Wyznaczanie stałej i stopnia dysocjacji kwasu octowego i chlorooctowego
|
|
- Dominika Jarosz
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Wyznaczanie stałej i stopnia dysocjacji kwasu octowego i chlorooctowego (opracowanie: Barbara Krajewska) Celem ćwiczenia jest: 1) wyznaczenie stałych dysocjacji K a dwóch słabych kwasów: octowego CH 3 COOH i chlorooctowego CH 2 ClCOOH, 2) porównanie wyznaczonych stałych K a tych kwasów i wyjaśnienie różnic w ich wartościach, 3) obliczenie stopni dysocjacji tych kwasów w roztworach o różnych stężeniach. Cel ten zostanie zrealizowany przez pomiar ph roztworów tych kwasów. 1. Podstawy teoretyczne Podstawą tego wyznaczenia jest równowaga dysocjacji, jaka ustala się w roztworach wodnych tych kwasów: CH 3 COOH CH 3 COO + H + K a = CH 2 ClCOOH CH 2 ClCOO + H + K a = [H ] [CH [CH 3 3 COO COOH] [H ] [CH 2ClCOO [CH ClCOOH] 2 ] ] (1) (2) Ponieważ kwasy te dysocjują w stosunku stechiometrycznym 1:1, to stężenia równowagowe jonów (licznik wyrażenia na K a ) są sobie równe: [CH 3 COO ] = [H + ] dla kwasu octowego i [CH 2 ClCOO ] = [H + ] dla kwasu chlorooctowego. Stężenie równowagowe niezdysocjowanego kwasu (mianownik wyrażenia na K a ) natomiast jest równe stężeniu całkowitemu kwasu c o pomniejszonemu o część zdysocjowaną równą stężeniu [H + ] i wynosi zatem (c o [H + ]). Wyrażenia (1) i (2) przekształcają się więc w: K a = c [H _ 0 + ] [H 2 + ] Jeśli zmierzymy ph roztworu kwasu o danym stężeniu całkowitym c o, to z definicji ph = log [H + ] znamy również stężenie jonów wodorowych, [H + ] w tym roztworze. Podstawiając tę wartość do równ. (3) otrzymujemy wartość K a. Wartość tę otrzymamy dla pięciu różnych stężeń danego kwasu. Te pięć wartości K a powinny być takie same bez względu na stężenie całkowite c o tego kwasu (z wykonanych pomiarów przynajmniej powinien się zgadzać rząd wielkości). Wartość końcową dla danego kwasu otrzymamy obliczając średnią arytmetyczną z wyników otrzymanych w pięciu użytych stężeniach c o. Ze zmierzonych wartości ph obliczymy również stopnie dysocjacji danego kwasu w (3) 1
2 roztworze o danym c o : = [H c + 0 ] (4) ph zmierzymy metodą potencjometryczną Moc badanych kwasów Badane kwasy różnią się między sobą obecnością atomu chloru w grupie metylowej kwasu octowego. Fakt ten ma zasadniczy wpływ na moc tych kwasów. Powodem jest to, że chlor jest podstawnikiem o dużej elektroujemności, wobec czego przyciąga on elektrony w swoim kierunku, co skutkuje przesunięciem gęstości elektronowej w całej cząsteczce ku podstawnikowi: Zjawisko to nosi nazwę efektu indukcyjnego. Efekt ten osłabia wiązanie O H w grupie karboksylowej, skutkiem czego łatwiejsza jest dysocjacja jonu H +. Dzięki temu chlorokwas ma większą moc w porównaniu z kwasem niepodstawionym. Efekt ten jest tym silniejszy im większa jest liczba atomów chloru. Moc kwasów chlorooctowych zmienia się więc w następującym szeregu: 1.2. Potencjometryczny pomiar ph Analityczne metody potencjometryczne opierają się na zależności między stężeniem c oznaczanego jonu w roztworze a potencjałem E odpowiedniej elektrody, w której zachodzi reakcja: utl + n e red (5) gdzie utl oznacza jon w formie utlenionej, a red w formie zredukowanej. Zależność między potencjałem E a stężeniami reagentów reakcji elektrodowej wyrażona jest wzorem Nernsta: gdzie E o E = E o RT ln nf c c red utl jest potencjałem standardowym elektrody, R stałą gazową, T temperaturą (6) 2
3 bezwzględną, F stałą Faradaya, n liczbą elektronów biorących udział w reakcji elektrodowej, c red i c utl zaś są stężeniami formy zredukowanej i utlenionej oznaczanego jonu. Uwaga: Wzór Nernsta (równ. (6)) (jak i sama definicja ph = log c H+ ) obowiązuje nie dla stężeń, lecz aktywności jonów. Aktywność to: a = f c, gdzie f jest współczynnikiem aktywności jonu, zależnym głównie od stężenia. Gdy rozcieńczamy roztwór c 0, to f 1, więc a c. Wobec tego, dla roztworów rozcieńczonych możemy zastosować przybliżenie a c (równ. (6)); jednak, choć przybliżenie to jest uprawnione, to może być ono źródłem rozbieżności w otrzymanych wynikach doświadczalnych. Ponieważ potencjał pojedynczej elektrody względem roztworu nie jest dostępny bezpośrednim pomiarom, wykonuje się pomiar siły elektromotorycznej (SEM, E = różnica potencjałów elektrod) odpowiednio złożonego ogniwa galwanicznego, w którym jedna elektroda wykazuje potencjał zależny od stężenia oznaczanego jonu (elektroda wskaźnikowa, potencjał E wsk ), a druga ma potencjał o wartości stałej (elektroda odniesienia, potencjał E odn = const): E = E wsk E odn (7) Ogniwo takie zanurza się w badanym roztworze, a mierzona SEM zależy jedynie od wskazań elektrody wskaźnikowej, a te zależne są od stężenia oznaczanego jonu. Do potencjometryczngo pomiaru ph należy więc złożyć ogniwo, w którym elektroda wskaźnikowa wykazuje zależność od stężenia wyłącznie jonów H + (ph), a elektroda odniesienia, potencjał stały w warunkach pomiaru. Najczęściej obecnie stosowaną do tych pomiarów elektrodą wskaźnikową jest elektroda szklana (Rys. 1a). Elektroda ta