OBLICZANIE CHARAKTERYSTYKI DYNAMICZNEJ KONSTRUKCJI PŁYTOWO SPRĘ Ż YNOWE J ZA POMOCĄ METODY SZTYWNYCH ELEMENTÓW SKOŃ CZONYCH* > 1.

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "OBLICZANIE CHARAKTERYSTYKI DYNAMICZNEJ KONSTRUKCJI PŁYTOWO SPRĘ Ż YNOWE J ZA POMOCĄ METODY SZTYWNYCH ELEMENTÓW SKOŃ CZONYCH* > 1."

Transkrypt

1 MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 15 (1977) OBLICZANIE CHARAKTERYSTYKI DYNAMICZNEJ KONSTRUKCJI PŁYTOWO SPRĘ Ż YNOWE J ZA POMOCĄ METODY SZTYWNYCH ELEMENTÓW SKOŃ CZONYCH* > JERZY STELMARCZYK (ŁÓDŹ) 1. Wstęp, Wzrost mocy jednostkowych i szybkobież nośi c maszyn spowodował konieczność dokładniejszej znajomoś ci cech dynamicznych układów podpierają cych maszyny, traktowanych dotychczas jako idealnie sztywne. Własnoś ci dynamiczne podparcia zawiera jego charakterystyka macierz dynamiczna, której elementy receptancje są to wielkoś ci okreś lają ce, dla widma czę stoś, ci stosunek przemieszczeń punktów podparcia wywołanych harmonicznymi siłami wymuszają cymi do tych sił, przy założ eniu liniowoś ci układu [2]. Receptancje podatnoś ci dynamiczne podparcia są funkcjami parametrów układu i czę stośi c wymuszenia. Podatne podparcie maszyny moż na podzielić na konstrukcję podpierają cą i fundament. Konstrukcję podpierają cą stanowią elementy, poprzez które mocuje się maszynę na fundamencie. Mogą to być róż ne elementy: podkładki izolują ce, np. gumowe, sprę ż yny, skomplikowane układy kratownic, ram lub płyty podparte spręż yś cie. Konstrukcja podpierają ca stanowi czę sto układ cią gły, masowy, anizotropowy, zawierają cy tłumienie. Moż na tu przytoczyć przykład mocowania silnika napę dowego na statku, gdzie konstrukcję 'podpierająą c stanowi płyta lub konstrukcja spawana z kształtowników i zespół elementów sprę ż ystych. Podobne konstrukcje podpierają ce stosowane są też dla maszyn energetycznych. Konstrukcja podpierają ca izoluje drgania maszyny od podłoża i jednocześ nie modyfikuje wartoś ci czę stośi c rezonansowych układu maszyna podparcie. Okreś lenie charakterystyki dynamicznej konstrukcji podpierają cej pozwala na okreś lenie stanu dynamicznego układu i stanowi jeden z głównych problemów dla konstruktora. Charakterystykę dynamiczną konstrukcji moż na uzyskać w wyniku obliczeń i badań doś wiadczalnych Okreś lenie charakterystyki dynamicznej w wyniku eksperymentu musi być przeprowadzone na obiekcie rzeczywistym i pozwala stwierdzić w jaki sposób bę dzie się zachowywał już wykonany układ. W przypadku, gdy szkodliwe efekty dynamiczne są wyż sze od dopuszczalnych, wykonanie poprawek na obiekcie rzeczywistym jest ż mudne i kosztowne. Jednakż e, prowadząc badania wielu konstrukcji podpierają cych i katalogując ich charakterystyki dynamiczne, konstruktor, w fazie projektowania, może dobrać kon *' Praca nagrodzona na konkursie na prace z mechaniki teoretycznej i stosowanej, zorganizowanym przez Łódzki Oddział PTMTS w 1975 r.

2 58 J. STELMARCZYK strukcję podpierają cą, zapewniają cą właś ciwą pracę układu. W duż ej liczbie przypadków konstrukcji jest to jedyna moż liwoś, ćponieważ matematyczny model obliczeniowy, z uwagi na wierność odtworzenia układu rzeczywistego, uniemoż liwi obliczenie charakterystyki lub bę dzie modelem uproszczonym, wnoszą cym znaczne błę dy. Klasyczne metody obliczeniowe z zadowalają cą dokładnoś cią pozwalają na okreś lenie charakterystyk dynamicznych w stosunkowo prostych przypadkach konstrukcji, tzn. wtedy, gdy mamy do czynienia z konstrukcjami podpierają cymi, dla których obliczeniowy dyskretny układ zastę pczy dobrze odtwarza układ rzeczywisty. Duże nadzieje w dziedzinie obliczeń charakterystyk dynamicznych złoż onych konstrukcji prę towych i płytowych rokuje metoda elementów skoń czonych [1, 3, 4, 7, 9], w szczególnoś ci metoda sztywnych elementów skoń czonych [6], jednakże stosowanie ich do obliczeń zwią zane jest z maszynami cyfrowymi o bardzo duż ych pojemnoś ciach pamię ci i szybkoś ciach obliczeń. Poza tym, stosowanie tych metod w zagadnieniach dynamicznych stanowi dla każ dej konstrukcji osobne, skomplikowane zadanie. W dalszej czę śi copracowania wykonane bę dą obliczenia charakterystyki dynamicznej konstrukcji płytowo sprę ż ynowe j przy uż yciu metody sztywnych elementów skoń czonych oraz dokonana zostanie weryfikacja tych obliczeń na stanowisku modelowym. 2. Obliczenie charakterystyki dynamicznej konstrukcji Analizowana konstrukcja (rys. 1) złoż ona jest z płyty podpartej na czterech płaskich sprę ż ynac h mocowanych do fundamentu. Poczynione zostały nastę pująe c założ enia upraszczają ce: s. 777Z Rys. 1 i l'. Brak tłumienia w układzie, 2. fundament, do którego są mocowane sprę ż yny, jest sztywny, 3. podparcie płyty przyję to jako punktowe, 4. sprę ż yn y pracują tylko na zginanie w płaszczyź nie x t x 3. Układ ten moż na przedstawić schematycznie (rys. 2), jako złoż ony z dwóch podukładów płyty В i sprę żn y C, które są scharakteryzowane receptancjami [/?] i [у ]. Macierze te zostaną zapisane w dalszej czę śi ctak, aby wskaź niki przy receptancjach miały ozna

3 OBLICZANIE KONSTRUKCJI PŁYTOWO SPRĘ Ż YNOWE J 59 В Rys. 2 czenia wynikają ce z podziału płyty na sztywne elementy skoń czone. Dlatego też najpierw zostanie wyznaczona macierz dynamiczna płyty. Do obliczenia receptancji płyty metodą SES zostanie ona podzielona na dziewięć sztywnych elementów skoń czonych połą czonych elementami sprę ż ystymi. Schemat podziału i przyję te układy osi pokazano na rys. 3. o/ł_ b/2 П IV m VI VIII vn V6I, i. IX X XI XIV XV XI! ' I *, 9 Rys. 3 Sztywnoś ci elementów sprę ż ystych, którymi połą czone są SES, oblicza się ze wzorów wytrzymałoś ciowych [5] dla płyty o wymiarach axb (podział liniami przerywanymi). Począ tek układu współrzę dnych przyję to w ś rodku masy każ dego SES. Przemieszczenia <fn 4i> <t9»odpowiadają współrzę dnym x\, x 2, x r s. Równania ruchu wyprowadzono w oparciu o równania Lagrange'a drugiego rodzaju i mają postać: Щ dt \dq'j d(f t + dq' s Y'* Energia kinetyczna wyraża się wzorem u 6 "

4 60 J. STELMARCZYK Natomiast energię potencjalną oblicza się z zależ nośi c \ (3) u = 1 J 2 ^~ p ' '( J к *~"' ') 2 p=l /=1 Uż yte we wzorach oznaczenia wyraż ają: r,p numer SES (r = 1, 2,n, p = = 1,2,л ),.V wskaź nik oznaczają cy ukierunkowanie oznaczonego parametru względem układu osi s = 1, 2, 3, 6, / numer elementu sprę ż ysteg o w połą czeniu mię dzy r tym i p tym SES Odkształcenia elementów sprę ż ystyc h w układzie osi zwią zanych z tymi elementami są równe (4) Л V r ~ p ' = V r s p ' К Г' Dla uzależ nienia energii potencjalnej od współrzę dnych uogólnionych, przemieszczenia elementów sprę ż ystyc h należy wyrazić w układzie osi zwią zanych z SES: (5) {» / r p, '}i 3 = [C' ' 'Hw' * *}^, {v ' 'U e = [c r ' l ]{w r " l }^6. Wystę puje w nich macierz cosinusów kierunkowych: (6) cosc/^f '; cos<p r f, p,l \ cosy\~$ J cosc>2tf''; cos^tf' 1 ; cosę?^' 1 cosc^f 1 '; cos95371''; cosą TfJ" Zależ nośi c okreś lająe c przemieszczenia, wyraż one w układzie osi zwią zanych z SES, w funkcji współrzę dnych uogólnionych, wyglą dają nastę pują co : (7) Macierz współrzę dnych zamocowania elementu sprę ż ysteg o do r tego SES jest: (8) [z' ' '] = Z3 ^ o zr p,l _ 7 r r p,l Z2 zt' 1 ' 0 Uwzglę dniając.zależ nośi c (2)ч (8) w równaniach Langrange'a (1), uzyskuje się 6n jednorodnych równań róż niczkowych opisują cych ruch układu. Równania te moż na zapisać (9) [M]{ij} + [H]{q} = { }. Macierz [H] złoż ona z bloków [H r P ] jest macierzą symetryczną wzglę dem głównej przeką tnej. Sposób wyznaczania bloków [H r P ] oraz usystematyzowane wzory podane są w pracy [6]. Rozpatrywany przypadek konstrukcji płytowo sprę ż ynowe j przedstawia sobą układ przestrzenny o osiach równoległych. Uwzglę dniają c, że dla takiego przypadku oraz dla takiej konstrukcji stosuje się elementy o trzech stopniach swobody ruch wzdłuż osi x 3,

5 OBLICZANIE KONSTRUKCJI PŁYTOWO SPRĘ Ż YNOWE J 61 oraz obroty X4. i x 5, otrzymujemy wzory (9) w formie znacznie uproszczonej. I tak macierz cosinusów kierunkowych ma postać: "1, o, O" (10) [c r p 1 ] = o, 1, o o, o, 1. a macierze mas i współrzę dnych uogólnionych dla / tego SES są: ~m r (11) [M r ] = 0 m\ m\ (12) Ч ъ Bloki [H r,p ] okreś lone są zależ noś ciami : (13) [#"] = = (14) 9 I p = \ /=1 9 P=i /=1 9 _P=\ 1=1 1=1 1=1 /=1 9 I I p=l /=1 9 I I p=l 1=1 9 I I p=\ 1=1 r p.l z P r.l. [H rp ] = 9 p=l 1=1 9 'i I I * p=l /=1 9 i 2 г ** p=i /=1 /=1 2 k'b* l z\ * l k\ ^zv 2 ' 1 z r 2 p l k'f pj z\ ra /=1 1=1 xvi 2 zi "''^ " '; Vyf*'/^ *''z?f 4, /=1 /=1 Siły uogólnione okreś lone są zwią zkami: /=1 _ kr p,l_ zr p,l kr p,l zp r,l (15) {Q r } = (16) Równania ruchu mają postać: [M 1 ] o o 0 [M 2 ]... o + Q5 1 [Я 1 ], [H 1 2 ]... [H 1 9 ] [Н 2Л ], [H 2,2 ]... [H 2 9 ] Ш 1 } {<7 2 } {6 2 } [M 9 ] [Н 9,1 ],[Н 9,г ]... [Я 9 ' 9 ] _{<7 9 } Ш 9 }

