Parlamencie Europejskim

Transkrypt

1 Kobiety w Parlamencie Europejskim 2010 Międzynarodowy Dzień Kobiet 8 marca 2010 Dział Równości Szans i Różnorodności

2 Spis treści Kobiety na szczeblu politycznym Przedmowa Silvany Koch-Mehrin, wiceprzewodniczącej PE... 3 Kobiety w Parlamencie Europejskim... 4 Prezydium... 6 Grupa wysokiego szczebla ds. równości płci i różnorodności... 7 Grupy polityczne... 8 Komisje parlamentarne... 9 Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia Dyrektywy UE w sprawie równouprawnienia płci Delegacje Kobiety w parlamentach krajowych (UE 27) Kobiety na szczeblu administracyjnym Sekretariat Generalny PE schemat organizacyjny dyrektorzy generalni i dyrektorzy Przedmowa Franceski R. Ratti, zastępcy Sekretarza Generalnego Kobiety w Parlamencie Europejskim Sekretariat Generalny Odsetek kobiet i mężczyzn w PE Sekretariat Generalny Odsetek kobiet i mężczyzn w PE sekretariaty grup politycznych Polityka równouprawnienia płci w Sekretariacie Generalnym Plan działań na rzecz równości płci i różnorodności Sekretariat Generalny PE organy wspierające równouprawnienie płci Komitet Pracowniczy Jeżeli w poniższym opracowaniu nie podano inaczej: kobiety mężczyźni Źródła danych: Parlament Europejski i jego organy: stan na dzień r. Administracja PE: Streamline, stan na dzień r. Ograniczenie odpowiedzialności: opinie wyrażone w niniejszym opracowaniu nie zawsze odzwierciedlają oficjalne stanowisko Parlamentu Europejskiego. 2 Dział Równości Szans i Różnorodności - DG ds. Personelu - 8 marca 2010 r.

3 Przedmowa Silvany Koch-Mehrin, wiceprzewodniczącej PE Nie, do celu jeszcze nie dotarliśmy. W Parlamencie Europejskim nie osiągnęliśmy jeszcze równości kobiet i mężczyzn. Choć kobiety stanowią 53% ludności Europy, w Parlamencie zajmują jedynie 35% miejsc. I choć większość pracowników Parlamentu to kobiety, ich liczba na wyższych stanowiskach kierowniczych jest wciąż niepokojąco niska. W polityce nadal przeważają mężczyźni, nawet w Europie. Oto, jak przedstawia się sytuacja w Międzynarodowym Dniu Kobiet w 2010 r. Trudno nie zgodzić się więc z opinią wyrażoną przez wiceprzewodniczącą Komisji Viviane Reding, która przed dwoma laty zaapelowała o zniesienie Międzynarodowego Dnia Kobiet, uzasadniając to tym, że sama konieczność obchodzenie takiego dnia oznacza właśnie, że równość nie istnieje. Uważam jednak, że taka reakcja jest zbyt pesymistyczna, a uważna lektura niniejszego opracowania pozwoli Państwu zrozumieć dlaczego. W ciągu minionych kilku lat wiele zmieniło się na lepsze. Wystarczy przyjrzeć się faktom, aby przekonać się, że Parlament Europejski przoduje pod względem równouprawnienia. W niemal wszystkich państwach członkowskich więcej kobiet wybrano do Parlamentu Europejskiego niż do poszczególnych parlamentów krajowych, a odsetek miejsc zajmowanych przez kobiety wzrósł ponad dwukrotnie w porównaniu z 1979 r. Dowodzi to, że choć cel nie został jeszcze osiągnięty, podążamy w słusznym kierunku. Niemniej, jak zawsze w polityce, będzie to trudna droga. Parlament Europejski przywiązuje dużą wagę do równouprawnienia, o czym świadczy powołanie przez Prezydium grupy wysokiego szczebla ds. równouprawnienia płci i różnorodności. Głównym zadaniem dla mnie, jako przewodniczącej tej grupy roboczej, jest dbanie o to, aby instytucje UE stanowiły wzór do naśladowania w tej dziedzinie. Nie mogą one ustanawiać zasad dotyczących równouprawnienia i niedyskryminacji, a następnie same ich nie przestrzegać. Przede wszystkim stanowiska wyższego szczebla w UE muszą być dostępne w równym stopniu dla kobiet i mężczyzn. Czas pokaże, czy nadejdzie dzień, w którym kobiety będą mogły objąć 50% wszystkich takich stanowisk. Chodzi jednak o to, abyśmy nie stracili z oczu naszego celu. Jestem przekonana, że go osiągniemy. Równouprawnienie nie będzie już marzeniem, ale faktem, a Międzynarodowy Dzień Kobiet nie będzie już sprowadzał się tylko do oficjalnych obchodów, ale stanie się radosnym świętem. Dział Równości Szans i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 8 marca 2010 r. 3

4 Kobiety w Parlamencie Europejskim Odsetek kobiet w składzie Parlamentu Europejskiego 7. kadencji wynoszący 34,9% jest wyższy niż kiedykolwiek wcześniej. Zwiększenie reprezentacji kobiet w Parlamencie Europejskim jest równoznaczne ze wzmocnieniem demokratycznej reprezentacji obywateli UE i pomaga Parlamentowi skuteczniej uwzględniać we wszystkich obszarach jego działalności perspektywę równouprawnienia płci czy to w prawodawstwie i polityce dotyczących UE jako całości, czy we własnych strukturach i organach, w tym w Sekretariacie. W porównaniu z 6. kadencją w 7. kadencji wzrosła nie tylko liczba kobiet zasiadających w PE (o 4,7%), ale również kobiet zajmujących stanowiska decyzyjne. Liczba kobiet sprawujących funkcję jednego z 14 wiceprzewodniczących zwiększyła się z 5 do 6, zaś liczba kobiet przewodniczących komisjom i podkomisjom parlamentarnym o50%, z 6 do 9, przy ogólnej liczbie 23 przewodniczących. Zmniejszyła się natomiast liczba kobiet przewodniczących grupom politycznym, z 3 do 1 współprzewodniczącej. Posłowie do PE w latach Dział Równości Szans i Różnorodności - DG ds. Personelu - 8 marca 2010 r.