należy do grupy elektrod membranowych (jonoselektywnych). Podstawą działania tych elektrod jest membrana jonowymienna, która oddziela wewnętrzną wyprowadzającą elektrodę od roztworu zewnętrznego (badanego). W odróżnieniu od klasycznych elektrod, w których wytworzony potencjał pochodzi z reakcji redoks (równ. (5)), na potencjał elektrody membranowej składa się potencjał międzyfazowy na granicy faz membrana-roztwór, wygenerowany przez proces wymiany jonowej między roztworem zewnętrznym i membraną, oraz potencjał dyfuzyjny, pochodzący z procesów zachodzących w membranie. W elektrodzie szklanej (Rys. 1a) membrana wykonana jest ze specjalnego gatunku szkła sodowego. Membrana ta zwykle uformowana jest w postać kulistej bańki umiejscowionej na końcu szklanej obudowy. Wnętrze elektrody, w tym bańka, wypełnione jest roztworem o znanym ph (zwykle 0,1 M HCl), a w nim zanurzona jest elektroda 3
4 wyprowadzająca, zwykle chlorosrebrowa Ag,AgCl. Jest to drucik lub płytka srebrna pokryte AgCl. Podstawą mechanizmu działania elektrody szklanej jest wymiana jonów Na + szkła na jony H + roztworu badanego; transport elektryczny zaś we wnętrzu membrany odbywa się za pośrednictwem kationów metali alkalicznych Na + i Li +. Elektroda szklana zanurzona do roztworu badanego wykazuje potencjał proporcjonalny do ph tego roztworu. elektroda szklana (a) elektroda kombinowana (b) Rys. 1. (a) Elektroda szklana i (b) elektroda kombinowana Elektrodą odniesienia, najczęściej stosowaną w pomiarach potencjometrycznych jest natomiast elektroda chlorosrebrowa Ag,AgCl Cl (również kalomelowa Hg,Hg 2 Cl 2 Cl ). Należą one do grupy elektrod II rodzaju. Elektrody te zbudowane są z metalu pokrytego warstwą swojej trudno rozpuszczalnej soli, zanurzonego w elektrolicie o anionie wspólnym z anionem tej trudno rozpuszczalnej soli. Elektroda chlorosrebrowa to metaliczne srebro (w formie drutu lub płytki) pokryte warstwą AgCl (s), zanurzone w roztworze KCl. W elektrodzie tej zachodzi reakcja: AgCl + e Ag + Cl (8) Wzór Nernsta na potencjał tej elektrody: E = E o RT ln [Cl ] (9) F 4
5 pokazuje, że potencjał ten jest zależny od stężenia jedynie jonów Cl (stężenia substancji stałych, a więc Ag i AgCl są równe 1). Jeśli więc sporządzić elektrodę chlorosrebrową, w której stężenie Cl, jest stałe, to elektroda ta wykaże potencjał stały. Takiego rozwiązania dostarcza nam użycie nasyconego roztworu KCl, w którym tak długo jak roztwór jest nasycony, stężenie Cl = const. Elektroda ta nosi nazwę nasyconej elektrody chlorosrebrowej. Ogniwo pomiarowe złożone z elektrody szklanej i nasyconej elektrody chlorosrebrowej, połączonych w jedną obudowę, nazywane jest elektrodą kombinowaną (Rys. 1b). Ogniwo to jest standardowym urządzeniem do potencjometrycznego pomiaru ph. Pomiaru dokonuje się przez zanurzenie tego ogniwa w badanym roztworze; odczytu dokonuje się na mierniku potencjału, który tu nazywany jest pehametrem. Co ważne, pomiary ph z użyciem elektrody kombinowanej mają charakter porównawczy; zestawy te więc należy okresowo kalibrować przy pomocy handlowych roztworów buforowych o określonych ph Uwagi robocze dotyczące posługiwania się elektrodą kombinowaną 1) W elektrodzie kombinowanej (Rys. 1b) ważnym punktem konstrukcyjnym jest klucz elektrolityczny w postaci spieku ceramicznego w obudowie elektrody, który pozwala na połączenie elektryczne między obydwoma elektrodami, szklaną i chlorosrebrową, poprzez roztwór zewnętrzny. W trakcie pomiaru, spiek ten koniecznie musi być zanurzony w badanym roztworze zewnętrznym (ok. 5 mm pod powierzchnią roztworu). 2) Ponieważ bańka szklana elektrody szklanej jest bardzo krucha, by zapobiec jej rozbiciu, elektrody kombinowane zabezpiecza się plastikowymi osłonami. Osłony te jakkolwiek bardzo praktyczne, utrudniają pomiar, ponieważ stanowią przeszkodę w dokładnym wymieszaniu badanego roztworu, co jest warunkiem koniecznym, by roztwór pozostający w kontakcie z punktami mierzącymi elektrody miał stężenie jonów H + takie jak w całości roztworu. 3) Ponieważ pomiary ph z użyciem elektrody kombinowanej mają charakter porównawczy, zestawy należy kalibrować. Największą dokładność wskazań pomiarowych osiąga się, gdy kalibrujący roztwór buforowy ma ph jak najbardziej zbliżone do ph roztworu badanego. 4) Pomiar ph przy pomocy elektrody kombinowanej wymaga starannego wykonania, w którym należy uwzględnić: (i) dokładne opłukanie elektrody wodą destylowaną z tryskawki przed zamierzonym pomiarem i po wykonanym pomiarze, (ii) osuszenie elektrody bibułą przed pomiarem, zwłaszcza w roztworach niebuforowanych, co zabezpiecza roztwór przed rozcieńczaniem wodą z mokrej elektrody, (iii) dokładne 5
