Nauczyciel: mgr Anna Pajdak
Realizację planu daltońskiego zaczęliśmy realizować od II połowy września. Chcieliśmy dać szanse dzieciom na zaklimatyzowanie się w grupie rówieśniczej, spokojnym przejściu procesu adaptacji. Gdy tylko widzieliśmy że dzieci są gotowe zaczęliśmy pracę. Na pierwszym zebraniu rodzice zostali zapoznani z etapami wprowadzania planu daltońskiego w naszej grupie. Rodzice z chęcią podjęli współpracę już od pierwszych chwil wprowadzenia tej metody pilnowali swoje dzieci. Kilkoro rodziców chwalili się że w domu sami wprowadzili np. melodie na sprzątanie bo w domu nie mogli wyegzekwować od dzieci dbanie o porządek w swoim pokoju. Pierwszym elementem było wprowadzenie SYGNAŁU DŹWIĘKOWEGO W miesiącu wrześniu wprowadziliśmy sygnał dźwiękowy informujący dzieci o porządkowaniu sali. Nauczyciel pod koniec zabaw dowolnych włącza melodię Cztery pory roku Vivaldiego, która sygnalizuje dzieciom koniec zabawy i czas porządkowania. Była to najszybsza metoda planu daltońskiego która przyniosła 100% efekt. Wszystkie dzieci zapamiętały co musza zrobić gdy tylko usłyszą melodię. URODZINY
Wrzesień to był miesiąc w którym wprowadziłyśmy w naszej grupie kalendarz urodzin. Na urodzinowych mufinkach zawisły wizytówki dzieci, które obchodzą swoje urodziny w danym miesiącu. Tym sposobem dzieci mają możliwość samodzielnego kontrolowania, kto jeszcze będzie obchodził urodziny w najbliższym czasie, dopytując się: Kiedy to będzie?, Czy zostaną zaproszone? Itp.. Jednocześnie dzieci utrwalają w ten sposób kolejne pory roku oraz miesiące przypadające na daną porę roku.
DNI TYGODNIA Dni tygodnia zostały wprowadzone w II połowie września. W tej wizualizacji został zastosowany system kolorów dni tygodnia, który służy do codziennego oznaczania dnia. Na początek zapoznaliśmy dzieci z kolorami dni tygodnia, wykorzystując do tego tablicę korkową. Każdy dzień tygodnia ma przypisany określony kolor : 1. poniedziałek - czerwony; 2. wtorek - niebieski; 3. środa - pomarańczowy; 4. czwartek - zielony; 5. piątek - żółty; 6. sobota i niedziela biały Na początku wspólnie z dziećmi panie zaznaczały dni tygodnia, a od miesiąca października dzieci samodzielnie zaznaczają i wypowiadają się na forum grupy. OBECNOŚĆ W sali przy drzwiach znajduje się tablica obecności, na której dzieci wspólnie z rodzicami od października zaznaczają swoją obecność w przedszkolu oraz odznaczają wyjście do domu. Niektóre dzieci pamiętają o zaznaczaniu bez przypominania osób starszych, a i są w grupie dzieci które przypominają innym zaraz po wejściu o zaznaczeniu się na tablicy. Podczas tego zadania dzieci muszą zapamiętać co mają zrobić przed wejściem bądź wyjściem z przedszkola. Leonard potrzebował pomocy nauczyciela w przypomnieniu o zaznaczeniu się na tablicy obecności.
Antosia i Emilka to te dziewczynki które są strażniczkami tablicy obecności. Jak tylko ktoś wchodzi do przedszkola dziewczynki kontrolują czy aby na pewno się zalogował. Jeśli nie to może być spokojny dziewczynki czuwają. Tymonek samodzielnie bez pomocy rodziców i nauczyciela pamiętał że musi zaznaczyć swoja obecność w grupie.
