Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego Informator ECTS na rok akademicki 2014/2015 ARCHITEKTURA II STOPIEŃ STUDIÓW - STUDIA MAGISTERSKIE
INFORMACJE O WYDZIALE WŁADZE WYDZIAŁU: Wydział Architektury i Sztuk Pieknych ul. Lipowa 4, 30-702 Kraków tel/fax: + 48 12 257 14 02 e-mail: aczarnocka@afm.edu.pl Dziekan: prof. dr hab. Stanisław Hryń Prodziekan: dr inŝ. arch. Artur Jasiński Koordynatorzy wydziałowi ECTS: Redakcja informatora ECTS: doc. dr inŝ. arch. Katarzyna Banasik Petri doc. dr inŝ. arch. Katarzyna Banasik Petri e-mail: kpetri@gmail.com INFORMACJE O PROGRAMACH STUDIÓW I PRZYZNAWANYCH DYPLOMACH PODSTAWOWE INFORMACJE O STUDIACH I KONCEPCJA KSZTAŁCENIA Kierunek: ARCHITEKTURA Studia II stopnia stacjonarne - 1,5 roku (3 semestry) Wydział Architektury i Sztuk Pięknych na Kierunku Architektura kształci studentów na poziomie studiów wyŝszych, stacjonarnych, w systemie dwustopniowym, studiów I stopnia - studia inŝynierskie trwające trzy i pół roku (7 semestrów), oraz studiów II stopnia - studia magisterskie trwające półtora roku ( 3 semestry ). Studia drugiego stopnia na kierunku Architektura skierowane są do osób, które uzyskały tytuł inŝyniera architekta i zamierzają kontynuować studia uzupełniające. Absolwent po ukończeniu studiów II stopnia, zakończonych Egzaminem Dyplomowym otrzymuje tytuł zawodowy magistra inŝyniera architekta (mgr inŝ. arch.). Dyplom umoŝliwia absolwentowi rozpoczęcie samodzielnej zawodowej kariery architektonicznej w biurach projektowych na stanowiskach asystentów projektantów, w urzędach administracji i wykonawstwie, z moŝliwością uzyskania uprawnień z zakresu wykonawstwa, z perspektywą (po odbyciu dodatkowych niezbędnych praktyk), uzyskania niezbędnych uprawnień projektowych i członkostwa w Izbie Architektonicznej. Kwalifikacje, które posiada pozwalają do podjęcia pracy badawczej, dalszego podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych oraz sa przygotowani do kontynuowania edukacji na studiach trzeciego stopnia (doktoranckich). 1
Studia drugiego stopnia zostały pomyślane jako wyŝszy etap kształcenia studentów - absolwentów studentów pierwszego stopnia. Program nauczania na studiach drugiego stopnia został skonstruowany pod kątem przekazania absolwentowi poszerzonej - w stosunku do studiów pierwszego stopnia - wiedzy, dotyczącej projektowania architektonicznego i urbanistycznego, ochrony zabytków oraz planowania przestrzennego ze szczególnym uwzględnieniem nowoczesnych koncepcji teoretycznych i osiągnięć w dziedzinie architektury i urbanistyki w ostatnich latach. Ilość godzin w poszczególnych grupach przedmiotów (ogólne, kierunkowe) wynika z obowiązujących standardów nauczania dla kierunku Architektura zawartych w Rozporzędzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa WyŜszego z dnia 29 września 2011 r. Studia II stopnia odbywają się w pełnym wymiarze godzin określonym w programie studiów, realizowane w systemie punktacji ECTS w wymiarze 90 punktów. Proces nauczania uwzględnia teoretyczne i praktyczne aspekty kształcenia w równym stopniu. Od pierwszego semestru student ma moz liwość wyboru w ramach przedmiotu projektowania architektonicznego problematyki zadań projektowych i nauczycieli prowadza cych przedmiot Przedmioty projektowe realizowane są w formie pracowni mistrzowskich prowadzonych przez wybranych architektów z odpowiednim dorobkiem naukowym, projektowym i realizacyjnym. Istnieje moŝliwość w czasie trwania 2 semestru podje cia jednosemestralnych studiów na innej uczelni w ramach programu ERASMUS lub innych mie dzynarodowych programów realizowanych na Kierunku Architektury. Studia drugiego stopnia kończa sie Egzaminem Dyplomowym złozȯnym z obrony wykonywanego w trakcie trzeciego semestru projektu dyplomowego i egzaminem teoretycznym z zakresu programu studiów II stopnia i przyznaniem tytułu magistra inŝyniera architekta. Notyfikacja dyplomów zgodnie z art. 21(7) dyrektywy 2005/36/WE Z przyjemnością informujemy, Ŝe Komisja Europejska i państwa członkowskie UE pozytywnie oceniły i zaaprobowały wniosek notyfikacyjny dotyczący kierunku Architektura na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. Odpowiedni Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej ukaŝe się w czerwcu 2013 roku, i od tej chwili dyplomy absolwentów Architektury naszego Wydziału będą automatycznie uznawane we wszystkich krajach UE. Tym samym nasza Uczelnia stała się pierwszą w Polsce niepubliczną uczelnią wyŝszą, której dyplom architektury uzyskał notyfikacje unijną. Prawo to uzyskało jak dotąd tylko 8 wydziałów architektury w Polsce. 2
STRUKTURA PROGRAMU WRAZ Z LICZBĄ PUNKTÓW ECTS Wszystkie przedmioty na kierunku "Architektura" są obowiązkowe L.P. PRZEDMIOT PUNKTY ECTS 1. Projektowanie architektoniczne, Studio 3 I, II 210 23 2. Projektowanie architektoniczne - seminarium dyplomowe 3. Architektura obiektów teatralnych i widowiskowych I 15 1 4. Zespoły mieszkaniowe I 45 4 5. Projektowanie śródmieść II 60 4 6. Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna II 30 2 7. Zaawansowana teoria urbanistyki, struktura miasta i jej znaczenia SEMESTR 8. Miasta cywilizacji informacyjnej - nowe wyzwania III 30 2 9. Architektura krajobrazu i terenów zielonych I 60 4 10. Ochrona zabytków I 60 3 11. Planowanie przestrzenne i regionalne I 30 4 12. Ekologia i ochrona środowiska I 15 1 13. ZrównowaŜony rozwój a inwestycje II 15 1 14. Konstrukcje budowlane II, III 75 4 15. Światło w architekturze I 15 1 16. Warsztaty modelarskie I, II, III 45 4 17. Rzeźba II 30 1 18. Historia architektury polskiej II 45 3 19. Architektura współczesna i krytyka architektoniczna II, III 45 4 20. Język obcy - poziom B2+ III 30 2 III II GODZINY 120 30 20 2 Razem: 1005 90 3
RAMOWY PLAN STUDIÓW GRUPY PRZEDMIOTÓW, LICZBA GODZIN I PUNKTÓW ECTS TREŚCI KSZTAŁCENIA Godziny GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH 900 GRUPA TREŚCI OGÓLNYCH 30 RAZEM 930 % GODZIN ECTS 96,77 % 88 3,23 % 2 1 0 0 % 90 GRUPY PRZEDMIOTÓW WG. STANDARDÓW KSZTAŁCENIA SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA A. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH Treści kształcenia w zakresie: Godziny 900 ECTS 88 1. Podstaw projektowania architektonicznego 330 44 1. Projektowanie architektoniczne 2. Projektowanie architektoniczne - seminarium dyplomowe 210 120 23 20 3. Architektura obiektów teatralnych i widowiskowych 15 1 2. Projektowania urbanistycznego 195 14 4. Zespoły mieszkaniowe 45 4 5. Projektowanie śródmieść 60 4 6. Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna 7. Zaawansowana teoria urbanistyki, struktura miasta i jej znaczenia 30 30 2 2 8. Miasta cywilizacji informacyjnej - nowe wyzwania 30 2 3. Ochrony zabytków 120 7 9. Architektura krajobrazu i terenów zielonych 60 4 10. Ochrona zabytków 60 3 4. Planowania przestrzennego i regionalnego 60 6 11. Planowanie przestrzenne i regionalne 30 4 12. Ekologia i ochrona środowiska 15 1 13. ZrównowaŜony rozwój a inwestycje 15 1 SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA Godziny ECTS 4
