Materiałoznawstwo optyczne. KRYSZTAŁY Y cz. 2

Podobne dokumenty
Właściwości optyczne kryształów

Krystalografia. Dyfrakcja na monokryształach. Analiza dyfraktogramów

Fala EM w izotropowym ośrodku absorbującym

Polaryzatory/analizatory

Układ regularny. Układ regularny. Możliwe elementy symetrii: Możliwe elementy symetrii: 3 osie 3- krotne. m płaszczyzny przekątne.

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

Rentgenografia - teorie dyfrakcji

Krystalografia. Dyfrakcja

Ćwiczenie nr 6. Zjawiska elektrooptyczne Sprawdzanie prawa Malusa, badanie komórki Pockelsa i Kerra

Krystalografia. Symetria a właściwości fizyczne kryształów

Metody badań monokryształów metoda Lauego

Elementy symetrii makroskopowej.

Natęż. ężenie refleksu dyfrakcyjnego

Krystalografia i krystalochemia Wykład 15 Repetytorium

Metody badań monokryształów metoda Lauego

BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ

POLARYZACJA ŚWIATŁA. Uporządkowanie kierunku drgań pola elektrycznego E w poprzecznej fali elektromagnetycznej (E B). światło niespolaryzowane

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..

STRUKTURA CIAŁA STAŁEGO

Wykład 5. Komórka elementarna. Sieci Bravais go

BUDOWA KRYSTALICZNA CIAŁ STAŁYCH. Stopień uporządkowania struktury wewnętrznej ciał stałych decyduje o ich podziale

Metody Optyczne w Technice. Wykład 8 Polarymetria

Rozwiązanie: Zadanie 2

Aby opisać strukturę krystaliczną, konieczne jest określenie jej części składowych: sieci przestrzennej oraz bazy atomowej.

PIEZOELEKTRYKI I PIROELEKTRYKI. Krajewski Krzysztof

Ćwiczenie 373. Wyznaczanie stężenia roztworu cukru za pomocą polarymetru. Długość rurki, l [dm] Zdolność skręcająca a. Stężenie roztworu II d.

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

Wykład 1. Symetria Budowy Kryształów

MATERIA. = m i liczby całkowite. ciała stałe. - kryształy - ciała bezpostaciowe (amorficzne) - ciecze KRYSZTAŁY. Periodyczność

Agata Saternus piątek Dwójłomność kryształów, dwójłomność światłowodów, dwójłomność próżni (z ang. vacuum birefringence)

STRUKTURA KRYSTALICZNA

Rejestracja dyfraktogramów polikrystalicznych związków. Wskaźnikowanie dyfraktogramów i wyznaczanie typu komórki Bravais go.

Wykład 17: Optyka falowa cz.2.

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Krystalochemia białek 2016/2017

Właściwości kryształów

POMIAR NATURALNEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ

Podstawy fizyki wykład 8

PL B1. POLITECHNIKA WROCŁAWSKA, Wrocław, PL BUP 02/08. PIOTR KURZYNOWSKI, Wrocław, PL JAN MASAJADA, Nadolice Wielkie, PL

Właściwości optyczne kryształów

Właściwości optyczne kryształów

Grupy przestrzenne i ich symbolika

S 2, C 2h,D 2h,D 3d,D 4h, D 6h, O h

Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia

Elementy teorii powierzchni metali

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE

10. Analiza dyfraktogramów proszkowych

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Fizyka elektryczność i magnetyzm

Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Promieniowanie rentgenowskie. Podstawowe pojęcia krystalograficzne

STRUKTURA MATERIAŁÓW

Monochromatyzacja promieniowania molibdenowej lampy rentgenowskiej

WYDZIAŁ.. LABORATORIUM FIZYCZNE

Ciała stałe. Ciała krystaliczne. Ciała amorficzne. Bardzo często mamy do czynienia z ciałami polikrystalicznymi, rzadko monokryształami.

