BiK-Stal 1. BiK-Stal. Rysowanie Elementów Stalowych. - Poznań 2010

Transkrypt

1 BiK-Stal 1 BiK-Stal Rysowanie Elementów Stalowych - Poznań 2010 BUDiKOM, ul. Czechosłowacka 16, Poznań, tel (61) fax (61)

2 2 Umowa licencyjna 1. Przedmiotem umowy jest udzielenie Użytkownikowi prawa na użytkowanie programu BiK wyłącznie na jednym stanowisku komputerowym. Oprogramowanie działa poprawnie wyłącznie z kluczem sprzętowym USB lub LPT. Użytkownik jest odpowiedzialny za poprawne warunki użytkowania klucza sprzętowego. Klucz sprzętowy posiada 12 miesięczną gwarancję. Zagubienie klucza sprzętowego nie jest objęte gwarancją i nie uprawnia do otrzymania kolejnego klucza sprzętowego. 2. Prawo na użytkowanie programu jest wyłącznie prawem nabywcy, bez możliwości przekazania go innym. 3. Legalnym Użytkownikiem jest ten, kto nabył oprogramowanie u Autoryzowanego Partnera (Authorized Reseller) posiadającego aktualną Umowę Partnerską na sprzedaż oprogramowania. 4. Licencja dopuszcza zainstalowanie i użytkowanie oprogramowania na kilku komputerach, pod warunkiem użytkowania oprogramowania wyłącznie na jednym komputerze. 5. Legalny Użytkownik powinien używać zainstalowane oprogramowanie według jego przeznaczenia, a Sprzedawcy nie ponoszą odpowiedzialności za skutki wynikające z jego użytkowania. 6. Zakupiona wersja programu BiK jest przeznaczona na konkretny system operacyjny i platformę CAD. Wszelkie zmiany, jakie mogą zostać wprowadzone przez producentów w systemach i platformach CAD, mogą wpłynąć na poprawne działanie programu BiK. Powyższe działania nie mogą być powodem jakichkolwiek roszczeń. 7. Dla zarejestrowanych Użytkowników istnieje możliwość zakupu najnowszych wersji programu - aktualizacji programu. 8. Legalny Użytkownik ma prawo wykonać jedną kopię nośników programu (płyt CD lub dyskietek) 9. Legalny Użytkownik może korzystać z bezpłatnych konsultacji telefonicznych przez okres 60 dni od daty zakupu 10. Program, jego funkcje i elementy oraz instrukcja obsługi i inne materiały związane z programem, podlegają ochronie prawnej, zgodnie z Ustawą o Ochronie Praw Autorskich jako odrębne przedmioty tegoż prawa. 11. Naruszenie w/w Ustawy podlega odpowiedzialności karnej i cywilnej i będzie egzekwowane zgodnie z bieżącymi regulacjami i zasadami prawodawstwa RP. 12. Użytkownikowi zabrania się: a) Sprzedawania, odstępowania, pożyczania, powielania programu lub jego części. b) Tworzenia opracowań będących pochodną programu lub jego części oraz instrukcji obsługi.

3 BiK-Stal 3 c) Ingerowania w pracę programu i klucza zabezpieczającego d) Modyfikowania programu i jego kodu (dekompilacji i innych technik śledzenia ) oraz jego elementów składowych e) Kopiowania i rozpowszechniania całości lub fragmentów oprogramowania i dokumentacji. 13. Naruszenie jakiegokolwiek warunku Umowy Licencyjnej będzie traktowane jako jej zerwanie. Stanowi to podstawę do naliczenia i zapłacenia kary umownej przez Użytkownika, określonej jako dziesięciokrotna wartość ceny zakupu oprogramowania, na rzecz właściciela Praw Autorskich. Dalsze użytkowanie oprogramowania jest nielegalne i podlega ściganiu z mocy Prawa.

4 4 Spis treści: BIK-STAL... 7 WPROWADZENIE... 7 INSTALACJA OPROGRAMOWANIA... 8 MODUŁ BIK-STAL... 9 OPIS POLECEO BIK-MOD PRZERWANIE WYKONYWANIA KOMENDY WYBÓR SKALI RYSOWANIA RYSUJ LINIĘ PRZYPISZ ELEMENT DO OSI BLACHY ELEMENTY WALCOWANE PRZYKŁAD RYSOWANIA ELEMENTU WALCOWANEGO ZMIEO ELEMENT ODWRÓD ELEMENT WZGLĘDEM OSI OBETNIJ WIDOK I WSTAW PRZEKRÓJ... 30

5 BiK-Stal 5 POŁĄCZENIA DOCZOŁOWE POBRANIE DANYCH POŁĄCZENIA POŁĄCZENIE W WIDOKACH POŁĄCZENIE W PRZEKROJU ZAKOOCZ BLACHĄ DOCZOŁOWĄ PODCIĘCIA ZAKOOCZ LINIĄ PRZERYWANĄ WYTNIJ LINIĄ PRZERYWANĄ OPIS ELEMENTÓW OPISY SPOIN DODAJ GROT TRÓJKĄT SYSTEMOWY ŁĄCZNIKI ŚRUBY W WIDOKU ZMIANA NUMERÓW ELEMENTÓW ZMIANA NUMERÓW POZYCJI WYŚWIETL DANE GEOMETRYCZNE... 66

6 6 ZESTAWIENIA ZDEFINIUJ BLACHĘ DEFINIOWANIA OTWORU PRZYPISANIE OTWORU ZWYMIARUJ BLACHĘ STĘŻENIA ŚRUBA RZYMSKA USTAWIENIA STALI... 78

7 BiK-Stal 7 BiK-Stal Wprowadzenie Program BiK jest pakietem procedur wspomagającym wykonywanie dokumentacji technicznej dwuwymiarowej, wykonywanej w pracowniach projektowych architektoniczno-budowlanych i konstrukcyjnych. Pakiet BiK składa się z modułów: BiK-Base - Pakiet ten jest niezbędny do funkcjonowania pozostałych modułów BiK, stanowi również podstawę standardu nazewnictwa, tworzenia i zarządzania warstwami. Zawiera podstawowe narzędzia do wykonywania rysunków architektoniczno-budowlanych wraz z procedurami ułatwiającymi wprowadzanie całych elementów wykonywanego rysunku. BiK-Stal - jest to grupa procedur wspomagających tworzenie dokumentacji konstrukcji stalowych projektowanych z kształtowników stalowych IPE, HEB, HEA... BiK-Żelbet - rysowanie parametryczne przekrojów elementów konstrukcyjnych belki, stopy fundamentowe, słupy wraz z wykonywaniem specyfikacji prętów zbrojeniowych, wykaz stali.

