Warszawa, 27 maja 1938 r, ^ o PATe/v^. "^ f^' g/2p TEKA *>...-iii nioweyj '.:;,ł-:::i:ltjjłsriwi[ RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ OPIS PATENTOWY Nr 26358. Willy Sinapius (Berlin, Niemcy). Sprężynujący pierścień do tłoków przesuwnych. Zgłoszono 14 października 1936 r. Udzielono 24 marca 1938 r. -K4. 47 *??/Zg 9/& Przy wykonywaniu sprężynujących pierścieni do tłoków przesuwnych napoty ka się na duże trudności w uzyskaniu do brego ich sprężynowania we wszystkich kierunkach promieniowych w celu zapew nienia niezawodnej szczelności oraz równo miernego zużywania się pierścienia i ewen tualnie ścianek tłoka. Ponadto należy do statecznie smarować tłok, by zapobiec zwę glaniu smaru. Proponowano- już wykonywanie pier ścieni tłokowych ze zwojów śrubowych, przy czym wówczas poszczególne zwoje są położone naprzeciw siebie. Doświadczenie wykazało jednak, że przy takim wykonaniu pierścieni tłokowych utrzymywanie oleju między poszczególnymi zwojami i doprowa dzanie do nich oleju nie jest należycie za pewnione, pomijając już zupełnie to, że te go rodzaju pierścienie w kierunku promie niowym nie sprężynują lub sprężynują nie dostatecznie, wskutek czego na obwodzie zewnętrznym osiąga się uszczelnienie nie dokładne. Przy wszystkich dotychczas znanych tego< rodzaju pierścieniach istnieje zawsze możliwość, że pierścienie tłokowe będą przesuwane na sucho, powodując w ten sposób znane niedomagania. Przy takich pierścieniach wytwarzają i gromadzą się łatwo krusity olejowe, przy czym zwoje pierścienia tłokowego nie sprężynują w kierunku osi tłoka i mają skłonność do za kleszczania się. Celem wynalazku niniejszego jest usu nięcie tych niedogodności i wykonanie pier ścienia tłokowego, pracującego bez zarzutu i sprężynującego zupełnie równomiernie we wszystkich kierunkach promieniowych a także i w kierunku osiowym, a w którym
utrzymywanie oleju byłoby całkowicie za pewnione. Cel ten osiąga się, według niniejszego wynalazku dzięki temu, że w ściankach pierścienia tłokowego, prostopadłych do jego osi, wykonane są wręby, między któ rymi pierścień jest zaopatrzony w szczeliny równoległe do tych jego ścianek. Pierścień tłokowy według niniejszego wynalazku jest uwidoczniony w kilku przy kładach wykonania na załączonym rysun ku, na którym fig- i przedstawia widok per spektywiczny pierścienia, fig. 2 widok jego z boku, fig. 3 widok z boku pier ścienia w położeniu, gdy skok w dół tłoka jest ukończony, fig. 4 szczegół odmiany pierścienia według wynalazku, fig. 5 przekrój wzdłuż linii V V na fig. 4, fig. 6 -«- widok perspektywiczny dalszej odmia ny pierścienia według wynalazku, a fig. 7 przekrój w kierunku strzałek wzdłuż li nii VII VII na fig. 6. W pierścieniu według fig. 1 3 na prze ciwległych jego płaskich powierzchniach 1 i 2 wykonane są naprzemianległe wręby 3 i 4, z których każdy sięga mniej więcej do połowy szerokości pierścienia. W ten spo sób utworzony zostaje mostek 5. Od ze wnętrznych krawędzi 6 i 7 wrębów 3 i 4 pierścień jest podzielony równoległą do płaskich powierzchni 1 i 2 szczeliną 8 na części 9 i 10, połączone ze sobą jedynie mostkiem 5. Jest rzeczą ważną, aby szczelina 8 two rzyła pewien odstęp między częściami 9 i 10 pierścienia. Wielkości tego odstępu, a więc szerokości szczeliny 8 nie można usta lić liczbowo, gdyż jest ona zależna od wła ściwości mechanicznych materiału, z które go wykonano pierścień, jak również od wielkości średnicy tłoka, od liczby obrotów maszyny względnie od szybkości przesuwa nia się tłoka i od wielu innych czynników. W każdym razie jednak stosownie do wy nalazku szczelina 8 winna stanowić między częściami 9 i 10 pierścienia odstęp choćby najmniejszy. W praktyce najmniejszą sze rokość szczeliny ustala sposób jej wytwa rzania! w szczególności szerokość narzę dzia, którym się tę szczelinę piłuje, heblu je lub frezuje. Wykonywanie szczeliny w sposób inny wydaje się niemożliwe i nie byłoby celowe, gdyż jeśli szczelinę tę uzy ska się przez wycinanie, to osiąga się rów nocześnie tę zaletę, że położone naprzeciw siebie powierzchnie części 9 i 10 zostają wygładzone tak, że w razie wzajemnego ich dotykania się, o czym jest mowa poniżej, powstaje tarcie bardzo nieznaczne. Na ogół należy jednak uznać, że w celu