1910/3, 1910/5 Krotoszyn ul. 56 Pułku Piechoty Wlkp Krotoszyn. Powiat Krotoszyński ul. 56 Pułku Piechoty Wlkp. 10, Krotoszyn

Transkrypt

1 OBIEKT REMONT ELEWACJI BUDYNKÓW NR 1 I 2 STAROSTWA POWIATOWEGO W KROTOSZYNIE NR DZIAŁEK 1910/3, 1910/5 Krotoszyn ul. 56 Pułku Piechoty Wlkp Krotoszyn ADRES INWESTOR OPRACOWANIE Powiat Krotoszyński ul. 56 Pułku Piechoty Wlkp. 10, Krotoszyn Isba GRUPA PROJEKTOWA ul. Grottgera 16a, Wrocław STADIUM PROJEKT WYKONAWCZY OPRACOWANIE NR UPRAWNIEŃ arch. TOMASZ BONIECKI UPRAWNIENIA DO PROJEKTOWANIA W SPECJALNOŚCI ARCHITEKTONICZNEJ BEZ OGRANICZEŃ arch. TOMASZ MACALIK 02/00/DUW PAŹDZIERNIK

2 II. SPIS ZAWARTOŚCI I. STRONA TYTUŁOWA 1 II. SPIS ZAWARTOŚCI 2 III V. CZĘŚĆ RYSUNKOWA 232_PW_000001A PLAN SYTUACYJNY 1: BUDYNEK NR 1 232_PW_010101A BUDYNEK NR 1 - ELEWACJA PÓŁNOCNA 1: _PW_010102A BUDYNEK NR 1 - ELEWACJA WSCHODNIA 1: _PW_010103A BUDYNEK NR 1 - ELEWACJA POŁUDNIOWA 1: _PW_010104A BUDYNEK NR 1 - ELEWACJA ZACHODNIA 1: _PW_010301A BUDYNEK NR 1 PRZEKRÓJ PRZEZ ELEWACJĘ 1:50 18 BUDYNEK NR 2 232_PW_020101A BUDYNEK NR 2 - ELEWACJA PÓŁNOCNA 1: _PW_020102A BUDYNEK NR 2 - ELEWACJA WSCHODNIA 1: _PW_020103A BUDYNEK NR 2 - ELEWACJA POŁUDNIOWA 1: _PW_020104A BUDYNEK NR 2 - ELEWACJA ZACHODNIA 1: _PW_020301A BUDYNEK NR 2 PRZEKRÓJ PRZEZ ELEWACJĘ 1:50 23 PAŹDZIERNIK

3 III. 1. INFORMACJE OGÓLNE 1.1. PRZEDMIOT INWESTYCJI: Przedmiotem inwestycji jest remont elewacji budynków 1 i 2 Starostwa Powiatowego w Krotoszynie znajdujących się przy ul. 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej 10 w Krotoszynie. Adres: Krotoszyn, ul. 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej 10 Działka: 1910/3, 1910/5 Krotoszyn Inwestor: Powiat Krotoszyński Stadium: Projekt wykonawczy remontu elewacji Jednostka projektowa: isba_ GRUPA PROJEKTOWA, ul. Grottgera 16a, Wrocław 1.2. PODSTAWA OPRACOWANIA: Umowa z Inwestorem: Powiat Krotoszyński. Inwentaryzacja budowlana elewacji budynków opracowana przez isba_ GRUPA PROJEKTOWA sc we wrześniu Projekt budowlany remontu elewacji uzgodniony z Wielkopolskim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków 1.3. CEL i ZAKRES OPRACOWANIA: Celem opracowania jest zaprojektowanie rozwiązań technicznych umoŝliwiających wykonanie remontu elewacji budynków i doprowadzenie ich do odpowiedniego stanu technicznego i estetycznego. 2. DANE LICZBOWE 2.1. Budynek nr 1 Wymiary elewacji ( długość x wysokość ) Elewacja północna: 31.1 x 8.3 (11.2) m Elewacja wschodnia: 18.0 x 11.2 m Elewacja południowa: 31.1 x 8.3 (11.2) m Elewacja zachodnia: 14.2 x 8.3 m Powierzchnia zabudowy budynku nr 1: m2 Powierzchnie elewacji: BUDYNEK 1 ELEWACJA CEGŁA OKNA + DRZWI TYNK północna 118,03 54,39 136,20 wschodnia 66,30 28,79 119,31 południowa 114,76 52,57 142,13 zachodnia 59,59 5,72 95,65 SUMA 358,68 m2 141,47 m2 493,29 m2 PAŹDZIERNIK

