Pracownia fizyczna dla optyków okularowych. Drgania i fale. Instrukcja dla studentów

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Pracownia fizyczna dla optyków okularowych. Drgania i fale. Instrukcja dla studentów"

Transkrypt

1 Pracownia fizyczna dla optyków okularowych Drgania i fale Instrukcja dla studentów

2 Tematy ćwiczeń I. Wyznaczanie prędkości fal w gumie w funkcji naprężenia II. Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą Quinckego III. Badanie interferencji fal na wodzie, fal akustycznych i świetlnych IV. Badanie zjawisk falowych dla mikrofal

3 I. Wyznaczanie prędkości fal w gumie w funkcji naprężenia Doświadczenie 1. Celem doświadczenia jest wyznaczenie prędkości fal w liniowym ośrodku sprężystym gumie, i jej zależności od naprężenia ośrodka. Metoda: Wzbudzanie poprzecznej fali stojącej o różnych długościach w nici gumowej. Przyrządy: cienka nić gumowa o długości ponad 1 m, generator drgań akustycznych, wibrator głośnik z dźwignią przenoszącą drgania membrany na sznurek gumowy, obciążniki po 50 g. Cienka nić gumowa połączona jednym końcem z dźwignią wibratora jest przerzucona przez bloczek i na drugim końcu obciążona pewną liczbą (m) obciążników. Uruchamiamy generator akustyczny i tak dopasowujemy częstość, by na gumie powstała fala stojąca. Ciągła zmiana częstości prowadzi najpierw do popsucia fali stojącej, a następnie do utworzenia się kolejnej, o innej liczbie (n) połówek. Należy ustawić najdłuższą możliwą falę stojącą, a następnie ok. 3-5 wyższych modów. Po przeprowadzeniu pomiarów dla konkretnego obciążenia powtarzamy je dla innej liczby obciążników (np. dla m= 2,3,4,.) m n λ[m] ν[hz] V [m/s] Wnioski: widzimy, że dla różnych naprężeń sznura otrzymujemy inne wartości prędkości rozchodzenia się fali, przy czym większym naprężeniom odpowiada większa prędkość fali. Wymagania do kolokwium: Fale mechaniczne. Równanie falowe i jego rozwiązanie. Interferencja fal mechanicznych; fala stojąca; energia ruchu falowego. Odbicie i załamanie fali. Dyfrakcja fali. II. Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą Quinckego Metoda: metoda rezonansu akustycznego Zjawisko rezonansu akustycznego występuje wtedy, gdy częstość fali dźwiękowej jest ściśle dopasowana do częstości drgań własnych ciała, do którego fala dźwiękowa dociera. Doświadczenie 2. Celem doświadczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu z wykorzystaniem zjawiska rezonansu akustycznego.

4 Przyrządy: układ naczyń połączonych wąska długa rura szklana połączona gumową rurką z szerokim zbiornikiem z wodą; kamerton i/lub generator zmiennej częstości z głośnikiem. Ustawiamy naczynia z wodą tak, by w wąskiej rurze powierzchnia wody znajdowała się kilkanaście cm od górnego przekroju rury. Następnie (wariant z kamertonem) zbliżamy pudło kamertonu do wylotu rury, uderzamy w kamerton i nasłuchujemy. W tym czasie też powoli opuszczamy w dół szerokie naczynie z wodą, a dzięki mechanizmowi naczyń połączonych woda w rurze też opada powoli. Jeśli słuchamy uważnie, zauważymy, że przy pewnej wysokości h słupa powietrza w rurze usłyszymy wyraźne wzmocnienie dźwięku. Fala głosowa odbija się od powierzchni wody i przy odpowiedniej wysokości słupa powietrza powstaje fala stojąca. Na powierzchni wody w rurze powstaje węzeł, a w otwartym końcu rury strzałka. Między powierzchnią wody i krawędzią rury tworzy się (¼ +n/2) długości fali. Wariant z generatorem zmiennej częstości: nad ujściem rury przymocowujemy głośnik połączony z generatorem. Wybieramy jakąś wysokość słupa powietrza w rurze i nie zmieniamy jej podczas trwania doświadczenia, zmieniamy za to podawaną z generatora częstość dźwięku. Podobnie jak w poprzedniej wersji, gdy w słupie powietrza zmieści się (¼ +n/2) długości fali, usłyszymy wzmocnienie. Pomiar wysokości słupa powietrza i częstości, przy której dostajemy wzmocnienie, pozwala wyznaczyć prędkość dźwięku w powietrzu. Tabela pomiarowa Wysokość słupa powietrza, h[m] Częstość dźwięku ν[hz] Prędkość dźwięku w powietrzu, v[m/s] Wnioski: powstające na skutek zjawiska rezonansu wzmocnienie dźwięku pozwala przy stałej wysokości słupa powietrza wyznaczyć częstość dźwięku, a zatem i prędkość rozchodzenia się w powietrzu. W wariancie z kamertonem zjawisko rezonansu wybiera odpowiednią wysokość słupa powietrza. Wymagania do kolokwium: Fala głosowa. Fala stojąca. Zjawisko rezonansu akustycznego. III. Badanie interferencji fal na wodzie, fal akustycznych i świetlnych Doświadczenie 3. Obserwacja fal akustycznych za pomocą oscyloskopu Cel doświadczenia: zapoznanie się z cechami charakterystycznymi dźwięku i różnymi źródłami dźwięku. Przyrządy: mikrofon, oscyloskop, kamerton i inne źródła dźwięku Podłączamy mikrofon do oscyloskopu. Zbliżamy do mikrofonu kolejno drgający kamerton, głośnik połączony z generatorem akustycznym ustawionym na jakąś określoną częstość, i obserwujemy na ekranie wykres w postaci sinusoidy. Następnie wypowiadamy do mikrofonu samogłoski lub próbujemy śpiewać. Obserwujemy nieregularny kształt wykresu. Doświadczenie 4. Badanie fal na wodzie Cel doświadczenia: obserwacja typowych zjawisk falowych na powierzchni wody