5 Kobiety w Parlamencie Europejskim Posłowie do PE w 1979 r. Posłowie do PE w 2010 r ,4% 68 16,6% ,1% ,9% Odsetek kobiet i mężczyzn wśród posłów do PE w podziale na państwa członkowskie w 2010 r. Austria Belgia Bułgaria Cypr Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Litwa Łotwa Luksemburg Malta Niemcy Polska Portugalia Republika Czeska Rumunia Słowacja Słowenia Szwecja Węgry Wielka Brytania Włochy 0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70% 80% 90% 100% Dział Równości Szans i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 8 marca 2010 r. 5

6 Kobiety w Parlamencie Europejskim Prezydium W skład Prezydium wchodzą: przewodniczący Parlamentu Europejskiego, 14 wiceprzewodniczących i 5 kwestorów ze statusem obserwatora, wybieranych przez zgromadzenie na okres 2,5 roku z możliwością ponownego wyboru. Prezydium kieruje wewnętrznym funkcjonowaniem Parlamentu, odpowiadając m.in. za preliminarz budżetowy i wszelkie kwestie administracyjne, kadrowe i organizacyjne. 6 wiceprzewodniczących Rodi KRATSA- TSAGAROPOULOU (EL - EPP) Dagmar ROTH- BEHRENDT (DE - S&D) Isabelle DURANT (BE - Greens/EFA) Roberta ANGELILLI (IT - EPP) Diana WALLIS (UK - ALDE) Silvana KOCH-MEHRIN (DE - ALDE) 2 kwestorów Lidia Joanna GERINGER DE OEDENBERG (PL - S&D) Astrid LULLING (LU - EPP) Wiceprzewodniczący Kwestorzy 8 57,1% 6 42,9% 3 60,0% 2 40,0% 6 Dział Równości Szans i Różnorodności - DG ds. Personelu - 8 marca 2010 r.

7 Grupa wysokiego szczebla ds. równouprawnienia płci i różnorodności Przewodniczą ca Silvana KOCH-MEHRIN (DE - ALDE) Wiceprzewod nicząca Roberta ANGELILLI (IT - EPP) Grupa wysokiego szczebla utworzona została przez Prezydium w 2004 r. w następstwie rezolucji PE z dnia 13 marca 2003 r. w sprawie zintegrowanego podejścia do równouprawnienia płci wparlamencie Europejskim. Odpowiada za wspieranie i uwzględnianie aspektu płci w działalności, strukturach i organach Parlamentu. W listopadzie 2007 r., zgodnie z głównym celem polityki równouprawnienia i różnorodności, Prezydium zmieniło nazwę tej grupy roboczej na grupę wysokiego szczebla ds. równouprawnienia płci i różnorodności. Grupa wysokiego szczebla jest organem o charakterze horyzontalnym i interdyscyplinarnym, ściśle współpracującym z innymi organami Parlamentu Europejskiego, a zwłaszcza Konferencją Przewodniczących Komisji, Konferencją Przewodniczących Delegacji oraz Komisją Praw Kobiet i Równouprawnienia. W 6. kadencji grupa wysokiego szczebla osiągnęła wiele istotnych celów: ustanowienie sieci posłów do PE i pracowników PE w komisjach i delegacjach z myślą o uwzględnianiu aspektu płci, przyjęcie wytycznych w sprawie stosowania języka neutralnego płciowo w dokumentach parlamentarnych i działaniach komunikacyjno-informacyjnych oraz wsparcie działań na rzecz sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci. Z kolei w kwestii zatrudniania i integracji osób niepełnosprawnych grupa wysokiego szczebla podkreśliła konieczność wdrożenia koncepcji racjonalnego usprawnienia. Grupa zwróciła również uwagę na znaczenie sprawnej komunikacji zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej dla zwiększenia świadomości, szczególnie poprzez zapewnienie pełnego dostępu do strony internetowej. Zadania grupy na 7. kadencję określono w lutym 2010 r. Grupa wysokiego szczebla odpowiadać będzie w szczególności za zapewnienie wdrożenia planu działań na rzecz wspierania równouprawnienia płci i różnorodności w Sekretariacie PE ( ). Odpowiadać będzie także za zapewnienie istnienia struktur administracyjnych niezbędnych dla włączenia kwestii równouprawnienia płci do działań Parlamentu (procedur i polityki). Grupa wysokiego szczebla zamierza również wspierać działania na rzecz większej równowagi pomiędzy pracą a życiem prywatnym. W skład grupy wysokiego szczebla, której przewodniczy Silvana KOCH-MEHRIN, wiceprzewodnicząca ds. równouprawnienia, wchodzą: Roberta ANGELILLI, wiceprzewodnicząca grupy wysokiego szczebla oraz wiceprzewodnicząca ds. personelu i służby medycznej (we współpracy z Dagmar Roth-Behrendt); Dagmar ROTH-BEHRENDT, wiceprzewodnicząca ds. personelu i służby medycznej (we współpracy z Robertą Angelilli); Pal SCHMITT, wiceprzewodniczący; Eva-Britt SVENSSON, przewodnicząca Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia; Klaus-Heiner LEHNE, przewodniczący Konferencji Przewodniczących Komisji; Luis YANEZ-BARNUEVO, przewodniczący Konferencji Przewodniczących Delegacji; Lidia Joanna GERINGER DE OEDENBERG, kwestor; Astrid LULLING, kwestor. 3 33,3% 6 66,7%. Dział Równości Szans i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 8 marca 2010 r. 7

8 Kobiety w Parlamencie Europejskim Grupy polityczne W Parlamencie Europejskim posłowie zasiadają w grupach w zależności od poglądów politycznych, nie zaś od narodowości. Obecnie Parlament liczy 7 grup politycznych. Na czele każdej z grup stoi przewodniczący (lub 2 współprzewodniczących). Rebecca Harms, reprezentująca Grupę Zielonych/ Wolne Przymierze Europejskie, jest jedyną kobietą na stanowisku współprzewodniczącego. Przewodniczący i współprzewodniczący grup politycznych 6,7% 1 współprzewodnicząca Rebecca HARMS (DE - Greens/EFA) 93,3% Odsetek kobiet i mężczyzn w grupach politycznych 100% 90% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% EPP S&D ALDE Greens/EFA ECR GUE/NGL EFD NI EPP S&D ALDE Greens/EFA ECR GUE/NGL EFD NI Grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci) Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów Grupa Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy Grupa Zielonych/ Wolne Przymierze Europejskie Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy Konfederacyjna Grupa Zjednoczonej Lewicy Europejskiej/ Nordycka Zielona Lewica Grupa Europy Wolności i Demokracji Posłowie niezrzeszeni 8 Dział Równości Szans i Różnorodności - DG ds. Personelu - 8 marca 2010 r.

