Inżynieria Środowiska

Podobne dokumenty
Kwas HA i odpowiadająca mu zasada A stanowią sprzężoną parę (podobnie zasada B i kwas BH + ):

Roztwory buforowe (bufory) (opracowanie: dr Katarzyna Makyła-Juzak)

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

6. ph i ELEKTROLITY. 6. ph i elektrolity

1 Hydroliza soli. Hydroliza soli 1

Mechanizm działania buforów *

Skład zespołu (imię i nazwisko): (podkreślić dane osoby piszącej sprawozdanie):

1 Kinetyka reakcji chemicznych

HYDROLIZA SOLI. 1. Hydroliza soli mocnej zasady i słabego kwasu. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

LICEALIŚCI LICZĄ PRZYKŁADOWE ZADANIA Z ROZWIĄZANIAMI

Temat 7. Równowagi jonowe w roztworach słabych elektrolitów, stała dysocjacji, ph

dla której jest spełniony warunek równowagi: [H + ] [X ] / [HX] = K

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

Równowagi jonowe - ph roztworu

roztwory elektrolitów KWASY i ZASADY

- w nawiasach kwadratowych stężenia molowe.

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW.

NaOH HCl H 2 SO 3 K 2 CO 3 H 2 SO 4 NaCl CH 3 COOH

KONDUKTOMETRIA. Konduktometria. Przewodnictwo elektrolityczne. Przewodnictwo elektrolityczne zaleŝy od:

Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości

PEHAMETRIA I ROZTWORY BUFOROWE

Zad: 5 Oblicz stężenie niezdysocjowanego kwasu octowego w wodnym roztworze o stężeniu 0,1 mol/dm 3, jeśli ph tego roztworu wynosi 3.

Roztwory elekreolitów

Obliczenia chemiczne. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. DYSOCJACJA JONOWA. REAKTYWNOŚĆ METALI

Spis treści. Wstęp. Roztwory elektrolitów

Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii

Równowagi w roztworach elektrolitów

PRZYKŁADOWE ROZWIĄZANIA ZADAŃ

Bufory ph. Pojemność buforowa i zakres buforowania

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW

Scenariusz lekcji w technikum zakres podstawowy 2 godziny

SEMINARIUM Z ZADAŃ ALKACYMETRIA

HYDROLIZA SOLI. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

Równowaga kwasowo-zasadowa

g % ,3%

Chemia - laboratorium

Reakcje utleniania i redukcji Reakcje metali z wodorotlenkiem sodu (6 mol/dm 3 )

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

CHEMIA BUDOWLANA ĆWICZENIE NR 3

RÓWNOWAGI KWASOWO-ZASADOWE W ROZTWORACH WODNYCH

Wykład 11 Równowaga kwasowo-zasadowa

WARSZTATY olimpijskie. Co już było: Atomy i elektrony Cząsteczki i wiązania Stechiometria Gazy, termochemia Równowaga chemiczna Kinetyka

STAłA I STOPIEŃ DYSOCJACJI; ph MIX ZADAŃ Czytaj uważnie polecenia. Powodzenia!

ODCZYN WODY BADANIE ph METODĄ POTENCJOMETRYCZNĄ

Zadania dodatkowe z konwersatorium z podstaw chemii Semestr letni, rok akademicki 2012/2013

Spis treści. Wstęp... 9

Chemia - B udownictwo WS TiP

Zagadnienia do pracy klasowej: Kinetyka, równowaga, termochemia, chemia roztworów wodnych

Wyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA. Tabela wyników pomiaru

Równowagi w roztworach wodnych

Zadanie: 2 Zbadano odczyn wodnych roztworów następujących soli: I chlorku baru II octanu amonu III siarczku sodu


ĆWICZENIE NR 4 PEHAMETRIA. Poznanie metod pomiaru odczynu roztworów wodnych kwasów, zasad i soli.

Roztwory mocnych elektrolitów ćwiczenia 1

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

ZADANIA Z KONKURSU POLITECHNIKI WARSZAWSKIEJ (RÓWNOWAGI W ROZTWORZE) Opracował: Kuba Skrzeczkowski (Liceum Akademickie w ZS UMK w Toruniu)

Równowaga kwasowo-zasadowa. Zakład Chemii Medycznej PUM

Chemia Nieorganiczna ćwiczenia CHC012001c Powtórzenie materiału II

Zagadnienia z chemii na egzamin wstępny kierunek Technik Farmaceutyczny Szkoła Policealna im. J. Romanowskiej

MIARECZKOWANIE ALKACYMETRYCZNE

Równowagi w roztworach wodnych

Równowagi w roztworach wodnych

Sprawdzian 2. CHEMIA. Przed próbną maturą (poziom rozszerzony) Czas pracy: 90 minut Maksymalna liczba punktów: 31. Imię i nazwisko ...

