Obliczenie azymutów ze współrzędnych punktów Azymuty i długości - tablica struktur, funkcje, zapis wyników do pliku
|
|
- Grzegorz Szymański
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Obliczenie azymutów ze współrzędnych punktów Azymuty i dłuości - tablica struktur, funkcje, zapis wyników do pliku Układ współrzędnych eodezyjnych i pojęcie azymutu W eodezji obowiązuje eodezyjny, kartezjaoski, prostokątny układ współrzędnych, w którym oś X skierowana jest pionowo do óry (kierunek północy) a oś Y jest skierowana poziomo w prawo. Kąty i azymuty liczone są w prawo odwrotnie niż w układzie matematycznym, ale zawsze od osi X do osi Y. Wzory matematyczne są takie same w obu układach. Dowolny punkt P w tym układzie określamy parą współrzędnych zapisywaną jako P(X P ; Y P ) Azymutem lub kątem kierunkowym odcinka (wektora) nazywamy kąt zawarty pomiędzy kierunkiem północy (dodatni kierunek osi X) a kierunkiem do druieo punktu (K) (określająceo azymut obliczaneo odcinka), liczony zodnie z ruchem wskazówek zeara (prawoskrętnie) i moący przyjmowad wartości od 0 do 400, lub 0 o 360 o lub 0 2PI [rad]. Azymut w układach dwiartek układu współrzędnych, zaczepioneo w punkcie początkowym A wektora AB
2 Obliczanie azymutów wektora AB, o początku A i końcu B Alorytmy obliczania azymutów wektor (początek P, koniec K) I metoda 1. Przyrosty współrzędnych odcinka : X = X K X P Y = Y K Y P 2. Uwzlędnienie znaków przyrostów współrzędnych jeżeli X > 0 oraz Y > 0 to A = arct jeżeli X > 0 oraz Y < 0 to A = arct 400 jeżeli X < 0 to A = arct + 200
3 3. Przypadki szczeólne, dy kierunek wektora jest równoleły do osi układu współrzędnych a) b) dy dy 0 i 0 i Azymut odcinka (wektora) KP = A to to to to A A A A Pseudokod funkcji obliczenia azymutu w wersji anielskiej ( if- jeśli, else w przeciwnym razie Pi=4*arct(1); RG=200/pi; RS=180/pi // Pi, RO[rad], RO[stop] dx=x2-x1; dy=y2-y1 // przyrosty if dx=0 then if dy>0 then a=pi/2 else a=1.5*pi; // azymut w radianach dla dx=0 else if dx <0 then a=a+pi else a=a+2*pi // azymut w radianach dla sx<>0 az=a*r; return az // zwród wartośd azymutu w radach Zapis w proramie double az1(double x1, double y1, double x2, double y2) double pi, r, rs, dx, dy, d, a, az ; pi = 4.0 * atan(1.0); r = / pi; rs = / pi; dx=x2-x1; dy=y2-y1; if (dx==0) if (dy>0) a = pi / 2; else a = 1.5 * pi; // END IF dx==0 else // if (dx!= 0) a = atan(dy / dx); if (dx < 0) a = a + pi; else if (dy < 0) a = a + 2 * pi; az = a * r; // obliczenie azymutu w radach printf ("Azymut w az1 = %10.4lf [rad]\n", az); return az;
4 II Metoda wykorzystanie funkcji atan2(dy, dx) języka C i M_PI = PI 200/M_PI RO[radowe] X =dx=x2-x1; Y =dy=y2-y1; Zapis w języku C++ double az2(double x1, double y1, double x2, double y2) double dx, dy, result; double PI=M_PI; dx=x2-x1; dy=y2-y1; result = atan2(dy,dx) * 200.0/M_PI; if (result <0) result+=400.0; printf("azymut w az2 = %lf\n", result); return result;
5 III Metoda tradycyjne wykorzystanie czwartaków Uwzlędnienie dwiartek układu współrzędnych w dwiartka (1 4) w=41 ranica dwiartki 4 i 1; w=12 ranica dwiartki 1 i 2 itd. Zapis w języku C np. postaci: if (dx>0 && dy>0) w=1; az = czw; break; // I dwiartka if (dx<0 && dy>0) w=2; az = czw; break; if (dx<0 && dy<0) w=3; az = czw; break; if (dx>0 && dy<0) w=4; az = czw; break; // IV dwiartka if (dx>0 && dy==0) w=41; az=0; break; // ranica dwiartek 4 i 1 if (dx==0 && dy>0) w=12; az=100.0; break; if (dx<0 && dy==0) w=32; az=200.0; break; if (dx==0 && dy<0) w=43; az=300.0; break; // ranica dwiartek 4 i 3 W proramie zastosowana struktura pkty -
6 zawiera zestawienie boków - danych : BRP NRK x1 y1 x2 y2 i obliczanych azy1, azy2, dlu (azymuty 2 obliczenia i dłuości) Zapis alorytmu proramu łówneo w postaci listy kroków 1. Wyświetl nałówek proramu 2. Wprowadź ilośd boków n 3. Zastosuj funkcję czytaj(t,n) dzie t tablica, n ilośd punktów: Czytaj kolejno wykaz punktów dla podanej ilości boków: Nr1 x1 y1 oraz Nr2 x2 y2, Oblicz azymuty dwoma funkcjami i wprowadź dane i wyniki do tablicy t 4. Zastosuj funkcję wyświetl(t,n) do wyświetlenia wyników i zapisu do pliku SCHEMAT BLOKOWY PROGRAMU GŁÓWNEGO START Wyświetl nałówek proramu Wprowadź ilośd boków n Wczytaj punkty i oblicz azymuty Funkcja czytaj (t,n);