9 Kobiety w Parlamencie Europejskim Komisje parlamentarne W 7. kadencji Parlament Europejski liczy 20 komisji parlamentarnych, 2 podkomisje i 1 komisję specjalną. Komisje odpowiadają za przygotowywanie prac sesji plenarnych Parlamentu poprzez sporządzanie sprawozdań w sprawie wniosków legislacyjnych i sprawozdań z własnej inicjatywy. Przewodniczący komisji koordynują prace komisji w ramach Konferencji Przewodniczących Komisji. Spośród 23 komisji 9 komisjom przewodniczą obecnie kobiety. Eva JOLY (FR - Greens/EFA) Rozwój (DEVE) 9 przewodniczących komisji Sharon BOWLES (UK - ALDE) Sprawy Gospodarcze i Monetarne (ECON) Pervenche BERÈS (FR - S&D) Zatrudnienie i Sprawy Socjalne (EMPL) Danuta Maria HÜBNER (PL - EPP) Rozwój Regionalny (REGI) Carmen FRAGA ESTÉVEZ (ES - EPP) Rybołówstwo (PECH) Doris PACK (DE - EPP) Kultura i Edukacja (CULT) Eva-Britt SVENSSON (SV - GUE/NGL) Prawa Kobiet i Równouprawnienie (FEMM) Erminia MAZZONI (IT - EPP) Petycje (PETI) Heidi HAUTALA (FI - Greens/EFA) Podkomisja Praw Człowieka (DROI) Przewodniczący komisji 14 60,9% 9 39,1% W tym komisja specjalna CRIS oraz podkomisje DROI i SEDE. Dział Równości Szans i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 8 marca 2010 r. 9

10 FEMM Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia Przewodnicząca Eva-Britt SVENSSON (SV - NGL/GUE) Komisja Praw Kobiet i Równouprawnienia (FEMM) to komisja parlamentarna odpowiedzialna za sprawowanie nadzoru i stanowienie prawa w kwestiach związanych z równością kobiet i mężczyzn oraz prawami kobiet. Komisja powstała z przekształcenia Komisji Praw Kobiet i Równości Szans mającej charakter ad hoc i utworzonej przez Parlament Europejski w 1979 r. - w czasach, gdy prawa kobiet i równouprawnienie nabierały coraz większego znaczenia na scenie międzynarodowej, i w roku przyjęcia przez ONZ konwencji CEDAW (Konwencji w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet). Od 1984 r., kiedy to komisji FEMM nadano status komisji stałej, odgrywa ona naczelną rolę w Parlamencie Europejskim w zakresie działań na rzecz równouprawnienia płci i praw kobiet. Do kompetencji Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia, której przewodniczy Eva-Britt Svensson, należą: definiowanie, wspieranie i ochrona praw kobiet w Unii, a także środki wspólnotowe w tym zakresie; wspieranie praw kobiet w krajach trzecich; polityka równych szans, w tym równość między kobietami i mężczyznami w dostępie do rynku pracy i w sposobie traktowania w pracy; likwidacja wszelkich form dyskryminacji ze względu na płeć; wdrożenie i dalsze włączanie aspektu płci we wszystkie dziedziny polityki; nadzorowanie oraz realizacja umów i konwencji międzynarodowych dotyczących praw kobiet; polityka informacyjna dotycząca kobiet. Program prac komisji (wrzesień 2009 r. grudzień 2010 r.) obejmuje w szczególności prace nad uwzględnianiem aspektu płci w PE, jak również planowanie działań i kluczowych elementów nowego planu działań UE na rzecz równouprawnienia płci, przeprowadzenie badań i konferencji poświęconych kryzysowi finansowo-gospodarczemu z perspektywy równouprawnienia płci oraz reprezentowanie PE z okazji 15. rocznicy przyjęcia w Pekinie platformy działania ONZ na rzecz równouprawnienia płci. W ciągu pierwszych pięciu miesięcy 7. kadencji działania Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia obejmowały: przyjęcie sprawozdania rocznego Równość kobiet i mężczyzn w Unii Europejskiej rok 2009, czego wynikiem było przyjęcie rezolucji w tej sprawie na posiedzeniu plenarnym w dniu 10 lutego 2010 r.; przesłuchanie publiczne W kierunku nowej unijnej strategii równouprawnienia płci; rozpatrzenie poprawek do dyrektywy w sprawie urlopu macierzyńskiego; przyjęcie projektu rezolucji Działania UE w zakresie wspierania równości kobiet i mężczyzn w kontekście godzenia praw i obowiązków zawodowych z rodzinnymi Dział Równości Szans i Różnorodności - DG ds. Personelu - 8 marca 2010 r.