4 2.2. Budynek 2 Wymiary elewacji ( długość x wysokość ) Elewacja północna: 38.0 x 8.9 m Elewacja wschodnia: 14.2 x 8.8 m Elewacja południowa: 38.0 x 8.7 m Elewacja zachodnia: 17.6 x 8.8 m Powierzchnia zabudowy budynku nr 1: m2 Powierzchnie elewacji: BUDYNEK 2 ELEWACJA CEGŁA OKNA + DRZWI TYNK północna 159,37 61,94 154,21 wschodnia 70,71 13,31 97,45 południowa 162,05 60,06 145,56 zachodnia 75,85 19,41 96,26 SUMA 467,98 m2 154, 72 m2 493,48 m2 3. OPIS WYKONANEJ INWENTARYZACJI Inwentaryzację budowlaną elewacji istniejących budynków opracowano we wrześniu W związku z brakiem dokumentacji archiwalnej dokonano pomiarów makroskopowych elewacji przy uŝyciu dalmierza laserowego oraz taśmy mierniczej. Niedostępne elementy elewacji zostały pokazane w części rysunkowej poprzez analogię do części moŝliwej do zmierzenia. 4. BUDYNKI ISTNIEJĄCE 4.1 Dane ogólne Budynki uŝytkowane obecnie przez Starostwo Powiatowe w Krotoszynie stanowią część dawnego kompleksu koszarowego zlokalizowanego przy ul. 56 pułku piechoty wielkopolskiej w Krotoszynie. Kompleks koszar pochodzi z końca XIX wieku. W okresie międzywojennym koszary były siedzibą 56 pułku piechoty. W okresie powojennym stanowiły nadal siedzibę jednostek wojskowych. Przedmiotem opracowania są budynki oznaczone obecnie numerami 1 i 2 stanowiące część dawnego kompleksu koszarowego. 4.2 Rozwiązania plastyczne elewacji istniejących Oba budynki są obiektami dwukondygnacyjnymi krytymi dachami stromymi. Oba zbliŝone są w rzucie do prostokąta ustawionego w osi wschód zachód. BUDYNEK 1 Budynek nr 1 oparty jest na rzucie prostokąta o wymiarach m X m z wysuniętymi ryzalitami zwiększającymi długość elewacji wschodniej i zachodniej. DłuŜsze elewacje- północna i południowa mają długość m Elewacja wschodnia ma długość m PAŹDZIERNIK

5 Elewacja zachodnia ma długość 18.0m. Elewacje ukształtowane są jako dwukondygnacyjne z regularnie rozmieszczonymi osiami okiennymi. Dla potrzeb niniejszego opracowania osie okienne budynków oznaczono litrowo na elewacji północnej od 1NA do 1NK ( 1- budynek 1, N północ, A oznaczenie osi ) Na elewacji południowej osie oznaczono od 1SA do 1SK. Na elewacji wschodniej osie oznaczone zostały od 1E1 do 1E5. Na elewacji zachodniej znajduje się jedna oś okienna 1W1. DłuŜsze elewacje budynku ukształtowano jako płaskie 11 osiowe o wysokości 2 kondygnacji. KaŜda z osi obejmuje okna parteru i piętra. Szerokość standardowego otworu okiennego wynosi ok cm. Część szczytowa od strony wschodniej ukształtowana została jako 3 kondygnacyjna. Partia o wysokości 3 kondygnacji obejmuje takŝe część elewacji południowej i północnej tworząc ryzality wysunięte przed lico elewacji o około 103.0cm. Elewacja północna W środkowej części elewacji północnej ukształtowano drugi 3 kondygnacyjny ryzalit obejmujący osie okienne 1NG i 1NH wysunięty o około 73.0 cm. W obrębie ryzalitu otwory okienne kondygnacji parteru i piętra ukształtowane są analogicznie do otworów pozostałych osi okiennych. Na kondygnacji 2 piętra otwory okienne o szerokości ok. 57 zgrupowano w triforium ujęte wspólnym obramowaniem. W osiach 1NA