6 wymieszanie roztworu po zanurzeniu elektrody zanim odczyta się wynik, oraz (iv) odkładanie elektrody między pomiarami do wyznaczonego roztworu, (v) elektroda kombinowana w czasie pomiaru nie powinna dotykać ścianek naczyńka pomiarowego. 5) Elektroda używana do pomiarów powinna być przechowywana w stanie mokrym (zanurzona). 6) Odczytu wartości ph należy dokonywać w tych samych warunkach mieszania roztworu Źródła niepewności oznaczanych wartości K a 1) Zastosowanie przybliżenia: a c (patrz uwaga w Rozdziale 1.2). Przybliżenie to tym bardziej zwiększa niepewność końcowego wyniku, im bardziej ph roztworu różni się od ph = 7. 2) Wskazania elektrody szklanej są mniej wiarygodne w roztworach silnie kwaśnych (ph < 2) i w silnie zasadowych (ph > 10). Błąd kwasowy jest spowodowany zmniejszoną aktywnością wody w środowisku kwaśnym (ph < 2) oraz adsorpcją anionów o małych rozmiarach na powierzchni membrany szklanej. W roztworach alkalicznych (ph > 10) natomiast występuje tzw. błąd sodowy polegający na tym, że elektroda traci swoje właściwości elektrody wskaźnikowej jonów H +, a zaczyna funkcjonować jak elektroda sodowa. Elektroda szklana funkcjonuje prawidłowo praktycznie w zakresie ph ) Choć pomiary SEM elektrodą kombinowaną pozwalają na dobre określenie ph roztworu, to faktycznie nie pozwalają na precyzyjne określenie ani stężenia jonów H +, ani nawet ich aktywności. Wynika to stąd, że SEM tego ogniwa zależy nie tylko od potencjałów obu elektrod, lecz również od potencjału dyfuzyjnego, którego wielkość w warunkach pomiaru ph jest bliżej nieokreślona. 4) Uwarunkowania doświadczalne: (i) niedokładne sporządzenie roztworów, (ii) nieprawidłowa kalibracja pehametru, (iii) niedokładne opłukanie i osuszenie elektrody, (iv) niedostateczne wymieszanie roztworów w czasie pomiaru. 2. Wykonanie ćwiczenia - instrukcja Odczynniki i sprzęt: 0,10 M roztwory CH 3 COOH i CH 2 ClCOOH, pipety szklane, gruszki do pipetowania, kolby miarowe na 100 cm 3, plastikowe probówki pomiarowe (do pomiaru ph), elektroda kombinowana, pehametr. Uwaga: Pracujemy w grupach 4-6-osobowych przy danym stole laboratoryjnym, w podgrupach 2-3-osobowych. Obydwie podgrupy posługują się jednym pehametrem. Każda 6
7 podgrupa wykonuje pomiary kolejno dla kwasu CH 3 COOH i CH 2 ClCOOH. Sprawozdanie piszą studenci jedno na podgrupę. 1. W kolbach miarowych o pojemności 100 cm 3 przygotować roztwory CH 3 COOH o stężeniach: 0,010, 0,0075, 0,005, 0,0035 i 0,002 M, dokonując rozcieńczeń roztworu 0,10 M przy pomocy pipet. Roztwory podpisać i wymieszać. 2. Skalibrować pehametr i zmierzyć ph roztworów w kolejności od najmniejszego do największego stężenia kwasu. Wyniki zanotować w tabeli. 3. Przedstawić wyniki pomiarów i obliczeń w tabeli (obliczone wartości liczbowe [H + ] oraz K a(dośw) i K a(dośw)śr przedstawić jako trzy cyfry znaczące 10 -n, np. 1, ; K a(dośw) dla danego kwasu przedstawić z tym samym rzędem wielkości). 4. Czynności 1-3 wykonać dla kwasu CH 2 ClCOOH. c o ph [H + ] mol/dm 3 mol/dm 3 α 0,001 K a(dośw) K a(dośw)śr K a(tabl) K a CH 3 COOH 0,002 0,0035 0,005 0,0075 0,010 CH 2 ClCOOH 0,002 0,0035 0,005 0,0075 0,010 Uwaga 1: Obliczenia K a(dośw) przeprowadzić na liczbach niezaokrąglonych stosując równ. (3). Uwaga 2: Jeśli któraś z otrzymanych wartości K a znacząco odbiega od pozostałych, to można ją odrzucić jako wynik obarczony zbyt dużym błędem doświadczalnym. Kwestię tę proszę skonsultować z prowadzącym. 7
8 Uwagi dotyczące bezpieczeństwa: Uważać, by nie rozbić elektrody. Kwas chlorooctowy jest toksyczny oraz stanowi zagrożenie dla środowiska. Postępowanie z odpadami: Wszystkie odpady zawierające kwas chlorooctowy zbierać w przeznaczonym na te odpady pojemniku. 8
9 Sprawozdanie Nazwisko i imię.. Data Wyznaczanie stałej i stopnia dysocjacji kwasu octowego i chlorooctowego 1. Napisać równania dysocjacji użytych kwasów i wyrażenia na ich stałe dysocjacji K a. kwas octowy:.. K a = kwas chlorooctowy: K a = 2. Napisać wyrażenie na stałą dysocjacji tych kwasów, z którego oblicza się wartość K a ze zmierzonych wartości ph. 3. Przedstawić wyniki pomiarów i obliczeń (z dokładnością podaną w instrukcji): c o ph [H + ] mol/dm 3 mol/dm 3 α 0,001 K a(dośw) K a(dośw)śr K a(tabl) K a CH 3 COOH 0,002 0,0035 0,005 0,0075 0,010 CH 2 ClCOOH 0,002 0,0035 0,005 0,0075 0,010 9
10 4. Czy dla każdego z badanych kwasów wartości stałej dysocjacji obliczone K a(dośw,śr) i tablicowe K a(tabl) są porównywalne (tego samego rzędu wielkości)? 5. Co może być przyczyną rozbieżności między wartościami otrzymanymi K a(dośw,śr) i tablicowymi K a(tabl)? 6. Jak zmienia się stopień dysocjacji α z rozcieńczeniem kwasu? 7. Jak zmienia się stała dysocjacji K a z rozcieńczeniem kwasu? 8. Jak zmienia się stała dysocjacji K a w szeregu kwasów: octowy, chlorooctowy? Dlaczego? 10
Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości
Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości (opracowanie: Barbara Krajewska) Celem ćwiczenia jest zbadanie właściwości roztworów buforowych. Przygotujemy dwa roztwory buforowe: octanowy
Bardziej szczegółowo1. za pomocą pomiaru SEM (siła elektromotoryczna róŝnica potencjałów dwóch elektrod) i na podstawie wzoru wyznaczenie stęŝenia,
Potencjometria Potencjometria instrumentalna metoda analityczna, wykorzystująca zaleŝność pomiędzy potencjałem elektrody wzorcowej, a aktywnością jonów lub cząstek w badanym roztworze (elektrody wskaźnikowej).