5. Technologia 165 10 14. Konstrukcje budowlane 75 4 15. Światło w architekturze 15 1 16. Warsztaty modelarskie 45 4 17. Rzeźba 30 1 6. Kontekst 90 7 18. Historia architektury polskiej 45 3 19. Architektura współczesna i krytyka architektoniczna B. GRUPA TREŚCI OGÓLNYCH Treści kształcenia w zakresie: 45 30 4 2 20. Język obcy - poziom B2+ 30 2 5
SZCZEGÓŁOWY PLAN STUDIÓW STACJONARNYCH WG. POSZCZEGÓLNYCH SEMESTRÓW Obowiązuje studentów rozpoczynających naukę w roku akademickim 2014/2015 PROGRAM STUDIÓW KIERUNEK: ARCHITEKTURA Dostosowany do standardu kształcenia wg Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa WyŜszego z dnia 29 września 2011 r. STUDIA II STOPNIA - MAGISTERSKIE ROK I, SEMSEMESTR 1 L.P. PRZEDMIOT FORMUŁA ZAJĘĆ (ilość godzin) FORMA ZALICZENIA Wykłady Ćwiczenia Egzamin Zaliczenie PUNKTY ECTS 1. Projektowanie architektoniczne - Studio 3 15 x 1 2. Projektowanie architektoniczne - Studio 3 90 x 10 3. Architektura obiektów teatralnych i widowiskowych 15 x 1 4. Światło w architekturze 15 x 1 5. Warsztaty modelarskie 15 x 1 6. Planowanie przestrzenne i regionalne 15 x 2 7. Planowanie przestrzenne i regionalne 15 x 2 8. Zespoły mieszkaniowe 45 x 4 9. Achitektura krajobrazu i terenów zielonych 15 x 2 10. Achitektura krajobrazu i terenów zielonych 45 x 2 11. Ekologia i ochrona środowiska 15 x 1 12. Ochrona zabytków 15 x 1 13. Ochrona zabytków 45 x 2 RAZEM: 90 270 3 10 30 6
PROGRAM STUDIÓW KIERUNEK: ARCHITEKTURA Dostosowany do standardu kształcenia wg Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa WyŜszego z dnia 29 września 2011 r. STUDIA II STOPNIA - MAGISTERSKIE ROK I, SEMESTR II L.P. PRZEDMIOT FORMUŁA ZAJĘĆ (ilość godzin) FORMA ZALICZENIA Wykłady Ćwiczenia Egzamin Zaliczenie PUNKTY ECTS 1. Projektowanie architektoniczne - Studio 3 15 x 2 2. Projektowanie architektoniczne - Studio 3 90 x 10 3. Projektowanie śródmieść 15 x 2 4. Projektowanie śródmieść 45 x 2 5. 6. 7. Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna Zaawansowana teoria urbanistyki, struktura miasta i jej znaczenia 15 x 1 15 x 1 30 x 2 8. ZrównowaŜony rozwój a inwestycje 15 x 1 9. Historia architektury polskiej 15 x 1 10. Historia architektury polskiej 30 x 2 11. 12. Architektura współczesna i krytyka architektoniczna Architektura współczesna i krytyka architektoniczna 15 x 1 15 x 1 13. Konstrukcje budowlane 30 x 1 14. Konstrukcje budowlane 30 x 1 15. Rzeźba 30 x 1 16. Warsztaty modelarskie 15 x 1 RAZEM: 150 270 7 10 30 7
PROGRAM STUDIÓW KIERUNEK: ARCHITEKTURA Dostosowany do standardu kształcenia wg Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa WyŜszego z dnia 29 września 2011 r. STUDIA II STOPNIA - MAGISTERSKIE ROK II, SEMESTR III L.P. PRZEDMIOT FORMUŁA ZAJĘĆ (ilość godzin) FORMA ZALICZENIA Wykłady Ćwiczenia Egzamin Zaliczenie PUNKTY ECTS 1. 2. Projektowanie architektoniczne - seminarium dyplomowe Architektura współczesna i krytyka architektoniczna 120 X 20 15 x 2 3. Konstrukcje budowlane 15 X 2 4. Warsztaty modelarskie 15 x 2 5. Język obcy - poziom B2+ 30 x X 2 6. Miasta cywilizacji informacyjnej - nowe wyzwania 30 X 2 RAZEM: 30 195 4 6 30 8
SPIS PRZEDMIOTÓW: SEMESTR I : 1. Projektowanie architektoniczne Studio 3 wykład 2. Projektowanie architektoniczne Studio 3 ćwiczenia 3. Architektura obiektów teatralnych i widowiskowych wykład 4. Światło w architekturze ćwiczenia 5. Warsztaty modelarskie ćwiczenia 6. Planowanie przestrzenne i regionalne wykład 7. Planowanie przestrzenne i regionalne ćwiczenia 8. Zespoły mieszkaniowe ćwiczenia 9. Architektura krajobrazu i terenów zielonych wykład 10. Architektura krajobrazu i terenów zielonych ćwiczenia 11. Ekologia i ochrona środowiska wykład 12. Ochrona zabytków wykład 13. Ochrona zabytków ćwiczenia SEMESTR II : 14. Projektowanie architektoniczne Studio 3 wykład 15. Projektowanie architektoniczne Studio 3 ćwiczenia 16. Projektowanie śródmieść wykład 17. Projektowanie śródmieść ćwiczenia 18. Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna wykład 19. Projektowanie urbanistyczne: przestrzeń publiczna ćwiczenia 20. Zaawansowana teoria urbanistyki, struktura miasta i jej znaczenia wykład 21. ZrównowaŜony rozwój a inwestycje konwersatorium 22. Historia architektury polskiej wykład 23. Historia architektury polskiej ćwiczeni 24. Konstrukcje budowlane wykład 25. Konstrukcje budowlane ćwiczenia 26. Architektura współczesna i krytyka architektoniczna wykład 27. Architektura współczesna i krytyka architektoniczna ćwiczenia 28. Rzeźba ćwiczenia 29. Warsztaty modelarskie ćwiczenia 9
SEMESTR III : 30. Projektowanie architektoniczne seminarium dyplomowe ćwiczenia 31. Architektura współczesna i krytyka architektoniczna ćwiczenia 32. Miasta cywilizacji informacyjnej nowe wyzwania wykład 33. Konstrukcje budowlane ćwiczenia 34. Warsztaty modelarskie ćwiczenia 35. Język obcy poziom B2+ ćwiczenia 10
1. PROJEKTOWANIE ARCHITEKTONICZNE, STUDIO 3 STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: prof. nadzw. dr hab. InŜ. arch. Artur Jasiński wykład TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 15 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 2 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Kształcenie umiejętności w zakresie: rozumienia projektu jako procesu dochodzenia do rozwiązań ostatecznych poprzez fazy projektowe, uwzględnianie czynników pozaprojektowych (formalno-prawnych, budŝetowych itp.) roli architekta jako koordynatora działań po stronie zespołu projektowego współpracy z Inwestorem na etapie programowania inwestycji współpracy z projektantami branŝowymi na etapie programowania inwestycji określania programu ramowego koncepcja określania programu ostatecznego dokumentacja projektowa etapy uściślania programu i załoŝeń projektowych metody i strategia dochodzenie do rozwiązań programowo - funkcjonalnych opracowania projektowe zamykające poszczególne etapy prac nad projektem ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: student poznaje zasady i