PL B1. Urządzenie samobieżne do transportu osób niepełnosprawnych wraz z wózkiem inwalidzkim po pochyłości, zwłaszcza na schodach

Transkrypt

1 PL B1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: (51) Int.Cl. A61G 5/06 ( ) B62D 55/075 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: (54) Urządzenie samobieżne do transportu osób niepełnosprawnych wraz z wózkiem inwalidzkim po pochyłości, zwłaszcza na schodach (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 08/14 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 04/16 (73) Uprawniony z patentu: POLITECHNIKA GDAŃSKA, Gdańsk, PL (72) Twórca(y) wynalazku: JACEK ŁUBIŃSKI, Gdynia, PL BARTŁOMIEJ GUSOWSKI, Elbląg, PL (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Małgorzata Kluczyk

2 2 PL B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest urządzenie samobieżne do transportu osób niepełnosprawnych wraz z wózkiem inwalidzkim po pochyłości, zwłaszcza na schodach. Znane są urządzenia służące do transportu osoby na wózku inwalidzkim po schodach. Posiadają one napęd elektryczny, z zasilaniem akumulatorowym, zespół napędowy oraz mocowania wózka inwalidzkiego do konstrukcji. Proces transportu osoby niepełnosprawnej na takich urządzeniach wspomagany jest przez osobę obsługującą, koordynującą ruch urządzenia, która trzyma go za specjalne uchwyty, zazwyczaj wyposażone w przyciski sterujące. Na rynku dostępne są dwa rodzaje urządzeń kroczące i gąsienicowe. Są to konstrukcje zupełnie odmienne, posiadają różne wady i zalety. Urządzenia kroczące mają konstrukcję w postaci dwóch zestawów kół do wspinania się po schodach. Przed transportem do urządzenia musi zostać przymocowany wózek, wraz z osobą niepełnosprawną. Odbywa się to za pomocą pasów i specjalnych uchwytów. Przed rozpoczęciem ruchu całość zespołu musi być przechylona tak, aby środek ciężkości układu znalazł się nad kołami odpowiedzialnymi za ruch kroczący. Przy procesie transportu pomagają małe koła, które po napotkaniu krawędzi stopnia działają jak ograniczniki ruchu, dzięki którym koła toczące się po stopniu zostają zahamowane. W takim momencie drugi zestaw kół wykonuje krok o stopień w dół lub w górę, przyjmując rolę poprzedniego zestawu kół. Po pokonaniu schodów całość zespołu musi być przywrócona do pozycji poziomej. Przy takim rozwiązaniu niezbędna jest ingerencja osoby stabilizującej urządzenie tak, żeby zapobiec przechyłom w przód lub w tył. Osoba ta jest także odpowiedzialna za przenoszenie środka ciężkości nad koła realizujące ruch kroczący, co przy transporcie dużej masy wymaga dużo siły. Urządzenie kroczące wymaga zastosowania rozwiniętej automatyki koła muszą być hamowane w odpowiednim momencie przez odpowiednie układy rolek wykrywających kraniec stopnia. Same mechanizmy hamujące wprowadzają dodatkowe komplikacje, podnosząc koszt urządzenia. Zaletą urządzenia kroczącego jest możliwość zachowania małych gabarytów urządzenia, przez co jest on łatwy do przetransportowania, oraz doskonale da się nim manewrować na wielu rodzajach schodów. Niestety, szczególnie przy wysokich masach transportowanych, bardzo trudno jest zachować stabilność ruchu, co grozi nawet spadnięciem ze schodów osoby niepełnosprawnej. Na rys. 1 i rys. 2, pokazano urządzenia firmy austriackiej SANO, na których pokazano jego wygląd i zasadę działania. Z kolei konstrukcja urządzenia gąsienicowego przewiduje użycie dwóch równoległych gąsienic gumowych do napędu urządzenia. Gąsienice zaopatrzone byłyby w wypustki zapewniające bezpieczny przejazd po schodach, bez poślizgu. Taki rodzaj napędu zapewnił by dobrą stabilność urządzenia gąsienice można by rozstawić dowolnie szeroko, a ich długość dobrać tak, by zapobiegły przechyłom do przodu lub do tyłu. Napęd dwóch gąsienic niezależnie dałby także możliwość manewrowania urządzeniem w miejscu na powierzchni płaskiej, np. w celu zawrócenia na półpiętrze. Przykładem urządzenia tej klasy jest Vimec T09 Roby, pokazany na rys. 3. Proces transportu rozpoczęty jest przez przymocowanie wózka wraz osobą transportowaną do konstrukcji urządzenia po wstępnym kątem, tak by podczas transportu po schodach wózek z osobą transportowaną znajdował się w pozycji poziomej. Przy transporcie w górę schodów osoba obsługująca urządzenie uruchamia ruch wprzód, urządzenie samo wspina się na schody i rozpoczyna się transport. Kluczowym momentem jest osiągnięcie ostatniego schodka w tym miejscu osoba wspomagająca transport musi przechylić całość układu z płaszczyzny skosu schodów na powierzchnię poziomą piętra. Niestety przy takim rozwiązaniu całość konstrukcji zmienia swój kąt nachylenia do poziomu podczas wjazdu na schody. Aby zapewnić jednakowe ustawienie wózka podczas transportu, należałoby opracować dodatkowy system samopoziomujący. Podczas transportu przy użyciu urządzenia gąsienicowego ważne jest, by koła przednie i tylne były oparte o szczyt schodka przed i po szczycie schodka, nad którym w danym momencie przemieszcza się środek masy układu. Jeżeli na przykład koło tylne przejedzie przez szczyt schodka, a środek masy nie przekroczy szczytu kolejnego schodka stateczność zostanie utracona. Aby warunek ten był spełniony, w pozycji transportowej, na schodach o największym przewidywanym nachyleniu, rzut środka ciężkości układu powinien znajdować się w odległości większej niż szerokość stopnia od osi kół tylnych.

