ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY"

Transkrypt

1 ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych Ćwiczenie nr 3 Tworzenie siatki elementów skończonych w programie Nastran FX Dr inż. Rafał Grzejda Szczecin 2012

2 Cel ćwiczenia Zapoznanie się ze sposobem tworzenia siatki z wykorzystaniem elementów skończonych typu: - 1D (pręty, belki), - 2D (obiekty płaskie), - 3D (obiekty przestrzenne). Wprowadzenie 1. Tworzenie siatki można przeprowadzić w dwóch trybach: - Auto Mesh (generowanie siatki dowolnej, przy pewnych ograniczeniach narzuconych przez użytkownika), - Map Mesh (generowanie podziału na elementy skończone ściśle według wymagań użytkownika). 2. Komendy związane z tworzeniem siatki elementów skończonych można wywołać na trzy sposoby, wybierając: - w Głównym Menu Mesh, - odpowiednią ikonkę z Paska narzędzi Auto/Map Mesh, Protrude-Mesh lub Mesh, - w drzewku Model Works Mesh. 3. Istnieją dwa typy elementów belkowych: - Bar element o stałym przekroju poprzecznym, - Beam element o stałym lub zmiennym przekroju poprzecznym. 4. Budując siatkę elementów skończonych typu 3D na podstawie utworzonej wcześniej siatki typu 2D, można między innymi korzystać z następujących narzędzi: - Extrude wyciąganie - Revolve obrót 2

3 Ustalenie parametrów początkowych 1. Rozpoczynamy nowy projekt, wybierając w Głównym Menu: File New. W okienku Analysis Setting: - zaznaczamy typ modelu (3D/General), - wybieramy system jednostek (N, mm, J, sek.) Wybór zatwierdzamy klikając na klawisz OK. 2. Projekt zapisujemy pod nazwą: Analiza dokladnosci.fnb, wybierając w Głównym Menu: File Save As Definiujemy rodzaj materiału. W tym celu w drzewku Model Works wybieramy Material, a następnie za pomocą prawego przycisku myszy (PPM) Add Isotropic... W okienku Create/Modify Isotropic Material wybieramy przycisk DB<. W kolejnym okienku Material DB definiujemy rodzaj materiału, jako stal stopową (Alloy Steel) 3

4 Wybór zatwierdzamy naciskając przycisk Close w aktualnie otwartym okienku i klawisz OK w poprzednim. Tworzenie siatki elementów skończonych w przypadku pręta Zadanie polega na zbudowaniu modelu dyskretnego dla pręta, którego schemat pokazano na rys. 1. z F x y Rys. 1. Model pręta 1. Definiujemy ogólne właściwości modelu. W tym celu w drzewku Model Works wybieramy Property, a następnie za pomocą PPM Add 1D... W okienku Create/Modify 1D Property, w zakładce Rod: - wybieramy zdefiniowany wcześniej rodzaj materiału (1: Alloy Steel), - naciskamy przycisk Section (Value)... W kolejnym okienku Section Template definiujemy wartość promienia przekroju kołowego pręta równą 5 mm. Pod wybranym rodzajem materiału automatycznie uzupełnione zostaną wartości przekroju poprzecznego pręta (Cross Sectional Area) oraz sztywności geometrycznej przekroju [3] (Torsional Constant) Wybór zatwierdzamy dwukrotnie klikając na klawisze OK. 4

5 2. Tworzymy geometrię modelu pręta. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Point Create..., wywołujemy okienko Create Point, w którym definiujemy współrzędne punktów geometrii modelu pręta A (0, 0, 0) i B (400, 0, 0) Tworząc kolejne punkty należy pamiętać o podaniu ich nazwy (w tym przypadku odpowiednio: A i B). Zatwierdzenie współrzędnych danego punktu następuje przez naciśnięcie przycisku Apply. Proces tworzenia wszystkich punktów kończymy klikając na klawisz OK. Na rys. 2a przedstawiono widok ogólny utworzonych w podany sposób punktów geometrii modelu pręta oraz przyjęte ich nazewnictwo. Analogicznie tworzymy linię łączącą zdefiniowane wyżej punkty. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Curve Create 3D Line..., wywołujemy okienko 3D Line, w którym definiujemy linię przez wskazanie pary punktów A i B. Schemat modelu fizycznego pręta pokazano na rys. 2b. 3. Tworzymy prętowy element skończony. Wybierając w Głównym Menu: Mesh Auto Mesh Edge..., wywołujemy okienko Auto-Mesh Edge, w którym mamy możliwość wyboru linii oraz sposobu podziału linii na elementy prętowe Na całej długości pręta zawsze tworzymy tylko jeden element prętowy, wykorzystując do tego celu jeden z dwóch sposobów podziału linii (Seeding Method), polegających na: - podaniu długości elementu prętowego (Interval Length), w tym przypadku 400 mm, 5

6 - wskazaniu liczby elementów prętowych na linii (Number of Divisions), w tym przypadku 1. Po zdefiniowaniu elementu prętowego, zamykamy okienko Auto-Mesh Edge naciskając przycisk OK. a) A B b) Rys. 2. Proces tworzenia modelu fizycznego pręta: a) punkty geometrii, b) linia łącząca punkty geometrii 4. Kasujemy wprowadzone dane. W tym celu w drzewku Model Works wybieramy: - Mesh Mesh Set Auto-Mesh, następnie za pomocą PPM Delete (aby usunąć podział pręta na elementy skończone), - Geometry Curve Line, następnie za pomocą PPM Delete i klawisz OK w okienku Delete (aby usunąć utworzoną linię), - Geometry Point, zaznaczamy punkty A i B (za pomocą myszki i przy włączonym klawiszu Ctrl na klawiaturze), następnie za pomocą PPM wywołujemy okienko Delete i naciskamy przycisk OK (aby usunąć utworzone punkty), - Property 1D 1D Property, następnie za pomocą PPM Delete (aby usunąć zdefiniowane ogólne właściwości modelu). Tworzenie siatki elementów skończonych w przypadku belki Zadanie polega na zbudowaniu modelu dyskretnego dla belki, której schemat został przedstawiony na rys. 3. z 500 F x 10 y Rys. 3. Model belki 1. Definiujemy ogólne właściwości modelu. W tym celu w drzewku Model Works wybieramy Property, a następnie za pomocą PPM Add 1D... 6

7 W okienku Create/Modify 1D Property, w zakładce Beam: - wybieramy zdefiniowany wcześniej rodzaj materiału (1: Alloy Steel), - klikamy na klawisz Section (PBEAML)... W kolejnym okienku Section Template definiujemy wartość promienia przekroju kołowego belki równą 5 mm. Pod wybranym rodzajem materiału automatycznie uzupełnione zostaną wartości: przekroju poprzecznego belki (Cross Sectional Area), momentów bezwładności przekroju (Area Moment of Inertia) oraz sztywności geometrycznej przekroju [3] (Torsional Constant) Wybór zatwierdzamy dwukrotnie naciskając przyciski OK. 2. Tworzymy geometrię modelu belki. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Point Create..., wywołujemy okienko Create Point, w którym definiujemy współrzędne punktów geometrii modelu belki A (0, 0, 0) i B (500, 0, 0) Tworząc kolejne punkty należy pamiętać o podaniu ich nazwy (w tym przypadku odpowiednio: A i B). Zatwierdzenie współrzędnych danego punktu następuje przez 7

