Fenotypy astmy ciężkiej w praktyce klinicznej
|
|
- Dariusz Kowalski
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Łacwik P i wsp. Fenotypy astmy ciężkiej w praktyce klinicznej 71 Fenotypy astmy ciężkiej w praktyce klinicznej Phenotypes of severe asthma in clinical practice PIOTR ŁACWIK 1, MACIEJ KUPCZYK 2, PIOTR KUNA 2 1 student VI roku, Uniwersytet Medyczny w Łodzi 2 Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii, II Katedra Chorób Wewnętrznych, Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. N. Barlickiego w Łodzi Streszczenie Astma ciężka jest złożoną chorobą, która charakteryzuje się dużą różnorodnością objawów klinicznych i mechanizmów, które za nie odpowiadają. W ciągu ostatniej dekady przeprowadzono wiele badań, mających na celu lepsze poznanie tych zależności, co zaowocowało podziałem astmy na podgrupy, zwane fenotypami. Prace te pozwoliły zdefiniować fenotypy w oparciu o kliniczne, komórkowe i molekularne cechy astmy, a także powiązać niektóre z nich ze specyficznymi biomarkerami. Tak opracowany podział nie pozwala jednak na identyfikację patofizjologii leżącej u podstaw ciężkiej postaci choroby. Kolejne badania zidentyfikowały czynniki ryzyka astmy ciężkiej i mechanizmy odpowiedzialne za jej rozwój. Próby powiązania patomechanizmów choroby z fenotypami doprowadziły do stworzenia endotypów, łączących obraz kliniczny z odpowiedzialną za nie patologią. Efekty tych badań już teraz pozwalają na bardziej skuteczne leczenie niektórych typów astmy, z uwzględnieniem terapii biologicznych. Pogłębienie wiedzy na temat patofizjologii astmy ciężkiej daje również nadzieję na stworzenie nowych form leczenia, skierowanych przeciwko konkretnym jej mechanizmom. Słowa kluczowe: astma ciężka, fenotyp, endotyp, patomechanizm Summary Asthma is a complex disease, characterized by a great heterogeneity of clinical symptoms and mechanisms behind them. A large number of studies performed over the last decade intending to elucidate those relationships resulted in classifying asthma into subgroups known as phenotypes. Several phenotypes were defined based on clinical, cellular and molecular features of asthma. Some of them were linked with specific biomarkers. However, such classification does not help in identifying the pathology behind the disease. Further studies have allowed a better understanding of risk factors and mechanisms of severe asthma. Linking those with phenotypes has resulted in defining asthma endotypes, which combine clinical symptoms with underlying pathology. The results of those studies have already resulted in more efficient usage of currently available asthma treatment, especially the biologic therapies, which are especially effective in precisely defined subtypes of patients. A better understanding of severe asthma pathophysiology can also be of value in development of novel therapies effective against specific mechanisms of the disease. Keywords: severe asthma, phenotype, endotype, pathomechanism Alergia Astma Immunologia 2013, 18 (2): Przyjęto do druku: Adres do korespondencji / Address for correspondence Dr Maciej Kupczyk Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii UM w Łodzi ul. Kopcińskiego 22, Łódź tel , fax: matiska@wp.pl Wprowadzenie Obserwacje kliniczne i wyniku wielu badań dowodzą, że pod pojęciem astmy oskrzelowej nie kryje się jedna choroba lecz zapewne grupa schorzeń o podobnych objawach, ale różniących się mechanizmami. Większość naszych pacjentów z astmą osiąga dobrą kontrolę choroby dzięki zastosowaniu typowej farmakoterapii, w szczególności glikokortykosteroidów wziewnych i długo działających β-mimetyków (LABA). Istnieje jednak grupa około 7% pacjentów, u których powszechnie zalecane schematy leczenia nie dają zadowalających efektów. Chorzy ci, mimo zastosowania maksymalnych dawek leków, mają nasilone objawy i częste zaostrzenia, a w konsekwencji niską jakość życia. Ciężka astma oskrzelowa, ze względu na koszty bezpośrednie i pośrednie stanowi istotne obciążenie budżetu pacjentów i środków finansowych przeznaczonych na opiekę zdrowotną. Ze względu na wielokrotne hospitalizacje szacuje się, że średni koszt leczenia astmy ciężkiej jest 13-krotnie wyższy niż koszt leczenia astmy lekkiej lub umiarkowanej. Rozmiar klinicznych i ekonomicznych konsekwencji astmy ciężkiej był bodźcem do rozpoczęcia licznych badań mających na celu lepsze poznanie i klasyfikację różnych postaci tej choroby, ich patologii i patofizjologii. Celem tych prac jest poznanie kluczowych mechanizmów, swoistych dla poszczególnych podtypów astmy, co może to doprowadzić do wprowadzenia do codziennej praktyki nowych, skuteczniejszych metod terapeutycznych. Fenotypy astmy Fenotypem nazywamy widoczny zespół cech organizmu wynikających z interakcji pomiędzy jego materiałem genetycznym i otaczającym go środowiskiem. Astma oskrzelowa jest uwarunkowana wielogenowo i wieloczynnikowo, a interakcje pomiędzy genotypem i środowiskiem prowadzą do rozwoju zróżnicowanych postaci choroby. Próby uporządkowania tych zależności zaowocowały propozycją podziału astmy na fenotypy kliniczne.
2 72 Alergia Astma Immunologia 2013, 18 (2): Jednym z pierwszych opracowań, w którym podjęto próbę sklasyfikowania fenotypów astmy był artykuł Sally Wenzel opublikowany w 2006 roku w The Lancet [1]. Autorka zaproponowała w nim podział astmy w zależności od podstawowych cech obserwowanych w praktyce klinicznej (ryc. 1). Wyróżniono w ten sposób fenotypy zdefiniowane na podstawie trzech kategorii: objawów klinicznych i patofizjologicznych, czynników wywołujących, a także typu zapalenia. Poza tym zwrócono uwagę na znaczenie wieku wystąpienia objawów, a także chorób towarzyszących i warunków środowiskowych. Należy zwrócić uwagę, że tak zdefiniowany podział dopuszcza również nakładanie się fenotypów, a raz ukształtowany fenotyp zapewne może zmieniać się w zależności od interakcji z otoczeniem. Innym podejściem do klasyfikacji fenotypów astmy są badania oparte na analizie klasterowej. Polega ona na ocenie danej populacji (w tym przypadku chorych na astmę) pod kątem wielu cech klinicznych, komórkowych i molekularnych, a następnie podziale pacjentów na względnie jednorodne grupy (klastery) na podstawie podobieństw analizowanych zmiennych. Jednym z największych badań tego typu była praca Moore i wsp. [2] przeprowadzona w ramach programu SARP (Severe Asthma Research Program). Autorzy zbadali 726 chorych na astmę, z których 304 cierpiało na astmę ciężką. Wybrano 34 cechy kliniczne, z których ostatecznie wyłoniono 11 najistotniejszych zmiennych (6 dotyczących wydolności płuc, 2 oparte na wieku, 2 zależne od używanych leków i 1 od płci). Według tych cech podzielono pacjentów na 5 klasterów. Chorzy z astmą ciężką w większości kwalifikowali się do dwóch klasterów. Pierwszy z nich charakteryzował wczesny początek choroby, częsta atopia i odwracalność obturacji oskrzeli po podaniu β-mimetyku, w drugim typowy był późny początek, przewaga płci żeńskiej, mniejsza częstość atopii i gorsza odpowiedź na leki rozszerzające oskrzela. Dłuższy czas trwania choroby korelował z cięższym przebiegiem astmy i gorszymi parametrami oddechowymi we wszystkich klasterach. Poza opisem fenotypów powstałych w wyniku zastosowania analizy klasterowej autorzy przedstawili także praktyczny algorytm, dzięki któremu mogli przyporządkować pacjentów do odpowiednich grup z 80% skutecznością tylko na podstawie wyników wyjściowej spirometrii, próby rozkurczowej i wieku wystąpienia choroby. Kolejnym przykładem zastosowania analizy klasterowej w badaniu fenotypów astmy jest praca Haldara i wsp. [3], w której porównano dwie grupy chorych: 184 pacjentów z astmą łagodną i umiarkowaną pozostających pod opieką lekarzy rodzinnych oraz 187 pacjentów z astmą ciężką leczących