5 Przyrządy: wanienka do fal ze szklanym dnem i podświetlaczem, generator akustyczny, wibrator (głośnik z dźwigienką) do wzbudzania fal, przeszkody, zwierciadło wklęsło-wypukłe Nalewamy do wanienki wodę (niewiele, tak, by grubość warstwy nie przekraczała 1,5 cm, gdyż obserwować będziemy fale powierzchniowe). Ustawiamy nad powierzchnią wody kolejno: jeden wibrator z prawie punktowym zakończeniem (fala kołowa z pojedynczego źródła), dwa wibratory w tej samej fazie (interferencja z dwóch źródeł spójnych), wibrator z poziomą linijką (fala płaska). Wibrator podłączamy do generatora akustycznego, wybierając na początek małą częstość (kilkanaście Hz). Oglądamy na suficie obrazy, jakie tworzą generowane kolejno fale. W przypadku fali kołowej i fali płaskiej badamy zależność między częstością i długością fali, zmieniając częstość i obserwując (lub może nawet mierząc) odległości między sąsiednimi czołami fal (czyli długość fali). Dla dwóch spójnych źródeł punktowych zachodzi zjawisko interferencji: obserwujemy na przemian jasne wzmocnienia i wygaszenia (tzw. ścieżki spokojnej wody). Gdy ustawimy na drodze fali płaskiej przeszkodę ze szczeliną o szerokości porównywalnej z długością fali, obserwujemy zjawisko dyfrakcji w półpłaszczyźnie za przeszkodą powstaje fala kołowa. Gdy w przeszkodzie zrobimy dwie takie szczeliny jest to odpowiednik doświadczenia Younga za przeszkodą uzyskujemy obraz interferencyjny przypominający ten z przypadku dwóch źródeł punktowych. Gdy umieścimy na drodze fali płaskiej zwierciadło wklęsłe, widzimy zjawisko ogniskowania fali. Możemy zaobserwować też odbicie fali płaskiej (ustawiając linijkę pod katem do kierunku rozchodzenia się fali), a także załamanie na schodku głębokości (zmiana kierunku i prędkości). Wniosek: Dla fal na wodzie możemy zaobserwować większość typowych zjawisk falowych. Doświadczenie 5. Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą interferencji z 2 źródeł Cel doświadczenia: wyznaczenie wartości prędkości dźwięku metoda interferencji z dwóch źródeł Przyrządy: generator akustyczny, dwa głośniki, mikrofon, oscyloskop. Ustawiamy w linii prostej mikrofon (M) i dwa głośniki (G1, G2) w różnych odległościach od mikrofonu. Mikrofon podłączamy do oscyloskopu, a głośniki do generatora w ten sposób, by nie było między nimi początkowej różnicy faz. Jeden z nich stoi nieruchomo, a drugi przesuwamy po wspólnej osi M-G1-G2. Obserwujemy w tym czasie sygnał na oscyloskopie. Dla pewnych położeń obserwujemy minimum sygnału. Zanotujmy dwa sąsiednie położenia x 1 i x 2 głośnika przesuwanego, dla których obserwujemy minimum sygnału. Odległość między tymi położeniami jest funkcją (jaką?) długości fali wysyłanej przez głośniki. Pomiar wartości Δ = x 2 -x 1 i zapisanie częstości podawanej z generatora pozwala na wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu ze wzoru V = ν λ. Tabela pomiarowa Δ [m] λ[m] ν[hz] v[m/s]

6 Uwaga: warto się najpierw zastanowić, przy jakich wartościach częstości należy pracować, a następnie wykonać pomiar dla 2-3 różnych częstości. Doświadczenie 6. Interferencja światła na podwójnej szczelinie wyznaczanie długości fali świetlnej Cel doświadczenia: wykorzystanie obrazu interferencyjnego do wyznaczenia długości fali świetlnej Przyrządy: płytka z podwójna szczeliną, laser czerwony, laser zielony, przymiar W wiązkę światła laserowego wstawiamy prostopadle płytkę z dwiema szczelinami. Szczeliny mają szerokość 0,03 mm każda, a ich środki odległe są o 0,06 mm. Na ekranie odległym o kilka metrów od płytki ze szczelinami obserwujemy obraz dyfrakcyjny układ maksimów i minimów. Na podstawie parametrów układu szczelin i ich odległości od ekranu możemy wyznaczyć długość fali światła laserowego. Posłużymy się w tym celu wzorem d sinθ = nλ, gdzie d jest odległością między środkami szczelin, n rzędem ugięcia, θ kątem, pod jakim widzimy maksimum danego rzędu, a λ poszukiwaną długością fali. Dla małych kątów θ sinθ tg θ; tg θ = x / L, gdzie x jest odległością między centralnym (zerowym) maksimum i pierwszym maksimum, a L - odległością między płaszczyzną szczelin i ekranem. Barwa światła Tabel a pomiarowa n d[m] x[m] L [ m] λ[m ] Wymagania do kolokwium: Fale mechaniczne; równanie falowe i jego rozwiązanie. Interferencja fal mechanicznych; fala stojąca, energia ruchu falowego. Fale elektromagnetyczne; energia fali elektromagnetycznej. Zjawiska odbicia i załamania światła. Interferencja światła, spójność światła. Dyfrakcja na szczelinie. Siatka dyfrakcyjna. IV. Badanie zjawisk falowych dla mikrofal Mikrofale są falami elektromagnetycznymi o długościach z przedziału 10-4 m 0,1 m. Poniższe doświadczenia pozwolą dostrzec ich naturę falową. Zauważyliśmy, że w przypadku fal mechanicznych widzimy odkształcenia ośrodka, w przypadku fali świetlnej natomiast w przypadku mikrofal musimy widzimy barwy i strukturę interferencyjną, uciekać się do innego rodzaju detektorów. Uwagi techniczne: w skład używanego przez nas zestawu firmy PASCO wchodzi nadajnik emitujący mikrofale o długości 2,85 cm, odbiornik z miernikiem natężenia i wiele elementów pomocniczych (ekrany, płytki półprzepuszczalne, polaryzatory, pryzmat, układ

