, V 6 Polski 1 / 5 Analizatory Elecsys i cobas e

04784596 190 100 testów Wskazuje analizatory, w których można stosować poniższy zestaw Elecsys 2010 Polski MODULAR ANALYTICS E170 cobas e 411 cobas e 601 cobas e 602 Uwaga Stężenie w próbce może różnić się w zależności od stosowanej metody. Uzyskany wynik musi zawsze być opatrzony informacją dotyczącą metody oznaczania. Porównywanie wartości uzyskanych różnymi metodami mogłoby prowadzić do błędów w interpretacji wyników. W związku z tym, wyniki przekazywane lekarzowi z laboratorium powinny zawierać następujące zdanie: "Poniższe wyniki uzyskano za pomocą oznaczenia testem Elecsys. Wyniki uzyskane przy użyciu testów innych producentów nie są równoznaczne z wynikami uzyskanymi za pomocą tego testu." Zastosowanie Zestaw do ilościowego oznaczania in vitro stężenia przeciwciał IgG przeciwko wirusowi cytomegalii w surowicy ludzkiej lub osoczu. Wyniki oznaczenia służą do wykrycia przebytego lub obecnego zakażenia wirusem CMV. Metoda elektrochemiluminescencji ECLIA przeznaczona jest do zastosowania w analizatorach Elecsys i cobas e. Podsumowanie 1,2,3,4,5,6 Wirus cytomegalii, wywodzący się z rodziny herpeswirusów, jest wirusem występującym powszechnie w populacji ludzkiej, wywołującym zakażenia wiążące się z przyżyciowym utajeniem wirusa w organizmie gospodarza, które powoduje sporadyczne zaostrzenia czy nawracające zakażenia. Seroprewalencja wirusa u dorosłych mieści się w zakresie 40-100 % i jest odwrotnie proporcjonalna do socjoekonomicznego statusu pacjenta. Do zakażenia dochodzi podczas kontaktu bezpośredniego, a czynnikiem zakaźnym może być ślina, mocz, wydzieliny szyjki macicy i pochwy, nasienie, mleko matek karmiących i krew. Zakażenia CMV są zazwyczaj łagodne i przebiegają bezobjawowo. Niemniej zakażenia pierwotne wirusem CMV kobiety będącej w ciąży niosą za sobą ryzyko wewnątrzpępowinowego pasażu wirusa, co może doprowadzić do znacznych uszkodzeń płodu, włącznie z opóźnieniem wzrostu i opóźnieniem umysłowym, wystąpieniem żółtaczki i nieprawidłowościami rozwojowymi OUN. W przypadku zakażeń bezobjawowych bezpośrednio po urodzeniu kliniczne objawy zakażenia nie występują, problemy ze słuchem, koordynacją oraz upośledzenie umysłowe mogą pojawić się na późniejszych etapach życia. Prenatalne zakażenia wirusem CMV występują w przypadku ok. 0.2-2.5 % wszystkich porodów płodów żywych. U ok. 10 % seropozytywnych kobiet dochodziło podczas ciąży do reaktywacji CMV, niemniej ilość pasaży do płodu wynosi ok. 1 % w wypadku zakażeń nie będących zakażeniem pierwotnym, w porównaniu do 40 % w zakażeniu pierwotnym. W następstwie zakażenia pierwotnego CMV u pacjenta może dojść do reinfekcji wirusem egzogennym lub do reaktywacji wirusa utajonego. Na szczególne ryzyko ciężkiego przebiegu zakażenia CMV narażeni są pacjenci poddani immunosupresji, tacy jak pacjenci po przeszczepie oraz pacjenci zarażeni wirusem HIV, u których dochodzi do rozwoju zagrażających życiu chorób. Takim pacjentom należy podawać seronegatywne produkty krwiopochodne. W celu zidentyfikowania seronegatywnych dawców krwi i produktów krwiopochodnych można użyć testów serologicznych. Oznaczenie przeciwciał IgG skierowanych przeciwko CMV używane jest w celu ustalenia statusu serologicznego pacjenta i jest czynnikiem indykatywnym w określaniu obecnego lub przebytego zakażenia. Pierwszym etapem w diagnozowaniu ostrego pierwotnego zakażenia CMV jest najczęściej wykonywane oznaczanie swoistych przeciwciał IgG oraz IgM skierowanych przeciw wirusowi CMV. Próbki reaktywne dla IgM wskazują na ostre, przebyte niedawno lub odnowione zakażenie. W celu określenia pierwotnego zakażenia CMV jako pomoc stosuje się oznaczenie awidności. Dodatni wynik obecności IgM w połączeniu z niskim indeksem awidności IgG silnie wskazuje na pierwotne zakażenie CMV, do którego doszło w ciągu