i 1NB znajdujących się we wschodnim ryzalicie na kondygnacji parteru znajdują się dwa otwory o szerokości 180 i 205. Otwór w osi 1NB szerokości 205 cm stanowi dodatkowe wejście do oddziału banku mieszczącego się na parterze. Przed wejściem znajdują się schody terenowe o wysokości 3 stopni obłoŝone płytkami gresowymi. W osi 1NI dawny otwór drzwiowy w kondygnacji parteru został zamurowany i wykończony tynkiem. W środkowej części elewacji południowej ryzalit obejmuje osie 1SD i 1SE. Między osiami 1ND i 1NE, 1NG i 1NH, 1NI i 1NJ oraz 1NJ i 1NK zamontowano jednostki zewnętrzne klimatyzacji. Elewacja południowa Elewacja południowa ukształtowana jest analogicznie do elewacji północnej. Dwa ryzality obejmują osie okienne 1SD I 1SE oraz 1SJ i 1SK. W obrębie ryzalitu obejmującego osie 1SJ i 1SK otwory okienne kondygnacji parteru i piętra ukształtowane są analogicznie do otworów pozostałych osi okiennych. Na kondygnacji 2 piętra otwory okienne o szerokości ok. 57 zgrupowano w triforium ujęte wspólnym obramowaniem. W obrębie ryzalitu obejmującego osie 1SD I 1SE w osi 1SD znajdują się otwory o szerokości około 150 cm przy czym na kondygnacji parteru znajduje się otwór drzwiowy. W osi 1SE na kondygnacjach parteru, piętra i 2 piętra znajdują się podwójne otwory okienne szerokości 40.0 cm zgrupowane w biforia ujęte wspólnym obramowaniem. PAŹDZIERNIK

6 Między osiami 1SC i 1SD oraz 1SI i 1SJ zamontowano jednostki zewnętrzne klimatyzacji. Elewacja wschodnia Elewacja wschodnia budynku 1 jest pięcioosiowa o wysokości 3 kondygnacji. W osiach 1E1, 1E3, 1E4 i 1E5 na kondygnacjach parteru i pietra znajdują się standardowe otwory okienne szerokości 110 cm. W osi 1E2 na parterze znajduje się wejście główne do budynku szerokości cm. Analogiczną szerokość mają otwory okienne na kondygnacjach piętra i 2 piętra. Na kondygnacji 2 piętra znajduję się wyłącznie mniejsze otwory okienne o szerokości oko 60.0 cm. Pojedyncze okna zlokalizowane są w osiach 1E1 i 1E4 zaś w osi 1E2 znajduje się okno podwójne. Elewacja zachodnia W elewacji zachodniej znajduje się pojedyncza oś okienna o oknach szerokości ok. 150 cm. Usytuowana w jest przybliŝeniu w osi budynku. Okna o szerokości 148 cm. BUDYNEK 2 Dane ogólne Budynek nr 2 oparty jest na rzucie prostokąta o wymiarach x 38.0 m z wysuniętymi ryzalitami zwiększającymi długość elewacji wschodniej i zachodniej. DłuŜsze elewacje- północna i południowa mają długość 38.0 m. Elewacja wschodnia ma długość zaś zachodnia 14.52m Elewacje ukształtowane są jako dwukondygnacyjne z regularnie rozmieszczonymi osiami okiennymi. Dla potrzeb niniejszego opracowania osie okienne budynków oznaczono litrowo na elewacji północnej od 2NA do 2NN ( 2- budynek 1, N północ, A oznaczenie osi ) Na elewacji południowej osie oznaczono od 1SA do 1SN. Na elewacji wschodniej osie oznaczone zostały od 2E1 do 1E2. Na elewacji zachodniej osie zostały oznaczone od 2W1 do 2W3. Elewacje budynku 2 ukształtowane są symetrycznie