II. Przeliczenie współrzędnych prostokątnych z jednego układu prostokątnego na drugi układ prostokątny.
|
|
- Konrad Sikorski
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 TRANSFORMACJA WSPÓŁRZĘDNYCH I. Metody transformacji: Transformacja izometryczna - sztywne ruchy płaszczyzny, przez obrót i przesunięcie. Transformacja Helmerta (liniowa transformacja konforemna przez podobieostwo) - (ang. similarity transformation) realizuje obrót, przesunięcie i dodatkowo przeskalowuje współrzędne układu pierwotnego. W algorytmie transformacji Helmerta występuje współczynnik skali jeden dla całego rozpatrywanego obszaru. Transformacja afiniczna affine transformation. Transformacje afiniczne przekształcają proste i płaszczyzny na proste i płaszczyzny, zachowując równoległośd prostych nie zachowują kątów, zmieniają skalę osi współrzędnych X i Y. Transformacja ta nie jest jednak konforemna i dlatego długości i kąty w układzie współrzędnych przeliczonych mogą ulegad zmianom. Transformacje wielomianowe afiniczne (ogólne) dają bardzo dobre wyniki przy kalibracji obrazów rastrowych. Transformacja afiniczna zmienia geometrię sieci, na rzecz minimum odchyłek na punktach dostosowania. II. Przeliczenie współrzędnych prostokątnych z jednego układu prostokątnego na drugi układ prostokątny. 1. Przeliczenie współrzędnych przy 2 punktach dostosowania Stosuje się dla mniejszych obszarów, które można przyjąd za płaskie X w w G X P G X0 W Y w Y0 W Y P x W = x0 W + x P *cos(g) y P *sin(g) y W = y0 W + y P *cos(g)+x P *sin(g) G gamma kąt skrętu układu pierwotnego względem wtórnego x0 W, y0 w współrzędne początku układu pierwotnego w układzie wtórnym Jeżeli występuje niezgodnośd długości to należy uwzględnid współczynnik redukcji r = d W /d P
2 x W = x0 W + x P *r*cos(g) y P *r*sin(g) (1) y W = y0 W + y P *r*cos(g)+x P *r*sin(g) oznaczając r*cos(g)=v oraz r*sin(g)=u x W = x0 W + v*x P u*y P y W = y0 W + v*y P + u*x P Jeśli są przynajmniej 2 punkty o danych współrzędnych punkty dostosowania to: r=sqrt(dxw^2+dyw^2)/sqrt(dxp^2+dyp^2) tg(g) = tg(aw-ap) = (tg(aw)-tg(ap))/(1+tg(aw)*tg(ap)) = (dxp*dyw-dyp*dxw)/(dxp*dxw+dyp*dyw) w formie rachunkowej f = tg(g) = dxp dyp tg(g) = f1/f2 = f 0 dxw dyw 0 Współrzędne wtórne początku układu pierwotnego można wyznaczyd po przekształceniu wzoru (1) x0 W = x W - x P *r*cos(g) + y P *r*sin(g) y0 W = y W + y P *r*cos(g) - x P *r*sin(g) dxw = dxp*cos(g) - dyp*sin(g) dyw = dyp*cos(g) + dxp*sin(g) Uwzgledniając współczynnik r oraz oznaczając r*cos(g)=v oraz r*sin(g)=u dxw = dxp*r*cos(g) - dyp*r*sin(g) = v*dxp u*dyp dyw = dyp*r*cos(g) + dxp*r*sin(g) = v*dyp + u*dxp Wzory te można zapisad w postaci symboli rachunkowych prof. Hausbrandta: F = dxp dyp dxw=f1 = v*dxp u*dyp u v dyw=f2 = u*dxp + v*dyp Współczynniku u i v można obliczyd stosując formy Hausbrandta F = dxp dyp u=f [1] dxw dyw v=f [2] 2. Transformacja współrzędnych przy więcej niż 2 punktach dostosowania wzory Hausbrandta Jeśli jest n>2 punktów dostosowania to tworzymy tzw. biegun przekształcenia, którego współrzędne są średnimi arytmetycznymi wszystkich współrzędnych punktów dostosowania w obu układach. Współrzędne bieguna: x0 P = [x P ]/n y0 P =[y P /n x0 W = [x W ]/n y0 W =[y W /n Współczynniki przekształcenia u i v liczy się na podstawie współrzędnych bieguna i każdego z punktów dostosowania: F = dx01 P dy01 P dx02p dy01 P dx0n P dy0n P dx01 W dy01 W dx02 W dy01 W dx0n P dy0n P u = F [1] v = F [2] Jest to transformacja Helmerta w ujęciu prof. Hausbrandta.
3 3. Transformacja współrzędnych płaskich metodą Helmerta współczynniki Xo, Yo, Z, T Transformacja współrzędnych płaskich metodą Helmerta jest często stosowaną w praktyce, m.in. ze względu na wygodny sposób obliczeń, w którym przy następnych masowych obliczeniach nie trzeba już podawać punktów dostosowania a wykorzystuje się określone współczynniki. W celu uzyskania wymaganej dokładności transformacji praktyczny jest iteracyjny sposób obliczeń współczynników z kolejnym odrzuceniem punktów o największych odchyłkach liniowych aż do osiągnięcia zadanego błędu transformacji. Na podstawie wyznaczonych w ten sposób współczynników transformacji: skrętu T, zniekształcenia Z i współrzędnych Xo, Yo początku układu pierwotnego w układzie wtórnym, można obliczyć kąt skrętu Fi i współczynnik skali q ze wzorów: Fi= arc ctg (T/(1+Z) q=sqrt((1+z)^2 + T^2) = (1+Z)/cos(Fi) = T/sin(Fi)
4 gdzie: Fi=A-A różnica azymutów w układzie wtórnym XY i pierwotnym X Y q=s/s stosunek długości w układzie wtórnym s i pierwotnym s Współczynniki T, Z, Xo, Yo pozwalają wykonywać przeliczenia z układu pierwszego (pierwotnego) X Y na układ drugi (wtórny) X,Y według wzorów: X=Xo+(1+Z)*X T*Y Y=Yo+(1+Z)*Y +T*X Chcąc wykonać przeliczenia z układu drugiego XY na układ pierwszy X'Y' przy znajomości współczynników transformacji z układu pierwszego na drugi można postąpić dwojako: a) zastosować zmienione wzory transformacji: X = ( (1+Z)*(X-Xo) +T*(Y-Yo) ) / ( (1+Z)^2 + T^2 ) Y = ( (1+Z)*(Y-Yo) -T*(X-Xo) ) / ( (1+Z)^2 + T^2 ) b) obliczyć odwrotne współczynniki transformacji i stosować zwykłe wzory: T = - T / ( (1+Z)^2 + T^2 ) Z = ( 1+Z ) / ( (1+Z)^2 + T^2 ) 1 X = ( Z ) * (Xo T*Yo) ) / ( (1+Z)^2 + T^2 ) Y = ( Z ) * (Yo + T*Xo) ) / ( (1+Z)^2 + T^2 ) X = Xo + (1+Z )*X T *Y Y = Yo + (1+Z )*Y +T *X Z obliczonych wartości T, Z, Xo, Zo można obliczyć analogicznie Fi i q Fi = arc ctg (T /(1+Z ) q =sqrt((1+z )^2 + T ^2) = (1+Z )/cos(fi ) = T /sin(fi ) Współczynniki Fi i q związane są z Fi i q następującymi zależnościami: Fi = 400[grad] Fi q = 1/q Jeśli nie są znane bezpośrednie współczynniki do przeliczenia współrzędnych z układu I na układ III, a znane są współczynniki pośrednie między układami I i II oraz II i III to można obliczyć współczynniki wypadkowe.
