Sylabus modułów kształcenia Ogólny (dla I roku SUM) Instytut Historii Sztuki

Nazwa modułu kształcenia Nazwa jednostki prowadzącej moduł Kod modułu Język kształcenia Efekty kształcenia dla modułu kształcenia Sylabus modułów kształcenia Ogólny (dla I roku SUM) Instytut Historii Sztuki IHS-II-01 Polski WIEDZA K_W01 ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej nauk humanistycznych, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej K_W02 zna terminologię nauk humanistycznych na poziomie rozszerzonym K_W03 ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą terminologię, teorie i metodologię z zakresu historii sztuki i innych nauk historycznych K_W04: ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki K_W05 ma pogłębioną wiedzę o dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych powiązanych z historią sztuki, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych K_W06 ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, ośrodkach i szkołach badawczych obejmującą wybrane obszary dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki K_W07 zna i rozumie zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowania różnych wytworów kultury, właściwe dla wybranych tradycji, teorii lub szkół badawczych w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki K_W08 zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego oraz konieczność zarządzania zasobami własności intelektualnej K_W09 ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej naturze języka i historycznej zmienności jego znaczeń K_W10 ma podstawową wiedzę o instytucjach kultury i orientację we współczesnym życiu kulturalnym UMIEJĘTNOŚCI K_U01 potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy K_U02: posiada pogłębione umiejętności badawcze, obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w zakresie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki K_U04 posiada umiejętność integrowania wiedzy z różnych

Typ modułu kształcenia (obowiązkowy/fakultatywny) dyscyplin w zakresie nauk humanistycznych oraz jej zastosowania w nietypowych sytuacjach profesjonalnych K_U05 potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych rodzajów dzieł sztuki, stosując oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia humanistyki, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego oraz miejsca w procesie historyczno-kulturowym K_U06: posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań K_U07 posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o wytworach kultury na podstawie wiedzy naukowej i doświadczenia oraz umiejętność prezentacji opracowań krytycznych w różnych formach i w różnych mediach K_U08 potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie historii sztuki oraz dziedzin nauki i dyscyplin pokrewnych oraz niespecjalistami, w języku polskim i języku obcym, a także popularyzować wiedzę o humanistyce oraz wytworach kultury i jej instytucjach K_U09 posiada pogłębioną umiejętność przygotowania różnych prac pisemnych w języku polskim i języku obcym uznawanym za podstawowy dla dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla historii sztuki K_U10: posiada pogłębioną umiejętność przygotowania wystąpień ustnych, w języku polskim i języku obcym, w zakresie historii sztuki lub w obszarze leżącym na pograniczu różnych dyscyplin naukowych K_U11 ma umiejętności językowe w zakresie historii sztuki zgodne z wymaganiami określonymi dla poziomu B2+ Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego KOMPETENCJE SPOŁECZNE K_K01 rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces uczenia się innych osób K_K02 potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role K_K03 potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania K_K04 prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu K_K05 aktywnie uczestniczy w działaniach na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy i Azji Mniejszej K_K06 systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym, interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi, nowatorskimi formami wyrazu artystycznego, nowymi zjawiskami w sztuce Obowiązkowy

Rok studiów I Semestr 1-2 Imię i nazwisko osoby/osób prof. Wojciech Bałus, dr. hab. Andrzej Betlej, dr hab. Marcin prowadzących moduł Brodzki, prof. Marcin Fabiański, prof. Tomasz Gryglewicz, dr hab. Maria Hussakowska, prof. Piotr Krasny, prof. Jan K. Ostrowski, dr hab. Teresa Rodzińska-Chorąży, dr hab. Małgorzata Smorąg-Różycka, dr hab. Andrzej Szczerski, dr Imię i nazwisko osoby/osób egzaminującej/egzaminujących bądź udzielającej zaliczenia, w przypadku gdy nie jest to osoba prowadząca dany moduł Sposób realizacji Wymagania wstępne i dodatkowe Liczba godzin zajęć dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela akademickiego i studentów, gdy w danym module przewidziane są takie zajęcia hab. Marek Walczak, dr hab. Marek Zgórniak prof. Wojciech Bałus, dr. hab. Andrzej Betlej, dr hab. Marcin Brodzki, prof. Marcin Fabiański, prof. Tomasz Gryglewicz, dr hab. Maria Hussakowska, prof. Piotr Krasny, prof. Jan K. Ostrowski, dr hab. Teresa Rodzińska-Chorąży, dr hab. Małgorzata Smorąg-Różycka, dr hab. Andrzej Szczerski, dr hab. Marek Walczak, dr hab. Marek Zgórniak Wykłady bogato ilustrowane slajdami; konwersatoria (część wiedzy przekazywana w formie wykładu, częściowo ilustrowanego slajdami, część w formie dysputy, opartej na lekturze wskazanej przez wykładowcę, prowadzonej bezpośrednio przy dziele sztuki, krytyczna lektura tekstów na zajęciach; seminarium ( dysputa na temat wiadomości, zawartych w referowanych pracach), konsultacje. Brak wymagań wstępnych Seminaria 120 godzin, ćwiczenia 60 godzin, wykłady i konwersatoria obowiązkowe 120 godz.; wykłady i konwersatoria do wyboru z oferty instytutu za 10 pkt. Liczba punktów ECTS przypisana 59 modułowi Bilans punktów ECTS 1. Metodologia historii sztuki (obowiązkowy wykład z egzaminem) 3 pkt 2. Metodologia historii sztuki (obowiązkowe ćwiczenia na zaliczenie, warunkujące przystąpienie do egzaminu z Metodologii historii sztuki) 3 pkt 3. Dzieje myśli o sztuce (obowiązkowy wykład z egzaminem) 3 pkt 4. Dzieje myśli o sztuce (obowiązkowe ćwiczenia na zaliczenie, warunkujące przystąpienie do egzaminu z Dzieje myśli o sztuce) 3 pkt 5. Antropologia kultury (obowiązkowy wykład z egzaminem) 3 pkt 6. Seminarium główne dla I roku SUM 15 pkt 7. Seminarium poboczne dla I roku SUM 15 pkt 8. Konwersatoria i wykłady z oferty Instytutu i Wydziału 10 pkt 9. Wykład w języku obcym 4 pkt. Stosowane metody dydaktyczne Wykład ilustrowany slajdami, dyskusja na podstawie wskazanej literatury lub referatu, dyskusja na podstawie przedstawionych referatów i ich ocena, konwersatorium w postaci krytycznej lektury tekstów na zajęciach, dyskusja przy dziele sztuki, konsultacje.