z osią symetrii usytuowaną w pionowej osi fasady. Pełna symetria zaburzona jest szerokością i wysięgiem ryzalitów, z których jeden obejmuje 2 a drugi 3 osie okienne. Elewacja południowa Elewacja południowa jest 14 osiowa dwukondygnacyjna. W osi symetrii 2SH otwory okienne są podwójne ze wspólnym obramowaniem. Pozostałe osie okienne są pojedyncze. Ryzality wysunięte są o 170 cm ( wschodni ) i 16.0 cm ( zachodni ) stosunku do lica elewacji. Elewacja zachodnia Elewacja zachodnia mieszcząca główne wejście do budynku Starostwa jest symetryczna 3 osiowa o 2 oknach w kaŝdej z osi. W osi środkowej oznaczonej jako 2W2 mieści się wejście. Wejście ma szerokość 172 cm. PowyŜej, na kondygnacji 1 piętra znajduje się zespół 2 okien o szerokości 75.0 kaŝde ujętych wspólnym obramowaniem. W osiach 2W1 i 2W3 znajdują się mniejsze otwory okienne o szerokości około cm. PAŹDZIERNIK

7 Na kondygnacji poddasza w osi 2W2 znajduje się lukarna z dwoma zespołami podwójnych okien o szerokości około 45 kaŝde. Zespoły okien obramowane są słupkami z cegły analogicznej do zastosowanej na pozostałej części elewacji. Elewacja północna Elewacja północna- od strony ulicy 56 Pułku Piechoty jest najbardziej dekoracyjna. Jest to 14 osiowa elewacja z 3 ryzalitami. Ryzality flankujące elewacją- wschodni i zachodni mają szerokość odpowiednio 2 i 3 osi okiennych. Ryzalit wschodni wysunięty jest o cm w stosunku do lica elewacji zaś ryzalit zachodni o 16.0 cm. W środkowej części elewacji w osi 2NH znajduje się najbardziej dekoracyjny ryzalit mieszczący dawne wejście główne do budynku, obecnie nieuŝywane. Ryzalit wysunięty jest przed lico elewacji o 57.0 cm. Na kondygnacji parteru znajduje się pojedynczy otwór drzwiowy z dwuskrzydłową bramą szerokości 176 cm. Na kondygnacji 1 piętra szerokości bramy odpowiada podwójny otwór składający się z 2 okien szerokości 75 z ceglanym obramowaniem. Brama parteru i okna piętra ujęte wspólnym ceglanym obramowaniem. Na kondygnacji 2 piętra znajduje się triforium z trzema otworami szerokosci około 45 cm Szczyt ryzalitu zwieńczony jest ozdobnym szczytem schodkowym. Górna część szczytu ukształtowana jest w postaci aŝurowej arkady. Elewacja wschodnia Elewacja wschodnia budynku jest 2 osiowa. Oś 2E2 zlokalizowana jest w osi symetrii budynku. Oś 2E1 zawiera po 1 wąskim oknie na kondygnacjach parteru i piętra. WzdłuŜ elewacji znajduje się zejście do kondygnacji -1 zadaszone obecnie daszkiem z blachy trapezowej opartym na konstrukcji stalowej z profili zimnogietych. ELEMENTY DEKORACYJNE ELEWACJI BUDYNKÓW 1 I 2 Elewacje obiektów pierwotnie zaprojektowano jako tynkowane w kolorze jasnokremowym. Elementy dekoracyjne: - obramowania okien - gzymsy wieńczące - naroŝniki ścian - dolna część kondygnacji parteru zostały wykonane jako ceglane wysunięte przed lico tynkowanej partii ściany o około 3.0 cm. Efekty dekoracyjne uzyskano stosując róŝne wątki układania cegieł na płask _ szerokości 6.5, bez stosowania