KALENDARZA POGODY KALENDARZA POGODY wprowadzony został od miesiąca października wspólnie wszystkie dzieci przed porannymi działaniami, na kalendarzu pogody zaznaczają jaka tego dnia jest pogoda. Dzieci oglądają niebo i z pośród obrazków rozłożonych na dywanie wybierają obrazek z odpowiednią pogodą. Dzieci jeszcze potrzebują niewielkiej pomocy osób starszych w naprowadzeniu na odpowiedni obrazek. Wszystkie dzieci mają możliwość obserwacji pogody i zastanowieniu się: Jaka dziś za oknem jest pogoda? Ania wybiera spośród kilku elementów pogody taką jaka mamy w danym dniu.
Wspólnie z nauczycielem wypowiada się na temat wybranego obrazka przedstawiającego pogodę zaobserwowaną za oknem. Ania potrzebowała niewielkiej pomocy nauczyciela. Dziewczynka zawiesza obrazek pod odpowiednim kolorem dnia. Ania pamięta że kolor niebieski oznacza dzień tygodnia wtorek.
Wizualizacja planu dnia polegała iż każdego dnia w przedszkolu dyżurny za pomocą ilustracji prezentujących w sposób symboliczny różne działania i aktywności zaznaczają ( biedroneczką) przebieg dnia. Dzieci używając znacznika wiedzą co aktualnie się dzieje. Jednak nauczyciel musiał kontrolować i podpowiadać niektórym dzieciom o zaznaczaniu tej czynności. Gabrysia i Ludwik potrzebowali kontroli ze strony nauczyciela. Nauczyciel musiał przypominać dzieciom o zaznaczaniu lecz nie podpowiadał na co należy przesunąć wskaźnik (biedroneczkę).
Tablica z parami informuje dzieci z kim w danym tygodniu współpracują i ustawiają się w pary. Dzieci wiedzą ze jeśli nie ma osoby z danej pary to musi ustawić się na koniec i poczekać kto jeszcze nie będzie miał pary to z nim idzie. Dzieci chętnie przypominają sobie kto z kim jest w parze, a nawet jedna osoba z pary pilnuje i kontroluje ta osobę. Dzieci szukają swojej pary, niektóre potrzebują pomocy. Dzieci miedzy sobą kontrolują kto z kim jest w parze.
System motywacyjny BIEDRONECZKI ZBIERAJĄ KROPECZKI Wszyscy z nas lubią być chwaleni i nagradzani. Dlatego aby zachęcić swoje dzieci z gr II wprowadziłam system motywacyjny polegający na wyróżnianiu dzieci. System będzie zachętą do właściwego zachowania, przestrzegania zasad ustalonych w grupie, angażowania się podczas zajęć, wypowiadania i prezentowania się na forum grupy, współpracy i bezinteresownego niesienia pomocy innym. Wyróżnienie takich osób będzie realizowane na różne sposoby: - przyznanie odznaki PRZEDSZKOLAK TYGODNIA (którą dziecko wyróżnione nosić będzie przez cały tydzień); - wywieszanie zdjęć PRZEDSZKOLAKA TYGODNIA na tablicy w miejscu widocznym dla rodziców (tablica z pracami plastycznymi); - zabranie do domu ZWIERZĄTKA GRUPOWEGO (PATYCZAKA) przez dziecko które zdobędzie największą ilość kropeczek dla swojej biedroneczki ; Wszyscy uważnie słuchają za co mogą zdobyć kropeczkę. Dzieci zadawały przeróżne pytania dopytując Czy za pomoc koledze dostaną kropeczkę? Czy jak naucza się wierszy na dzień babci i dziadka też dostaną kropeczkę? Oj różne pytania przychodziły dzieciom do głowy. Ciekawa jestem kto jako pierwszy zdobędzie największą ilość kropek i czy dzieci przekonają się i zaczną bardziej angażować się w życie grupy.
Dyżurni stołówki Podczas dyżuru przy posiłkach dzieci pomagają p. Gosi przy nakrywaniu do stołu, ustawiają talerzyki przy każdym krzesełku oraz sztućce i kubeczki - po 6 przy każdym stoliku. Po skończonym posiłku dyżurni pomagają zebrać naczynia ze stolików i odnieść na wyznaczone miejsce. Na pierwsze dyżurowanie wybrałam specjalnie dzieci które wiem że świetnie sobie poradzą. Teraz się nie obawiam dyżurowania ale co będzie później czas pokaże. Kilka instrukcji, zasad nakrywania do stołu i dyżurni świetnie sobie radzili. Czyli tak jak myślałam nie ma co się bać dzieciaki świetnie sobie radzą.