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 8 (studenci biotechnologii) Potencjometria Potencjometryczne wyznaczanie PK miareczkowania słabego kwasu
Ćwiczenie 8 (studenci biotechnologii) Potencjometria Potencjometryczne wyznaczanie PK miareczkowania słabego kwasu Potencjometria Klasyczne miareczkowanie od miareczkowania potencjometrycznego różni się
Bardziej szczegółowoPotencjometryczna metoda oznaczania chlorków w wodach i ściekach z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej
Potencjometryczna metoda oznaczania chlorków w wodach i ściekach z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej opracowanie: dr Jadwiga Zawada Cel ćwiczenia: poznanie podstaw teoretycznych i praktycznych metody
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wstęp. Roztwory elektrolitów
Spis treści 1 Wstęp 1.1 Roztwory elektrolitów 1.2 Aktywność elektrolitów 1.3 Teorie kwasów i zasad 1.3.1 Teoria Arrheniusa 1.3.2 Teoria Lowry ego-brönsteda 1.3.3 Teoria Lewisa 1.4 Roztwory buforowe 1.5
Bardziej szczegółowodla której jest spełniony warunek równowagi: [H + ] [X ] / [HX] = K
RÓWNOWAGI W ROZTWORACH Szwedzki chemik Svante Arrhenius w 1887 roku jako pierwszy wykazał, że procesowi rozpuszczania wielu substancji towarzyszy dysocjacja, czyli rozpad cząsteczek na jony naładowane
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ
WARTOŚĆ ph ROZTWORÓW WODNYCH WSTĘP 1. Wartość ph wody i roztworów Woda dysocjuje na jon wodorowy i wodorotlenowy: H 2 O H + + OH (1) Stała równowagi tej reakcji, K D : wyraża się wzorem: K D = + [ Η ][
Bardziej szczegółowoK, Na, Ca, Mg, Al, Zn, Fe, Sn, Pb, H, Cu, Ag, Hg, Pt, Au
WSTĘP DO ELEKTROCHEMII (opracowanie dr Katarzyna Makyła-Juzak Elektrochemia jest działem chemii fizycznej, który zajmuje się zarówno reakcjami chemicznymi stanowiącymi źródło prądu elektrycznego (ogniwa
Bardziej szczegółowoRÓWNOWAGI KWASOWO-ZASADOWE W ROZTWORACH WODNYCH
RÓWNOWAGI KWASOWO-ZASADOWE W ROZTWORACH WODNYCH Większość reakcji chemicznych (w tym również procesy zachodzące w środowisku naturalnym) przebiegają w roztworach wodnych. Jednym z ważnych typów reakcji
Bardziej szczegółowoWPROWADZENIE DO ANALIZY INSTRUMENTALNEJ POTENCJOMETRIA
WPROWADZENIE DO ANALIZY INSTRUMENTALNEJ POTENCJOMETRIA Metody potencjometryczne wykorzystują zależność między stężeniem (a ściślej aktywnością) oznaczanego jonu w roztworze i potencjałem elektrycznym odpowiedniej
Bardziej szczegółowoPEHAMETRIA I ROZTWORY BUFOROWE
4. PEHAMETRIA I ROZTWORY BUFOROWE 1. Sporządzanie i oznaczanie buforu octanowego Pehametria jest analizą instrumentalną, słuŝącą do potencjometrycznego bezpośredniego pomiaru wskaźnika stęŝenia jonów H
Bardziej szczegółowoELEMENTY ANALIZY INSTRUMENTALNEJ. Ćwiczenie 2 Temat: Potencjometria bezpośrednia i pośrednia (miareczkowanie potencjometryczne) POTENCJOMETRIA
ELEMENTY ANALIZY INSTRUMENTALNEJ Ćwiczenie 2 Temat: Potencjometria bezpośrednia i pośrednia (miareczkowanie potencjometryczne) POTENCJOMETRIA Metody potencjometryczne wykorzystują zależność między stężeniem
Bardziej szczegółowoOznaczanie zawartości fluorków w naparze herbacianym z wykorzystaniem potencjometrii bezpośredniej
Oznaczanie zawartości fluorków w naparze herbacianym z wykorzystaniem potencjometrii bezpośredniej Celem tego ćwiczenia laboratoryjnego jest zbadanie zawartości jonów fluorkowych w naparach herbacianych
Bardziej szczegółowowykład 6 elektorochemia
elektorochemia Ogniwa elektrochemiczne Ogniwo elektrochemiczne składa się z dwóch elektrod będących w kontakcie z elektrolitem, który może być roztworem, cieczą lub ciałem stałym. Elektrolit wraz z zanurzona
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE NR 4 PEHAMETRIA. Poznanie metod pomiaru odczynu roztworów wodnych kwasów, zasad i soli.
ĆWICZENIE NR 4 PEHAMETRIA Cel ćwiczenia Poznanie metod pomiaru odczynu roztworów wodnych kwasów, zasad i soli. Zakres wymaganych wiadomości 1. Dysocjacja elektrolityczna.. Iloczyn jonowy wody.. Pojęcie
Bardziej szczegółowoTWARDOŚĆ WODY. Ca(HCO 3 ) HCl = CaCl 2 + 2H 2 O + 2CO 2. Mg(HCO 3 ) 2 + 2HCl = MgCl 2 + 2H 2 O + 2CO 2
TWARDOŚĆ WODY Ćwiczenie 1. Oznaczanie twardości przemijającej wody wodociągowej Oznaczenie twardości przemijającej wody polega na miareczkowaniu określonej ilości badanej wody roztworem kwasu solnego o
Bardziej szczegółowoPodstawowe pojęcia 1
Tomasz Lubera Półogniwo Podstawowe pojęcia 1 układ złożony z min. dwóch faz pozostających ze sobą w kontakcie, w którym w wyniku zachodzących procesów utleniania lub redukcji ustala się stan równowagi,
Bardziej szczegółowoHYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE
Ćwiczenie 9 semestr 2 HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE Obowiązujące zagadnienia: Hydroliza soli-anionowa, kationowa, teoria jonowa Arrheniusa, moc kwasów i zasad, równania hydrolizy soli, hydroliza wieloetapowa,
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z CHEMII FIZYCZNEJ POTENCJOMETRYCZNY POMIAR PH POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY. Agata Blacha-Grzechnik.
POLITCHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHMICZNY KATDRA IZYKOCHMII I TCHNOLOGII POLIMRÓW POTNCJOMTRYCZNY POMIAR PH Prowadzący: Miejsce ćwiczenia: Agata Blacha-Grzechnik Katedra izykochemii i Technologii Polimerów,
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA
ĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA 1. Oznaczanie słabych kwasów w sokach i syropach owocowych metodą miareczkowania konduktometrycznego Celem ćwiczenia jest ilościowe oznaczenie zawartości słabych kwasów w sokach
Bardziej szczegółowoA4.05 Instrukcja wykonania ćwiczenia
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego A4.05 nstrukcja wykonania ćwiczenia Wyznaczanie współczynników aktywności soli trudno rozpuszczalnej metodą pomiaru rozpuszczalności Zakres zagadnień obowiązujących
Bardziej szczegółowoMetody Badań Składu Chemicznego
Metody Badań Składu Chemicznego Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Kierunek: Inżynieria Materiałowa (NIESTACJONARNE) Ćwiczenie 5: Pomiary SEM ogniwa - miareczkowanie potencjometryczne. Pomiary
Bardziej szczegółowoBufory ph. Pojemność buforowa i zakres buforowania
Bufory ph. Pojemność buforowa i zakres buforowania 1. Wstęp Roztworami buforowymi nazywane są roztwory wodne, składające się z mieszaniny słabego kwasu i sprzężonej z nim zasady (protonodawca protonobiorca),
Bardziej szczegółowo10. OGNIWA GALWANICZNE
10. OGNIWA GALWANICZNE Zagadnienia teoretyczne Teoria powstawania potencjału, czynniki wpływające na wielkość potencjału elektrod metalowych. Wzór Nernsta. Potencjał normalny elektrody, rodzaje elektrod
Bardziej szczegółowoANALIZA MIARECZKOWA. ALKACYMERIA
Grażyna Gryglewicz ANALIZA MIARECZKOWA. ALKACYMERIA l. Wiadomości ogólne Analiza miareczkowa jest jedną z ważniejszych metod analizy ilościowej. Metody analizy miareczkowej polegają na oznaczeniu ilości
Bardziej szczegółowoI. Cel ćwiczenia. II. Zagadnienia wprowadzające
Ćwiczenie nr 38 ROZTWORY BUFOROWE I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie właściwości roztworu buforowego oraz wyznaczenie zależności pojemności buforowej od ph. II. Zagadnienia wprowadzające 1.