8 8 W opisie przyjęto następując zasady: [Komenda_1]-[Komenda_2] - menu główne górne rozwijane i kolejne podmenu Komenda - polecenie do wprowadzenia z klawiatury - kolejne etapy wykonywania polecenia - informacje uzupełniające - wybór z menu bocznego - wybór z menu głównego rozwijanego Instalacja oprogramowania Instalację oprogramowania przeprowadza się zgodnie z instrukcjami zawartymi w dołączanych materiałach. Dla poszczególnych programów CAD przewidziane są odpowiednie pliki startowe. Prosimy więc o zapoznanie się załącznikami. Po zainstalowaniu i uruchomieniu programu widoczne są zmiany w menu górnym i w części ekranu graficznego systemu CAD.

9 BiK-Stal 9 Moduł BiK-Stal Moduł ten przeznaczony jest do rysowania konstrukcji stalowych. Wprowadzanie komend programu BiK może odbywać się kilkoma sposobami: z klawiatury - pisząc pełną nazwę polecenia lub jego skrót (przyjęte skróty są pokazane w menu rozwijalnym z prawej strony, pisane wielkimi literami, oczywiście skrót może być wpisany małą lub wielką literą), z menu rozwijalnego - poprzez wskazanie myszką, z paska ikon - poprzez wybranie kliknięcie ikony z menu bocznego W obecnej wersji dostępne są następujące profile: Elementy walcowane - polecenie do rysowania elementów walcowanych takich jak IPN od 80 do 600 również z pocienionym środnikiem 1/2 IPN od 80 do 600 IPE od 80 do 600 1/2 IPE od 80/600 HEB od 100 do /2 HEB od 100 do 1000 HEA od 100 do 1000 Ceowniki od 35 do 300 również z pocienionym środnikiem Ceowniki ekonomiczne od 50 do 400 Kątowniki równoramienne od 20x3 do 200x20 Kątowniki nierównoramienne od 45x30x4 do 200x100x12

10 10 Rury prostokątne od 40x40x2 do 100x50x5 Przekroje rurowe okrągłe od 20/2.3 do 508/30 HKS od do IKS od do IKSH od do IPBS od 300 do 700 Pręty od średnicy 3 do 50 mm Elementy wymienione powyżej mogą być rysowane w przekroju jak również w widokach bocznych oraz z góry i od dołu.

11 BiK-Stal 11 Opis poleceń BiK-MOD Pierwszym poleceniem przy rozpoczynaniu pracy z modułem BiK-Stal powinno być wybranie z menu górnego BiK-MOD polecenie STAL. Należy zdefiniować podstawowe parametry rysunku. Podczas pracy na wcześniej stworzonych rysunkach w BiK polecenie to wywołuje się automatycznie. Skala podstawowa - skala w jakiej wykonujemy zasadniczą część rysunku Skala drugorzędna - skala przewidziana do rysowania szczegółów - zastosowanie w przyszłości. Najlepiej ustawić ją obecnie na wartość 0. Jednostka na metr - liczba jednostek przypadająca na jeden metr. Oznacza to, że aby zdefiniować jednostkę rysunkową jako 1 mm, należy wprowadzić wartość W zależności od skali podstawowej i jednostki program przelicza automatycznie następujące elementy: - wielkość liter, - kolor liter (grubość liter na wydruku), - wielkość odstępów w liniach kreskowanych. - style wymiarowe Elementy te są tak dobrane, że po wydruku w odpowiedniej (założonej przez użytkownika skali) litery opisów i linie przerywane są czytelne i proporcjonalne do rysowanych elementów. W pakiecie BiK wprowadzone trzy rodzaje opisów: mały, średni, duży. Dla każdego z nich użytkownik może zdefiniować: wielkość na wydruku w [mm], współczynnik szerokości i styl jakim mają być wykonywane opisy. Tak zdefiniowane style będą automatycznie wykorzystywane przez program BiK

12 12 przy generowaniu różnego rodzaju opisów. Użytkownik może również zdefiniować własne style opisów i wprowadzić je jako elementy definiujące teksty BiK a. Przerwanie wykonywania komendy Polecenie przerywa wykonywaną komendę. Działa podobnie do Esc. Wybór skali rysowania Polecenie pozwala na szybką zmianę skali podstawowej rysunku. Umożliwia to, np. wrysowanie szczegółu razem z rysunkiem podstawowym. Należy przy tym pamiętać o zmianie wielkości liter opisów na ekranie. Wynika z tego, że program automatycznie dostosuje wielkość liter na ekranie do założenia o stałej wielkości na wydruku. Przewidziano kilka typowych skal dla rysunku stalowego. UWAGA: Zmiana skali podstawowej nie powoduje aktualizacji wcześniej wykonanych opisów i wymiarów.

13 BiK-Stal 13 Rysuj linię Komenda pozwala na wybranie rodzaju rysowanej linii. Można wybrać: linię osiową widokową linię cienką widokową linię średnią widokową linię grubą widokową linię przerywaną małą linię przerywaną dużą Po wybraniu odpowiedniej ikony program przechodzi w tryb rysowania linii. Podczas rysowania dostępne są wszystkie sposoby rysowania linii zawarte w programie CAD. Ponadto program przed rysowaniem linii automatycznie ustawia warstwę na jakiej ma zostać ona umieszczona. Nazwa warstwy zależy od używanego obecnie modułu i od rodzaju linii. W pakiecie BiK zaproponowano standard warstw. Wszystkie elementy rysowane w BiK automatycznie umieszczane są na warstwach zgodnie z tym standardem. Zdejmuje to z Użytkownika konieczność ciągłej kontroli aktualnej warstwy, co zdecydowanie przyspiesza i ułatwia pracę. Wystarczy więc wybrać rysowanie dowolnego elementu (linii, profilu w widoku lub przekroju, opisu, wymiaru itd.), a program sam dokona stosownych ustawień. UWAGA: Polecenie to może służyć również do ustawienia warstwy. Wystarczy przerwać polecenie rysowania linii i przejść do rysowania innych elementów rysunkowych na nowo ustawionej warstwie BiK.

