W YDZIAŁ A RT YSTYCZNY k i e runek: Eduka c ja art y styczna w zakre sie sztuk pl a st y c znych studia II stopnia (uzup e łn i ające magisterskie) Nazwa przedmiotu: HISTORIA IDEI I DOKTRYN ESTETYCZNYCH Kod przedmiotu: 08.1-WA-EASP-HIDE Typ przedmiotu: obowiązkowy Wymagania wstępne: Wiedza obejmująca podstawy filozofii, historii ogólnej oraz historii sztuki. Odpowiedzialny za przedmiot: dr Artur Pastuszek Prowadzący: dr Artur Pastuszek Forma zajęć Liczba godzin Liczba godzin w tygodniu Semestr Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne ćwiczenia 60 2 1-2 zaliczenie/egzamin 10 Klasyczne ujęcie sztuki. Doktryny artystyczne antyku - pitagorejczycy, Demokryt, sofiści, Platon, Arystoteles, Plotyn. Kontrowersje wokół pojęcia piękna - klasyczna definicja piękna (harmonia, symmetria), sofiści i relatywizacja, piękno jako jakość, esencjonalistyczne uzasadnienie Platona. Mimesis i katharsis jako kryteria artystyczne (Arystoteles). Zagadnienie relacji: sztuka prawda, poznawcza wartość sztuki. Wczesnochrześcijańskie i średniowieczne doktryny artystyczne. Średniowieczne ujęcie sztuki i piękna. Poglądy teologów i filozofów dotyczące znaczenia sztuki. Piękno jako własność obiektywna. Doskonałość, zupełność, blask formy, sacrum. Klasyfikacja sztuk i problem naśladowania. Sztuka jako biblia pauperum. Estetyka claritas - Augustyn, Klemens Aleksandryjski, Orygenes, Tertulian, Boecjusz, Tomasz z Akwinu, Witelon, Mikołaj z Kuzy. Artystyczne doktryny czasów nowożytnych. Poetyki i traktaty renesansowe. Klasycyzm, antropocentryzm, humanizm, forma, imitatio. Związek pomiędzy sztuką a nauką. Antropocentryzm a humanizm. Antyczne korzenie renesansu. Leon Battista Alberti, Leonardo da Vinci. Immanuel Kant i autoteliczność sztuki. Bezinteresowność i subiektywny charakter sądów smaku. Transcendentalna koncepcja piękna i wzniosłości. Autonomiczność i wyjątkowość przedmiotów estetycznych. Estetyka G.W. F. Hegla. Problem interpretacji dzieła sztuki. Społeczne miejsce sztuki, jej rola w obrębie kultury współczesnej (kultura masowa, dystans, dehumanizacja sztuki). Problem kontynuacji, ciągłości (awangarda awangardy). Estetyczna i antropologiczna perspektywa tragiczności. Żywioł appoliński i dionizyjski - ujęcie sztuki przez Friedricha Nietzsche go. Estetyka polska początku XX wieku. Formizm i katastrofizm. Teoria Czystej Formy Stanisława Ignacego Witkiewicza. Nienasycenie i przeżycie metafizyczne jako zasady teorii sztuki. Wielość rzeczywistości w sztuce wg Leona Chwistka. Fenomenologiczna propozycja Romana Ingardena. Problem interpretacji dzieła sztuki. Wartości artystyczne a wartości estetyczne. Schematyczność i wielowarstwowość dzieła sztuki. Ontologia dzieła sztuki. Nowoczesne próby metodologicznego poszerzenia refleksji nad sztuką. Koncepcja psychoanalityczna. Sigmund Freud a Carl Gustav Jung. Współczesne rozstrzygnięcia. Socjologiczna propozycja Jose Ortegi y Gasseta. Problem odbiorcy dzieła sztuki. Instytucjonalna teoria sztuki Georga Dickiego. Współczesne dyskusje wokół statusu dzieła sztuki i autora. Problematyka historii, stylu, oryginalności, języka sztuki. Symbol, alegoria, metafora. Spór o pozaestetyczne wartości i kryteria wartościowania dzieł sztuki. Problem oryginalności i falsyfikatu, arcydzieła i kiczu. Śmierć autorstwa w ujęciu Rolanda Barthesa. Inspiracje postmodernistyczne w teorii sztuki. Próby przełamania kryzysu współczesnej estetyki. Nietzscheańskie podstawy współczesnej krytyki estetycznej. Modernizm jako zapowiedź ponowoczesnych problemów w ujęciu Zygmunta Baumana. Dekonstrukcja modernizmu Jaques Derrida, Jonathan Culler, Paul de Man. Wzniosłość w koncepcji Jean-Francoisa Lyotarda. Ustanowienie nowego pola współdziałania filozofii i sztuki. Propozycja Wolfganga Welscha. Nabycie kompetencji w zakresie interpretacji dzieł sztuki tradycyjnej oraz współczesnej. Zapoznanie się z
dziejami estetyki oraz filozofii sztuki. Rozpoznawanie istotnych motywów i najważniejszych tematów estetyki zachodniej oraz pojęć estetycznych i artystycznych w ich historycznej perspektywie. Aktywne uczestniczenie w wykładach. Złożenie egzaminu końcowego. (1) W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, (T. 1: Estetyka starożytna, T. 2: Estetyka średniowieczna, T. 3: Estetyka nowożytna), Wyd. Arkady, Warszawa 1985-1991. (2) K. Wilkoszewska, Estetyki filozoficzne XX w., Wyd. TAiWPN Universitas, Kraków 2000. (3) M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. (4) S. Morawski, Na zakręcie: od sztuki do posztuki, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1985. (5) Postmodernizm: antologia przekładów, wyb. R. Nycz, Wydaw. Baran i Suszczyński, Kraków 1998. 1) W. Welsch, Estetyka poza estetyką. O nową postać estetyki, Wyd. TAiWPN Universitas, Kraków 2005. (2) I. Lorenc, Logos i mit estetyczności, Uniwersytet Warszawski Instytut Filozofii, Warszawa 1993. (3) M. Bachtin, Estetyka twórczości słownej, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1986. (4) J. Margolis, Czym, w gruncie rzeczy, jest dzieło sztuki?, Wyd. TAiWPN Universitas, Kraków 2004. (5) H. Read, Sens sztuki, Wyd. PWN, Warszawa 1982. (6) Myśliciele kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500 roku, wyb. i oprac. J. Białostocki, Wyd. Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2001. (7) Teoretycy, pisarze i artyści o sztuce 1500-1600, wyb. i oprac. J. Białostocki, Wyd. PWN, Warszawa 1985. (8) Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700-1870, wyb. E. Grabska i M. Poprzęcka, Wyd. PWN, Warszawa 1974. (9) F. Nietzsche, Narodziny tragedii czyli hellenizm i pesymizm, Wyd. Zielona Sowa, Kraków 2005. (10) J. Baudrillard, Spisek sztuki. Iluzje i deziluzje estetyczne z dodatkiem wywiadów o Spisku sztuki, Wyd. Sic!, Warszawa 2006.