3 PL B1 3 W obu przypadkach konstrukcyjnych stabilność baczna zapewniona jest przez odpowiedni rozstaw kół lub gąsienic. W modelach urządzeń dostępnych na rynku zwykle całość konstrukcji mieści się między kołami wózka inwalidzkiego. Zapewnia to małe rozmiary urządzenia, jednak wpływa negatywnie na stabilność w kierunku bocznym. Urządzenie według wynalazku, w którym łoże wózka połączone jest z kierownicą i częścią napędową, a rama części napędowej ma postać prostopadłościanu, który zawiera dwa równoległe wyprofilowane żebra połączone ze sobą kolejno poprzez płaskownik i fundament wraz z uchwytem do mocowania akumulatora i ramę styku elektrycznego, oraz fundament silnika wraz z połączonym do niego uchwytem, pałąk zaczepu kierownicy i uchwyt przekładni, przy czym w otworach w przedniej części żeber umieszczone są obudowy łożysk. Kolejno w otworach obudów łożysk osadzone są na łożyskach tuleje, których kołnierze osadzone są w otworach kół pasowych, z kolei w osi tulei osadzona jest oś napędowa, której położenie w tulejach ustalone jest poprzez śruby, wkręcone w nagwintowane otwory wykonane na końcach osi napędowej, przy czym na tej osi osadzony jest poprzez wpust pierścień osadczy wraz z kołem zębatym stożkowym, kolejno w otworze uchwytu przekładni osadzona jest tuleja dystansowa wału silnika elektrycznego, przy czym końce uchwytu połączone są z żebrami. Z kolei na wale silnika elektrycznego osadzone jest koło zębate stożkowe, poprzez krążek, przy czym przekładnia planetarna połączona jest z silnikiem elektrycznym, który z kolei połączony jest z fundamentem silnika, z kolei fundament silnika połączony jest z uchwytem akumulatora, ramą wtyku elektrycznego i żebrami, przy czym w dolnej część fundamentu silnika umieszczona jest rama siłownika poziomowania, której końce połączone są z żebrami. Kolejno w przedniej i tylnej części żeber na osiach osadzone są rolki pasa z prowadnicami pasa, przy czym rolki pasa połączone są z dwóch stron z podkładkami poprzez wkręty, a pomiędzy żebrami i podkładkami umieszczone są podkładki dystansowe. Z kolei po obu stronach żeber zamocowane są obudowy, przy czym w osi otworów obudowy na łożyskach ustalonych poprzez pierścienie osadcze, osadzone są osie kół nośnych. Kolejno na wewnętrznych końcach osi są osadzone końce dźwigni zewnętrznych kół nośnych, które są zabezpieczone poprzez śruby wkręcone w nagwintowany otwór wykonany w osiach. Z kolei na wewnętrznych końcach osi są osadzone końce dźwigni wewnętrznych kół nośnych, które są zabezpieczone poprzez śruby wkręcone w nagwintowany otwór wykonany w osiach, przy czym na drugich końcach obu dźwigni na osiach osadzone są koła nośne, których położenie jest ustalone poprzez pierścienie osadcze umieszczone w rowkach wykonanych na końcach tych osi, a sprężyny naciągowe mają jeden koniec zamocowany do dźwigni wewnętrznych a drugi koniec do fundamentu silnika. Z kolei w górnej części żeber na wewnętrznych i zewnętrznych ich powierzchniach zamocowane są kolejno dwa pierścienie poprzez śruby, przy czym w otworach obu pierścieni, umieszczona jest oś nośna, której zewnętrzne końce osadzone są na łożyskach, które z kolei osadzone są w otworach kół pasowych, których położenie na osi jest ustalone poprzez pierścienie osadcze umieszczone w rowkach wykonanych na końcach osi. Zaletą urządzenia według wynalazku jest zapewnienie bezpieczeństwa podczas całego transportu inwalidy (przechyły boczne, solidne zamocowanie wózka do konstrukcji, aby nie poruszał się względem niej podczas transportu). Ponadto zaletą jest utrzymanie stałego poziomu ustalenia wózka inwalidzkiego poprzez całość drogi po schodach (bez przechylania wózka w przód/tył w trakcie transportu). Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie na rysunku na, na którym fig. 1 przedstawia widok z boku urządzenia, fig. 2 widok z góry urządzenia, fig. 3 przekrój wzdłużny A-A, fig. 4 widok aksonometryczny urządzenia, fig. 5 urządzenie na powierzchni płaskiej, fig. 6 urządzenie na początku wspinania się po schodach, fig. 7 urządzenie podczas ruchu wspinania się po schodach, fig. 8 widok z boku części napędowej, fig. 9 widok z góry części napędowej urządzenia, fig. 10 przekrój A-A, fig. 11 przekrój B-B, fig. 12 przekrój C-C, fig. 13 przekrój D-D, a na fig. 14 widok aksonometryczny części napędowej. Urządzenie pokazane na fig. 1, fig. 2, fig. 3, zawiera część napędową 1, kierownicę 2, obudowę 3 oraz łoże wózka 4, które połączone jest z kierownicą 2. W dolnej części kierownicy 2 na sworzniach 5 zamocowane są końce dźwigni zatrzasku 6, w których otworach zamocowane są cięgna 7 połączone z rączką cięgna 8. W dolnych końcach dźwigni zatrzasku 6 wykonane są otwory, w które wchodzą sworznie 9, przy czym docisk dźwigni na sworznie 9 realizowany jest poprzez sprężynę 10. Kierownica 2 połączona jest z fundamentem silnika 20 poprzez oś 11.