się w poradniach specjalistycznych. Podobnie jak w badaniu SARP, autorzy poddali analizie kilkanaście wybranych cech klinicznych pacjentów. Pacjentów z astmą lekką i umiarkowaną podzielono na 3 klastery. Pierwszy z nich cechował się wczesnym początkiem choroby i znaczną eozynofilią, kolejny brakiem eozynofilii, przewagą płci żeńskiej i wysokim BMI, a ostatni stanowili pacjenci z łagodną postacią choroby i brakiem eozynofilii w drogach oddechowych. Przy użyciu tych samych algorytmów do analizy grupy pacjentów z astmą ciężką uzyskano podział na 4 klastery. Dwa z nich przypominały klastery z grupy lekkiej i umiarkowanej: klaster astmy atopowej o wczesnym początku i klaster astmy osób otyłych bez eozynofilii. Poza tym wyróżniono klaster z wczesnym początkiem choroby, dużym natężeniem objawów i brakiem eozynofilii, a także klaster cechujący się późnym początkiem i wysoką eozynofilią. Analiza klasterowa może być także użyta do klasyfikacji fenotypów astmy w oparciu o wybrane biomarkery procesu zapalnego. W pracy Hastie i wsp. [4] przebadano poziomy granulocytów w indukowanej plwocinie u 175 pacjentów z astmą oskrzelową. Za wartości graniczne przyjęto 2% eozynofilów i 40% neutrofilów, co dało podział na 4 klastery. Klaster pacjentów z wysoką eozynofilią (>2%) i neutrofilią (>40%), do którego zaliczono 20 chorych, cecho- PMA perimenstrual asthma astma okołomenopauzalna ASA aspiryna Ryc. 1. Schemat przedstawiający wzajemne nakładanie się poszczególnych fenotypów astmy u dorosłych według S. Wenzel [1]
3 Łacwik P i wsp. Fenotypy astmy ciężkiej w praktyce klinicznej 73 wały nasilone objawy, częstsze zaostrzenia i hospitalizacje, gorsza kontrola i obniżone parametry wydolności układu oddechowego (średnia wartość FEV1 wynosiła 66% normy należnej) w porównaniu z pozostałymi klasterami. W badaniu Brasiera i wsp. [5] przebadano poziomy 25 wybranych cytokin w popłuczynach oskrzelowo pęcherzykowych 84 pacjentów z programu SARP, z których 41 cierpiało na astmę ciężką, a 43 na astmę lekką lub umiarkowaną. Ostatecznie wybrano 18 cytokin, według których podzielono chorych na 4 klastery. Powstałe w ten sposób grupy porównano następnie między sobą na podstawie cech klinicznych astmy. Szczególną uwagę zwrócił klaster oznaczony jako G1, w którym aż 60% stanowili pacjenci z astmą ciężką. Grupę tę cechowały wyższe, w porównaniu z pozostałymi klasterami, wartości BMI, a także znacznie niższe FEV1, FVC i większa nadreaktywność dróg oddechowych w prowokacji nieswoistej metacholiną. Następnie w grupie tej zidentyfikowano 10 cytokin, których poziomy ekspresji najbardziej odbiegały od pozostałych klasterów. Za najistotniejsze z nich uznano IL-RA, MIP-A i MIG. W kolejnym badaniu Woodruff i wsp. [6] przebadali stopień ekspresji genów kodujących cytokiny Th2-zależne w wymazach szczoteczkowych nabłonka oskrzeli pobranych od 42 pacjentów z astmą umiarkowaną i ciężką, a także 28 zdrowych ochotników. Uzyskane wyniki zostały potwierdzone w biopsji pobranej w trakcie bronchoskopii. Chorych podzielono na dwa klastery, o wysokim i niskim udziale mechanizmów Th2-zależnych. W grupie 22 pacjentów z astmą Th2-zależną stwierdzono zwiększoną ilość mucyny i większą grubość błony podstawnej oskrzeli, podwyższoną ekspresję TNF-α i znacznie zwiększoną eozynofilię. Klaster ten cechowała także większa nadreaktywność oskrzeli, częstsze występowanie objawów oraz wyższe poziomy IgE w surowicy i popłuczynach z BAL. W tym samym badaniu porównano w obu grupach odpowiedź na terapię wziewnymi kortykosteroidami. Po 8 tygodniach stosowania flutikazonu istotną poprawę FEV1 stwierdzono jedynie wśród chorych z grupy TH2-zależnej. Po 7 dniach terapii wykonano u nich kolejną biopsję, a analiza uzyskanego materiału wykazała zmianę poziomów ekspresji genów na typowe dla klasteru Th2-niezależnego. Na podstawie przedstawionych powyżej wyników Woodruff i wsp. zasugerowali, że tylko u części pacjentów z astmą zasadne może być zastosowanie nowoczesnych terapii skierowanych przeciw mechanizmom Th2-zależnym, gdyż w pewnej grupie chorych mechanizmy te zapewne nie mają istotnego udziału w procesie chorobowym. Przykładem takich terapii są przeciwciała monoklonalne skierowane przeciwko interleukinie 5: mepolizumab i reslizumab, a także lebrikizumab, skierowany przeciwko interleukinie 13. Aby umożliwić łatwiejszą kwalifikację chorych do leczenia wymienionymi preparatami, bez konieczności użycia inwazyjnych metod wymienionych powyżej, Guiquan i wsp. [7] przebadali 67 pacjentów z astmą ciężką w poszukiwaniu łatwego do zbadania biomarkera eozynofilii, typowej dla zapalenia Th2-zależnego. Interesującym celem badań okazała się periostyna. W końcowej analizie stwierdzono, że periostyna jest bardziej czułym i swoistym markerem eozynofilowego zapalenia w drogach oddechowych niż tlenek azotu w powietrzu wydechowych (FeNO), eozynofilia krwi obwodowej czy poziom IgE w surowicy. Potencjalną rolę periostyny w klinice potwierdziły badania skuteczności lebrikizumabu, przeprowadzone przez Correna i wsp. [8]. Wśród 102 pacjentów z astmą ciężką, którym podawano lebrikizumab, największą poprawę wydolności układu oddechowego zauważono u pacjentów z wysokimi wyjściowymi poziomami periostyny (względny wzrost FEV1 wynosił 8,2% w porównaniu do placebo). W grupie chorych z niskimi poziomami periostyny wzrost FEV1 wyniósł 1,6% i był on nieistotny statystycznie, i klinicznie. Endotypy Klasyfikacja fenotypów astmy jest jedynie pierwszym krokiem na drodze do pełnego poznania choroby. Kolejnym wyzwaniem jest powiązane ich z mechanizmami patologicznymi odpowiedzialnymi za rozwój poszczególnych typów astmy, co zaowocuje jej podziałem na endotypy. Endotypem nazywamy podtyp choroby charakteryzujący się odrębnym mechanizmem funkcjonalnym lub patofizjologicznym. W pełni zdefiniowany endotyp powinien określać nie tylko patofizjologię i związane z nią biomarkery, ale i kliniczne, fizjologiczne i genetyczne cechy, jak również przewidywany przebieg choroby i odpowiedź na leczenie. W przypadku astmy cały czas trwają badania, których celem jest zdefiniowanie potencjalnie istotnych w naszej codziennej praktyce endotypów. W pracy Lötvalla i wsp. [9] zaproponowano 6 endotypów, które zdefiniowano na podstawie 7 parametrów- objawów klinicznych, biomarkerów, badań wydolnościowych, genetyki, histopatologii, epidemiologii i odpowiedzi na leczenie. Należy zauważyć, że wszystkie wymienione cechy określają fenotypy astmy, więc endotyp można określić jako zbiór nakładających się fenotypów o odrębnym patomechanizmie. Podobne podejście do opisu relacji pomiędzy fenotypami i endotypami przedstawiła w swojej pracy S. Wenzel, proponując 6 endotypów, z których 4 powiązała z rozwojem astmy ciężkiej [10]. Należą do nich ciężka astma alergiczna, astma eozynofilowa o późnym początku, astma aspirynowa oraz astma wywołana grzybicami płuc i oskrzeli. Wszystkie wymienione jednostki spełniają większość kryteriów endotypu, jednak ich mechanizmy nie są jeszcze dokładnie poznane. Dodatkowo kwestię badań nad nimi komplikuje fakt, że w zależności od interakcji z otoczeniem jeden mechanizm może odpowiadać za rozwój wielu fenotypów, a ten sam fenotyp może powstać na bazie kilku różnych endotypów. Dodatkowym problemem jest obecność chorób towarzyszących, które mogą istotnie modyfikować część objawów. Mechanizmy astmy ciężkiej Jednym z najistotniejszych, a jednocześnie najsłabiej poznanych aspektów astmy ciężkiej jest jej fizjopatologia i mechanizmy prowadzące do jej rozwoju. Do niedawna uważano, że za wszystkie przypadki astmy odpowiadał ten sam patomechanizm, a różniły się one tylko stopniem nasilenia objawów. Wraz z postępem badań nad fenotypami obraz ten uległ zmianie i obecnie możemy przypuszczać, że odmienne mechanizmy odpowiadają za różne fenotypy astmy.