WYDZIAŁ ARTYSTYCZNY k i e runek: Eduka c ja art y styczna w zakre sie sztuk pl a st y c znych studia II stopnia (uzup e łn i ające magisterskie) Nazwa przedmiotu: PSYCHOFIZJOLOGICZNE PODSTAWY SZTUKI Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-PPSZ Typ przedmiotu: obowiązkowy Wymagania wstępne: - Odpowiedzialny za przedmiot: Prof. dr hab.janina Fyk Prowadzący: Prof. dr hab.janina Fyk Forma zajęć Liczba godzin Liczba godzin w tygodniu Semestr Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne wykład 30 1 1-2 zaliczenie/egzamin 6 Biofunkcjonalne podstawy percepcji sztuki artystyczne geny. Wybrane zagadnienia dotyczące rozwoju mózgu w okresie prenatalnym i po urodzeniu. Mapa mózgu i funkcje półkul mózgowych. Różne rodzaje inteligencji rodzaje aktywności a metody kształcenia. Kanony w muzyce i w plastyce. Liczba, harmonia i proporcja podstawy filozofii pitagorejskiej i teorii sfer niebieskich. Pitagoras i pitagorejczycy i ich wkład do nauki i sztuki. Wielka Teoria Piękna i jej odbicie w nauce i sztuce. Podstawy audiometrii próg bólu i granice słyszalności. Psychofizyczne i psychologiczne podstawy percepcji barwy wizualnej. Wymiary wrażeniowe w muzyce i plastyce - czułość i progi różnicowe. Percepcja holistyczna i percepcja analityczna. Psychologia postaci na gruncie sztuki - podstawowe prawa psychologii postaci. Synestezja i chromostezja szczególne zdolności - praktyczne zastosowanie w muzyce, plastyce i arteterapii. Stany świadomości, częstotliwość i charakterystyka fal mózgowych. Tworzenie i moment twórczy według Tadeusza Wrońskiego. Podstawy metody Alfreda Tomatisa i jej wykorzystanie w edukacji i terapii. Sugestia sugestopedia superlerning - rola muzyki i sztuki. Zasady nauczania sugestopedycznego. Aktywizacja półkul mózgowych - oddychanie i muzyka. Efekt Mozarta w muzyce i plastyce; wykorzystanie Efektu Mozarta w nauce, medycynie i do indywidualnych potrzeb. Muzyczny i plastyczny mózg w świetle badań naukowych. Terapeutyczne działanie sztuki na przykładzie muzyki i plastyki - terapeutyczne oddziaływanie dźwięku i koloru. Neurofizjologia, biomuzykologia i psychologia w służbie muzyki, sztuki i edukacji. Poszerzenie wiedzy na temat psychofizjologicznych i neurobiologicznych uwarunkowań rozwoju zdolności plastycznych i muzycznych w funkcji rozwoju i kształcenia człowieka. Umiejętność wykorzystania wiedzy dotyczącej psychofizjologicznych i neurobiologicznych uwarunkowań sztuki w kształcenia i wzbogacaniu doznań estetycznych. Aktywny udział na zajęciach, ew. samodzielne opracowanie zadanego tematu. Odrobienie zaległości na zajęciach (w formie opracowań na zadany temat) oraz pozytywny wynik egzaminu końcowego. Konieczna, E. Arteterapia w teorii i praktyce, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, 2003. Kataryńczuk-Mania, L., Karcz, J. (red.) Sztuka w kontekście oddziaływań na człowieka, Uniwersytet Zielonogórski, 2006. Szulc, W. Sztuka w służbie medycyny, Akademia Medyczna im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Poznań, 2001.
Tomaszewski, T., Główne idee współczesnej psychologii, Wiedza Powszechna, Warszawa, 1984, wyd. I. Tatarkiewicz Campbell, D. The Mozart Effect, Quill, 2001. Lewandowska, K. Muzykoterapia dziecięca, Studio NORMA, Gdańsk, 1996. Tomatis, A.A. Ucho i śpiew, Wydawnictwo UMCS, Lublin 1995. Zeugner, G. Barwa i człowiek, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1965, Wyd. I. Metera, A. Muzykoterapia. Muzyka w medycynie i edukacji. Wydawnictwo Centrum Techniki Nauki Metronom, Leszno, 2002. Oster, G., Gould, P. Rysunek w psychoterapii, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk, 2001. Anisimowicz, B. Alternatywne nauczanie języków obcych w XX wieku. Lecourt, E. Muzykoterapia czyli jak wykorzystać siłę dźwięków, Videograf II, Katowice, 2008. Utwory muzyczne okresu baroku wybór. Wierszyłowski, J. Psychologia muzyki, PWN, Warszawa, 1970.; Czasopisma: Arteterapia, Exit.
WYDZIAŁ ARTYSTYCZNY k i e runek: Eduka c ja art y styczna w zakre sie sztuk pl a st y c znych studia II stopnia (uzup e łn i ające magisterskie) Nazwa przedmiotu: WARSZTATY PLASTYCZNO-MUZYCZNE Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-WPLM Typ przedmiotu: obowiązkowy Wymagania wstępne: Język nauczania: Odpowiedzialny za przedmiot: Prof. dr hab.janina Fyk Prowadzący: Prof. dr hab.janina Fyk; mgr Agnieszka Graczew-Czarkowska Forma zajęć Liczba godzin Liczba godzin w tygodniu Semestr Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne warsztaty 60 2 3-4 zaliczenie z oceną 8 Punkt, linia, płaszczyzna w aspekcie sensów terapeutycznych; Dźwięk, klaster, kontur melodyczny, linia melodyczna autocharakterystyka; Barwa dźwięku, barwa koloru i barwa emocji w kontekście oddziaływań terapeutycznych; Muzyka a skojarzenia barwne w kontekście stylów muzycznych i kompozytorskich; Komunikat i realna wartość sztuki wiedza a odbiór sztuki, rola i kompetencje artysty; Autokorelacja w procesie twórczym (budowanie tożsamości twórczej); Płaszczyzna komunikatu strefa wyboru tematu przewodniego komunikatu plastycznego i muzycznego a przesłanie; Celowość wykorzystania medium artystycznego w celach terapeutycznych; Emocje a przeżycia intelektualne i estetyczne podmiot a przesłanie, empatia- artykulacja-urywek doświadczenia, dynamika przesłania a dynamika odbioru (alea). Twórca dzieło odbiorca: od inicjatywy do kulminacji, organizacja pracy, sposoby i atrakcyjność prezentacji dzieła, odpowiedzialność twórcy a kontrola, dzieło a wiarygodność twórcy. Muzyka, nastrój emocjonalny, a świadomy dobór barw wizualnych; Aktywność komunikatywna: sztuka jako narzędzie, tworzenie ram, sztuka dialogu oraz dialogowość. Postawa interdyscyplinarna ( sens montażu). Plastyczne oddziaływanie dzieła muzycznego. Muzyczne oddziaływanie dzieła plastycznego. Kreatywny odbiór dzieła plastycznego i muzycznego. Wystawa prac / Performance. Umiejętność analizy przebiegu warsztatu i jego formy; umiejętność organizacji pracy, umiejętność poszukiwania impulsu i inspiracji artystycznej. Umiejętność doboru tła muzycznego do dzieła plastycznego oraz umiejętność doboru dzieła plastycznego do tła muzycznego z uwzględnieniem efektów terapeutycznych. Plastyczna interpretacja wizji muzyki, muzyczna interpretacja wizji obrazu wraz z opracowaniem pisemnym i nagraniem utworu (CD). Marvin Carlson, Performans, PWN, Warszawa, 2007. Mieczysław Porębski, Sztuka a informacja, Wyd. Literackie, Kraków, 1986. Marek Wasilewski, czy sztuka jest wściekłym psem?, Stowarzyszenie Czasu Kultury, Poznań, 2009. Leszek Polony, W kręgu muzycznej wyobraźni, PWM, 1980. Witold Rudziński, Dźwięki i rozdźwięki, Wydawnictwa Radia i Telewizji, Warszawa. 1986. Utwory muzyczne od baroku do muzyki współczesnej oraz utwory muzyki rozrywkowej wybór Czasopisma: Arteterapia, Exit, Arteon
