A8-0249/139. Julie Girling Emisje niektórych rodzajów zanieczyszczenia atmosferycznego COM(2013)0920 C7-0004/ /0443(COD)

Transkrypt

1 A8-0249/ Jens Rohde i inni Artykuł 4 ustęp 1 1. Państwa członkowskie co najmniej ograniczają swoje roczne antropogeniczne emisje dwutlenku siarki (SO2), tlenków azotu (NOx), niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO), amoniaku (NH 3 ), cząstek stałych (PM 2,5 ) i metanu (CH 4 ) zgodnie z krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji mającymi zastosowanie od 2020 i 2030 r., jak określono w załączniku II. 1. Państwa członkowskie co najmniej ograniczają swoje roczne antropogeniczne emisje dwutlenku siarki (SO2), tlenków azotu (NOx), niemetanowych lotnych związków organicznych (NMLZO), amoniaku (NH3) i cząstek stałych (PM2,5) zgodnie z krajowymi zobowiązaniami do redukcji emisji mającymi zastosowanie od 2020 i 2030 r., jak określono w załączniku II. Uzasadnienie Jeśli poprawka zostanie przyjęta, słowo metan powinno zostać wykreślone w całości tekstu.

2 A8-0249/ Motyw 9 a (nowy) (9a) W latach udało się zmniejszyć emisje NH3 w Unii o 27,9% 1 a. Przy określaniu pułapów emisji NH 3 należy zatem uwzględnić wcześniejsze wysiłki państw członkowskich w zakresie redukcji emisji NH 3 w sektorze rolnictwa. Emisje NH 3 pochodzące z sektora rolnictwa podlegają procesom biologicznym i z tego względu mogą zostać jedynie ograniczone, ale nie całkowicie wykluczone. Należy też wziąć pod uwagę kompromisy związane z dobrostanem zwierząt. 1 a Zob. Eurostat (2013). Dane statystyczne dotyczące sektorów rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa. Luksemburg: Urząd Publikacji Unii Europejskiej, s. 119.

3 A8-0249/ Motyw 9 b (nowy) (9b) Aby zapewnić w Europie równe warunki rynkowe, w kontekście krajowych programów kontroli określonych w niniejszej dyrektywie należy uwzględnić redukcje emisji NH 3 do atmosfery osiągnięte dzięki różnym środkom polityki UE, takim jak dyrektywa azotanowa (91/676/EWG) i realizacja krajowych strategii na rzecz ograniczenia osadzania się amoniaku na obszarach Natura 2000, w odniesieniu do dyrektywy ptasiej i siedliskowej (92/43/EWG).

4 A8-0249/ Motyw 13 (13) Aby ograniczyć emisje NH 3 i PM 2,5 do atmosfery z głównych źródeł zanieczyszczeń, do krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza należy włączyć środki mające zastosowanie do sektora rolniczego. Z uwagi na specyficzne warunki krajowe państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzania środków inne niż środki określone w niniejszej dyrektywie, o równoważnym poziomie ekologiczności. (13) Aby ograniczyć emisje NH3 i PM2,5 do atmosfery z głównych źródeł zanieczyszczeń, do krajowych programów kontroli zanieczyszczenia powietrza należy włączyć racjonalne pod względem kosztów środki mające zastosowanie do sektora rolniczego. Środki te powinny opierać się na konkretnych informacjach i danych uwzględniających postęp naukowy i wcześniejsze działania podjęte przez państwa członkowskie. Powinny też być racjonalne pod względem kosztów. Inwestycje w ograniczanie emisji w rolnictwie mają konsekwencje długoterminowe, różne w zależności od wielkości gospodarstwa. Należy to odpowiednio uwzględnić, tak by skutecznie sprzyjać podejmowaniu środków łagodzenia zmiany klimatu. Z uwagi na specyficzne warunki krajowe państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzania środków inne niż środki określone w niniejszej dyrektywie, o równoważnym poziomie ekologiczności. Poprawę jakości powietrza można osiągnąć jedynie za pomocą proporcjonalnych środków bez zagrażania przyszłości gospodarstw rolnych. Nie należy podważać wysiłków podejmowanych przez sektor rolny w celu

5 rozwoju procedur hodowli zwierząt przez zobowiązania do redukcji emisji zanieczyszczeń powietrza. Krajowe programy kontroli zanieczyszczenia powietrza powinny zapewniać równowagę pomiędzy hodowlą zwierząt i kontrolą zanieczyszczeń pożądanymi z politycznego i społecznego punktu widzenia.

