13204/17 ADD 1 1 DPG

Transkrypt

1 Rada Unii Europejskiej Bruksela, 31 października 2017 r. (OR. en) 13204/17 ADD 1 PROJEKT PROTOKOŁU Dotyczy: PV/CONS 54 ENV 845 CLIMA posiedzenie Rady Unii Europejskiej (ds. Środowiska), które odbyło się w Luksemburgu w dniu 13 października 2017 r /17 ADD 1 1

2 PUNKTY PORZĄDKU OBRAD OTWARTYCH DLA PUBLICZNOŚCI 1 Strona PUNKTY B (dok /17 OJ CONS 51 ENV 794 CLIMA 255) OBRADY USTAWODAWCZE 2. Sektory nieobjęte systemem handlu emisjami [pierwsze czytanie]... 3 a) Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu b) Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu DZIAŁANIA O CHARAKTERZE NIEUSTAWODAWCZYM 5. Sprawy różne... 9 b) Bardziej przejrzysta, skuteczniejsza i bezpieczniejsza ocena substancji chemicznych * * * 1 Obrady nad aktami ustawodawczymi Unii (art. 16 ust. 8 Traktatu o Unii Europejskiej), inne obrady otwarte dla publiczności oraz debaty jawne (art. 8 regulaminu wewnętrznego Rady) /17 ADD 1 2

3 PUNKTY B OBRADY USTAWODAWCZE (Obrady otwarte dla publiczności zgodnie z art. 16 ust. 8 Traktatu o Unii Europejskiej) 2. Sektory nieobjęte systemem handlu emisjami [pierwsze czytanie] a) Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rocznych wiążących ograniczeń emisji gazów cieplarnianych przez państwa członkowskie w latach na rzecz stabilnej unii energetycznej i w celu wywiązania się ze zobowiązań wynikających z porozumienia paryskiego, oraz zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2016/0231(COD) = podejście ogólne 12830/17 CLIMA 258 ENV 798 ENER 382 TRANS 388 AGRI 520 COMPET 638 ECOFIN 776 CODEC /16 CLIMA 92 ENV 511 ENER 293 TRANS 315 AGRI 432 COMPET 432 ECOFIN 730 CODEC 1098 IA 55 + REV 1 (it, da) + ADD 1 + ADD 1 REV 1 (it, da) Rada osiągnęła porozumienie co do podejścia ogólnego w sprawie wyżej wymienionego wniosku. Tekst uzgodniony w następstwie dyskusji w Radzie zamieszczono w dok /17. Malta zwróciła się o wpisanie do protokołu Rady poniższego oświadczenia. Oświadczenie Malty Malta z zadowoleniem przyjmuje dotychczasowe wysiłki Rady na rzecz uznania szczególnych ograniczeń, jakie napotyka Malta realizacji najbardziej ambitnej wśród państw członkowskich o niższym poziomie dochodów ścieżki redukcji w latach emisji gazów cieplarnianych pochodzących z sektorów nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji, przejawiające się włączeniem Malty do załącznika IV podejścia ogólnego wypracowanego w odniesieniu do proponowanego rozporządzenia w sprawie wspólnego wysiłku redukcyjnego. Malta uważa jednak, że poziom dostosowania nie uwzględnia w wystarczającym stopniu sytuacji, której Malta będzie musiała stawić czoła w okresie po 2020 r. ze względu na to, że jest państwo członkowskie: o najniższym w całej UE poziomie emisji gazów cieplarnianych na mieszkańca w sektorach nieobjętych systemem handlu uprawnieniami do emisji; o strukturze gospodarczej, która nie wiąże się z wysokimi emisjami dwutlenku węgla /17 ADD 1 3