5 Współczynniki wypadkowe można obliczyć też dla większej ilości współczynników pośrednich. Wyznaczenie współczynników transformacji T, Z, X0, Y0 na podstawie punktów dostosowania: Oznaczenia: X1, Y1 współrzędne w układzie pierwotnym, X2, Y2 we wtórnym Obliczenie sum i średnich współrzędnych współrzędnych bieguna w obu układach sx1=[x1] - suma X układ pierwotny sy1=[y1] - suma Y układ pierwotny sx2=[x2] - suma X układ wtórny sy2=[y2] - suma Y układ wtórny Średnie współrzędne bieguna - środka ciężkości układu. pierwotnego x1s=sx1/m; y1s=sy1/m; // m ilość punktów dostosowania Średnie współrzędne bieguna - środka ciężkości układu. wtórnego x2s=sx2/m; y2s=sy2/m; // m ilość punktów dostosowania Przyrosty względem bieguna układ pierwotny dx1=x1 - x1s; dy1=y1 - y1s Przyrosty względem bieguna układ wtórny dx2=x2 - x2s; dy2=y2-y2s Obliczenie sum: s1=s1+dx1*(dy2-dy1); s2=s2+dy1*(dx2-dx1); sm=sm+dx1*dx1+dy1*dy1; s3=s3+dx1*(dx2-dx1); s4=s4+dy1*(dy2-dy1); sdx1=sdx1+dx1; sdy1=sdy1+dy1; sdx2=sdx2+dx2; sdy2=sdy2+dy2; // s1=[dx1*(dy2-dy1)] // s2=[dy1*[dx2-dx1] // sm=[dx1^2*dy1^21] // s3=[dx1* (dx2-dx1)] // s4=[dy1*[dy2-dy1] // [dx1] // [dy1] // [dx2] // [dy2] Współczynniki transformacji: T1, Z1, X01, Y01 T1 = (s1 s2) / sm; Z1 = (s3 + s4) / sm; X01 = x2s x1s + y1s*t1 x1s*z1; Y01 = y2s y1s x1s*t1 y1s*z1; Przeliczenie współrzędnych X3 = X1 Y1*T1 + X1*Z1 + X01 = X01 + (1+Z1)*X1 T1*Y1 Y3 = Y1 + X1*T1 + Y1*Z1 + Y01 = Y01 + (1+Z1)*Y1 + T1*X1 Przy transformacji współrzędnych należy uwzględnić ewentualne błędy punktów dostosowania najlepiej iteracyjnie eliminować punkty, które powodują przekroczenie założonego błędu średniego transformacji.
6 4. Transformacja afiniczna Stanowi jedno z zastosowao przekształcenia afinicznego (kolinearnego) i polega na przeliczeniu współrzędnych punktów z układu pierwotnego na wtórny przy założeniu, że współrzędne C, Y w układzie wtórnym s a funkcjami liniowymi współrzędnych pierwotnych x, y. X = a1*x + b1*y + c1 Y = a2*x + b2*y + c2 Podobne jak w metodzie Helmerta zakłada się niezmiennośd współrzędnych punktów dostosowania. Transformacja ta nie jest jednak konforemna i dlatego długości i kąty w układzie współrzędnych przeliczonych mogą ulegad zmianom. Wyznaczenie wartości 6 współczynników transformacji: a1, a2, a3, b1, b2, b3 wymaga 3 punktów dostosowania. Transformacjami afinicznymi nazwano przekształcenia reprezentujące przesunięcie, obrót i skalowanie. Jest to jednoznaczne przekształcenie płaszczyzny lub przestrzeni na siebie, zachowujące współliniowość punktów. Przykładami przekształceń afinicznych są izometria, podobieństwo i powinowactwo osiowe. Transformacja afiniczna jest przekształceniem wzajemnie jednoznacznym prostej w prostą, płaszczyzny w płaszczyznę i przestrzeni w przestrzeń. Przekształcenie to zachowuje na płaszczyźnie stosunek długości boków odcinków a w przestrzeni stosunki pól figur leżących na płaszczyznach równoległych. Znaczy to, iż linie równoległe i środki odcinków transformacja ta zachowuje, zmieniane są natomiast długości odcinków i wartości kątów. Zapisano równanie transformacji afinicznej w notacji macierzowej W równaniu a, b, c, d są odpowiedzialne za obrót, c i f natomiast to przesunięcie o wektor. Transformacje afiniczne przekształcają proste i płaszczyzny na proste i płaszczyzny, zachowując równoległość prostych nie zachowują kątów, zmieniają skalę osi współrzędnych X i Y. X w = a 1 X p +b 1 Y p +c 1 Y w = a 2 X p +b 2 Y p +c 2 X w, Y w - układ wtórny (np. mapy numerycznej) X p, Y p - układ pierwotny (np. mapy rastrowej) a 1, b 1, c 1, a 2,b 2, c 2 - współczynniki transformacji a 1 = k X cosγ X, b 1 = -k Y sinγ Y, a 2 = k X sinγ X, b 2 = k Y cosγ Y, X 0 = c 1, Y 0 = c 2. k X = sqrt(b1*b1+b2*b2) k Y =sqrt(a1*a1+a2*a2) - współczynniki skali γ X =arctan(b1/b2); γ Y =arctan(a2/a1) kąty obrotu
