Kobiety. Parlamencie Europejskim. Szczebel polityczny. Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

Transkrypt

1 Kobiety w Parlamencie Europejskim Szczebel polityczny Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r. Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu

2 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Jeżeli w poniższym opracowaniu nie podano inaczej: kobiety mężczyźni Źródła danych uu Parlament Europejski i jego organy: stan na dzień r. uu Zdjęcia: Parlament Europejski Inicjatywa Działu Równości i Różnorodności DG ds. Personelu Parlament Europejski, budynek Président 37B avenue J.F Kennedy, L-1855 Luxembourg Tel.: egaliteetdiversite@ep.europa.eu Intranet: lang/fr/content/administrative_life/personnel Ograniczenie odpowiedzialności: opinie wyrażone w niniejszym opracowaniu niekoniecznie odzwierciedlają oficjalne stanowisko Parlamentu Europejskiego PL DG ITEC, EDIT Directorate Designed by CLIENTS AND PROJECTS OFFICE, Intranet Services Unit Printed by Printing Unit 2 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

3 SZCZEBEL POLITYCZNY SPIS TREŚCI 4 Przedmowa Roberty Angelilli, wiceprzewodniczącej Parlamentu Europejskiego 5 Posłowie 6 Reprezentacja kobiet w PE i w poszczególnych parlamentach państw członkowskich 7 Prezydium 8 Grupa Wysokiego Szczebla ds. Równości Płci i Różnorodności 9 Grupy polityczne 10 Komisje parlamentarne 11 Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia 12 Delegacje parlamentarne 13 Dyrektywy UE w sprawie równouprawnienia płci Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 3

4 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Przedmowa Roberty Angelilli, wiceprzewodniczącej Parlamentu Europejskiego W ubiegłym roku Unia Europejska osiągnęła znaczące rezultaty w zakresie parytetu. To istotny postęp zmierzający do rozbicia szklanego sufitu, który nadal utrudnia utalentowanym kobietom dostęp do najwyższych stanowisk w głównych przedsiębiorstwach europejskich. Postęp, do którego z pewnością przyczynił się Parlament Europejski, zdecydowanie popierając wniosek ustawodawczy Komisji Europejskiej mający na celu poprawę równowagi między mężczyznami i kobietami w radach administracyjnych przedsiębiorstw europejskich. To istotny wniosek umożliwiający kompetentnym i wykwalifikowanym kobietom zajmowanie stanowisk, które dziś jeszcze są dla nich trudno dostępne, oraz przyczyniający się do zmniejszenia utrzymującej się i niedopuszczalnej nierównowagi między mężczyznami a kobietami w radach administracyjnych przedsiębiorstw w całej Unii Europejskiej. Parlament Europejski zdecydowanie poparł też cel zakładający mianowanie kobiety do sześcioosobowego zarządu EBC, w którym od 2011 r. zasiadają wyłącznie mężczyźni. Dlatego mogę wyrazić tylko radość z mianowania Sabiny Lautenschläger. Potrzeba jeszcze wielu wysiłków, by osiągnąć równowagę między mężczyznami a kobietami w instytucjach europejskich i w instytucjach państw członkowskich. Do usunięcia pozostają liczne bariery, oparte na tradycyjnych stereotypach i ogólnych okolicznościach towarzyszących zatrudnieniu kobiet, jak kwestia pogodzenia życia rodzinnego z życiem zawodowym, przerwy w aktywności zawodowej i brak struktur opieki na dziećmi, by wymienić tylko kilka z nich. Ponadto należy przypomnieć, że kryzys gospodarczy silniej uderzył w kobiety, które są szczególnie narażone na ubóstwo, zagrażające 25% z nich. Kobiety stają się często ofiarami dyskryminacji kulturowej, która sprawia, że kwalifikacje nie są brane pod uwagę. Kobiety kończą szkoły z lepszymi ocenami niż mężczyźni i stanowią 60% absolwentów, jednak nadal doświadczają dyskryminacji, zarówno pod względem dostępu do wysokich stanowisk, jak i pod względem warunków płacowych. Zróżnicowanie wynagrodzenia ze względu na płeć, tzn. średnia różnica między wynagrodzeniem kobiet i mężczyzn na godzinę pracy w UE wynosi wciąż około 16,2%. Oznacza to, że kobiety w Europie pracują 59 dni bez wynagrodzenia. Jak podkreślił Parlament, zdecydowane zaangażowanie wszystkich partii politycznych na szczeblu europejskim, krajowym i regionalnym jest konieczne, by przyjąć środki wspierające pełny udział kobiet w życiu politycznym i w wyborach. Należy przy tym zadbać o wprowadzenie rzeczywistego parytetu w udziale w wewnętrznych procesach decyzyjnych partii, w nominacjach kandydatów na stanowiska wybieralne, a także na listach wyborczych. Dane dotyczące kobiet w Parlamencie Europejskim mówią same za siebie: kobiety stanowią prawie 36% posłów do PE; na 14 wiceprzewodniczących mamy 3 kobiety; na 5 kwestorów 2 to kobiety; 2 kobiety przewodniczące lub współprzewodniczące grupy (mężczyzn jest odpowiednio 9); na łącznie 22 przewodniczących komisji mamy 8 kobiet przewodniczących. Instytucje europejskie muszą być przykładem w dziedzinie parytetu i równości. Osiągnięcie proporcji 50% mężczyzn i 50% kobiet na najwyższych stanowiskach Parlamentu Europejskiego stanowiłoby piękny sukces. Następna kadencja będzie doskonałą okazją do osiągnięcia tego celu. 4 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

5 SZCZEBEL POLITYCZNY Posłowie Pod koniec 7. kadencji odsetek kobiet, wynoszący 35,8%, jest wyższy niż w 2013 r. (35,1%). Zwiększona reprezentacja kobiet w Parlamencie Europejskim prowadzi do podwyższenia poziomu demokratycznej reprezentacji obywateli UE i pomaga Parlamentowi w lepszym uwzględnianiu perspektywy płci we wszystkich jego pracach, zarówno w odniesieniu do prawodawstwa i obszarów polityki dotyczących UE jako całości, jak i do własnych struktur i organów wewnętrznych, w tym Sekretariatu Generalnego. Oprócz tego, że nastąpił wzrost odsetka kobiet wybranych do PE, w 7. kadencji w porównaniu z 6. kadencją zaszły też pewne zmiany pod względem liczby kobiet na stanowiskach decyzyjnych. Liczba kobiet-wiceprzewodniczących spadła z 5 do 3 na ogółem 14 osób (w pierwszej połowie kadencji funkcję wiceprzewodniczących sprawowało 6 kobiet). W 6. kadencji komisjom lub podkomisjom parlamentarnym przewodniczyło 6 kobiet; w pierwszej połowie 7. kadencji funkcje takie sprawowało 10 kobiet (na ogółem 24 osoby), a obecnie jest ich 8 na 22 osoby. Liczba kobiet przewodniczących grupom politycznym spadła z trzech współprzewodniczących do jednej przewodniczącej i jednej współprzewodniczącej. Posłowie do Parlamentu Europejskiego w latach % 40% 30% 20% 16,6 % 17,7 % 19,3 % 25,9 % 30,3 % 30,2 % 31,1 % 35,1 % 35,8 % 10% 0% 1,3 % 3,5 % 3,5 % 4,9 % /01/2014 Posłowie do Parlamentu Europejskiego w 1979 r. Posłowie do Parlamentu Europejskiego w 2014 r. 83,4 % 64,2 % 35,8 % 16,6 % Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 5