11 Dyrektywy UE Równouprawnienie płci 1975: Dyrektywa 75/117/EWG w sprawie równości wynagrodzeń Dyrektywa stanowi, że należy znieść dyskryminację ze względu na płeć w odniesieniu do wszelkich aspektów wynagrodzenia (dyrektywa uchylona dyrektywą 2006/54/WE w wersji przeredagowanej). 1976: Dyrektywa 76/207/EWG w sprawie równego traktowania Dyrektywa stanowi, że w zakresie dostępu do zatrudnienia, kształcenia oraz w zakresie warunków pracy, awansu lub wypowiedzenia należy zapewnić brak zarówno bezpośredniej, jak i pośredniej dyskryminacji ze względu na płeć oraz dyskryminacji ze względu na stan cywilny lub rodzinny. 1978: Dyrektywa 79/7/EWG w sprawie zabezpieczenia społecznego Przepisy dyrektywy wymagają równego traktowania kobiet i mężczyzn w systemach ustawowych dotyczących zabezpieczenia w razie choroby, inwalidztwa, starości, wypadków przy pracy i chorób zawodowych oraz bezrobocia. 1986: Dyrektywa 86/378/EWG w sprawie zabezpieczenia społecznego pracowników Dyrektywa ma na celu wprowadzenie równego traktowania kobiet i mężczyzn w systemach zabezpieczenia społecznego pracowników. Dyrektywę zmieniono w 1996 r. 1986: Dyrektywa 86/613/EWG w sprawie pracy na własny rachunek Przepisy dyrektywy wprowadzają zasadę równego traktowania kobiet i mężczyzn do osób pracujących na własny rachunek, w tym w rolnictwie, i zapewniają ochronę kobietom pracującym na własny rachunek w okresie ciąży i macierzyństwa. 1992: Dyrektywa 92/85/EWG w sprawie pracownic w ciąży Dyrektywa wprowadza wymóg minimalnych środków służących poprawie bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy w odniesieniu do kobiet w ciąży, kobiet, które niedawno rodziły, i kobiet karmiących piersią, w tym ustawowego prawa do urlopu macierzyńskiego wynoszącego co najmniej 14 tygodni. 1996: Dyrektywa 96/34/WE w sprawie urlopu rodzicielskiego Dyrektywa zapewnia wszystkim rodzicom, których dzieci nie osiągnęły jeszcze wieku określonego przez państwa członkowskie, prawo do co najmniej 3-miesięcznego urlopu rodzicielskiego, a ogólnie pracownikom prawo do czasu wolnego od pracy w przypadku choroby lub wypadku osoby pozostającej na utrzymaniu. 1997: Dyrektywa 97/80/WE w sprawie przeniesienia ciężaru dowodu w sprawach dyskryminacji ze względu na płeć W dyrektywie wymagane są zmiany wsystemach prawnych państw członkowskich umożliwiające bardziej sprawiedliwe rozłożenie ciężaru dowodu w sprawach, w których pracownicy zarzucają swoim pracodawcom dyskryminację ze względu na płeć. 2002: Dyrektywa 2002/73/WE w sprawie równego traktowania w zatrudnieniu Dyrektywa zmienia dyrektywę w sprawie równego traktowania z 1976 r., wprowadzając definicje dyskryminacji pośredniej, molestowania i molestowania seksualnego oraz zobowiązując państwa członkowskie do utworzenia organów ds. równouprawnienia mających na celu promowanie, analizowanie, nadzorowanie i wspieranie równego traktowania kobiet i mężczyzn. 2004: Dyrektywa 2004/113/WE w sprawie towarów i usług Za sprawą dyrektywy prawodawstwo w zakresie równouprawnienia płci po raz pierwszy wykracza poza dziedzinę zatrudnienia. 2006: Dyrektywa 2006/54/WE (wersja przeredagowana) w sprawie równego traktowania w dziedzinie zatrudnienia i pracy W drodze dyrektywy, w celu poprawy przejrzystości, jasności i spójności prawa, obowiązujące przepisy związane z równością wynagrodzeń, systemami zabezpieczenia społecznego pracowników i ciężarem dowodu ujęte zostają w jednym akcie prawnym. Dział Równości Szans i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 8 marca 2010 r. 11

12 Kobiety w Parlamencie Europejskim Delegacje Zadaniem delegacji jest utrzymywanie i rozwijanie międzynarodowych kontaktów Parlamentu. Działalność delegacji ma na celu utrzymywanie i polepszanie kontaktów z parlamentami państw będących tradycyjnymi partnerami Unii Europejskiej, iprzyczynia się do szerzenia w państwach trzecich wartości, na których opiera się UE. Obecnie istnieje 35 delegacji i 5 wielostronnych zgromadzeń. W 7. kadencji kobiety przewodniczą 8 z 35 delegacji, przy czym ani jedna kobieta nie przewodniczy obecnie któremukolwiek z wielostronnych zgromadzeń. Konferencja Przewodniczących Delegacji 32 80,0% 8 20,0% 8 przewodniczących delegacji PE Hélène FLAUTRE (FR - Greens/EFA) Turcja (D-TR) Maria MUÑIZ DE URQUIZA (ES - S&D) Chile (D-CL) Monica Luisa MACOVEI (RO - EPP) Mołdawia (D-MD) Angelika NIEBLER (DE - EPP) Półwysep Arabski (DARP) Barbara LOCHBIHLER (DE - Greens/EFA) Iran (D-IR) Emine BOZKURT (NL - S&D) Ameryka Środkowa (DCAM) Jean LAMBERT (UK - Greens/EFA) Azja Południowa (DSAS) Mara BIZZOTTO (IT - EFD) Australia i Nowa Zelandia (DANZ) 12 Dział Równości Szans i Różnorodności - DG ds. Personelu - 8 marca 2010 r.

13 Kobiety w parlamentach krajowych (UE 27) Kobiety stanowią ponad połowę ludności świata; ich udział w procesie politycznym i wkład w ten proces jest zarówno ważny, jak i niezbędny, i stanowi w istocie jedno z podstawowych praw. Odsetek kobiet w Parlamencie Europejskim po raz kolejny wzrósł po wyborach z 2009 r. W Unii Europejskiej wyższy odsetek kobiet zasiada obecnie w Parlamencie Europejskim niż w parlamentach krajowych państw członkowskich, z wyjątkiem Hiszpanii (identyczny odsetek) oraz Malty i Luksemburga. W Finlandii i Szwecji do PE wybrano wręcz więcej posłanek niż posłów. Zważywszy na odsetek wybranych kobiet, który w 7. kadencji wynosi 34,9%, reprezentacja kobiet w Parlamencie Europejskim niemal dwukrotnie przewyższa średni odsetek kobiet wybieranych do parlamentów krajowych na świecie, wynoszący obecnie 18,6%. Porównanie pomiędzy odsetkiem kobiet w parlamentach krajowych i w Parlamencie Europejskim w podziale na państwa członkowskie 65% 60% 55% 50% 45% 40% 35% 30% 25% 20% 15% 10% 5% 0% % Kobiet w parlamencie krajowym % Kobiet w Parlamencie Europejskim Austria Belgia Bułgaria Cypr Dania Estonia Finlandia Francja Grecja Hiszpania Holandia Irlandia Litwa Łotwa Luksemburg Malta Niemcy Polska Portugalia Republika Czeska Rumunia Słowacja Słowenia Szwecja Węgry Wielka Brytania Włochy Dane dotyczące parlamentów krajowych oparte na liczbie kobiet wybranych do izby niższej. Źródło: stan na dzień r. Dział Równości Szans i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 8 marca 2010 r. 13

14 14 Sekretarz Generalny DG PRES Urząd Przewodn. Zastępca SG DG INLO Infrastruktura i Logistyka - szef gabinetu SG - Dyrekcja ds. Stosunków z Grupami Politycznymi DG IPOL Polityka wewnętrzna DG TRAD Tłumaczenia pisemne Wydział Prawny Doradca Prawny DG EXPO Polityka zewnętrzna DG INTE Tłumaczenia ustne i konferencje DG COMM Komunikacja DG FINS Finanse Legenda Kobiety Mężczyźni Wakat Stan na dzień r. DG PERS Personel DG ITEC Innowacje i wsparcie techniczne Sekretariat Generalny Parlamentu Europejskiego Schemat organizacyjny dyrektorzy generalni i dyrektorzy