Dysocjacja kwasów i zasad. ponieważ stężenie wody w rozcieńczonym roztworze jest stałe to:

Materiały dodatkowe do zajęć z chemii dla studentów

KINETYKA INWERSJI SACHAROZY

1. Stechiometria 1.1. Obliczenia składu substancji na podstawie wzoru

Kinetyka chemiczna jest działem fizykochemii zajmującym się szybkością i mechanizmem reakcji chemicznych w różnych warunkach. a RT.

SPRAWOZDANIE 2. Data:... Kierunek studiów i nr grupy...

AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA im. Stanisława Staszica w Krakowie OLIMPIADA O DIAMENTOWY INDEKS AGH 2017/18 CHEMIA - ETAP I

Równowaga kwasowo-zasadowa. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny

Fragmenty Działu 5 z Tomu 1 REAKCJE W ROZTWORACH WODNYCH

Podstawy termodynamiki.

Zadanie: 1 (1 pkt) Oblicz stężenie molowe jonów OH w roztworze otrzymanym przez rozpuszczenie 12g NaOH w wodzie i rozcieńczonego do 250cm 3

Opracowanie: dr Jadwiga Zawada, dr inż. Krystyna Moskwa

Odwracalność przemiany chemicznej

VI Podkarpacki Konkurs Chemiczny 2013/2014

dr inż. Marlena Gąsior-Głogowska 9 Lista 1

Materiały dodatkowe do zajęć z chemii dla studentów

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wpływ stężenia kwasu na szybkość hydrolizy estru

11. ROZTWORY ELEKTROLI- TÓW. POMIAR ph

Główne zagadnienia: - mol, stechiometria reakcji, pisanie równań reakcji w sposób jonowy - stężenia, przygotowywanie roztworów - ph - reakcje redoks

Chemia nieorganiczna Zadanie Poziom: podstawowy

Wodorotlenki. n to liczba grup wodorotlenowych w cząsteczce wodorotlenku (równa wartościowości M)

11 Lista 2 1. Oblicz skład procentowy ditlenku węgla. 2. Ile procent P 2 O 5 znajduje się w fosforanie (V) wapnia? 3. Oblicz procentową zawartość żela

Zajęcia 10 Kwasy i wodorotlenki

PODSTAWY CHEMII INŻYNIERIA BIOMEDYCZNA. Wykład 2

ĆWICZENIE 1: BUFORY 1. Zapoznanie z Regulaminem BHP 2. Oznaczanie ph 2.1. metoda z zastosowaniem papierków wskaźnikowych

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO

Równowagi w roztworach wodnych (I) Zakład Chemii Medycznej PUM

W rozdziale tym omówione będą reakcje związków nieorganicznych w których pierwiastki nie zmieniają stopni utlenienia. Do reakcji tego typu należą:

W MIARECZKOWANIU MOCNEGO KWASU MOCNĄ ZASADĄ W MIARECZKOWANIU SŁABEGO KWASU MOCNĄ ZASADĄ

OCENA CZYSTOŚCI WODY NA PODSTAWIE POMIARÓW PRZEWODNICTWA. OZNACZANIE STĘŻENIA WODOROTLENKU SODU METODĄ MIARECZKOWANIA KONDUKTOMETRYCZNEGO

Odpowiedź:. Oblicz stężenie procentowe tlenu w wodzie deszczowej, wiedząc, że 1 dm 3 tej wody zawiera 0,055g tlenu. (d wody = 1 g/cm 3 )

Spektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego

P RO G RAM ZAJĘĆ TERMINY KOLOKWIÓW W ROKU AKADEMICKIM 2017/2018

ELEKTROLITY, KWASY, ZASADY I SOLE. HCl H + + Cl - (1).