8 kliknięcie na klawisz Apply. Proces tworzenia wszystkich punktów kończymy naciskając przycisk OK. Na rys. 4a pokazano widok ogólny utworzonych w podany sposób punktów geometrii modelu belki oraz przyjęte ich nazewnictwo. Analogicznie tworzymy linię łączącą zdefiniowane wyżej punkty. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Curve Create 3D Line..., wywołujemy okienko 3D Line, w którym definiujemy linię przez wskazanie pary punktów A i B. Schemat modelu fizycznego belki przedstawiono na rys. 4b. a) A B b) Rys. 4. Proces tworzenia modelu fizycznego belki: a) punkty geometrii, b) linia łącząca punkty geometrii 3. Tworzymy podział linii na belkowe elementy skończone. Wybierając w Głównym Menu: Mesh 1D Mesh Auto Mesh Edge..., wywołujemy okienko Auto-Mesh Edge, w którym mamy możliwość wyboru linii oraz sposobu podziału linii na elementy belkowe Definiując liczbę elementów belkowych, wykorzystujemy jeden z czterech sposobów podziału linii (Seeding Method), polegających na: - podaniu długości elementu (Interval Length) 25 8

9 - wskazaniu liczby elementów na linii (Number of Divisions Div) Div = 10 - podaniu długości elementu początkowego SLen i końcowego ELen oraz liczby elementów Div i wartości parametru koncentracji elementów CPara (Linear Grading/Length) SLen = 50, ELen = 10, Div = 12, CPara = 0 - podaniu stosunku długości elementu końcowego do początkowego Ratio oraz liczby elementów Div i wartości parametru koncentracji elementów CPara (Linear Grading/Ratio) Ratio = 0.2, Div = 10, CPara = 0 W przypadku tworzenia elementów belkowych na linii przy użyciu liniowego zagęszczania (Linear Grading/Length lub Linear Grading/Ratio), dodatkowo możliwe jest zastosowanie podziału symetrycznego względem środka linii (Symmetric Seeding) Ratio = 10, Div = 12, CPara = 0 Po utworzeniu podziału linii na elementy belkowe, zamykamy okienko Auto-Mesh Edge klikając na klawisz OK. 4. W sposób analogiczny do opisanego w przypadku tworzenia modelu pręta, kasujemy dane wprowadzone dla modelu belki. Tworzenie siatki elementów skończonych w przypadku płyty Zadanie polega na zbudowaniu modelu dyskretnego dla płyty w kształcie koła o promieniu wynoszącym 30 mm. Wewnątrz geometrii płyty umieszczono pomocniczy kwadrat, którego długość boku jest równa 20 mm. Grubość płyty wynosi 1 mm. Zadany podział płyty na elementy skończone pokazano na rys Definiujemy ogólne właściwości modelu. W tym celu w drzewku Model Works wybieramy Property, a następnie za pomocą PPM Add 2D... 9

10 Rys. 5. Model dyskretny płyty (na podstawie [2]) W okienku Create/Modify 2D Property, w zakładce Plate: - wybieramy zdefiniowany wcześniej rodzaj materiału (1: Alloy Steel), - zaznaczamy układ współrzędnych, jako globalny kartezjański (Global Rectangular), - definiujemy jednorodną grubość płyty równą 1 mm Wybór zatwierdzamy naciskając przycisk OK. 2. Tworzymy geometrię modelu płyty. Zakładamy, że środek płyty znajduje się w początku układu współrzędnych. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Point Create..., wywołujemy okienko Create Point, w którym definiujemy współrzędne punktów geometrii ćwiartki modelu płyty znajdującej się w I ćwiartce płaszczyzny dla przyjętego układu współrzędnych [1] A (0, 0, 0); B (0, 10, 0); C (10, 10, 0); D (10, 0, 0); E (0, 30, 0); F (30, 30, 0) i G (30, 0, 0) 10

11 Tworząc kolejne punkty należy pamiętać o podaniu ich nazwy (w tym przypadku odpowiednio: A, B,..., G). Zatwierdzenie współrzędnych danego punktu następuje przez kliknięcie na klawisz Apply. Proces tworzenia wszystkich punktów kończymy naciskając przycisk OK. Na rys. 6a pokazano widok ogólny utworzonych w podany sposób punktów geometrii ćwiartki modelu płyty oraz przyjęte ich nazewnictwo. Analogicznie tworzymy linie łączące zdefiniowane wyżej punkty. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Curve Create 3D Line..., wywołujemy okienko 3D Line, w którym definiujemy linie proste przez wskazanie dwóch punktów (początku i końca linii): A i B, B i C, C i D, D i A oraz B i E, C i F, D i G. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Curve Create 3D Arc..., wywołujemy okienko 3D Arc, w którym definiujemy łuk przez wskazanie jego środka (Center Location punkt A), początku (Start Location punkt E) i końca (End Location punkt G) Proces tworzenia łuku kończymy klikając na klawisz Cancel. Następnie, wybierając w Głównym Menu: Geometry Boolean Operation Cat..., wywołujemy okienko Boolean Cut, w którym dzielimy łuk EG (Boolean Master) na dwie równe części za pomocą linii łączącej punkty C i F (Boolean Tool) 11

12 a) E F B C A D G b) c) Rys. 6. Proces tworzenia ćwiartki modelu fizycznego płyty: a) punkty geometrii, b) linie łączące punkty geometrii, c) elementarne powierzchnie 12

13 Proces cięcia łuku kończymy naciskając przycisk OK. W kolejnym kroku tworzymy linię z punktu C do punktu łączącego dwie połówki łuku EG. W tym celu wywołujemy okienko 3D Line, wybierając w Głównym Menu: Geometry Curve Create 3D Line... Schemat linii utworzonych w opisany wyżej sposób, przedstawiono na rys. 6b. Na koniec, wskazując odpowiednie linie, budujemy trzy elementarne powierzchnie ćwiartki płyty. Wykorzystujemy do tego celu okienko Plane Face, wywołane poprzez wybranie z Głównego Menu: Geometry Surface Create Plane Face... Widok ogólny ćwiartki modelu płyty podzielonej na elementarne powierzchnie pokazano na rys. 6c. 3. Tworzymy siatkę elementów skończonych na elementarnych powierzchniach ćwiartki modelu płyty. Rozpoczynamy od przypisania ogólnych właściwości do poszczególnych powierzchni. Wybierając w Głównym Menu: Mesh Mesh Control Property On Face..., wywołujemy okienko Property On Face, w którym: - zaznaczamy trzy zdefiniowane wcześniej powierzchnie elementarne, - wybieramy rodzaj narzędzia do tworzenia siatki (Map Mesher) oraz typ tworzonych elementów (Quadrilateral), - wskazujemy numer zbioru właściwości (1: 2D Property) Wybór zatwierdzamy klikając na klawisz OK. Następnie, wybierając w Głównym Menu: Mesh Mesh Control Edge Seed..., wywołujemy okienko Edge Mesh Size, w którym narzucamy zadany podział krawędzi powierzchni elementarnych, wykorzystując poznany wyżej sposób podziału linii, polegający na wskazaniu liczby elementów na linii (Number of Divisions) 13

14 Po utworzeniu podziału krawędzi powierzchni elementarnych, zamykamy okienko Edge Mesh Size naciskając przycisk OK. W kolejnym kroku tworzymy ćwiartkę dyskretnego modelu płyty. Korzystamy w tym celu z okienka Map-Mesh k-edge..., które wywołujemy poprzez wybranie z Głównego Menu: Mesh 2D Mesh Map Mesh k-edge Area... W okienku Map-Mesh k-edge..., w trybie Auto-Map, wskazując odpowiednie krawędzie, tworzymy siatkę elementów skończonych osobno dla każdej z powierzchni. Nie podajemy informacji na temat rozmiaru elementu (Mesh Size). Zatwierdzenie krawędzi definiujących daną powierzchnię następuje przez kliknięcie na klawisz Apply. Proces tworzenia siatki dla wszystkich (trzech) powierzchni kończymy naciskając przycisk OK. Na rys. 7 pokazano widok utworzonej w podany sposób siatki. 14

