Badanie emisji roztworo w barwniko w za pomocą s wiatła laserowego
|
|
- Barbara Filipiak
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Badanie emisji roztworo w barwniko w za pomocą s wiatła laserowego 1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest teoretyczne i praktyczne zapoznanie studentów z problematyką zastosowania laserów jako źródeł światła wzbudzającego fluorescencję. Wykonanie ćwiczenia wymaga znajomości podstawowych wielkości charakteryzujących absorpcję i emisję światła przez molekuły luminezujące. 2 Cechy laserów jonowych Lasery jonowe są laserami gazowymi, na ogół o pracy ciągłej, w których ośrodkiem czynnym są jony gazów szlachetnych lub pary metali takich jak: ksenon, krypton, argon, neon, a także chlor, pary fosforu czy siarki. Inwersję obsadzeń osiąga się na skutek wzbudzenia jonów na wyższe poziomy energetyczne w procesie ich zderzeń z wolnymi elektronami tworzącymi się w wyładowaniu elektrycznym. Przed wzbudzeniem poziomów jonowych gaz ulega jonizacji. Jonizację taką wywołuje przepływający przez gaz prąd, od wartości którego w dużym stopniu zależy wyjściowa moc laserów. Największą moc (kilkaset W) otrzymano m. in. na jonach argonu i kryptonu. 2.1 Podział laserów jonowych Lasery, w których ośrodkiem czynnym są pobudzone jony takich gazów, jak Ar +, Kr +, Xe +. Lasery te są pobudzone wyładowaniem elektrycznym w gazie przy przepływie prądu rzędu kilku do kilkudziesięciu amperów. Lasery te mogą równocześnie generować kilka długości fali z zakresu widzialnego i nadfioletu. Na przykład dla Ar + największą moc uzyskuje się dla 488 nm oraz 514,5 nm. Z laserów tych uzyskuje się moce od kilku do kilkunastu W dla wszystkich długości fal emitowanych równocześnie. Lasery, w których ośrodkiem czynnym są pobudzone jony takich metali, jak Cd +, Sn +, Zn +, Se +. Pary metali, zwykle z dodatkiem gazu pomocniczego, są pobudzane przez wytworzenie w nich wyładowania elektrycznego przy przepływie prądu rzędu kilkudziesięciu ma. Dla Cd + uzyskuje się generację na długości fali 441 nm i 325 nm. Moce laserów Cd + zwykle są rzędu kilkunastu do kilkudziesięciu mw. 2.2 Zastosowanie laserów jonowych Badania fizyczne, Łączność optyczna, Technologia, Fotochemia, Fotobiologia, Separacja izotopów. 1
2 3 Laser argonowy Ośrodkiem czynnym lasera argonowego jest zjonizowany argon. Jonizacja argonu następuje w specjalnie wykonanej kapilarze wyładowczej pod wpływem prądu wyładowczego o natężeniu 15-3 A. Schemat rury wyładowczej do lasera argonowego przedstawiono na rys. 1 Rys. 1. Schemat rury wyładowczej do lasera argonowego Zaletą laserów argonowych jest ich promieniowanie w krótkofalowym zakresie widma. Natomiast wadą jest jednoczesna generacja kilku linii widmowych. Emisję monochromatyczną można jednak uzyskać stosunkowo łatwo wprowadzając do wnętrza rezonatora element dyspersyjny (np. pryzmat). Rys. 2. Sposoby mocowania pryzmatu w rezonatorze lasera argonowego celem selekcji pożądanej długości fali Sposoby mocowania pryzmatu ilustruje rys. 2. W pierwszym przypadku pryzmat jest na stałe przylutowany do rury zamiast okienka Brewstera. Lustro rezonatora optycznego jest ustawiane prostopadle do biegu wiązki o pożądanej długości fali. Ze względu na to, że gęstość prądu osiąga wartość rzędu 5 A/cm 2, kapilarna rurka wyładowcza jest bardzo intensywnie chłodzona wodą. W laserach jonowych dużej mocy kwarc okazał się materiałem zbyt nietrwałym. Obecnie rury wyładowcze wykonuje się z materiałów ceramicznych albo z grafitu. Rys. 3. Schemat konstrukcji rury wyładowczej lasera ILA-12. 1, 8 brewsterowskie okienka kwarcowe; 2, 1 - układy ochrony okienek brewsterowskich; 3 anoda grafitowa; 4 kanał wyładowczy zbudowany z segmentów grafitowych; 5 - rura kwarcowoszklana; 6 katoda niklowa; 7, 12 - wysięgniki okienek brewsterowskich; 9 doprowadzenia prądu; 11 cewka wytwarzająca pole magnetyczne. 2
3 Pole magnetyczne wytwarza się nawijając bezpośrednio na płaszcz lasera solenoid o kilkuset zwojach. Typowe natężenie osiowego pola magnetycznego wynosi kilka tysięcy A/m. Sądzi się, że osiowe pole magnetyczne koncentruje elektrony (i w znacznie mniejszym stopniu jony) w pobliżu środka rury. Powoduje to zmniejszenie ich dyfuzji w kierunku ścianek oraz zwiększenie liczby zderzeń. Obszar centralny plazmy osiąga wyższy stopień wzbudzenia niż regiony peryferyjne, przylegające do ścianek. Pole magnetyczne wywołuje polaryzację kołową światła w efekcie Zeemana, co zmniejsza skuteczność płytek brewsterowskich zamykających rurę wyładowczą. Rys. 4. Szczegóły konstrukcji rury wyładowczej współczesnych laserów argonowych Szczegóły konstrukcji typowej rury wyładowczej lasera argonowego przedstawiono na rys. 4. Główna rura (o średnicy kilku cm) wykonana jest z kwarcu lub ceramiki. Kanał wyładowczy uformowany jest za pomocą niewielkich otworków (o średnicy do 2 mm) w krążkach ze szklistego grafitu (vitreous graphite) lub z wolframu. System drobnych kanalików w krążkach (jest ich ok. 6) służy do wyrównywania ciśnienia w rurze. Rura jest intensywnie chłodzona wodą. W wyniku zderzeń z elektronami następuje jonizacja atomów argonu i wzbudzanie powstałych jonów do stanu 4p (rys. 5). Rys. 5. Schemat poziomów energetycznych wzbudzonego jonu argonu z zaznaczeniem przejść laserowych. Inwersję obsadzeń uzyskuje się głównie wskutek różnicy czasów życia w stanach 4p i 4s; czas życia w stanie 4p wynosi około 1 ns, a w stanie 4s około 2 ns. Depopulacja stanu 4s następuje wskutek emisji spontanicznej w obszarze próżniowego nadfioletu do poziomu podstawowego jonu (3p 5 ), a następnie na drodze rekombinacji do stanu podstawowego atomu. 3
