(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2014/18 EP B1 (13) (51) T3 Int.Cl. B60N 2/36 ( ) B60N 2/015 ( ) B60N 2/22 ( ) (54) Tytuł wynalazku: Zamek do siedzenia samochodowego i siedzenie samochodowe (30) Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2013/44 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2014/09 (73) Uprawniony z patentu: Keiper GmbH & Co. KG, Kaiserslautern, DE (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 PETER MÜLLER, Mackenbach, DE KADIR YASAROGLU, Mudanya, TR VOLKER WINDECKER, Sippersfeld, DE SILKE LABUK, Weilerbach, DE STEFAN HABER, Pirmasens, DE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Grażyna Palka JWP RZECZNICY PATENTOWI DOROTA RZĄŻEWSKA SP. J. ul. Żelazna 28/30 Sienna Center Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 19649/14/P-RO/GP EP Opis Zamek do siedzenia samochodowego i siedzenie samochodowe [0001] Wynalazek dotyczy zamka do siedzenia samochodowego według części nieznamiennej zastrzeżenia 1. Dalej wynalazek dotyczy siedzenia do pojazdu, zwłaszcza do pojazdu mechanicznego, według zastrzeżenia 13. Stan techniki [0002] Tego rodzaju siedzenie samochodowe i tego rodzaju zamek są znane z DE A1. Tego rodzaju siedzenie samochodowe zawiera przy tym oparcie, które można przekręcać z pozycji użytkowej do pozycji nieużytkowej względem struktury pojazdu i ryglować w pozycji użytkowej za pomocą urządzenia ryglującego. [0003] Urządzenie ryglujące ma połączony z oparciem zamek z klamką przekręcaną wokół osi klamki między pozycją zwolnienia a pozycją zaryglowania. Przy tym w pozycji zaryglowania klamka zazębia się w zaryglowaniu z bolcem zamykającym lub kabłąkiem zamykającym struktury pojazdu, a w pozycji zwolnienia klamka nie zazębia się w zaryglowaniu z bolcem zamykającym lub kabłąkiem zamykającym. Gdy oparcie znajduje się w pozycji użytkowej, klamka jest w pozycji zaryglowania. [0004] Dalej przewidziany jest wypychacz, za pomocą którego można przekręcać odryglowane oparcie o określony stopień z pozycji użytkowej do pozycji wypchnięcia. Z pozycji wypchnięcia można dalej ręcznie przekręcić oparcie do pozycji nieużytkowej. [0005] Wypychacz zawiera do tego element sprężynowy, umieszczony na oparciu w obudowie zamka. Przy tym element sprężynowy jest wykonany jako dodatkowa sprężyna wypychacza, umieszczona między obudową zamka a klamką, która wywołuje moment otwierania klamki. Sprężyna wypychacza, ukształtowana jako sprężyna naciągowa, uderza więc stale w klamkę w kierunku pozycji zwolnienia. [0006] W pozycji użytkowej, jak również w pozycji wypchnięcia, oparcie jest nachylone o pewien kąt w stosunku do pionu, tak że ciężarem własnym wywołuje sam w sobie moment obrotowy w kierunku pozycji użytkowej. [0007] Może to przykładowo w przypadku samochodu nachylonego z przodu ku górze, stojącego na ulicy pod górkę, prowadzić do tego, że po odryglowaniu urządzenia ryglującego i przekręceniu oparcia do pozycji wypchnięcia, oparcie z powrotem opada ciężarem własnym do pozycji użytkowej i znowu zostaje zaryglowane. [0008] Kolejne zamki do siedzeń samochodowych są znane z EP A2, DE A1, DE A1 oraz DE A1. Zadanie [0009] Zadaniem wynalazku jest opracowanie zamka do siedzenia samochodowego oraz siedzenia samochodowego wymienionego na wstępie rodzaju, w którym po odryglowaniu