14 14 Przypisz element do osi Polecenie służy do szybkiego narysowania podstawowych elementów konstrukcji stalowych. Ponieważ rozpoczynając projektowanie z reguły wyznaczamy osie konstrukcji, więc są to pierwsze informacje uzyskane podczas projektowania. Możemy zatem wprowadzić je do rysunku korzystając z polecenia RYSUJ LINIĘ - RYSUJ OŚ. Do narysowanych osi możemy przywiązać dowolny profil z biblioteki profili w wybranym widoku. Program automatycznie rysuje wybrany element w odpowiednim widoku, zaś oś jest osią geometryczną rysowanego elementu. Następnie program rysuje propozycję ustawienia elementu i pyta czy go odwrócić. Odpowiedź na to pytanie jest istotna dla profili niesymetrycznych (np. kątowniki nierównoramienne). Przypisanie do osi można wykonać pojedynczo lub grupowo dla danego profilu. Wprowadzamy komendę Przypisz element do osi Wskazujemy osie na których mają zostać narysowane elementy. Sposób wyboru osi jest zgodny ze sposobem wyboru w systemach CAD możemy więc wybierać poprzez wskazanie, okno, przecięcie i inne, jak również możemy w podobny sposób odznaczać elementy (z przyciśniętym klawiszem shift).

15 BiK-Stal 15 Ilustracja 1 Wybranie osi poprzez wskazanie. Następnie wybieramy z okna dialogowego rodzaj profilu i sposób jego widoczności Sposób rysowania elementu (z lewej, z dołu itd.) Typ profilu (dwuteownik, ceownik, itp.) Wielkość profilu. Wybrane wielkości wyświetlane są w oknie dialogowym.

16 16 Program zapyta o ustawienie elementów

17 BiK-Stal 17 Ilustracja 2 Wybór ustawienia elementu Jeżeli odpowiedzią będzie n to program narysuje element w zaproponowanym ustawieniu. Natomiast jeżeli zostanie wybrana opcja t program wprowadzi element w lustrzanym odbiciu względem osi geometrycznej.

18 18 Ilustracja 3 Element pierwszy po odwróceniu i propozycja narysowania elementu drugiego. Jest to bardzo wygodny sposób na wprowadzanie elementów do rysunku, gdyż nie wymaga od użytkownika pamiętania kierunku rysowania osi.

19 BiK-Stal 19 Blachy Polecenie rysowania blach w przekroju i w widokach. Określa się najpierw grubość, następnie jest przyporządkowany typoszereg szerokości blach uniwersalnych i wybieramy również gatunek stali i widok elementu. Ilustracja 4 Okno dialogowe rysowania blach Jeżeli szerokość blachy jest inna niż podana w typoszeregu to możemy ją zmodyfikować w dolnej części okna nazwanej Geometria przekroju. Wprowadzone wartości mogą być tutaj dowolne. Należy jednak pamiętać, że tak określona blacha nie należy do blach uniwersalnych.

20 20 Po określeniu blachy wstawiamy ją na rysunek. Wstawianie blachy w przekroju poprzecznym jest takie samo jak wszystkich elementów w BiK, tak więc wybieramy punkt na rysunku, określamy kąt obrotu i wskazujemy przesunięcie. Rysując element w widoku określamy pierwszy i drugi koniec blachy poprzez wskazanie środków krawędzi bocznych blachy. Ilustracja 5 Określenie długości blachy.

21 BiK-Stal 21 Elementy walcowane Polecenie pozwala wprowadzić elementy z biblioteki profili w dowolnym widoku i przekroju. Elementy tworzone są parametrycznie oraz odpowiednie linie tworzące element automatycznie umieszczane są na odpowiednich warstwach. Narysowane linie mają przypisane cechy profilu do jakiego należą. Dlatego też, opis pręta jest prawie automatyczny. Ilustracja 6 Okno dialogowe do definiowania elementów walcowanych.

22 22 W oknie dialogowym wybieramy rodzaj profilu i jego wielkość, oraz widok z którego chcemy narysować profil. Jeżeli nie zostanie zaznaczony żaden widok to element będzie rysowany w przekroju. Opcje rysowania: - Czy-blok - określenie czy rysowany element ma być zapamiętany jako blok czy nie. Polecenie działa jako przełącznik, oznacza to, że przy rysowaniu kolejnych elementów program będzie tworzył bloki aż do momentu ponownego wydania komendy czy-blok. Przełącznik ten ma wpływ tylko na elementy rysowane w przekroju. - Czy-oś - określenie czy elementy będą rysowane z osią przechodzącą przez środek ciężkości (przełącznik). - Dane profilu - możliwość wyboru wyświetlania danych charakterystycznych dla profilu. Przy nieco słabszych konfiguracjach komputera, okno dialogowe może wyświetlać się zbyt wolno, dlatego też wprowadzona została ta opcja. Po zmianie opcji, efekt będzie widoczny po ponownym wywołaniu okna dialogowego. Przykład rysowania elementu walcowanego. Ustawiamy przełączniki rysowania osi, znacznika środka oraz czy ma być tworzony blok z aktualnie rysowanego elementu Wybrane ustawienia pozostaną aktualne przy rysowaniu kolejnych elementów do czasu wprowadzenia zmian w ich nastawach. Wybieramy rodzaj rysowanego profilu (np. IPE) Ustalamy sposób rysowania elementu (Przekrój, góra, dół, lewo lub prawo) Wybieramy wielkość elementu z biblioteki profili (np. 220) Rozpoczynamy rysowanie na ekranie graficznym, przez wprowadzenie pierwszego punktu.

23 BiK-Stal 23 Tak jak w programie CAD tj. wprowadzamy pierwszy punkt rysowanego elementu (leży on w osi środka ciężkości) klikając punkt na ekranie lub poprzez podanie trzech współrzędnych x,y,z lub w inny dostępny sposób. Ilustracja 7 Punkt początkowy i końcowy rysowanego profilu Następnie wprowadzamy kolejny punkt, koniec osi elementu. Możemy tutaj wykorzystać dowolny sposób wprowadzania danych dostępny w programie (tzn. w układzie globalnym, poprzez przyrosty współrzędnych lub odległość i kąt).

24 24 Po narysowaniu jednego elementu komenda kończy swoje działanie. W przypadku zmiany typoszeregu albo zmiany sposobu rysowania należy, nacisnąć ENTER a następnie wprowadzić nowy element do rysunku w oknie dialogowym. Chcąc ponownie narysować kolejny element naciskamy 2x ENTER, jeżeli jest to element z wcześniej wybranego typoszeregu i ma być on rysowany w taki sam sposób jak poprzedni. Oczywiście dostępny jest podczas rysowania tryb precyzyjnej lokalizacji punktu (skok, osnap) i wszelkie punkty charakterystyczne (koniec, symetria itd). Kolejność wprowadzanych punktów ma wpływ na sposób rysowania kształtowników. Jeżeli wskazywane punkty będą miały dodatni zwrot - kolejność wskazywanych punktów jest zgodna z kierunkiem przyrostu dodatnich współrzędnych na osi X, to element będzie rysowany tak jak w widokach dla przekroju w położeniu podstawowym (patrz rys. 12 Układ podstawowy przekroju z widokami)

25 BiK-Stal 25 Ilustracja 8 Rysowanie profili asymetrycznych. Powyższa zasada pozwala jednoznacznie wprowadzać elementy profili stalowych.