ostatnich 4 miesięcy. Serokonwersja przeciwciał CMV IgM i IgG dodatkowo potwierdza diagnozę świeżego zakażenia wirusem CMV. Zasada pomiaru Sandwicz. Całkowity czas oznaczenia: 18 min. 1 inkubacja: Na kompleks sandwich składa się antygen próbki (20 µl), biotynylowane rekombinowane antygeny, swoiste dla CMV oraz rekombinowane antygeny swoiste dla CMV znakowane kompleksem rutenu a 2 inkubacja: Po dodaniu mikrocząstek opłaszczonych streptawidyną kompleks wiąże się z fazą stałą dzięki powinowactwu biotyny i streptawidyny. Mieszanina reakcyjna przenoszona jest do komory pomiarowej, gdzie mikrocząstki przyciągane są do powierzchni elektrody za pomocą magnesu. Następnie niezwiązane substancje usuwane są za pomocą ProCell/ProCell M. Napięcie przyłożone do elektrody indukuje reakcję elektrochemiluminescencji i emisję fotonu, która jest mierzona za pomocą fotopowielacza. Wyniki odczytywane są z krzywej kalibracyjnej przygotowanej dla danego analizatora w oparciu o kalibrację 2-punktową oraz krzywą wzorcową zawartą w kodzie kreskowym odczynnika. a) Tris( (2,2 -bipyridyl)ruten(ii)-kompleks (Ru(bpy) 2+ 3 ) Odczynniki - roztwory robocze Statyw odczynnikowy (M, R1, R2) oznakowany jest jako CMVIGG. M Mikrocząstki opłaszczone streptawidyną (przezroczysty korek), 1 pojemnik, 6.5 ml: Mikrocząstki opłaszczone streptawidyną 0.72 mg/ml; konserwant. R1 Antygen CMV znakowany biotyną (szary korek), 1 pojemnik, 9 ml: Biotynylowany antygen swoisty CMV (rekombinowany, E. coli), > 400 µg/l, bufor MES 50 mmol/l, ph 6.5; konserwant. R2 Antygen CMV znakowany Ru (bpy) 2+ 3 (czarny korek), 1 pojemnik, 9 ml: Antygen swoisty CMV (rekombinowany, E. coli) znakowany kompleksem rutenu, > 400 µg/l, bufor MES 50 mmol/l, ph 6.5; konserwant. CMVIGG Cal1 Kalibrator ujemny 1 (biały korek), 2 fiolki x 1.0 ml: Surowica ludzka ujemna dla przeciwciał IgG przeciw CMV; bufor; konserwant. CMVIGG Cal2 Kalibrator dodatni 2 (czarny korek), 2 fiolki x 1.0 ml: Surowica ludzka, dodatnia dla przeciwciał IgG przeciw CMV (około 40 U/mL); bufor; konserwant. Zalecenia i środki ostrożności Przeznaczony do celów diagnostyki in vitro. Należy stosować standardowe procedury postępowania z odczynnikami. Wszelkie odpady należy usuwać zgodnie z lokalnymi przepisami. Karta charakterystyki produktu dla użytkowników profesjonalnych dostępna na życzenie. Wszystkie produkty pochodzenia ludzkiego należy traktować jako potencjalnie zakaźne. Kalibratory (CMVIGG Cal1, CMVIGG Cal2) przygotowano wyłącznie z krwi dawców, u których indywidualne badania na obecność HBsAg i przeciwciał przeciwko HCV i HIV dały wynik ujemny. Surowica zawierająca przeciwciała IgG anty-cmv (CMVIGG Cal2) została wysterylizowana metodą filtracji. Metody zastosowane do tych badań zostały zatwierdzone przez FDA lub została zatwierdzona ich zgodność z wytycznymi Dyrektywy Europejskiej 98/79/EC, Aneks II, Lista A. Ze względu na to, że żaden test nie może wykluczyć ryzyka infekcji z absolutną pewnością, wszelkie materiały należy traktować z taką samą ostrożnością, jak próbki pobrane od pacjentów. W przypadku narażenia na kontakt z odczynnikami należy zastosować się do wytycznych opracowanych przez odpowiednie służby. 7,8 Odczynników nie można używać po upływie ich daty ważności. Unikać spienienia odczynników i próbek (materiału od pacjentów, kalibratorów i kontroli). 2012-10, V 6 Polski 1 / 5 Analizatory Elecsys i cobas e

