Pracownia fizyczna dla optyków okularowych. Drgania i fale. Instrukcja dla studentów
|
|
- Wiktor Wojciech Adamczyk
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Pracownia fizyczna dla optyków okularowych Drgania i fale Instrukcja dla studentów
2 Tematy ćwiczeń I. Wyznaczanie prędkości fal w gumie w funkcji naprężenia II. Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą Quinckego III. Badanie interferencji fal na wodzie, fal akustycznych i świetlnych IV. Badanie zjawisk falowych dla mikrofal
3 I. Wyznaczanie prędkości fal w gumie w funkcji naprężenia Doświadczenie 1. Celem doświadczenia jest wyznaczenie prędkości fal w liniowym ośrodku sprężystym gumie, i jej zależności od naprężenia ośrodka. Metoda: Wzbudzanie poprzecznej fali stojącej o różnych długościach w nici gumowej. Przyrządy: cienka nić gumowa o długości ponad 1 m, generator drgań akustycznych, wibrator głośnik z dźwignią przenoszącą drgania membrany na sznurek gumowy, obciążniki po 50 g. Cienka nić gumowa połączona jednym końcem z dźwignią wibratora jest przerzucona przez bloczek i na drugim końcu obciążona pewną liczbą (m) obciążników. Uruchamiamy generator akustyczny i tak dopasowujemy częstość, by na gumie powstała fala stojąca. Ciągła zmiana częstości prowadzi najpierw do popsucia fali stojącej, a następnie do utworzenia się kolejnej, o innej liczbie (n) połówek. Należy ustawić najdłuższą możliwą falę stojącą, a następnie ok. 3-5 wyższych modów. Po przeprowadzeniu pomiarów dla konkretnego obciążenia powtarzamy je dla innej liczby obciążników (np. dla m= 2,3,4,.) m n λ[m] ν[hz] V [m/s] Wnioski: widzimy, że dla różnych naprężeń sznura otrzymujemy inne wartości prędkości rozchodzenia się fali, przy czym większym naprężeniom odpowiada większa prędkość fali. Wymagania do kolokwium: Fale mechaniczne. Równanie falowe i jego rozwiązanie. Interferencja fal mechanicznych; fala stojąca; energia ruchu falowego. Odbicie i załamanie fali. Dyfrakcja fali. II. Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą Quinckego Metoda: metoda rezonansu akustycznego Zjawisko rezonansu akustycznego występuje wtedy, gdy częstość fali dźwiękowej jest ściśle dopasowana do częstości drgań własnych ciała, do którego fala dźwiękowa dociera. Doświadczenie 2. Celem doświadczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu z wykorzystaniem zjawiska rezonansu akustycznego.
4 Przyrządy: układ naczyń połączonych wąska długa rura szklana połączona gumową rurką z szerokim zbiornikiem z wodą; kamerton i/lub generator zmiennej częstości z głośnikiem. Ustawiamy naczynia z wodą tak, by w wąskiej rurze powierzchnia wody znajdowała się kilkanaście cm od górnego przekroju rury. Następnie (wariant z kamertonem) zbliżamy pudło kamertonu do wylotu rury, uderzamy w kamerton i nasłuchujemy. W tym czasie też powoli opuszczamy w dół szerokie naczynie z wodą, a dzięki mechanizmowi naczyń połączonych woda w rurze też opada powoli. Jeśli słuchamy uważnie, zauważymy, że przy pewnej wysokości h słupa powietrza w rurze usłyszymy wyraźne wzmocnienie dźwięku. Fala głosowa odbija się od powierzchni wody i przy odpowiedniej wysokości słupa powietrza powstaje fala stojąca. Na powierzchni wody w rurze powstaje węzeł, a w otwartym końcu rury strzałka. Między powierzchnią wody i krawędzią rury tworzy się (¼ +n/2) długości fali. Wariant z generatorem zmiennej częstości: nad ujściem rury przymocowujemy głośnik połączony z generatorem. Wybieramy jakąś wysokość słupa powietrza w rurze i nie zmieniamy jej podczas trwania doświadczenia, zmieniamy za to podawaną z generatora częstość dźwięku. Podobnie jak w poprzedniej wersji, gdy w słupie powietrza zmieści się (¼ +n/2) długości fali, usłyszymy wzmocnienie. Pomiar wysokości słupa powietrza i częstości, przy której dostajemy wzmocnienie, pozwala wyznaczyć prędkość dźwięku w powietrzu. Tabela pomiarowa Wysokość słupa powietrza, h[m] Częstość dźwięku ν[hz] Prędkość dźwięku w powietrzu, v[m/s] Wnioski: powstające na skutek zjawiska rezonansu wzmocnienie dźwięku pozwala przy stałej wysokości słupa powietrza wyznaczyć częstość dźwięku, a zatem i prędkość rozchodzenia się w powietrzu. W wariancie z kamertonem zjawisko rezonansu wybiera odpowiednią wysokość słupa powietrza. Wymagania do kolokwium: Fala głosowa. Fala stojąca. Zjawisko rezonansu akustycznego. III. Badanie interferencji fal na wodzie, fal akustycznych i świetlnych Doświadczenie 3. Obserwacja fal akustycznych za pomocą oscyloskopu Cel doświadczenia: zapoznanie się z cechami charakterystycznymi dźwięku i różnymi źródłami dźwięku. Przyrządy: mikrofon, oscyloskop, kamerton i inne źródła dźwięku Podłączamy mikrofon do oscyloskopu. Zbliżamy do mikrofonu kolejno drgający kamerton, głośnik połączony z generatorem akustycznym ustawionym na jakąś określoną częstość, i obserwujemy na ekranie wykres w postaci sinusoidy. Następnie wypowiadamy do mikrofonu samogłoski lub próbujemy śpiewać. Obserwujemy nieregularny kształt wykresu. Doświadczenie 4. Badanie fal na wodzie Cel doświadczenia: obserwacja typowych zjawisk falowych na powierzchni wody