26 26 Ilustracja 9 Dodatnie rysowanie profilu.

27 BiK-Stal 27 Zmień element Podprogram zamiany elementu walcowanego pozwala na zamianę jednego elementu narysowanego wcześniej na nowy. Można zmienić zarówno sposób rysowania elementu jak i typ przekroju. Chcąc zamienić element: wybieramy komendę np. Zamień element walcowany następnie wskazujemy oś elementu zaznaczamy wszystkie linie należące do danego elementu (można wybrać również oś, program odfiltruje poszczególne linie) Ilustracja 10 Wybór elementu do zamiany, 1 - os elementu, 2 i 3 wskazanie elementu.

28 28 Program rozpoznaje rodzaj elementu i wyświetla tę informację w oknie dialogowym Wprowadzamy informację dla nowego elementu Odwróć element względem osi Komenda pozwala na odwrócenie - przewinięcie elementu już narysowanego względem osi. Po wykonaniu komendy nie ulega zmianie widok elementu zależny od sposobu rysowania, oznacza to, że element w widoku np. dolnym nadal w nim pozostaje, zmienia się tylko położenie krawędzi dolne na górne lub prawe na lewe. Ilustracja 11 Wskazanie osi elementu do obrócenia i zaznaczenie części elementu. Komenda ta nie ma szczególnego znaczenia dla profili symetrycznych względem obu osi głównych np. dwuteowniki.

29 BiK-Stal 29 Odwróć element wzgl. osi Wskazujemy kursorem oś elementu Zaznaczamy oknem wszystkie elementy profilu, łączenie z osią, tak jak w komendzie Zmień profil. Ilustracja 12 Element po odwróceniu Program odwróci narysowany wcześniej element.

30 30 Obetnij widok i wstaw przekrój Polecenie wycina we wskazanym elemencie fragment linii i umieszcza w tym miejscu przekrój elementu, który jest rozpoznawany automatycznie. Wybieramy ikonę i kolejno wskazujemy punkt na skrajnej krawędzi elementu. We wskazanym punkcie zostanie potem wstawiony przekrój elementu, a dokładnie jego oś. Wstawiany przekrój będzie zgodny z odpowiednio rozpoznanym elementem, zostanie również zachowany kąt obrotu elementu. Wskazanie punktu (na górze lub dole profilu) dla profili symetrycznych jest nieistotne. W przypadku profili asymetrycznych np. kątowniki lub połówki dwuteowników wskazujemy najpierw stronę stopki elementu. Wskazujemy punkt na drugiej krawędzi elementu. Program automatycznie znajduje punkt leżący na przecięciu krawędzi elementu i prostej prostopadłej do niej przechodzącej przez pierwszy wskazany punkt. Istotne jest biorąc pod uwagę wycinany element, aby utworzona linia pomocnicza przechodząca przez dwa wskazane punkty leżąca na elemencie przecinała oś lub krawędzie niewidoczne elementu. Konsekwentnie przy wskazaniu pierwszego punktu na krawędzi elementu do wycięcia, a następnie wskazanie drugiego punktu na drugiej krawędzi elementu wyznacza się prostą przecinającą np. oś, widoczną lub niewidoczną krawędź elementu, dlatego też odpowiednio zostaną wycięte zaznaczone linie. Taki sposób wyboru pozwala decydować czy linia osi elementu lub inne mają zostać wycięte podczas wstawiania przekroju. Podajemy wielkość wycięcia. Wycięcie w elemencie powstaje symetrycznie względem wprowadzonego poprzednio odcinka pomocniczego przechodzącego przez pierwszy wskazany punkt. Wielkość wycięcia można wprowadzić poprzez podanie wartości z klawiatury lub poprzez wskazanie dwóch punktów na

31 BiK-Stal 31 rysunku. Jeżeli wielkość wycięcia ma pozostać taka jaką wcześniej wprowadziliśmy wystarczy nacisnąć ENTER lub prawy klawisz myszy. Ilustracja 13 Wskazywanie punktów przy wycięciu elementu.

32 32 Ilustracja 14 Widok elementów po wycięciu i wstawieniu automatycznym przekrojów.

33 BiK-Stal 33 Połączenia doczołowe Program BiK-Stal posiada obecnie jeden generator połączeń stalowych - połączenia doczołowe. Przyjęto zasadę jednokrotnego wprowadzenia danych o połączeniu, a następnie w zależności od potrzeb generowania na ich podstawie przekroju lub odpowiednich widoków. Widoki te generowane są w pełni automatycznie łącznie z rozpoznaniem ułożenia elementu (czy z góry, czy z boku itd.). Możliwe jest również wygenerowanie blachy doczołowej na zakończeniu elementu. Wygenerowane rysunki zawierają symbole otworów, śrub. Ponieważ program generuje dowolne przekroje dowolną ilość razy, jednak z jednych danych, do momentu wprowadzenia zmian lub nowych danych, celowe jest wykonanie jednego złącza dla wszystkich potrzebnych widoków i elementów rysunku. Program pamięta ostatnio wprowadzone dane, dlatego też niewielka korekta pozwala na efektywne wprowadzenie kolejnych typów przekrojów. Ikona widoczna w pasku ikon zawiera w prawym dolnym narożniku czarny trójkąt. Oznacza to, że przewidziane jest dodatkowe menu ikonowe dla tej komendy. Specyfiką programu BiK jest możliwość wyciągnięcia rozwiniętego w ten sposób paska ikon. Należy w tym celu trzymając naciśnięty lewy przycisk myszki przesunąć go na ikonę żółtej strzałki. Wyciągnięty pasek można umieścić w

34 34 dowolnym miejscu ekranu i używać go do szybkiego wykorzystania (łatwa dostępność). Po zakończeniu pracy możemy go zwinąć naciskając na minus w lewym górnym narożniku paska. Pobranie danych połączenia Z menu ikonowego rozwijamy pasek ikon Następnie wybieramy Zostaje wyświetlona na ekranie informacja o potrzebnych danych do wykonania rysunku połączenia, należy więc wprowadzić odpowiednie wartości. Program wyświetla wcześniej wprowadzone dane, chcąc je zaakceptować wystarczy wprowadzić ENTER. Wprowadzone dane będą wykorzystywane selektywnie w zależności od widoku rysowanego połączenia.

35 BiK-Stal 35 Ilustracja 15 Wprowadzanie danych połączenia doczołowego.. Po wprowadzeniu ostatniej wartości danych, program ponownie wraca do bieżącego rysunku i możemy przejść do wstawiania połączenia.

