1.3.22. Obiekty inżynierskie Poniżej podano wymagania dla obiektów inżynierskich będące wyciągiem z dokumentacji projektowej drogi w układzie dwujezdniowym, dostosowane do koncepcji układu jednojezdniowego. Zamawiający wymaga aby obiekty inżynierskie zostały zaprojektowane i wykonane jako konstrukcje żelbetowe lub zespolone. W ramach niniejszego zamówienia mosty nad rzeką Odrą MD-2, Oławą MD-1 oraz estakadę ET-1 należy wyposażyć w wykusze zapewniające pieszym możliwość zatrzymania i obserwacji przyległych terenów, ze względu na wysokie walory przyrodnicze i krajobrazowe tych terenów. Wytyczne dla projektowania i wykonania wykuszy: wykusze nie będą stałym elementem konstrukcji natomiast zostaną do niej doczepione (np. za pomocą kotew) oraz będą stanowiły lekką konstrukcję np. z aluminium, włókna szklanego lub węglowego, głębokość wykuszu powinna wynosić min. 1,50 m, na wykuszach nie będą montowane ławki, mają one służyć wyłącznie do przystanięcia, wykusze powinny mieć długość min. 5 metrów, balustradę należy zaprojektować tak aby nadawała lekkości obiektom mostowym, z materiału analogicznego jak projektowane wykusze, obowiązkiem Wykonawcy jest zaprojektowanie detali architektonicznych (m.in. barierki, lampy) podkreślających charakter obiektu, powinny one być estetyczne i spójne z pozostałymi elementami, Projektant będzie zobowiązany do przedstawienia koncepcji wyglądu wykuszy w minimum 3 wariantach (różniących się kształtem i materiałem) do wyboru przez Zamawiającego. a) Obiekt inżynierski nad rzeką Odrą (Most MD-2 i estakada ET-1) Obiekt inżynierski nad rzeką Odrą składa się z estakady ET-1 i mostu MD-2. Most oraz estakada będą służyć do przeprowadzenia nad rzeką jezdni, ścieżek rowerowych i chodników dla pieszych. Ścieżki rowerowe i chodniki dla pieszych będą bezpośrednio przylegać do siebie. W typowym przekroju poprzecznym obiektów proponuje się: ciąg pieszy i rowerowy o szerokości 2,00 + 2,00 = 4,00 m; skrajnia między ciągiem rowerowym a ekranem środowiskowym 0,50 m; ekran akustyczny wraz ze słupami latarni (na ET-1 pozostawiono rezerwę na ekran), bariera energochłonna pas bezpieczeństwa o szerokości min 0,50 m; jezdnia z opaską odwodnienia, o szerokości 2 x 3,50 + 2 x 0,50 = 8,00 m; bariera energochłonna ekran akustyczny wraz ze słupami latarni (na ET-1 pozostawiono rezerwę na ekran), skrajnia między ciągiem rowerowym a ekranem środowiskowym 0,50 m; ciąg pieszy i rowerowy o szerokości 2,00 + 2,00 = 4,00 m; Całkowita szerokość pomostu wraz z gzymsami wynosi min. 21,30 m. Na odcinku od około km 1+325 do około km 1+375 w związku z występowaniem na jezdni dla samochodów dodatkowego pasa wyłączania, całkowita szerokość pomostu estakady ET-1 jest większa i wynosi min. 24,80 m. Oprócz powyższego obiekt inżynierski nad rzeką Odrą należy wykonać w taki sposób, aby obejmował on cały teren międzywala. Oprócz powyższego dla mostu MD-2: - długość pierwszego przęsła od strony południowej (od ul. Krakowskiej) musi wynosić min. 50 m, - długość przęsła nurtowego nad rzeką Odrą musi wynosić min. 120 m, przy czym nie dopuszcza się lokalizowania podpór w obrębie koryta rzeki Odry, - pozostałe podpory należy rozstawiać w odległości min. 25 m, 1
