Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni z przedmiotu Podstawy Informatyki Kod przedmiotu: TS1C 100 003 Ćwiczenie pt. PREZENTACJE MULTIMEDIALNE cz.1 Numer ćwiczenia PI EiT 04 Autor Dr inŝ. Paweł Myszkowski Białystok 2012
1. OPIS STANOWISKA Studenci zapoznają się z metodyką i zasadami przygotowywania prezentacji. Następnie wybierają z listy (lub proponują własne) tematy, które będą treścią prezentacji, opracowanej przez nich w ramach kolejnych zajęć. Szczegółowy plan zagadnień ujętych w prezentacji, sporządzony w formie pisemnej z wykorzystaniem edytora tekstu Microsoft Word, stanowi sprawozdanie z wykonania ćwiczenia. 2. WSTĘP TEORETYCZNY Prezentacja multimedialna jest to forma wypowiedzi publicznej z wykorzystaniem środków audiowizualnych (głównie projektora multimedialnego). Prezentacja składa się ze slajdów, zawierających tekst oraz elementy graficzne (rysunki, zdjęcia, obrazy). MoŜliwe jest takŝe dołączenie do slajdów podkładu dźwiękowego. NaleŜy jednak pamiętać, Ŝe zbiór slajdów jest tylko uzupełnieniem wystąpienia prelegenta przed audytorium. Ma za zadanie pomóc prelegentowi, a nie go zastąpić! NiezaleŜnie od wystąpienia publicznego, slajdy z pokazu często udostępniane są w formie elektronicznej (np. w Internecie) lub papierowej (wydruki slajdów przekazywane słuchaczom przed lub po prezentacji jako notatki). 2.1. Plan przygotowania prezentacji Przygotowując prezentację stosujemy inną kolejność, niŝ będzie to miało miejsce podczas wygłaszania: a) sprecyzowanie celu i tematu wystąpienia, b) wybór przedstawianych zagadnień, c) zebranie potrzebnych informacji, d) sporządzenie planu wystąpienia, e) przygotowanie wstępu wprowadzenie cel wystąpienia i plan prezentacji, zdania otwierające, 2
f) przygotowanie zakończenia podsumowanie, zdania końcowe, g) przygotowanie środka kolejne etapy pracy, kolejne przykłady, kolejne osiągnięcia, h) uporządkowanie treści. 2.2. Plan wystąpienia (typowej prezentacji) W większości przypadków prezentacje dotyczą nowego produktu lub są pewnego rodzaju raportem z realizacji jakiegoś zadania (projekt, praca semestralna, inŝynierska, magisterska). Przebiegają więc najczęściej według podobnego scenariusza: a) slajd tytułowy (tytuł, autor, nazwa i logo firmy, uczelni, data wystąpienia, miejsce wystąpienia, imię i nazwisko promotora), b) plan prezentacji (spis treści), c) sformułowanie problemu, cel wystąpienia, d) wprowadzenie (o co ogólnie chodzi, jak to robią inni, co wprowadzamy nowego), e) rozwinięcie (co zrobiłem, w jaki sposób, co osiągnąłem, zalety i wady, zastosowanie), f) podsumowanie (podkreślenie najwaŝniejszych elementów prezentacji, czyli tego, co odbiorca ma zapamiętać), g) plany na przyszłość (co jeszcze planujemy zrobić w tym temacie), h) poŝegnanie z odbiorcą (dziękuję za uwagę, kontakt z autorem). 3
2.3. Zawartość prezentacji Przyjmuje się, Ŝe czas prezentacji pojedynczego slajdu to ok. 2 minut. KaŜdy element na ekranie wymaga komentarza, więc na slajdzie nie umieszczamy zbyt duŝo treści. Zazwyczaj jest to element graficzny (rysunek, zdjęcie, wykres) i krótki opis. Slajd musi być tak czytelny, aby odbiorca w krótkim czasie zorientował się, co prelegent chce za jego pomocą przekazać. Powinien takŝe zawierać tytuł, choć czasem moŝna z niego zrezygnować. Co powinno znaleźć się na slajdzie: tekst w postaci listy, wypunktowania (prelegent omawia kolejno kaŝdy punkt) wykresy. Co moŝe znaleźć się na slajdzie: schematy organizacyjne (choć równieŝ nie powinny być zbyt rozbudowane), rysunki. Co nie powinno znaleźć się na slajdzie: długie bloki tekstowe (odbiorca i tak nie zdąŝy przeczytać całości, a nie wypada, aby prelegent czytał treść ze slajdu), rozbudowane tabele z danymi (równieŝ w krótkim czasie nie da się ogarnąć treści). Prezentacja powinna stanowić wizualną całość. NaleŜy zatem dbać o odpowiedni dobór kolorów. Z jednej strony tekst musi kontrastować z tłem, aby prezentacja była czytelna. Z drugiej strony slajd to nie choinka wigilijna nie moŝe być przesadnie kolorowy. Przyjmuje się odrębne kolory dla następujących elementów: tytuł, zwykła treść, wyróŝnienie pozytywne, wyróŝnienie negatywne, 4
alarm (coś szczególnie waŝnego np. w kwestii bezpieczeństwa), rysunki. Na tej samej zasadzie nie uŝywamy zbyt wielu krojów czcionki wystarczą dwa. Stosuje się czcionki tzw. bezszeryfowe, czyli bez ozdobników (przykładem czcionki bezszeryfowej jest Arial, a szeryfowej Times New Roman). Jeśli zaś chodzi o rozmiar tekstów na slajdzie, to przyjmuje się następujące wartości dla poszczególnych elementów: tytuły: 36 pkt., główne punkty: 24 30 pkt., podpunkty: 18-24 pkt. Teksty pisane czcionką o rozmiarze poniŝej 14 pkt. traktuje się jako nieczytelne. Aby odbiorca łatwiej mógł się zorientować w chronologii prezentacji, warto dodać licznik slajdów (np. slajd 1/15) 3. PRZEBIEG ĆWICZENIA Sporządź szczegółowy plan zagadnień, które zostaną ujęte w prezentacji, dotyczącej wybranego tematu. Zaplanuj poszczególne slajdy, ich zawartość i ewentualnie wygląd (w postaci szkicu). Uwzględnij metodykę i zasady przygotowywania prezentacji. 4. LITERATURA [1] Lenar P.: "Sekrety skutecznych prezentacji multimedialnych. Wydanie II rozszerzone.", Helion, Gliwice, 2011. [2] Duarte N.: "Slajd:ologia. Nauka i sztuka tworzenia genialnych prezentacji", Helion, Gliwice, 2011. [3] Rzędowscy A. i J.: "Mistrzowskie prezentacje slajdowy poradnik mówcy doskonałego", Helion, Gliwice, 2010. [4] Lenar P.: "Profesjonalna prezentacja multimedialna. Jak uniknąć 27 najczęściej popełnianych błędów", Helion, Gliwice, 2010. 5
[5] Grzybowski P., Sawicki K.: "Pisanie prac i sztuka ich prezentacji", Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków, 2010. 5. ZAGADNIENIA NA ZALICZENIE 1. Jakie elementy mogą znaleźć się na slajdzie, a jakie nie powinny? 2. Czy kolejność przygotowania poszczególnych etapów prezentacji jest taka sama jak podczas wygłaszania? 3. Ile czasu zwykle poświęca się na omówienie jednego slajdu? 6