7 5. Transformacje wielomianowe Wielomianowe odwzorowania wiernokątne (transformacje afiniczne wyższych rzędów) stosowane są zazwyczaj do odwzorowania dużych obszarów o zmiennych skalach i skręceniach. X = a0 + a1*x + a2*y + a3*x*y +a4 *x^2 + a5*y^2 + Y = b0 + b1*x + b2*y + b3*x*y +b4 *x^2 + b5*y^2 + III. Popularne programy komputerowe do obliczeń transformacji Dokonanie obliczeń transformacji możliwe jest w większości komputerowych programów geodezyjnych, np. C-Geo, Winkalk i Geonet_unitrans. W programie C-Geo moduł Transformacja w współrzędnych umożliwia transformację Helmerta i afiniczną. Wyboru dokonuje się przez wybór ikony H lub A. W metodzie Helmerta potrzebne jest wprowadzenie minimum 2 punktów dostosowania a w metodzie afinicznej 3 punktów. Program GEONET_unitrans autorstwa prof. R. Kadaja służy głównie do przeliczeń współrzędnych między układami na obszarze całej Polski, pozwala wyznaczać parametry transformacji dla układów lokalnych oraz przeliczać wysokości elipsoidalne na normalne. Są też specjalne dodatki 3 moduły: programy obliczeniowe sieci GPS, konwersja map numerycznych dla MicroStation, konwersja map numerycznych dwg dla AutoCAD. Moduł UNITRANS umożliwia przeliczenie współrzędnych miedzy różnymi układami: 1965 strefy 1, 2, 3, 4, 5. Strefy 1-4 dotyczą odwzorowania quasi stereograficznego, a strefa 5 Gaussa-Krugera odwzorowania Gaussa-Krugera w pasach południkowych 3 lub 6 stopniowych. Pasy 3- stopniowe obejmują 4 strefy z południkami środkowymi 15 0, 18 0, 21 0 i 24 0 a6-stopniowe 2 strefy z południkami 15 0 i nowy jednostrefowy układ dla Polski odwzorowanie Gaussa-Krugera elipsoidy GRS-80 z południkiem środkowym 19 stopni i skalą na tym południku m=0, nowy 4-stopniowy układ odwzorowania elipsoidy GRS-80, utworzony analogicznie jak układ 1942 dla pasów 3-stopniowych. BLh GRS-80 układ współrzędnych geograficznych geodezyjnych na elipsoidzie GRS-80. BLH Krasowski - układ współrzędnych geograficznych geodezyjnych na elipsoidzie Krasowskiego. UTM międzynarodowy (wojskowy, nawigacyjny) układ współrzędnych powstały poprzez odwzorowania Gaussa-Krugera, elipsoidy GRS-80 w pasach 6-stopniowych ze skalą na każdym południku środkowym m=0,9996. GUGiK-80 jednostrefowy dla Polski układ kartograficzny dla map przeglądowych 1: lub mniejszych, powstały przez odwzorowania quasi stereograficzne elipsoidy Krasowskiego. Układy lokalne, np. KRAKÓW, ŁÓDŹ.
8
odwzorowanie równokątne elipsoidy Krasowskiego
odwzorowanie równokątne elipsoidy Krasowskiego wprowadzony w 1952 roku jako matematyczną powierzchnię odniesienia zastosowano elipsoidę lokalną Krasowskiego z punktem przyłożenia do geoidy w Pułkowie odwzorowanie
Układy współrzędnych. Gospodarka Przestrzenna. Józef Woźniak. Na podstawie wykładu Prof. R. Kadaja i Prof. E. Osady Na studium GIS
Układy współrzędnych Gospodarka Przestrzenna Józef Woźniak gis@pwr.wroc.pl Zakład Geodezji i Geoinformatyki Na podstawie wykładu Prof. R. Kadaja i Prof. E. Osady Na studium GIS Wrocław, 2012 Podział map
SPOSÓB PRZELICZANIA WSPÓŁRZĘDNYCH Z UKŁADU 1965 NA UKŁAD
SPOSÓB PRZELICZANIA WSPÓŁRZĘDNYCH Z UKŁADU 1965 NA UKŁAD 000 7 Tomasz Bajak SPOSÓB PRZELICZANIA WSPÓŁRZĘDNYCH Z UKŁADU 1965 NA UKŁAD 000 Podstawowe definicje układu 1965 Układ odniesienia 194 był układem
Układy współrzędnych GiK/GP
Układy współrzędnych GiK/GP Józef Woźniak gis@pwr.wroc.pl Zakład Geodezji i Geoinformatyki Na podstawie wykładu Prof. R. Kadaja i Prof. E. Osady Podział map Mapy geograficzne I. Mapy ogólnogeograficzne:
Tomasz Bajak Sposób przeliczania współrzędnych z układu "1965" na układ "2000" Acta Scientifica Academiae Ostroviensis nr 30, 7-18
Tomasz Bajak Sposób przeliczania współrzędnych z układu "1965" na układ "2000" Acta Scientifica Academiae Ostroviensis nr 30, 7-18 2008 Sposób Przeliczania W spółrzędnych z Układu 1965 Na Układ 2000! 7
UKŁADY GEODEZYJNE I KARTOGRAFICZNE
UKŁADY GEODEZYJNE I KARTOGRAFICZNE Jarosław Bosy Instytut Geodezji i Geoinformatyki Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu Model ZIEMI UKŁAD GEODEZYJNY I KARTOGRAFICZNY x y (f o,l o ) (x o,y o ) ZIEMIA
Spis treści. Przedmowa Pojęcie powierzchni odniesienia jako powierzchni oryginału w odwzorowaniu kartograficznym
Spis treści Przedmowa................................................................... 11 1. Pojęcie powierzchni odniesienia jako powierzchni oryginału w odwzorowaniu kartograficznym......................................................................