5 Przyrządy: wanienka do fal ze szklanym dnem i podświetlaczem, generator akustyczny, wibrator (głośnik z dźwigienką) do wzbudzania fal, przeszkody, zwierciadło wklęsło-wypukłe Nalewamy do wanienki wodę (niewiele, tak, by grubość warstwy nie przekraczała 1,5 cm, gdyż obserwować będziemy fale powierzchniowe). Ustawiamy nad powierzchnią wody kolejno: jeden wibrator z prawie punktowym zakończeniem (fala kołowa z pojedynczego źródła), dwa wibratory w tej samej fazie (interferencja z dwóch źródeł spójnych), wibrator z poziomą linijką (fala płaska). Wibrator podłączamy do generatora akustycznego, wybierając na początek małą częstość (kilkanaście Hz). Oglądamy na suficie obrazy, jakie tworzą generowane kolejno fale. W przypadku fali kołowej i fali płaskiej badamy zależność między częstością i długością fali, zmieniając częstość i obserwując (lub może nawet mierząc) odległości między sąsiednimi czołami fal (czyli długość fali). Dla dwóch spójnych źródeł punktowych zachodzi zjawisko interferencji: obserwujemy na przemian jasne wzmocnienia i wygaszenia (tzw. ścieżki spokojnej wody). Gdy ustawimy na drodze fali płaskiej przeszkodę ze szczeliną o szerokości porównywalnej z długością fali, obserwujemy zjawisko dyfrakcji w półpłaszczyźnie za przeszkodą powstaje fala kołowa. Gdy w przeszkodzie zrobimy dwie takie szczeliny jest to odpowiednik doświadczenia Younga za przeszkodą uzyskujemy obraz interferencyjny przypominający ten z przypadku dwóch źródeł punktowych. Gdy umieścimy na drodze fali płaskiej zwierciadło wklęsłe, widzimy zjawisko ogniskowania fali. Możemy zaobserwować też odbicie fali płaskiej (ustawiając linijkę pod katem do kierunku rozchodzenia się fali), a także załamanie na schodku głębokości (zmiana kierunku i prędkości). Wniosek: Dla fal na wodzie możemy zaobserwować większość typowych zjawisk falowych. Doświadczenie 5. Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą interferencji z 2 źródeł Cel doświadczenia: wyznaczenie wartości prędkości dźwięku metoda interferencji z dwóch źródeł Przyrządy: generator akustyczny, dwa głośniki, mikrofon, oscyloskop. Ustawiamy w linii prostej mikrofon (M) i dwa głośniki (G1, G2) w różnych odległościach od mikrofonu. Mikrofon podłączamy do oscyloskopu, a głośniki do generatora w ten sposób, by nie było między nimi początkowej różnicy faz. Jeden z nich stoi nieruchomo, a drugi przesuwamy po wspólnej osi M-G1-G2. Obserwujemy w tym czasie sygnał na oscyloskopie. Dla pewnych położeń obserwujemy minimum sygnału. Zanotujmy dwa sąsiednie położenia x 1 i x 2 głośnika przesuwanego, dla których obserwujemy minimum sygnału. Odległość między tymi położeniami jest funkcją (jaką?) długości fali wysyłanej przez głośniki. Pomiar wartości Δ = x 2 -x 1 i zapisanie częstości podawanej z generatora pozwala na wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu ze wzoru V = ν λ. Tabela pomiarowa Δ [m] λ[m] ν[hz] v[m/s]
6 Uwaga: warto się najpierw zastanowić, przy jakich wartościach częstości należy pracować, a następnie wykonać pomiar dla 2-3 różnych częstości. Doświadczenie 6. Interferencja światła na podwójnej szczelinie wyznaczanie długości fali świetlnej Cel doświadczenia: wykorzystanie obrazu interferencyjnego do wyznaczenia długości fali świetlnej Przyrządy: płytka z podwójna szczeliną, laser czerwony, laser zielony, przymiar W wiązkę światła laserowego wstawiamy prostopadle płytkę z dwiema szczelinami. Szczeliny mają szerokość 0,03 mm każda, a ich środki odległe są o 0,06 mm. Na ekranie odległym o kilka metrów od płytki ze szczelinami obserwujemy obraz dyfrakcyjny układ maksimów i minimów. Na podstawie parametrów układu szczelin i ich odległości od ekranu możemy wyznaczyć długość fali światła laserowego. Posłużymy się w tym celu wzorem d sinθ = nλ, gdzie d jest odległością między środkami szczelin, n rzędem ugięcia, θ kątem, pod jakim widzimy maksimum danego rzędu, a λ poszukiwaną długością fali. Dla małych kątów θ sinθ tg θ; tg θ = x / L, gdzie x jest odległością między centralnym (zerowym) maksimum i pierwszym maksimum, a L - odległością między płaszczyzną szczelin i ekranem. Barwa światła Tabel a pomiarowa n d[m] x[m] L [ m] λ[m ] Wymagania do kolokwium: Fale mechaniczne; równanie falowe i jego rozwiązanie. Interferencja fal mechanicznych; fala stojąca, energia ruchu falowego. Fale elektromagnetyczne; energia fali elektromagnetycznej. Zjawiska odbicia i załamania światła. Interferencja światła, spójność światła. Dyfrakcja na szczelinie. Siatka dyfrakcyjna. IV. Badanie zjawisk falowych dla mikrofal Mikrofale są falami elektromagnetycznymi o długościach z przedziału 10-4 m 0,1 m. Poniższe doświadczenia pozwolą dostrzec ich naturę falową. Zauważyliśmy, że w przypadku fal mechanicznych widzimy odkształcenia ośrodka, w przypadku fali świetlnej natomiast w przypadku mikrofal musimy widzimy barwy i strukturę interferencyjną, uciekać się do innego rodzaju detektorów. Uwagi techniczne: w skład używanego przez nas zestawu firmy PASCO wchodzi nadajnik emitujący mikrofale o długości 2,85 cm, odbiornik z miernikiem natężenia i wiele elementów pomocniczych (ekrany, płytki półprzepuszczalne, polaryzatory, pryzmat, układ
