BADANIA GENETYCZNE W DYSTROFIACH MIOTONICZNYCH

Podobne dokumenty
INTERPRETACJA WYNIKÓW BADAŃ MOLEKULARNYCH W CHOROBIE HUNTINGTONA

Pacjent z odsiebnym niedowładem

Podłoże molekularne NF1 i RASopatii. Możliwości diagnostyczne.

Co to jest transkryptom? A. Świercz ANALIZA DANYCH WYSOKOPRZEPUSTOWYCH 2

października 2013: Elementarz biologii molekularnej. Wykład nr 2 BIOINFORMATYKA rok II

THE UNFOLDED PROTEIN RESPONSE

POTRZEBY DZIECKA Z PROBLEMAMI -DYSTROFIA MIĘŚNIOWA DUCHENNE A NEUROLOGICZNYMI W SZKOLE

wykład dla studentów II roku biotechnologii Andrzej Wierzbicki

Konspekt do zajęć z przedmiotu Genetyka dla kierunku Położnictwo dr Anna Skorczyk-Werner Katedra i Zakład Genetyki Medycznej

l.p CBM CBM s. Rydygiera SPSK

WIEDZA. wskazuje lokalizacje przebiegu procesów komórkowych

Application of antisense oligomers as therapeutic tools

TATA box. Enhancery. CGCG ekson intron ekson intron ekson CZĘŚĆ KODUJĄCA GENU TERMINATOR. Elementy regulatorowe

Dr. habil. Anna Salek International Bio-Consulting 1 Germany

Choroby genetyczne na tle zmian w genomie człowieka rodzaje, fenotyp, diagnostyka genetyczna

TRANSKRYPCJA - I etap ekspresji genów

Jeden gen trzy choroby; efekty fenotypowe premutacji/mutacji w genie FMR1

Sylabus Biologia molekularna

Analiza genetyczna w niepowodzeniach ciąży i badaniach prenatalnych

CHOROBY NOWOTWOROWE. Twór składający się z patologicznych komórek

SYLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Informacje ogólne

Biologia komórki i biotechnologia w terapii schorzeń narządu ruchu

SCENARIUSZ LEKCJI BIOLOGII Z WYKORZYSTANIEM FILMU Transkrypcja RNA

II WYDZIAŁ LEKARSKI, II ROK

prof. Joanna Chorostowska-Wynimko Zakład Genetyki i Immunologii Klinicznej Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie

Wysokie CK. Anna Kostera-Pruszczyk Klinika Neurologii Warszawski Uniwersytet Medyczny

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Nie dotyczy

ROLA WAPNIA W FIZJOLOGII KOMÓRKI

Dr med. Halina Strugalska-Cynowska Klinika Neurologii AM w Warszawie

Translacja i proteom komórki

Analiza DNA w diagnostyce dystrofii mięśniowej Duchenne'a-Beckera

FORMULARZ DLA OSÓB CHORYCH NA DYSTROFIĘ MIOTONICZNĄ (DM) (dane konieczne do wypełnienia) Data wypełnienia ankiety: Płeć: Kobieta Mężczyzna

Biologia molekularna

Przedmiot: GENETYKA. I. Informacje ogólne Jednostka organizacyjna

u Czynniki ryzyka wystąpienia zakrzepicy? - przykłady cech osobniczych i stanów klinicznych - przykłady interwencji diagnostycznych i leczniczych

wykład dla studentów II roku biotechnologii Andrzej Wierzbicki

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne

WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU- 5 ECTS

BUDOWA I FUNKCJA GENOMU LUDZKIEGO

NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ INTELEKTUALNA. Anna Materna-Kiryluk Katedra i Zakład Genetyki Medycznej UM w Poznaniu. Niepełnosprawność intelektualna - definicja

Sesja 14. Neurogenetyka

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Genetyka medyczna. Nie dotyczy

OFERTA BADAŃ GENETYCZNYCH

Dziedziczenie jednogenowe. Rodowody

DNA superhelikalny eukariota DNA kolisty bakterie plazmidy mitochondria DNA liniowy wirusy otrzymywany in vitro

Rozkład materiału z biologii dla klasy III AD. 7 godz / tyg rok szkolny 2016/17

Nowe terapie choroby Huntingtona. Grzegorz Witkowski Katowice 2014

Wykład 1. Od atomów do komórek

KURS PATOFIZJOLOGII WYDZIAŁ LEKARSKI

KURS PATOFIZJOLOGII WYDZIAŁ LEKARSKI

KARTA PRZEDMIOTU. 1. Nazwa przedmiotu BIOLOGIA MOLEKULARNA. 2. Numer kodowy BIO04c. 3. Język, w którym prowadzone są zajęcia polski