utworzenia takiej szczeliny o zupełnie równomiernej szerokości naokoło całego pierścienia, wy twarzanie pierścienia tłokowego za pomo cą zwijania tak, jak wykonywa się np. sprę żyny śrubowe, jest całkowicie wykluczone, gdyż taki sposób wykonania nie zapewnia nigdy dostatecznej dokładności. Na skutek utworzenia wrębów 3 i 4 oraz szczeliny 8 wytwarza się z pierścienia tło kowego, stanowiącego pierwotnie jednolitą całość, jak gdyby dwa oddzielne pierście nie 9 i 10, połączone ze sobą tylko most kiem 5. Bez dalszych wyjaśnień można ła two zauważyć, że taki pierścień sprężynuje całkowicie równomiernie we wszystkich kierunkach promieniowych, co też w zupeł ności potwierdlziły odnośne próby, doko nywane także dla najgorszych warunków pracy pierścienia. Dzięki zastosowaniu szczeliny 8 oraz na skutek specjalnego kształtu pierścienia tło kowego części 9 i 10 pierścienia, oprócz sprężynowania promieniowego, mogą się też poruszać względem siebie w kierunku osiowym. Możliwość ta jest ważną cechą przedmiotu wynalazku, uwidocznioną na fig. 3 w skali powiększonej. Fig. 3 uwidocz nia położenie poszczególnych części pier ścienia tłokowego w chwili skończenia się przesuwu na dół tłoka 31 w cylindrze 32. Swobodny koniec części 9 pierścienia opie ra się sprężyście na części 10, podczas gdy
część 10 pozostaje w swym położeniu rów noległa; Tensprężynujący osiowy ruch czę ści 9 jest wywoływany wskutek tego, że w chwili skończenia się przesuwu na dół tło ka; tłok ten razem z pierścieniem zostaje nagle zatrzymany. Gdy przy tym część 10 pierścienia przylega mocno do dolnej bocz nej ścianki rowka tłoka, to część 9 pod Wpływem działającej jeszcze szybkości przesuwu tłoka może poruszać się w dół nadal, a mianowicie o szerokość szczeli ny 8. W chwili ukończenia się górnego prze suwu tłoka poszczególne części pierścienia tłokowego zajmują położenie odwrotne, to jest część 9 jest wówczas położona równo legle do górnej obwodowej ścianki rowka tłoka i opiera się na niej, podczas gdy swo bodny koniec części 10 opiera się spręży ście na części 9. W ten sposób wytwarza się pewnego rodzaju działanie pompujące, które powoduje powtarzające się stale wy tłaczanie oleju ze szczeliny 8 i zasysanie oleju do niej. Nader ważną rzeczą jest przy tym, aby olej był zawsze doprowadzany do ścianek cylindra w chwili zmiany kierunku przesuwu tłoka, a więc właśnie w chwili największego tarcia, a tym samym w chwili największej obawy zużycia lub zacięcia się tłoka. Pierścień tłokowy według fig, 1 3 stanowi jak gdyby dwa oddzielne pierście nie 9 i 10, utrzymywane w połączeniu za pomocą mostku 5. Ilość tych pierścieni można, oczywiście, dowolnie powiększyć, nie przekraczając zakresu wynalazku, np, w ten sposób, że nal swobodnym końcu pierścienia 10 wytwarza się następny mo stek 5 i Ł d. Na fig. 4 i 5 uwidoczniona jest odmiana pierścienia tłokowegp według wynalazku, w której między poszczególnymi częściami 11 i 12 wykonana jest stosunkowo szeroka szczelina 13, która, biegnąc naokoło obwo du pierścienia, jest przerwana przez wy stępy, pozostawione na jednej z wymienio nych części 11 i 12, np, przez występy 14 na części 11. Obwód zewnętrzny występów 14 jest wgłębiony w stosunku do obwodu zewnętrznego pierścieni 11 i 12. I w tym przykładzie wykonania obie części 11 i 12 pierścienia tłokowego są ze sobą połączone mostkiem 15. Szczelina 13 jest szersza w porównaniu z wąską szczeliną 8 według przykładu wy konania1, uwidocznionego na fig. 1 3, wskutek czego może pomieścić znacznie większą ilość oleju. Taki pierścień tłokowy działa więc, jak pierścień smarujący, i tego rodzaju pierścienia, powodującego silne smarowanie, nie umieszcza się na pierw szym miejscu od strony zapłonu, lecz jako drugi lub trzeci pierścień, pierścień zaś we dług fig. 1 3 umieszcza się na pierwszym miejscu od strony zapłonu, Znaczna szerokość szczeliny 13 według fig, 4 i 5 mogłaby spowodować zbyt silny osiowy ruch części 11 i 12 pierścienia, nie pożądany zwłaszcza przy wielkiej szybko ści przesuwu tłoka. Temu zapobiegają wy stępy 14, za pomocą których poszczególne części pierścienia wzajemnie na sobie się opierają. W każdym razie jednak występy te mogą być tylko tak szerokie i muszą być urządzone w takich odstępach międfcy so