7 szyn z kątomierzem (goniometr) i podstawki do łatwego przesuwania elementów układu. Zarówno w nadajniku, jak i odbiorniku znajdują się diody nieliniowe elementy delikatne i kosztowne. Nie należy więc używać zbyt dużych wzmocnień i przed włączeniem zasilania pokazać układ prowadzącemu. W czasie pracy nadajnika nie należy patrzeć wprost w tubę anteny. Doświadczenie 7. Badanie związku między kątem padania i kątem odbicia Cel doświadczenia: sprawdzenie, czy dla mikrofal kąt padania jest równy kątowi odbicia, jak to ma miejsce w przypadku fal mechanicznych i świetlnych. Równość kąta padania i kąta odbicia, którą w optyce geometrycznej znamy jako prawo Snella, jest przejawem ogólniejszego prawa zasady najkrótszego czasu. Przyrządy: nadajnik i odbiornik mikrofal, ekran metalowy z obrotowa podstawką, goniometr Zestawiamy przyrządy jak na rys. 7.1(przy zestawie). Włączamy zasilanie nadajnika i ustawiamy pokrętło natężenia na wartość 3X. Identyfikujemy kąt padania α i kąt odbicia β (rys.7.2 przy zestawie). Ustawiamy obrotową podstawkę tak, by kąt padania równy był 45. Następnie bez poruszania nadajnika lub odbiornika obracamy ruchome ramię goniometru tak, aby dostać maksimum sygnału. Kąt między osią anteny odbiornika i prostą prostopadłą do płaszczyzny ekranu odbijającego nazywamy kątem odbicia. Dla każdego z podanych w poniższej tabeli kątów padania mierzymy kąt odbicia. Tabela pomiarowa Kąt padania α[º] Kąt odbicia β[º] Wniosek: Kąt padania równy jest kątowi odbicia również dla mikrofal (poza największym kątem dlaczego?). Doświadczenie 8. Załamanie mikrofal w pryzmacie Gdy biegnąca po linii prostej fala elektromagnetyczna pada na granicę dwóch różnych ośrodków, kierunek jej rozchodzenia zmienia się (wyjątek gdy pada na granicę pod kątem prostym), czyli fala ulega załamaniu. Związek kąta padania z kątem załamania możemy zapisać jako (prawo załamania) n 1 sin α = n 2 sin β;
8 Kąt padania α jest kątem między kierunkiem rozchodzenia się fali padającej i normalną do granicy ośrodków, a kąt załamania β jest odpowiednim kątem dla fali załamanej. Każdy materiał (ośrodek) można opisać liczbą n, zwaną współczynnikiem załamania. Liczba ta jest równa stosunkowi prędkości fal elektromagnetycznych w próżni i w rozważanym ośrodku. Różnica prędkości, a więc i różnica współczynników załamania po obydwu stronach granicy powoduje zmianę kierunku załamanie fali elektromagnetycznej. Cel doświadczenia: wyznaczenie współczynnika załamania mikrofal w granulkach styrenowych Przyrządy: nadajnik, odbiornik, goniometr, stolik obrotowy, styropianowe naczynie w kształcie pryzmatu wypełnione granulkami z pianki styrenowej. Ustawiamy na obrotowym stoliku między nadajnikiem i odbiornikiem pryzmat wypełniony granulkami. Dla uproszczenia ustawiamy ściankę pryzmatu najbliższą nadajnikowi prostopadle do kierunku wiązki. Obracamy ruchome ramię goniometru i znajdujemy kąt θ, dla którego zarejestrowany sygnał jest najsilniejszy. Kąt θ odczytujemy bezpośrednio na kątomierzu goniometru, natomiast kąt łamiący α pryzmatu należy odczytać na jakimś innym kątomierzu. Ostatecznie β = θ + α. Teraz możemy wyznaczyć współczynnik załamania granulek względem powietrza. Tabela pomiarowa θ [º] α [º] β [º] n 1 / n 2 Doświadczenie 9. Polaryzacja mikrofal Mikrofale wysyłane przez nasz nadajnik są liniowo spolaryzowane wzdłuż osi diody nadawczej, to znaczy, że gdy promieniowanie rozchodzi się w przestrzeni, pole elektryczne w fali elektromagnetycznej jest stale ustawione równolegle do osi diody. Gdyby teraz dioda detektora była ustawiona pod kątem θ do diody nadajnika, wówczas detektor zarejestrowałby tylko składową pola elektrycznego padającej fali wzdłuż osi detektora. Cel doświadczenia: badanie zjawiska polaryzacji z zastosowaniem polaryzatora do zmiany polaryzacji mikrofal. Przyrządy: nadajnik, odbiornik, polaryzator, podstawka, goniometr Ustawiamy nadajnik na wprost odbiornika (obie anteny mają tę sama polaryzację), a czułość odbiornika tak, by uzyskać prawie maksymalne wskazanie miernika. Następnie stopniowo obracamy anteną odbiornika co 10 i zapisujemy wskazania miernika.
9 Tabela pomiarowa Kąt ustawienia odbiornika θ[ ] Odczyt miernika Kąt ustawienia odbiornika θ[ ] Odczyt miernika Część druga: ustawiamy teraz anteny nadajnika i odbiornika pod kątem 0, a między nadajnik i odbiornik wstawiamy polaryzator. Dla wybranych wartości kątów ustawienia szczelin polaryzatora względem poziomu zapisujemy odczyty miernika: Tabela pomiarowa Kąt ustawienia szczelin polaryzatora, φ[ ] 0 (poziomo) 22, ,7 90 (pionowo) Odczyt miernika Na podstawie danych z powyższej tabeli przedyskutujcie wpływ polaryzatora na padające mikrofale. Doświadczenie 10. Interferencja na podwójnej szczelinie Doświadczenie to jest analogiem doświadczenia Younga dla fal świetlnych, ale tym razem w zakresie mikrofal. Natężenie fali za przeszkodą ze szczelinami zależy od kąta θ, pod którym detektor odbiornika widzi układ szczelin. Oczekujemy, podobnie jak dla fal świetlnych i fal na wodzie, pojawienia się minimów i maksimów interferencyjnych. Dla dwóch wąskich szczelin oddalonych o d maksima pojawią się pod kątami θ spełniającymi warunek d sinθ = n λ, gdzie, podobnie jak w doświadczeniu 6, λ oznacza długość fali, a n rząd ugięcia.