- minimalna wysokość przęseł (mierzona pomiędzy powierzchnią terenu a spodem konstrukcji ustroju nośnego) musi wynosić nie mniej niż 5,0 m nad dnem doliny poza korytem rzeki (z wyłączeniem przęsła przywałowego), - na odcinku od wału po stronie północnej rzeki Odry (od ul. Olszewskiego) do końca obiektu minimalna wysokość przęseł (mierzona pomiędzy powierzchnią terenu a spodem konstrukcji ustroju nośnego) musi wynosić nie mniej niż 3,0 m, przy jednoczesnym zachowaniu wymaganych skrajni drogowych, - wymagane światło pionowe nad wałem po północnej stronie rzeki Odry (od ul. Olszewskiego) musi wynosić min. 3,5 m. Oprócz powyższego dla estakady ET-1: - długość pierwszego przęsła od strony południowej (nad ul. Międzyrzecką) musi wynosić min. 50 m, - pozostałe podpory należy rozstawiać w odległości min. 30 m, - minimalna wysokość przęseł (mierzona pomiędzy powierzchnią terenu a spodem konstrukcji ustroju nośnego) musi wynosić nie mniej niż 5,0 m nad dnem doliny poza korytem rzeki (z wyłączeniem przęsła przywałowego), - minimalna wysokość przęsła (mierzona pomiędzy powierzchnią terenu a spodem konstrukcji ustroju nośnego) po stronie południowej rzeki Odry (nad ul. Międzyrzecką) musi wynosić nie mniej niż 3,0 m, przy jednoczesnym zachowaniu wymaganych skrajni drogowych, - wymagane światło pionowe nad wałem po południowej stronie rzeki Odry (przy ul. Międzyrzeckiej) musi wynosić min. 3,5 m. Pod obiektami należy zachować skrajnie: skrajnia chodnika dla pieszych i ścieżki rowerowej, skrajnie drogowe, skrajnia żeglugowa o szerokości 40,00 m i wysokości 4,00 m powyżej P.N.W.Ż. Ustrój nośny, który należy dostosować do ww. wymagań, zaproponowano jako belkę ciągłą o przekroju skrzynkowym. Przekrój pokazano w załączniku nr 1 do PFU na rys. nr 19 i 20. W przęśle nurtowym, osie 11 12, oraz w obu przęsłach przyległych, osie 9-11 i 12-13 most ma zmienną wysokość konstrukcyjną. Nad podporami usytuowanymi w głównym nurcie Odry zaproponowano ustrój nośny o przekroju skrzynkowym wysokości h=6,20 m, natomiast w środku rozpiętości przęsła nurtowego o wysokości h=2,75 m. Nad podporami w osiach nr 11 i 13 wysokość skrzynki wynosi 2,35 m. Zarys spodu konstrukcji ma kształt paraboli, płynnie łączącej się z przyległym od strony północnej odcinkiem, na którym wysokość konstrukcyjna jest stała i wynosi h=2,35 m. Od strony południowej do mostu dochodzi estakada ET-1 oparta na wspólnej podporze w osi nr 9. Między podporami w osiach nr 1 do 9 zaproponowano skrzynkę o wysokości konstrukcyjnej 2,35 m. Wewnątrz przestrzeni ustroju nośnego przewiduje się wykonanie stałej instalacji oświetlenia ze źródłami typu LED, umożliwiającego dokonywanie przeglądów eksploatacyjnych. Instalacja oświetleniowa powinna być podłączona do centralnej szafki sterującej, umożliwiającej sterowanie załączaniem oświetlenia dla poszczególnych sekcji obiektu mostowego oraz podłączona do sieci elektroenergetycznej poprzez przyłącze energii elektrycznej. Oprócz centralnego sterowania załączaniem oświetlenia poszczególnych sekcji oświetlenia, każdą z