście i nacisnąć klawisz Usuń.

212 strona: 212 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Lista zamocowań jest automatycznie sortowana według spoczników. Właściwości spoczników dostępne są po wybraniu na liście (spocznik jest podświetlany w tabeli) i naciśnięciu klawisza Właściwości. Zmiana parametrów wybranego spocznika jest możliwa w oknie dialogowym Właściwości spocznika. Po prawej stronie okna dialogowego znajduje się lista biegów schodów, które są automatycznie dodawane do listy po dodaniu spoczników. Właściwości biegu schodów dostępne są po wybraniu na liście (bieg jest podświetlany w tabeli) i naciśnięciu klawisza Właściwości. Zmiana parametrów wybranego biegu schodów jest możliwa w oknie dialogowym Właściwości biegu schodów. W dolnej części okna dialogowego znajduje się pole wyboru Użyj szablon, które zawiera zdefiniowane przez użytkownika szablony (schematy) klatek schodowych. Po zdefiniowaniu geometrii klatki schodowej można zapisać taki układ podając nazwę w polu Użyj szablon i naciskając klawisz Zapisz jako szablon. W przyszłości po rozpoczęciu definicji klatki schodowej i wybraniu nazwy zapisanego szablonu wszystkie parametry w oknie dialogowym zostaną ustawione tak jak zostały zapisane w szablonie. W dolnej części okna dialogowego znajdują się następujące klawisze: Zastosuj - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanej w oknie dialogowym klatki schodowej bez zamykania okna dialogowego Klatki schodowe; pozwala to na sprawdzenie poprawności utworzonej klatki schodowej OK - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanej w oknie dialogowym klatki schodowej i zamknięcie okna dialogowego Klatki schodowe Ukryj - naciśnięcie tego klawisza powoduje, że okno dialogowe do definicji klatki schodowej przestaje być widoczne na ekranie; powrót do prezentacji okna dialogowego na ekranie jest możliwy po naciśnięciu klawisza Esc na klawiaturze Zamknij - naciśnięcie tego klawisza powoduje zamknięcie okna dialogowego bez generacji klatki schodowej Klatki schodowe - właściwości spoczników Po wybraniu na liście spocznika (spocznik jest podświetlany w tabeli) i naciśnięciu klawisza Właściwości otwierane jest okno dialogowe Właściwości spoczników pokazane na poniższym rysunku.

213 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 213 Okno dialogowe składa się z dwóch zakładek: Ogólne i Kratki/blachy. Zakładka Ogólne Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na definicję geometrii spocznika. W górnej części okna dialogowego znajdują się opcje: Pierwsza belka i Druga belka. Jeżeli opcje te są włączone, to spocznik będzie miał dodatkowo belki poprzeczne. Pierwsza belka jest położona dalej od biegu schodów, a druga bliżej. W polach edycyjnych podane mogą zostać charakterystyczne odległości belek. W dolnej części okna dialogowego znajduje się opcja Podparcie kratek; jej włączenie powoduje, że dodatkowo stosowany jest płaskownik podpierający kratkę pomostową (płaskownik jest spawany do belki policzkowej poniżej kratek pomostowych). Jeżeli włączona jest jedna z dwóch opcji: Pierwsza belka lub Druga belka, to dostępne są pola edycyjne służące do podania grubości spoin łączących belki spocznikowe i belki policzkowe. Opcje znajdujące się w prawej części okna dialogowego pozwalają na przypisanie następujących atrybutów do belek i podparcia kratek pomostowych: profili prętów, typów rodzin prętów i materiału. Zakładka Kratki/blachy Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie wymiarów (kratki/blachy, odległości od krawędzi itp.). Dodatkowo podany może zostać kierunek nośny kratki pomostowej (te opcje nie są dostępne dla blach); ułożenie kratki pokazano schematycznie na poniższym rysunku. Profile dostępne na liście wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na liście wyboru są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy Klatki schodowe - właściwości biegu schodów Po wybraniu na liście biegu schodów (bieg jest podświetlany w tabeli) i naciśnięciu klawisza Właściwości otwierane jest okno dialogowe Właściwości biegu schodów pokazane na poniższym rysunku.

214 strona: 214 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W górnej części okna dialogowego podane mogą zostać wszystkie niezbędne wymiary biegu schodów. W polu edycyjnym Liczba stopni dokonana może zostać zmiana liczby stopni w biegu schodów. W dolnej części okna dialogowego znajdują się również następujące opcje: Pierwszy stopień - włączenie tej opcji powoduje, że pierwszy stopień biegu schodów jest generowany na dolnym poziomie; wyłączona opcja oznacza, że stopień nie jest generowany na dolnym poziomie, natomiast blacha lub kratka spocznika jest odpowiednio przedłużana na dolnym spoczniku Ostatni stopień - włączenie tej opcji powoduje, że włączenie tej opcji powoduje, że ostatni stopień biegu schodów jest generowany na górnym poziomie; wyłączona opcja oznacza, że stopień nie jest generowany na górnym poziomie, natomiast blacha lub kratka spocznika jest odpowiednio przedłużana na górnym spoczniku Trzy typy biegu schodów: z obydwoma spocznikami i bez dolnego spocznika (opcje sa dostępne jedynie dla spocznika na poziomie 0) - włączenie biegu schodów bez spocznika powoduje, że spocznik nie będzie generowany na poziomie 0 (bieg schodów jest skracany i rozpoczyna się powyżej poziomu 0). Opcje znajdujące się w prawej, górnej części okna dialogowego pozwalają na przypisanie następujących atrybutów do belek policzkowych: profili prętów, typów rodzin prętów i materiału. Profile dostępne na liście wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na liście wyboru są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy.

215 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: Barierki Barierki - geometria Konstrukcja typowa służy do definicji geometrii barierek stalowych. Aby rozpocząć definicję barierek, należy: wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje parametryczne / Barierki nacisnąć ikonę. Po wskazaniu istniejącej polilinii na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Wszystkie części barierki wchodzą w skład jednego obiektu. Elementy połączeniowe, spawane do obcych elementów konstrukcji, na której zamocowana jest barierki, również są integralną częścią obiektu barierki. Elementy składowe barierki pokazano na poniższym rysunku.