4 74 Alergia Astma Immunologia 2013, 18 (2): Czynniki ryzyka astmy ciężkiej Badania SARP pozwoliły zidentyfikować kilka kluczowych czynników ryzyka związanych z rozwojem astmy ciężkiej [11]. Ciężka postać choroby okazała się bardziej powszechna wśród kobiet po okresie dojrzewania. Otyłość wydawała się korelować ze stopniem ciężkości choroby w astmie o późnym początku, co u kobiet może mieć związek z działaniem hormonów płciowych, lub zapaleniem związanym z funkcją immunomodulacyjną mediatorów uwalnianych przez tkankę tłuszczową [12-15]. U biernych palaczy stwierdzono większy stopień obturacji dróg oddechowych i niższą aktywność osoczowej dysmutazy ponadtlenkowej [16]. W populacji chorych na astmę ciężką zauważono również częstsze występowanie świstów oddechowych w dzieciństwie, refluksu żołądkowo-przełykowego, zapalenia zatok, infekcji i zapaleń płuc, a także alergii na antygeny roztoczy kurzu domowego, alternarii oraz nadwrażliwości na aspirynę i niesteroidowe leki przeciwzapalne [17]. Ponadto badania wykazały, że pacjentów z astmą ciężką cechowały istotnie niższe wartości parametrów wentylacyjnych. Stwierdzono, że dłuższy czas trwania choroby stanowi istotny czynnik ryzyka rozwoju jej ciężkiej postaci. Brak systematyczności leczenia i zła współpraca pomiędzy lekarzem i pacjentem potencjalnie może prowadzić do częstszego występowania objawów, zaostrzeń choroby i hospitalizacji. Z rozwojem astmy ciężkiej, tak jak w przypadku innych chorób przewlekłych, często związane są zaburzenia psychiczne i psychologiczne. Zaburzenia tego typu mogą wpływać na gorszą kontrolę choroby, częstsze zaostrzenia i upośledzone postrzeganie symptomów. Zmiany strukturalne płuc i udział drobnych oskrzeli Oprócz niepełnej odwracalności obturacji po podaniu leków rozkurczających oskrzela, badania pacjentów z astmą ciężką wykazały obecność zjawiska pułapki powietrznej (air trapping), czyli wzrostu objętości zalegającej w płucach [2,18,19]. Sugeruje to zwiększony udział małych oskrzeli i oskrzelików w procesie chorobowym. Aby dokładniej zbadać znaczenie zmian strukturalnych w upośledzeniu funkcji płuc Busacker i wsp. [20] zbadali przy pomocy tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego 424 pacjentów z programu SARP. Badania te wykazały zwiększenie grubości ścian dróg oddechowych u chorych na astmę ciężką. Ponadto zauważono korelację między wzrostem objętości zalegającej w płucach i stopniem ciężkości choroby. Czynnikami ryzyka wystąpienia pułapki powietrznej były atopia, neutrofilowy typ zapalenia, przebyte zapalenia płuc i długi czas trwania choroby [21]. Zapalenie i trwała przebudowa oskrzeli Przewlekłe zapalenie w astmie cechuje najczęściej podwyższona eozynofilia, jednak w badaniach cięższych postaci choroby zauważono istotnie podwyższony poziom neutrofili. Początkowo uważano, że ma to związek z przewlekłym stosowaniem wziewnych kortykosteroidów, które mają istotne działanie proapoptotyczne w stosunku do eozynofili, a nie neutrofili [22]. W astmie ciężkiej neutrofile wydają się aktywnie uczestniczyć w procesie zapalenia, a ich poziom koreluje ze stopniem uszkodzenia oskrzeli i obniżoną odpowiedzią na kortykosteroidy [23-25]. Zależności te prawdopodobnie wynikają ze zmiany profilu zapalenia z Th 2 na Th 1 -zależny, z podwyższoną ekspresją TNF-α i interferonu γ [26]. Co ciekawe pacjentów z najcięższymi klinicznie postaciami choroby charakteryzują podwyższone poziomy zarówno neutrofili jak i eozynofili [4]. W celu analizy cech histopatologicznych i immunobiologicznych astmy, w ramach programu SARP wykonano bronchoskopie u 505 pacjentów, z których 151 chorowało na astmę ciężką. Badania histopatologiczne ujawniły różnice w ilościach, podtypach, umiejscowieniu i genotypach komórek plazmatycznych u pacjentów z astmą ciężką. W nabłonku dróg oddechowych dominowały chymazo-dodatnie mastocyty [27]. Biopsje tkanek wykazały zwiększoną grubość nabłonka i blaszki podstawnej w porównaniu z astmą łagodną i umiarkowaną, a także korelację tej grubości z obniżonymi poziomami FEV 1 [28]. Sugeruje to znaczący udział procesu przebudowy oskrzeli (remodelingu) w rozwoju nieodwracalnej obturacji dróg oddechowych w astmie ciężkiej. Zauważono również, że pogrubienie ścian dróg oddechowych jest odwrotnie proporcjonalne do stopnia ich nadreaktywności, co sugeruje, że zjawisko przebudowy stanowi mechanizm ochronny przed skurczem oskrzeli. Zależność pomiędzy tymi dwoma procesami została zbadana i opisana przez Grainge a i wsp [29]. Udowodnili oni, że sam skurcz oskrzeli, nawet przy braku procesu zapalnego, prowadzi do remodelingu oskrzeli u pacjentów z astmą. Sugeruje to, że częstsze występowanie objawów w astmie źle kontrolowanej może powodować obniżenie parametrów oddechowych, a także tłumaczy wpływ długości choroby na ciężkość astmy. Obniżona wrażliwość na kortykosteroidy Kortykosteroidy stanowią podstawę farmakoterapii astmy zapewniając dobrą kontrole objawów choroby oraz poprawę jakości życia pacjentów. W astmie ciężkiej zastosowanie wysokich dawek tych leków daje ograniczone efekty, co sugeruje względną niewrażliwość na tę grupę leków. Stosowanie w praktyce klinicznej sterydów systemowych wiąże się oczywiście z wysokim ryzykiem występowania wielu objawów ubocznych. Występowanie niewrażliwości na kortykosteroidy w astmie ciężkiej może powstawać na drodze wielu mechanizmów. Podejrzewa się, że w większości dotyczą one zmian właściwości receptorów glikokortykosteroidowych (GR) [30]. Mogą one polegać na zmniejszeniu liczby receptorów, zmiany ich powinowactwa do ligandów sterydów, zmniejszenia zdolności wiązania receptorów glikokortykosteroidowych do DNA w jądrach komórek, lub zwiększonej ekspresji zapalnych czynników transkrypcyjnych. Zmiany te mogą występować na podłożu genetycznym, jak również być indukowane czynnikami zewnętrznymi. W badaniach jednojądrzastych komórek krwi obwodowej Nimmagadda i wsp. stwierdzili, że ekspozycja na alergeny u chorych z atopią wywołuje spadek powinowactwa GR do ligandów sterydowych, oraz obniżenie odpowiedzi limfocytów T na działanie deksometazonu [31]. Sugeruje to, że długotrwała ekspozycja na alergeny i wiążące się z nią zapalenie u chorych z astmą może prowadzić do
5 Łacwik P i wsp. Fenotypy astmy ciężkiej w praktyce klinicznej 75 ograniczenia odpowiedzi na terapię GKS i zwiększenia stopnia ciężkości choroby. W badaniach dotyczących wpływu palenia tytoniu na przebieg astmy Chaudhiri i wsp. stwierdzili upośledzoną odpowiedź na GKS zarówno u byłych, jak i obecnych palaczy. Wynika to z obniżonej aktywności deacetylazy histonowej w makrofagach pęcherzykowych po ekspozycji na dym tytoniowy [32]. Reakcja komórek na glikokortykosteroidy jest upośledzona również u osób otyłych. Badania chorych na astmę wykazały, że u pacjentów z wyższym BMI występuje niższa ekspresja MPK-1 w komórkach krwi obwodowej i popłuczyn oskrzelowo- pęcherzykowych po podaniu deksametazonu, a także podwyższona ekspresja TNF-α w komórkach krwi obwodowej [33]. Fenotypy i endotypy astmy ciężkiej w praktyce klinicznej Bez wątpienia niezbędne są dalsze badania w celu lepszego poznania fenotypów i endotypów astmy. Zgodnie z obecnym stanem wiedzy można wyróżnić przynajmniej 3 rozpoznawalne w praktyce klinicznej fenotypy, które wydają się być najbardziej istotne u chorych na astmę ciężką. Należą do nich astma alergiczna o wczesnym początku, astma eozynofilowa o późnym początku i astma neutrofilowa [34]. Astma alergiczna o wczesnym początku Fenotyp ten charakteryzuje wczesne pojawienie się choroby, chociaż zalicza się tutaj również pacjentów, u których alergię stwierdzono w dzieciństwie, ale astma rozwinęła się dopiero w wieku dorosłym. Występowanie rodzinne sugeruje podłoże genetyczne. Fenotyp ten obejmuje około 40% wszystkich pacjentów z astmą ciężką, chociaż może on również ujawniać się w postaci astmy lekkiej i umiarkowanej. Możliwa jest także progresja choroby. Cięższe postaci występują o chorych z gorszymi wynikami wyjściowej spirometrii, nadwrażliwością na większą liczbę alergenów i dłuższym czasem trwania choroby. Podwyższone poziomy IgE w tym fenotypie sugerują oczywiście dominację mechanizmów Th 2 zależnych w procesie zapalnym, dlatego większość badań i terapii koncentruje się na tym typie zapalenia. Pacjenci z łagodną i umiarkowaną postacią tego fenotypu z reguły dobrze reagują na leczenie kortykosteroidami, jednak w cięższych postaciach leki te nie są całkowicie skuteczne. Jedną z najbardziej obiecujących terapii stosowanych w tej formie astmy jest terapia monoklonalnym humanizowanym przeciwciałem anty-ige omalizumabem, który daje doskonałe efekty kliniczne u pacjentów cierpiących na ciężką astmę atopową [35]. Astma eozynofilowa o późnym początku Fenotyp ten cechuje późniejszy początek choroby, z reguły w 3-5 dekadzie życia. Wydaje się nie mieć związku z alergią, ale występowanie atopii i podwyższonych poziomów IgE jest częstsze niż w zdrowej populacji. Poza tym stwierdza się podwyższoną, pomimo stosowania glikokortykosteroidów, eozynofilię w plwocinie (zwykle powyżej 2%), a także obecność neutrofilii (powyżej 40%). Sugeruje to bardziej złożony charakter zapalenia, niż w przypadku astmy alergicznej. Oprócz odpowiedzi Th 2 - zależnej biorą w nim udział między innymi ścieżki związane z interleukinami Il-33 i Il-17. W tym fenotypie nie zauważono występowania rodzinnego, a ciężkie objawy występują w od początku choroby, bez stopniowej progresji. Astma neutrofilowa Neutrofilia jest najczęściej obserwowana u pacjentów leczonych przewlekle kortykosterydami. W badaniach SARP wysoki poziom neutrofilii korelował z obniżonymi parametrami wydolności układu oddechowego, większą objętością zalegającą i pogrubieniem ścian oskrzeli. Z analiz klasterowych wynika, że fenotyp ten najczęściej objawia się późnym początkiem oraz największą częstością interwencji medycznych i najwyższym użyciem doustnych kortykosteroidów [3]. W patomechanizmach leżących u podłoża fenotypu astmy neutrofilowej mogą brać udział eozynofile, co przez wielu badaczy wiązane jest z najcięższą prezentacją kliniczną choroby. Astma o takim profilu jest również najtrudniejsza do leczenia, ze względu na złożoną immunopatologię i udział wielu różnych mechanizmów w jej rozwoju. Zastosowanie fenotypowania w leczeniu astmy ciężkiej Podział chorych na zróżnicowane fenotypy już teraz może stanowić podstawę dla lepszego doboru i zastosowania dostępnych metod farmakoterapii w leczeniu astmy. Najbardziej obiecującym zastosowaniem fenotypowania są wciąż rozwijane metody leczenia biologicznego. Przykładem tego typu terapii jest humanizowane przeciwciało monoklonalne mepolizumab, skierowane przeciwko interleukinie 5 (IL-5), będącej kluczowym mediatorem w procesie różnicowania, rekrutacji i aktywacji eozynofili [36]. W pierwszych, randomizowanych próbach klinicznych mepolizumabu efekty tej terapii były niezadowalające. Pomimo stwierdzanego u pacjentów spadku eozynofilii we krwi i plwocinie, brak było poprawy parametrów oddechowych. Wyniki te wzbudziły wątpliwości dotyczące roli eozynofilii w rozwoju astmy. Dopiero próby kliniczne, w których zastosowano dobór pacjentów do danego typu terapii na podstawie fenotypów zapalnych wykazały skuteczność preparatu. Zastosowanie mepolizumabu u pacjentów z astmą eozynofilową (>3% eozynofilów w indukowanej plwocinie) pozwoliło na zmniejszenie częstości zaostrzeń i ograniczenie dawek doustnych kortykosterydów [36-38]. Podsumowanie Mimo licznych badań prowadzonych w celu poprawy skuteczności leczenia astmy ciężkiej wielu chorych nie uzyskuje zadowalającej kontroli, co znacznie obniża ich jakość życia z powodu ciężkich objawów, częstych zaostrzeń oraz skutków ubocznych wysokich dawek leków. Heterogeniczność astmy oskrzelowej, zauważana od lat w praktyce klinicznej, znajduje potwierdzenie w badaniach, jednak zdefiniowanie istotnych klinicznie fenotypów i endotypów, wraz z łatwymi do identyfikacji biomarkerami, wymaga jeszcze dalszych badań [39]. Lepsze poznanie fenotypów i mechanizmów astmy ciężkiej może mieć także wpływ na rozwój nowych metod farmakoterapii, wskazując potencjalne komórkowe i molekularne cele interwencji terapeutycznych.
