(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (1) T3 Int.Cl. G02C 1/08 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2011/34 EP B1 (4) Tytuł wynalazku: Okulary (30) Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 200/46 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2012/01 (73) Uprawniony z patentu: ic! berlin brillenproduktions GmbH, Berlin, DE (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 GERT HABERMANN, München, DE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Teresa Sztandke PRZEDSIĘBIORSTWO RZECZNIKÓW PATENTOWYCH PATPOL SP. Z O.O. SKR. POCZT Warszawa 130 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 EP B1 Opis [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy oprawki do okularów, która jest ukształtowana bez śrub w mechanizmie przegubowym. [0002] Ze stanu techniki znane są różne warianty mechanizmów przegubowych w oprawkach do okularów. Warianty stosowane obecnie najczęściej, oparte są na mechanizmie przegubu obrotowego, w którym na ramce, wzgl. oprawce szkieł okularowych, umieszczone są sztyfty, które współpracują z odpowiednią częścią mechanizmu przegubowego, umieszczoną na końcu zausznika od strony oprawki, przy czym obie części wsuwane są jedna w drugą i wiązane są ze sobą obrotowo za pomocą specjalnych śrub. W przypadku większości oprawek do okularów, w szczególności takich, które powinny być stosowane ze szkłami korekcyjnymi, otwieranie i zamykanie oprawki w celu włożenia lub wymiany szkieł odbywa się za pomocą tak zwanego bloku zamykającego. Można sobie wyobrazić także, że szkła mocowane są bezpośrednio na ramkach, przy czym śruby przykręca się bezpośrednio do szkła. W przypadku okularów bez oprawek zauszniki są przykręcone za pomocą nasadki bezpośrednio do szkieł. [0003] Ponieważ przegub obrotowy w czasie użytkowania okularów jest bardzo silnie obciążany dynamicznie, zrezygnowano z wielu rozwiązań upraszczających na rzecz zwykłego przegubu obrotowego. [0004] I tak opis patentowy USA Nr 3,1,982 proponuje okulary, w których zausznik okularów bezpośrednio współpracuje z przednią częścią oprawki zawierającą szkła. W tym celu, końcówkę zausznika od strony oprawki dzieli się na trzy sprężyny piórkowe, przy czym środkowa sprężyna piórkowa przylega do zewnętrznej krawędzi części oprawki, podczas gdy obie zewnętrzne sprężyny piórkowe uformowane w kształcie haków na końcach zaczepione są w otworach, które są umieszczone w pobliżu krawędzi zewnętrznej w głównej części. Wada konstrukcji przegubu opisanego w USA Nr 3,1,982 polega na tym, że zauszniki okularów związane są z oprawką bardzo luźno tak, że łatwo może się zdarzyć, że zauszniki okularów odłączą się od oprawki, np. gdy okulary spadną na podłogę. [000] Dalsze rozwiązanie przegubu okularów, które także pracuje na zasadzie zauszników zaopatrzonych w trzy sprężyny piórowe, jest zaproponowane w Europejskim opisie patentowym Nr B1 przez Haffnans a i Gottschling a. Na oprawce, z lewej i z prawej strony przewidziany jest każdorazowo element przyłączeniowy, wykazujący górne i dolne wybrania, które tworzą oś przegubu pionowo do kierunku składanego zausznika. W stanie rozłożonym zausznika, obie zewnętrzne sprężyny piórkowe zausznika z zagięciami przewidzianymi na ich swobodnych końcach przechodzą od powierzchni elementu przyłączeniowego od strony twarzy noszącego okulary przez wybrania w elemencie przyłączeniowym, a następnie wchodzą do sąsiedniej powierzchni elementu przyłączeniowego zwróconej do twarzy noszącego, podczas gdy środkowa sprężyna piórkowa na całej swej długości przylega do przeciwległej powierzchni elementu przyłączeniowego. Element przyłączeniowy jest przy tym podzielony na dwie części tak, że umożliwia to łatwą wymianę szkieł. Do stabilizacji można zastosować poprzeczkę wpuszczaną, która jest nasuwana na podzielony element przyłączeniowy. Ten mechanizm obciążony jest jednak taką wadą, że nasadzanie zausznika jest trudne, ponieważ zewnętrzne sprężyny piórowe i środkowa sprężyna piórowa muszą być prowadzone obok na przeciwległych powierzchniach elementu przyłączeniowego, przy czym musi się przeciwdziałać działaniu sprężynującemu i zagięcia na końcach przy tym okazały się być przeszkadzające. Ponadto, w szczególności, przy małych wymiarach tego przegubu istnieje 2