tych sekcji należy wyposażyć w możliwość załączania i wyłączania oświetlenia na miejscu dla danej sekcji, bez konieczności przemieszczania się osób dokonujących przeglądów poza obręb tej sekcji. Podziału oświetlenia na sekcje należy dokonać zgodnie z podziałem konstrukcji obiektu na odcinki między podporami. Oba przyczółki przyjęto jako konstrukcje masywne. Przyczółki ograniczone będą dwoma ścianami oporowymi biegnącymi wzdłuż drogi utrzymującymi dochodzący do obiektu nasyp drogowy. Podpory pośrednie składają się z dwóch słupów zamocowanych w jednym fundamencie posadowionym na palach. Słupy mają przekrój prostokątny 2,40x1,80m ze ściętymi narożami. Zaproponowano konstrukcję ustroju nośnego mostu wykonaną z betonu sprężonego klasy C40/50 W8 F150. Przyjęto zastosowanie wewnętrznych kabli z przyczepnością, wykonanych ze splotów stalowych i zainiektowanych zaczynem cementowym. Przyjęto wykonanie podpór pośrednich oraz przyczółka jako konstrukcji żelbetowej, monolitycznej z betonu C30/37 W8 F150, zbrojonej prętami ze stali A-IIIN. Przyjęto wykonanie fundamentów jako konstrukcji żelbetowej, monolitycznej z betonu C30/37 W8 F150, zbrojonej prętami ze stali A-IIIN. Proponuje się posadowienie pośrednie dla wszystkich podpór. Fundamenty są posadowione na palach przemieszczeniowych o średnicy fi 560mm. Zastosowano pale ukośne, odchylone od pionu (w stosunku 1:10, 1:6 oraz 1:4), dzięki czemu zoptymalizowano ilości pali, ich średnicę oraz gabaryty oczepów. Przyczółki posadowiono bezpośrednio. Obiekt nad Odrą powinien posiadać minimum 8 wykuszy, o których mowa we wstępie do punktu 1.3.22, po cztery po każdej stronie mostu. 2
W zakres niniejszego zamówienia nie wchodzi projektowanie i budowa iluminacji mostu nad rzeką Odrą. Informacja pogodowa dla obiektu nad rzeką Odrą Zaprojektować stację pogodową na wysokości mostu nad Odrą, Zaprojektować znaki zmiennej treści przed wjazdem na obiekt inżynierski nad rzeką Odrą, z obydwu stron automatycznie wyświetlające informacje ze stacji pogodowej istotne dla ruchu. b) Most MD-1nad rzeką Oławą Most będzie służył do przeprowadzenia nad rzeką jezdni, ścieżki rowerowej i chodnika dla pieszych. Ścieżka rowerowa i chodnik dla pieszych będą połączone tworząc jeden ciąg pieszo-rowerowy. W typowym przekroju poprzecznym obiektu znajdą się: ciąg pieszo-rowerowy o szerokości 2,00 + 2,00 = 4,00 m; skrajnia rowerowa 0,50 m; ekran akustyczny wraz ze słupami latarni; bariera energochłonna, jezdnia z opaską odwodnienia, o szerokości 2 x 3,50 + 2 x 0,50 = 8,00 m; ekran akustyczny wraz ze słupami latarni; skrajnia rowerowa 0,50 m; ciąg pieszo-rowerowy o szerokości 2,00 + 2,00 = 4,00 m; Całkowita szerokość pomostu wraz z gzymsami wynosi min. 21,30 m. Na odcinku od około km 0+645 do około km 0+680 w związku z występowaniem na jezdni dla samochodów dodatkowego pasa wyłączania, całkowita szerokość pomostu estakady ET-1 jest większa i wynosi min. 24,80 m. Oprócz powyższego obiekt inżynierski nad rzeką Oławą należy wykonać w taki sposób, aby obejmował on całą dolinę rzeczną, ograniczoną wysokim brzegiem lub wałem przeciwpowodziowym. Oprócz powyższego dla