6 62 j. STELMARCZVK lub (17) M q + H q=q. Ponieważ siły wymuszają ce są siłami harmonicznymi (18) Q = Qe iat, to rozwią zanie ma też postać harmoniczną (19) ą = qe imt. Uwzglę dniając (18) i (19) w (17) otrzymujemy (20) (H M«) 2 )q = Q lub V (21) q= (H Mco 2 ) 1 Q. Charakteryzują ca płytę macierz receptancji В jest równa (22) В = (H Mw 2 ) 1. Do dalszych obliczeń korzystnie jest wybrać tylko te elementy macierzy, które mają znaczenie przy łą czeniu podukładu płyty z innymi podukładami. Dlatego np. do połączenia z podukładem sprę żn y С wystarczają ca jest nastę pująa c postać macierzy: (23) В = Р г л; Д з.з; Pi.i; Р з.9 Р т.ъ ' ftl,9 $9.1 i ^9,3 i $9.1 l $9,9 _ gdzie każ dy ze składników jest stosunkiem przemieszczenia ś rodka masy SES w kierunku x 3 do siły działają cej w tym kierunku. Oczywiś cie, każ da z receptancji obliczona jest z uwzglę dnieniem własnoś ci dynamicznych płyty i obcią ż eni a na nią działają cego i charakteryzuje ją dynamicznie. Ponieważ podukład sprę żn yс jest połą czony z płytą w punktach bę dą cyc h ś rodkami mas SES, macierz płyty w postaci (23) całkowicie wystarcza do uzyskania charakterystyki dynamicznej układu płyta sprę ż yny i nie komplikuje dalszych obliczeń. Należy tu dodać, że dla każ dej czę stośi cwymuszenia w macierz płyty w postaci (23) uzyskiwana jest w wyniku obliczeń prowadzą cych do postaci (22), a nastę pnie wybrania tylko interesują cych nas wartoś ci. Charakterystyka dynamiczna sprę ż yn, a więc macierz ich receptancji С ma postać: (24) У н С = 0 У з У Wskaź niki przy receptancjach zwią zane są z punktami mocowania sprę żn y do płyty. Charakterystyka dynamiczna układu płyta sprę ż yny okreś lona zostanie w oparciu o warunki składania charakterystyk podukładów [2, 8]. Zgodnie z oznaczeniami na rys. 4 warunki cią głośi csą:

7 OBLICZANIE KONSTRUKCJI PŁYTOWO SPRĘ Ż YNOWE J 63 o) b) VI В в / / / / / / / / Ч г ч, natomiast warunki równowagi (26) (27) (28) Wiedzą c, ż e: 41 of ч с, 4$ с / Т Т С TT T Rys. 4 QB + QC = Q* = Q i в О Д q c = C Q c, uwzglę dniając (26) i (28) w równaniu (25) i biorąc pod uwagę (27), otrzymujemy ostatecznie (29) q, = (B ' + C ^ Qi. W ten sposób została wyznaczona charakterystyka konstrukcji podpierają cej płytowo sprę ż ynowej, okreś lająa c receptancje bę dąe cstosunkami przemieszczeń na poziomie 1 do sił wymuszają cych, wywołują cych te przemieszczenia, działają cych na poziomie 1. Czyli, że (30) A, = (B '+C 1 ) 1. W podobny sposób moż na wyznaczyć pozostałe receptancje konstrukcji podpierają cej. Obliczenia macierzy dynamicznej zostały zaprogramowane i wykonane na maszynie cyfrowej Odra Płyta. Obliczenia wykonano dla płyty prostoką tnej o wymiarach 400 x 600 x 3 mm (2a x 2b x /;) wykonanej ze stali ST5 (E = 2,1 х N/m 2 ; G = 8,1 х N/m 2 ;» = 0,3). Dane do obliczeń: 1. Sztywnoś ci elementów sprę ż ystych : Elementy spręż yste I, IV, V, VIII, IX, XII, XIII,. ki Eha = N/m ~2b~ к, = Gh\ \2b Gha 2xb = N/m (x = 121 Nm Ч в г 1,2) 4 s, QS

8 64 J. STELMARCZYK Elementy sprę ż yst e II, III. VI, VII, X, XI, XIV, XV ki k 3 = = 152 О О О О О О N/m 2xa k 2 ICą Ehb 2a = 472 О О О 000 N/m Eh 3 b 24(1 v 2 )a = 380 Nm Gh 3 b = 274 Nm. 12a Tablica 1 Numer SES Masy uogólnione ml ml 10 6 mj 10 6 kg Nms 2 Nms ,36 300,27 675,27 2 0,72 600, ,54 3 0,36 300,27 675,27 4 0, , ,54 5 0, , ,08 6 0, , ,54 7 0,36 300,27 675,27 8 0,72 600, ,54 9 0,36 300,27 675,27 2. Masy uogólnione podano w tablicy Współrzę dne zamocowania elementów. sprę ż ystyc h do SES podano w tablicy 2. Sprę ż yny. Płyta została podparta czterema płaskimi sprę ż ynami wykonanymi z brą zu krzemowego CuSi3Mn E = 1,2x10" N/m 2 i Q = 8800 kg/m 3 o wymiarach 40x3 x x 80 mm. Traktując sprę ż yn y jak belki według [2], obliczamy receptancję ze wzoru (31) gdzie (32) (sin X1+sin hxl) (cos Xl cosh Xl) (cos Xl+cos/г A/) (sin Xl sin Xhl) У = 2 /A 3 (l+cosa/cos/;a/) Xl j AQI*CO 2 1 El j' Oczywiś cie, wszystkie receptancję y l x, y 33, y in, y 99 są sobie równe.

9 OBLICZANIE KONSTRUKCJI PŁYTOWO SPRĘ ZYNOWEJ 65 Tablica 2 Współrzę dne zamocowania Wartoś ci współrzę d nych Współrzę dne zamocowania Wartoś ci współrzę d nych m 2r p.i m ^1.1 2,1., Z,1 4,11. x, 7* 5,IX. Zi,,4 7,X z l 7 4, X».7 8, XII zf l.h z l» ^1 0,075 Z1 2,I. Z 1,I. 21 4,II. Z 5,III Z2 3,V. Z3 2.V. Zf 5.VI. Z3 6,VII 0,05.3 2,V. 3 6, VII.,6 5,VIII. 1, z l, z l > Z6 5,XIII ; Z 6 9.XV. Z9 6.XV. Z9 8, 0,075 Zl~ 4 X ; Z! 3 >XIV. Z 5,XI Z 6.XV. Z7 8,XII; Z8 7,XII Z 9. X VI. Z 8, 0,05 z? 5 ' 1 "; zf 2, «v ; z? 4,, v ZS 4,IX; Z5 8, X I. Z8 5,XI. Z» 7,XII 0,15 z4 l.,, ; Z 5 2,,H. Z5 2.VI Z6 3,VII ; Z * S.IV, Z5 4,IV Z5 6.VIII. Z 5,VI1I 0,1,2 3,V.,2 5.VI.,5 2,VI. ^1, ^1 > z l» Z5 6,VIII. 25 6,XIII; Z5 8,XIV z.8 5, l XIII >.,8 9, * 1 0,15 Z4 5,IX. Z 4,IX; Z4 7, X Z5 6,XIII ; Z 6 5,XIII; Z5 8.XIV Z5 8.XI; 4 9.XV 0,1. 0 Korzystając z podanych wzorów zaprogramowano, dla przedstawionych danych, obliczenia receptancji na maszynę cyfrową. Weryfikację metody wyznaczania charakterystyki dynamicznej przeprowadzono dla wyznaczonych czę stośi crezonansowych układu płyta sprę ż yny, uzyskanych jako rozwią zanie równania czę stoś. ci Równanie czę stośi c układu otrzymuje się z warunku rezonansu układu tzn. równoś ci (33) = 0, gdzie <x ik jest dowolnym elementem macierzy A!. Warunek ten sprowadza się do poszukiwania miejsc zerowych wyznacznika macierzy ponieważ w wyniku jej odwrócenia otrzymujemy macierz А д (30). W wyniku przeprowadzonych obliczeń otrzymano nastę pująe c wartoś ci czę stośi crezonansowych: co ie7 = 185; 246; 389; 644 s" Doś wiadczalne sprawdzenie metody obliczeniowej Badania doś wiadczalne, przeprowadzone dla sprawdzenia przedstawionej metody obliczeniowej, zawierały test rezonansowy konstrukcji płytowo sprę ż ynowe j z rys. 1, zamocowanej sztywno do fundamentu, bę dą ceg o konstrukcją spawaną z kształtowników. Schemat blokowy układu pomiarowego przedstawia rys. 5. / 5 Mechanika Teoretyczna 1/77

10 66, J. STELMARCZYK x 7 Rys. 5 Na rys. 5 oznaczono: 1 konstrukcja płytowo sprę ż ynowa, 2 piezoelektryczny czujnik przyś pieszeń typ KD 12/ RFT Dresden, 3 miernik drgań SM 231 RFT Dresden, 4 elektrodynamiczny wzbudnik drgań PR 9270/01 Philips, 5 generator akustyczny 12xGO!7 Tesla, 6 czę stoś ciomier z liczą cy PFL 4 Zopan Rys co Na podstawie wykonanych pomiarów sporzą dzono wykres rezonansowy przedstawiony na rys. 6. ze Wyniki obliczeń czę stośi c rezonansowych wraz z ich wartoś ciami zmierzonymi stawiono w tablicy 3. Tablica 3 Czę stość obliczona to rad/s Czę stość zmierzona co* rad/s Błąd co* co T 1П iuu/ П 0 / 0 co* , , , ' 5,8,,; ,4

11 OBLICZANIE KONSTRUKCJI PŁYTOWO SPRĘ Ż YNOWE J Ocena wyników i wnioski Zgodność wyników otrzymanych na drodze obliczeniowej i z pomiarów należy ocenić jako bardzo dobrą. Rozbież nośi cmię dzy wartoś ciami co i w* są wynikiem przede wszystkim założ enia punktowego podparcia płyty i wynikają cego z tego założ enia sposobu wyznaczenia sztywnoś ci sprę ż yn. W rzeczywistoś ci połą czenie to znacznie zwię ksza sztywność konstrukcji w stosunku do konstrukcjljplfeyję tej do obliczeń. Duży wpływ na dokładność wyników obliczeń ma liczba SES, na które zostanie podzielona płyta. Przy podziale płyty na SES decydują ce znaczenie mają moż liwośi cmaszyny cyfrowej, którą moż na uż yć do obliczeń, ponieważ wymiar macierzy receptancji płyty jest okreś lony iloczynem: mxn = (liczba SES x liczba stopni swobody) x (liczba SESx x liczba stopni swobody). W obliczanym przypadku macierz ta miała wymiar 27 x 27. W oparciu o przeprowadzone obliczenia i badania moż na stwierdzić, że zastosowana do obliczeń metoda SES rokuje duże nadzieje przy analitycznym wyznaczaniu charakterystyki dynamicznej pewnych rodzajów konstrukcji podpierają cych, co ma szczególnie istotne znaczenie w praktyce inż ynierskiej. Istotnym momentem jest duża dokładność wyników uzyskanych dla analizowanej konstrukcji przy znacznych uproszczeniach modelu obliczeniowego. Jakkolwiek wyznaczenie charakterystyki dynamicznej dla każ dej konstrukcji stanowi tu oddzielne zagadnienie, zresztą trudne, to łatwość zaprogramowania i wykonania obliczeń na maszynie cyfrowej całkowicie uzasadnia stosowanie tej metody. Literatura cytowana w tekś cie 1. I. A. ARGYRIS, A. S. L. CHAN, Application of finite elements in space and time, Ing. Archiv., 41, (1972). 2. R. E. D. BISHOP, D. C. JOHNSON, The Mechanics of Vibration, Cambridge University Press, Cambridge I. W. CLOUGH, I. L. TOCHER, Finite Element Stiffness Matrices for Analysis of Plate Bending, First Conf. on Matrix Method in Structural Mechanics, Wright Patterson, AFB, (1965). 4. L. R. HERRMANN, Finite Element Bending Analysis for Plates, J. Eng. Div., ASCE, EM5, (1967). 5. M. T. HUBER, Stereomechanika techniczna, PWN, Warszawa 1958, 6. J. KRUSZEWSKI MAJEWSKI, Metoda sztywnych elementów skoń czonych w zastosowaniu do obliczeń czę stoś ci drgań własnych złoż onych układów liniowych, Zesz. Nauk., Pol. Gdań ska, Nr 165, Mechanika z. XII (1971). 7. S. NEMAT NASSER, K. N. LEE, Finite Element Formulations for Elastic Plates by General Variationa Statement with Discontinious Fields, DCAMM Reports No. 39 (January 1973). 8. J. STELMARCZYK, Analiza drgań maszyn wirnikowych metodą składania charakterystyk dynamicznyc zespołów, Praca doktorska, Łódź O. C. ZIENKIEWICZ, Metoda elementów skoń czonych, Arkady, Warszawa Р е з ю ме О П Р Е Д Е Л Е Е Н ДИ И Н А М И Ч Е С Й К ХО А Р А К Т Е Р И С И Т И П К Л И Т Н О П Р У Ж И Н НЙ О К О Н С Т Р У К И Ц ИМ Е Т О Д М О Ж Е С Т К Х И К О Н Е Ч Н Х Ы Э Л Е М Е Н ТВ О Д и н а м и ч ей с кх ао р а к т е р и сй т ип ко од а т л ий в ко о н с т р у ки ця ив л я е я т см а т р иа ц к о э ф ф и ц и ев н т о д и н а м и ч ей с пк о д а т л и в о, сн та из ы в а е х м ры е ц е п т а н ц и, як мо ти о ре ы я в л я ю я т сф у н к ц и и я мч а с т оы т в о з б у ж д я е ни и п а р а м е тв р к о о н с т р у к. ц Си ои в р е м е не нк ыо н с т р у ки цо ит л и ч а юя тп с о д а т л и в о с, т ь ю