10 Przyrządy: nadajnik i odbiornik mikrofal, płytka z podwójną szczeliną zbudowaną z podstawki, dwóch metalowych ekranów i węższej (szerokość 6 cm) lub szerszej (szerokość 9 cm) płytki rozdzielającej. Ustawiamy na wprost siebie nadajnik i odbiornik, a między nimi, najlepiej w połowie odległości, prostopadle płytkę z dwiema szczelinami (rys.10.1 i 10.2 przy zestawie). Rekomendowana szerokość szczeliny wynosi ok.1,5 cm. Pokrętło odbiornika ustawiamy tak, żeby odczyt wynosił 1,0. Następnie systematycznie zmieniamy kąt θ, pod jakim detektor widzi szczelinę, i zapisujemy w tabeli. Tabela pomiarowa Kąt θ[º] Odczyt miernika Kąt θ[º] Odczyt miernika Następnie należy sporządzić wykres zależności odczytu miernika od kąta θ i zinterpretować go. Doświadczenie 11. Interferometr Michelsona Interferometr Michelsona rozdziela pojedynczą falę, a następnie doprowadza do połączenia składowych tak, że nakładają się dając obraz interferencyjny. Cel doświadczenia: wyznaczenie długości fali za pomocą interferometru. Przyrządy: nadajnik, odbiornik, dwie płytki odbijające, płytka półprzepuszczalna, goniometr. Ą serię pomiarów robimy dla innego początkowego położenia płytki odbijaja: W narożach kwadratu ustawiamy nadajnik, odbiornik, dwie płytki odbijające A i B, a w środku płytkę półprzepuszczalną C (rys.11.1 przy zestawie). Fale biegną od nadajnika do odbiornika po dwóch różnych drogach. Jedna po drodze nadajnik C A C odbiornik, druga zaś po drodze nadajnik -- C B odbiornik. Gdy te dwie fale docierają do odbiornika w tej samej fazie, obserwujemy maksimum sygnału. Gdy przesuniemy jedną z płytek obijających, długość drogi jednej z fal się zmienia, zmienia się faza, z którą dociera do odbiornika, i tracimy maksimum. Przesunięcie o λ/2 spowoduje zmianę fazy jednej z fal o 360, więc miernik po przejściu przez minimum wskaże znowu maksimum. Włączamy nadajnik i odbiornik. Przesuwamy odbijająca płytkę A wzdłuż ramienia goniometru i obserwujemy minima i maksima odczytu miernika. Ustawiamy A w położeniu dającym maksimum odczytu. Zapisujemy położenie A na ramieniu goniometru: X 1 =... Obserwując miernik odsuwamy A od płytki C, tak, żeby odczyt przeszedł przez 10 minimów i wrócił do maksimum. Zapisujemy liczbę n minimów i nowe położenie A:
11 n =... X 2 =... Z tych pomiarów wyznaczamy długość fali, λ. Następną serię pomiarów robimy dla innego początkowego położenia płytki odbijającej A. Wymagania do kolokwium: Fale elektromagnetyczne. Energia fali elektromagnetycznej. Zjawisko odbicia, załamania, dyspersja materiałowa współczynnika załamania światła. Opis stanu i stopnia polaryzacji fali świetlnej. Metody otrzymywania światła spolaryzowanego. Interferencja światła, spójność światła. Literatura pomocnicza do wszystkich ćwiczeń bloku tematycznego Drgania i fale : D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy Fizyki, t.2 (rozdz. 17 i 18) i 4 (rozdz. 34,36 i 37) Wydawnictwo Naukowe PWN
12
ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL
ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL X L Rys. 1 Schemat układu doświadczalnego. Fala elektromagnetyczna (światło, mikrofale) po przejściu przez dwie blisko położone (odległe o d) szczeliny
Bardziej szczegółowoBADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA
ZDNIE 11 BDNIE INTERFERENCJI MIKROFL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSON 1. UKŁD DOŚWIDCZLNY nadajnik mikrofal odbiornik mikrofal 2 reflektory płytka półprzepuszczalna prowadnice do ustawienia reflektorów
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ QUINCKEGO I KUNDTA
I PRACOWNIA FIZYCZNA, INSTYTUT FIZYKI UMK, TORUŃ Instrukcja do ćwiczenia nr 4 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ QUINCKEGO I KUNDTA 1. Cel ćwiczenia Ćwiczenie składa się z dwóch części. Celem pierwszej
Bardziej szczegółowoOPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach.
OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach. Zagadnienia, które należy znać przed wykonaniem ćwiczenia: Dyfrakcja światła to zjawisko fizyczne zmiany kierunku rozchodzenia
Bardziej szczegółowoWYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE
W S E i Z W WARSZAWIE WYDZIAŁ EKOLOGII LABORATORIUM FIZYCZNE Ćwiczenie Nr 2 Temat: WYZNACZNIE CZĘSTOŚCI DRGAŃ WIDEŁEK STROIKOWYCH METODĄ REZONANSU Warszawa 2009 1 WYZNACZANIE PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU ZA POMOCĄ
Bardziej szczegółowoFala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu
Ruch falowy Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu Fala rozchodzi się w przestrzeni niosąc ze sobą energię, ale niekoniecznie musi
Bardziej szczegółowoWyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła
Ćwiczenie O3 Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła O3.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zbadanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali
Bardziej szczegółowoPOMIAR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONANSU I METODĄ SKŁADANIA DRGAŃ WZAJEMNIE PROSTOPADŁYCH
Ćwiczenie 5 POMIR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONNSU I METODĄ SKŁDNI DRGŃ WZJEMNIE PROSTOPDŁYCH 5.. Wiadomości ogólne 5... Pomiar prędkości dźwięku metodą rezonansu Wyznaczanie prędkości dźwięku metodą
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej
Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło widzialne jest to promieniowanie elektromagnetyczne (zaburzenie poła elektromagnetycznego rozchodzące
Bardziej szczegółowoWyznaczanie wartości współczynnika załamania
Grzegorz F. Wojewoda Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 1 Bydgoszcz Wyznaczanie wartości współczynnika załamania Jest dobrze! Nareszcie można sprawdzić doświadczalnie wartości współczynników załamania
Bardziej szczegółowoOPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę
OPTYKA FALOWA W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę falową. W roku 8 Thomas Young wykonał doświadczenie, które pozwoliło wyznaczyć długość fali światła.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie: "Zagadnienia optyki"
Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki" Opracowane w ramach projektu: "Wirtualne Laboratoria Fizyczne nowoczesną metodą nauczania realizowanego przez Warszawską Wyższą Szkołę Informatyki. Zakres ćwiczenia: 1.
Bardziej szczegółowoBadanie widma fali akustycznej
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. Termin: 30 III 2009 Nr. ćwiczenia: 122 Temat ćwiczenia: Badanie widma fali akustycznej Nr. studenta:... Nr. albumu: 150875
Bardziej szczegółowoPrawa optyki geometrycznej
Optyka Podstawowe pojęcia Światłem nazywamy fale elektromagnetyczne, o długościach, na które reaguje oko ludzkie, tzn. 380-780 nm. O falowych własnościach światła świadczą takie zjawiska, jak ugięcie (dyfrakcja)
Bardziej szczegółowoInterferencja. Dyfrakcja.
Interferencja. Dyfrakcja. Wykład 8 Wrocław University of Technology 05-05-0 Światło jako fala Zasada Huygensa: Wszystkie punkty czoła fali zachowują się jak punktowe źródła elementarnych kulistych fal
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.1.
Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Bardziej szczegółowoNatura światła. W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton
Natura światła W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton W swojej pracy naukowej najpierw zajmował się optyką. Pierwsze sukcesy odniósł właśnie w optyce, konstruując
Bardziej szczegółowo4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)
Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)185 4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2) Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu
Bardziej szczegółowoDr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska
Podstawy fizyki Wykład 11 Dr Piotr Sitarek Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska D. Halliday, R. Resnick, J.Walker: Podstawy Fizyki, tom 3, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2003. K.Sierański, K.Jezierski,
Bardziej szczegółowoPomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej.
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW LABORATORIUM Z FIZYKI Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej. Wprowadzenie Przy opisie zjawisk takich
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.2.
Wykład 17: Optyka falowa cz.2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Interferencja w cienkich warstwach Załamanie
Bardziej szczegółowoProblemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.
. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła. Rozwiązywanie zadań wykorzystujących poznane prawa I LO im. Stefana Żeromskiego w Lęborku 27 luty 2012 Dyfrakcja światła laserowego
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL
Projekt Plan rozwoju Politechniki Częstochowskiej współfinansowany ze środków UNII EUROPEJSKIEJ w ramach EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU SPOŁECZNEGO Numer Projektu: POKL.4.1.1--59/8 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII
Bardziej szczegółowoPomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła
Politechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 8
Podstawy fizyki wykład 8 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Optyka geometryczna Polaryzacja Odbicie zwierciadła Załamanie soczewki Optyka falowa Interferencja Dyfrakcja światła D.
Bardziej szczegółowoFizyka elektryczność i magnetyzm
Fizyka elektryczność i magnetyzm W5 5. Wybrane zagadnienia z optyki 5.1. Światło jako część widma fal elektromagnetycznych. Fale elektromagnetyczne, które współczesny człowiek potrafi wytwarzać, i wykorzystywać
Bardziej szczegółowoWykład XIV. wiatła. Younga. Younga. Doświadczenie. Younga
Wykład XIV Poglądy na naturęświat wiatła Dyfrakcja i interferencja światła rozwój poglądów na naturę światła doświadczenie spójność światła interferencja w cienkich warstwach interferometr Michelsona dyfrakcja
Bardziej szczegółowoWyznaczanie prędkości dźwięku
Wyznaczanie prędkości dźwięku OPRACOWANIE Jak można wyznaczyć prędkość dźwięku? Wyznaczanie prędkości dźwięku metody doświadczalne. Prędkość dźwięku w powietrzu wynosi około 330 m/s. Dokładniejsze jej
Bardziej szczegółowoPIERWSZA PRACOWNIA FIZYCZNA Ćwiczenie nr 64 BADANIE MIKROFAL opracowanie: Marcin Dębski, I. Gorczyńska
PIERWSZA PRACOWNIA FIZYCZNA Ćwiczenie nr 64 BAANIE MIKROFAL opracowanie: Marcin ębski, I. Gorczyńska 1. Przediot zadania: fale elektroagnetyczne. 2. Cel zadania: badanie praw rządzących propagacją fali
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej
LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie metody
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA II 8. Optyka falowa Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ Nakładanie się fal nazywamy ogólnie superpozycją. Nakładanie
Bardziej szczegółowoRys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.
Ćwiczenie 4 Doświadczenie interferencyjne Younga Wprowadzenie teoretyczne Charakterystyczną cechą fal jest ich zdolność do interferencji. Światło jako fala elektromagnetyczna również może interferować.