specjalnych kształtek ceramicznych. NadproŜa okienne zostały wykonane jako łuki odcinkowe z cegły szerokości 6.5 cm układanej na przemian z cegieł ¾ ( 18.0 cm ) i 2 x 12 cm.. Klucze łuków nadproŝy układane z 3 równoległych warstw cegieł. Ceglane węgarki wysunięte są przed lico elewacji około 3 cm. Węgarki murowane są naprzemiennie z cegieł długości 18.0 i 2 x 12.0 cm dających efekt ząbkowania. Na połączeniu węgarków z nadproŝami zastosowano ceglane uszaki o wysokości około 3 warstw cegieł. Parapety okien ceglane wykończone obecnie obróbkami blacharskimi z blachy stalowej powlekanej. PAŹDZIERNIK

8 Gzyms wieńczący budynek jest ceglany z regularnym rytmem ceglanych konsolek o wysokości 4 warstw cegieł. NaroŜniki ścian wykończone analogicznie do węgarków okiennych układane naprzemienne z cegieł oraz 2 x 12 cm. Część elewacji parteru poniŝej parapetów okien ceglana. PoniŜej otworów okiennych ukształtowane zostały płyciny zagłębione w stosunku do lica pozostałej części cokołu o około 6.0cm W obrębie kaŝdej z płycin znajdują się 4 dekoracyjne wnęki zagłębione o około 6.0 cm. Kolorystyka Analiza dostępnej ikonografii oraz obiektów o zbliŝonej architekturze w Krotoszynie i okolicach pozwala na przybliŝone określenie pierwotnej kolorystyki obiektów. Elementy ceglane były pierwotnie odsłonięte, zaś płaszczyzny tynkowane były pozostawione w kolorze naturalnym zbliŝonym do jasnokremowego. W związku z wielokrotnymi przebudowami i remontami budynków wiąŝącymi się takŝe ze zmianami kolorystyki nie jest moŝliwe przeprowadzenie badań stratygraficznych pozwalających na precyzyjne określenie pierwotnej kolorystyki tynków. Na załączonej fotografii nr 1 do opisu przedstawiono historyczny kształt załoŝenia kompleksu koszar pokazujący przybliŝoną kolorystykę 4.3 Obecny stan techniczny elewacji Na podstawie oględzin makroskopowych moŝna określić stan techniczny elewacji jako średni. Substancja budowlana jest w stanie dobrym, nie odpowiada jednak współczesnym standardom wykończenia a przede wszystkim warunkom ochrony konserwatorskiej. Elewacja wykończona jest tynkiem wapienno cementowym grubości ok. 3.0 cm. Pokryta jest powłoką malarską w kolorze zbliŝonym do NCS S 1010-R10. Obramowania okien, drzwi, gzymsy i detale architektoniczne wykonane są z cegły klinkierowej. Elementy klinkierowa pokryte są powłoką malarską w kolorze zbliŝonym do NCS S 6020-R. Dach budynku kryty jest dachówką ceramiczną w kolorze ceglastoczerwonym. Dach został poddany wymianie w ostatnich latach i jego remont nie wchodzi w zakres niniejszego opracowania. W efekcie przeróbek instalacji sanitarnych, a przede wszystkim instalacji klimatyzacji, na elewacjach zostały zamontowane elementy instalacji klimatyzacji- przewody oraz jednostki zewnętrzne. 5. ROZWIĄZANIA TECHNICZNE REMONTU 5.1 Ceglane elementy dekoracyjne ZałoŜono usunięcie powłok malarskich preparatami chemicznymi. Na elementy ceglane naleŝy nałoŝyć ręcznie preparat zmiękczający powłoki malarskie. PAŹDZIERNIK

