Rada Unii Europejskiej Bruksela, 18 września 2017 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Transkrypt

1 Rada Unii Europejskiej Bruksela, 18 września 2017 r. (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2017/0234 (NLE) 12163/17 JAI 782 ASIM 100 WNIOSEK Od: Data otrzymania: 18 września 2017 r. Do: Nr dok. Kom.: Dotyczy: Sekretarz Generalny Komisji Europejskiej, podpisał dyrektor Jordi AYET PUIGARNAU Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej COM(2017) 544 final Wniosek dotyczący DECYZJI RADY w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców Delegacje otrzymują w załączeniu dokument COM(2017) 544 final. Zał.: COM(2017) 544 final 12163/17 ur DGD 1B PL

2 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia r. COM(2017) 544 final 2017/0234 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców PL PL

3 UZASADNIENIE 1. PRZEDMIOT WNIOSKU Niniejszy wniosek dotyczy decyzji określającej stanowisko, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców ( Komitet Wykonawczy ) w związku z planowanym przyjęciem wniosku w sprawie dokumentów podróży odczytywanych maszynowo dla uchodźców i bezpaństwowców. 2. KONTEKST WNIOSKU 2.1. Rezolucja Rady Gospodarczej i Społecznej Narodów Zjednoczonych z dnia 30 kwietnia 1958 r. w sprawie utworzenia Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców Komitet Wykonawczy został utworzony na podstawie rezolucji Rady Gospodarczej i Społecznej Narodów Zjednoczonych z dnia 30 kwietnia 1958 r. w sprawie utworzenia Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (E/RES/672 (XXV)). Zgodnie z tą rezolucją Komitet Wykonawczy jest ciałem doradczym w sprawach norm i polityki dotyczącej międzynarodowej ochrony uchodźców Komitet Wykonawczy Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców Komitet Wykonawczy składa się zarówno z członków, jak i obserwatorów. Członkami Komitetu Wykonawczego mogą być wyłącznie państwa. Status obserwatora mogą uzyskać zarówno państwa, jak i inne podmioty. Obecnie w skład Komitetu Wykonawczego wchodzi 101 państw członkowskich, w tym 27 państw członkowskich UE, 16 państw-obserwatorów, w tym jedno państwo członkowskie UE, a także 39 obserwatorów niebędących państwami, w tym Unia Europejska. W przeciwieństwie do państw członkowskich obserwatorzy nie mają prawa głosu. Mogą oni jednak zabierać głos podczas posiedzeń otwartych Komitetu Wykonawczego. Jeżeli chodzi o organizacje międzyrządowe posiadające status obserwatora w Komitecie Wykonawczym, zgodnie z art. 38 ust. drugi regulaminu wewnętrznego Komitetu Wykonawczego w brzmieniu z października 2016 r.: Na zalecenie Komisji Stałej Komitet może co roku zapraszać organizacje międzyrządowe posiadające status obserwatora w Komitecie do udziału w posiedzeniach zamkniętych Komitetu w sprawach podlegających ich kompetencji, dotyczących azylu i uchodźców. Na podstawie powołanego przepisu w dniu 5 maja 2017 r. Komitet Wykonawczy zaprosił Unię Europejską do udziału w posiedzeniach zamkniętych Komitetu w sprawach dotyczących azylu i uchodźców w zakresie, w jakim znajdują się one we właściwości Unii Europejskiej. Komitet Wykonawczy regularnie przyjmuje wnioski tematyczne w sprawach ochrony uchodźców. Wnioski tematyczne w sprawach ochrony uchodźców przyjmuje się na forum Komitetu Wykonawczego na zasadzie konsensusu. Wnioski wypracowuje się podczas posiedzeń zamkniętych w gronie członków Komitetu Wykonawczego i organizacji międzyrządowych, które zostały zaproszone w charakterze obserwatorów do udziału w tych posiedzeniach oraz we współpracy z ekspertami UNHCR. PL 2 PL

