Uchwała nr 64/2017 z dnia 27 kwietnia 2017 r. Senatu Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w sprawie zatwierdzenia efektów kształcenia dla kierunku: pielęgniarstwo, studia drugiego stopnia o profilu praktycznym Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1842, ze zm.), w związku z rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 9 maja 2012 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, farmacji, pielęgniarstwa i położnictwa (Dz. U. poz. 631, ze zm.), 3 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 września 2016 r. w sprawie warunków prowadzenia studiów (Dz. U. poz. 1596) oraz rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 26 września 2016 r. w sprawie charakterystyk drugiego stopnia Polskiej Ramy Kwalifikacji typowych dla kwalifikacji uzyskiwanych w ramach szkolnictwa wyższego po uzyskaniu kwalifikacji pełnej na poziomie 4 poziomy 6-8 (Dz. U. poz. 1594), oraz na podstawie 34 ust. 3 pkt 1b Statutu Uniwersytetu Medycznego w Łodzi z dnia 29 września 2011 r., ze zm., Senat Uniwersytetu Medycznego w Łodzi uchwala, co następuje: 1 1. Senat Uniwersytetu Medycznego w Łodzi zatwierdza przedstawione przez Radę Wydziału Nauk o Zdrowiu efekty kształcenia dla kierunku: pielęgniarstwo, studia drugiego stopnia o profilu praktycznym. 2. Efekty kształcenia, o których mowa w ust. 1, określa załącznik do niniejszej uchwały. 2 1. Efekty kształcenia, o których mowa w 1, mają zastosowanie do cykli kształcenia rozpoczynających się w roku akademickim 2017/2018 i w latach następnych. 2. Do cykli kształcenia rozpoczętych przed rokiem akademickim 2017/2018 stosuje się efekty kształcenia określone w przepisach dotychczasowych. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. 3 REKTOR: prof. dr hab. n. med. Radzisław Kordek Otrzymują: - jednostki organizacyjne wg rozdzielnika - intranet/ip
Załącznik do uchwały nr 64/2017 z dnia 27 kwietnia 2017 r. Senatu Uniwersytetu Medycznego w Łodzi Opis zakładanych efektów kształcenia dla kierunku: pielęgniarstwo, studia drugiego stopnia o profilu praktycznym, zgodnych ze standardami kształcenia określonymi w rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 9 maja 2012 r. w sprawie standardów kształcenia dla kierunków studiów: lekarskiego, lekarsko- -dentystycznego, farmacji, pielęgniarstwa i położnictwa (Dz. U. poz. 631, ze zm.) Nazwa kierunku studiów Poziom kształcenia Profil kształcenia Forma studiów Obszar kształcenia PIELĘGNIRSTWO studia drugiego stopnia praktyczny stacjonarne, niestacjonarne obszar nauk medycznych i nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej I. OGÓLNE EFEKTY KSZTŁCENI Dyplom magistra pielęgniarstwa uzyskuje absolwent studiów drugiego stopnia na kierunku pielęgniarstwo, który: 1) posiada specjalistyczną wiedzę z zakresu pielęgniarstwa i innych nauk medycznych; 2) w zakresie umiejętności potrafi: a) rozwiązywać problemy zawodowe, szczególnie związane z podejmowaniem decyzji w sytuacjach trudnych, wynikających ze specyfiki zadań zawodowych i warunków ich realizacji, b) określać standardy profesjonalnej opieki w każdym wieku i stanie zdrowia pacjenta oraz wdrażać je do praktyki zawodowej, c) prowadzić badania naukowe w zakresie swojej specjalności oraz upowszechniać ich wyniki w celu rozwoju zawodu, wiedzy i praktyki pielęgniarskiej, podnoszenia jakości świadczeń oraz prowadzenia wymiany informacji, d) organizować i nadzorować opiekę pielęgniarską, z uwzględnieniem przyjętych teorii i koncepcji opieki, e) organizować pracę podwładnych i własną zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, zabezpieczając interesy pacjentów, pracowników i organizacji, f) wykorzystywać przepisy prawa w działalności zawodowej oraz stosować je w praktyce w zarządzaniu organizacją, jej częścią lub zespołem pracowniczym (pielęgniarek i położnych), g) opracowywać założenia polityki kadrowej oraz planu zatrudnienia personelu odpowiednio do strategii i zapotrzebowania pacjentów na opiekę pielęgniarską, h) opracowywać i wdrażać do praktyki zawodowej narzędzia monitorowania i oceny jakości opieki pielęgniarskiej, i) dokonywać wyboru i stosować określone metody, techniki organizatorskie i techniki zarządzania w badaniu, rozwiązywaniu problemów organizacyjnych i usprawnianiu pielęgniarstwa, j) dokonywać wyboru optymalnych metod nauczania i uczenia się oraz stosować wybrane z nich, w zależności od specyfiki treści nauczania oraz celu, który należy osiągnąć,
k) opracowywać programy edukacji zdrowotnej i realizować je w odniesieniu do wybranego środowiska społecznego, z uwzględnieniem potrzeb społeczności lokalnych. bsolwent studiów drugiego stopnia na kierunku pielęgniarstwo jest przygotowany do podjęcia studiów trzeciego stopnia (doktoranckich).