15 Rys. 7. Ćwiartka modelu dyskretnego płyty 4. Tworzymy pełny model dyskretny płyty. Wybierając w Głównym Menu: Mesh Transform Mirror..., wywołujemy okienko Mirror Mesh, w którym: - wskazujemy kopiowaną siatkę elementów skończonych, - definiujemy wektor wyznaczający oś odbicia Operację odbijania siatki powtarzamy dwukrotnie, najpierw względem osi 0X (podając współrzędne punktów A i D), a następnie względem osi 0Y (podając współrzędne punktów A i B). Proces tworzenia modelu dyskretnego płyty kończymy klikając na klawisz OK. 5. W sposób analogiczny do opisanego w przypadku modelu pręta, kasujemy dane wprowadzone dla modelu płyty. 15

16 Tworzenie siatki elementów skończonych w przypadku bryły Zadanie polega na zbudowaniu modelu dyskretnego dla specjalnego kształtownika o długości 80 mm i przekroju będącym połową figury utworzonej przez wycięcie z kwadratu, którego długość boku jest równa 120 mm, otworu, którego promień wynosi 30 mm. Zadany podział na elementy skończone oraz położenie początku układu współrzędnych przyjętego dla bryły przedstawiono na rys Definiujemy ogólne właściwości przekroju modelu. W tym celu w drzewku Model Works wybieramy Property, a następnie za pomocą PPM Add 2D... W okienku Create/Modify 2D Property, w zakładce Plate: - wybieramy zdefiniowany wcześniej rodzaj materiału (1: Alloy Steel), - zaznaczamy układ współrzędnych, jako globalny kartezjański (Global Rectangular), - definiujemy jednorodną grubość płyty równą 1 mm Wybór zatwierdzamy naciskając przycisk OK. 2. Określamy ogólne właściwości modelu przestrzennego. W tym celu w drzewku Model Works wybieramy Property, a następnie za pomocą PPM Add 3D... 16

17 Rys. 8. Model dyskretny kształtownika (na podstawie [2]) W okienku Create/Modify 3D Property, w zakładce Solid: - wybieramy zdefiniowany wcześniej rodzaj materiału (1: Alloy Steel), - zaznaczamy układ współrzędnych, jako globalny kartezjański (Global Rectangular) Wybór zatwierdzamy klikając na klawisz OK. 3. Tworzymy geometrię połowy przekroju kształtownika. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Point Create..., wywołujemy okienko Create Point, w którym definiujemy współrzędne punktów geometrii ćwiartki modelu płyty znajdującej się w IV ćwiartce płaszczyzny dla przyjętego układu współrzędnych [1] A (0, 0, 0); B (-30, 0, 0); C (-60, 0, 0); D (-60, 60, 0); E (0, 60, 0) i F (0, 30, 0) 17

18 a) D E D F C B A b) c) Rys. 9. Proces tworzenia połowy przekroju kształtownika: a) punkty geometrii, b) linie łączące punkty geometrii, c) elementarne powierzchnie 18

19 Tworząc kolejne punkty należy pamiętać o podaniu ich nazwy (w tym przypadku odpowiednio: A, B,..., F). Zatwierdzenie współrzędnych danego punktu następuje przez naciśnięcie przycisku Apply. Proces tworzenia wszystkich punktów kończymy klikając na klawisz OK. Na rys. 9a pokazano widok ogólny utworzonych w podany sposób punktów geometrii połowy przekroju kształtownika oraz przyjęte ich nazewnictwo. Analogicznie tworzymy linie łączące zdefiniowane wyżej punkty. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Curve Create 3D Line..., wywołujemy okienko 3D Line, w którym definiujemy linie proste przez wskazanie dwóch punktów (początku i końca linii): B i C, C i D, D i E, E i F oraz A i D. Wybierając w Głównym Menu: Geometry Curve Create 3D Arc..., wywołujemy okienko 3D Arc, w którym definiujemy łuk przez wskazanie jego środka (Center Location punkt A), początku (Start Location punkt B) i końca (End Location punkt F) Proces tworzenia łuku kończymy naciskając przycisk Cancel. Następnie, wybierając w Głównym Menu: Geometry Boolean Operation Cat..., wywołujemy okienko Boolean Cut, w którym dzielimy łuk BF (Boolean Master) na dwie równe części za pomocą linii łączącej punkty A i D (Boolean Tool) Proces cięcia łuku kończymy klikając na klawisz OK. W kolejnym kroku tworzymy linię z punktu D do punktu łączącego dwie połówki łuku BF. W tym celu wywołujemy okienko 3D Line, wybierając w Głównym Menu: Geometry Curve Create 3D Line... Schemat utworzonego zarysu połowy przekroju kształtownika przedstawiono na rys. 9b. Na koniec, wskazując odpowiednie linie, budujemy dwie elementarne powierzchnie połowy przekroju kształtownika. Wykorzystujemy do tego celu okienko Plane Face, wywołane poprzez wybranie z Głównego Menu: Geometry Surface Create 19

20 Plane Face... Widok ogólny połowy przekroju kształtownika podzielonego na elementarne powierzchnie pokazano na rys. 9c. 4. Tworzymy siatkę elementów skończonych na elementarnych powierzchniach połowy przekroju kształtownika. Rozpoczynamy od przypisania ogólnych właściwości do poszczególnych powierzchni. Wybierając w Głównym Menu: Mesh Mesh Control Property On Face..., wywołujemy okienko Property On Face, w którym: - zaznaczamy dwie zdefiniowane wcześniej powierzchnie elementarne, - wybieramy rodzaj narzędzia do tworzenia siatki (Map Mesher) oraz typ tworzonych elementów (Quadrilateral), - wskazujemy numer zbioru właściwości (1: 2D Property) Wybór zatwierdzamy naciskając przycisk OK. Następnie, wybierając w Głównym Menu: Mesh Mesh Control Edge Seed..., wywołujemy okienko Edge Mesh Size, w którym narzucamy zadany podział krawędzi powierzchni elementarnych, wykorzystując poznany wyżej sposób podziału linii, polegający na wskazaniu liczby elementów na linii (Number of Divisions) 20

21 Po utworzeniu podziału krawędzi powierzchni elementarnych, zamykamy okienko Edge Mesh Size klikając na klawisz OK. W kolejnym kroku tworzymy połowę dyskretnego modelu przekroju kształtownika. Korzystamy w tym celu z okienka Map-Mesh k-edge..., które wywołujemy poprzez wybranie z Głównego Menu: Mesh 2D Mesh Map Mesh k-edge Area... W okienku Map-Mesh k-edge..., w trybie Auto-Map, wskazując odpowiednie krawędzie, tworzymy siatkę elementów skończonych osobno dla każdej z powierzchni. Nie podajemy informacji na temat rozmiaru elementu (Mesh Size). Zatwierdzenie krawędzi definiujących daną powierzchnię następuje przez naciśnięcie przycisku Apply. Proces tworzenia siatki dla wszystkich powierzchni kończymy klikając na klawisz OK. Na rys. 10 pokazano widok utworzonej w podany sposób siatki. Rys. 10. Połowa dyskretnego modelu przekroju kształtownika 21

22 5. Tworzymy pełny model dyskretny przekroju kształtownika. Wybierając w Głównym Menu: Mesh Transform Mirror..., wywołujemy okienko Mirror Mesh, w którym: - wskazujemy kopiowaną siatkę elementów skończonych, - definiujemy wektor wyznaczający oś odbicia Proces tworzenia siatki elementów skończonych płyty kończymy naciskając przycisk OK. Widok utworzonego modelu dyskretnego przekroju kształtownika pokazano na rys. 11. Rys. 11. Dyskretny modelu przekroju kształtownika 6. Tworzymy model dyskretny kształtownika. Wybierając w Głównym Menu: Mesh Protrude Mesh Extrude..., wywołujemy okienko Extrude Mesh, w którym: - wskazujemy wyciąganą siatkę elementów skończonych, - wybieramy kierunek wyciągnięcia (2-Point Vector wektor, a także współrzędne jego początku i końca), - zadajemy długość wyciągnięcia i liczbę elementów na tej długości 22