9 Preparaty pozostawić na powierzchni około 4 godzin. W celu zwiększenia skuteczności działania preparatu naleŝy osłonić czyszczoną powierzchnię folią PE. Po zakończeniu czasu działania preparatu określonego w instrukcji producenta ceglane elementy naleŝy umyć wodą o temperaturze około C. Ciśnienie wody naleŝy ustalić poprzez wykonanie próbek na nie wyeksponowanej części elewacji, której lokalizację naleŝy uzgodnić z InŜynierem. Do obowiązków wykonawcy robót naleŝy koordynacja mycia ciśnieniowego ceglanej części elewacji z pracami renowacyjnymi w obrębie tynkowanych części elewacji. Niewielkie ubytki w cegle naleŝy odkuć do kształtu prostokątnego. Powstałe otwory po oczyszczeniu wypełnić specjalną zaprawą do wypełniania ubytków barwioną w masie na kolor cegły. Zaprawa musi charakteryzować się niskim skurczem dopuszcza się wyłącznie wyroby specjalistyczne- przeznaczone do uzupełniania ubytków. W miejscach duŝych ubytków cegieł naleŝy wykuć cegły uszkodzone. Następnie w miejsce cegły wykutej wbudować nową cegłę dopasowując spoiny do spoin otaczających cegieł. Sposób postępowania z cegłami uszkodzonymi uzgodnić kaŝdorazowo z InŜynierem. Kolorystyka nowych cegieł musi zostać dostosowana do cegieł istniejących odsłoniętych podczas oczyszczenia. Dobór kolorystyki cegieł podlega zatwierdzeniu przez projektanta w trybie nadzoru autorskiego. Po myciu elewacji naleŝy przeprowadzić spoinowanie specjalną zaprawą spoinową. Spoiny oczyścić na głębokość około 3 cm. Powierzchnie oczyścić i zwilŝyć. Zaprawę nakładać dwuwarstwowo. Kolor zaprawy do spoinowania szary. Dobór kolorystyki zaprawy do spoinowania podlega zatwierdzeniu przez projektanta w trybie nadzoru autorskiego. Przed spoinowaniem elewacji wykonać próbkę o wymiarach co najmniej 30 x 100 cm podlegającą zatwierdzeniu przez Projektanta i słuŝąca następnie jako wzorzec do dalszego spoinowania. Po umyciu elewacji i uzupełnieniu ubytków naleŝy elementy ceglane zahydrofobizować. Ostatnim krokiem remontu części ceglanej elewacji jest scalenie kolorystyczne poprzez nakładanie półprzezroczystej farby laserunkowej. UWAGA: Wszystkie preparaty stosowane do renowacji cegły muszą stanowić spójny system. Nie dopuszcza się łączenia materiałów róŝnych producentów lub materiałów tego samego producenta nie dostosowanych do łącznego stosowania. Zastosowanie materiałów nie odpowiadających powyŝszym wymaganiom upowaŝnia InŜyniera do wydania polecenia wykonania prac powtórnie. Koszty powtórnego wykonania robót obciąŝają Wykonawcę. 5.2 Powierzchnie tynkowane NaleŜy zdemontować istniejące elementy instalacji klimatyzacji urządzenia chłodnicze, przewody itp. DemontaŜ urządzeń klimatyzacyjnych wykonać w porozumieniu z jednostką organizacyjną zajmującą się PAŹDZIERNIK