II. SZCZEGÓŁOWE EFEKTY KSZTŁCENI WEDŁUG STNDRDU Moduł. WYRNE ZGDNIENI Z ZKRESU NUK SPOŁECZNYCH Nr Opis efektu efektu bsolwent:.w1. dokonuje analizy teorii i modeli pielęgnowania, ich tworzenia i funkcjonowania w pielęgniarstwie oraz wskazuje wymagania związane z tworzeniem modeli i teorii: poznawczych i systemowych;.w2. interpretuje zagadnienia dotyczące paradygmatu pielęgniarstwa i jego filozofii oraz holistycznego wymiaru opieki pielęgniarskiej;.w3. omawia międzynarodowe klasyfikacje praktyki pielęgniarskiej;.w4..w5..w6..w7..w8..w9..w10..w11..w12..w13..w14..w15..w16..w17..w18..w19..w20..w21..w22..w23..w24..w25..w26..w27..w28..w29..w30. zna przepisy prawne dotyczące zawodu, systemów kształcenia i nabywania kwalifikacji zawodowych pielęgniarki w Polsce i w Unii Europejskiej; charakteryzuje systemy opieki pielęgniarskiej w Unii Europejskiej i wyjaśnia zasady funkcjonowania pielęgniarstwa na świecie; różnicuje systemy kształcenia przed- i podyplomowego pielęgniarek w poszczególnych krajach Unii Europejskiej; zna rolę i obszary działania pielęgniarskich stowarzyszeń i organizacji międzynarodowych oraz krajowych, np. Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego (PTP), International Council of Nurses (ICN), European Federation of Nurses (EFN), Europejskiej Grupy Pielęgniarek adaczy (WENR); omawia procedurę uznawania kwalifikacji zawodowych pielęgniarek w Unii Europejskiej; zna rolę WHO i ICN w rozwoju pielęgniarstwa; charakteryzuje system opieki zdrowotnej i podsystem pielęgniarstwa; zna specyfikę funkcji kierowniczych, istotę delegowania zadań i proces podejmowania decyzji; różnicuje style zarządzania oraz cechy przywództwa; zna zasady zarządzania strategicznego oraz podstawowe metody analizy strategicznej; charakteryzuje marketing usług zdrowotnych; zna zasady rekrutacji kandydatów do pracy i planowania zasobów ludzkich w organizacjach zdrowotnych; definiuje proces adaptacji społecznej i zawodowej, pojęcie kultury organizacyjnej oraz modele zarządzania jakością; różnicuje zakres obowiązków, odpowiedzialności i uprawnień zawodowych w zależności od zakresu kompetencji; wyjaśnia pojęcia dotyczące obciążenia fizycznego i psychicznego, które wynikają z warunków środowiska pracy; charakteryzuje istotę procesu zmian w organizacji, opisuje techniki organizatorskie i techniki zarządzania dla oceny jakości funkcjonowania organizacji; definiuje pielęgniarstwo jako naukę o zdrowiu; definiuje główne pojęcia metodologii jako nauki oraz charakteryzuje metodykę postępowania badawczego; zna strukturę pracy naukowej oraz kryteria doboru piśmiennictwa do badań; zna przepisy prawne dotyczące ochrony praw autorskich i zasady etyczne w pielęgniarskich badaniach naukowych; zna programy i testy statystyczne do opracowania wyników badań; definiuje zasady praktyki opartej na dowodach naukowych w medycynie (evidence based medicine) oraz w pielęgniarstwie (evidence based nursing practise); zna zasady przygotowywania publikacji do pielęgniarskich czasopism naukowych; charakteryzuje warunki organizowania i planowania działalności dydaktycznej; omawia cele i zadania dydaktyki medycznej oraz kształcenia medycznego; wyjaśnia genezę, rozwój i cechy nowoczesnego modelu nauczania-uczenia się; zna cele kształcenia zawodowego (klasyfikacja, taksonomia, operacjonalizacja celów kształcenia zawodowego);