2. Oblicz gęstość pary wodnej w normalnej temperaturze wrzenia wody. (Odp. 0,588 kg/m 3 )

Transkrypt:

ROZTWORY BUFOROWE Roztworami buforowymi nazywamy takie roztwory, w których stężenie jonów wodorowych nie ulega większym zmianom ani pod wpływem rozcieńczania wodą, ani pod wpływem dodatku nieznacznych ilości mocnych kwasów lub zasad. Zasada działania roztworów buforowych Niewielkie dodatki kwasu lub zasady do czystej wody lub obojętnego roztworu soli mocnego kwasu i mocnej zasady powodują duże stosunkowo zmiany stężenia jonu wodorowego, a więc i duże zmiany ph. Te same dodatki kwasu lub zasady do roztworów dostatecznie kwaśnych lub zasadowych wywierają tylko nieznaczny wpływ na ph tych roztworów, gdyż stosunkowe zmiany stężenia jonów H + lub OH - są bardzo niewielkie. Zmianę ph roztworu w przybliżeniu określa wzór: = W przypadku roztworu obojętnego stosunek końcowego stężenia jonu wodorowego do stężenia początkowego może być np. rzędu tysięcy, a w przypadku roztworów kwaśnych i zasadowych może być niewiele większy od jedności. Zmiany ph roztworów kwaśnych i zasadowych, spowodowane dodatkami kwasów lub zasad są bardzo niewielkie, gdy roztwór kwaśny ma ph mniejsze od dwóch, a zasadowy - większe od dwunastu. Wartości ph roztworów bliskich obojętności mogą również nie ulegać większym zmianom pod wpływem dodatków kwasów lub zasad, jeżeli w roztworze znajdują się składniki zdolne do wiązania jonów H + oraz OH -. W ujęciu teorii Brönsteda roztwory takie muszą zawierać zarówno kwas, jak i zasadę, protonodawcę i protonobiorcę. Istnienie obok siebie mocnego kwasu i mocnej zasady nie jest możliwe. Składnikami wiążącymi jon wodorowy i wodorotlenowy w roztworze zabezpieczonym przed dużymi zmianami ph mogą być tylko dość słabe kwasy i zasady, współistniejące ze sobą w stanie równowagi proteolitycznej. Składnikami tymi mogą być: słaby kwas oraz jego sól z mocną zasadą, tj. słaby kwas i jego anion, czyli sprzężona ze sobą para kwas-zasada, protonodawca-protonobiorca, przykład kwas octowy i octan sodu. Wymagane własności posiadają również słabe zasady oraz ich sole z kwasami mocnymi, np. amoniak i chlorek amonu. Składniki buforujące zawarte w płynach ustrojowych odgrywają wielką rolę w procesach biologicznych, gdyż stwarzają warunki dla przebiegu ze stałą szybkością reakcji katalizowanych przez jon wodorowy. Roztwory buforowe mają zastosowanie w przemyśle, gdy reakcja wymaga stałości ph. Wartość ph roztworu buforowego zależy przede wszystkim od mocy kwasu lub zasady wchodzącego w skład roztworu, a w małym tylko stopniu od stężeń składników buforujących. Roztwory buforowe Strona 1

Roztwory słabych kwasów i ich soli Jeżeli roztwór zawiera słaby kwas i sól tego kwasu, to dysocjacja tych składników przebiega następująco: HA H + + A - MA = M + + A - słabo zdysocjowany całkowicie zdysocjowany Stałą dysocjacji słabego kwasu wyraża równanie: K = H A HA Z równania tego możemy obliczyć stężenie jonów wodorowych: H =K HA A W równaniu tym stężenie niezdysocjowanych cząsteczek kwasu [HA] wobec słabej dysocjacji kwasu, cofniętej jeszcze obecnością jonów A - pochodzących z dysocjacji soli, można uznać za równe stężeniu kwasu: [HA] = c K Stężenie zaś anionów [A - ], pochodzących prawie całkowicie z dysocjacji soli, można przyjąć za równe stężeniu soli: [A - ] = c s Zatem po podstawieniu otrzymamy równanie na stężenie jonów wodorowych buforu składającego się ze słabego kwasu i jego soli: H =K c c Stężenie jonów wodorowych zależy więc od stałej dysocjacji kwasu oraz stosunku stężenia kwasu do stężenia soli. Ponieważ stosunek ten nie zmienia się w czasie rozcieńczania roztworu, zatem nie zmienia się także ph roztworu. Jeżeli do roztworu o wymienionym składzie dodać pewną niewielką ilość mocnego kwasu lub zasady, to będą one reagowały ze składnikami roztworu w następujący sposób: 1) dodatek kwasu, na przykład HCl: MA + HCl = HA + MCl zwiększy się nieco stężenie słabego kwasu HA i mniejszy o tyleż stężenie soli MA; 2) Dodatek zasady, na przykład NaOH: HA + NaOH = NaA + H 2 O zmniejszy się nieco stężenie słabego kwasu HA i o tyleż wzrośnie stężenie soli tego kwasu NaA Jeżeli dodatek mocnego kwasu lub mocnej zasady będzie rzeczywiście niewielki, taki, aby nie spowodował większej zmiany stosunku c k /c s, to i stężenie jonów wodorowych nie ulegnie większej zmianie. Roztwory buforowe Strona 2