6 76 Alergia Astma Immunologia 2013, 18 (2): Piśmiennictwo 1. Wenzel SE. Asthma: defining of the persistent adult phenotypes. Lancet 2006; 368: Moore WC, Meyers DA, Wenzel SE i wsp. Identification of asthma phenotypes using cluster analysis in the Severe Asthma Research Program. Am J Respir Crit Care Med. 2010; 181: Haldar P, Pavord ID, Shaw DE i wsp. Cluster analysis and clinical asthma phenotypes. Am J Respir Crit Care Med. 2008; 178: Hastie AT, Moore WC, Meyers DA i wsp. Analyses of asthma severity phenotypes and inflammatory proteins in subjects stratified by sputum granulocytes. J Allergy Clin Immunol 2010; 125; Brasier AR, Victor S, Boetticher G i wsp. Molecular phenotyping of severe asthma using pattern recognition of bronchoalveolar lavage-derived cytokines. J Allergy Clin Immunol 2008; 121: Woodruff PG, Modrek B, Choy DF i wsp. T-helper type 2-driven inflammation defines major subphenotypes of asthma. Am J Respir Crit Care Med. 2009; 180: Jia G, Erickson RW, Choy DF i wsp. Periostin is a systemic biomarker of eosinophilic airway inflammation in asthmatic patients. J Allergy Clin Immunol 2012; 130: Corren J, Lemanske RF, Hanania NA i wsp. Lebrikizumab treatment in adults with asthma. N Engl J Med. 2011; 365: Wenzel S. Severe asthma: from characteristics to phenotypes to endotypes. Clin Exp Allergy 2012; 42: Lötvall J, Akdis CA, Bacharier LB i wsp. Asthma endotypes: a new approach to classification of disease entities within the asthma syndrome. J Allergy Clin Immunol. 2011; 127: Jarjour NN, Erzurum SC, Bleecker ER i wsp. Severe asthma: lessons learned from the National Heart, Lung, and Blood Institute Severe Asthma Research Program. Am J Respir Crit Care Med. 2012; 185: Farha S, Asosingh K, Laskowski D, Hammel J i wsp. Effects of the menstrual cycle on lung function variables in women with asthma. Am J Respir Crit Care Med 2009; 180: Tantisira KG, Colvin R, Tonascia J i wsp. Airway responsiveness in mild to moderate childhood asthma: sex influences on the natural history. Am J Respir Crit Care Med 2008; 178: Holguin F, Bleecker ER, Busse WW i wsp. Obesity and asthma: an association modified by age of asthma onset. J Allergy Clin Immunol 2011; 127: e Holguin F, Fitzpatrick A. Obesity, asthma, and oxidative stress. J Appl Physiol 2010; 108: Gamble C, Talbott E, YoukA i wsp. Racial differences in biologic predictors of severe asthma: data from the Severe Asthma Research Program. J Allergy Clin Immunol 2010; 126: e Comhair SA, Gaston BM, Ricci KS i wsp. Detrimental effects of environmental tobacco smoke in relation to asthma severity. PLoS ONE 2011; 6: e Moore WC, Bleecker ER, Curran-Everett D i wsp. Characterization of the severe asthma phenotype by the National Heart, Lung, and Blood Institute s Severe Asthma Research Program. J Allergy ClinImmunol 2007; 119: Sorkness RL, Bleecker ER, Busse WW i wsp. Lung function in adults with stable but severe asthma: air trapping and incomplete reversal of obstruction with bronchodilation. J Appl Physiol 2008; 104: Busacker A, Newell JD Jr, Keefe T i wsp. A multivariate analysis of risk factors for the airtrapping asthmatic phenotype as measured by quantitative CT analysis. Chest 2009; 135: Castro M, Fain SB, Hoffman EA i wsp. Lung imaging in asthmatic patients: the picture is clearer. J Allergy Clin Immunol 2011; 128: Nguyen LT, Lim S, Oates T i wsp. Increase in airway neutrophils after oral but not inhaled corticosteroid therapy. Respir Med 2005; 99: Gibson PJ, Simpson JL, Saltos N. Heterogeneity of airway inflammation in persistent asthma: evidence of neutrophilic inflammation and increased sputum IL-8. Chest 2001; 119: Wenzel SE, Schwartz LB, Langmack EL i wsp. Evidence that severe asthma can be divided pathologically into two inflammatory subtypes with distinct physiologic and clinical characteristics. Am J Respir Crit Care Med 1999; 160: Green RH, Brightling CE, Woltmann G i wsp. Analysis of induced sputum in adults with asthma: identification of a subgroup with isolated sputum neutrophilia and poor response to inhaled corticosteroids. Thorax 2002; 57: Truyen E, Coteur L, Dilissen E i wsp. Evaluation of airway inflammation by quantitative Th1/Th2 cytokine mrna measurement in sputum of asthma patients. Thorax 2006; 61: Balzar S, Fajt ML, Comhair SA i wsp. Mast cell phenotype, location, and activation in severe asthma: data from the Severe Asthma Research Program. Am J Respir Crit Care Med 2011; 183: Cohen L, Tarsi J, Ramkumar T i wsp. Epithelial cell proliferation contributes to airway remodeling in severe asthma. Am J Respir Crit Care Med 2007; 176: Grainge CL, Lau LC, Ward JA i wsp. Effect of bronchoconstriction on airway remodeling in asthma. N Engl J Med 2011; 364: Ito K, Chung KF, Adcock IM. Update on glucocorticoid action and resistance. J Allergy Clin Immunol. 2006; 117: Nimmagadda SR, Szefler SJ, Spahn JD i wsp. Allergen exposure decreases glucocorticoid receptor binding affinity and steroid responsiveness in atopic asthmatics. Am J Respir Crit Care Med 1997; 155: Chaudhuri R, Livingston E, McMahon AD i wsp. Cigarette smoking impairs the therapeutic response to oral corticosteroids in chronic asthma. Am J Respir Crit Care Med 2003; 168: Sutherland ER, Goleva E Body mass and glucocorticoid response in asthma. Am J Respir Crit Care Med 2008; 178: Wenzel SE. Asthma phenotypes: the evolution from clinical to molecular approaches. Nat Med. 2012; 18: Busse W, Corren J, Lanier BQ i wsp. Omalizumab, anti-ige recombinant humanized monoclonal antibody, for the treatment of severe allergic asthma. J Allergy Clin Immunol 2001; 108: Leckie MJ, Ten Brinke A, Khan J i wsp. Effects of an interleukin-5 blocking monoclonal antibody on eosinophils, airway hyper-responsiveness, and the late asthmatic response. Lancet. 2000; 356: Flood-Page P, Swenson C, Faiferman I i wsp. A study to evaluate safety and efficacy of mepolizumab in patients with moderate persistent asthma. Am J Respir Crit Care Med. 2007; 176: Haldar P, Brightling CE, Hargadon B i wsp. Mepolizumab and exacerbations of refractory eosinophilic asthma. N Engl J Med. 2009; 360: Nair P, Pizzichini MM, Kjarsgaard M i wsp. Mepolizumab for prednisone-dependent asthma with sputum eosinophilia. N Engl J Med. 2009; 360: Kupczyk M. Wenzel S. US and European severe asthma cohorts: what can they teach us about severe asthma? J Intern Med 2012; 272:
Astma oskrzelowa. Zapalenie powoduje nadreaktywność oskrzeli ( cecha nabyta ) na różne bodźce.