.W31..W32..W33..W34..W35..W36..W37..W38..U1..U2..U3..U4..U5..U6..U7..U8..U9..U10..U11..U12..U13..U14..U15..U16..U17..U18..U19..U20..U21..U22..U23..U24. zna rolę treści kształcenia oraz teorii ich doboru; wyjaśnia klasyfikację i zastosowanie metod nauczania w kształceniu medycznym; zna zasady pomiaru dydaktycznego, kontroli i oceny w procesie dydaktycznym; określa istotę, cele i uwarunkowania kształcenia ustawicznego; wyjaśnia funkcjonowanie człowieka w aspekcie psychicznym i społecznym; teorię zachowania w ujęciu systemowym oraz mechanizmy powstania wybranych zaburzeń funkcjonowania jednostek; wymienia i charakteryzuje główne kierunki i szkoły terapeutyczne, istotę psychoterapii, jej etapy i cele oraz podstawowe pojęcia i definicje psychoterapeutyczne, zjawisko przeniesienia i przeciwprzeniesienia; rozróżnia i omawia interwencje i metody psychoterapeutyczne, istotę psychoanalizy, neopsychoanalizy i terapii behawioralnej oraz podejście poznawcze i podejście humanistyczno-egzystencjalne w psychoterapii; wymienia i opisuje cechy i funkcje relacji psychoterapeutycznej w praktyce pielęgniarskiej. korzysta z wybranych teorii i modeli pielęgnowania w praktyce pielęgniarskiej; posługuje się klasyfikacją diagnoz pielęgniarskich; analizuje obszary działania pielęgniarstwa polskiego, europejskiego i światowego; stosuje w pracy zawodowej przepisy prawa europejskiego dotyczące pielęgniarstwa; korzysta z informacji oraz danych przekazywanych przez międzynarodowe organizacje i stowarzyszenia pielęgniarskie; określa, zgodnie ze strategią europejską, kierunek badań naukowych w pielęgniarstwie; ocenia wady i zalety różnych stylów zarządzania oraz wyjaśnia różnice między motywowaniem a przywództwem; analizuje związek między: a) formułowaniem celów a planowaniem, b) organizowaniem i realizacją zadań a wyborem określonej koncepcji motywowania, c) rezultatem pracy a systemem kontroli; objaśnia ograniczenia formalnoprawne, organizacyjne i psychologiczne wprowadzania zmian w systemie opieki zdrowotnej i podsystemie pielęgniarstwa; organizuje rekrutację pracowników oraz planuje proces adaptacji dla nowo przyjętych; konstruuje plan doskonalenia podyplomowego oraz model kariery zawodowej; przeprowadza proces oceniania pracowników; tworzy regulaminy pracy pielęgniarskiej kadry kierowniczej; przygotowuje jednostkę organizacyjną na potrzeby oceny jakości; przygotowuje jako świadczeniodawca usług pielęgniarskich umowę cywilnoprawną oraz dokumentację potrzebną do zawarcia kontraktu z płatnikiem na świadczenia z zakresu opieki pielęgniarskiej; stosuje evidence based nursing practise w praktyce zawodowej własnej lub kierowanego zespołu; planuje i przeprowadza badania naukowe w zakresie pielęgniarstwa oraz badania oceniające system opieki zdrowotnej i potrzeby zdrowotne społeczeństwa; przeprowadza badania naukowe w pielęgniarstwie z zastosowaniem skal i narzędzi badawczych; prowadzi badania w oparciu o metody ilościowe i jakościowe (w tym przegląd piśmiennictwa, metaanalizę, sondaż diagnostyczny, badanie randomizowane, studium przypadku); opracowuje bazę danych w oparciu o materiał badawczy, dokonuje statystycznej analizy oraz interpretuje wyniki badań; dokonuje analizy porównawczej uzyskanych przez siebie wyników badań z wynikami innych badaczy; dobiera i ocenia formy i metody nauczania w pielęgniarstwie; planuje pomiar wyników nauczania i uczenia się; analizuje relację pielęgniarka (psychoterapeuta) pacjent;