4 4 PL B1 Rama 28 pokazana na fig. 8, fig. 9, fig. 10, ma postać prostopadłościanu, który zawiera dwa równoległe wyprofilowane żebra 76 połączone ze sobą kolejno poprzez płaskownik 21 i fundament 20 wraz z uchwytem 14 do mocowania akumulatora 41 i ramę styku elektrycznego 35, oraz fundament silnika 20 wraz z połączonym do niego uchwytem 12, pałąk zaczepu kierownicy 34 i uchwyt przekładni 23. Żebra 76 połączone są z elementami 21, 13, 20, 34 i 23 poprzez śruby 67 i 64, podkładki 60 i 59 i nakrętki 55 i 54. Do obu zewnętrznych powierzchni żeber 76 zmocowane są łoża pasa prawe przednie 24 i lewe przednie 25, oraz łoża pasa prawe dolne 26 i lewe dolne 27 poprzez śruby 66, podkładki 60 i nakrętki 55. W otworach w przedniej części żeber 76 na fig. 11, umieszczone są obudowy 45 łożysk 72, których kołnierze połączone są z żebrami poprzez śruby 70, podkładki 61 i nakrętki 56. Kolejno w otworach obudów 45 osadzone są na łożyskach 72 tuleje 31, których kołnierze osadzone są w otworach kół pasowych 43 i połączone są z nimi poprzez śruby 68, podkładki 60 i nakrętki 55. W osi tulei 31 osadzona jest oś napędowa 30, której położenie w tulejach 31 ustalone jest poprzez śruby 69, wkręcone w nagwintowane otwory wykonane na końcach osi napędowej 30. Na osi 30 osadzony jest poprzez wpust 74 pierścień osadczy 52 wraz z kołem zębatym stożkowym 32. W otworze uchwytu przekładni 23 osadzona jest tuleja dystansowa 33 wału silnika elektrycznego 39, przy czym końce uchwytu 23 połączone są z żebrami 76 poprzez śruby 67, podkładki 60 i nakrętki 55. Kolejno na wale silnika elektrycznego 39 osadzone jest koło zębate stożkowe 47, poprzez krążek 29, połączone jest z fundamentem silnika 20 poprzez śruby 67 i podkładkę gumowa 63. Fundament silnika 20 połączony jest z uchwytem 12 akumulatora 41, ramą wtyku elektrycznego 35 i żebrami 76 poprzez śruby 67, podkładki 60 i nakrętki 55. W dolnej części fundamentu silnika 20 umieszczona jest rama siłownika poziomowania 15, której końce połączone są z żebrami 76 poprzez śruby 67, podkładki 60, nakrętki 55. W przedniej i tylnej części żeber 76 na fig. 12, na osiach 22 osadzone są rolki pasa 46 z prowadnicami pasa 44, przy czym rolki pasa 46 połączone są z dwóch stron z podkładkami 58 poprzez wkręty 71, a pomiędzy żebrami 76 i podkładkami 58 umieszczone są podkładki dystansowe 52. Położenie rolek 46 na osi 22 ustalone jest za pomocą pierścienia sprężystego 78 umieszczonego w rowku osi 