216 strona: 216 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Podstawową definicją przy tworzeniu barierek jest wskazanie polilinii; polilinia może składać się z odcinków prostych lub łuków. Odcinki proste mogą być nachylone pod pewnym kątem, ale nie mogą być odcinkami pionowymi (równoległymi do osi Z układu LUW); łuki zdefiniowane w polilinii muszą być równoległe do płaszczyzny poziomej (XY układu LUW). W górnej części okna dialogowego wybrany może zostać typ barierki: typ 1 typ 2 typ 3. Geometria polilinii wyznacza długość barierki; zakłada się, że barierka jest generowana na całej długości polilinii - oznacza to, że zewnętrzna krawędź poręczy powinna znajdować się w początku lub końcu polilinii. Możliwa jest dodatkowa definicja ofsetów (przesunięcia wzdłuż polilinii) na początku lub na końcu barierki (patrz rysunek poniżej). Jeżeli wartość ofsetu jest różna od zera, to na początku lub na końcu barierki barierka będzie wydłużana lub skracana w stosunku do długości polilinii. Dodatnia wartość ofsetu powoduje skrócenie poręczy, a ujemna wartość ofsetu - wydłużenie poręczy. Dodatkowo na poniższym rysunku pokazano możliwość definicji przesunięcia barierki w kierunku prostopadłym do kierunku zdefiniowanej polilinii (parametr Przesunięcie - głębokość).

217 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 217 Pozostałe wymiary barierki mogą być zdefiniowane w oknie dialogowym tak jak pokazano na poniższym rysunku (przykładowo pokazano dla typu 1 barierki). W dolnej części zakładki znajduje się przelicznik rozstawu głównych słupków na podstawie jednej z podanych wartości: rozstawu słupków lub liczby słupków. Naciśnięcie klawisza Modyfikuj powoduje przeliczenie rozstawu słupków. Po zdefiniowaniu geometrii barierki i przejściu na zakładkę Profile na ekranie pojawia się okno dialogowe Barierki - profile Barierki - profile Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na wybór profili dla elementów składowych barierki. Po wybraniu zakładki Profile na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

218 strona: 218 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W górnej części okna dialogowego określone mogą zostać parametry profili dla następujących elementów barierki: poręczy, słupków oraz opcjonalnie dla szyny pośredniej i szyny dolnej. Szyny dolne i pośrednie będą generowane, jeżeli włączone zostaną opcje Szyna środkowa i Szyna dolna (dostępne stają się wtedy listy wyboru typu profilu i typu rodziny). Słupki są zawsze pionowymi profilami (ich kierunek jest zgodny z kierunkiem osi Z układu LUW). Możliwe jest przesunięcie barierki w kierunku prostopadłym do kierunku zdefiniowanej polilinii (patrz poniżej opis opcji Przesunięcie - głębokość). Słupki są ustawione w taki sposób, aby oś większego momentu bezwładności znajdowała się w płaszczyźnie barierki. Profile poręczy, słupków i szyn dostępne na listach wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili poręczy, słupków i szyn, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na listach wyboru dla Poręczy, Słupków i Szyn są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy dostępnych rodzin, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. UWAGA: Na liście profili poręczy i szyn mogą się znajdować tylko niektóre typy profili (lista jest filtrowana do kilku typów profili); jeżeli na liście wyboru profili nie znajduje się żaden profil, to należy nacisnąć

219 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 219 klawisz i w oknie dialogowym Lista profili dodać do listy profili odpowiedni typ profilu; na liście profili mogą znajdować się następujące typy profili: - poręcz: rury okrągłe i prostokątne, kątowniki, płaskowniki, ceowniki, profile okrągłe - szyny: rury okrągłe i prostokątne, kątowniki, płaskowniki, profile okrągłe. Po wybraniu profili dla poszczególnych elementów barierki i przejściu na zakładkę Szczegóły na ekranie pojawia się okno dialogowe Barierki - szczegóły Barierki - szczegóły Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie szczegółów konstrukcyjnych dla poręczy i słupków. Po wybraniu zakładki Szczegóły na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. W górnej części okna dialogowego wybrany może zostać typ geometrii poręczy barierki. Poręcz jest ciągłym profilem na całej długości polilinii. Słupki są docinane i spawane do poręczy warsztatowymi lub montażowymi spoinami pachwinowymi o grubości podawanej przez użytkownika w oknie dialogowym (opcja Grubość spoiny znajdująca się w środkowej części powyższego okna dialogowego).

220 strona: 220 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Jeżeli poręcz jest wykonana z kątownika, to usytuowanie poręczy względem słupka jest takie jak pokazano na poniższym rysunku. Jeśli poręcz jest wykonana z płaskownika, to umieszczana jest poziomo. Dla innych typów profili poręcz jest ustawiana w taki sposób, aby oś większego momentu bezwładności była prostopadła do płaszczyzny poręczy. Poręcz jest traktowana w taki sam sposób jak szyny (środkowa i dolna) definiowane w barierce. Dostępne są następujące typy poręczy: prosty: poręcz jest cięta płaszczyzną pionową na początku i końcu barierki pionowy: poręcz na początku i końcu barierki jest zakończona pionowym odcinkiem wykonanym z tego samego profilu co cała poręcz; poręcz i pionowy odcinek są przycięte w taki sposób, że płaszczyzna cięcia jest dwusieczną kąta pomiędzy poręczą i pionowym zakończeniem poręczy; pionowe zakończenie poręczy jest spawane do poręczy spoiną warsztatową o grubości spoin równej grubości ścianek poręczy; dla tego typu zakończenia poręczy definiowana jest długość pionowej części poręczy L kolanko: poręcz na początku i końcu barierki jest zakończona zagiętą częścią; zagięta część może być segmentem wykonanym z tego samego profilu co cała poręcz (wyłączona opcja Wstaw kolanko) lub dodatkowym kolankiem wykonanym z tego samego profilu co poręcz i dospawanym do poręczy spoiną warsztatową o grubości spoin równej grubości ścianek poręczy (włączona opcja Wstaw kolanko); dla tego typu zakończenia poręczy definiowane są następujące parametry: długość pionowej części poręczy L oraz promień zagięcia poręczy R