Metody sprawdzania i oceny efektów kształcenia uzyskanych przez studentów Forma i warunki zaliczenia modułu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu, zaliczenia, a także forma i warunki zaliczenia poszczególnych zajęć wchodzących w zakres danego modułu Treści modułu kształcenia Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego modułu Metody i kryteria oceniania Egzaminy z przedmiotów: metodologia historii sztuki (ustny), Dzieje myśli o sztuce (ustny) i Antropologia kultury (pisemny). Krótkie testy pisemne z konwersatoriów, wybranych z oferty Instytutu Historii Sztuki (po jednym na ostatnich lub przedostatnich zajęciach). Postępy w pisaniu prac na seminarium magisterskim i seminarium pobocznym będą sprawdzane w trakcie ich referowania i w czasie konsultacji z promotorem. Warunkiem zaliczenia modułu jest regularne uczęszczanie na zajęcia (dopuszczalne są dwie nieobecności na zajęciach z każdego przedmiotu). Wymagane jest zdanie egzaminów z przedmiotów: Metodologia historii sztuki, Dzieje myśli o sztuce i Antropologia kultury. Należy też uzyskać zaliczenia ( zal. ) z konwersatoriów wybranych z oferty Instytutu Historii Sztuki i zaliczenie na ocenę z obu seminariów. W trakcie zajęć studenci powinni uzyskać szeroką wiedzę na temat dziejów doktryn artystycznych i metod badawczych historii sztuki oraz umiejętność zastosowania owych metod w praktyce (której ugruntowaniu mają służyć seminarium główne i seminarium poboczne). Zaliczając przedmioty wchodzące w skład modułu studenci nabywają wyspecjalizowanych umiejętności, potrzebnych przy pisaniu pracy magisterskiej i innych prac naukowych, oraz pogłębiają ogólną wiedzę na temat dziejów sztuki w różnych epokach. Moduł obejmuje następujące przedmioty: 1. Metodologia historii sztuki (obowiązkowy wykład z egzaminem) 2. Metodologia historii sztuki (obowiązkowe ćwiczenia na zaliczenie, warunkujące przystąpienie do egzaminu z Metodologii historii sztuki) 3. Dzieje myśli o sztuce (obowiązkowy wykład z egzaminem) 4. Dzieje myśli o sztuce (obowiązkowe ćwiczenia na zaliczenie, warunkujące przystąpienie do egzaminu z Dzieje myśli o sztuce) 5. Antropologia kultury (obowiązkowy wykład z egzaminem) 6. Seminarium główne dla I roku SUM 7. Seminarium poboczne dla I roku SUM 8. Konwersatoria i wykłady z oferty Instytutu i Wydziału (opis poszczególnych przedmiotów w tabelach przedmiotów) 9. Wykład w języku obcym Wykazy literatury do poszczególnych przedmiotów zawarte w tabelach poszczególnych przedmiotów Zajęcia są oceniane wg następujących kryteriów: Gruntowna znajomość problematyki, zaprezentowanej na zajęciach i we wskazanej literaturze, umiejętność zastosowania metod badawczych, zaprezentowanych w trakcie zajęć (sprawdzona poprzez analizę konkretnego dzieła

Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk, w przypadku, gdy program kształcenia przewiduje praktyki sztuki); umiejętność napisania i właściwego zredagowania (kompozycja, przypisy, dobór ilustracji) dojrzałych tekstów historyczno-artystycznych z wykorzystaniem literatury polskiej i obcojęzycznej i źródeł i archiwalnych. Wymagane jest regularne uczęszczanie na wszystkie zajęcia. Student ma obowiązek zapoznać się dogłębnie z literaturą przedmiotu podaną przez wykładowcę. program modułu kształcenia nie przewiduje praktyk zawodowych Tabele przedmiotów Nazwa przedmiotu 1. Metodologia historii sztuki (obowiązkowy wykład z egzaminem) Nazwa jednostki prowadzącej Instytut Historii Sztuki przedmiot Nazwa i kod modułu do którego Ogólny (dla I roku SUM) IHS-II-01-01 należy przedmiot Język kształcenia Polski Typ przedmiotu Obowiązkowy (fakultatywny dla innych specjalizacji) Imię i nazwisko osoby/osób prof. dr hab. Wojciech Bałus prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wykład Wymagania wstępne i dodatkowe Brak wymagań wstępnych Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 Stosowane metody dydaktyczne Wykład z elementami konwersatorium w postaci krytycznej lektury tekstów na zajęciach Sposób zaliczenia przedmiotu egzamin ustny Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Egzamin ustny wymagana będzie analiza wybranego w drodze losowania tekstu (z przerabianych w trakcie zajęć) i odpowiedź na dwa pytania z zakresu materiału przerabianego na wykładach, uzupełnionych o lekturę tekstów źródłowych podanych jako obowiązkowe. Student ma obowiązek zapoznać się dogłębnie z literaturą przedmiotu podaną przez wykładowcę. Opis przedmiotu Przedmiot obejmuje historię i współczesność metod badawczych stosowanych w historii sztuki. Po przestawieniu kształtowania się dyscypliny w wieku XVIII i XIX następuje analiza metod nowoczesnych, ujęta w trzech działach: metody formalne, ikonografia i ikonologia oraz współczesne dyskusje metodologiczne. Zagadnienia szczegółowe: I. Początki i kształtowanie się metod historii sztuki Początki historii sztuki (Vasari: biografistyka, normatywne pojęcia stylowe, cykliczny charakter rozwoju sztuki, Winckelmann i pojęcie stylu, Hegel i związek stylu z duchem czasu). Uniwersytecka, politechniczna i konfesyjna historia sztuki w wieku XIX oraz znawstwo (K. Schnaase i uniwersalna historia sztuki, J. Burckhardt i historia kultury, biografistyka, G. Semper, archeologia