6 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM 60 % 55 % 50 % Reprezentacja kobiet w PE i w poszczególnych parlamentach państw członkowskich 1 Odsetek kobiet w Parlamencie Europejskim Odsetek kobiet w parlamentach państw członkowskich 45 % 40 % 35 % 30 % 25 % 20 % 15 % 10 % 5 % 0 % Finlandia Słowenia Chorwacja Estonia Malta Dania Holandia Francja Szwecja Irlandia Portugalia Niemcy Hiszpania Bułgaria Słowacja Węgry Litwa Łotwa Rumunia Cypr Belgia Grecja Austria Zjednoczone Królestwo Włochy Polska Czechy Luksemburg Kobiety to ponad połowa ludności świata. Ich udział w procesie politycznym i wkład w ten proces jest nie tylko ważny, lecz wręcz niezbędny, i stanowi w istocie jedno z praw podstawowych. Odsetek kobiet w Parlamencie Europejskim po raz kolejny wzrósł po wyborach w 2009 r. W państwach członkowskich Unii Europejskiej odsetek kobiet wybranych do Parlamentu Europejskiego jest obecnie wyższy niż odsetek kobiet zasiadających w parlamentach państw członkowskich, z wyjątkiem Belgii, Austrii, Włoch, Polski, Czech i Luksemburga. Finlandię w Parlamencie Europejskim reprezentuje więcej kobiet niż mężczyzn. Chorwacja, Estonia, Malta i Słowenia osiągnęły idealny parytet. Odsetek kobiet w Parlamencie Europejskim wynoszący w 7. kadencji 35,8% stanowi niemal dwukrotność światowego średniego odsetka kobiet zasiadających w parlamentach krajowych, który wynosi obecnie 21,8%. 1 Dane dotyczące parlamentów państw członkowskich w oparciu o liczbę kobiet wybranych do izby niższej. Źródło: stan na dzień r. 6 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

7 SZCZEBEL POLITYCZNY Prezydium W skład Prezydium wchodzą: przewodniczący Parlamentu Europejskiego, 14 wiceprzewodniczących i 5 kwestorów o statusie obserwatorów; członkowie Prezydium wybierani są przez zgromadzenie na odnawialny okres 2,5 roku. Prezydium kieruje wewnętrznymi pracami Parlamentu, odpowiadając m.in. za preliminarz budżetowy i wszelkie kwestie administracyjne, kadrowe i organizacyjne. 3 wiceprzewodniczące ,4 % 78,6 % Anni PODIMATA (EL - S&D) Roberta ANGELILLI (IT - PPE) Isabelle DURANT (BE - Verts/ALE) 2 kwestorki % 60 % Astrid LULLING (LU - PPE) Lidia Joanna GERINGER DE OEDENBERG (PL - S&D) Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 7

8 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Grupa Wysokiego Szczebla ds. Równości Płci i Różnorodności Grupa Wysokiego Szczebla ds. Równości Płci i Różnorodności została powołana przez Prezydium w 2004 r. w reakcji na rezolucję Parlamentu z dnia 13 marca 2003 r. w sprawie uwzględniania wymiaru płci w PE, a jej zadaniem jest promowanie i urzeczywistnianie uwzględniania wymiaru płci w pracach, strukturach i organach Parlamentu. W listopadzie 2007 r., zgodnie z głównym celem polityki równouprawnienia i różnorodności, Prezydium zmieniło nazwę tej grupy roboczej na Grupa Wysokiego Szczebla ds. Równości Płci i Różnorodności. Ta grupa wysokiego szczebla jest organem horyzontalnym, ściśle współpracującym z innymi organami Parlamentu Europejskiego, w szczególności z Konferencją Przewodniczących Komisji, Konferencją Przewodniczących Delegacji oraz Komisją Praw Kobiet i Równouprawnienia. W 6. kadencji osiągnęła ona wiele istotnych celów, takich jak: utworzenie sieci posłów do PE i pracowników PE w komisjach i delegacjach międzyparlamentarnych mającej na celu uwzględnianie w pracach tych organów aspektu płci, przyjęcie wytycznych w sprawie stosowania języka neutralnego płciowo w dokumentach parlamentarnych i w kampaniach komunikacyjno-informacyjnych oraz wspieranie działań na rzecz sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci. Z kolei w kwestii zatrudniania i integracji osób niepełnosprawnych grupa podkreśliła konieczność wdrożenia koncepcji racjonalnego usprawnienia. Zwróciła również uwagę na znaczenie sprawnej komunikacji zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej dla zwiększenia świadomości, szczególnie poprzez zapewnienie pełnego dostępu do portalu internetowego. Mandat grupy w czasie 7. kadencji przewidywał w szczególności zapewnienie wdrożenia planu działania na rzecz wspierania równouprawnienia płci i różnorodności w Sekretariacie Generalnym ( ). Musi ona dbać o istnienie struktur administracyjnych niezbędnych do uwzględniania kwestii równouprawnienia płci w działaniach Parlamentu (procedurach i polityce). Stara się rów % 60 % Przewodnicząca Roberta ANGELILLI (IT - PPE) nież wspierać działania na rzecz większej równowagi pomiędzy życiem zawodowym a prywatnym oraz pragnie zachęcać do uwzględniania kwestii związanych ze zwalczaniem homofobii i transfobii. Promuje inicjatywy w zakresie komunikacji, szczególnie w drodze wymiany poglądów z grupą roboczą ad hoc działającą w ramach Prezydium. W skład grupy, której przewodniczy Roberta Angelilli, wiceprzewodnicząca odpowiedzialna za sprawy związane z równością płci i różnorodnością, wchodzą obecnie: uu Michael Cashman, przewodniczący Konferencji Przewodniczących Delegacji uu Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, kwestorka uu Mikael Gustafsson, przewodniczący Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia uu Oldřich Vlasák, wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego. W 2013 r. grupa spotkała się trzykrotnie, a jej prace poświęcone były równowadze płci na wszystkich szczeblach struktury organizacyjnej, a zwłaszcza na stanowiskach kierowniczych średniego szczebla; ponadto grupa skoncentrowała swoje rozważania na ustaleniu nowych kierunków działania z myślą o silniejszym zachęcaniu kobiet do kandydowania na stanowiska kierowników działu. Poruszono również w szerokim zakresie kwestię zatrudnienia i integracji osób niepełnosprawnych. Grupa zachęca do działań uwrażliwiających na takie sprawy jak równość mężczyzn i kobiet, integracja osób niepełnosprawnych, ze szczególnym uwzględnieniem tematyki LGBT. 8 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