TECHNOLOGIA REALIZACJI PAŃSTWOWEGO UKŁADU WSPÓŁRZĘDNYCH 2000 NA OBSZARZE POWIATU
XX JUBILEUSZOWA JESIENNA SZKOŁA GEODEZJI im. Jacka Rejmana WSPÓŁCZESNE METODY POZYSKIWANIA I MODELOWANIA GEODANYCH Polanica Zdrój, 16-18 września 2007 r. TECHNOLOGIA REALIZACJI PAŃSTWOWEGO UKŁADU WSPÓŁRZĘDNYCH
Przegląd państwowych układów współrzędnych płaskich stosowanych do tworzenia map w Polsce po 1945 roku. Autor: Arkadiusz Piechota
Przegląd państwowych układów współrzędnych płaskich stosowanych do tworzenia map w Polsce po 1945 roku Autor: Arkadiusz Piechota Przegląd państwowych układów współrzędnych płaskich stosowanych do tworzenia
TRANSFORMACJE UKŁADÓW WSPÓŁRZĘDNYCH STOSOWANE W ODDZIALE KARTOGRAFII MORSKIEJ BIURA HYDROGRAFICZNEGO MARYNARKI WOJENNEJ
Kazimierz Fic Oddział Kartografii Morskiej BHMW TRANSFORMACJE UKŁADÓW WSPÓŁRZĘDNYCH STOSOWANE W ODDZIALE KARTOGRAFII MORSKIEJ BIURA HYDROGRAFICZNEGO MARYNARKI WOJENNEJ W procesie opracowywania morskich
Wykład 2. Matematyczne podstawy map. Mapa zasadnicza tradycyjna i cyfrowa. Wykład 2 1
Wykład 2 Matematyczne podstawy map. Mapa zasadnicza tradycyjna i cyfrowa Wykład 2 1 Mapa - graficzna forma przekazu informacji o Ziemi. Wykład 2 2 Mapa Głównym zadaniem geodezji jest stworzenie obrazu
Transformacja współrzędnych
Transformacja współrzędnych I. Transformacja współrzędnych w C-Geo Moduł umożliwia transformację metodą Helmerta, afiniczną lub między układami. Wyboru metody przeliczania dokonuje się przez wciśnięcie
ODWZOROWANIA KARTOGRAFICZNE
ODWZOROWANIA KARTOGRAFICZNE Określenie położenia Podstawą systemów geoinformacyjnych są mapy cyfrowe, będące pochodną tradycyjnych map analogowych. Układem opisującym położenie danych na powierzchni Ziemi
ĆWICZENIE 4. Temat. Transformacja współrzędnych pomiędzy różnymi układami
ĆWICZENIE 4 Temat Transformacja współrzędnych pomiędzy różnymi układami Skład operatu: 1. Sprawozdanie techniczne. 2. Tabelaryczny wykaz współrzędnych wyjściowych B, L na elipsoidzie WGS-84. 3. Tabelaryczny
Wymagania edukacyjne matematyka klasa 1a, 1d, 1e zakres podstawowy rok szkolny 2015/2016. 1.Liczby rzeczywiste
Wymagania edukacyjne matematyka klasa 1a, 1d, 1e zakres podstawowy rok szkolny 2015/2016 1.Liczby rzeczywiste 1. Podawanie przykładów liczb: naturalnych, całkowitych, wymiernych, niewymiernych, pierwszych
ODWZOROWANIA KARTOGRAFICZNE
ODWZOROWANIA KARTOGRAFICZNE Określenie położenia Podstawą systemów geoinformacyjnych są mapy cyfrowe, będące pochodną tradycyjnych map analogowych. Układem opisującym położenie danych na powierzchni Ziemi
Transformacja współrzędnych geodezyjnych mapy w programie GEOPLAN
Transformacja współrzędnych geodezyjnych mapy w programie GEOPLAN Program GEOPLAN umożliwia zmianę układu współrzędnych geodezyjnych mapy. Można tego dokonać przy udziale oprogramowania przeliczającego
Spis treści PRZEDMOWA DO WYDANIA PIERWSZEGO...
Spis treści PRZEDMOWA DO WYDANIA PIERWSZEGO....................... XI 1. WPROWADZENIE DO GEODEZJI WYŻSZEJ..................... 1 Z historii geodezji........................................ 1 1.1. Kształt
Ćwiczenia nr 4. TEMATYKA: Rzutowanie
TEMATYKA: Rzutowanie Ćwiczenia nr 4 DEFINICJE: Rzut na prostą: rzutem na prostą l (zwaną rzutnią) w kierunku rzutowania k (k l) nazywamy przekształcenie płaszczyzny przyporządkowujące: a) Punktom prostej
IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,
IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. Definicja 1.1. Niech D będzie podzbiorem przestrzeni R n, n 2. Odwzorowanie f : D R nazywamy
Piotr Banasik Układy odniesienia i układy współrzędnych stosowane w Polsce : cz. 2. Acta Scientifica Academiae Ostroviensis nr 35-36, 45-51
Piotr Banasik Układy odniesienia i układy współrzędnych stosowane w Polsce : cz. 2 Acta Scientifica Academiae Ostroviensis nr 35-36, 45-51 2011 Acta Scientifica Academiae Ostroyiensis 45 Piotr Banasik
369 ACTA SCIENTIFICA ACADEMIAE OSTROVIENSIS
369 ACTA SCIENTIFICA ACADEMIAE OSTROVIENSIS Piotr Banasik 1 Analiza jedno- i wieloetapowej transformacji współrzędnych płaskich z układu 1965 do układu 2000 na podstawie szczegółowej osnowy poziomej 3
Wybrane zagadnienia z urządzania lasu moduł: GEOMATYKA
Wybrane zagadnienia z urządzania lasu moduł: GEOMATYKA 2014-2015 dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu materiały przygotowane m.in. w oparciu o rozdział Odwzorowania
Kryteria oceniania z matematyki KLASA 2
Kryteria oceniania z matematyki KLASA 2 Wiedza i umiejętności ucznia na poszczególne oceny ARYTMETYKA Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który potrafi: - określić pojęcie potęgi o wykładniku naturalnym,
i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]
Ćwiczenia nr TEMATYKA: Układy współrzędnych: kartezjański, walcowy (cylindryczny), sferyczny (geograficzny), Przekształcenia: izometryczne, nieizometryczne. DEFINICJE: Wektor wodzący: wektorem r, ρ wodzącym
GEODEZJA*KARTOGRAFIA*GEOINFORMATYKA
www.geonet.net.pl GEODEZJA*KARTOGRAFIA*GEOINFORMATYKA Roman J. Kadaj PROBLEMATYKA WYZNACZENIA FORMUŁ TRANSFORMACYJNYCH POMIĘDZY UKŁADEM LOKALNYM A UKŁADEM PAŃSTWOWYM [Publikacja internetowa, www.geonet.net.pl,
Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego
1 z 7 JM-test-MathJax Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego Korekta 24.03.2014 w Błąd maksymalny (poprawione formuły na niepewności maksymalne dla wzorów 41.1 i 41.11)
RYSUNEK MAP. Ćwiczenie 2 Arkusze mapy topograficznej i zasadniczej KATEDRA GEODEZJI SZCZEGÓŁÓWEJ. Dr hab. inż.. Elżbieta Lewandowicz
RYSUNEK MAP Ćwiczenie 2 Arkusze mapy topograficznej i zasadniczej KATEDRA GEODEZJI SZCZEGÓŁÓWEJ Dr hab. inż.. Elżbieta Lewandowicz Podział mapy na arkusze mapy wiąż ąże e się z przyjętym państwowym układem
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia Definicja 1 Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach w zbiorze R nazywamy przyporządkowanie każdemu punktowi ze zbioru A dokładnie jednej
GIMNAZJUM WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI
GIMNAZJUM WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI Klasa II Potęgi zna i rozumie pojęcie potęgi o wykładniku naturalnym, umie zapisać potęgę w postaci iloczynu, umie zapisać iloczyn jednakowych czynników
takich samych podstawach umie zapisać w postaci jednej potęgi iloczyny i ilorazy potęg o
Szczegółowe wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z matematyki w klasie III na podstawie programu nauczania Matematyka z plusem ocena
POTĘGI I PIERWIASTKI
POTĘGI I PIERWIASTKI Zapiszę potęgę w postaci iloczynu Zapisze iloczyn jednakowych czynników w postaci potęgi Obliczy potęgę o wykładniku naturalnym Poda wzór na mnożenie i dzielenie potęg o tych samych
MATEMATYKA KLASA II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO
2016-09-01 MATEMATYKA KLASA II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO SZKOŁY BENEDYKTA Ramowy rozkład materiału Klasa II I. Trójmian kwadratowy II. Wielomiany III. Funkcja wymierna IV. Funkcje dowolnego argumentu V.