.U25..U26..U27..U28..U29. Nr efektu.w1..w2..w3..w4..w5..w6..w7..w8..w9..w10..w11..w12..w13..w14..w15..w16..w17..w18..w19..w20..w21..w22..w23.w24. ocenia zasoby indywidualne w pracy pielęgniarki (psychoterapeuty); omawia podstawowe zjawiska w psychoterapii; współuczestniczy w psychoterapii grupowej; stosuje zachowania terapeutyczne w ramach interwencji pielęgniarskich, z wykorzystaniem elementarnej psychoterapii; przeprowadza psychoedukację grupową pacjenta i jego rodziny (opiekunów). Moduł. NUKI W ZKRESIE OPIEKI SPECJLISTYCZNEJ Opis efektu bsolwent: omawia rodzaje, wskazania i użyteczność nowoczesnych technik diagnostycznych; definiuje nagłe stany zagrożenia życia; zna najczęściej stosowane zabiegi resuscytacyjne; charakteryzuje zasady opieki pielęgniarskiej nad chorym w intensywnej opiece neurotraumatologicznej, kardiologicznej oraz kardiochirurgicznej; objaśnia specjalistyczne techniki diagnostyczne i terapeutyczne stosowane w intensywnej opiece neurochirurgicznej, kardiologicznej i kardiochirurgicznej; zna patofizjologię oraz zasady postępowania w leczeniu najczęściej występujących przewlekłych ran: odmrożeń, owrzodzenia żylnego, owrzodzenia niedokrwiennego, odleżyn, zespołu stopy cukrzycowej, powikłanej rany urazowej; różnicuje metody nieoperacyjnego i operacyjnego leczenia przewlekłych ran, w tym wyjaśnia rolę hiperbarii tlenowej oraz terapii podciśnieniowej w tym procesie; zna strefy histopatologiczne urazu termicznego, kwalifikację ran oparzeniowych, składowe leczenia ciężkiego oparzenia oraz zasady profilaktyki, rozpoznawania i leczenia zakażonej rany oparzeniowej; charakteryzuje rodzaje pourazowych ubytków tkankowych oraz stosowanych zabiegów z dziedziny chirurgii rekonstrukcyjno-plastycznej; zna zasady funkcjonowania stacji dializ oraz technik nerkozastępczych; opisuje specjalistyczną opiekę pielęgniarską nad chorym w przebiegu leczenia nerkozastępczego; zna zasady domowego leczenia respiratorem; charakteryzuje specjalistyczną opiekę nad chorym w przewlekłych schorzeniach układu oddechowego; zna sytuację epidemiologiczną cukrzycy w Polsce i na świecie; charakteryzuje profesjonalną opiekę pielęgniarską nad chorym z cukrzycą i zespołem metabolicznym; charakteryzuje profesjonalną opiekę pielęgniarską nad chorym z przetoką jelitową; charakteryzuje profesjonalną opiekę pielęgniarską nad chorym z chorobą nowotworową; charakteryzuje profesjonalną opiekę pielęgniarską nad chorym z chorobami krwi; zna epidemiologię, etiopatogenezę, obraz kliniczny i nowoczesne metody leczenia stwardnienia rozsianego; zna procedury przeszczepu szpiku kostnego; charakteryzuje profesjonalną opiekę pielęgniarską nad przewlekle chorym psychicznie i jego rodziną, w tym określa zasady pomocy i wsparcia w ramach świadczeń medycznospołecznych oferowanych osobom z problemami zdrowia psychicznego i ich rodzinom (opiekunom) oraz zasady pozyskiwania środków na rozwój działań w ramach psychiatrii środowiskowej. zna regulacje prawne związane z odpłatnością za leki oraz refundacją wyrobów medycznych i środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego; zna zasady ordynowania leków zawierających określone substancje czynne, z wyłączeniem leków zawierających substancje bardzo silnie działające, środki odurzające i substancje psychotropowe; zna zasady ordynowania określonych wyrobów medycznych, w tym wystawiania na nie zleceń albo recept;
.W25..W26..U1..U2..U3..U4..U5..U6..U7..U8..U9..U10..U11..U12..U13..U14..U15..U16..U17..U18..U19..U20..U21..U22..U23..U24.U25..U26..K1..K2..K3..K4..K5. zna główne mechanizmy działania leków oraz ich przemiany w ustroju zależnie od wieku i problemów zdrowotnych; zna skutki i objawy uboczne działania leków zawierających określone substancje czynne. wykorzystuje nowoczesne techniki obrazowania; przygotowuje chorego do badań specjalistycznych, rozpoznaje powikłania i zapewnia opiekę po ich wykonaniu; rozpoznaje problemy pielęgnacyjne oraz stosuje interwencje w opiece nad chorym w intensywnej opiece neurotraumatologicznej, kardiologicznej i kardiochirurgicznej; dobiera i stosuje zaawansowane zabiegi resuscytacyjne w stanach zagrożenia życia; ocenia i klasyfikuje przewlekłe rany, aplikuje środki stosowane w miejscowym leczeniu