9 SZCZEBEL POLITYCZNY W Parlamencie Europejskim posłowie zasiadają w grupach tworzonych na podstawie przekonań politycznych, a nie przynależności państwowej. Obecnie w Parlamencie Europejskim istnieje siedem grup politycznych, a na czele każdej z nich stoi przewodniczący (lub dwóch współprzewodniczących). Konfederacyjnej Grupie Zjednoczonej Grupy polityczne Lewicy Europejskiej/ Nordyckiej Zielonej Lewicy przewodniczy Gabriele Zimmer, zaś współprzewodniczącą Grupy Zielonych/ Wolnego Przymierza Europejskiego jest Rebecca Harms. Posłowie, którzy nie należą do żadnej grupy politycznej, dysponują własnym sekretariatem i należą do grupy posłów niezrzeszonych. Przewodniczący i współprzewodniczący grup politycznych ,8 % 22,2 % Rebecca HARMS (DE Verts/ALE) Gabriele ZIMMER (DE GUE/NGL) Odsetek kobiet i mężczyzn w grupach politycznych 100 % 90 % 80 % 70 % 60 % 50 % 40 % 30 % 20 % 10 % 0 % PPE S&D ADLE Verts/ALE ECR GUE/NGL EFD NI PPE S&D ADLE Verts/ALE ECR GUE/NGL EFD NI Grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy Grupa Zielonych/Wolne Przymierze Europejskie Grupa Europejskich Konserwatystów i Reformatorów Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej/ Nordycka Zielona Lewica Grupa Europa Wolności i Demokracji Posłowie niezrzeszeni Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 9

10 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Komisje parlamentarne 14 63,6 % 36,4 % 8 W Parlamencie Europejskim siódmej kadencji istnieje dwadzieścia komisji parlamentarnych i dwie podkomisje. Komisje przygotowują prace zgromadzenia plenarnego PE, opracowując sprawozdania w sprawie wniosków ustawodawczych i sprawozdania z własnej inicjatywy. Przewodniczący komisji czuwają nad zgodnością ich prac z ustaleniami podjętymi przez Konferencję Przewodniczących Komisji. Kobiety przewodniczą obecnie ośmiu z dwudziestu dwóch komisji. Konferencja Przewodniczących Komisji 8 kobiet-przewodniczących komisji Kobiety w komisjach parlamentarnych FEMM 85,7 % EMPL* 54,0 % LIBE 51,7 % ENVI 48,6 % CULT* 48,4 % Eva JOLY (FR - Verts/ALE) Rozwój (DEVE) Sharon BOWLES (UK - ADLE) Sprawy gospodarcze i monetarne (ECON) Pervenche BERÈS (FR - S&D) Zatrudnienie i sprawy socjalne (EMPL) PETI* IMCO DROI* 47,1 % 41,5 % 38,7 % ITRE* 35,0 % BUDG 34,9 % ECON* 30,0 % AGRI 29,5 % REGI* 28,6 % Amalia SARTORI (IT - PPE) Przemysł, badania naukowe i energia (ITRE) Danuta Maria HÜBNER (PL - PPE) Rozwój regionalny (REGI) Doris PACK (DE - PPE) Kultura i edukacja (CULT) JURI PECH AFET 28,0 % 28,0 % 27,9 % DEVE* 26,7 % CONT 25,8 % INTA 25,8 % TRAN 22,9 % Erminia MAZZONI (IT - PPE) Petycje (PETI) 10 Barbara LOCHBIHLER (DE - Verts/ALE) Podkomisja Praw Człowieka (DROI) SEDE AFCO 22,6 % 16,0 % * Komisja, którą przewodniczy kobieta Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

11 Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia SZCZEBEL POLITYCZNY Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia (FEMM) jest komisją parlamentarną, której zakres kompetencji obejmuje śledzenie spraw związanych z równością mężczyzn i kobiet oraz prawami kobiet, a także prace nad prawodawstwem dotyczącym tych spraw. Komisja ta utworzona została przez Parlament Europejski w 1979 r., w okresie, kiedy kwestia praw kobiet i równouprawnienia nabierała coraz większej wagi na scenie międzynarodowej i kiedy Organizacja Narodów Zjednoczonych przyjęła Konwencję w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet; początkowo funkcjonowała jako komisja ad hoc ds. praw kobiet i równości szans. W 1984 r. uzyskała status komisji stałej i od tej pory jest w PE głównym organem odpowiedzialnym za wspieranie równouprawnienia płci i praw kobiet. Uprawnienia komisji, której przewodniczy Mikael Gustafsson, obejmują następujące zagadnienia: definiowanie, wspieranie i ochrona praw kobiet w Unii oraz środków w tym zakresie; wspieranie praw kobiet w krajach trzecich, polityka równych szans, w tym równości między kobietami i mężczyznami w dostępie do rynku pracy i w sposobie traktowania w miejscu pracy; likwidacja wszelkich form dyskryminacji ze względu na płeć, realizacja i dalsze włączanie zasady równości szans we wszystkie dziedziny polityki; nadzorowanie oraz realizacja umów i konwencji międzynarodowych dotyczących praw kobiet oraz polityka informacyjna dotycząca kobiet. Program działalności komisji na okres styczeń kwiecień 2014 r. skupia się na dalszym wzmacnianiu równości płci i wspieraniu praw kobiet. Komisja zamierza przyjąć projekt sprawozdania ustawodawczego z inicjatywy własnej w sprawie zwalczania przemocy wobec kobiet, w którym zobowiązuje się Komisję, by do końca 2014 r. przedłożyła wniosek dotyczący rozporządzenia ustanawiającego środki służące propagowaniu i wspieraniu działań państw członkowskich w dziedzinie zapobiegania przemocy Przewodniczący Mikael GUSTAFSSON (SV GUE/NGL) uwarunkowanej płcią. Kontynuując tradycję obchodów Międzynarodowego Dnia Kobiet jako szczególnego dorocznego wydarzenia w postaci międzyparlamentarnego posiedzenia komisji, rok 2014 jest obchodzony pod hasłem Zapobieganie przemocy wobec kobiet wyzwanie dla wszystkich. Hasło to jest ściśle powiązane ze sprawozdaniem ustawodawczym z inicjatywy własnej. Z tej okazji posłowie do Parlamentu Europejskiego i przedstawiciele parlamentów narodowych będą rozmawiać o doświadczeniach i przepisach na szczeblu krajowym oraz o strategicznych działaniach i pomysłach na zwalczanie na szczeblu europejskim przemocy wobec kobiet. Komisja będzie także pracować nad następującymi zagadnieniami: ocena środków podejmowanych w UE i w państwach członkowskich w celu promowania równości kobiet i mężczyzn; wykorzystywanie seksualne i prostytucja oraz ich wpływ na równouprawnienie płci; godzenie życia zawodowego z prywatnym; rola kobiet w procesach pokojowych. Delegacje komisji udadzą się do Włoch w związku ze sprawowaniem przez to państwo prezydencji w Unii w drugiej połowie 2014 r. oraz do Nowego Jorku w celu uczestniczenia w 58. sesji Komisji ONZ ds. Statusu Kobiet. Priorytetowym tematem konferencji będą Wyzwania i osiągnięcia we wdrażaniu Milenijnych Celów Rozwoju w odniesieniu do kobiet i dziewcząt Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 11

