Rozdział 8. Przykłady eksperymentów

Podobne dokumenty
Fragmentacja pocisków

Wiązki Radioaktywne. wytwarzanie nuklidów dalekich od stabilności. Jan Kurcewicz CERN, PH-SME. 5 września 2013 transparencje: Marek Pfützner

O egzotycznych nuklidach i ich promieniotwórczości

Jądra dalekie od stabilności

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

Reakcje jądrowe. X 1 + X 2 Y 1 + Y b 1 + b 2

Badanie Gigantycznego Rezonansu Dipolowego wzbudzanego w zderzeniach ciężkich jonów.

Jądra o dużych deformacjach. Jądra o wysokich spinach.

Eksperymenty z wykorzystaniem wiązek radioaktywnych

Jądra dalekie od stabilności

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

Promieniowanie jonizujące

Co to są jądra superciężkie?

Rozpady promieniotwórcze

Eksperymenty z wykorzystaniem wiązek radioaktywnych

Wstęp do fizyki jądrowej Tomasz Pawlak, 2013

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy

Reakcje jądrowe. Podstawy fizyki jądrowej - B.Kamys 1

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

Chiralność w fizyce jądrowej. na przykładzie Cs

Podstawowe własności jąder atomowych

Wiązki jąder egzotycznych dziś i jutro fizyki jądrowej

Energetyka Jądrowa. Wykład 28 lutego Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

BUDOWA ATOMU. Pierwiastki chemiczne

Spin jądra atomowego. Podstawy fizyki jądrowej - B.Kamys 1

13. Izotopy. Atomy tego samego pierwiastka chemicznego mogą występować w postaci izotopów, to jest atomów o rożnych liczbach masowych, co w

Pomiar energii wiązania deuteronu. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie energii wiązania deuteronu

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Zakład Spektroskopii Jądrowej IFD UW

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

Zadanie 3. (2 pkt) Uzupełnij zapis, podając liczbę masową i atomową produktu przemiany oraz jego symbol chemiczny. Th... + α

Własności jąder w stanie podstawowym

UKŁAD OKRESOWY PIERWIASTKÓW

Energetyka Jądrowa. Wykład 3 14 marca Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Pierwsza eksperymentalna obserwacja procesu wzbudzenia jądra atomowego poprzez wychwyt elektronu do powłoki elektronowej atomu.

Spektroskopia neutronów opóźnionych po rozpadzie β

doświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e)

Metody rezonansowe. Magnetyczny rezonans jądrowy Magnetometr protonowy

Fizyka współczesna. Jądro atomowe podstawy Odkrycie jądra atomowego: 1911, Rutherford Rozpraszanie cząstek alfa na cienkich warstwach metalu

Energetyka konwencjonalna odnawialna i jądrowa

Zadania powtórkowe do egzaminu maturalnego z chemii Budowa atomu, układ okresowy i promieniotwórczość

LNL Legnaro, IFIC Valencia, GSI, ZFJA. Ernest Grodner Weryfikacja hipotezy udziału kolektywnych bozonów w rozpadzie beta 62 Ga

Zjawisko Dopplera w fizyce jądrowej. 3.1 Wstęp. (opracowany na podstawie podręcznika Mayera-Kuckuka [8])

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 3 Promieniotwórczość naturalna

Spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego - wprowadzenie

dra superci kie 1. Co to s dra superci kie? 2. Metody syntezy j der superci kich 3. Odkryte j dra superci

OCHRONA RADIOLOGICZNA PACJENTA. Promieniotwórczość

E 2 E = 2. Zjawisko Mössbauera. Spoczywające jądro doznaje przejścia e-m z emisją fotonu γ. Zastosujmy zasadę zachowania energii i pędu:

Magnetyczny Rezonans Jądrowy (NMR)

Struktura porotonu cd.