4 2.3. Przewidywany akt Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców W dniach 2-6 października 2017 r. podczas 68. sesji Komitet Wykonawczy przyjmie wniosek w sprawie dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego dla uchodźców i bezpaństwowców ( przewidywany wniosek ). Na zaproszenie Komitetu Wykonawczego wystosowane na podstawie art. 38 ust. drugi regulaminu wewnętrznego Komitetu Wykonawczego w wypracowaniu przewidywanego wniosku brała udział Unia Europejska. W przyjęciu przewidywanego wniosku biorą udział państwa członkowskie UE będące członkami Komitetu Wykonawczego. Zasadniczym celem projektu przewidywanego wniosku, jaki przedstawiono po posiedzeniach zamkniętych Komitetu w dniach 30 maja, 8, 12 i 16 czerwca oraz września br., jest wezwanie wszystkich państw-stron Konwencji dotyczącej statusu uchodźców z 1951 r. ( Konwencja z 1951 r. ) oraz Konwencji o statusie bezpaństwowców z 1954 r. ( Konwencja z 1954 r. ) do wprowadzenia przewidzianych konwencją dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego zgodnie z normą 3.12 i dokumentem 9303 Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego (ICAO), jeżeli państwa-strony dotąd tego nie uczyniły. Przewidywany wniosek zawierać ma również wezwanie państw niebędących stronami ww. konwencji, które rozpoczęły już wydawanie uchodźcom i bezpaństwowcom dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego, do dzielenia się dobrymi praktykami z innymi zainteresowanymi państwami niebędącymi stronami konwencji, tak aby zachęcić je do wprowadzenia tych dokumentów, o ile dotąd tego nie uczyniły. Przewidywany wniosek zawiera również zobowiązanie Komitetu Wykonawczego do podejmowania w odpowiednim zakresie we współpracy z ICAO i UNHCR działań ułatwiających przechodzenie na i kontynuację wydawania uchodźcom i bezpaństwowcom dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego, poprzez mobilizację zasobów finansowych oraz dostarczanie wsparcia w zakresie budowania zdolności i wsparcia technicznego. W przewidywanym wniosku zauważono, że od czasu gdy w 1951 r. i 1954 r. sporządzono ww. konwencje, międzynarodowe normy i specyfikacje dotyczące dokumentów podróży uległy znaczącym zmianom. Najlepszym sposobem skutecznej realizacji określonych w art. 28 tych konwencji (oraz w załącznikach do nich) praw uchodźców i bezpaństwowców legalnie pozostających na terytorium państwa-strony i oczekujących na wydanie dokumentu podróży, który pozwoli im podróżować poza terytorium tego państwa, jest umożliwienie tym osobom dostępu do dokumentów podróży zgodnych z normami ICAO, zwłaszcza jeżeli chodzi o możliwość odczytu maszynowego. W przewidywanym wniosku znajduje się również wzmianka o toczących się wielostronnych rozmowach o uchodźcach, takich jak np. globalne porozumienie w sprawie uchodźców. 3. STANOWISKO, JAKIE NALEŻY PRZYJĄĆ W IMIENIU UNII Unia powinna wesprzeć przyjęcie przez Komitet Wykonawczy wniosku w sprawie dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego dla uchodźców i bezpaństwowców. Byłoby pożądane, by dokumenty podróży wydawane przez poszczególne państwa uchodźcom i bezpaństwowcom legalnie pozostającym na ich terytorium były zgodne z zabezpieczeniami PL 3 PL