Metoda DSH. Dyfraktometria rentgenowska. 2. Dyfraktometr rentgenowski: - budowa anie - zastosowanie

STRUKTURA IDEALNYCH KRYSZTAŁÓW

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Dyfrakcja na kryształach. Dyfrakcja na kryształach

3. Operacje symetrii, macierze operacji symetrii. Grupy punktowe. Przypisywanie grupy punktowej dla zadanych obiektów

Właściwości optyczne materiału opisuje się za pomocą:

Uniwersytet Śląski Instytut Chemii Zakład Krystalografii. Laboratorium z Krystalografii. 2 godz. Komórki Bravais go

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

Wykład 16: Optyka falowa

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Polaryzacja chromatyczna

Fizyka Ciała Stałego

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 1 Badanie efektu Faraday a w monokryształach o strukturze granatu

Rejestracja dyfraktogramów polikrystalicznych związków. Wskaźnikowanie dyfraktogramów i wyznaczanie typu komórki Bravais go.

Prawa optyki geometrycznej

S P R A W O Z D A N I E D O ĆWICZENIA X 1 D E B Y E A SCHERRERA W Y Z N A C Z A N I E S T A Ł E J S I E C I M E T O DĄ.

Problemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

Krystalografia. Analiza wyników rentgenowskiej analizy strukturalnej i sposób ich prezentacji

ROZDZIAŁ I. Symetria budowy kryształów

Budowa ciał stałych. sieć krystaliczna układy krystalograficzne sieć realna defekty wiązania w ciałach stałych

Skręcenie płaszczyzny polaryzacji światła w cieczach (PF13)

Fizyczne Metody Badań Materiałów 2

Zaawansowane Metody Badań Strukturalnych. Badania strukturalne materiałów Badania właściwości materiałów

Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu

Prawo Bragga. Różnica dróg promieni 1 i 2 wynosi: s = CB + BD: CB = BD = d sinθ

Wykład 16: Optyka falowa

Metody dyfrakcyjne do wyznaczania struktury krystalicznej materiałów

Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki"

Układy krystalograficzne

Wyznaczanie struktury krystalicznej i molekularnej wybranego związku koordynacyjnego w oparciu o rentgenowską analizę strukturalną

Elementy teorii powierzchni metali

Rok akademicki: 2013/2014 Kod: JFT s Punkty ECTS: 4. Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Ciekłe kryształy. - definicja - klasyfikacja - własności - zastosowania

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

Badanie właściwości optycznych roztworów.

Własności optyczne materii. Jak zachowuje się światło w zetknięciu z materią?

Opracowanie: mgr inż. Antoni Konitz, dr hab inż. Jarosław Chojnacki Politechnika Gdańska, Gdańsk 2007, 2016

Laboratorium z Krystalografii. 2 godz.

WŁASNOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH: INTERFERENCJA, DYFRAKCJA, POLARYZACJA

ELEMENTY OPTYKI Fale elektromagnetyczne Promieniowanie świetlne Odbicie światła Załamanie światła Dyspersja światła Polaryzacja światła Dwójłomność

Zjawisko piezoelektryczne 1. Wstęp

4.Wprowadzenie do zagadnienia elastooptyki

Transkrypt:

Materiałoznawstwo optyczne KRYSZTAŁY Y cz. 2

Komórki elementarne Bravais

Grupy translacyjne Bravais Układ Grupa translacyjna regularny P, I, F tetragonalny P, I rombowy P, C, I, F jednoskośny P, C, trójskośny P trygonalny R heksagonalny P

Pełna informacja o strukturze: Symbol grupy przestrzennej (czyli wszystkie przekształcenia symetrii) Parametry komórki elementarnej Współrzędne atomów bazy atomowej Bezpośrednia informacja o strukturze Liczba węzłów w komórce elementarnej Promień atomowy lub jonowy Gęstość upakowania Liczba koordynacyjna Wielościan koordynacyjny

Prawo Steno Kąty między analogicznymi ścianami, zmierzone na różnych egzemplarzach kryształu tej samej substancji w jednakowych warunkach fizykochemicznych są stałe, niezależne od wielkości kryształu.

Prawo równoległości ścian Naturalne ściany zewnętrzne kryształu (jeżeli są wykształcone) są zawsze równoległe do płaszczyzn sieciowych, a krawędzie tych ścian - do prostych sieciowych kryształu.