6 A8-0249/ Artykuł 4 ustęp 1 a (nowy) 1a. Aby zredukować emisje amoniaku w Unii Europejskiej do 2030 r. do 27% Komisja do dnia 31 grudnia 2017 r. przedkłada nowy wniosek dotyczący podziału obciążeń w obrębie Unii, zawierający zmienione zobowiązania do redukcji emisji NH 3 na 2030 r. Mechanizm służący określeniu tego podziału obciążeń musi uwzględniać takie kryteria jak opłacalność, proporcjonalność i równowaga między państwami członkowskimi. Za pośrednictwem swojego wniosku Komisja dopilnowuje, by a) w Unii obowiązywały równe warunki rynkowe, b) nastąpiło dalsze zbliżenie poziomów redukcji w obrębie Unii.

7 A8-0249/ Załącznik II tabela b nagłówek b): zobowiązania do redukcji emisji amoniaku (NH 3 ), drobnych cząstek stałych (PM 2,5 ) i metanu (CH 4 ). Paliwa sprzedane, rok odniesienia b) zobowiązania do redukcji emisji amoniaku (NH 3 ), drobnych cząstek stałych (PM 2,5 ) i metanu (CH 4 ). Paliwa sprzedane, rok odniesienia W odniesieniu do redukcji NH 3 w porównaniu z 2005 r. od 2030 r. obowiązuje ogólnounijny cel 27%.

8 A8-0249/ Załącznik II tabela b Państwo członkowskie Redukcja NH 3 w porównaniu z 2005 r. Każdy rok od 2020 r. do 2029 r. Każdy rok od 2030 r. Redukcja PM 2,5 w porównaniu z 2005 r. Każdy rok od 2020 r. do 2029 r. Belgia 2% 16% 20% 47% Bułgaria 3% 10% 20% 64% Republika Czeska 7% 35% 17% 51% Dania 24% 37% 33% 64% Niemcy 5% 39% 26% 43% Estonia 1% 8% 15% 52% Grecja 7% 26% 35% 72% Hiszpania 3% 29% 15% 61% Francja 4% 29% 27% 48% Chorwacja 1% 24% 18% 66% Irlandia 1% 7% 18% 35% Włochy 5% 26% 10% 45% Cypr 10% 18% 46% 72% Łotwa 1% 1% 16% 45% Litwa 10% 10% 20% 54% Każdy rok od 2030 r.

9 Luksemburg 1% 24% 15% 48% Węgry 10% 34% 13% 63% Malta 4% 24% 25% 80% Niderlandy 13% 25% 37% 38% Austria 1% 19% 20% 55% Polska 1% 26% 16% 40% Portugalia 7% 16% 15% 70% Rumunia 13% 24% 28% 65% Słowenia 1% 24% 25% 70% Słowacja 15% 37% 36% 64% Finlandia 20% 20% 30% 39% Szwecja 15% 17% 19% 30% Zjednoczone Królestwo 8% 21% 30% 47% UE 28 6% 27% 22% 51% Państwo członkowskie Redukcja NH 3 w porównaniu z 2005 r. Każdy rok od 2020 r. do 2029 r. Redukcja PM 2,5 w porównaniu z 2005 r. Każdy rok od 2020 r. do 2029 r. Belgia 2% 20% 47% Bułgaria 3% 20% 64% Republika Czeska 7% 17% 51% Dania 24% 33% 64% Niemcy 5% 26% 43% Estonia 1% 15% 52% Grecja 7% 35% 72% Hiszpania 3% 15% 61% Francja 4% 27% 48% Chorwacja 1% 18% 66% Każdy rok od 2030 r.