4 4 Absorpcja światła laserowego przez roztwory barwników Absorpcja to w optyce proces pochłaniania energii fali świetlnej przez ciało. W procesie absorpcji (także emisji) światło zachowuje się jak cząstka elementarna i może być pochłaniane tylko w porcjach zależnych od częstotliwości światła. Zjawisko to opisuje poprawnie mechanika kwantowa. Kwant energii fali przenoszony jest przez foton, który zderza się z cząstka, np. elektronem, czy jądrem atomowym. Cząstka pochłania zawsze całą energię fotonu i tylko wtedy, gdy pozwalają jej na to jej dopuszczalne stany kwantowe. W wyniku absorpcji światła przechodzącego przez substancje (np. gaz, ciecz lub ciało stałe) z widma światła zostają usunięte pochłaniane częstotliwości, na tej podstawie można stwierdzić, przez jakie substancje przechodziło światło. Zjawisko to służy do badania składu chemicznego mieszanin związków chemicznych, gazów otaczających gwiazdy, obłoków gazowych we wszechświecie, jest to spektroskopia absorpcyjna. Jeśli absorpcja zachodzi pomiędzy parą wzbudzonych poziomów, zachodzi wówczas absorpcja ze stanów wzbudzonych. Ilościową miarą wielkości absorpcji są transmitancja i absorbancja promieniowania. Transmitancja (czasami nazywana transmisją) jest zdefiniowana jako I T I gdzie I jest natężeniem światła padającego, a jest natężeniem światła po przejściu przez ośrodek. Transmitancja jest zwykle wyrażana w procentach. Absorbancja związana jest z transmitancją poprzez wyrażenie I (1) A logt (2) W przypadku roztworów substancji absorbujących w nieabsorbujących rozpuszczalnikach i przy niezbyt dużych natężeniach światła padającego absorbancja podlega prawu Lamberta-Beera (czasami nazywanemu prawem Beera-Lamberta-Bouguera), które może być zapisane w postaci lub też po skorzystaniu z zależności (1) i (2) jako A c d (3) I I I e (4) 2,3 1 c d c d gdzie jest molowym (dziesiętnym) współczynnikiem absorpcji, c stężeniem molowym czynnika powodującego pochłanianie, a d grubością warstwy absorbującej. Prawo Lamberta-Beera jest wynikiem połączenia dwóch prostszych praw optyki, prawa Lamberta i prawa Beera. Historycznie jako pierwszy łączne prawo podał Pierre Bouguer w 1729 r. Było ono jednak podane w dość mętnej postaci opisowej i nie zostało dostrzeżone przez innych optyków. Johann Heinrich Lambert podał w 176 r. prostą zależność między absorbancją i grubością ciała pochłaniającego światło, natomiast August Beer podał w 1852 r. prostą zależność między absorbancją i stężeniem, a następnie połączył swoje prawo z prawem Lamberta do obecnie znanej postaci prawa Lamberta-Beera. Ogólnie mówiąc, prawo Lamberta-Beera jest odzwierciedleniem faktu, że w przypadku dostatecznie cienkiej warstwy pochłaniającej zmniejszenie natężenia promieniowania jest 4
5 proporcjonalne do liczby absorbujących cząstek znajdujących się na drodze równoległej i monochromatycznej wiązki promieniowania. W praktyce prawo Lamberta-Beera jest używane w sytuacji, kiedy wiązka nie jest zupełnie monochromatyczna, a reprezentuje wąski przedział I pasmowy zwłaszcza, jeżeli zależność spektralna pochłaniania nie jest silna w tym przedziale. Ponieważ natężenie promieniowania przepuszczanego może zmieniać się w granicach od zera do, więc absorbancja ( ) może zmieniać się teoretycznie od zera do I log I / I nieskończoności. W praktyce jednak, wartości absorbancji większe niż 2 nie są stosowane, a zakres, który umożliwia otrzymanie odpowiednio precyzyjnych wyników analitycznych, jest jeszcze bardziej ograniczony. Dokładne granice dopuszczalnych wartości absorbancji określane są częściowo przez typ przyrządu pomiarowego. W pomiarach absorbancji próbką jest na ogół kuweta zawierająca roztwór. Mierzona absorbancja powinna charakteryzować tylko substancję absorbującą. W praktyce, podczas pomiaru mamy do czynienia z częściowymi odbiciami wiązki światła od ścianek kuwety, a ponadto rozpuszczalnik (o którym zakłada się, że jest nieabsorbujący) może w rzeczywistości częściowo rozpraszać i absorbować promieniowanie. Ponieważ absorbancja jest wielkością addytywną, wpływ odbić i rozpuszczalnika na wyznaczaną absorbancję substancji absorbującej może być wyeliminowany przez pomniejszenie absorbancji kuwety z roztworem o absorbancję tej samej kuwety zawierającej tylko rozpuszczalnik. I 5 Pomiary widm absorpcji roztworów W ćwiczeniu pomiary widm absorpcji wykonuje się za pomocą spektrofotometru Specord M4. Bieg promieni światła w tym przyrządzie pokazano na rysunku 6. Rys. 6. Bieg promieni światła w spektrofotometrze Specord M4. 1 siatki dyfrakcyjne, 2, 21 szczeliny, 3, 22, 23 zwierciadła wklęsłe, 6 lampa deuterowa, 7 lampa halogenowa, 8, 18 soczewki cylindryczne, 9 próbka porównawcza, 1, 16 soczewki, zwierciadła sferyczne, 15 fotopowielacz, 17 próbka pomiarowa, 19 zwierciadło obrotowe. Przebieg pomiaru sterowany jest programem komputerowym, który umożliwia wiele rożnych scenariuszy. W ćwiczeniu mierzona jest absorbancja badanego roztworu w zakresie długości fal światła od 35 do 65 nm. 5