standardy projektowe dla skomplikowanych funkcjonalnie obiektów wyposaŝonych w nowoczesne instalacje UMIEJĘTNOŚCI: student zdobywa umiejętności w zakresie przekształcenia programu funkcjonalno-uŝytkowe w projekt koncepcyjny a takŝe zdobywa umiejętność posługiwania się technikami prezentacyjnymi KOMPETENCJE / POSTAWY: student przygotowywany jest do pełnienia samodzielnej funkcji lidera zespołu projektowego, a takŝe kształtowane są prospołeczne i proekologiczne postawy architekta związane z jego osobistą odpowiedzialnością za rezultat pracy METODY DYDAKTYCZNE: Wykłady poparte prezentacjami (fotografie, rysunki, dokumentacja, wykłady w terenie - wizyty w obiektach ukończonych lub w trakcie budowy (Stadion Cracovia, Hala Widowiskowa, Centrum Konferencyjne ICE, Małopolski Ogród Sztuki) Tematyka wykładów koncentruje się na zagadnieniach kompozycyjnych, konstrukcyjnych, technicznych i funkcjonalnych, związanych z projektowaniem budynków uŝyteczności publicznej przeznaczonych dla masowej publiczności. Szczególny nacisk połoŝony zostanie na problematykę kształtowania widowni, konstrukcji o duŝych rozpiętościach i zapewnienia bezpieczeństwa. 11
FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Po zakończeniu bloków wykładów odbędzie się egzamin pisemny, testowy, w podziale na trzy grupy tematyczne: 1. Znajomość dzieł współczesnej architektury 2. Znajomość zasad projektowania architektonicznego 3. Znajomość podstawowych przepisów i aktów prawnych dotyczących projektowania architektonicznego. OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe wykłady i korekty 15 Przygotowanie do egzaminu, lektury 45 Sumaryczna liczba punktów ECTS 10 60 TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: BLOKI WYKŁADÓW: co czwartek, wykład 10.30-11.15, ćwiczenia 11:20-16:00, studio projektowe duŝe - aktualizacja 7 wrzesień 2014 Prowadzący: prof. nadzw. dr hab. inŝ. arch. Artur Jasiński, dr inŝ. arch. Krzysztof Leśnodorski, mgr inŝ. arch. Marcin Pawłowski 1. 9.10.2014, AJ - wykład wprowadzający Dubaj, defekt czy model współczesnej urbanizacji (m.in. Burj Khalifa, Burj Arab, nowe centra handlowe: Dubai World) oraz wprowadzenie do tematu ćwiczeń 2. 16.10. 2014, MP - widownie hal i stadionów: historia, ergonomia, geometria, zasady projektowania 3. 23.10. 2014, AJ hale, stadiony i wielkie przekrycia wykład wprowadzający typologia, przykłady 4. 30.10. 2014, AJ/KL wizyta Stadion Cracovia - trybuny, zaplecza, strefa sportowców, strefa VIP 5. 06.11. 2014, AJ przekrycia wielkogabarytowe na przykładzie: Hala sportowa i kryta pływalnia Solne Miasto Wieliczka 6. 13.11. 2014, KL - kampus wyŝszej uczelni jako wzorcowa przestrzeń publiczna, park czy agora, 7. 20.11. 2014, KL prawo budowlane warunki techniczne istotne dla architektonicznych rozwiązań koncepcyjnych 12
8. 27.11. 2014, AJ Bezpieczeństwo publiczne i zabezpieczenia obiektów budowlanych (koncepcja przestrzeni bezpiecznej Newmana, prewencja sytuacyjna, banki) 9. 04.12. 2014, AJ - Opera (Snøhetta) i Dom Nauczyciela (Element Architekten AS) w Oslo 10. 11.12. 2014, AJ bezpieczeństwo i ochrona ppoŝ. duŝych budynków: zasady i kreatywne metody: przykłady niemieckie Muzeum Mercedesa w Sztudgarcie i BMW Welt w Monachium 11. 18.12. 2014, AJ/KL grupowo wszyscy - Wizyta w hali kongresowej lub hali sportowowidowiskowej 12. 08.01. 2015, KL wykład kolor w architekturze 13. 15.01. 2015, KL - przekrycia wielkogabarytowe rozpiętości konstrukcyjne w obiektach architektonicznych 14. 22.01. 2015, KL muzea ikony współczesnej architektury 15. 29.01. 2015, KL projektowanie zakładów przemysłowych WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa: 1) Ghirardo Diane, Architektura po moderniźmie, Wydawnictwo VIA, Toruń-Wrocław 1999, 2) Kucza-Kuczyński Konrad, Zawód architekt: o etyce zawodowej i moralności architektury, Politechnika Warszawska, Warszawa 2004, 3) Cullen Gordon, Obraz miasta- wydanie skrócone, Ośrodek Brama Grodzka, Lublin 2011, 4) Krier Leon, Architektura Wspólnoty, Słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2011, 5) Lynch Kevin, Obraz miasta, Wydawnictwo Archivolta, Kraków 2011, 6) Norberg Schulz Christian, Znaczenie w Architekturze Zachodu, wyd. Murator, Warszawa 1999, 7) Giedon J. Przestrzeń, Czas i Architektura, PWN Warszawa 1968, 8) śórawski J., O budowie formy architektonicznej, w: Wybór pism etycznych, Universitas, Kraków 2008, 9) Heidegger Martin, Budować, Mieszkać, Myśleć, Czytelnik, Warszawa 1977. 10) Alexander Christopher, Język wzorców: miasta, budynki, konstrukcje, Gdańsk 2008. 11) Zumtor Peter, Myślenie architekturą, Krakter, Kraków 2010, 12) Ingarden Krzysztof, Estetyczne uzasadnienie funkcji przedstawiania w architekturze (praca doktorska, PK, 1986/7), 13) Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, PWN, Warszawa 1956, 14) Palladio, Cztery księgi o architekturze, PWN Warszawa 1955, 15) Vignola, O pięciu porządkach w architekturze, PWN Warszawa 1955, 16) Thoenes C., Architectural Theory. From the Renaissance to the Present, Taschen 2003, 17) Gehl Jan, śycie między budynkami, Wydawnictwo RAM, kraków 2010. 18) Gössel P., Leuthäuser G., Architecture in the Twentieth Century, Taschen, 19) Jenks Charles, Ruch nowoczesny w architekturze, WAiF, 1987, 20) Neufert Ernst, Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady, 2000, 21) Pevsner Nicolaus, Historia architektury europejskiej, Arkady 1979-1980. 22) Meyer-Bohe, Budownictwo dla osób starszych i niepełnosprawnych, Arkady 1998. 23) Twarowski Mieczysław, Słońce w architekturze, Arkady 1996. 24) Mielczarek Z., Nowoczesne konstrukcje w budownictwie ogólnym, Arkady, 13
Zalecane czasopisma: Architektura-Murator, Architektura i Biznes, Detail, El Croquis, Cassabella. Zalecana literatura uzupełniająca i podręczniki: 1. Adler David (edit.), Metric Handbook Planning and Design Data, Architectural Press, Oxford 1999. 2. Bahamon Alejandro., Sketch_Plan_Build, World Class Architects Show How it is Done, HarperCollins 2005. 3. Błądek Zenon, Hotele, programowanie, projektowanie, wyposaŝenie, Palladium Sc, Poznań 2001. 4. Futagawa Y., GA Contemporary Architecture Sports, EDITA Tokyo 2007. 5. Hascher R., Office buildings A Design Manual, Birkhauser 2002. 6. Jodido P., Architecture Now! Tomy 1 6, Taschen, Paris- London-Tokyo 2001-09 7. Jałowiecki B., Szczepański M., Miasto i przestrzeń w perspektywie socjologicznej, Scholar, Warszawa 2006, 8. Majer A. Socjologia i przestrzeń miejska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010 9. Zdzisław Arct, Projektowanie architektoniczne zakładów przemysłowych, Arkady 1984, Zalecana kwerenda literatury i czasopism fachowych w zakresie: - architektura budynków biurowych i obiektów uŝyteczności publicznej, ze szczególnym uwzględnieniem parków technologicznych, inkubatorów przedsiębiorczości, obiektów badawczych. - projektowanie obiektów uŝyteczności publicznej w otwartym krajobrazie 14