221 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 221 ucho: poręcz na początku i końcu barierki jest zakończona dwoma zagiętymi częściami; zagięte części mogą być segmentami wykonanymi z tego samego profilu co cała poręcz (wyłączona opcja Wstaw kolanko) lub dodatkowymi kolankami wykonanymi z tego samego profilu co poręcz i dospawanymi do poręczy spoinami warsztatowymi o grubości spoin równej grubości ścianek poręczy (włączona opcja Wstaw kolanko); dla tego typu zakończenia poręczy definiowane są następujące parametry: długość pionowej części poręczy L oraz promień zagięcia poręczy R. Dodatkowo dostępne są następujące sposoby zakończenia słupków (połączenie z poręczą): - profile słupków są docinane w taki sposób, aby dopasować zakończenie słupka do kształtu poręczy; słupek jest z boków symetrycznie ścinany (płaszczyzny cięcia są wyznaczane poprzez podanie wartości kąta alfa, która musi być mniejsza od 90 stopni); dodatkowo podany musi zostać wymiar B - profile słupków są docinane w taki sposób, aby powierzchnia górna słupka była docięta płaszczyzną poziomą poniżej poręczy; słupek jest z boków symetrycznie ścinany (płaszczyzny cięcia są wyznaczane poprzez podanie wartości kąta alfa, która musi być mniejsza od 90 stopni); dodatkowo podane muszą zostać wymiary B i C - profile słupków przycinane płaszczyzną pionową; dodatkowo podany musi zostać wymiar D (odstęp pomiędzy słupkiem i poręczą) - profile słupków są przedłużane do poziomu poziomej osi poręczy, a następnie są dopasowywane do kształtu poręczy; dodatkowo podany musi zostać wymiar E (odstęp pomiędzy słupkiem i poręczą)

222 strona: 222 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika - profile słupków są ścinane na górze po skosie, a jeden z boków słupków jest przedłużany do osi poręczy; dodatkowo podany musi zostać wymiar F. W dolnej części okna dialogowego określone mogą zostać dwa parametry: - głębokość docięcia słupka do poręczy barierki - orientacja przekroju porzecznego słupków pośrednich; możliwe są dwa położenia: = zgodnie z orientacją słupków głównych = prostopadle do orientacji słupków głównych. Po określeniu szczegółów konstrukcyjnych poręczy/słupków i przejściu na zakładkę Szyny na ekranie pojawia się okno dialogowe Barierki - szyny Barierki - szyny Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie szczegółów konstrukcyjnych dla szyn barierki. Po wybraniu zakładki Szyny na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

223 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 223 W górnej części okna dialogowego określone mogą zostać parametry łączenia poręczy oraz szyn (pośrednich i dolnych) w przypadku, gdy została wybrana opcja Ciągłe w polu Szyny pośrednie. Dostępne są trzy możliwości: przycięcie po dwusiecznej i spawanie: szyny są przycinane w taki sposób, aby płaszczyzna cięcia była dwusieczną kąta pomiędzy łączonymi szynami; szyny są spawane spoiną warsztatową o grubości spoin równej grubości ścianek szyn zagięcie (ten typ łączenia jest dostępny tylko dla dwóch typów poręczy: prostego i pionowego); szyny są ciągłe na całej długości polilinii; w miejscach łączenia szyn odcinki są zaginane; dla tego typu łączenia szyn definiowany jest promień zagięcia R kolanko: szyny są łączone dodatkowymi kolankami wykonanymi z tego samego profilu co poręcz i dospawanymi do szyn spoinami warsztatowymi o grubości spoin równej grubości ścianek szyn; dla tego typu łączenia szyn definiowany jest promień zagięcia R. W dolnej części okna dialogowego określone mogą zostać parametry szyn (pośrednich i dolnych) - parametry szyn pośrednich i dolnych są takie same. Dostępne są trzy możliwości: szyny przerywane (nieciągłe) - szyny są odcinkami pomiędzy kolejnymi słupkami; oś profilu szyny znajduje się w płaszczyźnie barierki; geometria odcinków szyn jest dopasowywana do słupków; szyny są spawane do słupków przy pomocy warsztatowych spoin pachwinowych o grubości podawanej przez użytkownika (pole edycyjne Gr. spoiny) szyny ciągłe - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to zasady łączenia szyn są takie same jak łączenia poręczy; profil szyny jest licowany z krawędzią słupków i spawany do słupków przy pomocy warsztatowych spoin pachwinowych o grubości podawanej przez użytkownika (pole edycyjne Gr. spoiny); dostępne są dwie możliwości licowania szyn do słupków: Przód i Tył (przed lub za płaszczyzną barierki) - interpretacja powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej słupków (przodu i tyłu) jest pokazana na poniższym rysunku dla szyn z płaskowników szyny przechodzące przez słupki - jeżeli ta opcja zostanie wybrana, to profile szyn są ciągłe na długości polilinii definiującej geometrię barierki; słupki są wiercone lub cięte w taki sposób, aby zostały dopasowane do kształtu szyn; szyny są spawane do zewnętrznych powierzchni słupków spoinami czołowymi o podanej grubości; dla tego sposobu ustawienia szyn nie są dostępne opcje dotyczące licowania.

224 strona: 224 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika zewnętrzny wewnętrzny szyna przechodząca przez słupki W przypadku gdy szyny są wykonane z kątowników licowanie jest przeprowadzane w inny sposób (patrz rysunek poniżej) - poziome ramię kątownika szyny jest docinane do kształtu słupka i cały kątownik jest spawany do słupka.