3 -2- urządzenia ryglującego zapobiega się automatycznemu zaryglowaniu i gdzie unika się stałego uderzania elementu sprężynowego w klamkę. Rozwiązanie [0010] To zadanie zostało rozwiązane według wynalazku przez zamek do siedzenia samochodowego o cechach wymienionych w zastrzeżeniu 1. Korzystne przykłady wykonania, które można stosować pojedynczo lub w kombinacji, są przedmiotem zastrzeżeń zależnych [0011] Według wynalazku przewidziano, że wypychacz jest tak ukształtowany, że wówczas, gdy klamka znajduje się w pozycji zwolnienia, można go przyłożyć do bolca zamykającego lub kabłąka zamykającego za pomocą wstępnie napiętego elementu sprężynowego. [0012] W tym przykładzie wykonania wypychacz utrzymuje bolec zamykający lub kabłąk zamykający z dala od klamki, tak że klamka nie może już automatycznie zazębić sie w zaryglowaniu z bolcem zamykającym lub kabłąkiem zamykającym. Nie ma także ciągłego uderzania o klamkę przez element sprężynowy. [0013] Dalej według wynalazku wypychacz ma zasuwę wypychacza, o którą uderza element sprężynowy. Przez to unika się bezpośredniego kontaktu między elementem sprężynowym a strukturą pojazdu lub bolcem zamykającym czy kabłąkiem zamykającym. [0014] Obudowa zamka może mieć szczelinowe wgłębienie, którego jeden koniec jest otwarty w kierunku na zewnątrz, a jego drugi koniec jest zamknięty przez dno, przez co jest możliwe stosunkowo proste wprowadzenie bolca zamykającego. [0015] Dla zaryglowania na strukturze pojazdu, bolec zamykający można wprowadzać we wgłębienie w poprzek jego wymiaru wzdłużnego i można go otoczyć klamką po stronie odwróconej od dna wgłębienia. W ten sposób bolec zamykający jest zabezpieczony we wgłębieniu obudowy zamka. [0016] Według korzystnego przykładu wykonania wynalazku, element sprężynowy jest ukształtowany jako sprężyna dociskowa i jest wsparty na obudowie zamka. Przy tym element sprężynowy jest rozpięty w szczególności między obudową a zasuwą wypychacza. W wyniku tego zmniejsza się wymagana przestrzeń konstrukcyjna. [0017] Korzystnie element sprężynowy jest ukształtowany jako cylindryczna sprężyna śrubowa, w wyniku czego również jest wymagana niewielka przestrzeń konstrukcyjna. [0018] Jeśli zasuwa wypychacza ma cylindryczne zagłębienie, w które jest wpasowany element sprężynowy, element sprężynowy jest połączony z zasuwą wypychacza za pomocą zamknięcia kształtowego i unika się przechylenia lub zacięcia zasuwy wypychacza. [0019] Przechylenia lub zacięcia się zasuwy wypychacza unika się dodatkowo przez to, że zasuwa wypychacza otacza ogranicznik z dwóch stron. [0020] Korzystnie ogranicznik jest w ukształtowany jako jedna część obudowy zamka i przy tym tworzy dno szczelinowego wgłębienia. Wskutek tego zmniejsza się liczbę wymaganych podzespołów, przez co zmniejsza się także pracochłonność montażu.

