TPHA

TPHA 200 72503 500 72504 ZESTAWY DO JAKOŚCIOWEGO I PÓŁILOŚCIOWEGO WYKRYWANIA PRZECIWCIAŁ PRZECIWKO TREPONEMA PALLIDUM W SUROWICY LUB OSOCZU KRWI LUDZKIEJ ZA POMOCĄ HEMOGLUTYNACJI BIERNEJ 883683-2014/12

SPIS TREŚCI 1. PRZEZNACZENIE... 2 2. PODSUMOWANIE I OBJAŚNIENIE TESTU... 2 3. PODSTAWY PROCEDURY... 2 4. ODCZYNNIKI... 3 5. OSTRZEŻENIA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI... 3 6. PRÓBKI... 5 7. PROCEDURA... 5 8. OGRANICZENIE TESTU... 9 9. CHARAKTERYSTYKA DZIAŁANIA... 10 10. BIBLIOGRAFIA.... 12 1 [PL]

1. PRZEZNACZENIE Zestawy TPHA przeznaczone są do stosowania w celu jakościowego i półilościowego wykrywania przeciwciał przeciwko Treponema pallidum w surowicy lub osoczu krwi ludzkiej.produkt można stosować do wykonywania badań przesiewowych u dawców krwi i do wspomagania diagnozowania pacjentów z podejrzeniem zarażenia kiłą. 2. PODSUMOWANIE I OBJAŚNIENIE TESTU Kiła jest przewlekłą chorobą zakaźną, mającą wyraźne postaci: pierwotna, wtórna, późna (trzeciorzędowa) i czwartorzędowa. Postaci te mają odmienne objawy kliniczne, zazwyczaj są to początkowe owrzodzenia, znane jako wykwity pierwotne, następnie powstaje osutka, a w końcu pojawiają się długie okresy uśpienia choroby. Nieleczone zakażenia mogą ostatecznie powodować zaburzenia układu krążenia i kiłę układu nerwowego. Zakażenie powodują krętkitreponema pallidum; choroba jest zazwyczaj przenoszona drogą płciową, chociaż zdarzają się również przypadki zakażenia poprzez przetoczenie zakażonej krwi. Odnotowano również przypadki zakażeń wewnątrzmacicznych. Udowodniono, że w zasadzie nie można hodować tych drobnoustrojów na sztucznej pożywce i rozpoznanie zakażenia zazwyczaj zależy od obecności we krwi przeciwciał, które pojawiają się tuż po zakażeniu i mogą się utrzymywać przez wiele lat. Testy kiłowe dzielą się na cztery kategorie: bezpośrednie badanie mikroskopowe, testy przeciwciał krętkowych, testy na obecność przeciwciał niekrętkowych i bezpośrednie testy na obecność antygenu. Ze względu na długi okres uśpienia i nieswoisty charakter testów na obecność przeciwciał niekrętkowych, coraz popularniejsze stają się w badaniach przesiewowych metody wykrywające swoiste przeciwciała krętkowe w próbkach krwi. TPHA jest jednym z takich testów. 3. PODSTAWY PROCEDURY W zestawach TPHA wykorzystywane są zakonserwowane erytrocyty ptasie pokryte antygenami T. pallidum (szczep Nicholsa), które wiążą się ze swoistym przeciwciałem obecnym w surowicy lub osoczu pacjenta. Komórki te zawieszone są w substancji zawierającej składniki, które eliminują nieswoiste reakcje. Na dodatnie wyniki wskazuje aglutynacja komórek, na negatywne osiadanie komórek w kształcie guzika lub małej obręczy. Mimo iż zestaw jest przeznaczony przede wszystkim do testów jakościowych, poziomy przeciwciał mogą być miareczkowane w podwójnych seriach rozcieńczania. Wyniki testów przeprowadzonych metodą aglutynacji można oceniać gołym okiem lub wykorzystując czytnik płytek który potrafi odczytywać wyniki testów prowadzonych metodą aglutynacji. Informacje na temat adaptacji i procedur specjalnych można uzyskać kontaktując się z właściwą firmą. 2 [PL]