7 Wyświetl wartości Funkcja wyswietl (t,n); Naciśnij Enter STOP Instrukcje i funkcje funkcji łównej int MAX=50; int n; pkty t*max+; // maksymalna ilośd boków system("cls"); puts("proram az_tabl.cpp - wersja języka C\n"); puts("obliczenie azymutów i dłuości ze współrzędnych - tablica struktur, petla for\n"); puts("numery punktów całkowite typu lon int - do \n"); printf("wprowadź ilośd boków: "); scanf("%d",&n); fflush(stdin); czytaj (t,n); // funkcja do wczytania danych i obliczeo wyswietl (t,n); // wyświetlenie i wydruk wyników etch(); Funkcje dodatkowe: Definicje funkcji dodatkowych // azymut ze współrzędnych - z zastosowaniem atan() double az1(double x1, double y1, double x2, double y2) double pi, r, rs, dx, dy, d, a, az ; pi = 4.0 * atan(1.0); r = / pi; rs = / pi; dx=x2-x1; dy=y2-y1; if (dx==0) if (dy>0) a = pi / 2; else a = 1.5 * pi; // END IF dx==0 else // if (dx!= 0) a = atan(dy / dx); if (dx < 0) a = a + pi; else if (dy < 0) a = a + 2 * pi; az = a * r; // obliczenie azymutu w radach printf ("Azymut w az1 = %10.4lf [rad]\n", az); return az; // obliczenie azymutu z atan2(dy,dx) double az2(double x1, double y1, double x2, double y2)
8 double dx, dy, result; double PI=M_PI; dx=x2-x1; dy=y2-y1; result = atan2(dy,dx) * 200.0/M_PI; if (result <0) result+=400.0; printf("azymut w az2 = %lf\n", result); return result; // odlelosc ze wspolrzednych double odl(double x1, double y1, double x2, double y2) double dx, dy, result; dx=x2-x1; dy=y2-y1; result = sqrt(dx*dx+dy*dy); printf("dluosc = %lf\n", result); return result;
Obliczenie azymutów ze współrzędnych punktów tablica struktur punktów, tablica struktur azymutów
Obliczenie azymutów ze współrzędnych punktów tablica struktur punktów, tablica struktur azymutów Pojęcie azymutu w geodezji Azymut jest to kąt mierzony od kierunku północy (osi X) zgodnie z ruchem wskazówek
Obliczenie azymutu ze współrzędnych wersja C++ Builder
Obliczenie azymutu ze współrzędnych wersja C++ Builder Specyfikacja problemu algorytmicznego Problem algorytmiczny: Obliczenie azymutów i długości, gdy dana jest tablica współrzędnych punktów (Nr X Y).
Pole trójkąta ze współrzędnych punktów : P1(x1,y1), P2(x2,y2), P3(x3,y3)
Pole trójkąta ze współrzędnych punktów : P1(x1,y1), P2(x2,y2), P3(x3,y3) Dane są współrzędne wierzchołków trójkąta. Obliczyd pole tego trójkąta. Algorytm Wzór rozwiązujący: 2P = Dx 1,2 Dy 1,2 Dx 1,3 Dy
Obliczenie ciągów poligonowych otwartych, obustronnie nawiązanych
Obliczenie ciągów poligonowych otwartych, obustronnie nawiązanych Dane: punkty A i B nawiązania ciągu, kąty a i boki d ciągu wiszącego Zadanie: obliczyd współrzędne punktów ciągu od 1 do n a1 a2 a3 kąty
FUNKCJE MATEMATYCZNE, np. atan2(y,x);
FUNKCJE MATEMATYCZNE, np. atan2(y,x); /* az_tan2a.c - obliczenie azymutu - funkcja atan2(y,x); instrukcja do while */ #include #define PI 3.14159265 int main () double x1, y1, x2, y2, x, y, result,
// Funkcja glowna int main() { // zmienne int kont='t'; double x1, y1, x2, y2, x3, y3, a, b, c, p1, p2, p3, pole, ha, hb, hc;
// PTxy1.cpp // Obliczenie pola trojkąta ze wspolrzednych punktow // Dolaczenie bibliotek jezyka C #include #include #include #include #include #define clrscr()
Wcięcie kątowe wstecz
Wcięcie kątowe wstecz Dane: współrzędne 3 punktów: A, B, C oraz kąty α 1 i α 2. Wyznaczyd współrzędne punktu wcinanego P Wcięcie kątowe wstecz polega na wyznaczeniu współrzędnych punktu P z wykorzystaniem
W języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. for (w1;w2;w3) instrukcja
Pętle W języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. Instrukcja for ma następującą postać: for (w1;w2;w3) instrukcja w1, w2, w3 są wyrażeniami Schemat blokowy
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI STYCZEŃ Arkusz I. Czas pracy: 60 minut Liczba punktów do uzyskania: 15
Organizatorzy: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Wydział Matematyki i Informatyki Oddział Kujawsko-Pomorski Polskiego Towarzystwa Informatycznego Centrum Kształcenia Ustawicznego TODMiDN w Toruniu
