R Z G W REGIONALNY ZARZĄD GOSPODARKI WODNEJ W KRAKOWIE. Załącznik F Formuła opadowa wg Stachý i Fal OKI KRAKÓW

Transkrypt

1 REGIONALNY ZARZĄD GOSPODARKI WODNEJ W KRAKOWIE R Z G W Załącznik F Formuła opadowa wg Stachý i Fal

2 Formuła opadowa wg Stachý i Fal [1] Do obliczenia przepływów maksymalnych o określonym prawdopodobieństwie przewyższenia dla zlewni o powierzchni poniżej 50 km 2 należy zastosować formułę opadową w postaci: Q p 3 = f F1 ϕ H1 A λ p δ J [ m / s] f bezwymiarowy współczynnik kształtu fali, równy 0.45 na pojezierzach i 0.60 na pozostałych obszarach kraju,[-] F 1 maksymalny moduł odpływu jednostkowego określony (interpolacja) z tablicy 5.16, w zależności od hydromorfologicznej charakterystyki koryta rzeki Φ r i czasu spływu po stokach t s, [-] patrz załącznik nr 1 ϕ współczynnik odpływu przyjmowany w zależności od utworów glebowych według Czarneckiej, [-] patrz załącznik nr 2a i nr 2b H 1 maksymalny opad dobowy o prawdopodobieństwie pojawiania się 1%, odczytany z mapy 2.14a, [mm] patrz załącznik nr 3 A powierzchnia zlewni, [km 2 ] λ p kwantyl rozkładu zmiennej λ p dla zadanego prawdopodobieństwa odczytany z tablicy patrz załącznik nr 4, w zależności od regionu rys patrz załącznik nr 5 δ J współczynnik redukcji jeziornej, odczytany z tablicy 5.20 w zależności od wskaźnika jeziorności, [- ] patrz załącznik nr 6 Hydromorfologiczną charakterystykę koryta cieków F r obliczyć należy ze wzoru: Φ r = m I / 3 rl A 1/ ( L + l) 4 ( ϕ H ) 1/ 4 1 L+l długość cieku wraz z suchą doliną do działu wodnego, [km] (1) [ ] (2) Długość suchej doliny jest to odległość mierzona wzdłuż osi doliny od źródła cieku w górę do przecięcia doliny z działem wodnym. 2

3 m miara szorstkości koryta cieku odczytać należy z tablicy 5.17, [-] -patrz załącznik nr 7 I rl uśredniony spadek cieku obliczyć należy według wzoru 3: I rl 0 I r 00 =.6 [ 0 ] (3) lr spadek cieku obliczony wg poniższego wzoru: I r Wg Wd = [ 0 00 ] L + l W g wzniesienie działu wodnego w punkcie przecięcia się z osią suchej doliny, [m npm] W d wzniesienie przekroju obliczeniowego, [m npm] Czas spływu po stokach ts [min] należy określić na podstawie tablicy patrz załącznik nr 8 (interpolacja) w zależności od hydromorfologicznej charakterystyki stoków: Φ s 1000 ls = 1/ 4 m I s s 1/ 2 ( ϕ H ) 1/ 2 1 l s średnia długość stoków obliczona wg wzoru 6 l s (4) [ ] (5) = 1 [ km] 1.8 ρ (6) ρ gęstość sieci rzecznej obliczona jest jako iloraz sumy długości Σ (L+l) wszystkich cieków wraz z ich suchymi dolinami i powierzchni A zlewni: Σ( L + l) 1 ρ = [ km ] (7) A m s miara szorstkości stoków, odczytana z tablicy patrz załącznik nr 9 I s średni spadek stoków obliczony według wzoru 7 I s h Σk = [ promile ] (8) A Δh różnica wysokości dwóch sąsiednich warstwic, [m] 3

4 Σk suma długości warstwic w zlewni, [km] A powierzchnia zlewni, [km 2 ] Średni spadek stoków należy wyznaczyć następująco: określić wzniesienie najwyższego punktu w zlewni W max i wzniesienie przekroju obliczeniowego W d w przedziale wysokości W max W d wybrać od 3 do 5 równoległych warstwic, przy czym najwyższa musi być bliska wzniesieniu W max a warstwica najniższa bliska wzniesieniu W d ϕ współczynnik odpływu odczytany z mapy, jw., [-] H 1 maksymalny opad dobowy o prawdopodobieństwie pojawiania się 1%, odczytany z mapy, jw., [mm] Wskaźnik jeziorności zlewni obliczyć należy wg wzoru: JEZ = A j1 + A j A A jk = A j,i - powierzchnia zlewni jeziora, którego powierzchnia A x stanowi co najmniej k 1% powierzchni jego zlewni (A x 0.01A j,i ), [km 2 ] 1 A A ji (9) 4

5 Załącznik nr 1 [1] 5

6 Załącznik nr 2a [1] 6

7 Załącznik nr 2b [1] 7

8 Załącznik nr 3[1] 8

9 Załącznik nr 4 [1] 9

10 Załącznik nr 5[1] Załącznik nr 6 [1] 10

11 Załącznik nr 7 Załącznik nr 8 [2] Załącznik nr 9[2] 11

12 Literatura 1. Ciepielowski A., Dąbkowski Sz., Metody obliczeń przepływów maksymalnych w małych zlewniach rzecznych, Oficyna Wydawnicza Projprzem EKO, Bydgoszcz Wytyczne obliczania światła mostów i przepustów, Konferencja Naukowo-Techniczna Powódź '97, Koleje-Drogi-Mosty, Wisła października