Zakład 41 IFJ PAN w latach

Podobne dokumenty
Najgorętsze krople materii wytworzone na LHC

Fizyka zderzeń relatywistycznych jonów

Marcin Słodkowski Pracownia Reakcji Ciężkich Jonów Zakład Fizyki Jądrowej Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej

Fizyka Fizyka eksperymentalna cząstek cząstek (hadronów w i i leptonów) Eksperymentalne badanie badanie koherencji koherencji kwantowej

Fizyka do przodu: AFP, ALFA Janusz Chwastowski

LHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN

Eksperyment ALICE i plazma kwarkowo-gluonowa

Oddziaływania podstawowe

Wstęp do chromodynamiki kwantowej

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

Theory Polish (Poland)

INTERFERENCJE W TRÓJCIAŁOWYCH ROZPADACH MEZONÓW B

th- Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO)

OPIS PRZEDMIOTU/MODUŁU KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton

Programowanie dla Wielkiego Zderzacza Hadronów

Atomowa budowa materii

Zakład Eksperymentu ATLAS (NZ14)

Oddziaływania elektrosłabe

kwarki są uwięzione w hadronie

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Autoreferat. Doktor nauk fizycznych w zakresie fizyki (z wyróżnieniem), Uniwersytet Jagielloński,

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

LHC: program fizyczny

Promieniowanie kosmiczne składa się głównie z protonów, z niewielką. domieszką cięższych jąder. Przechodząc przez atmosferę cząstki

Badanie właściwości przypadków produkcji dżet-przerwa w rapidity-dżet na Wielkim Zderzaczu Hadronów

Fizyka cząstek elementarnych

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW

Czego oczekujemy od LHC? Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Stany skupienia (fazy) materii (1) p=const Gaz (cząsteczkowy lub atomowy), T eratura, Tempe Ciecz wrzenie topnienie Ciało ł stałe ł (kryształ)

Epiphany Wykład II: wprowadzenie

Plazma Kwarkowo-Gluonowa

Przejścia fazowe w uogólnionym modelu modelu q-wyborcy na grafie zupełnym

VI. 6 Rozpraszanie głębokonieelastyczne i kwarki

Symmetry and Geometry of Generalized Higgs Sectors

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Grzegorz Stefanek Instytut Problemów Jądrowych w Warszawie Akademia Świętokrzyska w Kielcach

Fizyka hadronowa. Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (w których nie działa rachunek zaburzeń)

Fizyka współczesna Co zazwyczaj obejmuje fizyka współczesna (modern physics)

LEPTON TAU : jako taki, oraz zastosowania. w niskich i wysokich energiach. Zbigniew Wąs

Badanie Gigantycznego Rezonansu Dipolowego wzbudzanego w zderzeniach ciężkich jonów.

Strangeness in nuclei and neutron stars: many-body forces and the hyperon puzzle

czastki elementarne Czastki elementarne

Masy cząstek vs. struktura wewnętrzna

Kandydaci na prodziekanów

Od odkrycia do poznania wlasnosci plazmy kwarkowo-gluonowej

Nierównowagowe kondensaty polarytonów ekscytonowych z gigantycznym rozszczepieniem Zeemana w mikrownękach półprzewodnikowych

Podstawy informatyki kwantowej

Autoreferat. Jacek Otwinowski. Lipiec Imię i nazwisko: Jacek Otwinowski Adres: ul. Poznańska 10/69, Kraków, Polska

Poszukiwany: bozon Higgsa

Właściwości chemiczne i fizyczne pierwiastków powtarzają się w pewnym cyklu (zebrane w grupy 2, 8, 8, 18, 18, 32 pierwiastków).

Podstawy fizyki subatomowej

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

Fizyka hadronowa. Fizyka układów złożonych oddziałujących silnie! (dla których nie działa rachunek zaburzeń)

Zderzenia relatywistyczne

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

Niezachowanie CP najnowsze wyniki

Kategoryzacja

Relatywistyczne zderzenia ciężkich jonów jako narzędzie w badaniu diagramu fazowego silnie oddziałującej materii

Pierwsze dwa lata LHC

Jądra o wysokich energiach wzbudzenia

Zespół Zakładów Fizyki Jądrowej

PODSUMOWANIE DZIA LALNOŚCI NAUKOWEJ

Rozdział 7 Kinematyka oddziaływań. Wnioski z transformacji Lorentza. Zmienna x Feynmana, pospieszność (rapidity) i pseudopospieszność

Marek Kowalski

Wiadomości wstępne. Krótka historia Przekrój czynny Układ jednostek naturalnych Eksperymenty formacji i produkcji

Wielki Wybuch czyli podróż do początku wszechświata. Czy może się to zdarzyć na Ziemi?

Fizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła

Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy?