Astma oskrzelowa Astma jest przewlekłym procesem zapalnym dróg oddechowych, w którym biorą udział liczne komórki, a przede wszystkim : mastocyty ( komórki tuczne ), eozynofile i limfocyty T. U osób podatnych
Bardziej szczegółowoAstma trudna w leczeniu czy możemy bardziej pomóc choremu? Maciej Kupczyk Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
Astma trudna w leczeniu czy możemy bardziej pomóc choremu? Maciej Kupczyk Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi Astma trudna do leczenia CIĘŻKA UMIARKO WANA ŁAGODNA
Bardziej szczegółowoPersonalizacja leczenia astmy
Personalizacja leczenia astmy gdzie jeste Dr n. med. Rafał Dobek Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych, Geriatrii i Alergologii AM we Wrocławiu Kierownik Katedry i Kliniki: Prof. dr hab. n. med. Bernard
Bardziej szczegółowopteronyssinus i Dermatophagoides farinae (dodatnie testy płatkowe stwierdzono odpowiednio u 59,8% i 57,8% pacjentów) oraz żółtko (52,2%) i białko
8. Streszczenie Choroby alergiczne są na początku XXI wieku są globalnym problemem zdrowotnym. Atopowe zapalenie skóry (AZS) występuje u 20% dzieci i u ok. 1-3% dorosłych, alergiczny nieżyt nosa dotyczy
Bardziej szczegółowoEwa Jassem Klinika Alergologii Gdaoski Uniwersytet Medyczny
Astma Alergologia trudna do 2013 leczenia nowe ATS, EAACI, możliwości ERS Ewa Jassem Klinika Alergologii Gdaoski Uniwersytet Medyczny definicja brak zadowalającej kontroli astmy pomimo stosowania leczenia
Bardziej szczegółowo1.1. Słowo wstępne Patofizjologia w aspekcie historycznym Diagnostyka Leczenie... 3
Spis treści 1. Kamienie milowe postępu wiedzy o patofizjologii i leczeniu astmy w XX wieku 1 1.1. Słowo wstępne......................... 1 1.2. Patofizjologia w aspekcie historycznym............ 1 1.3.
Bardziej szczegółowoFarmakoterapia w astmie i POChP. Prof. dr hab. Jan J. Braszko Zakład Farmakologii Klinicznej UMB
Farmakoterapia w astmie i POChP Prof. dr hab. Jan J. Braszko Zakład Farmakologii Klinicznej UMB ROZPOZNANIE RÓŻNICOWE ASTMY i POChP (I) ASTMA Objawy zaczynają się w dzieciństwie lub przed 35 r.ż. Astma
Bardziej szczegółowoMgr inż. Aneta Binkowska
Mgr inż. Aneta Binkowska Znaczenie wybranych wskaźników immunologicznych w ocenie ryzyka ciężkich powikłań septycznych u chorych po rozległych urazach. Streszczenie Wprowadzenie Według Światowej Organizacji
Bardziej szczegółowoCzy to nawracające zakażenia układu oddechowego, czy może nierozpoznana astma oskrzelowa? Zbigniew Doniec
Czy to nawracające zakażenia układu oddechowego, czy może nierozpoznana astma oskrzelowa? Zbigniew Doniec Klinika Pneumonologii, Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc OT w Rabce-Zdroju Epidemiologia Zakażenia
Bardziej szczegółowoMepolizumab. Przeciwciało monoklonalne przeciwko interleukinie 5 w terapii pacjentów z ciężką astmą eozynofilową*
POSTĘPY W TERAPII ASTMY I ALERGII 137 Mepolizumab. Przeciwciało monoklonalne przeciwko interleukinie 5 w terapii pacjentów z ciężką astmą eozynofilową* Mepolizumab. Anti-IL-5 monoclonal antibody therapy
Bardziej szczegółowoProfil alergenowy i charakterystyka kliniczna dorosłych. pacjentów uczulonych na grzyby pleśniowe
lek. Krzysztof Kołodziejczyk Profil alergenowy i charakterystyka kliniczna dorosłych pacjentów uczulonych na grzyby pleśniowe Rozprawa na stopień doktora nauk medycznych Promotor: dr hab. n. med. Andrzej
Bardziej szczegółowoProf. dr hab. n. med.
autor(); Prof. dr hab. n. med. Bernard Panaszek Kierownik Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Geriatrii i Alergologii AM Wrocław keywords (); DIAGNOSTYKA Phenotypes and endotypes of astma in the erderly
Bardziej szczegółowoUNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE KATEDRA I KLINIKA REUMATOLOGII I UKŁADOWYCH CHORÓB TKANKI ŁĄCZNEJ PRACA DOKTORSKA.
UNIWERSYTET MEDYCZNY W LUBLINIE KATEDRA I KLINIKA REUMATOLOGII I UKŁADOWYCH CHORÓB TKANKI ŁĄCZNEJ PRACA DOKTORSKA Małgorzata Biskup Czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego u chorych na reumatoidalne zapalenie
Bardziej szczegółowoSpis treści. 1. Historia astmy Wacław Droszcz 1. 2. Definicja i podział astmy Wacław Droszcz 37
Spis treści 1. Historia astmy Wacław Droszcz 1 1.1. Słowo wstępne... 1 1.2. Okres dawny... 1 1.3. Średniowiecze i czasy nowożytne... 2 1.4. Wiek XIX i XX... 4 1.4.1. Obraz kliniczny... 5 1.4.2. Badania
Bardziej szczegółowoLECZENIE CIĘŻKIEJ ASTMY ALERGICZNEJ IGE ZALEŻNEJ (ICD-10 J 45.0) ORAZ CIĘŻKIEJ ASTMY EOZYNOFILOWEJ (ICD-10 J 45)
Załącznik B.44. LECZENIE CIĘŻKIEJ ASTMY ALERGICZNEJ IGE ZALEŻNEJ (ICD-10 J 45.0) ORAZ CIĘŻKIEJ ASTMY EOZYNOFILOWEJ (ICD-10 J 45) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie ciężkiej
Bardziej szczegółowoDr n. med. Aleksandra Szczepankiewicz. ALERGIA kwartalnik dla lekarzy Badania GWAS nowa strategia badań genetycznych w alergii i astmie.
autor(); Dr n. med. Aleksandra Szczepankiewicz Pracownia Badań Komórkowych i Molekularnych Kliniki Pneumonologii, Alergologii Dziecięcej i Immunologii Klinicznej UM w Po Kierownik Pracowni: Dr n. med.
Bardziej szczegółowoChoroby układu oddechowego wśród mieszkańców powiatu ostrołęckiego
Choroby układu oddechowego wśród mieszkańców powiatu ostrołęckiego Podczas akcji przebadano 4400 osób. Na badania rozszerzone skierowano ok. 950 osób. Do tej pory przebadano prawie 600 osób. W wyniku pogłębionych
Bardziej szczegółowoFenotypy i endotypy astmy oskrzelowej podeszłego wieku
Fenotypy i endotypy astmy oskrzelowej podeszłego wieku Prof. dr hab. n. med. Bernard Panaszek Kierownik Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych Geriatrii i Alergologii AM Wrocław D I A G N O S T Y K A Phenotypes
Bardziej szczegółowoLECZENIE CIĘŻKIEJ ASTMY ALERGICZNEJ IGE ZALEŻNEJ (ICD-10 J 45.0) ORAZ CIĘŻKIEJ ASTMY EOZYNOFILOWEJ (ICD-10 J 45)
Załącznik B.44. LECZENIE CIĘŻKIEJ ASTMY ALERGICZNEJ IGE ZALEŻNEJ (ICD-10 J 45.0) ORAZ CIĘŻKIEJ ASTMY EOZYNOFILOWEJ (ICD-10 J 45) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie ciężkiej
Bardziej szczegółowoAstma i POChP. Maciej Kupczyk Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
Astma i POChP Maciej Kupczyk Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi Epidemia alergii i astmy Devereux G. 2006. Nature Rev Immunol 6;869-874. Epidemiologia astmy i chorób
Bardziej szczegółowoPromotor: prof. dr hab. Katarzyna Bogunia-Kubik Promotor pomocniczy: dr inż. Agnieszka Chrobak
INSTYTUT IMMUNOLOGII I TERAPII DOŚWIADCZALNEJ IM. LUDWIKA HIRSZFELDA WE WROCŁAWIU POLSKA AKADEMIA NAUK mgr Milena Iwaszko Rola polimorfizmu receptorów z rodziny CD94/NKG2 oraz cząsteczki HLA-E w patogenezie
Bardziej szczegółowoLECZENIE CIĘŻKIEJ ASTMY ALERGICZNEJ IGE ZALEŻNEJ (ICD-10 J 45.0) ORAZ CIĘŻKIEJ ASTMY EOZYNOFILOWEJ (ICD-10 J 45)
Załącznik B.44. LECZENIE CIĘŻKIEJ ASTMY ALERGICZNEJ IGE ZALEŻNEJ (ICD-10 J 45.0) ORAZ CIĘŻKIEJ ASTMY EOZYNOFILOWEJ (ICD-10 J 45) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie ciężkiej
Bardziej szczegółowoLECZENIE CIĘŻKIEJ ASTMY ALERGICZNEJ IGE ZALEŻNEJ (ICD-10 J 45.0) ORAZ CIĘŻKIEJ ASTMY EOZYNOFILOWEJ (ICD-10 J 45)
Załącznik B.44. LECZENIE CIĘŻKIEJ ASTMY ALERGICZNEJ IGE ZALEŻNEJ (ICD-10 J 45.0) ORAZ CIĘŻKIEJ ASTMY EOZYNOFILOWEJ (ICD-10 J 45) ZAKRES ŚWIADCZENIA GWARANTOWANEGO ŚWIADCZENIOBIORCY 1. Leczenie ciężkiej
Bardziej szczegółowoEUROPEAN LUNG FOUNDATION
CIĘŻKA ASTMA Zalecenia specjalistów w przystępnej formie Asthma UK Niniejszy przewodnik zawiera informacje na temat ciężkiej astmy, przygotowane przez Europejskie Towarzystwo Chorób Płuc (ERS) i Amerykańskie
Bardziej szczegółowo4 NA 5 CHORYCH NA ASTMĘ
4 NA 5 CHORYCH NA ASTMĘ CIERPI NA PODRAŻNIENIE GÓRNYCH DRÓG ODDECHOWYCH 1,2 3w1 nebulizator Górne drogi Środkowe drogi Dolne drogi A3 COMPLETE UNIKALNY NEBULIZATOR EFEKTYWNE LECZENIE SCHORZEŃ PŁUC I GÓRNYCH
Bardziej szczegółowoVI.2 Podsumowanie planu zarządzania ryzykiem dotyczącego produktu leczniczego Omnisolvan przeznaczone do publicznej wiadomości
VI.2 Podsumowanie planu zarządzania ryzykiem dotyczącego produktu leczniczego Omnisolvan przeznaczone do publicznej wiadomości VI.2.1 Omówienie rozpowszechnienia choroby Nadmierne wydzielanie śluzu w drogach
Bardziej szczegółowoSTRESZCZENIE PRACY DOKTORSKIEJ
mgr Bartłomiej Rospond POSZUKIWANIE NEUROBIOLOGICZNEGO MECHANIZMU UZALEŻNIENIA OD POKARMU - WPŁYW CUKRÓW I TŁUSZCZÓW NA EKSPRESJĘ RECEPTORÓW DOPAMINOWYCH D 2 W GRZBIETOWYM PRĄŻKOWIU U SZCZURÓW STRESZCZENIE
Bardziej szczegółowoZbigniew Doniec. Ocena skuteczności i tolerancji leczenia salmeterolem w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc i astmie oskrzelowej
Zbigniew Doniec Ocena skuteczności i tolerancji leczenia salmeterolem w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc i astmie oskrzelowej Klinika Pneumonologii Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc, Oddział Terenowy
Bardziej szczegółowoKlinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. P. Kuna 2
Praca oryginalna Brak korelacji między stężeniem tlenku azotu w powietrzu wydychanym (eno) a klinicznymi wskaźnikami nasilenia choroby i jakością życia w grupie chorych na lekką i umiarkowaną astmę oskrzelową
Bardziej szczegółowoPrzewlekła obturacyjna choroba płuc. II Katedra Kardiologii
Przewlekła obturacyjna choroba płuc II Katedra Kardiologii Definicja Zespół chorobowy charakteryzujący się postępującym i niecałkowicie odwracalnym ograniczeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe.