chrześcijańska, spór o Holbeina, G. Morelli). II. W kręgu metod formalnych Heinrich Wölfflin: od psychologizmu do czystego widzenia. Starsza szkoła wiedeńska, Alois Riegl i problem Kunstwollen. Metody analizy formalnej w XX wieku (H. Focillon, problem pluralizmu stylowego, historia rzeczy G. Kublera, rozwój i krytyka znawstwa). Forma i treść: Max Dvořák i młodsza szkoła wiedeńska III. Ikonografia i ikonologia Aby Warburg i nauka bezimienna. Ikonologia i badania ikonograficzne (E. Panofsky, J. Białostocki); historia idei. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu IV. Wspólczesne dyskusje metodologiczne Semiotyka i strukturalizm (szkoła z Tartu, francuska semiologia) W kręgu podejrzeń (M. Foucault, R. Barthes) New Art History (John Berger, postkolonializm, gender i queer), Visual culture studies Poststrukturalizm i intertekstualność W stronę sensu (M. Baxandall, U. Eco i estetyka recepcji W. Kempa) Powrót do dzieła (ikoniki i hermeneutyka) Antropologia obrazu, Bildwissenschaft (H. Belting) i G. Didi-Huberman Podstawowa literatura przedmiotu: 1. Wojciech Bałus, Dlaczego Warburg?, Przegląd Kulturoznawczy 2 (8), 2010, s. 25-53 2. Jan Białostocki, Historia sztuki wśród nauk humanistycznych, Warszawa 1980 3. Mariusz Bryl, Suwerenność dyscypliny. Polemiczna historia sztuki od 1970 roku, Poznań 2008 [III/1, IV/5, V/1, V/2, VIII, XI] 4. S. Czekalski, Intertekstualność i malarstwo. Problem badań nad związkami międzyobrazowymi, Poznań 2006 5. L. Kalinowski, Max Dvořák i jego metoda badań nad sztuką, Warszawa 1974 6. Edgar Wind, Krytyka znawstwa, tłum. M. Klukowa, w: Pojęcia, problemy, metody współczesnej nauki o sztuce, oprac. J. Białostocki, Warszawa 1976, s. 170-192. Teksty źródłowe: 1. H. Wölfflin, Podstwawo pojęcia historii sztuki,

tłum. D. Hanulanka, Wrocław 1962 [Gdańsk 2006] 2. A. Riegl: fragment tekstów z: K. Piwocki, Pierwsza nowoczesna teoria sztuki. Poglądy Aloisa Riegla, Warszawa 1970 3. Fragmenty tekstów z: Max Dvořák i jego teoria dziejów sztuki, oprac. L. Kalinowski, Warszawa 1974 4. H. Focillon, Życie form, w: Antologia współczesnej estetyki francuskiej, Warszawa 1980 5. G. Kubler, Kształt czasu. Uwagi o historii rzeczy, tłum. J. Hołówka, Warszawa 1970 6. E. Panofsky, Perspektywa jako forma symboliczna, tłum. G. Jurkowlaniec, Warszawa 2008 7. E. Panofsky, Ikonografia i ikonologia, tłum. K. Kamińska, w: idem, Studia z historii sztuki, oprac. J. Białostocki, Warszawa 1971, s. 11-32 8. J. Białostocki, Symbole i obrazy, w: idem, Symbole i obrazy w świecie sztuki, Warszawa 1982, s. 12-42 9. E. Gombrich, Sztuka i złudzenie, tłum. J. Zarański, Warszawa 1981 10. E. Gombrich, Dążenia i ograniczenia ikonologii, w: tegoż, Pisma o sztuce i kulturze, oprac. R. Woodfield, Kraków [b.d.], s. 457-484 11. B. Uspienski, O systemie przekazu obrazu w rosyjskim malarstwie ikon, tłum. Z. Zaron, w: Semiotyka kultury, Warszawa 1977, s. 331-343 12. R. Barthes, Retoryka obrazu, tłum. Z. Kruszyński, w: Ut pictura poesis, Gdańsk 2006, s. 139-158 13. N. Bryson, Dyskurs, figura, tłum. Mariusz Bryl, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. Mariusz Bryl i in., Poznań 2009, s. 185-216 14. R. Barthes, Mitologie, Warszawa 2008 15. J. Berger, Sposoby widzenia, tłum. M. Bryl, Warszawa 2008 16. G. Pollock, Polityka teorii: pokolenia i geografie. Teoria feministyczna i historie historii sztuki, tłum. M. Bryl, w: Perspektywy współczesnej historii

sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 647-678 17. M. Bal, Czytanie sztuki?, tłum. M. Maryl, Teksty Drugie 133/134, 2012, s. 39-57 18. W.J.T. Mitchell, Pokazując widzenie: krytyka kultury wizualnej, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 817-837 19. M. Baxandall, Prawda a inne kultury. Chrzest Chrystusa Piera della Francesca, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 27-67 20. W. Kemp, Dzieło sztuki i widz: metoda estetycznorecepcyjna, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 139-154 21. M. Imdahl, Giotto. Z zagadnień ikonicznej struktury sensu, tłum. T. Żuchowski,, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 111-138 22. M. Brötje, Obraz jako stworzenie, tłum. M. Haake, w: Obraz zapośredniczony, red. M. Poprzęcka, Warszawa 2005, s. 113-117 23. L. Kalinowski, Model funkcjonalny przekazu wizualnego na przykładzie renesansowego dzieła sztuki, w: Renesans. Sztuka i ideologia, Warszawa 1976, s. 165-177 24. M. Porębski, Semiotyka a ikonika, w: idem, Sztuka a informacja, Kraków 1986, s. 105-115 25. G. Boehm, Po drugiej stronie języka? Uwagi na temat logiki obrazów, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 929-942 26. H. Bredekamp, Media obrazowe, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 943-964 27. H. Bredekamp, Urojenia, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia

przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 965-972 28. H. Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, tłum. Mariusz Bryl, Kraków 2007 29. G. Didi-Huberman, Przed obrazem. Pytanie o cele historii sztuki, tłum. B. Brzezicka, Gdańsk 2011. Nazwa przedmiotu 2. Metodologia historii sztuki (obowiązkowe ćwiczenia na zaliczenie, warunkujące przystąpienie do egzaminu z Metodologii historii sztuki) Nazwa jednostki prowadzącej Instytut Historii Sztuki przedmiot Nazwa i kod predmiotu w module Ogólny (dla I roku SUM) IHS-II-01-05 Język kształcenia Polski Typ przedmiotu Obowiązkowy Imię i nazwisko osoby/osób Osoba wyznaczona przez dyrekcję IHS UJ prowadzących przedmiot Sposób realizacji ćwiczenia Wymagania wstępne i dodatkowe brak Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 Stosowane metody dydaktyczne Analiza tekstów źródłowych Sposób zaliczenia przedmiotu kolokwium pisemne Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Opis przedmiotu Na zaliczenie składać się będą cztery elementy: 1. obecność na zajęciach 2. przygotowanie krótkiego referatu na zadany temat 3. aktywny udział w zajęciach (analiza omawianych tekstów) 4. pisemne kolokwium na zakończenie zajęć obejmujące zakres przerobionego materiału Ćwiczenia obejmować będą zakres materiału omawiany na wykładach. Polegać będą na wspólnej analizie wybranych tekstów źródłowych, wspartych krótkimi referatami dotyczącymi podstaw historycznych, filozoficznych i kulturowych omawianych zagadnień. Szczegółowe tematy referatów zostaną podane na pierwszych zajęciach. Program zajęć: 1. Heinrich Wölfflin 2. Alois Riegl 3. Max Dvořák 4. Aby Warburg 5. Erwin Panofsky 6. Ernst Gombrich 7. Semiotyka i strukturalizm 8. Michel Foucault i hermeneutyka podejrzeń 9. New Art History (John Berger, postkolonializm, gender i queer) 10. Visual culture studies 11. Poststrukturalizm i intertekstualność

Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego modułu 12. Estetyka recepcji 13. Ikonika i hermeneutyka 14. Antropologia obrazu i Bildwissenschaft (Hans Belting) 15. Georges Didi-Huberman Teksty źródłowe: 1. H. Wölfflin, Podstwawo pojęcia historii sztuki, tłum. D. Hanulanka, Wrocław 1962 [Gdańsk 2006] 2. A. Riegl: fragment tekstów z: K. Piwocki, Pierwsza nowoczesna teoria sztuki. Poglądy Aloisa Riegla, Warszawa 1970 3. Fragmenty tekstów z: Max Dvořák i jego teoria dziejów sztuki, oprac. L. Kalinowski, Warszawa 1974 4. E. Panofsky, Perspektywa jako forma symboliczna, tłum. G. Jurkowlaniec, Warszawa 2008 5. E. Panofsky, Ikonografia i ikonologia, tłum. K. Kamińska, w: idem, Studia z historii sztuki, oprac. J. Białostocki, Warszawa 1971, s. 11-32 6. J. Białostocki, Symbole i obrazy, w: idem, Symbole i obrazy w świecie sztuki, Warszawa 1982, s. 12-42 7. E. Gombrich, Sztuka i złudzenie, tłum. J. Zarański, Warszawa 1981 8. E. Gombrich, Dążenia i ograniczenia ikonologii, w: tegoż, Pisma o sztuce i kulturze, oprac. R. Woodfield, Kraków [b.d.], s. 457-484 9. B. Uspienski, O systemie przekazu obrazu w rosyjskim malarstwie ikon, tłum. Z. Zaron, w: Semiotyka kultury, Warszawa 1977, s. 331-343 10. R. Barthes, Retoryka obrazu, tłum. Z. Kruszyński, w: Ut pictura poesis, Gdańsk 2006, s. 139-158 11. R. Barthes, Mitologie, Warszawa 2008 12. N. Bryson, Dyskurs, figura, tłum. Mariusz Bryl, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. Mariusz Bryl i in., Poznań 2009, s. 185-216 13. J. Berger, Sposoby widzenia, tłum. M. Bryl, Warszawa 2008 14. G. Pollock, Polityka teorii: pokolenia i geografie. Teoria feministyczna i historie historii sztuki, tłum. M. Bryl, w: Perspektywy współczesnej historii

sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 647-678 15. M. Bal, Czytanie sztuki?, tłum. M. Maryl, Teksty Drugie 133/134, 2012, s. 39-57 16. W.J.T. Mitchell, Pokazując widzenie: krytyka kultury wizualnej, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 817-837 17. W. Kemp, Dzieło sztuki i widz: metoda estetycznorecepcyjna, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 139-154 18. M. Imdahl, Giotto. Z zagadnień ikonicznej struktury sensu, tłum. T. Żuchowski,, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 111-138 19. M. Brötje, Obraz jako stworzenie, tłum. M. Haake, w: Obraz zapośredniczony, red. M. Poprzęcka, Warszawa 2005, s. 113-117 20. G. Boehm, Po drugiej stronie języka? Uwagi na temat logiki obrazów, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 929-942 21. H. Bredekamp, Media obrazowe, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 943-964 22. H. Bredekamp, Urojenia, w: Perspektywy współczesnej historii sztuki. Antologia przekładów Artium Quaestiones, red. M. Bryl i in., Poznań 2009, s. 965-972 23. H. Belting, Antropologia obrazu. Szkice do nauki o obrazie, tłum. Mariusz Bryl, Kraków 2007 24. G. Didi-Huberman, Przed obrazem. Pytanie o cele historii sztuki, tłum. B. Brzezicka, Gdańsk 2011 Nazwa przedmiotu 3. Dzieje myśli o sztuce (obowiązkowy wykład z egzaminem)

Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa i kod przedmiotu w module Język kształcenia Typ przedmiotu Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne i dodatkowe Instytut Historii Sztuki Ogólny (dla I roku SUM) IHS-II-01-02 polski Obowiązkowy (fakultatywny dla innych specjalizacji) prof. dr hab. Wojciech Bałus wykład brak Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 Stosowane metody dydaktyczne Wykład z elementami konwersatorium w postaci krytycznej lektury tekstów na zajęciach Sposób zaliczenia przedmiotu egzamin ustny Forma i warunki zaliczenia, metody Egzamin ustny. Obejmuje problematykę myśli o sztuce od i kryteria oceniania starożytności do współczesności. Składać się będzie z dwóch elementów: krótkiej analizy wylosowanego tekstu (określenie przynależności do epoki historycznej, scharakteryzowanie podstawowej problematyki w nim zawartej) oraz pytania z podanego w opisie zestawu tematów Opis przedmiotu Wykład obejmuje problematykę teorii sztuki od starożytności do postmodernizmu, połączony z analizą najważniejszych tekstów źródłowych. Zagadnienia szczegółowe: Sztuka i piękno w starożytności, problem proporcji w teorii sztuki, problem antropomorfizmu w teorii sztuki, zagadnienie idei w teorii sztuki, teoria architektury Witruwiusza, ekfraza i periegetyka, poglądy średniowiecznych teologów na sztukę i piękno, teologia ikony i zagadnienie ikonoklazmu, średniowieczne traktaty technologiczne i wzorniki warsztatowe, L.B. Alberti jako teoretyk sztuki, teoria architektury Quattrocenta, teoria sztuki pełnego renesansu we Włoszech, oddziaływanie włoskiej teorii sztuki w Europie północnej (Dürer), reformacja i kontrreformacja wobec sztuki, teoria architektury we Włoszech w XVI w., renesansowa historiografia sztuki we Włoszech, manierystyczna teoria sztuki, akademie artystyczne we Włoszech i Francji, akademicka teoria sztuki, spór poussinistów i rubenistów, francuska teoria architektury w XVII w., nowe pojęcie sztuki, narodziny estetyki i rola uczuć w przeżyciu estetycznym w XVIII w., kategorie estetyczne (piękno, wzniosłość, malowniczość), początki krytyki artystycznej (La Font de Saint-Yenne, Diderot), niemieckie piśmiennictwo o sztuce w XVIII w. (Winckelmann, Lessing, Goethe), rozkład witruwianizmu w XVIII w. i poglądy Duranda, teoria sztuki klasycyzmu i romantyzmu we Francji, teoria sztuki niemieckiego romantyzmu, teoria architektury w XIX w. i problem historyzmu, krytyka artystyczna w XIX wieku, Baudelaire i problem korespondencji sztuk, koncepcje realizmu, psychologizm w estetyce i zagadnienie wczucia, problem formalizmu estetycznego (Hildebrand), koncepcja sztuki F. Nietzschego, koncepcje symbolizmu, nowoczesna teoria obrazu, kubistyczna teoria sztuki i koncepcje sztuki

Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego modułu abstrakcyjnej, teoria architektury w XX wieku, teoria surrealizmu i koncepcje informe, koncepcje modernizmu, awangardy i formalizmu (Greenberg), rola sztuki w systemach totalitarnych, postmodernistyczna teoria sztuki TEKSTY ŹRÓDŁOWE 1. Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce od starożytności do 1500 r., wybrał i opracował J. Białostocki, Warszawa 1978 (Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, Część 1, T. I) 2. Teoretycy, pisarze i artyści o sztuce 1500-1600, wybrał i opracował J. Białostocki, Warszawa 1985 (Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, Tom II) 3. Teoretycy, historiografowie i artyści o sztuce 1600-1700. Wybór i opracowanie J. Białostocki. Redakcja naukowa i uzupełnienia M. Poprzęcka i A. Ziemba, Warszawa 1994 (Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, Tom III) 4. Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700-1870. Wybór, przedmowa i komentarze E. Grabska i M. Poprzęcka, wydanie drugie uzupełnione, Warszawa 1989 (Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, Tom IV) 5. Francuscy pisarze i krytycy o malarstwie 1820-1876, oprac. H. Morawska, Warszawa 1977 6. E. Grabska, Moderniści o sztuce, Warszawa 1971 7. Artyści o sztuce. Od Van Gogha do Picassa, oprac. E. Grabska, H. Morawska, Warszawa 1969 8. Johann Joachim Winckelmann, Dzieje sztuki starożytnej, tłum. Tadeusz Zatorski, oprac. W. Bałus, Kraków 2012 9. A. v. Hildebrand, Problem formy w sztukach plastycznych, tłum. Tadeusz Zatorski, oprac. W. Bałus, Warszawa 2012 10. C. Greenberg, Obrona modernizmu, Kraków 2003 11. Ch. Jencks, Wstęp do języka architektury postmodernistycznej, w: Postmodernizm kultura wyczerpania?, red. M. Giżycki, Warszawa 1988, s. 48-54 12. F. Lyotard, Odpowiedź na pytanie: co to jest postmoderna?, w: Postmodernizm a filozofia, red. S. Czeniak, A. Szahaj, Warszawa 1996, s. 29-43.

LITERATURA PRZEDMIOTU 1. Moshe Barasch, Theories of Art. From Plato to Winckelmann, New York London 1985 2. Tenże, Modern Theories of Art, 1: From Winckelmann to Baudelaire, New York 1990 3. Tenże, Modern Theories of Art, 2: From Impressionism to Kandinsky, New York 1998 4. K. Janicka, Światopogląd surrealizmu, Warszawa 1985 5. P. Krasny, Visibilia signa ad pietatem excitantes. Teoria sztuki sakralnej w pismach pisarzy kościelnych epoki nowożytnej, Kraków 2010 6. H. W. Kruft, Geschichte der Architekturtheorie, München 1985 (także wydanie angielskie) 7. E. Panofsky, Idea. A Concept in Art Theory, New York 1968 (także późniejsze wydania) 8. M. Porębski, Tradycje i awangardy, w: tegoż, Sztuka a informacja, Kraków 1986, s. 149-184 9. Tenże, Krytyka artystyczna, w: Wstęp do historii sztuki. Przedmiot metodologia zawód, red. P. Skubiszewski, Warszawa 1973, s. 569-578 10. N. Schneider, Geschichte der Kunsttheorie. Von der Antike bis zum 18. Jahrhundert, Köln-Weimar-Wien 2011 11. W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, t. I-III, Wrocław- Kraków 1960-67 (również późniejsze wydania) 12. W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć. Sztuka - piękno - forma - twórczość - odtwórczość - przeżycie artystyczne, Warszawa 1975 13. L. Venturi, History of Art Criticism, New York 1936, wyd. 2, 1964; również wydania włoskie, niem. i franc.) Literatura uzupełniająca: Z obszernej polskiej literatury dotyczącej doktryn artystycznych szczególnie zaleca się wstępy do polskich przekładów pism o sztuce, wydanych przez Ossolineum w serii "Teksty źródłowe do dziejów teorii sztuki"