5 odpowiadającymi normom międzynarodowym, tj. normie 3.12 ICAO i dokumentowi 9303 w zakresie dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego. W ten sposób dokumenty te będą lepiej zabezpieczone przed fałszerstwami i bezprawnym użyciem. Już rozporządzenie Rady nr 2252/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie 1, które określa minimalny poziom zabezpieczenia, jaki państwa członkowskie muszą zapewnić paszportom i dokumentom podróży, zobowiązuje państwa członkowskie do przestrzegania dokumentu ICAO 9303, w szczególności w odniesieniu do procedur wydawania i strony z danymi osobowymi w formacie nadającym się do odczytu maszynowego. Rozporządzenie to ma zastosowanie do wszystkich dokumentów podróży wydawanych przez państwa członkowskie, w tym do dokumentów wydawanych bezpaństwowcom oraz beneficjentom statusu uchodźcy i statusu ochrony uzupełniającej zgodnie z art. 25 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. 2 ( dyrektywa w sprawie kwalifikowania ), pod warunkiem że ich okres ważności przekracza 12 miesięcy. Rozporządzenie (WE) 2252/2004 stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa i Irlandii. Proponowane nowe rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2016 r., które ma zastąpić dyrektywę w sprawie kwalifikowania ( proponowane rozporządzenie w sprawie kwalifikowania ) 3, przewiduje, że państwa członkowskie wydają osobom, którym przyznano status uchodźcy i osobom korzystającym z ochrony uzupełniającej, dokumenty podróży posiadające minimalne zabezpieczenia i dane biometryczne określone w rozporządzeniu (WE) nr 2252/2004 lub równoważne zabezpieczenia, które to dokumenty są ważne przez co najmniej jeden rok, zgodnie z proponowanym rozporządzeniem w sprawie kwalifikowania. Protokół nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ma zastosowanie do udziału Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w przyjęciu i stosowaniu proponowanego rozporządzenia. W duchu art. 3 ust. 5 TUE Unia promuje te standardy także w ramach swoich stosunków zewnętrznych. W odniesieniu do państw będących stronami konwencji z 1951 r. i 1954 r. przyczynia się to do skutecznej realizacji praw uchodźców i bezpaństwowców legalnie pozostających na terytorium państwa-strony i oczekujących na wydanie dokumentu podróży, który pozwoli im podróżować poza terytorium tego państwa, określonych w artykułach 28 tych konwencji oraz załącznikach do nich. W każdym razie należy ustalić stanowisko, jakie powinno zostać zajęte w imieniu Unii w Komitecie Wykonawczym, ponieważ przewidywany wniosek w sprawie dokumentów Dz.U. L 385 z , s. 1-6, zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 444/2009 z dnia 28 maja 2009 r., Dz.U. L 142 z , s Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony (Dz.U. L 337 z , s. 9-26). Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako osób korzystających z ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony oraz zmieniającego dyrektywę Rady 2003/109/WE z dnia 25 listopada 2003 r. dotyczącą statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi, COM (2016) 466 final, w stosunku do którego Rada uzgodniła częściowe podejście ogólne dnia 19 lipca 2017 r. PL 4 PL

