IRM wykład 2
Parametry Wymiary akwenu w płaszczyźnie pionowej bezpieczna głębokość podawana zazwyczaj w postaci stosunku minimalnej rezerwy wody pod kilem do zanurzenia maksymalnego statku /T. Wymiary akwenu w płaszczyźnie poziomej szerokości i długości ś bezpiecznego akwenu manewrowego (jego kształt). Parametry nabrzeży dobrane odpowiednio do rozkładów obciążeń od cumujących statków. Parametry dna i budowli hydrotechnicznych dobrane odpowiednio do rozkładów prędkości strumieni zaśrubowych na ich powierzchni.
Elementy drogi wodnej Prostoliniowego toru wodnego manewr przejścia torem. Zakola toru wodnego - manewr przejścia torem. Wejścia do portu manewr wejścia/ wyjścia. Obrotnicy manewr obracania. Kotwicowiska manewr kotwiczenia. Basenu portowego z nabrzeżem manewr cumowania. Śluza manewr wejścia do śluzy.
Metody anlityczne Metoda trzech składowych Metoda Kanału Panamskiego Metoda INM (S. Gucmy) Metoda PIANC Metoda kanadyjska
3 składowe Najwięcej obliczeń Dobre rezultaty Prostoliniowy odcinek Ciężkie warunki hydro meteo
Składowe d = 2(d n + d m + d r ) [m] d n - nawigacyjna składowa szerokość pasa ruchu [m], d m - manewrowa składowa szerokość pasa ruchu [m], d r - rezerwa szerokość pasa ruchu [m], d m1 - szerokość pasa zajmowana przez trajektorię ruchu środka ciężkości statku podczas myszkowania, d m2 - szerokość pasa zajmowana przez kadłub statku wychodzący poza trajektorię ruchu.
Składowe
d n - nawigacyjna składowa szerokości pasa ruchu parametry systemu określania pozycji, takie jak dokładność i częstotliwość określania pozycji oraz metody jej przetworzenia na współrzędne torowe; warunki hydrometeorologiczne i związane z nimi wielkości dryfu i znosu.
d m manewrowa składowa szerokości pasa ruchu Szerokość pasa zajmowaną przez krzywoliniową trajektorię ruchu środka ciężkości (S.C.) statku, powstałą podczas jego myszkowania (d m1 ). Szerokość pasa zajmowana przez kadłub statku ść wychodzący poza trajektorię jego ruchu (d m2 ).
d r rezerwa szerokości pasa ruchu przysysanie kadłuba statku do skarpy torów wodnych występuje na pogłębionych kanałach na akwenach o mniejszej głębokości oraz na skarpowych torach wodnych, niedokładności związane z określeniem izobat torów wodnych.
Całość
Kanał Panamski Prostoliniowy odcinek Częściowe zasłonięcie kadłuba Ciągły system określania pozycji Pogłębiony tor wodny
Kanał d = k B + 2d r [m] k-współczynnik określony doświadczalnie, B-szerokość konstrukcyjna statku [m], d r -rezerwa szerokości pasa ruchu [m]. Metodę tę można stosować przy żegludze na prostoliniowych odcinkach torów wodnych w przypadku: wykorzystania dokładnego systemu określania pozycji ciągłej (p (0,95) 0,25 B; τ= 0), gdy kąt dryfu i znosu są małymi wartościami (α 2 0 ; β 1 0 ) dokładnie określonymi (m α 00 ; m β 0 0 ).
Metoda INM d = 2d n (0,95) + k B + 2d r (3.15) [m] d n (0,95)-nawigacyjna składowa szerokości pasa ruchu na poziomie ufności 0,95; K-współczynnik określony doświadczalnie (jak w poprzedniej metodzie); B-szerokość konstrukcyjna statku [m]; d r -rezerwa szerokości pasa ruchu [m].
dn d n 2 2 2 ( ) ( 2 2 2,95 = 1,8 M + τ V + m + m + m ) V 57,3 0 o pp n k α 2 M o - błąd kołowy pozycji [m], (poziom ufności 0,632), τ - częstotliwość określania pozycji [s], V pp - błąd średni oceny wartości prądu prostopadły do osi toru [m/s], V - prędkość statku [m/s], m n - średni błąd kwadratowy określenia kursu [ 0 ], m k - średni błąd kwadratowy utrzymania statku na zadanym kursie [ 0 ], m α - średni błąd kwadratowy określenia kąta dryfu [ 0 ].