ran; kontroluje efekty hiperbarii tlenowej oraz podciśnieniowego leczenia ran; stosuje wysokospecjalistyczne interwencje w opiece nad chorym z rozległym i głębokim oparzeniem; wykorzystuje wysokospecjalistyczne techniki nerkozastępcze; realizuje proces pielęgnowania pacjenta z przewlekłymi chorobami układu oddechowego; uczy pacjentów z cukrzycą i ich rodziny preferowanego stylu życia oraz dobiera indywidualne metody edukacji; uczy pacjentów z przetoką jelitową profilaktyki powikłań oraz doboru rodzaju sprzętu stomijnego; realizuje proces pielęgnowania pacjenta ze schorzeniami naczyń; proponuje działania związane z profilaktyką, metodami leczenia i pielęgnowania chorego w przebiegu operacyjnego i nieoperacyjnego leczenia chorób naczyń; współuczestniczy w procesie leczenia, pielęgnowania i rehabilitacji osób ze stwardnieniem rozsianym; prowadzi edukację zdrowotną i udziela wsparcia choremu na chorobę nowotworową oraz jego opiekunom; charakteryzuje zasady opieki nad chorym umierającym i jego rodziną; prowadzi edukację zdrowotną pacjenta z chorobami krwi i jego rodziny; współuczestniczy w procedurze przeszczepu szpiku kostnego; prowadzi psychoedukację pacjentów z zaburzeniami psychicznymi i ich opiekunów, stosuje elementy psychoterapii dla osób z zaburzeniami psychicznymi, a także prowadzi treningi umiejętności społecznych jako formy rehabilitacji psychiatrycznej; rozpoznaje sytuację życiową pacjenta w celu zapobiegania jego izolacji społecznej; wskazuje możliwości pomocy i wsparcia w ramach świadczeń medyczno-społecznych oferowanych osobie z zaburzeniami psychicznymi i jej opiekunom; nawiązuje współpracę i korzysta z pomocy osób znaczących dla pacjenta. potrafi dobierać i przygotowywać zapisy form recepturowych leków zawierających określone substancje czynne, na podstawie ukierunkowanej oceny stanu pacjenta potrafi interpretować charakterystyki farmaceutyczne produktów leczniczych; posiada umiejętności umożliwiające ordynowanie określonych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych oraz wystawianie na nie recept albo zleceń; potrafi prowadzić edukację pacjenta w zakresie stosowanej farmakoterapii., ponosi odpowiedzialność za udział w podejmowaniu decyzji zawodowych; krytycznie ocenia własne i cudze działania, przy zachowaniu szacunku dla różnic światopoglądowych i kulturowych; rozwiązuje dylematy etyczne w organizacji pracy własnej i zespołu; przestrzega praw autorskich i praw podmiotu badań; ponosi odpowiedzialność za bezpieczeństwo własne i osób znajdujących się pod jego opieką;
.K6..K7..K8. przestrzega zasad etyki zawodowej w relacji z pacjentem i zespołem terapeutycznym oraz w pracy badawczej; dba o wizerunek własnego zawodu. wykazuje profesjonalne podejście do strategii marketingowych przemysłu farmaceutycznego i reklamy jego produktów III. SZCZEGÓŁOWE EFEKTY KSZTŁCENI POZ STNDRDEM Moduł. WYRNE ZGDNIENI Z ZKRESU NUK SPOŁECZNYCH Nr Opis efektu efektu bsolwent: I.W.1 charakteryzuje rozwój psychospołeczny człowieka w odniesieniu do odpowiednich etapów edukacyjnych I.W.2 wskazuje uwarunkowania psychologiczne procesu uczenia się i nauczania I.W.3 omawia metody psychologiczne stosowane w pielęgniarstwie I.W.4 I.W.5 I.W.6 I.W.7 I.W.8 I.W.9 I.W.10 I.W.11 I.W.12 I.W.13 I.W.14 I.W.15 I.W.16 I.W.17 I.W.18 I.W.19 I.W.20 I.W.21 opisuje zasady działania i strategie Interwencji Kryzysowej omawia bezpośrednie i odległe skutki zdrowotne sytuacji trudnej i traumatycznej charakteryzuje funkcjonowanie w kryzysie psychicznym wymienia etapy modyfikacji zachowań niepożądanych wg wybranego modelu zmian opisuje czynniki wyzwalające, przebieg i sposoby zapobiegania wypaleniu zawodowemu omawia podstawowe