orzecznictwo, interpretacje, zagadnienia podatkowe

Transkrypt

1 Nr 7 / Sierpień 2013 W numerze: Zamiana zobowiązania handlowego na zobowiązanie finansowe ujęcie w kosztach Dywidendy wypłacane dla akcjonariusza SKA będącego osobą fizyczną uchwała 7 sędziów NSA Sposób przypisania wartości gruntu do podstawy opodatkowania sprzedawanych budynków i budowli Opodatkowanie wspólnika SKA występującego w podwójnej roli akcjonariusza i komplementariusza orzecznictwo, interpretacje, zagadnienia podatkowe

2 Zamiana zobowiązania handlowego na zobowiązanie finansowe ujęcie w kosztach Organ: Sygnatura pisma: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach Interpretacja indywidualna z r., IBPBI/2/ /13/AP Podatek dochodowy od osób prawnych Jeśli Spółka ureguluje należność wobec dostawcy poprzez jej zamianę na zobowiązanie finansowe wynikające z wystawionego weksla własnego, to w przedmiotowej sprawie uregulowania art. 15b ucit nie będą miały zastosowania. Wystawienie weksla własnego stanowi bowiem efektywny sposób wygaśnięcia zobowiązania z tytułu dostawy towarów. Zatem w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z zapłatą (weksel pełni funkcję środka płatniczego). Spółka we wniosku o interpretację prawa podatkowego wskazała, że jest dystrybutorem opon samochodowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje długoterminowe umowy o współpracę z dystrybutorami opon uzyskując od swoich dostawców określone w umowach lub na fakturach odroczone terminy płatności (z reguły ponad 60 dni). Terminy te są określane przez dostawców Spółki jeszcze przed dokonywaniem przez nich dostaw. Spółka nie otrzymuje od dostawców dodatkowo przedłużanych terminów płatności na zasadzie kredytu kupieckiego. Począwszy od roku 2013 Spółka zdecydowała o stopniowych zmianach zasad współpracy z dostawcami, ponieważ w okresie 90 dni, o którym stanowi art. 15b ucit nie dochodzi często do zapłaty faktur dotyczących towarów częściowo sprzedanych (zaliczonych w momencie sprzedaży do kosztów uzyskania przychodów). Spółka zamierza regulować zobowiązania wobec dostawców wystawiając weksle własne, które zamienią zobowiązania handlowe z tytułu wystawionych faktur w zobowiązania finansowe. Na tle przedmiotowego stanu faktycznego Spółka zwróciła się do Ministra Finansów z pytaniem, czy zamiana zobowiązania handlowego na zobowiązanie finansowe udokumentowane wekslem własnym dokumentuje uregulowanie zobowiązania w momencie podpisania weksla i uprawnia do rozpoznania kosztów uzyskania w momencie sprzedaży towarów handlowych. Organ wskazał, iż w sytuacji tej Spółka będzie mieć prawo do zaliczenia w poczet KUP wydatków związanych z zakupem towarów handlowych. Przedmiotowa interpretacja indywidualna dotyczy skutków podatkowych zamiany zobowiązania handlowego na zobowiązanie pieniężne. Na gruncie prawa cywilnego mam do czynienia z tzw. nowacją (art kc). Oznacza to, że w celu umorzenia zobowiązania dłużnik zobowiązuje się za zgodą wierzyciela spełnić inne świadczenie, lecz z innej podstawy prawnej. Konsekwencją tejże czynności prawnej jest to, iż zobowiązanie dotychczasowe wygasa, tym samym odnowienie jest umową zawieraną w celu umorzenia dotychczasowego zobowiązania prowadzącą do przysporzenia na rzecz wierzyciela. Jednocześnie wprowadzona z dniem 01 stycznia 2013 nowelizacja ustawy CIT (art. 15b ucit) wprowadziła ograniczenia prawa do zaliczenia jako koszty podatkowe wydatków, które nie zostały przez nabywającego je podatnika zapłacone. Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego organ podatkowy słusznie wskazał, iż skoro Spółka ureguluje należność wobec dostawcy poprzez jej zamianę na zobowiązanie finansowe wynikające z wystawionego weksla własnego, to w przedmiotowej sprawie uregulowania art. 15b ucit nie będą miały zastosowania. Stąd też słuszną jest teza, zgodnie z którą wystawienie weksla własnego jest efektywnym sposobem wygaśnięcia zobowiązania. Zatem we wskazanym przez Spółkę stanie faktycznym będziemy mieć do czynienia z zapłatą (weksel pełni funkcję środka płatniczego). Henryk Suchecki Partner DMS TAX Nr 7 / Sierpień