GEODEZJA*KARTOGRAFIA*GEOINFORMATYKA
GEODEZJA*KARTOGRAFIA*GEOINFORMATYKA www.geonet.net.pl Roman J. Kadaj Problematyka korekt układu 1965 i ich rozwiązanie w programie GEONET_unitrans [ Publikacja internetowa, www.geonet.net.pl, ALGORES-SOFT,
Kryteria oceniania z zakresu klasy drugiej opracowane w oparciu o program Matematyki z plusem dla Gimnazjum DZIAŁ 1. POTĘGI
Kryteria oceniania z zakresu klasy drugiej opracowane w oparciu o program Matematyki z plusem dla Gimnazjum DZIAŁ 1. POTĘGI HASŁO PROGRAMOWE Potęga o wykładniku naturalnym. Iloczyn i iloraz potęg o jednakowych
Matematyka klasa I - wymagania programowe. opracowane na podstawie planu wynikowego opublikowanego przez wydawnictwo OPERON
Matematyka klasa I - wymagania programowe opracowane na podstawie planu wynikowego opublikowanego przez wydawnictwo OPERON Liczby wymierne dodatnie - zna pojęcie liczby naturalnej - rozumie pojęcie dziesiątkowego
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE II GIMNAZJUM OCENA DOPUSZCZAJĄCA I DZIAŁ:POTĘGI UCZEŃ: - zna pojęcie potęgi o wykładniku naturalnym - umie
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE II GIMNAZJUM OCENA DOPUSZCZAJĄCA I DZIAŁ:POTĘGI - zna pojęcie potęgi o wykładniku naturalnym - umie zapisać potęgę w postaci iloczynu - umie zapisać iloczyn jednakowych
Mapy papierowe a odbiornik GPS
Mapy papierowe a odbiornik GPS Na polskim rynku spotykamy mapy wykonane w kilku różnych układach odniesienia, z różnymi siatkami współrzędnych prostokątnych płaskich (siatkami kilometrowymi). Istnieje
Układy odniesienia. Transformacje między układami Marek Kłopotek Łódź
Układy odniesienia. Transformacje między układami Marek Kłopotek Łódź 05.11.2010 ODWZOROWANIA KARTOGRAFICZNE Istota odwzorowania- polega na tym, że punktom kuli lub elipsoidy, które są powierzchniami nierozwijalnymi
GEOMATYKA WYKŁAD1 Pozyskanie informacji na podstawie map analogowych Krystian Kozioł
GEOMATYKA WYKŁAD1 Pozyskanie informacji na podstawie map analogowych Krystian Kozioł K ra k ó w 2 0 09 GEOMATYKA - DEFINICJA Słowa kluczowe: GIS, geoinformatyka, informacja geoprzestrzenna, dane geoprzestrzenne
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KL.I
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KL.I a w roku szkolnym 2015/2016 na poszczególne stopnie w oparciu o PROGRAM MATEMATYKA Z PLUSEM i podręcznik nr w wykazie 168/1/2015/z1 Prowadzący zajęcia: mgr Elżbieta
WYKORZYSTANIE ODBIORNIKÓW LEICA GPS 1200 W GEODEZYJNYCH POMIARACH TERENOWYCH
WYKORZYSTANIE ODBIORNIKÓW LEICA GPS 1200 W GEODEZYJNYCH POMIARACH 93 Łukasz Śliwiński WYKORZYSTANIE ODBIORNIKÓW LEICA GPS 1200 W GEODEZYJNYCH POMIARACH TERENOWYCH Wstęp Dynamicznie rozwijająca się technologia
Agnieszka Kamińska, Dorota Ponczek. Matematyka na czasie Rozkład materiału i plan wynikowy dla klasy 1
Agnieszka amińska, Dorota Ponczek Matematyka na czasie Rozkład materiału i plan wynikowy dla klasy wymagania konieczne; P wymagania podstawowe; R wymagania rozszerzające; D wymagania dopełniające; W wymagania
Z ostatniego wzoru i zależności (3.20) można obliczyć n6. Otrzymujemy (3.23) 3.5. Transformacje geometryczne
46 III. Przekształcenia w przestrzeni trójwymiarowej Z ostatniego wzoru i zależności (3.20) można obliczyć n6. Otrzymujemy (3.23) 3.5. Transformacje geometryczne Złożone obiekty trójwymiarowe można uważać,
DZIAŁ 1. POTĘGI dopuszczaj ący
W Y MA GANIA NA POSZCZEG ÓLNE O CENY-MATEMATYKA KLASA 2 DZIAŁ 1. POTĘGI dopuszczaj ący dostateczny dobry bardzo dobry celuj ący 1 1+2 1+2+3 1+2+3+4 1+2+3+4+5 zna pojęcie potęgi o wykładniku umie stosować
Modelowanie i wizualizowanie 3W-grafiki. Transformacje. Aleksander Denisiuk. denisjuk@matman.uwm.edu.pl
Modelowanie i wizualizowanie 3W-grafiki Transformacje Aleksander Denisiuk denisjuk@matman.uwm.edu.pl Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Wydział Matematyki i Informatyki ul. Słoneczna 54 10-561
Funkcje analityczne. Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018)
Funkcje analityczne Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne Paweł Mleczko Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018) 1. Przekształcenia płaszczyzny Płaszczyzna jako przestrzeń liniowa, odwzorowania liniowe
Typ szkoły: ZASADNICZA SZKOŁA ZAWODOWA Rok szkolny 2015/2016 Zawód: FRYZJER, CUKIERNIK, PIEKARZ, SPRZEDAWCA, FOTOGRAF i inne zawody.