Poniżej przedstawiono przykładowe obliczenia związane z roztworami buforowymi potrzebne podczas do wykonania ćwiczenia : Obliczyć: a) Stężenie jonów wodorowych i ph roztworu buforowego zawierającego w 1 dm 3 roztworu 0,1 mola kwasu octowego i 0,1 mola octanu sodu (K k = 1,86 10-5 ), b) Jak zmieni się stężenie jonów wodorowych i ph tego buforu po dodaniu doń 1 cm 3 HCl o stężeniu 1 mol/dm 3 c) Jak zmieni się stężenie jonów wodorowych i ph tego roztworu, jeżeli doda się do niego 1 cm 3 1 molowego roztworu NaOH d) Jak zmieni się stężenie jonów wodorowych w 1 dm 3 wody, jeżeli dodamy do niego kolejno 1 cm 3 1 molowego HCl i 1 cm 3 1 molowego NaOH. Obliczenia: a) Stężenie jonów wodorowych mieszaniny buforowej wynosi: H =1,86 10 0,1 =1,86 10 0,1 ph= log1,86 10 =4,73 b) Po dodaniu 1 cm 3 1 molowego HCl CH 3 COONa + HCl = CH 3 COOH + NaCl Stężenie kwasu octowego wzrośnie o 0,001 mola, stężenie octanu sodu zmniejszy się o 0,001 mola. H =1,86 10 0,101 =1,89 10 0,099 ph= log1,89 10 =4,72 c) Po dodaniu 1 cm 3 1 molowego NaOH CH 3 COOH + NaOH = CH 3 COONa + HCl stężenie octanu sodu wzrośnie o 0,001 mola, stężenie kwasu octowego zmniejszy się o 0,001 mola. H =1,86 10 0,099 =1,82 10 0,101 ph= log1,82 10 =4,74 d) po dodaniu do 1 dm 3 wody 1 cm 3 1 molowego HCl: [H + ] = c k = 0,001 ph = -log 1 10-3 = 3 ph czystej wody wynosi 7, a zatem zmniejszyło się o cztery jednostki po dodaniu do 1 dm 3 wody 1 cm 3 1 molowego NaOH: [OH - ] = c k = 0,001 poh = -log 1 10-3 = 3 ph = 14 poh = 14 3 = 11 ph czystej wody wynosi 7, a zatem zwiększyło się o cztery jednostki Roztwory buforowe Strona 3

Roztwory słabych zasad i ich soli Jeżeli roztwór zawiera słabą zasadę i jej sól, to dysocjacja tych składników przebiega następująco: MOH M + + OH - MA = M + + A - słabo zdysocjowany całkowicie zdysocjowany stałą dysocjacji słabej zasady wyraża równanie: K = M OH MOH z równania tego możemy obliczyć stężenie jonów wodorowych: OH =K MOH M Powtarzając rozumowanie przeprowadzone przy omawianiu buforu składającego się ze słabego kwasu i jego soli, dochodzimy do stwierdzenia że: [MOH] = c z [M + ] = c s zatem z iloczynu jonowego wody: a zatem: OH =K c c OH = K H H = K c K c przy rozcieńczaniu roztworu stosunek c s /c z pozostaje oczywiście stały, a więc nie zmienia się też ph roztworu buforowego. Dodatek niewielkich ilości kwasu lub zasady powoduje tylko nieznaczną zmianę wartości c s i c z tak, że c s /c z nie ulega istotnej zmianie, a więc i ph pozostaje w przybliżeniu stałe. Pojemność buforowa roztworów Te same dodatki kwasu lub zasady do określonej ilości różnych roztworów buforowych powodują różne zmiany ph. Miarą niewrażliwości roztworu na dodatki kwasów i zasad jest pojemność buforowa roztworu. Pojemność buforowa jest to stosunek ilości równoważników mocnej zasady, dodanej do jednego litra roztworu, do przyrostu ph spowodowanego przez ten dodatek. Teoretycznie biorąc dodatek powinien być nieskończenie mały β= R ph Gdzie; dr z dodana ilość równoważników mocnej zasady, albo odpowiadająca jej ilość równoważników powstającej soli, dph zmiana ph roztworu pojemność buforowa zwana jest również wskaźnikiem buforowania. Wskaźnik buforowania jest równy liczbowo ilości równoważników mocnej zasady, jaka byłaby potrzebna do zwiększenia ph jednego litra roztworu o 1, gdyby każda następna porcja zasady powodowała takie same zmiany ph, Roztwory buforowe Strona 4