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Temat 2. BADANIA EKSPERYMENTALNE I TEORETYCZNE W ZAKRESIE FIZYKI JĄDROWEJ I ODDZIAŁYWAŃ SILNYCH

Akceleratory Cząstek

Podstawy Fizyki Jądrowej

Few-fermion thermometry

Karta przedmiotu. Przedmiot Grupa ECTS. Fizyka Wysokich Energii 9. Kierunek studiów: fizyka. Specjalność: fizyka

Własności jąder w stanie podstawowym

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Oddziaływania fundamentalne

Teoria Orbitali Molekularnych. tworzenie wiązań chemicznych

Kondensat Bosego-Einsteina okiem teoretyka

Informatyka kwantowa i jej fizyczne podstawy Rezonans spinowy, bramki dwu-kubitowe

Cząstki elementarne Odkrycia Prawa zachowania Cząstki i antycząstki

DYFRAKCJA W ODDZIAŁYWANIACH e-p NA AKCELRATORZE HERA

Nanofizyka co wiemy, a czego jeszcze szukamy?

Mody sprzężone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych

Zadania z mechaniki kwantowej

Elektron i proton jako cząstki przyspieszane

I.4 Promieniowanie rentgenowskie. Efekt Comptona. Otrzymywanie promieniowania X Pochłanianie X przez materię Efekt Comptona

Nadprzewodnictwo w nanostrukturach metalicznych Paweł Wójcik Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej, AGH

Rezonanse, Wykresy Dalitza. Lutosława Mikowska

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Reakcje jądrowe. kanał wyjściowy

Wstęp do fizyki cząstek elementarnych

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

Fragmentacja pocisków

Sylwa czyli silva rerum na temat fizyki cz astek elementarnych

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Przegląd działalności naukowej Zakład Oddziaływań Leptonów NZ11

Wstęp do oddziaływań hadronów

Transkrypt:

Zakład 41 IFJ PAN w latach 2011-2013 Kto jest w zakładzie i co robi, efekty wymierne, Robert Kamiński: "Krakowski mezon σ w Tablicach Cza stek Elementarnych", Piotr Bożek: "Najmniejsza kropla płynu"

Skład osobowy zakładu nr 41 wszystkich osób 12 profesorów zwyczajnych 7 profesorów nadzwyczajnych 2 doktorów habilitowanych 3 doktorów 2 Profesorowie doktorzy doktorzy zwyczajni habilitowani P. Bożek T. Chmaj M. Cerkaski W. Broniowski R. Kamiński R. Ryblewski W. Florkowski A. Staśto K. Golec-Biernat L. Leśniak B. Ziaja-Motyka P. Żenczykowski stanowiska profesor nadzwyczajny IFJ PAN: T. Chmaj, R. Kamiński kierownik zakładu: R. Kamiński

Profesury, habilitacje, doktoraty i doktoranci Tytuły naukowe profesora Habilitacje Piotr Bożek (2011) i Beata Ziaja-Motyka (2012) Robert Kamiński (2011) Stanowisko profesora IFJ PAN: Robert Kamiński (2013) Doktoraty: mgr I. Wyskiel-Piekarska, "Hydrodynamiczny opis dynamiki materii wytworzonej w zderzeniach ciȩżkich jonów", promotor: prof. dr hab. Piotr Bożek, mgr R. Ryblewski, "Collective phenomena in the early stages of relativistic heavy-ion collisions", promotor: prof. dr hab. Wojciech Florkowski, mgr S. Zaja c, "Długoczasowa asymptotyka rozwia zaniń w modelu Einsteina-Skyrme a", promotor: dr hab. Tadeusz Chmaj, mgr R. Kycia (WFAiIS UJ), "Powstawanie osobliwoći w semiliniowych równaniach falowych", promotor dr hab. Tadeusz Chmaj Doktoranci: mgr Emilia Lewandowska, promotor: prof. dr hab. K. Golec-Biernat, mgr Vahabeddin Nazari, opiekun: dr hab. R. Kamiński, III rok

Prof. dr hab. Piotr Bożek Analizy produkcji cza stek w zderzeniach centralnych przy użyciu modelu hydrodynamicznego z lepkościa, badanie przepływu w zderzeniach n A i A A 3+1D "hydro code", P. Bożek i I. Wyskiel- -Piekarska, krakowski model widma używany jest przez doświadczalników (dwa granty kierowane przez P. Bożka i opisane w 2 PRL, 4 PLB, 8 PRC i na 12 konferencjach) Niezerowy - znaczny przepływ w zderzeniach p A i d A, Przewidywania potwierdzone przez doświadczenie! ] -1 dy) [GeV dn/(dp T 3 10 2 10 10 1 Pb-Pb 2.76 TeV 10-20% π + + K p 0 0.5 1 1.5 2 2.5 3 p [GeV] T a) v 2 0.12 0.1 0.08 0.06 0.04 0.02 ALICE Pb-Pb hydro p-pb hydro d-pb 0 20 40 60 80 100 120 140 dn/dη PS