6 podróży odczytywanych maszynowo dla uchodźców i bezpaństwowców może wpływać na wspólne zasady zawarte w rozporządzeniu Rady nr 2252/2004, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/WE oraz proponowane rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady, które ma zastąpić dyrektywę 2011/95/WE. 4. PODSTAWA PRAWNA 4.1. Proceduralna podstawa prawna Zasady Art. 218 ust. 9 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) określa tryb przyjmowania decyzji ustalających stanowiska, które mają być zajęte w imieniu Unii w ramach organu utworzonego przez umowę, gdy organ ten ma przyjąć akty mające skutki prawne, z wyjątkiem aktów uzupełniających lub zmieniających ramy instytucjonalne umowy. Art. 218 ust. 9 TFUE ma zastosowanie niezależnie od tego, czy Unia jest członkiem danego organu czy też stroną danej umowy 4. Pojęcie akty mające skutki prawne obejmuje akty, które mają skutki prawne na mocy przepisów prawa międzynarodowego dotyczących danego organu. Obejmuje ono ponadto instrumenty, które nie są wiążące na mocy prawa międzynarodowego, ale mogą w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść przepisów przyjętych przez prawodawcę Unii Zastosowanie w niniejszej sprawie Komitet Wykonawczy jest organem utworzonym na mocy umowy, a mianowicie rezolucji Rady Gospodarczej i Społecznej ONZ z dnia 30 kwietnia 1958 r. w sprawie powołania Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców. Akt, do przyjęcia którego wezwany jest Komitet Wykonawczy, stanowi akt wywołujący skutki prawne. Choć wnioski Komitetu Wykonawczego nie są prawnie wiążące, przyczyniają się one do interpretacji i dalszego rozwoju międzynarodowych norm w zakresie ochrony uchodźców. Odgrywają one ważną rolę w określaniu sposobu, w jaki konwencja z 1951 r. i protokół z dnia 31 stycznia 1967 r. dotyczący statusu uchodźców ( protokół z 1967 r. ), są interpretowane i stosowane. Biuro Wysokiego Komisarza ds. Uchodźców (UNHCR) wykorzystuje wnioski Komitetu Wykonawczego przy wykonywaniu swojego obowiązku nadzorowania stosowania postanowień konwencji z 1951 r. i protokołu z 1967 r., które to stosowanie państwa będące stronami powinny ułatwiać zgodnie z art. 35 konwencji z 1951 r. Wnioski Komitetu Wykonawczego przyczyniają się do dalszego rozwijania międzynarodowego systemu ochrony uchodźców w sposób, który uzupełnia i wzmacnia konwencję z 1951 r. i protokół z 1967 r., do przestrzegania których państwa będące stronami się zobowiązały 6 i które Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło z zadowoleniem 7. Dokumentują Wyrok w sprawie C-399/12 Niemcy przeciwko Radzie (OIV), ECLI:EU:C:2014:2258, pkt 64. Wyrok w sprawie C-399/12 Niemcy przeciwko Radzie (OIV), ECLI:EU:C:2014:2258, pkt Pkt 7 deklaracji państw będących stroną konwencji z 1951 r. lub protokołu do tej konwencji z 1967 r. dotyczącego statusu uchodźców z dnia 13 grudnia 2001 r. PL 5 PL

7 one już ustanowione normy międzynarodowego prawa zwyczajowego lub takie normy kreują. Sądy krajowe i międzynarodowe, w tym Europejski Trybunał Praw Człowieka przykładają do nich czasem sporą wagę 8. Rozważania te będą prawdopodobnie miały zastosowanie w szczególności do przewidywanego wniosku. Przewidywany wniosek odzwierciedla aktualną praktykę w kluczowym obszarze, a mianowicie w zakresie wydawania dokumentów podróży. Wnioski te przyczyniają się do dalszego rozwijania międzynarodowego systemu ochrony uchodźców, bowiem potwierdzają one, że postanowienia odnoszące się do wydawania i standaryzacji dokumentów podróży w Konwencji z 1951 r. oraz załącznikach do tej konwencji powinny być interpretowane i stosowane zgodnie z obowiązującymi normami międzynarodowymi, a zatem, że dokumenty te muszą być zgodne z normami ICAO. W każdym bądź razie przewidywany wniosek może mieć decydujący wpływ na treść przepisów unijnych, które powinny być przyjmowane, interpretowane i stosowane zgodnie z Konwencją z 1951 r. i protokołem z 1967 r. 9 Dokładniej rzecz ujmując, następujące elementy prawodawstwa UE powinny być interpretowane w sposób spójny z art. 28 konwencji z 1951 r. oraz załącznikami do tej konwencji, których wykładnię z kolei wyznaczy przewidywany wniosek: - rozporządzenie Rady nr 2252/2004. Wynika to z faktu, że art. 1 ust. 1 akapit pierwszy, w związku z pkt 2 i 5 załącznika do tego rozporządzenia, ustanawiają minimalny poziom zabezpieczenia, jaki państwa członkowskie muszą zapewnić paszportom i dokumentom podróży zgodnie z dokumentem ICAO 9303, w szczególności w odniesieniu do technik wydawania i strony z danymi osobowymi w formacie nadającym się do odczytu maszynowego; - dyrektywa w sprawie kwalifikowania. Wynika to z faktu, że art. 25 dyrektywy w sprawie kwalifikowania stanowi, że: 1. Państwa członkowskie wydają beneficjentom statusu uchodźcy dokumenty podróży w formie określonej w wykazie do [konwencji z 1951 r.], służące do podróżowania poza terytoria tych państw członkowskich, o ile nie sprzeciwiają się temu ważne względy bezpieczeństwa narodowego lub porządku publicznego. 2. Państwa członkowskie wydają beneficjentom ochrony uzupełniającej, którzy nie są w stanie otrzymać paszportu państwa, którego są obywatelami, dokumenty umożliwiające im podróżowanie poza terytorium tych państw członkowskich, o ile nie sprzeciwiają się temu ważne względy bezpieczeństwa narodowego lub porządku publicznego. ; - proponowane rozporządzenie w sprawie kwalifikowania. Wynika to z faktu, że art. 27 proponowanego rozporządzenia w sprawie kwalifikowania stanowi, że: Rezolucja A/RES/57/187, pkt 4, z dnia 18 grudnia 2001 r. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (wielka izba) z dnia 29 stycznia 2008 r. w sprawie Saadi przeciwko Zjednoczonemu Królestwu (skarga nr 13229/03). Artykuł 78 ust. 1 TFUE i art. 18 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Wyrok w sprawie C- 57/09 Niemcy przeciwko B i D, ECLI:EU:C:2010:661, pkt 78. Zob. również sprawa C-31/09 Nawras Bolbol, ECLI:EU:C:2010:351, pkt PL 6 PL