Bardziej szczegółowoPRZEWLEKŁA OBTURACYJNA CHOROBA PŁUC (POCHP)
PRZEWLEKŁA OBTURACYJNA CHOROBA PŁUC (POCHP) Piotr Bienias Klinika Chorób Wewnętrznych i Kardiologii WUM DEFINICJA POChP charakteryzuje się: niecałkowicie odwracalnym ograniczeniem przepływu powietrza przez
Bardziej szczegółowoEpidemia niewydolności serca Czy jesteśmy skazani na porażkę?
Epidemia niewydolności serca Czy jesteśmy skazani na porażkę? Piotr Ponikowski Klinika Chorób Serca Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu Ośrodek Chorób Serca Szpitala Wojskowego we Wrocławiu Niewydolność
Bardziej szczegółowoBadania GWAS nowa strategia badań genetycznych w alergii i astmie
Badania GWAS nowa strategia badań genetycznych w alergii i astmie Dr n. med. Aleksandra Szczepankiewicz Pracownia Badań Komórkowych i Molekularnych Kliniki Pneumonologii, Alergologii Dziecięcej i Immunologii
Bardziej szczegółowoChoroby układu oddechowego
Choroby układu oddechowego Astma, alergia i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) to poważne schorzenia układu oddechowego, które w XXI wieku przybrały już charakter epidemiologiczny. Astma, alergia
Bardziej szczegółowoPrzewodnik postępowania ambulatoryjnego w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP)
Przewodnik postępowania ambulatoryjnego w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP) Na podstawie Światowej strategii rozpoznawania, leczenia i prewencji przewlekłej obturacyjnej choroby płuc GLOBAL
Bardziej szczegółowo2010-05-28. Marcin Grabicki
Obecnie 4 przyczyna zgonów na świecie Marcin Grabicki Klinika Pulmonologii, Alergologii i Onkologii Pulmonologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu (wg Murray CJI, Lopez AD. Lancet. 1997: 349; 1269-1276)
Bardziej szczegółowoCHOROBY REUMATYCZNE A OBNIŻENIE GĘSTOŚCI MINERALNEJ KOŚCI
CHOROBY REUMATYCZNE A OBNIŻENIE GĘSTOŚCI MINERALNEJ KOŚCI Katarzyna Pawlak-Buś Katedra i Klinika Reumatologii i Rehabilitacji Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu ECHA ASBMR 2018 WIELOCZYNNIKOWY CHARAKTER
Bardziej szczegółowoDługotrwałe efekty immunoterapii alergenowej.
Długotrwałe efekty immunoterapii alergenowej. Prof. dr hab. n. med. Krzysztof Kowal Klinika Alergologii i Chorób Wewnętrznych Zakład Alergologii i Immunologii Doświadczalnej UM Białystok T E R A P I A
Bardziej szczegółowoAdam J. Sybilski. Zakład Profilaktyki Zagrożeo Środowiskowych i Alergologii WUM
Adam J. Sybilski Zakład Profilaktyki Zagrożeo Środowiskowych i Alergologii WUM Typowe objawy astmy Typowe objawy alergicznego nieżytu nosa dusznośd kaszel ściskanie w klatce piersiowej świszczący oddech.
Bardziej szczegółowoSkale i wskaźniki jakości leczenia w OIT
Skale i wskaźniki jakości leczenia w OIT Katarzyna Rutkowska Szpital Kliniczny Nr 1 w Zabrzu Wyniki leczenia (clinical outcome) śmiertelność (survival) sprawność funkcjonowania (functional outcome) jakość
Bardziej szczegółowoPatogeneza i klinika nieastmatycznego eozynofilowego zapalenia oskrzeli
PRACA POGLĄDOWA Anna Dor-Wojnarowska, Bernard Panaszek Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Alergologii Akademii Medycznej we Wrocławiu Kierownik: dr hab. Bernard Panaszek, prof. nadzw. Patogeneza i
Bardziej szczegółowo3 MAJA MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ ASTMY I ALERGII
3 MAJA MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ ASTMY I ALERGII Astma jest przewlekłą chorobą zapalną dróg oddechowych, charakteryzującą się nawracającymi atakami duszności, kaszlu i świszczącego oddechu, których częstotliwość
Bardziej szczegółowoImmunoterapia alergenowa u chorych na astm
Immunoterapia alergenowa u chorych na astm Dr hab. n. med. Krzysztof Kowal Klinika Alergologii i Chorób Wewnętrznych UM Białystok Kierownik Kliniki: Prof dr hab. n. med. Anna Bodzenta-Łukaszyk T E R A
Bardziej szczegółowoProponowany schemat stopniowego leczenia astmy dorosłych (GINA 2016)
Proponowany schemat stopniowego leczenia astmy dorosłych (GINA 2016) STOPIEŃ 2 STOPIEŃ 3 STOPIEŃ 4 STOPIEŃ 5 STOPIEŃ 1 Niskie dawki ICS Niskie dawki ICS/LABA Średnie lub wysokie dawki ICS/LABA Dodatkowe
Bardziej szczegółowoWaldemar TOMALAK. Zakład Fizjopatologii Układu Oddychania, Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc, Oddział w Rabce-Zdroju.
Waldemar TOMALAK Zakład Fizjopatologii Układu Oddychania, Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc, Oddział w Rabce-Zdroju. Technika znana od lat 90tych XX wieku Pomiary szybkie, powtarzalne, możliwe do stosowania
Bardziej szczegółowoPRESYMPOZJUM Expert Meeting Spotkanie naukowe. SALA WISŁA Rola flory bakteryjnej w rozwoju astmy i innych chorób alergicznych
Środa, 21 września 2016 r. 12.00 19.30 PRESYMPOZJUM Expert Meeting Spotkanie naukowe 19.30 20.30 WYKŁAD INAUGURACYJNY Rola flory bakteryjnej w rozwoju astmy i innych chorób alergicznych Wykład organizowany
Bardziej szczegółowoKOMPLEKSOWA AMBULATORYJNA OPIEKA SPECJALISTYCZNA NAD PACJENTEM Z ALERGIĄ LECZONYM IMMUNOTERAPIĄ
KOMPLEKSOWA AMBULATORYJNA OPIEKA SPECJALISTYCZNA NAD PACJENTEM Z ALERGIĄ LECZONYM IMMUNOTERAPIĄ Charakterystyka problemu zdrowotnego Alergia uznawana jest za chorobę cywilizacyjną XX wieku. W wielu obserwacjach
Bardziej szczegółowoFenotypy astmy oskrzelowej w starszym wieku
Jamroz-Brzeska J i wsp. Fenotypy astmy oskrzelowej w starszym wieku 17 Fenotypy astmy oskrzelowej w starszym wieku Phenotypes of asthma in the elderly Joanna Jamroz-Brzeska, Marek L. Kowalski Klinika Immunologii,
Bardziej szczegółowoCZWARTEK, 26 WRZEŚNIA 2013 R. OTWARCIE FORUM 16.15-16.30. SESJA INAUGURACYJNA 16.30-18.00 Astma i POChP od urodzenia na całe życie
CZWARTEK, 26 WRZEŚNIA 2013 R. OTWARCIE FORUM 16.15-16.30 SESJA INAUGURACYJNA 16.30-18.00 Astma i POChP od urodzenia na całe życie Sesja organizowana w ramach Narodowego Programu Wczesnej Diagnostyki i
Bardziej szczegółowoNiedożywienie i otyłość a choroby nerek
Niedożywienie i otyłość a choroby nerek Magdalena Durlik Klinika Medycyny Transplantacyjnej, Nefrologii i Chorób Wewnętrznych Warszawski Uniwersytet Medyczny Częstość przewlekłej choroby nerek na świecie
Bardziej szczegółowoPowiązania patogenetyczne i kliniczne pomiędzy. astmą oskrzelową niealergiczną, a niealergicznymi schorzeniami górnych dróg oddechowych
Powiązania patogenetyczne i kliniczne pomiędzy astmą oskrzelową niealergiczną, a niealergicznymi schorzeniami górnych dróg oddechowych Prof. dr hab. n. med. Bernard Panaszek Kierownik Katedry i Kliniki
Bardziej szczegółowoRola alergenów roztoczy kurzu domowego w astmie
Rola alergenów roztoczy kurzu domowego w astmie Dr hab. n. med. Krzysztof Kowal 1 Dr n. med. Paweł Bernatowicz 2 1 Klinika Alergologii i Chorób Wewnętrznych UM Białystok Kierownik Kliniki: Prof dr hab.