2. PROJEKTOWANIE ARCHITEKTONICZNE STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: prof. nadzw. dr hab. InŜ. arch. Artur Jasiński, dr inŝ. arch. Krzysztof Leśnodorski, mgr inŝ. arch. Marcin Pawłowski ćwiczenia TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 90 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 10 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Kształcenie umiejętności w zakresie: rozumienia projektu jako procesu dochodzenia do rozwiązań ostatecznych poprzez fazy projektowe, uwzględnianie czynników poza projektowych (formalno-prawnych, budŝetowych itp.) roli architekta jako koordynatora działań po stronie zespołu projektowego współpracy z Inwestorem na etapie programowania inwestycji współpracy z projektantami branŝowymi na etapie programowania inwestycji określania programu ramowego koncepcja określania programu ostatecznego dokumentacja projektowa etapy uściślania programu i załoŝeń projektowych metody i strategia dochodzenie do rozwiązań programowo funkcjonalnych opracowania projektowe zamykające poszczególne etapy prac nad projektem ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: student poznaje zasady i standardy projektowe dla skomplikowanych funkcjonalnie obiektów wyposaŝonych w nowoczesne instalacje UMIEJĘTNOŚCI: student zdobywa umiejętności w zakresie przekształcenia programu funkcjonalno-uŝytkowe w projekt koncepcyjny a takŝe zdobywa umiejętność posługiwania się technikami prezentacyjnymi KOMPETENCJE / POSTAWY: student przygotowywany jest do pełnienia samodzielnej funkcji lidera zespołu projektowego, a takŝe kształtowane są prospołeczne i proekologiczne postawy architekta związane z jego osobistą odpowiedzialnością za rezultat pracy METODY DYDAKTYCZNE: Ćwiczenia projektowe z wykorzystaniem techniki CAD i modelowania fizycznego, Seminaria grupowe, Korekty indywidualne, 15
Symulacja procesu rozwoju projektu rozumianego jako zespołu czynników wpływających na rozwiązania na poszczególnych etapach poprzez dwufazowe opracowywanie projektu: - faza wstępna (studium, prekoncepcja), - faza ostateczna - projekt koncepcyjny programowo funkcjonalny. Treści kształcenia: Przekazanie studentom poszerzonych warsztatowych umiejętności tworzenia kompozycji architektonicznej w większych skalach, dostosowanych do zaawansowanych studiów 2 stopnia: kompozycji obiektów uŝyteczności publicznej i sportu, budynków bankowobiurowych, parków technologicznych, zespołów biurowo-badawczych, obiektów handlowych i przemysłowych o duŝych skalach. Przekazanie podstawowych pojęć pozwalających na prowadzenie analizy funkcjonalnej, formalnej i semantycznej dzieła architektonicznego. Ćwiczenie projektowe, temat ćwiczenia do wyboru z zestawu zaproponowanego przez prowadzącego (skala 1:200, 1:100). FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Zaliczenie (złoŝenie projektu semestralnego w dwóch częściach-etapach (jw.), składającego się z części rysunkowej i opisowej: cz. 1 zeszyt w formacie A3 + zapis na CD, synteza załoŝeń, moŝliwych wariantów, cz.2 projekt ostateczny) Na zakończenie semestru zorganizowana zostanie publiczna prezentacja i obrona projektu, zakończona dyskusja i oceną. OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe wykłady i korekty 45 Przygotowanie i analiza materiałów do projektowania 30 Praca nad projektem: studia, warianty, optymalizacja 105 Przygotowanie prezentacji graficznej wraz z wizualizacjami komputerowymi 90 Przygotowanie i uczestnictwo w publicznej obronie i dyskusji 5 Sumaryczna liczba punktów ECTS 10 310 TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: Zadanie projektowe: Zadaniem w I semestrze jest opracowanie projektu urbanistyczno- architektonicznego obiektu uŝyteczności publicznej Parku Technologicznego Krakowskiej Akademii im. 16
Andrzeja Frycza Modrzewskiego zlokalizowanego na działce przy ulicy Herlinga Grudzińskiego o powierzchni łącznej ok. 2 ha. Projekt naleŝy opracować zgodnie z wytycznymi projektu Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego "Zabłocie, który dostępny jest na stronie internetowej Biura Planowania Urzędu Miasta Krakowa. Park Technologiczny ma być komercyjnym obiektem nowej generacji ośrodkiem innowacyjności w obszarze multimediów (grafika i animacja 3D, technologie mobilne, branŝe związane z rozwojem Internetu etc.) prowadzonym w oparciu o zasady rynkowe, otwartym zarówno dla najemców firm specjalizujących się w rozwoju technologii cyfrowych jak i (w ograniczonym zakresie) dla mieszkańców miasta, którzy będą mogli korzystać z jego ofert usług ogólno-dostępnych. Obiekt naleŝy rozwiązać w podziale na 4 strefy: usług ogólnodostępnych, połoŝonych na parterze części biurowej (funkcje wiodące) dostępnej tylko dla najemców zaplecza technicznego dostępnego tylko dla uprawnionych osób garaŝy podziemnych dostępnych tylko dla najemców Program projektu i zagospodarowanie działki moŝe być uzupełnione o elementy dodatkowe, zarówno wskazane w wytycznych programowych, jak i wybrane przez projektanta. Zadanie projektowe polegać będzie na rozwiązaniu problemów związanych z kompozycją urbanistyczną, powiązaniem z sąsiednimi obszarami miasta i prawidłową obsługą komunikacyjną i parkingową - w skali urbanistycznej oraz rozwiązaniu funkcji i formy obiektu w skali architektonicznej. Bryła budynku powinna zostać harmonijnie wpisana w jego istniejące sąsiedztwo, uwzględniając kontekst krajobrazowy. NaleŜy zwrócić szczególną uwagę na zagospodarowanie terenu wokół budynku, w podziale na strefy wejścia, ogólnodostępnej zieleni urządzonej i ew. strefy rekreacyjnej przeznaczonej wyłącznie dla najemców powierzchni komercyjnych w budynku. NaleŜy zapewnić miejsca parkingowe: ogólnodostępne, na poziomie terenu dla klientów Parku i zamknięte, objęte systemem kontroli budynku, zlokalizowane w garaŝach/garaŝu podziemnym pod budynkiem. Ponadto, na zajęciach modelarskich, grupa studentów wykona wspólnie model matkę w skali 1:500 dla zobrazowania otoczenia projektowanego budynku. Program: Program obiektu w formie wytycznych jest w załączeniu. Forma zaliczenia: zaliczenie (złoŝenie projektu semestralnego w dwóch częściach-etapach (jw.), składającego się z części rysunkowej i opisowej: cz. 1 zeszyt w formacie A3 + zapis na CD, analiza uwarunkowań, inspiracje, synteza załoŝeń, moŝliwych wariantów, cz.2 projekt ostateczny Zakres opracowania projektu ostatecznego: Projekt naleŝy opracować na planszach, w technice trwałej, dowolnej. Format plansz naleŝy ustalić jako identyczny dla całej prezentacji projektu, jako wielokrotność formatu A -4 np. A1 (841 x 594 mm). Zaleca się poziomy format prezentacji. Dopuszcza się zarówno rysunek kreślony odręcznie jak i opracowany komputerowo. Minimalny zakres opracowania projektowego to: sytuacja wraz z kontekstem urbanistycznym w skali 1:500, pokazująca bryły obiektów wraz ze światłocieniem, rozwiązania dojść, dojazdów i parkingów, zieleń istniejącą i projektowaną oraz podstawowe rzędne projektowanego terenu podane w m npm rzuty wszystkich kondygnacji w skali 1:200 17