7 szyn z kątomierzem (goniometr) i podstawki do łatwego przesuwania elementów układu. Zarówno w nadajniku, jak i odbiorniku znajdują się diody nieliniowe elementy delikatne i kosztowne. Nie należy więc używać zbyt dużych wzmocnień i przed włączeniem zasilania pokazać układ prowadzącemu. W czasie pracy nadajnika nie należy patrzeć wprost w tubę anteny. Doświadczenie 7. Badanie związku między kątem padania i kątem odbicia Cel doświadczenia: sprawdzenie, czy dla mikrofal kąt padania jest równy kątowi odbicia, jak to ma miejsce w przypadku fal mechanicznych i świetlnych. Równość kąta padania i kąta odbicia, którą w optyce geometrycznej znamy jako prawo Snella, jest przejawem ogólniejszego prawa zasady najkrótszego czasu. Przyrządy: nadajnik i odbiornik mikrofal, ekran metalowy z obrotowa podstawką, goniometr Zestawiamy przyrządy jak na rys. 7.1(przy zestawie). Włączamy zasilanie nadajnika i ustawiamy pokrętło natężenia na wartość 3X. Identyfikujemy kąt padania α i kąt odbicia β (rys.7.2 przy zestawie). Ustawiamy obrotową podstawkę tak, by kąt padania równy był 45. Następnie bez poruszania nadajnika lub odbiornika obracamy ruchome ramię goniometru tak, aby dostać maksimum sygnału. Kąt między osią anteny odbiornika i prostą prostopadłą do płaszczyzny ekranu odbijającego nazywamy kątem odbicia. Dla każdego z podanych w poniższej tabeli kątów padania mierzymy kąt odbicia. Tabela pomiarowa Kąt padania α[º] Kąt odbicia β[º] Wniosek: Kąt padania równy jest kątowi odbicia również dla mikrofal (poza największym kątem dlaczego?). Doświadczenie 8. Załamanie mikrofal w pryzmacie Gdy biegnąca po linii prostej fala elektromagnetyczna pada na granicę dwóch różnych ośrodków, kierunek jej rozchodzenia zmienia się (wyjątek gdy pada na granicę pod kątem prostym), czyli fala ulega załamaniu. Związek kąta padania z kątem załamania możemy zapisać jako (prawo załamania) n 1 sin α = n 2 sin β;

8 Kąt padania α jest kątem między kierunkiem rozchodzenia się fali padającej i normalną do granicy ośrodków, a kąt załamania β jest odpowiednim kątem dla fali załamanej. Każdy materiał (ośrodek) można opisać liczbą n, zwaną współczynnikiem załamania. Liczba ta jest równa stosunkowi prędkości fal elektromagnetycznych w próżni i w rozważanym ośrodku. Różnica prędkości, a więc i różnica współczynników załamania po obydwu stronach granicy powoduje zmianę kierunku załamanie fali elektromagnetycznej. Cel doświadczenia: wyznaczenie współczynnika załamania mikrofal w granulkach styrenowych Przyrządy: nadajnik, odbiornik, goniometr, stolik obrotowy, styropianowe naczynie w kształcie pryzmatu wypełnione granulkami z pianki styrenowej. Ustawiamy na obrotowym stoliku między nadajnikiem i odbiornikiem pryzmat wypełniony granulkami. Dla uproszczenia ustawiamy ściankę pryzmatu najbliższą nadajnikowi prostopadle do kierunku wiązki. Obracamy ruchome ramię goniometru i znajdujemy kąt θ, dla którego zarejestrowany sygnał jest najsilniejszy. Kąt θ odczytujemy bezpośrednio na kątomierzu goniometru, natomiast kąt łamiący α pryzmatu należy odczytać na jakimś innym kątomierzu. Ostatecznie β = θ + α. Teraz możemy wyznaczyć współczynnik załamania granulek względem powietrza. Tabela pomiarowa θ [º] α [º] β [º] n 1 / n 2 Doświadczenie 9. Polaryzacja mikrofal Mikrofale wysyłane przez nasz nadajnik są liniowo spolaryzowane wzdłuż osi diody nadawczej, to znaczy, że gdy promieniowanie rozchodzi się w przestrzeni, pole elektryczne w fali elektromagnetycznej jest stale ustawione równolegle do osi diody. Gdyby teraz dioda detektora była ustawiona pod kątem θ do diody nadajnika, wówczas detektor zarejestrowałby tylko składową pola elektrycznego padającej fali wzdłuż osi detektora. Cel doświadczenia: badanie zjawiska polaryzacji z zastosowaniem polaryzatora do zmiany polaryzacji mikrofal. Przyrządy: nadajnik, odbiornik, polaryzator, podstawka, goniometr Ustawiamy nadajnik na wprost odbiornika (obie anteny mają tę sama polaryzację), a czułość odbiornika tak, by uzyskać prawie maksymalne wskazanie miernika. Następnie stopniowo obracamy anteną odbiornika co 10 i zapisujemy wskazania miernika.

9 Tabela pomiarowa Kąt ustawienia odbiornika θ[ ] Odczyt miernika Kąt ustawienia odbiornika θ[ ] Odczyt miernika Część druga: ustawiamy teraz anteny nadajnika i odbiornika pod kątem 0, a między nadajnik i odbiornik wstawiamy polaryzator. Dla wybranych wartości kątów ustawienia szczelin polaryzatora względem poziomu zapisujemy odczyty miernika: Tabela pomiarowa Kąt ustawienia szczelin polaryzatora, φ[ ] 0 (poziomo) 22, ,7 90 (pionowo) Odczyt miernika Na podstawie danych z powyższej tabeli przedyskutujcie wpływ polaryzatora na padające mikrofale. Doświadczenie 10. Interferencja na podwójnej szczelinie Doświadczenie to jest analogiem doświadczenia Younga dla fal świetlnych, ale tym razem w zakresie mikrofal. Natężenie fali za przeszkodą ze szczelinami zależy od kąta θ, pod którym detektor odbiornika widzi układ szczelin. Oczekujemy, podobnie jak dla fal świetlnych i fal na wodzie, pojawienia się minimów i maksimów interferencyjnych. Dla dwóch wąskich szczelin oddalonych o d maksima pojawią się pod kątami θ spełniającymi warunek d sinθ = n λ, gdzie, podobnie jak w doświadczeniu 6, λ oznacza długość fali, a n rząd ugięcia.