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ
ĆWICZENIE 84 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ Cel ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali emisji lasera lub innego źródła światła monochromatycznego, wyznaczenie stałej siatki
Bardziej szczegółowoBadanie zjawisk optycznych przy użyciu zestawu Laser Kit
LABORATORIUM OPTOELEKTRONIKI Ćwiczenie 5 Badanie zjawisk optycznych przy użyciu zestawu Laser Kit Cel ćwiczenia: Zapoznanie studentów ze zjawiskami optycznymi. Badane elementy: Zestaw ćwiczeniowy Laser
Bardziej szczegółowoFalowa natura światła
Falowa natura światła Christiaan Huygens Thomas Young James Clerk Maxwell Światło jest falą elektromagnetyczną Barwa światło zależy od jej długości (częstości). Optyka geometryczna Optyka geometryczna
Bardziej szczegółowoBADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA
Celem ćwiczenia jest: BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA 1. poznanie podstawowych właściwości interferometru z podziałem czoła fali w oświetleniu monochromatycznym i świetle białym, 2. demonstracja możliwości
Bardziej szczegółowoPolitechnika Warszawska Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki Zakład Optoelektroniki
Politechnika Warszawska Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki Zakład Optoelektroniki LASEROWY POMIAR ODLEGŁOŚCI INTERFEROMETREM MICHELSONA Instrukcja wykonawcza do ćwiczenia laboratoryjnego ćwiczenie
Bardziej szczegółowoDyfrakcja. interferencja światła. dr inż. Romuald Kędzierski
Dyfrakcja i interferencja światła. dr inż. Romuald Kędzierski Zasada Huygensa - przypomnienie Każdy punkt ośrodka, do którego dotarło czoło fali można uważać za źródło nowej fali kulistej. Fale te zwane
Bardziej szczegółowoWŁASNOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH: INTERFERENCJA, DYFRAKCJA, POLARYZACJA
WŁASNOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH: INTERFERENCJA, DYFRAKCJA, POLARYZACJA 1. Interferencja fal z dwóch źródeł 2. Fale koherentne i niekoherentne 3. Interferencja fal z wielu źródeł 4. Zasada Huygensa 5.
Bardziej szczegółowoRodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów
Wykład VI Fale t t + Dt Rodzaje fal 1. Fale mechaniczne 2. Fale elektromagnetyczne 3. Fale materii dyfrakcja elektronów Fala podłużna v Przemieszczenia elementów spirali ( w prawo i w lewo) są równoległe
Bardziej szczegółowoWyznaczanie współczynnika załamania światła
Ćwiczenie O2 Wyznaczanie współczynnika załamania światła O2.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie współczynnika załamania światła dla przeźroczystych, płaskorównoległych płytek wykonanych z
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE
LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr 6 Temat: Wyznaczenie stałej siatki dyfrakcyjnej i dyfrakcja światła na otworach kwadratowych i okrągłych. 1. Wprowadzenie Fale
Bardziej szczegółowoMetody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa
Metody Optyczne w Technice Wykład 5 nterferometria laserowa Promieniowanie laserowe Wiązka monochromatyczna Duża koherencja przestrzenna i czasowa Niewielka rozbieżność wiązki Duża moc Największa możliwa
Bardziej szczegółowoProjekt efizyka. Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponadgimnazjalnych. Rura Kundta. Ćwiczenie wirtualne. Marcin Zaremba
Projekt efizyka Multimedialne środowisko nauczania fizyki dla szkół ponadgimnazjalnych. Rura Kundta Ćwiczenie wirtualne Marcin Zaremba 2015-03-31 Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Bardziej szczegółowopobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - http://fizyka.dk - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura
12. Fale elektromagnetyczne zadania z arkusza I 12.5 12.1 12.6 12.2 12.7 12.8 12.9 12.3 12.10 12.4 12.11 12. Fale elektromagnetyczne - 1 - 12.12 12.20 12.13 12.14 12.21 12.22 12.15 12.23 12.16 12.24 12.17
Bardziej szczegółowoLaboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT
Laboratorium techniki laserowej Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdaoska Gdańsk 006 1.Wstęp Rozwój techniki optoelektronicznej spowodował poszukiwania nowych materiałów
Bardziej szczegółowoWyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu
Imię i Nazwisko... Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu Opracowanie: Piotr Wróbel 1. Cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prędkości dźwięku w powietrzu, metodą różnicy czasu przelotu. Drgania
Bardziej szczegółowo18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J
18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J P R A C O W N I A F I Z Y K I Ćw. 18. Wyznaczanie długości fal świetlnych diody laserowej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło jest promieniowaniem
Bardziej szczegółowoLASERY I ICH ZASTOSOWANIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 3 Temat: Efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą modulowania zmiany polaryzacji światła oraz
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..
Nazwisko... Data... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień tyg.... Godzina... Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa Początkowa wartość kąta 0.. 1 25 49 2 26 50 3 27 51 4 28 52 5 29 53 6 30 54
Bardziej szczegółowoWyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego
Ćwiczenie O5 Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego O5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wykorzystanie zjawiska dyfrakcji i interferencji światła do wyznaczenia rozmiarów
Bardziej szczegółowoKrzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi
Krzysztof Łapsa Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych metodami interferencyjnymi Cele ćwiczenia Praktyczne zapoznanie się ze zjawiskiem interferencji fal akustycznych Wyznaczenie prędkości fal ultradźwiękowych
Bardziej szczegółowoBADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA
BADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA Celem ćwiczenia jest: 1. demonstracja dużej liczby prążków w interferometrze Lloyda z oświetleniem monochromatycznym,
Bardziej szczegółowoAby nie uszkodzić głowicy dźwiękowej, nie wolno stosować amplitudy większej niż 2000 mv.
Tematy powiązane Fale poprzeczne i podłużne, długość fali, amplituda, częstotliwość, przesunięcie fazowe, interferencja, prędkość dźwięku w powietrzu, głośność, prawo Webera-Fechnera. Podstawy Jeśli fala
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 41 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO. Wprowadzenie teoretyczne
ĆWICZENIE 4 POMIARY PRZY UŻYCIU GONIOMETRU KOŁOWEGO Wprowadzenie teoretyczne Rys. Promień przechodzący przez pryzmat ulega dwukrotnemu załamaniu na jego powierzchniach bocznych i odchyleniu o kąt δ. Jeżeli
Bardziej szczegółowoLASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 4 Temat: Modulacja światła laserowego: efekt magnetooptyczny 5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA II. 8. Optyka falowa
Wykład FIZYKA II 8. Optyka falowa Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Katedra Optyki i Fotoniki Wydział Podstawowych Problemów Techniki Politechnika Wrocławska http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka.html
Bardziej szczegółowoWykład 16: Optyka falowa
Wykład 16: Optyka falowa Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza falowa
Bardziej szczegółowoDyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia
Dyfrakcja 1 Dyfrakcja Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia uginanie na szczelinie uginanie na krawędziach przedmiotów
Bardziej szczegółowoSCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM. Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości.