min. 2 charakterystyczne przekroje w skali 1:200 elewacje w skali 1:200 fragment elewacji w skali 1:50 (widok i przekrój fragmentu fasady) wizualizacje obiektu i wnętrza min. 3 model roboczy do wstawienia w model matkę w skali 1:500 poŝądane: szkice ideowe i kompozycyjne, analizy urbanistyczne (schematy powiązań widokowych, blokowe schematy zieleni i zabudowy), schematy funkcjonalne, fotografie modeli roboczych, detale itp. Na rysunkach naleŝy opisać funkcje i wielkości pomieszczeń oraz podstawowe wymiary (osie konstrukcyjne) i poziomy. NaleŜy przedstawić stałe elementy wyposaŝenia wnętrz tj. meble stałe i sprzęty sanitarne. UWAGA: Projekt naleŝy przekazać takŝe w formie CD. Proszę pamiętać aby dla własnych potrzeb (potfolio) archiwizować sobie wszystkie przekazywane projekty, szkice, fotografie z modeli etc. WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa: Ghirardo Diane, Architektura po moderniźmie, Wydawnictwo VIA, Totuń-Wrocław 1999, Kucza-Kuczyński Konrad, Zawód architekt: o etyce zawodowej i moralności architektury,politechnika Warszawska, Warszawa 2004, Cullen Gordon, Obraz miasta- wydanie skrócone, Ośrodek Brama Grodzka, Lublin 2011, Krier Leon, Architektura Wspólnoty, Słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2011, Lynch Kevin, Obraz miasta, Wydawnictwo Archivolta, Kraków 2011, Norberg Schulz Christian, Znaczenie w Architekturze Zachodu, wyd. Murator, Warszawa 1999, Giedon J. Przestrzeń, Czas i Architektura, PWN Warszawa 1968, śórawski J., O budowie formy architektonicznej, w: Wybór pism etycznych, Universitas, Kraków 2008, Heidegger Martin, Budować, Mieszkać, Myśleć, Czytelnik, Warszawa 1977. Alexander Christopher, Język wzorców: miasta, budynki, konstrukcje, Gdańsk 2008. Zumtor Peter, Myślenie architekturą, Krakter, Kraków 2010, Ingarden Krzysztof, Estetyczne uzasadnienie funkcji przedstawiania w architekturze (praca doktorska, PK, 1986/7), Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, PWN, Warszawa 1956, Palladio, Cztery księgi o architekturze, PWN Warszawa 1955, Vignola, O pięciu porządkach w architekturze, PWN Warszawa 1955, Thoenes C., Architectural Theory. From the Renaissance to the Present, Taschen 2003, Gehl Jan, śycie między budynkami, Wydawnictwo RAM, kraków 2010. Gössel P., Leuthäuser G., Architecture in the Twentieth Century, Taschen, Jenks Charles, Ruch nowoczesny w architekturze, WAiF, 1987, Neufert Ernst, Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady, 2000, Pevsner Nicolaus, Historia architektury europejskiej, Arkady 1979-1980. Meyer-Bohe, Budownictwo dla osób starszych i niepełnosprawnych, Arkady 1998. Twarowski Mieczysław, Słońce w architekturze, Arkady 1996. Mielczarek Z., Nowoczesne konstrukcje w budownictwie ogólnym, Arkady, Zalecane czasopisma: Architektura-Murator, Architektura i Biznes, Detail, El Croquis, Cassabella. Literatura uzupełniajaca: Adler David (edit.), Metric Handbook Planning and Design Data, Architectural Press, Oxford 1999. Bahamon Alejandro., Sketch_Plan_Build, World Class Architects Show How it is Done, HarperCollins 2005. 18
Błądek Zenon, Hotele, programowanie, projektowanie, wyposaŝenie, Palladium Sc, Poznań 2001. Futagawa Y., GA Contemporary Architecture Sports, EDITA Tokyo 2007. Hascher R., Office buildings A Design Manual, Birkhauser 2002. Jodido P., Architecture Now! Tomy 1 6, Taschen, Paris- London-Tokyo 2001-09 Jałowiecki B., Szczepański M., Miasto i przestrzeń w perspektywie socjologicznej, Scholar, Warszawa 2006, Majer A. Socjologia i przestrzeń miejska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010 Zdzisław Arct, Projektowanie architektoniczne zakładów przemysłowych, Arkady 1984, Zalecana kwerenda literatury i czasopism fachowych w zakresie: architektura budynków biurowych i obiektów uŝyteczności publicznej, ze szczególnym uwzględnieniem parków technologicznych, inkubatorów przedsiębiorczości, obiektów badawczych. projektowanie obiektów uŝyteczności publicznej w otwartym krajobrazie 19
3. ARCHITEKTURA OBIEKTÓW TEATRALNYCH I WIDOWISKOWYCH STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: TYP STUDIÓW: LICZBA GODZIN: 15 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 prof. nadzw. Dr hab. InŜ. arch. Jacek Rybarkiewicz wykład II stopnia zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 1 WARUNKI WSTĘPNE: Podstawowa znajomość architektonicznego warsztatu projektowego GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: Podstawowe TYP PRZEDMIOTU: Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: 1. Zapoznanie studentów, w wymiarze uniwersalnym, ze specyfiką relacji funkcjonalno uŝytkowych obiektów teatralnych i widowiskowych i związanymi z tą specyfiką sposobami artystycznej ekspozycji oraz uwarunkowaniami technicznymi i najnowszymi osiągnięciami technologii teatralnej. 2. Przygotowanie studentów do uczestnictwa w kompleksowych, wielospecjalistycznych rozwiązaniach projektowych z udziałem wielobranŝowych zespołów. ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot posiada: 1. kompleksową wiedzę w zakresie specjalistycznego, dotyczącego sztuk widowiskowych, postępowania projektowego; 2. znajomość uwarunkowań artystycznych, funkcjonalno-uŝytkowych i technicznotechnologicznych kształtowania przestrzeni teatralnych; UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot posiada: 1. umiejętność opracowania programów uŝytkowych i doboru konwencji ekspozycji teatralnej i widowiskowej; 2. umiejętność praktycznego przedstawienia dyspozycji projektowych rozwiązań miejsca artystycznej ekspozycji teatralnej w obiektach zamkniętych i przestrzeniach otwartych. KOMPETENCJE / POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot jest przygotowany do pełnienia samodzielnych funkcji kreatora przestrzeni teatralno - widowiskowej we współpracy z wielospecjalistycznymi zespołami projektowymi i realizacyjnymi. METODY DYDAKTYCZNE: Wykłady problemowe wsparte prezentacją multimedialną. 20
FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: 1. uczestnictwo w wykładach = 20% z: ob. 14 15/15 g. = 5p.; 12 13/15 g. = 4,5p.; 10 11/15 g. = 4p.; 8 9/15 g. = 3,5p.; 7/15 g. = 3p. + 80% oceny egzaminu. OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe wykłady i korekty 15 Przygotowanie i analiza materiałów do projektowania 0 Praca nad projektem: studia, warianty, optymalizacja 15 Przygotowanie prezentacji graficznej wraz z wizualizacjami komputerowymi 0 Przygotowanie i uczestnictwo w publicznej obronie i dyskusji 5 Sumaryczna liczba punktów ECTS 1 30 TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: 1. Co to jest teatr, struktura dzieła sztuki teatralnej - 2g. 2. Relacje dychotomiczne w kształtowaniu przestrzeni teatralnej - 2g. 3. Zarys historii rozwoju przestrzeni teatralnej - 2g. 4. Miejsca teatralne poszukiwania nowych przestrzeni - 2g. 5. Współczesne uwarunkowania artystyczne i uŝytkowe projektowania obiektów teatralnych i widowiskowych - 2g. 6. Rola scenografii w kształtowaniu przestrzeni teatralnej - 2g. 7. Podstawy współczesnej technologii teatralnej - 3g. WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa: Margot Berthold Historia teatru, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. Eugeniusz BoŜyk Historia architektury budynku teatralnego i techniki sceny w teatrze europejskim, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków 1956. Kazimierz Braun Przestrzeń teatralna, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982. John Russell Brown Historia teatru, Wyd. Diogenes, Warszawa 1999. Jerzy Gumiński - Porozmawiajmy o technologii teatru, wyd. Przedsiębiorstwo Specjalistyczne TEATR, Łódź 2008. Wiktor Jackiewicz Architektura teatralna, skrypty uczelniane Politechniki Śląskiej, Gliwice 1985. 21
Jacek Rybarkiewicz - Architektura pola kreacji teatralnej, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2009. Biuletyn Polskiego Centrum OISTAT Nr 1-2/2001 praca zbiorowa pod redakcją Jacka Rybarkiewicza. Literatura uzupełniająca: Rudolf Arnheim - Film jako sztuka, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1961. Denis Bablet - Rewolucje sceniczne XX wieku, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1980. András Batta - Opera, Könemann Verlagsgesellschaft mbh, polskie wydanie 2001. Kazimierz Braun - Druga Reforma Teatru? Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Wrocław Warszawa Kraków Gdańsk 1979. Kazimierz Braun - Wielka reforma teatru w Europie, Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Wrocław Warszawa Kraków Gdańsk Łódź 1984. Jerzy Gumiński - Przemijają lata, zostają teatry, wyd. Jerzy Gumiński, Łódź 2006. Allardyce Nicoll - Dzieje teatru, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1974. Praca zbiorowa pod redakcją Marty Fik - Teatr widowisko, Instytut Kultury, Warszawa 2000. Praca zbiorowa pod red. Doroty Buchwald, Moniki Jarzyny, Piotra Morawskiego - Architektura teatralna w Polsce, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa 2011. Zenobiusz Strzelecki - Polska plastyka teatralna, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1963. Zenobiusz Strzelecki Kierunki scenografii współczesnej. 22
4. ŚWIATŁO W ARCHITEKTURZE STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: mgr Mirosław Sulma FORMUŁA ZAJĘĆ: ćwiczenia TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 15 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: zimowy ROK STUDIÓW: ` 1 ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 1 WARUNKI WSTĘPNE: brak GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: Specjalnościowe TYP PRZEDMIOTU: Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Przekazanie wiedzy dotyczącej historii oświetlenia i iluminacji budującej podstawy kulturowe w formułowaniu projektowych załoŝeń koncepcyjnych. Przekazanie wiedzy dotyczącej podstaw techniki oświetleniowej oraz psychofizjologii widzenia. Przekazanie wiedzy dotyczącej projektowania oświetlenia i iluminacji oraz koncepcji klasycznej iluminacji w przestrzeni zabytkowej. ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: - posiada podstawową wiedzę w zakresie techniki oświetleniowej. - posiada podstawowe wiadomości z dziedziny psychofizjologii widzenia w zakresie mechanizmów aparatu poznawczego człowieka. - posiada podstawy wiedzy w dziedzinie projektowania iluminacji i oświetlenia w przestrzeni zabytkowej. UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot: dysponuje warsztatem umoŝliwiającym komunikację z branŝą oświetleniową w procesie projektowania. KOMPETENCJE / POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot jest przygotowany do formułowania podstawowych załoŝeń projektowych w dziedzinie oświetlenia i iluminacji, jest krytyczny wobec uzyskiwanych informacji oraz otwarty na dyskusję w dziedzinie kultury i techniki związanej z dziedziną oświetlenia i iluminacji architektury. METODY DYDAKTYCZNE: Wykłady prowadzone są w sposób informacyjny 70% oraz problemowy 30%. 23
FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Test pisemny z pytaniami z dziedziny wiedzy technicznej 50%, związanej techniką oświetleniową oraz z problematyką związana z projektowaniem oświetlenia i iluminacji 50%. OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe wykłady i konserwatorium 15 Przygotowanie się do zajęć, lektury 5 Przygotowanie się do egzaminu 10 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji 0 Inne formy 0 Sumaryczna liczba punktów ECTS 1 30 TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: 1. Historia oświetlenia i iluminacji.2 godz. 2. Podstawy techniki świetlnej. Psychofizjologia widzenia. 2 god 3. Iluminacja i oświetlenie w skali urbanistycznej. Masterplan iluminacji miasta. Projektowanie i realizacja. 4 godz. 4. Iluminacja zabytków, projektowanie i realizacja. 4 godz 5. Zajęcia praktyczne demonstracja opraw iluminacyjnych, kolokwium zaliczeniowe. 4 godz WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa: [1] Aramini F., The Galleria Borghese lighting project, iguzzini Study and Research Centre 1999. [2] Bąk J., Pabijańczyk W., Podstawy Techniki Świetlnej, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej 1994. [3] Brzozowski S., Iluminacja wysokich budynków, fontann i zieleni, w: Technika świetlna Poradnik- Informator, t.2, Warszawa, Zakład Wydawniczy Letter Quality 1998. [4] CIE International Commission on Ilumination, Technical repost. Guide for floodlighting, CIE 1993. [5 ] Ginesi A.,The illumination of monuments and other cultural assets: towards a theory, iguzzini Study and Research Centre 2000. [6] Jodłowski. A., Wieliczka solne dziedzictwo kultury, Kopalnia Wieliczka, Muzeum śup Krakowskich, Wieliczka 2009. 24