10 Przyrządy: nadajnik i odbiornik mikrofal, płytka z podwójną szczeliną zbudowaną z podstawki, dwóch metalowych ekranów i węższej (szerokość 6 cm) lub szerszej (szerokość 9 cm) płytki rozdzielającej. Ustawiamy na wprost siebie nadajnik i odbiornik, a między nimi, najlepiej w połowie odległości, prostopadle płytkę z dwiema szczelinami (rys.10.1 i 10.2 przy zestawie). Rekomendowana szerokość szczeliny wynosi ok.1,5 cm. Pokrętło odbiornika ustawiamy tak, żeby odczyt wynosił 1,0. Następnie systematycznie zmieniamy kąt θ, pod jakim detektor widzi szczelinę, i zapisujemy w tabeli. Tabela pomiarowa Kąt θ[º] Odczyt miernika Kąt θ[º] Odczyt miernika Następnie należy sporządzić wykres zależności odczytu miernika od kąta θ i zinterpretować go. Doświadczenie 11. Interferometr Michelsona Interferometr Michelsona rozdziela pojedynczą falę, a następnie doprowadza do połączenia składowych tak, że nakładają się dając obraz interferencyjny. Cel doświadczenia: wyznaczenie długości fali za pomocą interferometru. Przyrządy: nadajnik, odbiornik, dwie płytki odbijające, płytka półprzepuszczalna, goniometr. Ą serię pomiarów robimy dla innego początkowego położenia płytki odbijaja: W narożach kwadratu ustawiamy nadajnik, odbiornik, dwie płytki odbijające A i B, a w środku płytkę półprzepuszczalną C (rys.11.1 przy zestawie). Fale biegną od nadajnika do odbiornika po dwóch różnych drogach. Jedna po drodze nadajnik C A C odbiornik, druga zaś po drodze nadajnik -- C B odbiornik. Gdy te dwie fale docierają do odbiornika w tej samej fazie, obserwujemy maksimum sygnału. Gdy przesuniemy jedną z płytek obijających, długość drogi jednej z fal się zmienia, zmienia się faza, z którą dociera do odbiornika, i tracimy maksimum. Przesunięcie o λ/2 spowoduje zmianę fazy jednej z fal o 360, więc miernik po przejściu przez minimum wskaże znowu maksimum. Włączamy nadajnik i odbiornik. Przesuwamy odbijająca płytkę A wzdłuż ramienia goniometru i obserwujemy minima i maksima odczytu miernika. Ustawiamy A w położeniu dającym maksimum odczytu. Zapisujemy położenie A na ramieniu goniometru: X 1 =... Obserwując miernik odsuwamy A od płytki C, tak, żeby odczyt przeszedł przez 10 minimów i wrócił do maksimum. Zapisujemy liczbę n minimów i nowe położenie A:

11 n =... X 2 =... Z tych pomiarów wyznaczamy długość fali, λ. Następną serię pomiarów robimy dla innego początkowego położenia płytki odbijającej A. Wymagania do kolokwium: Fale elektromagnetyczne. Energia fali elektromagnetycznej. Zjawisko odbicia, załamania, dyspersja materiałowa współczynnika załamania światła. Opis stanu i stopnia polaryzacji fali świetlnej. Metody otrzymywania światła spolaryzowanego. Interferencja światła, spójność światła. Literatura pomocnicza do wszystkich ćwiczeń bloku tematycznego Drgania i fale : D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy Fizyki, t.2 (rozdz. 17 i 18) i 4 (rozdz. 34,36 i 37) Wydawnictwo Naukowe PWN

12

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL X L Rys. 1 Schemat układu doświadczalnego. Fala elektromagnetyczna (światło, mikrofale) po przejściu przez dwie blisko położone (odległe o d) szczeliny

Bardziej szczegółowo

BADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA

BADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA ZDNIE 11 BDNIE INTERFERENCJI MIKROFL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSON 1. UKŁD DOŚWIDCZLNY nadajnik mikrofal odbiornik mikrofal 2 reflektory płytka półprzepuszczalna prowadnice do ustawienia reflektorów

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ QUINCKEGO I KUNDTA

WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ QUINCKEGO I KUNDTA I PRACOWNIA FIZYCZNA, INSTYTUT FIZYKI UMK, TORUŃ Instrukcja do ćwiczenia nr 4 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ QUINCKEGO I KUNDTA 1. Cel ćwiczenia Ćwiczenie składa się z dwóch części. Celem pierwszej

Bardziej szczegółowo

OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach.

OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach. OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach. Zagadnienia, które należy znać przed wykonaniem ćwiczenia: Dyfrakcja światła to zjawisko fizyczne zmiany kierunku rozchodzenia

Bardziej szczegółowo

WYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE

WYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE W S E i Z W WARSZAWIE WYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE Ćwiczenie Nr 2 Temat: WYZNACZNIE CZĘSTOŚCI DRGAŃ WIDEŁEK STROIKOWYCH METODĄ REZONANSU Warszawa 2009 1 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU ZA POMOCĄ

Bardziej szczegółowo

Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu

Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu Ruch falowy Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu Fala rozchodzi się w przestrzeni niosąc ze sobą energię, ale niekoniecznie musi

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła Ćwiczenie O3 Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła O3.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali

Bardziej szczegółowo

POMIAR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONANSU I METODĄ SKŁADANIA DRGAŃ WZAJEMNIE PROSTOPADŁYCH

POMIAR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONANSU I METODĄ SKŁADANIA DRGAŃ WZAJEMNIE PROSTOPADŁYCH Ćwiczenie 5 POMIR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONNSU I METODĄ SKŁDNI DRGŃ WZJEMNIE PROSTOPDŁYCH 5.. Wiadomości ogólne 5... Pomiar prędkości dźwięku metodą rezonansu Wyznaczanie prędkości dźwięku metodą

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej

Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło widzialne jest to promieniowanie elektromagnetyczne (zaburzenie poła elektromagnetycznego rozchodzące

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie wartości współczynnika załamania

Wyznaczanie wartości współczynnika załamania Grzegorz F. Wojewoda Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 1 Bydgoszcz Wyznaczanie wartości współczynnika załamania Jest dobrze! Nareszcie można sprawdzić doświadczalnie wartości współczynników załamania

Bardziej szczegółowo

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę OPTYKA FALOWA W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę falową. W roku 8 Thomas Young wykonał doświadczenie, które pozwoliło wyznaczyć długość fali światła.