Składniki diety a stabilność struktury DNA

Jednostka chorobowa. Czas analizy [dni roboczych] Literatura Gen. Cena [PLN] Badany Gen. Materiał biologiczny. Chorobowa

Sylabus Biologia molekularna

WYKŁAD: Klasyczny przepływ informacji ( Dogmat) Klasyczny przepływ informacji. Ekspresja genów realizacja informacji zawartej w genach

3. Podstawy genetyki S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Nazwa modułu. Kod F3/A. Podstawy genetyki. modułu

Informacje dotyczące pracy kontrolnej

Tematyka zajęć z biologii

Niepełnosprawność intelektualna

Interpretacja wyników badao molekularnych w chorobie Huntingtona.

Jednostka chorobowa HFE HFE Wykrycie mutacji w genie HFE odpowiedzialnych za heterochromatozę. Analiza mutacji w kodonach: C282Y, H63D.

Wykład 14 Biosynteza białek

Disruption of c-mos causes parthenogenetic development of unfertilized mouse eggs

Uwarunkowania genetyczne. w cukrzycy

Geny, a funkcjonowanie organizmu

Wstęp do genetyki człowieka Choroby rzadkie nie są takie rzadkie

Zgodnie z tzw. modelem interpunkcji trna, cząsteczki mt-trna wyznaczają miejsca

PLAN STUDIÓW PODYPLOMOWYCH: DIAGNOSTYKA MOLEKULARNA W ROKU 2019/2020. Nazwa modułu ECTS Semestr I Semestr II. Liczba godzin z.

INICJACJA ELONGACJA TERMINACJA

MUTACJE GENETYCZNE. Wykonane przez Malwinę Krasnodębską kl III A

Wymagania edukacyjne z biologii w klasie pierwszej, zakres podstawowy. Podręcznik Biologia na czasie - Wyd. Nowa Era

S YLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) I nformacje ogólne. Biologia medyczna. Nie dotyczy

The Role of Maf1 Protein in trna Processing and Stabilization / Rola białka Maf1 w dojrzewaniu i kontroli stabilności trna

Technikum Nr 2 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu

LECZENIE PRZEWLEKŁYCH ZAKAŻEŃ PŁUC U PACJENTÓW

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z BIOLOGII, ZAKRES PODSTAWOWY 2018/19

WYMAGANIA EDUKACYJNE BIOLOGIA NA CZASIE, ZAKRES PODSTAWOWY

WPROWADZENIE DO GENETYKI MOLEKULARNEJ

WYMAGANIA EDUKACYJNE BIOLOGIA zakres podstawowy biologia na czasie

Wymagania edukacyjne Biologia na czasie zakres podstawowy

Mikrosatelitarne sekwencje DNA

Genetyka kliniczna - opis przedmiotu

Wymagania edukacyjne Biologia na czasie zakres podstawowy

Wymagania na poszczególne stopnie szkolne dla przedmiotu biologia. Klasa I Liceum Ogólnokształcącego poziom podstawowy

Wymagania edukacyjne Biologia na czasie zakres podstawowy przedmiot biologia nauczana dwujęzycznie poziom podstawowy klasa Ib i Ic

Wymagania edukacyjne Biologia na czasie, zakres podstawowy

Wymagania edukacyjne z biologii- zakres podstawowy: kl 1 ZSZ, 1LO

Jednostka chorobowa. 3mc Czas analizy [dni roboczych] Literatura Gen. Cena [PLN] Badany Gen. Materiał biologiczny. Chorobowa OMIM TM.

SYLABUS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Informacje ogólne

VI.2 Podsumowanie planu zarządzania ryzykiem dla produktu Zanacodar Combi przeznaczone do publicznej wiadomości

Wykaz Ebook dostępnych w bibliotece WSNoZ zakupionych w 2012 r.

powtarzane co rok w sezonie jesiennym. W przypadku przewlekłej niewydolności

dostateczny oraz: wyjaśnia, z czego wynika komplementarność zasad przedstawia graficznie regułę

Spis treści. Część I Definicja, epidemiologia i koszty otyłości. Część II Etiologia i patogeneza otyłości

FIZJOTERAPII NEURO OGICZ

Biologia medyczna. materiały dla studentów Kobieta (XX)

mikrosatelitarne, minisatelitarne i polimorfizm liczby kopii

Transkrypt:

Kurs Neurogenetyki BADANIA GENETYCZNE W DYSTROFIACH MIOTONICZNYCH Anna Sułek Pracownia Molekularnych Podstaw Chorób Neurodegeneracyjnych Zakład Genetyki, IPiN

OBRAZ KLINICZNY DYSTROFII MIOTONICZNEJ WIELE TWARZY NON-DYSTROPHIC MYOTONIA MYOTONIC DYSTROPHY DYSTROPHIES Choroba wieloukładowa, klinicznie heterogenna, miopatia miotoniczna DM1 4 podtypy: łagodny, klasyczny, młodzieńczy i wrodzony Typ 1: zaćma, łysienie, w późnym wieku może rozwinąć się miotonia Typ 2: 2-3 dekada życia, osłabienie siły mięśni dystalnych, zaburzenia przewodzenia, miotonia, objawy ze strony układu pokarmowego, apatia Typ3: przypomina typ 2, zaburzenia poznawcze, zaburzenia zachowania Typ4: słabe ruchy płodu, wielowodzie, dziecko wiotkie, zaburzenia oddychania

ANTYCYPACJA zjawisko obserwowane w dziedziczeniu niektórych chorób genetycznie uwarunkowanych, charakteryzujące się wcześniejszym występowaniem objawów choroby i cięższym (ostrzejszym) jej przebiegiem w kolejnych pokoleniach. Antycypacja w dziedziczeniu dystrofii miotonicznej

PATOGENEZA MOLEKULARNA Poziom DNA niestabilność powtórzeń mikrosatelitarnych Poziom RNA toxic gain of function Poziom białka czy bierze udział w patomechanizmie?

DYSTROFIA MIOTONICZNA TYPU 1 mutacja dynamiczna w genie DMPK (19q13) ekspansja powtórzeń CTG w regionie nie ulegającym translacji genu DMPK 5-37 CTG norma 38-49 CTG premutacja > 50 CTG pełna mutacja Produktem genu jest serynowo-treoninowa kinaza białkowa związana z przewodnictwem i przekazywaniem sygnału wewnątrz komórki. Aktywna w komórkach mięśnia sercowego i mięśni szkieletowych

Sąsiedztwo genu DMPK i lokalizacja powtórzeń SIX5 czynnik transkrypcyjny zawierający homeodomenę, pełniący funkcję w organogenezie DMWD dystrophia miotonica-containing WD repeat motif

Patogeneza na poziomie DNA CTG CTG CTG CTG CTG CTG mutacja dynamiczna de novo CTG CTG CTG CTG CTG CTG CAG mutacja dynamiczna zwielokrotnienie powtórzeń CTG CTG CTG CTG CTG CTG CTG CTG CTG CTG przypadek sporadyczny - 1% choroba dziedziczna mutacja dynamiczna CTG CTG CTG CTG CTG CTG CTG CTG CTG CTG CTG CTG Antycypacja forma młodzieńcza 10%

Patogeneza na poziomie DNA Niestabilność powtórzeń CTG/CCTG Tworzenie struktur: pętle, potrójne helisy, kwadrupleksy i in. Niestabilność somatyczna (większa w DM2) DM1 (płód) największe ekspansje w sercu a najmniejsze w wątrobie (40-400) DM1 (dorosły) największe ekspansje w sercu i korze mózgowej, najmniejsze w móżdżku (5770 CTG) Białka zaangażowane w procesy naprawcze DNA

frequency % Prawidłowy zakres liczby CTG a częstość występowania DM1 Frequency of DMPK alleles (DM1) 40 35 30 25 20 15 10 5 0 5 8 10 11 12 13 14 15 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 28 29 30 31 allele (CTGn)

DYSTROFIA MIOTONICZNA TYPU 1 Proponowany mechanizm patologiczny w DM1 (gain of function) CUG mrna białka CUG BP wzrost alternatywnego splicingu różnych białek IR (insulinooporność) CIC-1 (miotonia) im więcej powtórzeń, tym bardziej zaburzony splicing poziom białka CUG BP jest podwyższony w mięśniach pacjentów z DM1 CIC - białko kanału chlorkowego, specyficznego dla komórek mięśniowych

Patogeneza DM Elementy trans (spliceopathy) W obecności mutrna białko CUG-BP wiąże się z kompleksem rybonukleinowym, co opóźnia jego szybki katabolizm i prowadzi do akumulacji i nadaktywności w jądrze Dwa czynniki splicingowe: białko Mbnl1 i CUG BP Mbnl1 CUG BP Mbnl1 CUG BP Prawidłowy stan DM1