Nazwa przedmiotu 4. Dzieje myśli o sztuce (obowiązkowe ćwiczenia na zaliczenie, warunkujące przystąpienie do egzaminu z Dzieje myśli o sztuce) Nazwa jednostki prowadzącej Instytut Historii Sztuki przedmiot Nazwa i kod przedmiotu w module Ogólny (dla I roku SUM) IHS-II-01-06 Język kształcenia polski Typ przedmiotu Obowiązkowy Imię i nazwisko osoby/osób Osoba wyznaczona przez dyrekcję IHS UJ prowadzących przedmiot Sposób realizacji Ćwiczenia Wymagania wstępne i dodatkowe brak Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 Stosowane metody dydaktyczne Analiza tekstów źródłowych Sposób zaliczenia przedmiotu kolokwium pisemne Forma i warunki zaliczenia, metody Na zaliczenie składać się będą cztery elementy: i kryteria oceniania 1. obecność na zajęciach 2. przygotowanie krótkiego referatu na zadany temat 3. aktywny udział w zajęciach (analiza omawianych tekstów) 4. pisemne kolokwium na zakończenie zajęć obejmujące zakres przerobionego materiału Opis przedmiotu Ćwiczenia obejmować będą zakres materiału omawiany na wykładach, czyli problematykę teorii sztuki od starożytności do postmodernizmu. Polegać będą na wspólnej analizie wybranych tekstów źródłowych, wspartych krótkimi referatami dotyczącymi podstaw historycznych, filozoficznych i kulturowych omawianych zagadnień. Szczegółowe tematy referatów zostaną podane na pierwszych zajęciach. Program zajęć: Antyczna filozofia sztuki: Platon, Artystoteles, Plotyn Teoria architektury Witruwiusza Bizantyńska koncepcja obrazu Teoria sztuki L.B. Albertiego Problem disegno w myśli XVI wieku Akademicka koncepcja sztuki (G.P. Bellori, krag francuski XVII wieku) Początki n owoczesnego rozumienia sztuki (I. kant, G.W.F. Hegel) J.J. Winckelmann E. Delacroix i Ch. Baudelaire F. Nietzsche Formalizm w estetyce (A. Hildebrand) W. Kandinsky W. Strzemiński Teoria architektury modernistycznej (Le Corbusier) Postmodernizm (Ch. Jencks, F. Lyotard)

Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego modułu TEKSTY 1. Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce od starożytności do 1500 r., wybrał i opracował J. Białostocki, Warszawa 1978 (Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, Część 1, T. I) 2. Teoretycy, pisarze i artyści o sztuce 1500-1600, wybrał i opracował J. Białostocki, Warszawa 1985 (Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, Tom II) 3. Teoretycy, historiografowie i artyści o sztuce 1600-1700. Wybór i opracowanie J. Białostocki. Redakcja naukowa i uzupełnienia M. Poprzęcka i A. Ziemba, Warszawa 1994 (Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, Tom III) 4. Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700-1870. Wybór, przedmowa i komentarze E. Grabska i M. Poprzęcka, wydanie drugie uzupełnione, Warszawa 1989 (Historia doktryn artystycznych. Wybór tekstów, Tom IV) 5. Artyści o sztuce. Od Van Gogha do Picassa, oprac. E. Grabska, H. Morawska, Warszawa 1969 6. Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, tłum. K. Kumaniecki, Warszawa 1999 7. Plotyn, Enneady, tłum. A. Krokiewicz, Warszawa 2000-2003, t. 1-3 8. Pseudo-Dionizy Areopagita, Pisma teologiczne, tłum. M. Dzielska, t. 1, Kraków 1997 9. Hans Belting, Obraz i kult, tłum. T Zatorski, Gdańsk 2010 (wybór tekstów źródłowych) 10. L.B. Alberti, O malarstwie, tłum. L. Winniczuk, Wrocław 1963 11. L.B. Alberti, Dziesięć ksiąg o sztuce budowania, tłum. I. Biegańska, warszawa 1960 12. I. Kant, Krytyka władzy sądzenia, tłum. J. Gałecki, Warszawa 1986 13. G. W. F. Hegel, Estetyka, tłum. J. Grabowski, A. Landman, t. 1-3, Warszawa 1964-1966 14. Johann Joachim Winckelmann, Dzieje sztuki starożytnej, tłum. Tadeusz Zatorski, oprac. W. Bałus, Kraków 2012 15. E. Delacroix, Dzienniki, tłum. J. Guze, J. Hartwig,