36 36 Połączenie w widokach Po wprowadzeniu danych wybieramy komendę z menu Wybieramy lub z menu górnego [BiK-Stal]-[Połączenia doczołowe]-[połączenie w widokach], wskazujemy na ekranie krawędź elementu. Wskazujemy punkt na krawędzi definiującej. W miejscu wskazania zostanie później wstawione połączenie, a dokładnie jego oś symetrii. W przypadku asymetrycznego połączenia kolejność wskazań punktu pierwszego i drugiego ma istotne znaczenie, gdyż zakłada się, że najpierw wskazujemy górną stronę połączenia, a potem kierunek połączenia. Następnie wskazujemy punkt na drugiej krawędzi elementu. Program wycina wskazany element w miejscu wstawienia blach.

37 BiK-Stal 37 Ilustracja 16 Wskazywanie punktów w widokach A) z góry B) boczny.. Na rysunku widoczne są elementy w dwóch widokach z góry i z boku. Jedna komenda pozwala na wyrysowanie odpowiadających widoków połączenia.

38 38 Ilustracja 17 Wygenerowane połączenia w widokach. Po ponownym uruchomieniu tej samej komendy (np. poprzez ENTER lub naciśnięcie prawego klawisza myszy) podajemy kolejne punkty wstawienia połączenia.

39 BiK-Stal 39 Połączenie w przekroju Po wprowadzeniu wcześniej danych wybieramy komendę z menu : lub [BIK-Stal]-[Połączenia doczołowe]-[połączenie w przekroju]. Wskazujemy punkt osiowy na krawędzi definiującej. W miejscu wskazania zostanie później wstawione połączenie, a dokładnie jego oś symetrii. Następnie wskazujemy kierunek osi przekroju. Program rysuje blachę doczołową i otwory. Ilustracja 18 Wskazywanie punktów przy rysowaniu połączenia w przekroju.

40 40 Wprowadzenie punktu początkowego 1 (pkt. charakterystyczny symetria) zgodnie z założeniem przy wprowadzaniu danych. Kolejnym punktem będzie punkt nr Ilustracja 19 Rysunek z wygenerowanym widokiem połączenia doczołowego. Program w obecnej wersji nie analizuje wielkości ani rozmieszczenia otworów. Dlatego też, należy zwrócić szczególną uwagę na poprawność konstrukcyjną połączenia. Zakończ blachą doczołową Po wprowadzeniu danych wybieramy komendę lub [BIK-Stal]-[Połączenia doczołowe]-[zakończ blachą doczołową].

41 BiK-Stal 41 Wskazujemy na rysunku jeden punkt na krawędzi definiującej. W miejscu wskazania zostanie wstawione połączenie, a dokładnie: dla styku po prawej stronie elementu na prawo od wskazanego punktu; i odpowiednio dla styku po lewej stronie w lewą stronę od elementu (WAŻNE nie zostają zmieniane długości elementu). Następnie wskazujemy punkt na drugiej krawędzi Program rysuje blachę doczołową wraz z symbolami otworów i śrub. Ilustracja 20 Wskazanie punktów wstawienia blachy doczołowej Po ponownym uruchomieniu komendy i podaniu pkt. 1 i 2 wygenerowany jest kolejny widok połączenia.

42 42 Podcięcia Program umożliwia wprowadzenie podcięć w elementach stalowych. Użytkownik może w dowolny sposób zdefiniować wielkości podcięcia: w poziomie, pionie oraz promień wyokrąglenia. Raz wprowadzone dane są pamiętane przez system, dlatego też można wyrysować wiele podcięć o tych samych wymiarach w wielu elementach bez ponownego definiowania danych. WAŻNE podcięcia nie zmieniają długości elementu, pod warunkiem użycia punktów charakterystycznych KONiec przy wprowadzaniu punktów. W innym przypadku nastąpi skrócenie elementu po narysowaniu podcięcia, zostanie odrzucona część od strony widocznego podcięcia. W związku z powyższym komenda ta może również służyć do zakańczania elementów. lub [BiK-Stal]-[Podcięcia]-[Podcięcie jednostronne], Wskazujemy punkt na pierwszej krawędzi belki lub możemy wprowadzić wartość parametrów podcięcia wybierając literę P. Dane mogą być wprowadzone z klawiatury, jak również przy pomocy wskazania na ekranie punktów, między którymi odległość zostanie przyjęta jako wielkość podcięcia. Korzystnie jest czasami określić wielkości podcięcia poziomego i pionowego poprzez wskazanie na rysunku, natomiast warto podać liczbowo promień zaokrąglenia podcięcia z klawiatury. Następnie wskazujemy punkt na drugiej krawędzi. Pokazujemy stronę do odrzucenia. Program wycina wskazany element i dorysowuje odpowiednie obiekty.

43 BiK-Stal 43 Ilustracja 21 Kolejność wprowadzania punktów do podcięcia. Ilustracja 22 Wykonane podcięcie jednostronne. Podcięcia dwustronne wykonuje się analogicznie jak podcięcia jednostronne, przy czym program automatycznie wprowadza podcięcie na drugiej krawędzi elementu o wielkościach równych podcięciu pierwszemu.

44 44 Zakończ linią przerywaną Polecenie zmienia rodzaj, warstwę, kolor linii wskazanego obiektu na niewidoczną jak gdyby zasłoniętą przez inny element konstrukcyjny. lub [BiK-Stal]-[Zakończ linią przerywaną LTP] - Należy wskazać linię dzielącą element (pkt.1 na ilustracji) lub nacisnąć ENTER co pozwoli na wprowadzenie dwóch punktów wyznaczających linię odcięcia Następnie wskazujemy linie elementów do ukrycia (pkt. 2 i 3 na ilustracji) Wskazujemy stronę, która ma zostać ukryta (pkt. 4) UWAGA: - W obecnej wersji można bezpośrednio wskazać jako obiekt dzielący element segment linii lub polilinii. Po wskazaniu innych obiektów program automatycznie przejdzie w tryb wprowadzania punktów definiujących odcinek odcięcia. - Przy wyborze elementów do ukrycia nie należy wskazywać osi elementów, gdyż zostaną również zamienione na linię przerywaną.

45 BiK-Stal 45 Ilustracja 23 Wskazanie linii podziału dla ukrycia części elementu

46 46 Ilustracja 24 Wskazanie strony ukrytej poprzez kliknięcie punktu na rysunku i efekt działania komendy.