WYDZIAŁ ARTYSTYCZNY k i e runek: Eduka c ja art y styczna w zakre sie sztuk pl a st y c znych studia II stopnia (uzup e łn i ające magisterskie) Nazwa przedmiotu: TECHNIKI RELAKSACYJNE Kod przedmiotu: 16.9-WA-EASP-TREL Typ przedmiotu: obowiązkowy Wymagania wstępne: brak Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Maria Jałocha Prowadzący: ad. Maria Jałocha Forma zajęć Liczba godzin Liczba godzin w tygodniu Semestr Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne ćwiczenia 30 2 3 zaliczenie z oceną 2 Humanistyczne podstawy technik relaksacyjnych (wspieranie i stymulacja rozwoju). Stres objawy i techniki jego redukcji. Trening autogenny Schulza. Trening progresywny Jacobsona. Wizualizacja jako proces kreatywności i ekspresji. Masaż relaksacyjny (technika Aleksandra, refleksoterapia). Świadome oddychanie. Joga i orientalne techniki relaksacyjne (tai-chi, zen-shiatzu). Inne techniki relaksacyjne wykorzystujące pracę z ciałem i oddechem techniki medytacyjne (ćw. Bensona), trans hipnotyczny, NLP, ćwiczenia Dennisona, metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, relaksacja wg Wintreberta, bajki relaksacyjne. Wykorzystanie koloroterapii i aromaterapii w relaksacji. Muzykoterapia. Zna metody i techniki relaksacyjne oraz potrafi posługiwać się nimi praktycznie. Zdobywa umiejętność wyciszenia się i odprężenia oraz uwalniania stresu i uzyskania stanu relaksu. Nabywa umiejętność w zakresie prowadzenia zajęć z wykorzystaniem technik relaksacyjnych. Potrafi wykorzystać oraz samodzielnie tworzyć teksty do wizualizacji i bajek relaksacyjnych. Podstawą zaliczenia jest znajomość zagadnień, aktywność na zajęciach oraz umiejętności praktyczne. ALBISETTI Valerio - Trening autogeniczny. Kielce : Wydawnictwo Jedność, 2005 BAILEY Roy - Zarządzanie stresem : 50 ćwiczeń. - Warszawa : Wydaw. ARTE, cop. 2002 CRAZE R., tł. Ciepłowska A.: Relaksacja ciała i umysłu - Warszawa 2007 DIEKEMPER Elisa - Więcej niż wyciszenie : znaczenie i przebieg podróży w krainę fantazji oraz ich praktyczne wykorzystanie : poradnik dla rodziców i wychowawców. - Kielce : Wydawnictwo "Jedność", 2005 KULMATYCKI Lesław - Lekcja relaksacji. - Wyd. 2. - Wrocław : Wydaw. Akademii Wychowania Fizycznego, 2002 SCHENK Christoph, tł. Hanna Borowiec.: Relaksacja: sposób na stres. Warszawa J&BF,1996 CHOROŚ Jadwiga - W pułapce stresu, w: Lider 2006, nr 1, s. 9-15 DUDA Dorota - Oddech - pigułka na stres. Cz.1, w: Ekoświat. - 2005, nr 9, s. 44-45, Regeneracja organizm: oddech - pigułka na stres. Cz. 2 w: Ekoświat. - 2005, nr 10, s. 46 GIMNASTYKA mózgu, w: Gazeta Szkolna 2003, nr 1, s. 11,15 MARCHWICKA M. - Bajki - jako elementy treningu autogennego dla dzieci, w: Szkoła Specjalna 1990, nr 5, s. 265-268
W YDZIAŁ A RT YSTYCZNY k i e runek: Eduka c ja art y styczna w zakre sie sztuk pl a st y c znych studia II stopnia (uzup e łn i ające magisterskie) Nazwa przedmiotu: METODY UPOWSZECHNIANIA KULTURY ARTYSTYCZNEJ I KRYTYKA ARTYSTYCZNA Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-MEKA Typ przedmiotu: obowiązkowy Wymagania wstępne: - Odpowiedzialny za przedmiot: mgr Mirosława Vierstra Prowadzący: mgr Mirosława Vierstra Forma zajęć Liczba godzin Liczba godzin w tygodniu Semestr Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne ćwiczenia 60 2 1-2 zaliczenie z oceną 10 Program ćwiczeń poświęcony jest: - pogłębianiu umiejętności prezentowania w różnych formach własnego światopoglądu artystycznego - pogłębianiu znajomości kryteriów oceny twórczości artystycznej - kształtowaniu sztuki sprawności w upowszechnianiu sztuki z wykorzystaniem różnorodnych form i strategii promocji twórczości artystycznej Student powinien posiąść umiejętność: - komentowanie bieżących wydarzeń artystycznych - wyrażania własnych poglądów na temat sztuki współczesnej - upowszechniania sztuki i aktywności artystycznej z wykorzystaniem różnorodnych form i strategii promocji recenzje z wystaw, udział w dyskusjach, przedstawienie własnych projektów (np. makiety katalogu, scenariusza wystawy) Galinowska, S., (red), (1992), Komercjalizacja w kulturze, Warszawa Estetyka i krytyka, (2003), nr. 5, Kraków: Uniwersytet Jagielloński Dziemidok, B., (2002), Główne kontrowersje estetyki współczesnej, Warszawa: PWN Ruskin, J., (1977), Sztuka, społeczeństwo, wychowanie, Wrocław: Ossolineum Matuchniak-Krasuska, A., (1988), Gust i kompetencja, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Wybrane artykuły z prasy artystycznej.
W YDZIAŁ A RT YSTYCZNY k i e runek: Eduka c ja art y styczna w zakre sie sztuk pl a st y c znych studia II stopnia (uzup e łn i ające magisterskie) Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA WOLNEGO WYBORU Kod przedmiotu: 03.0-WA-EASP-PWW Typ przedmiotu: obowiązkowy, wybieralny Prowadzący: Prof.UZ Ryszard Woźniak, dr hab. Magdalena Gryska; ad. Zenon Polus; dr hab. Radosław Czarkowski; dr hab. Alicja Lewicka-Szczegóła; ad. Piotr Czech; dr hab.jarosław Dzięcielewski; ad. Helena Kardasz; Prof. Wiesław Hudon; Prof. Wojciech Müller; Forma zajęć Liczba godzin Liczba godzin w tygodniu Studia stacjonarne ćwiczenia 150 5 1-2 zaliczenie z oceną ćwiczenia 150 5 1-2 zaliczenie z oceną Semestr Forma zaliczenia Punkty ECTS 5 5 (student wybiera 2 pracownie) MALARSTWO / Niekonwencjonalne formy malarskie Wymagania wstępne: - Odpowiedzialny za przedmiot: Ryszard Woźniak, prof.uz Prowadzący: Ryszard Woźniak, prof.uz Forma zamknięta. Forma otwarta. Dzieło jako rzecz, dzieło jako proces i dzieło jako zapis. Program zakłada indywidualne poszukiwania artystyczne, wyrazowe i warsztatowe. Cały semestr przeznaczony jest na realizację tylko jednego samodzielnie sformułowanego tematu lub realizację programu dopasowanego do indywidualnych potrzeb studenta. Ćwiczenia z zakresu autoprezentacji. Umiejętność tworzenia oryginalnych prac malarskich opartych o samodzielnie wypracowane idiomy wyrazowe i indywidualną technikę pracy. Umiejętność zaprezentowania i obrony indywidualnej koncepcji plastycznej. Udział w konsultacjach. Przegląd prac powstałych w czasie semestru. Warunkiem zaliczenia jest opracowanie tematu w formie rozwiniętego cyklu prac. Czasopisma: Artforum, WWW.artforum.com Art Review, WWW.artreview.com Flash Art., WWW.flashartonline.com Parkett, WWW.parkettart.com Obieg, WWW.obieg.pl Art&Business, WWW.artbiznes.pl Sztuka.pl, WWW.sztuka.pl Piktogram, WWW.piktogram.pl Notes.na.6.tygodni, WWW.funbec.eu Muzeum, WWW.gazeta-muzeum.pl Arteon, WWW.arteon.pl Exit -