4 -3- [0021] Według korzystnego przykładu wykonania, zasuwa wypychacza zawiera dwa ramiona, którymi otacza ogranicznik. Przy tym jedno ramię jest ukształtowane jako dłuższe niż drugie, a na odwróconym od elementu sprężynowego końcu dłuższego ramienia jest przewidziana powierzchnia stykowa, którą zasuwa wypychacza styka się z bolcem zamykającym lub kabłąkiem zamykającym. Zatem zasuwa wypychacza jest prowadzona w obudowie za pomocą zamknięcia kształtowego i zabezpieczona przed przechyleniem lub zacięciem. [0022] W celu stykania się z bolcem zamykającym lub kabłąkiem zamykającym, dłuższe ramię zasuwy wypychacza wraz z powierzchnią kontaktową przechodzi na wylot przez dno do obszaru wgłębienia. [0023] Przy tym klamkę zamka można przesuwać do pozycji zwolnienia za pomocą urządzenia odryglowującego. Jeśli przy tym urządzenie odryglowujące jest zdalnie sterowane, a osoba wywołująca zdalne sterowanie nie znajduje się w obszarze siedzenia samochodowego, lecz dalej, jak na przykład w obszarze bagażnika, to niezawodne uniknięcie automatycznego zaryglowania po odryglowaniu jest szczególnie ważne. [0024] To zadanie jest rozwiązane według wynalazku również przez siedzenie samochodowe o cechach wymienionych w zastrzeżeniu 13. Korzystne przykłady wykonania są przedmiotem zastrzeżeń zależnych 14 i 15. [0025] Przy tym zamek może być przykładowo ukształtowany jako zamek oparcia i umieszczony na oparciu siedzenia samochodowego, które można przekręcać względem struktury pojazdu i ryglować z nią w pozycji użytkowej. Bolec zamykający lub kabłąk zamykający jest w tym przypadku umieszczony na strukturze pojazdu. [0026] Zamek może być jednak także ukształtowany jako zamek podłogowy i umieszczony na siedzisku siedzenia samochodowego. Przy tym siedzenie samochodowe można mocować za pomocą zamka do struktury pojazdu i odłączać od struktury pojazdu, przykładowo w celu wyjęcia siedzenia z samochodu lub przekręcenia siedziska względem struktury pojazdu. Taki przypadek zastosowania jest ujawniony w opisie patentowym EP A2. W tym przypadku bolec zamykający lub kabłąk zamykający jest także umieszczony na strukturze pojazdu. [0027] Można jednak także wyobrazić sobie, że zamek jest umieszczony na strukturze pojazdu, a bolec zamykający lub kabłąk zamykający jest umieszczony na oparciu lub siedzisku albo na innej części siedzenia samochodowego. [0028] W przypadku zamka oparcia przewidziane jest szczególnie, że w pozycji użytkowej oparcia wypychacz przylega, wstępnie napiętym elementem sprężynowym, do struktury pojazdu lub do bolca zamykającego czy kabłąka zamykającego. [0029] Przez takie ukształtowanie, po przekręceniu oparcia do pozycji wypchnięcia, klamka nie może już automatycznie zazębić się w zaryglowaniu z bolcem zamykającym lub z kabłąkiem zamykającym. Wtedy oparcie jest gotowe do dalszego ręcznego przekręcenia do pozycji nieużytkowej. Nie ma także ciągłego uderzania elementu sprężynowego o klamkę.

5 -4- [0030] W celu utrzymywania oparcia, ruchowi przekręcania oparcia z pozycji wypchnięcia do pozycji użytkowej korzystnie przeciwdziała siła wywierana przez element sprężynowy, która z uwagi na ciężar własny oparcia, gdy oparcie znajduje się w pozycji użytkowej, odpowiada sile działającej na oparcie w kierunku pozycji użytkowej lub jest od niej większa. [0031] Siła wywierana przez element sprężynowy do utrzymania oparcia w pozycji wypchnięcia jest korzystnie na tyle duża, że nawet przy silnym nachyleniu pojazdu jest większa niż siła przeciwdziałająca z uwagi na ciężar własny oparcia. [0032] Korzystnie klamka jest uderzana przez dodatkową sprężynę klamki w kierunku jej pozycji zwolnienia. W ten sposób, przy odryglowaniu zaryglowanego siedzenia samochodowego, oparcie jest przesuwane przez wypychacz do pozycji wypchnięcia i ewentualnie poza nią oraz dodatkowo przez moment obrotowy, działający na klamkę. To jeszcze bardziej zwiększa zabezpieczenie przed automatycznym zaryglowaniem. [0033] Klamka ma przy tym powierzchnię funkcjonalną, za pomocą której, przy wprowadzaniu bolca zamykającego lub kabłąka zamykającego w szczelinowe wgłębienie zamka, klamka jest przekręcana z pozycji zwolnienia do pozycji zaryglowania. Przy tym na klamkę oddziałuje moment obrotowy w kierunku pozycji zaryglowania. [0034] Temu momentowi obrotowemu, wywieranemu przez bolec zamykający lub kabłąk zamykający, sprężyna klamki przeciwstawia moment obrotowy w kierunku pozycji zwolnienia. Ten moment obrotowy, wywierany na klamkę przez sprężynę klamki, wytwarza siłę, która powoduje wypychanie oparcia z pozycji użytkowej do pozycji wypchnięcia. [0035] Korzystny podział tych dwóch sił, tj. siły wywieranej przez wypychacz na oparcie i siły wywieranej na oparcie przez sprężynę klamki, umożliwia minimalizację tych dwóch sił. [0036] Sprężyna klamki jest korzystnie ukształtowana jako obrotowa sprężyna ramienna, przez co przestrzeń konstrukcyjna w obudowie zamka jest optymalnie wykorzystana. Figury i przykłady wykonania wynalazku [0037] Wynalazek jest poniżej objaśniony bliżej za pomocą korzystnych przykładów wykonania, przedstawionych na rysunkach. Wynalazek nie jest jednak ograniczony do tych przykładów wykonania. Figury przedstawiają: figura 1 schemat siedzenia samochodowego, figura 2 przekrój zamka w stanie zaryglowanym, Figura 3 przekrój zamka według fig. 2 w stanie odryglowanym, figura 4 widok częściowy zamka według fig. 2 w stanie zaryglowanym, figura 5 widok boczny zamka według fig. 2 w stanie zaryglowanym, figura 6 przekrój zamka według fig. 2 w stanie zaryglowanym, wzdłuż linii VI-VI oraz figura 7 widok rozłożony zamka według fig. 2.