225 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 225 Dla szyn wykonanych z kątowników dostępna jest jedna możliwość ustawienia profili szyny - odbicie lustrzane. Jeżeli włączona jest opcja Lustro, to położenie szyn zrobionych z kątowników jest takie, jak pokazano na rysunku poniżej. Opcja Lustro nie jest dostępna dla innych typów profili niż kątowniki. W dolnej części okna dialogowego znajduje się pole Płaskownik. Opcje znajdujące się w tym polu pozwalają na ustawienie szyn wykonanych z płaskowników pionowo lub poziomo (patrz poniższy rysunek); opcje dostępne są również jedynie dla dwóch typów szyn: nieciągłych i przechodzących przez słupki.

226 strona: 226 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Po określeniu szczegółów konstrukcyjnych szyn i przejściu na zakładkę Słupki pośrednie na ekranie pojawia się okno dialogowe Barierki - słupki pośrednie Barierki - słupki pośrednie Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie szczegółów konstrukcyjnych dla słupków pośrednich barierki. Po wybraniu zakładki Słupki pośrednie na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

227 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 227 W górnej części prezentowana jest tabela zawierająca opis utworzonych dla barierki słupków pośrednich; wartości znajdujące się w poszczególnych polach tabeli mogą być edytowane przy pomocy opcji znajdujących się poniżej tabeli. Po określeniu szczegółów konstrukcyjnych słupków pośrednich i przejściu na zakładkę Mocowanie na ekranie pojawia się okno dialogowe Barierki - mocowanie Barierki - mocowanie Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie szczegółów mocowania barierki do pozostałych elementów konstrukcji. Po wybraniu zakładki Mocowanie na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. W powyższym oknie dialogowym określony może zostać sposób mocowania barierki do innych elementów konstrukcji. Słupki mogą być połączone z elementami podparcia wybieranymi na podczas uruchamiania makra Barierki. W powyższym oknie dialogowym dostępnych jest pięć sposobów mocowania: Nie generuj - wybranie tej opcji powoduje, że połączenia z innymi elementami konstrukcji nie są tworzone, a użytkownik może jedynie określić wartość przedłużenia słupków poniżej poziomu zerowego (ujemna wartość tego parametru jest traktowana jako skrócenie słupków) Spawane - słupki są docinane do elementów podpierających i spawane do nich montażowymi spoinami pachwinowymi o grubości podanej przez użytkownika

228 strona: 228 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Do powierzchni górnej - słupki są łączone z elementami podpierającymi poprzez połączenie na śruby (blachą czołową o wymiarach podanych w oknie dialogowym); blachy czołowe są licowane do poziomej powierzchni elementów podpierających; blachy czołowe są spawane do słupków spoinami warsztatowymi Do powierzchni bocznej - słupki są łączone z elementami podpierającymi poprzez połączenie na śruby (kołową lub prostokątną blachą czołową o wymiarach podanych w oknie dialogowym); blachy czołowe są licowane do pionowej powierzchni elementów podpierających; blachy czołowe są spawane do słupków spoinami warsztatowymi; możliwe są dwie sytuacje w zależności od odległości pomiędzy słupkiem i powierzchni profilu podpierającego: - jeżeli odległość D jest mniejsza niż (gr. blachy + 5 mm), to blacha jest spawana do boku słupka (patrz rysunek poniżej) - jeżeli odległość D jest większa niż (gr. blachy + 5 mm), to do słupka dodawany jest element poziomy o profilu takim samym jak profil słupka; ten element jest spawany do słupka spoina warsztatową (patrz rysunek poniżej). NF P słupki są docinane zgodnie z zasadami normy NF P ; możliwe są cztery sytuacje: - żebro; przy tym sposobie mocowania słupki są połączone śrubami z żebrem, które jest przyspawane do pręta podpierającego; ten typ mocowania jest możliwy do zrealizowana tylko wtedy, gdy kształt (dopuszczalne są następujące profile pręta podpierającego: dwuteowniki lub ceowniki) i

229 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 229 położenie pręta podpierającego pozwala na utworzenie żebra; żebro jest zawsze łączone ze środnikiem profilu pręta podpierającego - kątownik (wewnętrzny) przy tym sposobie mocowania słupki są łączone z profilem pręta podpierającego przy pomocy nakładki (kątownika), która jest mocowana przy pomocy śrub do środnika pręta podpierającego; ten typ mocowania jest możliwy do zrealizowana tylko wtedy, gdy kształt (dopuszczalne są następujące profile pręta podpierającego: dwuteowniki lub ceowniki) i położenie pręta podpierającego pozwala na ustawienie kątownika (nakładki); kątownik jest zawsze łączony ze środnikiem profilu pręta podpierającego kątowniki mogą znajdować się z przoduò, z tyłuò lub po obu stronach słupka w odniesieniu do zdefiniowanej na początku polilinii - kątownik (zewnętrzny) przy tym sposobie mocowania słupki są łączone z profilem pręta podpierającego przy pomocy nakładki (kątownika), która jest spawana do zewnętrznych krawędzi pręta podpierającego; ten typ mocowania jest możliwy do zrealizowana dla każdego typu profili pręta podpierającego; kątownik może być spawany zarówno do półek, jak i każdej innej powierzchni profilu podpierającego kątowniki mogą znajdować się z przoduò, z tyłuò lub po obu stronach słupka w odniesieniu do zdefiniowanej na początku polilinii

230 strona: 230 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika - blacha przy tym sposobie mocowania słupki są łączone z profilem pręta podpierającego przy pomocy blachy spawanej zarówno do słupka, jak i profilu podpierającego; ten typ mocowania jest możliwy do zrealizowana dla każdego typu profili pręta podpierającego; blacha może być spawana zarówno do półek, jak i każdej innej powierzchni profilu podpierającego W dolnej części okna dialogowego znajdują się listy wyboru parametrów śrub (średnica śruby i klasa śruby) - są one dostępne dla dwóch ostatnich typów mocowania; naciśnięcie klawisza Ustawienia powoduje otwarcie okna dialogowego Parametry śrub. Po określeniu szczegółów połączenia barierki z elementami konstrukcji i przejściu na zakładkę Bortnice na ekranie pojawia się okno dialogowe Barierki - bortnice Barierki - bortnice Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na określenie parametrów bortnic. Po wybraniu zakładki Bortnice na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