3 Dywidendy wypłacane dla akcjonariusza SKA będącego osobą fizyczną uchwała 7 sędziów NSA Organ: Naczelny Sąd Administracyjny Sygnatura pisma: Uchwała z r., II FPS 6/12 Podatku dochodowego od osób fizycznych I. Przychód (dochód) osoby fizycznej, będącej akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej, stosownie do art. 5b ust. 2 upit jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej. II. W świetle art. 44 ust. 1 pkt 1 upit osoba fizyczna, będąca akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej, ma jako podatnik obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych dopiero w dacie powstania przychodu, którą w myśl art. 14 ust. 1i tej ustawy jest dzień wypłaty dywidendy. Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2012 r., II FSK 754/11, skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie ze skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Rz 741/10, dotyczącej skargi Strony Skarżącej na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej, działającego z upoważnienia Ministra Finansów, w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, postanowił m.in.: przedstawić składowi siedmiu sędziów NSA do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, tj.: (1) czy przychód (dochód) osoby fizycznej będącej akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej jest, stosownie do art. 5b ust. 2 upit przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej? (2) czy w świetle art. 44 ust. 1 upit podatnik ma obowiązek odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w trakcie roku podatkowego, poprzez ustalanie co miesiąc przychodów i kosztów ich uzyskania przypadających na niego jako wspólnika czy też obowiązek zapłaty zaliczki z tego tytułu powstanie dopiero w momencie podjęcia uchwały o podziale dywidendy albo w momencie wypłaty dywidendy? NSA jednoznacznie rozstrzygnął wątpliwości dotyczące opodatkowania podatkiem PIT akcjonariusza SKA będącego osobą fizyczną zarówno w zakresie kwalifikacji do źródła przychodu, jak i samego momentu powstania przychodu i tym samym kwestii rozliczenia zaliczek z tego tytułu. W ocenie poszerzonego składu NSA w przypadku akcjonariusza SKA będącego osobą fizyczną obowiązek wpłacania zaliczek powstaje dopiero w chwili otrzymania dywidendy tak jak ma to miejsce w przypadku akcjonariusza SKA będącego osobą prawną. Przy czym w przypadku akcjonariusza SKA - osoby fizycznej, jako źródło przychodów należy wskazać przychód z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Przypomnijmy, w dniu 16 stycznia 2012 r. (II FPS 1/11) NSA w składzie poszerzonym wydał uchwałę w analogicznym zakresie, jednak odnosiła się ona do akcjonariuszy SKA osób prawnych. NSA uznał wtedy, iż akcjonariusz SKA osoba prawna - nie prowadzi działalności gospodarczej i nie ma obowiązku bieżącego opłacania zaliczek. Odpowiednio w tym zakresie została również wydana interpretacja ogólna MF z dnia 11 maja 2012 r. (nr DD5/033/1/12/KSM/DD- 125), która odnosiła się do akcjonariuszy zarówno osób prawnych jak i fizycznych, przy czym w ocenie Ministerstwa otrzymane dywidendy należało traktować jako przychód z działalności gospodarczej, a jako moment wskazywano datę podjęcia uchwały o wypłacie dywidendy. Sprawę dodatkowo skomplikował wyrok NSA z dnia 23 października 2012 r. (II FSK 382/11), w którym sąd stanął na stanowisku, iż akcjonariusz będący osobą fizyczną ma obowiązek bieżącego wpłacania zaliczek PIT. Tym samym, mając na uwadze powyższy chaos interpretacyjny, dobrze się stało, iż przedmiotowa uchwała wyjaśnia wiele wątpliwości w przedmiotowym zakresie. Warto zwrócić uwagę, iż sędziowie NSA odnieśli się również do interpretacji ogólnej MF, odrzucając przedstawioną w niej argumentacją. Co ciekawe, na zakończenie przedmiotowej uchwały NSA wskazał na pilną potrzebę przeprowadzenia zmian ustawodawczych, w tym zwłaszcza nadania spółce komandytowo-akcyjnej osobowości prawnej. Katarzyna Konieczna-Kłobut Konsultant ds. podatków Nr 7 / Sierpień