mostu MD-1: - długość pierwszego przęsła od strony południowej (od ul. Krakowskiej) musi wynosić min. 60 m, a jego wysokość (mierzona pomiędzy powierzchnią terenu a spodem konstrukcji ustroju nośnego) musi wynosić nie mniej niż 2,0 m, - długość przęsła nurtowego nad rzeką Oławą musi wynosić min. 50 m, przy czym nie dopuszcza się lokalizowania podpór w obrębie koryta rzeki Oławy, a jego minimalne światło pionowe (mierzone pomiędzy poziomem WW a spodem konstrukcji ustroju nośnego) musi wynosić 5,0 m, - pozostałe podpory należy rozstawiać w odległości min. 20 m, a ich wysokość (mierzona pomiędzy powierzchnią terenu a spodem konstrukcji ustroju nośnego) musi wynosić nie mniej niż 5,0 m, z wyłączeniem ostatniego przęsła (od strony ul. Międzyrzeckiej) którego wysokość musi wynosić nie mniej niż 3,0 m, - wymagane światło pionowe nad projektowanym chodnikiem i ścieżką rowerową, po północnej stronie rzeki Oławy, jak pokazano na rysunku nr 3 koncepcji jednojezdniowej, musi wynosić min. 3,5 m, - wymagane światło pionowe nad chodnikiem i ścieżką rowerową, przyległymi do południowego brzegu rzeki Oławy, musi wynosić min. 2,5 m. Ustrój nośny, który należy dostosować do ww. wymagań, zaproponowano jako ośmioprzęsłową belkę ciągłą o przekroju dwudźwigarowym. Przekrój pokazano w załączniku nr 1 do PFU na rys. nr 17 i 18. W przęśle nurtowym, osie 2-3, oraz w obu przęsłach przyległych, osie 1-2 i 3-4 most ma zmienną wysokość konstrukcyjną. Nad podporami w osiach 2 i 3 zaproponowano ustrój nośny wysokości konstrukcyjnej h=3,20 m, natomiast w środku rozpiętości przęsła nurtowego o wysokości h=2,50 m. Nad podporami w osiach nr 1 i 4 wysokość konstrukcji wynosi 2,20 m. Zarys spodu konstrukcji ma kształt paraboli, płynnie łączącej się z przyległym od strony północnej odcinkiem, na którym wysokość konstrukcyjna jest stała i wynosi h = 2,20 m. 3
Oba przyczółki zaproponowano jako konstrukcje cienkościenną z dwoma skrzydełkami ograniczającymi dochodzący do mostu nasyp drogowy. Podpory pośrednie w osiach 2 do 8 składają się z dwóch słupów zamocowanych w jednym fundamencie posadowionym na palach. Pod każdą nitką trasy zaproponowano oddzielne fundamenty. Słupy mają przekrój kołowy o średnicy 1,80 m. Zaproponowano konstrukcję ustroju nośnego mostu wykonaną z betonu sprężonego klasy C40/50 W8 F150. Przyjęto zastosowanie wewnętrznych kabli z przyczepnością, wykonanych ze splotów stalowych i zainiektowanych zaczynem cementowym. Przyjęto wykonanie przyczółków i fundamentów podpór pośrednich jako konstrukcji żelbetowej, monolitycznej z betonu C30/37 W8 F150, zbrojonej prętami ze stali A-IIIN, a słupów jako konstrukcji żelbetowej, monolitycznej z betonu B50 W8 F150 (C40/50), zbrojonej prętami ze stali A-IIIN. Przyjęto wykonanie fundamentów jako konstrukcji żelbetowej, monolitycznej z betonu C30/37 W8 F150, zbrojonej prętami ze stali A-IIIN. Zaproponowano posadowienie pośrednie dla wszystkich podpór pośrednich. Fundamenty są posadowione na palach przemieszczeniowych o średnicy Φ 560mm, długości 10m. Zastosowano pale proste oraz ukośne, odchylone od pionu (w stosunku 1:10), dzięki czemu zoptymalizowano