Typ szkoły: ZASADNICZA SZKOŁA ZAWODOWA Rok szkolny 05/06 Zawód: FRYZJER, CUKIERNIK, PIEKARZ, SPRZEDAWCA, FOTOGRAF i inne zawody Przedmiot: MATEMATYKA Klasa I (60 godz) Rozdział. Liczby rzeczywiste Numer
Parametry techniczne geodezyjnych układów odniesienia, układów wysokościowych i układów współrzędnych
Załącznik nr 1 Parametry techniczne geodezyjnych układów odniesienia, układów wysokościowych i układów Tabela 1. Parametry techniczne geodezyjnego układu odniesienia PL-ETRF2000 Parametry techniczne geodezyjnego
Układy współrzędnych
Układy współrzędnych Układ współrzędnych matematycznie - funkcja przypisująca każdemu punktowi danej przestrzeni skończony ciąg (krotkę) liczb rzeczywistych zwanych współrzędnymi punktu. Układ współrzędnych
kataster, numeryczne modele terenu, tachimetria elektroniczna czy GPS, wykorzystywane coraz częściej do pozyskiwania, analizowania i przetwarzania
Wstęp Rozwój gospodarczy wymaga racjonalnego zarządzania i gospodarowania terenami oraz zasobami (np. wodnymi czy glebowymi). Do realizacji tych celów niezbędna jest odpowiednia informacja przestrzenna.
Funkcje analityczne. Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017) dla każdego s = (s.
Funkcje analityczne Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne Paweł Mleczko Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017) 1 Przekształcenia płaszczyzny Płaszczyzna jako przestrzeń liniowa, odwzorowania liniowe
GEO-SYSTEM Sp. z o.o. GEO-TRANS Warszawa 2009
GEO-SYSTEM Sp. z o.o. 02-732 Warszawa, ul. Podbipięty 34 m. 7, tel./fax 847-35-80, 843-41-68 www.geo-system.com.pl e-mail:geo-system@geo-system.com.pl Transformacje Geodezyjne GEO-TRANS Warszawa 2009 Transformacje
PLANIMETRIA CZYLI GEOMETRIA PŁASZCZYZNY CZ. 3
DEFINICJE PLANIMETRIA CZYLI GEOMETRIA PŁASZCZYZNY CZ. 3 Czworokąt to wielokąt o 4 bokach i 4 kątach. Przekątną czworokąta nazywamy odcinek łączący przeciwległe wierzchołki. Wysokością czworokąta nazywamy
6 Grafika 2D. 6.1 Obiekty 2D
6 Grafika 2D. J a c e k Ta r a s i u k 6.1 Obiekty 2D W wektorowej grafice dwuwymiarowej obraz opisuje się jako zbiór prostych obiektów geometrycznych takich jak: odcinki, elipsy, prostokąty itp 1. Każdy
Komputerowe przetwarzanie obrazu Laboratorium 2 Przykład 1 Informacja na temat obrazu: imfinfo( portret.jpg )
Komputerowe przetwarzanie obrazu Laboratorium 2 Przykład 1 Informacja na temat obrazu: imfinfo( portret.jpg ) Przykład 2 Numeracja wierszy i kolumn macierzy obrazu: imshow (eye (4)*0.5+0.5,'notruesize')
Na ocenę dopuszczającą uczeń:
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE TRZECIEJ GIMNAZJUM Na ocenę dopuszczającą uczeń: zna podręcznik i zeszyt ćwiczeń, z których będzie korzystał w ciągu roku szkolnego na lekcjach matematyki zna
ZASTOSOWANIE METODY NIEZALEŻNYCH MODELI DO TRANSFORMACJI MAP NUMERYCZNYCH
Marian PONIEWIERA 1 ZASTOSOWANIE METODY NIEZALEŻNYCH MODELI DO TRANSFORMACJI MAP NUMERYCZNYCH 1. Wprowadzenie W niniejszym referacie, w pierwszej części, przedstawiono technologię wpasowania dużej ilości
PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA Z MATEMATYKI W KLASIE TRZECIEJ GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH
PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA Z MATEMATYKI W KLASIE TRZECIEJ GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH 4 GODZ. TYGODNIOWO 128 GODZ. W CIĄGU ROKU POZIOMY WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH: K konieczny
EGZAMIN MATURALNY OD ROKU SZKOLNEGO 2014/2015 MATEMATYKA POZIOM PODSTAWOWY ROZWIĄZANIA ZADAŃ I SCHEMATY PUNKTOWANIA (A1, A2, A3, A4, A6, A7)
EGZAMIN MATURALNY OD ROKU SZKOLNEGO 0/05 MATEMATYKA POZIOM PODSTAWOWY ROZWIĄZANIA ZADAŃ I SCHEMATY PUNKTOWANIA (A, A, A, A, A6, A7) GRUDZIEŃ 0 Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych Nr zadania 5 6 7 8 9
1.1. Kształt Ziemi. Powierzchnie odniesienia. Naukowe i praktyczne zadania geodezji. Podział geodezji wyższej... 18
: Przedmowa...... 11 1. WPROWADZENIE DO GEODEZJI WYŻSZEJ Z historii geodezji... 13 1.1. Kształt Ziemi. Powierzchnie odniesienia. Naukowe i praktyczne zadania geodezji. Podział geodezji wyższej... 18 1.2.
Wymagania przedmiotowe z matematyki w klasie II gimnazjum w roku szkolnym 2011/2012 opracowane dla programu Matematyka z plusem GWO DZIAŁ 1.