4 Sposób przypisania wartości gruntu do podstawy opodatkowania sprzedawanych budynków i budowli Organ: Sygnatura pisma: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Interpretacja indywidualna z r., ITPP2/443-64/13-4/EK Podatek od towarów i usług W celu przypisania wartości gruntu do podstawy opodatkowania sprzedawanych budynków, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według różnych stawek podatku lub gdy część z nich jest zwolniona z opodatkowania możliwe jest proporcjonalne przypisanie wartości działki do poszczególnych budynków w oparciu o powierzchnie poszczególnych obiektów, albo też podatnik może zastosować w tym celu klucz wartościowy. Spółka we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie przedstawiła następujący stan faktyczny: Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i dystrybucji związków chemicznych. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka planuje dokonać sprzedaży kilku nieruchomości stanowiących jej składniki majątkowe. Przedmiotem sprzedaży będą działki objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego wraz ze znajdującymi się na tych działkach budynkami i budowlami. Zarówno budynki, jak i budowle mają określoną wartość ekonomiczną i użytkową, i mogą być nadal eksploatowane przez nabywcę po dokonaniu przez Spółkę ich sprzedaży. Część sprzedawanych budynków i budowli podlega opodatkowaniu VAT, natomiast pozostała część podlega zwolnieniu z VAT. W przypadku sprzedaży budynków i budowli Spółka jest zobowiązana do włączenia wartości gruntu do podstawy opodatkowania VAT budynków i budowli będących przedmiotem sprzedaży. Jednakże na niektórych działkach (gruntach), znajdują się zarówno budynki i/lub budowle, których sprzedaż podlega opodatkowaniu VAT, jak i budynki i/lub budowle, których sprzedaż podlega zwolnieniu z VAT. Spółka rozważa zastosowanie klucza wartościowego w celu przypisania wartości działki do ceny budynków i budowli, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych budynków. Klucz wartościowy dla każdego z budynków i każdej budowli znajdujących się na jednej działce zostanie obliczony jako udział ceny danego budynku/budowli w łącznej cenie wszystkich budynków i budowli znajdujących się na tej działce. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka zadała następujące pytanie: Czy zgodnie z przepisem art. 29 ust. 5 uvat zastosowanie przez Spółkę opisanego wyżej klucza wartościowego jest prawidłowe? Zdaniem Spółki, zastosowanie klucza wartościowego przypisania gruntu do przedmiotowych budynków i budowli będzie właściwie odzwierciedlać opisany we wniosku stan faktyczny. MF uznał stanowisko Spółki za prawidłowe. Z uwagi na to, iż ani przepisy uvat, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie zawierają regulacji dotyczącej sposobu przypisania wartości sprzedawanego gruntu do ceny budynków i budowli na nim posadowionych, w przypadku, gdy część z nich podlega opodatkowaniu VAT, a część korzysta ze zwolnienia, należy wskazać, iż w praktyce dopuszczalne są różne rozwiązania w tym zakresie, tj. zastosowanie klucza powierzchniowego (udziału powierzchni budynków i budowli podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w ogólnej powierzchni budynków i budowli znajdujących się na tym gruncie) lub klucza wartościowego (udziału wartości budynków i budowli podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w wartości ogółem wszystkich budynków i budowli znajdujących się na tym gruncie). Organy podatkowe potwierdzają prawidłowość obu powyżej wskazanych metod. Istotnym jednak jest, aby przyjęty przez podatnika klucz był rzetelny i miarodajny, a tym samym odzwierciedlał stan faktyczny. Tak też, w przypadku gdy sprzedawane budynki i budowle mają określoną wartość ekonomiczną i użytkową, można zastosować klucz wartościowy, natomiast zastosowanie klucza powierzchniowego jest uzasadnione w przypadku, gdy budynki nie prezentują dla stron transakcji żadnej wartości ekonomicznej lub gdy wartość ta jest zbyt niska. Żaneta Bugla Konsultant ds. podatków Nr 7 / Sierpień