4. ODCZYNNIKI 4.1. Opis R1 R2 Oznaczenia na etykiecie Test Cells Control Cells Diluent Opis Komórki testowe Zawiesina erytrocytów ptasich pokrytych antygenami T. pallidum zawierająca albuminę surowicy bydlęcej (ang, bovine serum albumine, BSA) Komórki kontrolne Zawiesina erytrocytów ptasich zawierająca BSA Rozcieńczalnik Fizjologiczny roztwór soli zawierający surowicę króliczą Liczba sztuk/ilość 72503 72504 200 testów 500 testów 2 fiolki 7,8 ml 2 fiolki 7,8 ml 2 fiolki 20 ml 2 fiolki 20 ml 1 fiolka 20 ml 1 fiolka 125 ml R4 R5 Positive Control Negative Control Dodatnia surowica kontrolna Surowica ludzka zawierająca przeciwciała przeciwkot.pallidum, ujemne dla przeciwciał antygenu HBs, anty-hiv1/2 i anty-hcv, rozcieńczone w roztworze buforowym fosforanu Ujemna surowica kontrolna Surowica krwi króliczej w roztworze buforowym fosforanu 1 fiolka 1 ml 1 fiolka 1 ml 1 fiolka 1 ml 1 fiolka 1 ml 4.2. Przechowywanie i postępowanie z produktem Zestaw należy przechowywać w temperaturze od +2 do 8 C. Butelki przechowywać w pozycji pionowej. Nie zamrażać. Każdy element zestawu przechowywany w temperaturze od 2 do 8 C może być stosowany aż do daty ważności wskazanej na opakowaniu. Po otwarciu i przy braku skażenia odczynniki R1, R2,, R4 i R5 przechowywane w temperaturze +2 8 C mogą być stosowane aż do daty ważności wskazanej na etykiecie. 5. OSTRZEŻENIA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI Do diagnostyki in vitro. Produkt przeznaczony wyłącznie do stosowania przez personel medyczny. 5.1. Instrukcje BHP: Ten zestaw przeznaczony jest wyłącznie do stosowania przez wykwalifikowany personel przeszkolony w zakresie procedur laboratoryjnych i zaznajomiony z wynikającymi z nich potencjalnymi zagrożeniami. Należy stosować odzież ochronną, rękawiczki, ochronę 3 [PL]

oczu i twarzy oraz posługiwać się zestawem zgodnie z zasadami dobrej praktyki laboratoryjnej. Załączone materiały kontrolne pochodzą z surowicy ludzkiej. Materiały dawców zostały przetestowane i uzyskano wyniki ujemne dla przeciwciał Antygenu HBs, anty-hiv1/2 i anty-hcv. Żadna znana metoda przeprowadzania testu nie gwarantuje braku obecności czynników zakaźnych. Z tego powodu z materiałem pochodzenia ludzkiego, odczynnikami i próbkami pobranymi od pacjentów należy postępować jak z materiałem potencjalnie zakaźnym, stosując uniwersalne środki ostrożności związane z patogenami krwiopochodnymi zdefiniowane przez przepisy lokalne, regionalne i krajowe. Skażenie biologiczne: Rozlany materiał pochodzenia ludzkiego należy traktować jako materiał potencjalnie zakaźny. Rozlany materiał niezawierający kwasu należy niezwłocznie usunąć i odkazić skażony obszar, materiały oraz wszelkie skażone powierzchnie lub wyposażenie za pomocą odpowiedniego chemicznego środka dezynfekującego skutecznie eliminującego potencjalne zagrożenie biologiczne związane z daną próbką (zwykle w tym celu należy użyć roztworu 1:10 wybielacza, 70 80% roztworu etanolu lub izopropanolu, jodoforu [np. 0,5% Wescodyne Plus itd.] i wytrzeć do sucha). Rozlany materiał zawierający kwas należy usunąć (zetrzeć) w odpowiedni sposób lub zneutralizować, a skażony obszar przemyć wodą i wytrzeć do sucha. Materiał użyty do zebrania rozlanego materiału należy zutylizować jako odpad potencjalnie niebezpieczny. Następnie należy odkazić skażony obszar za pomocą chemicznego środka dezynfekującego. Uwaga: Nie umieszczać w autoklawie roztworów zawierających wybielacz! Wszystkie próbki i materiał użyty do przeprowadzenia testu utylizować jak materiał potencjalnie zakaźny. Wszelkie odpady laboratoryjne, chemiczne i odpady stwarzające zagrożenie biologiczne należy przenosić i utylizować zgodnie z wszystkimi przepisami lokalnymi, regionalnymi i krajowymi. Karta charakterystyki substancji jest dostępna na stronie www.biorad.com. 5.2. Środki ostrożności związane z procedurą 5.2.1. Przygotowanie Wiarygodność wyników jest zależna od prawidłowego wdrożenia następujących zasad dobrej praktyki laboratoryjnej: Podczas danej serii testów nie mieszać ani nie łączyć odczynników pochodzących z różnych serii. Nie używać przeterminowanych odczynników. 4 [PL]