Postępowanie z odczynnikami Odczynniki zawarte w zestawie są gotowe do użytku i kompatybilne z systemem. Analizatory Elecsys 2010 i cobas e 411: Kalibratory mogą pozostawać w analizatorze jedynie podczas wykonywania kalibracji w temp. 20-25. Po użyciu należy niezwłocznie zamknąć fiolki i przechowywać je w temperaturze 2-8. Ze względu na możliwość parowania wykonywać nie więcej niż 5 kalibracji z jednej butelki kalibratora. Analizatory MODULAR ANALYTICS E170, cobas e 601 i cobas e 602: Jeżeli cała objętość kalibratora nie jest niezbędna do kalibracji w analizatorze, należy przelać odpowiednią ilość gotowego do użycia kalibratora do pustych fiolek zamykanych korkiem (fiolki CalSet Vials). Nakleić etykiety na te fiolki. Przechowywać do późniejszego użycia w temperaturze 2-8. Wykonywać tylko jedną kalibrację dla każdej fiolki. Wszystkie informacje niezbędne do przeprowadzenia oznaczenia zapisane są w postaci kodów kreskowych dla danego odczynnika. Przechowywanie i trwałość Przechowywać w temp. 2-8. Nie zamrażać. Zestaw odczynnikowy Elecsys należy przechowywać w pozycji pionowej tak aby podczas automatycznego mieszania przed użyciem dostępne były wszystkie mikrocząstki. Stabilność: Stabilność odczynników zamknięte przechowywać w temp. 2-8 C po otwarciu w temp. 2-8 C w analizatorze MODULAR ANALYTICS E170, Analiztory Elecsys 2010 i cobas e: Stabilność kalibratorów zamknięte przechowywać w temp. 2-8 C po otwarciu w temp. 2-8 do daty ważności 12 tyg. 3 tyg. do daty ważności 8 tyg. w Elecsys 2010 i cobas e 411 w temp. 20-25 C do 5 godz. w MODULAR ANALYTICS E170 i cobas e 601 i cobas e 602 tylko do jednokrotnego użycia Kalibratory przechowywać w pozycji pionowej tak, aby zapobiec przedostawaniu się roztworu kalibratora do korka. Pobieranie i przygotowanie materiału Sprawdzono i zaakceptowano możliwość stosowania jedynie materiałów biologicznych wymienionych poniżej. Surowica pobrana przy użyciu standardowych probówek lub probówek zawierających żel separujący. Osocze krwi pobranej na heparynę litową, K 2 -EDTA i K 3 -EDTA. Kryterium: Średni odzysk próbek dodatnich w granicach 80-120 % wartości w surowicy. W temp. 2-8 zachowuje trwałość przez 4 tyg., w temp. 25 przez 7 dni, w temp. -20 przez 6 mies. Próbki można zamrażać 5 razy. Podane rodzaje próbek oznaczono przy użyciu wybranych probówek do pobierania materiału dostępnych na rynku w czasie wykonywania oznaczeń. Oznacza to, że nie przetestowano probówek od wszystkich producentów. Systemy pobierania próbek pochodzące od różnych producentów mogą zawierać różniące się materiały, co w pewnych przypadkach może mieć wpływ na wynik oznaczeń. W przypadku stosowania probówek pierwotnych (systemów pobierania krwi) należy ściśle przestrzegać zaleceń ich producenta. Aby uniknąć błędnego odczytu, próbki nie powinny być zmieniane dodatkami (biocydy, antyoksydanty lub substancje mające wpływ na ph próbki) Próbki pulowane lub inny sztuczny materiał do badań mogą dawać różne rezultaty w różnych oznaczeniach, co w efekcie prowadzić może do uzyskania rozbieżnych wyników. Przed oznaczeniem odwirować próbki z widocznym zmętnieniem lub obecnością strątów oraz próbki rozmrożone. Można użyć próbek liofilizowanych lub inaktywowanych ciepłem. Przed oznaczeniem należy upewnić się, że próbki, kalibratory oraz surowice kontrolne doprowadzono do temp. 20-25. Z powodu możliwości parowania próbki kalibratory umieszczone w analizatorze należy oznaczyć w ciągu 2 godzin. Materiały dostarczone w zestawie Patrz "Odczynniki - roztwory robocze" w części o odczynnikach Niezbędne materiały dodatkowe (nie dostarczone w zestawie) 04784600190, PreciControl, 8 x 1 ml każda z PreciControl 1 i 2 11732277122, Diluent Universal, 2 x 16 ml rozcieńczalnik do próbek lub Nr kat. 03183971122, Diluent Universal, 2 x 36 ml rozcieńczalnik do próbek 11776576322, fiolki CalSet Vials, 2 x 56 pustych fiolek zamykanych korkiem Ogólne wyposażenie laboratoryjne Analizatory Elecsys 2010, MODULAR ANALYTICS E170 lub cobas e Akcesoria do analizatorów Elecsys 2010 i cobas e 411: 11662988122, ProCell, 6 x 380 ml bufor systemowy 11662970122, CleanCell, 6 x 380 ml płyn płuczący 11930346122, Elecsys SysWash, 1 x 500 ml dodatek do wody przeznaczonej do mycia 11933159001, Adapter dla SysClean 11706802001, Elecsys 2010 Assay Cup, 60 x 60 naczynka