12 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Delegacje parlamentarne Delegacje podtrzymują i rozwijają międzynarodowe kontakty Parlamentu Europejskiego. Cel działalności delegacji to utrzymywanie oraz zacieśnianie kontaktów z parlamentami państw będących tradycyjnymi partnerami Unii Europejskiej oraz przyczynianie się do szerzenia w krajach trzecich wartości, na których opiera się UE. Obecnie istnieje 36 delegacji i 4 zgromadzenia wielostronne. W Parlamencie siódmej kadencji 8 na 36 przewodniczących delegacji to kobiety, natomiast nie ma obecnie kobiety na stanowisku przewodniczącej zgromadzenia wielostronnego % 20 % 8 Konferencja Przewodniczących Delegacji 8 kobiet-przewodniczących delegacji Kobiety w delegacjach parlamentarnych Hélène FLAUTRE (FR - Verts/ALE) Turcja (D-TR) Angelika NIEBLER (DE - PPE) Półwysep Arabski (DARP) Jean LAMBERT (UK - Verts/ALE) Azja Południowa (DSAS) Emer COSTELLO (IR - S&D) Palestyńska Rada Legislacyjna (DPLC) Tarja CRONBERG (FI - Verts/ALE) Iran (D-IR) Mara BIZZOTTO (IT - EFD) Australia i Nowa Zelandia (DANZ) Monica Luisa MACOVEI (RO - PPE) Mołdawia (D-MD) Emine BOZKURT (NL - S&D) Ameryka Środkowa (DCAM) D-IL D-TR* DCAM* D-IQ D-UA DSAS* D-IN D-US DMAG DPLC* DAND DEEA D-CL DNAT DMAS DACP DLAT D-MD* D-JP DMED DPAP DASE DMER D-IR* D-MX D-CA D-ZA DEPA DSCA DANZ* DKOR D-CN DSEE D-MK DARP* DCAS D-RU D-AF D-BY DCAR 57,2 % 52,0 % 50,0 % 50,0 % 50,0 % 47,1 % 46,4 % 46,4 % 44,4 % 42,9 % 41,7 % 41,2 % 40,0 % 40,0 % 38,9 % 38,5 % 37,3 % 35,7 % 34,6 % 34,0 % 33,3 % 32,0 % 31,6 % 29,4 % 28,6 % 28,6 % 28,6 % 28,1 % 27,8 % 26,3 % 25,0 % 23,8 % 23,3 % 23,1 % 21,1 % 21,1 % 20,0 % 18,2 % 16,7 % 13,3 % * Delegacja, którą przewodniczy kobieta 12 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

13 SZCZEBEL POLITYCZNY Dyrektywy UE w sprawie równouprawnienia płci 1975 r r r r r r. Dyrektywa 75/117/EWG w sprawie równości wynagrodzeń Dyrektywa stanowi, że należy znieść dyskryminację ze względu na płeć w odniesieniu do wszelkich aspektów wynagrodzenia (uchylona dyrektywą 2006/54/WE w wersji przeredagowanej). Dyrektywa 76/207/EWG w sprawie równego traktowania Dyrektywa stanowi, że w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia i awansu oraz w zakresie warunków pracy i wypowiedzenia nie należy dopuszczać do dyskryminacji ze względu na płeć ani do dyskryminacji bezpośredniej, ani też do dyskryminacji pośredniej ze względu na stan cywilny lub rodzinny (uchylona dyrektywą 2006/54/ WE w wersji przeredagowanej). Dyrektywa 79/7/EWG w sprawie zabezpieczenia społecznego Dyrektywa wymaga równego traktowania kobiet i mężczyzn w systemach ustawowych dotyczących zabezpieczenia w razie choroby, inwalidztwa, starości, wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz bezrobocia. Dyrektywa 86/378/EWG w sprawie zabezpieczenia społecznego pracowników Dyrektywa ma na celu wprowadzenie równego traktowania kobiet i mężczyzn w systemach zabezpieczenia społecznego pracowników. Zmieniono ją w 1996 r. Dyrektywa 92/85/EWG w sprawie pracownic w ciąży Dyrektywa wprowadza minimalne środki służące poprawie bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy kobiet w ciąży, kobiet, które niedawno rodziły, i kobiet karmiących piersią, w tym ustawowe prawo do urlopu macierzyńskiego wynoszącego co najmniej 14 tygodni. Dyrektywa 96/34/WE w sprawie urlopu rodzicielskiego Dyrektywa zapewnia wszystkim rodzicom, których dzieci nie osiągnęły jeszcze wieku określonego przez państwa członkowskie, prawo do co najmniej trzymiesięcznego urlopu rodzicielskiego oraz przyznaje pracownikom prawo do czasu wolnego od pracy w przypadku choroby lub wypadku osoby pozostającej na utrzymaniu (uchylona dyrektywą 2010/18/UE). Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 13

14 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM 1997 r r r r r r. Dyrektywa 97/80/WE w sprawie przeniesienia ciężaru dowodu w sprawach dyskryminacji ze względu na płeć Dyrektywa wprowadza zmiany w systemach prawnych państw członkowskich, umożliwiające bardziej sprawiedliwe rozłożenie ciężaru dowodu w sprawach, w których pracownicy zarzucają swoim pracodawcom dyskryminację ze względu na płeć (uchylona dyrektywą 2006/54/WE w wersji przeredagowanej). Dyrektywa 2002/73/WE w sprawie równego traktowania w zatrudnieniu Dyrektywa zmienia dyrektywę w sprawie równego traktowania z 1976 r., wprowadzając definicje dyskryminacji pośredniej, molestowania i molestowania seksualnego oraz zobowiązując państwa członkowskie do utworzenia organów ds. równouprawnienia, mających na celu promowanie, analizowanie, nadzorowanie i wspieranie równego traktowania kobiet i mężczyzn (uchylona dyrektywą 2006/54/WE w wersji przeredagowanej). Dyrektywa 2004/113/WE w sprawie towarów i usług Za sprawą dyrektywy prawodawstwo w zakresie równouprawnienia płci po raz pierwszy wykracza poza dziedzinę zatrudnienia. Dyrektywa 2006/54/WE (wersja przeredagowana) w sprawie równego traktowania w dziedzinie zatrudnienia i pracy W celu poprawy przejrzystości, jasności i spójności prawa obowiązujące przepisy związane z równością wynagrodzeń, systemami zabezpieczenia społecznego pracowników i ciężarem dowodu zostają w drodze tej dyrektywy ujęte w jednym akcie prawnym. Dyrektywa 2010/18/UE w sprawie urlopu rodzicielskiego (uchylająca dyrektywę 96/34/WE) Dyrektywa przyznaje pracownikom kobietom i mężczyznom prawo do co najmniej czteromiesięcznego urlopu rodzicielskiego. Ma na celu lepsze godzenie życia zawodowego, rodzinnego i prywatnego przez rodziców aktywnych zawodowo, a także wspieranie równości kobiet i mężczyzn w odniesieniu do ich szans na rynku pracy oraz do ich równego traktowania w pracy. Dyrektywa 2010/41/UE w sprawie stosowania zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn prowadzących działalność na własny rachunek Dyrektywa dotyczy stosowania zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w przypadku osób prowadzących działalność na własny rachunek. Zapewnia większe uznawanie pracy wykonywanej przez małżonków pomagających w prowadzeniu działalności. Wprowadza nowe przepisy odnoszące się do zwalczania dyskryminacji, do podejmowania działalności gospodarczej, a także do ochrony socjalnej i macierzyństwa. 14 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