Bardziej szczegółowoTemat 7. Równowagi jonowe w roztworach słabych elektrolitów, stała dysocjacji, ph
Temat 7. Równowagi jonowe w roztworach słabych elektrolitów, stała dysocjacji, ph Dysocjacja elektrolitów W drugiej połowie XIX wieku szwedzki chemik S.A. Arrhenius doświadczalnie udowodnił, że substancje
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wstęp... 9
Spis treści Wstęp... 9 1. Szkło i sprzęt laboratoryjny 1.1. Szkła laboratoryjne własności, skład chemiczny, podział, zastosowanie.. 11 1.2. Wybrane szkło laboratoryjne... 13 1.3. Szkło miarowe... 14 1.4.
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z PODSTAW BIOFIZYKI ĆWICZENIE NR 4 1. CEL ĆWICZENIA
1. CEL ĆWICZENIA Pomiar potencjału dyfuzyjnego roztworów o różnych stężeniach jonów oddzielonych membranami: półprzepuszczalną i jonoselektywną w funkcji ich stężenia. Wykorzystanie równania Nernsta do
Bardziej szczegółowoKwas HA i odpowiadająca mu zasada A stanowią sprzężoną parę (podobnie zasada B i kwas BH + ):
Spis treści 1 Kwasy i zasady 2 Rola rozpuszczalnika 3 Dysocjacja wody 4 Słabe kwasy i zasady 5 Skala ph 6 Oblicznie ph słabego kwasu 7 Obliczanie ph słabej zasady 8 Przykłady obliczeń 81 Zadanie 1 811
Bardziej szczegółowo10. OGNIWA GALWANICZNE
10. OGNIWA GALWANICZNE Zagadnienia teoretyczne Teoria powstawania potencjału, czynniki wpływające na wielkość potencjału elektrod metalowych. Wzór Nernsta. Potencjał normalny elektrody, rodzaje elektrod
Bardziej szczegółowoCel ogólny lekcji: Omówienie ogniwa jako źródła prądu oraz zapoznanie z budową ogniwa Daniella.
Piotr Chojnacki IV rok, informatyka chemiczna Liceum Ogólnokształcące Nr I we Wrocławiu Wrocław dn. 9 listopada 2005r Temat lekcji: Ogniwa jako źródła prądu. Budowa ogniwa Daniella. Cel ogólny lekcji:
Bardziej szczegółowoLaboratorium Podstaw Biofizyki Pomiar potencjału dyfuzyjnego i błonowego 4
CEL ĆWICZENIA Pomiar potencjału dyfuzyjnego roztworów o różnych stężeniach jonów oddzielonych membranami: półprzepuszczalną i jonoselektywną w funkcji ich stężenia. Wykorzystanie równania Nernsta do wyznaczenia
Bardziej szczegółowoOpracowanie: dr Jadwiga Zawada, dr inż. Krystyna Moskwa
RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW Opracowanie: dr Jadwiga Zawada, dr inż. Krystyna Moskwa CZĘŚĆ TEORETYCZNA 1. Dysocjacja elektrolityczna Substancje, które podczas rozpuszczania w wodzie (lub innych
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 16 Potencjały równowagowe elektrod siła elektromotoryczna ogniw.
ĆWICZENIE 16 Potencjały równowagowe elektrod siła elektromotoryczna ogniw. Wprowadzenie: Przewodnik elektronowy (np. metal, grafit) zanurzony w elektrolicie (np. wodne roztwory soli, kwasów, zasad; stopiona
Bardziej szczegółowo- w nawiasach kwadratowych stężenia molowe.
Cz. VII Dysocjacja jonowa, moc elektrolitów, prawo rozcieńczeń Ostwalda i ph roztworów. 1. Pojęcia i definicja. Dysocjacja elektroniczna (jonowa) to samorzutny rozpad substancji na jony w wodzie lub innych
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1: Wyznaczanie warunków odporności, korozji i pasywności metali
Ćwiczenie 1: Wyznaczanie warunków odporności, korozji i pasywności metali Wymagane wiadomości Podstawy korozji elektrochemicznej, wykresy E-pH. Wprowadzenie Główną przyczyną zniszczeń materiałów metalicznych
Bardziej szczegółowoMaria Bełtowska-Brzezinska, Tomasz Węsierski
Ćwiczenie 28 Maria Bełtowska-Brzezinska, Tomasz Węsierski BADANIE ELEKTRONODONOROWYCH I ELEKTRONOAKCEPTOROWYCH WŁAŚCIWOŚCI PODSTAWNIKÓW W OPARCIU O RÓWNANIE HAMMETTA Zagadnienia: Korelacja Hammetta, korelacja
Bardziej szczegółowoNAPIĘCIE ROZKŁADOWE. Ćwiczenie nr 37. I. Cel ćwiczenia. II. Zagadnienia wprowadzające
Ćwiczenie nr 37 NAPIĘCIE ROZKŁADOWE I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest: przebadanie wpływu przemian chemicznych zachodzących na elektrodach w czasie elektrolizy na przebieg tego procesu dla układu:
Bardziej szczegółowoODCZYN WODY BADANIE ph METODĄ POTENCJOMETRYCZNĄ
ODCZYN WODY BADANIE ph METODĄ POTENCJOMETRYCZNĄ Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. 1. Wprowadzenie 1.1. Odczyn wody Odczyn roztworu określa stężenie,
Bardziej szczegółowoSTĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. DYSOCJACJA JONOWA. REAKTYWNOŚĆ METALI
Ćwiczenie 8 Semestr 2 STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. DYSOCJACJA JONOWA. REAKTYWNOŚĆ METALI Obowiązujące zagadnienia: Stężenie jonów wodorowych: ph, poh, iloczyn jonowy wody, obliczenia rachunkowe, wskaźniki
Bardziej szczegółowoWyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA. Tabela wyników pomiaru
Wyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną. Zakres wymaganych
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO
10 WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO CEL ĆWICZENIA Poznanie podstawowych zagadnień teorii dysocjacji elektrolitycznej i problemów związanych z właściwościami kwasów i zasad oraz
Bardziej szczegółowoInżynieria Środowiska
ROZTWORY BUFOROWE Roztworami buforowymi nazywamy takie roztwory, w których stężenie jonów wodorowych nie ulega większym zmianom ani pod wpływem rozcieńczania wodą, ani pod wpływem dodatku nieznacznych
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 25. Piotr Skołuda OGNIWA STĘŻENIOWE
Ćwiczenie 25 Piotr Skołuda OGNIWA STĘŻENIOWE Zagadnienia: Ogniwa stężeniowe z przenoszeniem i bez przenoszenia jonów. Ogniwa chemiczne, ze szczególnym uwzględnieniem ogniw wykorzystywanych w praktyce jako
Bardziej szczegółowoRÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW.
RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW. Zagadnienia: Zjawisko dysocjacji: stała i stopień dysocjacji Elektrolity słabe i mocne Efekt wspólnego jonu Reakcje strącania osadów Iloczyn rozpuszczalności Odczynnik
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E 6. Nadnapięcie wydzielania wodoru na metalach
HYDROMETALURGIA METALI NIEŻELAZNYCH 1 Ć W I C Z E N I E 6 Nadnapięcie wydzielania wodoru na metalach WPROWADZENIE ażdej elektrodzie, na której przebiega reakcja elektrochemiczna typu: x Ox + ze y Red (6.1)
Bardziej szczegółowoPorównanie precyzji i dokładności dwóch metod oznaczania stężenia HCl
Porównanie precyzji i dokładności dwóch metod oznaczania stężenia HCl Metoda 1: Oznaczanie stężenia HCl metodą miareczkowania potencjometrycznego (strąceniowe) Wyposażenie: - miernik potencjału 1 szt.
Bardziej szczegółowoMiareczkowanie potencjometryczne Na 2 CO 3 roztworem HCl
Miareczkowanie potencjometryczne Na 2 CO 3 roztworem HCl (opracowanie: Barbara Krajewska) Celem ćwiczenia jest oznaczenie zawartości Na 2 CO 3 w próbce (w gramach) drogą potencjometrycznego otrzymanej
Bardziej szczegółowoKarta pracy III/1a Elektrochemia: ogniwa galwaniczne
Karta pracy III/1a Elektrochemia: ogniwa galwaniczne I. Elektroda, półogniwo, ogniowo Elektroda przewodnik elektryczny (blaszka metalowa lub pręcik grafitowy) który ma być zanurzony w roztworze elektrolitu
Bardziej szczegółowoMe a X b a Me b+ + b X a- + SO 4. =. W danej
Ćwiczenie 5 Wyznaczanie iloczynu rozpuszczalności trudno rozpuszczalnych soli srebra metodą potencjometryczną przy użyciu elektrody jonoselektywnej. Ogniwa galwaniczne. Iloczyn rozpuszczalności. Każda
Bardziej szczegółowoMiareczkowanie potencjometryczne
Miareczkowanie potencjometryczne Miareczkowanie potencjometryczne polega na mierzeniu za pomocą pehametru zmian ph zachodzących w badanym roztworze pod wpływem dodawania do niego mol ściśle odmierzonych
Bardziej szczegółowoMe a X b a Me b+ + b X a- + SO 4. =. W danej
Ćwiczenie 5 Wyznaczanie iloczynu rozpuszczalności trudno rozpuszczalnych soli srebra metodą potencjometryczną przy użyciu elektrody jonoselektywnej. Ogniwa galwaniczne. Iloczyn rozpuszczalności. Każda
Bardziej szczegółowoWYBRANE TECHNIKI ELEKTROANALITYCZNE
WYBRANE TECHNIKI ELEKTROANALITYCZNE seminarium dr inż. Piotr Konieczka, mgr inż. Agnieszka Kuczyńska Katedra Chemii Analitycznej, Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska Techniki elektroanalityczne: 1.pomiar
Bardziej szczegółowoUstalenie wartości ph i kalibracja elektrody ph - Podstawowe zasady pomiaru ph
Pojedynczy pręt pomiarowy ph (elektroda ph), szklanej elektrody reaguje na zmiany stężenia jonów hydroniowych przez zmianę potencjału. Ta właściwość jest wykorzystywana w urządzeniach przeznaczonych do
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 5 AN Potencjometryczna metoda oznaczania chlorków z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej.
Ćwiczenie 5 AN Potencjometryczna metoda oznaczania chlorków z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej. 1. Metoda potencjometryczna Układy do badań potencjometrycznych składają się z dwóch zasadniczych
Bardziej szczegółowoElektrochemia - szereg elektrochemiczny metali. Zadania
Elektrochemia - szereg elektrochemiczny metali Zadania Czym jest szereg elektrochemiczny metali? Szereg elektrochemiczny metali jest to zestawienie metali według wzrastających potencjałów normalnych. Wartości
Bardziej szczegółowoRÓWNOWAGI REAKCJI KOMPLEKSOWANIA
POLITECHNIK POZNŃSK ZKŁD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENI PRCOWNI CHEMII FIZYCZNEJ RÓWNOWGI REKCJI KOMPLEKSOWNI WSTĘP Ważną grupę reakcji chemicznych wykorzystywanych w chemii fizycznej i analitycznej stanowią
Bardziej szczegółowoIII A. Roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych
III A. Roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych III-A Przygotowywanie roztworów o różnym stężeniu III-A.1. Przygotowanie naważki substancji III-A.2. Przygotowanie 70 g 10% roztworu NaCl III-A.3.