reakcyjne 11706799001, Elecsys 2010 Assay Tip, 30 x 120 końcówki Akcesoria do analizatorów MODULAR ANALYTICS E170, cobas e 601 i cobas e 602: 04880340190, ProCell M, 2 x 2 L bufor systemowy 04880293190, CleanCell M, 2 x 2 L płyn płuczący 03023141001, PC/CC-Cups, 12 pojemników do wstępnego podgrzania ProCell M i CleanCell M przed użyciem 03005712190, ProbeWash M, 12 x 70 ml roztwór myjący do płukania podczas finalizacji i zmiany odczynnika 12102137001, AssayCups/AssayTips Combimagazine M, 48 x 84 naczynka reakcyjne/końcówki, torby na zużyte materiały 03023150001, WasteLiner, torby na zużyte materiały 03027651001, SysClean Adapter M Akcesoria do wszystkich analizatorów: 11298500316, Elecsys SysClean, 5 x 100 ml płyn czyszczący Oznaczenie W celu optymalnego działania testu należy stosować się do zaleceń zawartych w niniejszej ulotce dotyczących konkretnego analizatora. Należy postępować zgodnie z instrukcją obsługi analizatora. Wymieszanie mikrocząstek odbywa się automatycznie przed użyciem. Informacje niezbędne do przeprowadzenia oznaczenia wczytywane są z kodu kreskowego odczynnika. W przypadku trudności z odczytem kodu kreskowego należy wprowadzić manualnie 15-cyfrowy numer podany na opakowaniu testu. Odczynniki wyjęte z lodówki należy doprowadzić do temp. ok. 20 i umieścić je w rotorze odczynnikowym analizatora w temp. 20. Unikać tworzenia się piany. Analizator automatycznie kontroluje temperaturę odczynników oraz ich otwieranie i zamykanie. Umieścić kalibratory w miejscu przeznaczonym na próbki. Wszystkie informacje konieczne do kalibracji testu są automatycznie wczytywane przez analizator. Po przeprowadzeniu kalibracji kalibratory należy przechowywać w temperaturze 2-8 C lub wylać (analizatory MODULAR ANALYTICS E170, cobas e 601 i cobas e 602). Kalibracja Spójność pomiarowa: Metoda została wystandaryzowana wobec wewnętrznego standardu Roche dla. Brak jest międzynarodowego standardu dla CMV. Wszystkie dane kalibracyjne dla danej serii odczynników umieszczonych w każdym zestawie zapisane są w postaci kodu kreskowego. Wzorcowa krzywa kalibracyjna jest dostosowywana do danego analizatora przy użyciu CMVIGG Cal1 i CMVIGG Cal2. Analizatory Elecsys i cobas e 2 / 5 2012-10, V 6 Polski

Częstotliwość kalibracji: Kalibrację należy przeprowadzić zawsze dla nowej serii odczynnika przy użyciu CMVIGG Cal1, CMVIGG Cal2 i świeżego odczynnika (tj. w ciągu 24 godz. od umieszczenia go w analizatorze). Ponowną kalibrację sugeruje się w sposób następujący: po 1 miesiącu (28 dni) jeżeli stosowana jest ta sama seria odczynnika po 7 dniach (jeżeli w analizatorze stosowany jest ten sam zestaw odczynnikowy) jeśli to konieczne, np. jeżeli wyniki kontroli jakości PreciControl nie mieszczą się w podanych zakresach częściej, jeżeli jest to wymagane przepisami Kontrola jakości Do kontroli jakości stosować PreciControl. Kontrole dla różnych zakresów stężeń powinny być oznaczane równolegle do próbek badanych, co najmniej co 24 godziny, raz dla każdego zestawu odczynnikowego oraz po każdej kalibracji. Częstotliwość i zakres przeprowadzania kontroli muszą być dostosowane do indywidualnych wymogów danego laboratorium. Wartości muszą zawierać się w określonych granicach. Wskazane jest, by każde laboratorium opracowało procedury naprawcze, które należy wdrożyć, gdy wyniki uzyskane dla materiałów kontrolnych znajdą się poza podanym zakresem. Jeżeli jest to konieczne, należy ponownie oznaczyć badane próbki. Procedury kontroli jakości należy stosować zgodnie z właściwymi zaleceniami organów państwowych oraz lokalnymi wytycznymi. Uwaga: Kontrole nie są opatrzone kodem kreskowym; w związku z tym muszą być oznaczane we wszystkich analizatorach jak kontrole nie będące produktem firmy Roche. Wartości kontroli i zakresy należy wprowadzić manualnie. Szczegółowe informacje znajdują się w odpowiedniej