15 Kobiety w Parlamencie Europejskim Szczebel administracyjny Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r. Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu

16 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Jeżeli w poniższym opracowaniu nie podano inaczej: kobiety mężczyźni Źródła danych statystycznych uu Administracja PE: Streamline, na dzień 05/01/2014 uu Zdjęcia: Parlament Europejski Inicjatywa Działu Równości i Różnorodności DG ds. Personelu Parlament Europejski, budynek Président 37B avenue J.F Kennedy, L-1855 Luxembourg Tel: egaliteetdiversite@ep.europa.eu Intranet: lang/fr/content/administrative_life/personnel Ograniczenie odpowiedzialności: opinie wyrażone w niniejszym opracowaniu niekoniecznie odzwierciedlają oficjalne stanowisko Parlamentu Europejskiego. DG ITEC, EDIT Directorate Designed by CLIENTS AND PROJECTS OFFICE, Intranet Services Unit Printed by Printing Unit 2 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

17 SZCZEBEL ADMINISTRACYJNY SPIS TREŚCI 4 Słowo od sekretarza generalnego 4 Słowo od zastępczyni sekretarza generalnego 5 Przedmowa Yves Quitin, dyrektor generalny ds. personelu 6 Struktura organizacyjna Sekretariatu Generalnego Parlamentu Europejskiego dyrektorzy generalni i dyrektorzy 7 Kobiety wśród kadry kierowniczej: dane statystyczne 9 Sekretariat Generalny, sekretariaty generalne grup politycznych i akredytowani asystenci parlamentarni: dane statystyczne 11 Środki służące godzeniu życia zawodowego z osobistym: dane statystyczne 13 Organy wspierające równouprawnienie płci Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 3

18 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Słowo od sekretarza generalnego Broszura wydawana z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet przez Dział Równości i Różnorodności, będący częścią Dyrekcji Generalnej ds. Personelu, stanowi sposobność do podsumowań. Polityka równości płci ma charakter przekrojowy i musi konkretyzować się w projektach i polityce naszej instytucji. Prowadzone są działania pozytywne, możliwe dzięki regulaminowi określającemu administracyjną działalność instytucji, zmierzającemu do zapewnienia właściwego udziału kobiet na wszystkich szczeblach zarządzania. Administracja dążyła do tego celu m.in. poprzez wprowadzony w 2007 r. specjalny program szkoleniowy dla kobiet potencjalnie kwalifikujących się na stanowiska kierowników działów. Sukces tego programu nie ulega wątpliwości na stanowisko kierownika działu zostało mianowanych 39, czyli ponad jedna trzecia, jego uczestniczek. Jego kontynuację stanowi obecnie nowy program Talent management, również skoncentrowany na odkrywaniu i rozwijaniu talentów. W centrum zagadnienia równości płci znajduje się również kwestia równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Sekretariat Generalny zapewnia pełne i kompleksowe stosowanie przepisów regulaminowych w tej dziedzinie. Kluczowe znaczenie dla już osiągniętych oraz dla przyszłych postępów ma też uwrażliwianie i informowanie personelu. Zatem wprawdzie nie zrealizowano jeszcze wszystkich celów, jednak w 2013 r. osiągnięto pozytywne wyniki, zarówno na szczeblu średniej kadry kierowniczej, gdzie udział kobiet wzrósł o 3 punkty procentowe, jak i na szczeblu wyższej kadry kierowniczej, gdzie określone przez Prezydium cele dotyczące udziału kobiet zostały przekroczone w przypadku dyrektorów generalnych oraz niemal osiągnięte w przypadku dyrektorów. W 2014 r. Sekretariat Generalny będzie nadal starał się czynić postępy w dążeniu do pełnej równości kobiet i mężczyzn na wszystkich szczeblach. Klaus WELLE Słowo od zastępczyni sekretarza generalnego Z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet w tym roku również mam przyjemność brać udział w tworzeniu broszury, której celem jest wyrażenie poparcia dla idei równości płci w Parlamencie Europejskim, szerzenie wiedzy o tym zagadnieniu i pogłębianie jego zrozumienia, a także wspieranie uznawania jego znaczenia. Jako zastępczyni sekretarza generalnego uważam, że wszyscy powinniśmy być dumni z pracy dla tej demokratycznej instytucji, która zawsze opowiada się za prawami kobiet i za równością. Z politycznego punktu widzenia Parlament Europejski stale broni stanowiska, iż na szczeblu UE potrzebne są działania dotyczące równości płci, uwzględniające to, czego już dokonano na szczeblu państw członkowskich. Parlament zawsze traktował kwestię równości płci jako bardzo istotny punkt własnego programu, a także programu UE, wskazując braki, opracowując strategie i dalsze działania oraz antycypując korzyści i europejską wartość dodaną wspólnego podejścia. W rzeczywistości nie wiadomo, jaka jest potencjalna europejska wartość dodana środków takich jak zasada równego wynagrodzenia za pracę o równej wartości, zapisana w traktatach UE od 1957 r. W niedawnym badaniu przeprowadzonym przez Dyrekcję ds. Oceny Skutków Regulacji oszacowano, że koszt braku wspólnych działań dotyczących tej fundamentalnej zasady wynosi 13 mld EUR rocznie. Pomimo tego braku działań nasza instytucja stale czyni istotne postępy w zakresie reform statutowych i formalnego uznawania zasady równości płci. Przykładowo w 2013 r. kobiety stanowiły około 30% kadry kierowniczej średniego szczebla; ponadto 9 z 24 szefów działów mianowanych w ubiegłym roku to kobiety, co stanowi obiecujący wynik, kontrastujący ze zwykle obserwowaną tendencją, zgodnie z którą kobiety nawet nie ubiegają się o takie stanowiska. Wspieranie równości płci i działanie na jej rzecz nie odbywa się jednak wyłącznie poprzez przyjmowanie aktów prawnych czy wyznaczanie celów. Musi też wpisywać się w kulturę zmian, która ma pierwszorzędne znaczenie dla nadrobienia istniejących braków. Pomimo zaangażowania organów politycznych i kadry zarządzającej oraz pomimo podjęcia licznych inicjatyw na rzecz równości płci kobiety nadal są niedostatecznie reprezentowane na najwyższych szczeblach kariery lub zajmują bardziej sfeminizowane stanowiska. Aby doprowadzić do rzeczywistej i trwałej zmiany, musimy koniecznie stworzyć ekosystem środków i utrzymywać go przez pewien czas. Ponadto musimy ciężko pracować, aby doprowadzić do przemian w mentalności i kulturze, wspierać ambicje zarówno kobiet, jak i mężczyzn, budzić wrażliwość na szczególne bariery utrudniające kobietom drogę na szczyt kariery oraz wdrażać, model pracy neutralny ze względu na płeć, wspierając rozwój kultury otwartej na różne style przywództwa. Chciałabym zakończyć mój tegoroczny tekst, cytując Marka Twaina: Nie wiedzieli, że to niemożliwe, więc to zrobili. Wyobraźmy sobie, jak wiele mogą zdziałać kobiety w pełni świadome swoich możliwości! Francesca R. RATTI 4 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