3 EP B niebezpieczeństwo, że zausznik już przy niewielkim naprężeniu mechanicznym oddzieli się od elementu przyłączeniowego. [0006] Z francuskiego ujawnienia FR znana jest oprawka do okularów z przegubem okularowym, która wykonana jest tak, że końcówka zausznika od strony oprawki zaopatrzona jest w czop walcowy, który wchodzi w wyjęcia elementu przyłączeniowego na oprawce, przy czym nakładki elementu przyłączeniowego przechodzą na wskroś przez końcówki od strony oprawki przy obrotowym wychylaniu się zausznika. Taki przegub nie zabezpiecza jednak żadnego bezpiecznego utrzymywania zausznika przy nadmiernym naprężeniu mechanicznym. [0007] USA Nr 3,48,866 opisuje okulary ochronne, w których zauszniki wykazują zasadniczo pionowe połączenia na wpust, w które obrotowo wzębia się boczny element przyłączeniowy oprawki. Przednie końcówki zauszników obejmują przy tym element przyłączeniowy. Taka konstrukcja, jak to jest zwykłe w przypadku okularów ochronnych, powinna umożliwiać prosty i szybki montaż wzgl. demontaż zauszników i nie nadaje się dlatego do okularów optycznych. [0008] Wychodząc z powyższego, zadaniem niniejszego wynalazku jest oddanie do dyspozycji oprawki do okularów, która umożliwia prosty montaż zauszników i przy tym utrudnione jest samodzielne odłączenie się zauszników okularów przy mechanicznych naprężeniach okularów. [0009] Zadanie to rozwiązano za pomocą oprawki o cechach z zastrzeżenia 1. [00] Korzystne postaci wykonania wynalazku ujawnią się z zastrzeżeń podporządkowanych. [0011] Stosownie do tego istota wynalazku polega na tym, że zauszniki oprawki do okularów na swym końcu od strony oprawki w kierunku wzdłużnym wykazują trzy zasadniczo przebiegające równolegle sprężyny piórkowe, przy czym zewnętrzne z trzech sprężyn piórkowych na swych końcach wykazują elementy przegubowe, które w stosunku do elementów przegubowych elementu przyłączeniowego są umieszczone tak, że przy składaniu zausznika, te zewnętrzne sprężyny piórkowe przesuwają się nad występem oporowym elementu przyłączeniowego, wzgl. wysuwają się z poziomu elementu przyłączeniowego. Płasko zbudowany element przyłączeniowy jest tu według wynalazku ukształtowany tak, że za elementem przegubowym zwęża się on w kierunku zausznika, przy czym zwężający się odcinek, przy składaniu zausznika tworzy występ oporowy dla środkowej z trzech sprężyn piórkowych przynależnego zausznika. [0012] Taka konstrukcja ma tę korzyść, że wszystkie trzy sprężyny piórkowe mogą przylegać ich przednimi końcówkami od strony ramki do powierzchni elementu przyłączeniowego zwróconej do twarzy noszącego okulary tak, że razem utworzone zostaje płaskie zakończenie. Ponadto fakt, że zarówno zewnętrzne sprężyny piórowe jak też środkowa sprężyna piórowa przylegają do zewnętrznej powierzchni elementu przyłączeniowego, umożliwia prosty montaż, ponieważ sprężyny piórowe nie muszą być prowadzone na przeciwległych powierzchniach elementu przyłączeniowego. [0013] Chociaż te sprężyny piórowe wspólnie przylegają do jednej powierzchni, konstrukcja oprawki według wynalazku z elementami przegubowymi nałożonymi na zewnętrzne sprężyny piórkowe umożliwia utworzenie mechanizmu sprężynowego, który wspomaga odginanie i składanie zauszników. [0014] Mechanizm sprężynowy uzyskuje się dzięki temu, że środkowa sprężyna piórkowa opiera się na zwężającym się odcinku elementu przyłączeniowego, który rozciąga się w kierunku zausznika i tak tworzy występ oporowy, podczas gdy zewnętrzne z trzech sprężyn piórkowych wykazują elementy przegubowe. Tu, szerokość średniej sprężyny piórkowej może odpowiadać maksymalnie szerokości występu oporowego. 3

