SUITA. mgr Dominika Micał Akademia Muzyczna w Krakowie

Transkrypt

1 SUITA mgr Dominika Micał Akademia Muzyczna w Krakowie

2 playlista w serwisie Spotify: 20/playlist/13WzQoD3pb5juJfzZc0rSV

3 MUZYKA TANECZNA już w starożytności odrębne gatunki, w których łączyły się taniec i muzyka: taniec obecny w dytyrambach na cześć Dionizosa gymnopedie tańce-ćwiczenia peany taniec i śpiew na cześć Apolla pyrrhicheje tańce wojenne z kopiami średniowiecze Ars Antiqua (XI XIII) estampie, estampida pieśń taneczna Ars Nova (XIV) rondeau gatunek o proweniencji tanecznej

4 MUZYKA TANECZNA okres burgundzki (I poł. XV w.) rozkwit kultury na dworze w Dijon schyłek rycerskiej kultury średniowiecza pomiędzy Flandrią i Francją tańce łączone w pary I metrum dwudzielne, tempo wolne II metrum trójdzielne, tempo szybkie notowanie kroków anonim z okresu księstwa burgundzkiego, La Spagna

5 MUZYKA TANECZNA renesans utrwalenie niektórych par tańców ballo balletto pavana gagliarda passamezzo saltarello allemande courante (allemanda corrente) traktaty o tańcu (np. Thoinot Arbeau Orchesographie, 1589) Lluis de Milan, Pavana Gagliarda Anonim / Pierre Phalèse, Passamezzo Saltarello

6 taniec użytkowy do tańczenia taniec stylizowany do słuchania

7 fr. suite następstwo gatunek muzyki instrumentalnej głównie Francja, także Niemcy, Włochy szczytowy rozwój Francois Couperin, Jean- Philippe Rameau, Johann Sebastian Bach

8 XVII w. swobodny układ różnych tańców, często poprzedzony preludium suita lutniowa: Charles Mouton, Denis Gaultier suita klawesynowa: Jacques Champion de Chambonnières, Louis Couperin, Jean-Henri d'anglebert pod koniec wieku ustabilizowanie czteroczęściowego rdzenia Louis Couperin, Prelude z Suity F-dur Louis Couperin, Branle de Basque z Suity F-dur

9 ogniwo początkowe (preludium, fantazja, uwertura, sinfonia, toccata) ALLEMANDE niemiecki tempo umiarkowane dwudzielne COURANTE (wł. corrente) francuski tempo szybkie trójdzielne SARABANDA hiszpański tempo wolne trójdzielne intermezzi (taneczne lub nietaneczne) GIGUE angielski tempo bardzo szybkie trójdzielne ogniwo końcowe (chaconne, passacaglia, fuga, temat z wariacjami, finale)

10 intermezzi taneczne np. anglaise, entrée, bourrée, gawot, rigaudon, hornpipe, menuet, passepied, loure, polonaise nietaneczne np. aria (często przed sarabandą), rondo, burleska, capriccio, scherzo Georg Philipp Telemann, Polonaise z Suity g-moll na smyczki i bc Johann Sebastian Bach, Air z Suity orkiestrowej D-dur

11 I połowa XVIII wieku rozluźnienie budowy suity

12 François Couperin ( ) Le Grand Wielki jeden z tzw. klawesynistów francuskich ordre porządek, następstwo utwory wieloczęściowe, połączone ogólniej rozumianą tanecznością i tym samym pomysłem pozamuzycznym Ordre 2ème de clavecin in D major: Allemande La laborieuse; Premiere courante; Seconde courante; Sarabande La prude; L'Antonine; Gavote; Menuet; Canaries (avec double); Passe-pied; Rigaudon; La Charoloise; La Diane; Fanfare pour la suite de la Diane; La Terpsicore; La Florentine; La Garnier; La Babet; Les idées heureuses; La Mimi; La diligente; La flateuse; La voluptueuse; Les papillons (1713) François Couperin, Les papillons z Ordre 2ème de clavecin in D major

13 Johann Sebastian Bach( ) suita = partita 19 suit klawesynowych: 6 Suit francuskich najprostsze 6 Suit angielskich bardziej zaawansowane 6 Partit, Partita h moll (Uwertura francuska) szczyt 3 partity na skrzypce solo suity lutniowe suity na wiolonczelę solo 4 suity orkiestrowe (C-dur, h-moll, D-dur, D-dur) nazywane także Uwerturami (od I części uwertury francuskiej) J. S. Bach, Ouverture z II Suity orkiestrowej h-moll

14 Georg Friedrich Händel ( ) 3 7 części suity i partity klawesynowe Water Music muzyka plenerowa, więc zwiększona obsada instrumentów dętych wykonana z okazji przejazdu króla Jerzego I po Tamizie, ale być może poskładana z różnych utworów 3 suity: F-dur, D-dur, G-dur Music for the Royal Fireworks muzyka plenerowa, w pierwotnej wersji tylko na instrumenty dęte i bębny, potem wersja ze smyczkami napisana z okazji pokoju w Akwizgranie G. F. Handel, La paix z Music for the Royal Fireworks

15 PO BAROKU KLASYCYZM części taneczne w innych gatunkach (np. menuet jako III część cyklu sonatowego) ROMANTYZM suita jako swobodny utwór wieloczęściowy, często programowy (np. suita Szeherezada Nikołaja Rimskiego-Korsakowa) suita jako utwór wieloczęściowy złożony z fragmentów muzyki do oper lub baletów (np. suita z Dziadka do orzechów Piotra Czajkowskiego czy suita z Carmen Georgesa Bizeta) XX WIEK suita jako swobodny utwór wieloczęściowy suita jako utwór stylizowany na dawny (np. Gustava Holsta St. Paul s Suite) Gustav Holst, Finale. The Dargason z St. Paul s Suite