tj. gdyby istniała liniowa zależność między ilością dodanej zasady i ph roztworu. Dużą pojemność buforową posiadają roztwory kwaśne i zasadowe, gdy ph < 2 lub ph >12. Efekt rozcieńczania roztworu buforowego Podczas rozcieńczania roztworu buforowego jego wartość ph zmienia się tylko w niewielkim stopniu. Miarą wrażliwości roztworu na rozcieńczanie jest tzw. efekt rozcieńczania. Jest to zmiana ph spowodowana rozcieńczeniem roztworu w stosunku 1:1, stężenie przy tym spada do połowy. Efekt rozcieńczania oznaczany jest symbolem ph 1/2. Jeżeli stężenie początkowe wynosi c, a końcowe c/2 to efekt rozcieńczania wynosi: ph 1/2 = ph 0,5c - ph c Efekt jest dodatni, gdy następuje wzrost ph, ujemny, gdy następuje zmniejszenie. Efekt solny Efektem solnym nazywana jest zmiana ph roztworu, spowodowana przez dodatek soli obojętnej do roztworu. Miarą efektu jest zmiana ph powodowana przez dodatek określonej ilości soli obojętnej do jednego litra roztworu. Efekt jest dodatni, gdy następuje zwiększenie ph, ujemny gdy następuje jego zmniejszenie. Dodatek soli może nie powodować zmiany ph, wtedy efekt solny jest równy zeru. Efekt solny jest następstwem zmniejszania się współczynników aktywności jonów, jakie towarzyszy wzrostowi mocy jonowej roztworu. Sposób wykonania ćwiczenia Celem ćwiczenia będzie przygotowanie 9 roztworów buforowych (CH 3 COOH/CH 3 COONa) o następującym stosunku stężeń składników buforu: 9:1; 8:2; 7:3; 6:4; 5:5, 4:6; 3:7; 2:8; 1:9. Do dyspozycji otrzymają państwo wyjściowe roztwory CH 3 COOH ich 3 COONa o stężeniu 1 mol/dm 3. Następnie należy zmierzyć ph otrzymanych roztworów buforowych, oraz obliczyć teoretyczną wartość ph. Do roztworu buforowego o stosunku składników buforu 5:5 oraz do wody destylowanej należy dodać podaną przez prowadzącego ilość 1 molowego HCl oraz 1 molowego NaOH, zmierzyć ph oraz obliczyć ph teoretyczne. Po wykonaniu ćwiczenia należy przygotować sprawozdanie w którym będą uwzględnione wszystkie przeprowadzone obliczenia Roztwory buforowe Strona 5

Data wykonania ćwiczenia: Rok: grupa: Osoby przygotowujące sprawozdanie: pozostali członkowie zespołu: (tę kartkę należy zostawić u prowadzącego) stosunek stężeń składników buforu 9 : 1 8 : 2 7 : 3 6 : 4 5 : 5 4 : 6 3 : 7 2 : 8 1 : 9 Ilość użyta Bufor 5:5 Woda destylowana 1M HCl 1M NaOH Roztwory buforowe Strona 6

Data wykonania ćwiczenia: Rok: grupa: Osoby przygotowujące sprawozdanie: pozostali członkowie zespołu: (tę kartkę należy zostawić u prowadzącego) stosunek stężeń składników buforu 9 : 1 8 : 2 7 : 3 6 : 4 5 : 5 4 : 6 3 : 7 2 : 8 1 : 9 ph obliczone Ilość użyta Bufor 5:5 Woda destylowana 1M HCl 1M NaOH ph obliczone ph obliczone Roztwory buforowe Strona 7