4 Dokładniej rzecz ujmując, mimo że Malta uznaje metodę obliczeniową zastosowaną w celu ustalenia w podejściu ogólnym dostosowania dla Malty na lata obliczonego na podstawie ścieżki redukcji emisji na lata (rozpoczynającej się od najnowszych zweryfikowanych emisji i kończącej się celem wyrażonym w załączniku I, obliczonym na podstawie wartości w roku bazowym 2005 zgodnych ze skorygowanymi danymi wykorzystanymi w decyzji Komisji (UE) 2017/1471) oraz wykorzystywanie istniejącej elastyczności, uważa, że korekta obejmujące jedynie 50% redukcji emisji wymaganych na podstawie tego obliczenia nie opiera się na właściwej interpretacji wyjątkowej sytuacji, o której mowa w motywie 9 podejścia ogólnego, i tym samym nie w pełni odzwierciedla rzeczywisty wysiłek, jakiego wymaga się od Malty. Na podstawie krajowych prognoz szacuje się, że dodatkowy wysiłek wymagany od Malty w latach ma jedną z najwyższych wartości pośród państw członkowskich i ogółem wynosi 170% spodziewanego średniego rocznego limitu emisji na lata Mimo wszystko podejście ogólne zobowiązuje to państwo członkowskie do realizacji bardzo trudnej ścieżki redukcji emisji aż do roku b) Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie włączenia emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych pochodzących z działalności związanej z użytkowaniem gruntów, zmianą użytkowania gruntów i leśnictwem do ram polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030 i zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji mających znaczenie dla zmiany klimatu Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2016/0230(COD) = podejście ogólne 12829/17 CLIMA 257 ENV 797 AGRI 519 FORETS 36 ONU 122 CODEC /16 CLIMA 93 ENV 512 AGRI 434 FORETS 35 ONU 88 CODEC 1101 IA 56 + ADD 1 Rada przyjęła podejście ogólne w wersji zamieszczonej w dok /17. Komisja złożyła oświadczenie w sprawie ustalania poziomu referencyjnego dla lasów w wersji przedstawionej poniżej. Chorwacja i Polska zaznaczyły, że zamierzają głosować przeciw. Finlandia wyraziła zamiar wstrzymania się od głosu. Te trzy delegacje złożyły oświadczenia dotyczące ich stanowiska w wersji przedstawionej poniżej /17 ADD 1 4

5 Oświadczenie Komisji Na wniosek kilku państw członkowskich Komisja pragnie wyjaśnić swoją interpretację zasad zapisów księgowych dotyczących zarządzanych obszarów leśnych, określonych we wniosku w sprawie rozporządzenia LULUCF. Komisja przypomina, że według jej wniosku dotyczącego rozporządzenia LULUCF pochłanianie i emisje na zarządzanych obszarach leśnych mają być rozliczane w stosunku do poziomu referencyjnego dla lasów. Komisja podkreśla, że zgodnie z tym wnioskiem proponowany poziom referencyjny dla lasów ma się opierać na szacowanej przyszłej ilości pochłaniacza dwutlenku węgla w lesie, będącej prognozą dokonaną na podstawie zarejestrowanych cech lasu oraz praktyk i intensywności gospodarki leśnej udokumentowanych w historycznym okresie odniesienia 2. Komisja zwraca uwagę, że proponowany poziom referencyjny dla lasów w pełni uwzględnia przyszły wpływ dynamicznych związanych z wiekiem cech lasu, takich jak średnica, gatunki, okres rotacji, historyczne tempo wzrostu, i nie wyklucza zwiększenia wyrębu w przyszłości. W należycie udokumentowanych przypadkach cechy te mogą stanowić uzasadnienie wyrębu do ilości odpowiadającej rocznemu przyrostowi lasu. Takie zwiększenie wyrębu jest zgodne z podejściem opartym na poziomie referencyjnym dla lasów. Przy ustalaniu poziomu referencyjnego dla lasów należy zatem uwzględnić nieunikniony w tym przypadku spadek usuwania dwutlenku węgla powiązany z wyrębem. Brak równowagi w strukturze wiekowej lasu (zbyt duża liczba starych drzew) może prowadzić do długoterminowego zmniejszenia zdolności pochłaniacza. Komisja zapewnia państwa członkowskie, że metoda oparta na poziomie referencyjnym dla lasów nie ograniczy nadmiernie przyszłych modyfikacji intensywności gospodarki leśnej, mających na celu utrzymanie lub zwiększenie zdolności pochłaniacza dwutlenku węgla w perspektywie długoterminowej zgodnie z porozumieniem paryskim. Oświadczenie Chorwacji Mimo że ostatnia wersja projektu rozporządzenia LULUCF częściowo zawiera zmiany zgłoszone przez Chorwację potwierdzające szczególne okoliczności w Republice Chorwacji w związku z wydarzeniami wojennymi w latach 90-tych XX wieku, które miały i nadal mają bezpośredni wpływ na gospodarkę leśną, Republika Chorwacji uważa, że niezbędne jest dalsze doprecyzowanie projektu rozporządzenia, tak aby uwzględnić indywidualne okoliczności, zwłaszcza w sekcji dotyczącej wielkości kompensacji w załączniku VII. Republika Chorwacji jest krajem o dużej powierzchni lasów (aż 43 % jej całkowitego obszaru), dlatego proponowany tekst podejścia ogólnego do rozporządzenia LULUCF, a w szczególności proponowana elastyczność w wysokości 9,6 Mt ekwiwalentu CO2 na okres w połączeniu z proponowanym współczynnikiem kompensacji w wysokości 12 %, stawia ten kraj w pozycji, w której mógłby on być niesłusznie penalizowany. Oznacza to też, że przemysł i gospodarka musiałyby kompensować emisje z sektora LULUCF, chociaż w sektorze tym pochłaniacze będą występowały do 2030 r. 2 W najnowszej wersji kompromisowego tekstu prezydencji (zawartym w dok /17) okresem tym są lata /17 ADD 1 5