12 68 J. STELMARCZYK с л о ж нй ок о н ф и г у р а ц, си ле ой ж н м ы р а с п р е д е л м е нм и а ес ы с и ж е с т к ои с а т т а к же д е м п ф и р о в а. н и е м П о э т оу мд и н а м и ч ее с хк аи р а к т е р и и с т иа к х и к о н с т р у кй цо иб ы ч о н о п р е д е л я я ю от пс ы т нм ы п у т е. м В д а н нй о р а б ое тп р е д с т а н в лм е т д о р а с ч а е тд и н а м и ч ей с хк ао р а к т е р и и с тп ил ки т н о п р у ж й и н н о к о н с т р у ки цп ири п о м о и щ ж е с т кх ик о н е ч нх ыэ л е м е н т. оэ вт от м е т д о и с п о л ь з н о вд аля о п р е д е л я е н и р е ц е п т а нй цп ил и т. ы С и с п о л ь з о в м а нр ие ец е п т а нй цп ио л у ч а е нм а т р иа цд и н а м и ч ех с кп ио д а т л и в о с т ей к о н с т р у к. ц Ви ыи ч и с л ея н пи р о в е ды е н а Э В М и п р о в е р ы е нэ к с п е р и м е н т. а л ь н о Summary THE RIGID FINITE ELEMENT METHOD OF DETERMINING THE DYNAMIC CHARACTERISTIC OF A PLATE SPRING STRUCTURE Characteristics of a flexible structure is represented by a matrix of dynamic flexibility coefficients i.e. receptances, which are functions of the excitation frequency and the structure parameters. The present day constructions are characterized by their high flexibility and intricate shapes, complex distribution of masses and stiffnesses, and by their damping properties. In general, it is proposed to use an experimental method to find dynamic characteristics of structures. The paper presents a rigid finite element method of determining the dynamic characteristics of plate spring structures. The method is used to determine the matrix of receptances of the plate. The construction is dynamically characterized by means of rece.ptances. The dynamic characteristics of the construction was calculated by a digital computer. The results of calculations were verified experimentally, and the results seem to be very promising. INSTYTUT MECHANIKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA ŁÓDZKA Praca została złoż ona w Redakcji dnia 12 marca 1976 r.

WYZNACZANIE ZMIAN STAŁYCH SPRĘ Ż YSTOŚI CMATERIAŁU WYSTĘ PUJĄ CYC H GRUBOŚ CI MODELU GIPSOWEGO. JÓZEF W R A N i к (GLIWICE) 1.

WYZNACZANIE ZMIAN STAŁYCH SPRĘ Ż YSTOŚI CMATERIAŁU WYSTĘ PUJĄ CYC H GRUBOŚ CI MODELU GIPSOWEGO. JÓZEF W R A N i к (GLIWICE) 1. MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 11 (1973) WYZNACZANIE ZMIAN STAŁYCH SPRĘ Ż YSTOŚI CMATERIAŁU WYSTĘ PUJĄ CYC H GRUBOŚ CI MODELU GIPSOWEGO NA JÓZEF W R A N i к (GLIWICE) 1. Wstęp Wartoś ci naprę żń

Bardziej szczegółowo

STATYKA POWŁOKI WALCOWEJ ZAMKNIĘ TEJ PRACUJĄ CEJ W STANIE ZGIĘ CIOWYM. 1. Wstęp

STATYKA POWŁOKI WALCOWEJ ZAMKNIĘ TEJ PRACUJĄ CEJ W STANIE ZGIĘ CIOWYM. 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 14 (1976) STATYKA POWŁOKI WALCOWEJ ZAMKNIĘ TEJ PRACUJĄ CEJ W STANIE ZGIĘ CIOWYM STANISŁAW BIELAK (OPOLE) 1. Wstęp Przedstawione w tym opracowaniu rozwią zanie, ilustrowane

Bardziej szczegółowo

ANDRZEJ MŁOTKOWSKI (ŁÓDŹ)

ANDRZEJ MŁOTKOWSKI (ŁÓDŹ) MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2, (1970) PRZYBLIŻ ONE OBLICZANIE PŁYTY KOŁOWEJ, UŻ EBROWANEJ JEDNOSTRONNIE, OBCIĄ Ż ONE J ANTYSYMETRYCZNIE ANDRZEJ MŁOTKOWSKI (ŁÓDŹ) Oznaczenia stale, a promień zewnę

Bardziej szczegółowo

INWERSYJNA METODA BADANIA MODELI ELASTOOPTYCZNYCH Z WIĘ ZAMI SZTYWNYMI ROMAN DOROSZKIEWICZ, JERZY LIETZ, BOGDAN MICHALSKI (WARSZAWA)

INWERSYJNA METODA BADANIA MODELI ELASTOOPTYCZNYCH Z WIĘ ZAMI SZTYWNYMI ROMAN DOROSZKIEWICZ, JERZY LIETZ, BOGDAN MICHALSKI (WARSZAWA) MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 15 (1977) i INWERSYJNA METODA BADANIA MODELI ELASTOOPTYCZNYCH Z WIĘ ZAMI SZTYWNYMI ROMAN DOROSZKIEWICZ, JERZY LIETZ, BOGDAN MICHALSKI (WARSZAWA) W artykule tym przedstawimy

Bardziej szczegółowo

ECHANIKA METODA ELEMENTÓW DRZEGOWYCH W WTBRANTCH ZAGADNIENIACH ANALIZT I OPTYMALIZACJI OKŁADOW ODKSZTAŁCALNYCH NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

ECHANIKA METODA ELEMENTÓW DRZEGOWYCH W WTBRANTCH ZAGADNIENIACH ANALIZT I OPTYMALIZACJI OKŁADOW ODKSZTAŁCALNYCH NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ Z E S Z Y T Y NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ TADEUSZ BURCZYŃSKI METODA ELEMENTÓW DRZEGOWYCH W WTBRANTCH ZAGADNIENIACH ANALIZT I OPTYMALIZACJI OKŁADOW ODKSZTAŁCALNYCH ECHANIKA Z. 97 GLIWICE 1989 POLITECHNIKA

Bardziej szczegółowo

DOŚ WIADCZALNA ANALIZA EFEKTU PAMIĘ CI MATERIAŁU PODDANEGO PLASTYCZNEMU ODKSZTAŁCENIU*) JÓZEF MlASTKOWSKI (WARSZAWA) 1. Wstęp

DOŚ WIADCZALNA ANALIZA EFEKTU PAMIĘ CI MATERIAŁU PODDANEGO PLASTYCZNEMU ODKSZTAŁCENIU*) JÓZEF MlASTKOWSKI (WARSZAWA) 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 11 (1973) DOŚ WIADCZALNA ANALIZA EFEKTU PAMIĘ CI MATERIAŁU PODDANEGO PLASTYCZNEMU ODKSZTAŁCENIU*) JÓZEF MlASTKOWSKI (WARSZAWA) 1. Wstęp Rozwój techniki, zwłaszcza w

Bardziej szczegółowo

WYTRZYMAŁOŚĆ STALOWYCH PRĘ TÓW Z KARBEM PRZY ROZCIĄ W PODWYŻ SZONYCH TEMPERATURACH KAROL T U R S K I (WARSZAWA) 1. Wstęp

WYTRZYMAŁOŚĆ STALOWYCH PRĘ TÓW Z KARBEM PRZY ROZCIĄ W PODWYŻ SZONYCH TEMPERATURACH KAROL T U R S K I (WARSZAWA) 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 4. 15 (1977) WYTRZYMAŁOŚĆ STALOWYCH PRĘ TÓW Z KARBEM PRZY ROZCIĄ W PODWYŻ SZONYCH TEMPERATURACH GANIU KAROL T U R S K I (WARSZAWA) 1. Wstęp Teoretyczne rozwią zanie uzyskane

Bardziej szczegółowo

WPŁYW CZĘ STOTLIWOŚ I CWIBRACJI NA PROCES WIBROPEŁZANIA 1 ) ANATOLIUSZ JAKOWLUK (BIAŁYSTOK) 1. Wstęp

WPŁYW CZĘ STOTLIWOŚ I CWIBRACJI NA PROCES WIBROPEŁZANIA 1 ) ANATOLIUSZ JAKOWLUK (BIAŁYSTOK) 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA 1 STOSOWANA 4, 7 (1969) WPŁYW CZĘ STOTLIWOŚ I CWIBRACJI NA PROCES WIBROPEŁZANIA 1 ) ANATOLIUSZ JAKOWLUK (BIAŁYSTOK) 1. Wstęp W pracy [1] autor przedstawił wyniki badań nad wpływem

Bardziej szczegółowo

OPTYMALNE KSZTAŁTOWANIE BELKI NA PODŁOŻU SPRĘ Ż YSTY M Z UWZGLĘ DNIENIEM OGRANICZEŃ NAPRĘ ŻŃ MACIEJ MAKOWSKI, GWIDON SZEFER (KRAKÓW) 1.

