mgr Agnieszka Wiśniowska-Funek

Transkrypt

1 mgr Agnieszka Wiśniowska-Funek

2 Problemy w pomocy ofiarom przemocy Definicja przemocy domowej Schemat interwencji kryzysowej Wobec dorosłych W stosunku do sprawcy W stosunku do ofiary Wobec dzieci 2

3 To możesz użyć również tego. 3

4 1. Niezrozumienie i brak wiedzy. 2. Brak umiejętności i doświadczenia. 3. Brak empatii. 4. Wygodnictwo. 5. Uczucie złości i frustracji (na sprawcę, sytuację, na siebie i w końcu na ofiarę). 4

5 zamierzone i wykorzystujące przewagę sił działanie lub zaniechanie skierowane ku członkowi rodziny, powodujące szkody i cierpienie oraz naruszające godność i prawa jednostki 5

6 fizyczna psychiczna materialna seksualna Przemoc gorąca Przemoc chłodna zaniedbanie 6

7 FAZA NARASTANIA NAPIĘCIA FAZA MIODOWEGO MIESIĄCA FAZA OSTREJ PRZEMOCY 7

8 1. ZAPEWNIENIE BEZPIECZEŃSTWA. 2. Metoda małych kroków. 3. Oparcie o zasoby ofiary (cechy osobowości, rodzina, przyjaciele, wiedza, doświadczenie osoby, praca). 4. Realna ocena sytuacji oraz możliwości. 5. Pomoc prawna / socjalna / psychologiczna / edukacyjna. 6. Poświęcenie czasu (wysłuchać, akceptować, okazać ciepło, zrozumienie, bez osądzania i bagatelizowania). 8

9 Pierwszy kontakt diagnoza sytuacji Doraźne wsparcie dla ofiar przemocy Doraźne działania i wsparcie dla sprawcy przemocy Zakończenie interwencji Kontynuacja wsparcia dla ofiar przemocy Kontynuacja działań dla sprawców przemocy 9

10 1. Doznawane emocje: wstyd, lęk, złość, bezradność, przywiązanie do sprawcy, nieufność, niewiara w możliwość zmiany sytuacji, wyczerpanie, depresja, zaniżona samoocena Syndrom sztokholmski Psychologiczna pułapka 2. Poznane doświadczenie: Wyuczona bezradność Zespół stresu pourazowego PTSD Zjawisko prania mózgu 10

11 1. OCENA ZAGROŻENIA 2. PLAN BEZPIECZEŃSTWA 11

12 1. ZAPEWNIENIE POCZUCIA BEZPIECZEŃSTWA, OCHRONY I OPIEKI. 2. Izolacja od sprawcy przemocy. 3. Dbałość o czas i miejsce rozmowy. 4. Jasno wyjaśnić cel rozmowy. 5. Okazać empatię. 6. Koncentracja na danej sytuacja a nie na całej historii życia oraz motywów decyzji o pomocy. 7. Pytania o przemoc zadawane WPROST. 8. Okazanie wsparcia i chwalenie za najmniejsze działania w stosunku do sprawcy. 12

13 9. Jasne sprecyzowanie swoich przekonań oraz regulacji prawnych wobec przemocy. 10. Przekonać ofiarę, że to nie ona jest odpowiedzialna za przemoc. 11. Przekonać, że przemoc domowa jest zjawiskiem powszechnym. 12. Unikać określenia ofiara zamiast: poszkodowany, osoba pokrzywdzona. 13. Znaleźć mocne strony osoby i wzmocnić je, omówić dotychczasowe sposoby radzenia sobie. 14. Odwołanie do nadziei, marzeń, planów. 13

14 14. Aktywne uczestnictwo w pomocy (umówienie na wizytę w ośrodku pomocy, telefon na policję etc.) jeśli konieczna jest dyrektywność. 15. Nic na siłę pozostawić osobie poszkodowanej decyzję o czasie i sposobie działania. Namawiać, nie przymuszać ani straszyć. 16. Kilkukrotne powtarzanie informacji. 17. Znaleźć nawet niewielkie ale realne posunięcia. 18. Nawiązać współpracę z innymi służbami i aktywnie współpracować. 14

15 Zachęta do rozmowy Parafrazowanie Nazywanie emocji Odzwierciedlanie Pytanie otwarte Mówienie o własnych uczuciach w pierwszej osobie Wykorzystanie milczenia Dbanie o własną stabilność i równowagę 15

16 Bezpośrednia ofiara przemocy Pośrednia ofiara przemocy - świadek: Zaburzenia emocjonalne, zaburzenia zachowanie, problemy w funkcjonowaniu społecznym oraz poznawczym, problemy ze zdrowiem fizycznym Syndrom dziecka maltretowanego NAJWAŻNIEJSZE: zapewnienie bezpieczeństwa (fizycznego i psychologicznego) oraz zdjęcie ciężaru winy i zapewnienie, że nikt nie ma prawa go krzywdzić 16

17 1. USTALENIE KRÓTKOTERMINOWEGO PLANU POMOCY. 2. Ustalenie sposobów szybkiego reagowania : Sposób poinformowania o kolejnych atakach przemocy Ustalenie planu ucieczki Przygotowanie najważniejszych rzeczy w torbie i ustalenie miejsca ucieczki 3. Informacja o przysługujących prawach oraz miejscach, gdzie można uzyskać pomoc (forma pisemna). 4. Zapewnie dalszego wsparcia ofiarom. 17

18 Wtórna wiktymizacja ofiary Wypalenie zawodowe Zmaganie się ze złością i mitami codziennymi nt. przemocy Łatwość uwierzenia, że ofiara ma to na co zasłużyła 18

19 BEZPIECZEŃSTWO CZAS EMPATIA ZABEZPIECZENIE NA PRZYSZŁOŚĆ USTALENIE DALSZYCH KROKÓW 19

20 Pytania? DZIĘKUJĘ 20