231 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 231 Bortnica jest pionową blachą stanowiącą dolne ograniczenie; bortnica jest spawana do słupków barierki. Jeżeli bortnica ma być generowana w barierce, należy włączyć opcję Wstaw bortnicę znajdującą się w górnej części okna dialogowego. Jeśli opcja Wstaw bortnicę jest wyłączona, to bortnica nie będzie generowana (opcje znajdują się na pokazanej powyżej zakładce nie są dostępne). Profil bortnicy i typ rodziny dla bortnicy mogą zostać wybrane z list wyboru znajdujących się w górnej części okna dialogowego. Profile są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili, a rodziny są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Bortnice są zawsze płaskownikami ustawionymi równolegle do polilinii definiującej kształt barierki (patrz rysunek poniżej). Początek / koniec bortnicy jest zlicowany z krawędzią pierwszego/ostatniego słupka. Dostępne są trzy położenia bortnicy względem słupków barierki: - spawane do wewnętrznej powierzchni słupków - w osi słupków - spawane do zewnętrznej powierzchni słupków (ten przypadek jest pokazany na poniższym rysunku).

232 strona: 232 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Jeżeli wybrana została opcja W osi (przerywana), to bortnica jest tworzona z oddzielnych odcinków montowanych pomiędzy słupkami barierki (patrz rysunek poniżej). Bortnica jest ustawiana w osi słupków i spawana do zewnętrznych powierzchni słupków za pomocą spoin czołowych. Należy zwrócić uwagę na to, że poszczególne odcinki bortnic muszą być dokładnie dopasowane do rozstawu słupków barierki.

233 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 233 Ponadto w powyższym oknie dialogowym określone mogą zostać następujące parametry: prześwit - odległość pomiędzy poziomem zerowym a dolną krawędzią bortnicy (patrz rysunek powyżej) promień gięcia - jeżeli bortnica ma być zakrzywiona, to w tym polu edycyjnym podana musi zostać wartość promienia gięcia grubość spoiny - grubość spoiny pachwinowej łączącej bortnicę ze słupkami barierki. W dolnej części okna dialogowego znajduje się pole wyboru Użyj szablon, które zawiera zdefiniowane przez użytkownika szablony (schematy) barierek. Po zdefiniowaniu geometrii barierki można zapisać taki układ podając nazwę w polu Użyj szablon i naciskając klawisz Zapisz jako szablon. W przyszłości po rozpoczęciu definicji barierki i wybraniu nazwy zapisanego szablonu wszystkie parametry w oknie dialogowym zostaną ustawione tak jak zostały zapisane w szablonie. W dolnej części okna dialogowego znajdują się następujące klawisze: Zastosuj - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanej w oknie dialogowym barierki bez zamykania okna dialogowego Barierki; pozwala to na sprawdzenie poprawności utworzonej barierki OK - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanej w oknie dialogowym barierki i zamknięcie okna dialogowego Barierki Ukryj - naciśnięcie tego klawisza powoduje, że okno dialogowe do definicji barierki przestaje być widoczne na ekranie; powrót do prezentacji okna dialogowego na ekranie jest możliwy po naciśnięciu klawisza Esc na klawiaturze Zamknij - naciśnięcie tego klawisza powoduje zamknięcie okna dialogowego bez generacji barierki.

234 strona: 234 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika 21.9.Drabiny Drabiny - położenie Konstrukcja typowa służy do definicji geometrii drabin stalowych. Aby rozpocząć definicję drabiny, należy: wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje parametryczne / Drabiny nacisnąć ikonę. Po wskazaniu punktu definiującego poziom dolnego chodzenia P1 (poziom ten może być w oknie dialogowym poprawiony o grubość kratek pomostowych), punktu definiującego poziom górnego chodzenia P2 (poziom ten może być w oknie dialogowym poprawiony o grubość kratek pomostowych) oraz punktu leżącego w płaszczyźnie drabiny (definicja punktów P1, P2 i P3 pokazana jest na schematycznym rysunku poniżej) na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. Wszystkie części drabiny wchodzą w skład jednego obiektu. Elementy połączeniowe, spawane do obcych elementów konstrukcji, na której zamocowana jest drabina, również są integralną częścią obiektu drabiny. Drabina składa się z następujących elementów: Pręty pionowe Szczeble

235 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 235 Elementy mocujące (kątowniki, blachy, śruby) Kosze ochronne (patrz makro Kosze ochronne). Schemat postępowania przy definicji drabiny wygląda następująco: wskazanie dwóch punktów (na dolnym i górnym poziomie) definiujących geometrię drabiny - wykonywane przed otwarciem okna dialogowego wskazanie elementów konstrukcji, do których drabina będzie mocowana i poziomów, na których generowane będą zamocowania określenie innych parametrów w oknie dialogowym zaakceptowanie wprowadzonych danych (po naciśnięciu klawisza Zastosuj lub OK) połączone z wygenerowaniem na rysunku obiektu drabiny. Opcje znajdujące się na zakładce Położenie pozwalają na definicję następujących parametrów (patrz poniższy rysunek): A - odległość między wskazanym punktem P1 a dolnym poziomem chodzenia (grubość kratki pomostowej, warstw wykończeniowych) B - odległość między wskazanym punktem P2 a górnym poziomem chodzenia (grubość kratki pomostowej, warstw wykończeniowych) C - przesunięcie osi drabiny w kierunku poziomym w stosunku do położenia wskazanego punktu P2 D - odległość od osi drabiny do konstrukcji (wskazanego punktu P2). Dodatkowo w oknie dialogowym podawana jest różnica pomiędzy poziomami chodzenia. Po zakończeniu definicji położenia elementów drabiny i przejściu na zakładkę Pręty pionowe na ekranie pojawia się okno dialogowe Drabiny - pręty pionowe.