WYKŁAD 8. Funkcje i algorytmy rekurencyjne Proste przykłady. Programy: c3_1.c..., c3_6.c. Tomasz Zieliński
WYKŁAD 8 Funkcje i algorytmy rekurencyjne Proste przykłady Programy: c3_1.c..., c3_6.c Tomasz Zieliński METODY REKURENCYJNE (1) - program c3_1 ======================================================================================================
wykład II uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - funkcje, tablice i wskaźniki wykład II dr Jarosław Mederski Spis
i cz. 2 Programowanie uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski 1 i cz. 2 2 i cz. 2 3 Funkcje i cz. 2 typ nazwa ( lista-parametrów ) { deklaracje instrukcje } i cz. 2 typ nazwa ( lista-parametrów ) { deklaracje
Podstawy i języki programowania
Podstawy i języki programowania Laboratorium 1 - wprowadzenie do przedmiotu mgr inż. Krzysztof Szwarc krzysztof@szwarc.net.pl Sosnowiec, 16 października 2017 1 / 25 mgr inż. Krzysztof Szwarc Podstawy i
Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład Funkcje Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Programowanie proceduralne Pojęcie procedury (funkcji) programowanie proceduralne realizacja określonego zadania specyfikacja
Geomatyka02 Wczytanie danych, obliczenie długości, azymutu i kąta ze współrzędnych. Przygotowanie do pracy
Przygotowanie do pracy 1. Utwórz nowy dokument Excela. 2. Plik zapisz pod nazwą N-C1-Geom02-NazwiskoImię.xls (zmieniając N na S w przypadku studiów stacjonarnych, C1 na odpowiedni numer grupy, NazwiskoImię
Lab 10. Funkcje w argumentach funkcji metoda Newtona. Synonimy nazw typów danych. Struktury. Tablice struktur.
Języki i paradygmaty programowania 1 studia stacjonarne 2018/19 Lab 10. Funkcje w argumentach funkcji metoda Newtona. Synonimy nazw typów danych. Struktury. Tablice struktur. 1. Identyfikator funkcji,
Podstawy programowania. Wykład 3 Konstrukcje sterujące. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład 3 Konstrukcje sterujące Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Kod źródłowy i wykonanie programu Kod źródłowy w języku programowania zawiera przepis wykonania programu
Transformacja współrzędnych przy 2 punktach dostosowania - przez wydłużenie i skręt lub transformacja liniowa
Transformacja współrzędnych przy 2 punktach dostosowania - przez wydłużenie i skręt lub transformacja liniowa Dane są współrzędne 2 punktów dostosowania A i B w układach: pierwotnym (Xp,Yp) i wtórnym (Xw,Yw)
4. Funkcje. Przykłady
4. Funkcje Przykłady 4.1. Napisz funkcję kwadrat, która przyjmuje jeden argument: długość boku kwadratu i zwraca pole jego powierzchni. Używając tej funkcji napisz program, który obliczy pole powierzchni
Algorytm. a programowanie -
Algorytm a programowanie - Program komputerowy: Program komputerowy można rozumieć jako: kod źródłowy - program komputerowy zapisany w pewnym języku programowania, zestaw poszczególnych instrukcji, plik
Algorytmy. Programowanie Proceduralne 1
Algorytmy Programowanie Proceduralne 1 Przepis Warzenie piwa Brunświckiego Programowanie Proceduralne 2 Przepis Warzenie piwa Brunświckiego składniki (dane wejściowe): woda, słód, itd. wynik: beczka piwa
Definicje. Algorytm to:
Algorytmy Definicje Algorytm to: skończony ciąg operacji na obiektach, ze ściśle ustalonym porządkiem wykonania, dający możliwość realizacji zadania określonej klasy pewien ciąg czynności, który prowadzi
Obliczenie pola wieloboku na podstawie współrzędnych wierzchołków
Obliczenie pola wieloboku na podstawie współrzędnych wierzchołków Algorytmy 1. Metoda pierwsza wzory Gaussa - dla każdego punktu mnożymy współrzędną przez różnicę drugich współrzędnych punktu następnego
Język ludzki kod maszynowy
Język ludzki kod maszynowy poziom wysoki Język ludzki (mowa) Język programowania wysokiego poziomu Jeśli liczba punktów jest większa niż 50, test zostaje zaliczony; w przeciwnym razie testu nie zalicza
Język C zajęcia nr 5
Język C zajęcia nr 5 Instrukcja wyboru switch switch ( wyr ) inst Głównym przeznaczeniem instrukcji switch jest rozgałęzianie wykonania programu na wiele różnych ścieżek w zależności od wartości pewnego