Przed przystąpieniem do użytkowania należy zaczekać 30 minut, aby odczynniki ustabilizowały się w temperaturze pokojowej (18 30 C). 5.2.2. Proces Nie wprowadzać zmian w procedurze oznaczania. Do każdej próbki należy użyć nowej końcówki do dystrybucji. 6. PRÓBKI Próbki surowicy i osocza (EDTA, cytrynian sodu, heparyna sodowa i ACD) nie powinny zawierać komórek krwi ani wyraźnych zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Mogą być przechowywane w temperaturze od 2 do 8 C, do 7 dni przed wykonaniem testu. Próbki wymagające dłuższego przechowywania powinny być zamrożone i przechowywane w temperaturze -20 C lub niższej. Przed przystąpieniem do wykonywania testu, zamrożone próbki powinny być rozmrożone i dobrze wymieszane. Nie wykonywać cykli zamrażania/rozmrażania więcej niż 5 razy. Próbki podgrzane do temperatury 56 C w czasie 3 godzin nie wpływają na wyniki testu. Próbki zawierające do 100 mg/l bilirubiny, do 36 g/l trójglicerydów oraz do 10 g/l hemoglobiny nie wpływają na wyniki. Nie jest jednak zalecane używanie skażonych hiperlipemicznie lub hiperhemolizowanych próbek surowicy bądź osocza. Jeśli próbki będą transportowane, należy zapakować je zgodnie z obowiązującymi regulacjami dotyczącymi transportu czynników etiologicznych i najlepiej transportować w stanie zamrożonym. 7. PROCEDURA UWAGA: Test kontrolny wskaźników dodatnich i ujemnych (R4 i R5) musi być przeprowadzany dla każdego przebiegu wykonywanych testów. 7.1. Wymagane materiały, które nie wchodzą w skład zestawu Woda destylowana. Podchloryn sodu (domowy wybielacz) i wodorowęglan sodu. Bibuła chłonna. Rękawiczki jednorazowe. Okulary ochronne Jednorazowe probówki Automatyczne lub półautomatyczne, regulowane lub wstępnie ustawione pipety lub pipety wielokanałowe do pomiaru i dozowania 10 μl,, 75 μl i 190 μl. Wytrząsarka mikropłytek Płytki z zagłębieniami w kształcie litery U (mikropłytki z 96 zagłębieniami) Kod 83375 (5 płytek) Pojemnik na odpady niebezpieczne. 5 [PL]