6 Ostatnie oceny ekspertów wykazują, że Republika Chorwacji potrzebuje większej kompensacji (współczynnik kompensacji w wysokości 32 %), czyli rocznego limitu kompensacji wynoszącego 2,5 miliona ton. Oceny te uwzględniają fakt, że okres odniesienia ( ) nie był reprezentatywny dla Republiki Chorwacji, ponieważ intensywność zbiorów była relatywnie niska i poniżej optymalnego poziomu w wyniku wojny domowej i zaminowania obszarów leśnych. Opracowano zatem plany zwiększenia intensywności zbiorów w Republice Chorwacji przy kontynuowaniu zrównoważonej gospodarki leśnej i stałym zachowaniu pochłaniaczy CO2. W związku z powyższym Republika Chorwacji nadal uważa, że należy zwiększyć wielkość kompensacji określoną w załączniku VII, i nie jest w stanie poprzeć przyjęcia podejścia ogólnego. Oświadczenie Finlandii Finlandia jest bardzo zaangażowana w światowy program działań na rzecz klimatu, w tym porozumienie paryskie i ambitny unijny pakiet dotyczący klimatu i energii. Długoterminowym celem Finlandii jest społeczeństwo neutralne pod względem emisji dwutlenku węgla oparte na odnawialnych źródłach energii oraz zastąpienie materiałów kopalnych przez materiały pochodzenia biologicznego wytwarzane w zrównoważony sposób. Finlandia postanowiła zwiększyć udział energii ze źródeł odnawialnych w końcowym zużyciu energii do poziomu powyżej 50 %, wycofywać stopniowo użycie węgla w produkcji energii i zmniejszyć o połowę użycie paliw kopalnych do 2030 r. Naszym celem jest, abyśmy do 2045 r. stali się neutralni pod względem emisji dwutlenku węgla. Finlandia podkreśla, że wynik posiedzenia Rady ds. Środowiska z dnia 13 października 2017 r. prowadziłby do znacznego ryzyka tego, że zasady rozliczania nie odzwierciedlają rzeczywistości. Wynik ten nie zachęcałby do zrównoważonej gospodarki leśnej ani do używania zrównoważonych i trwałych produktów leśnych czy do przejścia na gospodarkę opartą na biomasie. Kompensacja przewidziana w rozporządzeniu jest pozytywnym krokiem naprzód, ale uzgodnione wielkości dla Finlandii nie są wystarczającą odpowiedzią na debety wynikające z zasad rozliczania. W Finlandii sektor LULUCF, a w szczególności lasy, są i nadal będą znaczącymi pochłaniaczami netto. Ze względu na zasady rozliczania lasy byłyby jednak uznawane za źródło emisji, a efektywny cel redukcji emisji dla Finlandii znacznie przekraczałby 40 %. Nie byłoby to zgodne z konkluzjami Rady Europejskiej z października 2014 r. Oświadczenie Polski Lasy i gleby są największym zbiornikiem węgla na świecie. Degradacja lasów oraz gleb wpływa negatywnie na jakość i dostępność wód, na bioróżnorodność oraz na problemy światowe takie jak głód, ubóstwo i migracje. Ograniczenie bądź wyeliminowanie tak zidentyfikowanych problemów w sali światowej jest jednym z elementów Porozumienia Paryskiego. Poprawa jakości wody oraz ochrona bioróżnorodności muszą następować przede wszystkim poprzez regenerację układów przyrodniczych, takich jak lasy i gleby. Pozyskiwanie drewna zgodne z regeneracją układów przyrodniczych powoduje poprawę warunków środowiskowych, ochronę bioróżnorodności oraz stwarza miejsca pracy, w tym na terenach wiejskich /17 ADD 1 6