Prof. dr hab. Wojciech Broniowski Analiza roli zachowania ładunku w relatywistycznych zderzeniach ciȩżkich jonów Cza stki o różnych znakach sa silnie skorelowane 30-40% Systematyka radialnych i ka towych trajektorii Reggego Brak uniwersalnej trajektorii Reggego dla spinowych i radialnych wzbudzeń cza stek elementarnych, (+-) R 2 1.1 1.08 1.06 1.04 1.02 1 0.98 0.96 2 1.5 1 0.5 η 0-0.5-1 -1.5-2 -1 0 1 2 φ 3 4 P. Bożek, W. Broniowski, PRL 109 (2012) 062301, (wyniki przedstawione zostały w pracach 2 PRL, 2 PLB, 4 PRD, 7 PRC, 1 CPC i na 15 konferencjach) 5 Π Π2 ss Η 0 Ρ1 Ω3 ss f 0 f 2 a f 2 c a0 a2 b1 Η J Ω J J f 0' J a 0 Π1 qq Η 0 Η2 Ω qq f 0 f1 b f 2 f 2 d a1 h1 Π J Ρ J J f 0 J f 2 J a 2 0.6 0.8 1.0 1.2 1.4 1.6 1.8 2.0 Μ 2 GeV 2 P. Masjuan, E. Ruiz Arriola, W. Broniowski, PRD 87 (2013) 014005

dr Marcin Cerkaski Badanie stanów pary oddziaływuja cych fermionów w jednorodnym polu magnetycznym Badanie modelu dwuelektronowych układów kwantowych kropek uwzglȩdniaja c: oddziaływanie miȩdzy elektronami, zewnȩtrzne jednorodne pole magnetyczne (0, 0, B), potencjał (kropki na rysunku) w formie pola jednocza stkowego osiowo symetrycznego oscylatora harmonicznego, teoriȩ półprostych grup do redukucji grupy symetrii na iloczyn prosty grup v 3.0 3.5 u 6 2.8 2.0 2.5 v v v 3 Ρ Ρ S 3 2 3 2.6 E 2.4 2.2 2.0 0.5 0.0 z 0.5

dr hab. Tadeusz Chmaj Badanie procesów utraty energii przez rozpraszanie - kluczowego mechanizmu powrotu do równowagi statycznej stanów wzbudzonych (na obszarach nieograniczonych) powód - bardzo słabe zrozumienie matematycznej strony zagadnienia, badany był zmodyfikowany model falowy w wymiarach 3+1 tj. na zewnatrz kuli o jednostkowym promieniu, znaleziony został zbiór stabilnych stanów - rozwia zań statycznych - końcowych stanów relaksacji, dla prawie normalnych stanów - znikaja cych na powierzchni kuli i spełniaja cych warunki dla r stan podstawowy kieruje pośrednimi asymptotami relaksacji, rachunki analityczne zostały potwierdzone numerycznie 1. P. Bizon, T.Chmaj, M.Maliborski, "Equivariant wave maps exterior to a ball, Nonlinearity", 25 1299 (2012) 2. P. Bizon, T.Chmaj, N.Szpak, "Dynamics near the threshold for blowup in the one-dimensional focusing nonlinear Klein-Gordon equation", J. Math. Phys. 52 193703 (2011)

Prof. dr hab. Wojciech Florkowski i dr Radosław Ryblewski 1. Prace nad nowym podejściem do relatywistycznej dysypatywnej hydrodynamiki nie jest ono oparte na tradycyjnym rozwiniȩciu gradientowym, zostało sformułowane wraz z doktorantem R. Ryblewskim (stypendium "Start" Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, grant NCN, postdoc w Kent State University), Podejście to jest obecnie określane jako "Hydrodynamika anizotropowa" i cieszy siȩ coraz wiȩkszym zainteresowaniem, Może być użyte do opisu wczesnych faz zderzeń ciȩżkich jonów, kiedy materia wykazuje silna anizotropiȩ ciśnienia. 2. Przygotowanie, razem z W. Broniowskim uaktualnionej wersji generatora Monte Carlo dla relatywistycznych zderzeń ciȩżkich jonów THERMINATOR 2: THERMal heavy IoN generator 2 Phys.Commun. 183 (2012) 746-773

Prof. dr hab. Krzysztof Golec-Biernat Ewolucja chromodynamiczna podwójnych rozkładów partonowych Prof dr hab Krzysztof Golec-Biernat i mgr Emilia Lewandowska prace nad analiza ewolucji chromodynamicznej z uwzglȩdnieniem korelacji pomiȩdzy partonami biora cymi udział w twardym zderzeniu tj. nad specyfikacja warunków pocza tkowych dla równań ewolucji QCD, które spełniaja nietrywialne reguły sum (zachowanie pȩdu podłużnego partonów oraz zachowanie liczby kwarków walencyjnych). Dotychczas takie warunki pocza tkowe nie były znane. D uubar (x 1, x 2 =10-3 ) D uubar 0.8 Q 2 = 2 GeV 2 D uubar 0.8 Q 2 = 100 GeV 2 0.6 0.6 asym 0.4 asym 0.4 sym 0.2 sym 0.2 0 0-0.2-0.2 10-3 10-2 10-1 10-3 10-2 10-1 x 1 x 1