Jaka zobaczyłam uśmiech Kuby przy rozkładaniu naczyń wiedziałam że był to bardzo dobry czas na wprowadzenie dyżurów. Uśmiech Kuby dał mi wiarę w to że to działa!!!! Moje dzieci nigdy nie przestaną mnie zadziwiać. Emila przyznała się mamie: Mamusiu dzisiaj był fajny dzień pani Justynka pozwoliła mi być dyżurną. Na takie właśnie słowa czekałam!!!
patrzę na swoje dzieci i zastanawiam się jak ja wcześniej pracowałam. Dzieciaczki świetnie odnajdują się w nowych zadaniach. Emilka idąc z talerzem ciągle sobie powtarzała: Patrz na talerz, patrz na! Słysząc te słowa obawiałam się czy podoła temu sama to przecież nie rozkładanie pustych talerzy.
Kubuś wykazał się dużą kulturą osobistą wiedział że musi najpierw się spytać czy może zabrać talerz. Zadziwił mnie bo sama o tym zapomniałam. Przecież nie można tak po prostu sprzątnąć talerz. Nigdy nie przestanę się uczyć od dzieci.
Ola zawsze taka nieśmiała jeśli chodzi o nowe wyzwania, a tu cudowna niespodzianka radzi sobie lepiej niż nie jeden starszak. I to ma sens!!!!!
DYŻUROWANIE Dyżurni w łazience - pilnowanie zachowania porządku podczas ustawiania się w kolejce i oczekiwanie na swoją kolej w łazience lub szatni. Dużym zainteresowaniem cieszy się dyżur w łazience. Podczas gdy jeden dyżurny nakłada pastę pozostałym dzieciom na szczoteczkę, drugi pilnuje porządku w kolejce. Podczas innych czynności higienicznych w łazience dyżurni pilnują kolejności korzystania z toalety oraz ustawiają po 3 osoby do umywalki przy myciu rąk, pilnują utrzymania porządku w łazience (średni strumień wody, nie rozlewanie wody, zakręcanie kranów). To bardzo trudna i odpowiedzialna praca. Gdy widziałam jak poważnie podszedł do roli dyżurnego Michałek, wiedziałam że nie ma co się bać. Dzieciaki zawsze sobie poradzą tylko trzeba dać im na to szanse. Jestem z siebie dumna że podjęłam tą decyzję mam teraz satysfakcje z ich samodzielnych działań.
SAMODZIELNE KOMPONOWANIE KANAPEK Nasze małe biedroneczki bardzo lubią spełniać się jako dyżurni więc i tym razem w ciągu całego tygodnia każde z nich mogło przygotować dla swoich kolegów i koleżanek kolorowe, smaczne i zdrowe kanapki. Oczywiście przed przystąpieniem do pracy zostały przypomniane zasady dotyczące bezpiecznego posługiwania się nożem oraz higienicznego przygotowywania posiłków. Biedroneczki przed pracą dokładnie umyły ręce. Wiedziały że muszą między sobą rozdzielić zadania po to by praca przebiegała sprawnie. Podczas pracy świetnie się bawiły ale jednocześnie sumiennie wywiązały z przydzielonych im zadań. Śmiesznie to wyglądało kiedy Pola kontrolowała Leosia. Ciągle przypominała o czystości i poprawnym posługiwaniu się nożem.
Leoś po takich wskazówkach od swojej koleżanki starał się kontrolować. Cieszył się z każdego swojego sukcesu.