23 Proces tworzenia modelu dyskretnego kształtownika kończymy klikając na klawisz OK. 7. W sposób analogiczny do opisanego w przypadku modelu pręta, kasujemy dane wprowadzone dla modelu kształtownika. Literatura 1. Bronsztejn I.N., Siemiendiajew K.A.: Matematyka, Poradnik encyklopedyczny. Warszawa: PWN, Kopeć S. i in.: Numeryczne metody analizy konstrukcji, Tworzenie siatki elementów skończonych. Szczecin: Politechnika Szczecińska, 2007 (niepublikowane). 3. Lewiński J. i in.: Wytrzymałość materiałów w zadaniach. Warszawa: Politechnika Warszawska,

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN ZACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY

ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY ZACHODNIOPOMORSKI UNIWERSYTET TECHNOLOGICZNY w Szczecinie Z ACHODNIOPOM UNIWERSY T E T T E CH OR NO SKI LOGICZNY KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA Obliczenia ramy płaskiej obciążonej siłą skupioną

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA Obliczenia statycznie obciążonej belki Szczecin

Bardziej szczegółowo

ANALIZA RAMY PRZESTRZENNEJ W SYSTEMIE ROBOT. Adam Wosatko Tomasz Żebro

ANALIZA RAMY PRZESTRZENNEJ W SYSTEMIE ROBOT. Adam Wosatko Tomasz Żebro ANALIZA RAMY PRZESTRZENNEJ W SYSTEMIE ROBOT Adam Wosatko Tomasz Żebro v. 0.1, marzec 2009 2 1. Typ zadania i materiał Typ zadania. Spośród możliwych zadań(patrz rys. 1(a)) wybieramy statykę ramy przestrzennej

Bardziej szczegółowo

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium Laboratorium 1 Podstawy ABAQUS/CAE Tworzenie modeli geometrycznych części Celem ćwiczenia jest wykonanie następujących modeli geometrycznych rys. 1. a) b) c)

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z metody elementów skończonych w programie ADINA Obliczenia kratownicy płaskiej Wykonał: dr

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN

POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Ćwiczenie nr 9 Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji Wykorzystanie operacji boolowskich przy

Bardziej szczegółowo

Płaszczyzny, Obrót, Szyk

Płaszczyzny, Obrót, Szyk Płaszczyzny, Obrót, Szyk Zagadnienia. Szyk kołowy, tworzenie brył przez Obrót. Geometria odniesienia, Płaszczyzna. Wykonajmy model jak na rys. 1. Wykonanie korpusu pokrywki Rysunek 1. Model pokrywki (1)

Bardziej szczegółowo

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium Laboratorium 5 Podstawy ABAQUS/CAE Analiza koncentracji naprężenia na przykładzie rozciąganej płaskiej płyty z otworem. Główne cele ćwiczenia: 1. wykorzystanie

Bardziej szczegółowo

Analiza obciążeń belki obustronnie podpartej za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Analiza obciążeń belki obustronnie podpartej za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów) Politechnika Łódzka Wydział Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów Katedra Materiałoznawstwa Towaroznawstwa i Metrologii Włókienniczej Analiza obciążeń belki obustronnie podpartej za pomocą

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Ćwiczenie nr 7 Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji Analiza statyczna obciążonego kątownika

Bardziej szczegółowo

4.2. ELIPSA. 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie:

4.2. ELIPSA. 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie: 4.2. ELIPSA 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie: 2. Rysujemy Elipsę (_Ellipse) zaczynając w dowolnym punkcie, koniec osi definiujemy np. za pomocą współrzędnych względnych

Bardziej szczegółowo

Materiały pomocnicze do programu AutoCAD 2014

Materiały pomocnicze do programu AutoCAD 2014 Łukasz Przeszłowski Politechnika Rzeszowska im. I. Łukasiewicza Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa Katedra Konstrukcji Maszyn Materiały pomocnicze do programu AutoCAD 2014 UWAGA: Są to materiały pomocnicze

Bardziej szczegółowo

1. Dostosowanie paska narzędzi.

1. Dostosowanie paska narzędzi. 1. Dostosowanie paska narzędzi. 1.1. Wyświetlanie paska narzędzi Rysuj. Rys. 1. Pasek narzędzi Rysuj W celu wyświetlenia paska narzędzi Rysuj należy wybrać w menu: Widok Paski narzędzi Dostosuj... lub

Bardziej szczegółowo

OPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE

OPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE R 3 OPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE PROJEKTOWANIE Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU Solid Edge Cz. I Part 14 A 1,5 15 R 2,5 OO6 R 4,5 12,72 29 7 A 1,55 1,89 1,7 O33 SECTION A-A OPRACOWANIE: mgr inż. Marcin Bąkała Uruchom

Bardziej szczegółowo

Modelowanie powierzchniowe cz. 2

Modelowanie powierzchniowe cz. 2 Modelowanie powierzchniowe cz. 2 Tworzenie modelu przez obrót wokół osi SIEMENS NX Revolve Opis okna dialogowego Section wybór profilu do obrotu Axis określenie osi obrotu Limits typ i parametry geometryczne

Bardziej szczegółowo

Wykonanie ślimaka ze zmiennym skokiem na tokarce z narzędziami napędzanymi

Wykonanie ślimaka ze zmiennym skokiem na tokarce z narzędziami napędzanymi Wykonanie ślimaka ze zmiennym skokiem na tokarce z narzędziami napędzanymi Pierwszym etapem po wczytaniu bryły do Edgecama jest ustawienie jej do obróbki w odpowiednim środowisku pracy. W naszym przypadku

Bardziej szczegółowo

Podczas tej lekcji przyjrzymy się, jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM

Podczas tej lekcji przyjrzymy się, jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM Rysowanie Części 2D Lekcja Pierwsza Podczas tej lekcji przyjrzymy się, jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM Na wstępie należy zmienić ustawienia domyślne programu jednostek miary

Bardziej szczegółowo

4.2. ELIPSA. 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie:

4.2. ELIPSA. 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie: 4.2. ELIPSA 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie: 2. Rysujemy Elipsę (_Ellipse) zaczynając w dowolnym punkcie, koniec osi definiujemy np. za pomocą współrzędnych względnych

Bardziej szczegółowo

ANALIZA STATYCZNA PŁYTY ŻELBETOWEJ W SYSTEMIE ROBOT. Adam Wosatko

ANALIZA STATYCZNA PŁYTY ŻELBETOWEJ W SYSTEMIE ROBOT. Adam Wosatko ANALIZA STATYCZNA PŁYTY ŻELBETOWEJ W SYSTEMIE ROBOT Adam Wosatko v. 0.1, marzec 2009 2 1. Definicjazadania 6m 1m 4m 1m ściana20cm Beton B30 grubość: 20 cm 2m ściana25cm otwór ściana25cm 2m obciążenie równomierne:

Bardziej szczegółowo

GRAFIKA INŻYNIERSKA INSTRUKCJA PODSTAWOWE KOMENDY AUTOCADA - TRÓJKĄTY

GRAFIKA INŻYNIERSKA INSTRUKCJA PODSTAWOWE KOMENDY AUTOCADA - TRÓJKĄTY Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska Zakład Informacji Przestrzennej Inżynieria Środowiska GRAFIKA INŻYNIERSKA INSTRUKCJA PODSTAWOWE KOMENDY AUTOCADA - TRÓJKĄTY Prowadzący

Bardziej szczegółowo

1 Tworzenie brył obrotowych

1 Tworzenie brył obrotowych 1 Tworzenie brył obrotowych Do tworzenia brył obrotowych w programie Blender służą dwa narzędzia: Spin i SpinDup. Idea tworzenia brył obrotowych jest prosta i polega na narysowania połowy przekroju poprzecznego

Bardziej szczegółowo

Analiza nieliniowej odpowiedzi żelbetowej belki pod obciążeniem statycznym w programie MIDAS FEA

Analiza nieliniowej odpowiedzi żelbetowej belki pod obciążeniem statycznym w programie MIDAS FEA POLITECHNIKA KRAKOWSKA im.t.kościuszki Wydział Inżynierii Lądowej Instytut Technologii Informatycznych w Inżynierii Lądowej L-5 Kierunek studiów: Specjalność: Budownictwo Budowle informacja i modelowanie

Bardziej szczegółowo

1.Otwieranie modelu Wybierz opcję Otwórz. W oknie dialogowym przechodzimy do folderu, w którym znajduje się nasz model.