7 W tym kontekście Polska pragnie wyrazić zaniepokojenie proponowanym projektem rozporządzenia oraz głębokie rozczarowanie stopniem złożoności nowych propozycji w tekście dokumentu, który został przyjęty w ramach podejścia ogólnego na posiedzeniu Rady UE ds. Środowiska w dniu 13 października 2017 r. Uzgodnione brzmienie tekstu rozporządzenia jest niezrozumiałe dla przeciętnego odbiorcy. Uważamy, że należy dążyć do wypracowania transparentnego i zrozumiałego rozwiązania, możliwego do akceptacji w układzie globalnym. Wypracowany dokument będzie przedstawiony na forum Konwencji Klimatycznej. Propozycja Poziomu Odniesienia dla Zarządzanych Gruntów Leśnych jest częścią unijnego NDC w ramach Porozumienia Paryskiego i powinna stanowić metodykę, którą inne Strony mogłyby stosować. Ponadto należy zapewnić, aby proponowane rozwiązania nie prowadziły do zwiększenia biurokracji, nie pomijały zdobyczy nauki oraz edukacji. UE powinna być w tym zakresie wzorem dla państw rozwijających się. Fakt, że ekosystemy leśne stanowią największy i najważniejszy pochłaniacz dwutlenku węgla w Europie, nie jest odpowiednio odzwierciedlony w proponowanej legislacji. Państwa członkowskie prowadzą zrównoważoną gospodarkę leśną, raportują pochłanianie netto rzędu 440 Mt CO2eq rocznie. W przedmiotowej propozycji legislacyjnej brak jest zachęt do działań państw członkowskich, które mogą wykonać w ramach profesjonalizacji gospodarki leśnej dla zwiększania potencjału mitygacyjnego lasów oraz uwzględnienia węgla organicznego gleb leśnych. W propozycji nie wskazuje się na możliwość zwiększania wielkości pochłaniania przez lasy na skutek działań dodatkowych gospodarki leśnej np. przebudowy drzewostanów, wzmacniania potencjału przyrostowego drzewostanów, regulacji wieków rębności drzewostanów dojrzałych. Nie należy również tworzyć takich zasad rozliczania, które generują debety w sytuacji, gdy zasoby biomasy leśnej w przewidywalnej perspektywie do 2030 roku rosną i stanowią znaczący pochłaniacz. Ponadto, niepokojące jest wprowadzenie zasady zero debetów unijnych. Jest to nowa zasada, która nie obowiązuje w ramach Protokołu z Kioto i została wprowadzona na forum unijnym. Po pierwsze, zasada ta już funkcjonuje w postaci zapisu art. 4 projektu Rozporządzenia, który zobowiązuje państwa członkowskie do zapewnienia, że nie będą miały netto emisji z sektora LULUCF. Po drugie, koncepcja ta tworzy martwiący precedens ustanawiający cel dla UE. Może mieć to znaczący wpływ na sposób zagospodarowania lasów w poszczególnych krajach członkowskich. Należy wyraźnie podkreślić, że leśnictwo leży w gestii państw członkowskich, więc ustanowienie celu unijnego nadwerężyłoby te kompetencje. Po trzecie, zrównoważona gospodarka leśna stanowi wartość samą w sobie i nie może być uzależniona od poczynań krajów sąsiednich. Państwa członkowskie, które wywiążą się z zobowiązań w ramach art. 4 projektu Rozporządzenia i wdrażają zrównoważoną gospodarkę leśną, nie powinny zostać ukarane, gdyż wywiązały się z nałożonych na nie zobowiązań. Kompensacja jest przydzielona państwom członkowskim z powodu arbitralnego wyboru okresu Poziomu Odniesienia dla Zarządzanych Gruntów Leśnych, z tego względu wszystkie państwa członkowskie powinny mieć prawo korzystać z kompensacji, jeśli zajdzie taka potrzeba. Po czwarte, państwa członkowskie o możliwości skorzystania ze swojej puli kompensacyjnej dowiedzą się dopiero pod koniec okresu rozliczeniowego, co uniemożliwia znaczące i strategiczne planowanie działań ze względu na niepewność osiągnięcia celu unijnego. Dodatkowo, Polska chciałaby skorzystać z możliwości wyrażenia swojego stanowiska nt. Poziomu Odniesienia dla Zarządzanych Gruntów Leśnych i przedstawić swoją interpretację sposobu wyznaczenia tego poziomu oraz czynników, które powinny być uwzględnione przy jego określaniu /17 ADD 1 7