pojęcia w zakresie andragogiki, w tym cele i funkcje tej dziedziny, umiejscowienie wśród innych nauk, metodologię oraz stosowane strategie edukacyjne i praktyki na świecie i w Polsce wskazuje ekonomiczne, społeczne, historyczne i filozoficzne uwarunkowania pracy z człowiekiem dorosłym, a szczególnie z człowiekiem w wieku poprodukcyjnym charakteryzuje biologiczno- psycho- pedagogiczny profil człowieka dorosłego, modele funkcjonowania, możliwości oraz metody utrzymania i poprawiania sprawności poznawczej wymienia i charakteryzuje podstawowe problemy funkcjonowania ludzi dorosłych opisuje metody edukacyjne wychowania i samowychowania, kształcenia i samokształcenia ludzi dorosłych, podaje uwarunkowania doboru metod omawia pojęcia pedagogiki ogólnej, w tym jej cele i funkcje, metodologię, umiejscowienie wśród innych nauk, społeczny charakter wychowania oraz podaje charakterystykę różnych środowisk wychowawczych, ich specyfiki i zjawisk występujących w trakcie procesów wychowania i kształcenia charakteryzuje historyczne i współczesne teorie -wychowania, uczenia się i nauczania oraz różnorodne uwarunkowania tych procesów (w tym filozoficzne, społeczne, biologiczne). omawia istotę pedagogiki specjalnej wraz z jej celami i funkcjami, i uwarunkowaniami historycznymi, biologicznymi i psycho- pedagogicznymi określa metody i sposoby działania pielęgniarki w zakresie edukacji zdrowotnej w różnych środowiskach wychowawczych zna i rozumie założenia wielkich religii świata oraz różnice pomiędzy nimi wyjaśnia wpływ kultury na funkcjonowanie człowieka omawia problematykę mniejszości religijnych w Polsce zna i definiuje istotę pielęgniarstwa transkulturowego
I.W.22 I.W.23 I.W.24 I.W.25 I.W.26 I.W.27 I.W.28 I.W.29 I.W.30 I.W.31 I.W.32 I.W.33 I.W.34 I.U.1 I.U.2 I.U.3 I.U.4 I.U.5 I.U.6 I.U.7 I.U.8 I.U.9 interpretuje zagadnienia dotyczące uwarunkowań kulturowych w opiece pielęgniarskiej dokonuje analizy czynników wpływających na odrębności wzorców zachowań zdrowotnych ludzi z różnych kultur i religii opisuje zachowania osób z różnych religii związane ze zdrowiem, chorobą, starością, umieraniem i śmiercią zna międzykulturowe i terapeutyczne uwarunkowania współczesnego pielęgniarstwa rozpoznaje powszechnie stosowane skróty terminologii medycznej porządkuje uzyskane informacji opisuje ścieżkę kariery zawodowej identyfikuje jednostki miary w odczytach medycznych opisuje przebieg ciąży i porodu wymienia i rozpoznaje podstawowe jednostki chorobowe w ujęciu terminologii medycznej i potocznej zna najczęściej występujące symptomy wybranych chorób/ dolegliwości tworzy schemat przyjęcia pacjenta rozumie strukturę organizacyjną i funkcjonalną zespołu medycznego w szpitalu charakteryzuje metody psychologiczne wykorzystywane do modyfikacji zachowań niepożądanych identyfikuje objawy psychopatologii życia rodzinnego omawia działania personelu medycznegow ramach przeciwdziałania przemocy rodzinie charakteryzuje procedurę "Niebieskie Karty" identyfikuje zachowania profilaktyczne w obszarze wypalenia zawodowego posługuje się wiedzą teoretyczną z zakresu andragogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji edukacyjnych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych w poszczególnych animuje prace nad rozwojem dorosłych (w tym osób starszych) uczestników procesów pedagogicznych, wspiera ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy (szczególnie z zakresu edukacji zdrowotnej) oraz inspiruje do działań na rzecz uczenia się przez całe życie doskonali własny warsztat pedagogiczny, wykorzystując nowoczesne środki i metody pracy z ludźmi dorosłymi posługuje się wiedzą teoretyczną z zakresu pedagogiki w celu