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki"

Ćwiczenie: Zagadnienia optyki Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki" Opracowane w ramach projektu: "Wirtualne Laboratoria Fizyczne nowoczesną metodą nauczania realizowanego przez Warszawską Wyższą Szkołę Informatyki. Zakres ćwiczenia: 1.

Bardziej szczegółowo

Badanie widma fali akustycznej

Badanie widma fali akustycznej Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 30 III 2009 Nr. ćwiczenia: 122 Temat ćwiczenia: Badanie widma fali akustycznej Nr. studenta:... Nr. albumu: 150875

Bardziej szczegółowo

Prawa optyki geometrycznej

Prawa optyki geometrycznej Optyka Podstawowe pojęcia Światłem nazywamy fale elektromagnetyczne, o długościach, na które reaguje oko ludzkie, tzn. 380-780 nm. O falowych własnościach światła świadczą takie zjawiska, jak ugięcie (dyfrakcja)

Bardziej szczegółowo

Interferencja. Dyfrakcja.

Interferencja. Dyfrakcja. Interferencja. Dyfrakcja. Wykład 8 Wrocław University of Technology 05-05-0 Światło jako fala Zasada Huygensa: Wszystkie punkty czoła fali zachowują się jak punktowe źródła elementarnych kulistych fal

Bardziej szczegółowo

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza

Bardziej szczegółowo

Natura światła. W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton

Natura światła. W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton Natura światła W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton W swojej pracy naukowej najpierw zajmował się optyką. Pierwsze sukcesy odniósł właśnie w optyce, konstruując

Bardziej szczegółowo

4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)

4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2) Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)185 4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2) Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu

Bardziej szczegółowo

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska Podstawy fizyki Wykład 11 Dr Piotr Sitarek Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska D. Halliday, R. Resnick, J.Walker: Podstawy Fizyki, tom 3, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2003. K.Sierański, K.Jezierski,

Bardziej szczegółowo

Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej.

Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej. POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW LABORATORIUM Z FIZYKI Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej. Wprowadzenie Przy opisie zjawisk takich

Bardziej szczegółowo

Wykład 17: Optyka falowa cz.2.

Wykład 17: Optyka falowa cz.2. Wykład 17: Optyka falowa cz.2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Interferencja w cienkich warstwach Załamanie

Bardziej szczegółowo

Problemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.

Problemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła. . Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła. Rozwiązywanie zadań wykorzystujących poznane prawa I LO im. Stefana Żeromskiego w Lęborku 27 luty 2012 Dyfrakcja światła laserowego

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL

LABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL Projekt Plan rozwoju Politechniki Częstochowskiej współfinansowany ze środków UNII EUROPEJSKIEJ w ramach EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO Numer Projektu: POKL.4.1.1--59/8 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII

Bardziej szczegółowo

Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła

Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła Politechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki wykład 8

Podstawy fizyki wykład 8 Podstawy fizyki wykład 8 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Optyka geometryczna Polaryzacja Odbicie zwierciadła Załamanie soczewki Optyka falowa Interferencja Dyfrakcja światła D.

Bardziej szczegółowo

Fizyka elektryczność i magnetyzm

Fizyka elektryczność i magnetyzm Fizyka elektryczność i magnetyzm W5 5. Wybrane zagadnienia z optyki 5.1. Światło jako część widma fal elektromagnetycznych. Fale elektromagnetyczne, które współczesny człowiek potrafi wytwarzać, i wykorzystywać

Bardziej szczegółowo

Wykład XIV. wiatła. Younga. Younga. Doświadczenie. Younga

Wykład XIV. wiatła. Younga. Younga. Doświadczenie. Younga Wykład XIV Poglądy na naturęświat wiatła Dyfrakcja i interferencja światła rozwój poglądów na naturę światła doświadczenie spójność światła interferencja w cienkich warstwach interferometr Michelsona dyfrakcja

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie prędkości dźwięku

Wyznaczanie prędkości dźwięku Wyznaczanie prędkości dźwięku OPRACOWANIE Jak można wyznaczyć prędkość dźwięku? Wyznaczanie prędkości dźwięku metody doświadczalne. Prędkość dźwięku w powietrzu wynosi około 330 m/s. Dokładniejsze jej

Bardziej szczegółowo

PIERWSZA PRACOWNIA FIZYCZNA Ćwiczenie nr 64 BADANIE MIKROFAL opracowanie: Marcin Dębski, I. Gorczyńska

PIERWSZA PRACOWNIA FIZYCZNA Ćwiczenie nr 64 BADANIE MIKROFAL opracowanie: Marcin Dębski, I. Gorczyńska PIERWSZA PRACOWNIA FIZYCZNA Ćwiczenie nr 64 BAANIE MIKROFAL opracowanie: Marcin ębski, I. Gorczyńska 1. Przediot zadania: fale elektroagnetyczne. 2. Cel zadania: badanie praw rządzących propagacją fali

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie metody

Bardziej szczegółowo

Wykład FIZYKA II 8. Optyka falowa Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ Nakładanie się fal nazywamy ogólnie superpozycją. Nakładanie

Bardziej szczegółowo

Rys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.

Rys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P. Ćwiczenie 4 Doświadczenie interferencyjne Younga Wprowadzenie teoretyczne Charakterystyczną cechą fal jest ich zdolność do interferencji. Światło jako fala elektromagnetyczna również może interferować.

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ ĆWICZENIE 84 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ Cel ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali emisji lasera lub innego źródła światła monochromatycznego, wyznaczenie stałej siatki

Bardziej szczegółowo

Badanie zjawisk optycznych przy użyciu zestawu Laser Kit

Badanie zjawisk optycznych przy użyciu zestawu Laser Kit LABORATORIUM OPTOELEKTRONIKI Ćwiczenie 5 Badanie zjawisk optycznych przy użyciu zestawu Laser Kit Cel ćwiczenia: Zapoznanie studentów ze zjawiskami optycznymi. Badane elementy: Zestaw ćwiczeniowy Laser

Bardziej szczegółowo

Falowa natura światła

Falowa natura światła Falowa natura światła Christiaan Huygens Thomas Young James Clerk Maxwell Światło jest falą elektromagnetyczną Barwa światło zależy od jej długości (częstości). Optyka geometryczna Optyka geometryczna

Bardziej szczegółowo

BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA

BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA Celem ćwiczenia jest: BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA 1. poznanie podstawowych właściwości interferometru z podziałem czoła fali w oświetleniu monochromatycznym i świetle białym, 2. demonstracja możliwości