ilości pali, ich średnicę oraz gabaryty oczepów. Przyczółki posadowiono bezpośrednio. Obiekt nad Oławą powinien posiadać minimum 4 wykusze o których mowa we wstępie do punktu 1.3.22, po dwa po obu stronach mostu. W zakres niniejszego zamówienia nie wchodzi projektowanie i budowa iluminacji mostu nad rzeką Oławą. c) Wiadukt WD-1 nad ul. Wilczą Wiadukt WD-1 będzie złożony z dwóch konstrukcji. Zachodnia nitka wiaduktu będzie służyła do przeprowadzenia nad przeszkodą jezdni, ścieżki rowerowej i chodnika dla pieszych. Ścieżka rowerowa i chodnik dla pieszych będą przylegać do siebie bezpośrednio. W typowym przekroju poprzecznym na zachodniej nitce obiektu znajdą się: ciąg pieszo-rowerowy o szerokości min. 2,00 + 2,00 = 4,00 m; jezdnia z opaską odwodnienia, o szerokości 2 x 3,50 + 1 x 0,50 = 7,50 m; chodnik służbowy min. 0,94 m; Całkowita szerokość pomostu wraz z gzymsami jest zmienna na długości obiektu i wynosi min. 15,51 m. Wschodnia nitka wiaduktu będzie służyła do przeprowadzenia nad przeszkodą jezdni, ścieżki rowerowej i chodnika dla pieszych. Ścieżka rowerowa i chodnik dla pieszych będą przylegać do siebie bezpośrednio. W typowym przekroju poprzecznym na prawej nitce obiektu znajdą się: bariera energochłonna chodnik służbowy min. 0,94 m; jezdnia z opaską odwodnienia, o szerokości 2 x 3,50 + 0,50 = 7,50 m; ciąg pieszo-rowerowy o szerokości min. 2,00 + 2,00 = 4,00 m; Całkowita szerokość pomostu wraz z gzymsami jest zmienna na długości obiektu i wynosi min. 15,51 m. Pod obiektem należy zachować skrajnię chodnika dla pieszych i skrajnię drogową. Główny ustrój nośny, który należy dostosować do wymagań układu jednojezdniowego, zaproponowano jako dwuprzęsłową belkę ciągłą. Przekrój pokazano w załączniku nr 1 do PFU na rys. nr 16. Przyczółki zaproponowano jako konstrukcje cienkościenne z dwustronnymi skrzydełkami. Podpory pośrednie maja formę trzonów o przekroju kołowym i średnicy 1,50 m. 4
Konstrukcję ustroju nośnego wiaduktu zaproponowano jako wykonaną z betonu sprężonego klasy C40/50 W8 F150. Przyjęto zastosowanie wewnętrznych kabli z przyczepnością, wykonanych ze splotów stalowych i zainiektowanych zaczynem cementowym. Przyjęto wykonanie podpór pośrednich oraz przyczółka jako konstrukcji żelbetowej, monolitycznej. Przyczółek w całości wykonany będzie z betonu C30/37 W8 F150 i stali zbrojeniowej A-III N. Trzony podpór pośrednich zaproponowano z betonu C40/50 W8 F150, fundamenty i oczepy palowe podpór pośrednich z betonu C30/37 W8 F150, a pale wiercone z betonu C25/30. Do zazbrojenia wszystkich podpór pośrednich zastosowano stal A-III N. Przyczółki i podpory wiaduktu projektowane w złożonych warunkach gruntowych zalicza się do drugiej kategorii geotechnicznej. Zaproponowano posadowienie bezpośrednie dla większości podpór pośrednich i przyczółków. Jedynie podpory w sąsiedztwie torów kolejowych, z uwagi na najmniejszą ingerencję w konstrukcję podtorza, zaproponowano jako posadowione na palach wielkośrednicowych wierconych Φ1800 z iniektowaną podstawą. d) Wiadukt WD-2 nad ul. Wittiga Wiadukt będzie służył do przeprowadzenia nad przeszkodą jezdni. W typowym