47 BiK-Stal 47 Wytnij linią przerywaną Jest to polecenie podobne do poprzedniego, z tą jednak różnicą, że podaje się dwie linie cięcia elementów. Polecenie zmienia rodzaj, warstwę, kolor linii wskazanego obiektu na niewidoczną jak gdyby zasłoniętą przez inny element konstrukcyjny. Polecenie wycina fragmenty linii zawarte pomiędzy wskazanymi odcinkami, które przecinają obiekt. lub [BiK-Stal]-[Zakończ linią przerywaną LT2P] - należy wskazać linie dzielące element pkt. 1 i 2 Można również zamiast wskazania linii nacisnąć ENTER co pozwoli na wprowadzenie dwóch punktów wyznaczających linię odcięcia. Następnie definiujemy w podobny sposób kolejną linię Wybieramy obiekty do częściowego ukrycia pkt.3 i 4 Program automatycznie ukrywa środkową część wskazanych do ukrycia elementów UWAGA: - W obecnej wersji można bezpośrednio wskazać jako obiekt dzielący element segment linii lub polilinii. Po wskazaniu innych obiektów program automatycznie przejdzie w tryb wprowadzania punktów definiujących odcinek odcięcia. - Przy wyborze elementów do ukrycia nie należy wskazywać osi elementów, gdyż zostaną również zamienione na linię przerywaną.

48 48 Ilustracja 25 Definiowanie dwóch linii ograniczających ukrytą część elementów poprzez wskazanie linii oraz wybranie elementów do ukrycia.

49 BiK-Stal 49 Ilustracja 26 Widok po wykonaniu komendy. Opis elementów Komenda służy do wprowadzania opisów elementów stalowych. Program potrafi automatycznie rozpoznać typ i wielkość elementu oraz jego długość, oczywiście istnieje możliwość zmienienia tych wartości przez użytkownika. Wartości zawarte w opisie są podstawą do tworzenia zestawień stali.

50 50 lub [BiK-Stal]-[Opisy elementów] - wybieramy z okna dialogowego rodzaj opisu Ilustracja 27 Definiowanie rodzaju opisu elementu Ważne: Zestawienia elementów uwzględniają tylko te opisy które są pełne (tzn. zawierają komplet informacji o elemencie - ikona pierwsza i trzecia od góry z lewej). Element główny jest natomiast tylko wytłuszczony na wydruku i zestawiany zgodnie z powyższą regułą. Wprowadzamy pierwszy punkt opisu wskazujący opisywany element

51 BiK-Stal 51 Następnie klikamy kolejny punkt, początek opisu. Punkt ten może znajdować się w dowolnym miejscu w stosunku do poprzednio wprowadzonego punktu, linia opisowa i opis zostaną odpowiednio ustawione i sformatowane. Linia na której będzie umieszczony opis zostanie odpowiednio wydłużona w zależności od długości opisu. Wskazujemy linię opisywanego elementu (nie oś). Program rozpozna typ elementu, jego wielkość i długość wskazanego odcinka. W opisach używane są specjalnie zdefiniowane czcionki pokazujące symbolicznie rodzaj elementu. UWAGA: - Program BiK poprawnie opisuje symbole stalowe gdy styl tekstu średniego i wymiarowego ma przypisaną czcionkę bikromsw.shx. - Nie ma konieczności wskazania linii opisywanego elementu. Program jedynie nie odczyta informacji w opisywanym elemencie. Można będzie wszystkie informacje wpisać samodzielnie.

52 52 Kolejność wskazywania punktów. Wprowadzamy informacje o elemencie Następnie program zapyta w kolejności czy akceptujemy uzyskane informacje. Jeżeli zgadzamy się na propozycję wystarczy wcisnąć ENTER, gdy chcemy ją zmienić należy podać (wpisać z klawiatury) odpowiednią wartość. Dodatkowo dla długości elementu istnieje możliwość zmierzenia odległości z rysunku poprzez podanie dwóch punktów. Wprowadzenie tej możliwości było niezbędne ponieważ wielokrotnie przycięte krawędzie elementów nie stanowią o długości elementu konstrukcyjnego, który zamawiany jest jako całość. Podajemy następnie numer elementu Wprowadzamy uwagę. Dowolny ciąg znaków, cyfr lub odstępów (spacji).

53 BiK-Stal 53 Podajemy numer pozycji. Podajemy liczbę sztuk elementu. Ilustracja 28 Widok wykonanego opisu po wprowadzeniu wszystkich danych. Opis wykonano dwukrotnie Obok opisu widoczne są dwie liczby w kolorze liliowym, pierwsza na górze opisu - nr pozycji, druga na dole opisu - liczba sztuk. Liczby te są liczbami pomocniczymi niezbędnymi do wykonania zestawień stali. Nie są to informacje niezbędne przy wydrukach, tak więc możemy je ukryć na czas wydruku. Najłatwiej jest to wykonać poprzez użycie komendy z menu rozwijalnego [BiK-War]-[Warstwy

54 54 pomocnicze]-[niewidoczne]. Chcąc ponownie wyświetlić te wartości korzystamy z komendy [BiK- War]-[Warstwy pomocnicze]-[widoczne]. Ponieważ BiK dysponuje (w obecnej wersji) tylko prętami jedno-gałęziowymi proponujemy sposób opisu prętów dwu-gałęziowych, które to opisy zostaną uwzględnione w zestawieniach stali. W widoku bocznym widoczny jest tylko jeden pręt więc rysujemy go w odpowiednim widoku. Następnie wykonujemy czynności jak przy zwykłym opisie do momentu zaproponowania przez program typu przekroju. Program poprawnie rozpoznał typ przekroju pojedynczego, pomimo tego nie akceptujemy tej wartości poprzez ENTER tylko wybieramy z menu rozwijalnego odpowiedni układ profili. Nazwa przekroju pozostaje bez zmian, długość i numer elementu według potrzeb, liczba sztuk koniecznie 1, gdyż jest to jeden pręt dwugałęziowy. Program wykonując zestawienie stali automatycznie rozpozna, że jest to zestaw kształtowników i wliczy odpowiednią liczbę sztuk.

55 BiK-Stal 55 Ilustracja 29 Przykładowe opisy prętów dwugałęziowych.

56 56 Opisy spoin Komenda pozwala wprowadzić dowolny opis spoiny. W opisach używane są specjalnie zdefiniowane symbole czcionek zgodne ze standardem wykonywania opisów spoin. BiK umożliwia wstawianie opisów spoin w dwojaki sposób, każdy z różnymi grotami (patrz rozdział Ustawienia Stali). Przykłady opisu spoin: Uwaga: Przy wstawianiu spoin wg ISO 2553 dochodzi dodatkowe pytanie o usytuowanie strzałki opisu względem spoiny.