IX. Wskaźniki.(3 godz.)
Opracowała: dr inż. Anna Dubowicka Uczelniane Centrum Komputerowe PK IX. Wskaźniki.(3 godz.) Wskaźnik jest zmienną, która zawiera adres innej. 1. Definiowanie wskaźników. typ * nazwa ; gdzie: znak * informuje
Prof. Danuta Makowiec Instytut Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki pok. 353, tel danuta.makowiec at gmail.com
Programowanie wykład dla I roku bioinformatyki semestr letni 2013 Prof. Danuta Makowiec Instytut Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki pok. 353, tel. 58 523 2466 e-mail: danuta.makowiec at gmail.com Cel bloku
Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 6.
Ekoenergetyka Matematyka. Wykład 6. RÓWNANIA PŁASZCZYZN Fakt (równanie normalne płaszczyzny) Równanie płaszczyzny przechodzącej przez punkt P0 ( x0, y0, z0) o wektorze wodzącym r [ x, y, z ] i prostopadłej
Definicja pochodnej cząstkowej
1 z 8 gdzie punkt wewnętrzny Definicja pochodnej cząstkowej JeŜeli iloraz ma granicę dla to granicę tę nazywamy pochodną cząstkową funkcji względem w punkcie. Oznaczenia: Pochodną cząstkową funkcji względem
2. Zmienne i stałe. Przykłady Napisz program, który wypisze na ekran wynik dzielenia 281 i 117 w postaci liczby mieszanej (tj. 2 47/117).
2. Zmienne i stałe Przykłady 2.1. Napisz program, który wypisze na ekran wynik dzielenia 281 i 117 w postaci liczby mieszanej (tj. 2 47/117). 5 int a = 281; int b = 117; 7 8 cout
Tablicę 2-wymiarową można przedstawić jako pewien zestaw tablic 1-wymiarowych np.:
emat zajęć: ablice wielowymiarowe i struktury w języku C Autor: mgr inż. Sławomir Samolej Zagadnienie 1. (ablice liczbowe wielowymiarowe) ablicę 2-wymiarową można przedstawić jako pewien zestaw tablic
Algorytmika i programowanie. dr inż. Barbara Fryc Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Algorytmika i programowanie dr inż. Barbara Fryc Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie Algorytmy i sposoby ich przedstawiania Algorytm - informatyczny opis planu rozwiązania zadania Sposoby
Wstęp do Informatyki
Wstęp do Informatyki dr hab. Bożena Woźna-Szcześniak, prof. AJD bwozna@gmail.com Jan Długosz University, Poland Wykład 8 Bożena Woźna-Szcześniak (AJD) Wstęp do Informatyki Wykład 8 1 / 32 Instrukcje iteracyjne
Pętle i tablice. Spotkanie 3. Pętle: for, while, do while. Tablice. Przykłady
Pętle i tablice. Spotkanie 3 Dr inż. Dariusz JĘDRZEJCZYK Pętle: for, while, do while Tablice Przykłady 11/26/2016 AGH, Katedra Informatyki Stosowanej i Modelowania 2 Pętla w największym uproszczeniu służy
Projektowanie algorytmów rekurencyjnych
C9 Projektowanie algorytmów rekurencyjnych wiczenie 1. Przeanalizowa działanie poniszego algorytmu dla parametru wejciowego n = 4 (rysunek 9.1): n i i
a[1] a[2] a[3] a[4] a[5] a[6] a[7] a[8] a[9] a[10] 3-2 5 8 12-4 -26 12 45-76
. p. 1 Algorytmem nazywa się poddający się interpretacji skończony zbiór instrukcji wykonania zadania mającego określony stan końcowy dla każdego zestawu danych wejściowych W algorytmach mogą występować
Instrukcje sterujące
Podstawy programowania w C++ Bibliografia: Instrukcje sterujące Nauka programowania dla początkujących; A. Struzińska-Walczak / K. Walczak CPA: PROGRAMMING ESSENTIALS IN C++ https://www.netacad.com Opracował:
Programowanie I C / C++ laboratorium 02 Składnia pętli, typy zmiennych, operatory
Programowanie I C / C++ laboratorium 02 Składnia pętli, typy zmiennych, operatory Jarosław Piersa Wydział Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Mikołaja Kopernika 2013-02-19 Pętla while Pętla while Pętla
Wymiar musi być wyrażeniem stałym typu całkowitego, tzn. takim, które może obliczyć kompilator. Przykłady:
5 Tablice Tablica jest zestawem obiektów (zmiennych) tego samego typu, do których można się odwołać za pomocą wspólnej nazwy. Obiekty składowe tablicy noszą nazwę elementów tablicy. Dostęp do nich jest
1 Wprowadzenie do algorytmiki
Teoretyczne podstawy informatyki - ćwiczenia: Prowadzący: dr inż. Dariusz W Brzeziński 1 Wprowadzenie do algorytmiki 1.1 Algorytm 1. Skończony, uporządkowany ciąg precyzyjnie i zrozumiale opisanych czynności
#include <stdio.h> int main( ) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }
OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA Funkcja: printf() biblioteka: wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout) int printf ( tekst_sterujący, argument_1, argument_2,... ) ;