6 6 Fluorescencja roztworów barwników, widmo emisji Jedną z podstawowych wielkości charakteryzujących fluorescencję jest jej rozkład widmowy. Zależne od warunków obserwacji, dla danej substancji fluoryzującej rozkład ten może przybierać różne postacie. Największe znaczenie ma tzw. rzeczywiste albo wewnętrzne widmo emisji, które charakteryzuje światło fluorescencji w miejscu jego wytwarzania w małym elemencie objętości luminoforu. Takie widmo opisuje się za pomocą funkcji rozkładu f ( ), która najczęściej ma takie znaczenie, że wielkość f( ) d jest równa prawdopodobieństwu tego, że dany wyemitowany kwant światła charakteryzuje się długością fali z przedziału (, d). Zgodnie z tą definicją funkcja f ( ) jest unormowana Tak określoną funkcję rozkładu f ( ) f( ) d 1. (5) nazywa się kwantowym widmem emisji. Zamiast na skali długości fali rzeczywiste widmo emisji może być określone na skali liczb falowych Widmo to, oznaczane jako, związane jest z poprzez zależność f ( ) Równanie (1) prowadzi do zależności f ( ) 1/ f ( ) d f ( ) d (6) d 2 f ( ) f ( ) f ( ) (7) d Przedstawienie widma absorpcji lub widma emisji na skali liczb falowych jest w wielu przypadkach korzystniejsze, ponieważ skala ta, jest proporcjonalna do energii. Dzięki temu na otrzymanych widmach dostajemy informację o rozkładzie (odległościach w jednostkach energii) stanów elektronowych. Widmo f ( ) może być obliczone na podstawie f ( ) ze wzoru f 2 ( ) f( ) (8). 6
7 7 Aparatura do pomiaru widm emisji Doświadczalnie widmo emisji może być zmierzone za pomocą przyrządu, nazywanego spektrofluorymetrem. Schemat spektrofluorymetru używanego w ćwiczeniu przedstawiono na rys. 7. Rys. 7. Schemat układu pomiarowego widm emisji. Skonstruowano go w oparciu o działanie monochromatora SPM2 (w zależności od potrzeby pryzmatycznego lub siatkowego) w torze wzbudzania i podwójnego monochromatora siatkowego DFS12 w torze obserwacji. Opcjonalnie możliwe jest również zastosowanie dodatkowego toru wzbudzania polegającego na użyciu lasera argonowego jonowego. Niezależnie od zastosowanego sposobu wzbudzania, w omawianym przyrządzie emisja fluorescencji rejestrowana jest w systemie obserwacji frontalnej, tzn. wzbudzenie fluorescencji i jej obserwacja następują z tej samej strony próbki. Schematycznie bieg promieni w kuwecie pomiarowej przedstawiono na rys. 8. Rys. 7. Schemat biegu promieni w układzie do pomiaru widm emisji. Przy założeniu, że szerokość wiązki wzbudzającej jest odpowiednio duża, wielkość sygnału generowanego w detektorze (liczba zliczonych w jednostce czasu pojedynczych fotonów) pochodzących od warstwy roztworu o grubości dx położonej na głębokości x można opisać wyrażeniem 7
8 ( ) di(, ) k( ) ( ) f( ) C( )exp 2,3 ( ) c x cos (9) gdzie k( ) wzbudzającego jest pewną stałą zależną od geometrii układu pomiarowego i długości fali światła, ( ) - wydajnością kwantową kwantową czułością widmową układu, ( ) i f ( ) ( ) - kwantowym widmem emisji, C ( ) - molowymi współczynnikami absorpcji c - stężeniem roztworu. Czynnik odpowiednio dla światła wzbudzającego i fluorescencji, a eksponencjalny uwzględnia tu absorpcję światła wzbudzającego i reabsorpcję światła fluorescencji przez przednią warstwę roztworu o grubości. Całkowity sygnał generowany w detektorze przy monochromatorze obserwacyjnym ustawionym na długość fali otrzymujemy przez scałkowanie wyrażenia (9) po całej grubości próbki d W wyrażeniu (1) wielkość x k( ) ( ) f ( ) C ( ) d I(, ) 1 exp (, ) (1) (, ) (, ) dana jest przez - Widać stąd, że poszukiwane widmo emisji f ( ) cos (, ) 2,3 ( ) f ( ) cd może być obliczone ze wzoru I(, ) (, ) ( ) k( ) ( ) C ( ) d 1exp (, ) (11) (12) W rzeczywistych warunkach na ogół zakłada się, że wydajność kwantowa ( ) jest niezależna od długości fali światła wzbudzającego. Czułość widmowa układu C ( ) jest zwykle określana przez pomiar sygnału I ( ) generowanego przez układ przy zastąpieniu próbki przez lampę wzorcową o w znanym widmie emisji f ( ). Wtedy przez analogię do (1) zachodzi gdzie k w I ( ) k f ( ) C ( ) (13) w w jest pewną stałą. Wyrażenie (13) pozwala określić C ( ) z dokładnością do stałej Podobnie, wyrażenie (12) określa f ( ) z dokładnością do pewnej stałej. W tym ostatnim przypadku stała ta może być jednak wyeliminowana przez skorzystanie z warunku normalizacji (5). Omawiany tu układ do pomiaru widm emisji sterowany jest przez komputer. Stąd dla wygody wytwarzane pliki z wynikowymi widmami emisji zawierają wartości proporcjonalne do ilorazu I(, ) / C ( ), które w przypadku próbek o małej grubości lub próbek o małym nałożeniu widm absorpcji i emisji można uznać za proporcjonalne do prawdziwego widma emisji f ( ) k. 8
9 8 Pytania kontrolne 1. Zasada działania lasera jonowego argonowego. 2. W jaki sposób zmienia się długość fali światła emitowanego przez laser argonowy? 3. Co to jest transmitancja i absorbancja? Ile procent fotonów jest absorbowanych w próbce, jeżeli jej absorbancja wynosi 1, 2 lub 3? 4. Co to są fluorescencją i fosforescencja? 5. Jak definiuje się fotonowe widmo emisji substancji fluoryzującej? 6. Jakie czynniki powodują, że kształt widma sygnału fotodetektora różni się od kształtu widma emitowanego bezpośrednio przez cząsteczki substancji fluoryzującej. 7. Zasada działania fotopowielacza. Jak można wyznaczyć jego czułość widmową? 8. Jakie są różnice w pracy fotopowielacza w systemie rejestracji prądu i w systemie zliczania pojedynczych fotonów? 9 Zadania do wykonania i przebieg ćwiczenia 9.1 Wybór dwóch roztworów barwników do badań widm absorpcji i emisji. 1. Wybór dwóch roztworów barwników do badań widm absorpcji i emisji. 2. Pomiar widm absorpcji wybranych roztworów barwników zgodnie z punktem Uruchomienie lasera argonowego (lub innego zastępczego). 4. Zmiana i wybór odpowiedniej długości fali emitowanej przez laser. 5. Pomiar widma fluorescencji roztworów barwników przy wzbudzeniu laserowym. Uwaga: Wszystkie powyższe czynności powinny być konsultowane z osobą prowadzącą laboratorium. 9.2 Uruchomienie lasera argonowego Zasady uruchamiania lasera argonowego opisane są w osobnej instrukcji dostępnej w laboratorium. 9.3 Pomiar widma fluorescencji barwników przy wzbudzeniu laserowym 1. Włączyć do sieci zasilacz ZWN 2,5 dostarczający napięcie dla fotopowielacza, licznik Ortec 994 oraz zasilacz AX-35D-3 zasilający interfejs komputera, silnik krokowy zmian długości fali oraz przesłony. Napięcie na lewym panelu (zasilanie przesłony) powinno wynosić ok. 7 V, a na prawym (zasilanie interfejsu) - ok. 12 V. 2. Uruchomić komputer. 3. Pod kierunkiem osoby prowadzącej laboratorium uruchomić laser argonowy, a następnie nastawić go na pożądaną długość fali. 4. Napełnić kuwetę cylindryczną o grubości,5 mm lub 1 mm wybranym roztworem barwnika i umieścić ją w uchwycie spektrofluorymetru. 5. Ustawić szerokości szczelin monochromatora DFS-12 tak, by liczba zliczeń pojedynczych fotonów w maksimum fluorescencji wynosiła nie więcej niż 2 s Korzystając z programu MOLEK3 wykonać pomiary widm emisji fluorescencji. 9