bą, &by był jeszcze możliwy ruch osiowy poszczególnych części, podobnie jak w pier ścieniu według fig. 3. Na' fig. 6 i 7 uwidoczniona jest następna odmiana pierścienia tłokowego według wy nalazku, w której w ściankach bocznych 16 i 17 pierścienia wykonane są ukośne rów noległe wręby 18 i 19. Między wrębami 18 i 19 pierścień zostaje rozdzielony pierwszą równoległą do jego ścianek bocznych szcze liną 20, która naprzeciw ukośnego wrębu 18 w milejiscu, określonym na, rysunku licz bą 21, biegnie równolegle d<ó tego wrębu, po czym przechodzi w szczelinę 22, biegną cą równolegle do szczeliny 20, w celu uzy skania jeszcze jednego podziału pierście nia, W tym przykładzie wykonania pier- 3
ścień tłokowy składa się więc z trzech czę ści 23, 24, 25. Po bokach wrębów ukośnych 18, 19, 21 w większym odstępie od końców części 23 i 25 pozostawione są na tych koń cach małe występy 26 względnie 27, któ rych cel i działanie są takie same, jak wy stępów 14 w przykładzie wykonania we dług fig. 4 i 5. Pierścień tłokowy według fig. 6 i 7 sta nowi jak gdyby kilkakrotny pierścień we dług fig. 1 i 2, przy czym mostek 5, który w tym ostatnim przypadku posiadła ścianki boczne pionowe, w wykonaniu według fig. 6 i 7, na skutek zastosowania ukośnych wrębów 18, 19 i 21, posiada ścianki boczne ukośne. Główne cechy, sposób działania i zalety pierścienia pozostają jednak te sa me. Pierścień według fig. 6 może, oczywi ście, posiadać tylko dwie części 23 i 24. W celu uzyskania wzrastającej podat ności, poszczególne części 23, 24 i 25 pier ścienia mogą posiadać grubość coraz cień szą w kierunku promieniowym, jak uwi doczniono na fig. 7, na której na lewej stronie przekrój poprzeczny poszczegól nych części stopniowo maleje, podczas gdy na prawej stronie przekrój ten się zmniej sza powoli, gdyż płaszczyzny wewnętrzne pierścieni, położonych jeden nad drugim, zbiegają się. W ten sposób osiąga się coraz to wzrastającą podatność poszczególnych części pierścienia. Takie samo stopniowanie podatności jest możliwe zarówno w pierścieniu według fig. 1 3, jak i w pierścieniu według fig. 4 i 5. Wynalazek niniejszy nie ogranicza się do podanych przykładów wykonania, lecz obejmuje wszystkie te rodzaje budowy pierścieni tłokowych, w których osiąga się opisane powyżej zalety przez zastosowanie niektórych z opisanych środków. Zastrzeżenia patentowe. 1. Sprężynujący pierścień do tłoków przesuwnych, znamienny tym, że w jego płaskich ściankach, prostopadłych do osi, wykonane są wręby (3, 4), między którymi pierścień posiada równoległą do tych ścia nek prostopadłych szczelinę. 2. Pierścień tłokowy według zastrz. 1, znamienny tym, że wręby (3, 4 lub 18, 19) w obydwóch płaskich ściankach pierścienia umieszczone są naprzemianlegle i sięgają mniej więcej do środka szerokości pierście nia, przy czym począwszy od wytworzone go w teni sposób mostku (5, 15) pierścień jest rozdzielony szczeliną, równoległą do płaskich ścianek, na części swego obwody położonej między zewnętrznymi ściankami granicznymi obydwóch tych wrębów. 3. Pierścień tłokowy według zastrz. 1, znamienny tym, że wręby (18, 19) w pła skich ściankach są ukośne, a między tymi wrębami pierścień jest kilkakrotnie podzie lony szczelinami (20, 22), równoległymi do tych płaskich ścianek, przy czym między szczelinami wykonane są ukośne przejścia (21), równoległe do wrębów (18, 19). 4. Pierścień tłokowy według zastrz. 1, znamienny tym, że części pierścienia za opatrzone są w występy rozporowe (14, 26, 27), znajdujące się w szczelinie (13, 20, 22) i położone w pewnych odstępach od wrę bów. 5. Pierścień tłokowy według zastrz. 4, znamienny tym, że występy (14) mają po stać łuku, przy czym ich zewnętrznai po wierzchnia obwodowa jest wgłębiona w kie runku promieniowym względem zewnętrz nej powierzchni obwodowej pierścienia. 6. Pierścień tłokowy według zastrz. 1 5, znamienny tym, że wewnętrznai po wierzchnia pierścieniowa jest wykonana w postaci stopni lub też przebiega ukośnie względem osi podłużnej tłoka. W i 11 y S i n a p i u s. Zastępca: Inż. J. Wyganowski, rzecznik patentowy.
Do opisu patentowego Nr 26358. Fiff.l Ha.2 m,. imifi i ih i feju / _ i iii ni/fiiiii Fig.3 _ cmp j <? ij» n ivi. i i i 5 W <2/ y^ ^m rzr Druk L. Bogusławskiego i Ski, Warszawa.