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki Zakład Optoelektroniki

Politechnika Warszawska Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki Zakład Optoelektroniki Politechnika Warszawska Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki Zakład Optoelektroniki LASEROWY POMIAR ODLEGŁOŚCI INTERFEROMETREM MICHELSONA Instrukcja wykonawcza do ćwiczenia laboratoryjnego ćwiczenie

Bardziej szczegółowo

Dyfrakcja. interferencja światła. dr inż. Romuald Kędzierski

Dyfrakcja. interferencja światła. dr inż. Romuald Kędzierski Dyfrakcja i interferencja światła. dr inż. Romuald Kędzierski Zasada Huygensa - przypomnienie Każdy punkt ośrodka, do którego dotarło czoło fali można uważać za źródło nowej fali kulistej. Fale te zwane

Bardziej szczegółowo

WŁASNOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH: INTERFERENCJA, DYFRAKCJA, POLARYZACJA

WŁASNOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH: INTERFERENCJA, DYFRAKCJA, POLARYZACJA WŁASNOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH: INTERFERENCJA, DYFRAKCJA, POLARYZACJA 1. Interferencja fal z dwóch źródeł 2. Fale koherentne i niekoherentne 3. Interferencja fal z wielu źródeł 4. Zasada Huygensa 5.

Bardziej szczegółowo

Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów

Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów Wykład VI Fale t t + Dt Rodzaje fal 1. Fale mechaniczne 2. Fale elektromagnetyczne 3. Fale materii dyfrakcja elektronów Fala podłużna v Przemieszczenia elementów spirali ( w prawo i w lewo) są równoległe

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie współczynnika załamania światła

Wyznaczanie współczynnika załamania światła Ćwiczenie O2 Wyznaczanie współczynnika załamania światła O2.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie współczynnika załamania światła dla przeźroczystych, płaskorównoległych płytek wykonanych z

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 6 Temat: Wyznaczenie stałej siatki dyfrakcyjnej i dyfrakcja światła na otworach kwadratowych i okrągłych. 1. Wprowadzenie Fale

Bardziej szczegółowo

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa Metody Optyczne w Technice Wykład 5 nterferometria laserowa Promieniowanie laserowe Wiązka monochromatyczna Duża koherencja przestrzenna i czasowa Niewielka rozbieżność wiązki Duża moc Największa możliwa

Bardziej szczegółowo

Projekt efizyka. Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponadgimnazjalnych. Rura Kundta. Ćwiczenie wirtualne. Marcin Zaremba

Projekt efizyka. Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponadgimnazjalnych. Rura Kundta. Ćwiczenie wirtualne. Marcin Zaremba Projekt efizyka Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponadgimnazjalnych. Rura Kundta Ćwiczenie wirtualne Marcin Zaremba 2015-03-31 Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach

Bardziej szczegółowo

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - http://fizyka.dk - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - http://fizyka.dk - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura 12. Fale elektromagnetyczne zadania z arkusza I 12.5 12.1 12.6 12.2 12.7 12.8 12.9 12.3 12.10 12.4 12.11 12. Fale elektromagnetyczne - 1 - 12.12 12.20 12.13 12.14 12.21 12.22 12.15 12.23 12.16 12.24 12.17

Bardziej szczegółowo

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT Laboratorium techniki laserowej Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdaoska Gdańsk 006 1.Wstęp Rozwój techniki optoelektronicznej spowodował poszukiwania nowych materiałów

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu

Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu Imię i Nazwisko... Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu Opracowanie: Piotr Wróbel 1. Cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu, metodą różnicy czasu przelotu. Drgania

Bardziej szczegółowo

18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J

18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J 18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J P R A C O W N I A F I Z Y K I Ćw. 18. Wyznaczanie długości fal świetlnych diody laserowej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło jest promieniowaniem

Bardziej szczegółowo

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 3 Temat: Efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą modulowania zmiany polaryzacji światła oraz

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0.. Nazwisko... Data... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień tyg.... Godzina... Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa Początkowa wartość kąta 0.. 1 25 49 2 26 50 3 27 51 4 28 52 5 29 53 6 30 54

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego

Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego Ćwiczenie O5 Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego O5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wykorzystanie zjawiska dyfrakcji i interferencji światła do wyznaczenia rozmiarów

Bardziej szczegółowo

Krzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi

Krzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi Krzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi Cele ćwiczenia Praktyczne zapoznanie się ze zjawiskiem interferencji fal akustycznych Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych

Bardziej szczegółowo

BADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA

BADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA BADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA Celem ćwiczenia jest: 1. demonstracja dużej liczby prążków w interferometrze Lloyda z oświetleniem monochromatycznym,

Bardziej szczegółowo

Aby nie uszkodzić głowicy dźwiękowej, nie wolno stosować amplitudy większej niż 2000 mv.

Aby nie uszkodzić głowicy dźwiękowej, nie wolno stosować amplitudy większej niż 2000 mv. Tematy powiązane Fale poprzeczne i podłużne, długość fali, amplituda, częstotliwość, przesunięcie fazowe, interferencja, prędkość dźwięku w powietrzu, głośność, prawo Webera-Fechnera. Podstawy Jeśli fala

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 41 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO. Wprowadzenie teoretyczne

ĆWICZENIE 41 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO. Wprowadzenie teoretyczne ĆWICZENIE 4 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO Wprowadzenie teoretyczne Rys. Promień przechodzący przez pryzmat ulega dwukrotnemu załamaniu na jego powierzchniach bocznych i odchyleniu o kąt δ. Jeżeli

Bardziej szczegółowo

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 4 Temat: Modulacja światła laserowego: efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą

Bardziej szczegółowo

Wykład FIZYKA II. 8. Optyka falowa

Wykład FIZYKA II. 8. Optyka falowa Wykład FIZYKA II 8. Optyka falowa Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka.html

Bardziej szczegółowo

Wykład 16: Optyka falowa

Wykład 16: Optyka falowa Wykład 16: Optyka falowa Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza falowa

Bardziej szczegółowo

Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia

Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia Dyfrakcja 1 Dyfrakcja Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia uginanie na szczelinie uginanie na krawędziach przedmiotów

Bardziej szczegółowo

SCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM. Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości.

SCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM. Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości. SCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości. Prowadzący: mgr Iwona Rucińska nauczyciel fizyki, INFORMACJE OGÓLNE

Bardziej szczegółowo

BADANIE PODŁUŻNYCH FAL DŹWIĘKOWYCH W PRĘTACH

BADANIE PODŁUŻNYCH FAL DŹWIĘKOWYCH W PRĘTACH Ćwiczenie 4 BADANIE PODŁUŻNYCH FAL DŹWIĘKOWYCH W PRĘTACH 4.1. Wiadomości ogólne 4.1.1. Równanie podłużnej fali dźwiękowej i jej prędkość w prętach Rozważmy pręt o powierzchni A kołowego przekroju poprzecznego.

Bardziej szczegółowo

Badanie roli pudła rezonansowego za pomocą konsoli pomiarowej CoachLab II

Badanie roli pudła rezonansowego za pomocą konsoli pomiarowej CoachLab II 52 FOTON 99, Zima 27 Badanie roli pudła rezonansowego za pomocą konsoli pomiarowej CoachLab II Bogdan Bogacz Pracownia Technicznych Środków Nauczania Zakład Metodyki Nauczania i Metodologii Fizyki Instytut

Bardziej szczegółowo

2.6.3 Interferencja fal.

2.6.3 Interferencja fal. RUCH FALOWY 1.6.3 Interferencja fal. Pojęcie interferencja odnosi się do fizycznych efektów nie zakłóconego nakładania się dwóch lub więcej ciągów falowych. Doświadczenie uczy, że fale mogą przebiegać

Bardziej szczegółowo

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 5 Temat: Interferometr Michelsona 7.. Cel i zakres ćwiczenia 7 INTERFEROMETR MICHELSONA Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z budową i

Bardziej szczegółowo

Na ostatnim wykładzie

Na ostatnim wykładzie Na ostatnim wykładzie Falę elektromagnetyczną możemy przedstawić podając jej kierunek rozchodzenia się (promień) albo czoła fali (umowne powierzchnie, na których wartość natężenia pola elektrycznego jest

Bardziej szczegółowo

Interferencja i dyfrakcja

Interferencja i dyfrakcja Podręcznik zeszyt ćwiczeń dla uczniów Interferencja i dyfrakcja Politechnika Gdańska, Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej ul. Narutowicza 11/12, 80-233 Gdańsk, tel. +48 58 348 63 70 http://e-doswiadczenia.mif.pg.gda.pl

Bardziej szczegółowo

Laboratorium TECHNIKI LASEROWEJ. Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny

Laboratorium TECHNIKI LASEROWEJ. Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny Laboratorium TECHNIKI LASEROWEJ Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny Katedra Metrologii i Optoelektroniki WETI Politechnika Gdańska Gdańsk 2018 1. Wstęp Ogromne zapotrzebowanie na informację oraz dynamiczny

Bardziej szczegółowo

Temat: Pomiar współczynnika załamania światła w gazie za pomocą interferometru Michelsona

Temat: Pomiar współczynnika załamania światła w gazie za pomocą interferometru Michelsona Ćwiczenie Nr 450. Temat: Pomiar współczynnika załamania światła w gazie za pomocą interferometru Michelsona 1.iteratura: a) D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki 4, PWN, W-wa b) I. W. Sawieliew

Bardziej szczegółowo

6.4. Dyfrakcja fal mechanicznych.

6.4. Dyfrakcja fal mechanicznych. 6.4. Dyfrakcja fal mechanicznych. W danym ośrodku fale rozchodzą soę po liniach prostych. Gdy jednak fala trafi na jakąś przeszkodę, kierunek jej rozchodzenia się ulega na ogół zmianie. Zmienia się też

Bardziej szczegółowo

Wykład 16: Optyka falowa

Wykład 16: Optyka falowa Wykład 16: Optyka falowa Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza

Bardziej szczegółowo

Prowadzący: Kamil Fedus pokój nr 569 lub 2.20 COK konsultacje: środy

Prowadzący: Kamil Fedus pokój nr 569 lub 2.20 COK konsultacje: środy Prowadzący: Kamil Fedus pokój nr 569 lub 2.20 COK konsultacje: środy 12 00-14 00 e-mail: kamil@fizyka.umk.pl Istotne informacje 20 spotkań (40 godzin lekcyjnych) wtorki (s. 22, 08:00-10:00), środy (s.

Bardziej szczegółowo

5.1. Powstawanie i rozchodzenie się fal mechanicznych.

5.1. Powstawanie i rozchodzenie się fal mechanicznych. 5. Fale mechaniczne 5.1. Powstawanie i rozchodzenie się fal mechanicznych. Ruch falowy jest zjawiskiem bardzo rozpowszechnionym w przyrodzie. Spotkałeś się z pewnością w życiu codziennym z takimi pojęciami

Bardziej szczegółowo

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 3. Pomiar drgao przy pomocy interferometru Michelsona

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 3. Pomiar drgao przy pomocy interferometru Michelsona Laboratorium techniki laserowej Ćwiczenie 3. Pomiar drgao przy pomocy interferometru Michelsona Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WET, Politechnika Gdaoska Gdańsk 006 1. Wstęp Celem ćwiczenia

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU Cel ćwiczenia: 1. Zapoznanie z budową i zasadą działania mikroskopu optycznego. 2. Wyznaczenie współczynnika załamania

Bardziej szczegółowo

Interferencja i dyfrakcja

Interferencja i dyfrakcja Podręcznik metodyczny dla nauczycieli Interferencja i dyfrakcja Politechnika Gdańska, Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej ul. Narutowicza 11/12, 80-233 Gdańsk, tel. +48 58 348 63 70 http://e-doswiadczenia.mif.pg.gda.pl

Bardziej szczegółowo

40. Międzynarodowa Olimpiada Fizyczna Meksyk, lipca 2009 r. DWÓJŁOMNOŚĆ MIKI

40. Międzynarodowa Olimpiada Fizyczna Meksyk, lipca 2009 r. DWÓJŁOMNOŚĆ MIKI ZADANIE DOŚWIADCZALNE 2 DWÓJŁOMNOŚĆ MIKI W tym doświadczeniu zmierzysz dwójłomność miki (kryształu szeroko używanego w optycznych elementach polaryzujących). WYPOSAŻENIE Oprócz elementów 1), 2) i 3) powinieneś

Bardziej szczegółowo

Fala na sprężynie. Projekt: na ZMN060G CMA Coach Projects\PTSN Coach 6\ Dźwięk\Fala na sprężynie.cma Przykład wyników: Fala na sprężynie.