1.Otwieranie modelu Wybierz opcję Otwórz. W oknie dialogowym przechodzimy do folderu, w którym znajduje się nasz model. 1.Otwieranie modelu 1.1. Wybierz opcję Otwórz. W oknie dialogowym przechodzimy do folderu, w którym znajduje się nasz model. 1.2. Wybierz system plików typu STEP (*. stp, *. ste, *.step). 1.3. Wybierz

Bardziej szczegółowo

Bryła obrotowa, szyk kołowy, szyk liniowy

Bryła obrotowa, szyk kołowy, szyk liniowy Bryła obrotowa, szyk kołowy, szyk liniowy Zagadnienia. Tworzenie bryły obrotowej (dodawanie i odejmowanie bryły). Tworzenie rowków obwodowych. Tworzenie otworów powielonych za pomocą szyku kołowego. Wykorzystanie

Bardziej szczegółowo

W module Część-ISO wykonać kubek jak poniżej

W module Część-ISO wykonać kubek jak poniżej W module Część-ISO wykonać kubek jak poniżej rozpoczniemy od wyciągnięcia walca o średnicy 75mm i wysokości 90mm z płaszczyzny xy wykonujemy szkic do wyciągnięcia zamykamy szkic, oraz wprowadzamy wartość

Bardziej szczegółowo

Łożysko z pochyleniami

Łożysko z pochyleniami Łożysko z pochyleniami Wykonamy model części jak na rys. 1 Rys. 1 Część ta ma płaszczyznę symetrii (pokazaną na rys. 1). Płaszczyzna ta może być płaszczyzną podziału formy odlewniczej. Aby model można

Bardziej szczegółowo

TWORZENIE OBIEKTÓW GRAFICZNYCH

TWORZENIE OBIEKTÓW GRAFICZNYCH R O Z D Z I A Ł 2 TWORZENIE OBIEKTÓW GRAFICZNYCH Rozdział ten poświęcony będzie dokładnemu wyjaśnieniu, w jaki sposób działają polecenia służące do rysowania różnych obiektów oraz jak z nich korzystać.

Bardziej szczegółowo

Skryptowanie w ANSYS SpaceClaim Marek Zaremba

Skryptowanie w ANSYS SpaceClaim Marek Zaremba Skryptowanie w ANSYS SpaceClaim Marek Zaremba mzaremba@mesco.com.pl - 1 - Geometria Krok 7-12 Krok 13-14 Krok 1-6 - 2 - 1. Otwarcie środowiska Script Otwórz SpaceClaim 18.2 z Menu Start Otwórz środowisko

Bardziej szczegółowo

Rysowanie Części 2D. Lekcja Druga. Podczas tej lekcji przyjrzymy się jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM.

Rysowanie Części 2D. Lekcja Druga. Podczas tej lekcji przyjrzymy się jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM. Rysowanie Części 2D Lekcja Druga Podczas tej lekcji przyjrzymy się jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM. Musimy zdecydować najpierw jak rozpoczniemy rysowanie projektu. Rysunek

Bardziej szczegółowo

Rys.1. Technika zestawiania części za pomocą polecenia WSTAWIAJĄCE (insert)

Rys.1. Technika zestawiania części za pomocą polecenia WSTAWIAJĄCE (insert) Procesy i techniki produkcyjne Wydział Mechaniczny Ćwiczenie 3 (2) CAD/CAM Zasady budowy bibliotek parametrycznych Cel ćwiczenia: Celem tego zestawu ćwiczeń 3.1, 3.2 jest opanowanie techniki budowy i wykorzystania

Bardziej szczegółowo

Wyciągnięcie po linii prostej w ujęciu powierzchniowym w NX firmy Siemens Industry Software

Wyciągnięcie po linii prostej w ujęciu powierzchniowym w NX firmy Siemens Industry Software Wyciągnięcie po linii prostej w ujęciu powierzchniowym w NX firmy Siemens Industry Software 1. Extrude opis okna dialogowego: Section wybór profilu do wyciągnięcia, Direction określenie kierunku i zwrotu

Bardziej szczegółowo

W tym ćwiczeniu zostanie wykonany prosty profil cienkościenny, jak na powyŝszym rysunku.

W tym ćwiczeniu zostanie wykonany prosty profil cienkościenny, jak na powyŝszym rysunku. ĆWICZENIE 1 - Podstawy modelowania 3D Rozdział zawiera podstawowe informacje i przykłady dotyczące tworzenia trójwymiarowych modeli w programie SolidWorks. Ćwiczenia zawarte w tym rozdziale są podstawą

Bardziej szczegółowo

Wprowadzenie do rysowania w 3D. Praca w środowisku 3D

Wprowadzenie do rysowania w 3D. Praca w środowisku 3D Wprowadzenie do rysowania w 3D 13 Praca w środowisku 3D Pierwszym krokiem niezbędnym do rozpoczęcia pracy w środowisku 3D programu AutoCad 2010 jest wybór odpowiedniego obszaru roboczego. Można tego dokonać

Bardziej szczegółowo

ANALIZA RAMY PŁASKIEJ W SYSTEMIE ROBOT. Adam Wosatko

ANALIZA RAMY PŁASKIEJ W SYSTEMIE ROBOT. Adam Wosatko ANALIZA RAMY PŁASKIEJ W SYSTEMIE ROBOT Adam Wosatko v. 1.2, Marzec 2019 2 1. Definicja i typ zadania, początkowe ustawienia Definicja zadania. Zadanie przykładowe do rozwiązania za pomocą systemu obliczeniowego

Bardziej szczegółowo

Przykład montażu w CATIA v5

Przykład montażu w CATIA v5 Przykład montażu w CATIA v5 Za przykład posłuży proste połączenie wałka i tulejki za pomocą wpustu. Pierwszym etapem jest konstrukcja modeli 3D. Zacznijmy od stworzenia modelu wałka. Model 3D wałka Modelowanie

Bardziej szczegółowo

TWORZENIE SZEŚCIANU. Sześcian to trójwymiarowa bryła, w której każdy z sześciu boków jest kwadratem. Sześcian

TWORZENIE SZEŚCIANU. Sześcian to trójwymiarowa bryła, w której każdy z sześciu boków jest kwadratem. Sześcian TWORZENIE SZEŚCIANU Sześcian to trójwymiarowa bryła, w której każdy z sześciu boków jest kwadratem. Sześcian ZADANIE Twoim zadaniem jest zaprojektowanie a następnie wydrukowanie (za pomocą drukarki 3D)

Bardziej szczegółowo

Modelowanie powierzchniowe - czajnik

Modelowanie powierzchniowe - czajnik Modelowanie powierzchniowe - czajnik Rysunek 1. Model czajnika wykonany metodą Modelowania powierzchniowego Utwórzmy rysunek części. Utwórzmy szkic na Płaszczyźnie przedniej. Narysujmy pionową Linię środkową

Bardziej szczegółowo

Wstęp Pierwsze kroki Pierwszy rysunek Podstawowe obiekty Współrzędne punktów Oglądanie rysunku...

Wstęp Pierwsze kroki Pierwszy rysunek Podstawowe obiekty Współrzędne punktów Oglądanie rysunku... Wstęp... 5 Pierwsze kroki... 7 Pierwszy rysunek... 15 Podstawowe obiekty... 23 Współrzędne punktów... 49 Oglądanie rysunku... 69 Punkty charakterystyczne... 83 System pomocy... 95 Modyfikacje obiektów...