MALARSTWO / Niekonwencjonalne formy malarskie Wymagania wstępne: umiejętności rysunkowe i malarskie, angielski Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Magdalena Gryska Prowadzący: ad. Magdalena Gryska Punktem wyjścia jest zrozumienie i opanowanie warsztatu twórczego, znajomość budowy obrazu; materii malarskiej, struktury, światła i koloru oraz podejście do malarstwa jako dyscypliny umożliwiającej dostęp do współczesnych środków wyrazu by osiągnąć, cel jakim jest obraz. Program pracowni zawarty jest w proponowanych tematach, opartych na studiowaniu natury i przy wykorzystaniu wielości środków interpretacyjnych. Wykształcenie umiejętności w podejmowaniu samodzielnych decyzji malarskich. Znajomość podstawowych elementów kompozycji obrazu, Poznawanie podstaw technologii malarstwa w tym m.in. malarstwo olejne, akrylowe, mix media, ćwiczenia z rozmaitymi rodzajami podobrazia itp. Obecność na zajęciach, uczestnictwo w przeglądach śródrocznych i semestralnych, realizacja tematów. Wassily Kandinsky, O duchowości w sztuce, przeł. Stanisław Fijałkowski, wyd. PGS, Łódź 1996. Władysław Strzemiński, Teoria widzenia, Wyd. Literackie, Kraków 1974. Kazimierz Malewicz, Świat bezprzedmiotowy, Wydawnictwo Słowo/Obraz/Terytoria, Heinrich Wolfflin, Podstawowe pojęcia historii sztuki, Wydawnictwo Słowo/Obraz/ Terytoria, Gdańsk 2006. Czasopisma: Arteon, Exit, Artluk, Format, Obieg itp. Inne źródła: Strony internetowe; Muzea świata, Galerie Sztuki Współczesnej, autorskie strony artystów. RYSUNEK / Intermedialne działania rysunkowe Wymagania wstępne: - Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Zenon Polus Prowadzący: ad. Zenon Polus Rozwijanie umiejętności nabytych na studiach licencjackich w zakresie rysunku poprzez studyjne ujmowanie obserwowanej i analizowanej rzeczywistości, jej interpretacja i przetworzenie twórcze. Łączenie tradycji z nowoczesną myślą artystyczną oraz doskonalenie zastanych i poszukiwanie nowych programów i metod nauczania rysunku to standardy, do których nawiązujemy w naszej pracy ze studentami. Program nauczania w pracowni obejmuje umiejętności notacji rysunkowej, zarówno tego, co jest naszą rzeczywistością jak i tego, co należy do sfery naszej wrażliwości i duchowości. Celem tej pracy jest przygotowanie studentów do realizacji rysunku jako autonomicznej formy wypowiedzi. Student potrafi samodzielnie podejmować artystyczne decyzje, które są odzwierciedleniem jego spostrzegania świata i jego własnej wrażliwości oraz transponować je na obraz plastyczny. Obecność na zajęciach, realizacja tematów.
Dick Higgins, Intermedia, Akademia Ruchu, Warszawa 1985. Performance, wybór tekstów, MAW, Warszawa 1984. E.H. Gombrich, O sztuce, Rebis, 2008. Marcin Czerwiński, Samotność sztuki, Warszawa 1988. A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Warszawa 2005. K. Wilkoszewska, Wariacje na postmodernizm, wyd. Universitas, Kraków 2008. B. Reeves, C. Nass, Media i ludzie, Wyd. PIW 2000. Wszelkie książki i katalogi, czasopisma dotyczące problematyki sztuki współczesnej, które są w zasięgu studentów, poprzez biblioteki oraz inne sposoby poznania, o których rozmawiamy na zajęciach. RYSUNEK / Intermedialne działania rysunkowe Wymagania wstępne: - Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Radosław Czarkowski Prowadzący: dr hab. Radosław Czarkowski Stosowane metody dydaktyczne to indywidualna dyskusja, monitorowanie rozwoju świadomości warsztatowej i artystycznej, opieka merytoryczna nad realizacjami, wspólna analiza jakości ideowych, organizacja i opieka nad organizacją wystaw, plenerów, wystąpień, dyskusje na forum publicznym. Tematy zajęć opracowywane są wg wymagań indywidualnych z nastawieniem na przygotowanie dla potrzeb pracowni dyplomujących w zakresie warsztatu artystycznego w szerokim tego pojęcia znaczeniu. Celem przedmiotu jest permanentne doskonalenie indywidualnego warsztatu, wzbogacanie świadomości twórczej, kształcenie umiejętności argumentowania racji (idei) twórczej, budowanie wartości autonomicznych, kształcenie w zakresie swobodnego dyskursu artystycznego przy zachowaniu elastyczności i otwartości dla refleksji i idei alternatywnych, wypracowywanie umiejętności obserwacji możliwie szerokiego spektrum zjawisk będących w polu zainteresowań, kształcenie szeroko pojętej wrażliwości artystycznej, wzmacnianie postaw indywidualnych. Przedmiot realizowany jest w formie ćwiczeń, a zaliczenie odbywa się na podstawie przeglądów śródrocznego i końcoworocznego, i kończy się zaliczeniem z oceną. Literatura wg indywidualnych potrzeb, oraz m.in. Sztuka Umberto Eco, Obecność mitu Leszek Kołakowski, Energie sztuki Alicja Kępińska, Zestaw do śmierci Susan Sontag, Zaproszenie na egzekucję - Vladimir Nabokow - RYSUNEK / Intermedialne działania rysunkowe Wymagania wstępne: - Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Alicja Lewicka-Szczegóła Prowadzący: dr hab. Alicja Lewicka-Szczegóła
Pracownia ma za zadanie rozwijanie ogólnej wrażliwości i świadomości artystycznej, doskonalenie artystycznego warsztatu jak również wprowadzanie studenta w problematykę sztuki współczesnej. Kształcenie polega na indywidualnej pracy ze studentem, jest oparty o jego własną wrażliwość i dyspozycje. W pracowni rysunku studenci mogą posługiwać się klasycznymi oraz niekonwencjonalnymi technikami rysunkowymi. Program pracowni porusza zagadnienia rysunku interaktywnego, instalacji, rysunku mobilnego, przestrzennego i in. Spełnia je przez propozycje tematów, które pozwalają na realizacje intermedialne z wykorzystaniem rysunku, obiektu, fotografii, dźwięku i wideo. Student rozpoczyna program indywidualny, bądź realizuje zagadnienia proponowane przez program pracowni. W obu przypadkach począwszy od sformułowania idei przez etap koncepcyjny aż do ukończenia realizacji student konsultuje się z prowadzącym pracownię. Przykłady tegorocznych zadań: 1. Przyjemne okropne przejmujące 2. Miejsca mapy historie Umiejętność realizacji wybranego tematu. Swobodne poruszanie się w zakresie różnorodnych kontekstów kulturowych. Przełożenie na język intermedialnej wizualizacji zjawisk, emocji i odniesień wobec różnych przejawów i sytuacji życia codziennego oraz wytworów kultury, zachowań społecznych. Udział w przeglądach prac, systematyczne konsultacje. Warunkiem zaliczenia jest wykonanie podjętego tematu w formie cyklu prac lub innej pełnej realizacji plastycznej (instalacji, działania rysunkowego itp.) M. Archer, N. de Oliveira, N. Oxley, M. Petry, Installation Art, Smithsonian Institution Press J. Brach-Czaina, Szczeliny istnienia, PIW, Warszawa 1992 U. Czartoryska, Fotografia mowa ludzka. Perspektywy teoretyczne, Wyd. słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2005 M. Eliade, Mity, sny i misteria, Wyd. KR, Warszawa 1999 M. Głowiński (red.), Symbole i symbolika, Czytelnik, Warszawa1990 A. Jakubowska, Na marginesach lustra, Universitas, Kraków 2004 C.G.Jung, Archetypy i symbole. Pisma wybrane, Czytelnik, Warszawa 1975 A. Żmijewski, Drżące ciała, rozmowy z artystami, seria Krytyki Politycznej, t.2, Bytom-Kraków, 2006 10. A. Mencwel [red.], Antropologia kultury. Zagadnienia i wybór tekstów, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2005. 11. L. Kolankiewicz [red.], Antropologia widowisk. Zagadnienia i wybór tekstów, Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2005. Czasopisma papierowe i sieciowe: Obieg ARTeon Exit Format Sztuka i Filozofia Orońsko Katalogi wystaw PROJEKTOWANIE GRAFICZNE Wymagania wstępne: obsługa komputera i programów graficznych w st. zaawansowanym Odpowiedzialny za przedmiot: kw. art. I st. Piotr Czech Prowadzący: kw. art. I st. Piotr Czech
