Fizyka I, (mechanika), ćwiczenia, seria 1
|
|
- Grażyna Janowska
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Fizyka I, (mechanika), ćwiczenia, seria 1 Układ współrzędnych na płaszczyźnie Zadanie 1 Odcinek o stałej długości porusza się tak, że jego punkty końcowe A i B ślizgają się po osiach, odpowiednio x i y, prostokątnego układu współrzędnych. Jaki tor zakreśla punkt M dzielący odcinek AB w stosunku a:b? Jaki kształt ma tor dla a=b? Wektory, współrzędne, operacje na wektorach Wielkości występujące w przyrodzie możemy podzielić na: skalarne, to jest takie wielkości, które potrafimy opisać przy pomocy jednej liczby (skalara), np. masa, czy temperatura. wektorowe, czyli wielkości, które charakteryzujemy podając ich wartość oraz kierunek (np. prędkość, pęd, siła). Pojęcie wektora wywodzi się z przemieszczenia. Opisując przemieszczenie jakiegoś obiektu, nie wystarczy podać wielkość tego przemieszczenia (np. 100 m) lecz również jego kierunek np. obiekt przemieścił się o 100 m w kierunku północno-zachodnim. Przemieszczenie obiektu z punktu A do punktu B można wyrazić symbolicznie przy pomocy strzałki, której początek umieszczony jest w punkcie A, zaś grot w punkcie B. Kierunek wskazywany przez strzałkę określa kierunek przemieszczenia się obiektu, zaś długość strzałki wyraża wielkość przesunięcia. Wielkości, które zachowują się jak opisane powyżej przemieszczenie, nazywamy wektorami. Graficznie wektory przedstawiane są za pomocą strzałki, pisząc je natomiast możemy użyć pogrubionej czcionki, np. a lub też rysować strzałkę nad litera symbolizującą wielkość wektorową, np: następujący sposób: a, a lub. Równość wektorów. Często interesuje nas tylko długość wektora, którą oznacza się w Jeśli wektory mają tę samą długość, kierunek i zwrot, ilustrują to samo przemieszczenie. Równoległe przesunięcie wektorów nie zmienia zawartej w nich informacji. Pojęcie wektora i drogi Chociaż pojęcie wektora wywodzi się z opisu przemieszczenia obiektu, droga przebyta przez obiekt oraz jego przemieszczenie mogą być zupełnie inne. Ciało poruszając się z punkt A do
2 punktu B może poruszać się po różnych drogach. Różne drogi mogą odpowiadać takiemu samemu przemieszeniu. Mnożenie wektorów przez skalar. W wyniku mnożenia wektora przez liczbę λ powstaje wektor o tym samym kierunku i λ razy większej długości:. Zwrot wektora zależy od znaku skalara. Dodawanie wektorów Wektorów nie można dodawać w sposób algebraiczny. Na rysunku poniżej zaprezentowano przemieszczenie obiektu z punktu A do punktu B (wyrażone przez wektor ) oraz dalsze przemieszczenie tego obiektu z punktu B do punktu C (opisane wektorem. Wypadkowym przemieszczeniem jest przesunięcie się obiektu z punktu A do C. Możemy zauważyć, że: A B C Zadanie 2. Metodą trójkąta oraz metodą równoległoboku dodaj do siebie wektory zaprezentowane na poniższych rysunkach.
3 Odejmowanie wektorów Odejmowanie wektorów można zdefiniować wprowadzając pojecie wektora przeciwnego. Wektor przeciwny do wektora przeciwny zwrocie. to wektor o tym samym kierunku i długości, ale o W tym miejscu proponuję po raz pierwszy pokazać, jak wygląda różnica dwóch wektorów o tej samej długości, ale nieco obróconych, by zacząć oswajać studentów z myślą, że jest ona prostopadła do odjemnej (i odjemnika) dla różnicy (kąta) dążącej do zera. Zadanie 3. Metodą trójkąta oraz metodą równoległoboku odejmij od siebie wektory z zadania 2. Proszę zwrócić uwagę na przemienność dodawanie i nieprzemienność odejmowania. Wektor jednostkowy Przy opisie wektora wygodnie jest wprowadzić pojęcie wektora jednostkowego (wersora), to jest wektora o określonym kierunku i długości równej 1. Na rysunku obok zaprezentowano wektor o długości równej 1 i kierunku równoległym do wektora r. Układ współrzędnych kartezjańskich. Wektory najczęściej wiążemy z pewnymi układami współrzędnych. Poniżej pokazano wektor w kartezjańskim układzie współrzędnych, utworzonym przez dwie prostopadłe do siebie osie. W fizyce stosuje się również inne układu współrzędnych (np. biegunowe, walcowe, sferyczne). Zastosowanie odpowiedniego układu współrzędnych może uprościć opis rozpatrywanego zagadnienia.
4 Płaski układ współrzędnych kartezjańskich tworzą dwie prostopadłe osie. Współrzędne wektora A można obliczyć zgodnie ze wzorem: Z kolei mając współrzędne wektora, można określić jego długość i kierunek (rozumiany tutaj jako kąt pomiędzy wektorem a osią X): Rozkład wektora na wektory składowe W danym układzie współrzędnych wektor można rozłożyć na składowe, czyli rzuty wektora na osie układu współrzędnych, co bardzo często upraszcza dalsze rozwiązywanie danego problemu. Operacje na składowych wektora można bowiem wykonywać jak na skalarach. Na rysunku poniżej przedstawiono dwuwymiarowy układ kartezjański, w którym wprowadzono dwa wersory i równoległe do osi układu oraz rozłożono wektor na dwie składowe: oraz. Zapis wektora w płaskim układzie współrzędnych kartezjańskich jest następujący: lub Mając wektory wyrażone za pomocą współrzędnych, dodawanie ich można zrealizować w następująco: Jeśli: i to:
5 lub Zgodnie z twierdzeniem Pitagorasa w płaskim układzie współrzędnych kartezjańskich długość wektora wyraża się przez: Proszę zwrócić uwagę na niezbyt fortunne zdefiniowanie składowych w podręczniku Resnick. Holliday. U nas zawsze współrzędne wektora to liczby, a składowe wektory. Zadanie 4. Na rysunku obok zaprezentowano dwa wektory. Rozłóż te wektory na składowe. Znajdź kąty, jakie tworzą z osią X. Wyznacz długość tych wektorów. Dodaj wektory do siebie metodą algebraiczną i graficzną. Zadanie 5. Z plaży wyrusza łódź wiosłowa pod katem φ=30 0 względem brzegu. Zaraz po odbiciu od brzegu łódź wpłynęła w gęstą mgłę i przestała być widoczna. Kiedy ponownie ukazała się obserwatorom, pomiary wykazały, iż znajduje się w odległości d = 4km od miejsca wypłynięcia, po czym kontynuowała rejs zgodnie z obranym kursem. Policz w jakiej odległości od brzegu znajdowała się łódka, kiedy wypłynęła z mgły oraz jak daleko znajdowała się w kierunku X od miejsca wypłynięcia. Oznaczenie osi wskazuje jej kierunek dodatni. Zadanie 6. Łódź z poprzedniego zadania, po przebyciu odległości 4 km, zmieniła kurs na φ=60 0 względem brzegu (osi X). Kursem tym płynęła przez kolejne 2 km, po czym zatrzymała się. Oblicz w jakiej odległości od miejsca rozpoczęcia rejsu zatrzymała się łódź. Iloczyn skalarny wektorów W ogólności, iloczyn dwóch wektor można zdefiniować w dowolny sposób. Natomiast posługujemy się taką a nie inną postacią iloczynów, ponieważ pewne wielkości w fizyce zachowują się tak, iż podlegają tego typu operacjom. Iloczyn skalarny wektorów oznaczamy jako zdefiniowany w sposób następujący: i jest
6 gdzie: to kąt pomiędzy wektorami. Jeśli znamy współrzędne wektora w płaskim układzie kartezjańskim: i iloczyn skalarny możemy obliczyć w następujący: Iloczyn skalarny jest przemienny: = Jeśli zapiszemy iloczyn skalarny w następującej postaci: to możemy zauważyć, iż jest długością rzutu wektora na wektor. Jeśli wektory są równoległe, iloczyn skalarny osiąga maksymalną wartość, Jeśli wektory są prostopadłe, iloczyn skalarny jest równy 0: W płaskim układzie kartezjańskim iloczyn skalarny wynosi : Zadanie 7. Dane są dwa wektory: dwoma poznanymi przez ciebie sposobami.. Oblicz iloczyn skarlany wektorów Trójwymiarowy układ współrzędnych kartezjańskich W przestrzeni trójwymiarowej przyjęto konwencję stosowania różnych układów współrzędnych, między innymi kartezjańskiego. Wektory są w nim wyrażone za pomocą trzech liczb, określających stosunek długości rzutów wektora na odpowiednie osie do długości wersorów osi, czyli współrzędnych wektora: x y z, B bx by bz A a a a Analogicznie, suma i czy tez iloczyn skalarny Prędkość ciała w ruchu jednowymiarowym Dla opisu ruchu ciała musimy podać zbiór wielkości, które pozwalają na jednoznaczne określenie położenie tegoż ciała względem wybranego przez nas punktu środka układu odniesienia w dowolnej chwili czasu. Tym zbiorem wielkości jest wektor, który często podajemy we współrzędnych kartezjańskich:.
7 Rozpatrzmy na początku prosty przypadek ruch postępowy wzdłuż pewnej linii prostej. Do opisu takiego ruchu wystarczy nam tylko jedna współrzędna wektora. Niech tą współrzędną będzie. W takim prostym zagadnieniu układ współrzędnych redukuje się do jednej osi liczbowej. Załóżmy, że obiekt poruszał się ruchem jednostajnym: x( v0t x0, gdzie v 0 jest pewnym parametrem, a x 0 oznacza położenie ciała w chwili rozpoczęcia ruchu (w czasie t = t 0 = 0). Wielkość v 0 nazywana jest prędkością obiektu, czyli drogą jaką przebył on w jakimś czasie: W przypadku ruchu jednostajnego: prędkość ciała jest stała i równa współczynnikowi kierunkowemu funkcji liniowej obrazującej zależność między przebytą drogą a czasem. W ogólnym przypadku prędkość nie jest stała. Dokładnej jej określenie wymaga, by odcinki czasu były jak najmniejsze: Tak zdefiniowaną prędkość nazywamy chwilową. Jest to jest prędkość np. pokazywana w samochodzie przez prędkościomierz. x Prędkość określoną wzorem: v nazywamy prędkością średnią (możemy wywołać taką funkcję np. w prędkościomierzu rowerowym). W przypadku ruchu jednostajnego obie definicje są tożsame. Zadanie 8. Samochód przebywa połowę drogi z prędkością chwilową v 1 = 40 m/s i drugą połowę drogi z prędkością chwilową v 2 = 60 m/s. Wyznacz średnią prędkość na całej drodze. Zadanie 9. Odległość między punktami A i B wynosi x 0 = 80 km. Z punktu A w kierunku AB wyjeżdża motocyklista z prędkością v 1 = 50 km/h. Równocześnie z punktu B wyjeżdża w tym samym kierunku samochód z prędkością v 2 = 30 km/h. Kiedy i w jakiej odległości od punktu A motocyklista dogoni samochód? Przedstaw ruch pojazdów na wykresie. Zadanie 10. Rowerzysta jadący z prędkością v 1 = 15 km/h spotyka na swojej drodze pieszego. Po t 1 = 5 min. Od spotkania rowerzysta dojeżdża do biblioteki, w której przebywa t 2 = 1 h i 10 min., po czym z prędkością 15 km/h jedzie z powrotem i po t 3 = 30 min. dogania pieszego. Pieszy idzie cały czas ze stałą prędkością v 2. Określić tę prędkość i przedstawić ruch rowerzysty i pieszego graficznie.