DZIEŃ PLUSZOWEGO MISIA I PYSZNEGO MIODKU! Dnia 24.11.2017r. w naszym przedszkolu odbył się Dzień Pluszowego Misia oraz Dzień Pysznego Miodku. Do tego dnia, dzieci przygotowywały się przez cały tydzień. W poniedziałek wszystkie dzieci otrzymały instrukcję do wykonania opaski z misiem, która była biletem wejściowym do Krainy Pluszowych Misiów. Tego dnia wszystkie dzieci przyniosły do przedszkola swojego pluszowego przyjaciela, który wspólnie z dzieckiem uczestniczył w misiowych zabawach. Swoją podróż dzieci rozpoczęły od wizyty w Krainie Pysznego Miodku. W tej krainie dzieci spotkały się z Panem Pszczelarzem, który przygotował dla dzieci wiele ciekawostek nt. życia pszczół oraz dobroczynnego wpływu miodu na organizm człowieka. Dzieci z wielkim zaciekawieniem słuchały Pana Pszczelarza oraz oglądały przyniesione przez niego rekwizyty. Następnie dzieci przeniosły się do Krainy Pluszowych Misiów. W tej Krainie na dzieci i ich misie czekało wiele atrakcji. Na początku dzieci zostały zapoznane z zasadami panującymi w Krainie, a następnie przystąpiły do porannej gimnastyki przy skocznej muzyce. Kolejnym zadaniem dzieci było odgadnięcie zagadek dot. bohaterów książki pt.,,kubuś Puchatek i przyjaciele oraz wskazanie odpowiedniego bohatera. Następnie dzieci w swoich parach przystąpiły do wykonania kolejnego zadania, a było nim ułożenie puzzli na czas. Nie było to łatwe zadania, gdyż ocenie nie podlegała tylko poprawność ułożonego obrazka, ale także czas wykonania zadania i współpraca z osobą z pary. Później przedszkolaki tańczyły ze swoim misiem przy muzyce. Po zabawie tanecznej czekało na dzieci kolejne zadanie, a było to słuchanie ciekawostek nt. życia niedźwiedzi i ocenianie zdań, czy to co mówi Pani jest prawdą czy fałszem. Ostatnim etapem wspólnej zabawy była chwila odpoczynku i wyciszenia w Krainie Pluszowym Misiów- dzieci wysłuchały opowiadania o nietypowym misiu,,masza i Niedźwiedź ; dzieci z wielkim zainteresowaniem słuchały opowiadania. Na zakończenie, wszystkie uśmiechnięte, świetnie bawiące się dzieci otrzymały misiowe bileciki, które uprawniały je do udania się do strefy,,misiowe Kuchcikowo, w którym to dzieci przygotowały dla wszystkich przedszkolaków pyszne herbatniczki z miodem. Dzieci wymieniały bilecik na herbatniczek. To była świetna podróż, która dostarczyła nam wielu pozytywnych wrażeń! Dzieci prace wykonywała całkowicie samodzielnie. Wiedziały że staranne wykonanie Misia jest przepustką do świetnej zabawy na którą muszą samodzielnie przygotowywać wejściówki. Nie musiałam kontrolować, instrukcja dla dzieci była bardzo czytelna.
W mojej grupie chłopcy rękoma i nogami wzbraniają się od wykonywania wszelakich prac plastyczny. Gdy tylko w grę wchodzi świetna zabawa to proszę nawet Seweryn chętnie wykonuje zadanie. Śmiesznie wyglądało jak Ludwik zaglądał do instrukcji, a potem do innych dzieci. Gdy zapytałam: Czemu zaglądasz do innych dzieci? odpowiedział: Chcę żeby mój Miś wyglądał tak pięknie jak Misie innych dzieci. I pomyśleć że na początku roku Ludwikowi nie zależało na starannym wykonaniu prac plastycznych.