6 -5- [0038] Przedstawione na fig. 1 siedzenie samochodowe ma siedzisko 1, na którego tylnym końcu jest dołączone, przegubowo względem kierunku jazdy, oparcie 3, które można składać z przedstawionej pozycji użytkowej, wyprostowanej do pozycji nieużytkowej, skierowanej ku przedniej stronie pojazdu. [0039] Oparcie 3 można ryglować w pozycji użytkowej za pomocą urządzenia ryglującego 4, które zawiera zamek 5 umieszczony na górnym końcu oparcia 3 i bolec zamykający 7, umieszczony na stałe na strukturze pojazdu 6, który rozciąga się poziomo w poprzek kierunku jazdy 2. [0040] Tego rodzaju zamek jest nazywany także zamkiem oparcia i jest znany na przykład z DE B4. Zamek oparcia, znany z DE B4, w przeciwieństwie do przedmiotu zgłoszenia, nie ma wypychacza. [0041] Zamek 5 ma obudowę 8 zamkniętą pokrywą 36. Obudowa 8 ma, przy wyprostowanym oparciu, skierowane prawie poziomo szczelinowe wgłębienie 9, którego koniec, skierowany w kierunku przeciwnym do kierunku jazdy 2, jest otwarty w kierunku na zewnątrz, a jego przeciwległy koniec, skierowany w kierunku jazdy 2, jest zamknięty dnem 10. [0042] Pierwszy bolec 32 łożyska określa ułożyskowanie klamki 12 obracanej wokół osi 13 klamki. Aby współdziałać z bolcem zamykającym 7, klamka 12 ma gardziel haka 14. W pozycji zwolnienia klamka 12 jest tak przekręcona, że jej gardziel haka 14 i wgłębienie 9 obudowy 8 są gotowe do włożenia bolca zamykającego 7. [0043] Drugi bolec 34 łożyska, umieszczony równolegle do pierwszego bolca 32 łożyska, określa ułożyskowanie elementu chwytnego 17 i elementu napinającego 18, które można przekręcać w płaszczyźnie klamki 12 wokół osi 16 elementu chwytnego. [0044] Oś 13 klamki i oś 16 elementu chwytnego przebiegają równolegle do siebie. [0045] O klamkę 12 uderza w wyniku siły sprężystości sprężyna 30 klamki, wskutek czego powstaje moment obrotowy, działający na klamkę 12 w kierunku odryglowania. Zatem klamka 12 jest napięta w kierunku odryglowania. Sprężyna 30 klamki jest tutaj wykonana jako obrotowa sprężyna ramienna i jest umieszczona dookoła osi 13 klamki. [0046] Element chwytny 17 i element napinający 18 są napięte przez pierwszą sprężynę obrotową 38 i drugą sprężynę obrotową 40 w kierunku ich zamknięcia. Pierwsza sprężyna obrotowa 28 i druga sprężyna obrotowa 40 są tutaj wykonane jako obrotowe sprężyny ramienne i są umieszczone dookoła osi 16 elementu chwytnego. [0047] Element chwytny 17 i element napinający 18 są połączone z luzem na zabieranie. [0048] W pozycji zaryglowania klamki 12 napięty element napinający 18 uderza o klamkę 12 za pomocą powierzchni napinającej, zakrzywionej mimośrodowo do drugiego bolca 34 łożyska, aby wywierać moment zamykający na klamkę 12. Z powierzchnią napinającą współdziała powierzchnia funkcjonalna 11 klamki 12, przy czym kąt między powierzchnią napinającą a powierzchnią funkcjonalną 11 leży poza obszarem samohamowania.