4 EP B [001] W celu wytworzenia przegubu obrotowego, zauszniki na zewnętrznych sprężynach piórkowych wykazują elementy przegubowe w postaci uszek, podczas gdy na elementach przyłączeniowych przewidziane są odpowiednie czopy obrotowe. Przy zmontowanych zausznikach, czopy obrotowe elementu przyłączeniowego są następnie mocowane w uchwytach sprężyn piórkowych. [0016] W innej postaci wykonania czopy obrotowe elementu przyłączeniowego są wykonane w przybliżeniu stożkowo, tak że są mocowane obrotowo w leżących przeciwlegle, wklęsłych panewkach łożyskowych, które są umieszczone na zewnętrznych sprężynach piórkowych. [0017] Element przyłączeniowy może być podzielony wzdłuż na podporę górną i dolną. Podział elementu przyłączeniowego rozciąga się przez oprawkę aż do szkieł okularów. Umożliwiona zostaje przez to łatwa wymiana szkieł okularów, ponieważ przy odjętych zausznikach podpory oprawki mogą być w prosty sposób odgięte i w ten sposób szkła stają się dostępne. [0018] Te podpory mogą ewentualnie być połączone ze sobą za pomocą koszulki, która przed połączeniem z zausznikami daje się przesuwać przez element przyłączeniowy przynależny do zauszników w sposób taki, że dają się zginać, dla uzyskania dodatkowego zabezpieczenia. [0019] W innej postaci wykonania oprawki do okularów według wynalazku, zewnętrzne sprężyny piórkowe są skonstruowane tak, że wywierają one siłę sprężynującą, która oddziałuje zasadniczo w kierunku osi przegubu, aby utrzymać elementy przegubowe zewnętrznych sprężyn piórkowych i elementów przyłączeniowych w połączeniu obrotowym, lecz zabezpieczonym przed wypadnięciem. [0020] Dodatkowo, działanie sprężynujące wywoływane przez zewnętrzne sprężyny piórkowe powoduje, że podpory są naprężane w stosunku do siebie i szkła okularów w odpowiednich odcinkach oprawki są umocowane na trwale w sposób zabezpieczony przed wypadnięciem. W prosty sposób, sprężyny piórkowe mogą zostać rozciągnięte przeciwko swemu działaniu sprężynującemu, aby odłączyć rączkę od elementu przyłączeniowego i sprawić, że oprawka staje się dostępna do wymiany szkieł w okularach. [0021] Według wynalazku jest przewidziane, że długość sprężyn piórkowych i długość występu oporowego są wybrane tak, że działanie sprężynujące z jednej strony wystarcza do uzyskania połączenia elementów przegubowych zausznika i elementu przyłączeniowego w sposób zabezpieczający przed rozłączaniem i z drugiej strony działanie sprężynujące środkowej sprężyny piórkowej zausznika wystarcza, aby utrzymywać zauszniki w stanie rozłożonym. Ponadto, w postaci wykonania z dwoma podporami elementu przyłączeniowego, długości każdego z elementów wybrane są tak, żeby dodatkowo działanie sprężynujące wystarczało do uzyskania utrzymywania się razem obu podpór elementu przyłączeniowego. [0022] Wszystkie części składowe oprawki do okularów według wynalazku w korzystnej postaci wykonania mogą być wytwarzane jako części wycinane lub wykrawane z blachy, która jeszcze następnie jest zginana do żądanej końcowej postaci. Do pomyślenia jest także zastosowanie tytanu jako materiału na poszczególne elementy. [0023] Wynalazek powinien teraz zostać opisany bliżej na podstawie przykładów wykonania przedstawionych na załączonych rysunkach. Pokazują one: 40 Fig. 1. Fig. 2. widok perspektywiczny zausznika i oprawki, oprawki do okularów według wynalazku z zausznikiem w stanie rozłożonym. widok perspektywiczny zausznika i oprawki, oprawki do okularów według wynalazku z zausznikiem w stanie złożonym i 4