[7] Leniarski L., Oświetlenie obiektów sakralnych, w: Technika świetlna Poradnik-Informator, t.2, Warszawa, Zakład Wydawniczy Letter Quality 1998. [8] Lowther C., Shultz S., Bright Architectural Illumination and Light Installations, Frame Publishers, Amsterdam, 2008. [9] Philips Lighting Poland S.A., Dobre oświetlenie jest sztuką, Philips Lighting Poland S.A., [10] Pinto- Coelho M.J., luz and sombra, lightmotif. Arguitectura, Oeiras 1997. [11] Ratajczak J., Oświetlenie iluminacyjne obiektów architektonicznych, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej 2009. [12] Simon E., Simon J., Magic des light, OSRAM, SIMON/SIMON Verlog GbR, Koln 1999. [13] Sulma M., Album IMPRESJE Wydawca: ES-SYSTEM S.A. 2005r. [14] Sulma M., Album ILUMINACJA MAGIA ŚWIATŁA, Wydawca: ES-SYSTEM S.A. 2008 r [15] Sulma M., Album Solne Dziedzictwo Kultury, Heritage Of Salt wydany Wieliczka 2009, Kopalnia Soli Wieliczka Muzeum śup Krakowskich. [16] Sulma M., Zastosowanie opraw oświetleniowych LED do iluminacji obiektów zabytkowych. II Konferencja Naukowo-Techniczna z cyklu Energooszczędność w oświetleniu pt Diody LED, Poznań, 24 i 25 maja 2011. [17] Sulma M., Iluminacja nadbrzeŝy rzeki Odry we Wrocławiu. RENOWACJE I ZABYTKI nr 1 (33) 2010r. Wydawca: Agencja Informacyjno-Promocyjna raport. [18] Sulma M., Iluminacja obiektów sakralnych. SUPER INFORMATOR SAKRO 2009r. Wydawca: Marketing House, Kraków. [19] Sulma M., Nocny krajobraz miejski. Projekt koncepcyjny iluminacji nadbrzeŝy Odry we Wrocławiu. INFRASTRUKTURA Nr 4(10)/2008. Wydawca Inframedia, Anna Krawczyk. [20] Sulma M., Iluminacja zieleni. Zieleń Miejska styczeń 2008 r. Wydawca: ABRYS Wydawnictwa Komunalne. [21] Sulma M., Miasto na rzece. Illuminator 4/5 (29) 2007r. [22] Sulma M., Wrocław w nowym świetle Światło Nr 6/35, 2005 r. Wydawca FAKT Sp. Z o.o. [23] Sulma M., Zasady iluminacji. Kwartalnik Sztuka Sakralna nr5/2003r. [35] Sulma M., W drodze do świadomej iluminacji. bit Budowlany Informator Techniczny 7 Lipiec 2002 r. Wydawca: Wydawnictwo Taurus CD. [36] Sulma M., Iluminacja zabytków rozwaŝania. Elektro instalator 4/2001r. Wydawca: INSTALATOR POLSKI Sp. Z o.o.-j.v. [37] Sulma M., Iluminacja zabytków Krakowa część II. Kwartalnik Światło Nr 1(14) styczeńmarzec 2001r. Wydawca: Fakt sp. z o.o. [24] Sulma M., Iluminacja zabytków Krakowa. Kwartalnik Światło Nr 3(12) lipiec-wrzesień 2000r. Wydawca: Fakt sp. z o.o. [25] Sulma M., Iluminacja Zabytków Krakowa ZałoŜenia, Metodyka - Krakowska Teka Konserwatorska, Kraków 2000r. Wydawca: Urząd Miasta Krakowa. [26] Śpik A., Iluminacja obiektów zabytkowych architektury, Ośrodek Informacji PP Pracownie Konserwacji Zabytków Warszawa 1976. [27] Wiśniewski A. Elektryczne źródła światła, Politechnika Warszawska, Warszawa 2010. [28] śagan W., Iluminacja obiektów, Warszawa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2003. [29] śagan W., Podstawy techniki świetlnej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005. [30] śórawski J., O budowie formy architektonicznej, Arkady, Warszawa 1973 II wydanie. Publikacje fachowe, czasopisma: [31] Professional Lighting Design, Magazine for Professional lighting design, 2005-2013r. Literatura uzupełniająca: [32] Bujak A., Bujak M., Kraków nocą, Biały Kruk, Kraków 2006. [33] Bujak A., Klejnot Rzeczypospolitej, Biały Kruk, Kraków 2005. [34]Ciołek G., Zarys ochrony i kształtowania krajobrazu, Warszawa 1961. [35] Dąbrowska-Budziło K., Wśród panoram Krakowa, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1990. [36] Zuziak Z.K., New Challenges for the Revitalization and Management of our Urban Heritage, Managing Historic Cities, International Cultural Centre, Kraków 1993. [37] Zuziak Z.K., O toŝsamości urbanistyki, Politechnika Krakowska, Kraków 2008. [38] śórawski J., O budowie formy architektonicznej, Arkady, Warszawa 1973 II wydanie. [39] Światło, technika oświetleniowa I projektowanie wnętrz, wydawca Fakt sp. Z o.o., 1998 2013r. [40] RENOWACJE I ZABYTKI, wydawca Agencja Informacyjno-Promocyjna raport, Kraków, 2008-2013. 25
5. WARSZTATY MODELARSKIE STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: mgr. inŝ. arch. Stanisław Chmielek ćwiczenia TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 15 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 1 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Celem nauczania przedmiotu jest praktyczne zapoznanie studentów z zasadami organizacji warsztatu modelarskiego oraz przekazanie im podstawowych informacji na temat budowy modeli architektonicznych oraz ich wykorzystania w procesie projektowania i prezentacji projektu architektonicznego w jego róŝnych etapach. ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: student, który zaliczył przedmiot: zna podstawowe zasady obowiązujące przy budowie i klasyfikacji modeli architektonicznych. UMIEJĘTNOŚCI: student, który zaliczył przedmiot: potrafi zbudować prosty model architektoniczny posługując się podstawowymi materiałami i narzędziami. KOMPETENCJE / POSTAWY: student, który zaliczył przedmiot: świadomie posługuje się modelem architektonicznym w procesie prezentacji własnych prac projektowych. METODY DYDAKTYCZNE: Omówienie przykładów modeli architektonicznych w formie wykładu, ćwiczenia praktyczne. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Warsztaty modelarskie są przedmiotem warsztatowym w procesie kształcenia architektonicznego. W przypadku kaŝdego semestru studiów realizowane są indywidualne potrzeby związane z prezentacją projektów studenckich w formie modelu 26
OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe - ćwiczenia 15 Przygotowanie się do zajęć, lektury - analiza przykładów pod kątem wykorzystania we własnym modelu / materiały i technologia wykonania / 5 Przygotowanie do egzaminu - Przygotowanie inwentaryzacji do modelu kursowego / mapa, pomiary inwentaryzacyjne, dokumentacja fotograficzna / 10 Sumaryczna liczba punktów ECTS 1 30 TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: Omówienie przykładów i ćwiczenia praktyczne. Tematy warsztatowe: praktyczne ćwiczenia polegające na budowie modeli roboczych wg. przygotowanej dokumentacji / ćwiczenia klauzurowe, sprawdzające umiejętności / Budowa modelu "matki" oraz modelu indywidualnego w ramach modelowego wspomagania projektowania - kompozycja. Zasady organizacji pracowni modelarskiej. Zasady prowadzenia prac pod kątem BHP. Prezentacja modeli architektonicznych - omówienie przykładów pod kątem warsztatowym. Zasady przygotowania dokumentacji architektonicznej pod kątem prac modelarskich. Zasady doboru: zakresu, skali, dokładności oraz materiałów do wykonania modelu. Zasady i metody obróbki i łączenia podstawowych materiałów uŝywanych przy budowie modeli architektonicznych. Omówienie nowych technologii w modelowaniu architektonicznym. WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa i uzupełniająca: brak literatury. Podstawowe informacje na temat przedmiotu student otrzymuje w postaci wykładu autorskiego. 27
6. PLANOWANIE PRZESTRZENNE I REGIONALNE STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: prof. dr hab. Andrzej WyŜykowski wykłady TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 15 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 2 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Celem zajęć jest zapoznanie studentów z problematyką kształtowania i realizacji polityki przestrzennej państwa oraz z problematyką zaawansowanej teorii kształtowania przestrzeni miast. Student powinien uzyskać niezbędne informacje dotyczące problemów planowania przestrzennego i regionalnego. ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: zakłada się, Ŝe student, który zaliczy przedmiot, posiądzie podstawowe wiadomości z zakresu rozumienia zagadnień dotyczących funkcjonowania państwa w zakresie realizacji jego polityki przestrzennej. Szczególnym zadaniem jest poznanie zasad tworzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i w konsekwencji przygotowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.. UMIEJĘTNOŚCI: zakłada się, Ŝe student, który zaliczy przedmiot, pogłębi umiejętności wyraŝania się językiem profesjonalnym w określaniu charakteru opracowań planistycznych, pogłębi umiejętności analizowania obszarów urbanistycznych i wyciągania naleŝytych wniosków KOMPETENCJE / POSTAWY: zakłada się, Ŝe student, który zaliczył przedmiot, przyjmie w swoich przyszłych działaniach zawodowych postawę etyczną w stosunku do zastanego kontekstu kulturowego i naturalnego, będzie uwraŝliwiony na środowiskowe uwarunkowania i zasady zrównowaŝonego rozwoju.. METODY DYDAKTYCZNE: Przyjęta metoda dydaktyczna wyraŝona formą wykładów i ćwiczeń opisuje sposób realizacji i celów kształcenia poprzez omawianie zagadnień teoretycznych i praktycznych, prezentacje multimedialne, omawianie konkretnych przypadków miejscowych planów biorąc na warsztat doświadczenia krakowskie. Wykłady są ilustrowane przykładami zaczerpniętymi z doświadczeń zawodowych autora jako projektanta, i urzędnika miejskiego. 28
FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Zaliczenie przedmiotu na podstawie sprawdzianu z nabytej wiedzy przygotowanego w formie egzaminu, na podstawie zaangaŝowania studenta w zajęcia i ogólnej postawy. OBCIĄśENIA PRACĄ STUDENTA: Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe, np. konwersatorium, wykład 15 Przygotowanie się do zajęć, lektury 15 Przygotowanie się do egzaminu 30 Przygotowanie referatu, eseju, prezentacji - Inne formy - Sumaryczna liczba punktów ECTS 2 60 TREŚCI MERYTORYCZNE PRZEDMIOTU: Planowanie przestrzenne a strategie rozwoju. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Kraków. Strategia rozwoju miasta. Wizja, cele strategiczne, cele operacyjne, programy sektorowe. Procesy rewitalizacji. Lokalny program rewitalizacji Krakowa. WYKAZ LITERATURY PODSTAWOWEJ I UZUPEŁNIAJĄCEJ OBOWIĄZUJĄCEJ DO ZALICZENIA PRZEDMIOTU: Literatura podstawowa: Jan Maciej Chmielewski: Teoria urbanistyki w projektowaniu i planowaniu miast (Oficyna Wydawnicza Politechniiki Warszawskiej. 2005 r.) Literatura uzupełniajaca: Uzupełniająca: - Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z dnia 10 maja 2003 r.) 29
7. PLANOWANIE PRZESTRZENNE I REGIONALNE STOPIEŃ, IMIĘ I NAZWISKO: FORMUŁA ZAJĘĆ: prof. dr hab. Andrzej WyŜykowski ćwiczenia TYP STUDIÓW: II stopnia LICZBA GODZIN: 15 STUDIA STACJONARNE SEMESTR: ROK STUDIÓW: ` 1 zimowy ILOŚĆ PUNKTÓW ECTS: 2 WARUNKI WSTĘPNE: nie ma warunków wstępnych GRUPA TREŚCI KSZTAŁCENIA: TYP PRZEDMIOTU: Podstawowe Obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów CELE PRZEDMIOTU: Celem zajęć jest zapoznanie studentów z problematyką kształtowania i realizacji polityki przestrzennej państwa oraz z problematyką zaawansowanej teorii kształtowania przestrzeni miast. Student powinien uzyskać niezbędne informacje dotyczące problemów planowania przestrzennego i regionalnego. ZAMIERZONE EFEKTY KSZTAŁCENIA: WIEDZA: zakłada się, Ŝe student, który zaliczy przedmiot, posiądzie podstawowe wiadomości z zakresu rozumienia zagadnień dotyczących funkcjonowania państwa w zakresie realizacji jego polityki przestrzennej. Szczególnym zadaniem jest poznanie zasad tworzenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i w konsekwencji przygotowywania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. UMIEJĘTNOŚCI: zakłada się, Ŝe student, który zaliczy przedmiot, pogłębi umiejętności wyraŝania się językiem profesjonalnym w określaniu charakteru opracowań planistycznych, pogłębi umiejętności analizowania obszarów urbanistycznych i wyciągania naleŝytych wniosków KOMPETENCJE / POSTAWY: zakłada się, Ŝe student, który zaliczył przedmiot, przyjmie w swoich przyszłych działaniach zawodowych postawę etyczną w stosunku do zastanego kontekstu kulturowego i naturalnego, będzie uwraŝliwiony na środowiskowe uwarunkowania i zasady zrównowaŝonego rozwoju.. METODY DYDAKTYCZNE: Przyjęta metoda dydaktyczna wyraŝona formą wykładów i ćwiczeń opisuje sposób realizacji i celów kształcenia poprzez omawianie zagadnień teoretycznych i praktycznych, prezentacje multimedialne, omawianie konkretnych przypadków miejscowych planów biorąc na warsztat doświadczenia krakowskie. Ćwiczenia polegają na permanentnym dialogu prowadzącego ze studentami i obejmują róŝnorodne formy dyskusji nad prezentowanymi przykładami, wykorzystując doświadczenia zawodowe wykładowcy jako projektanta i urzędnika miejskiego. 30