7 -6- [0049] Wskutek przekręcenia oparcia 3 do pozycji użytkowej, bolec zamykający 7 przesuwa się względem oparcia 3 do wnętrza wgłębienia 9. Przy tym bolec zamykający 7 trafia w gardziel haka 14 klamki 12 i przylega do powierzchni funkcjonalnej 11 klamki 12. [0050] Przy tym klamka 12 jest przekręcana z pozycji zwolnienia do pozycji zaryglowania, w której gardziel haka 14 przebiega w poprzek wgłębienia 9, co uniemożliwia wysunięcie się bolca zamykającego 7 z wgłębienia 9. [0051] Jeśli ze stanu odryglowania bolec zamykający 7 trafia we wgłębienie 9 i przylega do powierzchni funkcjonalnej 11, bolec zamykający 7 przyciska klamkę 12 w pozycji zaryglowania. [0052] Element napinający 18 przesuwa się przy tym wzdłuż powierzchni funkcjonalnej 11 tak, jak element chwytny 17, zabierany przez element napinający 18, w wyniku czego te dwa elementy 17 i 18 zabezpieczają klamkę 12 w pozycji zaryglowania. [0053] W celu odryglowania, nieprzedstawiony, zdalnie sterowany napęd przekręca element chwytny 17, według fig. 2 i fig. 3, zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara, tak że powierzchnia chwytna 19 elementu chwytnego 17 oddala się od powierzchni funkcjonalnej 11. [0054] Element chwytny 17 zabiera przy tym element napinający 18, tak że klamka 12 już nie jest zabezpieczona. [0055] W obudowie 8 jest przewidziany wypychacz 25, który zawiera element sprężynowy 21 i zasuwę 20 wypychacza. Zasuwa 20 wypychacza jest przy tym prowadzona przesuwnie w kierunku wzdłużnym wgłębienia 9. Element sprężynowy 21 jest tutaj ukształtowany jako sprężyna dociskowa, wsparta na obudowie 8, która dociska wypychacz 20 w kierunku otwartego końca wgłębienia 9. [0056] W pozycji zwolnienia klamki 12 i przy bolcu zamykającym 7, niewprowadzonym we wgłębienie 9, zasuwa 20 wypychacza wchodzi poza dno 10 we wgłębienie 9. [0057] Gdy oparcie jest przekręcane do pozycji użytkowej, przy czym bolec zamykający 7 wsuwa się we wgłębienie 9, bolec zamykający 7 przylega do zasuwy 20 wypychacza i przesuwa ją w kierunku przeciwnym do siły elementu sprężynowego 21 w kierunku dna 10. Dalej bolec zamykający 7 dociska klamkę 12 w pozycji zaryglowania. [0058] Gdy dochodzi do odryglowania z tej pozycji zaryglowania, bolec zamykający 7 jest przesuwany siłą elementu sprężynowego 21 w stronę od zasuwy 20 wypychacza w kierunku otworu wgłębienia 9, aż oparcie 3 osiągnie pozycję wypchnięcia i w wyniku napięcia elementu sprężynowego 21 jest tam utrzymywane. [0059] W tej pozycji wypchnięcia oparcia 3 klamka 12 nie może już sięgać poza bolec zamykający 7 w pozycji zaryglowania. [0060] Siła napinająca elementu sprężynowego 21 jest na tyle duża, że nawet przy nachylonym pojeździe ciężar własny oparcia 3 nie może już przesuwać oparcia 3 w kierunku