8 1. Właściwe organy wydają osobom, którym przyznano status uchodźcy, dokumenty podróży, w formie określonej w wykazie do konwencji genewskiej, z minimalnymi zabezpieczeniami i danymi biometrycznymi określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2252/2004. Te dokumenty podróży są ważne przez co najmniej jeden rok. 2. Właściwe organy wydają dokumenty podróży z minimalnymi zabezpieczeniami i danymi biometrycznymi określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2252/2004 osobom, którym przyznano status ochrony uzupełniającej i które nie mogą otrzymać paszportu krajowego. Te dokumenty są ważne przez co najmniej jeden rok. 3. Dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wydaje się, jeżeli sprzeciwiają się temu ważne względy bezpieczeństwa narodowego lub porządku publicznego.. Przewidywany wniosek będzie także służył UNHCR przy wykonywaniu jego zadań jako członka bez prawa głosu na forum zarządu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO) oraz Unii przy kształtowaniu jej współpracy z UNHCR, zgodnie z art. 220 ust. 1 akapit pierwszy TFUE, w tym w roli obserwatora w pracach Komitetu Wykonawczego. Przewidywany akt nie uzupełnia, ani nie zmienia ram instytucjonalnych umowy. W związku tym proceduralną podstawą prawną proponowanej decyzji jest art. 218 ust. 9 TFUE Materialna podstawa prawna Zasady Materialna podstawa prawna decyzji na mocy art. 218 ust. 9 TFUE zależy w pierwszej kolejności od celu i treści przewidywanego aktu, którego dotyczy stanowisko, jakie należy przyjąć w imieniu Unii. Jeżeli przewidywany akt ma dwojaki cel lub dwa elementy składowe, a jeden z tych celów lub elementów da się określić jako główny, zaś drugi ma jedynie poboczny charakter, decyzja przyjęta na mocy art. 218 ust. 9 TFUE musi mieć jedną materialną podstawę prawną, tj. podstawę, której wymaga główny lub dominujący cel lub element składowy Zastosowanie w niniejszej sprawie Główny cel i treść proponowanej decyzji odnoszą się do wspólnej polityki azylowej Unii. Materialną podstawą prawną proponowanej decyzji jest zatem art. 78 ust. 2 TFUE Wniosek Podstawą prawną proponowanej decyzji powinien być zatem art. 78 ust. 2 TFUE w związku z art. 218 ust. 9 TFUE. PL 7 PL