19 SZCZEBEL ADMINISTRACYJNY Przedmowa Yves Quitin, dyrektor generalny ds. personelu Polityka równości płci w Sekretariacie Generalnym PE, prowadzona przez Dyrekcję Generalną ds. Personelu Polityka równości znajduje się na poczesnym miejscu wśród celów Sekretariatu Generalnego i Dyrekcji Generalnej ds. Personelu (DG PERS): sprawozdania Prezydium w tej sprawie, oświadczenie w sprawie zasad wspierania równouprawnienia i różnorodności 1 oraz niedawno ukończony plan działania w zakresie równouprawnienia i różnorodności 2 stanowią ramy odniesienia, w kontekście prawnym wzmocnionym Traktatem z Lizbony i Kartą praw podstawowych. DG PERS ma za zadanie nadać tej polityce konkretny kształt i zapewnić jej sukces; jest szczególnie wyczulona na równowagę liczby mężczyzn i kobiet na wszystkich szczeblach oraz uwzględnianie aspektu płci w polityce i procedurach wewnętrznych. Związane z tym działania dotyczą w szczególności średnich stanowisk kierowniczych, w których przypadku dysproporcja między mężczyznami a kobietami pozostaje najbardziej widoczna. W 2007 r. DG PERS zapoczątkowała działanie pozytywne w postaci pilotażowego programu szkoleniowo-motywacyjnego dla kobiet, które mogłyby zostać kierownikami działów. Od tego czasu zorganizowano cztery cykle, w których udział wzięło około 120 kobiet. Z 55 kobiet mianowanych od tego czasu na stanowiska kierowników działów 39 uczestniczyło w tym programie, co świadczy o jego sukcesie. Obecny program Talent Management wprowadzony przez DG PERS jest jeszcze bardziej ambitny i oferuje pełen cykl szkoleń skierowanych do osób mężczyzn i kobiet wykazujących wybitne zdolności, w celu wyposażenia ich w narzędzia przygotowujące do pełnienia funkcji kierowniczych. Odsetek kobiet na średnich stanowiskach kierowniczych (29,2%) pozostaje jednak niższy od docelowego (40%). Z inicjatywy Grupy Wysokiego Szczebla ds. Równości Płci i Różnorodności administracja 1 Przyjęte przez Prezydium w dniu 13 listopada 2006 r. 2 Przyjęty przez Prezydium w dniu 9 marca 2009 r. skierowała do kobiet, które nie zajmują stanowisk kierowniczych, a mogłyby ubiegać się o stanowisko kierownika działu, kwestionariusz umożliwiający określenie przyczyn braku kandydatur kobiet na te stanowiska, a następnie zaradzenie temu brakowi. Poza tym DG PERS z zadowoleniem zauważa, że cele dotyczące równowagi mężczyzn i kobiet na wyższych stanowiskach kierowniczych zostały osiągnięte, a na szczeblu dyrektorów generalnych nawet przekroczone, i to już przed kilkoma laty. Ponadto w Parlamencie przyjęto i wdrożono wytyczne dotyczące języka neutralnego płciowo, a wszyscy pracownicy mogą wziąć udział w szkoleniu w zakresie równości i różnorodności; prowadzone są działania uwrażliwiające i informacyjne, np. nagroda Równość i Różnorodność, która w 2014 r. zostanie przyznana przy okazji Dnia Kobiet. Jej charakter znacznie zmieniono, w obecnej edycji kładąc nacisk na równość mężczyzn i kobiet. Mam pewność, że nagroda ta przyznana zostanie pracownikowi, wydziałowi lub dyrekcji generalnej propagującym tę tematykę z odwagą i zaangażowaniem. Poza tym DG PERS, a w szczególności Dział Równości i Różnorodności, proponuje seminaria i debaty o celach pedagogicznych i informacyjnych. Współpraca międzyinstytucjonalna pozwala także na wymianę dobrych praktyk. Nie zapominajmy wreszcie, że działania priorytetowe dotyczą również godzenia życia zawodowego z prywatnym oraz kwestii związanych z godnością pracowników i szacunkiem dla człowieka, w szczególności w ramach polityki na rzecz zapobiegania nękaniu i molestowaniu oraz ich zwalczania (art. 12a regulaminu pracowniczego). Pragnę podkreślić, że sukces w pełni przekrojowej polityki równości płci jest możliwy tylko dzięki zaangażowaniu wszystkich podmiotów wchodzących w skład Sekretariatu Generalnego. DG ds. Personelu zamierza nadal pełnić rolę inspiracyjną i koordynacyjną. Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 5

20 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Sekretariat Generalny Parlamentu Europejskiego Schemat organizacyjny Dyrektorzy generalni i dyrektorzy Wydział Prawny Dyrektor Sekretarz Generalny Szef Gabinetu Sekretarza Generalnego ** DG PRES Urząd Przewodniczącego Zastępca Sekretarza Generalnego DG IPOL Polityka Wewnętrzna DG EXPO Polityka Zewnętrzna DG EPRS Analizy Parlamentarne ** ** ** DG COMM Komunikacja * DG PERS Personel DG INLO Infrastruktura i Logistyka DG TRAD Tłumaczenia Pisemne ** DG INTE Tłumaczenia Ustne i Konferencje DG FINS Finanse DG ITEC Innowacje i Wsparcie Technologiczne ** DG SAFE Bezpieczeństwo ** ** * Biuro łącznikowe w Waszyngtonie: dyrektor-mężczyzna ** p.o. Legenda Kobiety Mężczyźni 6 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

21 SZCZEBEL ADMINISTRACYJNY Kobiety wśród kadry kierowniczej: dane statystyczne Dyrektorzy generalni 4 dyrektorów generalnych ,8 % 69,2 % Francesca R. RATTI Juana LAHOUSSE-JUÁREZ Janet PITT Olga COSMIDOU Zastępczyni Sekretarza Generalnego DG ds. Urzędu Przewodniczącego (DG PRES) DG ds. Bezpieczeństwa (SAFE) (pełniąca obowiązki) DG ds. Komunikacji (DG COMM) DG ds. Tłumaczeń Pisemnych (DG TRAD) DG ds. Tłumaczeń Ustnych i Konferencji (DG INTE) Dyrektorzy Kierownicy działów 34,1 % 29,2 % 65,9 % 70,8 % Dyrektorzy generalni Dyrektorzy 20 % 30,8 % 34,1 % 35 % Kobiety (stan na dzień r.) Cele na 2009 r. określone przez Prezydium w 2006 r. (sprawozdanie Sylvii-Yvonne Kaufmann) Kierownicy działów 29,2 % 40 % Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 7