Opracowała: mgr Agata Wiśniewska PRZYKŁADOWE SPRAWDZIANY WIADOMOŚCI l UMIEJĘTNOŚCI Współczesny model budowy atomu (wersja A)

Techniki Jądrowe w Diagnostyce i Terapii Medycznej

Spektroskopia. mössbauerowska

Promieniowanie jądrowe w środowisku człowieka

Teoria Orbitali Molekularnych. tworzenie wiązań chemicznych

A - liczba nukleonów w jądrze (protonów i neutronów razem) Z liczba protonów A-Z liczba neutronów

Elektronowa struktura atomu

Zderzenia ciężkich jonów przy pośrednich i wysokich energiach

Granice świata nuklidów

Informatyka kwantowa i jej fizyczne podstawy Rezonans spinowy, bramki dwu-kubitowe

Sympozjum SHE 2017 Challenges in the studies of super-heavy nuclei and atoms

Orbitale typu σ i typu π

Theory Polish (Poland)

Podstawowe własności jąder atomowych

JÜLICH ELECTRIC DIPOLE INVESTIGATIONS MEASUREMENT WITH STORAGE RING

Egzotyczne przemiany jądrowe na fotografiach z OTPC

Struktura elektronowa

Optyka kwantowa wprowadzenie. Początki modelu fotonowego Detekcja pojedynczych fotonów Podstawowe zagadnienia optyki kwantowej

Spektroskopia jader neutrononadmiarowych od kuchni. Krzysztof Miernik

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

I ,11-1, 1, C, , 1, C

Atomowa budowa materii

Budowa atomu. Izotopy

RECENZENT Jan Kownacki. REDAKTOR INICJUJĄCY Beata Koźniewska. SKŁAD I ŁAMANIE Jarosław Perkowski. KOREKTA TECHNICZNA Leonora Wojciechowska

Badanie schematu rozpadu jodu 128 J

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 40 FIZYKA JĄDROWA

Energetyka konwencjonalna odnawialna i jądrowa

Atom wodoru w mechanice kwantowej. Równanie Schrödingera

Reakcje rozpadu jądra atomowego

Masa jądra atomowego

Zakład Fizyki Jądrowej

Badanie schematu rozpadu jodu 128 I

Reakcje jądrowe dr inż. Romuald Kędzierski

Poziom nieco zaawansowany Wykład 2

Identyfikacja cząstek

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Pψ ψ ψ. r p r p. r r, θ π θ, ϕ π + ϕ. , 1 l m

PROMIENIOTWÓRCZOŚĆ. A) równa B) mniejsza C) większa D) nie mniejsza (sumie) od sumy mas protonów i neutronów wchodzących w jego skład.

Podstawy informatyki kwantowej

Spektroskopia charakterystycznych strat energii elektronów EELS (Electron Energy-Loss Spectroscopy)

IV.4.4 Ruch w polach elektrycznym i magnetycznym. Siła Lorentza. Spektrometry magnetyczne

Skrajne modele mechanizmu reakcji

Neutronowe przekroje czynne dla reaktorów IV generacji badania przy urządzeniu n_tof w CERN

Promieniowanie jonizujące

Proponowane tematy prac licencjackich dla studentów kierunku Energetyka i chemia jądrowa w roku akademickim 2015/16

Autorzy: Zbigniew Kąkol, Piotr Morawski

ν 1 = γ B 0 Spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego Spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego h S = I(I+1)

Transkrypt:

Rozdział 8 Przykłady eksperymentów 217 Omówimy przykłady, które ilustrują różnorodność badań prowadzonych na separatorach fragmentów, ale także szczególne i wyjątkowe możliwości tej techniki. Nowe (ostatnie?) nuklidy podwójnie magiczne, identyfikacja i rozpad 100 Sn. Rozszczepienie nuklidów radioaktywnych w odwrotnej kinematyce, specjalny układ w ognisku końcowym FRS. Obserwacja atomów pionowych w stanach głęboko związanych. Badanie halo jądrowego poprzez pomiar rozkładu pędu. Polaryzacja i uporządkowanie spinu w reakcji fragmentacji, pomiary czynników g. Spektroskopia izomerów mikrosekundowych. Badania promieniotwórczości 2p. 218

StopingPowerofRelativistic HeavyIons Break-downoftherelativisticBethetheory, FRSexperimental ofthenewtheoretical anda.h.soerensen resultswerethemotivation developmentbyj.lindhard Kamienie milowe Trzy podwójnie magiczne (?) nuklidy Blank i in., GANIL (LISE) 1999 Z = 82 N = 126 48 Ni Z = 20 Z = 28 Z = 50 78 Ni 100 Sn N = 82 Znane wcześniej Schneider i in., GSI (FRS) 1994 Odkryte niedawno dzięki metodzie fragmentacji Lewitowicz i in. GANIL (LISE) 1994 Z = 8 N = 8 N = 20 N = 28 Engelmann i in., GSI (FRS) 1995; Schatz i in., MSU(A1900), 2004 219 Identyfikacja 100 Sn w GSI σ( 100 Sn)=1.8 pb 220