57 BiK-Stal 57 lub [BiK-Stal]-[Opis spoin] - wyświetla okno dialogowe z elementami niezbędnymi do wykonania kompletnych opisów spoin. Definiujemy typ spoin poprzez wybranie odpowiedniej ikony do rodzaju spoiny. Wybieramy typ opisu jaki chcemy wykonać: dolny, górny lub dolny i górny. Ilustracja 30 Okno dialogowe definiowania rodzaju opisu spoiny. Możemy również określić rodzaj rysowanej strzałki; Następnie wprowadzamy kolejno dwa punkty na rysunku: punkt wskazujący spoinę i punkt wstawienia opisu. Wpisujemy z klawiatury grubość spoiny górnej, oraz jej długość. Możemy tutaj również wykorzystać opcję Zmierz do wprowadzenia odległości między dwoma punktami jako długości spoiny. W przypadku spoiny GÓRA+DÓŁ program zapyta o podobne wartości spoin jak dla spoiny górnej.

58 58 UWAGA: o Aby w opisie spoiny nie określać jej długości należy na pytanie o długości spoiny wpisać 0 (zero), gdyż spacja traktowana jest jako ENTER. Ilustracja 31 Po wybraniu typu spoiny, jej rodzaju oraz rodzaju rysowanej strzałki podajemy dwa punkty odnoszący i miejsce wstawienia opisu. Przykładowy opis spoiny. Dodaj grot Do istniejącego opisu spoiny można w bardzo łatwy sposób dodać kolejne strzałki. Dodatkowe strzałki umożliwiają wskazanie jednego załamania więcej, w porównaniu ze strzałką podstawową opisu. Aby dodać strzałkę, należy: -wskazać nowy punkt zaczepienia -wskazać punkt załamania (lub pominąć pytanie Enter)

59 BiK-Stal 59 -wskazać istniejącą już linię odnośnika. dodatkowy odnośnik Z załamaniem dodatkowy odnośnik BEZ załamania Po wykonaniu spoiny możemy dorysować symbol spoiny montażowej i symbol spoiny obwodowej. Wybieramy z paska ikon odpowiednią ikonę i klikamy miejsce wstawienia w/w elementu do opisu. Ilustracja 32 Wstawienie symboli spoiny montażowej i obwodowej po wykonaniu opisu spoiny.

60 60 Trójkąt systemowy Program do wstawiania symbolu trójkąta osiowego z podaniem długości osi wszystkich elementów. Wstawiany trójkąt może zostać zmniejszony n-razy ze względu na przejrzystość rysunku. Wybieramy lub komendę z menu górnego [BiK-Stal]-[Trójkąt systemowy], a następnie na rysunku definiujemy długość przyprostokątnej po kierunku x, a następnie po kierunku y. Wartości te możemy zmierzyć na rysunku, poprzez odpowiednie kliknięcie kolejnych punktów. W tym celu na pytanie o długości przyprostokątnych należy wpisać Z lub Zmierz. Bardzo ważna jest kolejność wskazywanych punktów, gdyż określa ona kierunek narożników trójkąta w poziomie i pionie. Wskazanie z lewej na prawą określa kąt prosty po lewej stronie, wskazanie z góry na dół określa kąt prosty na górze. Następnie podajemy współczynnik zmniejszenia trójkąta i punkt jego wstawienia. Wprowadzone długości elementów osi nie zostają zmienione poprzez współczynnik zmniejszenia.

61 BiK-Stal 61 Ilustracja 33 Wprowadzenie wartości X i Y do trójkąta systemowego poprzez wskazanie na rysunku, pkt. 1,2 i 3,4. Punkt 5 wskazanie umieszczenia trójkąta. Wstawiony trójkąt systemowy ze współczynnikiem zmniejszenia 2.

62 62 Łączniki Program do wstawiania symboli otworów normalnych i montażowych. Wybieramy a następnie lub komendę z menu górnego i definiujemy rodzaj otworu, Następnie wprowadzamy symbol do rysunku. Jeżeli chcemy wprowadzić tylko jeden symbol to możemy wskazać punkt pomocniczy. Punkt ten ma być bazą do wprowadzenia symbolu w określonej odległości od niego (np. skraj blachy) i następnie dokończyć komendę. Możemy również wprowadzić układ prostokątny otworów tzw. Szyk. Piszemy z klawiatury literę S i wprowadzamy: średnicę otworu, liczbę otworów w poziomie i pionie, odpowiednie odległości między otworami i lewy dolny punkt bazowy grupy otworów. Punkt ten pozwala zdefiniować dodatkowe odsunięcie od np. narożnika blachy, podajemy więc przesunięcie po x i po y, program wrysowuje grupę otworów. Program trzyma otwór w jego środku i wystarczy kliknąć na rysunku aby został wstawiony. UWAGA: Wielkości śrub i nitów widoczne w oknie dialogowym służą tylko jako informacja dla użytkownika. Projektant sam wybiera symbol elementu i określa średnicę otworu.

63 BiK-Stal 63 Ilustracja 34 Przykładowe symbole śrub zwykłych i pasowanych. Ilustracja 35 Przykładowe symbole nitów

64 64 Ilustracja 36 Przykład wstawienia szyku otworów względem lewego dolnego narożnika blachy.

65 BiK-Stal 65 Śruby w widoku Program do wstawiania symboli śrub w widoku. Wybieramy komendę lub z menu górnego [BiK-Stal]-[Śruby w widoku], a następnie na rysunku definiujemy punkty 1 i 2 w których ma zostać umieszczony symbol śruby. Punkt pierwszy określa łeb stronę po której jest łeb śruby. Ilustracja 37 Punkty wstawienia łącznika. Punkt drugi określa stronę z nakrętką. Zmiana numerów elementów Polecenie zmienia numer elementu w opisie elementu. Należy najpierw podać nowy numer a następnie wskazać elementy do zamiany.

66 66 Zmiana numerów pozycji Polecenie zamienia numer pozycji (fioletowy) w opisie elementu na nowy. Należy najpierw wprowadzić nowy numer a następnie zaznaczyć grupę opisów dla których ma zostać on zmieniony. Opisy można zaznaczyć przecięciem nie zważając na inne elementy rysunkowe, program sam odfiltruje potrzebne elementy i dokona zmiany tylko w numerach pozycji. Wyświetl dane geometryczne Komenda pozwala na identyfikację wskazanej linii (nie osi) profilu stalowego i wyświetlenie charakterystyki geometrycznej wskazanego elementu. Wybieramy lub polecenie z menu górnego [BIK-Stal]-[Wyświetl dane geometryczne] Wskazujemy dowolny interesujący nas odcinek. Program rozpoznaje typ profilu jego wielkość i podaje długość wskazanego elementu. Możemy wyświetlić informację o dowolnym kształtowniku nawet wcześniej nie narysowanym. W tym celu na pytanie o linię charakterystyczną elementu należy wcisnąć ENTER lub prawy klawisz myszy, a następnie podać typ przekroju (wskazując odpowiednią ikonę na pasku czcionki BiK), oraz jego nazwę.

