Psychologia - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Psychologia Kod przedmiotu 14.4-WP-PielP-CHOL-Sk-S14_pNadGenUY423 Wydział Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu Kierunek Pielęgniarstwo Profil praktyczny Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata pielęgniarstwa Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2016/2017 Informacje o przedmiocie Semestr 1 Liczba punktów ECTS do zdobycia 2 Typ przedmiotu obowiązkowy Język nauczania polski Sylabus opracował dr Dorota Niewiedział Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin Liczba godzin Liczba godzin w Liczba godzin w Forma w semestrze w tygodniu semestrze tygodniu zaliczenia (stacjonarne) (stacjonarne) (niestacjonarne) (niestacjonarne) Samokształcenie 15 1 - - Zaliczenie 35 2,33 - - Zaliczenie na ocenę Wykład 15 1 - - Egzamin Cel przedmiotu Zapoznanie z wiedzą dotyczącą psychologicznych uwarunkowań zdrowia i choroby. Wymagania wstępne Podstawowa wiedza z zakresu biologii i chemii szkoły średniej. Zakres tematyczny Wykład: 1. Osobowość struktura, mechanizmy, rozwój. 2. Zachowanie człowieka w sytuacjach społecznych. 3. Biopsychospołeczny model zdrowia i choroby. 4. Specyficzne problemy związane z chorobą oraz niepełnosprawnością. 5. Zależności psychosomatyczne. 6. Teorie, modele i koncepcje komunikacji międzyludzkiej. : 1. Choroba, jako sytuacja trudna.
2. Stres a zdrowie. 3. Wpływ sytuacji jatrogennych na relację pielęgniarka pacjent. Metody kształcenia Wykład konwencjonalny, burza mózgów, metoda przypadków, inscenizacja. Efekty kształcenia i metody weryfikacji osiągania efektów kształcenia Opis efektu Symbole Metody weryfikacji Forma zajęć efektów Zna podstawy psychologii w zakresie zachowania i rozwoju człowieka, uwarunkowań jego prawidłowego i zaburzonego funkcjonowania. B.W1 test Wykład Zna problematykę relacji człowiek - środowisko społeczne B.W2 test Wykład Omawia mechanizmy funkcjonowania człowieka w sytuacjach trudnych B.W3 test Wymienia etapy i prawidłowości rozwoju psychicznego człowieka B.W4 test Wykład Różnicuje pojęcie emocji i motywacji oraz zna pojęcie osobowości i jej zaburzeń B.W5 test Wykład
Opis efektu Symboleefektów Metody weryfikacji Forma zajęć Charakteryzuje istotę i strukturę zjawisk zachodzących w procesie przekazywania i wymiany informacji B.W6 test Definiuje modele i style komunikacji interpersonalnej B.W7 test Wykład Zna techniki redukowania lęku i sposoby relaksacji oraz mechanizmy powstawania, działania i zapobiegania zespołowi wypalenia zawodowego B.W8 test Różnicuje pojęcia dewiacji i zaburzenia ze szczególnym uwzględnieniem patologii dziecięcej B.W13 test Rozumie procesy poznawcze i różnicuje zachowania prawidłowe, zaburzone i patologiczne B.W14 test Wykład Opracowuje zestawienia podstawowych determinantów zdrowia B.U1 test Wykład Ocenia wpływ choroby, hospitalizacji i innych sytuacji trudnych na stan fizyczny, psychiczny i funkcjonowanie społeczne człowieka B.U2 test Wykład