Wrocław 1968 16. Ch. Baudelaire, Rozmaitości estetyczne, tłum. J. Guze, Gdańsk 2000 17. Ch. Baudelaire, Sztuka romantyczna, Gdańsk 2003 18. F. Nietzsche, Narodziny tragedii albo Grecy i pesymizm, tłum. B. Baran, Kraków 1994 19. A. v. Hildebrand, Problem formy w sztukach plastycznych, tłum. Tadeusz Zatorski, oprac. W. Bałus, Warszawa 2012 20. W. Kandyński, Punkt, linia a płaszczyzna, tłum. S. Fijałkowski, Warszawa 1986 21. W. Kandyński, O duchowości w sztuce, tłum. S. Fijałkowski, łódź 1996 22. W. Strzemiński, Wybór pism estetycznych, oprac. G. Sztabiński, Kraków 2006 23. Le Corbusier, W stronę architektury, tłum. T. Swoboda, Warszawa 2012 24. Ch. Jencks, Wstęp do języka architektury postmodernistycznej, w: Postmodernizm kultura wyczerpania?, red. M. Giżycki, Warszawa 1988, s. 48-54 25. F. Lyotard, Odpowiedź na pytanie: co to jest postmoderna?, w: Postmodernizm a filozofia, red. S. Czeniak, A. Szahaj, Warszawa 1996, s. 29-43. Nazwa przedmiotu 5. Antropologia kultury (obowiązkowy wykład z egzaminem) Nazwa jednostki prowadzącej Instytut Historii Sztuki przedmiot Nazwa i kod przedmiotu w module Ogólny (dla I roku SUM) IHS-II-01-03 Język kształcenia Polski Typ przedmiotu Obowiązkowy Imię i nazwisko osoby/osób Dr hab. Marcin Brocki prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wykład Wymagania wstępne i dodatkowe Brak wymagań wstępnych Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 Stosowane metody dydaktyczne Wykład, konsultacje Sposób zaliczenia przedmiotu Egzamin pisemny Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Na egzaminie będzie sprawdzana wiedza, zaprezentowana na wykładzie i we wskazanych lekturach. Student ma obowiązek zapoznać się dogłębnie z literaturą przedmiotu podaną przez

wykładowcę. Opis przedmiotu Zajęcia mają za zadanie wprowadzić studentów w metodologiczną i merytoryczną problematykę antropologii kulturowej, ukazać im system kategorialny antropologii kulturowej i sens formułowania pytań o granice myślenia antropologicznego w odniesieniu do problemów człowieka i kultury. Zostaną zaprezentowane następujące zagadnienia: - idea kultury w antropologii; - kultura w teorii (wartościujące i nie wartościujące rozumienie kultury; atrybutywne i dystrybutywne rozumienie kultury; definicje; jednostki elementarne w badaniu kultury temat, wzór jawny i ukryty, cechy kulturowe, instytucja); - przedmiot antropologii różnorodność kultur; społeczeństwo pierwotne; kim jest dziki tzw. antropologiczny inny dziś i wczoraj; - Specyfika myślenia pierwotnego;. - Mit i historia; - Obrzędy i symbole: rytuały przejścia, cechy myślenia mitycznego, funkcjonalna orientacja mitu; - Koncepcje struktury społecznej; - Elementarne formy zróżnicowania społecznego, instytucji społecznych; - Struktury społeczne związane z pokrewieństwem; - Struktura hierarchiczna, - Inne niehierarchiczne formy organizacji społecznej. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu - E. Nowicka, Świat człowieka świat kultury, Warszawa 1998 - E. Nowicka, M. Kempny, Badanie kultury. Elementy teorii antropologicznej, Warszawa 2005 - Świat człowieka świat kultury. Antologia tekstów klasycznej antropologii, red. E. Nowicka, M. Nowacka-Grajper, Warszawa 2007 - W.J. Burszta, Antropologia kultury, Warszawa 1998 - E. Mietlińsi, Poetyka mitu, Warszawa 1981 Nazwa przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa i kod przedmiotu w module Język kształcenia Typ przedmiotu Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot 6. Seminarium główne dla I roku SUM Instytut Historii Sztuki Ogólny (dla I roku SUM) IHS-II-S- (każdy prowadzący ma inny kod) Polski Seminarium prof. Wojciech Bałus, prof. Marcin Fabiański, dr hab. Maria Hussakowska-Szyszko, prof. Jan Ostrowski, dr hab. Andrzej Szczerski, dr hab. Marek Walczak, dr hab. Marek Zgórniak, dr hab. Andrzej Betlej, dr hab. Teresa Rodzińska-Chorąży

Sposób realizacji Seminarium Wymagania wstępne i dodatkowe Pożądana jest umiejętność analizy dzieła sztuki potwierdzona odpowiednimi pracami (seminaryjnymi, rocznymi itp.) Liczba godzin zajęć dydaktycznych 60 Stosowane metody dydaktyczne analiza dzieł sztuki na wystawach oglądanych w ramach zajęć, krytyczna lektura tekstów, referaty studenckie i dyskusja nad nimi, indywidualne konsultacje prac seminaryjnych i magisterskich Sposób zaliczenia przedmiotu Zaliczenie na ocenę Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Warunkiem zaliczenia seminarium jest: przestawienie na zajęciach referatu, złożenie go na piśmie, aktywność na zajęciach, obecność na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze) Opis przedmiotu Na pierwszym roku studiów II stopnia studenci wybierają seminarium, zajmujące się dziejami sztuki w wybranej epoce, z zamiarem kontynuacji tego seminarium na roku drugim. Przedmiotem prac magisterskich mogą być różnorakie tendencje i zjawiska w dziejach sztuki i teorii sztuki, a także monografie szczególnie efektownych dzieł sztuki o złożonej problematyce interpretacyjnej Wymagane jest wykorzystanie materiałów źródłowych oraz opracowań drukowanych po polsku i w językach obcych. Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu Seminarium obejmuje zajęcia teoretyczne, przygotowujące do pisania pracy magisterskiej, częściowo w muzeach i galeriach przy dziełach sztuki oraz dyskusję nad przedstawianymi referatami. Literatura przedmiotu ustalana indywidualnie ze studentami w zależności od tematu pracy. Także literatura do części wstępnej podanie zostanie na początkowych zajęciach Nazwa przedmiotu 7. Seminarium poboczne dla I roku SUM Nazwa jednostki prowadzącej Instytut Historii Sztuki przedmiot Nazwa i kod przedmiotu w module Ogólny (dla I roku SUM) IHS-II-S- (j.w.) Język kształcenia Polski Typ przedmiotu Seminarium Imię i nazwisko osoby/osób prof. Wojciech Bałus, prof. Marcin Fabiański, dr hab. Maria prowadzących przedmiot Hussakowska-Szyszko, prof. Jan Ostrowski, dr hab. Andrzej Szczerski, dr hab. Marek Walczak, dr hab. Marek Zgórniak Sposób realizacji Seminarium Wymagania wstępne i dodatkowe Pożądana jest umiejętność analizy dzieła sztuki potwierdzona odpowiednimi pracami (seminaryjnymi, rocznymi itp.) Liczba godzin zajęć dydaktycznych 60 Stosowane metody dydaktyczne analiza dzieł sztuki na wystawach oglądanych w ramach zajęć, krytyczna lektura tekstów, referaty studenckie i dyskusja nad nimi, indywidualne konsultacje prac seminaryjnych i magisterskich Sposób zaliczenia przedmiotu Zaliczenie na ocenę Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Warunkiem zaliczenia seminarium jest: przestawienie na zajęciach referatu lub recenzji, złożenie tego tekstu na piśmie,