OPTYMALNE KSZTAŁTOWANIE BELKI NA PODŁOŻU SPRĘ Ż YSTY M Z UWZGLĘ DNIENIEM OGRANICZEŃ NAPRĘ ŻŃ MACIEJ MAKOWSKI, GWIDON SZEFER (KRAKÓW) 1. M ECHAN IKA TEORETYCZNA 1 STOSOWANA 3, IS (1977) OPTYMALNE KSZTAŁTOWANIE BELKI NA PODŁOŻU SPRĘ Ż YSTY M Z UWZGLĘ DNIENIEM OGRANICZEŃ NAPRĘ ŻŃ E NORMALNYCH MACIEJ MAKOWSKI, GWIDON SZEFER (KRAKÓW) 1. Wstęp

Bardziej szczegółowo

GRANICZNA MOC DWUFAZOWEGO TERMOSYFONU RUROWEGO ZE WZGLĘ DU NA KRYTERIUM ODRYWANIA KONDENSATU BOGUMIŁ BIENIASZ (RZESZÓW) Oznaczenia

GRANICZNA MOC DWUFAZOWEGO TERMOSYFONU RUROWEGO ZE WZGLĘ DU NA KRYTERIUM ODRYWANIA KONDENSATU BOGUMIŁ BIENIASZ (RZESZÓW) Oznaczenia MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 14 (1976) GRANICZNA MOC DWUFAZOWEGO TERMOSYFONU RUROWEGO ZE WZGLĘ DU NA KRYTERIUM ODRYWANIA KONDENSATU BOGUMIŁ BIENIASZ (RZESZÓW) Oznaczenia A pole powierzchni poprzecznego

Bardziej szczegółowo

CAŁKA RÓWNANIA RÓŻ NICZKOWEGO CZĄ STKOWEGO ROZWIĄ ZUJĄ CEG O WALCOWE. 1. Wstęp

CAŁKA RÓWNANIA RÓŻ NICZKOWEGO CZĄ STKOWEGO ROZWIĄ ZUJĄ CEG O WALCOWE. 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2,14 (1976) CAŁKA RÓWNANIA RÓŻ NICZKOWEGO CZĄ STKOWEGO ROZWIĄ ZUJĄ CEG O POWŁOKI WALCOWE STANISŁAW BIELAK (GLIWICE) 1 Wstęp W pracach autora [1, 2, 3, 4] rozwią zanie

Bardziej szczegółowo

CZONE ODKSZTAŁCENIA SPRĘ Ż YSTEG O KLINA I STOŻ KA

CZONE ODKSZTAŁCENIA SPRĘ Ż YSTEG O KLINA I STOŻ KA MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA, 7 (1969) SKOŃ CZONE ODKSZTAŁCENIA SPRĘ Ż YSTEG O KLINA I STOŻ KA ZBIGNIEW WESOŁOWSKI (WARSZAWA) W nieliniowej teorii sprę ż ystoś i znanych c jest dotychczas zaledwie

Bardziej szczegółowo

ITERACYJNA METODA WYZNACZANIA CZĘ STOŚ I C DRGAŃ WŁASNYCH I AMPLITUD BOHDAN KOWALCZYK, TADEUSZ RATAJCZAK (GDAŃ SK) 1. Uwagi ogólne

ITERACYJNA METODA WYZNACZANIA CZĘ STOŚ I C DRGAŃ WŁASNYCH I AMPLITUD BOHDAN KOWALCZYK, TADEUSZ RATAJCZAK (GDAŃ SK) 1. Uwagi ogólne MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2 14 (197Й ) ITERACYJNA METODA WYZNACZANIA CZĘ STOŚ I C DRGAŃ WŁASNYCH I AMPLITUD UKŁADU O SKOŃ CZONEJ LICZBIE STOPNI SWOBODY BOHDAN KOWALCZYK TADEUSZ RATAJCZAK (GDAŃ

Bardziej szczegółowo

WPŁYW SZCZELINY PROSTOPADŁEJ DO BRZEGU NA ROZKŁAD NACISKÓW I STAN NAPRĘ Ż Ń E W KONTAKCIE. Wstęp

WPŁYW SZCZELINY PROSTOPADŁEJ DO BRZEGU NA ROZKŁAD NACISKÓW I STAN NAPRĘ Ż Ń E W KONTAKCIE. Wstęp MECHAN1 К A TEORETYCZNA I STOSOWANA 2/3, 21 (1983) WPŁYW SZCZELINY PROSTOPADŁEJ DO BRZEGU NA ROZKŁAD NACISKÓW I STAN NAPRĘ Ż Ń E W KONTAKCIE RYSZARD W Ó J C I K Politechnika Warszawska \ JACEK S T U P

Bardziej szczegółowo

STATECZNOŚĆ POWŁOKI CYLINDRYCZNEJ Z OBWODOWYM ZAŁOMEM PRZY Ś CISKANIU OSIOWYM. 1. Wprowadzenie

STATECZNOŚĆ POWŁOKI CYLINDRYCZNEJ Z OBWODOWYM ZAŁOMEM PRZY Ś CISKANIU OSIOWYM. 1. Wprowadzenie MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 4. 15 (1977) STATECZNOŚĆ POWŁOKI CYLINDRYCZNEJ Z OBWODOWYM ZAŁOMEM PRZY Ś CISKANIU OSIOWYM STANISŁAW ŁUKASIEWICZ, JERZY TUMIŁOWICZ (WARSZAWA) 1. Wprowadzenie Celem pracy

Bardziej szczegółowo

JERZY MARYNIAK, WACŁAW MIERZEJEWSKI, JÓZEF KRUTUL. 1. Wstęp

JERZY MARYNIAK, WACŁAW MIERZEJEWSKI, JÓZEF KRUTUL. 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 11 (1973) DRGANIA ŁOPAT Ś MIGŁA* JERZY MARYNIAK, WACŁAW MIERZEJEWSKI, JÓZEF KRUTUL (WARSZAWA) 1. Wstęp Na przykładzie łopaty ś migła ogonowego ś migłowca (rys. 1) przedstawiono

Bardziej szczegółowo

WPŁYW WARUNKÓW ZRZUTU NA RUCH ZASOBNIKA W POBLIŻU NOSICIELA I PARAMETRY UPADKU. 1. Wstęp

WPŁYW WARUNKÓW ZRZUTU NA RUCH ZASOBNIKA W POBLIŻU NOSICIELA I PARAMETRY UPADKU. 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3 4 22 (1984) WPŁYW WARUNKÓW ZRZUTU NA RUCH ZASOBNIKA W POBLIŻU NOSICIELA I PARAMETRY UPADKU JERZY MARYNIAK KAZIMIERZ MICHALEWICZ ZYGMUNT WINCZURA Politechnika Warszawska

Bardziej szczegółowo

NUMERYCZNE ROZWIĄ ZANIE ZAGADNIENIA STATECZNOŚ CI ORTOTROPOWEJ PŁYTY PIERŚ CIENIOWEJ*' 1. Wstęp

NUMERYCZNE ROZWIĄ ZANIE ZAGADNIENIA STATECZNOŚ CI ORTOTROPOWEJ PŁYTY PIERŚ CIENIOWEJ*' 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA, (9) NUMERYCZNE ROZWIĄ ZANIE ZAGADNIENIA STATECZNOŚ CI ORTOTROPOWEJ PŁYTY PIERŚ CIENIOWEJ*' ANDRZEJ STRZELCZYK, STANISŁAW WOJCIECH (BIELSKO BIAŁA). Wstęp Problem statecznoś

Bardziej szczegółowo

NOŚ NOŚ Ć GRANICZNA ROZCIĄ GANYCH PRĘ TÓW Z KARBAMI KĄ TOWYMI O DOWOLNYCH WYMIARACH CZĘ Ś CI NAD KARBAMI. 1. Wprowadzenie

NOŚ NOŚ Ć GRANICZNA ROZCIĄ GANYCH PRĘ TÓW Z KARBAMI KĄ TOWYMI O DOWOLNYCH WYMIARACH CZĘ Ś CI NAD KARBAMI. 1. Wprowadzenie MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 7 (1969) NOŚ NOŚ Ć GRANICZNA ROZCIĄ GANYCH PRĘ TÓW Z KARBAMI KĄ TOWYMI O DOWOLNYCH WYMIARACH CZĘ Ś CI NAD KARBAMI JÓZEF MlASTKOWSKI (WARSZAWA) 1. Wprowadzenie Nagłe

Bardziej szczegółowo

OBSZAR KONTAKTU SZTYWNEJ KULI Z PÓŁPRZESTRZENIĄ LEPKOSPRĘ Ż YST Ą JADWIGA HALAUNBRENNER I BRONISŁAW LECHOWICZ (KRAKÓW) 1.

OBSZAR KONTAKTU SZTYWNEJ KULI Z PÓŁPRZESTRZENIĄ LEPKOSPRĘ Ż YST Ą JADWIGA HALAUNBRENNER I BRONISŁAW LECHOWICZ (KRAKÓW) 1. MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 7 (1969) OBSZAR KONTAKTU SZTYWNEJ KULI Z PÓŁPRZESTRZENIĄ LEPKOSPRĘ Ż YST Ą JADWIGA HALAUNBRENNER I BRONISŁAW LECHOWICZ (KRAKÓW) 1. Wprowadzenie Badaniem narastania

Bardziej szczegółowo

UGIĘ CIE OSIOWO SYMETRYCZNE PŁYTY REISSNERA O ZMIENNEJ GRUBOŚ CI ANDRZEJ G A W Ę C KI (POZNAŃ) 1. Wstęp

UGIĘ CIE OSIOWO SYMETRYCZNE PŁYTY REISSNERA O ZMIENNEJ GRUBOŚ CI ANDRZEJ G A W Ę C KI (POZNAŃ) 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 11 (1973) UGIĘ CIE OSIOWO SYMETRYCZNE PŁYTY REISSNERA O ZMIENNEJ GRUBOŚ CI ANDRZEJ G A W Ę C KI (POZNAŃ) 1. Wstęp Celem niniejszej pracy jest wyprowadzenie równań podstawowych

Bardziej szczegółowo

OPTYMALNE KSZTAŁTOWANIE PRĘ TA Ś CISKANEGO PRZY DUŻ YCH UGIĘ CIACH METODĄ PROGRAMOWANIA DYNAMICZNEGO*) 1. Wstęp

OPTYMALNE KSZTAŁTOWANIE PRĘ TA Ś CISKANEGO PRZY DUŻ YCH UGIĘ CIACH METODĄ PROGRAMOWANIA DYNAMICZNEGO*) 1. Wstęp ' ' 1 t I ) MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 15 (1977) i OPTYMALNE KSZTAŁTOWANIE PRĘ TA Ś CISKANEGO PRZY DUŻ YCH UGIĘ CIACH METODĄ PROGRAMOWANIA DYNAMICZNEGO*) ' JAN TATJ BBi.Ar.H4T Ł A C H U T fkuatrń

Bardziej szczegółowo

ELEKTRYCZNY UKŁAD ANALOGOWY DLA GEOMETRYCZNIE NIELINIOWYCH ZAGADNIEŃ PŁYT O DOWOLNEJ GEOMETRII MIECZYSŁAW JANOWSKI, HENRYK К О P E С К I (RZESZÓW)

ELEKTRYCZNY UKŁAD ANALOGOWY DLA GEOMETRYCZNIE NIELINIOWYCH ZAGADNIEŃ PŁYT O DOWOLNEJ GEOMETRII MIECZYSŁAW JANOWSKI, HENRYK К О P E С К I (RZESZÓW) I MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2, 14 (1976) ELEKTRYCZNY UKŁAD ANALOGOWY DLA GEOMETRYCZNIE NIELINIOWYCH ZAGADNIEŃ PŁYT O DOWOLNEJ GEOMETRII MIECZYSŁAW JANOWSKI, HENRYK К О P E С К I (RZESZÓW) Modelowanie

Bardziej szczegółowo

NUMERYCZNE OBLICZANIE KRZYWOLINIOWYCH Ś CIEŻ K E RÓWNOWAGI DLA JEDNOWYMIAROWYCH UKŁADÓW SPRĘ Ż YSTYC H

NUMERYCZNE OBLICZANIE KRZYWOLINIOWYCH Ś CIEŻ K E RÓWNOWAGI DLA JEDNOWYMIAROWYCH UKŁADÓW SPRĘ Ż YSTYC H MEGHAN IK Л TEORETYCZNA 1 STOSOWANA 2/3, 21 (1983) NUMERYCZNE OBLICZANIE KRZYWOLINIOWYCH Ś CIEŻ K E RÓWNOWAGI DLA JEDNOWYMIAROWYCH UKŁADÓW SPRĘ Ż YSTYC H ZYGMUNT K A S P E R S K I WSI Opole W pracy podaje

Bardziej szczegółowo

NUMERYCZNA ANALIZA PRZEPŁYWU MHD W KANALE Z NIESYMETRYCZNYM ROZSZERZENIEM. 1. Wstęp

NUMERYCZNA ANALIZA PRZEPŁYWU MHD W KANALE Z NIESYMETRYCZNYM ROZSZERZENIEM. 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3 4, 22 (1984) NUMERYCZNA ANALIZA PRZEPŁYWU MHD W KANALE Z NIESYMETRYCZNYM ROZSZERZENIEM EDWARD WALICKI, JERZY SAWICKI 1. Wstęp Przepływy MHD w kanałach płaskich i okrą

Bardziej szczegółowo

WSPÓŁRZĘ DNE NORMALNE W ANALIZIE REZONANSÓW GŁÓWNYCH NIELINIOWYCH UKŁADÓW DRGAJĄ CYCH O WIELU STOPNIACH SWOBODY

WSPÓŁRZĘ DNE NORMALNE W ANALIZIE REZONANSÓW GŁÓWNYCH NIELINIOWYCH UKŁADÓW DRGAJĄ CYCH O WIELU STOPNIACH SWOBODY MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 11 (1973) WSPÓŁRZĘ DNE NORMALNE W ANALIZIE REZONANSÓW GŁÓWNYCH NIELINIOWYCH UKŁADÓW DRGAJĄ CYCH O WIELU STOPNIACH SWOBODY WANDA SZEMPLIŃ SKA STUPNICKA (WARSZAWA) W

Bardziej szczegółowo

ZDERZENIE W UKŁADZIE O WIELU STOPNIACH. 1. Wstęp

ZDERZENIE W UKŁADZIE O WIELU STOPNIACH. 1. Wstęp MEC;HAN I KA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2/3, 21 (1983) ZDERZENIE W UKŁADZIE O WIELU STOPNIACH SWOBODY WIESŁAW G R Z E S I K I E W I C Z Politechnika Warszawska ANDRZEJ W А К U L I С Z Instytut Matematyczny

Bardziej szczegółowo

JERZY MARYNIAK, MARWAN LOSTAN (WARSZAWA)

JERZY MARYNIAK, MARWAN LOSTAN (WARSZAWA) MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2, 8 (1970) WPŁYW ODKSZTAŁCALNOŚ CI GIĘ TNEJ SKRZYDŁA NA STATECZNOŚĆ PODŁUŻ NĄ SZYBOWCA JERZY MARYNIAK, MARWAN LOSTAN (WARSZAWA) 1. Wstęp Przedmiotem niniejszej pracy

Bardziej szczegółowo

ANALIZA OBROTU POWIERZCHNI PŁYNIĘ CIA Z UWZGLĘ DNIENIEM PAMIĘ CI MATERIAŁU. 1. Wstęp

ANALIZA OBROTU POWIERZCHNI PŁYNIĘ CIA Z UWZGLĘ DNIENIEM PAMIĘ CI MATERIAŁU. 1. Wstęp MECHANIK A TEORETYCZNA t STOSOWANA 2/3, 21 (1983) ANALIZA OBROTU POWIERZCHNI PŁYNIĘ CIA Z UWZGLĘ DNIENIEM PAMIĘ CI MATERIAŁU HENRYK S К R О С К I Uniwersytet Warszawski Filia w Białymstoku 1. Wstęp Materiały

Bardziej szczegółowo

O SFORMUŁOWANIU I POPRAWNOŚ CI PEWNEJ KLASY ZADAŃ Z NIELINIOWEJ DYNAMIKI LIN ROZCIĄ GLIWYCH ANDRZEJ BLINOWSKI (WARSZAWA) 1.

O SFORMUŁOWANIU I POPRAWNOŚ CI PEWNEJ KLASY ZADAŃ Z NIELINIOWEJ DYNAMIKI LIN ROZCIĄ GLIWYCH ANDRZEJ BLINOWSKI (WARSZAWA) 1. MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2, 15 (1977) O SFORMUŁOWANIU I POPRAWNOŚ CI PEWNEJ KLASY ZADAŃ Z NIELINIOWEJ DYNAMIKI LIN ROZCIĄ GLIWYCH ANDRZEJ BLINOWSKI (WARSZAWA) 1. Wstęp i W pracy [1] autor niniejszej

Bardziej szczegółowo

STATECZNOŚĆ BOCZNA SAMOLOTU I DRGANIA LOTEK Z UWZGLĘ DNIENIEM ODKSZTAŁCALNOŚ CI GIĘ TNEJ SKRZYDEŁ I SPRĘ Ż YSTOŚI CUKŁADU STEROWANIA

STATECZNOŚĆ BOCZNA SAMOLOTU I DRGANIA LOTEK Z UWZGLĘ DNIENIEM ODKSZTAŁCALNOŚ CI GIĘ TNEJ SKRZYDEŁ I SPRĘ Ż YSTOŚI CUKŁADU STEROWANIA MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 14 (1976) STATECZNOŚĆ BOCZNA SAMOLOTU I DRGANIA LOTEK Z UWZGLĘ DNIENIEM ODKSZTAŁCALNOŚ CI GIĘ TNEJ SKRZYDEŁ I SPRĘ Ż YSTOŚI CUKŁADU STEROWANIA JERZY M A R Y N I A K,

Bardziej szczegółowo

MACIERZOWY ZAPIS NIELINIOWYCH RÓWNAŃ RUCHU GENEROWANYCH FORMALIZMEM LAGRANGE'A ZDOBYSŁAW G O R A J (WARSZAWA) 1. Wprowadzenie

MACIERZOWY ZAPIS NIELINIOWYCH RÓWNAŃ RUCHU GENEROWANYCH FORMALIZMEM LAGRANGE'A ZDOBYSŁAW G O R A J (WARSZAWA) 1. Wprowadzenie MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2, 14 (1976) MACIERZOWY ZAPIS NIELINIOWYCH RÓWNAŃ RUCHU GENEROWANYCH FORMALIZMEM LAGRANGE'A ZDOBYSŁAW G O R A J (WARSZAWA) 1. Wprowadzenie W wielu zagadnieniach mechaniki

Bardziej szczegółowo

па ре по па па Ьо е Те

па ре по па па Ьо е Те ц с р г р су Ё Д чсу ю г ц ц р ус ф р с у г с рр й Ы Р с р с ц ус М т ч с Ф Сру ф Ьу с Ы Ьу р у рь м Д ц с ю ю г Ы г ч с рр р Н р у С с р ч Ф р м р уш с К ц г В з зз с у Г с у с у Д Ы ус О Ьу р ус А Ь

Bardziej szczegółowo

1. Organizowanie regularnych zebrań naukowych w Oddziałach PTMTS

1. Organizowanie regularnych zebrań naukowych w Oddziałach PTMTS B I U L E T Y N I N F O R M A C Y J N Y S P R A W O Z D A N I E Z DZIAŁALNOŚ CI POLSKIEGO TOWARZYSTWA TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ ZA ROK 1968 MECHANIKI I. ROZWIJANIE DZIAŁALNOŚ CI W DZIEDZINIE MECHANIKI

Bardziej szczegółowo

с Ь аё ффсе о оýои р а п

с Ь аё ффсе о оýои р а п гат т ТО Л Ш Л ПЮ ОВ О С тем к лк е еп е р пу Н ОЬ оппу оь отчо пущ п л е по у е о оппу К Т ццв Ф щцшчьц ц Ро ф вф ц уш Н е о е ф ч лп е ю Н З е оёе ю п ч р по п еш ш Ф р НчЬе ро о у о ш ц оь оё рц ц цр

Bardziej szczegółowo

IN ŻYNIE R IA S R O D O W IS K A

IN ŻYNIE R IA S R O D O W IS K A ZESZYTY NAUKOWE POLITECHNIKI ŚLISKIEJ JANUARY BIEŃ KONWENCJONALNE I NIEKONWENCJONALNE PRZYGOTOWANIE OSADÓW ŚCIEKOWYCH DO ODWADNIANIA IN ŻYNIE R IA S R O D O W IS K A Z. 27 A GLIWICE 1986 POLITECHNIKA ŚLĄSKA

Bardziej szczegółowo

IDEALNIE SPRĘ Ż YSTO PLASTYCZN A TARCZA O PROFILU HIPERBOLICZNYM. 1. Wstęp

IDEALNIE SPRĘ Ż YSTO PLASTYCZN A TARCZA O PROFILU HIPERBOLICZNYM. 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3 4, 22 (1984) IDEALNIE SPRĘ Ż YSTO PLASTYCZN A TARCZA O PROFILU HIPERBOLICZNYM KRZYSZTOF SZUWALSKI (KRAKÓW) 1. Wstęp Ogólne zagadnienie teorii plastycznoś ci polega na

Bardziej szczegółowo

WYZNACZENIE STANU NAPRĘ Ż ENI A W OSIOWO SYMETRYCZNYM POŁĄ CZENIU KLEJONYM OBCIĄ Ż ONY M MOMENTEM SKRĘ CAJĄ CY M

WYZNACZENIE STANU NAPRĘ Ż ENI A W OSIOWO SYMETRYCZNYM POŁĄ CZENIU KLEJONYM OBCIĄ Ż ONY M MOMENTEM SKRĘ CAJĄ CY M MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 4, 15 (1977) WYZNACZENIE STANU NAPRĘ Ż ENI A W OSIOWO SYMETRYCZNYM POŁĄ CZENIU KLEJONYM OBCIĄ Ż ONY M MOMENTEM SKRĘ CAJĄ CY M KAROL GRUDZIŃ SKI, TADEUSZ BURDA, LEON Ł

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY MECHANIKI CIAŁ DYSKRETYZOWANYCH CZESŁAW WOŹ NIAK (WARSZAWA) 1. Ciała dyskretyzowane

PODSTAWY MECHANIKI CIAŁ DYSKRETYZOWANYCH CZESŁAW WOŹ NIAK (WARSZAWA) 1. Ciała dyskretyzowane MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 11 (1973) PODSTAWY MECHANIKI CIAŁ DYSKRETYZOWANYCH CZESŁAW WOŹ NIAK (WARSZAWA) 1. Ciała dyskretyzowane Spotykane w przyrodzie odksztalcalne ciała stałe opisujemy w

Bardziej szczegółowo

ZREDUKOWANE LINIOWE RÓWNANIA POWŁOK O WOLNO ZMIENNYCH KRZYWIZNACH. 1. Wstęp

ZREDUKOWANE LINIOWE RÓWNANIA POWŁOK O WOLNO ZMIENNYCH KRZYWIZNACH. 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3 4, 22 (1984) ZREDUKOWANE LINIOWE RÓWNANIA POWŁOK O WOLNO ZMIENNYCH KRZYWIZNACH ZENON RYCHTER (BIAŁYSTOK) 1. Wstęp Zginanie sprę ż ystych, izotropowych powłok o małej

Bardziej szczegółowo

Ш Ш *Ш &>\vdi;fclbi>!«> У TEORETYCZNA ii.stosowana fiuncq i 4, 15 (1977)

Ш Ш *Ш &>\vdi;fclbi>!«> У TEORETYCZNA ii.stosowana fiuncq i 4, 15 (1977) 8 lc Ш Ш *Ш &>\vdi;fclbi>!«> У TEORETYCZNA ii.stosowana fiuncq i 4, 15 (1977) ki invnkiis unolbiiło t: L*1 oś. и к п э ип и bo vi'jb:>. :.'.. k'isi >q i /j:;"mij',!rio>!! i TENSOR TARCIA COULOMBA*) ALFRED

Bardziej szczegółowo

NIEJEDNORODNOŚĆ PLASTYCZNA STOPU PA2 W PROCESIE. 1, Wprowadzenie

NIEJEDNORODNOŚĆ PLASTYCZNA STOPU PA2 W PROCESIE. 1, Wprowadzenie MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3 4, 22 (1984) NIEJEDNORODNOŚĆ PLASTYCZNA STOPU PA2 W PROCESIE WYCISKANIA JAN PIWNIK (BIAŁYSTOK) 1, Wprowadzenie Rozwój zaawansowanych metod obliczeniowych procesów obróbki

Bardziej szczegółowo

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚ CI POLSKIEGO TOWARZYSTWA MECHANIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ ZA I KWARTAŁ 1976 ROKU

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚ CI POLSKIEGO TOWARZYSTWA MECHANIKI TEORETYCZNEJ I STOSOWANEJ ZA I KWARTAŁ 1976 ROKU B I U L E T Y N I N F O R M A C Y J N Y SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚ CI POLSKIEGO TOWARZYSTWA MECHANIKI TEORETYCZNEJ 1. Zebrania naukowe I STOSOWANEJ ZA I KWARTAŁ 1976 ROKU W okresie sprawozdawczym odbyło

Bardziej szczegółowo

DYNAMICZNE BADANIA WŁASNOŚ CI MECHANICZNYCH POLIAMIDU TARLON X A. 1. Wstę p

DYNAMICZNE BADANIA WŁASNOŚ CI MECHANICZNYCH POLIAMIDU TARLON X A. 1. Wstę p MECHAN IKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 7 (1969) DYNAMICZNE BADANIA WŁASNOŚ CI MECHANICZNYCH POLIAMIDU TARLON X A STANISŁAW MAZURKIEWICZ (KRAKÓW) 1. Wstę p Własnoś ci mechaniczne tworzyw sztucznych zależ

Bardziej szczegółowo

PEWIEN SPOSÓB ROZWIĄ ZANIA STATYCZNYCH ZAGADNIEŃ LINIOWEJ NIESYMETRYCZNEJ SPRĘ Ż YSTOŚI JANUSZ D Y S Z L E W ICZ (WARSZAWA) 1.

PEWIEN SPOSÓB ROZWIĄ ZANIA STATYCZNYCH ZAGADNIEŃ LINIOWEJ NIESYMETRYCZNEJ SPRĘ Ż YSTOŚI JANUSZ D Y S Z L E W ICZ (WARSZAWA) 1. MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2, 11 (1973) PEWIEN SPOSÓB ROZWIĄ ZANIA STATYCZNYCH ZAGADNIEŃ LINIOWEJ NIESYMETRYCZNEJ SPRĘ Ż YSTOŚI C JANUSZ D Y S Z L E W ICZ (WARSZAWA) 1. Wprowadzenie W liniowym oś

Bardziej szczegółowo

NIEKTÓRE PROBLEMY MODELOWANIA UKŁADÓW MECHANICZNYCH AGNIESZKA M U S Z Y Ń S KA (WARSZAWA)

NIEKTÓRE PROBLEMY MODELOWANIA UKŁADÓW MECHANICZNYCH AGNIESZKA M U S Z Y Ń S KA (WARSZAWA) MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2, 14 (1976) NIEKTÓRE PROBLEMY MODELOWANIA UKŁADÓW MECHANICZNYCH AGNIESZKA M U S Z Y Ń S KA (WARSZAWA) W dobie dokonują cej się rewolucji naukowo technicznej niezwykle

Bardziej szczegółowo

Znaki alfabetu białoruskiego Znaki alfabetu polskiego

Znaki alfabetu białoruskiego Znaki alfabetu polskiego ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI z dnia 30 maja 2005 r. w sprawie sposobu transliteracji imion i nazwisk osób należących do mniejszości narodowych i etnicznych zapisanych w alfabecie

Bardziej szczegółowo

Fonetyka kaszubska na tle fonetyki słowiańskiej

Fonetyka kaszubska na tle fonetyki słowiańskiej Fonetyka kaszubska na tle fonetyki słowiańskiej (szkic i podpowiedzi dla nauczycieli) prof. UG dr hab. Dušan-Vladislav Paždjerski Instytut Slawistyki Uniwersytetu Gdańskiego Gdańsk, 21 marca 2016 r. Fonetyka

Bardziej szczegółowo

WPŁYW POZIOMU NAPRĘ Ż ENI A I WSPÓŁCZYNNIKA NAPRĘ Ż ENI A NA PROCES WIBROPEŁZ ANI A') 1. Wstęp

WPŁYW POZIOMU NAPRĘ Ż ENI A I WSPÓŁCZYNNIKA NAPRĘ Ż ENI A NA PROCES WIBROPEŁZ ANI A') 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 4, 7 (1969) WPŁYW POZIOMU NAPRĘ Ż ENI A I WSPÓŁCZYNNIKA NAPRĘ Ż ENI A NA PROCES WIBROPEŁZ ANI A') AMPLITUDY ANATOLIUSZ JAKOWLUK (BIAŁYSTOK) 1. Wstęp Przedstawiana praca

Bardziej szczegółowo

OPTYMALIZACJA PARAMETRYCZNA UKŁADÓW DYNAMICZNYCH O NIECIĄ GŁYCH CHARAKTERYSTYKACH. 1. Wstęp

OPTYMALIZACJA PARAMETRYCZNA UKŁADÓW DYNAMICZNYCH O NIECIĄ GŁYCH CHARAKTERYSTYKACH. 1. Wstęp MECHANIК Л TEORETYCZNA I STOSOWANA 2/3, 21 (1983) OPTYMALIZACJA PARAMETRYCZNA UKŁADÓW DYNAMICZNYCH O NIECIĄ GŁYCH CHARAKTERYSTYKACH JERZY Ł U С Z К O Politechnika Krakowska 1. Wstęp Zagadnienie doboru

Bardziej szczegółowo

MACIERZ SZTYWNOŚ CI ELEMENTU ZGINANEJ PŁYTY

MACIERZ SZTYWNOŚ CI ELEMENTU ZGINANEJ PŁYTY MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 4, 11 (1973) MACIERZ SZTYWNOŚ CI ELEMENTU ZGINANEJ PŁYTY TRÓJWARSTWOWEJ HENRYK MIKOŁAJCZAK, BOGDAN W o S I E W I С Z (POZNAŃ) 1. Uwagi wstę pne Płyty trójwarstwowe, z

Bardziej szczegółowo

LESZEK JARECKI (WARSZAWA)

LESZEK JARECKI (WARSZAWA) MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 4, 14 (1976) TERMODYNAMIKA DEFORMACJI KRYSTALITÓW POLIMERU ZANURZONYCH W NAPRĘ Ż ONYM OŚ RODKU AMORFICZNYM LESZEK JARECKI (WARSZAWA) Szeroko stosowane kalorymetryczne,

Bardziej szczegółowo

Drgania układu o wielu stopniach swobody

Drgania układu o wielu stopniach swobody Drgania układu o wielu stopniach swobody Rozpatrzmy układ składający się z n ciał o masach m i (i =,,..., n, połączonych między sobą i z nieruchomym podłożem za pomocą elementów sprężystych o współczynnikach

Bardziej szczegółowo

0 WYZNACZANIU NAPRĘ ŻŃ ECIEPLNYCH WYWOŁANYCH RUCHOMYMI OBCIĄ TERMICZNYMI. Oznaczenia

0 WYZNACZANIU NAPRĘ ŻŃ ECIEPLNYCH WYWOŁANYCH RUCHOMYMI OBCIĄ TERMICZNYMI. Oznaczenia MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 15 (1977) 0 WYZNACZANIU NAPRĘ ŻŃ ECIEPLNYCH WYWOŁANYCH RUCHOMYMI OBCIĄ TERMICZNYMI Ż ENIAM I JÓZEF KUBIK (POZNAŃ) Oznaczenia a, współczynnik liniowej rozszerzalnoś

Bardziej szczegółowo

W pracy rozpatrzymy osobliwość naprę żń e siłowych i naprę żń e momentowych w półprzestrzeni. ): Xi ^ 0, co < x 2

W pracy rozpatrzymy osobliwość naprę żń e siłowych i naprę żń e momentowych w półprzestrzeni. ): Xi ^ 0, co < x 2 MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 4, 11 (1973) OSOBLIWOŚĆ NAPRĘ ŻŃ E W LINIOWYM OŚ RODKU MIKROPOLARNYM SPOWODOWANA NIECIĄ GŁYMI OBCIĄ Ż ENIAM I (II) JANUSZ DYSZLEWICZ, STANISŁAW MATYSIAK (WARSZAWA) 1.

Bardziej szczegółowo

NIELINIOWE DRGANIA ELASTYCZNIE POSADOWIONYCH SILNIKÓW TŁOKOWYCH PRZY SZEROKOPASMOWYCH WYMUSZENIACH STOCHASTYCZNYCH JANUSZ K O L E N D A (GDAŃ SK)

NIELINIOWE DRGANIA ELASTYCZNIE POSADOWIONYCH SILNIKÓW TŁOKOWYCH PRZY SZEROKOPASMOWYCH WYMUSZENIACH STOCHASTYCZNYCH JANUSZ K O L E N D A (GDAŃ SK) MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3 14 (1976) NIELINIOWE DRGANIA ELASTYCZNIE POSADOWIONYCH SILNIKÓW TŁOKOWYCH PRZY SZEROKOPASMOWYCH WYMUSZENIACH STOCHASTYCZNYCH JANUSZ K O L E N D A (GDAŃ SK) 1. Wstęp

Bardziej szczegółowo

UPROSZCZONA ANALIZA STATECZNOŚ CI BOCZNEJ SZYBOWCA HOLOWANEGO NA LINIE JERZY M A R Y N I А К (WARSZAWA) Waż niejsze oznaczenia

UPROSZCZONA ANALIZA STATECZNOŚ CI BOCZNEJ SZYBOWCA HOLOWANEGO NA LINIE JERZY M A R Y N I А К (WARSZAWA) Waż niejsze oznaczenia MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 7 (1969) UPROSZCZONA ANALIZA STATECZNOŚ CI BOCZNEJ SZYBOWCA HOLOWANEGO NA LINIE JERZY M A R Y N I А К (WARSZAWA) Waż niejsze oznaczenia 6, [m] rozpię toś ć skrzydeł

Bardziej szczegółowo

STAN SPRĘ Ż YSTO PLASTYCZNY I PEŁZANIE GEOMETRYCZNIE NIELINIOWEJ POWŁOKI STOŻ KOWEJ HENRYK К О P E С К I (RZESZÓW) 1. Wstę p

STAN SPRĘ Ż YSTO PLASTYCZNY I PEŁZANIE GEOMETRYCZNIE NIELINIOWEJ POWŁOKI STOŻ KOWEJ HENRYK К О P E С К I (RZESZÓW) 1. Wstę p MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA I, 7 (1969) STAN SPRĘ Ż YSTO PLASTYCZNY I PEŁZANIE GEOMETRYCZNIE NIELINIOWEJ POWŁOKI STOŻ KOWEJ HENRYK К О P E С К I (RZESZÓW) 1. Wstę p Reologiczne zagadnienia geometrycznie

Bardziej szczegółowo

HYDROMAGNETYCZNY PRZEPŁYW CIECZY LEPKIEJ W SZCZELINIE MIĘ DZY WIRUJĄ CYMI POWIERZCHNIAMI OBROTOWYMI EDWARD WALICKI (BYDGOSZCZ) Wstęp

HYDROMAGNETYCZNY PRZEPŁYW CIECZY LEPKIEJ W SZCZELINIE MIĘ DZY WIRUJĄ CYMI POWIERZCHNIAMI OBROTOWYMI EDWARD WALICKI (BYDGOSZCZ) Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 14 (1976) HYDROMAGNETYCZNY PRZEPŁYW CIECZY LEPKIEJ W SZCZELINIE MIĘ DZY WIRUJĄ CYMI POWIERZCHNIAMI OBROTOWYMI EDWARD WALICKI (BYDGOSZCZ) Wstęp Laminarny przepływ cieczy

Bardziej szczegółowo

SKOŃ CZONE ODKSZTAŁCENIA WIOTKICH OBROTOWO SYMETRYCZNYCH POWŁOK PRZY UWZGLĘ DNIENIU KINEMATYCZNEGO WZMOCNIENIA MATERIAŁU JÓZEF W I L K (KRAKÓW)