IR II. 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni
IR II 12. Oznaczanie chloroformu w tetrachloroetylenie metodą spektrofotometrii w podczerwieni Promieniowanie podczerwone ma naturę elektromagnetyczną i jego absorpcja przez materię podlega tym samym prawom,
Bardziej szczegółowoMetody spektroskopowe:
Katedra Chemii Analitycznej Metody spektroskopowe: Absorpcyjna Spektrometria Atomowa Fotometria Płomieniowa Gdańsk, 2010 Opracowała: mgr inż. Monika Kosikowska 1 1. Wprowadzenie Spektroskopia to dziedzina
Bardziej szczegółowoANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 72A ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE 1. Wykaz przyrządów Spektroskop Lampy spektralne Spektrofotometr SPEKOL Filtry optyczne Suwmiarka Instrukcja wykonawcza 2. Cel ćwiczenia
Bardziej szczegółowoOZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS
OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS Zagadnienia teoretyczne. Spektrofotometria jest techniką instrumentalną, w której do celów analitycznych wykorzystuje się przejścia energetyczne zachodzące
Bardziej szczegółowoII. Badanie charakterystyki spektralnej źródła termicznego promieniowania elektromagnetycznego
1 II. Badanie charakterystyki spektralnej źródła termicznego promieniowania elektromagnetycznego Cel ćwiczenia: Wyznaczenie charakterystyki spektralnej termicznego źródła promieniowania (lampa halogenowa)
Bardziej szczegółowoTechniki analityczne. Podział technik analitycznych. Metody spektroskopowe. Spektroskopia elektronowa
Podział technik analitycznych Techniki analityczne Techniki elektrochemiczne: pehametria, selektywne elektrody membranowe, polarografia i metody pokrewne (woltamperometria, chronowoltamperometria inwersyjna
Bardziej szczegółowoOgólne cechy ośrodków laserowych
Ogólne cechy ośrodków laserowych Gazowe Cieczowe Na ciele stałym Naturalna jednorodność Duże długości rezonatora Małe wzmocnienia na jednostkę długości ośrodka czynnego Pompowanie prądem (wzdłużne i poprzeczne)
Bardziej szczegółowoCHARAKTERYSTYKA WIĄZKI GENEROWANEJ PRZEZ LASER
CHARATERYSTYA WIĄZI GENEROWANEJ PRZEZ LASER ształt wiązki lasera i jej widmo są rezultatem interferencji promieniowania we wnęce rezonansowej. W wyniku tego procesu powstają charakterystyczne rozkłady
Bardziej szczegółowoIM-4 BADANIE ABSORPCJI ŚWIATŁA W MATERIAŁACH PÓŁPRZEWODNIKOWYCH
IM-4 BADANIE ABSORPCJI ŚWIATŁA W MATERIAŁACH PÓŁPRZEWODNIKOWYCH I. Cel ćwiczenia Zapoznanie się z fotoelektryczną optyczną metodą wyznaczania energii przerwy wzbronionej w półprzewodnikach na przykładzie
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna, prawa absorpcji, budowa i działanie. Wstęp. Część teoretyczna.
Ćwiczenie 1 Metodyka poprawnych i dokładnych pomiarów absorbancji, wyznaczenie małych wartości absorbancji. Czynniki wpływające na mierzone widma absorpcji i wartości absorbancji dla wybranych długości
Bardziej szczegółowoKonstrukcja i parametry lasera argonowego
Instytut Mikroelektroniki i Optoelektroniki WYDZIAŁ ELEKTRONIKI i TECHNIK INFORMACYJNYCH POLITECHNIKA WARSZAWSKA ul. Koszykowa 75, 00-662 Warszawa Konstrukcja i parametry lasera argonowego Przygotowali:
Bardziej szczegółowoSPEKTROFOTOMETRIA UV-Vis. - długość fali [nm, m], - częstość drgań [Hz; 1 Hz = 1 cykl/s]
SPEKTROFOTOMETRIA UV-Vis Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. Spektrofotometria w zakresie nadfioletu (UV) i promieniowania widzialnego (Vis) jest jedną
Bardziej szczegółowoSpektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego
Spektroskopia molekularna Ćwiczenie nr 1 Widma absorpcyjne błękitu tymolowego Doświadczenie to ma na celu zaznajomienie uczestników ćwiczeń ze sposobem wykonywania pomiarów metodą spektrofotometryczną
Bardziej szczegółowoMETODYKA POMIARÓW WIDM FLUORESCENCJI (WF) NA MPF-3 (PERKIN-HITACHI)
METODYKA POMIARÓW WIDM FLUORESCENCJI (WF) NA MPF-3 (PERKIN-HITACHI) (Uzupełnieniem do niniejszej metodyki jest instrukcja obsługi spektrofluorymetru MPF-3, która znajduje się do wglądu u prof. dr hab.
Bardziej szczegółowo1 Źródła i detektory. I. Badanie charakterystyki spektralnej nietermicznych źródeł promieniowania elektromagnetycznego
1 I. Badanie charakterystyki spektralnej nietermicznych źródeł promieniowania elektromagnetycznego Cel ćwiczenia: Wyznaczenie charakterystyki spektralnej nietermicznego źródła promieniowania (dioda LD
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3++ Spektrometria promieniowania gamma z licznikiem półprzewodnikowym Ge(Li) kalibracja energetyczna i wydajnościowa
Ćwiczenie 3++ Spektrometria promieniowania gamma z licznikiem półprzewodnikowym Ge(Li) kalibracja energetyczna i wydajnościowa Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się - z metodyką pomiaru aktywności
Bardziej szczegółowo!!!DEL są źródłami światła niespójnego.