10 bieŝącym utrzymaniem urządzeń. DemontaŜu urządzeń naleŝy dokonać ze szczególną starannością z uwagi na ich powtórne wykorzystanie. Koszty uszkodzeń urządzeń obciąŝają wykonawcę robót. 5.4 Wykucie bruzd pod przewody instalacji klimatyzacji Wykucie bruzd pod przewody instalacji klimatyzacji naleŝy przeprowadzić w porozumieniu z jednostką organizacyjną zajmującą się bieŝącym utrzymaniem urządzeń. Wykonawca odpowiada za nie pogorszenie pracy urządzeń po zakończeniu remontu. Następnie powierzchnie tynkowane naleŝy umyć wodą o temperaturze około C. Ciśnienie wody naleŝy ustalić poprzez wykonanie próbek na nie wyeksponowanej części elewacji, której lokalizację naleŝy uzgodnić z InŜynierem. W przypadku stwierdzenia występowania na elewacji pęknięć wnikających w strukturę muru ceglanego naleŝy: - peknięcia zszyć prętami stalowymi ocynkowanymi Ø 6 mm długości około 80.0 cm umieszczonymi w spoinach Pręty umieścić we wszystkich spoinach, które przecinają pęknięcie. Spoiny przecinające pęknięcie oczyścić z zaprawy na głębokość 5.0 cm na odcinku około 30 cm po kaŝdej stronie peknięcia. Dodatkowo naleŝy wywiercić otwory Ø 12 na końcu oczyszczonej spoiny na głębokość okoo 20.0 cm. Pręty umieszczać w spoinach opróŝnionych z zaprawyy oraz po wygięciu w przygotowanych otworach. Pęknięcie oraz otwory z zamontowanymi prętami naleŝy wypełnić sklejającą suspensją cementową. Po dokonaniu iniekcji naleŝy zamknąć spoiny cementowo wapiennymi zaprawami tynkarskimi. NaleŜy przeprowadzić kontrolę CAŁEJ powierzchni elewacji w celu stwierdzenia wad istniejących tynków. W miejscach stwierdzenia uszkodzeń tynków np. ubytków, tynków odspojonych zniszczony tynk naleŝy usunąć- odkuć. Powierzchnię ściany po odkuciu tynku naleŝy oczyścić mechanicznie lub ręcznie. Ewentualnie zniszczone cegły naleŝy wykuć. Zniszczone spoiny muru usunąć. Niewielkie ubytki cegieł i spoin muru naleŝy wypełnić cementowo wapienną zaprawą tynkarską. W miejscach zawilgoconych naleŝy stosować specjalny podkładowy tynk renowacyjny ( np. Remmers Grundputz lub ekwiwalentny ) Po uzupełnieniu ubytków ścian wykonać obrzutkę nośną zaprawą cementową o uziarnieniu 4 mm Następnie naleŝy wykonać porowaty lekki tynk elewacyjny. W miejscach zawilgoconych naleŝy zastosować specjalny renowacyjny tynk elewacyjny dostosowany do uŝycia w takich miejscach. Po wykonaniu uzupełnień wyprawy tynkarskiej naleŝy wykonać cienkowarstwową powłokę tynkarska mineralnym tynkiem fakturowanym o uziarnieniu 2 mm. PAŹDZIERNIK

11 Po okresie dojrzewania tynki naleŝy zagruntować grutem hydrofobizującym a następnie pomalować farabmi silikonowymi o wysokiej paroprzepuszczalności. Przyjęto kolorystykę elewacji kremowo szarą. Kolorem odniesienia jest kolor systemu Dryvit Morning Fog Po wyborze konkretnego systemu napraw elewacji odpowiedni kolor farby zostanie wybrany z palety producenta. 