Obrót t wokół osi

Właściwa oś symetrii X Działanie właściwej osi symetrii X na element R Projekcja stereograficzna bieguna ściany (hkl) przekształcanego względem właściwej osi symetrii X = 360 o Krotności osi dozwolone w sieci = 180 o = 120 o cos krotność osi -1 180 o 2 -½ 120 o 3 0 90 o 4 ½ 60 o 6 1 360 0 1 = 90 o = 60 o

Centrum inwersji (symetrii)

Płaszczyzna symetrii

Zamknięte operacje symetrii obrót obrót o 360 o obrót o 180 o obrót o 120 o obrót o 90 o obrót o 60 o odbicie względem płaszczyzny odbicie względem centrum inwersji (inwersja) PROSTE oś jednokrotna oś dwukrotna oś trójkrotna oś czterokrotna oś sześciokrotna płaszczyzna symetrii centrum inwersji obrót z inwersją ZŁOŻONE obrót o 360 o i inwersja obrót o 180 o i inwersja obrót o 120 o i inwersja obrót o 90 o i inwersja obrót o 60 o i inwersja oś jednokrotna inwersyjna centrum inwersji oś dwukrotna inwersyjna płaszczyzna symetrii oś trójkrotna inwersyjna oś czterokrotna inwersyjna oś sześciokrotna inwersyjna

Otwarte operacje symetrii translacja obrót śrubowy poślizg

Defekty strukturalne: Każde zaburzenie periodycznego uporządkowania atomów w krysztale jest defektem. Może to być zaburzenie: - Położenia atomów - Typu atomów Defekty sieci krystalicznej Typ i rodzaj defektów zależy od materiału, warunków (np. temperatura) i sposobu, w jaki materiał został wytworzony. Znaczenie defektów: Mają ogromny wpływ na właściwości materiału. Bez defektów nie istniałaby elektronika Kryształy były bezbarwne Ceramiki nie pękały

Defekty sieci krystalicznej Rodzaje defektów PUNKTOWE Wpływ defektów punktowych: właściwości elektryczne kolor

Defekty sieci krystalicznej Rodzaje defektów LINIOWE Dyslokacja śrubowa Dyslokacja krawędziowa

Dyfrakcyjne metody badania kryształów Metody Lauego metoda promieni przechodzących metoda promieni zwrotnych Metoda Braggów Metoda obracanego kryształu Metoda proszkowa Debye a, Scherrera i Hulla

Dyfrakcja w sieci krystalicznej wiązka pada pod kątem 0 ugina się pod kątem 1 a d b b-a = n d(cos - cos 0 ) = n

Dyfrakcyjne metody badania kryształów Warunki wzmocnienia promieniowania: Warunek Braggów; Warunek Lauego; Konstrukcja Ewalda i równoważność obu warunków; Czynniki, od których zależy intensywność refleksów dyfrakcyjnych: Rodzaj atomów; Rozmieszczenie atomów w komórce (czynnik struktury); Temperatura; Kąt dyfrakcji; Wielkość krystalitów.

Równania Lauego W trzech wymiarach : h=a(cos 0 - cos 1 )/ k=b(cos 0 - cos 1 )/ l=c(cos 0 - cos 1 )/ Max von Laue (1879-1960) równania -1912, Nobel 1914

Wektorowe równania Lauego l k c k k b h k a 2 2 2 k 0 k k hkl c b a,, zmiana wektora falowego wektory komórki podstawowej l k h c b a k 2 łącznie

Równanie Bragga (1913 r.) Odbicie od płaszczyzn sieciowych 2 a = n, a = d hkl sin n = 2 d hkl sin d a

Sieć odwrotna C B A,, - wektory bazowe sieci odwrotnej 2 c C b B a A 0 0 0 a C b C c B a B c A b A c b a,, - wektory bazowe sieci rzeczywistej b a c b a C a c b a c B c b a c b A 2 2 2 lc kb ha G hkl lc kb ha P hkl

Kula Ewalda związek sieci odwrotnej z równaniem Bragga - konstrukcja Ewalda k 0 k hkl Węzeł hkl sieci odwrotnej k hkl G hkl wiązka padająca kryształ 0 sin G hkl k 0 k 0 2 Węzeł 000 sieci odwrotnej

Równanie Lauego a równania Bragga G hkl ha kb lc równanie Lauego k a b c 2 h k l G hkl d hkl 2 k Ghkl khkl k0 2 2 G hkl 2 2k0 G hkl Ghkl sin G 2d hkl G hkl 2sin G 2 2 hkl hkl sin

Dyfraktogram Lauego

Metoda obracanego kryształu Kaseta cylindryczna z błoną rentgenowską Kryształ jest obracany lub oscyluje w zakresie kątów 2 20 wokół osi Z Kryształ jest zorientowany osią krystalograficzną w kierunku Z warstwice 2 y 1 2 1 0! @ 2 R

Interpretacja rentgenogramu Powstawanie warstwic jest analogią do powstawania stożków przy dyfrakcji od prostej sieciowej warstwica zerowa zawiera refleksy hk0, warstwica pierwsza hk1 itd. obracanie kryształu umożliwia ustawienie płaszczyzn w położenie dyfrakcyjne odległość warstwic wyznacza okres identyczności w kierunku osi obrotu Z CECHA METODY : W zasadzie można by wyznaczyć wszystkie stałe sieciowe a, b, c odpowiednio mocując kryształ w trzech położeniach

Metoda Braggów Stosowanie promieniowania monochromatycznego i pomiar goniometrem kątów odbłysku, otrzymanych na znanych ścianach kryształu. Wymaga użycia dużych kryształów o dobrze ukształtowanych powierzchniach Metoda proszkowa Debye a, Scherrera i Hulla Wiązka promieni monochromatycznych pada na drobno sproszkowaną substancję krystaliczną, umieszczoną najczęściej w cienkościennej rurce kapilarnej. Preparat znajduje się w środku cylindrycznej kamery, wyłożonej od wewnatrz ściśle przylegającą błoną fotograficzną. Każdy kryształek ma inne położenie względem kierunku promienia pierwotnego. Z powodu przypadkowej orientacji kryształków ugięcie promieni następuje w dowolnych płaszczyznach, wobec czego, promienie ugiete od danej rodziny płaszczyzn sieciowych będą dawały obraz w postaci linii debajogramu.

Właściwości optyczne kryształów Współczynnik absorpcji, załamania, odbicia. Anizotropia współczynnika załamania. Chiralność Dichroizm Polaryzacja światła

Właściwości optyczne kryształów - Dwójłomnością nazywamy zjawisko rozproszenia świtała na dwa promienie światła spolaryzowanego liniowo, występujące w ciałach anizotropowych. - Szkło (wolne od naprężeń) ośrodek izotropowy, zjawisko dwójłomności może się pojawić w szkłach w wyniku przyłożenia nieizotropowych obciążeń mechanicznych, przyłożenia nieizotropowych obciążeo termicznych, poprzez wytworzenie niejednorodności chemicznej, poprzez wytworzenie niejednorodności innych rodzajów, np. radiacyjnej

Właściwości optyczne kryształów - ośrodki jedno- (n x =n y n z ) lub dwuosiowe (n x n y n z n x ) Układ Trójskośny Jednoskośny Rombowy Tetragonalny Trygonalny Heksagonalny Regularny Typ kryształu Dwuosiowy Jednoosiowy Niedwójłomny - oś optyczna : w tym kierunku rozchodzą się dwie takie same fale (z tą samą prędkością); w ośrodkach jednoosiowych - jedna taka oś, w dwuosiowych dwie

Właściwości optyczne kryształów - w innych kierunkach : dwie fale zwyczajna i nadzwyczajna rozchodzą się z różnymi prędkościami (mają różne wsp.zał. n o i n e ) - padająca na kryształ fala świetlna rozdziela się w nim na dwie, zależy to od stanu polaryzacji fali padającej, tzn. ile będzie fali zwyczajnej a ile nadzwyczajnej - po przejściu przez kryształ fale zwyczajna i nadzwyczajna składają się, ale ponieważ wewnątrz kryształu nabyły różnych faz, końcowy stan polaryzacji różni się od wejściowego - różnica dróg optycznych R=(n o -n e )*d

Właściwości kryształów dwójłomnych - obserwacja w świetle spolaryzowanym (kryształ między skrzyżowanymi polaryzatorami) - efekty interferencyjne (kolory) - inne ciekawe zjawiska

Polaryskop Polaryzator P Obiekt badany Analizator A Wzór polaryskopowy (polaryskop skrzyżowany) m I out R 2 2 2 2 I0TM sin f sin m m N m I out R 0 m

Rozpoznawanie azymutu próbki Dodatkowa Płytka fazowa o znanej różnicy faz R p oraz znanym kącie azymutu Azymuty zgodne: podwyższenie barwy R ' R R p Azymuty przeciwne: obniżenie barwy R ' R R p

Figury konoskopowe

Rozkłady izochrom

Kryształy jednoosiowe Kalcyt Kwarc Kwarc

Kryształy dwuosiowe Muskowit Danburyt Topaz

Właściwości kryształów dwójłomnych CHIRALNOŚĆ - geometryczna cecha sztywnych układów - właściwość cząsteczki związku chem., kryształu polegająca na tym, iż obiekt i jego odbicie w płaskim zwierciadle nie pokrywają się ze sobą mają się do siebie jak prawa ręka w stosunku do lewej; cząsteczki chiralne wykazują aktywność optyczną PLEOCHROIZM - W kryształach dwójłomnych współczynnik absorpcji promienia zwyczajnego i nadzwyczajnego może być różny (współczynnik absorpcji zależy od polaryzacji). - Dichroizm liniowy i kołowy, trichroizm.