Dioda elektroluminescencyjna DEL Element czynny DEL to złącze p-n. Gdy zostanie ono spolaryzowane w kierunku przewodzenia, to w obszarze typu p, w warstwie o grubości rzędu 1µm, wytwarza się stan inwersji
Bardziej szczegółowon n 1 2 = exp( ε ε ) 1 / kt = exp( hν / kt) (23) 2 to wzór (22) przejdzie w następującą równość: ρ (ν) = B B A / B 2 1 hν exp( ) 1 kt (24)
n n 1 2 = exp( ε ε ) 1 / kt = exp( hν / kt) (23) 2 to wzór (22) przejdzie w następującą równość: ρ (ν) = B B A 1 2 / B hν exp( ) 1 kt (24) Powyższe równanie określające gęstość widmową energii promieniowania
Bardziej szczegółowo2. Metody, których podstawą są widma atomowe 32
Spis treści 5 Spis treści Przedmowa do wydania czwartego 11 Przedmowa do wydania trzeciego 13 1. Wiadomości ogólne z metod spektroskopowych 15 1.1. Podstawowe wielkości metod spektroskopowych 15 1.2. Rola
Bardziej szczegółowoĆwiczenie O 13 -O 16 BADANIE ABSORPCJI ŚWIATŁA W MATERII Instrukcja dla studenta
Ćwiczenie O 13 -O 16 BADANE ABSORPCJ ŚWATŁA W MATER nstrukcja dla studenta. WSTĘP Światło jest falą elektromagnetyczną jak i strumieniem fotonów, których energia jest w bezpośredni sposób związana z częstością
Bardziej szczegółowoPromieniowanie rentgenowskie. Podstawowe pojęcia krystalograficzne
Promieniowanie rentgenowskie Podstawowe pojęcia krystalograficzne Krystalografia - podstawowe pojęcia Komórka elementarna (zasadnicza): najmniejszy, charakterystyczny fragment sieci przestrzennej (lub
Bardziej szczegółowoStanowisko do pomiaru fotoprzewodnictwa
Stanowisko do pomiaru fotoprzewodnictwa Kraków 2008 Układ pomiarowy. Pomiar czułości widmowej fotodetektorów polega na pomiarze fotoprądu w funkcji długości padającego na detektor promieniowania. Stanowisko
Bardziej szczegółowoWidmo promieniowania
Widmo promieniowania Spektroskopia Każde ciało wysyła promieniowanie. Promieniowanie to jest składa się z wiązek o różnych długościach fal. Jeśli wiązka światła pada na pryzmat, ulega ono rozszczepieniu,
Bardziej szczegółowoLasery. Własności światła laserowego Zasada działania Rodzaje laserów
Lasery Własności światła laserowego Zasada działania Rodzaje laserów Lasery Laser - nazwa utworzona jako akronim od Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation - wzmocnienie światła poprzez
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE NR 3 POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE
ĆWICZENIE NR 3 POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE Cel ćwiczenia Poznanie podstawowej metody określania biochemicznych parametrów płynów ustrojowych oraz wymagań technicznych stawianych urządzeniu pomiarowemu.
Bardziej szczegółowoXL OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadanie doświadczalne
XL OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadanie doświadczalne ZADANIE D2 Nazwa zadania: Światełko na tafli wody Mając do dyspozycji fotodiodę, źródło prądu stałego (4,5V bateryjkę), przewody, mikroamperomierz oraz
Bardziej szczegółowoDoświadczenie nr 6 Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji elektronów komptonowskich.
Doświadczenie nr 6 Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji elektronów komptonowskich.. 1. 3. 4. 1. Pojemnik z licznikami cylindrycznymi pracującymi w koincydencji oraz z uchwytem na warstwy
Bardziej szczegółowoOddziaływanie cząstek z materią
Oddziaływanie cząstek z materią Trzy główne typy mechanizmów reprezentowane przez Ciężkie cząstki naładowane (cięższe od elektronów) Elektrony Kwanty gamma Ciężkie cząstki naładowane (miony, p, cząstki
Bardziej szczegółowoJan Drzymała ANALIZA INSTRUMENTALNA SPEKTROSKOPIA W ŚWIETLE WIDZIALNYM I PODCZERWONYM
Jan Drzymała ANALIZA INSTRUMENTALNA SPEKTROSKOPIA W ŚWIETLE WIDZIALNYM I PODCZERWONYM Światło słoneczne jest mieszaniną fal o różnej długości i różnego natężenia. Tylko część promieniowania elektromagnetycznego
Bardziej szczegółowoŹródła i 1detektory IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWODNIKACH.
Źródła i 1detektory IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWONIKACH. Cel ćwiczenia: Wyznaczenie podstawowych parametrów spektralnych fotoprzewodzącego detektora podczerwieni. Opis stanowiska:
Bardziej szczegółowoTrzy rodzaje przejść elektronowych między poziomami energetycznymi
Trzy rodzaje przejść elektronowych między poziomami energetycznymi absorpcja elektron przechodzi na wyższy poziom energetyczny dzięki pochłonięciu kwantu o energii równej różnicy energetycznej poziomów
Bardziej szczegółowoKatedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu
Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest pomiar kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji
Bardziej szczegółowoIM21 SPEKTROSKOPIA ODBICIOWA ŚWIATŁA BIAŁEGO
IM21 SPEKTROSKOPIA ODBICIOWA ŚWIATŁA BIAŁEGO Cel ćwiczenia: Zapoznanie się z metodą pomiaru grubości cienkich warstw za pomocą interferometrii odbiciowej światła białego, zbadanie zjawiska pęcznienia warstw
Bardziej szczegółowoPromieniowanie cieplne ciał.
Wypromieniowanie fal elektromagnetycznych przez ciała Promieniowanie cieplne (termiczne) Luminescencja Chemiluminescencja Elektroluminescencja Katodoluminescencja Fotoluminescencja Emitowanie fal elektromagnetycznych
Bardziej szczegółowoDobór warunków dla poprawnego pomiaru widm emisji i wydajności kwantowych emisji
Dobór warunków dla poprawnego pomiaru widm emisji i wydajności kwantowych emisji Badania emisyjne są niezwykle cennym źródłem danych o właściwościach cząsteczek i kompleksów (różnego rodzaju), które one
Bardziej szczegółowoLASERY I ICH ZASTOSOWANIE
LASERY I ICH ZASTOSOWANIE Laboratorium Instrukcja do ćwiczenia nr 13 Temat: Biostymulacja laserowa Istotą biostymulacji laserowej jest napromieniowanie punktów akupunkturowych ciągłym, monochromatycznym
Bardziej szczegółowoUNIWERSYTET SZCZECIŃSKI INSTYTUT FIZYKI ZAKŁAD FIZYKI CIAŁA STAŁEGO. Ćwiczenie laboratoryjne Nr.2. Elektroluminescencja
UNIWERSYTET SZCZECIŃSKI INSTYTUT FIZYKI ZAKŁAD FIZYKI CIAŁA STAŁEGO Ćwiczenie laboratoryjne Nr.2 Elektroluminescencja SZCZECIN 2002 WSTĘP Mianem elektroluminescencji określamy zjawisko emisji spontanicznej
Bardziej szczegółowoANALITYKA W KONTROLI JAKOŚCI
ANALITYKA W KONTROLI JAKOŚCI ANALIZA ŚLADÓW METODA ICP-OES Optyczna spektroskopia emisyjna ze wzbudzeniem w indukcyjnie sprzężonej plazmie WYKŁAD 4 Rodzaje widm i mechanizm ich powstania PODSTAWY SPEKTROSKOPII
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wyznaczanie stałej szybkości i rzędu reakcji metodą graficzną. opiekun mgr K.