INM Metoda ta może być stosowana w żegludze na prostoliniowych odcinkach różnych typów torów wodnych i z wykorzystaniem dowolnego systemu określania pozycji, przy następujących ograniczeniach kąta dryfu i znosu: α 2 0 ; β 1 0 ; m α 0,5 0 ; m β 0 0.
PIANC d = d m + 9 i = 1 d i + d rz + d rc d m - podstawowa szerokość manewrowa pasa ruchu [m], d i - dodatkowe poprawki szerokości pasa ruchu na: i = 1; prędkość statku, i = 2; przeważający wiatr poprzeczny, i = 3; przeważający prąd poprzeczny, i = 4; przeważający prąd wzdłużny, i = 5; wysokość i długość fali znaczącej, i = 6; oznakowanie nawigacyjne i systemy regulacji ruchu, i = 7; rodzaj dna, i = 8; stosunek głębokości do zanurzenia statku, i = 9; zagrożenia spowodowanego przewożonym ładunkiem, d rc - rezerwa szerokości pasa ruchu po stronie lewej (czerwonej) [m], d rz - rezerwa szerokości pasa ruchu po stronie prawej (zielonej) [m].
dm Podstawowa szerokość manewru pasa ruchu określana jest w zależności od sterowności statku: d m = 1,3 B bardzo dobra sterowność, d m = 1,5 B dobra sterowność, d m = 1,8 B słaba sterowność.
dodatkowe d 1 d 2 d 3 d 4 d 5 Rodzaj poprawki Prędkość statku [węzły] Tor wodny otwarty Prędkość statku [węzły] V s > 12 0,1 B 0,1 B V s = 8-12 V s = 5-8 0,0 0,0 Prędkość wiatru poprzecznego [węzły] - średni 15 w ( Beaufort 4) wszystkie 0,0 0,0 - umiarkowany 15 33 w (Beaufort 4-7) V s > 12 w 0,3 B - V s = 8 12 w 0,4 B 0,4 B V s = 5 8 w 0,5 B 0,5 B - silny 33 48 w (Beaufort 7-9) V s > 12 w V s = 8 12 w V s = 5 8 w 0,6 B 0,8 B 1,0 B Prędkość prądu poprzeczna [węzły] - brak prądu < 0,2 wszystkie 0,0 0,0 - mały 0,2 0,5 w V s > 12 w 0,2 B V s = 8 12 w 0,3 B V s = 5 8 w 0,5 B - średni 0,5 1,5 w V s > 12 w V s = 8 12 w V s = 5 8 w - silny 1,5 2,0 w V s > 12 w V s = 8 12 w V s = 5 8 w 0,5 B 0,7 B 1,0 B 0,7 B 1,0 B 1,3 B Prądy wzdłużne [węzły] - małe 1,5 w wszystkie 0,0 0,0 - średni 1,5 3,0 w V s > 12 w V s = 8 12 w V s = 5 8 w 0,0 0,1 B 0,2 B - silny > 3,0 w V s > 12 w V s = 8 12 w V s = 5 8 w 0,1 B 0,2 B 0,4 B Wysokość (h) i długość (λ) fali [m] h f 1m i λ L wszystkie 0,0 0,0 3m > h f > 1m i λ = L V s > 12 w V s = 8 12 w V = 5 8 w 2,0 B 1,0 B 0,5 B Kanał - 0,8 B 1,0 B - 0,1 B 0,2 B - 0,5 B 0,8 B - - - - 0,1 B 0,2 B - 0,2 B 0,4 B
Dwa tory
Metoda kanadyjska Jak PIANC prawie jak PIANC
Podsumowując Poniedziałek zadanie na www.uais.eu Termin następne zajęcia po 12.04