Prof. dr hab. Leonard Leśniak i dr hab. Robert Kamiński Opis rozpadów ciȩżkich mezonów B 3π, 3K, D K ππ z uwzglȩdnieniem silnych oddziaływań w stanach końcowych miȩdzy parami lekkich mezonów w falach S, P i D. D 0 K 0 S π+ π : modele inne niż typowe izobarowe łamia ce unitarność w pojedynczych kanałach, teoretyczne czynniki postaci, unitarne dla wielu kanałów oddziaływań, mniejsza liczba parametrów swobodnych, bardzo dobra zgodność z danymi doświadczalnymi grup Belle i BaBar, opisy jedno i dwuwymiarowych rozkładów (diagramów Dalitza)

dr hab. Anna Staśto Wielogluonowe amplitudy rozpraszania w teorii perturbacyjnej QCD na stożku Obecnie w Physics Department, The Pennsylvania State University, University Park, oraz w RIKEN Center, Brookhaven National Laboratory, Skonstrowano gluonowe funkcje falowe, funkcje fragmentacji i wielogluonowe amplitudy rozpraszania w QCD w oparciu o teoriȩ perturbacyjna na stożku świetlnym oraz relacje rekurencyjne dla funkcji fragmentacji i funkcji falowych pokazano, że z funkcji fragmentacji można uzyskać amplitudy rozpraszania zarówno on-shell jak i off-shell, amplitudy rozpraszania off-shell w teorii na stożku można przedstawić jako liniowe kombinacje amplitud on-shell (maximally-helicity-violating) Publikacje w Nucl. Phys. B

Prof. dr hab. Beata Ziaja-Motyka Wydział Teorii CFEL - Center for Free Electron Laser Science, DESY Kieruje pracami grupy badaja cej modelowanie systemów złożonych. Grupa bada, w jaki sposób bardzo krótkie - femtosekundowe impulsy promieniowania rentgenowskiego moga być wykorzystane do charakteryzowania i modyfikowania złożonych zestawów atomowych lub cza steczkowych. W szczególności badane sa zmiany właściwości (optycznych, magnetycznych) systemów złożonych (np. kryształów) pod wpływem błysków promieniowania laserowego, sposoby modyfikacji trójwymiarowych struktur (np. grafityzacja diamentu), sposoby tłumienia rozpraszania magnetycznego przez naświetlanie ultrakrótkimi impulsami Publikacje w Phys. ReV. B i New J. Phys.

Prof. dr hab. Piotr Żenczykowski Phys. Rev. D86 (2012) 117303 i D87 (2013) 077302 Parametryzacja mas naładowanych leptonów w której parametr δl jest eksperymentalnie nieodróżnialny od 2/9 została uogólniona do kwarków: przy niskoenergetycznej skali (µ=1 GeV 2 ) masy kwarków sa scharakteryzowane przez parametry δl/3 = 2/27 oraz 2δL/3. jȩzyk przetrzeni fazowej jako potencjalnie adekwatny do alternatywnego opisu cza stek elementarnych. antycza stki można interpretować bez użycia (explicite) pojȩcia odbicia w czasie. prowadzi to do pojawienia siȩ wewnȩtrznych liczb kwantowych słabego izospinu, hiperładunku i koloru tłumaczy to sukcesy modelu riszonów bez konieczności wprowadzenia subcza stek kwarków i leptonów, prowadzi do pojawienia siȩ strunopodobnych stanów mezonowych i barionowych

Nagrody, stypendia Nagroda prof. dr hab. Wojciech Florkowski, Nagroda Indywidualna za Osia gniȩcia Naukowe II stopnia - dla nauczycieli akademickich za monografiȩ pt.: "Phenomenology of Ultra-Relativistic Heavy-Ion Collisions" 2010, (Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego) Stypendium Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej dr Radosław Ryblewski, Program START 2013 - stypendia dla młodych uczonych, (2013-2014) Stypendium zagraniczne uzyskane w wyniku konkursu dr Adam Bzdak, stypendium Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, program KOLUMB na roczny staż w Lawrence Berkeley National Laboratory, USA w okresie od 1/10/2009 do 04.05/2011

projekty krajowe trwaja ce w tej chwili: prof. dr hab. Piotr Bożek (kierownik), projekt OPUS, "Fluktuacje i korelacje jako probierz procesów mikroskopowych i kolektywnych w relatywistycznych zderzeniach ciȩżkich jonów", prof. dr hab. Krzysztof Golec-Biernat (kierownik), projekt OPUS, "Badanie struktury partonowej hadronów w procesach rozpraszania wysokoenergetycznego", dr Radosław Ryblewski (kierownik), projekt SONATA, "Dynamika kolektywna materii anizotropowej produkowanej w skrajnie relatywistycznych zderzeniach ciȩżkich jonów", Mgr Emilia Lewandowska (kierownik), projekt PRELUDIUM, "Rozkłady dwupartonowe i ich zastosowanie do opisu twardych zderzeń na LHC", zakończone: prof. dr hab. Wojciech Broniowski, "Dynamika gȩstej i gora cej materii tworzonej w zderzeniach ciȩżkich jonów na zderzaczu LHC", dr hab. Robert Kamiński, "Opis procesów fotoprodukcji rezonansów z udziałem mezonowych oddziaływań w stanie końcowym"

działalność członków zakładu Liczba: zorganizowanych konferencji 3 wygłoszonych referatów 78 recenzji 50 współprac miȩdzynarodowych 6 (ZIBJ Dubna, Uniwersytet w Hamburgu i DESY, Uniwersytet w Grenadzie, Uniwersytet w Coimbrze, Uniwersytet w Bańskiej Bystrzycy, LPNHE - Uniwersytet P. i M. Curie w Paryżu w ramach umowy z IN2P3) Prof. dr hab. Wojciech Broniowski - członek komitetu redakcyjnego Acta Physica Polonica B Prof. dr hab. Wojciech Florkowski - członek Komitetu Fizyki Wydziału III PAN (2007-2014) Działalność popularyzatorska: R. Kamiński - trzy audycje w Radio Kraków

publikacje 2011-2013 i najlepiej z nich cytowane Publikacje: wszystkie z DOI cytowane liczba cytowań Ogólnie: 201 155 146 2078 na osobȩ 17 13 12 173 Najlepiej cytowane P. Bożek Phys. ReV. C 85, 014911 (2012) 52 Phys. ReV. C 85, 034901 (2012) 43 W. Florkowski i Phys. ReV. C 83, 034907 (2011) 51 R. Ryblewski R. Kamiński et al. Phys. ReV. D83, 074004 (2011) 79 Phys. ReV. Lett. 107, 07200 (2011) 48 A. Staśto et al. J. Phys. G: Nucl. Part. Phys. 39 075001 (2012) 85 A. Staśto, Report on the joint BNL/INT/JLab program 161 K. Golec-Biernat et al.

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych Madrid - Kraków group 2011

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych co to jest mezon σ? formalnie f 0 (500) o masie i szerokości około 500 MeV, najlżejszy mezon skalarny, izoskalarny I G J PC = 0 + 0 ++, rozpada siȩ na ππ, ma bogata i trudna historiȩ

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych co to jest mezon σ? formalnie f 0 (500) o masie i szerokości około 500 MeV, najlżejszy mezon skalarny, izoskalarny I G J PC = 0 + 0 ++, rozpada siȩ na ππ, ma bogata i trudna historiȩ

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych co to jest mezon σ? formalnie f 0 (500) o masie i szerokości około 500 MeV, najlżejszy mezon skalarny, izoskalarny I G J PC = 0 + 0 ++, rozpada siȩ na ππ, ma bogata i trudna historiȩ

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych Trudna historia mezonu σ do roku 1976 nazywany ǫ lub σ, wyła czony z tablic cza stek od roku 1978 do 1992 i zasta piony skorelowana para dwu pionów, od roku 1994: f 0 (400 1200), w latach 2002-2010: f 0 (600), obecnie (od roku 2012): f 0 (500)

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych co to jest mezon σ? formalnie f 0 (500) o masie i szerokości około 500 MeV, najlżejszy mezon skalarny, izoskalarny I G J PC = 0 + 0 ++, rozpada siȩ na ππ, ma bogata i trudna historiȩ

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych co to jest mezon σ? formalnie f 0 (500) o masie i szerokości około 500 MeV, najlżejszy mezon skalarny, izoskalarny I G J PC = 0 + 0 ++, rozpada siȩ na ππ, ma bogata i trudna historiȩ bardzo ważny do np. wyznaczania masy kondensatów kwarkowych, sprzȩżeń do gg, parametryzacji fali S ππ w wielu rozpadach np. ciȩżkich mezonów (oddziaływania silne w stanach końcowych) trudny do badania

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych co to jest mezon σ? formalnie f 0 (500) o masie i szerokości około 500 MeV, najlżejszy mezon skalarny, izoskalarny I G J PC = 0 + 0 ++, rozpada siȩ na ππ, ma bogata i trudna historiȩ bardzo ważny do np. wyznaczania masy kondensatów kwarkowych, sprzȩżeń do gg, parametryzacji fali S ππ w wielu rozpadach np. ciȩżkich mezonów (oddziaływania silne w stanach końcowych) trudny do badania

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych co to jest mezon σ? formalnie f 0 (500) o masie i szerokości około 500 MeV, najlżejszy mezon skalarny, izoskalarny I G J PC = 0 + 0 ++, rozpada siȩ na ππ, ma bogata i trudna historiȩ bardzo ważny do np. wyznaczania masy kondensatów kwarkowych, sprzȩżeń do gg, parametryzacji fali S ππ w wielu rozpadach np. ciȩżkich mezonów (oddziaływania silne w stanach końcowych) trudny do badania

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych Równanie dyspersyjne GKPY z wbudowanym warunkiem zachowania symetrii skrzyżowania Grupa Madryt-Kraków 2005-2011

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych Równanie dyspersyjne GKPY z wbudowanym warunkiem zachowania symetrii skrzyżowania Grupa Madryt-Kraków 2005-2011

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych Równanie dyspersyjne GKPY z wbudowanym warunkiem zachowania symetrii skrzyżowania Grupa Madryt-Kraków 2005-2011

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych Równanie dyspersyjne GKPY z wbudowanym warunkiem zachowania symetrii skrzyżowania Grupa Madryt-Kraków 2005-2011

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych Równanie GKPY i bieguny amplitudy ππ fale cza stkowe: JI doświadczenie + teoria (GKPY) 4m 2 π

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych Równanie GKPY i bieguny amplitudy ππ fale cza stkowe: JI doświadczenie + teoria (GKPY) 4m 2 π

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych Równanie GKPY i bieguny amplitudy ππ fale cza stkowe: JI doświadczenie + teoria (GKPY) 4m 2 π

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych Równanie GKPY i bieguny amplitudy ππ

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych M = Re(E pole ), Γ = 2 Im(E pole )

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych przed rokiem 2012 od roku 2012 Citation: C. Amsler et al. (Particle Data Group), PL B667, 1 (2008) and 2009 partial update Citation: for the J. Beringer 2010 edition et al. (URL: (Particle http://pdg.lbl.gov) Data Group), PR D86, 010001 (2012) and 2013 p f 0 (600) or σ I G (J PC ) = 0 + (0 + + ) was f 0 (600) A REVIEW GOES HERE Check our WWW ListAofREVIEW ReviewsGOES HERE Check our Note that Γ 2 Im( s pole ). f 0 (600) T-MATRIX POLE s f 0 (500) or σ Note that Γ 2 Im( s pole ). I G (J PC f 0 (500) T-MATRIX POL VALUE (MeV) DOCUMENT ID TECN COMMENT VALUE (MeV) DOCUMENT ID (400 1200) i(250 500) OUR ESTIMATE (400 550) i(200 350) OUR ESTIMATE We do not use the following data for averages, fits, limits, etc. We do not use the following data for averages, fits (455±6 +31 13 ) i(278 ±6+34 43 ) 1 CAPRINI 08 RVUE Compilation (440 ± 10) i(238 ± 10) 1 ALBALADEJO 12 (463±6 +31 17 ) i(259 ±6+33 34 ) 2 CAPRINI 08 RVUE Compilation (445 ± 25) i(278 +22 (552 + 106 84 18 ) 2,3 GARCIA-MAR...11 ) i(232+81 72 ) 3 ABLIKIM 07A BES2 ψ(2s) (457 +14 π + π 13 ) i(279+11 J/ψ 7 ) 2,4 GARCIA-MAR...11 (466 ± 18) i(223 ± 28) 4 BONVICINI 07 CLEO D + (442 +5 π π + π + 8 ) i(274+6 5 ) 5 MOUSSALLAM11 (484 ± 17) i(255 ± 10) GARCIA-MAR...07 RVUE Ke4 (441 +16 8 ) i(272+ 12.5 9 (452 ± 13) i(259 ± 16) 6 MENNESSIER 10 ) 5 CAPRINI 06 RVUE ππ (448 ππ ± 43) i(266 ± 43) 7 MENNESSIER 10 (470 ± 50) i(285 ± 25) 6 ZHOU 05 RVUE (455±6 +31 13 ) i(278 ±6+34 43 ) 8 CAPRINI 08 (541 ± 39) i(252 ± 42) 7 ABLIKIM 04A BES2 J/ψ ωπ + π (463±6 +31 (528 ± 32) i(207 ± 23) 8 17 ) i(259 ±6+33 34 ) 9 CAPRINI 08 GALLEGOS 04 RVUE Compilation (440 ± 8) i(212 ± 15) 9 (552 + 84 PELAEZ 04A RVUE ππ ππ 106 ) i(232+81 72 ) 10 ABLIKIM 07A

Krakowski mezonσ w Tablicach Cza stek Elementarnych

Smallest drop of liquid - Piotr Bożek T T Framework - relativistic hydrodynamics - PB, Components of the elliptic ow in PbPb..., PLB (2011) - PB, Interferometry radii in heavy-ion..., PRC (2011) - PB, W. Broniowski, J. Moreira, Torqued fireballs in relativistic heavy-ion collisions, PRC (2011) - PB, I. Wyskiel, Indications of early thermalization in relativistic heavy-ion collisions, PRC (2011) - PB, Event-by-event hydrodynamics for CuAu..., PLB (2012) - PB, Flow and interferometry in (3+1)-diml..., PRC (2012) - PB, W. Broniowski, Transverse-momentum fluctuations in relativistic heavy-ion collisions..., PRC (2012) - PB, W. Broniowski, Charge conservation and the shape of the ] -2 dy) [GeV dp dn/(2 π p 3 10 10-1 10-3 10-5 10 Au-Au 200GeV PHENIX data + π 0-5% -7 10 ideal fluid visc. hydro 40-50% -9 10 0 0.5 1 1.5 2 2.5 3 p [GeV] T R out [fm] R side [fm] R long [fm] R out /R side 7.5 PbPb 2.76TeV c=0-5% ALICE Data 5 7.5 5 10 0 1 init. fl. + visc. visc. hydro 0.5 0.2 0.4 0.6 0.8 1 k T [GeV] y ridge..., PRL (2012) lqcd Wuppertal-Budapest 7.5 - PB, I. Wyskiel-Piekarska, Particle spectra in Pb-Pb..., PRC (2012) 3 Grants (WB, PB, IW), PhD Iwona Wyskiel (2012) c s 2 0.3 0.2 0.1 5 2.5-7.5-5 -2.5 2.5 5 7.5-2.5 x 0 0 200 400 600 800 1000 T [MeV] -5-7.5 Piotr Bożek Flow in ppb

p-pb reference system - No FSI expected CERN-PH-TH/2011-119 LHC-Project-Report-1181 Proton-Nucleus Collisions at the LHC: Scientific Opportunities and Requirements Contents 1. EXECUTIVE SUMMARY 3 arxiv:1105.3919v1 [hep-ph] 19 May 2011 Editor: C. A. Salgado 1 Authors: J. Alvarez-Muñiz 1, F. Arleo 2, N. Armesto 1, M. Botje 3, M. Cacciari 4, J. Campbell 5, C. Carli 6, B. Cole 7, D. D Enterria 8,9, F. Gelis 10, V. Guzey 11, K. Hencken 12, P. Jacobs 13, J. M. Jowett 6, S. R. Klein 13, F. Maltoni 14, A. Morsch 8, K. Piotrzkowski 14, J. W. Qiu 15, T. Satogata 15, F. Sikler 16, M. Strikman 17, H. Takai 15, R. Vogt 13,18, J. P. Wessels 8,19, S. N. White 15, U. A. Wiedemann 20, B. Wyslouch 21, M. Zhalov 22 1 Departamento de Física de Partículas and IGFAE, U. Santiago de Compostela, Galicia, Spain 2 LAPTH, Universitè de Savoie et CNRS, Annecy-le-Vieux Cedex, France 3 NIKHEF, Amsterdam, The Netherlands 4 LPTHE, Université Pierre et Marie Curié (Paris 6), France 5 Theoretical Physics Department, Fermilab, Batavia, IL, USA 6 Beams Department, CERN, Geneva, Switzerland 7 Nevis Laboratories, Columbia University, New York, NY, USA 8 Physics Department, Experimental Division, CERN, Geneva, Switzerland 9 ICREA, ICC-UB, Univ. de Barcelona, 08028 Barcelona, Catalonia 10 IPTh, CEA/DSM/Saclay, 91191, Gif-sur-Yvette Cedex, France 11 Jefferson Lab, Newport News, VA, USA 12 Institut für Physik, Universität Basel, Switzerland 13 Nuclear Science Division, Lawrence Berkeley National Laboratory, Berkeley, CA, USA 14 Université Catholique de Louvain, Louvain-la-Neuve, Belgium 15 Physics Department, Brookhaven National Laboratory, Upton, NY 11973, USA 16 KFKI Research Institute for Particle and Nuclear Physics, Budapest, Hungary 17 Department of Physics, Pennsylvania State University, USA 18 Physics Department, University of California at Davis, Davis, CA, USA 19 Institut für Kernphysik, Universität Muenster, D-48149 Muenster, Germany 20 Physics Department, Theory Division, CERN, Geneva, Switzerland 21 LLR Ecole Polytechnique, 91128 Palaisseau Cedex, France 22 St. Petersburg Nuclear Physics Institute, Gatchina, Russia 2. INTRODUCTION 5 3. THE LHC AS A PROTON-NUCLEUS COLLIDER 6 3.1 RHIC Experience................................. 6 3.2 Injector chain for proton-ion or deuteron ion operation of the LHC....... 7 3.21 Injector chain for proton-ion operation.................. 7 3.22 Injector Chain for Deuteron-Ion Operation of the LHC......... 8 LHC Main Rings................................. 8 3.3 4. p+a AS A BENCHMARK FOR A+A 11 4.1 Nuclear parton distribution functions....................... 11 4.2 Processes of interest for benchmarking...................... 13 4.21 Jets.................................... 13 4.22 Processes involving electroweak bosons................. 14 4.23 Photons.................................. 16 4.24 Heavy flavor............................... 17 4.25 Quarkonium............................... 18 5. NEW PHYSICS OPPORTUNITIES: TESTING PERTURBATIVE SATURATION 19 6. OTHER OPPORTUNITIES 22 6.1 Ultra-peripheral Collisions............................ 22 6.11 Physics potential of photon-proton/nucleus physics........... 23 6.12 Physics potential of two-photon and electroweak processes....... 23 Measurements of Interest to Astroparticle Physics................ 24 6.2 Abstract Proton-nucleus (p+a) collisions have long been recognized as a crucial component of the physics programme with nuclear beams at high energies, in particular for their reference role to interpret and understand nucleus-nucleus data as well as for their potential to elucidate the partonic structure of matter at low parton fractional momenta (small-x). Here, we summarize the main motivations that make a proton-nucleus run a decisive ingredient for a successful heavy-ion programme at the Large Hadron Collider (LHC) and we present unique scientific opportunities arising from these collisions. We also review the status of ongoing discussions about operation plans for the p+a mode at the LHC. 7. EXPERIMENTAL CONSIDERATIONS 25 Current address: ABB Switzerland Ltd., Corporate Research, Baden-Dättwil, Switzerland On leave of absence, Massachusetts Institute of Technology, Cambridge, MA 02139, USA Piotr Bożek Flow in ppb

Fireball in p-pb 120 100 dn dη 80 PS 60 40 20 ALICE Pb-Pb 2.76TeV 70-80% 60-70% d-pb 3.11TeV p-pb 4.4TeV d-pb 6.22TeV CMS 7TeV p-pb 8.8TeV 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 s NN TeV ε 1 p-pb Glauber Monte-Carlo ε 2 ε 3 ) part P(N 0.16 p-pb Glauber Monte-Carlo 0.14 0.12 0.1 0.08 0.06 0.04 0.02 0 10 8 N Part (32-49%) 11 N Part (4-32%) 17 18 N Part (0-4%) 5 10 15 20 25 30 N part Piotr Bożek -1 10 5 10 15 20 25 30 35 N part PB, Collective flow in p-pb and d-pb collisions at TeV energies, Phys. Rev. C (2012) Flow in ppb

prediction 12.2011 v 2 0.12 0.1 0.08 0.06 0.04 0.02 ALICE Pb-Pb hydro p-pb hydro d-pb 0 20 40 60 80 100 120 140 dn/dη collective flow effects peripheral Pb-Pb can be observed p-pb (d-pb) is not p-p superposition PS Phys. Rev. C (2012) PB, Collective flow in p-pb and d-pb collisions at TeV energies, Piotr Bożek Flow in ppb

Dash-dot line: peripheral subtracted v 2 in ppb and PbPb multiplicity PbPb ppb v 2 shows similar shape in ppb and PbPb, but is smaller in ppb v 2 {4} is only 20% smaller than v 2 {2} below 2 GeV/c Peripheral subtraction has small effect at high multiplicity Gunther Roland RBRC Workshop, Apr 15-17, 2013 Piotr Bożek Flow in ppb

Elliptic and triangular flow 0.12 p-pb 5.02TeV ATLAS v v 2 0.1 2{2} v 2{4} v 0.08 2 {2PC} 0.06 0.04 0.02 v 2 {2} hydro Glauber v 2 {2} hydro Glauber+NB v 2 {4} hydro Glauber+NB 0 20 40 60 80 100 120 Σ E GeV v n 0.2 0.15 0.1 0.05 p-pb 5.02TeV CMS Data 0-2% 0 0 1 2 3 4 v 2 v 3 p [GeV/c] T - PB, W. Broniowski, Correlations from hydrodynamic flow in ppb collisions, Phys. Lett. B (2013) - PB, W. Broniowski, Size of the emission source and collectivity in ultra-relativistic ppb collisions, Phys. Lett. B(2013) PB, W. Broniowski, Collective dynamics in high-energy proton-nucleus collisions, Phys. Rev. C (2013) P. Boek, W. Broniowski, G. Torrieri, Mass hierarchy in identifiedparticle distributions in proton-lead collisions, Phys. Rev. Lett. (2013) v 2 0.18 p-pb 5.02TeV ALICE Data 0-20% 0.16 0.14 0.12 0.1 0.08 0.06 0.04 0.02 π K p 0 0 0.5 1 1.5 2 p [GeV/c] T Piotr Bożek Flow in ppb

d-pb 1 0.8 0.6 ε 0.4 0.2 0 d-pb Glauber Monte-Carlo ε 2 ε 3 large elliptic flow PB, PRC (2012) 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50 N part...it seems very interesting to look for collective effects in d-au collisions at s N = 200GeV in RHIC experiments... y fm v 0.25 2 0.2 3 2 1 0 1 2 0.15 0.1 0.05 d-pb 3.11TeV 27 N part 16 N part 26 11 15 N part 0 0.5 1 1.5 2 2.5 p [GeV] 3 321 0 1 2 3 x fm Piotr Bożek Flow in ppb

d-au at 200GeV 0.30 PHENIX, 200 GeV, d+au, 0-5%, η [0.48,0.7] 0.25 0.20 v 2 0.15 0.10 Bozek, priv. comm., Bzdak, et al. 1304.3403, priv comm 0.05 η/s = 0.08, IP-Glasma, N part = 20 η/s = 0.08, MC-Glauber, N = 20 part η/s = 0, Qin & Mueller 1306.3439 0.00 0.5 1.0 1.5 2.0 2.5 3.0 3.5 ± p h (GeV/c) T - 3 He-Au PHENIX proposal v 3 - α clusters in 12 C, Broniowski, Arriola 1312.0289 Piotr Bożek Flow in ppb

Piotr Bożek Flow in ppb

Piotr Bożek Flow in ppb