Współpraca między grupami,,dzieci starsze w roli ekspertów - gr. II i V! W ubiegłym tygodniu zarówno maluszki, jak i starsze przedszkolaki rozmawiały o prehistorycznych gadach. W ramach współpracy między grupami, dzieci z grupy V zaprosiły swoich młodszych rówieśników na zajęcie pokazowe,,w świecie dinozaurów. Zajęcie to nie było takim typowym zajęciem prowadzonym przez Panie- podczas zajęć dominowała aktywność dzieci. Starsze przedszkolaki wspólnie z Panią przygotowały makietę,,las jurajski - dzieci przez cały tydzień przynosiły figurki, książki o dinozaurach. Kornel- nasz ekspert od dinozaurów, przedstawił informacje nt. czym są dinozaury, zaprezentował wybrane dinozaury- nazwał je a także krótko scharakteryzował, omówił teorie nt. przyczyn wyginięcia dinozaurów, a także powiedział, gdzie można teraz oglądać szczątki dinozaurów a także czym zajmuje się paleontolog i archeolog. Dzieci młodsze z dużym zaciekawieniem słuchały wystąpienia swojego starszego kolegi, z zainteresowaniem oglądały figurki dinozaurów. Następnie przy współpracy dzieci starszych i młodszych zaprezentowaliśmy wybuch wulkanu, który przyczynił się do wyginięcia dinozaurów- Filipek przedstawił potrzebne artykuły do wykonania wybuchu, wsypał sodę do wulkanu, natomiast Emilka wlała ocet, który przyczynił się wylania się lawy, która objęła swoim zasięgiem cały las jurajski. Wszystkie dzieci były pod wielkim wrażeniem! Następnie zabawiliśmy się w paleontologów i wykonaliśmy ślady dinozaurów na skamieniałościach. Do tego zadania potrzebna był nam masa solna. Podczas wykonywania zadania pomocą dłonią dzieci młodszych nie była ich pani tylko starsi rówieśnicy, którzy pomagali młodszym rówieśnikom w wykonaniu zadania, czuwali nad prawidłowym przebiegiem zajęcia. Dzieci młodsze swobodnie poruszały się po sali, korzystały z materiałów plastycznych, sprzątały swoje stanowisko pracy. Na zakończenie dzieci młodsze poczęstowały starszych rówieśników pysznymi chrupkami, a starszaki wręczyły kolegom i koleżankom kolorowankę,,dinusia. To było niesamowite doświadczenie nie tylko dla dzieci, ale także dla Pań, które z wielką dumą patrzyły na swoje dzieci. Tym zajęciem zapoczątkowaliśmy współpracę, która jest niezbędna, gdyż kształtuje u dzieci pożądane postawy społeczne. Emilka zawsze chętnie bierze udział w każdym działaniu. Jest to nasz grupowy wulkan wiedzy.
Dzieci z otwartymi buziami siedziały i słuchały eksperta w dziedzinie archeologii. Kornel przygotował się wzorowo, co bardzo podobało się moim maluszkom.
Podobało mi się jak moje dzieciaczki prosiły starsze koleżanki i kolegów o pomoc. Iga z wielkim spokojem tłumaczyła dzieciom inne dyskretnie słuchały po to by wykonać zadanie. Weronisia kontrolowała co też ten mój Aaron wyczynia. Niespodzianka to chyba dlatego że Aarona ciekawią tematy związane z dinozaurami. Nasz Hubercik zanim zacznie pracować jak zawsze musi porozglądać się po sali. Dobrze że mamy nastawiony zegar, który dla chłopca jest idealną sposobem na przyśpieszenie pracy. Wierzę w niego i wiem że da rade.
,,Mamo, tato poświęć mi trochę czasu Zgodnie z realizacją programu Wiem, czuję, rozumiem, mam prawo dzieci wraz ze swoimi rodzicami zostali zachęcenie do udziału w realizacji zadań na poszczególne miesiące. Pierwszym zadaniem do wykonanie było przyniesie do kącika przyrodniczego odnalezionych wspólnie z rodzicami pierwszych oznak wiosny i opowiedzenie o nim na forum grupy. W naszej grupie rodzice podeszli do tego tematu bardzo sumiennie i mimo to że dzieci mają tylko 3 lata zostały perfekcyjnie przygotowane do roli ekspertów w temacie przyrodniczym. Dzieci na forum grupy pięknie opowiedziały : Z kim odnalazły oznakę wiosny?, Gdzie ją odnalazły?, a przede wszystkim podać jej nazwę. Dzieci chętnie wczuły się w rolę i mimo niewielkiej tremy poradziły sobie z tak trudnym zadaniem. Teraz zobaczymy jak poradzą sobie z kolejnym zadanie na miesiąc KWIECIEŃ. Nasi eksperci w dziedzinie przyrodniczej: Hubert jest jednym z najmłodszych dzieci w naszej grupie, a mimo to do swojego zadania podszedł bardzo poważnie. Byliśmy wszyscy zdziwieni że tak ładnie opowie nam o swoich odnalezionych skarbach. Zainteresował swoich kolegów i koleżanki a to było naszym wspólnym celem. Ja byłam bardzo dumna z tego że Hubert potrafił samodzielnie opowiedzieć o realizacji swojego zadania.
