Uwagi do projektu przebudowy ul. Mogilskiej w Krakowie, zaprezentowanego na spotkaniu informacyjnym 17 stycznia 2013 roku.

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Uwagi do projektu przebudowy ul. Mogilskiej w Krakowie, zaprezentowanego na spotkaniu informacyjnym 17 stycznia 2013 roku."

Wanda Krzemińska
6 lat temu
Przeglądów:

Grunwaldzkiej do rzeki Białuchy, a zaoszczędzone miejsce przeznaczyć na poszerzenie chodników. 2. Wygładzić przebieg trasy pieszych na skrzyżowaniu ul.

1 Uwagi do projektu przebudowy ul. Mogilskiej w Krakowie, zaprezentowanego na spotkaniu informacyjnym 17 stycznia 2013 roku. Przedstawiam uwagi i propozycje do zaproponowanego projektu: 1. Zwęzić pasy ruchu do 3m na odcinku od ul. Grunwaldzkiej do rzeki Białuchy, a zaoszczędzone miejsce przeznaczyć na poszerzenie chodników. 2. Wygładzić przebieg trasy pieszych na skrzyżowaniu ul. Mogilskiej z Grunwaldzką. Obecne rozwiązanie (nieprzyjazne pieszym): Proponowane rozwiązanie (bardziej przyjazne pieszym): Po zamianach, trasa pokonywana przez pieszego będzie bardziej intuicyjna (mniejsza szansa, że pieszy zapędzi się na drogę dla rowerów). 3. Wyprostować przebieg drogi dla rowerów:

Proponowane odchylenia w przebiegu drogi dla rowerów są nieintuicyjne i wcale nie będą sprzyjały zwiększeniu bezpieczeństwa pieszych.

Pieszy widząc rowerzystę jadącego drogą dla rowerów nie będzie się bynajmniej spodziewał, że tuż przed przejściem dla pieszych, ten zacznie odbijać.

Jeśli chodzi o brak azylu dla pieszych pomiędzy jezdnią a DDR, to jego potrzeba jest dyskusyjna.

2 Proponowane odchylenia w przebiegu drogi dla rowerów są nieintuicyjne i wcale nie będą sprzyjały zwiększeniu bezpieczeństwa pieszych. Z punktu widzenia pieszego lepiej jest, jeśli rowerzysta jedzie przewidywalną trasą, tj. prosto. Pieszy widząc rowerzystę jadącego drogą dla rowerów nie będzie się bynajmniej spodziewał, że tuż przed przejściem dla pieszych, ten zacznie odbijać. Piesi raczej nie analizują oznakowania dróg rowerowych i dlatego najlepszym rozwiązaniem jest to najbardziej intuicyjne. A w tym wypadku intuicyjnie, znaczy prosto. Jeśli chodzi o brak azylu dla pieszych pomiędzy jezdnią a DDR, to jego potrzeba jest dyskusyjna. Szerokość dwóch pasów ruchu plus drogi dla rowerów jest mniejsza niż wielu jezdni trójpasmowych, przez które prowadzi się przejścia dla pieszych proszę sobie więc wyobrazić, że drogę dla rowerów zamieniamy na pas ruchu. Czy wtedy ktokolwiek zaproponowałby azyl pomiędzy pierwszym a drugim pasem?! A przecież drogą dla rowerów poruszają się rowerzyści, a więc użytkownicy, którzy mogą wyrządzić potencjalnie mniej szkód podczas zderzenia niż samochód. Jeżdżą wielokrotnie wolniej niż samochody, mają też krótszą drogę hamowania oraz większą zwrotność. Co więcej doświadczenie mówi, że mało kto będzie takie odgięcia honorował. Zarówno piesi jak i rowerzyści będą szli prosto bo tak jest najbardziej naturalnie i intuicyjnie. Szczególnie dotyczy to skrzyżowania Mogilskiej i Rymarskiej! Jeśli obawiacie się Państwo, że pieszy po przejściu przez jezdnię zatrzyma się na drodze dla rowerów, w przeświadczeniu, że dotarł już na chodnik, proszę zaprojektować drogę dla rowerów w taki sposób, aby nie wywoływać u pieszego takiego złudnego przeświadczenia: obniżyć na określonym odcinku poziom DDR do poziomu jezdni +2-3 cm, z oddzieleniem od jezdni za pomocą krawężnika/separatora, zastosować różnicę poziomu między chodnikiem a DDR zbliżoną do standardowej różnicy między chodnikiem a jezdnią, zastosować powierzchnię DDR w kolorze jezdni, wytyczyć przejście dla pieszych bez przerwy pomiędzy jezdnią a DDR. 4. Osłupkować chodnik w pobliżu miejsc gdzie będzie szczególnie wąski (na rysunku zaznaczone czerwoną linią).

Osłupkowanie uniemożliwi nielegalne parkowanie w tych miejscach samochodów, a jednocześnie ułatwi wyjazd z ulic

Zaprojektować drogę dla rowerów zamiast CPR w miejscach oznaczonym poniżej: W terenie nie brakuje przestrzeni, aby

Most na Białusze także ma wystarczającą szerokość. Jedyny problem może pojawić się pod wiaduktem kolejowym.