SCENARIUSZ LEKCJI Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM Temat lekcji: Co wiemy o drganiach i falach mechanicznych powtórzenie wiadomości. Prowadzący: mgr Iwona Rucińska nauczyciel fizyki, INFORMACJE OGÓLNE
Bardziej szczegółowoBADANIE PODŁUŻNYCH FAL DŹWIĘKOWYCH W PRĘTACH
Ćwiczenie 4 BADANIE PODŁUŻNYCH FAL DŹWIĘKOWYCH W PRĘTACH 4.1. Wiadomości ogólne 4.1.1. Równanie podłużnej fali dźwiękowej i jej prędkość w prętach Rozważmy pręt o powierzchni A kołowego przekroju poprzecznego.
Bardziej szczegółowoBadanie roli pudła rezonansowego za pomocą konsoli pomiarowej CoachLab II
52 FOTON 99, Zima 27 Badanie roli pudła rezonansowego za pomocą konsoli pomiarowej CoachLab II Bogdan Bogacz Pracownia Technicznych Środków Nauczania Zakład Metodyki Nauczania i Metodologii Fizyki Instytut
Bardziej szczegółowo2.6.3 Interferencja fal.
RUCH FALOWY 1.6.3 Interferencja fal. Pojęcie interferencja odnosi się do fizycznych efektów nie zakłóconego nakładania się dwóch lub więcej ciągów falowych. Doświadczenie uczy, że fale mogą przebiegać
Bardziej szczegółowoLASERY I ICH ZASTOSOWANIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 5 Temat: Interferometr Michelsona 7.. Cel i zakres ćwiczenia 7 INTERFEROMETR MICHELSONA Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z budową i
Bardziej szczegółowoNa ostatnim wykładzie
Na ostatnim wykładzie Falę elektromagnetyczną możemy przedstawić podając jej kierunek rozchodzenia się (promień) albo czoła fali (umowne powierzchnie, na których wartość natężenia pola elektrycznego jest
Bardziej szczegółowoInterferencja i dyfrakcja
Podręcznik zeszyt ćwiczeń dla uczniów Interferencja i dyfrakcja Politechnika Gdańska, Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej ul. Narutowicza 11/12, 80-233 Gdańsk, tel. +48 58 348 63 70 http://e-doswiadczenia.mif.pg.gda.pl
Bardziej szczegółowoLaboratorium TECHNIKI LASEROWEJ. Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny
Laboratorium TECHNIKI LASEROWEJ Ćwiczenie 1. Modulator akustooptyczny Katedra Metrologii i Optoelektroniki WETI Politechnika Gdańska Gdańsk 2018 1. Wstęp Ogromne zapotrzebowanie na informację oraz dynamiczny
Bardziej szczegółowoTemat: Pomiar współczynnika załamania światła w gazie za pomocą interferometru Michelsona
Ćwiczenie Nr 450. Temat: Pomiar współczynnika załamania światła w gazie za pomocą interferometru Michelsona 1.iteratura: a) D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki 4, PWN, W-wa b) I. W. Sawieliew
Bardziej szczegółowo6.4. Dyfrakcja fal mechanicznych.
6.4. Dyfrakcja fal mechanicznych. W danym ośrodku fale rozchodzą soę po liniach prostych. Gdy jednak fala trafi na jakąś przeszkodę, kierunek jej rozchodzenia się ulega na ogół zmianie. Zmienia się też
Bardziej szczegółowoWykład 16: Optyka falowa
Wykład 16: Optyka falowa Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Bardziej szczegółowoProwadzący: Kamil Fedus pokój nr 569 lub 2.20 COK konsultacje: środy
Prowadzący: Kamil Fedus pokój nr 569 lub 2.20 COK konsultacje: środy 12 00-14 00 e-mail: kamil@fizyka.umk.pl Istotne informacje 20 spotkań (40 godzin lekcyjnych) wtorki (s. 22, 08:00-10:00), środy (s.
Bardziej szczegółowo5.1. Powstawanie i rozchodzenie się fal mechanicznych.
5. Fale mechaniczne 5.1. Powstawanie i rozchodzenie się fal mechanicznych. Ruch falowy jest zjawiskiem bardzo rozpowszechnionym w przyrodzie. Spotkałeś się z pewnością w życiu codziennym z takimi pojęciami
Bardziej szczegółowoLaboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 3. Pomiar drgao przy pomocy interferometru Michelsona
Laboratorium techniki laserowej Ćwiczenie 3. Pomiar drgao przy pomocy interferometru Michelsona Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WET, Politechnika Gdaoska Gdańsk 006 1. Wstęp Celem ćwiczenia
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU
WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU Cel ćwiczenia: 1. Zapoznanie z budową i zasadą działania mikroskopu optycznego. 2. Wyznaczenie współczynnika załamania
Bardziej szczegółowoInterferencja i dyfrakcja
Podręcznik metodyczny dla nauczycieli Interferencja i dyfrakcja Politechnika Gdańska, Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej ul. Narutowicza 11/12, 80-233 Gdańsk, tel. +48 58 348 63 70 http://e-doswiadczenia.mif.pg.gda.pl
Bardziej szczegółowo40. Międzynarodowa Olimpiada Fizyczna Meksyk, lipca 2009 r. DWÓJŁOMNOŚĆ MIKI
ZADANIE DOŚWIADCZALNE 2 DWÓJŁOMNOŚĆ MIKI W tym doświadczeniu zmierzysz dwójłomność miki (kryształu szeroko używanego w optycznych elementach polaryzujących). WYPOSAŻENIE Oprócz elementów 1), 2) i 3) powinieneś
Bardziej szczegółowoFala na sprężynie. Projekt: na ZMN060G CMA Coach Projects\PTSN Coach 6\ Dźwięk\Fala na sprężynie.cma Przykład wyników: Fala na sprężynie.
