PROJEKT EDUKACYJNY PRZEDSZKOLE BEZ ZABAWEK - CD. Meble, kocyki i tkaniny

Transkrypt

1 PROJEKT EDUKACYJNY PRZEDSZKOLE BEZ ZABAWEK - CD. Meble, kocyki i tkaniny

2

3

4 PAPIER, KARTON, KREDKI

5

6

7

8

9

10

11 Obserwacje: Dzieci bardzo entuzjastycznie zareagowały na zmianę sposobu zabawy, szczególnie podobała im się możliwość swobodnego wykorzystywania mebli i wyposażenia sali. Bardzo kreatywnie wykorzystywały wszystkie materiały, do których miały dostęp koce, krzesła, stoliki, szuflady, pojemniki po klockach, meble, parawany. Dzieci miały bardzo dużo własnych pomysłów na różne zabawy (gabinet masażu, domek, szpital, cyrk, dyskoteka, baza, orkiestra, pokaz mody Wiele zabaw zawierało w sobie element troski o innych (masaż, szpital), dzieci zachowywały się bardzo ostrożnie i delikatnie. Zabawy rozwijały się w czasie, w miarę pojawiania się nowych pomysłów, czasem dołączały nowe osoby, dzieci prosiły np. o muzykę towarzyszącą występom cyrkowym, włączały nowe rekwizyty.

12 Niektóre zabawy stawały się pretekstem do rozmów z nauczycielem i przekształceniem ich w sytuację edukacyjną, np. zabawa w szpital zaowocowała rozmową o tym, skąd się biorą narządy do przeszczepów. Odkrywano też na nowo stare zabawy dość długo dzieci bawiły się np. w chowanego znakomicie wykorzystując zmienioną przestrzeń w sali. Wyraźne pojawiły się osoby moderujące zabawę. Zaskoczeniem było to, że nie wszystkie dzieci, które zazwyczaj dominowały w zabawach podjęły rolę liderów w nowej sytuacji, natomiast uaktywniły się dzieci do tej pory bardziej wycofane. Mogło to być spowodowane inną niż zwykle konfiguracją dzieci w grupie z powodu ferii zimowych. Świetna komunikacja, dzieci tworzyły zespoły, wspólnie decydowały o zasadach zabawy, podziale ról, planie działania. Nawet, gdy zdarzało się, że chciał się bawić w danej grupie, a ten akurat zespół się na to nie zgadzał, dzieci umiały sobie poradzić. Taka osoba szukała sobie po prostu innego działania w innej grupie. Początkowo stworzone rekwizyty stanowiły wartość same w sobie (powstały takie przedmioty jak korony, berła, różdżki, kość dla psa, statek, samochody). Z czasem dzieci zaczęły wykorzystywać je też w zabawie. Dzieci dobierały się w grupy na zasadzie tych samych zainteresowań. W pewnym momencie rozwinęły się równolegle dwa duże projekty: dziewczynki tworzyły suknie dam dworu i księżniczek, które zostały następnie zaprezentowane pozostałym grupom, natomiast chłopcy budowali pojazdy i trasy dla nich. Stopniowo powstało całe miasto z kartonu, był to projekt, który stale udoskonalano i rozbudowywano. Z kartonów zbudowano także budę dla psa, zamek, bazy. Dzieci bardzo chętnie prosiły o pomoc w tych sytuacjach, w których np. nie radziły sobie z konstruowaniem zaplanowanych budowli. Po kilku dniach zaczęły sobie radzić samodzielnie i nie potrzebowały już tak wiele pomocy.

13 Wnioski: Dzieci z wielką radością wykorzystywały pokłady naturalnej kreatywności rozwijając umiejętność twórczej zabawy bez gotowych zabawek narzucających im sposób działania. Samodzielna zabawa sprawiała im wiele satysfakcji, dzieci nauczyły się, że mogą decydować o całym procesie twórczej zabawy i być dumne z jej efektów. Z pewnością miało to znaczący wpływ na podniesienie samooceny u dzieci. Bardzo istotnym efektem, który można było obserwować także po zakończeniu projektu, było znaczne rozwinięcie u dzieci umiejętności współpracy w zespole, planowania wspólnej pracy, skuteczniej komunikacji w jej trakcie, asertywności, twórczego rozwiązywania sytuacji problemowych. Dzieci są niewątpliwie bardziej zgrane jako zespół i potrafią dalej korzystać z zasad dotyczących zachowań społecznych wprowadzonych w trakcie trwania projektu. Zwiększyła się też ich umiejętność planowania działań, projektowania, ustalania kolejności działań i doprowadzania pracy do końca. Dzieci z wielką radością wykorzystywały pokłady naturalnej kreatywności rozwijając umiejętność twórczej zabawy bez gotowych zabawek narzucających im sposób działania. Samodzielna zabawa sprawiała im wiele satysfakcji, dzieci nauczyły się, że mogą decydować o całym procesie twórczej zabawy i być dumne z jej efektów. Z pewnością miało to znaczący wpływ na podniesienie samooceny u dzieci. Bardzo istotnym efektem, który można było obserwować także po zakończeniu projektu, było znaczne rozwinięcie u dzieci umiejętności współpracy w zespole, planowania wspólnej pracy, skuteczniej komunikacji w jej trakcie, asertywności, twórczego rozwiązywania sytuacji problemowych. Dzieci są niewątpliwie bardziej zgrane jako

14 zespół i potrafią dalej korzystać z zasad dotyczących zachowań społecznych wprowadzonych w trakcie trwania projektu. Zwiększyła się też ich umiejętność planowania działań, projektowania, ustalania kolejności działań i doprowadzania pracy do końca. Umiejętność wykorzystania do zabawy surowców wtórnych z pewnością wpłynęła też na rozwój postawy proekologicznej. Dzieci zachęcały rodziców do segregacji śmieci i przynoszenia do przedszkola nieużytków.