Bardziej szczegółowoAleksandra Semik-Orzech
STĘŻENIE INTERLEUKINY 17 W POPŁUCZYNACH NOSOWYCH I INDUKOWANEJ PLWOCINIE U PACJENTÓW Z ALERGICZNYM NIEŻYTEM NOSA PO PROWOKACJI DONOSOWEJ ALERGENEM Aleksandra Semik-Orzech Wydział Lekarski, Śląska Akademia
Bardziej szczegółowostarszych na półkuli zachodniej. Typową cechą choroby jest heterogenny przebieg
STRESZCZENIE Przewlekła białaczka limfocytowa (PBL) jest najczęstszą białaczką ludzi starszych na półkuli zachodniej. Typową cechą choroby jest heterogenny przebieg kliniczny, zróżnicowane rokowanie. Etiologia
Bardziej szczegółowoPostępowanie w astmie oskrzelowej - współczesność i perspektywy
Problemy kliniczne w alergii i astmie 13 Prof. zw. dr hab. med. Marek L. Kowalski Lek. med. Barbara Bieńkiewicz Katedra i Zakład Immunologii Klinicznej, Ośrodek Diagnostyki i Leczenia Astmy i Alergii Uniwersytetu
Bardziej szczegółowo12 SQ-HDM Grupa farmakoterapeutyczna: Wyciągi alergenowe, kurz domowy; Kod ATC: V01AA03
SUBSTANCJA CZYNNA (INN) GRUPA FARMAKOTERAPEUTYCZNA (KOD ATC) PODMIOT ODPOWIEDZIALNY NAZWA HANDLOWA PRODUKTU LECZNICZEGO, KTÓREGO DOTYCZY PLAN ZARZĄDZANIA RYZYKIEM 12 SQ-HDM Grupa farmakoterapeutyczna:
Bardziej szczegółowoWst p Jerzy Kruszewski... 15 PiÊmiennictwo... 18. Rozdzia 1. Immunologiczne podstawy patogenezy chorób alergicznych Krzysztof Zeman...
Spis treêci Wst p Jerzy Kruszewski....................... 15 PiÊmiennictwo........................... 18 Rozdzia 1. Immunologiczne podstawy patogenezy chorób alergicznych Krzysztof Zeman.....................
Bardziej szczegółowoFarmakoterapia drugiej linii u dzieci i młodzieży chorych na astmę przewlekłą
Prof. dr hab. n. med. Anna Jung Klinika Pediatrii i Nefrologii Dziecięcej WIM w Warszawie; kierownik: prof. dr hab. n. med. Anna Jung Farmakoterapia drugiej linii u dzieci i młodzieży chorych na astmę
Bardziej szczegółowośrodkowego bez towarzyszących cech ostrego stanu zapalnego prowadzi środkowego, ale również w pływać niekorzystnie rozwój mowy oraz zdolności
Streszczenie Wysiękowe zapalenie ucha środkowego to proces chorobowy obejmujący struktury ucha środkowego. Przewlekłe zaleganie płynu w przestrzeniach ucha środkowego bez towarzyszących cech ostrego stanu
Bardziej szczegółowoCzynniki genetyczne sprzyjające rozwojowi otyłości
Czynniki genetyczne sprzyjające rozwojowi otyłości OTYŁOŚĆ Choroba charakteryzująca się zwiększeniem masy ciała ponad przyjętą normę Wzrost efektywności terapii Czynniki psychologiczne Czynniki środowiskowe
Bardziej szczegółowoStężenie tlenku azotu w powietrzu wydychanym koreluje ze zmianą FEV1 w próbie odwracalności obturacji oskrzeli u dzieci chorych na astmę
ARTYKUŁY ORYGINALNE 203 Stężenie tlenku azotu w powietrzu wydychanym koreluje ze zmianą FEV1 w próbie odwracalności obturacji oskrzeli u dzieci chorych na astmę Fractional exhaled nitric oxide correlates
Bardziej szczegółowoJesteśmy tym czym oddychamy?
Jesteśmy tym czym oddychamy? Jak działają płuca Najczęstsze choroby płuc Dr med. Piotr Dąbrowiecki Wojskowy Instytut Medyczny Polska Federacja Stowarzyszeń Chorych na Astmę Alergię i POCHP ANATOMIA UKŁADU
Bardziej szczegółowoPROGRAM SZCZEGÓŁOWY Piątek 23 kwietnia 2010 r.
PROGRAM SZCZEGÓŁOWY Piątek 23 kwietnia 2010 r. Warsztaty Szkoleniowe V 7.15 8.45 Warsztaty spirometryczne Sesja B Sala 3/5 Warsztaty organizowane w ramach grantu naukowo szkoleniowego przyznanego przez
Bardziej szczegółowo4. Wyniki streszczenie Komunikat
4. Wyniki streszczenie Komunikat Aby przygotować powyższe zestawienia objęliśmy programem ponad 22.700 osób w 9 regionach kraju, z czego prawie ¼ przeszła szczegółowe badania lekarskie. Program ten jest
Bardziej szczegółowoANALIZA PROFILU METABOLICZNEGO PACJENTÓW Z PRZEWLEKŁĄ NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA I WSPÓŁISTNIEJĄCYM MIGOTANIEM PRZEDSIONKÓW
ANALIZA PROFILU METABOLICZNEGO PACJENTÓW Z PRZEWLEKŁĄ NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA I WSPÓŁISTNIEJĄCYM MIGOTANIEM PRZEDSIONKÓW Rozprawa doktorska Autor: lek. Marcin Wełnicki Promotor: prof. dr hab. n. med Artur
Bardziej szczegółowoUSG Power Doppler jest użytecznym narzędziem pozwalającym na uwidocznienie wzmożonego przepływu naczyniowego w synovium będącego skutkiem zapalenia.
STRESZCZENIE Serologiczne markery angiogenezy u dzieci chorych na młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów - korelacja z obrazem klinicznym i ultrasonograficznym MIZS to najczęstsza przewlekła artropatia
Bardziej szczegółowoLeczenie POCHP z perspektywy pacjenta
Dr med. Piotr Dąbrowiecki Wojskowy Instytut Medyczny Polska Federacja Stowarzyszeń Chorych na Astmę Alergie i POCHP W Polsce ok.2.000.000-2.500.000 osób choruje na POCHP 20% posiada odpowiednie rozpoznanie
Bardziej szczegółowoFARMAKOTERAPIA STWARDNIENIA ROZSIANEGO TERAŹNIEJSZOŚĆ I PRZYSZŁOŚĆ
FARMAKOTERAPIA STWARDNIENIA ROZSIANEGO TERAŹNIEJSZOŚĆ I PRZYSZŁOŚĆ Prof. dr hab. med. Halina Bartosik - Psujek Katedra i Klinika Neurologii Uniwersytet Medyczny w Lublinie LEKI I RZUTU PREPARATY INTERFERONU
Bardziej szczegółowoZanieczyszczenia powietrza a obturacyjne choroby płuc
Zanieczyszczenia powietrza a obturacyjne choroby płuc Dr med. Piotr Dąbrowiecki Wojskowy Instytut Medyczny Polska Federacja Stowarzyszeń Chorych na Astmę Alergię i POCHP Obturacyjne choroby płuc - ASTMA
Bardziej szczegółowoDr n. med. Anna Prokop-Staszecka Dyrektor Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II
Dr n. med. Anna Prokop-Staszecka Dyrektor Krakowskiego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II Przewodnicząca Komisji Ekologii i Ochrony Powietrza Rady Miasta Krakowa Schorzenia dolnych dróg oddechowych
Bardziej szczegółowoAnna Durka. Opiekun pracy: Dr n. med. Waldemar Machała
Anna Durka Zastosowanie aktywowanego białka C (Xigris) u pacjentów leczonych z powodu ciężkiej sepsy w II Zakladzie Anestezjologii i Intensywnej Terapii USK nr 2 im. WAM w Łodzi. Opiekun pracy: Dr n. med.
Bardziej szczegółowoPraca doktorska Ewa Wygonowska Rola badań diagnostycznych w ustaleniu czynnika wywołującego pokrzywkę przewlekłą.