ALGORYTMY. 1. Podstawowe definicje Schemat blokowy
ALGORYTMY 1. Podstawowe definicje Algorytm (definicja nieformalna) to sposób postępowania (przepis) umożliwiający rozwiązanie określonego zadania (klasy zadań), podany w postaci skończonego zestawu czynności
METODY KOMPUTEROWE W OBLICZENIACH INŻYNIERSKICH
METODY KOMPUTEROWE W OBLICZENIACH INŻYNIERSKICH ĆWICZENIE NR 9 WYRAŻENIA LOGICZNE, INSTRUKCJE WARUNKOWE I INSTRUKCJE ITERACYJNE W PROGRAMIE KOMPUTEROWYM MATLAB Dr inż. Sergiusz Sienkowski ĆWICZENIE NR
Co nie powinno być umieszczane w plikach nagłówkowych:
Zawartość plików nagłówkowych (*.h) : #include #define ESC 27 dyrektywy dołączenia definicje stałych #define MAX(x,y) ((x)>(y)?(x):(y)) definicje makr int menu(char* tab[], int ilosc); struct
Jerzy Nawrocki, Wprowadzenie do informatyki
Jerzy Nawrocki, Jerzy Nawrocki Wydział Informatyki Politechnika Poznańska jerzy.nawrocki@put.poznan.pl Cel wykładu Programowanie imperatywne i język C Zaprezentować paradygmat programowania imperatywnego
Energia potencjalna pola elektrostatycznego ładunku punktowego
Energia potencjalna pola elektrostatycznego ładunku punktowego Wszystkie rysunki i animacje zaczerpnięto ze strony http://web.mit.edu/8.02t/www/802teal3d/visualizations/electrostatics/index.htm. Tekst
INSTRUKCJE REPETYCYJNE PĘTLE
INSTRUKCJE REPETYCYJNE PĘTLE Pętla while( ) while ( wyrażenie ) instrukcja; while ( wyrażenie ) instrukcja_1; instrukcja_2;... instrukcja_n; Pętla wykonywana jest tak długo jak wartość wyrażenie jest różna
Wprowadzenie do programowania w języku Visual Basic. Podstawowe instrukcje języka
Wprowadzenie do programowania w języku Visual Basic. Podstawowe instrukcje języka 1. Kompilacja aplikacji konsolowych w środowisku programistycznym Microsoft Visual Basic. Odszukaj w menu startowym systemu
gruparectan.pl 1. Szkic projektu Strona:1
Zadanie: Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności 1. Szkic projektu * Rozwiązanie zadania * Oznaczenia: A [cm²] - pole powierzchni figury
i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]
Ćwiczenia nr TEMATYKA: Układy współrzędnych: kartezjański, walcowy (cylindryczny), sferyczny (geograficzny), Przekształcenia: izometryczne, nieizometryczne. DEFINICJE: Wektor wodzący: wektorem r, ρ wodzącym
Zadanie : Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności Strona :1
Zadanie : Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności * Rozwiązanie zadania * Oznaczenia : A [cm²] - pole powierzchni figury Xo [cm] - współrzędna
Podstawy programowania. Wykład Pętle. Tablice. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1
Podstawy programowania. Wykład Pętle. Tablice. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Pętle Pętla jest konstrukcją sterującą stosowaną w celu wielokrotnego wykonania tego samego zestawu instrukcji jednokrotne
Wprowadzenie do Scilab: podstawy języka Scilab
Wprowadzenie do Scilab: podstawy języka Scilab Magdalena Deckert, Izabela Szczęch, Barbara Wołyńska, Bartłomiej Prędki Politechnika Poznańska, Instytut Informatyki Narzędzia Informatyki Narzędzia Informatyki
Palindromy. Przykładowe rozwiązanie
Palindromy Palindromem (z greckiego) nazywamy wyraz, który tak samo brzmi, gdy jest czytany wspak. Palindromami są na przykład takie wyrazy, jak kajak, zaraz, oko, zakaz, mam itp. Użytkownik wprowadza
ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH
KATEDRASYSTEMÓWOBLICZENIOWYCH ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH 1.Rekurencja Rekurencja inaczej rekursja (ang. recursion) to wywołanie z poziomu metody jej samej. Programowanie z wykorzytaniem rekurencji pozwala
Warsztaty dla nauczycieli
WPROWADZENIE Wyprowadzanie danych: Wyprowadzanie na ekran komunikatów i wyników umożliwia instrukcja wyjścia funkcja print(). Argumentami funkcji (podanymi w nawiasach) mogą być teksty, wyrażenia arytmetyczne
GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI
Wykład z Podstaw matematyki dla studentów Inżynierii Środowiska Wykład 13. Egzaminy I termin wtorek 31.01 14:00 Aula A Wydział Budownictwa II termin poprawkowy czwartek 9.02 14:00 Aula A Wydział Budownictwa
Elementy języka C. ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors.