części Instrukcji Obsługi. Dokładne wartości docelowe swoiste dla serii oraz zakresy wydrukowane są w ulotkach produktowych zestawów kontrolnych lub zestawów odczynnikowych (są również dostępne elektronicznie). Obliczanie wyników Analizator automatycznie oblicza stężenie oznaczanej substancji w każdej próbce w U/mL. Interpretacja wyników Wyniki uzyskane za pomocą testu Elecsys mogą być interpretowane w następujący sposób: Niereaktywne: Niejednoznaczne: Reaktywne: < 0.5 U/mL 0.5 - < 1.0 U/mL 1.0 U/mL Próbki o stężeniach < 0.5 U/mL uważa się za niereaktywne w teście Elecsys. Takie osoby uważa się za nie zakażone wirusem CMV i w związku z tym za podatne na zakażenie pierwotne. Próbki o stężeniu pomiędzy 0.5 U/mL i < 1.0 U/mL uważane są za niejednoznaczne. Takie próbki należy oznaczyć ponownie. Jeżeli wyniki są cały czas trudne do rozstrzygnięcia, należy pobrać drugą próbkę w ciągu 2 tygodni. Próbki o stężeniu 1.0 U/mL uważane są za dodatnie dla IgG przeciw CMV i wskazują na zakażenie ostre lub przebyte. U takich osób występuje niebezpieczeństwo pasażu wirusa (np. z matki na płód), ale w bieżącym momencie osoby takie nie muszą koniecznie zarażać. W celu diagnozy ostrego zakażenia CMV należy przeprowadzić dalsze testy, jak np. oznaczanie obecności przeciwciał CMV IgM i awidności przeciwciał IgG. Dodatni wynik obecności IgM w połączeniu z niskim indeksem awidności IgG silnie wskazuje na pierwotne zakażenie CMV, do którego doszło w ciągu ostatnich 4 miesięcy. Diagnozę może potwierdzić znaczny wzrost miana przeciwciał, oznaczany pomiędzy pobraniem pierwszej i drugiej próbki (np. w odstępie 3-4 tyg.). Uwaga: Niejednoznaczne lub niskie wyniki mogą wskazywać na wczesne ostre zakażenie CMV (także w wypadku braku przeciwciał IgM przeciw CMV). Wyniki przeciwciał IgG przeciw CMV w danej próbce mogą różnić się przy oznaczaniu odczynnikami pochodzącymi od różnych producentów lub różniących się użytą metodą. W związku z tym, wyniki przekazywane lekarzowi z laboratorium powinny zawierać następujące zdanie: "Poniższe wyniki uzyskano za pomocą oznaczenia testem Elecsys. Wyniki uzyskane przy użyciu testów innych producentów nie są równoznaczne z wynikami uzyskanymi za pomocą tego testu." Ograniczenia - substancje interferujące Ujemny wynik testu nie wyklucza całkowicie możliwości istnienia zakażenia wirusem CMV. Pacjenci we wczesnych stadiach choroby mogą nie wykazywać dającego się oznaczyć poziomu IgG. Wykrycie w pojedynczej próbce przeciwciał IgG swoistych dla CMV wskazuje na wcześniejszą eksopozycję na CMV, ale nie jest zawsze wystarczające do rozróżnienia pomiędzy zakażeniem ostrym, a utajonym (bez względu na poziom miana IgG). W rzadkich wypadkach pierwotnego zakażenia CMV przeciwciała IgG mogą pojawić się przed wykryciem odpowiedzi swoistych IgM. Zaleca się przeprowadzenie oznaczenia potwierdzającego po upływie 2 tygodni. Jeśli miano przeciwciał pozostaje niezmienione, oznacza to, że można wykluczyć zakażenie pierwotne. 1,9 Wyniki testu Elecsys powinny być oceniane łącznie z historią choroby pacjenta, objawami klinicznymi i innymi testami, np. oznaczeniem przeciwciał IgM swoistych dla CMV, wyników awidności dla. Wyniki pacjentów z wirusem HIV, pacjentów poddanych terapii immunosupresyjnej lub pacjentów u których istnieją inne czynniki obniżające odporność powinny być interpretowane ostrożnie. Próbki od noworodków, krew pępowinowa, próbki od pacjentów przed przeszczepem lub płyny z jam ciała inne niż surowica lub osocze, takie jak ślina lub płyn owodniowy, nie były sprawdzane. W panelu 142 próbek dodatnich znajdujących się w zakresie pomiarowym nie zaobserwowano efektu przeniesienia antygenu (brak wzrastającego sygnału po rozcieńczeniu). Niemniej w innych kohortach nie można wykluczyć wystąpienia efektu nadmiaru antygenu. Na oznaczenie nie ma wpływu żółtaczka (bilirubina < 