Dwójłomność wymuszona Efekt piezooptyczny - zmiana dwójłomności wywołana naprężeniami naprężenia główne i ścinające kl F s k l n n 3 2 c 11 12 1 2 p 1 2

Dwójłomność wymuszona Efekt elastooptyczny zmiana dwójłomności wywołana odkształceniami prawo Hooke a i s, i, j 1,2,... 6 ij j, xx, yy zz xy, yz, xz n n 3 p p 2 c 11 12 1 2 e 1 2

Dwójłomność wymuszona...... 3,, 2,,,,,, 0,, 3, 2,,, 0, E c E b E a n n E c E b E a n n kryształy bez środka symetrii efekt Pockelsa E a n n E a n n,,,, 0,,,, 0, kryształ ze środkiem symetrii lub ciało izotropowe efekt Kerra 2,,,, 0,, 2,, 0, E b n n E b n n Efekty elektrooptyczne

Dwójłomność wymuszona Komórki elektrooptyczne komórka Pockelsa n r 63 3 n o E z komórka Kerra n 3 2 R R n E 0.5 12 11 0 z

Dwójłomność wymuszona Efekt Cottona-Mouttona - światło biegnie prostopadle do linii sił pola magnetycznego - indukowana dwójłomność jest proporcjonalna do kwadratu natężenia pola magnetycznego n CM CH 2

Dwójłomność wymuszona Efekt Faradaya - światło biegnie wzdłuż linii sił pola magnetycznego - dwójłomność jest proporcjonalna do natężenia pola magnetycznego V ' H n F - zjawisko zmiany azymutu stanu polaryzacji światła (zwane niepoprawnie skręceniem płaszczyzny polaryzacji światła) - stała Verdeta a kąt skręcenia: VdH

Efekt piezoelektryczny prosty Prosty efekt piezoelektryczny - powstawanie polaryzacji elektrycznej w ciele stałym pod wpływem przyłożonego naprężenia (odkrycie w 1880r. przez Piotra i Jakuba Curie)

Efekt piezoelektryczny odwrotny Odwrotny efekt piezoelektryczny - mechaniczna deformacja ciała stałego pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego (eksperymentalne potwierdzenie rok 1881)

Efekt piezoelektryczny Materiały piezoelektryczne kwarc - dwutlenek krzemu SiO2 - syntetyczny i naturalny (odmiana α) w postaci kryształów niobian litu LiNbO3 w postaci kryształów ceramika PZT stałe roztwory cyrkonianu ołowiu (PbZrO3) i tytanianu ołowiu (PbTiO3) struktura polikrystaliczna

Efekt piezoelektryczny - zastosowania - czujniki pola elektrycznego - czujniki naprężeń - generatory i detektory fal akustycznych - diagnostyka ultradźwiękowa - mikroskopia ultradźwiękowa - defektoskopia - zapalarki do gazu i zapalniczek - wkładki gramofonowe - sygnalizatory akustyczne, głośniki - wtryski paliwa w systemie common-rail - brajlowski monitor komputerowy

Efekt piroelektryczny - generowanie siły elektromotorycznej pod wpływem temperatury (1842r. James Joule obserwacje niklu) - zjawisko odwrotne: efekt elektrokaloryczny - wszystkie ferroelektryki są piroelektrykami i piezoelektrykami, lecz na odwrót nie musi tak być - zastosowania: głównie w czujnikach promieniowania podczerwonego

Efekt magnetostrykcyjny - powstawanie odkształceń pod wpływem pola magnetycznego - zjawisko odwrotne: efekt Villariego (efekt magnetomechaniczny) - zastosowanie: a) czujniki drgań i przemieszczeń b) sonary, czujniki sejsmiczne c) mycie ultradźwiękowe d) czujniki pola magnetycznego