Wymagania przedmiotowe z matematyki w klasie II gimnazjum w roku szkolnym 2011/2012 opracowane dla programu Matematyka z plusem GWO POZIOMY WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH: K - konieczny ocena dopuszczająca (2) P
Mechanika i Budowa Maszyn. Przykład obliczeniowy geometrii mas i analiza wytrzymałości
Mechanika i Budowa Maszyn Materiały pomocnicze do laboratorium Przykład obliczeniowy geometrii mas i analiza wytrzymałości Środek ciężkości Moment bezwładności Wskaźnik wytrzymałości na zginanie Naprężenia
UKŁADY ODNIESIENIA I UKŁADY WSPÓŁRZĘDNYCH STOSOWANE W POLSCE CZ.1
5 Piotr Banasik UKŁADY ODNIESIENIA I UKŁADY WSPÓŁRZĘDNYCH STOSOWANE W POLSCE CZ. 1 1. Wstęp Opisanie położenia punktów z powierzchni Ziemi realizowane jest w ramach umownie przyjętego układu współrzędnych.
Matematyka do liceów i techników Szczegółowy rozkład materiału Zakres podstawowy
Matematyka do liceów i techników Szczegółowy rozkład materiału Zakres podstawowy Wariant nr (klasa I 4 godz., klasa II godz., klasa III godz.) Klasa I 7 tygodni 4 godziny = 48 godzin Lp. Tematyka zajęć
Rodzina i pas płaszczyzn sieciowych
Uniwersytet Śląski Instytut Chemii Zakład Krystalografii Laboratorium z Krystalografii 2 godz. Rodzina i pas płaszczyzn sieciowych Cel ćwiczenia: kształtowanie umiejętności posługiwania się modelami komórek
Przekształcenia liniowe
Przekształcenia liniowe Zadania Które z następujących przekształceń są liniowe? (a) T : R 2 R 2, T (x, x 2 ) = (2x, x x 2 ), (b) T : R 2 R 2, T (x, x 2 ) = (x + 3x 2, x 2 ), (c) T : R 2 R, T (x, x 2 )
w zależności od powierzchni, jaka została użyta do odwzorowania siatki kartograficznej, wyróżniać będziemy 3 typy odwzorowań:
Elementy mapy mapa jest płaskim obrazem powierzchni Ziemi lub jej części przedstawionym na płaszczyźnie w odpowiednim zmniejszeniu; siatka kartograficzna będzie się zawsze różniła od siatki geograficznej;
Zadanie 1 Naszkicuj wykres funkcji f x ={ x2 dla x < 2,1) x 2 2x dla x < 1,3> }
Zadanie 1 Naszkicuj wykres funkcji f x ={ x2 dla x < 2,1) x 2 2x dla x < 1,3> } Tworzymy sobie tabelkę dla wybranych punktów w danych przedziałach: 1) X -2-1 0 1 Y -4-1 0-1 2) X 1 2 3 Y -1 0 3 Szkicujemy
GEOMATYKA. dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu
GEOMATYKA 2019 dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu materiały przygotowane w oparciu o rozdział Odwzorowania kartograficzne współczesnych map topograficznych autorstwa
MATEMATYKA GIMNAZJUM
MATEMATYKA GIMNAZJUM Uczeń otrzymuje ocenę: WYMAGANIA OGÓLNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY SZKOLNE - dopuszczającą, gdy: pracuje na lekcji i w domu na miarę swoich możliwości, uczestniczy w zajęciach dodatkowych
Transformacja współrzędnych przy 2 punktach dostosowania - przez wydłużenie i skręt lub transformacja liniowa
Transformacja współrzędnych przy 2 punktach dostosowania - przez wydłużenie i skręt lub transformacja liniowa Dane są współrzędne 2 punktów dostosowania A i B w układach: pierwotnym (Xp,Yp) i wtórnym (Xw,Yw)
TRANS_ETRF_PL_2 zmodyfikowany program transformacji 7-mioparametrowej pomiędzy układami: PL-ETRF89 i PL-ETRF2000
Roman Kadaj TRANS_ETRF_PL_2 zmodyfikowany program transformacji 7-mioparametrowej pomiędzy układami: PL-ETRF89 i PL-ETRF2000 [ Publikacja internetowa 1(4) /2013 ALGORES-SOFT, www.geonet.net.pl, 12 sierpnia
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MATEMATYKI W KLASACH IV VI
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MATEMATYKI W KLASACH IV VI (STANDARDY WYMAGAŃ w roku szkolnym 2014/2015) I. Obszary aktywności ucznia podlegające ocenie. Na lekcjach matematyki oceniane będą następujące
Przekształcenia geometryczne w grafice komputerowej. Marek Badura
Przekształcenia geometryczne w grafice komputerowej Marek Badura PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE W GRAFICE KOMPUTEROWEJ Przedstawimy podstawowe przekształcenia geometryczne na płaszczyźnie R 2 (przestrzeń
PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA Z MATEMATYKI W KLASIE DRUGIEJ GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH
PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA Z MATEMATYKI W KLASIE DRUGIEJ GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH OPRACOWANO NA PODSTAWIE PROGRAMU MATEMATYKA Z PLUSEM OBOWIĄZUJĄCY ZESTAW PODRĘCZNIKÓW
Kartografia - wykład
prof. dr hab. inż. Jacek Matyszkiewicz KATEDRA ANALIZ ŚRODOWISKOWYCH, KARTOGRAFII I GEOLOGII GOSPODARCZEJ Kartografia - wykład Mapy topograficzne i geologiczne Część 1 MAPA Graficzny, określony matematycznie
GEOMATYKA program podstawowy. dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu
GEOMATYKA program podstawowy 2017 dr inż. Paweł Strzeliński Katedra Urządzania Lasu Wydział Leśny UP w Poznaniu W celu ujednolicenia wyników pomiarów geodezyjnych, a co za tym idzie umożliwienia tworzenia
Piotr Banasik Charakterystyka elementów tworzących państwowe układy współrzędnych "1992" i "2000" Acta Scientifica Academiae Ostroviensis nr 27, 5-15
Piotr Banasik Charakterystyka elementów tworzących państwowe układy współrzędnych "1992" i "2000" Acta Scientifica Academiae Ostroviensis nr 27, 5-15 2007 Charakterystyka Elementów Tworzących Państwowe
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA 3