Wykład 3 ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors. Waldi Ravens J. Cichoń, P. Kobylański Wstęp do Informatyki i Programowania 75 / 146 deklaracje zmiennych instrukcja podstawienia
PRZEZNACZENIE I OPIS PROGRAMU
PROGRAM PROP3 (06.91) Autor programu: Zbigniew Marek Michniowski Program do wyznaczania charakterystyki geometryczno-wytrzymałościowej przekroju złożonego z kształtowników walcowanych oraz elementów o
Ćwiczenie 4 z Podstaw programowania. Język C++, programy pisane w nieobiektowym stylu programowania. Zofia Kruczkiewicz
Ćwiczenie 4 z Podstaw programowania. Język C++, programy pisane w nieobiektowym stylu programowania Zofia Kruczkiewicz Zakres: Funkcje czyli wieloużywalność kodu Omówienie przekazywania argumentów: "przez
Funkcja (podprogram) void
Funkcje Co to jest funkcja? Budowa funkcji Deklaracja, definicja i wywołanie funkcji Przykłady funkcji definiowanych przez programistę Przekazywanie argumentów do funkcji Tablica jako argument funkcji
Algorytmy od problemu do wyniku
Algorytmy Etapy tworzenia programu: 1) Sformułowanie zadania analiza problemu. 2) Opracowanie algorytmu sposób rozwiązania. 3) Zapisanie algorytmu w języku programowania kodowanie programu. 4) Kompilowanie
Struktury Struktura polami struct struct struct struct
Struktury Struktura jest zbiorem zmiennych występujących pod wspólna nazwą. Zmienne wchodzące w skład struktury nazywane są polami lub elementami, a czasem członkami struktury. Struktury używamy, jeśli
Wstęp do sieci neuronowych, wykład 11 Łańcuchy Markova
Wstęp do sieci neuronowych, wykład 11 Łańcuchy Markova M. Czoków, J. Piersa 2010-12-21 1 Definicja Własności Losowanie z rozkładu dyskretnego 2 3 Łańcuch Markova Definicja Własności Losowanie z rozkładu
Wykład 6. Metoda eliminacji Gaussa: Eliminacja z wyborem częściowym Eliminacja z wyborem pełnym
1 Wykład 6 Metoda eliminacji Gaussa: Eliminacja z wyborem częściowym Eliminacja z wyborem pełnym ELIMINACJA GAUSSA Z WYBOREM CZĘŚCIOWYM ELEMENTÓW PODSTAWOWYCH 2 Przy pomocy klasycznego algorytmu eliminacji
Rekurencja (rekursja)
Rekurencja (rekursja) Rekurencja wywołanie funkcji przez nią samą wewnątrz ciała funkcji. Rekurencja może być pośrednia funkcja jest wywoływana przez inną funkcję, wywołaną (pośrednio lub bezpośrednio)
3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA
3. PŁASKI STAN NAPRĘŻNIA I ODKSZTAŁCNIA 1 3. 3. PŁASKI STAN NAPRĘŻNIA I ODKSZTAŁCNIA Analizując płaski stan naprężenia posługujemy się składowymi tensora naprężenia w postaci wektora {,,y } (3.1) Za dodatnie
Matematyka licea ogólnokształcące, technika
Matematyka licea ogólnokształcące, technika Opracowano m.in. na podstawie podręcznika MATEMATYKA w otaczającym nas świecie zakres podstawowy i rozszerzony Funkcja liniowa Funkcję f: R R określoną wzorem
MACIERZE. Sobiesiak Łukasz Wilczyńska Małgorzata
MACIERZE Sobiesiak Łukasz Wilczyńska Małgorzata Podstawowe pojęcia dotyczące macierzy Nie bez przyczyny zaczynamy od pojęcia macierzy, które jest niezwykle przydatne we wszystkich zastosowaniach, obliczeniach
Wstęp do Informatyki
Wstęp do Informatyki Bożena Woźna-Szcześniak bwozna@gmail.com Jan Długosz University, Poland Wykład 11 Bożena Woźna-Szcześniak (AJD) Wstęp do Informatyki Wykład 11 1 / 52 Pętla for # i n c l u d e
Jerzy Nawrocki, Wprowadzenie do informatyki
Jerzy Nawrocki, Jerzy Nawrocki Wydział Informatyki Politechnika Poznańska jerzy.nawrocki@put.poznan.pl Cel wykładu Programowanie imperatywne i język C Zaprezentować paradygmat programowania imperatywnego
Schematy blokowe. Algorytmy Marek Pudełko
Schematy blokowe Algorytmy Marek Pudełko Metody zapisu algorytmów Algorytmy można zapisywać w postaci słownej, listy kroków lub symbolicznej - używając metajęzyków. Metajęzyk to język bardzo ogólny - opisujący