Ćwiczenia obejmują: rozwój umiejętności w zakresie: wykorzystania typografii, projektowania plakatu, znaku, grafiki edytorskiej i wydawniczej, oraz grafiki użytkowej i komunikacji wizualnej. Doskonalenie technik komputerowych w projektowaniu graficznym, umiejętny i świadomy dobór narzędzi do sposobów realizacji. Przygotowanie materiałów do druku cyfrowego. W ramach programu Pracowni student powinien rozwijać umiejętność kreatywnego myślenia i rozwiązywania problemów z zakresu samodzielnej pracy projektowej oraz poszukiwać indywidualnych rozwiązań projektowych uwzględniając estetyczne i użytkowe funkcje obiektów graficznych. W procesie edukacji program zajęć jest indywidualizowany w zależności od ujawniających się w trakcie pracy możliwości kreacyjnych studentów, aż do dyplomowych świadomych i profesjonalnych wypowiedzi artystycznych. Przedmiot ma na celu przygotowanie studenta do praktycznego wykorzystania wiedzy w zakresie: projektowania graficznego, oraz rozwinięcia nabytych umiejętności i podstaw zdobytych w trakcie studiów licencjackich. Ważne także jest uzyskanie świadomej, indywidualnej wypowiedzi przy tworzeniu projektów graficznych, a także dojrzałości artystycznej prowadzącej do realizacji pracy dyplomowej. Nabycie profesjonalnego podejścia do korzystania w projektowaniu zarówno z mediów tradycyjnych jak i najnowszych technologii cyfrowych. Posługiwanie się aplikacjami graficznymi: CorelDraw, Adobe Photoshop i pochodnych w stopniu zaawansowanym i kreatywnym w realizacji projektów. aktywne uczestnictwo w zajęciach, realizacja ćwiczeń, zaliczenie z oceną Stefan Bernaciński, Liternictwo, WSiP, Warszawa 1990 Robert Chwałowski, Typografia typowej książki, Gliwice, Helion 2002 Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki, Do/Optima, Warszawa 2003 Robert Bringhurst, Elementarz stylu w typografii, Design Plus, Kraków 2007 Friedrich Forssman, Hans Peter Willberg, Pierwsza pomoc w typografii, Słowo-Obraz Terytoria, Warszawa 2008 James Felici, Kompletny przewodnik po typografii. Zasady doskonałego składania tekstu, Słowo Obraz Terytoria, Warszawa 2007 Tibor Szántó, Pismo i styl, Wrocław, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo 1986 Krzysztof Tyczkowski, Lettera Magica, Polski Drukarz, Łódź 2005 Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Słowo-Obraz Terytoria, Warszawa 2008 Gavin Ambrose, Paul Harris, Typografia, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, Warszawa 2008 1.Piotr Rypson, Książki i strony. Polska książka awangardowa i artysytczna w XX wieku, 2.Piotr Rypson: Obraz Słowa, Wydawnictwo AR, Warszawa 1989 Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Warszawa 2000 3.S.G Wheeler, G.S. Wheeler, Typografia komputerowa, Exit, Warszawa 4.Janina Wiercińska, Sztuka i książka, PWN, Warszawa 1986 5.Frantz Herman Wills, Grafika reklamowa, WNT, Warszawa 1972 6.L. Manovich, Język nowych mediów, Warszawa 2006 7.Czasopisma: O ile to możliwe stała lektura periodyków: Tekst oraz 2+3D (krajowe), Graphis, Print, Typography, Computer Arts Inne źródła: strony WWW (podawane sukcesywnie) związane z tematyką projektowania. RZEŹBA Wymagania wstępne: - Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Jarosław Dzięcielewski Prowadzący: dr hab. Jarosław Dzięcielewski
CEL PRZEDMIOTU: Pracownia ta jest przeznaczona dla studentów stacjonarnych II stopnia (studia magisterskie). Tutaj szczególny nacisk kładę na samodzielność, na umiejętność podejmowania przez studentów własnych artystycznych decyzji, wyrażenia własnych myśli, sądów i spostrzeżeń. Pracownia ta ma pomóc studentom w zrealizowaniu dyplomu artystycznego w pracowni rzeźby. METODY DYDAKTYCZNE: Poprzez prowadzone przeze mnie indywidualne rozmowy i konsultacje dotyczące zaproponowanych przez studentów tematów autorskich programów, staram się zadbać o osobowość i jakości artystyczne moich podopiecznych. W czasie naszych wspólnych rozmów słucham, pytam, uzasadniam własne wątpliwości i własne racje, ukazuję możliwości i ograniczenia dotyczące konkretnych tematów i problemów. Tego samego oczekuję od studentów podczas proponowania przez nich własnego programu, składającego się z czterech tematów w ciągu semestru. Każdy temat zaproponowany przez studenta, oraz jego realizację, mam prawo zaakceptować lub nie, mam także obowiązek to uzasadnić. Poprzez indywidualne konsultacje z dyplomantami, staram się zadbać o ich jakości twórcze i osobowościowe. Pomagam moim podopiecznym w wyborze własnych artystycznych decyzji dotyczących dyplomów w moich pracowniach. Kładę nacisk na umiejętność artykułowania sądów i przekonań związanych z twórczymi realizacjami w moich pracowniach. - Obecność na zajęciach i zrealizowanie obowiązującego programu. - - FOTOGRAFIA / Fotografia intermedialna Wymagania wstępne: opanowanie techniki i technologii fotografii; znajomość estetyki sztuki współczesnej (wiedza nabyta w ramach studiów I stopnia), teorii i estetyki fotografii Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Helena Kardasz Prowadzący: ad. Helena Kardasz Aktywność studentów w zakresie realizacji programu wiąże się z pogłębieniem samoświadomości artystycznej w kontekście swobodnej wypowiedzi w obszarze fotografii. Studenci mają możliwość interpretacji programu poprzez zapis analogowy, cyfrowy, video, obiekt, instalację. Obszary fotografii proponowane do interpretacji: inscenizacja, eksperyment: fotografia postmedialna (odrzucenie konwencjonalnych zasad optyki warunkujących prawidłowość obrazu fotograficznego), fotografia otworkowa (camera obscura ciemnia optyczna); zapis cyfrowy (fotomontaż); fotografia wirtualna (konsultacje przy użyciu programu Adobe Photoshop) Poszerzenie świadomości artystycznej i wiedzy studenta z obszaru fotografii współczesnej. - konsultacje indywidualne (projekt realizacji, założenia dot. proponowanego tematu) - udział w spotkaniach dyskusyjnych Pracowni; autoprezentacja poszczególnych etapów realizacji programu przez studentów - udział w plenerze Pracowni Fotografii (poszerzenie programu o eksperyment i wartości poznawcze w wyniku obserwowanej rzeczywistości)