9 2017/0234 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie stanowiska, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 78 ust. 2, w związku z art. 218 ust. 9, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Rezolucja w sprawie utworzenia Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców została przyjęta przez Radę Gospodarczą i Społeczną Narodów Zjednoczonych dnia 30 kwietnia 1958 r. (2) Zgodnie z tą rezolucją Komitet Wykonawczy Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców jest ciałem doradczym w sprawach norm i polityki dotyczącej międzynarodowej ochrony uchodźców. (3) Podczas 68. sesji, która odbędzie się w dniach 2-6 października 2017 r., Komitet Wykonawczy Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców ma przyjąć wniosek w sprawie dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego dla uchodźców i bezpaństwowców. (4) Należy określić stanowisko, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii Europejskiej w ramach Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców, mając na względzie, że przewidywany wniosek będzie prawdopodobnie wywierać skutki prawne oraz każdorazowo może mieć kluczowy wpływ na kształt regulacji prawa unijnego, tj., na rozporządzenie Rady nr 2252/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r. 10, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/WE z dnia 13 grudnia 2011 r. 11 oraz wniosek dotyczący rozporządzenia Rozporządzenie Rady (WE) nr 2252/2004 z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie norm dotyczących zabezpieczeń i danych biometrycznych w paszportach i dokumentach podróży wydawanych przez państwa członkowskie (Dz.U. L 385 z , s. 1 6), ostatnio zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 444/2009 z dnia 28 maja 2009 r. (Dz.U. L 142 z , s. 1 4). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania PL 8 PL

10 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2016 r., które zastąpić ma dyrektywę 2011/95/WE 12. (5) Unia powinna wesprzeć przyjęcie przez Komitet Wykonawczy przewidywanego wniosku w sprawie dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego dla uchodźców i bezpaństwowców. (6) Byłoby pożądane, aby dokumenty podróży wydawane przez poszczególne państwa uchodźcom i bezpaństwowcom legalnie pozostającym na ich terytorium, były zgodne z zabezpieczeniami odpowiadającymi normom międzynarodowym, tj. normie 3.12 ICAO i dokumentowi 9303 w zakresie dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego. W ten sposób dokumenty te będą lepiej zabezpieczone przed fałszerstwami i bezprawnym użyciem. (7) Stanowisko Unii przedstawią wspólnie państwa członkowskie UE będące członkami Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców. (8) [Zgodnie z art. 3 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, te dwa państwa członkowskie powiadomiły o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.] LUB [Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, te dwa państwa członkowskie nie uczestniczą w przyjęciu niniejszej decyzji i nie są nią związane ani jej nie stosują.] LUB [Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związane ani jej nie stosuje. Zgodnie z art. 3 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa 12 ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony (wersja przekształcona) (Dz.U. L 337 z , s. 9 26). Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako osób korzystających z ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony oraz zmieniającego dyrektywę Rady 2003/109/WE z dnia 25 listopada 2003 r. dotyczącą statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi, COM(2016) 466 final. PL 9 PL

11 załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Irlandia powiadomiła (pismem z dnia...) o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.] LUB [Zgodnie z art. 3 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Zjednoczone Królestwo powiadomiło (pismem z dnia...) o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji. Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 21 w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.] (9) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Stanowisko, które ma zostać przyjęte w imieniu Unii na 68. sesji Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców w związku z planowanym przyjęciem wniosku w sprawie dokumentów podróży przeznaczonych do odczytu maszynowego dla uchodźców i bezpaństwowców, jest określone w załączniku. Artykuł 2 Stanowisko, o którym mowa w art. 1, przedstawią wspólnie państwa członkowskie UE będące członkami Komitetu Wykonawczego Programu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców. Artykuł 3 Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia r. W imieniu Rady Przewodniczący PL 10 PL