przekroju poprzecznym obiektu znajdą się: chodnik i ścieżka rowerowa 2,00 + 2,50 = 4,50 m; jezdnia z opaską, o szerokości 2 x 3,50 + 2 x 0,50 = 8,00 m; chodnik i ścieżka rowerowa 2,00 + 2,50 = 4,50 m; Całkowita szerokość pomostu wraz z gzymsami wynosi min. 20,30 m. Pod obiektem należy zachować skrajnię chodnika dla pieszych i ścieżki rowerowej. Ustrój nośny zaproponowano jako belkę swobodnie podpartą o przekroju płytowym ze wspornikami. Przekrój pokazano w załączniku nr 1 do PFU na rys. nr 21. Ustrój nośny ma rozpiętość teoretyczną 7.00 m. Do budowy ustroju nośnego przyjęto beton C40/50 W8 F150 i stal klasy AIIIN Wiadukt oparty jest na dwóch przyczółkach zlokalizowanych w osiach nr 1 i 2. Przyczółki zaproponowano jako monolityczne, cienkościenne z betonu C30/37 W8 F150 zbrojonego prętami ze stali A-IIIN. Trzony podpór oraz fundamenty są zdylatowane, zaprojektowane oddzielnie pod każdą nitkę. Trzony i skrzydła są z elementów żelbetowych, cienkościennych. Pod łożyskami są dodatkowe żebra usztywniające trzon. Trzon ma grubość 0.50 m, żebra 0.60 m, skrzydła 0.40 m. Przyczółki są posadowione bezpośrednio na gruncie. Zaproponowano wymianę gruntu na głębokość występowania nasypów niekontrolowanych, przyjęto grubość warstwy minimum 1,80 m. W miejsce nasypów należy zabudować materiał niespoisty zagęszczany warstwami do stopnia Is=1,0. e) Przejście dla pieszych PT-1 przy ul. Krakowskiej Przepust PT-1 jest kontynuacją istniejącego przejścia tunelowego pod jezdnią Krakowska - wjazd. Koniec przejścia przewidziano w miejscu przecięcia się konstrukcji przepustu z murem oporowym. Przejścia tunelowe PT-1 ma za zadanie bezkolizyjnie przeprowadzić pod łącznicą obwodnicy chodnik o szerokości 3,00 m. W świetle tunelu znajdą się kolejno: Pobocze o szerokości 1,53 m Chodnik o szerokości 3,00 m Pobocze o szerokości 1,53 m Część przepustu została zaproponowana jako zdylatowana od istniejącej konstrukcji. Ustrój nośny obiektu stanowi prostokątna rama żelbetowa (zamknięta) wykonana z betonu klasy C30/37 W8 F150, zbrojonego stalą klasy AIIIN. Podstawowe wymiary ramy: Rozpiętość rygla w świetle: 6,06 m; 5
Wysokość tunelu w świetle: 3,65 m; Maksymalna długość tunelu: 10,0 m; Grubość ścian: 0,50 m; Grubość stropu (rygla ramy) w środku rozpiętości: 0,60 m. Na ścianie, po obu stronach tunelu, będą umieszczone oprawy oświetleniowe montowane we wnękach, ich wymiary należy dostosować do przyjętego systemu opraw. W konstrukcji obu ścian tunelu umieszczona będzie giętka rura osłonowa dla przeprowadzenia kabli zasilających. Oświetlenie tunelu należy wyposażyć w urządzenia zapewniające detekcję użytkowników w obrębie tunelu, sterującą tym oświetleniem. Do oświetlenia tunelu należy wykorzystać źródła światła typu LED. Wzdłuż ścian przepustu należy wykonać drenaż z rur ø113 o spadku podłużnym 5% zgodnym ze spadkiem przepustu. Wylot drenażu wyprowadzić poza mur oporowy. Górna powierzchnia stropu tunelu będzie izolowana zgodnie z wymogami zawartymi w punkcie 2.1.8 PFU. Dla pionowych, stykających się z gruntem, elementów konstrukcji przewidziano izolacje powłokowe z roztworu asfaltowego oraz ze względu