Opis przedmiotu Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu aktywność na zajęciach, obecność na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze) Na pierwszym roku studiów II stopnia studenci wybierają oprócz seminarium magisterskiego seminarium poboczne, poświęcone sztuce innego okresu niż seminarium główne. Udział w tym seminarium ma umożliwić uczestnikom zapoznanie się z problemami i metodami badawczymi, odmiennymi od problematyki magisterium. Dzięki temu wiedza absolwenta II etapu studiów nie będzie zbyt zawężona i zogniskowana wyłącznie na problematyce sztuki nowoczesnej. Studenci wybierający seminarium poboczne, uczestniczą aktywnie w zajęciach oraz przygotowują i referują w ich trakcie krótką pracę pisemną (referat, recenzja, itp.). Literatura przedmiotu ustalana indywidualnie ze studentami w zależności od tematu pracy. Także literatura do części wstępnej podanie zostanie na początkowych zajęciach Nazwa przedmiotu Nazwa jednostki prowadzącej przedmiot Nazwa i kod modułu do którego należy przedmiot Język kształcenia Typ przedmiotu Imię i nazwisko osoby/osób prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wymagania wstępne i dodatkowe Liczba godzin zajęć dydaktycznych Stosowane metody dydaktyczne Sposób zaliczenia przedmiotu Forma i warunki zaliczenia, metody i kryteria oceniania Opis przedmiotu 8. Wykłady i konwersatoria wybrane z oferty Instytutu i Wydziału Instytut Historii Sztuki Ogólny (dla I roku SUM) IHS-II-01 Polski obowiązkowy prof. Wojciech Bałus, dr. hab. Andrzej Betlej, dr. Urszula Bęczkowska, prof. Marcin Fabiański, prof. Tomasz Gryglewicz, dr hab. Maria Hussakowska, prof. Piotr Krasny, prof. Jan K. Ostrowski, dr hab. Teresa Rodzińska-Chorąży, dr hab. Małgorzata Smorąg-Różycka, dr hab. Andrzej Szczerski, dr hab. Marek Walczak, dr hab. Marek Zgórniak Konwersatorium Brak wymagań wstępnych Za 10 pkt. wykłady bogato ilustrowane slajdami, uzupełnione dyskusją, opartą na lekturze, wskazanej przez wykładowców, konsultacje Zaliczenie Zaliczanie w postaci krótkiego testu na ostatnich lub przedostatnich zajęciach. Wymagana jest gruntowna znajomość problematyki, zaprezentowanej na zajęciach i we wskazanej literaturze. W trakcie studiów II stopnia studenci zapoznają się głównie z bardzo ogólnymi zagadnieniami metodologicznymi oraz skupiają się na bardzo wąskich problematyce przygotowywanej pracy magisterskiej. Ważnym uzupełnieniem tak sprofilowanej oferty programowej są więc konwersatoria, prezentujące ważne zagadnienia z dziejów historii sztuki i nowoczesne sposoby ich badania. Pracownicy instytutu prezentują w trakcie tych konwersatoriów zagadnienia, które są przedmiotem ich

Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu szczególnego zainteresowania i pracy badawczej, wskazują studentom najważniejszą literaturę i prezentują szczególnie wiele slajdów, ukazujących dzieła sztuki. Niektóre zagadnienia są przedmiotem dyskusji w trakcie zajęć. Studenci wybierają konwersatoria z oferty programowej Instytutu Historii Sztuki UJ, kierując się swoimi zainteresowaniami i problematyką pisanej pracy magisterskiej. Mogą również zaliczać konwersatoria w innych instytutach i uczelniach, jeśli udział w tych zajęciach może dopełnić ich edukację historyczno-artystyczną. Zgodę na zaliczanie tych konwersatoriów musi wyrazić dyrektor Instytutu Historii Sztuki ds. studenckich Literatura jest dobierana do problematyki poszczególnych konwersatoriów Nazwa przedmiotu 8. Wykład w języku obcym Nazwa jednostki prowadzącej Instytut Historii Sztuki przedmiot Nazwa i kod modułu do którego Ogólny (dla I roku SUM) WH.IHS-0329 należy przedmiot Język kształcenia Język obcy Typ przedmiotu obowiązkowy Imię i nazwisko osoby/osób Osoby wyznaczone przez dyrekcję Instytutu Historii Sztuki prowadzących przedmiot Sposób realizacji Wykład Wymagania wstępne i dodatkowe Brak wymagań wstępnych Liczba godzin zajęć dydaktycznych 30 Stosowane metody dydaktyczne wykład ilustrowany slajdami, dyskusja, konsultacje Sposób zaliczenia przedmiotu Zaliczenie na ocenę Forma i warunki zaliczenia, metody Zaliczanie w postaci krótkiego testu na ostatnich lub i kryteria oceniania przedostatnich zajęciach. Wymagana jest gruntowna znajomość problematyki, zaprezentowanej na zajęciach i we wskazanej literaturze. Opis przedmiotu W każdym roku akademickim wykład dotyczy innych zagadnień i sylabus każdorazowo opracowywany jest przez prowadzącego zajęcia w danym roku. Wykaz literatury podstawowej i Literatura podawana jest przez prowadzącego w toku zajęć uzupełniającej, obowiązującej do zaliczenia danego przedmiotu