Barthes Roland, Światło obrazu, Wyd. KR, Warszawa 1999 Benjamin Walter, Twórca jako wytwórca, Wyd. Poznańskie, Poznań 1975 Benjamin Walter, Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej, w: Anioł historii, red. H. Orłowski, Wyd. Poznańskie, Poznań 1996 Brauchitsch Boris von, Mała historia fotografii, Cyklady, Warszawa 2004 Przestrzenie fotografii. Antologia tekstów, praca zbiorowa pod red. T. Ferenca, K. Makowskiego, Galeria f5, Łódź 2005 Rosenblum Naomi, Historia fotografii światowej, Wyd. Baturo i Grafis Projekt, Bielsko Biała 2005 Rouillé André, Fotografia. Między dokumentem a sztuką współczesną, Universitas, Kraków 2007 Sontag Susan, O fotografii, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989 Tomaszczuk Zbigniew, Łowcy obrazów. Szkice o fotografii, CAK, Warszawa 1998 Berger John, O patrzeniu, Fundacja Aletheia, Warszawa 1999 Berger John, Nasze twarze, moje serce, zwięzłe jak fotografie, Czuły Barbarzyńca Pies, Warszawa 2006 Co widać?, praca zbiorowa pod red. J. Kaczmarka, M. Krajewskiego, Wyd. Naukowe UAM, Poznań 2006 Czartoryska Urszula, Fotografia mowa ludzka. Perspektywy historyczne. Tom 2, słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2006 Flusser Vilém, Ku filozofii fotografii, folia academiae, Katowice 2004 Fotografia: realność medium, praca zbiorowa pod red. G. Dziamskiego, A. Kępińskiej, S. Wojneckiego, ASP Poznań, Poznań 2000 Michałowska Marianna, Niepewność przedstawienia. Od kamery obskury do współczesnej fotografii, Rabid, Kraków 2004 Michałowska Marianna, Obraz utajony. Szkice o fotografii i pamięci, Galeria f5, Kraków 2007 Słowo o fotografii, Krzysztof Jurecki, Krzysztof Makowski, ACGM Lodart S.A., Łódź 2003 Segal Hanna, Marzenie senne. Fantazja i sztuka, Universitas, Kraków 2003 Sobota Adam, Szlachetność techniki, Wyd. Naukowe Scholar, Warszawa 2001 Tomaszczuk Zbigniew, Odwzajemnione spojrzenie, Typoscript, Wrocław 2004 Wokół dekady. Fotografia polska lat 90, praca zbiorowa pod red. M. Bauera, K. Jureckiego, A. Soboty, Muzeum Sztuki, Galeria FF, Łódź 2002 Exit http://www.exit.art.pl/ Fotografia http://www.fotografia.net.pl/ Fototapeta http://fototapeta.art.pl/ Obieg http://www.obieg.pl/ - albumy, katalogi z wystaw bieżących
WYDZIAŁ ARTYSTYCZNY k i e runek: Eduka c ja art y styczna w zakre sie sztuk pl a st y c znych studia II stopnia (uzup e łn i ające magisterskie) Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA EDUKACJI TWÓRCZEJ Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-PTWR Typ przedmiotu: obowiązkowy Wymagania wstępne: Język nauczania: Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Katarzyna Podgórska-Glonti Prowadzący: dr hab. Katarzyna Podgórska-Glonti Forma zajęć Liczba godzin Liczba godzin w tygodniu Semestr Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne ćwiczenia 90 3 1-2 zaliczenie z oceną 10 Przedmiot obejmuje projektowanie i realizowanie działań edukacyjno - artystycznych rozumianych jako obszar sztuki i edukacji. Po zakończeniu kształcenia w pracowni student potrafi: - napisać scenariusz, konspekt warsztatów twórczych dla różnych grup wiekowych, dotyczących różnych zagadnień, - czytelnie określać cele warsztatów, działań plastycznych, edukacyjnych, - aktywizować grupę uczestników, - przeprowadzić warsztaty, - posługiwać się różnymi technikami plastycznymi, także technikami zapisu cyfrowego. zaliczenie z oceną E. Olinkiewicz i E. Repach, Warsztaty edukacji twórczej, wyd. Europa, Wrocław 2001, W. Karolak, Warsztaty twórcze, wyd. Jedność, Kielce 2002; E. Goffman, Człowiek w teatrze życia codziennego, wyd. KR, Kraków 1998; E. Hall, Ukryty wymiar, wyd. Muza, Warszawa 2000. -
W YDZIAŁ A RT YSTYCZNY k i e runek: Eduka c ja art y styczna w zakre sie sztuk pl a st y c znych studia II stopnia (uzup e łn i ające magisterskie) Nazwa przedmiotu: PROSEMINARIUM Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-PSEM Typ przedmiotu: obowiązkowy, wybieralny Prowadzący: dr Artur Pastuszek; dr Roman Sapeńko Forma zajęć Liczba godzin Liczba godzin w tygodniu Semestr Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne ćwiczenia 60 2 1-2 zaliczenie z oceną 10 Wymagania wstępne: Uzyskanie zaliczenia co najmniej z dwóch przedmiotów z zakresu kultury umysłowej i estetycznej (filozofia, estetyka, historia sztuki, socjologia sztuki, antropologia kultury). Ogólna wiedza dotycząca wybranych zagadnień kulturowych, artystycznych, historycznych oraz językowych. Zainteresowanie problematyką. Odpowiedzialny za przedmiot: dr Artur Pastuszek Prowadzący: dr Artur Pastuszek Zakreślenie granic poszukiwań naukowych (estetyka, filozofia sztuki, socjologia sztuki, filozofia kultury) oraz przedstawienie propozycji tematów badań. Wybór obszaru problemowego pracy i próba ustalenia jej zakresu. Umiejętność doboru metody badawczej. Sformułowanie tematu pracy. Kwerenda biblioteczna. Poszukiwanie materiałów przydatnych dla pracy. Studia dotyczące stanu badań. Wyznaczenie obszaru badawczego poprzez prezentację przedmiotu analiz oraz poddanie go krytycznej dyskusji. Przygotowanie konspektu, opracowanie planu pracy. Kwestia praw autorskich i plagiatu. Pierwsze próby samodzielnego artykułowania tez pracy i ich publiczna prezentacja, dyskusja. Jasność i precyzja terminologiczna, definiowanie pojęć, literatura dodatkowa (tzw. varia). Kryteria oceny poprawności pracy: metodologiczna spójność, logika wywodu, przejrzystość konstrukcyjna, wartość merytoryczna. Nabycie kwalifikacji do samodzielnego rozwiązywania problemów badawczych a także publicznej prezentacji wyników badań. Nabycie umiejętności wydania sądu wartościującego oraz oceny skuteczności w odniesieniu do określonych technik, narzędzi badawczych. Umiejętność przedstawienia tematu swojej pracy oraz jej struktury a także przyjętej metodologii. Zapoznanie z zasadami przygotowywania i redagowania prac uniwersyteckich. Złożenie konspektu pracy magisterskiej oraz wyniku kwerendy jako warunek zaliczenia pierwszego semestru. Złożenie rozdziału pracy magisterskiej oraz jedno wystąpienie prezentujące tezy stawiane w pracy jako warunek zaliczenia drugiego semestru. Eco U., Jak napisać pracę dyplomową, Warszawa 2008. Oliver P., Jak pisać prace uniwersyteckie?, Kraków 1999. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, Wrocław 2001. Zenderowski R., Praca magisterska. Jak pisać i obronić. Wskazówki metodologiczne, Warszawa 2004. 1. Lindsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Wrocław 1995. 2. Maćkiewicz J., Jak pisać teksty naukowe, Gdańsk 1996. 3. Woźniak K., O pisaniu pracy magisterskiej na studiach humanistycznych. Przewodnik praktyczny, Warszawa-Łódź 1998. 4. Zenderowski R., Technika pisania prac magisterskich, Warszawa 2005.