diagnozowania, analizowania i prognozowania sytuacji pedagogicznych oraz dobierania strategii realizowania działań praktycznych na poszczególnych etapach edukacyjnych I.U.10 identyfikuje podstawowe zaburzenia rozwojowe dzieci i młodzieży oraz podejmuje w stosunku do nich postępowanie dostosowane do standardów współczesnych metod pedagogiczno- terapeutycznych I.U.11 ocenia przydatność typowych zasad, metod wychowywania i kształcenia, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych związanych z odpowiednimi etapami edukacyjnymi i odpowiednim profilem rozwojowym oraz projektuje na ich podstawie pożądane działania dydaktycznowychowawcze I.U.12 korzysta ze zdobytej wiedzy w opiece pielęgniarskiej nad pacjentami z różnych kultur I.U.13 analizuje problemy etyczne w opiece nad pacjentami pochodzącymi z róznych kultur I.U.14 opisuje i dokonuje analizy współczesnych uwarunkowań rozwoju pielęgniarstwa i opieki pielęgniarskiej nad osobami z różnych kultur i wyznań
I. analizuje etapy rozowju pielegniarstwa transkulturowego na przestrzeni ostatnich lat U.15 I.U.16 stosuje posiadaną wiedzę w dyskusji dotyczącej zmiany w społecznym postrzeganiu opieki pielegniarskiej nad pacjentami z róznych kultur i religii I.U.17 określa położenia organów w ciele, względem siebie, podczas procedur I.U.18 ocenia dostępne źródła materiałów naukowych pod względem jakości i wiarygodności I.U.19 analizuje artykuły naukowe I.U.20 opracowuje schemat rozmowy z pacjentem I.U.21 przekazuje informacje o prewencji i profilaktyce chorób, przygotowuje informacje w formie pisemnej i ustnej I.U.22 analizuje wyniki badań klinicznych, przygotowuje odpowiedni raport I.U.23 opisuje zmiany ilościowe i jakościowe stanu pacjenta I.U.24 używa odpowiednich jednostek miary w odczytach medycznych I.U.25 przygotowuje i analizuje raport medyczny. I.U.26 modyfikuje rodzaj struktur w zależności od funkcji języka, tj. język zakazów, instrukcji, porad, język empatii, pocieszania itd. I.U.27 analizuje, opisuje i przekazuje wyniki badań medycznych I.U.28 przekazuje porady, sugestie dotyczące zdrowego stylu życia I.U.29 przedstawia skutki uboczne proponowanych rozwiązań I.U.30 uzyskuje zgodę pacjenta na procedury medyczne I.U.31 rozróżnia rodzaje leków, metody ich podawania i określa dawkowanie. I.U.32 opisuje i analizuje przypadek pacjenta I.U.33 uzyskuje podstawowe informacje o pacjencie i historii jego choroby I.U.34 stawia i wybiera pytania dotyczące wywiadu z zakresu historii choroby I.U.35 opisuje symptomy I.U.36 dokonuje porównań I.U.37 klasyfikuje rodzaje, stopień nasilenia i częstotliwość bólu I.U.38 analizuje i kategoryzuje przypadki chorych I.U.39 wskazuje podstawowe zadania poszczególnych członków personelu ze szczególnym uwzględnieniem zawodu pielęgniarki/pielęgniarza I.U.40 argumentuje za i przeciw w przypadku wyboru opcji leczenia I.U.41 uzyskuje podstawowe informacje o pacjencie i historii jego choroby Nr efektu I.W.1 I.W.2 I.W.3 I.W.4 I.W.5 I.W.6 I.W.7 I.W.8 I.W.9 Moduł. NUKI W ZKRESIE OPIEKI SPECJLISTYCZNEJ Opis efektu bsolwent: omawia zakażenia szpitalne i pozaszpitalne z uwzględnieniem kryteriów rozpoznawania w oparciu o wytyczne CDC, czynników etiologicznych, dróg szerzenia oraz skutków dla pacjenta i szpitala zna zasady profilaktyki zakażeń szpitalnych: krwi, miejsca operowanego w okresie okołooperacyjnym, układu oddechowego, układu moczowego, przewodu pokarmowego omawia zasady procedur związanych z profilaktyką zakażeń szpitalnych (takich jak: higiena rąk, higiena powierzchni, dezynfekcja powierzchni i sprzętu wielokrotnego użycia, sterylizacja, przechowywanie wyrobów medycznych, zasady pobierania krwi do badań mikrobiologicznych, stosowanie izolacji ochronnej i izolacji źródeł zakażeń, postępowanie z łóżkiem, bielizną pościelową, kołdrami/kocami, poduszkami) wyjaśnia diagnostykę cukrzycy i kryteria rozpoznawania cukrzycy opisuje objawy hiperglikemii i typy cukrzycy opisuje sposoby leczenia ostrych i przewlekłych powikłań cukrzycy. Pomiar glikemii omawia edukację pacjenta z cukrzycą wyjaśnia podział i klasyfikacja wad rozwojowych u płodu. wymienia podstawowe wady serca płodu
I.W.13 I.W.14 I.W.15 I.W.16 I.W.17 I.W.18 I.W.19 I.W.20 I.W.21 I.W.22 I.W.23 I.W.24 I.W.25 I.W.26 I.W.27 I.W.28 I.W. 29 I.W. 30 I.W. 31 I.W. 32 I.U.1 I.U.2 I.U.3 I.U.4 I.U.5 I.U.6 I.U.7 I.U.8 I.U.9 opisuje wskazania do badania serca płodu. charakteryzuje nabycie teoretycznej wiedzy z zakresu- dlaczego warto badać serce płodu? omawia wady OUN u płodu. analizuje wady przewodu pokarmowego u płodu, opisuje diagnostykę prenatalna i jej znaczenie dla dalszego losu płodu przedstawia terapię płodu zna diagnostykę wad wrodzonych płodu. omawia wskazania do terapii płodu. przedstawia podstawowe badania serca płodu. zna epidemiologię, etiopatogenezę, obraz kliniczny i nowoczesne metody leczenia chorób krwi charakteryzuje opiekę specjalistyczną nad chorym ze schorzeniami krwi i układu krwiotwórczego wymienia najczęstsze choroby oczu i opieka nad pacjentem w poszczególnych schorzeniach oczu wyjaśnia przyczyny zaburzeń widzenia u osób starszych charakteryzuje czynniki związane z kancerogenezą wyjaśnia współczesną profilaktykę nowotworów, w tym szczepień omawia współczesną diagnostykę kliniczną i patomorfologiczną najczęstszych nowotworów człowieka znajomość podstawowych elementów funkcjonowania układu odpornościowego człowieka poznanie mechanizmu autoimmunizacji oraz chorób autoimmunizacyjnych u dzieci poznanie etapów dojrzewania układu odpornościowego dziecka poznanie zasad wykonywania szczepień ochronnych w oparciu o pamięć immunologiczną wdraża proceduy zmierzające do profilaktyki zakażeń szpitalnych oraz do nierozprzestrzeniania drobnoustrojów chorobotwórczych bedących czynnikiem etiologicznym zakażeń szpitalnych i pozaszpitalnych potrafi rozpoznać cukrzycę: edukować pacjenta operuje podstawowymi pojęciami z zakresu kliniki wad rozwojowych posługuje się terminologią z zakresu wad wrodzonych serca płodu posługuje się terminologią z zakresu wad wrodzonych OUN płodu posługuje się terminologią z zakresu wad wrodzonych układu pokarmowego i jamy brzusznej nalizuje krytyczne okresów rozwoju płodu. interpretuje znaczenia badania przezierności NT i zwiększonego FP w surowicy krwi matki dla dalszej diagnostyki płodu interpretuje podstawowego badania serca płodu
I.U.10 I.U.11 I.U.12 I.U.13 I.U.14 I.U.15 I.U.16 I.U.17 I.U.18 I.U.19 I.U.20 I.U.21 I.U.22 I.U.23 klasyfikuje poszczególne wad serca klasyfikuje poszczególnych wad OUN płodu. Klasyfikuje poszczególnych wad układu pokarmowego. posługuje się aktami prawnymi z zakresu prawa medycznego przygotowuje chorego do badań specjalistycznych w obrębie układu krwiotwórczego bierze udział w terapii chorych ze schorzeniami krwi koreluje zaburzenia widzenia w stopniu podstawowym postępowanie z pacjentami w oddziale okulistycznym i ambulatoryjnie posługuje się podstawowymi terminami z zakresu chorób oczu interpretuje skargi i dolegliwości chorych z chorobami oczu i udzielanie pierwszej pomocy uczestniczy w współczesnych badaniach patomorfologicznych umiejętność interpretacji morfologii krwi obwodowej dziecka w zależności od wieku dziecka przyswojenie podstawowych pojęć z zakresu immunologii znajomość głównych objawów chorób autoimmunizacyjnych u dzieci oraz podstawowych zasad leczenia i opieki pielęgniarskiej nad tymi pacjentami.