1129 µmol/l lub < 66 mg/dl), hemoliza (Hb < 0.310 mmol/l lub < 0.500 g/dl), lipemia (Intralipid < 2000 mg/dl) i biotyna < 246 nmol/l lub < 60 ng/ml. Kryterium: Odzysk próbek dodatnich ± 20 % wartości. Od osób leczonych wysokimi dawkami biotyny (tj. > 5 mg/dzień) materiał do oznaczenia należy pobierać dopiero co najmniej po 8 godz. od ostatniego podania biotyny. Brak interferencji ze strony czynnika reumatoidalnego do stężenia 1500 IU/mL. Przeprowadzono testy in vitro z 18 najczęściej przepisywanymi lekami oraz gancyklowirem i walgancyklowirem. Nie stwierdzono interferencji. W rzadkich przypadkach może wystąpić interferencja spowodowana bardzo wysokim mianem przeciwciał przeciw składnikom immunologicznym, streptawidynie lub rutenowi. Test został przygotowany w taki sposób, aby efekt ten zminimalizować. Dla celów diagnostycznych wyniki powinny być interpretowane z uwzględnieniem historii choroby, badań klinicznych oraz innych danych o pacjencie. Granice i zakresy Zakres pomiarowy 0.25-500 U/mL (wyznaczone przez granicę wykrywalności oraz najwyższy punkt krzywej wzorcowej). Wartości poniżej granicy próby ślepej podaje się jako < 0.15 U/mL. Wartości powyżej próby ślepej, ale poniżej granicy wykrywalności nie zostaną oflagowane przez analizator. Wartości powyżej zakresu pomiarowego podaje się jako > 500 U/mL (lub do 10000 U/mL dla 20-krotnie rozcieńczonych próbek). Dolna granica pomiaru Granica dla próby ślepej (LoB) i granica wykrywalnosci (LoD) Granica próby ślepej = 0.15 U/mL Granica wykrywalności = 0.25 U/mL Granice próby ślepej i wykrywalności określono zgodnie z wymogami EP17-A CLSI (Instytutu Standardów Klinicznych i Laboratoryjnych; dawniej NCCLS). Granica próby ślepej jest 95 percentylem wartości z n 60 pomiarów próbek nie zawierających analizowanych substancji w kilku niezależnych seriach. Granica próby ślepej jest zgodna ze stężeniem, poniżej którego próbki wolne od substancji badanej znajdowane są z prawdopodobieństwem 95 %. Granica wykrywalności jest określona na podstawie granicy dla próby ślepej i odchylenia standardowego próbek o niskim stężeniu. 2012-10, V 6 Polski 3 / 5 Analizatory Elecsys i cobas e

Granica wykrywalności odnosi się do najniższego dającego się oznaczyć stężenia substancji analizowanej (wartość ponad granicę próby ślepej z prawdopodobieństwem 95 %). Rozcieńczenie Próbki o stężeniu przeciwciał anty- powyżej zakresu pomiarowego można rozcieńczyć za pomocą Diluent Universal. Zalecane rozcieńczenie to 1:20 (albo automatyczne w analizatorach MODULAR ANALYTICS E170, Elecsys 2010 i cobas e, albo manualne). Stężenie rozcieńczonej próbki musi być 15 U/mL. Po rozcieńczeniu manualnym uzyskany wynik należy pomnożyć przez współczynnik rozcieńczenia. Przy rozcieńczaniu przez analizator, oprogramowanie MODULAR ANALYTICS E170, Elecsys 2010 i cobas e automatycznie uwzględnia rozcieńczenie przy wyliczaniu stężenia próbki. Próbki można również ręcznie rozcieńczyć surowicą ludzką ujemną dla IgG przeciw CMV. Uwaga: Przeciwciała przeciw CMV są heterogenne. Doprowadzić to może do wystąpienia objawów nieliniowego rozcieńczenia. Wartości oczekiwane Występowanie przeciwciał IgG przeciwko CMV zależy od położenia geograficznego badanej populacji i zmienia się w zależności od jej statusu socjoekonomicznego. Testu Elecsys użyto do oznaczenia 616 próbek rutynowych w Niemczech (ośrodek 1) i 520 próbek rutynowych w Izraelu (ośrodek 2). Z tego, za pomocą testu Elecsys, 334 (54.2 %, Niemcy) i 415 (79.8 %, Izrael) oznaczono jako dodatnie lub niejednoznaczne. Rozkład tych wartości znajduje się w poniższej tabeli: U/mL Ośrodek 1, Niemcy, n = 616 Ośrodek 2, Izrael, n = 520 N % całości N % całości < 0.5 282 45.8 105 20.2 0.5-< 1 4 0.6 2 0.4 1-< 10 15 2.4 2 0.4 10-< 100 62 10.1 71 13.7 100-< 300 91 14.8 114 21.9 300-< 500 65 10.6 84 16.2 > 500 97 15.0 142 27.3 W oparciu