8 -7- przeciwnym do siły elementu sprężynowego 21 do pozycji użytkowej, lecz oparcie 3 jest najpierw utrzymywane w pozycji wypchnięcia. [0061] Zatem niezawodnie unika się automatycznego ruchu oparcia 3 w tył do pozycji użytkowej i zaryglowania oparcia 3 w zamku 5. [0062] Na fig. 6 jest przedstawiony przekrój zamka 5 w stanie zaryglowanym, wzdłuż linii VI-VI na fig. 2. Przy tym bolec zamykający nie jest przedstawiony. Oznacza to, że na schemacie, pokazanym na fig. 6, zamek 5 jest zaryglowany, lecz bolec zamykający nie znajduje się we wgłębieniu 9. [0063] Element sprężynowy 21 jest rozpięty między obudową 8 zamka 5 a zasuwą 20 wypychacza i w pokazanym tutaj schemacie dociska zasuwę 20 wypychacza do ogranicznika 24, który otacza zasuwę 20 wypychacza po dwóch stronach. Ogranicznik 24 jest wykonany w postaci mostka jako jedna część z obudową 8 i po stronie odwróconej od elementu sprężynowego 21 tworzy dno 10. [0064] Zasuwa 20 wypychacza zawiera dwa ramiona, którymi otacza ogranicznik 24, przy czym jedno ramię, tutaj ramię zwrócone w stronę klamki 12, jest ukształtowane jako dłuższe niż drugie ramię, odwrócone od klamki 12. Na odwróconym od elementu sprężynowego 21 końcu dłuższego ramienia jest przewidziana powierzchnia stykowa 22. [0065] W pokazanym schemacie dłuższe ramię z powierzchnią stykową 22 wystaje poza dno 10 we wgłębienie 9. [0066] Element sprężynowy 21 jest tutaj ukształtowany jako cylindryczna sprężyna śrubowa. Zasuwa 20 wypychacza ma po stronie odwróconej od ogranicznika 24 cylindryczne wgłębienie, w które jest wpasowany element sprężynowy 21. [0067] W pozycji wypchnięcia bolec zamykający 7 jest wprowadzony we wgłębienie 9 zamka 5 i dotyka powierzchni stykowej 22 zasuwy 20 wypychacza. Przy tym element sprężynowy 21 dociska zasuwę 20 wypychacza do ogranicznika 24 i jednocześnie powierzchnię stykową 22 do bolca zamykającego 7. [0068] Gdy teraz oparcie 3 zostaje wciśnięte do pozycji użytkowej, bolec zamykający 7 dociska powierzchnię stykową 22 zasuwy 20 wypychacza, skutkiem czego jest ściśnięcie elementu sprężynowego 21. Przy tym zasuwa 20 wypychacza przesuwa się na maksymalną szerokość, aż bolec zamykający 7 będzie przylegał do ogranicznika 24, a więc do dna 10. Również w pozycji użytkowej element sprężynowy 21 dociska zasuwę 20 wypychacza przez powierzchnię stykową 22 do bolca zamykającego 7. [0069] Jeśli zamek 5 zostanie odryglowany w pozycji użytkowej, klamka 12 zwalnia bolec zamykający 7. Element sprężynowy 21 rozciąga się i uderza o zasuwę 20 wypychacza. Powierzchnia stykowa 22 zasuwy 20 wypychacza naciska wtedy na bolec zamykający 7 w kierunku od dna 10, aż zostanie osiągnięta pozycja wypchnięcia oparcia 3. Wykaz odnośników [0070]

9 -8-1 siedzisko 2 kierunek jazdy 3 oparcie 4 urządzenie ryglujące 5 zamek 6 struktura pojazdu 7 bolec zamykający 8 obudowa 9 wgłębienie 10 dno 11 powierzchnia funkcjonalna 12 klamka 13 oś klamki 14 gardziel haka 16 oś elementu chwytnego 17 element chwytny 18 element napinający 19 powierzchnia chwytna 20 zasuwa wypychacza 21 element sprężynowy 22 powierzchnia stykowa 24 ogranicznik 25 wypychacz 30 sprężyna klamki 32 pierwszy bolec łożyska 34 drugi bolec łożyska 36 pokrywa 38 pierwsza sprężyna obrotowa 40 druga sprężyna obrotowa Sporządziła i zweryfikowała Grażyna Palka Rzecznik patentowy