22. Po obu stronach żeber 76 zamocowane są obudowy 19 poprzez śruby 66, podkładki 60 i nakrętki 55. W osi otworów obudowy 19 na łożyskach 72 ustalonych poprzez pierścienie osadcze 53, osadzone są osie 38 kół nośnych 50. Na wewnętrznych końcach osi 38 są osadzone końce dźwigni zewnętrznych kół nośnych 50, które są zabezpieczone poprzez śruby 64 wkręcone w nagwintowany otwór wykonany w osiach 38. Z kolei na wewnętrznych końcach osi 38 są osadzone końce dźwigni wewnętrznych kół nośnych 50, które są zabezpieczone poprzez śruby 66 wkręcone w nagwintowany otwór wykonany w osiach 38. Na drugich końcach dźwigni 36 i 37 na osiach 77 osadzone są koła nośne 50, których położenie jest ustalone poprzez pierścienie osadcze 51 umieszczone w rowkach wykonanych na końcach osi 77. Sprężyny naciągowe 75 mają jeden koniec zamocowany do dźwigni wewnętrznych 36 a drugi koniec do fundamentu silnika 20. Jak pokazano na fig. 13, w górnej części żeber 76 na wewnętrznych i zewnętrznych ich powierzchniach zamocowane są kolejno pierścienie 16 i 17 poprzez śruby 65, podkładki 59 i nakrętki 54. W otworach pierścieni 16 i 17 umieszczona jest oś nośna 18, której zewnętrzne końce osadzone są na łożyskach 73, które z kolei osadzone są w otworach kół pasowych 48, których położenie na osi 18 jest ustalone poprzez pierścienie osadcze 53 umieszczone w rowkach wykonanych na końcach osi 18. Gąsienica 42 nałożona jest na koła pasowe 43 i koło pasowe 48. Akumulator 41 umieszczony jest w uchwytach 12, 13, i 14. Na końcach pałąka kierownicy 34 umieszczone są tuleje gumowe 49. Urządzenie napędowe stanowi przykładowo silnik prądu zmiennego 39 sprzężony z przekładnią redukcyjną planetarną 39, pobierający energię elektryczną z akumulatora 41 umieszczonego w uchwytach 12, 13, 14. Moment napędowy przenoszony jest za pośrednictwem przekładni 40 na koło pasowe 48 napędzające gąsienice 42. Całość zespołu napędowego umieszczona jest z przodu urządzenia, by korzystnie usytuować środek ciężkości urządzenia. Wózek inwalidzki mocowany jest do ustroju urządzenia w dwóch miejscach. Na dole tylne kółka wózka oparte są o łoże 4, wyprofilowane tak, by ograniczało ruch wózka. Główny uchwyt znajduje się na kierownicy 2 urządzenia i z dwóch stron obejmuje oparcie wózka. Mocowanie wózka do urządzenia rozpoczyna się od najechania tyłem wózkiem na moduł napędowy urządzenia. Wciśnięcie specjalnego przycisku uwolni kierownicę tak, że będzie się ona obracać,