StopingPowerofRelativistic HeavyIons Break-downoftherelativisticBethetheory, FRSexperimental ofthenewtheoretical anda.h.soerensen resultswerethemotivation developmentbyj.lindhard Rozpad beta 100 Sn R. Schneider i in., Z. Phys. A348 (1994) 241 221 Identyfikacja 78 Ni w MSU H. Schatz, ENAM 04 r-process nuclei Energy loss in Si ~ Z 78Ni 77Ni Total 78 Ni yield: 11 events in 104 h T 1/2 0.1 s 75Co 74Co 73Co Time of flight ~ m/q 222

Rozszczepienie jąder radioaktywnych Układ detekcyjny w ognisku końcowym FRS Izotopy ciężkich pierwiastków z fragmentacji 238 U K.-H. Schmidt i in., Nucl. Phys. A665 (2000) 221 223 Aktywna tarcza : 5 x 0.6 g/cm 2 Pb w komorze jonizacyjnej Lokalizacja rozszczepienia 2 E( Z 2 Z 2) 2α 2 1 = αz 2 2 1 E( Z) 2 224

225 Głęboko związane stany pionowe Conventional X-ray spectroscopy Cascade from above e - π - 2 h n me Z r n 2 2 Deeply-bound states: Nuclear absorption without X-ray emission Observation not possible 226

StopingPowerofRelativistic HeavyIons Break-downoftherelativisticBethetheory, FRSexperimental ofthenewtheoretical anda.h.soerensen resultswerethemotivation developmentbyj.lindhard 600 AMeV d + 206 Pb 3 He + 205 Pb π - T. Yamazaki i in., Z. Phys. A355 (1996) 219 206 Pb 205 Pb Dyspersja w F2 pozwala zmierzyć energię 3 He 227 Rozkłady pędu a halo jądrowe halo system core r r p core = p halo halo nucleon target nucleus 1. Badany nuklid (podejrzany o halo) jest wytwarzany w pierwszej części separatora. 2. Reakcja zdarcia nukleonu zachodzi w drugiej tarczy w ognisku środkowym. 3. W drugiej części separatora identyfikuje się powstały rdzeń imierzy jego pęd. 4. Zmierzony pęd transformuje się (t. Lorentza) do układu badanego nuklidu. 5. Rozkład pędu oderwanego nukleonu jest równy rozkładowi pędu rdzenia. Gdy rozkład pędu walencyjnego nukleonu jest wąski, to jego funkcja falowa musi rozciągać się na dużym obszarze przestrzennym zasada nieoznaczoności H. 228

Thomas Baumann, praca doktorska, Giessen, 1999 www.nscl.msu.edu/~baumann/research.html 40 Ar @ 1 AGeV + Be 17,19 C 17 C + 12 C 16 C 19 C + 12 C 18 C rozkład Goldhabera 12 C 18 C 16 C 18 C wkład aparaturowy (rozdzielczość) Halo w 19 C! 229 Odkrycie halo protonowego w 8 B Experyment FRS/GSI W. Schwab i in., Z. Phys. A350 (1995) 283 Teoria: Uniw. Giessen H. Lenske, Prog. Part. Nucl. Phys. 46 (2001) 230

Halo dwuprotonowe w 17 Ne RIPS at RIKEN 20 Ne @ 135 AMeV + Be 17 Ne 17 Ne + Be 15 O 15 O Spodziewana szerokość rozkładu pędu podłużnego wg systematyki Morriseya lub Goldhabera (patrz str. 78, 79) : σ = 87 A MeV/c = FWHM = 290 MeV/c, 123MeV/c, R. Kanungo i in., Phys. Lett. B571 (2003) 21 231 Kierunek spinu produktów fragmentacji Spin produktów fragmentacji (jeśli różny od 0) może wykazywać przestrzenne uporządkowanie. W przypadku symetrii osiowej możliwe są następujące możliwości: A > 0 A < 0 Uporządkowanie (alignment) P( m) = P( m) Polaryzacja P( m) P( m) G. Neyens, Rep. Prog. Phys. 60 (2003) 633 232