15 Przedmowa Franceski R. Ratti, zastępcy Sekretarza Generalnego Chciałabym podziękować Działowi Równości Szans i Różnorodności za umożliwienie mi w kontekście zbliżającego się Międzynarodowego Dnia Kobiet podzielenia się kilkoma uwagami na temat roli kobiet w naszej instytucji i na temat zmian zachodzących w strategiach na rzecz równouprawnienia płci. Minął zaledwie tydzień, od kiedy jako pierwsza kobieta w historii objęłam stanowisko zastępcy Sekretarza Generalnego Parlamentu Europejskiego. Jako kobieta świadoma jestem ciężaru obowiązków, jakie spoczywają na mnie w związku ze sprawowaniem tej funkcji. Doceniam też fakt, że zastępca Sekretarza Generalnego pełni równocześnie funkcję dyrektora generalnego ds. urzędu przewodniczącego, stojąc na czele tej jakże ważnej dyrekcji generalnej (najważniejszej w naszej strukturze wewnętrznej), w której radziłabym spędzić trochę czasu każdemu urzędnikowi zainteresowanemu rozwojem swojej kariery zawodowej. Zaufanie, jakim mnie obdarzono, powierzając mi to wysoce odpowiedzialne stanowisko za co chciałabym niniejszym publicznie podziękować Prezydium jest dla mnie, jako urzędnika i kobiety, zaszczytem i wzmacnia moje zaangażowanie na rzecz naszej instytucji, której mam przyjemność służyć od 30 lat. W dziedzinie równouprawnienia płci i równości szans minione dziesięciolecie przyniosło daleko idące zmiany na lepsze w Parlamencie. Upór i współpraca organów administracyjnych i politycznych pozwoliły osiągnąć przełomowe cele nie tylko pod względem liczbowym (warto zapoznać się z najnowszym sprawozdaniem Działu Równości Szans i Różnorodności, któremu chciałabym pogratulować jakości wykonanej pracy i wytrwałości), ale też szczególnie ze względu na radykalne zmiany, jakie zaszły w postawach i kulturze naszej instytucji, w odpowiedzi na to wyzwanie. Parlament Europejski to dziś instytucja, która wykazuje się największą wrażliwością i dokonuje najbardziej namacalnych zmian. Gdy w 2004 r. wyznaczono mnie na stanowisko dyrektora generalnego, byłam jedyną kobietą na takim stanowisku; zaledwie sześć lat później, w 2010 r., stanowisko dyrektora generalnego zajmują cztery kobiety. Niedawne nominacje na stanowiska kierownicze świadczą ponadto o tym, że tendencja ta staje się bardziej wyraźna. Wynika ona z wysokiej świadomości w Parlamencie, której rezultaty uwidaczniają się w codziennej pracy. Ta pozytywna tendencja, dotycząca roli kobiet w Sekretariacie, odzwierciedla zmiany, jakie zaszły w naszych organach politycznych, w których z biegiem lat wzrastała liczba kobiet wśród posłów do Parlamentu. Te korzystne zmiany nie są jednak, aby riposare sugli allori. Zamiast przemilczać problem, należy zauważyć, że kobiety zawsze mają nieco więcej do zrobienia niż mężczyźni, a to z racji tego, że szczęśliwie odgrywają równocześnie różne role: kobiety, matki, urzędnika. Jedynie niesłabnące wysiłki podejmowane wspólnie przez kobiety, posłanki i urzędniczki, zagwarantują, że nadejdzie dzień mam nadzieję w bliskiej przyszłości gdy równouprawnienie płci i równość szans postrzegane będą jako przestarzałe koncepcje w kontekście społecznym, w którym kobiety i mężczyźni widzieć będą przed sobą identyczne szanse i oceniani będą wyłącznie ze względu na swoje zasługi. Dział Równości Szans i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 8 marca 2010 r. 15

16 Kobiety w Parlamencie Europejskim Sekretariat Generalny Dyrektorzy generalni 7 63,6% 4 36,4% 4 dyrektorów generalnych Francesca RATTI Zastępca Sekretarza Generalnego DG ds. Urzędu Przewodnicząceg o (DG PRES) Janet PITT DG ds. Tłumaczeń Pisemnych (DG TRAD) Juana LAHOUSSE- JUÁREZ DG ds. Kommunikacji (DG COMM) Olga COSMIDOU DG ds. Tłumaczeń Ustnych i Konferencji (DG INTE) 21 67,7% Dyrektorzy* 10 32,3% Kierownicy działów ,1% 42 21,9% 40% 40,0% 35% 30% 36,4% 32,3% 35,0% % Kobiet (stan na dzień r.) 25% 20% 15% 10% 20,0% 21,9% Cele na 2009 r. określone przez Prezydium w 2006 r. (Sprawozdanie Sylvii-Yvonne Kaufmann) 5% 0% Dyrektorzy generalni Dyrektorzy Kierownicy działów Stan na dzień r. 16 Dział Równości Szans i Różnorodności - DG ds. Personelu - 8 marca 2010 r.

17 Odsetek kobiet i mężczyzn w Parlamencie Europejskim Sekretariat Generalny Pracownicy PE % % Administratorzy (AD) Asystenci (AST) ,0% ,0% ,7% ,3% Pracownicy PE w latach stan na dzień r. Dział Równości Szans i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 8 marca 2010 r. 17

18 Odsetek kobiet i mężczyzn w Parlamencie Europejskim Sekretariaty grup politycznych Sekretarze Generalni 5 62% 3 38% Pracownicy sekretariatów grup politycznych Administratorzy (AD) 64% 36% Asystenci (AST) 28% 72% W tym koordynator (mężczyzna) posłów niezrzeszonych. 18 Dział Równości Szans i Różnorodności - DG ds. Personelu - 8 marca 2010 r.