10 -9- Zastrzeżenia patentowe 1. Zamek (5) do siedzenia samochodowego, z klamką (12) przekręcaną wokół osi (13) klamki między pozycją zwolnienia a pozycją zaryglowania, do współdziałania z bolcem zamykającym (7) lub kabłąkiem zamykającym i z wypychaczem (25), przy czym wypychacz (25) ma element sprężynowy (21), umieszczony w obudowie (8) zamka (5), znamienny tym, że wypychacz (25), gdy klamka (12) znajduje się w pozycji zwolnienia, jest przykładany do bolca zamykającego (7) lub kabłąka zamykającego, za pomocą wstępnie napiętego elementu sprężynowego (21), przez co wypychacz (25) utrzymuje bolec zamykający (7) lub kabłąk zamykający (12) z dala od klamki (12), a wypychacz (25) ma zasuwę (20) wypychacza, uderzaną przez element sprężynowy (21). 2. Zamek (5) według zastrz. 1, znamienny tym, że obudowa (8) zamka (5) ma szczelinowe wgłębienie (9), którego jeden koniec jest otwarty w kierunku na zewnątrz, a jego drugi koniec jest zamknięty przez dno (10). 3. Zamek (5) według zastrz. 2, znamienny tym, że bolec zamykający (7) jest wprowadzany we wgłębienie (9) w poprzek jego wymiaru wzdłużnego i otaczany klamką (12) po jego stronie odwróconej od dna (10). 4. Zamek (5) według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że w klamkę (12) uderza z siłą sprężystości sprężyna (30) klamki, która wywołuje moment obrotowy, działający na klamkę (12) w kierunku odryglowania. 5. Zamek (5) według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że element sprężynowy (21) jest ukształtowany jako sprężyna dociskowa i wsparty na obudowie (8) zamka (5), przy czym element sprężynowy (21) jest rozpięty w szczególności między obudową (8) a zasuwą (20) wypychacza. 6. Zamek (5) według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że element sprężynowy (21) jest ukształtowany jako cylindryczna sprężyna śrubowa. 7. Zamek (5) według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że zasuwa (20) wypychacza ma cylindryczne zagłębienie, w które jest wpasowany element sprężynowy (21). 8. Zamek (5) według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że zasuwa (20) wypychacza obejmuje ogranicznik (24) po dwóch stronach. 9. Zamek (5) według zastrz. 8, znamienny tym, że ogranicznik (24) jest ukształtowany jako jedna część z obudową (8) i tworzy dno (10). 10. Zamek (5) według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że zasuwa (20) wypychacza zawiera dwa ramiona, przy czym jedno ramię jest ukształtowane jako dłuższe niż drugie ramię, przy czym na odwróconym od elementu sprężynowego (21) końcu dłuższego ramienia jest przewidziana powierzchnia stykowa (22).

11 Zamek (5) według zastrz. 10, znamienny tym, że dłuższe ramię zasuwy (20) wypychacza wchodzi z powierzchnią kontaktową (22) na wylot przez dno (10) w obszar wgłębienia (9). 12. Zamek (5) według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że klamka (12) zamka (5) jest przesuwalna pomocą urządzenia odryglowującego, do pozycji zwolnienia. 13. Siedzenie samochodowe, zwłaszcza siedzenie do pojazdu mechanicznego, z zamkiem (5) według jednego z poprzednich zastrzeżeń. 14. Siedzenie samochodowe według zastrz. 13, z oparciem (3), które jest przekręcane względem struktury (6) pojazdu, z pozycji użytkowej do pozycji nieużytkowej i ryglowane w pozycji użytkowej, przy czym zamek (5) jest połączony z oparciem, przy czym klamka (12) w pozycji użytkowej oparcia (3) zazębia się w zaryglowaniu z bolcem zamykającym (7) lub kabłąkiem zamykającym struktury pojazdu, z wypychaczem (25), za pomocą którego jest przekręcane odryglowane oparcie (3) o pewien stopień z pozycji użytkowej do pozycji wypchnięcia, przy czym wypychacz (25) ma element sprężynowy (21), umieszczony na oparciu (3) w obudowie (8) zamka (5), znamienne tym, że wypychacz (25), w pozycji użytkowej oparcia (3) przylega do struktury (6) pojazdu lub do bolca zamykającego (7) albo do kabłąka zamykającego, za pomocą wstępnie napiętego elementu sprężynowego (21). 15. Siedzenie samochodowe według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienne tym, że ruchowi przekręcania oparcia (3) z pozycji wypchnięcia do pozycji użytkowej przeciwdziała siła wywierana przez element sprężynowy (21), która z uwagi na ciężar własny oparcia (3) odpowiada sile działającej na oparcie (3) w kierunku pozycji użytkowej lub jest od niej większa. Sporządziła i zweryfikowała Grażyna Palka Rzecznik patentowy

12 -11-

13 -12-

14 -13-

15 -14-