7.2. Procedura oznaczania (metoda ręczna) 7.2.1. Oznaczenie jakościowe Na jedną próbkę zostaną wykorzystane trzy zagłębienia w kształcie litery U na mikropłytce. Zestaw testowy TPHA 500 (Nr wyrobu 72504) przeznaczony jest do badań przesiewowych dużej liczby próbek i zawiera niewielką objętość komórek kontrolnych. Za pierwszym razem próbki należy badać wykorzystując tylko komórki testowe, a komórki kontrolne należy wykorzystywać dopiero przy powtórnych badaniach próbek, dla których uzyskano wynik dodatni w pierwszym badaniu. a. Rozcieńczanie próbek i kontroli (maksymalnie w stosunku 1 do 20) Dodać 190 μl rozcieńczalnika () do jednego zagłębienia. Dodać 10 μl próbki lub dodatniej surowicy kontrolnej (R4) lub ujemnej surowicy kontrolnej (R5) do tego samego zagłębienia. Dobrze wymieszać. b. Badanie Przenieść 15 μl rozcieńczonej surowicy kontrolnej lub rozcieńczonej próbki z zagłębienia, w którym wykonano rozcieńczanie do zagłębienia, w którym przeprowadzane będzie badanie. Przenieść 15 μl rozcieńczonej surowicy kontrolnej lub rozcieńczonej próbki z zagłębienia, w którym wykonano rozcieńczanie do zagłębienia, w którym przeprowadzana będzie kontrola. Ponownie utworzyć zawiesinę z komórkami testowymi (R1) i zawiesinę z komórkami kontrolnymi (R2), potrząsając fiolką. Upewnić się, że powstała prawidłowa zawiesina. Dodać 75 μl komórek testowych (R1) do zagłębienia, w którym będzie przeprowadzane badanie oraz 75 μl komórek kontrolnych (R2) do zagłębienia, w którym będzie przeprowadzana kontrola. Ostateczne rozcieńczenie próbki wynosi 1: 80. Dobrze wymieszać zawartość zagłębień. Inkubować w temperaturze pokojowej (15-30 C) na powierzchni wolnej od drgań przez co najmniej 45 minut. Odczytać wynik na podstawie sposobu osiadania komórek. Wzorce aglutynacji pozostają stabilne przez co najmniej trzy godziny, o ile nie będą poruszane. 7.2.2. Oznaczenie półilościowe Na jedna próbkę potrzeba dziewięciu zagłębień w kształcie litery U. Jedno zagłębienie na roztwór próbki lub surowicy kontrolnej oraz osiem zagłębień do miareczkowania. Uwaga: Test kontrolny wskaźników dodatnich i ujemnych (R4 i R5) należy przeprowadzić dla każdej serii testów z zastosowaniem poniższej procedury. a. Rozcieńczanie próbek i kontroli (maksymalnie w stosunku 1 do 20) Dodać 190 μl rozcieńczalnika () do jednego zagłębienia. 6 [PL]

Dodać 10 μl próbki lub ujemnej surowicy kontrolnej (R5) lub dodatniej surowicy kontrolnej (R4) do tego samego zagłębienia. Dobrze wymieszać. b. Miareczkowanie Pozostawiając pierwsze zagłębienie puste, dodać rozcieńczalnika () do każdego z pozostałych siedmiu zagłębień. 0 1 2 3 4 5 6 7 8 190 μl () + 10 μl próbki lub (R4) lub (R5) Roztwory próbki lub surowicy kontrolnej 8 zagłębień do miareczkowania Przenieść rozcieńczonej surowicy kontrolnej lub próbki do pierwszego zagłębienia oraz do drugiego zagłębienia, a następnie wymieszać. Następnie kolejno rozcieńczać zgodnie z kolejnością zagłębień, pozbywając się nadmiaru w postaci z ostatniego zagłębienia. 0 1 2 3 4 5 6 7 8 190 µl () + 10 µl próbki lub (R4) (R5) Roztwory próbki lub surowicy kontrolnej 25 µl of rozcieńczonej surowicy kontrolnej 25 µl + 25 µl rozcieńczonej surowicy kontrolnej 25 µl 25 µl 25 µl 25 µl 8 zagłębień do miareczkowania 25 µl 25 µl Pozbywa nie się nadmiaru w postaci c. Badanie Delikatnie wymieszać komórki testowe (R1), aby utworzyć prawidłową nową zawiesinę. Dodać 75 μl komórek testowych (R1) do każdego zagłębienia. Zakres ostatecznego rozcieńczenia próbki po dodaniu komórek wynosi 1: 80 1:10240. Dobrze wymieszać. 7 [PL]