19 Polityka równouprawnienia płci w Sekretariacie PE Polityka równouprawnienia zajmuje obecnie silnie ugruntowaną pozycję wśród celów Sekretariatu PE. Sprawozdania Prezydium w tej dziedzinie oraz oświadczenie w sprawie zasad wspierania równouprawnienia i różnorodności, przyjęte przez Prezydium w dniu 13 listopada 2006 r., zapewniają odpowiednie ramy polityczne w ogólnym kontekście prawnym, który umocniło wejście w życie traktatu lizbońskiego wraz z ujętą w nim Kartą praw podstawowych. Sekretariat PE dąży do osiągnięcia równowagi płci na wszystkich szczeblach swojego schematu organizacyjnego. Od 2007 r. wysiłki skupiają się w szczególności na średnim szczeblu kierowniczym, na którym niedostateczna reprezentacja kobiet jest najbardziej wyraźna. W 2007 r., jako część działań pozytywnych, administracja zapoczątkowała pilotażowy program szkoleniowo-motywacyjny dla kobiet będących potencjalnymi kierownikami działów. Dotąd zorganizowano trzy programy szkoleniowe. Zatwierdzono także wytyczne w sprawie stosowania języka neutralnego płciowo zarówno w wewnętrznych, jak i w zewnętrznych działaniach komunikacyjnych. W zależności od specyfiki stanowiska pracownicy mają dostęp do szkolenia z zakresu równouprawnienia i różnorodności. Podjęto także szereg inicjatyw na rzecz rozwijania świadomości, obejmujących doroczne nagrody w dziedzinie równouprawnienia i różnorodności, konferencje i debaty czy seanse filmowe poświęcone kwestiom równouprawnienia. Plan działań na lata na rzecz wspierania równouprawnienia płci i różnorodności w Sekretariacie PE, przyjęty przez Prezydium w dniu 9 marca 2009 r., stanowi jedno z kluczowych narzędzi zapewniających stosowanie w praktyce, w pracach Sekretariatu PE w 7. kadencji Parlamentu, zasad równouprawnienia, różnorodności i niedyskryminacji. Plan działań opiera się na trzech obszarach działań, wyznaczonych w oświadczeniu w sprawie zasad i obejmujących: - zagwarantowanie pełnej równości kobiet i mężczyzn we wszelkich aspektach życia zawodowego; - zagwarantowanie pełnej równości szans osobom niepełnosprawnym oraz wspieranie ich pełnego udziału i integracji; - usuwanie wszelkich przeszkód w zatrudnieniu i wszelkiej potencjalnej dyskryminacji ze względu na rasę, kolor skóry lub pochodzenie etniczne; oraz dwóch przekrojowych celach: - wzmocnienie wiodącej roli oraz odpowiedzialności w odniesieniu do równości i różnorodności; - wspieranie otwartego, sprzyjającego integracji środowiska pracy. Ze względu na horyzontalny i przekrojowy charakter planu działań jego wdrożenie wymagać będzie udziału wszystkich zainteresowanych stron z Sekretariatu PE. Działania, które są w toku i które mają rozpocząć się w 2010 r., obejmują różne aspekty równouprawnienia i różnorodności: szczególna uwaga zwrócona zostanie przykładowo na równowagę płci na wszystkich szczeblach i uwzględnianie aspektu płci w całej polityce wewnętrznej i we wszystkich wewnętrznych procedurach. Priorytetowe działania dotyczyć będą równowagi pomiędzy pracą a życiem prywatnym, jak również godności w pracy, szacunku dla człowieka, w tym polityki na rzecz zapobiegania i przeciwdziałania molestowaniu (art. 12a regulaminu pracowniczego). Dział Równości Szans i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 8 marca 2010 r. 19

20 PLAN DZIAŁAŃ na rzecz wspierania równouprawnienia płci i różnorodności w Sekretariacie PE ( ) BSZAR I Zagwarantowanie pełnej równości kobiet i mężczyzn we wszystkich aspektach życia zawodowego KONKRETNE CELE ŚRODKI I.1. Wspieranie wyważonej reprezentacji kobiet i mężczyzn we wszystkich rodzajach i kategoriach zatrudnienia (koncentrując się głównie na obszarach, w których zaobserwowano brak równowagi); gwarantowanie w ten sposób możliwości rozwoju kariery I.2. Wspieranie wyważonego rozdziału zadań pomiędzy mężczyzn i kobiety na wszystkich szczeblach a. ułatwianie dostępu do informacji i poszerzanie zakresu wiedzy wszystkich pracowników w kwestiach możliwości rozwoju kariery i mobilności (horyzontalnej i wertykalnej) oraz procedury naboru, z uwzględnieniem członków personelu zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin lub przebywających na przysługującym im statutowo urlopie (urlop rodzicielski bądź rodzinny) b. dopilnowanie, by ogłoszenia o wakatach były neutralne z punktu widzenia równości płci c. rozwijanie, analiza i publikowanie statystyk w rozbiciu na płeć a. informowanie osób zajmujących stanowiska kierownicze różnego szczebla o spoczywającej na nich odpowiedzialności przydziału zadań w bardziej zrównoważony sposób z uwzględnieniem kwestii płci b. wspieranie mianowania kobiet na stanowiska kierownicze średniego szczebla i ułatwianie odpowiednich szkoleń c. zagwarantowanie wyważonego udziału mężczyzn i kobiet w komitetach doradczych i organach ustawowych, komisjach egzaminacyjnych itp. I.3. Zagwarantowanie wyważonego udziału kobiet i mężczyzn w zarządzaniu Sekretariatem I.4. Budżetowanie pod kątem płci (gender budgeting) a. realizacja wyznaczonych przez Prezydium celów ilościowych w odniesieniu do zajmowania przez kobiety i mężczyzn stanowisk kierowniczych b. zachęcanie do dzielenia się doświadczeniem i umiejętnościami oraz do wymiany najlepszych praktyk a. wprowadzanie i kontrola środków na rzecz uwzględniania problematyki płci przy układaniu budżetu OBSZAR II Zagwarantowanie pełnej równości szans osobom niepełnosprawnym oraz wspieranie ich pełnego udziału i integracji KONKRETNE CELE II.1. Wspieranie rozwoju kultury instytucjonalnej w odniesieniu do niepełnosprawności II.2. Wzmocnienie współpracy międzyinstytucjonalnej w celu osiągnięcia czynnego, skoordynowanego podejścia do niepełnosprawności II.3. Rozpoczęcie/kontynuacja pozytywnych działań na rzecz dalszego zatrudniania osób niepełnosprawnych II.4. Ułatwianie zatrudnienia i rozwoju kariery osób niepełnosprawnych II.5. Zagwarantowanie dostępności budynków, stanowisk pracy i informacji ŚRODKI a. poszerzanie zakresu wiedzy personelu na temat niepełnosprawności oraz wprowadzenie do programów szkoleń dla osób na stanowiskach kierowniczych zagadnień związanych z poszerzaniem zakresu wiedzy dotyczącej niepełnosprawności b. włączenie aspektu niepełnosprawności do istniejących programów szkoleń (np. zastosowanie regulaminu pracowniczego, organizacja posiedzeń, zarządzanie zasobami ludzkimi, zarządzanie projektami) c. organizowanie specjalnych jednorazowych imprez poświęconych niepełnosprawności oraz włączenie kwestii niepełnosprawności do polityki komunikacyjnej zawsze, gdy jest to możliwe d. włączenie kwestii niepełnosprawności do wszystkich procesów dotyczących zasobów ludzkich a. uruchomienie międzyinstytucjonalnych sieci wymiany poglądów, informacji i najlepszych praktyk b. rozważenie we współpracy z EPSO, w jaki sposób można wspierać nabór osób z niepełnosprawnością a. dalsze dostosowywanie programu szkoleń do potrzeb osób niepełnosprawnych b. podjęcie pozytywnych działań na rzecz zatrudniania osób niepełnosprawnych jako WZIP (innych pracowników Wspólnot Europejskich) c. badanie celowości wprowadzenia kwot lub celów dotyczących zatrudniania osób niepełnosprawnych a. przyjęcie i realizacja wewnętrznych przepisów dotyczących koncepcji racjonalnych usprawnień b. przeanalizowanie wszystkich środków pozwalających członkom personelu, którzy stali się niepełnosprawni, na pozostanie na stanowisku (specjalistyczne doradztwo zawodowe, dostosowanie warunków pracy, itp.) a. zagwarantowanie, że wszystkie budynki są dostępne oraz że przy budowie lub dostosowaniu budynków automatycznie stosuje się zasadę projektowania dla wszystkich (design for all) b. zagwarantowanie, że rozwój i zawartość stron internetowych (Europarl) oraz intranetowych (Inside) odpowiadają wytycznym dotyczącym inicjatywy na rzecz dostępności sieci (WAI) 20 Dział Równości Szans i Różnorodności - DG ds. Personelu - 8 marca 2010 r.