o populacje pacjentów każde laboratorium powinno określić poziom wartości oczekiwanych dla własnej populacji pacjentów lub - jeśli to konieczne - wyznaczyć własne zakresy wartości referencyjnych. Szczegółowe dane o teście Dane uzyskane przy użyciu analizatorów podano poniżej. Wyniki uzyskane w poszczególnych laboratoriach mogą się różnić. Precyzja Precyzję określono w oparciu o odczynniki Elecsys, surowicę ludzką oraz próbki kontrolne zgodnie z protokołem (EP5-A) CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute): 2 razy dziennie w duplikatach przez 21 dni (n = 84); powtarzalność n = 21. Otrzymano następujące wyniki: Analizatory Elecsys 2010 i cobas e 411 Powtarzalność b Precyzja pośrednia Próbka Wart. śr. OS WZ Wart. śr. OS WZ U/mL U/mL % U/mL U/mL % HS c, nisko dodatnia 1.07 0.009 0.8 1.17 0.038 3.3 HS, średnio dodatnia 53.8 0.629 1.2 54.8 2.14 3.9 HS, wysoce dodatnia 444 7.58 1.7 437 14.3 3.3 PC d 1 1.37 0.012 0.9 1.40 0.045 3.2 PC 2 24.6 0.218 0.9 24.6 0.811 3.3 b) Powtarzalność = precyzja w serii c) HS = surowica ludzka d) PC = PreciControl Analizatory MODULAR ANALYTICS E170, cobas e 601 i cobas e 602 Powtarzalność Precyzja pośrednia Próbka Wart. śr. OS WZ Wart. śr. OS WZ U/mL U/mL % U/mL U/mL % HS, nisko dodatnia 1.10 0.015 1.3 1.14 0.045 4.0 HS, średnio dodatnia 56.3 1.50 2.7 53.1 2.37 4.5 HS, wysoce dodatnia 458 3.16 0.7 460 16.2 3.5 PC 1 1.38 0.033 2.4 1.38 0.045 3.2 PC 2 25.9 0.456 1.8 24.1 0.890 3.7 Swoistość analityczna 439 potencjalnie reagujące krzyżowo próbki oznaczono testem Elecsys CMV IgG i testem porównawczym z próbkami zawierającymi: przeciwciała przeciwko HBV**, HAV, HCV*, HIV, HTLV, EBV**, HSV*, VZV**, Parvo B19***, Rubella, Treponema pallidum**, Toxoplasma gondii** autoprzeciwciała*** (ANA, antytkankowe, RF) Wykazano zgodność 96.6 % (422/437) próbek oznaczonych testem Elecsys i testem porównawczym. 110 próbek było w obu testach ujemne, a 312 próbek dodatnich. 2 próbki okazały się nieokreślone zarówno w teście Elecsys jak i w teście porównawczym. * HSV, HCV: W każdej grupie wykryto 2 niezgodne próbki. ** HBV, EBV, VZV, Treponema pallidum, Toxoplasma gondii: W każdej grupie wykryto 1 niezgodną próbkę. *** Parvo B19, przeciwciała: W każdej grupie wykryto 3 niezgodne próbki. w zakażeniach pierwotnych Ogółem 368 zamrożonych próbek od kobiet w ciąży (faza ostra, w niedawnym zakażeniu i faza utajona) łącznie z próbkami sekwencyjnymi i pojedyńczymi analizowanymi za pomocą dostępnych na rynku testów oznaczono również testem Elecsys w 4 różnych ośrodkach. porównywanych testów Ośrodek N e % reaktywna nie reaktywna Wyniki różniące się 1 f 181 96.1 172 2 7 2 g 57 96.5 52 3 2 3 40 h 97.5 39 0 1 36 i 94.4 34 0 2 4 j 54 90.7 43 6 5 e) Wszystkie niejednoznaczne próbki liczone jak dodatnie. f) 6 próbek oznaczono za pomocą testu Elecsys jako niezgodnie dodatnie; 1 próbkę oznaczono za pomocą testu Elecsys jako niezgodnie ujemną. g) 1 próbkę oznaczono za pomocą testu Elecsys jako niezgodnie dodatnią; 1 próbkę oznaczono za pomocą testu Elecsys jako niezgodnie ujemną. h) 1 próbkę oznaczono za pomocą testu Elecsys jako niezgodnie ujemną. i) 1 próbkę oznaczono za pomocą testu Elecsys jako niezgodnie ujemną, a za pomocą porównywanej metody jako niejednoznaczną. j) 4 próbki oznaczono za pomocą testu Elecsys jako niezgodnie ujemne; 1 próbkę oznaczono za pomocą testu Elecsys jako niezgodnie niejednoznaczną; testem porównawczym próbkę oznaczono jako ujemną. w przebytych zakażeniach Ogółem 158 zamrożonych próbek od kobiet w ciąży, które przeszły zakażenie CMV oznaczono dostępnym na rynku testem, oraz testem Elecsys w 4 różnych ośrodkach. Potwierdzono 100 % zgodności testu Elecsys w porównaniu z testem konkurencyjnym. Zgodnośc we wstępnie wybranych próbkach ujemnych Ogółem 162 zamrożonych próbek od kobiet w ciąży, u których wykluczono zakażenie CMV i oznaczonych