Wstydliwy problem: Nietrzymanie stolca oraz wybrane metody jego leczenia

Transkrypt

1 Koło Chirurgiczne przy III Katedrze i Klinice Chirurgii Ogólnej CM UJ w Krakowie Kierownik Kliniki: Prof. dr hab. med. Roman M. Herman Opiekun: lek. med. Michał Nowakowski Wstydliwy problem: Nietrzymanie stolca oraz wybrane metody jego leczenia Na podstawie pracy: Nieinwazyjna ocena unerwienia mięśnia smukłego uda za pomocą powierzchniowej elektromiografii wielokanałowej, w kontekście zabiegów dynamicznej graciloplastyki.

2 Nietrzymanie stolca (NS) Bezwiedne oddawanie stolca w nieodpowiednim czasie i miejscu występujące częściej niż dwa razy w miesiącu w ciągu ostatniego roku, u osób powyżej 4 r.ż. Whitehaed WE, Functional disorders of the anus and rectum. Gut, 1999 USA 2,2% całej populacji i 47% pensjonariuszy domów opieki. Duży problem psychospołeczny.

3 Etiologia NS Poporodowe (10 25%), Neurogenne, Jatrogenne (5 20%), Zabiegi operacyjne kręgosłupa (30%), Wady wrodzone (100%), Następstwa radio/chemioterapii (ponad 50%), Stany zapalne jelit CU, CD (25-35%), Schorzenia systemowe - SM, cukrzyca (ponad 50%).

4 Chirurgiczne metody leczenia Klasyczne : Prosta rekonstrukcja zwieraczy Rekonstrukcja zwieraczy na zakładkę Tylna plastyka zwieraczy (PAR) Przednia plastyka dźwigaczy Całkowita rekonstrukcja dna miednicy Nowsze: Zabieg Secca Stymulacja transsakralna (SNS) Gluteoplastyka Graciloplastyka Sztuczny zwieracz odbytu (ABS)

5 Graciloplastyka Wytworzenie zwieracza zastępczego z wykorzystaniem mięśnia smukłego uda. Uwolnienie dystalnego przyczepu mięśnia, owinięcie wokół kanału odbytu, umocowanie do guza kulszowego po przeciwnej (gamma) lub tej samej stronie (alfa) Miejsce wejścia pęczka naczyniowo-nerwowego w mięsień warunkuje długość odcinka mięśnia, który można wykorzystać do wytworzenia zwieracza.

6 Anatomia m. gracilis Mięsień cienki, płaski, długi, położony powierzchownie na przyśrodkowej stronie uda. Jest to jedyny miesień dwustawowy grupy przyśrodkowej mięśni uda, rozpięty miedzy kością łonową a bliższym końcem kości piszczelowej. Czynność: m. gracilis działając na staw biodrowy przy wyprostowanym kolanie przywodzi udo, nieco je prostuje i słabo obraca je do wewnątrz. Przyczepy: Ø Koniec bliższy: gałąź dolna kości łonowej i gałęzi kości kulszowej Ø Przebieg: włókna biegną równolegle ku dołowi; w dolnej trzeciej części uda przechodzą one w długie, cienkie ścięgno, które owija się od tyłu dokoła nadkłykcia przyśrodkowego kości udowej, kieruje się dalej do przodu i razem z m. krawieckim i m. półścięgnistym wytwarza gęsia stopę. Ø Koniec dalszy: ścięgno kończy się poniżej i przyśrodkowo od guzowatości kości piszczelowej pod ścięgnem m. krawieckiego i nieco powyżej m. półścięgnistego.

7 Wybór mięśnia Anatomia prawidłowa Doświadczenie chirurga Badanie palpacyjne Powierzchniowa EMG

8 semg Nieinwazyjna metoda oceny potencjałów czynnościowych jednostki ruchowej (MUAP motor unit action potential) Elekrody przykładane na skórę zbierają sygnał, który jest następnie wzmacniany i zapisywany w komputerze. Wielokanałowa semg umożliwia ocenę całego mięśnia, w odróżnieniu od metody igłowej, gdzie jest to bardzo trudne lub niemożliwe

9 Metodyka naszej pracy Badanie wykonano za pomocą 16 elektrod rozmieszczonych w odstępach 1cm na elastycznym pasku, przykładanym wzdłuż przebiegu mięśnia smukłego. Każdy ochotnik był badany w pozycji półsiedzącej z wyprostowanymi nogami, z przeszkodą pomiędzy nimi. Rejestrowano czynność elektryczną jednostek motorycznych w czasie trzykrotnych 10-sekundowych, niezależnych skurczów (badany był proszony o wykonanie ruchu przywiedzenia i rotacji wewnętrznej ud)

10 Metodyka Zapisy potencjałów każdego badanego były analizowane niezależnie przez dwie różne osoby, a wyniki obu analiz porównane i zweryfikowane. Wyniki zapisano w postaci numerów elektrod, znad których odczytano punkty wyjściowe propagacji pobudzeń oddzielnie dla każdej nogi u każdego z badanych. Uzyskane dane poddano analizie statystycznej za pomocą programu Epi-Info.

11 Dyskusja Dobór mięśnia do zabiegu niesie konsekwencje. Zdać się na przypadek? Każdy centymetr różnicy wysokości unerwienia to 2cm różnicy długości mięśnia do wykorzystania.

12 Wnioski Możliwość zwiększenia komfortu i skrócenia czasu trwania zabiegu znajomość położenia nerwu, choćby przybliżona, pozwala na swobodniejsze preparowanie mięśnia. Dokładność semg?

13 Wnioski Nieinwazyjna elektromiografia powierzchniowa może być przydatna w przedoperacyjnym ustalaniu położenia strefy unerwienia mięśni smukłych u pacjenta, co może pomóc w optymalnym zaplanowaniu zabiegu. Metoda ta jest niezwykle użyteczna ze względu na jej bezpieczeństwo i nieinwazyjny charakter.

14 Dziękuję za uwagę!