Nasza Adelka jest bardzo cichą dziewczynką i ciężko od niej dowiedzieć się informacji a tu proszę nawet odważyła się pokazać dzieciom swoje skarby. Każde dziecko co raz bardziej mnie zadziwia, ale to przecież o to chodzi. Gabrysia to istny skarb grupowy zawsze wszystko sumienie i starannie opowiada z najmniejszymi szczegółami. Co do Gabrysi wiedziałam że podołała temu zadaniu bez najmniejszego zawahania.
Pamiętam jak pierwszy raz przyszła na rozmowę do mnie mama Laury z informacją że dziewczynka raczej stroni od rozmów z dorosłymi i nie lubi zbyt bliskiego kontaktu z nikim poza mamą. A tu proszę opowiada nam wszystkim o swoich zwiastunach wiosny. Czyli obawy mamy nie sprawdziły się Aaron to prawdziwy znawca przyrody. Zawsze potrafi nas wszystkich zaciekawić. Mimo tego że Aaron miał problemy z porozumiewaniem się z nami to w bardzo szybkim tempie nadrobił zaległości i wszyscy z zaciekawieniem wsłuchujemy się w jego opowieści.
Dzieci nigdy nie przestaną mnie zadziwiać.
,,Mamo, tato poświęć mi trochę czasu Zgodnie z realizacją programu Wiem, czuję, rozumiem, mam prawo dzieci wraz ze swoimi rodzicami zostali zachęcenie do udziału w realizacji zadań na poszczególne miesiące. Zadaniem do wykonania na miesiąc kwiecień było wykonanie WIELKANOCNEJ PISANKI i opowiedzenie o niej na forum grupy. Mimo to że dzieci mają tylko 3 lata zostały perfekcyjnie przygotowane do roli ekspertów w temacie. Dzieci na forum grupy pięknie opowiedziały : Z kim wykonały pracę?, jakie materiały użyły do jej wykonania? Itp.. Dzieci chętnie wczuły się w rolę i mimo niewielkiej tremy poradziły sobie z tak trudnym zadaniem. Teraz zobaczymy jak poradzą sobie z kolejnym zadanie na miesiąc Maj. Adelka pięknie opowiadała o swoim zadaniu. Na początku roku raczej była obserwatorem, a tu teraz taki tok słów, byłam z niej bardzo dumna. Nie tylko Adelka osiągnęła sukces to też był mój sukces!!!!!!!
Franio miał o wiele ciężej niż inne dzieci. Nawet ja nie mogę go często zrozumieć więc uważałam że muszę choć troszkę wesprzeć chłopca. Cieszyło mnie to że chłopiec odważnie podszedł do zadania. Ola super wykonała zadanie. Wiedziałam że da radę
Jula jak zawsze wesoło i z uśmiechem podeszła do zadania. Troszkę potrzebowała wsparcia słownego ze strony nauczyciela, ale widać było że dziewczynka rzeczywiście swoją prace wykonywała wspólnie z rodzicami. Jula podchodząc do dzieci mówiła: Możecie dotknąć mojej pięknej pracy. Warto zachęcać rodziców do spędzania czasu w tak kreatywny sposób.
,,Mamo, tato poświęć mi trochę czasu Zgodnie z realizacją programu Wiem, czuję, rozumiem, mam prawo dzieci wraz ze swoimi rodzicami zostali zachęcenie do udziału w realizacji zadań na poszczególne miesiące. Zadaniem do wykonania na miesiąc Maj było opowiedzenie na forum grupy przeczytanej przez rodziców w domu bajki. W naszej grupie rodzice wraz z dziećmi podeszli do tego tematu bardzo sumiennie, a zadanie zostało perfekcyjnie przygotowane. Dzieci na forum grupy pięknie opowiedziały o przygodach swoich ulubionych bohaterów bajek. Z wielkim zaangażowaniem wczuły się w rolę i mimo niewielkiej tremy poradziły sobie z tak trudnym zadaniem. Nasi eksperci w miesiącu Maju : Aaron mimo swoich problemów z porozumiewaniem się w języku polskim, chętnie opowiadał o swoich książeczkach, dzięki którym razem z rodzicami uczy się nowych słów.