W YDZIAŁ A RT YSTYCZNY k i e runek: Eduka c ja art y styczna w zakre sie sztuk pl a st y c znych studia II stopnia (uzup e łn i ające magisterskie) Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM DYPLOMOWE Kod przedmiotu: 03.9-WA-EASP-SEMM Typ przedmiotu: obowiązkowy, wybieralny Prowadzący: dr Artur Pastuszek; dr Roman Sapeńko Forma zajęć Liczba godzin Liczba godzin w tygodniu Semestr Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne konwersatorium 90 3 3-4 zaliczenie 20 Wymagania wstępne: Ocena z proseminarium magisterskiego o zbliżonym profilu. Ogólna wiedza dotycząca wybranych zagadnień kulturowych, artystycznych, historycznych oraz językowych. Zainteresowanie problematyką. Odpowiedzialny za przedmiot: dr Artur Pastuszek Prowadzący: dr Artur Pastuszek Prezentacja przedmiotu poszukiwań naukowych oraz krytyczna dyskusja nad nim. Próba zawężenia i uściślenia problematyki. Ocena dostępności środków realizacji celu badawczego. Uwagi wstępne - ewentualna modyfikacja tematu. Precyzowanie zakresu i ustalenie ostatecznej wersji tytułu pracy (kryteria: rzeczowość, przejrzystość, poprawność językowa). Analiza treści pracy, jej zakresu oraz przydatności przyjętych narzędzi badawczych. Ocena perspektywy realizacji przyjętych celów. Selektywność - wskazywanie kwestii pominiętych w pracy, trudności obiektywnych związanych z pełną realizacją zamiaru badawczego, etc. Przedstawienie pierwszej wersji pracy magisterskiej wystąpienie. Wstępna recenzja promotorska. Korekta. Artykułowanie wniosków końcowych. Przygotowanie pracy do druku. Opanowanie techniki pisania pracy struktura tekstu (wstęp, układ pracy, tezy, wnioski), sposób prezentacji źródeł (cytat, omówienie, parafraza, wtrącenie), język, odsyłacze, bibliografia, aneksy. Nabycie umiejętności rozumienia i interpretacji zgromadzonego materiału badawczego. Umiejętność wykorzystania i właściwe zastosowanie nabytej metodologii, terminologii i techniki pisania pracy magisterskiej. Nabycie umiejętności samodzielnego rozwiązywania problemów badawczych a także publicznej prezentacji wyników badań. Znajomość zasad przygotowywania i redagowania prac uniwersyteckich. Przygotowanie pracy dyplomowej. Złożenie kolejnego rozdziału pracy magisterskiej oraz przynajmniej jedno wystąpienie prezentujące tezy stawiane w pracy jako warunek zaliczenia pierwszego semestru. Ostateczna redakcja i złożenie pracy magisterskiej. Eco U., Jak napisać pracę dyplomową, Warszawa 2008. Oliver P., Jak pisać prace uniwersyteckie?, Kraków 1999. Urban S., Ładoński W., Jak napisać dobrą pracę magisterską, Wrocław 2001. Zenderowski R., Praca magisterska. Jak pisać i obronić. Wskazówki metodologiczne, Warszawa 2004. 1. Lindsay D., Dobre rady dla piszących teksty naukowe, Wrocław 1995. 2. Maćkiewicz J., Jak pisać teksty naukowe, Gdańsk 1996. 3. Woźniak K., O pisaniu pracy magisterskiej na studiach humanistycznych. Przewodnik praktyczny, Warszawa-Łódź 1998. 4. Zenderowski R., Technika pisania prac magisterskich, Warszawa 2005.
Wymagania wstępne: - Odpowiedzialny za przedmiot: dr Roman Sapeńko Prowadzący: dr Roman Sapeńko Przygotowanie studentów do samodzielnego przygotowania pracy dyplomowej. Praca powinna być dowodem opanowania umiejętności korzystania z literatury, materiałów empirycznych oraz rozwiązywania podstawowych problemów badawczych. Wynikiem zajęć powinno być osiągnięcie umiejętności swobodnego sporządzania esejów, referatów, artykułów i innych prac naukowych. Następnym celem zajęć jest opanowanie techniki publicznego prezentowania osiągniętych wyników. Seminarium jest treningiem umiejętności uczenia się, pracy zespołowej, podejmowania decyzji oraz pisania syntetycznych raportów. METODY DYDAKTYCZNE: Referowanie opracowanego materiału. Praca koncepcyjna i problemowa. Definiowanie pojęć. Twórcze rozwiązywanie problemów. Metody aktywizujące (burza mózgów, projekty, dyskusje). Wykład. PROGRAM ĆWICZEŃ Struktura pracy dyplomowej. Wybór obszaru tematycznego pracy licencjackiej i sformułowanie tematu. Metodyka pracy koncepcyjnej (diagnoza, poszukiwania, realizacja) Studia literaturowe i kwerenda biblioteczna. Wykorzystanie materiału empirycznego (interpretacja, egzemplifikacja, uogólnianie) Przygotowanie planu pracy oraz jego zatwierdzenie. Techniki pisania pracy (wstęp, rozwinięcie tematu, wnioski, metody badawcze, przypisy, szata graficzna, wykaz źródeł, literatura). Naukowe właściwości prac dyplomowych oraz kryteria oceny: poprawność, metodologia, struktura spisu treści i wywodu problematyki, terminologiczna precyzja, przejrzystość struktury pracy, Przedłożenie I wersji rękopisu, poprawki, dyskusja nad stylem i przejrzystością. Przygotowanie pracy do druku. Przygotowanie do obrony problematyki poruszanej w pracy podczas licencjackiego egzaminu dyplomowego. Przebieg egzaminu (przepisy dotyczące plagiatu, regulamin uczelni). - - Pułło Andrzej. Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów. Warszawa 2000. Oliver Paul. Jak pisać prace uniwersyteckie? Kraków 1999. Weiner Janusz. Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Warszawa 1998. Urban Stanisław. Jak napisać dobrą pracę magisterską? Wrocław 1997. -
W YDZIAŁ A RT YSTYCZNY k i e runek: Eduka c ja art y styczna w zakre sie sztuk pl a st y c znych studia II stopnia (uzup e łn i ające magisterskie) Nazwa przedmiotu: DYPLOMOWA PRACOWNIA ARTYSTYCZNA Kod przedmiotu: 03.0-WA-EASP-DPAM Typ przedmiotu: obowiązkowy, wybieralny Prowadzący: Prof.UZ Ryszard Woźniak, dr hab. Magdalena Gryska; ad. Zenon Polus; dr hab. Radosław Czarkowski; dr hab. Alicja Lewicka-Szczegóła; ad. Piotr Czech; dr hab.jarosław Dzięcielewski; ad. Helena Kardasz; Prof. Wiesław Hudon; Prof. Wojciech Müller Forma zajęć Liczba godzin Liczba godzin w tygodniu Semestr Forma zaliczenia Punkty ECTS Studia stacjonarne ćwiczenia 135 5,4 3-4 zaliczenie 20 MALARSTWO / Niekonwencjonalne formy malarskie Wymagania wstępne: - Odpowiedzialny za przedmiot: Ryszard Woźniak, prof.uz Prowadzący: Ryszard Woźniak, prof.uz Samodzielne sformułowanie tematu opartego o wcześniej zdobyte doświadczenia lub tematu nowego, reprezentującego bieżące zainteresowania studenta. Wykonanie szkiców koncepcyjnych do tematu. Planowanie i realizacja poszczególnych kompozycji tworzących cykl. Umiejętność wizualizacji refleksji związanych z tematem. Umiejętność wyboru adekwatnych do tematu środków wyrazu, narzędzi i materiałów. Umiejętność budowania spójnej, wielowątkowej wypowiedzi w formie wystawy. Warunkiem zaliczenia jest bieżące konsultowanie kluczowych etapów realizacji dyplomowej oraz ukończenie wszystkich jej części składowych. Literatura dobierana jest do wybranego tematu i obszaru zainteresowań studenta. Czasopisma: Artforum, WWW.artforum.com Art Review, WWW.artreview.com Flash Art., WWW.flashartonline.com Parkett, WWW.parkettart.com Obieg, WWW.obieg.pl Art&Business, WWW.artbiznes.pl Sztuka.pl, WWW.sztuka.pl Piktogram, WWW.piktogram.pl Notes.na.6.tygodni, WWW.funbec.eu Muzeum, WWW.gazeta-muzeum.pl Arteon, WWW.arteon.pl Exit Inne źródła: strony internetowe, bieżąco ukazujące się katalogi z wystaw