21 PLAN DZIAŁAŃ na rzecz wspierania równouprawnienia płci i różnorodności w Sekretariacie PE ( ) OBSZAR III Usuwanie wszelkich przeszkód w zatrudnianiu i wszelkiej potencjalnej dyskryminacji ze względu na rasę, kolor skóry lub pochodzenie etniczne KONKRETNE CELE III.1. Wspieranie rozwoju kultury instytucjonalnej w odniesieniu do różnorodności etnicznej i kulturowej ŚRODKI a. opracowanie inicjatyw na rzecz poszerzania wiedzy w zakresie różnorodności etnicznej i kulturowej, w tym poprzez programy wymiany między instytucjami i organizacjami międzynarodowymi III.2. Wzmocnienie współpracy międzyinstytucjonalnej w celu osiągnięcia czynnego i skoordynowanego podejścia do kwestii różnorodności etnokulturowej a. uruchomienie międzyinstytucjonalnych sieci wymiany poglądów, informacji i najlepszych praktyk CELE PRZEKROJOWE 1 Wzmocnienie wiodącej roli oraz odpowiedzialności w odniesieniu do równości i różnorodności KONKRETNE CELE 1.1. Zagwarantowanie wiedzy na temat omawianych kwestii w połączeniu z równością i różnorodnością na wszystkich szczeblach, w szczególności na stanowiskach kierowniczych 1.2. Uczynienie z równości i różnorodności podstawowych wartości Sekretariatu PE 1.3. Podkreślenie odpowiedzialności personelu kierowniczego za zachowanie równości i różnorodności ŚRODKI a. wprowadzanie modułów szkoleniowych dla osób na stanowiskach kierowniczych poświęconych równości i różnorodności b. częste przypominanie o podstawowych kwestiach związanych z równością i różnorodnością na posiedzeniach na poziomie DG c. w każdej dyrekcji generalnej poszerzenie zakresu zadań rzeczników równości szans o kwestię różnorodności a. promowanie równości i różnorodności do definicji rocznych celów Sekretariatu, które następnie będą stosowane w odpowiedniej formie w każdej dyrekcji generalnej b. ocena poczynionych postępów oraz nagłaśnianie i rozpowszechnianie jej wyników a. włączenie zarządzania w odniesieniu do równości i różnorodności do zakresu kompetencji osób na stanowiskach kierowniczych oraz korzystanie z osiągnięć pracowników na stanowiskach kierowniczych CELE PRZEKROJOWE 2 Wspieranie otwartego, sprzyjającego integracji środowiska pracy KONKRETNE CELE ŚRODKI 2.1 Zapobieganie wszelkiej potencjalnej dyskryminacji z jakichkolwiek względów, zgodnie z art. 1d Regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich 2.2 Przyjęcie dodatkowych środków mających na celu poprawę równowagi między życiem zawodowym a prywatnym 2.3 Wpieranie zgodności procedur rekrutacji z trzema głównymi celami wzmacniającymi wizerunek PE jako pracodawcy sprzyjającego integracji a. stworzenie kultury zerowej tolerancji dla wszelkich form dyskryminacji lub mobbingu b. rozwój polityki zapobiegania i zwalczania zjawiska mobbingu (art. 12a Regulaminu pracowniczego) i zwiększanie wiedzy pracowników na temat uprawnień i pracy komitetu konsultacyjnego ds. nękania i molestowania c. wprowadzenie i rozwój niedyskryminującego języka neutralnego pod względem płci a. zwiększaniu wiedzy osób na stanowiskach kierowniczych na wszystkich szczeblach na temat środków pozwalających na zwiększenie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym b. wspieranie wykorzystania środków mających na celu poprawę równowagi między życiem zawodowym a prywatnym zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn c. stworzenie środowiska pracy otwartego dla pracowników korzystających ze środków mających na celu poprawę równowagi między życiem zawodowym a prywatnym a. wspieranie poprawy stanu wiedzy i specjalizacji członków komisji egzaminacyjnych, jeśli chodzi o równość i różnorodność w kwestiach dotyczących płci, niepełnosprawności oraz różnorodności etnicznej i kulturowej b. wspieranie równowagi płci i różnorodności przy tworzeniu komisji egzaminacyjnych c. włączenie wszystkich aspektów polityki równości i różnorodności do procedur naboru i rekrutacji Dział Równości Szans i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 8 marca 2010 r. 21

