Wniosek DECYZJA RADY. z dnia [ ] r.

Transkrypt

1

2 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia KOM(2010)18 wersja ostateczna 2010/0015 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY z dnia [ ] r. upoważniająca państwa członkowskie do przystąpienia do Konwencji o wystawach międzynarodowych podpisanej w Paryżu dnia 22 listopada 1928 r. i uzupełnionej protokołami z dnia 10 maja 1948 r., 16 listopada 1966 r., 30 listopada 1972 r. oraz zmianą z dnia 24 czerwca 1982 r. i zmianą z dnia 31 maja 1988 r. EN.

3 UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU Podstawa i cele wniosku Republika Łotewska wyraziła swoje zainteresowanie przystąpieniem do Konwencji o wystawach międzynarodowych podpisanej w Paryżu dnia 22 listopada 1928 r. i uzupełnionej protokołami z dnia 10 maja 1948 r., 16 listopada 1966 r., 30 listopada 1972 r. oraz zmianą z dnia 24 czerwca 1982 r. i zmianą z dnia 31 maja 1988 r. (zwanej dalej konwencją paryską ). Ponieważ konwencja paryska reguluje kwestie podlegające prawodawstwu Unii Europejskiej w dziedzinie ceł, państwo członkowskie pragnące przystąpić do tej konwencji musi uzyskać upoważnienie Unii Europejskiej. Kontekst ogólny Rolą konwencji paryskiej jest regulowanie częstotliwości, jakości i procedur wystaw międzynarodowych objętych tą konwencją. Artykuł 16 i załącznik do konwencji paryskiej zatytułowany Przepisy celne dotyczące przywozu towarów z zagranicy przez uczestników wystaw międzynarodowych wymagają od państw organizujących wystawy udzielenia pozwolenia na dokonanie odprawy czasowej towarów uczestników wystaw międzynarodowych. Udzielenie zgody na zastosowanie procedury odprawy czasowej jest regulowane przez art Wspólnotowego kodeksu celnego, rozporządzenie Rady (EWG) 2913/92, i wdrożone w odniesieniu do wystaw przez art. 576 przepisów wykonawczych do Wspólnotowego kodeksu celnego, rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93. System odprawy czasowej określony w prawodawstwie Unii Europejskiej w dziedzinie ceł jest w pełni zgodny z konwencją paryską. Prawodawstwo Unii Europejskiej w dziedzinie ceł stanowi część polityki handlowej określonej w art. 207 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Artykuł 207 dopuszcza środki krajowe, w tym zawieranie umów międzynarodowych, tylko jeżeli uzyskały one specjalne upoważnienie Unii. Unia Europejska nie może przystąpić do konwencji paryskiej, ponieważ stronami konwencji mogą być wyłącznie suwerenne państwa. Ponieważ konwencja paryska reguluje kwestie podlegające prawodawstwu Unii Europejskiej w dziedzinie ceł, państwo członkowskie pragnące przystąpić do tej konwencji musi uzyskać upoważnienie Unii Europejskiej. Dotychczas 24 państwa członkowskie przystąpiły do konwencji. 2. KONSULTACJE Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENA SKUTKÓW Nie zaistniała konieczność przeprowadzenia konsultacji z zainteresowanymi stronami oraz dokonania oceny skutków. 2

4 3. ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU Podstawę prawną stanowią art. 2 ust. 1 i art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. 4. WPŁYW NA BUDŻET Niniejszy wniosek nie ma wpływu na budżet. 3

5 2010/0015 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY z dnia [ ] r. upoważniająca państwa członkowskie do przystąpienia do Konwencji o wystawach międzynarodowych podpisanej w Paryżu dnia 22 listopada 1928 r. i uzupełnionej protokołami z dnia 10 maja 1948 r., 16 listopada 1966 r., 30 listopada 1972 r. oraz zmianą z dnia 24 czerwca 1982 r. i zmianą z dnia 31 maja 1988 r. RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 2 ust. 1 i art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 6 lit. a), uwzględniając wniosek Komisji 1, uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 2, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Konwencja o wystawach międzynarodowych podpisana w Paryżu dnia 22 listopada 1928 r. i uzupełniona protokołami z dnia 10 maja 1948 r., 16 listopada 1966 r., 30 listopada 1972 r. oraz zmianą z dnia 24 czerwca 1982 r. i zmianą z dnia 31 maja 1988 r. (zwana dalej konwencją paryską ) powołała Międzynarodowe Biuro Wystaw. Rolą konwencji paryskiej jest regulowanie częstotliwości, jakości i procedur wystaw międzynarodowych objętych tą konwencją. (2) Artykuł 16 i załącznik do konwencji paryskiej zatytułowany Przepisy celne dotyczące przywozu towarów z zagranicy przez uczestników wystaw międzynarodowych wymagają od państw organizujących wystawy umożliwienia odprawy czasowej towarów uczestników wystaw międzynarodowych. (3) Postanowienia konwencji paryskiej dotyczące odprawy czasowej towarów uczestników wystaw międzynarodowych podlegają wyłącznym kompetencjom Unii w zakresie wspólnej polityki handlowej. Udzielenie zgody na zastosowanie procedury odprawy czasowej jest regulowane przez art rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego 1 2 Dz.U. C z [ ], s. [ ]. Dz.U. C z [ ], s. [ ]. 4

6 Wspólnotowy Kodeks Celny 3 i wdrożone w odniesieniu do wystaw przez art. 576 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny 4. (4) Odprawa czasowa ustanowiona we Wspólnotowym kodeksie celnym jest zgodna z art. 16 konwencji paryskiej i załącznikiem do niej zatytułowanym Przepisy celne dotyczące przywozu towarów z zagranicy przez uczestników wystaw międzynarodowych. (5) Konwencja paryska weszła w życie w dniu 17 stycznia 1931 r. Nie wszystkie państwa członkowskie są jej stronami. Unia Europejska nie może przystąpić do konwencji paryskiej, ponieważ stronami konwencji mogą być wyłącznie suwerenne państwa. (6) Państwa członkowskie, które jeszcze nie przystąpiły do konwencji paryskiej, ale pragną do niej przystąpić, powinny uzyskać odpowiednie upoważnienie na warunkach określonych w niniejszej decyzji, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Niniejszym upoważnia się państwa członkowskie do przystąpienia do konwencji paryskiej, w odniesieniu do części podlegających kompetencjom Unii Europejskiej. Artykuł 2 Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia [ ] r. W imieniu Rady Przewodniczący 3 4 Dz.U. L 302 z , s. 1. Dz.U. L 253 z , s. 1. 5