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Wyznaczanie stałej szybkości i rzędu reakcji metodą graficzną opiekun mgr K. Łudzik ćwiczenie nr 27 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Zastosowanie
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 30. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna w zakresie UV-VIS, prawa absorpcji, budowa i. Wstęp
Ćwiczenie 30 Metodyka poprawnych i dokładnych pomiarów absorbancji w zakresie UV- VS, wyznaczenie małych wartości absorbancji. Czynniki wpływające na mierzone widma absorpcji i wartości absorbancji dla
Bardziej szczegółowoPomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła
Politechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego
Bardziej szczegółowoLaboratorium techniki laserowej Ćwiczenie 2. Badanie profilu wiązki laserowej
Laboratorium techniki laserowej Ćwiczenie 2. Badanie profilu wiązki laserowej 1. Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdaoska Gdańsk 2006 1. Wstęp Pomiar profilu wiązki
Bardziej szczegółowoLasery budowa, rodzaje, zastosowanie. Materiały dydaktyczne dla kierunku Technik Optyk (W12) Kwalifikacyjnego kursu zawodowego.
Lasery budowa, rodzaje, zastosowanie Materiały dydaktyczne dla kierunku Technik Optyk (W12) Kwalifikacyjnego kursu zawodowego. Budowa i zasada działania lasera Laser (Light Amplification by Stimulated
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Spektrofotometryczne oznaczanie stężenia jonów żelaza(iii) opiekun mgr K. Łudzik
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Spektrofotometryczne oznaczanie stężenia jonów żelaza(iii) opiekun mgr K. Łudzik ćwiczenie nr 26 Zakres zagadnień obowiązujących do ćwiczenia 1. Prawo Lamberta
Bardziej szczegółowoI. PROMIENIOWANIE CIEPLNE
I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE - lata '90 XIX wieku WSTĘP Widmo promieniowania elektromagnetycznego zakres "pokrycia" różnymi rodzajami fal elektromagnetycznych promieniowania zawartego w danej wiązce. rys.i.1.
Bardziej szczegółowoKwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.
Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne. DUALIZM ŚWIATŁA fala interferencja, dyfrakcja, polaryzacja,... kwant, foton promieniowanie ciała doskonale
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 31. Zagadnienia: spektroskopia absorpcyjna, prawa absorpcji, budowa i działanie. Wstęp
Ćwiczenie 31 Metodyka poprawnych i dokładnych pomiarów widm absorbancji w zakresie UV-VIS. Wpływ monochromatyczności promieniowania i innych parametrów pomiarowych na kształt widm absorpcji i wartości
Bardziej szczegółowoWyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego
Ćwiczenie O5 Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego O5.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wykorzystanie zjawiska dyfrakcji i interferencji światła do wyznaczenia rozmiarów
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 2 WYZNACZANIE WYDAJNOŚCI KWANTOWYCH ORAZ CZASÓW ZANIKU LUMINESCENCJI ZWIĄZKÓW W ROZTWORZE ORAZ CIELE STAŁYM, CZ. II.
Laboratorium specjalizacyjne Chemia sądowa ĆWICZENIE 2 WYZNACZANIE WYDAJNOŚCI KWANTOWYCH ORAZ CZASÓW ZANIKU LUMINESCENCJI ZWIĄZKÓW W ROZTWORZE ORAZ CIELE STAŁYM, CZ. II. Zagadnienia: Zjawiska fosforescencji
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE Nr 4 LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH. Badanie krawędzi absorpcji podstawowej w kryształach półprzewodników POLITECHNIKA ŁÓDZKA
POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT FIZYKI LABORATORIUM FIZYKI KRYSZTAŁÓW STAŁYCH ĆWICZENIE Nr 4 Badanie krawędzi absorpcji podstawowej w kryształach półprzewodników I. Cześć doświadczalna. 1. Uruchomić Spekol
Bardziej szczegółowoBadanie dynamiki rekombinacji ekscytonów w zawiesinach półprzewodnikowych kropek kwantowych PbS
Badanie dynamiki rekombinacji ekscytonów w zawiesinach półprzewodnikowych kropek kwantowych PbS 1. Absorpcja i emisja światła w układzie dwupoziomowym. Absorpcję światła można opisać jako proces, w którym
Bardziej szczegółowoAparatura w absorpcyjnej spektrometrii atomowej
Lidia Kozak, Przemysław Niedzielski Lidia Kozak, Przemysław Niedzielski Spektrometry absorpcji atomowej zbudowane są z następujących podstawowych części: źródła promieniowania, atomizera, monochromatora,
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 2 : Badanie licznika proporcjonalnego fotonów X
Ćwiczenie nr 2 : Badanie licznika proporcjonalnego fotonów X Oskar Gawlik, Jacek Grela 16 lutego 2009 1 Podstawy teoretyczne 1.1 Liczniki proporcjonalne Wydajność detekcji promieniowania elektromagnetycznego
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 5 Doświadczenie Franka-Hertza. Pomiar energii wzbudzenia atomów neonu.
Ćwiczenie nr 5 Doświadczenie Franka-Hertza. Pomiar energii wzbudzenia atomów neonu. A. Opis zagadnienia I. Doświadczenie Franka-Hertza W 1914 roku James Franck i Gustav Hertz przeprowadzili doświadczenie,
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 2. Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji
Ćwiczenie nr (wersja_05) Pomiar energii gamma metodą absorpcji Student winien wykazać się znajomością następujących zagadnień:. Promieniowanie gamma i jego własności.. Absorpcja gamma. 3. Oddziaływanie
Bardziej szczegółowoPRODUKTY CHEMICZNE Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie zawartości oksygenatów w paliwach metodą FTIR
PRODUKTY CHEMICZNE Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie zawartości oksygenatów w paliwach metodą FTIR WSTĘP Metody spektroskopowe Spektroskopia bada i teoretycznie wyjaśnia oddziaływania pomiędzy materią będącą zbiorowiskiem
Bardziej szczegółowoEfekt fotoelektryczny
Ćwiczenie 82 Efekt fotoelektryczny Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest obserwacja efektu fotoelektrycznego: wybijania elektronów z metalu przez światło o różnej częstości (barwie). Pomiar energii kinetycznej
Bardziej szczegółowoBADANIE PROMIENIOWANIA CIAŁA DOSKONALE CZARNEGO
ZADANIE 9 BADANIE PROMIENIOWANIA CIAŁA DOSKONALE CZARNEGO Wstęp KaŜde ciało o temperaturze wyŝszej niŝ K promieniuje energię w postaci fal elektromagnetycznych. Widmowa zdolność emisyjną ciała o temperaturze
Bardziej szczegółowoStanowisko do badania zjawiska tłumienia światła w ośrodkach materialnych
Stanowisko do badania zjawiska tłumienia światła w ośrodkach materialnych Na rys. 3.1 przedstawiono widok wykorzystywanego w ćwiczeniu stanowiska pomiarowego do badania zjawiska tłumienia światła w ośrodkach
Bardziej szczegółowoPodczerwień bliska: cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: cm -1 (14,3-50 µm)
SPEKTROSKOPIA W PODCZERWIENI Podczerwień bliska: 14300-4000 cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: 4000-700 cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: 700-200 cm -1 (14,3-50 µm) WIELKOŚCI CHARAKTERYZUJĄCE
Bardziej szczegółowoĆwiczenie LP2. Jacek Grela, Łukasz Marciniak 25 października 2009
Ćwiczenie LP2 Jacek Grela, Łukasz Marciniak 25 października 2009 1 Wstęp teoretyczny 1.1 Energetyczna zdolność rozdzielcza Energetyczna zdolność rozdzielcza to wielkość opisująca dokładność detekcji energii
Bardziej szczegółowoPrzemysłowe urządzenia elektrotermiczne działające w oparciu o pozostałe metody nagrzewania elektrycznego Prof. dr hab. inż.