MALARSTWO / Niekonwencjonalne formy malarskie Wymagania wstępne: umiejętności rysunkowe i malarskie, angielski Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Magdalena Gryska Prowadzący: ad. Magdalena Gryska Praca nad umiejętnością podejmowania decyzji malarskich. Studenci posiadają umiejętności związane z tzw. klasycznym warsztatem malarskim i rysunkowym, znają właściwości i możliwości poszczególnych technik i materiałów malarskich. Rozwijają nadal umiejętności nabyte na studiach licencjackich w zakresie malarstwa. Efektem kształcenia jest osiągniecie świadomości malarskiej w poszukiwaniu bądź kontynuowaniu własnej drogi, własnej indywidualnej wypowiedzi. Przygotowanie samodzielnego zestawu prac malarskich w dowolnej technice. Umiejętności i cechy, jakie student powinien posiadać po ukończeniu kursu malarstwa to; świadomość warsztatu, znajomość odczynników, środków, umiejętność rysunku, wrażliwość na kolor, temperaturę, walor, fakturę, umiejętność sformułowania koncepcji plastycznej, ale to przede wszystkim świadomość procesów myślowych, zachodzące w artyście oraz osobiste zaangażowanie, pracowitość i konsekwencja w pracy twórczej. Konsultacje, przeglądy prac. Krystyna Bartnik, Zbigniew Makowski, Muzeum Narodowe, Wrocław, 2008. Umberto Eco, Historia piękna, Rebis, Poznań 2005. Władysław Strzemiński, W setną rocznicę urodzin, Muzeum Sztuki, Łódź 1994. Marek Wasilewski, Sztuka nieobecna, Wydawnictwo Obserwator, Poznań 1999. Ludwiński Jerzy, Epoka błękitu, Wydawnictwo Stowarzyszenie Artystyczne Otwarta Pracownia, Kraków 2003 Marek Sobczyk; Kurs abstrakcji, Wyd. Galerii Zderzak, Kraków 1996 Bieńczyk Marek, Melancholia, czyli o tych, co nigdy nie odnajdą straty, Wydawnictwo Sic!, Warszawa 1998. Anda Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Wyd. Stentor, Warszawa 2005. Grzegorz Sztabiński, Dlaczego geometria? Problemy współczesnej sztuki geometrycznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2004. Baus Wojciech, Mundus melancholicus. Melancholiczny świat w zwierciadle sztuki, Wydawnictwo Universitas, Kraków 1996. Adorno Theodor W., Sztuka i sztuki, Wybór esejów, przeł. Krystyna Krzemień-Ojak, PIW, Warszawa 1990. Czasopisma: Arteon, Exit, Artluk, Format, Obieg itp. Inne źródła: Strony internetowe; Muzea świata, Galerie Sztuki Współczesnej, autorskie strony artystów. RYSUNEK / Intermedialne działania rysunkowe Wymagania wstępne: - Odpowiedzialny za przedmiot: ad. Zenon Polus Prowadzący: ad. Zenon Polus Poprzez praktykę rysowania i związaną z nią nieustanną próbą poznania, zdefiniowania i opisania otaczającej nas rzeczywistości, otwieramy się jednocześnie na dyskurs nad kulturą przekazu plastycznego i jego znaczeniem.
Zadaniem studenta jest przygotowanie samodzielnej, autorskiej koncepcji dyplomu w wybranej przez siebie technice artystycznej wypowiedzi. Efektem jest wykształcenie postaw kreatywnych i umiejętności stosowania technik rysunkowych. Studenci są przygotowani do konstruowania różnych form zbiorowej aktywności o charakterze twórczym. Obecność na zajęciach, realizacja tematów. Alicja Kępińska, Energie sztuki, PWN Warszawa 1990 Edward Nęcka, Psychologia twórczości, GWP Gdańsk 2005 Zbigniew Herbert, Znaki na papierze. Cyprian Norwid, Wyd, Bosz, 2008 A. Gwóźdź, Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów, Wyd. Universitas, Kraków, 2001 Postmodernizm - antologia przekladów, Poznań1997 Matilde Battistini, Symbole i alegorie, wyd. Arkady 2005. S. Sontag, O fotografii, wyd. Warszawa 1986. Leszek Brogowski, Powidoki i po... Unizm i "Teoria widzenia" Władysława Strzemińskiego, Wyd. Słowo/Obraz/ Terytoria, Gdańsk 200 Jean Baudrillard, Spisek sztuki, Wyd. Sic, Warszawa 2006. Wszelkie książki i katalogi, czasopisma dotyczące problematyki sztuki współczesnej, które są w zasięgu studentów, poprzez biblioteki oraz inne sposoby poznania, o których rozmawiamy na zajęciach. RYSUNEK / Intermedialne działania rysunkowe RYSUNEK / Intermedialne działania rysunkowe Wymagania wstępne: - Odpowiedzialny za przedmiot: dr hab. Radosław Czarkowski Prowadzący: dr hab. Radosław Czarkowski Celem przedmiotu jest przygotowanie i opieka nad realizacją dyplomową. Cykl kształcenia kończy się obroną prezentacji na poziomie dyplomu magisterskiego absolutnie samodzielnej realizacji artystycznej, w której elementy składowe będą się wzajemnie uzasadniały, a tym samym uzupełniały. Wartości merytoryczne powinny być logiczne, przez co spójne, a warsztat artystyczny i jego jakość nie będzie budził żadnych zastrzeżeń. Idea winna być czytelna i niepozostawiająca wątpliwości, co do intencji wypowiedzi artystycznej. Metody dydaktyczne dostosowywane są do wymogów indywidualnych. Sylwetka absolwenta winna odpowiadać aktywnemu świadomemu twórcy. Pozyskane z możliwie szerokich źródeł, jakości, mają być gwarantem permanentnego poszukiwania, gwarantem umiejętności budowania tez, stawiania pytań, analizy rzeczywistości oraz rzetelnej oceny różnorakich zjawisk. Ważnym elementem jest nabycie umiejętności unikania postaw skrajnych, narzucających, niepopartych rzeczową argumentacją, postaw destrukcyjnych, nieproponujących w zamian żadnych rzeczowych wartości. Stąd potrzeba umiejętności budowania elastyczności w dyskursie artystycznym jak i elastyczności postrzegania i oceny rzeczywistości. Przedmiot realizowany jest w formie ćwiczeń, a zaliczenie odbywa się na podstawie przeglądów śródrocznego i końcoworocznego, i kończy się zaliczeniem bez oceny.