Praca doktorska Ewa Wygonowska Rola badań diagnostycznych w ustaleniu czynnika wywołującego pokrzywkę przewlekłą. STRESZCZENIE Wprowadzenie Pokrzywka jest to zespół chorobowy charakteryzujący się występowaniem
Bardziej szczegółowoWyklady IIIL 2016/ :00-16:30 środa Wprowadzenie do immunologii Prof. dr hab. med. ML Kowalski
III rok Wydział Lekarski Immunologia ogólna z podstawami immunologii klinicznej i alergologii rok akademicki 2016/17 PROGRAM WYKŁADÓW Nr data godzina dzień tygodnia Wyklady IIIL 2016/2017 tytuł Wykladowca
Bardziej szczegółowoLeczenie przeciwpłytkowe w niewydolności nerek (PCHN) Dr hab. Dorota Zyśko, prof. nadzw Łódź 2014
Leczenie przeciwpłytkowe w niewydolności nerek (PCHN) Dr hab. Dorota Zyśko, prof. nadzw Łódź 2014 Leki przeciwpłytkowe (ASA, clopidogrel) Leki przeciwzakrzepowe (heparyna, warfin, acenocumarol) Leki trombolityczne
Bardziej szczegółowoKlinika Alergologii Gdański Uniwersytet Medyczny
Gdańsk, 18 listopad 2016 r Recenzja rozprawy na stopień doktora nauk medycznych lekarz medycyny Michała Poznańskiego pt.: Nikotynizm a ekspresja i immunoekspresja pentraksyny 3 u chorych na przewlekłą
Bardziej szczegółowoKompleksowa Diagnostyka Raka Płuca Diagnostyka Molekularna
Kompleksowa Diagnostyka Raka Płuca Diagnostyka Molekularna Joanna Chorostowska-Wynimko Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie OBJAWY LEKARZ POZ Późna DIAGNOSTYKA zgłaszalność WSTĘPNA do lekarza POZ
Bardziej szczegółowoANEKS WNIOSKI NAUKOWE I PODSTAWY DO ODMOWY PRZEDSTAWIONE PRZEZ EMEA
ANEKS WNIOSKI NAUKOWE I PODSTAWY DO ODMOWY PRZEDSTAWIONE PRZEZ EMEA PONOWNE ZBADANIE OPINII CHMP Z 19 LIPCA 2007 R. NA TEMAT PREPARATU NATALIZUMAB ELAN PHARMA Podczas posiedzenia w lipcu 2007 r. CHMP przyjął
Bardziej szczegółowoStandardy leczenia astmy -czy GINA zgadza się z NFZ?
Standardy leczenia astmy -czy GINA zgadza się z NFZ? Marta Krawiec Klinika Pneumonologii i Alergologii Wieku Dziecięcego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego Kierownik Kliniki prof. dr hab. n. med. Marek
Bardziej szczegółowoDeklaracja dotycząca inwestowania w. badania nad astmą Londyn- Malaga
Deklaracja dotycząca inwestowania w badania nad astmą Londyn- Malaga Wprowadzenie Astma jest schorzeniem wpływającym na codzienne życie 30 milionów Europejczyków i 300 milionów osób na świecie, przy czym
Bardziej szczegółowoAstma oskrzelowa. aktualny stan wiedzy
pulmonologia Astma oskrzelowa aktualny stan wiedzy Astma jest zapalną chorobą dróg oddechowych, w której uczestniczą różne rodzaje komórek i substancji z nich uwalnianych. Przewlekłe zapalenie jest ściśle
Bardziej szczegółowoI. STRESZCZENIE Cele pracy:
I. STRESZCZENIE Przewlekłe zapalenie trzustki (PZT) jest przewlekłym procesem zapalnym, powodującym postępujące i nieodwracalne włóknienie trzustki. Choroba przebiega z okresami remisji i zaostrzeń, prowadząc
Bardziej szczegółowow kale oraz innych laboratoryjnych markerów stanu zapalnego (białka C-reaktywnego,
1. Streszczenie Wstęp: Od połowy XX-go wieku obserwuje się wzrost zachorowalności na nieswoiste choroby zapalne jelit (NChZJ), w tym chorobę Leśniowskiego-Crohna (ChLC), zarówno wśród dorosłych, jak i
Bardziej szczegółowoHarmonogram wykładów z patofizjologii dla Studentów III roku Wydziału Farmaceutycznego kierunku Farmacja studia stacjonarne
Harmonogram wykładów z patofizjologii dla Studentów III roku Wydziału Farmaceutycznego kierunku Farmacja studia stacjonarne Środa 15.45-17.15, ul. Medyczna 9, sala A Data Temat: Prowadzący: 05.10.16 Omówienie
Bardziej szczegółowoBioterapeutyki i immunomodulatory w leczeniu chorób alergicznych
Bioterapeutyki i immunomodulatory w leczeniu chorób alergicznych Prof. dr hab. n. med. Witold Lasek Kierownik Zakładu Immunologii Centrum Biostruktury WUM T E R A P I A Biologic medications and immunomodulators
Bardziej szczegółowoAstma ciężka - od definicji do leczenia według zaleceń ERS/ATS 2014
Astma ciężka - od definicji do leczenia według zaleceń ERS/ATS 2014 Prof. dr hab. n. med. Iwona Grzelewska- Rzymowska prof. dr. hab. n. med. Paweł Górski Klinika Penumonologii i Alergologii I Katedra Chorób
Bardziej szczegółowoStosowanie schematów terapeutycznych a jakość życia i stopień kontroli objawów astmy oskrzelowej współwystępującej z alergicznym nieżytem nosa
Tekst: dr n. med. Mikołaj Dąbrowski, Klinika Chirurgii Kręgosłupa, Ortopedii Onkologicznej i Traumatologii, Ortopedyczno-Rehabilitacyjny Szpital Kliniczny im. Wiktora Degi Uniwersytetu Medycznego im. Karola
Bardziej szczegółowoZmiany w zaleceniach Światowej Inicjatywy na Rzecz Zwalczania Astmy (GINA) 2019 ważne modyfikacje sposobu leczenia
112 ARYTKUŁY POGLĄDOWE Zmiany w zaleceniach Światowej Inicjatywy na Rzecz Zwalczania Astmy (GINA) 2019 ważne modyfikacje sposobu leczenia Amendments to Global Asthma Initiative (GINA) 2019 recommendation
Bardziej szczegółowoZaburzenia emocjonalne, behawioralne, poznawcze oraz jakość życia u dzieci i młodzieży z wrodzonym zakażeniem HIV STRESZCZENIE
Autor: Tytuł: Promotor: lek. Anna Zielińska Zaburzenia emocjonalne, behawioralne, poznawcze oraz jakość życia u dzieci i młodzieży z wrodzonym zakażeniem HIV dr hab. Anita Bryńska STRESZCZENIE WSTĘP: W
Bardziej szczegółowoPrzewlekła obturacyjna choroba płuc a zakażenia pneumokokami
Przewlekła obturacyjna choroba płuc a zakażenia pneumokokami dr.med. Iwona Damps-Konstańska Klinika Alergologii Gdański Uniwersytet Medyczny Klinika Alergologii i Pneumonologii Uniwersyteckie Centrum Kliniczne
Bardziej szczegółowoCzynniki ryzyka przerwania ciągłości torebki
GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY Praca na stopień doktora nauk medycznych wykonana w Katedrze i Klinice Otolaryngologii Kierownik: prof. dr hab. med. Czesław Stankiewicz Krzysztof Kiciński Czynniki ryzyka
Bardziej szczegółowoAnna Kłak. Korzystanie z informacji dostępnych w Internecie z zakresu zdrowia i choroby przez osoby chore na alergię dróg oddechowych i astmę
Anna Kłak Korzystanie z informacji dostępnych w Internecie z zakresu zdrowia i choroby przez osoby chore na alergię dróg oddechowych i astmę STRESZCZENIE ROZPRAWY DOKTORSKIEJ Wstęp: Świadomość pacjentów
Bardziej szczegółowoIL-4, IL-10, IL-17) oraz czynników transkrypcyjnych (T-bet, GATA3, E4BP4, RORγt, FoxP3) wyodrębniono subpopulacje: inkt1 (T-bet + IFN-γ + ), inkt2
Streszczenie Mimo dotychczasowych postępów współczesnej terapii, przewlekła białaczka limfocytowa (PBL) nadal pozostaje chorobą nieuleczalną. Kluczem do znalezienia skutecznych rozwiązań terapeutycznych
Bardziej szczegółowoPodsumowanie danych o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego Demezon
VI.2 VI.2.1 Podsumowanie danych o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego Demezon Omówienie rozpowszechnienia choroby Deksametazonu sodu fosforan w postaci roztworu do wstrzykiwań stosowany jest
Bardziej szczegółowoCo roku na POChP umiera ok. 15 tys. Polaków
Światowy Dzień POChP - 19 listopada 2014 r. Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) stanowi coraz większe zagrożenie dla jakości i długości ludzkiego życia. Szacunki Światowej Organizacji Zdrowia (WHO)
Bardziej szczegółowoWytyczne postępowania dla lekarzy POZ i lekarzy medycyny pracy w zakresie raka nerki, pęcherza moczowego i prostaty 2011
Wytyczne postępowania dla lekarzy POZ i lekarzy medycyny pracy w zakresie raka nerki, pęcherza moczowego i prostaty 2011 Wytyczne postępowania dla lekarzy POZ i lekarzy medycyny pracy w zakresie raka nerki,
Bardziej szczegółowoRola cytokin z rodziny interleukiny 17 w rozwoju alergicznej reakcji zapalnej w układzie oddechowym
Praca poglądowa Rola cytokin z rodziny interleukiny 17 w rozwoju alergicznej reakcji zapalnej w układzie oddechowym The role of interleukin 17 cytokine family in inducing allergic inflammation in the pulmonary
Bardziej szczegółowoCzwartek, 25 września 2014
Czwartek, 25 września 2014 SESJA SZKOLENIOWO-NAUKOWA I 9.00 10.30 Leczenie pacjentów z chorobami drobnych dróg oddechowych jakie mamy dzisiaj możliwości? przyznanego przez firmę Chiesi Przewodniczący:
Bardziej szczegółowoPodstawy leczenia PCD
Podstawy leczenia PCD Henryk Mazurek Klinika Pneumonologii i Mukowiscydozy IGiChP OT w Rabce - Zdroju Podstawy leczenia Brak badań wykonanych wg EBM w PCD Zasady leczenia proponowane wg doświadczeń w innych
Bardziej szczegółowoZakres wartości prawidłowych dla komórek występujących w indukowanej plwocinie w populacji śląskiej
Praca oryginalna Zakres wartości prawidłowych dla komórek występujących w indukowanej plwocinie w populacji śląskiej Range of the normal values for induced sputum cells in Silesian population Ewa Sozańska,
Bardziej szczegółowo