5 EP B1 Fig. 3 perspektywiczne przedstawienie w stanie rozłożonym połówki oprawki do okularów według wynalazku [0024] Na Fig. 1 pokazana jest przykładowo połówka oprawki do okularów według wynalazku. [002] Oprawka do okularów składa się zasadniczo z oprawki 1 i zausznika 2. Zausznik 2 na jego końcu od strony oprawki wykazuje trzy równolegle przebiegające sprężyny piórkowe 3, 4 i, dwie zewnętrzne sprężyny piórkowe 3 i 4 oraz środkową sprężynę piórkową. [0026] Oprawka 1 wykazuje po obu stronach elementy przyłączeniowe 6, które rozciągają się w kierunku zausznika 2. Element przyłączeniowy 6, dzieli się na podporę górną 7 i podporę dolną 8. [0027] Jak to można zobaczyć na Fig. 3 podział w oprawce 1 rozciąga się aż do szkieł okularów, tu nie pokazanych. Jeśli odejmie się zausznik, to oprawkę 2 można łatwo otworzyć na boki, przy czym podpory 7 i 8 mogą być rozgięte, dla włożenia, wzgl. wymiany szkieł do okularów. [0028] Podpora górna 7 i podpora dolna 8 wykazują każdorazowo czopy obrotowe 9 leżące przeciwlegle z utworzeniem osi obrotowej. W stanie zmontowanym te czopy obrotowe wchodzą do uszek, które przewidziane są każdorazowo na zewnętrznych sprężynach piórkowych 3 i 4. [0029] Jak to jest widoczne z Fig. 3, zausznik 2 mocuje się w prosty sposób na elemencie przyłączeniowym 6 w ten sposób, że zewnętrzne sprężyny piórkowe 3 i 4 są odciągane od siebie i są nasuwane na czop obrotowy 9. Działanie sprężynujące zewnętrznych sprężyn piórkowych 3 i 4 oddziałuje tak, że uszka chwytają w sposób zabezpieczający przed rozłączaniem, lecz jednak obrotowy, przez co dodatkowo podpora górna 7 i podpora dolna 8 mocowane są ze sobą w sposób odporny na zginanie. [0030] Element przyłączeniowy 6, za czopami obrotowymi w kierunku zausznika 2 wykazuje zwężający się odcinek, który tworzy płaski występ oporowy 11. [0031] Jak to jest widoczne z Fig. 1, środkowa sprężyna piórkowa w stanie złożonym na powierzchni od strony zwróconej do noszącego okulary tworzy występ oporowy 11 do przylegania. Przy rozkładaniu, jak to jest pokazane na Fig. 2, średnia sprężyna piórkowa opiera się na występie oporowym 11, aby utworzyć sprężynowy mechanizm zwrotny. [0032] Występ oporowy 11 wykazuje taką samą szerokość jak środkowa sprężyna piórkowa i jest przy tym uformowany tak, że zewnętrzne sprężyny piórkowe 3 i 4 mogą się przesuwać w sposób niezakłócony na występie oporowym 11 przy składaniu zausznika. Zastrzeżenia patentowe Oprawka do okularów, każdorazowo z zausznikiem (2) z lewej i prawej strony i oprawką (1), która z lewej i prawej strony każdorazowo wykazuje płasko uformowany element przyłączeniowy (6), który wykazuje końcówki od strony zausznika w kierunku zausznika (2) w stanie rozłożonym, przy czym zausznik (2) na jego końcu od strony oprawki składa się z trzech sprężyn piórkowych (3, 4, ), których płaskie powierzchnie w stanie rozłożonego zausznika (2) przebiegają zasadniczo w poziomie elementu przyłączeniowego (6) i na elemencie przyłączeniowym (6) umieszczone są elementy przegubowe (9), które współdziałają z elementami przegubowymi () umieszczonymi na obydwu zewnętrznych sprężynach piórkowych (3,4) spośród trzech sprężyn piórkowych z utworzeniem węzła obrotowego, przy czym każdy element przyłączeniowy (6) jest utworzony tak, że tworzy występ oporowy (11) dla środkowej () z trzech sprężyn piórkowych przynależnego zausznika (2) po złożeniu zausznika (2)