Pierwszy raz u Kuby widziałam tremę. Swoją książeczkę zinterpretował według własnego pomysłu. Rozbawiło to wszystkie panie. Ninka zainteresowała swoim opowiadaniem wszystkie dzieci. Myślałam że będę musiała pomóc, bo wiem że Nina jest raczej nieśmiała podczas wystąpień, a tu niespodzianka moja pomoc wcale nie była potrzebna.
RODZICE DZIECIOM W dniu 20.11.2017r rodzice spotkali się w sali gimnastycznej aby przygotować się do występu teatralnego. Chcą dla swoich dzieci przygotować teatrzyk kukiełkowy do wiersza NA STRAGANIE jest to bardzo znany wiersz Jana Brzechwy. Próba obywała się w wesołym nastroju, rodzice mieli ciekawe pomysły co do aranżacji sceny. Główny koordynator całego przedstawienia doglądał i wsłuchiwał się w wypowiadane kwestie. Rodzice teraz sami na własnej skórze wiedzą że wcale nie jest to łatwe przygotować i przedstawić swoje umiejętności.. Fajnie patrzeć jak rodzice czerpią zadowolenie z własnych umiejętności. Wiedziałam zawsze że rodzice zrobią wszystko dla swoich dzieci. Nawet nauczą się na pamięć długich ról.
RODZICE DZIECIOM W dniu 27.11.2017r rodzice przygotowali teatrzyk kukiełkowy do wiersza NA STRAGANIE. Przed występem dzieci wyszukiwały warzyw i podawały ich poprawną nazwę. Dzieci podczas występu oniemiały ze wzruszenia, a gdy tylko na scenie pojawili się aktorzy z kukiełkami byli zadowoleni że to ich rodzice. Występ odbył się w wesołym nastroju. Scena, dekoracje wywarło na dzieciach wielkie WOW!! Buzie pootwierane dzieciaki jak zaczarowane. Czyli założone cele zostały osiągnięte.
Dzieci nazwały panią PANI STRAGANOWA. Fajnie było jak dzieci gdy tylko usłyszały głosy warzyw od razu krzyczały: To moja mama (tata)!
ODWAŻNY HIPCIO Mama naszej koleżanki z grupy Adeli odwiedziła nas z bardzo ciekawym opowiadanie Odważny Hipcio. Książeczka, obok pouczającej historii z życia afrykańskich zwierząt, uświadomiła nam, że w życiu istnieje naturalne prawo konsekwencji - zarówno tych dobrych, jak i tych dotkliwych, że zbieramy takie owoce, jakie sami siejemy. Dzięki Hipciowi zrozumieliśmy że być odważnym to postępować właściwie i sprawiedliwie, to wybierać takie zachowanie, które jest dobre, a którego często nikt inny nie chce podjąć w jakimś trudnym momencie. Każdy z nas z zapartym tchem słuchał i oglądał kolorowe ilustracje z książeczki. Od zawsze wiadomo że dzieci uwielbiają gdy rodzice czytają dla ich kolegów i koleżanek.
Przygody Koziołka Matołka Pani Irmina A. mama naszego kolegi z grupy Tymona dla dzieci przygotowała przedstawienie przypominające o twórczości literackiej autora Kornela Makuszyńskiego. Była to wesoła opowieść o Koziołku Matołku, który wybrał się do Pacanowa. Przemierzając świat, przeżywał wiele ciekawych przygód groźnych, śmiesznych i pouczających. Tytułowy bohater mimo swojego niezbyt pochlebnego imienia, wykazał się sprytem i pomysłowością, co wprowadziło naszych małych widzów w dobry humor. Dzieci były zainteresowane przedstawieniem i aktywnie w nim uczestniczyły. Największe wrażenie zrobiła maskotka bohatera dzisiejszego opowiadania. Tymonek dzisiaj nie odstępował mamy na krok. Zawsze moi rodzice wykazują się pomysłowością. Fajnie mieć takich rodziców