5 PL B1 5 by możliwe było przesunięcie jej do oparcia wózka i zamocowanie go. Następnie kierownica z przymocowanym wózkiem będzie odchylona do tyłu, aż do zatrzaśnięcia dźwigni zatrzasku 6 na sworzniach 9 trzymających kierownicę w określonej pozycji. Urządzenie wyposażone jest w mechanizm blokowania pozycji kierownicy, służący do jej demontażu oraz łatwego mocowania wózka do konstrukcji urządzenia. Do odblokowania dochodzi po odciągnięciu do góry rączki cięgna 8 umieszczonej pod panelem sterowania. Po pociągnięciu za rączkę 8 cięgna 7 prowadzone wzdłuż kierownicy powodują odblokowanie dźwigni zatrzasku 6 i uwolnienie góry urządzenia. Cała część uchwytowa obraca się wtedy swobodnie na osi obrotu kierownicy. Na fig. 1 i 2 widoczne są także uchwyty oparcia wózka. Na fig. 3 pokazane są dźwignie zatrzaski 9 wraz z cięgnami 7 oraz kierownicą 1 odchyloną do pionu w celu jej demontażu lub zamocowania wózka. Manewrowanie urządzeniem na powierzchniach płaskich realizowane jest dzięki dwom parom kółek nośnych 50 umieszczonych pod przewidywanym położeniem środka ciężkości urządzenia. Utrzymywane są one w położeniu neutralnym dzięki sprężynom naciągowym 75. Przy napotkaniu schodka układ składa się, przechodząc bezkolizyjnie po jego wierzchołku. Na powierzchni płaskiej cały przód urządzenia unoszony jest na zestawach kółek nośnych 79, umożliwiając skręcanie urządzeniem poprzez delikatne uniesienie tyłu i obrót. Zestawy kółek nośnych 79 widoczne są na fig. 10, 11, 12 i 13. Ruch urządzenia sterowany będzie z kierownicy przyciskami, bądź manetką z regulacją prędkości transportu. Po zamocowaniu wózka oraz zapięciu pasów bezpieczeństwa pasażera osoba obsługująca urządzenie powinna ustawić go w pozycji prostopadłej do krawędzi schodków. Manewrowanie urządzeniem na powierzchni płaskiej pokazane na fig. 5, będzie możliwe dzięki zestawom kół podpierających przód urządzenia. Po podniesieniu tyłu przechylając lekko urządzenie możliwe będzie obracanie go. Po osiągnięciu pozycji wyjściowej rolą osoby sterującej będzie regulacja prędkości transportu oraz koordynacja stabilności układu. Osoba sterująca musi także wspomagać moment przejścia urządzenia przez szczyt biegu schodów. W tym miejscu należało będzie zatrzymać urządzenie i przechylić je na odpowiednią stronę do przodu (przy zjeździe), lub do tyłu (przy wjeździe). Na fig. 5 pokazano urządzenie w pozycji stojącej swobodnie na powierzchni płaskiej z kolei na fig. 6 początek wspinania się na schody i kolejno na fig. 7 ruch urządzenia podczas ruchu wspinania się na schody. Zastrzeżenia patentowe 1. Urządzenie samobieżne do transportu osób niepełnosprawnych wraz z wózkiem inwalidzkim po pochyłości, zwłaszcza na schodach zawiera część napędową, kierownicę, obudowę oraz łoże wózka, znamienne tym, że łoże wózka (4) połączone jest z kierownicą (2) i częścią napędową (1), a rama (28) części napędowej (1) ma postać prostopadłościanu, który zawiera dwa równoległe wyprofilowane żebra (76) połączone ze sobą kolejno poprzez płaskownik (21) i fundament (20) wraz z uchwytem (14) do mocowania akumulatora (41) i ramę styku elektrycznego (35), oraz fundament silnika (20) wraz z połączonym do niego uchwytem (12), pałąk zaczepu kierownicy (34) i uchwyt przekładni (23), przy czym w otworach w przedniej części żeber (76) umieszczone są obudowy (45) łożysk (72), kolejno w otworach obudów (45) osadzone są na łożyskach (72) tuleje (31), których kołnierze osadzone są w otworach kół pasowych (43), z kolei w osi tulei (31) osadzona jest oś napędowa (30), której położenie w tulejach (31) ustalone jest poprzez śruby (69), wkręcone w nagwintowane otwory wykonane na końcach osi napędowej (30), przy czym na osi (30) osadzony jest poprzez wpust (74) pierścień osadczy (52) wraz z kołem zębatym stożkowym (32), kolejno w otworze uchwytu przekładni (23) osadzona jest tuleja dystansowa (33) wału silnika elektrycznego (39), przy czym końce uchwytu (23) połączone są z żebrami (76), z kolei na wale silnika elektrycznego (39) osadzone jest koło zębate stożkowe (47), poprzez krążek (29), przy czym przekładnia planetarna (40) połączona jest z silnikiem elektrycznym (39), który z kolei połączony jest z fundamentem silnika (20) z kolei fundament silnika (20) połączony jest z uchwytem (12) akumulatora (41), ramą wtyku elektrycznego (35) i żebrami (76), przy czym w dolnej część fundamentu silnika (20) umieszczona jest rama siłownika poziomowania (15), której końce połączone są z żebrami (76), kolejno w przedniej i tylnej części żeber (76) na osiach (22) osadzone są rolki pasa (46) z prowadnicami pasa (44), przy czym rolki pasa (46) połączone są z dwóch stron z podkładkami (58) poprzez wkręty (71), a pomiędzy żebrami (76) i podkładkami (58)