0 1 2 3 4 5 6 7 8 190 μl () + 10 μl próbki lub (R4) lub (R5) Roztwory próbki lub surowicy kontrolnej rozcieńczonej surowicy kontrolnej + 75 μl R1 roztworu + 75 μl R1 roztworu + 75 μl R1 roztworu + 75 μl R1 roztworu + 75 μl R1 Inkubować w temperaturze pokojowej (15-30 C) na powierzchni wolnej od drgań przez co najmniej 45 minut. Odczytać wynik na podstawie sposobu osiadania komórek. Wzorce aglutynacji pozostają stabilne przez co najmniej trzy godziny, o ile nie będą poruszane. Miano próbki jest wyrażone jako odwrotność najbardziej rozcieńczonego roztworu, w którym zaszła aglutynacja. 7.3. Kontrola jakości Badanie surowic kontrolnych zestawu musi dać prawidłowe wyniki; badanie ujemnej surowicy kontrolnej (R5) musi dać wynik ujemny, a badanie dodatniej surowicy kontrolnej (R4) wynik dodatni. Jeśli dodatnia surowica kontrolna (R4) jest miareczkowana, przewidywany punkt końcowy to 1:640 1:5120. 7.4. Interpretacja wyników i kryteria weryfikacji testu roztworu + 75 μl R1 roztworu + 75 μl R1 roztworu + 75 μl R1 1:80 1:160 1:320 1:640 1:1280 1:2560 1:5120 1:10240 8 zagłębień do miareczkowania Dodatnie Niejednoz naczny Ujemne Komórki testowe Dodatni: Silny Pełny wzorzec z komórek pokrywający całą powierzchnię dna zagłębienia. Dodatni słaby Wzorzec komórek pokrywa około 1/3 dna zagłębienia. Niejednoznaczny Wzorzec komórek wykazuje wyraźnie pusty środek. Ujemne Komórki ułożone w kształt niewielkiego guzika z niewielkim pustym środkiem. 8 [PL] Komórki kontrolne Wynik ujemny w postaci guzika Wynik ujemny w postaci guzika Wynik ujemny w postaci guzika Wynik ujemny w postaci guzika Reakcje nieswoiste Reakcja pozytywna Reakcja pozytywna

Wynik badania w kierunku T. pallidum próbki, w której komórki testowe okazały się niereaktywne, należy uznać za ujemny. Reaktywność słabsza niż niejednoznaczna świadczy o wyniku ujemnym. Każdą próbkę dającą wynik niejednoznaczny lub dodatni należy traktować jak próbkę, dla której uzyskano wynik dodatni i powtórzyć procedurę testową zgodnie z opisem powyżej, dodając dostarczone komórki kontrolne (R2) do jednego zestawu komórek, a komórki testowe (R1) do drugiego. Jeżeli w co najmniej jednym zagłębieniu zawierającym komórki testowe (R1) wynik jest niejednoznaczny lub dodatni, należy uznać, że badanie próbki w kierunku obecności T. pallidum dało wynik dodatni. W przypadku nieswoistych reakcji, jeśli aglutynacja zachodzi w większym stopniu w komórkach testowych (R1) niż w komórkach kontrolnych (R2), wynik badania próbki należy uznać za dodatni, a testy powtórzyć zgodnie z opisem powyżej. Jeżeli aglutynacja zachodzi w większym lub takim samym stopniu w komórkach kontrolnych (R2), należy ponownie przygotować próbkę według następującej procedury. 7.5. Eliminowanie nieswoistych reakcji (Procedura, która należy zastosować, jeśli aglutynacja zachodzi zarówno w komórkach testowych, jak i w komórkach kontrolnych). 1. Dodać 10 μl próbki do 190 μl ponownie utworzonej zawiesiny komórek kontrolnych, dobrze wymieszać i inkubować w temperaturze pokojowej przez 30 minut. 2. Wirować przy 1500g przez 3 minuty w celu uzyskania osadu z komórek. 3. Dodać supernatantu z etapu 2 do każdego z dwóch zagłębień. 4. Delikatnie wymieszać komórki testowe i komórki kontrolne, aby utworzyć prawidłową nową zawiesinę. Dodać 75 μl komórek testowych do pierwszego zagłębienia. Dodać 75 μl komórek kontrolnych do drugiego zagłębienia. 5. Dobrze wymieszać i inkubować w temperaturze pokojowej przez co najmniej 45 minut. 6. Odczytać i zinterpretować wzorzec osiadania komórek zgodnie z opisem powyżej. 8. OGRANICZENIE TESTU Nie ma jednego testu lub ostatecznego standardu odniesienia dla każdego stadium choroby. Diagnostyka kiły opiera się zatem głównie na badaniach serologicznych, wymagających wyników z metod bezkrętkowych i krętkowych. Żaden test diagnostyczny nie zapewnia absolutnej pewności, że próbka nie zawiera niskiego poziomu przeciwciał TP charakterystycznego dla bardzo wczesnego stadium infekcji. Dlatego też ujemny wynik uzyskany w dowolnym momencie nie wyklucza możliwości narażenia na zakażenie kiłą. 9 [PL]