ALGORYTMY. 1. Podstawowe definicje Schemat blokowy
ALGORYTMY 1. Podstawowe definicje Algorytm (definicja nieformalna) to sposób postępowania (przepis) umożliwiający rozwiązanie określonego zadania (klasy zadań), podany w postaci skończonego zestawu czynności
Obliczenia w geodezyjnym układzie współrzędnych
Politechnika Warszawska Wydział Instalacji udowlanych, Hydrotechniki i Inżynierii Środowiska Obliczenia w geodezyjnym układzie współrzędnych Wykład nr 4 Jerzy Kulesza j.kulesza@il.pw.edu.pl Instytut Dróg
Wykresy i interfejsy użytkownika
Wrocław, 07.11.2017 Wstęp do informatyki i programowania: Wykresy i interfejsy użytkownika Wydział Matematyki Politechniki Wrocławskiej Andrzej Giniewicz Dzisiaj na zajęciach... Instrukcje sterujące Biblioteka
Rozwiązanie. #include <cstdlib> #include <iostream> using namespace std;
Programowanie C++ Zadanie 1 Napisz program do obliczenia sumy i iloczynu ciągu liczb zakooczonego liczbą zero. Zakładamy, że ciąg zawiera co najmniej jedną liczbę (założenie to jest konieczne przy obliczeniu
Wyrównanie ciągu poligonowego dwustronnie nawiązanego metodą przybliżoną.
Wyrównanie ciągu poligonowego dwustronnie nawiązanego metodą przybliżoną. Uwagi wstępne należy przeczytać przed przystąpieniem do obliczeń W pierwszej kolejności należy wpisać do dostarczonego formularza
I. Podstawy języka C powtórka
I. Podstawy języka C powtórka Zadanie 1. Utwórz zmienne a = 730 (typu int), b = 106 (typu long long), c = 123.45 (typu double) Wypisz następujące komunikaty: Dane sa liczby: a = 730, b = 106 i c = 123.45.
Programowanie strukturalne i obiektowe. Funkcje
Funkcje Często w programach spotykamy się z sytuacją, kiedy chcemy wykonać określoną czynność kilka razy np. dodać dwie liczby w trzech miejscach w programie. Oczywiście moglibyśmy to zrobić pisząc trzy
Laboratorium nr 1. i 2.
Laboratorium nr 1. i 2. Celem laboratorium jest zapoznanie się ze zintegrowanym środowiskiem programistycznym, na przykładzie podstawowych aplikacji z obsługą standardowego wejścia wyjścia, podstawowych
Wstęp do informatyki- wykład 2
MATEMATYKA 1 Wstęp do informatyki- wykład 2 Systemy liczbowe Treści prezentowane w wykładzie zostały oparte o: S. Prata, Język C++. Szkoła programowania. Wydanie VI, Helion, 2012 www.cplusplus.com Jerzy
Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje
Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje Opracował: Zbigniew Rudnicki Powtórka z poprzedniego wykładu 2 1 Dokument, regiony, klawisze: Dokument Mathcada realizuje
Zasady programowania Dokumentacja
Marcin Kędzierski gr. 14 Zasady programowania Dokumentacja Wstęp 1) Temat: Przeszukiwanie pliku za pomocą drzewa. 2) Założenia projektu: a) Program ma pobierać dane z pliku wskazanego przez użytkownika
Ilość cyfr liczby naturalnej
Ilość cyfr liczby naturalnej Użytkownik wprowadza liczbę naturalną n. Podaj algorytm znajdowania ilości cyfr liczby n. (Np.: po wprowadzeniu liczby 2453, jako wynik powinna zostać podana liczba 4). Specyfikacja
Podstawy Programowania Algorytmy i programowanie
Podstawy Programowania Algorytmy i programowanie Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ Łódź, 3 października 2013 r. Algorytm Algorytm w matematyce, informatyce, fizyce, itp. lub innej dziedzinie życia,
Algorytmy. Programowanie Proceduralne 1
Algorytmy Programowanie Proceduralne 1 Przepis Warzenie piwa Brunświckiego Programowanie Proceduralne 2 Przepis Warzenie piwa Brunświckiego składniki (dane wejściowe): woda, słód, itd. wynik: beczka piwa
main( ) main( void ) main( int argc, char argv[ ] ) int MAX ( int liczba_1, liczba_2, liczba_3 ) źle!