67 BiK-Stal 67 Niektóre informacje o kształtownikach dostępne są również w oknie dialogowym rysowania elementów walcowanych. W przypadku kart graficznych z trybem tekstowym pełnoekranowym, powrót do rysunku poprzez naciśnięcie klawisza F2 Ilustracja 38 Ekran tekstowy z informacjami o wskazanym profilu

68 68 Zestawienia Program BiK-Stal dokonuje zestawień elementów stalowych. Zestawienia są generowane na podstawie wybranych (zaznaczonych) pełnych opisów elementów na rysunku. Wybieramy lub komendę [BiK-Stal]-[Zestawienia] - zaznaczamy elementy, które mają zostać uwzględnione w zestawieniach np. oknem. Program z zaznaczonego obszaru wybiera tylko elementy istotne dla zestawienia, reszta elementów jest pomijana. Taki sposób wyboru pozwala łatwo zaznaczyć elementy podlegające zestawieniom i umożliwia wykonanie kilku zestawień w jednym rysunku. Wskazujemy miejsce wstawienia tabeli, Lewy górny róg tabeli Określamy również: tytuł tabeli, naddatki na spoiny, na nierówności przekroju, na elementy dodatkowe i montażowe oraz ile razy ma zostać wykonany zestawiany element. Dodatkowo program pyta o liczbę pustych wierszy na końcu tabeli. Wartości zawarte w tabelach są zwykłymi liczbami można je więc bez przeszkód edytować. Łatwość edycji dotyczy również samej tabeli, jeżeli jakaś kolumna jest dla Państwa zbędna to można ją po prostu wymazać i dosunąć pozostałą część. UWAGA: - Gdy chcemy generować zestawienia stali bez naddatków to przy pytaniu o wielkość naddatków należy wpisać 0 (zero). Program automatycznie pomija wiersze z naddatkami zerowymi. - Przy własnoręcznej modyfikacji tabeli zestawieniowej może okazać się przydatna komenda ZL zliczająca wartości tekstów.

69 BiK-Stal 69 Ilustracja 39 Wstawiona tabela zestawieniowa stali dla wybranych obiektów.

70 70 Ilustracja 40 Wstawiona tabela zestawieniowa stali dla wybranych obiektów.

71 BiK-Stal 71 ZDEFINIUJ BLACHĘ Polecenie Zdefiniuj blachę wywołuje okno dialogowe służące do wprowadzenia danych wykorzystywanych do rysowania blachy za pomocą wskazań użytkownika według dowolnego wskazanego obrysu. Ilustracja 42 Okno dialogowe Zdefiniuj blachę

72 72 Użytkownik w oknie definiuje grubość blachy, rodzaj konstrukcji oraz gatunek stali. Kolejnym krokiem jest wybór przycisku rysuj a następnie wskazujemy kolejne punktu rysowanej blachy, aby blacha została popranie zdefiniowana obrys musi zostać poprawnie zamknięty. DEFINIOWANIA OTWORU Polecenie daje możliwość wstawiania dowolnie zdefiniowanych przez użytkownika otworów w widoku z góry. W momencie wyboru funkcji program pyta o średnicę otworu którą należy zdefiniować, drugą wartością jest rodzaj powierzchni, użytkownik ma do wyboru M-malowana oraz O-ocynkowana. W zależności od jej rodzaju użytkownik wybiera M lub O. Ostatnim krokiem jest wskazanie punktu wstawienia otworu oraz kąta jego obrotu.

73 BiK-Stal 73 Ilustracja 43 Widok otworu po wstawieniu.

74 74 PRZYPISANIE OTWORU Polecenie daje możliwość przypisania wcześniej wstawionych otworów do narysowanej blachy. W momencie wyboru program prosi aby wskazać blachę do której ma zostać przypisany otwór; po wskazaniu i zatwierdzeniu należy wskazać otwory które mają zostać przypisane, ostatnim krokiem jest zatwierdzenie polecenia. W tym momencie twory zostają przypisane do blachy i będą brane po uwagę podczas jej wymiarowania. ZWYMIARUJ BLACHĘ Polecenie daje możliwość zwymiarowania blachy wraz z przypisanymi do niej otworami, wymiarowanie odbywa się poprzez jej wyciągnięcie. W momencie wyboru polecenia Zwymiaruj blachę program prosi o wskazanie blachy która ma zostać zwymiarowana, następnym krokiem jest wskazanie punktu zaczepienia względem którego blacha zostanie wyciągnięta. Następnie za pomocą wybranego punktu użytkownik ma możliwość wskazania punktu w którym zostanie ona wstawiona wraz z wymiarami.

75 BiK-Stal 75 STĘŻENIA Polecenie daje możliwość szybkiego narysowania stężenia. W momencie wywołania polecenia użytkownik zostaje przeniesiony do okna dialogowego służącego do definicji stężenia. Ilustracja 44 Okno dialogowe Stężenia.

76 76 W oknie użytkownik ma możliwość zdefiniowania: Średnicy śruby Grubości blachy Rodzaju konstrukcji Gatunku stali Średnicy pręta Odległości y Minimum W momencie zakończenia definiowania parametrów stężenia należy wybrać przycisk rysuj; następnie należy wskazać dwa punktu wstawienia stężenia.

77 BiK-Stal 77 Ilustracja 45 Stężenie po wstawieniu. ŚRUBA RZYMSKA Polecenie Śruba Rzymska daje użytkownikowi możliwość jej wstawienia na pręcie.

78 78 W momencie wyboru polecenia program prosi o wskazanie pręta na którym śruba ma zostać wstawiona, ostatnim krokiem jest wskazanie punktu wstawienia na osi pręta. Element po wstawieniu wygląda jak na ilustracji. Ustawienia stali Lokalizacja polecenia zmiany ustawień w menu głównym i na pasku zadań :

79 BiK-Stal 79 Okno dialogowe polecenia "Ustawienia stali"

80 80 Spoiny Użytkownik ma możliwość wyboru wyglądu: -grotu strzałki opisu spoiny -sposobu opisu spoiny (tradycyjnie lub wg ISO 2553) Śruby Użytkownik ma możliwość wyboru wyglądu: -opisu aktywnego, -opisu powielonego (nieaktywnego), -grot strzałki (wspólny dla wszystkich opisów), -obramowanie numeru elementu.

81 BiK-Stal 81 Dodatkowo użytkownik może określić wysokość tekstu numeracji, ponieważ wysokość ta jest niezależna od ustawień wysokości czcionek dokonanych podczas uruchamiania modułu STAL.

82 82 Przykładowe możliwości ustawień wyglądu opisu śrub: