Przyspieszanie cząstek w źródłach kosmicznych

Podobne dokumenty
Pozostałości po wybuchach supernowych jako kosmiczne akceleratory cząstek

Symulacje kinetyczne Par2cle In Cell w astrofizyce wysokich energii Wykład 1

Facilities Master Plan: wdrcx.o;ufdvxavd>u0draaat*d>a w>'k;oh.nge>yx>w>*h>w>usdrqlysrw0xzdatuwd>wz. vgr;%s;2016

CTA - obserwatorium astronomii gamma najwyższych energii

Fizyka jądrowa z Kosmosu wyniki z kosmicznego teleskopu γ

Astrofizyka Wysokich Energii dla Fizyków

Theory Polish (Poland)

ANALIZA OBSERWACYJNA GORĄCEJ PLAMY RADIOŹRÓDŁA PICTOR A W SZEROKIM ZAKRESIE WIDMA

Gwiazdy neutronowe. Michał Bejger,

Emisja blazarów w wysokoenergetycznym zakresie promieniowania gamma

Galaktyki aktywne I. (,,galaktyki o aktywnych jądrach'') (,,aktywne jądra galaktyk'') ( active galactic nuclei =AGN)

Zderzenia relatywistyczne

Zderzenia relatywistyczne

Astrofizyka promieni kosmicznych-1. Henryk Wilczyński

Wstęp do akceleratorów

Widmo fal elektromagnetycznych

FABRYKA MASZYN POMECH SP. Z O.O.

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Obserwacje TeV'owych źródeł promieniowania gamma - obserwatorium H.E.S.S.

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Autoreferat ZAŁĄCZNIK 2. dr Łukasz Stawarz. Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytet Jagielloński, Kraków. 1. Imię i nazwisko: Łukasz Stawarz

41P6 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - V POZIOM PODSTAWOWY

Energetyka Jądrowa. Wykład 28 lutego Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Fizyka cząstek elementarnych

Pulsacje Pc1/Pc5 Kilometrowego Promieniowania Radiowego Ziemi (AKR)

Astrofizyka teoretyczna II. Równanie stanu materii gęstej

Symulacje kinetyczne Par2cle In Cell w astrofizyce wysokich energii Wykład 2

1.6. Ruch po okręgu. ω =

Jak fizycy przyśpieszają cząstki?

Wstęp do fizyki akceleratorów

Interesujące fazy ewolucji masywnej gwiazdy:

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

39 DUALIZM KORPUSKULARNO FALOWY.

Akrecja przypadek sferyczny

Aktywność magnetosfery i zaburzenia w wietrze słonecznym.

Cząstki elementarne z głębin kosmosu

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

SYMULACJA GAMMA KAMERY MATERIAŁ DLA STUDENTÓW. Szacowanie pochłoniętej energii promieniowania jonizującego

Diagram Hertzsprunga Russela. Barwa gwiazdy a jasność bezwzględna

gdyby Kopernik żył w XXI w.

Elementy fizyki czastek elementarnych

Podstawy Fizyki Jądrowej

Początek XX wieku. Dualizm korpuskularno - falowy

Spis treści. Przedmowa PRZESTRZEŃ I CZAS W FIZYCE NEWTONOWSKIEJ ORAZ SZCZEGÓLNEJ TEORII. 1 Grawitacja 3. 2 Geometria jako fizyka 14

REWOLUCJA PRZETWARZANIA DANYCH BIZNESOWYCH: W POSZUKIWANIU NIESPODZIEWANYCH KORELACJI I NOWYCH GWIAZD ROCKA

Poziom nieco zaawansowany Wykład 2

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

WFiIS. Wstęp teoretyczny:

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

Metody liniowe wielkiej częstotliwości

PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory

dr inż. Zbigniew Szklarski

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Akceleratory (Å roda, 16 marzec 2005) - Dodał wtorek

λ(pm) p 1 rozpraszanie bez zmiany λ ze wzrostem λ p e 0,07 0,08 λ (nm) tł o

Zespolona funkcja dielektryczna metalu

Galaktyki aktywne. (,,galaktyki o aktywnych jądrach'') (,,aktywne jądra galaktyk'') ( active galactic nuclei =AGN)

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC

Fale elektromagnetyczne to zaburzenia pola elektrycznego i magnetycznego.

III. EFEKT COMPTONA (1923)

Fizyka wykład dla studentów kierunku Informatyka Wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki Politechniki Śląskiej

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Atmosfera ziemska w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii. Jan Pękala Instytut Fizyki Jądrowej PAN

Droga do obliczenia stałej struktury subtelnej.

Oddziaływanie promieniowania jonizującego z materią

Zderzenia relatywistyczne

Ramka z prądem w jednorodnym polu magnetycznym

Fizyka zderzeń relatywistycznych jonów

Wykres Herzsprunga-Russela (H-R) Reakcje termojądrowe - B.Kamys 1

FIZYKA III MEL Fizyka jądrowa i cząstek elementarnych

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Akceleratory Cząstek

Inflacja. Problemy modeli Friedmana Inflacja: oczekiwania Inflacja: pierwotne zaburzenia gęstości Inflacja a obserwacje CMB

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Promieniowanie X. Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X

Wstęp do Akceleratorów wykład dla nauczycieli. Mariusz Sapiński CERN, Departament Wiązek 12 kwietnia 2010

Światło fala, czy strumień cząstek?

Wszechświat czastek elementarnych

Spis treści. Wykaz ważniejszych oznaczeń. Przedmowa 15. Wprowadzenie Ruch falowy w ośrodku płynnym Pola akustyczne źródeł rzeczywistych

Fizyka 3.3 WYKŁAD II

Wykład 13 Mechanika Kwantowa

Wielkoskalowe symulacje ewolucji pola magnetycznego w galaktykach spiralnych

Podstawy fizyki cząstek III. Eksperymenty nieakceleratorowe Krzysztof Fiałkowski

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

Kwantyzacja ładunku, promieniowania elektromagnetycznego, promienie X. 9 listopada 2017

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

1 Płaska fala elektromagnetyczna

Fale elektromagnetyczne

Podstawy fizyki subatomowej

Równoległe symulacje Monte Carlo na współdzielonej sieci

Metody i narzędzia. Tydzień 2

ZASADY ZALICZENIA PRZEDMIOTU MBS

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 7 Detekcja cząstek

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Ewolucja Wszechświata Wykład 5 Pierwsze trzy minuty

Pola Magnetyczne w Układzie Słonecznym

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

Transkrypt:

Przyspieszanie cząstek w źródłach kosmicznych Jacek Niemiec Instytut Fizyki Jądrowej PAN, Kraków

Nietermiczne promieniowanie obiektów astronomicznych Supernowa Keplera szok nierel. The image cannot be displayed. Your computer may not have enough memory to open the image, or the image may have been corrupted. Restart your computer, and then open the file again. If the red x still appears, you may have to delete the image and then insert it again. Błyski Gamma wewnętrzne i zewnętrze szoki rel. Krab szok terminalny wiatru z pulsara (rel.) Cyg A gorące plamy (szoki rel.) obserwowane nietermiczne promieniowanie (synchrotronowe, γ) dowodzi istnienia wysokoenergetycznych cząstek procesów przyspieszania

Mechanizmy akceleracji cząstek relatywistyczne i nierelatywistyczne fale uderzeniowe (szoki) procesy Fermiego I rzędu (Diffusive Shock AcceleraGon, DSA) relatywistyczna i nierelatywistyczna turbulencja w szokach i w warstwach ze ścinaniem prędkości procesy Fermiego II rzędu rekoneksja magnetyczna

Mechanizmy akceleracji cząstek relatywistyczne i nierelatywistyczne fale uderzeniowe (szoki) procesy Fermiego I rzędu (Diffusive Shock AcceleraGon, DSA) relatywistyczna i nierelatywistyczna turbulencja w szokach i w warstwach ze ścinaniem prędkości procesy Fermiego II rzędu rekoneksja magnetyczna Czy relatywistyczne fale uderzeniowe mogą być źródłem promieni kosmicznychnajwyższych energii (E ~ 10 21 ev)? Czy,,galaktyczne promieniowanie kosmiczne jest rzeczywiście produkowane w pozostałościach po supernowych (SNR)?

Czy relatywistyczne fale uderzeniowe mogą być źródłem promieni kosmicznych najwyższych energii?

Proces Fermiego I rzędu up down up down szok

Uniwersalne widmo dla szoków ultrarelatywistycznych? log n(e) n(e) E -2.2 (lub E 2.0 dla fal NR) log ν S ν S ν ν 0.6 (lub ν -0.5 dla fal NR) widmo cząstek log E widmo synchrotronowe zgodne z widmem synchrotronowych elektronów obserwowanych w poświatach błysków gamma wymaga istnienia silnej turbulencji za szokiem... Ostrowski & Bednarz (2002)...ale również przed szokiem czy jest to warunek niefizyczny? JN, Ostrowski (2006, & Pohl 2006) log ν

Symulacje Monte Carlo,,realistyczny opis struktury turbulencji magnetycznej w sąsiedztwie fali uderzeniowej w plazmie ze średnim polem magnetycznym JN &Ostrowski (2006)

Wyniki symulacji kinetycznych PIC symulacje PIC metoda ab ini<o dla plazmy bezzderzeniowej rozwiązywanie równań Maxwella na siatce numerycznej rozwiązywanie relatywistycznych równań ruchu cząstek w samouzgodnionym polu elektromagnetycznym wymaga użycia systemów obliczeniowych wysokiej wydajności w pełni konsystentne modelowanie silnie nieliniowych i wzajemnie sprzężonych procesów formowania się szoku generacji turbulentnego pola magnetycznego przyspieszania cząstek

Relatywistyczne szoki w plazmie nienamagnetyzowanej J z elektrony elektrony jony jony relatywistyczne szoki w plazmie bezzderzeniowej mogą się tworzyć wskutek relatywistycznej niestabilności dwustrumieniowej Weibela energia kinetyczna zderzających się strumieni jest wykorzystywana na generację drobnoskalowej turbulencji magnetycznej o włóknistej strukturze turbulencja generowana przez przyspieszane cząstki Frederiksen et al. 2004 Spitkovsky 2008 Keshet et al. 2008

Relatywistyczne szoki w plazmie nienamagnetyzowanej - przyspieszanie cząstek p = 2.4 Spitkovsky 2008, MarGns et al. 2009 akceleracja efektywna dla szoków w plazmie nienamagnetyzowanej lub w obecności słabego pola magnetycznego (szoki równoległe)

Relatywistyczne szoki w plazmie z polem magnetycznym σ B =B 0 2 /4πγ 0 m i n i c 2 = 0.1 Sironi & Spitkovsky 2009, 2011 szoki,,nadświetlne szoki,,podświetlne potwierdzenie wyników Monte Carlo

Szoki prostopadłe w plazmie ze słabym polem magnetycznym Sironi & Spitkovsky 2013 realistyczna konfiguracja relatywistyczne szoki prawie zawsze nadświetlne efektywne przyspieszanie dla: σ B < 10 3 (e + e ) i σ B < 3x10 5 (pe ) wyhamowanie tempa akceleracji przy γ sat /γ 0 σ 4 związane ze skończonym rozmiarem obszaru z drobnoskalową turbulencją tempo akceleracji protonów na zewnętrznych szokach GRB (poświaty) zbyt wolne, aby wyjaśnić generację UHECRs

Czy,,galaktyczne promieniowanie kosmiczne jest rzeczywiście produkowane w pozostałościach po supernowych?

Galaktyczne pochodzenie promieni kosmicznych HESS: SNR RX J1713.7 Co wiemy? Obserwacje: dyfuzyjna emisja γ z Galaktyki (GeV) nietermiczna emisja radio gamma z pozostałości po supernowych (SNR) dowód na przyspieszanie elektronów HESS: SNR RX J1713.7 Modele teoretyczne: proces Fermiego I rzędu bardzo wydajny fala uderzeniowa stanowi silnie nieliniowy układ fizyczny turbulentne pole magnetyczne o dużej amplitudzie (B d >> B ISM ) musi być generowane przez same nietermiczne cząstki przyspieszane na szoku

Galaktyczne pochodzenie promieni kosmicznych HESS: SNR RX J1713.7 HESS: SNR RX J1713.7 SN 1006 (X-ray, Chandra) SN 1006 (X-ray, Chandra) HESS: SNR RX J1713.7 struktury włóknistych pojaśnień na brzegach pozostałości obecność silnych pól magnetycznych? B ~ 100 μg 1 mg (B ISM ~ 3μG) Czego nie wiemy? czy także hadrony (promienie kosmiczne) są produkowane w SNR? emisja γ przy energii 30 TeV? elektrony o energii ~ 100 TeV (IC off CMB) czy protony o energii ~ 200 TeV (rozpad π 0 )? jaki i na ile wydajny jest mechanizm generacji pola magnetycznego przez przyspieszane cząstki w obszarze prekursora do fali? E max ~ PeV?

Generacja pola magnetycznego przed frontem szoku SNR Góra: amplituda pola magnetycznego B z Dół: gęstość elektronów (symulacje 2D; Stroman et al. 2009) r LCR B 0 dryf PK k B 0 niestabilność spowodowana dryfem promieni kosmicznych w plazmie przed szokiem generuje drobnoskalową, nierezonansową (λ «r LCR ), turbulencję magnetyczną (Bell 2004, Winske & Leroy 1984)

Generacja pola magnetycznego przed frontem szoku SNR Symulacje MHD Symulacje PIC δb/b 0» 50 100 δb/b 0 10 20 Bell 2004 Stroman et al. 2009 efektywność generacji turbulencji magnetycznej może być niewystarczająca, aby wyjaśnić obserwacje SNR pytanie o pochodzenie Galaktycznej populacji promieniowania kosmicznego z pozostałości po supernowych pozostaje nadal otwarte