6 EP B1 znamienny tym, że elementy przegubowe () na zewnętrznych sprężynach piórkowych (3, 4) w stosunku do elementów przegubowych (9) przynależnego elementu przyłączeniowego (6) umieszczone są tak, że wszystkie trzy sprężyny piórkowe (3, 4, ) leżą na stronie elementu przyłączeniowego zwróconej do twarzy noszącego okulary, przy czym element przyłączeniowy (6) wykonany jako płaski zwęża się w kierunku zausznika (2) za elementami przegubowymi (9) i zwężający się odcinek elementu przyłączeniowego (6) przy składaniu zausznika tworzy występ oporowy (11) dla środkowej () z trzech sprężyn piórkowych przynależnego zausznika (2) tak, że przy składaniu przynależnego zausznika (2) zewnętrzne sprężyny piórkowe (3,4) zausznika (2) dają się przesuwać nad występem oporowym (11) elementu przyłączeniowego (6). 2. Oprawka do okularów według zastrzeżenia 1, w której elementy przegubowe elementu przyłączeniowego (6) składają się z czopów obrotowych (9). 3. Oprawka do okularów według zastrzeżenia 2, w której na zewnętrznych sprężynach piórkowych (3, 4) zausznika (2) przynależnego do elementu przyłączeniowego (6) umieszczone są uszka (), w które wkładane są czopy obrotowe (9) elementu przyłączeniowego (6) Oprawka do okularów według zastrzeżenia 1, w której elementy przegubowe elementu przyłączeniowego (6) składają się z czopów obrotowych.. Oprawka do okularów według zastrzeżenia 4, w której na zewnętrznych sprężynach piórkowych (3, 4) zausznika (2) przynależnego do elementu przyłączeniowego (6) umieszczone są panewki łożyskowe, w których mocowane są czopy obrotowe elementu przyłączeniowego Oprawka do okularów według jednego z poprzednich zastrzeżeń, w której element przyłączeniowy (6) podzielony jest na całej długości na podporę górną (7) i podporę dolną (8). 7. Oprawka do okularów według zastrzeżenia 6, w której podział elementu przyłączeniowego (6) rozciąga się przez oprawkę (1), aż do szkieł okularowych obejmowanych przez oprawkę Oprawka do okularów według jednego z zastrzeżeń 6 albo 7, w której przed połączeniem zauszników (2) z elementem przyłączeniowym (6) przez element przyłączeniowy (6) nasunięta jest koszulka. 9. Oprawka do okularów według jednego z poprzednich zastrzeżeń, w której wszystkie części wykonane są z blachy i/lub tytanu. 30. Oprawka do okularów według jednego z poprzednich zastrzeżeń, w której zewnętrzne sprężyny piórkowe (3, 4) wywierają działanie sprężynujące zasadniczo w kierunku osi przegubu, która utrzymuje w połączeniu obrotowym i zabezpieczonym przed rozłączeniem elementy przegubowe (9, ), zausznika (2) i elementu przyłączeniowego (6). 11. Oprawka do okularów według zastrzeżenia, w której działanie sprężynujące polega na tym, że siła sprężynująca wywierana przez zewnętrzne sprężyny piórkowe (3 lub 4) działa w kierunku innych sprężyn piórkowych (4 lub 3). 6

7 EP B1 12. Oprawka do okularów według jednego z zastrzeżeń albo 11, w której długości sprężyn piórkowych (3, 4, ) zausznika (2) i długość występu oporowego (11) są wybrane tak, że działanie sprężynujące wystarcza do osiągnięcia połączenia zabezpieczonego przed rozłączeniem elementów przegubowych (9, ) zausznika (2) i elementu przyłączeniowego (6), a ponadto działanie sprężynujące średniej sprężyny piórkowej () zausznika (2) wystarcza, aby utrzymać zausznik (2) w jego stanie złożonym. 13. Oprawka do okularów według jednego z zastrzeżeń do 12 i jednego z zastrzeżeń 6 albo 7, w której długość sprężyn piórkowych (3, 4, ) zausznika (2) i długość występu oporowego (11) wybrane są tak, że działanie sprężynujące wystarcza do utrzymywania ze sobą obu podpór (7, 8) elementu przyłączeniowego (6), a ponadto działanie sprężynujące środkowej sprężyny piórkowej () zausznika (2) wystarcza, aby utrzymać zausznik (2) w jego stanie złożonym. 7

8 EP B1 8

9 EP B1 9

10 DOKUMENTY ZWIĄZANE CYTOWANE W OPISIE EP B1 Niniejsza lista dokumentów związanych przytoczonych przez Zgłaszającego podana jest czytającemu jedynie dla udogodnienia. Nie stanowi ona części dokumentu patentu Europejskiego. Nawet chociaż podjęto najwyższą staranność w zestawianiu dokumentów związanych nie można wykluczyć błędów i opuszczeń i EPO nie przyjmuje na siebie żadnej odpowiedzialności w związku z tym. Dokumenty patentowe przytoczone w opisie Okulary