236 strona: 236 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Drabiny - pręty pionowe Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na wybór profilu, z jakiego będą wykonane pionowe elementy drabiny, rodziny do jakiej należeć będą te elementy oraz materiału. Po wybraniu zakładki Pręty pionowe na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku. W obecnej wersji programu dostępne są trzy typy przedłużenia pionowych elementów drabiny: - typ1: prosty - typ2: rozszerzony - typ3: prosty/rozszerzony. Dla wybranego typu użytkownik ma możliwość ustalenia parametrów (patrz poniższy rysunek): A - pionowa długość odcinka skośnego (odgięcia) - parametr dostępny jedynie dla typu 3 B - długość poszerzonego rozstawu elementów - parametr dostępny jedynie dla typu 2 i 3 C - rozstaw elementów H - wysokość przedłużenia elementów powyżej górnego poziomu chodzenia (w zależności od wysokości barierki na górnym poziomie) R - promień gięcia elementów (opcja niedostępna dla spawanego kształtowania poszerzenia) - parametr dostępny jedynie dla typu 2 i 3.

237 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 237 W prawym, górnym rogu okna dialogowego znajdują się opcje, które pozwalają na wybór sposobu kształtowania poszerzenia elementów pionowych (spawanie lub gięcie). Opcje znajdujące się w dolnej części okna dialogowego pozwalają na przypisanie następujących atrybutów do prętów generowanej drabiny: profili prętów pionowych, typów rodzin prętów pionowych i materiału. Profile dostępne na liście wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na liście wyboru są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. Po zakończeniu określania parametrów prętów pionowych drabiny i przejściu na zakładkę Szczeble na ekranie pojawia się okno dialogowe Drabiny - szczeble Drabiny - szczeble Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na definicję danych dotyczących szczebli drabiny: rodzaju profilu, typu rodziny i materiału. Po wybraniu zakładki Szczeble na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

238 strona: 238 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Opcje znajdujące się na tej zakładce pozwalają na rozkład szczebli na długości drabiny; umożliwiają to następujące parametry (patrz rysunek poniżej): A - pionowy rozstaw szczebli B - odległość od dolnego poziomu chodzenia do najniższego szczebla C - odsunięcie pionowe najwyższego szczebla w stosunku do górnego poziomu chodzenia.

239 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 239 Wielkości A, B i C pozostają w ścisłej zależności między sobą; domyślnie wartość C przyjmowana jest jako 0 (najwyższy szczebel znajduje się równo z górnym poziomem chodzenia). W przypadku, gdy dla określonych wartości A i C, wymiar B jest zbyt mały, aby można było zamocować najniższy szczebel, to wartość parametru C jest automatycznie dostosowywana. Na zakładce podawana jest również informacja na temat różnicy poziomów chodzenia górnego i dolnego. W prawym, górnym rogu okna dialogowego dokonany może zostać wybór sposobu zamocowania szczebla do prętów pionowych (to które opcje są dostępne w tym polu okna dialogowego zależy od profilu, z jakiego wykonane są elementy pionowe); w obecnej wersji programu dostępne są opcje: Dla kątowników i płaskowników: Połączenie proste (szczebel jest zlicowany) i Połączenie w otworze (patrz poniższy rysunek) Połączenie proste Połączenie w otworze Dla elementów rurowych: Połączenie dopasowane i Połączenie z podcięciem (patrz poniższy rysunek) Połączenie dopasowane Połączenie z podcięciem Opcje znajdujące się w dolnej części okna dialogowego pozwalają na przypisanie następujących atrybutów do szczebli generowanej drabiny: profili prętów, typów rodzin prętów i materiału. Profile dostępne na liście wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na liście wyboru są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. UWAGA: Na liście profili mogą się znajdować tylko niektóre typy profili (lista jest filtrowana do kilku typów profili); jeżeli na liście wyboru profili nie znajduje się żaden profil, to należy nacisnąć klawisz i w oknie dialogowym Lista profili dodać do listy profili odpowiedni typ profilu; na liście profili szczebli mogą znajdować się następujące typy profili: kątowniki, płaskowniki i profil o kształcie rury. Po zakończeniu określania parametrów prętów pionowych drabiny i przejściu na zakładkę Połączenia na ekranie pojawia się okno dialogowe Drabiny - połączenia Drabiny - połączenia Na zakładce Połączenia prezentowana jest tabela zamocowań drabiny (jeżeli generowana jest nowa drabina, to tabela ta jest pusta). Po wybraniu zakładki Połączenia na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

240 strona: 240 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W poszczególnych kolumnach tabeli połączeń wyświetlane są kolejno następujące informacje: - numer zamocowania - poziom względem dolnego poziomu chodzenia - typ zamocowania. Na zbiorze zamocowań drabiny możemy dokonywać następujących operacji: dodawania połączeń; można tego dokonać na dwa sposoby: 1 wskazując istniejące elementy konstrukcji (poziome belki), do których mocowana będzie drabina (po naciśnięciu klawisza Do wybranego elementu >) - w tym przypadku wygenerowane zostaną wszystkie elementy połączenia wraz ze śrubami 2 podając poziomy zamocowań (wpisując poziom względem dolnego poziomu chodzenia w polu Poziom i naciskając klawisz Na poziomie) - w tym przypadku wygenerowane zostaną elementy połączenia spawane do drabiny i opcjonalnie śruby usuwania zamocowań; aby tego dokonać, należy wybrać zamocowanie na liście połączeń i nacisnąć klawisz Usuń przejmowania od wybranego zamocowania cech geometrycznych. Lista zamocowań jest automatycznie sortowana według poziomów. Włączenie opcji Oparcie drabiny na dolnym poziomie powoduje, że drabina będzie połączona z dolnym poziomem chodzenia; oznacza to dodanie do listy połączeń dodatkowego zamocowania do dolnego poziomu. Jeśli opcja jest wyłączona, to połączenie drabiny z dolnym poziomem chodzenia nie będzie tworzone.