5 Opodatkowanie wspólnika SKA występującego w podwójnej roli akcjonariusza i komplementariusza Sąd: Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach Sygnatura pisma: Wyrok z r., I SA/Gl 1238/12 Podatek dochodowy od osób fizycznych Łączenie w SKA funkcji akcjonariusza i komplementariusza nie modyfikuje obowiązku podatkowego akcjonariusza, który z tytułu otrzymanej dywidendy rozlicza się na zasadach określonych w art. 14 ust. 1 i upit a więc, że jako podatnik ma obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych dopiero w dacie powstania przychodu, za którą na podstawie art. 14 ust. 1i ustawy należy uznać datę wypłaty dywidendy. Podatnik wystąpił o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wyjaśniając, że planuje w przyszłości przekształcić spółkę partnerską w spółkę komandytowo akcyjną, w której posiadałby status zarówno komplementariusza, jak i akcjonariusza. Z tytułu posiadanych akcji Podatnikowi przysługiwałoby prawo do udziału w zyskach, zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych oraz postanowieniami statutu SKA o ile zysk zostanie przeznaczony do podziału przez walne zgromadzenie. Prezentując własne stanowisko wskazał, że ewentualne dochody uzyskiwane przez niego jako akcjonariusza w SKA należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 upit. Dochód z tytułu dywidendy, jako dochód należny, podlegał będzie opodatkowaniu dopiero w momencie podjęcia przez SKA uchwały o wypłacie dywidendy oraz zatwierdzenia jej przez komplementariuszy. Podatnik odwołał się do treści art. 44 ust. 1 oraz ust. 3 upit i stwierdził, że akcjonariusz nie będzie miał obowiązku zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od przychodów z tytułu udziału w SKA kiedy nie zostanie mu w drodze uchwały przyznana dywidenda. Minister Finansów nie zgodził się ze stanowiskiem Podatnika. Organ stwierdził, iż Podatnik będący jednocześnie komplementariuszem oraz akcjonariuszem w SKA, powinien ustalać przychód w momencie uzyskania go przez spółkę, na podstawie prowadzonych przez spółkę ksiąg, stosownie do jego udziału w zysku spółki zarówno w części przypadającej na niego, jako na komplementariusza, jak i akcjonariusza. W konsekwencji, od dochodu uzyskanego z tego tytułu wnioskodawca zobowiązany będzie odprowadzać w trakcie roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy. W wyniku wniesienia skargi WSA przyznał rację podatnikowi i uchylił przedmiotową interpretację. Łączenie funkcji komplementariusza z funkcją akcjonariusza w SKA nie przesądza o tym, że akcjonariusz ma się rozliczać z osiągniętego w spółce dochodu na tych samych zasadach co komplementariusz. Akcjonariusz będący jednocześnie komplementariuszem nie uzyska innego świadczenia z tytułu akcjonariatu jak dywidendę, a to oznacza, że obowiązek podatkowy powstanie u niego z tego tytułu z datą wypłaty dywidendy. Inny pogląd przeczyłby regulacjom prawnym dotyczącym akcjonariusza w SKA a także logice i konstytucyjnej zasadzie równości wobec prawa, ponieważ otrzymując tożsame świadczenie akcjonariusz będący jednocześnie komplementariuszem obciążony byłby innymi obowiązkami podatkowymi, niż inni akcjonariusze. Taka praktyka pozostawałaby z kolei w głębokiej sprzeczności z zasadą państwa prawa. Łączenie w SKA funkcji akcjonariusza i komplementariusza nie modyfikuje obowiązku podatkowego akcjonariusza, który z tytułu otrzymanej dywidendy ma obowiązek odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych dopiero w dacie powstania przychodu, za którą należy uznać datę wypłaty dywidendy. Na marginesie należy wspomnieć, że niestety korzystna linia orzecznicza w tym zakresie kształtująca się już wcześniej dla samych akcjonariuszy SKA, wpłynęła na projektowane przez Ministerstwo Finansów zmiany przewidujące zaliczenie spółek komandytowych oraz spółek komandytowo-akcyjnych do kręgu podatników CIT, tj. opodatkowania ich podatkiem CIT, co dla wspólników innych niż komplementariusze (dla nich bowiem przewidywane jest specjalne zwolnienie) oznaczać będzie podwójne opodatkowanie osiąganych w ramach spółki dochodów. Joanna Oprzalska Młodszy konsultant ds. podatków Nr 7 / Sierpień

6 W celu uzyskania dodatkowych informacji związanych z prezentowanymi treściami prosimy o kontakt pod następującymi adresami Redakcja DMS Tax24: Dział Doradztwa Podatkowego: tax24@dmstax.com ddp@dmstax.com lub telefonicznie: Redaktorem DMS Tax24 jest Jacek Dobrucki, partner w DMS TAX Sp. z o.o. Spółka posiada wszelkie prawa autorskie do niniejszej publikacji. Niniejsza informacja nie stanowi czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy o doradztwie podatkowym. Biuletyn DMS Tax24 ma jedynie charakter informacyjny, a zastosowanie się do jego treści nie może rodzić roszczeń pod adresem jej autorów oraz DMS TAX Sp. z o.o. Cytowanie i/lub rozpowszechnianie treści niniejszego biuletyny jest dozwolone pod warunkiem powołania się na źródło pochodzenia informacji. DMS TAX Sp. z o.o. Spółka Doradztwa Podatkowego ul. Kazimierza Wielkiego Wrocław Spółka jest wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia- Fabrycznej we Wrocławiu VI Wydział Gospodarczy KRS. Kapitał zakładowy wynosi zł i jest w pełni opłacony. KRS ; REGON ; NIP Zarząd: Jacek Dobrucki; Dawid Michalak; Henryk Suchecki. Nr 7 / Sierpień