na drenaż, geomembranę kubełkową na całej wysokości ścian. W ciągu tunelu przewidziano wykonania nawierzchni chodnika na płycie przepustu należy wykonać nawierzchnię chemoutwardzalną gr. co najmniej 0,6 cm. Natomiast nad tunelem, w ciągu łącznicy, należy wykonać warstwy podbudowy oraz nawierzchni według projektu drogowego. f) Przejścia dla zwierząt Przepusty ekologiczne przecinają projektowaną drogę pod kątem 90. Projektowane przepusty ekologiczne mają za zadanie umożliwić bezpieczną migrację płazów pod projektowaną drogą. Światło przepustu wyniesie minimum: 2.50 m (szerokość) x 0,60 m (wysokość) dla Pe-1; 2.50 m (szerokość) x 0,75 m (wysokość) dla Pe-2; 2.50 m (szerokość) x 0,90 m (wysokość) dla Pe-3. Przepusty zaproponowano z prefabrykatów o długości minimum 1m. Każdy z przepustów należy wyposażyć w świetlik o minimalnych wymiarach 2,50 x 2,50 m przykryty kratą stalową. Na długości przepustu nie będą wykonywane dodatkowe szczeliny dylatacyjne. Grubość ścian przepustów wynosi 0,20 m, grubość stropu (rygla ramy) w środku rozpiętości 0,23 m. Rama jest zamknięta od spodu, płyta denna będzie miała grubość 0,20 m. Ustrój nośny przepustów stanowi rama żelbetowa wykonana z betonu klasy C30/37, zbrojonego stalą klasy AIIIN. Pe-1 rozpiętość rygla w świetle wynosi 2,50 m, a wysokość ramy od górnej powierzchni płyty dennej do dolnej powierzchni rygla 0,70 m, Pe-2 rozpiętość rygla w świetle wynosi 2,50 m, a wysokość ramy od górnej powierzchni płyty dennej do dolnej powierzchni rygla 0,85 m, Pe-3 rozpiętość rygla w świetle wynosi 2,50 m, a wysokość ramy od górnej powierzchni płyty dennej do dolnej powierzchni rygla 1,00 m, Nad obiektem projektuje się wykonanie pełnej konstrukcji podbudowy drogi. Z obu stron przepustów należy wykonać zasypkę z piasku stabilizowanego cementem w stosunku 1:10. Nie przewiduje się stosowania dylatacji nawierzchni jezdni AWW. Odwodnienie wnętrza obiektu zapewni jego podłużny spadek (w przekroju podłużnym niweleta ma jednostajny spadek 0,5%). Woda przesiąkająca przez nasyp będzie odprowadzana z powierzchni stropu tunelu dzięki jego pochyleniom, wynoszącym 2%, skierowanym od środka rozpiętości ku ścianom. Przepusty zaproponowano z prefabrykowanych elementów o długości minimum 1m, bez uszczelnień styków prefabrykatów, a na długości przepustu nie będą wykonywane dodatkowe szczeliny dylatacyjne. Górną powierzchnię stropu przepustów należy zaizolować zgodnie z wymogami zawartymi w punkcie 2.1.8 PFU. Dla pozostałych, stykających się z gruntem, elementów konstrukcji przewidziano izolacje powłokowe z roztworu asfaltowego, a styki prefabrykatów będą dodatkowo uszczelnione. Wewnątrz przepustów przed ułożeniem humusu należy wykonać izolację ochronną dna i ścian na wysokość 20 cm. Przewiduje się wykonanie izolacji powłokowej z roztworu asfaltowego. Nad przepustami przewidziano wykonanie wszystkich warstw podbudowy oraz nawierzchni według projektu drogowego. Na szerokości jezdni AWW przejścia dla zwierząt należy wyposażyć w płyty przejściowe. Ogrodzenia ochronne naprowadzające zwierzęta do przejść pod drogą należy wykonać z prefabrykatów betonowych. 6