241 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 241 Poniżej tabeli zamocowań znajdują się listy wyboru parametrów śrub (średnica śruby i klasa śruby); naciśnięcie klawisza Ustawienia powoduje otwarcie okna dialogowego Parametry śrub. Właściwości zamocowania dostępne są po wybraniu na liście zamocowania (zamocowanie jest podświetlane w tabeli) i naciśnięciu klawisza Właściwości. Zmiana parametrów wybranego połączenia jest możliwa w oknie dialogowym Właściwości połączenia. W dolnej części okna dialogowego znajduje się pole wyboru Użyj szablon, które zawiera zdefiniowane przez użytkownika szablony (schematy) drabin. Po zdefiniowaniu geometrii drabiny i parametrów jej elementów składowych można zapisać taki układ podając nazwę w polu Użyj szablon i naciskając klawisz Zapisz jako szablon. W przyszłości po rozpoczęciu definicji drabiny i wybraniu nazwy zapisanego szablonu wszystkie parametry w oknie dialogowym zostaną ustawione tak jak zostały zapisane w szablonie. W dolnej części okna dialogowego znajdują się następujące klawisze: Zastosuj - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanej w oknie dialogowym drabiny bez zamykania okna dialogowego Drabiny; pozwala to na sprawdzenie poprawności utworzonej drabiny OK - naciśnięcie tego klawisza powoduje generację zdefiniowanej w oknie dialogowym drabiny i zamknięcie okna dialogowego Drabiny Ukryj - naciśnięcie tego klawisza powoduje, że okno dialogowe do definicji drabiny przestaje być widoczne na ekranie; powrót do prezentacji okna dialogowego na ekranie jest możliwy po naciśnięciu klawisza Esc na klawiaturze Zamknij - naciśnięcie tego klawisza powoduje zamknięcie okna dialogowego bez generacji drabiny Właściwości połączenia Po wybraniu na liście zamocowania (zamocowanie jest podświetlane w tabeli) i naciśnięciu klawisza Właściwości otwierane jest okno dialogowe Właściwości połączenia pokazane na poniższym rysunku.

242 strona: 242 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika W powyższym oknie dialogowym uruchomianym dla wybranego połączenia określony może zostać typ połączenia (blachą lub na kątowniki) oraz podana może zostać liczba łączników w połączeniu (1 śruba lub 2 śruby). Poniżej znajdują się pola wyboru, w których określone mogą zostać: rodzaj profilu i materiał z jakiego wykonane będzie połączenie. Profile dostępne na liście wyboru są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Okno dialogowe przyjmuje wygląd w zależności od typu połączenia dla jakiego zostało wywołane i sposobu w jaki połączenie zostało zdefiniowane (wybór pręta konstrukcji lub poziomu). W programie dostępne są następujące typy połączeń: połączenie zakładkowe za pomocą blach zdefiniowane za pomocą wskazania profilu konstrukcji; dla tego typu połączenia automatycznie wygenerowane zostaną łączniki na podstawie grubości blach wchodzących w skład połączenia; istnieje możliwość wygenerowania żebra (spawanego do elementu konstrukcji) na całej wysokości profilu lub na podanej wysokości połączenie zakładkowe za pomocą blach zdefiniowane za pomocą poziomu względnego; w przypadku gdy typ połączenia zakładkowego został wybrany dla połączenia zdefiniowanego przez wskazanie poziomu (na którym ma się znaleźć połączenie); istnieje możliwość wygenerowania łączników w blasze spawanej do drabiny; długość łączników dobierana jest na podstawie sumy grubości blach wchodzących w skład połączenia, dlatego należy wybrać w dodatkowym polu wyboru grubość blachy nie wchodzącej w skład obiektu drabiny zamocowanie za pomocą kątowników; zasady generowania łączników jak dla połączenia zakładkowego zamocowanie za pomocą blachy stopowej (mocowanie do dolnego poziomu chodzenia); długość łącznika zostaje dobrana na podstawie sumy grubości blach wchodzących w skład połączenia; w oknie dialogowym można również włączyć generację dodatkowej blachy używanej przy mocowaniu drabiny do kratek pomostowych (grubość tej blachy zostaje uwzględniona przy określaniu długości łącznika) Przykład definicji drabiny UWAGA: Drabina została zdefiniowana w ramie trójwymiarowej, której rysunek pokazano na poniższym rysunku.

243 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 243 Aby zdefiniować drabinę, należy: zdefiniować ramę przestrzenną pokazaną na powyższym rysunku wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje parametryczne / Drabina lub nacisnąć ikonę wskazać trzy punkty definiujące położenie drabiny: P1, P2 i P3 - patrz powyższy rysunek w oknie dialogowym Drabiny na zakładce Położenie przyjąć wymiary drabiny tak jak pokazano na poniższym rysunku przejść na zakładkę Pręty pionowe i wybrać następujące opcje: Typ przedłużenia prętów: Prosty Profile: LR 75x75x5 Rodziny: Profile Materiały: STAL Wymiary tak jak na rysunku poniżej

244 strona: 244 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika przejść na zakładkę Szczeble i wybrać następujące opcje: Połączenia szczebli: Proste Profile: C 65 Rodziny: Profile Materiały: STAL Wymiary tak jak na rysunku poniżej przejść na zakładkę Połączenia i włączyć opcję Oparcie drabiny na dolnym poziomie (drabina będzie połączona z dolnym poziomem chodzenia); do listy połączeń dodane został dodatkowe zamocowanie do dolnego poziomu; po jego wskazaniu (podświetleniu) nacisnąć klawisz Właściwości i zaakceptować domyślne wartości połączenia w oknie dialogowym Właściwości połączenia naciskając klawisz OK w dolnej części okna dialogowego wybrać parametry śrub: średnica śruby = 16, klasa = 4.8 nacisnąć klawisz Zapisz jako szablon (powoduje to otwarcie dodatkowego okna dialogowego, w którym podana może zostać nazwa szablonu np. Drabina 1 i zapisane zostaną ustawienia w zewnętrznym pliku) - po ponownym otwarciu okna dialogowego do definicji drabiny ta nazwa będzie dostępna na liście w polu Użyj szablon

245 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 245 nacisnąć klawisz OK; zdefiniowana drabina zostanie wygenerowana w wybranym miejscu ramy przestrzennej - fragment ramy pokazano na rysunku poniżej Kosze ochronne Kosze ochronne - kształt Konstrukcja typowa służy do definicji geometrii trójwymiarowych koszy ochronnych. Jest to makro uzupełniające w stosunku do makra Drabiny. Aby rozpocząć definicję koszy ochronnych, należy: wybrać komendę menu: Stal / Konstrukcje parametryczne / Kosze ochronne nacisnąć ikonę. Po wskazaniu pierwszego pręta drabiny i drugiego pręta drabiny (lub wpisaniu szerokości kosza ochronnego) na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.