Wszystkie wyniki krętkowe mają tendencję do pozostawania reaktywnymi po zakażeniu krętkami, dlatego nie powinny być wykorzystywane do oceny odpowiedzi na leczenie. Ze względu na utrzymującą się reaktywność, na ogół przez całe życie pacjenta, testy w kierunku krętków nie mają żadnej wartości w ustalaniu nawrotów lub ponownego zakażenia pacjenta, który miał wynik reaktywny. W takim wypadku zaleca się zastosowanie innej metody oznaczania: Syphilis Total Ab, Syphilis IgM EIA i RPR. 9. CHARAKTERYSTYKA DZIAŁANIA 9.1. Badanie dokładności Badanie dokładności przeprowadzono testując trzy próbki (jedną ujemną, jedną dodatnią zawierającą małą liczbę przeciwciał i jedną dodatnią) i badając 10 duplikatów każdej z nich w tym samym przebiegu (powtarzalność) oraz badając dwa duplikaty każdej z nich w ciągu pięciu dni z zastosowaniem różnych partii produktu i odczytem przez dwóch różnych laborantów (dokładność pośrednia). Powtarzalność: Wszystkie trzy próbki dały ten sam wynik we wszystkich 10 badaniach. Dokładność pośrednia/dokładność wewnątrz partii: Wszystkie trzy próbki dały ten sam wynik podczas badania w różnych warunkach (40 razy). 9.2. Działanie kliniczne Skuteczność testu TPHA określano badając próbki uzyskane od przypadkowych dawców krwi, pacjentów hospitalizowanych, pacjentów zakażonych kiłą oraz próbki, które uzyskały dodatnie wyniki w badaniach markerów niezwiązanych z zakażeniem T. pallidum. Badania przeprowadzono w dwóch ośrodkach krwiodawstwa i w ośrodku Bio- Rad. 9.2.1. Specyficzność Zbadano 5032 próbki krwi wcześniej pobrane od dawców w dwóch różnych ośrodkach. Próbki te były próbkami surowicy (3626), próbkami z antykoagulantem EDTA K2 (539) lub próbkami osocza z heparyną litową (867) badanymi w okresie siedmiu dni po pobraniu i wyniki były porównywane z wynikami oznaczeń stosowanych w laboratorium. 10 [PL]

Tabela 1: Populacja dawców krwi Ośrodek Ośrodek # 1 Liczba Próbki wykazujące reaktywność w pierwszym badaniu (IR) Próbki wykazujące reaktywność w kolejnych badaniach (RR) 2519 18 7 Specyficznoś ć (%) 99,72% (2512/ 2519) 95% przedział ufności 99,43% 99,89% Ośrodek # 2 2513* Razem 5032 20 38 (8 dodatnich, 30 niejednoznacz nych) 7 14 (3 dodatnie, 11 niejednoznac znych) 99,72% (2505 / 2512) 99,72% (5017/5031) *:jednej próbki (z wynikiem dodatnim) nie uwzględniono w obliczeniach. 99,43% 99,89% 99,53% 99,85% Całkowita swoistość zaobserwowana w populacji krwiodawców wynosi 99,72% (5017/5031) przy 95% przedziale ufności [99,53% 99,85%]. Wśród 14 próbek z wynikiem fałszywie dodatnim, 11 po powtórzeniu badania dało wynik niejednoznaczny. Przeprowadzono również badanie retrospektywne z wykorzystaniem 210 zamrożonych próbek pochodzących od pacjentów z Centrum Leczenia Chorób Przenoszonych Drogą Płciową lub z wynajętych laboratoriów, dla których uzyskano ujemny wynik badania w kierunku kiły. Swoistość w przypadku tych próbek wynosi 99,5% (200/201) przy 95% przedziale ufności przy [97,3% 100%]. 9.2.2. Czułość Badanie czułości przeprowadzono na 435 zamrożonych próbkach surowicy pochodzących z laboratorium Centrum Leczenia Chorób Przenoszonych Drogą Płciową lub zamrożonych próbkach pochodzących ze współpracujących laboratoriów. Próbki te uzyskały wynik dodatni w testach immunologicznych, testach FTA, RPR/ VDRL lub TPHA zgodnie z ich pochodzeniem. Wszystkie próbki przebadano najpierw z wykorzystaniem testów TPHA posiadających oznaczenie CE, a następnie z wykorzystaniem testów Bio-Rad TPHA 500 (72504). Czułość w tej populacji wynosi 100% (435/435) przy 95% przedziale ufności przy [99,2% 100%]. 11 [PL]