22 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Wybór na stanowiska kierownicze wyższego szczebla Dyrektorzy generalni i dyrektorzy (od 1 stycznia 2013 r. do 31 grudnia 2013 r.) % ,6 % 56,2 % 87,5 % 60 % 36,4 % 43,8 % 12,5 % 40 % ,7 % 33,3 % 3 0 % 20 % 40 % 60 % 80 % 100 % Kierownicy działów wg płci i DG (stan na dzień 5 stycznia 2014 r.) DG PRES DG IPOL DG EXPO DG EPRS DG COMM DG PERS DG INLO DG TRAD DG INTE DG FINS DG ITEC DG SAFE Wydział Prawny Ogółem 76,2 % 80 % 62,5 % 54,5 % 76,9 % 76,5 % 82,4 % 60,6 % 53,1 % 100 % 86,7 % 83,3 % 44,4 % 70,8 % 23,8 % 20 % 37,5 % 45,5 % 23,1 % 23,5 % 17,6 % 39,4 % 46,9 % 0 % 13,3 % 16,7 % 55,6 % 29,2 % 0 % 20 % 40 % 60 % 80 % 100 % Wybór kierowników działów 2013 r. Kandydaci Kandydaci na etapie rozmowy kwalifikacyjnej Kandydaci ujęci na krótkiej liście Mianowani 71,9 % 66,4 % 60,0 % 62,5 % 28,1 % 33,6 % 40,0 % 37,5 % 8 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

23 SZCZEBEL ADMINISTRACYJNY Sekretariat Generalny PE, sekretariaty generalne grup politycznych i akredytowani asystenci parlamentarni: dane statystyczne Pracownicy Sekretariatu Generalnego PE Ogółem % 59 % 3099 AD ,2 % 51,8 % 1257 AST ,8 % 65,2 % 1842 Pracownicy Sekretariatu Generalnego PE ( ) 60 % 55 % 50 % 45 % 40 % 35 % Pracownicy w grupie funkcyjnej AD AD ,6 % 44,4 % AD15 AD14 AD13 AD12 AD11 AD10 AD9 AD8 AD7 AD6 AD ,8 % 70,9 % 56,9 % 53,1 % 54,5 % 59,1 % 55,3 % 38,4 % 38,6 % 42,2 % 37,1 % 18,2 % 29,1 % 43,1 % 46,9 % 45,5 % 40,9 % 44,7 % 61,6 % 61,4 % 57,8 % 62,9 % AST11 AST10 Pracownicy w grupie funkcyjnej AST AST9 AST8 AST7 AST6 AST5 AST4 AST3 AST2 AST ,1 % 54,5 % 46,2 % 34,3 % 37,5 % 39,3 % 38,2 % 31,5 % 29,8 % 20,3 % 22,5 % 42,9 % 45,5 % 53,8 % 65,7 % 62,5 % 60,7 % 61,8 % 68,5 % 70,2 % 79,7 % 77,5 % Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 9

24 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Średnia wieku Ogółem Ogółem Ogółem OGÓŁEM AD AST Odsetek awansowanych wśród kwalifikujących się do awansu w rozbiciu na płeć i grupę funkcyjną (2013 r.) Proporcja M/K wśród awansowanych osób, w rozbiciu na płeć i grupę funkcyjną (2013 r.) AD 48,4 % 60,3 % AD 45,5 % 48,2 % 54,5 % 51,8 % Awansowani Ogółem AST 42,9 % 53,6 % AST 31,0 % 34,8 % 69,0 % 65,2 % Awansowani Ogółem 0Przykładowe 10 odczytanie 20 wykresu: 30 w r. awansowano 60,3% kobiet w grupie AD kwalifikujących się do awansu Sekretarze generalni grup politycznych Przykładowe odczytanie wykresu: w 2013 r. kobiety stanowiły 69% awansowanych AST (łączna liczba M+K jest zawsze równa 100), podczas gdy kobiety stanowiły 65,2% pracowników AST w dniu r. Pracownicy grup politycznych Ogółem ,9 % 60,1 % 476 AD ,7 % 44,3 % % 43 % 3 AST ,4 % 70,6 % Akredytowani asystenci parlamentarni 42,9 % 57,1 % Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

25 SZCZEBEL ADMINISTRACYJNY Środki służące godzeniu życia zawodowego z osobistym: dane statystyczne (styczeń grudzień 2013 r.) Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy 36,8 % 43 % Na przykład 64,7% formuł wybranych przez mężczyzn (w porównaniu do 43% kobiet) zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy to praca na pół etatu. Jeśli osoba zatrudniona w niepełnym wymiarze czasu pracy zmieniała w 2013 r. tryb czasu pracy, została zaliczona do wszystkich wybranych kategorii. 41,8 % 33,4 % 64,7 % 16,6 % 16,8 % 17,5 % 12,3 % 6 % 14,6 % 9,6 % 13,2 % 1,9 % 9,4 % 10,9 % AD AST Total 50 % 60 % 75 % 80 % 90 % (jako odsetek wszystkich pracowników, w podziale na grupy funkcyjne) (według wybranego trybu czasu pracy) Pracownicy na urlopie rodzicielskim w pełnym wymiarze Pracownicy na urlopie rodzicielskim w połowie wymiaru czasu pracy AD % 75 % 129 AD 47 34,1 % 65,9 % 91 AST 32 19,2 % 80,8 % 135 AST 35 25,4 % 74,6 % 103 (w podziale na grupy funkcyjne) (w podziale na grupy funkcyjne) Pracownicy na urlopie rodzicielskim 15,1 % Pracownicy na urlopie rodzicielskim w pełnym wymiarze czasu pracy Pracownicy na urlopie rodzicielskim w połowie wymiaru czasu pracy 7,3 % 10,3 % 7,3 % 7,2 % 3,7 % 3,2 % 4 % 3,6 % 5,6 % (jako odsetek wszystkich pracowników) (jako odsetek wszystkich pracowników, w podziale na grupy funkcyjne) (jako odsetek wszystkich pracowników, w podziale na grupy funkcyjne) Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 11

26 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Pracownicy na urlopie ze względów rodzinnych w pełnym wymiarze czasu pracy Pracownicy na urlopie ze względów rodzinnych w połowie wymiaru czasu pracy 7 41,2 % 58,8 % AD 10 AD 10 38,5 % 61,5 % 16 AST 2 11,1 % 88,9 % 16 AST 1 3,8 % 96,2 % 25 (w podziale na grupy funkcyjne) (w podziale na grupy funkcyjne) Pracownicy na urlopie z przyczyn osobistych AD 36 AST % 61 % 7 38,9 % 61,1% 11 (w podziale na grupy funkcyjne) W sumie 26,8% pracowników było zatrudnionych w 2013 r. w niepełnym wymiarze czasu pracy (włączając osoby przebywające na urlopie rodzicielskim w niepełnym wymiarze), 11,7% skorzystało z urlopu rodzicielskiego, 1,7% z urlopu ze względów rodzinnych, a 1,5% z urlopu z przyczyn osobistych. 12 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.