Funkcja wysoce niezależny blok definicji i instrukcji programu (podprogram) Każdy program napisany w języku C/C++ zawiera przynajmniej jedną funkcję o predefiniowanej nazwie: main( ). Najczęściej wykorzystuje
Podstawy Informatyki. Inżynieria Ciepła, I rok. Wykład 7 Algorytmy
Podstawy Informatyki Inżynieria Ciepła, I rok Wykład 7 Algorytmy Programowanie Sformułowanie problemu. Opracowanie metodyki rozwiązania. Opracowanie algorytmu. Napisanie kodu źródłowego (zakodowanie) w
rectan.co.uk 1. Szkic projektu Strona:1
Zadanie: Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności 1. Szkic projektu * Rozwiązanie zadania * Oznaczenia: A [cm²] - pole powierzchni figury
Wyszukiwanie największej spośród czterech liczb. Przykładowe rozwiązanie
Wyszukiwanie największej spośród czterech liczb Użytkownik podaje cztery liczby rzeczywiste. Podaj algorytm znajdowania największej spośród nich. (Np.: po wprowadzeniu liczb: 12 7 18.5 9 program powinien
Programowanie w C/C++ Instrukcje - konstrukcje powtórka. LABORKA Piotr Ciskowski
Programowanie w C/C++ Instrukcje - konstrukcje powtórka LABORKA Piotr Ciskowski zadanie 1. Licz się ze sobą Napisz funkcję bez argumentów i bez wyniku, która za każdym wywołaniem będzie podawała, ile razy
METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02
METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE Wykład 02 NAJPROSTSZY PROGRAM /* (Prawie) najprostszy przykład programu w C */ /*==================*/ /* Między tymi znaczkami można pisać, co się
TABLICE W JĘZYKU C/C++ typ_elementu nazwa_tablicy [wymiar_1][wymiar_2]... [wymiar_n] ;
Ogólna postać definicji tablicy: TABLICE W JĘZYKU C/C++ typ_elementu nazwa_tablicy [wymiar_1][wymiar_2]... [wymiar_n] ; np. int tablica [ 10 ]; // 10-cio elementowa tablica liczb całkowitych char tekst
Modelowanie zależności. Matematyczne podstawy teorii ryzyka i ich zastosowanie R. Łochowski
Modelowanie zależności pomiędzy zmiennymi losowymi Matematyczne podstawy teorii ryzyka i ich zastosowanie R. Łochowski P Zmienne losowe niezależne - przypomnienie Dwie rzeczywiste zmienne losowe X i Y
SZYBKI ALGORYTM Z MACIERZĄ SHURA DLA MACIERZY TRÓJDIAGONALNYCH
SZYBKI ALGORYTM Z MACIERZĄ SHURA DLA MACIERZY TRÓJDIAGONALNYCH Rozwiązujemy układ z macierzą trójdiagonalną. Założymy dla prostoty opisu, że macierz ma stałe współczynniki, to znaczy, że na głównej diagonali
Macierze. Rozdział Działania na macierzach
Rozdział 5 Macierze Funkcję, która każdej parze liczb naturalnych (i, j) (i 1,..., n; j 1,..., m) przyporządkowuje dokładnie jedną liczbę a ij F, gdzie F R lub F C, nazywamy macierzą (rzeczywistą, gdy
Wektor położenia. Zajęcia uzupełniające. Mgr Kamila Rudź, Podstawy Fizyki. http://kepler.am.gdynia.pl/~karudz
Kartezjański układ współrzędnych: Wersory osi: e x x i e y y j e z z k r - wektor o współrzędnych [ x 0, y 0, z 0 ] Wektor położenia: r t =[ x t, y t,z t ] każda współrzędna zmienia się w czasie. r t =
EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI 13 MAJA 2019 POZIOM PODSTAWOWY. Godzina rozpoczęcia: 14:00 CZĘŚĆ I WYBRANE: Czas pracy: 75 minut
Arkusz zawiera informacje prawnie chronione do momentu rozpoczęcia egzaminu. Układ graficzny CKE 2013 KOD UZUPEŁNIA ZDAJĄCY PESEL Miejsce na naklejkę z kodem EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI POZIOM PODSTAWOWY
Podstawy programowania w języku Visual Basic dla Aplikacji (VBA)
Podstawy programowania w języku Visual Basic dla Aplikacji (VBA) Instrukcje Język Basic został stworzony w 1964 roku przez J.G. Kemeny ego i T.F. Kurtza z Uniwersytetu w Darthmouth (USA). Nazwa Basic jest
FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE
Umiejętności opracowanie: Maria Lampert LISTA MOICH OSIĄGNIĘĆ FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE Co powinienem umieć Umiejętności znam podstawowe przekształcenia geometryczne: symetria osiowa i środkowa,
Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia
Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 6 15 stycznia 2019 (Wykład 6) Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia 15 stycznia 2019 1 / 14 Outline