Fala na sprężynie. Projekt: na ZMN060G CMA Coach Projects\PTSN Coach 6\ Dźwięk\Fala na sprężynie.cma Przykład wyników: Fala na sprężynie. 6COACH 43 Fala na sprężynie Program: Coach 6 Cel ćwiczenia - Pokazanie fali podłużnej i obserwacja odbicia fali od końców sprężyny. (Pomiar prędkości i długości fali). - Rezonans. - Obserwacja fali stojącej

Bardziej szczegółowo

Zjawisko interferencji fal

Zjawisko interferencji fal Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natężenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich

Bardziej szczegółowo

Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego.

Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego. Ćwiczenie 6 Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego. Interferometr Macha-Zehndera Interferometr Macha-Zehndera jest często wykorzystywany

Bardziej szczegółowo

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość. Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali

Bardziej szczegółowo

AKUSTYKA. Matura 2007

AKUSTYKA. Matura 2007 Matura 007 AKUSTYKA Zadanie 3. Wózek (1 pkt) Wózek z nadajnikiem fal ultradźwiękowych, spoczywający w chwili t = 0, zaczyna oddalać się od nieruchomego odbiornika ruchem jednostajnie przyspieszonym. odbiornik

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu

Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: FIZYKA Kod przedmiotu: KS037; KN037; LS037; LN037 Ćwiczenie Nr Wyznaczanie współczynnika załamania

Bardziej szczegółowo

Mierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej. rezonans w rurze.

Mierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej. rezonans w rurze. 1 Mierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej rezonans w rurze. Czas trwania zajęć: 2h Określenie wiedzy i umiejętności wymaganej u uczniów przed przystąpieniem do realizacji zajęć: Uczeń: - opisuje mechanizm

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE PROMIENIA KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA

WYZNACZANIE PROMIENIA KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA Ćwiczenie 81 A. ubica WYZNACZANIE PROMIENIA RZYWIZNY SOCZEWI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA Cel ćwiczenia: poznanie prążków interferencyjnych równej grubości, wykorzystanie tego

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu

Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: MATEMATYKA Z ELEMENTAMI FIZYKI Kod przedmiotu: ISO73; INO73 Ćwiczenie Nr Wyznaczanie współczynnika

Bardziej szczegółowo

OPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz

OPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz OPTYKA Leszek Błaszkieiwcz Ojcem optyki jest Witelon (1230-1314) Zjawisko odbicia fal promień odbity normalna promień padający Leszek Błaszkieiwcz Rys. Zjawisko załamania fal normalna promień padający

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych

Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych Wydział PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH Imię i nazwisko 1. 2. Temat: Rok Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wykonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 25: Interferencja

Bardziej szczegółowo

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość. Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali

Bardziej szczegółowo

MGR 10. Ćw. 1. Badanie polaryzacji światła 2. Wyznaczanie długości fal świetlnych 3. Pokaz zmiany długości fali świetlnej przy użyciu lasera.

MGR 10. Ćw. 1. Badanie polaryzacji światła 2. Wyznaczanie długości fal świetlnych 3. Pokaz zmiany długości fali świetlnej przy użyciu lasera. MGR 10 10. Optyka fizyczna. Dyfrakcja i interferencja światła. Siatka dyfrakcyjna. Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej. Elektromagnetyczna teoria światła. Polaryzacja światła.

Bardziej szczegółowo

36P5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY

36P5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY 36P5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V Drgania Fale Akustyka Optyka geometryczna POZIOM PODSTAWOWY Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod treścią zadania

Bardziej szczegółowo

Zjawisko interferencji fal

Zjawisko interferencji fal Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natężenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 4. Doświadczenie interferencyjne Younga. Rys. 1

Ćwiczenie 4. Doświadczenie interferencyjne Younga. Rys. 1 Ćwiczenie 4 Doświadczenie interferencyjne Younga Wprowadzenie teoretyczne Charakterystyczną cechą fal jest ich zdolność do interferencji. Światło jako fala elektromagnetyczna również może interferować.

Bardziej szczegółowo

Karta pracy do doświadczeń

Karta pracy do doświadczeń 1 Karta pracy do doświadczeń UWAGA: Pola z poleceniami zapisanymi niebieską czcionką i ramkami z przerywaną linią wypełniają uczniowie uczestniczący w zajęciach. A. Temat w formie pytania badawczego lub

Bardziej szczegółowo

Podstawy fizyki wykład 7

Podstawy fizyki wykład 7 Podstawy fizyki wykład 7 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Drgania Drgania i fale Drgania harmoniczne Siła sprężysta Energia drgań Składanie drgań Drgania tłumione i wymuszone Fale

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Światłowody

Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Światłowody Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki Marcin Polkowski 251328 Światłowody Pracownia Fizyczna dla Zaawansowanych ćwiczenie L6 w zakresie Optyki Streszczenie Celem wykonanego na Pracowni Fizycznej dla Zaawansowanych

Bardziej szczegółowo

Badanie widma fali akustycznej

Badanie widma fali akustycznej Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 00/009 sem.. grupa II Termin: 10 III 009 Nr. ćwiczenia: 1 Temat ćwiczenia: Badanie widma fali akustycznej Nr. studenta: 6 Nr. albumu: 15101

Bardziej szczegółowo

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące: Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni Dla próżni równania Maxwella w tzw postaci różniczkowej są następujące:, gdzie E oznacza pole elektryczne, B indukcję pola magnetycznego a i

Bardziej szczegółowo

Fale w przyrodzie - dźwięk

Fale w przyrodzie - dźwięk Fale w przyrodzie - dźwięk Fala Fala porusza się do przodu. Co dzieje się z cząsteczkami? Nie poruszają się razem z falą. Wykonują drganie i pozostają na swoich miejscach Ruch falowy nie powoduje transportu

Bardziej szczegółowo

Zjawisko interferencji fal

Zjawisko interferencji fal Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich

Bardziej szczegółowo