MIĘŚNIE GOLENI. Slajd 1. Slajd 2. Slajd 3. Powięzie goleni. Na goleni wyróżnia się trzy grupy mięśni działających głównie na staw skokowogoleniowy.

Transkrypt

1 Slajd Slajd Slajd MIĘŚNIE GOLENI Na goleni wyróżnia się trzy grupy mięśni działających głównie na staw skokowogoleniowy. Część z nich bierze udział w ruchach stawu kolanowego, ponieważ ich przyczepy położone są na udzie. Przyczepy innych schodzą na stopę i palce, powodując ich ruchy. Mięśnie położone na przedniej stronie goleni noszą nazwę prostowników, grupę tylną stanowią zginacze, natomiast w grupie bocznej znajdują się mięśnie strzałkowe. Powięzie goleni Podobnie jak na udzie, na goleni również znajduje się powięź, która pokrywa wszystkie mięśnie goleni. U góry łączy się z powięzią szeroką uda, u dołu zaś, na wysokości kostek łączy się z powięziami stopy. Powięź goleni zrasta się z powierzchniami kości, do których bezpośrednio przylega piszczelową i strzałkową. W części górnej goleni od powięzi odchodzą przegrody międzymięśniowe oddzielające grupę mięśni strzałkowych od zginaczy i prostowników goleni, służy ona także jako miejsce przyczepu mięśni. W dolnym odcinku powięź jest wzmocniona przez silne pasmo ścięgniste, biegnące poprzecznie powyżej kostek, od kości piszczelowej do strzałki. Pasmo to przytrzymuje ścięgna prostowników, w związku z tym nosi nazwę troczka górnego mięśni prostowników. Troczek dolny położony jest na stopie.

2 Slajd 4 Slajd 5 Slajd 6 Grupa przednia Tworzą ją trzy silne mięśnie: m. piszczelowy przedni, m. prostownik długi palców, m. prostownik długi palucha grupa przednia c.d.. m. piszczelowy przedni. ścięgno końcowe m. piszczelowego przedniego. m. prostownik długi palców. ścięgna końcowe m. prostownika długiego palców m. piszczelowy przedni (m. tibialis anterior) PP: boczna powierzchnia kości piszczelowej, błona międzykostna goleni i w części górnej powięź goleni, PK: brzeg przyśrodkowy stopy: powierzchnia dolna kości klinowatej przyśrodkowej i podstawa I kości śródstopia. Jest to silny prostownik stopy, ponadto mięsień odwraca stopę (podnosi jej brzeg przyśrodkowy). Jeżeli w pozycji stojącej środek ciężkości ciała zostanie przesunięty ku tyłowi, to mięsień pociąga kość piszczelową ku przodowi. grupa przednia c.d. m. prostownik długi palców (m. extensor digitorum longus) troczek prostowników górny troczek prostowników dolny Leży bocznie od m. piszczelowego przedniego - oddziela go błona ścięgnista. PP: ww błona ścięgnista, kłykieć boczny kości piszczelowej, brzeg przedni i ¾ powierzchni przedniej trzonu kości strzałkowej, błona międzykostna, błona ścięgnista oddzielająca mięsień od grupy bocznej i powięź goleni, W połowie goleni mięsień dzieli się na cztery ścięgna, biegną one pod troczkami prostowników do powięzi grzbietowej palców II, III, IV i V. W większości przypadków mięsień daje piąte pasmo ścięgniste przyczepiające się do podstawy V, czasami również i IV kości śródstopia. Ścięgno to jest czasem zakończeniem brzuśca mięśniowego, oddzielającego się od prostownika palców jest to mięsień strzałkowy trzeci, działający wspólnie z m. prostownikiem palców w czynności prostowania stopy. Mięsień prostuje, nawraca (podnosi brzeg boczny stopy) i odwodzi stopę oraz prostuje palce.