10 Irlandia 1% 18% 35% Włochy 5% 10% 45% Cypr 10% 46% 72% Łotwa 1% 16% 45% Litwa 10% 20% 54% Luksemburg 1% 15% 48% Węgry 10% 13% 63% Malta 4% 25% 80% Niderlandy 13% 37% 38% Austria 1% 20% 55% Polska 1% 16% 40% Portugalia 7% 15% 70% Rumunia 13% 28% 65% Słowenia 1% 25% 70% Słowacja 15% 36% 64% Finlandia 20% 30% 39% Szwecja 15% 19% 30% Zjednoczone Królestwo 8% 30% 47% UE 28 6% 22% 51%

11 A8-0249/ Załącznik III część 1 wprowadzenie W stosownych przypadkach przy wdrażaniu środków określonych w części 1 państwa członkowskie wykorzystują wytyczne EKG ONZ dotyczące zapobiegania emisjom amoniaku i zmniejszania ich (wytyczne dotyczące amoniaku) 1 oraz najlepsze dostępne techniki określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE Decyzja 2012/11, ECE/EB/AIR/113/Add Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z , s. 17). W stosownych przypadkach przy wdrażaniu środków określonych w części 1 państwa członkowskie mogą wykorzystywać wytyczne EKG ONZ dotyczące zapobiegania emisjom amoniaku i zmniejszania ich (wytyczne dotyczące amoniaku)1oraz najlepsze dostępne techniki określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE2. 33 Decyzja 2012/11, ECE/EB/AIR/113/Add Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z , s. 17).

12 A8-0249/ Załącznik III część 1 sekcja A punkt 1 wprowadzenie 1. Państwa członkowskie sporządzają krajowy kodeks doradczy dobrej praktyki rolniczej dotyczący redukcji emisji amoniaku w oparciu o kodeks ramowy EKG ONZ dotyczący dobrej praktyki rolniczej na rzecz redukcji emisji amoniaku z 2001 r. 3, ujmując co najmniej następujące elementy: 35 Decyzja ECE/EB.AIR/75, pkt 28a 1. Państwa członkowskie mogą sporządzić krajowy kodeks doradczy dobrej praktyki rolniczej dotyczący redukcji emisji amoniaku w oparciu o kodeks ramowy EKG ONZ dotyczący dobrej praktyki rolniczej na rzecz redukcji emisji amoniaku z 2001 r.3, ujmując co najmniej następujące elementy: 35 Decyzja ECE/EB.AIR/75, pkt 28a

13 A8-0249/ Załącznik III część 1 sekcja A punkt 2 2. Państwa członkowskie ustanawiają krajowy budżet azotu w celu monitorowania zmian w całkowitych stratach reaktywnego azotu z rolnictwa, w tym amoniaku, podtlenku azotu, amonu, azotanów i azotynów, w oparciu o zasady określone w wytycznych EKG ONZ dotyczących budżetów azotu Państwa członkowskie mogą ustanowić krajowy budżet azotu w celu monitorowania zmian w całkowitych stratach reaktywnego azotu pochodzenia antropogenicznego, w tym amoniaku, podtlenku azotu, amonu, azotanów i azotynów, także z perspektywy zasad określonych w wytycznych EKG ONZ dotyczących budżetów azotu4. Przy ustanawianiu budżetu należy wziąć pod uwagę obciążenia ze źródeł ciśnienia pochodzenia nierolniczego, poza następującymi elementami: a) typ i zakres działań, które mogą mieć wpływ na budżet, oraz potencjalne źródła ciśnienia; b) każde naturalne elementy i źródła zanieczyszczenia, które istniały wcześniej lub są niezależne od zanieczyszczeń antropogenicznych; c) wszelki związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy różnymi czynnikami, a mianowicie określenie, w jakim stopniu każdy z elementów naturalnych bądź antropogenicznych wpływa na ogólne straty zanieczyszczeń, a co za tym idzie, rodzaj i poziom każdego zanieczyszczenia, które może wywoływać każde źródło

14 36 Decyzja 2012/10, ECE/EB/AIR/113/Add.1 ciśnienia. 36 Decyzja 2012/10, ECE/EB/AIR/113/Add.1