Studia Podyplomowe EFEKTYWNE UŻYTKOWANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ w ramach projektu Śląsko-Małopolskie Centrum Kompetencji Zarządzania Energią Przemysłowe urządzenia elektrotermiczne działające w oparciu o
Bardziej szczegółowoBadanie absorpcji promieniowania γ
Badanie absorpcji promieniowania γ 29.1. Zasada ćwiczenia W ćwiczeniu badana jest zależność natężenia wiązki osłabienie wiązki promieniowania γ po przejściu przez warstwę materiału absorbującego w funkcji
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..
Nazwisko... Data... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień tyg.... Godzina... Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa Początkowa wartość kąta 0.. 1 25 49 2 26 50 3 27 51 4 28 52 5 29 53 6 30 54
Bardziej szczegółowoUniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Badanie efektu Faraday a w kryształach CdTe i CdMnTe
Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki Marcin Polkowski 251328 Badanie efektu Faraday a w kryształach CdTe i CdMnTe Pracownia Fizyczna dla Zaawansowanych ćwiczenie F8 w zakresie Fizyki Ciała Stałego Streszczenie
Bardziej szczegółowoMetody optyczne w medycynie
Metody optyczne w medycynie Podstawy oddziaływania światła z materią E i E t E t = E i e κ ( L) i( n 1)( L) c e c zmiana amplitudy (absorpcja) zmiana fazy (dyspersja) Tylko światło pochłonięte może wywołać
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ
ĆWICZENIE 84 WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ Cel ćwiczenia: Wyznaczenie długości fali emisji lasera lub innego źródła światła monochromatycznego, wyznaczenie stałej siatki
Bardziej szczegółowoAbsorpcja promieni rentgenowskich 2 godz.
Uniwersytet Śląski - Instytut Chemii Zakład Krystalografii ul. Bankowa 14, pok. 133, 40-006 Katowice tel. (032)3591627, e-mail: joanna_palion@poczta.fm opracowanie: mgr Joanna Palion-Gazda Laboratorium
Bardziej szczegółowoRóżne dziwne przewodniki
Różne dziwne przewodniki czyli trzy po trzy o mechanizmach przewodzenia prądu elektrycznego Przewodniki elektronowe Metale Metale (zwane również przewodnikami) charakteryzują się tym, że elektrony ich
Bardziej szczegółowoPomiar energii wiązania deuteronu. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu
J1 Pomiar energii wiązania deuteronu Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu Przygotowanie: 1) Model deuteronu. Własności deuteronu jako źródło informacji o siłach jądrowych [4] ) Oddziaływanie
Bardziej szczegółowoSPEKTROSKOPIA SPEKTROMETRIA
SPEKTROSKOPIA Spektroskopia to dziedzina nauki, która obejmuje metody badania materii przy użyciu promieniowania elektromagnetycznego, które może być w danym układzie wytworzone (emisja) lub może z tym
Bardziej szczegółowoKolorymetryczne oznaczanie stężenia Fe 3+ metodą rodankową
Kolorymetryczne oznaczanie stężenia Fe 3+ metodą rodankową (opracowanie: Barbara Krajewska) Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawami spektrofotometrii absorpcyjnej w świetle widzialnym (kolorymetrią)
Bardziej szczegółowoOptyczna spektroskopia oscylacyjna. w badaniach powierzchni
Optyczna spektroskopia oscylacyjna w badaniach powierzchni Zalety oscylacyjnej spektroskopii optycznej uŝycie fotonów jako cząsteczek wzbudzających i rejestrowanych nie wymaga uŝycia próŝni (moŝliwość
Bardziej szczegółowoOpracował dr inż. Tadeusz Janiak
Opracował dr inż. Tadeusz Janiak 1 Uwagi dla wykonujących ilościowe oznaczanie metodami spektrofotometrycznymi 3. 3.1. Ilościowe oznaczanie w metodach spektrofotometrycznych Ilościowe określenie zawartości
Bardziej szczegółowoLaser He - Ne. Laser helowo-neonowy. Linie laserowe. ] Ne [3p 4. Ne [3s 2. ] λ = 3.39 µm Ne [2s 2. ] λ = 1.15 µm ] λ = 0.63 µm.
PRZEGLĄD LASERÓW - Lasery atomowe (laser He-Ne) - Lasery molekularne (CO2) - Lasery jonowe na gazach szlachetnych (Ar, Kr) - Lasery na mieszaninach par metali i nie-metali oraz gazów szlachetnych (atomowe
Bardziej szczegółowoSpektroskop, rurki Plückera, cewka Ruhmkorffa, aparat fotogtaficzny, źródło prądu
Imię i nazwisko ucznia Nazwa i adres szkoły Imię i nazwisko nauczyciela Tytuł eksperymentu Dział fizyki Potrzebne materiały do doświadczeń Kamil Jańczyk i Mateusz Kowalkowski I Liceum Ogólnokształcące
Bardziej szczegółowoVI. Elementy techniki, lasery
Światłowody VI. Elementy techniki, lasery BERNARD ZIĘTEK http://www.fizyka.umk.pl www.fizyka.umk.pl/~ /~bezet a) Sprzęgacze czołowe 1. Sprzęgacze światłowodowe (czołowe, boczne, stałe, rozłączalne) Złącza,
Bardziej szczegółowoLaboratorium z Krystalografii. 2 godz.
Uniwersytet Śląski Instytut Chemii Zakład Krystalografii Laboratorium z Krystalografii 2 godz. Zbadanie zależności intensywności linii Ka i Kb promieniowania charakterystycznego X emitowanego przez anodę
Bardziej szczegółowoĆw. 5 Absorpcjometria I
Ćw. 5 Absorpcjometria I Absorpcja promieniowania elektromagnetycznego z obszaru widzialnego i nadfioletowego przez atomy i cząsteczki powoduje zmianę ich stanu elektronowego. Zjawiska te moŝna badać za
Bardziej szczegółowoRekapitulacja. Detekcja światła. Rekapitulacja. Rekapitulacja
Rekapitulacja Detekcja światła Sebastian Maćkowski Instytut Fizyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika Adres poczty elektronicznej: mackowski@fizyka.umk.pl Biuro: 365, telefon: 611-3250 Konsultacje: czwartek
Bardziej szczegółowoLaboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT
Laboratorium techniki laserowej Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdaoska Gdańsk 006 1.Wstęp Rozwój techniki optoelektronicznej spowodował poszukiwania nowych materiałów
Bardziej szczegółowoPRACOWNIA CHEMII. Wygaszanie fluorescencji (Fiz4)
PRACOWNIA CHEMII Ćwiczenia laboratoryjne dla studentów II roku kierunku Zastosowania fizyki w biologii i medycynie Biofizyka molekularna Projektowanie molekularne i bioinformatyka Wygaszanie fluorescencji
Bardziej szczegółowoWłasności optyczne półprzewodników
Własności optyczne półprzewodników Andrzej Wysmołek Wykład przygotowany w oparciu o wykłady prowadzone na Wydziale Fizyki UW przez prof. Mariana Grynberga oraz prof. Romana Stępniewskiego Klasyfikacja
Bardziej szczegółowoATOMOWA SPEKTROMETRIA ABSORPCYJNA (ASA)
ATOMOWA SPEKTROMETRIA ABSORPCYJNA (ASA) 1. PODSTAWY FIZYCZNE Dyskretne poziomy energetyczne elektronów w atomie dyskretny charakter absorpcji i emisji energii przez atom. E n = Z me hc 2 4 2 = RZ 2 2 2
Bardziej szczegółowoLaboratorium z Krystalografii. 2 godz.
Uniwersytet Śląski Instytut Chemii Zakład Krystalografii Laboratorium z Krystalografii 2 godz. Zbadanie zależności intensywności linii Kα i Kβ promieniowania charakterystycznego X emitowanego przez anodę
Bardziej szczegółowoĆwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji
Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski Chorzów 2018 r. Ćwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji Zagadnienia: polaryzacja światła, metody otrzymywania światła spolaryzowanego, budowa polarymetru, zjawisko
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 5 : Badanie licznika proporcjonalnego neutronów termicznych
Ćwiczenie nr 5 : Badanie licznika proporcjonalnego neutronów termicznych Oskar Gawlik, Jacek Grela 16 lutego 29 1 Teoria 1.1 Licznik proporcjonalny Jest to jeden z liczników gazowych jonizacyjnych, występujący
Bardziej szczegółowoStałe : h=6, Js h= 4, eVs 1eV= J nie zależy
T_atom-All 1 Nazwisko i imię klasa Stałe : h=6,626 10 34 Js h= 4,14 10 15 evs 1eV=1.60217657 10-19 J Zaznacz zjawiska świadczące o falowej naturze światła a) zjawisko fotoelektryczne b) interferencja c)
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM SPEKTRALNEJ ANALIZY CHEMICZNEJ (L-6)
LABORATORIUM SPEKTRALNEJ ANALIZY CHEMICZNEJ (L-6) Posiadane uprawnienia: ZAKRES AKREDYTACJI LABORATORIUM BADAWCZEGO NR AB 120 wydany przez Polskie Centrum Akredytacji Wydanie nr 5 z 18 lipca 2007 r. Kierownik
Bardziej szczegółowoCiało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.
1 Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury. natężenie natężenie teoria klasyczna wynik eksperymentu
Bardziej szczegółowoSprzęganie światłowodu z półprzewodnikowymi źródłami światła (stanowisko nr 5)
Wojciech Niwiński 30.03.2004 Bartosz Lassak Wojciech Zatorski gr.7lab Sprzęganie światłowodu z półprzewodnikowymi źródłami światła (stanowisko nr 5) Zadanie laboratoryjne miało na celu zaobserwowanie różnic
Bardziej szczegółowoE (2) nazywa się absorbancją.
1/6 Celem ćwiczenia jest poznanie zjawiska absorpcji światła przez roztwory, pomiar widma absorpcji przy pomocy spektrofotometru oraz wyliczenie stężenia badanego roztworu. Promieniowanie elektromagnetyczne,
Bardziej szczegółowoSPEKTROMETRIA CIEKŁOSCYNTYLACYJNA
SPEKTROMETRIA CIEKŁOSCYNTYLACYJNA Metoda detekcji promieniowania jądrowego (α, β, γ) Konwersja energii promieniowania jądrowego na promieniowanie w zakresie widzialnym. Zalety metody: Geometria 4π Duża
Bardziej szczegółowoLaser z podwojeniem częstotliwości
Ćwiczenie 87 Laser z podwojeniem częstotliwości Cel ćwiczenia Badanie właściwości zielonego lasera wykorzystującego metodę pompowania optycznego i podwojenie częstotliwości przy użyciu kryształu optycznie
Bardziej szczegółowoOptyka. Wykład XII Krzysztof Golec-Biernat. Dyfrakcja. Laser. Uniwersytet Rzeszowski, 17 stycznia 2018
Optyka Wykład XII Krzysztof Golec-Biernat Dyfrakcja. Laser Uniwersytet Rzeszowski, 17 stycznia 2018 Wykład XII Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 23 Plan Dyfrakcja na jednej i dwóch szczelinach Dyfrakcja
Bardziej szczegółowoŹródła i detektory IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWODNIKACH.
IV. ZJAWISKO FOTOELEKTRYCZNE WEWNĘTRZNE W PÓŁPRZEWONIKACH. Cel ćwiczenia: Wyznaczenie podstawowych parametrów spektralnych fotoprzewodzącego detektora podczerwieni. Opis stanowiska: Monochromator-SPM-2
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ
Ćwiczenie nr 13 WYZNCZNIE STŁEJ DYSOCJCJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII BSORPCYJNEJ I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie metodą spektrofotometryczną stałej dysocjacji słabego kwasu,
Bardziej szczegółowoDr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska
Podstawy fizyki Wykład 11 Dr Piotr Sitarek Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska D. Halliday, R. Resnick, J.Walker: Podstawy Fizyki, tom 3, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2003. K.Sierański, K.Jezierski,
Bardziej szczegółowoBADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ. Instrukcja wykonawcza
ĆWICZENIE 89 BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ Instrukcja wykonawcza 1. Wykaz przyrządów Polarymetr Lampa sodowa Solenoid Źródło napięcia stałego o wydajności prądowej min. 5A Amperomierz prądu stałego
Bardziej szczegółowo