3 Osłupkowanie uniemożliwi nielegalne parkowanie w tych miejscach samochodów, a jednocześnie ułatwi wyjazd z ulic Francesco Nullo i Cystersów, przez poprawienie widoczności. 5. Zaprojektować drogę dla rowerów zamiast CPR w miejscach oznaczonym poniżej: W terenie nie brakuje przestrzeni, aby poprowadzić oddzielny chodnik oraz drogę dla rowerów, co widać wyraźnie także na planie. Most na Białusze także ma wystarczającą szerokość. Jedyny problem może pojawić się pod wiaduktem kolejowym. Jeśli mimo wszystko uważacie Państwo, że brakuje tam miejsca, to proszę zrezygnować z trzeciego pasa dla samochodów (do zawracania), a organizację zawrotki pozostawić bez zmian w stosunku do tego co jest obecnie.

Jednak także w przypadku wiaduktu może warto spróbować wytyczyć oddzielne ciągi komunikacyjne dla rowerzystów i pieszych. Nawet, jeśli DDR nie spełniałaby wytycznych dot. skrajni. 6.

4 Jednak także w przypadku wiaduktu może warto spróbować wytyczyć oddzielne ciągi komunikacyjne dla rowerzystów i pieszych. Nawet, jeśli DDR nie spełniałaby wytycznych dot. skrajni. 6. Zaprojektować właściwy przekrój poprzeczny drogi dla rowerów na wyjazdach z posesji przekrój, nachylenie oraz powierzchnia drogi dla rowerów muszą być niezmienione w stosunku do przebiegu poza wyjazdami. Jeśli problemem byłaby różnica poziomu między DDR a jezdnią, proponuję obniżyć poziom drogi dla rowerów w sposób delikatny, na dłuższym odcinku (jednakże nawet w tym wypadku nachylenie poprzecznie DDR powinno pozostać niezmienne). 7. Poprawić skomunikowanie rowerowe ul. Kosynierów doprowadzić do niej drogę dla rowerów po stronie południowej ul. Mogilskiej. W tym celu: Obecny projekt: Poprowadzić DDR po stronie południowej ul. Mogilskiej, aż do ul. Kosynierów (w terenie jest miejsce!) Zaprojektować pas rowerowy do skrętu w prawo w ul. Kosynierów Zaprojektować przejazd rowerowy w poprzek ul. Mogilskiej, umożliwiający skręt z Kosynierów w lewo. Ewentualnie umożliwić skręt z DDR po północnej stronie ul. Mogilskiej w prawo w ul. Kosynierów W razie potrzeby zrezygnować z budowy zatoki autobusowej (kursują tu tylko autobusy nocne, zatoka jest więc całkiem zbędna)

5 Propozycja: 8. Wyprostować przebieg chodnika i drogi dla rowerów w rejonie projektowanego dojazdu do ul. Ostatniej. W razie konieczności, zwęzić pas do prawoskrętu w tę ulicę z projektowanych 3m do ok. 2,5m (rys. powyżej).

9. Wyprostować przebieg przejścia dla pieszych oraz zaprojektować prosty przejazd dla rowerów przez wyjazd z KWP (rys. powyżej). 10. Wyprostować przebieg DDR oraz chodnika w rejonie sklepu Morele.Net.

6 9. Wyprostować przebieg przejścia dla pieszych oraz zaprojektować prosty przejazd dla rowerów przez wyjazd z KWP (rys. powyżej). 10. Wyprostować przebieg DDR oraz chodnika w rejonie sklepu Morele.Net. W razie konieczności zrezygnować z zatoki autobusowej. Obecny projekt: Propozycja: 11. Na drogach dla rowerów położyć nawierzchnię asfaltową. 12. Zaprojektować dłuższe wiaty na przystankach tramwajowych (co najmniej połowa długości przystanku). 13. Zaprojektować torowisko zielone. 14. Zrezygnować z ekranów akustycznych w rejonie ul. Ułanów, ze względu na negatywny wpływ na BRD (brak wzajemnej widoczności samochodu na ul. JPII oraz rowerzysty na DDR przy wjeździe w Ułanów; brak wzajemnej widoczności samochodu na ul. JPII oraz samochodu wyjeżdżającego z ul. Ułanów) 15. Zaprojektować oddzielne chodnik oraz DDR po stronie południowej ul. Jana Pawła II, w rejonie łuku między ul. Lema, a skrzyżowaniem z ul. Ułanów. W razie potrzeby przesunąć oś jezdni w kierunku północnym (jest tam dużo miejsca) 16. Zaprojektować przejazdy dla rowerów w ciągu dróg dla rowerów oraz ciągów pieszo rowerowych na wszystkich skrzyżowaniach. Zapewnić ciągłość DDR na wszystkich wyjazdach z posesji. 17. Zaprojektować drogę dla rowerów po północnej stronie ul. Jana Pawła II na wiadukcie nad ul. Stella-Sawickiego. Krzysztof Trybowski <trybowski@aeropolis.pl>

Podobne dokumenty

POMYSŁ NA PLAC RAPACKIEGO

POMYSŁ NA PLAC RAPACKIEGO Koncepcje przebudowy placu Rapackiego wykonane na zlecenie Miejskiego Zarządu Dróg w Toruniu Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu 1 marca2013 r. W ramach opracowanych materiałów