Pomiar czynnika g metodą TDPAD (Time Dependent Perturbed Angular Distribution) µ= g I µ N 1. W reakcji fragmentacji powstają nuklidy w stanie izomerycznym o czasie życia dłuższym niż czas przelotu przez separator. 2. Wskutek reakcji spiny tych stanów są uporządkowane. 3. Nuklidy te są zatrzymywane w krysztale tak dobranym, żeby uporządkowanie nie zostało zaburzone. Kryształ znajduje się w jednorodnym polu magnetycznym. 4. W polu B spiny doznają precesji Larmora rozkład kątowy promieniowania γ emitowanego przy deekscytacji izomeru zależy od czasu. γ detector secondary beam γ detector crystal Bfield γ detector γ detector częstość Larmora gµ N B ω L = h układ pomiarowy w ognisku końcowym separatora 233 Przykład z GANIL 64 Ni + 9 Be 61m Fe (Matea i in., w druku?) Dla par detektorów ustawionych pod kątem π/2 względem siebie tworzy się funkcję korelacji : I( t, θ ) I( t, θ + π 2) R( t) = cos 2( θ α ω Lt) I( t, θ ) + I( t, θ + π 2) ( ) Z wykresu R(t) wyznacza się uporządkowanie i częstość ω L czynnik g Zależność uporządkowania od pędu fragmentu (w układzie pocisku) prolate r r j p oblate r r j p 234

Prosty model kinematyczny uporządkowania Rozkład pędu w układzie pocisku 0 p r r r r j j p p r j r p Alignment A > 0 A < 0 A < 0 235 Polaryzacja produktów fragmentacji Metoda β-nmr wykorzystuje asymetrię emisji e - z rozpadu β względem kierunku spinu jądra. R = Wybrany produkt fragmentacji zatrzymywany jest w odpowiednim krysztale (zachowującym polaryzację) umieszczonym w jednorodnym polu B. Dodatkowe zmienne pole B RF niszczy asymetrię zliczeń β góra/dół jeśli jego częstość jest równa częstości Larmora. N(up) N(down) Ogawa i in., Phys. Rev. C 67 (2003) 064308 Okuno i in., Phys. Lett. B 354 (1995) 41 236

Pomiary polaryzacji fragmentów w zależności od ich pędu (RIPS/RIKEN) Okuno i in., Phys. Lett. B 335 (1994) 29 a) 39 AMeV 14 N + Au 12 B, θ = 5º b) 68 AMeV 15 N + Au 13 B, θ = 5º e) 68 AMeV 15 N + Al 12 B, θ = 1º d) 67 AMeV 15 N + Nb 13 B, θ = 2.5º c) 110 AMeV 15 N + Au 13 B, θ = 2º Polaryzacja zależy od energii, tarczy, kąta różny mechanizm reakcji! 237 Przykład z FRS/GSI 500 AMeV 40 Ca + Be 37 K (Schäfer i in., Phys. Rev. C 57 (1997) 2205) α = 8.5º α = 7.5º 238

Prosty model kinematyczny polaryzacji pocisk θ fragment tarcza T fragment θ X > 0 X < 0 y z R r pocisk p r x Załóżmy, że w wyniku reakcji usuwamy z pocisku nukleon r o współrzędnych R = ( X, Y, Z) r i pędzie p = ( px, py, pz ) r r r Fragment uzyskuje wtedy moment pędu J = R p Jego z-owa składowa wynosi J = X p + Y p Przy kącie rozproszenia jak na rysunku p X > 0 A) jeśli X = 0, to niezależnie od p Y J z Y obserwowana ujemna polaryzacja niezależna od pędu (np. przy dużych energiach) oznacza preferencyjne usuwanie nukleonów z tylniej półkuli! B) jeśli Y = 0, to J z py zmiana polaryzacji wraz z p Y, np. ujemna dla małych p, dodatnia dla dużych p i przejście przez 0 dla p =0 oznacza X > 0, czyli bliską trajektorię (przejście na lewo od tarczy przy rozproszeniu w lewo) z Y X 239