27 SZCZEBEL ADMINISTRACYJNY Organy wspierające równouprawnienie płci W obrębie administracji Parlamentu Europejskiego istnieje szereg organów i struktur zajmujących się kwestią równouprawnienia płci. Chociaż każda z nich pełni inne zadania, ich ścisła współpraca ma olbrzymie znaczenie dla postępu instytucji, jako pracodawcy, w zakresie równości i osiągania konkretnych wyników. Dział Równości i Różnorodności Alberto ROSSETTI Kierownik działu Dział Równości i Różnorodności podlega dyrektorowi generalnemu ds. personelu. Do kompetencji działu należy opracowywanie, wdrażanie i monitorowanie polityki równości i różnorodności w Sekretariacie Generalnym Parlamentu Europejskiego. Dział ten ma zasadnicze znaczenie dla realizacji następujących zadań: uu dalsze rozwijanie i wdrażanie polityki równości i różnorodności określonej przez Prezydium Parlamentu; uu dbanie o to, aby zasady równości szans i poszanowania różnorodności znajdowały odzwierciedlenie w polityce Parlamentu Europejskiego dotyczącej zasobów ludzkich; nadzorowanie uwzględniania aspektu płci we wszelkich kwestiach związanych z polityką dotyczącą zasobów ludzkich; uu rozpowszechnianie, koordynowanie i ocenianie kodeksu dobrych praktyk na rzecz osób niepełnosprawnych; opracowywanie i koordynowanie przedsięwzięć sprzyjających pełnemu uczestnictwu i integracji osób niepełnosprawnych; uu sporządzanie badań i sprawozdań; gromadzenie i analizowanie danych statystycznych z perspektywy równouprawnienia płci; działanie na rzecz zapobiegania wszelkiej dyskryminacji i jej zwalczania zgodnie z art. 1d regulaminu pracowniczego; uu wspieranie tworzenia otwartego i integracyjnego środowiska pracy; opracowywanie i koordynowanie przedsięwzięć ułatwiających osiągnięcie równowagi pomiędzy pracą a życiem prywatnym; uczestniczenie w kształtowaniu i wprowadzaniu w życie polityki na rzecz godności w pracy w celu eliminacji wszelkich form nękania i molestowania w miejscu pracy; uu organizowanie spotkań uwrażliwiających i działań szkoleniowych; udzielanie wsparcia pracownikom w kwestiach dotyczących równości i różnorodności. Dział Równości i Różnorodności zapewnia wsparcie i pomoc wiceprzewodniczącej odpowiedzialnej za równość, stojącej na czele grupy wysokiego szczebla. Ponadto doradza i zapewnia wsparcie organowi powołującemu, Komitetowi ds. Równych Szans i Różnorodności oraz innym jednostkom wewnętrznym w kwestiach związanych z postępem w dziedzinie równości i różnorodności w Sekretariacie Generalnym PE. Dział koordynuje prace grupy koordynatorów ds. równości szans i różnorodności w dyrekcjach generalnych oraz wspiera międzyinstytucjonalną wymianę informacji i dobrych praktyk. Dział Równości i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 13

28 Kobiety w PARLAMENCIE EUROPEJSKIM Koordynatorzy ds. równości i różnorodności Każdy dyrektor generalny mianuje 2 koordynatorów ds. równości szans i różnorodności, którzy mają za zadanie przyczyniać się do realizacji polityki równości i różnorodności w Sekretariacie Generalnym Parlamentu Europejskiego na szczeblu własnej dyrekcji generalnej. Koordynatorzy doradzają kadrze kierowniczej i współpracownikom oraz dzielą się z nimi wiedzą specjalistyczną w sprawach związanych z równością i różnorodnością, a także angażują się w zapobieganie wszelkim formom dyskryminacji i ich zwalczanie, prowadząc dialog i działania uwrażliwiające, aby ułatwić funkcjonowanie środowiska pracy otwartego i sprzyjającego integracji. Koordynatorzy ściśle współpracują z Działem Równości i Różnorodności. Grupa koordynacyjna ds. równości szans i różnorodności (w której skład wchodzą koordynatorzy oraz Dział Równości i Różnorodności) może opracowywać dokumenty, notatki i propozycje dotyczące ważnych tematów będących przedmiotem szerokiego zainteresowania i należących do jej kompetencji, kierowane do sekretarza generalnego oraz dyrektorów generalnych. Dział Równości i Różnorodności zapewnia koordynację i pełni zadania sekretariatu grupy. Komitet ds. Równych Szans i Różnorodności (COPEC) Jutta SCHULZE-HOLLMEN Przewodnicząca COPEC COPEC został utworzony w 1987 r. jako organ parytetowy. W jego skład wchodzą: przewodniczący, czterech członków wyznaczonych przez organ powołujący oraz czterech członków wyznaczonych przez Komitet Pracowniczy. Ogólne zadania COPEC to proponowanie i monitorowanie środków w dziedzinie równości kobiet i mężczyzn w Sekretariacie Generalnym PE, a także inne działania związane z różnorodnością. COPEC posiada obserwatorów w różnych komitetach pracujących nad zagadnieniami dotyczącymi kadr, a także w komitecie doradczym ds. mianowania wysokich rangą urzędników. Administracja Parlamentu regularnie zasięga opinii COPEC co do przepisów i środków wykonawczych wynikających z regulaminu pracowniczego, a dotyczących polityki kadrowej. COPEC wydaje zalecenia w tych kwestiach. Główne cele COPEC ujęte zostały w jego programie działań na lata ( Komitet Pracowniczy Stefano GUCCIONE Przewodniczący Komitetu Pracowniczego 51,7 % 48,3 % Komitet Pracowniczy reprezentuje interesy pracowników w stosunkach z administracją Parlamentu, w szczególności w dziedzinach takich jak kariera, warunki pracy, płace i zabezpieczenie społeczne, środki dyscyplinarne oraz postępowania odwoławcze. Zapewnia stały kontakt pomiędzy administracją a pracownikami i przyczynia się do sprawnego funkcjonowania poszczególnych jednostek organizacyjnych Parlamentu. Deleguje przedstawicieli do wewnętrznych komitetów konsultacyjnych, a także do komitetów i organów międzyinstytucjonalnych, do których powołuje się reprezentację personelu. Komitet Pracowniczy jest również reprezentowany w delegacjach zawodowych. Wybory przedstawicieli pracowników, które odbyły się w listopadzie 2013 r., umożliwiły dalsze zwiększenie odsetka kobiet w tym organie (z 44,8% do 48,3%) obecna sytuacja jest bliska idealnej równowagi. 14 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2014 r.