dostępnym na rynku testem, oznaczono również testem Elecsys w 4 różnych ośrodkach. W 3 ośrodkach wykazano 100 % zgodnośc testu Elecsys z testami konkurencyjnymi, podczas gdy w ośrodku 4 za pomocą testu Elecsys uzyskano 1 rozbieżnie dodatni i 1 rozbieżnie niejednoznaczny wynik (zgodność 96 %). Porównanie metod Ogółem 1668 świeżych próbek uzyskanych podczas rutynowych oznaczeń klinicznych (krwiodawcy i testy ciążowe) oznaczono za pomocą testu Elecsys w 3 różnych ośrodkach, w porównaniu do dostępnych na rynku testów. Analizatory Elecsys i cobas e 4 / 5 2012-10, V 6 Polski

Ośrodek N k % reaktywna nie reaktywna Wyniki różniące się 1 l 532 98.9 206 320 6 2 m 616 96.8 316 279 21 3 n 520 99.4 413 103 4 k) Wszystkie niejednoznaczne próbki liczone jak dodatnie. l) 4 próbki oznaczono za pomocą testu Elecsys jako niejednoznaczne, a testem konkurencyjnym jako ujemne; 2 próbki oznaczono testem Elecsys jako rozbieżnie ujemne. m) 13 próbek oznaczono testem Elecsys jako rozbieżnie dodatnie; 4 próbki oznaczono testem Elecsys jako niejednoznaczne i jako ujemne testem konkurencyjnym; 2 próbki oznaczono testem Elecsys jako rozbieżnie ujemne; 1 próbkę oznaczono testem Elecsys jako ujemną i jako niejednoznaczną testem konkurencyjnym; 1 próbkę oznaczono testem Elecsys jako dodatnią i jako niejednoznaczną testem konkurencyjnym n) 1 próbkę oznaczono testem Elecsys jako niejednoznaczną i jako ujemną testem konkurencyjnym; 2 próbki oznaczono testem Elecsys jako rozbieżnie ujemne; 1 próbkę oznaczono testem Elecsys jako niejednoznaczną i jako dodatnią testem konkurencyjnym. Literatura 1. Revello MG, Gerna G. Diagnosis and Management of Human Cytomegalovirus Infection in the Mother, Fetus, and Newborn Infant. Clin Microbiol Rev 2002;15(4):680-715. 2. Munro SC, Hall B, Whybin LR, et al. Diagnosis of and Screening for Cytomegalovirus Infection in Pregnant Women. J Clin Microbiol 2005;43(9):4713-4718. 3. Lazzarotto T, Gabrielli L, Lanari M, et al. Congenital Cytomegalovirus Infection: Recent Advances in the Diagnosis of Maternal Infection. Hum Immunol 2004;65:410-415. 4. Guerra B, Simonazzi G, Banfi A, et al. Impact of diagnostic and confirmatory tests and prenatal counseling on the rate of pregnancy termination among women with positive cytomegalovirus immunoglobulin M antibody titers. Am J Obstet Gynecol 2007;196:221-223. 5. Duff P. A thoughtful algorithm for the accurate diagnosis of primary CMV infection in pregnancy. Am J Obstet Gynecol 2007;196:196-197. 6. Ljungman P. Risk of cytomegalovirus transmission by blood products to immunocompromised patients and means for reduction. Brit J Haematol 2004;125:107-116. 7. Occupational Safety and Health Standards: bloodborne pathogens. (29 CFR Part 1910.1030). Fed. Register. 8. Wytyczna 2000/54/EC Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej z 18 stycznia 2000 dotycząca ochrony pracowników przed zagrożeniami związanymi z ekspozycją na czynniki biologiczne podczas pracy. 9. Weber B, Fall EM, Berger A, et al. Screening of blood donors for human cytomegalovirus (HCMV) IgG antibody with an enzyme immunoassay using recombinant antigens. J Clin Virol 1999;14:173-181. W celu uzyskania dalszych informacji należy zapoznać się z dokumentacją dla danego analizatora; instrukcją obsługi, ulotką aplikacyjną, informacją o produkcie lub ulotkami produktowymi dołączonymi do opakowań (jeśli dostępne w kraju uzytkownika). W niniejszej ulotce metodycznej jako separatora dziesiętnego oddzielającego w liczbach dziesiętnych jednostki od ułamków używana jest zawsze kropka (okres/stop). Separatorów oddzielających tysiące nie używa się. Istotne dodatki oraz zmiany zostały oznaczone na marginesie. 2012, Roche Diagnostics 0123 Roche Diagnostics GmbH, Sandhofer Strasse 116, D-68305 Mannheim www.roche.com 2012-10, V 6 Polski 5 / 5 Analizatory Elecsys i cobas e