3 Slajd 7 Slajd 8 Slajd 9 4 grupa przednia c.d. m. prostownik długi palucha (m. extensor hallucis longus) PP: środkowa trzecia część strzałki i błony międzykostnej, PK: podstawa paliczka dalszego palucha. Mięsień prostuje paluch i stopę. Troczek dolny prostowników jest to zgrubiała część powięzi grzbietowej stopy. Ma kształt ułożonej poziomo litery Y. Ramię boczne obejmuje pętlowato z przodu i z tyłu ścięgna m. prostownika długiego palców, ramiona przyśrodkowe obejmują ścięgna m. piszczelowego przedniego i prostownika długiego palucha. Troczek ustala położenie ścięgien w stosunku do podłoża kostnego.. m. prostownik długi palucha. ścięgno końcowe m. prostownika długiego palucha. ścięgna końcowe m. prostownika długiego palców 4. troczek górny prostowników Grupa boczna Mięśnie wchodzące w skład tej grupy położone są po stronie bocznej goleni i dlatego noszą nazwę mięśni strzałkowych: długiego, krótkiego Mięśnie te leżą w komorze ograniczonej strzałką i błonami międzymięśniowymi. grupa boczna c.d. m. strzałkowy długi (m. peroneus fibularis longus) PP: głowa i górna część trzonu strzałki, a także ściany błoniaste komory mm. strzałkowych, PK: podstawa I kości śródstopia i kość klinowata przyśrodkowa. Mięsień odpowiada za zginanie, nawracanie i odwodzenie stopy.. m. strzałkowy długi. m. strzałkowy krótki. ścięgno końcowe m. strzałkowego długiego

4 Slajd 0 Slajd Slajd grupa boczna c.d.. m. strzałkowy długi. m. strzałkowy krótki Grupa tylna m. strzałkowy krótki (m. peroneus fibularis brevis) PP: dolna część strzałki i przegród międzymięśniowych, PK: guzowatość V kości śródstopia, dodatkowo cienkie pasmo ścięgniste dochodzi do rozcięgna grzbietowego palca V. Mięsień pełni taką samą funkcję jak m. strzałkowy długi. W tej grupie znajdują się dwie warstwy mięśni powierzchowna i głęboka. Warstwę powierzchowną tworzą: m. trójgłowy łydki, m. podeszwowy. W skład warstwy głębokiej wchodzą: m. podkolanowy, m. piszczelowy tylny, m. zginacz długi palucha, m. zginacz długi palców. Grupa tylna, warstwa powierzchowna m. trójgłowy łydki (m.triceps surae) Składa się z m. brzuchatego i płaszczkowatego głowa boczna m. brzuchatego. głowa przyśrodkowa m. brzuchatego. m. płaszczkowaty 4. ścięgno piętowe (Achillesa) 5. guz piętowy

5 Slajd Slajd 4 Slajd 5 m. trójgłowy łydki m. brzuchaty łydki (m. gastrocnemius) Składa się z dwóch głów bocznej i przyśrodkowej. PP: kłykcie kości udowej, boczny i przyśrodkowy, PK: guz piętowy. Mięsień zgina staw kolanowy. Działa najsilniej przy wyprostowanym stawie lub kiedy staw kolanowy znajduje się w fazie prostowania. W związku z tym dobre warunki do jego maksymalnego skurczu powstają podczas biegu lub skoku. m. płaszczkowaty (m. soleus) PP: górna część powierzchni tylnej strzałki, głowa strzałki, łuk ścięgnisty między kośćmi goleni, kresa podkolanowa kości piszczelowej i brzeg przyśrodkowy części środkowej trzonu kości piszczelowej PK: guz piętowy. Jest to silny zginacz stawu skokowo-goleniowego (skokowego górnego). Rola mięśnia trójgłowego łydki Mięsień ten w całości jest silnym zginaczem stopy. Jest to najważniejszy mięsień odrywający piętę od podłoża i pozwalający stanąć na palcach. Są to nieodzowne ruchy zachodzące podczas czynności lokomocyjnych: chodu i biegu, również podczas skoków. W postawie zasadniczej, z lekkim pochyleniem tułowia do przodu, mięsień utrzymuje tułów nie pozwalając na dalsze zgięcie grzbietowe stawu skokowo goleniowego i na upadek do przodu (mięsień posturalny odpowiedzialny za utrzymywanie pionowej postawy). Ścięgno Achillesa Ścięgno piętowe Achillesa to najsilniejsze ścięgno ciała ludzkiego, sporadycznie może ulec tzw. zerwaniu. Sytuacja taka ma miejsce, gdy uszkodzeniu ulegają powiązania między włóknami ścięgnistymi. W takim przypadku ścięgno rozsypuje się na poszczególne włókna. Dzieje się tak czasem u sportowców przy nadmiernych, nagłych wysiłkach.