5.7 Remont tynków pozostawionych Po oczyszczeniu tynków pozostawionych z pozostałości powłok malarskich tynki zagruntować gruntem hydrofobizującym a nastepnie pomalować farbami silikonowymi o wysokiej paroprzepuszczalności. Przyjęto kolorystykę elewacji kremowo szarą. Kolorem odniesienia jest kolor systemu Dryvit Morning Fog Po wyborze konkretnego systemu napraw elewacji odpowiedni kolor farby zostanie wybrany z palety producenta. UWAGA: Wszystkie preparaty stosowane do renowacji tynków muszą stanowić spójny system. Nie dopuszcza się łączenia materiałów róŝnych producentów lub materiałów tego samego producenta nie dostosowanych do łącznego stosowania. Zastosowanie materiałów nie odpowiadających powyŝszym wymaganiom upowaŝnia InŜyniera do wydania polecenia demontaŝu juŝ wbudowanych materiałów i wykonania prac powtórnie. Koszty demontaŝu i powtórnego wykonania robót obciąŝają Wykonawcę. Przed wykończeniem całości elewacji naleŝy wykonać próbki tynku oraz próbki kolorystyki w wybranych przez Projektanta miejscach elewacji. Po wykonaniu próbek kolorystyka musi być zaakceptowana przez Projektanta w trybie nadzoru autorskiego. 5.3 Elementy instalacji klimatyzacji Poprowadzone po elewacji przewody instalacji klimatyzacji naleŝy umieścić w bruzdach wykonanych w tynku i zatynkować. Jednostki zewnętrzne klimatyzacji naleŝy zdemontować i umieścić w miejscach pokazanych w części rysunkowej. Jako zasadę przyjęto lokalizację jednostek w osiach otworów okiennych. KaŜdorazowo dolna część obudowy klimatyzatora znajduje się 20.0 cm powyŝej zwornika łuku nadproŝa okna na kondygnacji poniŝej. Dla jednostek klimatyzacji zaprojektowano osłony z siatki stalowej malowanej proszkowo na kolor jasnoszary. Siatka stalowa pleciona umieszczona jest na ramie z kątowników 40 x 40 x 4 zimmnogiętych. Siatka mocowana do kątowników w dystansie 5.0 cm, po stronie zewnętrznej. Mocowanie do ściany z pomocą kotew wklejanych dostosowane kaŝdorazowo do masy urządzenia. Osłony jednostek klimatyzacji w planie zaprojektowano w oparciu o rzut trapezu z zaokrąglonymi naroŝnikami zewnętrznymi. Rozwiązania szczegółowe w części rysunkowej. PAŹDZIERNIK

12 Wszystkie elementy osłon jednostek klimatyzacji cynkowane ogniowo i malowane proszkowo na kolor jasno szary RAL UWAGA: Elementy muszą być wykonane, ocynkowane i pomalowane w wytwórni. Nie dopuszcza się spawania i malowania na budowie. 5.4 Stolarka okienna i drzwiowa Stolarka okienna i drzwiowa została wymieniona w ostatnim czasie i jest w dobrym stanie technicznym. W ramach remontu nie przewiduje się wymiany stolarki, załoŝono jedynie uzupełnienie uszkodzonych podczas wymiany okien spoin i elementów ceglanych. Wszystkie okna oraz drzwi naleŝy zabezpieczyć folią PE. Zasady zabezpieczania naleŝy uzgodnić z Inwestorem, tak, aby nie dezorganizować pracy urzędu. 5.5 Tablice informacyjne Przed wykonaniem prac remontowych wszystkie tablice informacyjne naleŝy zdemontować. Powtórny montaŝ tablic uzgodnić z Inwestorem i Projektantem. 5.6 Drzwi urządzeń i przyłączy Drzwiczki stalowe przewidziane do pozostawienia naleŝy oczyścić mechanicznie z istniejących powłok malarskich. Po zabezpieczeniu antykorozyjnym pomalować na kolor RAL Opracowanie: arch. Tomasz Boniecki PAŹDZIERNIK