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2 KATEDRA MECHANIKI STOSOWANEJ Wydział Mechaniczny POLITECHNIKA LUBELSKA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2 PRZEDMIOT TEMAT OPRACOWAŁ MECHANIKA UKŁADÓW MECHANCZNYCH Modelowanie fizyczne układu o jednym stopniu

Bardziej szczegółowo

RYSUNEK TECHNICZNY I GEOMETRIA WYKREŚLNA INSTRUKCJA DOM Z DRABINĄ I KOMINEM W 2D

RYSUNEK TECHNICZNY I GEOMETRIA WYKREŚLNA INSTRUKCJA DOM Z DRABINĄ I KOMINEM W 2D Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska Zakład Informacji Przestrzennej Inżynieria Środowiska INSTRUKCJA KOMPUTEROWA z Rysunku technicznego i geometrii wykreślnej RYSUNEK TECHNICZNY

Bardziej szczegółowo

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów) Politechnika Łódzka Wydział Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów Katedra Materiałoznawstwa Towaroznawstwa i Metrologii Włókienniczej Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania

Bardziej szczegółowo

Obiekt 3D. Instrukcja wykonania pionka. Autor: Bartosz Kowalczyk. Na podstawie pracy Marcina Wawrzyniaka. Blender 2.61

Obiekt 3D. Instrukcja wykonania pionka. Autor: Bartosz Kowalczyk. Na podstawie pracy Marcina Wawrzyniaka. Blender 2.61 Obiekt 3D Instrukcja wykonania pionka Autor: Bartosz Kowalczyk Na podstawie pracy Marcina Wawrzyniaka. Blender 2.61 Mała legenda: ppm = prawy przycisk myszy lpm = lewy przycisk myszy scroll = kółeczko

Bardziej szczegółowo

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów)

Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania ADINA-AUI 8.9 (900 węzłów) Politechnika Łódzka Wydział Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów Katedra Materiałoznawstwa Towaroznawstwa i Metrologii Włókienniczej Analiza obciążeń baneru reklamowego za pomocą oprogramowania

Bardziej szczegółowo

1. Instrukcja 3: Projekt obudowy zasilacza komputerowego w systemie NX 6.0

1. Instrukcja 3: Projekt obudowy zasilacza komputerowego w systemie NX 6.0 1. Instrukcja 3: Projekt obudowy zasilacza komputerowego w systemie NX 6.0 Przed przystąpieniem do modelowania należy ustawić globalne parametry modułu sheet metal w zakładce Preferences > NX sheet metal

Bardziej szczegółowo

Rys. 1. Brama przesuwna do wykonania na zajęciach

Rys. 1. Brama przesuwna do wykonania na zajęciach Programowanie robotów off-line 2 Kuka.Sim Pro Import komponentów do środowiska Kuka.Sim Pro i modelowanie chwytaka. Cel ćwiczenia: Wypracowanie umiejętności dodawania własnych komponentów do programu oraz

Bardziej szczegółowo

Tworzenie krzywych (curve) w module Geometry programu MSC.Patran można obywać się między innymi przy użyciu poniższych dwóch metod:

Tworzenie krzywych (curve) w module Geometry programu MSC.Patran można obywać się między innymi przy użyciu poniższych dwóch metod: Łukasz Byrski RM-2 Mes w dynamice konstrukcji instrukcja Tworzenie krzywych (curve) w module Geometry programu MSC.Patran można obywać się między innymi przy użyciu poniższych dwóch metod: 1.Metoda XYZ

Bardziej szczegółowo

Projektowanie 3D Tworzenie modeli przez wyciągnięcie profilu po krzywej SIEMENS NX Sweep Along Guide

Projektowanie 3D Tworzenie modeli przez wyciągnięcie profilu po krzywej SIEMENS NX Sweep Along Guide Projektowanie 3D Narzędzie do tworzenia modeli bryłowych lub powierzchniowych o stałym przekroju opartych na krzywoliniowym profilu otwartym. Okno dialogowe zawiera następujące funkcje: Section wybór profilu

Bardziej szczegółowo

Przykładowe plany zajęć lekcyjnych Design the Future Poland

Przykładowe plany zajęć lekcyjnych Design the Future Poland Przykładowe plany zajęć lekcyjnych Design the Future Poland 1 Spis treści Plik projektu... 3 Brelok Krok po kroku... 5 Tron dla komórki krok po kroku... 15 Plik projektu... 15 Tron na komórkę... 17 Figury

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do ćwiczeń: Zapis i podstawy konstrukcji (wszelkie prawa zastrzeŝone, a krytyczne uwagi są akceptowane i wprowadzane w Ŝycie)

Instrukcja do ćwiczeń: Zapis i podstawy konstrukcji (wszelkie prawa zastrzeŝone, a krytyczne uwagi są akceptowane i wprowadzane w Ŝycie) Instrukcja do ćwiczeń: Zapis i podstawy konstrukcji (wszelkie prawa zastrzeŝone, a krytyczne uwagi są akceptowane i wprowadzane w Ŝycie) Ćwiczenia 11 Temat: Podstawy zarządzania projektami w Programie

Bardziej szczegółowo

Temat: Modelowanie 3D rdzenia stojana silnika skokowego

Temat: Modelowanie 3D rdzenia stojana silnika skokowego Techniki CAD w pracy inŝyniera Aplikacja programu Autodesk Inventor 2010. Studium stacjonarne i niestacjonarne. Kierunek: Elektrotechnika Temat: Modelowanie 3D rdzenia stojana silnika skokowego Opracował:

Bardziej szczegółowo

Tworzenie nowego rysunku Bezpośrednio po uruchomieniu programu zostanie otwarte okno kreatora Nowego Rysunku.

Tworzenie nowego rysunku Bezpośrednio po uruchomieniu programu zostanie otwarte okno kreatora Nowego Rysunku. 1 Spis treści Ćwiczenie 1...3 Tworzenie nowego rysunku...3 Ustawienia Siatki i Skoku...4 Tworzenie rysunku płaskiego...5 Tworzenie modeli 3D...6 Zmiana Układu Współrzędnych...7 Tworzenie rysunku płaskiego...8

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN

POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA KATEDRA MECHANIKI I PODSTAW KONSTRUKCJI MASZYN Ćwiczenie nr 2 Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Numeryczne metody analizy konstrukcji Analiza statyczna obciążonej kratownicy

Bardziej szczegółowo

TWORZENIE SZEŚCIANU. Sześcian to trójwymiarowa bryła, w której każdy z sześciu boków jest kwadratem. Sześcian

TWORZENIE SZEŚCIANU. Sześcian to trójwymiarowa bryła, w której każdy z sześciu boków jest kwadratem. Sześcian TWORZENIE SZEŚCIANU Sześcian to trójwymiarowa bryła, w której każdy z sześciu boków jest kwadratem. Sześcian ZADANIE Twoim zadaniem jest zaprojektowanie a następnie wydrukowanie (za pomocą drukarki 3D)

Bardziej szczegółowo

Płaszczyzny, pochylenia, kreator otworów

Płaszczyzny, pochylenia, kreator otworów Płaszczyzny, pochylenia, kreator otworów Zagadnienia. Płaszczyzny, Pochylenia, Wyciągnięcie z pochyleniem, Kreator otworów Wykonajmy model jak na rys. 1. Wykonanie Rysunek 1. Model pokrywki Prostopadłościan

Bardziej szczegółowo

INSTYTUT INFORMATYKI STOSOWANEJ MODELOWANIE CZĘŚCI Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU SOLID EDGE

INSTYTUT INFORMATYKI STOSOWANEJ MODELOWANIE CZĘŚCI Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU SOLID EDGE INSTYTUT INFORMATYKI STOSOWANEJ MODELOWANIE CZĘŚCI Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU SOLID EDGE Łódź 2012 1 Program Solid Edge ST (Synchronous Technology) umożliwia projektowanie urządzeń technicznych w środowisku

Bardziej szczegółowo

Bryła obrotowa (osiowo symetryczna), parametryzacja

Bryła obrotowa (osiowo symetryczna), parametryzacja Bryła obrotowa (osiowo symetryczna), parametryzacja Zagadnienia. Tworzenie bryły obrotowej (dodawanie i odejmowanie brył). Tworzenie rowków. Tworzenie otworów i kołków powielonych za pomocą szyku kołowego.