6 Slajd 6 Slajd 7 Slajd 8 warstwa powierzchowna c.d.. m. podeszwowy. ścięgno końcowe m. podeszwowego m. podeszwowy (m. plantaris) PP: kłykieć boczny kości udowej i torebka stawu kolanowego, PK: guz piętowy, część jego włókien może dochodzić do rozcięgna podeszwowego. Jest to słaby mięsień, szczątkowy, napinający torebkę stawu kolanowego. Grupa tylna, warstwa głęboka m. podkolanowy (m. popliteus) PP: kłykieć boczny kości udowej i torebka stawu kolanowego, PK: kość piszczelowa powyżej kresy m. płaszczkowatego. Mięsień bierze nieznaczny udział w zginaniu stawu kolanowego, a przy zgiętym kolanie obraca goleń do wewnątrz. warstwa głęboka c.d. m. piszczelowy tylny (m. tibialis) PP: błona międzykostna między zginaczami palców, a także na górnych częściach kości piszczelowej i strzałki, PK: ścięgno dzieli się na kilka pasm końcowych, główne przyczepia się na guzowatości kości łódkowatej i na kości klinowatej przyśrodkowej. Inne rozchodzą się wachlarzowato do pozostałych kości klinowatych i kości sześciennej. Mięsień silnie odwraca i przywodzi stopę oraz stosunkowo słabo ją zgina.

7 Slajd 9 Slajd 0 Slajd warstwa głęboka c.d. m. zginacz długi palców (m. flexor digitorum longus) PP: kość piszczelowa poniżej przyczepu m. płaszczkowatego, powięź pokrywająca m. piszczelowy tylny i łuk ścięgnisty utworzony przez tę powięź, łączący kości goleni, PK: ścięgno dzieli się na cztery części dla palców II-V. Ścięgna te kończą się na podstawach paliczków dalszych. Mięsień zgina stopę i palce oraz odwraca i przywodzi stopę. warstwa głęboka c.d. m. zginacz długi palucha (m. flexor hallucis longus) PP: środkowa część strzałki, błona międzykostna i przegroda międzymięśniowa tylna, PK: podstawa paliczka dalszego palucha. Jest to najsilniejszy mięsień tej warstwy zgina paluch (podczas chodzenia paluch kończyny zakrocznej jest silnie dociskany do podłoża). Część jego włókien ścięgnistych łączy się ze ścięgnami zginacza długiego palców i w związku z tym mięsień wywiera działanie także na palce II, III i czasami na IV. Troczki i pochewki ścięgien zginaczy stopy 4 Pochewki ścięgien należą do narządów pomocniczych mięśni. Zabezpieczają ścięgna przed skutkami tarcia, zachodzącego między nimi a otoczeniem w czasie przesuwania się ścięgien. Ponadto przytrzymują ścięgna przy kościach, jak również zapewniają właściwe ukrwienie ścięgien doprowadzając do nich naczynia krwionośne.. m. piszczelowy tylny. m. zginacz długi palców. m. zginacz długi palucha 4. troczek zginaczy Troczki są to pasma tkanki łącznej biegnące nad zagłębieniami kości. Troczek zginaczy przymocowuje do kości ścięgna długich zginaczy palucha i palców. Przechodzi pod nim również ścięgno m. piszczelowego tylnego.