6 6 PL B1 umieszczone są podkładki dystansowe (52), kolejno po obu stronach żeber (76) zamocowane są obudowy (19), przy czym w osi otworów obudowy (19) na łożyskach (72) ustalonych poprzez pierścienie osadcze (53), osadzone są osie (38) kół nośnych (50) z kolei na wewnętrznych końcach osi (38) są osadzone końce dźwigni zewnętrznych kół nośnych (50), które są zabezpieczone poprzez śruby (64) wkręcone w nagwintowany otwór wykonany w osiach (38), z kolei na wewnętrznych końcach osi (38) są osadzone końce dźwigni wewnętrznych kół nośnych (50), które są zabezpieczone poprzez śruby (66) wkręcone w nagwintowany otwór wykonany w osiach (38), przy czym na drugich końcach dźwigni (36) i (37) na osiach (77) osadzone są koła nośne (50), których położenie jest ustalone poprzez pierścienie osadcze (51) umieszczone w rowkach wykonanych na końcach osi (62), a sprężyny naciągowe (75) mają jeden koniec zamocowany do dźwigni wewnętrznych (36) a drugi koniec do fundamentu silnika (20), kolejno w górnej części żeber (76) na wewnętrznych i zewnętrznych ich powierzchniach zamocowane są kolejno pierścienie (16) i (17), przy czym w otworach pierścieni (16) i (17) umieszczona jest oś nośna (18), której zewnętrzne końce osadzone są na łożyskach (73), które z kolei osadzone są w otworach kół pasowych (48), których położenie na osi (18) jest ustalone poprzez pierścienie osadcze (53) umieszczone w rowkach wykonanych na końcach osi (18). 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w dolnej części kierownicy (2) na sworzniach (5) zamocowane są końce dźwigni zatrzasku (6), w których otworach zamocowane są cięgna (7) połączone z rączką cięgna (8), przy czym w dolnych końcach dźwigni zatrzasku (6) wykonane są otwory, w które wchodzą sworznie (9), przy czym docisk dźwigni na sworznie (9) realizowany jest poprzez sprężynę (10) a kierownica (2) połączona jest z fundamentem silnika (20) poprzez oś (11). 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że żebra (76) połączone są z elementami (21, 13, 20, 34) i (23) poprzez śruby (67) i (64), podkładki (60) i (59) i nakrętki (55) i (54). 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że do obu zewnętrznych powierzchni żeber (76) zamocowane są łoża pasa prawe przednie (24) i lewe przednie (25), oraz łoża pasa prawe dolne (26) i lewe dolne (27) poprzez śruby (66), podkładki (60) i nakrętki (55). 5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w otworach w przedniej części żeber (76) umieszczone są obudowy (45) łożysk (72), których kołnierze połączone są z żebrami poprzez śruby (70), podkładki (61) i nakrętki (56). 6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że łożyska (72) i tuleje (31), których kołnierze osadzone są w otworach kół pasowych (43) połączone są z nimi poprzez śruby (68), podkładki (60) i nakrętki (55). 7. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że fundament silnika (20) połączony jest z uchwytem (12) akumulatora (41), ramą wtyku elektrycznego (35) i żebrami (76) poprzez śruby (67), podkładki (60) i nakrętki (55).

7 PL B1 7 Rysunki

8 8 PL B1

9 PL B1 9

10 10 PL B1

11 PL B1 11

12 12 PL B1 Departament Wydawnictw UPRP Cena 4,92 zł (w tym 23% VAT)