Patogeneza DM poziom RNA Elementy cis Transkrypty z ekspansją powtórzeń zostają w jądrze komórkowym Tworzą struktury drugo-, trzecio- i czwartorzędowe Brak białka DMPK haploinsufficiency Zaburzenia transkrypcji genów flankujących SIX5 i DMAHP Dwa czynniki splicingowe: białko Mbnl1 i CUG BP

Alternatywne składanie genów w DM1

Patogeneza DM poziom białka Geny, których alternatywny splicing może powodować objawy kliniczne DM Geny: ClC1 IR Troponina T (TNNT2,3) Białko tau (MAPT), APP, NMDAR1 Miotubularyna, MTMR1 myotubularin related 1 gene SERCA1, 2, RγR, Dystrofina (ex 71, 78)?? Objawy: Miotonia Cukrzyca Zaburzenia kardiologiczne CNS Miopatia Zróżnicowanie mięśni Zaćma Inne

(CTG) n (CCTG) n toksyczne RNA Cytoplazma zaburzona regulacja alternatywnego splicingu genów: TNNT2, TNNT3, CLCN1, IR, MAPT, MTMR1 NMDAR1, APP, SERCA1, SERCA2, RγR, -dystrobrevin Jądro komórkowe zaburzona regulacja transkrypcji genów: NKX2-5, Sp1, CLCN1, Connexin 40, 43

Patogeneza DM poziom białka DMPK kinaza białkowa serynowo/treoninowa związana z dynamiką aktyny i homeostazą jonową Ulega alternatywnemu splicingowi Lokalizacja: DMPK A, B, C, D białka błonowe ER i mitochondrium DMPK E białko w cytozolu ZNF9 palce cynkowe wiążące się do DNA Prawidłowy poziom białka u pacjentów?

DYSTROFIA MIOTONICZNA TYPU 1 Diagnostyka molekularna w DM1 badania diagnostyczne badania przedobjawowe badania prenatalne

DYSTROFIA MIOTONICZNA TYPU 1 Diagnostyka molekularna wg Best Practice Guidelines for Molecular Analysis of Myotonic Dystrophy EMQN 1. PCR dwa allele o prawidłowej liczbie CTG - jednoznaczne wykluczenie DM1 jeden allel - wynik nieinformatywny hybrydyzacja, XL PCR 2. Southern blot (hybrydyzacja) dokładne ustalenie liczby powtórzeń nie jest możliwe powtórzenia CTG są niestabilne podczas mitoz

DYSTROFIA MIOTONICZNA TYPU 1 PCR z użyciem starterów znakowanych fluorescencyjnie

Diagnostyka dystrofii miotonicznej typu 1 z wykorzystaniem TP-PCR NP NP NP NP

DYSTROFIA MIOTONICZNA TYPU 2 (Richer syndrome, PROMM) choroba wieloukładowa, autosomalny dominujący sposób dziedziczenia częstość występowania: głównie Europa antycypacja? brak wyraźnej korelacji pomiędzy zakresem mutacji a ciężkością objawów

DYSTROFIA MIOTONICZNA TYPU 2 mutacja dynamiczna w intronie 1 genu ZNF9 (3q13.3-q24) ekspansja powtórzeń CCTG w niekodującym regionie 71-11.000 CCTG - mutacja (TG)n(TCTG)n(CCTG)n motyw + sekwencje przerywające patologia na poziomie RNA

DYSTROFIA MIOTONICZNA TYPU 2 Diagnostyka molekularna rodzaje badań metody molekularne interpretacja wyników

DYSTROFIA MIOTONICZNA TYPU 1 i 2 DM1 DM2 epidemiologia wiek zachorowania antycypacja forma wrodzona sposób dziedziczenia lokalizacja genu gen typ mutacji rodzaj powtórzeń liczba powtórzeń rozpowszechniona 0 do wieku dorosłego + + autosomalny dominujący 19q13.3 DMPK dynamiczna CTG 100-4.000 Europa 8-60 l. nieznaczna brak autosomalny dominujący 3q21 ZNF9 dynamiczna CCTG średnio 5.000

Perspektywy terapeutyczne STRATEGIE: redukcja aktywności białka Msh1 zapobieganie ekspansji powtórzeń zwiększenie stężenia białka Mbnl1 spowodowanie poprawności alternatywnego splicingu poszczególnych transkryptów usuwanie toksycznych transkryptów zawierających powtórzenia - sirna