6COACH 43 Fala na sprężynie Program: Coach 6 Cel ćwiczenia - Pokazanie fali podłużnej i obserwacja odbicia fali od końców sprężyny. (Pomiar prędkości i długości fali). - Rezonans. - Obserwacja fali stojącej
Bardziej szczegółowoZjawisko interferencji fal
Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natężenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich
Bardziej szczegółowoInterferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego.
Ćwiczenie 6 Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego. Interferometr Macha-Zehndera Interferometr Macha-Zehndera jest często wykorzystywany
Bardziej szczegółowoOscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.
Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali
Bardziej szczegółowoAKUSTYKA. Matura 2007
Matura 007 AKUSTYKA Zadanie 3. Wózek (1 pkt) Wózek z nadajnikiem fal ultradźwiękowych, spoczywający w chwili t = 0, zaczyna oddalać się od nieruchomego odbiornika ruchem jednostajnie przyspieszonym. odbiornik
Bardziej szczegółowoWyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: FIZYKA Kod przedmiotu: KS037; KN037; LS037; LN037 Ćwiczenie Nr Wyznaczanie współczynnika załamania
Bardziej szczegółowoMierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej. rezonans w rurze.
1 Mierzymy długość i szybkość fali dźwiękowej rezonans w rurze. Czas trwania zajęć: 2h Określenie wiedzy i umiejętności wymaganej u uczniów przed przystąpieniem do realizacji zajęć: Uczeń: - opisuje mechanizm
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE PROMIENIA KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA
Ćwiczenie 81 A. ubica WYZNACZANIE PROMIENIA RZYWIZNY SOCZEWI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA Cel ćwiczenia: poznanie prążków interferencyjnych równej grubości, wykorzystanie tego
Bardziej szczegółowoWyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu
POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ Instrukcja do zajęć laboratoryjnych z przedmiotu: MATEMATYKA Z ELEMENTAMI FIZYKI Kod przedmiotu: ISO73; INO73 Ćwiczenie Nr Wyznaczanie współczynnika
Bardziej szczegółowoOPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz
OPTYKA Leszek Błaszkieiwcz Ojcem optyki jest Witelon (1230-1314) Zjawisko odbicia fal promień odbity normalna promień padający Leszek Błaszkieiwcz Rys. Zjawisko załamania fal normalna promień padający
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych
Wydział PRACOWNIA FIZYCZNA WFiIS AGH Imię i nazwisko 1. 2. Temat: Rok Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wykonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 25: Interferencja
Bardziej szczegółowoOscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.
Akusto-optyka Fala akustyczna jest falą mechaniczną Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem ( x, t) S cos( Ωt qx) s Częstotliwość kołowa Ω πf Długość fali
Bardziej szczegółowoMGR 10. Ćw. 1. Badanie polaryzacji światła 2. Wyznaczanie długości fal świetlnych 3. Pokaz zmiany długości fali świetlnej przy użyciu lasera.
MGR 10 10. Optyka fizyczna. Dyfrakcja i interferencja światła. Siatka dyfrakcyjna. Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą siatki dyfrakcyjnej. Elektromagnetyczna teoria światła. Polaryzacja światła.
Bardziej szczegółowo36P5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY
36P5 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V Drgania Fale Akustyka Optyka geometryczna POZIOM PODSTAWOWY Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod treścią zadania
Bardziej szczegółowoZjawisko interferencji fal
Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natężenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 4. Doświadczenie interferencyjne Younga. Rys. 1
Ćwiczenie 4 Doświadczenie interferencyjne Younga Wprowadzenie teoretyczne Charakterystyczną cechą fal jest ich zdolność do interferencji. Światło jako fala elektromagnetyczna również może interferować.
Bardziej szczegółowoKarta pracy do doświadczeń
1 Karta pracy do doświadczeń UWAGA: Pola z poleceniami zapisanymi niebieską czcionką i ramkami z przerywaną linią wypełniają uczniowie uczestniczący w zajęciach. A. Temat w formie pytania badawczego lub
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 7
Podstawy fizyki wykład 7 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Drgania Drgania i fale Drgania harmoniczne Siła sprężysta Energia drgań Składanie drgań Drgania tłumione i wymuszone Fale
Bardziej szczegółowoUniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Światłowody
Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki Marcin Polkowski 251328 Światłowody Pracownia Fizyczna dla Zaawansowanych ćwiczenie L6 w zakresie Optyki Streszczenie Celem wykonanego na Pracowni Fizycznej dla Zaawansowanych
Bardziej szczegółowoBadanie widma fali akustycznej
Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 00/009 sem.. grupa II Termin: 10 III 009 Nr. ćwiczenia: 1 Temat ćwiczenia: Badanie widma fali akustycznej Nr. studenta: 6 Nr. albumu: 15101
Bardziej szczegółowoRozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:
Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni Dla próżni równania Maxwella w tzw postaci różniczkowej są następujące:, gdzie E oznacza pole elektryczne, B indukcję pola magnetycznego a i
Bardziej szczegółowoFale w przyrodzie - dźwięk
Fale w przyrodzie - dźwięk Fala Fala porusza się do przodu. Co dzieje się z cząsteczkami? Nie poruszają się razem z falą. Wykonują drganie i pozostają na swoich miejscach Ruch falowy nie powoduje transportu
Bardziej szczegółowoZjawisko interferencji fal
Zjawisko interferencji fal Interferencja to efekt nakładania się fal (wzmacnianie i osłabianie się ruchu falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi stabilne w czasie ich
Bardziej szczegółowo