Opis efektu Symboleefektów Metody weryfikacji Forma zajęć Projektuje i realizuje w warunkach symulowanych elementarne formy pomocy psychologicznej B.U3 Prognozuje wpływ choroby i hospitalizacji na stan psychiczny człowieka oraz zależności somatopsychiczne B.U4 test Analizuje postawy ludzkie, proces ich kształtowania i zmiany B.U5 Ocenia funkcjonowanie człowieka w sytuacjach trudnych (stres, konflikt, frustracja) B.U6 test Wykład Zna psychologiczne aspekty funkcjonowania człowieka w różnych okresach rozwojowych B.U7 Zna psychospołeczne aspekty wychowania seksualnego i prorodzinnego B.U8 Kontroluje błędy i bariery w procesie komunikowania się B.U9 Wykazuje umiejętność aktywnego słuchania B.U10 Wykorzystuje techniki komunikacji werbalnej, niewerbalnej i pozawerbalnej w opiece zdrowotnej B.U11
Opis efektu Symboleefektów Metody weryfikacji Forma zajęć Tworzy warunki do prawidłowej komunikacji pielęgniarka- pacjent oraz pielęgniarka- personel medyczny B.U12 Dokonuje wyboru właściwych technik redukowania lęku i metod relaksacyjnych B.U13 Stosuje techniki zapobiegania zespołowi wypalenia zawodowego B.U14 Kontroluje f koordynuje działania zapobiegające dewiacjom i patologiom wśród dzieci i młodzieży B.U16 Szanuje godność i autonomię osób powierzonych opiece D.K1 Systematycznie wzbogaca wiedzę zawodową i kształtuje umiejętności, dążąc do profesjonalizmu D.K2 Przestrzega wartości, powinności i sprawności moralnych w opiece D.K3 Wykazuje odpowiedzialność moralną za człowieka wykonywanie zadań zawodowych D.K4 Przestrzega praw pacjenta D.K5
Opis efektu Symboleefektów Metody weryfikacji Forma zajęć Przejawia empatię w relacji z pacjentem i jego rodziną oraz współpracownikami D.K10 Warunki zaliczenia Zaliczenie ćwiczeń związane jest z frekwencją obecności na zajęciach (90% wszystkich zajęć) oraz pozytywną oceną z aktywności na ćwiczeniach. Zaliczenie egzaminu to pozytywna ocena z testu wiedzy obejmującego treść wykładów w ilości 20 pytań, gdzie 70% poprawnych odpowiedzi będzie stanowiło ocenę dostateczną. Samokształcenie obejmuje treści z podanej literatury przedmiotu. Warunkiem zaliczenia jest przygotowanie pracy pisemnej na wybrany temat. Ocena końcowa będzie średnią arytmetyczną ocen z wymienionych form kształcenia Obciążenie pracą Obciążenie pracą Studia stacjonarne (w godz.) Studia niestacjonarne (w godz.) Godziny kontaktowe (udział w zajęciach; konsultacjach; egzaminie, itp.) 55 - Samodzielna praca (przygotowanie do: zajęć, kolokwium, egzaminu; studiowanie literatury przygotowanie: pracy pisemnej, projektu, prezentacji, raportu, wystąpienia; itp.) 15 - Łącznie 70 - Punkty ECTS Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Zajęcia z udziałem nauczyciela akademickiego 1 - Zajęcia bez udziału nauczyciela akademickiego 1 - Łącznie 2 -
Literatura podstawowa 1. Antonovsky A.: Rozwikłanie tajemnicy zdrowia. Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa 2005 2. Bogdanowicz M.: Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym. Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1991. 3. Heszen-Klemens I.: Psychologia medyczna. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 1983. 4. Heszen-Niejodek I., Sęk H. /red./: Psychologia zdrowia. PWN Warszawa 1997. 5. Jarosz M.: Psychologia lekarska. PZWL Warszawa 1988. 6. Kępiński A.: Poznanie chorego. PZWL Warszawa 1991. 7. Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowań ICD-10. 1997 Literatura uzupełniająca 1. Nencki Z.: Komunikowanie interpersonalne. Ossolineum 1992. 2. Rosenhau D.L., Seligman M.E.P.: Psychopatologia. 1994, t. 1-2. 3. Sęk H. /red./: Społeczna psychologia kliniczna. PWN Warszawa 2000. Uwagi Zmodyfikowane przez dr Dorota Niewiedział (ostatnia modyfikacja: 23-09-2016 11:49)