SKOŃ CZONE ODKSZTAŁCENIA WIOTKICH OBROTOWO SYMETRYCZNYCH POWŁOK PRZY UWZGLĘ DNIENIU KINEMATYCZNEGO WZMOCNIENIA MATERIAŁU JÓZEF W I L K (KRAKÓW) MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2, 14 (1976) SKOŃ CZONE ODKSZTAŁCENIA WIOTKICH OBROTOWO SYMETRYCZNYCH POWŁOK PRZY UWZGLĘ DNIENIU KINEMATYCZNEGO WZMOCNIENIA MATERIAŁU JÓZEF W I L K (KRAKÓW) 1. Założ enia

Bardziej szczegółowo

O PEWNEJ METODZIE WYZNACZANIA KRYTERIUM ZNISZCZENIA POLIMERÓW. 1. Wprowadzenie

O PEWNEJ METODZIE WYZNACZANIA KRYTERIUM ZNISZCZENIA POLIMERÓW. 1. Wprowadzenie MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 7 (1969) O PEWNEJ METODZIE WYZNACZANIA KRYTERIUM ZNISZCZENIA POLIMERÓW ANDRZEJ DRESCHER (WARSZAWA) 1. Wprowadzenie Stosowane coraz szerzej w konstrukcjach inż ynierskich

Bardziej szczegółowo

DRGANIA GRUBOŚ CIENNEJ RURY PRZY WEWNĘ TRZNYM I ZEWNĘ TRZNYM PRZEPŁYWIE CIECZY (WARSZAWA) Waż niejsze oznaczenia

DRGANIA GRUBOŚ CIENNEJ RURY PRZY WEWNĘ TRZNYM I ZEWNĘ TRZNYM PRZEPŁYWIE CIECZY (WARSZAWA) Waż niejsze oznaczenia MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 7 (1969) DRGANIA GRUBOŚ CIENNEJ RURY PRZY WEWNĘ TRZNYM I ZEWNĘ TRZNYM PRZEPŁYWIE CIECZY JACEK SAMBORSKI (WARSZAWA) Waż niejsze oznaczenia a,b e Qw, Qz uw, uz Cw, Cz

Bardziej szczegółowo

ZAŃ KINEMATYCZNIE DOPUSZCZALNYCH DLA ZAGADNIENIA NAPORU Ś CIAN O RÓŻ NYCH KSZTAŁTACH* WiESLAw\ TRĄ MPCZYŃ SK I. 1. Wstęp

ZAŃ KINEMATYCZNIE DOPUSZCZALNYCH DLA ZAGADNIENIA NAPORU Ś CIAN O RÓŻ NYCH KSZTAŁTACH* WiESLAw\ TRĄ MPCZYŃ SK I. 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA I, 15 (1977) ANALIZA ROZWIĄ ZAŃ KINEMATYCZNIE DOPUSZCZALNYCH DLA ZAGADNIENIA NAPORU Ś CIAN O RÓŻ NYCH KSZTAŁTACH* WiESLAw\ TRĄ MPCZYŃ SK I (WARSZAWA) 1. Wstęp Wyraź ny

Bardziej szczegółowo

Wykład 3. Ruch w obecno ś ci wię zów

Wykład 3. Ruch w obecno ś ci wię zów Wykład 3 Ruch w obecno ś ci wię zów Wię zy Układ nieswobodnych punktów materialnych Układ punktów materialnych, których ruch podlega ograniczeniom wyraŝ onym przez pewne zadane warunki dodatkowe. Wię zy

Bardziej szczegółowo

OPTYiMALNE KSZTAŁTOWANIE NIERÓWNOMIERNIE NAGRZANYCH TARCZ WIRUJĄ Z UWAGI NA NOŚ NOŚĆ SPRĘ Ż YST Ą I GRANICZNĄ

OPTYiMALNE KSZTAŁTOWANIE NIERÓWNOMIERNIE NAGRZANYCH TARCZ WIRUJĄ Z UWAGI NA NOŚ NOŚĆ SPRĘ Ż YST Ą I GRANICZNĄ MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2, 14 (1976) OPTYiMALNE KSZTAŁTOWANIE NIERÓWNOMIERNIE NAGRZANYCH TARCZ WIRUJĄ Z UWAGI NA NOŚ NOŚĆ SPRĘ Ż YST Ą I GRANICZNĄ CYCH TADEUSZ LISZKA, MICHAŁ Ż Y C Z K O W S

Bardziej szczegółowo

DRGANIA CIĘ GNA W PŁASZCZYŹ NIE ZWISU Z UWZGLĘ DNIENIEM JEGO SZTYWNOŚ CI NA ZGINANIE JÓZEF NIZIOŁ, ALICJA PIENIĄ Ż EK (KRAKÓW) 1.

DRGANIA CIĘ GNA W PŁASZCZYŹ NIE ZWISU Z UWZGLĘ DNIENIEM JEGO SZTYWNOŚ CI NA ZGINANIE JÓZEF NIZIOŁ, ALICJA PIENIĄ Ż EK (KRAKÓW) 1. MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 14 (1976) DRGANIA CIĘ GNA W PŁASZCZYŹ NIE ZWISU Z UWZGLĘ DNIENIEM JEGO SZTYWNOŚ CI NA ZGINANIE JÓZEF NIZIOŁ, ALICJA PIENIĄ Ż EK (KRAKÓW) 1. Wstęp Zagadnienia dynamiki

Bardziej szczegółowo

ŁOŻ YSKA WIEŃ COWEGO TERESA GIBCZYŃ SKA, MICHAŁ Ż YCZKOWSKI (KRAKÓW) 1. Wstęp

ŁOŻ YSKA WIEŃ COWEGO TERESA GIBCZYŃ SKA, MICHAŁ Ż YCZKOWSKI (KRAKÓW) 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 4, 7 (1969) RÓWNANIA STATYKI DWURZĘ ŁOŻ YSKA WIEŃ COWEGO DOWEGO KULKOWEGO TERESA GIBCZYŃ SKA, MICHAŁ Ż YCZKOWSKI (KRAKÓW) 1. Wstęp Konstrukcja łoż ysk wień cowych znacznie

Bardziej szczegółowo

ZAMKNIĘ TE ROZWIĄ ZANIE PROBLEMU PROPAGACJI NIESTACJONARNEJ PŁASKIEJ FALI UDERZENIOWEJ W SUCHYM GRUNCIE PIASZCZYSTYM. 1. Wstęp

ZAMKNIĘ TE ROZWIĄ ZANIE PROBLEMU PROPAGACJI NIESTACJONARNEJ PŁASKIEJ FALI UDERZENIOWEJ W SUCHYM GRUNCIE PIASZCZYSTYM. 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3 4, 22 (1984) ZAMKNIĘ TE ROZWIĄ ZANIE PROBLEMU PROPAGACJI NIESTACJONARNEJ PŁASKIEJ FALI UDERZENIOWEJ W SUCHYM GRUNCIE PIASZCZYSTYM EDWARD WŁODARCZYK (WARSZAWA) Wojskowa

Bardziej szczegółowo

PROGRAM ZAJĘĆ POZALEKCYJNYCH

PROGRAM ZAJĘĆ POZALEKCYJNYCH PROGRAM ZAJĘĆ POZALEKCYJNYCH PN: Zajęcia TEATR ROSYJSKI realizowany w roku szkolnym 2017/2018 w Szkole Podstawowej nr 43 im. Simony Kossak w Białymstoku w ramach projektu współfinansowanego z Europejskiego

Bardziej szczegółowo

PŁYTY PROSTOKĄ TNE O JEDNOKIERUNKOWO ZMIENNEJ SZTYWNOŚ CI

PŁYTY PROSTOKĄ TNE O JEDNOKIERUNKOWO ZMIENNEJ SZTYWNOŚ CI MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 10 (1972) PŁYTY PROSTOKĄ TNE O JEDNOKIERUNKOWO ZMIENNEJ SZTYWNOŚ CI KAROL H. BOJDA (GLIWICE) W pracy wykorzystano wł asnoś ci operacji T a [1] do rozwią zania równania

Bardziej szczegółowo

BADANIE TEORETYCZNE WŁASNOŚ CI DYNAMICZNYCH LOTU OBIEKTÓW ZRZUCANYCH Z SAMOLOTU

BADANIE TEORETYCZNE WŁASNOŚ CI DYNAMICZNYCH LOTU OBIEKTÓW ZRZUCANYCH Z SAMOLOTU MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 15 (1977) BADANIE TEORETYCZNE WŁASNOŚ CI DYNAMICZNYCH LOTU OBIEKTÓW ZRZUCANYCH Z SAMOLOTU JERZY MARYNIAK, KAZIMIERZ MICHALEWICZ, ZYGMUNT W I N С Z U R A (WARSZAWA)

Bardziej szczegółowo

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż. Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż. Joanna Szulczyk Politechnika Warszawska Instytut Techniki Lotniczej i Mechaniki

Bardziej szczegółowo

O OPERATOROWYM PODEJŚ CIU DO FORMUŁOWANIA ZASAD WARIACYJNYCH DLA OŚ RODKÓW PLASTYCZNYCH. 1. Wstęp

O OPERATOROWYM PODEJŚ CIU DO FORMUŁOWANIA ZASAD WARIACYJNYCH DLA OŚ RODKÓW PLASTYCZNYCH. 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 4 14 (1976) O OPERATOROWYM PODEJŚ CIU DO FORMUŁOWANIA ZASAD WARIACYJNYCH DLA OŚ RODKÓW PLASTYCZNYCH JÓZEF JOACHIM TELEGA (RADOM) 1 Wstęp W ostatnich latach ukazały się

Bardziej szczegółowo

DOŚ WIADCZALNA ANALIZA DRGAŃ WŁASNYCH EDWARD MACIĄG (KRAKÓW) 1. Wstęp

DOŚ WIADCZALNA ANALIZA DRGAŃ WŁASNYCH EDWARD MACIĄG (KRAKÓW) 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 4, 7 (1969) DOŚ WIADCZALNA ANALIZA DRGAŃ WŁASNYCH RUSZTÓW CYLINDRYCZNYCH EDWARD MACIĄG (KRAKÓW) 1. Wstęp W niniejszej pracy omówione bę dą doś wiadczalne badania czę stośi

Bardziej szczegółowo

KRZYSZTOF G R Y s A (POZNAŃ)

KRZYSZTOF G R Y s A (POZNAŃ) MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 2, 15 (1977) O SUMOWANIU PEWNYCH SZEREGÓW FOURIERA BESSELA KRZYSZTOF G R Y s A (POZNAŃ) Przy rozważ aniu zagadnień termosprę ż ystoś, cidotyczą cych wyznaczania pól mechanicznych

Bardziej szczegółowo

JAN GRABACKI, GWIDON SZEFER (KRAKÓW) 1. Wstęp

JAN GRABACKI, GWIDON SZEFER (KRAKÓW) 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1 U (1973) PRZYKŁADY ULTRADYSTRYBUCYJNYCH ROZWIĄ ZAŃ PASMA PŁYTOWEGO JAN GRABACKI GWIDON SZEFER (KRAKÓW) 1. Wstęp W pracy przedstawione bę dą rozwią zania wybranych zadań

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5 KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 5 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ MODELOWANIE UKŁADÓW MECHANICZNYCH Badania analityczne układu mechanicznego

Bardziej szczegółowo

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu Ćwiczenie 7 DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie częstości drgań własnych układu o dwóch stopniach swobody, pokazanie postaci drgań odpowiadających

Bardziej szczegółowo

DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPUTEROWA

DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPUTEROWA DYNAMIKA RAM WERSJA KOMPTEROWA Parametry przekrojów belek: E=205MPa=205 10 6 kn m 2 =205109 N m 2 1 - IPE 220 Pręty: 1, 3, 4: I y =2770cm 4 =0,00002770 m 4 EI =5678500 Nm 2 A=33,4 cm 4 =0,00334 m 2 EA=684700000