22 Sekretariat Generalny PE Organy wspierające równouprawnienie płci W obrębie administracji PE istnieje szereg organów i struktur zajmujących się kwestią równouprawnienia płci. W minionych latach niektóre z tych struktur przedefiniowano i umocniono. Choć spoczywają na nich odmienne role i zadania, coraz ściślej ze sobą współpracują, co stanowi kluczowy czynnik warunkujący postęp w realizacji działań na rzecz równości szans i osiągnięcie wyników. Dział Równości Szans i Różnorodności Dział Równości Szans i Różnorodności podlega dyrektorowi generalnemu ds. personelu. Do kompetencji działu należy opracowywanie, wdrażanie i monitorowanie polityki równouprawnienia i różnorodności w Sekretariacie Generalnym PE. Dział odpowiada w szczególności za następujące zadania: monitorowanie i wdrażanie polityki równouprawnienia i różnorodności określonej przez Prezydium Parlamentu, a zwłaszcza wdrażanie planu działań na rzecz wspierania równouprawnienia płci i różnorodności w Sekretariacie Parlamentu Europejskiego ( ); Rosa BRIGNONE Kierownik działu dbanie o to, aby zasady równości szans i poszanowania różnorodności znajdowały odzwierciedlenie w polityce kadrowej Parlamentu Europejskiego; nadzorowanie uwzględniania aspektu płci we wszelkich kwestiach związanych z polityką kadrową; sporządzanie badań i sprawozdań; gromadzenie i analizowanie danych statystycznych z perspektywy równouprawnienia płci; działanie na rzecz zapobiegania i znoszenia wszelkiej dyskryminacji, zgodnie z art. 1d regulaminu pracowniczego; rozpowszechnianie, koordynowanie i ocenianie kodeksu dobrych praktyk na rzecz osób niepełnosprawnych; opracowywanie i koordynowanie przedsięwzięć wspierających pełne uczestnictwo i integrację osób niepełnosprawnych; wspieranie tworzenia otwartego i integracyjnego środowiska pracy; opracowywanie i koordynowanie przedsięwzięć ułatwiających osiągnięcie równowagi pomiędzy pracą a życiem prywatnym; uczestniczenie w kształtowaniu i wprowadzaniu w życie polityki na rzecz godności w pracy w celu zniesienia wszelkich form molestowania w miejscu pracy; organizowanie przedsięwzięć na rzecz rozwijania świadomości i działań szkoleniowych; udzielanie wsparcia pracownikom w kwestiach związanych z równouprawnieniem i różnorodnością. Dział Równości Szans i Różnorodności zapewnia pomoc i wsparcie wiceprzewodniczącej ds. równouprawnienia i przewodniczącej grupy wysokiego szczebla. Udziela również porad i wsparcia organowi powołującemu, komitetowi doradczemu ds. równych szans kobiet i mężczyzn (COPEC) oraz innym organom wewnętrznym w kwestiach dotyczących wzmacniania równouprawnienia i różnorodności w Sekretariacie PE. Dział koordynuje prace grupy koordynatorów ds. równouprawnienia i różnorodności w dyrekcjach generalnych oraz wspiera międzyinstytucjonalną wymianę informacji i dobrych praktyk. 22 Dział Równości Szans i Różnorodności - DG ds. Personelu - 8 marca 2010 r.

23 Sekretariat Generalny PE Organy wspierające równouprawnienie płci The Unit cs the Group of Equality and Diversity Coordinators in the Directorate- Generals and encourages the exchange of information and good practices with its inter-institutional partners. Koordynatorzy ds. równouprawnienia i różnorodności Dyrektor generalny każdej dyrekcji generalnej wyznacza dwóch koordynatorów ds. równouprawnienia i różnorodności. Ich zadaniem jest wspomaganie wdrażania polityki równouprawnienia i różnorodności Sekretariatu PE na szczeblu dyrekcji generalnych. Koordynatorzy doradzają kierownictwu i współpracownikom oraz służą im swoją wiedzą i doświadczeniem w dziedzinie równouprawnienia i różnorodności. Dokładają starań, aby przeciwdziałać wszelkiej dyskryminacji poprzez rozwijanie dialogu i świadomości celem wspierania otwartego i integracyjnego środowiska pracy. Koordynatorzy pracują w ścisłej współpracy z Działem Równości Szans i Różnorodności. Grupa koordynacyjna ds. równouprawnienia i różnorodności (w skład której wchodzą koordynatorzy oraz Dział Równości Szans i Różnorodności) odbywa regularne posiedzenia, a także może sporządzać dokumenty, notatki i wnioski dla Sekretarza Generalnego i dyrektorów generalnych na istotne tematy o uniwersalnym znaczeniu w granicach swoich kompetencji. Dział Równości Szans i Różnorodności zapewnia koordynację prac grupy i pełni funkcję jej sekretariatu. Komitet doradczy ds. równych szans kobiet i mężczyzn (COPEC) COPEC utworzony został w 1987 r. przez Sekretarza Generalnego Parlamentu Europejskiego. To wspólny organ, w skład którego wchodzą: przewodniczący, czterech członków wyznaczonych przez administrację i czterech członków wyznaczonych przez Komitet Pracowniczy. Do ogólnych zadań COPEC-u należy proponowanie i monitorowanie środków na rzecz równouprawnienia płci w Sekretariacie PE. Obserwatorzy z ramienia COPEC-u uczestniczą w pracach szeregu komisji zajmujących się sprawami kadrowymi (np. sprawozdaniami, awansem, rozwojem zawodowym, praktykami, środkami zapobiegawczymi i ochroną w pracy), a jeden obserwator wpracach komitetu doradczego ds. mianowania wysokich rangą urzędników. Administracja regularnie zasięga opinii COPEC-u w kwestii przepisów i środków wykonawczych wynikających z regulaminu pracowniczego w zakresie polityki kadrowej, które to sprawy są przedmiotem opinii wydawanych przez COPEC. Komitet Pracowniczy Komitet Pracowniczy reprezentuje interesy pracowników w stosunkach z Parlamentem. Zapewnia stały kontakt pomiędzy Parlamentem a jego pracownikami i przyczynia się do sprawnego funkcjonowania poszczególnych jednostek organizacyjnych Parlamentu poprzez umożliwianie pracownikom wyrażania swoich opinii ,4% 8 27,6% Dział Równości Szans i Różnorodności Dyrekcja Generalna ds. Personelu 8 marca 2010 r. 23

24 Equality and Diversity Unit European Parliament, President Building, 37B avenue J.F Kennedy, L-1855 Luxembourg Tel : egalitedeschances@europarl.europa.eu Site web : Intranet :