8 Różniczkowanie funkcji W fizyce interesujące są procesy, w których jakaś wielkość się zmienia (najczęściej w funkcji czasu). Aby opisać ilościowo szybkość zmian, wygodnie jest wprowadzić pochodną funkcji. Proponuję zacząć od przykładów na wykresach różnych funkcji, np. f(=sin(a i pokazać, gdzie zmiany są szybkie, a gdzie powolne. lim x( t ) x( W matematyce obliczanie następującego wyrażenia : v( 0 nazywane jest różniczkowaniem funkcji x(, a wielkość v( nazywamy pochodną funkcji x( po zmiennej t. Prędkość jest wiec pochodną drogi po czasie. Często stosuje się inne oznaczenia: dx v( x'( x (. dt lim Wielkości dx x( t ) x( 0 oraz lim dt ( ) 0 nazywane są różniczkami, odpowiednio drogi i czasu. Jak wynika z definicji pochodnej, jest ona granicą ciągu ilorazów różnicowych x( t0 ) x( t0). Interpretacja geometryczna: wartość pochodnej jest współczynnikiem dx nachylenia stycznej do krzywej obrazującej funkcję x( w punkcie t 0 : ( t 0 ) tg. dt Jeżeli ruch odbywa się w przestrzeni trójwymiarowej, prędkość chwilowa jest wektorem trójwymiarowym, a każdą z jej współrzędnych obliczamy jako pochodną odpowiedniej współrzędnej przestrzennej położenia ciała po czasie: dx dy dz v() t vx vy vz. Prędkość chwilowa na ogół także jest funkcją czasu, a dt dt dt dv dv dv jej pochodna nazywana jest przyspieszeniem: a x y z (. dt dt dt Zadanie (rysunkowe) Naszkicuj (od ręki albo na komputerze) wykres funkcji sinus. Na tym samym wykresie (albo poniżej) spróbuj wyrysować wykres pochodnej tej funkcji znajdź najpierw punkty, gdzie pochodna jest zerowa, potem te, gdzie jest maksymalna i minimalna, itd. Zadanie 11. Ciało może poruszać się ruchem prostoliniowym, a jego położenie ciała względem początku układu współrzędnych opisuje następujący wzór: 1 2 x( at. 2
9 . Narysuj zależność drogi od czasu znajdź i narysuj prędkość i przyspieszenie ciała w funkcji czasu Zadanie 12. Wyznacz pochodne następujących funkcji: a) iloczyn u funkcji przez stałą: b) sumy funkcji: c) iloczynu funkcji f ( x) g( x) h( x) d) funkcji potęgowych;, oraz wiedząc, że pochodną iloczynu dwóch funkcji:, wyznacza się w następujący sposób: e) wyznacz pochodną ilorazu funkcji Wyznacz pochodną funkcji, f) Wyznacz pochodną funkcji: oraz wiedząc że, pochodna funkcji złożonej: wynosi:, zaś pochodne funkcji trygonometrycznych są następujące: g) Wyznacz pochodną funkcji: oraz Zadanie 13. Ze skrzyni pojazdu poruszającego się po ulicy z prędkością v = 36 km/h spadł klocek. Jak wysoko była podłoga skrzyni nad powierzchnią ulicy, jeśli w chwili uderzenia klocka w asfalt wartości jego prędkości pionowej i stycznej względem powierzchni jezdni były identyczne? Zadanie 14. Bomba wulkaniczna wyrzucona z krateru A o wysokości y A = 3,3 km, pod kątem α = 35 do poziomu, spadła na ziemie w punkcie B u podnóża wulkanu w odległości x B = 9,4 km. a) ile wynosiła wartość prędkości początkowej v 0 bomby? b) jak długo trwał lot bomby? c) jaką maksymalną wysokość względem podstawy wulkanu osiągnęła bomba w czasie lotu? Wyznacz odległość tego maksimum od wulkanu.
10 Zadanie 15. Wysokość rakiety nad powierzchnią Ziemi w trakcie jej pierwszych kilkudziesięciu sekund lotu opisuje wzór. Znajdź prędkość rakiety w 40- tej oraz 80-tej sekundzie lotu. Całki W fizyce wiele zjawisk opisują równania zawierające pochodne funkcji, np. równanie ruchu Newtona. Aby wyznaczyć te funkcje (w przypadku równania Newtona prędkość i położenie od czasu) trzeba umieć znajdować funkcję, której pochodna jest znana. Taka funkcja nazywa się funkcją pierwotną. Na początek ćwiczenia graficzne : załóżmy, że znamy prędkość w funkcji czasu, chcemy zaś wyznaczyć przebytą drogę w funkcji czasu. Dzielimy interesujący nas odcinek czasu od t 0 do t na k równych odcinków, każdy o długości. Położenie ciała w czasie t można policzyć ze wzoru: s( s( t0 ) v( t0) v( t1) v( t2)... v( tk 1) v( tk ) gdzie s(t 0 ) oznacza początkowe położenie ciała w chwili t 0. Innymi słowy: k 0 ) v( ) i0 s( s( t t k. Obliczenia są tym bardziej dokładne, im podział jest drobniejszy : s s( t lim ) t 0 k k1 v( ti ) s( t ) ( 0 0 i0 t t0 v( dt Drogę możemy więc obliczyć jako całkę z prędkości po czasie. Interpretacja geometryczna całki oznaczonej, to pole powierzchni pod krzywą prędkości zawarte miedzy rzędnymi od t 0 do t. Podstawiając tak obliczoną drogę do wzoru na pochodną: ds( lim s( t s( v( dt 0 stwierdzamy, że całkowanie jest operacją odwrotna do różniczkowania. df( Funkcja F ( f ( dt, taka, że f ( jest nazywana funkcja pierwotną dla f( lub dt całką nieoznaczoną. Z powyższego wynika, że całka oznaczona f ( dt F( t2 ) F( t1). Zadanie 16. Wyznacz wartości następujących całek: t2 t1
11 a) b) c) Zadanie 17. Prędkość ciała w ruchu prostoliniowym dana jest zależnością: gdzie a=2 m/s 2 (patrz rysunek poniżej) Oblicz drogę przebytą przez ciało od 0 do 11 s oraz od 3 do 11 sek. Zadanie 18. W chwili t = 0 s ciało zaczyna poruszać się ruchem jednostajnym z prędkością v 0 = 5 m/s. Po upływie 8 s ruch ciała zmienił się na jednostajnie przyspieszony z przyspieszeniem a = 15 m/s 2. Znaleźć prędkość i położenie ciała w 20-tej sekundzie ruchu. Zadanie 19. Piłce nadano na progu równi prędkość v 0, której wektor skierowany był pod katem do powierzchni równi. Nachylenie równi do poziomu wynosi. Wyznaczyć odległość, mierzoną wzdłuż równi, na jaką przemieści się piłka do momentu zderzenia z równią. Dla jakiego kąta przy zadanym kącie zasięg mierzony wzdłuż równi jest maksymalny?
12 Zadanie 20. Człowiek porusza się na drezynie za stałą prędkością v 0 = 9,1 m/s. Chce przerzucić piłkę przez obręcz umocowaną do pręta przy torach i będącą H = 4,9 m powyżej wysokości jego ręki w taki sposób, aby piłka poruszała się z prędkością poziomą w momencie przechodzenia przez obręcz. Rzuca piłkę z prędkością v = 10,8 m/s w stosunku do własnego układu odniesienia (drezyny). (a) Jaka powinna być składowa pionowa prędkości początkowej piłki? (b) Po jakim czasie piłka przejdzie przez obręcz? (c) W jakiej odległości od obręczy, liczonej poziomo, człowiek musi wykonać rzut? (d) Jaki jest kierunek prędkości początkowej piłki w układzie odniesienia człowieka? (e) Jaki jest kierunek prędkości początkowej piłki w układzie obserwatora stojącego przy torach? Zadanie 21. W centrum Warszawy obowiązuje ograniczenie prędkości do 50 km/h. Załóżmy, że kierowca jadący z maksymalną dozwoloną prędkością zauważa pieszego w odległości 40 m przed maską samochodu, po czym natychmiast naciska hamulec i od tego momentu samochód porusza się ruchem jednostajnie opóźnionym tak, iż zatrzymuje się tuż przed przechodniem. Inny kierowca uznał, że przekroczenie prędkości o 10 km/h nie jest poważnym wykroczeniem (to zaledwie 20% dopuszczalnej wartości) i znalazł się w takiej samej sytuacji, tzn. zauważył pieszego 40 m przed sobą i zaczął natychmiast hamować z takim samym przyspieszeniem. Wylicz, z jaką prędkością uderzy w pieszego drugie auto.