8 Polska uważa, że Poziom Odniesienia dla Zarządzanych Gruntów Leśnych powinien być w poszczególnych latach zgodny z przyrodniczym modelem rozwoju zasobów leśnych i uwzględniać potrzebę zwiększania potencjału przyrostowego lasów, aktualny i przewidywalny układ klas wieku drzewostanów danego Państwa członkowskiego. Polska podkreśla, że Poziom Odniesienia dla Zarządzanych Gruntów Leśnych powinien uwzględniać monitorowanie oraz okresową ocenę bioróżnorodności charakterystycznej i właściwej dla pełnionych przez lasy funkcji w systemie ochrony zasobów przyrodniczych państwa członkowskiego. Każde działanie wpływające na wzrost zasobów leśnych, powodujące odstępstwo in plus od tego modelu, jest antropogenicznym działaniem dodatkowym, które powinno być uwzględnione w proponowanej metodyce rozliczania kredytów. Wyrażamy głęboką potrzebę zmian metodycznych dla proponowanych rozwiązań dotyczących Poziomu Odniesienia dla przywołanych w projekcie Rozporządzenia propozycji. Nie powinno być akceptacji dla zmiany podejścia w dotychczasowej niepodlegającej dyskusji doktrynie, że rosnące zasoby leśne w danym kraju z roli naturalnego pochłaniacza na skutek przyjętych sztucznie ograniczeń staną się emitentem w systemie rozliczeń kredytów. Polska proponuje, aby Poziom Odniesienia dla Zarządzanych Gruntów Leśnych uwzględniał wpływ zmian związanych z przyrodniczą dynamiką i strukturą klas wieku. Ważne jest aby państwa członkowskie nie były karane za prowadzenie zrównoważonej gospodarki leśnej ukierunkowanej na powiększanie zasobów leśnych, gospodarki prowadzonej zgodnie z przyjętymi praktykami i opierającej się na wewnętrznym prawodawstwie danego państwa członkowskiego. Polska uznaje za zasadne stwierdzenie Komisji Europejskiej wskazujące, iż niezrównoważona struktura wiekowa lasu (z rosnącym udziałem drzewostanów starszych klas wieku) może doprowadzić do długoterminowej redukcji pochłaniacza, jakim są lasy. Pomimo że KE próbowała zapewnić państwa członkowskie, że podejście dot. Poziomu Odniesienia dla Zarządzanych Gruntów Leśnych nie powinno wpływać w sposób nieuzasadniony na przyszłe ograniczenia w zakresie intensywności gospodarki leśnej, to ustanowienie w proponowanej legislacji ewentualnych ograniczeń może nie być zgodnie z duchem Porozumienia Paryskiego, które ma na celu utrzymanie lub wzmocnienie roli lasów jako długoterminowego pochłaniacza. Należy zwrócić uwagę, że obecnie proponowany Poziom Odniesienia nie jest dobry z punktu widzenia zrozumienia funkcjonowania lasów, jak i wykorzystywania tych lasów dla rozwoju gospodarczego. Polska koncepcja włączenia lasów do polityki klimatycznej wiąże się ze wzrostem produkcyjności lasów, czyli wzrostem produkcji drewna. Takie rozwiązanie służy człowiekowi, ale jednocześnie powoduje, że las pełni lepszą rolę w zakresie ochrony i kształtowania bioróżnorodności oraz lepiej wpływa na jakość wody, regenerację gleb. Polska pragnie swoim oświadczeniem zwrócić uwagę na powyższe kwestie i prosi o uwzględnienie polskich postulatów /17 ADD 1 8

9 DZIAŁANIA O CHARAKTERZE NIEUSTAWODAWCZYM 5. Sprawy różne b) Bardziej przejrzysta, skuteczniejsza i bezpieczniejsza ocena substancji chemicznych = informacje przekazane przez delegacje Francji, Włoch i Luksemburga (Debata jawna na mocy art. 8 ust. 2 regulaminu wewnętrznego Rady [na wniosek delegacji Francji]) 12893/17 ENV 804 COMPET 640 IND 233 RECH 322 SAN 338 CONSOM 310 MI 675 CHIMIE 82 Rada zapoznała się z informacjami przekazanymi przez delegacje Francji, Włoch i Luksemburga, które otrzymały poparcie delegacji Szwecji, Niemiec, Niderlandów, Słowacji i Danii, oraz z wystąpieniem Komisji /17 ADD 1 9