9.3. Czułość analityczna Czułość analityczną badano zgodnie z ustanowioną przez WHO Międzynarodową Normą dot. Kiły, kod NIBSC 05/132. Przy zastosowaniu protokołu półilościowego uzyskano czułość wynoszącą 0,05 IU/ml. 9.4. Swoistość analityczna / badanie reaktywności krzyżowej 210 potencjalnie zakłócających próbek zawierających przeciwciała przeciwko patogenom, które mogą wywoływać choroby zakaźne (cytomegalowirusowi, wirusowi Epsteina-Barra, VZV, wirusowi różyczki, wirusowi zapalenia wątroby typu B, wirusowi HIV 1/2, wirusowi HTLV 1/2, Toxoplasma gondii, wirusowi dengi, malarii, lepotospirozie), próbki pochodzące od kobiet ciężarnych lub kobiet wielokrotnie rodzących lub próbki pochodzące od pacjentów z zaburzeniami układu odpornościowego (autoprzeciwciała (SLE), czynnik reumatoidalny) przebadano z wykorzystaniem testu TPHA. Czterech (4) próbek z potwierdzonym wynikiem dodatnim nie uwzględniono w obliczeniach. Jedna próbka uzyskała wynik dodatni w powtórzonych testach TPHA. Swoistość obserwowana w tej populacji docelowej wynosząca 99,5% (205/206) była podobna do swoistości obserwowanej przy próbkach klinicznych. 9.5. Efekt prozony Istnienie ewentualnego efektu prozony przebadano, testując 3 próbki z wysokimi mianami (>= 1:20480) w różnych rozcieńczeniach. Równoważność wyników obserwowanych w nierozcieńczonej i rozcieńczonej próbce wskazuje na brak efektu prozony na badanych próbkach. 10. BIBLIOGRAFIA. 1. Daguet G.L. - Diagnostic Biologique de la Syphilis. Technique et Biologie, 1995 ; 120 :5-30. 2. Houng H. - Syphilis: new diagnostic directions. Intern. J. STD and AIDS 1992; 3 : 391-413.8. 3. Larsen S.A., Hambie E.A., et coll., Specificity, sensitivity and reproducibility among the fluorescent treponemal antibody absorption test, the microhemagglutination assay for Treponema pallidum antibodies, and the hemagglutination treponemal test for syphilis. J. Clin. Microbiol., 1981 ; 14 : 441 445. 4. North MLet Guntz Ph. Serodiagnostic de la syphilis. La Revue Française des Laboratoires, 1997 ; 294 : 51-58. 5. Paris Hamelin, A., Dreux P. et coll. Treponematoses : aspects cliniques et biologiques. Feuill. Biol. 1991a ; 23 : 88-89. 6. Rathlev T. - Haemagglutination tests utilizing antigens from pathogenic and apathogenic Treponema pallidum WHO/VDT/RES 1965 ; 77 : 65. 12 [PL]

7. Rathlev T. - Haemagglutination test utilizing pathogenic Treponema pallidum for the serodiagnosis of syphilis. Br J Vener Dis 1967 ; 43 : 181-5. 8. Sequeira P,J,L. Eldridge A,E. - Treponemal Haemagglutination test. Br J Vener Dis 1973 ; 49 : 242-8. 9. Sluis J.J. Van Der. - Laboratory Techniques in the diagnosis of syphilis: a review. Genitourin Med. 1992 ; 68 : 413-9. 10. Stability of selected serum proteins after long-term storage in the Janus Serum Bank. Clin Chem Lab Med. 2009. 47:596-606. 11. Tomizawa T, Kasamatsu S. - Haemagglutination tests for diagnosis of syphilis. A preliminary report. Japan. J. Med. Sci. Biol. 19, 305-308, 1966. 12. Tomizawa T. Kasamatsu S. Yamaya S. - Usefulness of the haemagglutination test using Treponema pallidum antigen (TPHA) for the serodiagnosis of syphilis. Jap J Med Sci Biol 1969 ; 22 : 341-50. 13 [PL]

14 [PL]

Bio-Rad 3, Boulevard Raymond Poincaré 92430 Marnes-la-Coquette Francja Tel.: +33 (0) 1 47 95 60 00 Faks: +33 (0) 1 47 41 91 33 2014/12 www.bio-rad.com 883683 15 [PL]