Bardziej szczegółowoSem nr. 10. Elektrochemia układów równowagowych. Zastosowanie
Sem nr. 10. lektrochemia układów równowaowych. Zastosowanie Potencjometryczne wyznaczanie ph a utl + νe a red Substrat produkt a-aktywność formy utlenionej, b-aktywnośc ormy zredukowanej = o RT νf ln a
Bardziej szczegółowoHYDROLIZA SOLI. 1. Hydroliza soli mocnej zasady i słabego kwasu. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:
HYDROLIZA SOLI Hydroliza to reakcja chemiczna zachodząca między jonami słabo zdysocjowanej wody i jonami dobrze zdysocjowanej soli słabego kwasu lub słabej zasady. Reakcji hydrolizy mogą ulegać następujące
Bardziej szczegółowo6. ph i ELEKTROLITY. 6. ph i elektrolity
6. ph i ELEKTROLITY 31 6. ph i elektrolity 6.1. Oblicz ph roztworu zawierającego 0,365 g HCl w 1,0 dm 3 roztworu. Odp 2,00 6.2. Oblicz ph 0,0050 molowego roztworu wodorotlenku baru (α = 1,00). Odp. 12,00
Bardziej szczegółowoRównowagi jonowe - ph roztworu
Równowagi jonowe - ph roztworu Kwasy, zasady i sole nazywa się elektrolitami, ponieważ przewodzą prąd elektryczny, zarówno w wodnych roztworach, jak i w stanie stopionym (sole). Nie wszystkie wodne roztwory
Bardziej szczegółowoReakcje utleniania i redukcji Reakcje metali z wodorotlenkiem sodu (6 mol/dm 3 )
Imię i nazwisko.. data.. Reakcje utleniania i redukcji 7.1 Reaktywność metali 7.1.1 Reakcje metali z wodą Lp Metal Warunki oczyszczania metalu Warunki reakcji Obserwacje 7.1.2 Reakcje metali z wodorotlenkiem
Bardziej szczegółowoRÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW
RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELETROLITÓW Opracowanie: dr Jadwiga Zawada, dr inż. rystyna Moskwa, mgr Magdalena Bisztyga 1. Dysocjacja elektrolityczna Substancje, które podczas rozpuszczania w wodzie (lub innych
Bardziej szczegółowoRównowagi w roztworach elektrolitów
Do doświadczeń stosować suche szkło i sprzęt laboratoryjny. Po użyciu szkło i sprzęt laboratoryjny należy wstępnie opłukać, a po zakończonych eksperymentach dokładnie umyć (przy użyciu detergentów) i pozostawić
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA SZCZECIŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ ZAKŁAD METALOZNAWSTWA I ODLEWNICTWA
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ ZAKŁAD METALOZNAWSTWA I ODLEWNICTWA PRZEDMIOT: KOROZJA I OCHRONA PRZED KOROZJĄ ĆWICZENIA LABORATORYJNE Temat ćwiczenia: OGNIWA GALWANICZNE Cel
Bardziej szczegółowoWPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW
WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW Wstęp W przypadku trudno rozpuszczalnej soli, mimo osiągnięcia stanu nasycenia, jej stężenie w roztworze jest bardzo małe i przyjmuje się, że ta
Bardziej szczegółowoRoztwory buforowe (bufory) (opracowanie: dr Katarzyna Makyła-Juzak)
Roztwory buforowe (bufory) (opracowanie: dr Katarzyna Makyła-Juzak) 1. Właściwości roztworów buforowych Dodatek nieznacznej ilości mocnego kwasu lub mocnej zasady do czystej wody powoduje stosunkowo dużą
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU METODĄ KONDUKTOMETRYCZNĄ I POTENCJOMETRYCZNĄ
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU METODĄ KONDUKTOMETRYCZNĄ I POTENCJOMETRYCZNĄ Opiekun ćwiczenia: Tomasz Jarosz
Bardziej szczegółowoPRZEWODNOŚĆ ROZTWORÓW ELEKTROLITÓW
PRZEWODNOŚĆ ROZTWORÓW ELEKTROLITÓW Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie przewodności elektrolitycznej κ i molowej elektrolitu mocnego (HCl) i słabego (CH3COOH), graficzne wyznaczenie wartości
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 32. Jacek Kłos. Aktywności i stężenia jonów wodorowych.
Ćwiczenie 32 Jacek Kłos Aktywności i stężenia jonów wodorowych. Zagadnienia: pojęcie ph, pomiar ph, budowa elektrody szklanej, wskaźniki ph, oddziaływania międzycząsteczkowe, miareczkowanie alkacymetryczne,
Bardziej szczegółowoZad: 5 Oblicz stężenie niezdysocjowanego kwasu octowego w wodnym roztworze o stężeniu 0,1 mol/dm 3, jeśli ph tego roztworu wynosi 3.
Zad: 1 Oblicz wartość ph dla 0,001 molowego roztworu HCl Zad: 2 Oblicz stężenie jonów wodorowych jeżeli wartość ph wynosi 5 Zad: 3 Oblicz stężenie jonów wodorotlenkowych w 0,05 molowym roztworze H 2 SO
Bardziej szczegółowoReakcje utleniania i redukcji. Zakład Chemii Medycznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego
Reakcje utleniania i redukcji Zakład Chemii Medycznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego Utlenianie i redukcja Utlenianiem nazywamy wszystkie procesy chemiczne, w których atomy lub jony tracą elektrony.
Bardziej szczegółowoWARSZTATY olimpijskie. Co już było: Atomy i elektrony Cząsteczki i wiązania Stechiometria Gazy, termochemia Równowaga chemiczna Kinetyka
WARSZTATY olimpijskie Co już było: Atomy i elektrony Cząsteczki i wiązania Stechiometria Gazy, termochemia Równowaga chemiczna inetyka WARSZTATY olimpijskie Co będzie: Data Co robimy 1 XII 2016 wasy i
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ
Ćwiczenie nr 13 WYZNCZNIE STŁEJ DYSOCJCJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII BSORPCYJNEJ I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie metodą spektrofotometryczną stałej dysocjacji słabego kwasu,
Bardziej szczegółowoKINETYKA INWERSJI SACHAROZY
Dorota Warmińska, Maciej Śmiechowski Katedra Chemii Fizycznej, Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska KINETYKA INWERSJI SACHAROZY Wstęp teoretyczny Kataliza kwasowo-zasadowa Kataliza kwasowo-zasadowa
Bardziej szczegółowoScenariusz lekcji w technikum zakres podstawowy 2 godziny
Scenariusz lekcji w technikum zakres podstawowy 2 godziny Temat : Hydroliza soli. Cele dydaktyczno wychowawcze: Wyjaśnienie przyczyn różnych odczynów soli Uświadomienie różnej roli wody w procesach dysocjacji
Bardziej szczegółowoKatedra Inżynierii Materiałowej
Katedra Inżynierii Materiałowej Instrukcja do ćwiczenia z Biomateriałów Polaryzacyjne badania korozyjne mgr inż. Magdalena Jażdżewska Gdańsk 2010 Korozyjne charakterystyki stałoprądowe (zależności potencjał