Fizyka I (Mechanika) 2013/14: Ćwiczenia, seria I
Fizyka I (Mechanika) 2013/14: Ćwiczenia, seria I Układ współrzędnych na płaszczyźnie. Zadanie 1. Odcinek o stałej długości porusza się tak, że jego punkty końcowe A i B ślizgają się po osiach odpowiednio
Bardziej szczegółowoWektory, układ współrzędnych
Wektory, układ współrzędnych Wielkości występujące w przyrodzie możemy podzielić na: Skalarne, to jest takie wielkości, które potrafimy opisać przy pomocy jednej liczby (skalara), np. masa, czy temperatura.
Bardziej szczegółowo3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas
3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas oddziaływanie między ciałami, ani też rola, jaką to
Bardziej szczegółowoFizyka I (mechanika), ćwiczenia, seria 1
Fizka I (mechanika), ćwiczenia, seria 1 Układ współrzędnch na płaszczźnie. Zadanie 1 Odcinek o stałej długości porusza się tak, że jego punkt końcowe A i B ślizgają się po osiach odpowiednio x i pewnego
Bardziej szczegółowoWstęp. Ruch po okręgu w kartezjańskim układzie współrzędnych
Wstęp Ruch po okręgu jest najprostszym przypadkiem płaskich ruchów krzywoliniowych. W ogólnym przypadku ruch po okręgu opisujemy równaniami: gdzie: dowolna funkcja czasu. Ruch odbywa się po okręgu o środku
Bardziej szczegółowoMechanika. Wykład 2. Paweł Staszel
Mechanika Wykład 2 Paweł Staszel 1 Przejście graniczne 0 2 Podstawowe twierdzenia o pochodnych: pochodna funkcji mnożonej przez skalar pochodna sumy funkcji pochodna funkcji złożonej pochodna iloczynu
Bardziej szczegółowoFunkcja liniowa - podsumowanie
Funkcja liniowa - podsumowanie 1. Funkcja - wprowadzenie Założenie wyjściowe: Rozpatrywana będzie funkcja opisana w dwuwymiarowym układzie współrzędnych X. Oś X nazywana jest osią odciętych (oś zmiennych
Bardziej szczegółowoKINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury
KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury Funkcje wektorowe Jeśli wektor a jest określony dla parametru t (t należy do przedziału t (, t k )
Bardziej szczegółowoMechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)
Kinematyka Mechanika ogólna Wykład nr 7 Elementy kinematyki Dział mechaniki zajmujący się matematycznym opisem układów mechanicznych oraz badaniem geometrycznych właściwości ich ruchu, bez wnikania w związek
Bardziej szczegółowoElementy rachunku różniczkowego i całkowego
Elementy rachunku różniczkowego i całkowego W paragrafie tym podane zostaną elementarne wiadomości na temat rachunku różniczkowego i całkowego oraz przykłady jego zastosowania w fizyce. Małymi literami
Bardziej szczegółowoCzęść I. MECHANIKA. Wykład KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO. Ruch jednowymiarowy Ruch na płaszczyźnie i w przestrzeni.
Część I. MECHANIKA Wykład.. KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO Ruch jednowymiarowy Ruch na płaszczyźnie i w przestrzeni 1 KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO KINEMATYKA zajmuje się opisem ruchu ciał bez rozpatrywania
Bardziej szczegółowoDr Kazimierz Sierański www. If.pwr.wroc.pl/~sieranski Konsultacje pok. 320 A-1: codziennie po ćwiczeniach
Dr Kazimierz Sierański kazimierz.sieranski@pwr.edu.pl www. If.pwr.wroc.pl/~sieranski Konsultacje pok. 320 A-1: codziennie po ćwiczeniach Forma zaliczenia kursu: egzamin końcowy Grupa kursów -warunkiem
Bardziej szczegółowoBlok 2: Zależność funkcyjna wielkości fizycznych. Rzuty
Blok : Zależność funkcyjna wielkości fizycznych. Rzuty ZESTAW ZADAŃ NA ZAJĘCIA ROZGRZEWKA 1. Przeanalizuj wykresy zaprezentowane na rysunkach. Załóż, żę w każdym przypadku ciało poruszało się zgodnie ze
Bardziej szczegółowoFizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku
w poprzednim odcinku 1 Wzorce sekunda Aktualnie niepewność pomiaru czasu to 1s na 70mln lat!!! 2 Modele w fizyce Uproszczenie problemów Tworzenie prostych modeli, pojęć i operowanie nimi 3 Opis ruchu Opis
Bardziej szczegółowoCo to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.
1 Wektory Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem. 1.1 Dodawanie wektorów graficzne i algebraiczne. Graficzne - metoda równoległoboku. Sprowadzamy wektory
Bardziej szczegółowoZadanie 2 Narysuj wykres zależności przemieszczenia (x) od czasu(t) dla ruchu pewnego ciała. m Ruch opisany jest wzorem x( t)
KINEMATYKA Zadanie 1 Na spotkanie naprzeciw siebie wyszło dwóch kolegów, jeden szedł z prędkością 2m/s, drugi biegł z prędkością 4m/s po prostej drodze. Spotkali się po 10s. W jakiej maksymalnej odległości
Bardziej szczegółowoPowtórzenie wiadomości z klasy I. Temat: Ruchy prostoliniowe. Obliczenia
Powtórzenie wiadomości z klasy I Temat: Ruchy prostoliniowe. Obliczenia Ruch jest względny 1.Ruch i spoczynek są pojęciami względnymi. Można jednocześnie być w ruchu względem jednego ciała i w spoczynku
Bardziej szczegółowoFUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH
FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH PROPORCJONALNOŚĆ PROSTA Proporcjonalnością prostą nazywamy zależność między dwoma wielkościami zmiennymi x i y, określoną wzorem: y = a x Gdzie a jest
Bardziej szczegółowoPODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO
Transport, studia niestacjonarne I stopnia, semestr I Instytut L-5, Wydział Inżynierii Lądowej, Politechnika Krakowska Adam Wosatko Ewa Pabisek Skalar Definicja Skalar wielkość fizyczna (lub geometryczna)
Bardziej szczegółowoRachunek wektorowy - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski
Rachunek wektorowy - wprowadzenie dr inż. Romuald Kędzierski Graficzne przedstawianie wielkości wektorowych Długość wektora jest miarą jego wartości Linia prosta wyznaczająca kierunek działania wektora
Bardziej szczegółowoW naukach technicznych większość rozpatrywanych wielkości możemy zapisać w jednej z trzech postaci: skalara, wektora oraz tensora.
1. Podstawy matematyki 1.1. Geometria analityczna W naukach technicznych większość rozpatrywanych wielkości możemy zapisać w jednej z trzech postaci: skalara, wektora oraz tensora. Skalarem w fizyce nazywamy
Bardziej szczegółowoMECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko
MECHANIKA 2 Prowadzący: dr Krzysztof Polko PLAN WYKŁADÓW 1. Podstawy kinematyki 2. Ruch postępowy i obrotowy bryły 3. Ruch płaski bryły 4. Ruch złożony i ruch względny 5. Ruch kulisty i ruch ogólny bryły
Bardziej szczegółowoRuch jednowymiarowy. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński
Ruch jednowymiarowy Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński 017 Ruch jednowymiarowy Autorzy: Zbigniew Kąkol, Kamil Kutorasiński Dział Fizyki zajmujący się opisem ruchu ciał nazywamy kinematyką. Definicja
Bardziej szczegółowoRówna Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym
Mechanika ogólna Wykład nr 14 Elementy kinematyki i dynamiki 1 Kinematyka Dział mechaniki zajmujący się matematycznym opisem układów mechanicznych oraz badaniem geometrycznych właściwości ich ruchu, bez
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE PRZEDMIOT : FIZYKA ROZSZERZONA
WYMAGANIA EDUKACYJNE PRZEDMIOT : FIZYKA ROZSZERZONA ROK SZKOLNY: 2018/2019 KLASY: 2mT OPRACOWAŁ: JOANNA NALEPA OCENA CELUJĄCY OCENA BARDZO DOBRY - w pełnym zakresie - w pełnym opanował zakresie opanował
Bardziej szczegółowoMateriały pomocnicze 5 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej
Materiały pomocnicze 5 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej 1. Wielkości dynamiczne w ruchu postępowym. a. Masa ciała jest: - wielkością skalarną, której wielkość jest niezmienna
Bardziej szczegółowoPrzykładowe zdania testowe I semestr,
Przykładowe zdania testowe I semestr, 2015-2016 Rozstrzygnij, które z podanych poniżej zdań są prawdziwe, a które nie. Podstawy matematyczno-fizyczne. Działania na wektorach. Zagadnienia kluczowe: Układ
Bardziej szczegółowoFizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku
w poprzednim odcinku 1 Opis ruchu Opis ruchu Tor, równanie toru Zależność od czasu wielkości wektorowych: położenie przemieszczenie prędkość przyśpieszenie UWAGA! Ważne żeby zaznaczać w jakim układzie
Bardziej szczegółowoWektor położenia. Zajęcia uzupełniające. Mgr Kamila Rudź, Podstawy Fizyki. http://kepler.am.gdynia.pl/~karudz
Kartezjański układ współrzędnych: Wersory osi: e x x i e y y j e z z k r - wektor o współrzędnych [ x 0, y 0, z 0 ] Wektor położenia: r t =[ x t, y t,z t ] każda współrzędna zmienia się w czasie. r t =
Bardziej szczegółowoRuch jednostajnie zmienny prostoliniowy
Ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy Przyspieszenie w ruchu jednostajnie zmiennym prostoliniowym Jest to taki ruch, w którym wektor przyspieszenia jest stały, co do wartości (niezerowej), kierunku i
Bardziej szczegółowoWykład 2. Kinematyka. Podstawowe wielkości opisujące ruch. W tekście tym przedstawię podstawowe pojecia niezbędne do opiosu ruchu:
Wykład 2. Kinematyka. Aby prześledzić tok tego wykładu MUSISZ rozumieć pojęcie wektora, jego składowych w układzie kartezjańskim oraz w trakcie wykładu zrozumieć intuicyjnie pojęcie pochodnej funkcji jednej
Bardziej szczegółowoR o z d z i a ł 2 KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO
R o z d z i a ł KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO Kinematyka zajmuje się opisem ruchu ciał bez uwzględniania ich masy i bez rozpatrywania przyczyn, które ten ruch spowodowały. Przez punkt materialny rozumiemy
Bardziej szczegółowo1 WEKTORY, KINEMATYKA
Włodzimierz Wolczyński 1 WEKTORY, KINEMATYKA Wektory, działania: Mamy bazę wektorów o różnych jednostkach długości a=3 b=2 c=4 d=4 e=2 f=3 W wyniku mnożenia wektora przez liczbę otrzymujemy wektor o zwrocie:
Bardziej szczegółowoWydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska. Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni
Wydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni Tabele wzorów matematycznych i fizycznych oraz obszerniejsze listy zadań do kursu są dostępne
Bardziej szczegółowoKINEMATYKA czyli opis ruchu. Marian Talar
KINEMATYKA czyli opis ruchu 1 października 2006 2 Kinematyka czyli opis ruchu 1 Podstawowe pojęcia Kinematyka jest działem fizyki, który zajmuje się tylko opisem ruchu ciał. W ruchu postępowym ciało zastępuje
Bardziej szczegółowoK. Rochowicz, M. Sadowska, G. Karwasz i inni, Toruński poręcznik do fizyki Gimnazjum I klasa Całość: http://dydaktyka.fizyka.umk.
3.2 Ruch prostoliniowy jednostajny Kiedy obserwujemy ruch samochodu po drodze między dwoma tunelami, albo ruch bąbelka powietrza ku górze w szklance wody mineralnej, jest to ruch po linii prostej. W przypadku
Bardziej szczegółowoRuch prostoliniowy. zmienny. dr inż. Romuald Kędzierski
Ruch prostoliniowy zmienny dr inż. Romuald Kędzierski Przypomnienie Szybkość średnia Wielkość skalarna definiowana, jako iloraz przebytej drogi i czasu, w którym ta droga została przebyta. Uwaga: Szybkość
Bardziej szczegółowolim Np. lim jest wyrażeniem typu /, a
Wykład 3 Pochodna funkcji złożonej, pochodne wyższych rzędów, reguła de l Hospitala, różniczka funkcji i jej zastosowanie, pochodna jako prędkość zmian 3. Pochodna funkcji złożonej. Jeżeli funkcja złożona
Bardziej szczegółowoBlok 6: Pęd. Zasada zachowania pędu. Praca. Moc.
Blok 6: Pęd. Zasada zachowania pędu. Praca. Moc. ZESTAW ZADAŃ NA ZAJĘCIA ROZGRZEWKA 1. Przypuśćmy, że wszyscy ludzie na świecie zgromadzili się w jednym miejscu na Ziemi i na daną komendę jednocześnie
Bardziej szczegółowoMECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko
MECHANIKA 2 Wykład Nr 3 KINEMATYKA Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ Prowadzący: dr Krzysztof Polko Pojęcie Ruchu Płaskiego Rys.1 Ruchem płaskim ciała sztywnego nazywamy taki ruch, w którym wszystkie
Bardziej szczegółowoMECHANIKA 2. Praca, moc, energia. Wykład Nr 11. Prowadzący: dr Krzysztof Polko
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia Prowadzący: dr Krzysztof Polko PRACA MECHANICZNA SIŁY STAŁEJ Pracą siły stałej na prostoliniowym przemieszczeniu w kierunku działania siły nazywamy iloczyn
Bardziej szczegółowoĆwiczenie: "Kinematyka"
Ćwiczenie: "Kinematyka" Opracowane w ramach projektu: "Wirtualne Laboratoria Fizyczne nowoczesną metodą nauczania realizowanego przez Warszawską Wyższą Szkołę Informatyki. Zakres ćwiczenia: 1. Ruch punktu
Bardziej szczegółowoElementy dynamiki klasycznej - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski
Elementy dynamiki klasycznej - wprowadzenie dr inż. Romuald Kędzierski Po czym można rozpoznać, że na ciało działają siły? Możliwe skutki działania sił: Po skutkach działania sił. - zmiana kierunku ruchu
Bardziej szczegółowoTreści dopełniające Uczeń potrafi:
P Lp. Temat lekcji Treści podstawowe 1 Elementy działań na wektorach podać przykłady wielkości fizycznych skalarnych i wektorowych, wymienić cechy wektora, dodać wektory, odjąć wektor od wektora, pomnożyć
Bardziej szczegółowo3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.
1 WYKŁAD 3 3. FUNKCJA LINIOWA FUNKCJĄ LINIOWĄ nazywamy funkcję typu : dla, gdzie ; ół,. Załóżmy na początek, że wyraz wolny. Wtedy mamy do czynienia z funkcją typu :.. Wykresem tej funkcji jest prosta
Bardziej szczegółowoZakład Dydaktyki Fizyki UMK
Toruński poręcznik do fizyki I. Mechanika Materiały dydaktyczne Krysztof Rochowicz Zadania przykładowe Dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK Toruń, czerwiec 2012 1. Samochód jadący z prędkością
Bardziej szczegółowoMECHANIKA II. Praca i energia punktu materialnego
MECHANIKA II. Praca i energia punktu materialnego Daniel Lewandowski Politechnika Wrocławska, Wydział Mechaniczny, Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej http://kmim.wm.pwr.edu.pl/lewandowski/ daniel.lewandowski@pwr.edu.pl
Bardziej szczegółowoZasady dynamiki Newtona
Zasady dynamiki Newtona Każde ciało trwa w stanie spoczynku lub porusza się ruchem prostoliniowym i jednostajnym, jeśli siły przyłożone nie zmuszają ciała do zmiany tego stanu Jeżeli na ciało nie działa
Bardziej szczegółowoZasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd
Zasady dynamiki Newtona Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd Zasady dynamiki Newtona I Każde ciało trwa w stanie spoczynku lub porusza się ruchem prostoliniowym i jednostajnym, jeśli siły przyłożone
Bardziej szczegółowoKinematyka: opis ruchu
Kinematyka: opis ruchu Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład III: Pojęcia podstawowe punkt materialny, układ odniesienia, układ współrzędnych tor, prędkość, przyspieszenie Ruch jednostajny Pojęcia podstawowe
Bardziej szczegółowoPrawa fizyki wyrażają związki między różnymi wielkościami fizycznymi.
Prawa fizyki i wielkości fizyczne Fizyka (z stgr. φύσις physis "natura") nauka o przyrodzie w najszerszym znaczeniu tego słowa. Prawa fizyki wyrażają związki między różnymi wielkościami fizycznymi. Prawa
Bardziej szczegółowoRuch. Kinematyka zajmuje się opisem ruchu różnych ciał bez wnikania w przyczyny, które ruch ciał spowodował.
Kinematyka Ruch Kinematyka zajmuje się opisem ruchu różnych ciał bez wnikania w przyczyny, które ruch ciał spowodował. Ruch rozumiany jest jako zmiana położenia jednych ciał względem innych, które nazywamy
Bardziej szczegółowoDynamika ruchu postępowego, ruchu punktu materialnego po okręgu i ruchu obrotowego bryły sztywnej
Dynamika ruchu postępowego, ruchu punktu materialnego po okręgu i ruchu obrotowego bryły sztywnej Dynamika ruchu postępowego 1. Balon opada ze stałą prędkością. Jaką masę balastu należy wyrzucić, aby balon
Bardziej szczegółowoPotencjalne pole elektrostatyczne. Przypomnienie
Potencjalne pole elektrostatyczne Wszystkie rysunki i animacje zaczerpnięto ze strony http://webmitedu/802t/www/802teal3d/visualizations/electrostatics/indexhtm Tekst jest wolnym tłumaczeniem pliku guide03pdf
Bardziej szczegółowoKinematyka: opis ruchu
Kinematyka: opis ruchu Pojęcia podstawowe Punkt materialny Ciało, którego rozmiary można w danym zagadnieniu zaniedbać. Zazwyczaj przyjmujemy, że punkt materialny powinien być dostatecznie mały. Nie jest
Bardziej szczegółowoPlan wynikowy. z fizyki dla klasy pierwszej liceum profilowanego
Plan wynikowy z fizyki dla klasy pierwszej liceum profilowanego Kurs podstawowy z elementami kursu rozszerzonego koniecznymi do podjęcia studiów technicznych i przyrodniczych do programu DKOS-5002-38/04
Bardziej szczegółowoRozdział 5. Twierdzenia całkowe. 5.1 Twierdzenie o potencjale. Będziemy rozpatrywać całki krzywoliniowe liczone wzdłuż krzywej C w przestrzeni
Rozdział 5 Twierdzenia całkowe 5.1 Twierdzenie o potencjale Będziemy rozpatrywać całki krzywoliniowe liczone wzdłuż krzywej w przestrzeni trójwymiarowej, I) = A d r, 5.1) gdzie A = A r) jest funkcją polem)
Bardziej szczegółowoMechanika teoretyczna
Przedmiot Mechanika teoretyczna Wykład nr 1 Wprowadzenie i podstawowe pojęcia. Rachunek wektorowy. Wypadkowa układu sił. Mechanika: ogólna, techniczna, teoretyczna. Dział fizyki zajmujący się badaniem
Bardziej szczegółowoZadanie. Oczywiście masa sklejonych ciał jest sumą poszczególnych mas. Zasada zachowania pędu: pozwala obliczyć prędkość po zderzeniu
Zderzenie centralne idealnie niesprężyste (ciała zlepiają się i po zderzeniu poruszają się razem). Jedno z ciał przed zderzeniem jest w spoczynku. Oczywiście masa sklejonych ciał jest sumą poszczególnych
Bardziej szczegółowoFUNKCJA LINIOWA - WYKRES
FUNKCJA LINIOWA - WYKRES Wzór funkcji liniowej (Postać kierunkowa) Funkcja liniowa jest podstawowym typem funkcji. Jest to funkcja o wzorze: y = ax + b a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości
Bardziej szczegółowoDefinicje i przykłady
Rozdział 1 Definicje i przykłady 1.1 Definicja równania różniczkowego 1.1 DEFINICJA. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie F (t, x, ẋ, ẍ,..., x (n) ) = 0. (1.1) W równaniu tym t jest
Bardziej szczegółowoGEOMETRIA ANALITYCZNA. Poziom podstawowy
GEOMETRIA ANALITYCZNA Poziom podstawowy Zadanie (4 pkt.) Dana jest prosta k opisana równaniem ogólnym x + y 6. a) napisz równanie prostej k w postaci kierunkowej. b) podaj współczynnik kierunkowy prostej
Bardziej szczegółowoi = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]
Ćwiczenia nr TEMATYKA: Układy współrzędnych: kartezjański, walcowy (cylindryczny), sferyczny (geograficzny), Przekształcenia: izometryczne, nieizometryczne. DEFINICJE: Wektor wodzący: wektorem r, ρ wodzącym
Bardziej szczegółowoCzytanie wykresów to ważna umiejętność, jeden wykres zawiera więcej informacji, niż strona tekstu. Dlatego musisz umieć to robić.
Analiza i czytanie wykresów Czytanie wykresów to ważna umiejętność, jeden wykres zawiera więcej informacji, niż strona tekstu. Dlatego musisz umieć to robić. Aby dobrze odczytać wykres zaczynamy od opisu
Bardziej szczegółowoGeometria w R 3. Iloczyn skalarny wektorów
Geometria w R 3 Andrzej Musielak Str 1 Geometria w R 3 Działania na wektorach Wektory w R 3 możemy w naturalny sposób dodawać i odejmować, np.: [2, 3, 1] + [ 1, 2, 1] = [1, 5, 2] [2, 3, 1] [ 1, 2, 1] =
Bardziej szczegółowoW efekcie złożenia tych dwóch ruchów ciało porusza się ruchem złożonym po torze, który w tym przypadku jest łukiem paraboli.
1. Pocisk wystrzelony poziomo leciał t k = 10 *s+, spadł w odległości S = 600 *m+. Oblicz prędkośd początkową pocisku V0 =?, i z jakiej wysokości został wystrzelony, jak daleko zaleciałby ten pocisk, gdyby
Bardziej szczegółowo09P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM PODSTAWOWY (dynamika ruchu prostoliniowego)
Włodzimierz Wolczyński 09P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII POZIOM PODSTAWOWY (dynamika ruchu prostoliniowego) Rozwiązanie zadań należy zapisać w wyznaczonych miejscach pod treścią
Bardziej szczegółowoDr inż. Janusz Dębiński Mechanika ogólna Wykład 2 Podstawowe wiadomości z matematyki Kalisz
Dr inż. Janusz Dębiński Mechanika ogólna Wykład 2 Podstawowe wiadomości z matematyki Kalisz Dr inż. Janusz Dębiński 1 2.1. Przestrzeń i płaszczyzna Podstawowe definicje Punkt - najmniejszy bezwymiarowy
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA I. 5. Energia, praca, moc. http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
Wykład FIZYKA I 5. Energia, praca, moc Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/fizyka1.html ENERGIA, PRACA, MOC Siła to wielkość
Bardziej szczegółowoUkłady współrzędnych
Układy współrzędnych Układ współrzędnych matematycznie - funkcja przypisująca każdemu punktowi danej przestrzeni skończony ciąg (krotkę) liczb rzeczywistych zwanych współrzędnymi punktu. Układ współrzędnych
Bardziej szczegółowoZ przedstawionych poniżej stwierdzeń dotyczących wartości pędów wybierz poprawne. Otocz kółkiem jedną z odpowiedzi (A, B, C, D lub E).
Zadanie 1. (0 3) Podczas gry w badmintona zawodniczka uderzyła lotkę na wysokości 2 m, nadając jej poziomą prędkość o wartości 5. Lotka upadła w pewnej odległości od zawodniczki. Jest to odległość o jedną
Bardziej szczegółowoRachunek całkowy - całka oznaczona
SPIS TREŚCI. 2. CAŁKA OZNACZONA: a. Związek między całką oznaczoną a nieoznaczoną. b. Definicja całki oznaczonej. c. Własności całek oznaczonych. d. Zastosowanie całek oznaczonych. e. Zamiana zmiennej
Bardziej szczegółowoElementy geometrii analitycznej w R 3
Rozdział 12 Elementy geometrii analitycznej w R 3 Elementy trójwymiarowej przestrzeni rzeczywistej R 3 = {(x,y,z) : x,y,z R} możemy interpretować co najmniej na trzy sposoby, tzn. jako: zbiór punktów (x,
Bardziej szczegółowo3. Zadanie nr 21 z rozdziału 7. książki HRW
Lista 3. do kursu Fizyka; rok. ak. 2012/13 sem. letni W. Inż. Środ.; kierunek Inż. Środowiska Tabele wzorów matematycznych (http://www.if.pwr.wroc.pl/~wsalejda/mat-wzory.pdf) i fizycznych (http://www.if.pwr.wroc.pl/~wsalejda/wzf1.pdf;
Bardziej szczegółowoDYNAMIKA SIŁA I JEJ CECHY
DYNAMIKA SIŁA I JEJ CECHY Wielkość wektorowa to wielkość fizyczna mająca cztery cechy: wartość liczbowa punkt przyłożenia (jest początkiem wektora, zaznaczamy na rysunku np. kropką) kierunek (to linia
Bardziej szczegółowoSIŁA JAKO PRZYCZYNA ZMIAN RUCHU MODUŁ I: WSTĘP TEORETYCZNY
SIŁA JAKO PRZYCZYNA ZMIAN RUCHU MODUŁ I: WSTĘP TEORETYCZNY Opracowanie: Agnieszka Janusz-Szczytyńska www.fraktaledu.mamfirme.pl TREŚCI MODUŁU: 1. Dodawanie sił o tych samych kierunkach 2. Dodawanie sił
Bardziej szczegółowoFUNKCJA LINIOWA - WYKRES. y = ax + b. a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe
FUNKCJA LINIOWA - WYKRES Wzór funkcji liniowej (postać kierunkowa) Funkcja liniowa to funkcja o wzorze: y = ax + b a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe Szczególnie ważny w postaci
Bardziej szczegółowoPODSTAWY FIZYKI - WYKŁAD 1 WSTEP KINEMATYKA - OPIS RUCHU DYNAMIKA - OPIS ODDZIAŁYWAŃ. Piotr Nieżurawski.
PODSTAWY FIZYKI - WYKŁAD 1 WSTEP KINEMATYKA - OPIS RUCHU DYNAMIKA - OPIS ODDZIAŁYWAŃ Piotr Nieżurawski pniez@fuw.edu.pl Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski http://www.fuw.edu.pl/~pniez/bioinformatyka/
Bardziej szczegółowoZasady dynamiki Newtona. dr inż. Romuald Kędzierski
Zasady dynamiki Newtona dr inż. Romuald Kędzierski Czy do utrzymania ciała w ruchu jednostajnym prostoliniowym potrzebna jest siła? Arystoteles 384-322 p.n.e. Do utrzymania ciała w ruchu jednostajnym prostoliniowym
Bardziej szczegółowoSPRAWDZIAN Nr 1 (wersja A)
SPRAWDZIAN Nr 1 (wersja A) 1. Parasol leżący na fotelu jadącego samochodu względem tego samochodu Ojest w ruchu spoczywa względem szosy, po której jedzie samochód x (m)n Qjest w ruchu spoczywa 4^> 2. Chłopiec
Bardziej szczegółowoMatematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja)
Matematyka II Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 208/209 wykład 3 (27 maja) Całki niewłaściwe przedział nieograniczony Rozpatrujemy funkcje ciągłe określone na zbiorach < a, ),
Bardziej szczegółowoDział I FUNKCJE I ICH WŁASNOŚCI
MATEMATYKA ZAKRES PODSTAWOWY Rok szkolny 01/013 Klasa: II Nauczyciel: Mirosław Kołomyjski Dział I FUNKCJE I ICH WŁASNOŚCI Lp. Zagadnienie Osiągnięcia ucznia. 1. Podstawowe własności funkcji.. Podaje określenie
Bardziej szczegółowoMECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko
MECHANIKA 2 Wykład Nr 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO Prowadzący: dr Krzysztof Polko WSTĘP z r C C(x C,y C,z C ) r C -r B B(x B,y B,z B ) r C -r A r B r B -r A A(x A,y A,z A ) Ciało sztywne
Bardziej szczegółowoElementy logiki (4 godz.)
Elementy logiki (4 godz.) Spójniki zdaniotwórcze, prawa de Morgana. Wyrażenie implikacji za pomocą alternatywy i negacji, zaprzeczenie implikacji. Prawo kontrapozycji. Podstawowe prawa rachunku zdań. Uczestnik
Bardziej szczegółowoPlan wynikowy z wymaganiami edukacyjnymi przedmiotu fizyka w zakresie rozszerzonym dla I klasy liceum ogólnokształcącego i technikum
Plan wynikowy z mi edukacyjnymi przedmiotu fizyka w zakresie rozszerzonym dla I klasy liceum ogólnokształcącego i technikum Temat (rozumiany jako lekcja) Wymagania konieczne (ocena dopuszczająca) Dział
Bardziej szczegółowoPodstawy działań na wektorach - dodawanie
Podstawy działań na wektorach - dodawanie Metody dodawania wektorów można podzielić na graficzne i analityczne (rachunkowe). 1. Graficzne (rysunkowe) dodawanie dwóch wektorów. Założenia: dane są dwa wektory
Bardziej szczegółowoMETODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ
METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ Wykład 3 Elementy analizy pól skalarnych, wektorowych i tensorowych Prof. Antoni Kozioł, Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej 1 Analiza
Bardziej szczegółowoGeometria. Rozwiązania niektórych zadań z listy 2
Geometria. Rozwiązania niektórych zadań z listy 2 Inne rozwiązanie zadania 2. (Wyznaczyć równanie stycznej do elipsy x 2 a 2 + y2 b 2 = 1 w dowolnym jej punkcie (x 0, y 0 ). ) Przypuśćmy, że krzywa na
Bardziej szczegółowoZajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria
Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć
Bardziej szczegółowoRÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 4
RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 4 Obszar określoności równania Jeżeli występująca w równaniu y' f ( x, y) funkcja f jest ciągła, to równanie posiada rozwiązanie. Jeżeli f jest nieokreślona w punkcie (x 0,
Bardziej szczegółowoĆwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.
Ćwiczenie M- Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Cel ćwiczenia: pomiar przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła fizycznego.. Przyrządy: wahadło rewersyjne, elektroniczny
Bardziej szczegółowoZADANIA Z KINEMATYKI
ZADANIA Z KINEMATYKI 1. Określ na poszczególnych przykładach czy względem określonego układu odniesienia ciało jest w ruchu, czy w spoczynku: a) kubek stojący na stole względem stołu b) kubek stojący na
Bardziej szczegółowoMatematyka licea ogólnokształcące, technika
Matematyka licea ogólnokształcące, technika Opracowano m.in. na podstawie podręcznika MATEMATYKA w otaczającym nas świecie zakres podstawowy i rozszerzony Funkcja liniowa Funkcję f: R R określoną wzorem
Bardziej szczegółowoEgzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności
Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności I. Pojęcie funkcji definicja różne sposoby opisu funkcji określenie dziedziny, zbioru wartości, miejsc zerowych. Należy
Bardziej szczegółowoMECHANIKA 2 Wykład 7 Dynamiczne równania ruchu
MECHANIKA 2 Wykład 7 Dynamiczne równania ruchu Prowadzący: dr Krzysztof Polko Dynamiczne równania ruchu Druga zasada dynamiki zapisana w postaci: Jest dynamicznym wektorowym równaniem ruchu. Dynamiczne
Bardziej szczegółowo2) R stosuje w obliczeniach wzór na logarytm potęgi oraz wzór na zamianę podstawy logarytmu.
ZAKRES ROZSZERZONY 1. Liczby rzeczywiste. Uczeń: 1) przedstawia liczby rzeczywiste w różnych postaciach (np. ułamka zwykłego, ułamka dziesiętnego okresowego, z użyciem symboli pierwiastków, potęg); 2)
Bardziej szczegółowoZależność prędkości od czasu
prędkość {km/h} KINEMATYKA ruch jednostajny i przyspieszony 1. Na trasie z Olesna do Poznania kursuje autobus pospieszny i osobowy. Autobus zwykły wyjechał o 8 00 i jechał ze średnią prędkością 40 km/h.
Bardziej szczegółowoRuch jednostajny prostoliniowy
Ruch jednostajny prostoliniowy Ruch jednostajny prostoliniowy to taki ruch, którego torem jest linia prosta, a ciało w jednakowych odcinkach czasu przebywa jednakową drogę. W ruchu jednostajnym prostoliniowym
Bardziej szczegółowoZESTAW POWTÓRKOWY (1) KINEMATYKA POWTÓRKI PRZED EGZAMINEM ZADANIA WYKONUJ SAMODZIELNIE!
Imię i nazwisko: Kl. Termin oddania: Liczba uzyskanych punktów: /50 Ocena: ZESTAW POWTÓRKOWY (1) KINEMATYKA POWTÓRKI PRZED EGZAMINEM ZADANIA WYKONUJ SAMODZIELNIE! 1. /(0-2) Przelicz jednostki szybkości:
Bardziej szczegółowoTadeusz Lesiak. Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii
Mechanika klasyczna Tadeusz Lesiak Wykład nr 4 Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii Energia i praca T. Lesiak Mechanika klasyczna 2 Praca Praca (W) wykonana przez stałą
Bardziej szczegółowo