Bardziej szczegółowo

DYNAMIKA PŁASKIEJ WIĄ ZKI PRZEWODÓW PRZY PRĄ DACH ZWARCIOWYCH MARIA RADWAŃ SKA, ZENON WASZCZYSZYN (KRAKÓW) 1. Uwagi wstę pne, założ enia i oznaczenia

DYNAMIKA PŁASKIEJ WIĄ ZKI PRZEWODÓW PRZY PRĄ DACH ZWARCIOWYCH MARIA RADWAŃ SKA, ZENON WASZCZYSZYN (KRAKÓW) 1. Uwagi wstę pne, założ enia i oznaczenia MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 14 (1976) DYNAMIKA PŁASKIEJ WIĄ ZKI PRZEWODÓW PRZY PRĄ DACH ZWARCIOWYCH MARIA RADWAŃ SKA, ZENON WASZCZYSZYN (KRAKÓW) 1. Uwagi wstę pne, założ enia i oznaczenia Przy

Bardziej szczegółowo

przyrostem naprę ż eń, а А ц и stanowi macierz funkcji materiałowych, którą wyznacza się doś wiadczalnie, przy czym

przyrostem naprę ż eń, а А ц и stanowi macierz funkcji materiałowych, którą wyznacza się doś wiadczalnie, przy czym MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3 14 (1976) I O OPISIE FIZYCZNIE NIELINIOWEJ SPRĘ Ż YSTOŚI CMATERIAŁÓW SYPKICH TOMASZ H U E C K E L (WARSZAWA) 1 Wstęp Materiały sypkie wykazują cechy sprę ż yst e i plastyczne

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 6 IZOLACJA DRGAŃ MASZYNY. 1. Cel ćwiczenia

Ćwiczenie 6 IZOLACJA DRGAŃ MASZYNY. 1. Cel ćwiczenia Ćwiczenie 6 IZOLACJA DRGAŃ MASZYNY 1. Cel ćwiczenia Przeprowadzenie izolacji drgań przekładni zębatej oraz doświadczalne wyznaczenie współczynnika przenoszenia drgań urządzenia na fundament.. Wprowadzenie

Bardziej szczegółowo

Wyświetlacze tekstowe jednokolorowe

Wyświetlacze tekstowe jednokolorowe Wyświetlacze tekstowe jednokolorowe Wyświetlacz tekstowy służy do wyświetlania tekstu informacyjno-reklamowego w trybie jednokolorowym (monochromatycznym) z wykorzystaniem różnorodnych efektów graficznych.

Bardziej szczegółowo

~г в +t *( ' (p ' w^'

~г в +t *( ' (p ' w^' MECHANIKA TEORETYCZNA 1 STOSOWANA 2/3, 21 (1983) EQUATIONS OF THE SPHERICAL SHELL WITH AXIALLY STOCHASTIC IMPERFECTIONS SYMMETRIC, GRAŻ YNA B R Y C Politechnika Warszawska 1. Introduction Realization of

Bardziej szczegółowo

ROCZNIKI BIESZCZADZKIE 22 (2014) str wskazówki dla autorów

ROCZNIKI BIESZCZADZKIE 22 (2014) str wskazówki dla autorów Wskazówki dla autorów 409 ROCZNIKI BIESZCZADZKIE 22 (2014) str. 409-414 Roczniki Bieszczadzkie wskazówki dla autorów Roczniki Bieszczadzkie wydawnictwo Bieszczadzkiego Parku Narodowego utworzono dla publikowania

Bardziej szczegółowo

NA POZIOMIE B1 TEST PRZYK 0 9ADOWY. Za ca 0 0y egzamin mo 0 4esz uzyska 0 4 120 punkt w

NA POZIOMIE B1 TEST PRZYK 0 9ADOWY. Za ca 0 0y egzamin mo 0 4esz uzyska 0 4 120 punkt w 1 3EGZAMIN CERTYFIKACYJNY Z J 0 0ZYKA HINDI NA POZIOMIE B1 TEST PRZYK 0 9ADOWY Za ca 0 0y egzamin mo 0 4esz uzyska 0 4 120 punkt w Egzamin trwa 120 minut Do wszystkich cz 0 1 0 2ci egzaminu do 0 0 0 2czone

Bardziej szczegółowo

Ruch w potencjale U(r)=-α/r. Zagadnienie Keplera Przybli Ŝ enie małych drgań. Wykład 7 i 8

Ruch w potencjale U(r)=-α/r. Zagadnienie Keplera Przybli Ŝ enie małych drgań. Wykład 7 i 8 Wykład 7 i 8 Zagadnienie Keplera Przybli Ŝ enie małych drgań Ruch w potencjale U(r)=-α/r RozwaŜ my ruch punktu materialnego w polu centralnym, o potencjale odwrotnie proporcjonalnym do odległo ś ci r od

Bardziej szczegółowo

DRGANIA MECHANICZNE. materiały uzupełniające do ćwiczeń. Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie

DRGANIA MECHANICZNE. materiały uzupełniające do ćwiczeń. Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie DRGANIA MECHANICZNE materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż. Sebastian Korczak część modelowanie, drgania swobodne Poniższe materiały

Bardziej szczegółowo

ANALIZA JEDNOWYMIAROWYCH FAL UDERZENIOWYCH I PRZYSPIESZENIA. WITOLD KOSIŃ SKI (WARSZAWA) 1. Wstęp

ANALIZA JEDNOWYMIAROWYCH FAL UDERZENIOWYCH I PRZYSPIESZENIA. WITOLD KOSIŃ SKI (WARSZAWA) 1. Wstęp MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 14 (1976) ANALIZA JEDNOWYMIAROWYCH FAL UDERZENIOWYCH I PRZYSPIESZENIA W OŚ RODKU NIESPRĘ Ż YSTY M WITOLD KOSIŃ SKI (WARSZAWA) 1. Wstęp Liczne badania eksperymentalne

Bardziej szczegółowo

WIBROIZOLACJA określanie właściwości wibroizolacyjnych materiałów

WIBROIZOLACJA określanie właściwości wibroizolacyjnych materiałów LABORATORIUM WIBROAUSTYI MASZYN Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Instytut Mechaniki Stosowanej Zakład Wibroakustyki i Bio-Dynamiki Systemów Ćwiczenie nr WIBROIZOLACJA określanie właściwości wibroizolacyjnych

Bardziej szczegółowo

1. A. B. C. D. 2. A. B. C. D. 3. A. B. C. D. 4. A. B. C. D.

1. A. B. C. D. 2. A. B. C. D. 3. A. B. C. D. 4. A. B. C. D. 1. Z równi pochyłej startują dwa pełne, jednorodne walce. Jeden walec to pałeczka szklana uż ywana do elektrostatyki, drugi, to fragment kolumny greckiej o ś rednicy 0,5 m. Zakładając idealne warunki (brak

Bardziej szczegółowo

Oferta ważna od r.

Oferta ważna od r. Oferta ważna od 01.11.2016r. Wyświetlacze tekstowe 15-kolorowe Wyświetlacz tekstowy służy do wyświetlania tekstu informacyjno-reklamowego w 15 wyrazistych kolorach z wykorzystaniem różnorodnych efektów

Bardziej szczegółowo

METODA IDENTYFIKACJI PODATNOŚ CI DYNAMICZNEJ FUNDAMENTÓW MASZYN JANUSZ K O L E N D A (GDAŃ SK) 1. Wstę p

METODA IDENTYFIKACJI PODATNOŚ CI DYNAMICZNEJ FUNDAMENTÓW MASZYN JANUSZ K O L E N D A (GDAŃ SK) 1. Wstę p MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 6 (978) METODA IDENTYFIKACJI PODATNOŚ CI DYNAMICZNEJ FUNDAMENTÓW MASZYN JANUSZ K O L E N D A (GDAŃ SK). Wstę p Obserwowany w ostatnich latach wzrost mocy jednostkowych

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników

Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników 1. Podstawowe pojęcia związane z niewyważeniem Stan niewyważenia stan wirnika określony takim rozkładem masy, który w czasie wirowania wywołuje

Bardziej szczegółowo

DYNAMIKA JEDNOKULKOWEGO KOREKTORA PIONU SZTUCZNEGO \s HORYZONTU. 1. Przeznaczenie korektora

DYNAMIKA JEDNOKULKOWEGO KOREKTORA PIONU SZTUCZNEGO \s HORYZONTU. 1. Przeznaczenie korektora MECHANIKA TEORETYCZNA l STOSOWANA 3 4, 22 (1984) DYNAMIKA JEDNOKULKOWEGO KOREKTORA PIONU SZTUCZNEGO \s HORYZONTU ALEKSANDER DĄ BROWSKI (WARSZAWA) ZBIGNIEW BURDA Politechnika Warszawska 1. Przeznaczenie

Bardziej szczegółowo

WYŚWIETLACZE TEKSTOWE 15 KOLOROWE

WYŚWIETLACZE TEKSTOWE 15 KOLOROWE $ WYŚWIETLACZE TEKSTOWE 15 KOLOROWE OBSŁUGA ; W STANDARDZIE KLAWIATURA USB - PRZEWODOWO OPCJA PŁATNA - KLAWIATURA BEZPRZEWODOWA Wyświetlacze tekstowe 15-kolorowe Wyświetlacz tekstowy służy do wyświetlania

Bardziej szczegółowo

Scenariusz lekcji. Wojciech Dindorf Elżbieta Krawczyk

Scenariusz lekcji. Wojciech Dindorf Elżbieta Krawczyk Scenariusz lekcji Czy światło ma naturę falową Wojciech Dindorf Elżbieta Krawczyk? Doświadczenie Younga. Cele lekcji nasze oczekiwania: Chcemy, aby uczeń: postrzegał doś wiadczenie jako ostateczne rozstrzygnię

Bardziej szczegółowo

WPŁYW ZASTOSOWANIA KONDENSACJI KROPLOWEJ W POJEDYNCZYM DWUFAZOWYM NA WSPÓŁCZYNNIK PRZENIKANIA CIEPŁA PRZEZ Ś CIANKĘ SKRAPLACZA. 1.

WPŁYW ZASTOSOWANIA KONDENSACJI KROPLOWEJ W POJEDYNCZYM DWUFAZOWYM NA WSPÓŁCZYNNIK PRZENIKANIA CIEPŁA PRZEZ Ś CIANKĘ SKRAPLACZA. 1. MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 1, 14 (1976) WPŁYW ZASTOSOWANIA KONDENSACJI KROPLOWEJ W POJEDYNCZYM DWUFAZOWYM NA WSPÓŁCZYNNIK PRZENIKANIA CIEPŁA PRZEZ Ś CIANKĘ SKRAPLACZA BOGUMIŁ BIENIASZ (RZESZÓW)

Bardziej szczegółowo

METODA OBLICZANIA AMPLITUD DRGAŃ WYMUSZONYCH BELEK SŁABO TŁUMIONYCH TARCIEM KONSTRUKCYJNYM. 1. Wstę p

METODA OBLICZANIA AMPLITUD DRGAŃ WYMUSZONYCH BELEK SŁABO TŁUMIONYCH TARCIEM KONSTRUKCYJNYM. 1. Wstę p MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 4, (986) METODA OBLICZANIA AMPLITUD DRGAŃ WYMUSZONYCH BELEK SŁABO TŁUMIONYCH TARCIEM KONSTRUKCYJNYM WIESŁAW OSTACHOWICZ DARIUSZ SZWEDOWICZ Politechnika Gdań ska. Wstę

Bardziej szczegółowo

polska ludowa tom Vll PAŃSTWOWE WYDAWNICTWO NAUKOWE

polska ludowa tom Vll   PAŃSTWOWE WYDAWNICTWO NAUKOWE polska ludowa PAŃSTWOWE WYDAWNICTWO NAUKOWE tom Vll INSTYTUT HISTORII POLSKIEJ AKADEMII NAUK POLSKA LUDOWA MATERIAŁY I STU D IA TOM VII PA Ń STW O W E W YDAW NICTW O NAUKOW E W ARSZAW A 1968 1 K O M IT

Bardziej szczegółowo