246 strona: 246 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Kosze ochronne są tworzone jako jeden obiekt; jest możliwe ich rozbicie na osobne części (profile, blachy). Podstawową definicją przy tworzeniu koszy ochronnych jest wskazanie pierwszego (głównego) pręta. Jeżeli wartość wpisana w dowolnym polu edycyjnym tego makra nie będzie spełniała założeń konstrukcyjnych, wtedy tło takiego pola edycyjnego prezentowane będzie kolorem czerwonym, a w linii komend będzie podawany odpowiedni komunikat. Elementy składające się na kosz ochronny przedstawiono na poniższym rysunku. Liczba obręczy i prętów pionowych może zostać zdefiniowana w powyższym oknie dialogowym; należy zwrócić jedynie uwagę, że aby zdefiniować kosz ochronny, musi istnieć co najmniej jeden profil (główny pręt). Płaszczyzna drabiny i szerokość kosza ochronnego jest definiowana poprzez wskazanie drugiego pręta (profilu), który musi być równoległy do głównego pręta. Pręt główny określa również kierunek pionowy dla kosza ochronnego; wysokość kosza ochronnego jest wyznaczana jako różnica (ewentualnie suma) długości pręta głównego i zdefiniowanych przez użytkownika wartości ofsetów. Górny i dolny ofset może mieć dodatnią (skrócenie) lub ujemną wartość (wydłużenie). Wysokość kosza ochronnego określa również położenie pierwszej i ostatniej obręczy, które zawsze znajdują się na początku I końcu kosza ochronnego.

247 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 247 Profile obręczy i prętów pionowych dostępne na listach wyboru dla Obręczy i Prętów pionowych są profilami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Lista profili. Aby dodać profil do listy dostępnych profili obręczy i prętów pionowych, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Lista profili, w którym dodany może zostać wybrany profil do listy dostępnych profili. Rodziny profili dostępne na listach wyboru dla Obręczy i Prętów pionowych są rodzinami zdefiniowanymi w oknie dialogowym Menedżer rodzin. Aby dodać rodzinę do listy, należy nacisnąć klawisz ; powoduje to otwarcie okna dialogowego Menedżer rodzin, w którym rodzina może zostać dodana do listy. UWAGA: Na liście profili obręczy i prętów pionowych mogą się znajdować tylko niektóre typy profili (lista jest filtrowana do kilku typów profili); jeżeli na liście wyboru profili nie znajduje się żaden profil, to należy nacisnąć klawisz i w oknie dialogowym Lista profili dodać do listy profili odpowiedni typ profilu; na liście profili mogą znajdować się następujące typy profili: płaskowniki i profile o kształcie rury. Po zdefiniowaniu typu profilu i typu rodziny dla obręczy i prętów pionowych należy określić typ kształtu kosza ochronnego i zdefiniować wymiary wybranego typu kosza. Dostępne są trzy typy koszy: Typ 1 Definiowane są dwa parametry: promień obręczy i odległość od drabiny. Obręcz jest okręgiem o podanym przez użytkownika promieniu (promień jest promieniem wewnętrznej krawędzi profilu obręczy). Dodatkowo podawana jest wartość odległości do drabiny (odległość jest mierzona do osi pręta głównego).

248 strona: 248 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika Wymiar kosza jest obliczany na podstawie wartości parametrów podanych na zakładce Kształt oraz szerokości drabiny. Należy tu dodać, że wartość ta (prezentowana w oknie dialogowym) jest odległością pomiędzy zewnętrzną krawędzią profilu obręczy a osią pręta głównego drabiny. Typ 2 Definiowane są trzy parametry: promień obręczy, odległość od drabiny i wymiar kosza. Kształt obręczy jest połączeniem prostokąta z połową okręgu o podanym przez użytkownika promieniu (promień okręgu jest promieniem wewnętrznej krawędzi profilu obręczy). Dodatkowo podawana jest wartość odległości do drabiny (odległość jest mierzona do osi pręta głównego). Wymiar kosza jest podawany przez użytkownika. Należy tu dodać, że wartość ta jest odległością pomiędzy zewnętrzną krawędzią profilu obręczy a osią pręta głównego drabiny. Typ 3 Definiowane są dwa parametry: promień obręczy i wymiar kosza. Obręcz jest okręgiem o podanym przez użytkownika promieniu (promień jest promieniem wewnętrznej krawędzi profilu obręczy). Wymiar kosza jest podawany przez użytkownika. Należy tu dodać, że wartość ta jest odległością pomiędzy zewnętrzną krawędzią profilu obręczy a osią pręta głównego drabiny. Część obręczy dochodząca do pręta drabiny jest prostym odcinkiem stycznym do wewnętrznej krawędzi obręczy. W dolnej części okna dialogowego znajdują się opcje pozwalające na wybór liczby prętów pionowych na obwodzie kosza ochronnego. Dostępne są trzy możliwości: 5, 7 lub 9 prętów pionowych. Rozmieszczenie prętów pionowych na obwodzie przedstawiono poniżej dla dostępnych typów kształtu kosza ochronnego. Typ 1

249 AutoCAD Structural Detailing - Stal - Podręcznik użytkownika strona: 249 Typ 2 Typ 3 Po zdefiniowaniu parametrów kształtu kosza ochronnego i przejściu na zakładkę Szczegóły na ekranie pojawia się okno dialogowe Kosze ochronne - Szczegóły Kosze ochronne - szczegóły Na zakładce Szczegóły określone mogą zostać parametry połączeń w koszu ochronnym. Po wybraniu zakładki Szczegóły na ekranie pojawia się okno dialogowe pokazane na poniższym rysunku.