Bardziej szczegółowoTŻ Wykład 9-10 I 2018
TŻ Wykład 9-10 I 2018 Witold Bekas SGGW Elementy elektrochemii Wiele metod analitycznych stosowanych w analityce żywnościowej wykorzystuje metody elektrochemiczne. Podział metod elektrochemicznych: Prąd
Bardziej szczegółowo( liczba oddanych elektronów)
Reakcje utleniania i redukcji (redoks) (Miareczkowanie manganometryczne) Spis treści 1 Wstęp 1.1 Definicje reakcji redoks 1.2 Przykłady reakcji redoks 1.2.1 Reakcje utleniania 1.2.2 Reakcje redukcji 1.3
Bardziej szczegółowoRepetytorium z wybranych zagadnień z chemii
Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii Mol jest to liczebność materii występująca, gdy liczba cząstek (elementów) układu jest równa liczbie atomów zawartych w masie 12 g węgla 12 C (równa liczbie
Bardziej szczegółowoOpracowała: mgr inż. Ewelina Nowak
Materiały dydaktyczne na zajęcia wyrównawcze z chemii dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Inżynieria Środowiska w ramach projektu Era inżyniera pewna lokata na przyszłość Opracowała: mgr
Bardziej szczegółowoMA M + + A - K S, s M + + A - MA
ROZPUSZCZANIE OSADU MA M + + A - K S, s X + ; Y - M + ; A - H + L - (A - ; OH - ) jony obce jony wspólne protonowanie A - kompleksowanie M + STRĄCANIE OSADU M + + A - MA IS > K S czy się strąci? przy jakim
Bardziej szczegółowoChemia I Semestr I (1 )
1/ 6 Inżyniera Materiałowa Chemia I Semestr I (1 ) Osoba odpowiedzialna za przedmiot: dr inż. Maciej Walewski. 2/ 6 Wykład Program 1. Atomy i cząsteczki: Materia, masa, energia. Cząstki elementarne. Atom,
Bardziej szczegółowoPODSTAWY KOROZJI ELEKTROCHEMICZNEJ
PODSTAWY KOROZJI ELEKTROCHEMICZNEJ PODZIAŁ KOROZJI ZE WZGLĘDU NA MECHANIZM Korozja elektrochemiczna zachodzi w środowiskach wilgotnych, w wodzie i roztworach wodnych, w glebie, w wilgotnej atmosferze oraz
Bardziej szczegółowoCHEMIA BUDOWLANA ĆWICZENIE NR 2
CHEMIA BUDOWLANA ĆWICZENIE NR 2 PODSTAWY CHEMICZNEJ ANALIZY ILOŚCIOWEJ OZNACZANIE STĘŻENIA WODOROTLENKU SODU METODĄ MIARECZKOWANIA ALKACYMETRYCZNEGO WSTĘP TEORETYCZNY Analiza ilościowa Analiza ilościowa
Bardziej szczegółowoWYKAZ NAJWAŻNIEJSZYCH SYMBOLI
SPIS TREŚCI WYKAZ NAJWAŻNIEJSZYCH SYMBOLI...7 PRZEDMOWA...8 1. WSTĘP...9 2. MATEMATYCZNE OPRACOWANIE WYNIKÓW POMIARÓW...10 3. LEPKOŚĆ CIECZY...15 3.1. Pomiar lepkości...16 3.2. Lepkość względna...18 3.3.
Bardziej szczegółowoWPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW
WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW Wstęp Mianem rozpuszczalności określamy maksymalną ilość danej substancji (w gramach lub molach), jaką w danej temperaturze można rozpuścić w określonej
Bardziej szczegółowoELEKTRODA PH. Opis D031. Ryc. 1. Elektroda ph
ELEKTRODA PH Opis D031 Ryc. 1. Elektroda ph Opis skrócony System pomiaru ph służy do ustalania stopnia kwasowości płynów, których ph przyjmuje wartości od 0 do 14. System tworzą elektroda ph oraz przedwzmacniacz
Bardziej szczegółowoFizykochemiczne podstawy elektrochemicznych metod analizy
Fizykochemiczne podstawy elektrochemicznych metod analizy Robert Piech Elektroanalityczne metody analizy stanowią liczną grupę metod instrumentalnych, przydatnych szczególnie w analizie próbek ciekłych
Bardziej szczegółowoReakcje redoks polegają na przenoszeniu (wymianie) elektronów pomiędzy atomami.
Ćwiczenie nr 1: Reakcje redoks Autorki: Katarzyna Kazimierczuk, Anna Dołęga 1. WSTĘP Reakcje redoks polegają na przenoszeniu (wymianie) elektronów pomiędzy atomami. Utlenianie jest to utrata elektronów,
Bardziej szczegółowoSpektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego
Spektroskopia molekularna Ćwiczenie nr 1 Widma absorpcyjne błękitu tymolowego Doświadczenie to ma na celu zaznajomienie uczestników ćwiczeń ze sposobem wykonywania pomiarów metodą spektrofotometryczną
Bardziej szczegółowoRÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW WODNYCH I NIEWODNYCH
RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW WODNYCH I NIEWODNYCH Opracowanie: dr Jadwiga Zawada, dr inż. K. Moskwa CZĘŚĆ TEORETYCZNA 1. Dysocjacja elektrolityczna Substancje, które podczas rozpuszczania w wodzie
Bardziej szczegółowoOZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS
OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS Zagadnienia teoretyczne. Spektrofotometria jest techniką instrumentalną, w której do celów analitycznych wykorzystuje się przejścia energetyczne zachodzące
Bardziej szczegółowoELEKTROCHEMIA. Podstawy
ELEKTROCHEMIA Podstawy 1 Reakcje przenoszenia Przenoszenie atomu HCl (g) + H 2 OCl - (aq) + H 3 O + (aq) Przenoszenie elektronu Cu (s) +2Ag + (aq) Cu 2+ (aq) +2Ag (s) utlenianie -2e - +2e - redukcja 3
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 2 Temat: Wyznaczenie współczynnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.
LABOATOIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr Temat: Wyznaczenie współczynnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.. Wprowadzenie Proces rozpadu drobin związków chemicznych
Bardziej szczegółowoLICEALIŚCI LICZĄ PRZYKŁADOWE ZADANIA Z ROZWIĄZANIAMI
Zadanie 1: Słaby kwas HA o stężeniu 0,1 mol/litr jest zdysocjowany w 1,3 %. Oblicz stałą dysocjacji tego kwasu. Jeżeli jest to słaby kwas, można użyć wzoru uproszczonego: K = α C = (0,013) 0,1 = 1,74 10-5
Bardziej szczegółowoSchemat ogniwa:... Równanie reakcji:...
Zadanie 1. Wykorzystując dane z szeregu elektrochemicznego metali napisz schemat ogniwa, w którym elektroda cynkowa pełni rolę anody. Zapisz równanie reakcji zachodzącej w półogniwie cynkowym. Schemat
Bardziej szczegółowoChemia - B udownictwo WS TiP
Chemia - B udownictwo WS TiP dysocjacja elektrolityczna, reakcje w roztworach wodnych, ph wykład nr 2b Teoria dys ocjacji jonowej Elektrolity i nieelektrolity Wpływ polarnej budowy cząsteczki wody na proces
Bardziej szczegółowo