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA 3 Oznaczenia: K poziom konieczny / ocena dopuszczająca P poziom podstawowy / ocena dostateczna R poziom rozszerzający / ocena dobra D poziom dopełniający /ocena
NAUKA. >1 umożliwiał podniesienie płaszczyzny odwzorowawczej w pobliże fizycznej powierzchni
Artykuł recenzowany: Analiza lokalnej transformacji współrzędnych płaskich OPTYMALNY STOPI Streszczenie: W pracy zaprezentowano zagadnienie przeliczenia współrzędnych z Układu Lokalnego Krakowa (ULK) i
Wymagania na poszczególne oceny szkolne w klasach VI z matematyki
Wymagania na poszczególne oceny szkolne w klasach VI z matematyki DZIAŁ I: LICZBY NATURALNE Obliczy różnice czasu proste przypadki. Wymieni jednostki opisujące prędkość, drogę, czas. Rozwiąże proste zadania
Prosta i płaszczyzna w przestrzeni
Prosta i płaszczyzna w przestrzeni Wybrane wzory i informacje Równanie prostej przechodzącej przez punkt P 0 = (x 0, y 0, z 0 ) o wektorze wodzącym r 0 i równoległej do wektora v = [a, b, c] : postać parametrycznego
MATEMATYKA GIMNAZJUM
MATEMATYKA GIMNAZJUM Uczeń otrzymuje ocenę: WYMAGANIA OGÓLNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY SZKOLNE - dopuszczającą, gdy: pracuje na lekcji i w domu na miarę swoich możliwości, uczestniczy w zajęciach dodatkowych
Metody numeryczne w przykładach
Metody numeryczne w przykładach Bartosz Ziemkiewicz Wydział Matematyki i Informatyki UMK, Toruń Regionalne Koło Matematyczne 8 kwietnia 2010 r. Bartosz Ziemkiewicz (WMiI UMK) Metody numeryczne w przykładach
RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI
LISTA MOICH OSIĄGNIĘĆ RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI Co powinienem umieć Umiejętności znam wzory skróconego mnożenia drugiego i trzeciego stopnia obliczam wartość liczbową wyrażenia algebraicznego doprowadzam
Defi f nicja n aprę r żeń
Wytrzymałość materiałów Stany naprężeń i odkształceń 1 Definicja naprężeń Mamy bryłę materialną obciążoną układem sił (siły zewnętrzne, reakcje), będących w równowadze. Rozetniemy myślowo tę bryłę na dwie
Józef Beluch Ocena dokładności w transformacji współrzędnych sposobem Helmerta. Acta Scientifica Academiae Ostroviensis nr 27, 17-25
Józef Beluch Ocena dokładności w transformacji współrzędnych sposobem Helmerta Acta Scientifica Academiae Ostroviensis nr 27, 17-25 2007 Ocena Dokładności W Transformacji Współrzędnych Sposobem Helmerta
Funkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu zmiennych Wykresy i warstwice funkcji wielu zmiennych. Granice i ciagłość funkcji wielu zmiennych. Pochodne czastkowe funkcji wielu zmiennych. Gradient. Pochodna kierunkowa. Różniczka zupełna.
Wymagania edukacyjne z matematyki niezbędne do uzyskania poszczególnych ocen semestralnych klasa VI
Wymagania edukacyjne z matematyki niezbędne do uzyskania poszczególnych ocen semestralnych klasa VI SEMESTR I Na ocenę dopuszczającą uczeń: Oblicza różnice czasu proste Wymienia jednostki opisujące prędkość,
Opis przedmiotu zamówienia
Załącznik nr 1 Do SIWZ na wykonanie przeliczenia osnowy III klasy i pomiarowej Starostwa Powiatowego w Kielcach, nr sprawy: GN.I 7240-2-6 / 09 Opis przedmiotu zamówienia Do przeliczenia osnowy szczegółowej
MACIERZE. Definicja. Macierz liczbowa rzeczywista (krótko: macierz), jest to tablica prostokątna. której elementami Słownictwo. są liczby rzeczywiste.
MACIERZE Definicja. Macierz liczbowa rzeczywista (krótko: macierz), jest to tablica prostokątna której elementami Słownictwo są liczby rzeczywiste. rzędy pionowe nazywamy kolumnami macierzy, rzędy poziome
Księgarnia PWN: Wiesław Kosiński - Geodezja. Spis treści
Księgarnia PWN: Wiesław Kosiński - Geodezja Wstęp........................................................ 1 1. WIADOMOŚCI PODSTAWOWE.................................... 3 1.1. Rys historyczny rozwoju geodezji
Systemy informacji przestrzennej
Systemy informacji przestrzennej Wykład 3 Lokalizowanie danych na Ziemi w oparciu o kurs Geospatial Intelligence and the Geospatial Revolution PennState University Joanna Kołodziejczyk marzec 2016 Joanna
Wykład 5. Metoda eliminacji Gaussa
1 Wykład 5 Metoda eliminacji Gaussa Rozwiązywanie układów równań liniowych Układ równań liniowych może mieć dokładnie jedno rozwiązanie, nieskończenie wiele rozwiązań lub nie mieć rozwiązania. Metody dokładne
Uczeń wykonuje proste działania pamięciowe na liczbach naturalnych, całkowitych i ułamkach, zna i stosuje algorytmy działań pisemnych oraz potrafi
Rozkład materiału nauczania. Matematyka wokół nas Klasa 4 DZIAŁANIA NA LICZBACH NATURALNYCH (22 h) 1 Liczby naturalne. Oś liczbowa 1. 1 ) odczytuje i zapisuje liczby naturalne wielocyfrowe 1. 2 ) interpretuje
ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.
ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ. LICZBA TEMAT GODZIN LEKCYJNYCH Potęgi, pierwiastki i logarytmy (8 h) Potęgi 3 Pierwiastki 3 Potęgi o wykładnikach
Z52: Algebra liniowa Zagadnienie: Zastosowania algebry liniowej Zadanie: Operatory różniczkowania, zagadnienie brzegowe.
Z5: Algebra liniowa Zagadnienie: Zastosowania algebry liniowej Zadanie: Operatory różniczkowania zagadnienie brzegowe Dyskretne operatory różniczkowania Numeryczne obliczanie pochodnych oraz rozwiązywanie
LICZBY I WYRAŻNIA ALGEBRAICZNE
KLASA III LICZBY I WYRAŻNIA ALGEBRAICZNE dopuszczający otrzymuje uczeń, który: 1) zna pojęcie notacji wykładniczej, 2) zna sposób i rozumie potrzebę zaokrąglania liczb, 3) umie oszacować wynik działań,