Bardziej szczegółowo

Katedra Zarządzania i Inżynierii Produkcji 2013r. Materiały pomocnicze do zajęć laboratoryjnych

Katedra Zarządzania i Inżynierii Produkcji 2013r. Materiały pomocnicze do zajęć laboratoryjnych Materiały pomocnicze do zajęć laboratoryjnych 1 Używane w trakcie ćwiczeń moduły programu Autodesk Inventor 2008 Tworzenie złożenia Tworzenie dokumentacji płaskiej Tworzenie części Obserwacja modelu/manipulacja

Bardziej szczegółowo

NA PODSTAWIE PROGRAMU ROBOT STRUCTURAL ANALYSIS PROFESSIONAL Autor: mgr inż. Bartosz Kawecki

NA PODSTAWIE PROGRAMU ROBOT STRUCTURAL ANALYSIS PROFESSIONAL Autor: mgr inż. Bartosz Kawecki NA PODSTAWIE PROGRAMU ROBOT STRUCTURAL ANALYSIS PROFESSIONAL 2016 Autor: mgr inż. Bartosz Kawecki Konstrukcję należy wykonać z przestrzennych elementów prętowych Wybór ikony pręt z paska narzędzi po prawej

Bardziej szczegółowo

Pokrywka. Rysunek 1. Projekt - wynik końcowy. Rysunek 2. Pierwsza linia łamana szkicu

Pokrywka. Rysunek 1. Projekt - wynik końcowy. Rysunek 2. Pierwsza linia łamana szkicu Pokrywka Rysunek 1. Projekt - wynik końcowy Projekt rozpoczynamy od narysowania zamkniętego szkicu. 1. Narysujemy i zwymiarujmy linię łamaną jako część szkicu (nie zamknięty), rys. 2. Uwaga: a) Dodajmy

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 3. I. Wymiarowanie

Ćwiczenie 3. I. Wymiarowanie Ćwiczenie 3 I. Wymiarowanie AutoCAD oferuje duże możliwości wymiarowania rysunków, poniżej zostaną przedstawione podstawowe sposoby wymiarowania rysunku za pomocą różnych narzędzi. 1. WYMIAROWANIE LINIOWE

Bardziej szczegółowo

9. Wymiarowanie. 9.1 Wstęp. 9.2 Opis funkcje wymiarowania. Auto CAD 14 9-1

9. Wymiarowanie. 9.1 Wstęp. 9.2 Opis funkcje wymiarowania. Auto CAD 14 9-1 Auto CAD 14 9-1 9. Wymiarowanie. 9.1 Wstęp Wymiarowanie elementów jest ważnym etapem tworzenia rysunku. Dzięki wymiarom wielkość elementów znajdujących się na rysunku zostaje jednoznacznie określona. 9.2

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA nr 2 DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

INSTRUKCJA nr 2 DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH INSTRUKCJA nr 2 DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Modelowanie konstrukcji blaszanych w systemie NX 6.0 Celem instrukcji jest zapoznanie studentów z funkcjami modułu Sheet Metal programu NX 6.0, z wykorzystaniem

Bardziej szczegółowo

PROJEKTOWANIE Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU Solid Edge

PROJEKTOWANIE Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU Solid Edge OPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE PROJEKTOWANIE Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU Solid Edge Część I Part 50 O 40 R 12 O 6 22 44 50 140 R 10 O 30 2 20 R 5,5 Opracowanie: dr inż. Jacek Nowakowski ŁÓDŹ 2003 1 Program Solid

Bardziej szczegółowo

Tworzenie dokumentacji 2D

Tworzenie dokumentacji 2D Tworzenie dokumentacji 2D Tworzenie dokumentacji technicznej 2D dotyczy określonej części (detalu), uprzednio wykonanej w przestrzeni trójwymiarowej. Tworzenie rysunku 2D rozpoczynamy wybierając z menu

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych KWW 3 Core & Cavity Design Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Robotyki i Mechatroniki dr inż. Zbigniew Śliwa Cel ćwiczenia Wykonanie powierzchniowych

Bardziej szczegółowo

Następnie zdefiniujemy utworzony szkic jako blok, wybieramy zatem jak poniżej

Następnie zdefiniujemy utworzony szkic jako blok, wybieramy zatem jak poniżej Zadanie 1 Wykorzystanie opcji Blok, Podziel oraz Zmierz Funkcja Blok umożliwia zdefiniowanie dowolnego złożonego elementu rysunkowego jako nowy blok a następnie wykorzystanie go wielokrotnie w tworzonym

Bardziej szczegółowo

[W pisz tytuł dokumentu] Składanie zespołu maszynowego Ćwiczenie 1

[W pisz tytuł dokumentu] Składanie zespołu maszynowego Ćwiczenie 1 [Wpisz tytuł dokumentu] Składanie zespołu maszynowego Ćwiczenie 1 Celem ćwiczenia stanowi wykonanie prostego profilu cienkościennego przedstawionego na rys. 1.1 Rys 1.1 Utworzenie nowego pliku: Z menu

Bardziej szczegółowo

AutoCAD 1. Otwieranie aplikacji AutoCAD 2011. AutoCAD 1

AutoCAD 1. Otwieranie aplikacji AutoCAD 2011. AutoCAD 1 AutoCAD 1 Omówienie interfejsu programu AutoCAD (menu rozwijalne, paski przycisków, linia poleceń, linia informacyjna, obszar roboczy); rysowanie linii i okręgu; rysowanie precyzyjne z wykorzystaniem trybów

Bardziej szczegółowo

Politechnika Poznańska KONSTRUKCJA FORM WTRYSKOWYCH

Politechnika Poznańska KONSTRUKCJA FORM WTRYSKOWYCH Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej Projekt KONSTRUKCJA FORM WTRYSKOWYCH z wykorzystaniem programu ZW3D 2015 1. Definicja powierzchni podziału 1 Opracował: Dr inż. Krzysztof MROZEK

Bardziej szczegółowo

Kolektor. Zagadnienia. Wyciągnięcia po profilach, Lustro, Szyk. Wykonajmy model kolektora jak na rys. 1.

Kolektor. Zagadnienia. Wyciągnięcia po profilach, Lustro, Szyk. Wykonajmy model kolektora jak na rys. 1. Kolektor Zagadnienia. Wyciągnięcia po profilach, Lustro, Szyk Wykonajmy model kolektora jak na rys. 1. Rysunek 1 Składa się on z grubszej rury, o zmiennym przekroju, leżącej w płaszczyźnie symetrii kolektora

Bardziej szczegółowo

4.3 WITRAś. 1. UŜywając polecenia Linia (_Line) narysować odcinek, podając jako punkt początkowy współrzędną 90,-300 i punkt końcowy 90,55.

4.3 WITRAś. 1. UŜywając polecenia Linia (_Line) narysować odcinek, podając jako punkt początkowy współrzędną 90,-300 i punkt końcowy 90,55. 4.3 WITRAś 1. UŜywając polecenia Linia (_Line) narysować odcinek, podając jako punkt początkowy współrzędną 90,-300 i punkt końcowy 90,55. 2. Narysować głowicę słupa, rozpoczynając od narysowania górnego

Bardziej szczegółowo

Modelowanie obiektowe - Ćw. 1.

Modelowanie obiektowe - Ćw. 1. 1 Modelowanie obiektowe - Ćw. 1. Treść zajęć: Zapoznanie z podstawowymi funkcjami programu Enterprise Architect (tworzenie nowego projektu, korzystanie z podstawowych narzędzi programu itp.). Enterprise

Bardziej szczegółowo

Rys. 1. Rozpoczynamy rysunek pojedynczej części

Rys. 1. Rozpoczynamy rysunek pojedynczej części Inventor cw1 Otwieramy nowy rysunek typu Inventor Part (ipt) pojedyncza część. Wykonujemy to następującym algorytmem, rys. 1: 1. Na wstędze Rozpocznij klikamy nowy 2. W oknie dialogowym Nowy plik klikamy

Bardziej szczegółowo

1. Wprowadzenie. 1.1 Uruchamianie AutoCAD-a 14. 1.2 Ustawienia wprowadzające. Auto CAD 14 1-1. Aby uruchomić AutoCada 14 kliknij ikonę

1. Wprowadzenie. 1.1 Uruchamianie AutoCAD-a 14. 1.2 Ustawienia wprowadzające. Auto CAD 14 1-1. Aby uruchomić AutoCada 14 kliknij ikonę Auto CAD 14 1-1 1. Wprowadzenie. 1.1 Uruchamianie AutoCAD-a 14 Aby uruchomić AutoCada 14 kliknij ikonę AutoCAD-a 14 można uruchomić również z menu Start Start Programy Autodesk Mechanical 3 AutoCAD R14

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 8 - Modyfikacje części, tworzenie brył złożonych

Ćwiczenie nr 8 - Modyfikacje części, tworzenie brył złożonych Ćwiczenie nr 8 - Modyfikacje części, tworzenie brył złożonych Wprowadzenie Utworzone elementy bryłowe należy traktować jako wstępnie wykonane elementy, które dopiero po dalszej obróbce będą gotowymi częściami

Bardziej szczegółowo

Temat: Modelowanie 3D rdzenia wirnika silnika skokowego

Temat: Modelowanie 3D rdzenia wirnika silnika skokowego Techniki CAD w pracy inŝyniera Aplikacja programu Autodesk Inventor 2010. Studium stacjonarne i niestacjonarne. Kierunek: Elektrotechnika Temat: Modelowanie 3D rdzenia wirnika silnika skokowego Opracował:

Bardziej szczegółowo

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Politechnika Białostocka Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Temat ćwiczenia: Próba skręcania pręta o przekroju okrągłym Numer ćwiczenia: 4 Laboratorium z

Bardziej szczegółowo

Rys Rys. 3.2 Szkicując profil przedstawiony naa rys. 3.2 należy zwrócić uwagę na lokalizację początku układu współrzędnych,

Rys Rys. 3.2 Szkicując profil przedstawiony naa rys. 3.2 należy zwrócić uwagę na lokalizację początku układu współrzędnych, Ćwiczenie 3 16 Cel ćwiczenia stanowi wykonanie modelu części maszynowej typu podpora przedstawionego na rys. 3.1 Rysowanie profilu: Rys. 3.1 Otworzyć nowy szkic na planiee płaszczyzny przedniej, Narysować

Bardziej szczegółowo

SYSTEMY CAM. Podstawy modelowana w systemie NX cz. II ĆWICZENIE 2. Michał Gdula Karol Żurawski Piotr Żurek. Autorzy:

SYSTEMY CAM. Podstawy modelowana w systemie NX cz. II ĆWICZENIE 2. Michał Gdula Karol Żurawski Piotr Żurek. Autorzy: SYSTEMY CAM ĆWICZENIE 2 Podstawy modelowana w systemie NX cz. II Autorzy: Michał Gdula Karol Żurawski Piotr Żurek 2 1. Polecenia wykorzystywane w ćwiczeniu 1.1. Wyciągnięcie proste Extrude Jednym ze sposobów

Bardziej szczegółowo

Własności materiału E=200e9 Pa v=0.3. Preprocessing. 1. Moduł Part moduł ten słuŝy do stworzenia części. Part Create

Własności materiału E=200e9 Pa v=0.3. Preprocessing. 1. Moduł Part moduł ten słuŝy do stworzenia części. Part Create Ćwiczenie 1. Kratownica płaska jednoosiowy stan napręŝeń Cel ćwiczenia: Wyznaczenie stanu napręŝeń w elementach kratownicy płaskiej pod wpływem obciąŝenia siłą skupioną. Własności materiału E=200e9 Pa

Bardziej szczegółowo

IRONCAD. TriBall IRONCAD Narzędzie pozycjonujące

IRONCAD. TriBall IRONCAD Narzędzie pozycjonujące IRONCAD IRONCAD 2016 TriBall o Narzędzie pozycjonujące Spis treści 1. Narzędzie TriBall... 2 2. Aktywacja narzędzia TriBall... 2 3. Specyfika narzędzia TriBall... 4 3.1 Kula centralna... 4 3.2 Kule wewnętrzne...

Bardziej szczegółowo

Temat: Komputerowa symulacja procesu wytłaczania w programie ANSYS LS-DYNA

Temat: Komputerowa symulacja procesu wytłaczania w programie ANSYS LS-DYNA Opracował: mgr inż. Paweł K. Temat: Komputerowa symulacja procesu wytłaczania w programie ANSYS LS-DYNA 1. Uruchamianie programu Po uruchomieniu ANSYS Product Launcher należy wybrać z pola License ANSYS

Bardziej szczegółowo

Papyrus. Papyrus. Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska

Papyrus. Papyrus. Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Katedra Cybernetyki i Robotyki Politechnika Wrocławska Kurs: Zaawansowane metody programowania Copyright c 2014 Bogdan Kreczmer Niniejszy dokument zawiera materiały do wykładu dotyczącego programowania

Bardziej szczegółowo

Przeciąganie po profilach, Dodanie/baza przez wyciągnięcie po ścieŝce

Przeciąganie po profilach, Dodanie/baza przez wyciągnięcie po ścieŝce Przeciąganie po profilach, Dodanie/baza przez wyciągnięcie po ścieŝce Zagadnienia. Tworzenie brył przez Przeciąganie po profilach i Dodanie/baza przez wyciągnięcie po ścieŝce. Geometria odniesienia, Płaszczyzna.

Bardziej szczegółowo

Modelowanie i obliczenia statyczne kratownicy w AxisVM Krok po kroku

Modelowanie i obliczenia statyczne kratownicy w AxisVM Krok po kroku Modelowanie i obliczenia statyczne kratownicy w AxisVM Krok po kroku Nowe zadanie Oś Z jest domyślną osią działania grawitacji. W ustawieniach programu można przypisać dowolny kierunek działania grawitacji.

Bardziej szczegółowo

Gwint gubiony na wale

Gwint gubiony na wale Gwint gubiony na wale Zagadnienia. Wyciągnięcie przez wyciągnięcie po ścieżce. Helisa i Spirala. Linia śrubowa (helisa) to krzywa trójwymiarowa zakreślona przez punkt poruszający się ze stałą prędkością

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 9 - Tworzenie brył

Ćwiczenie nr 9 - Tworzenie brył Ćwiczenie nr 9 - Tworzenie brył Wprowadzenie Bryła jest podstawowym obiektem wykorzystywanym w czasie projektowania 3D. Etap tworzenia bryły (jednej lub kilku) jest pierwszym etapem tworzenia nowej części.

Bardziej szczegółowo

Tworzenie zespołu. Ustalenie aktualnego projektu. Laboratorium Technik Komputerowych I, Inventor, ćw. 4

Tworzenie zespołu. Ustalenie aktualnego projektu. Laboratorium Technik Komputerowych I, Inventor, ćw. 4 Tworzenie zespołu Wstawianie komponentów i tworzenie wiązań między nimi. Ustalenie aktualnego projektu Projekt, w Inventorze, to plik tekstowy z rozszerzeniem.ipj, definiujący foldery zawierające pliki

Bardziej szczegółowo