RZECZPOSPOLITAPOLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1

RZECZPOSPOLITAPOLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 170393 (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: 300860 (22) Data zgłoszenia: 18.06.1993 (51) IntCl6. E04H 12/28 (54) Sposób budowy kominów, zwłaszcza żelbetowych (43) Zgłoszenie ogłoszono: 27.12.1994 BUP 26/94 (73) Uprawniony z patentu: Niepoń Zdzisław, Koszalin, PL Piłat Jan, Koszalin, PL (72) Twórcy wynalazku: Zdzisław Niepoń, Koszalin, PL Jan Piłat, Koszalin, PL (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 31.12.1996 WUP 12/96 (74) Pełnomocnik: Balwierz Ryszard, Kancelaria Patentowa PL 170393 B1 1 Sposób budowy kominów, zwłaszcza żelbeton w y ch, polegający na tym, ze na fundamencie, z którego (57) wystają zakotwione w nim elementy zbrojenia, korzystnie w postaci prętów metalowych, ustawia się segmenty komina kolejno na siebie z otworami pod pręty zbrojenia, tak ze w otworach poprzedniego segmentu umieszcza się pręty zbrojenia, a następnie zalewa się te otwory betonem i na wystające pręty zbrojenia nakłada się otworami kolejny segment, zbroi się kolejne otwory kolejnego segmentu, łączy się pręty zbrojenia, korzystnie przez spawanie, a wymienione czynności powtarza się aż do zbudowania całego komina, znamienny tym, ze pręty zbrojenia (2, 3, 4), o różnych długościach zakotwia się w fundamencie (11) tak, aby pręty (2) wystawały z fundamentu (11), na co najmniej jedną wysokość segmentu (1) komina, pręty (3) wystawały z fundamentu (11), na co najmniej dwie wysokości segmentu (1), a pręty (4) wystawały, z fundamentu (11), na co najmniej trzy wysokości segmentu (1), z którymi to prętami (2,3,4), kolejno, po nałożeniu otworami (5, 6,7) kolejnych segmentów (1), łączy się pręty zbrojenia (2, 3, 4 ), korzystnie o długości odpowiadającej co najmniej trzem wysokościom segmentu (1) na przemian tak, ze na wysokości górnej powierzchni pierwszego segmentu (1), łączy się ze sobą pręty (2 i 2 ) w otworach (5), na wysokości górnej powierzchni drugiego segmentu (1) łączy się ze sobą pręty (3 i 3 ) w otworach (6), a na wysokości górnej powierzchni trzeciego segmentu (1) łączy się... Fig 1

Sposób budowy kominów, zwłaszcza żelbetowych Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób budowy kominów, zwłaszcza żelbetowych, polegający na tym, że na fundamencie, z którego wystają zakotwione w nim elementy zbrojenia, korzystnie w postaci prętów metalowych, ustawia się segmenty komina kolejno na siebie z otworami pod pręty zbrojenia, tak że w otworach poprzedniego segmentu umieszcza się pręty zbrojenia, a następnie zalewa się te otwory betonem i na wystające pręty zbrojenia nakłada się otworami kolejny segment, zbroi się kolejne otwory kolejnego segmentu, łączy się pręty zbrojenia, korzystnie przez spawanie, a wymienione czynności powtarza się aż do zbudowania całego komina, znamienny tym, że pręty zbrojenia (2, 3, 4), o różnych długościach zakotwia się w fundamencie (11) tak, aby pręty (2) wystawały z fundamentu (11), na co najmniej jedną wysokość segmentu (1) komina, pręty (3) wystawały z fundamentu (11), na co najmniej dwie wysokości segmentu (1), a pręty (4) wystawały, z fundamentu (11), na co najmniej trzy wysokości segmentu (1), z którymi to prętami (2, 3, 4), kolejno, po nałożeniu otworami (5, 6,7) kolejnych segmentów (1), łączy się pręty zbrojenia (2, 3, 4 ), korzystnie o długości odpowiadającej co najmniej trzem wysokościom segmentu (1) na przemian tak, że na wysokości górnej powierzchni pierwszego segmentu (1), łączy się ze sobą pręty (2 i 2 ) w otworach (5), na wysokości górnej powierzchni drugiego segmentu (1) łączy się ze sobą pręty (3 i 3 ) w otworach (6), a na wysokości górnej powierzchni trzeciego segmentu (1) łączy się ze sobą pręty (4 i 4 ) w otworach (7) i poszczególne czynności powtarza się, aż do zbudowania całego komina. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że przed ustawieniem kolejnego segmentu (1), na segmencie poprzednim (1) układa się podkładki dystansowe (8) i kształtuje się podlewkę betonową pod następny segment (1), nadając jej kształt wgłębienia obwodowego. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że segmenty (1) montuje się wraz z elementami drabiny (9), używając pomostu przesuwnego (10), sukcesywnie przemieszczając go w trakcie budowy. * * * Przedmiotem wynalazku jest sposób budowy kominów, zwłaszcza żelbetowych. Znany jest sposób budowy kominów żelbetowych polegający na tym, że na uprzednie przygotowanym fundamencie, wyposażonym w zbrojenie, ustawia się pierwszy segment elementu składowego komina tak, aby otwory montażowe natrafiały na zbrojenie. Następnie w tych samych otworach montażowych umieszcza się kolejne elementy zbrojenia, tak aby wystawały one ponad segment i zalewa się otwory betonem. Z kolei na wystające elementy zbrojenia nakłada się następny segment i ponownie, w tych samych otworach, umieszcza się elementy zbrojenia, tak aby wystawały one ponad powierzchnię segmentu i otwory zalewa się betonem. Czynność powyższą powtarza się, aż do momentu zbudowania całego komina, przy czym do budowy używa się gotowych segmentów żelbetowych. Sposób powyższy znany jest z opisu zgłoszeniowego polskiego nr P 275 983. Wadą opisanego sposobu jest przede wszystkim czas jego trwania, który znacznie się wydłuża ze względu na fakt, iż elementy zbrojenia, zawsze łączy się w tych samych i wszystkich otworach, zarówno segmentu poprzedniego jak i następnego. Stan powyższy powoduje sytuację, w której po umieszczeniu segmentu na elementach zbrojenia i zalaniu betonem, musi być zachowany pewien przedział czasowy, zanim umieści się kolejny segment i kolejne zbrojenia, w celu właściwego związania zbrojenia z segmentem, a to wydłuża całą operację budowy komina.

170 393 3 Znany jest również sposób budowy kominów polegający na tym, że tak jak w poprzednim sposobie, segmenty żelbetowe nakłada się na siebie, a elementy zbrojenia, które zawsze umieszcza się w tych samych otworach segmentu poprzedniego i następnego, łączy się ze sobą poprzez spawanie, lub skręcanie, przy czym łączy się wszystkie elementy zbrojenia, we wszystkich otworach segmentów komina. Wadą tego z kolei sposobu jest, nie tylko długotrwały czas montażu, ale również fakt, że w przypadku korozji złącza, co jest możliwe, połączenia takie są nietrwałe i niestabilne. Ponadto w obu wymienionych sposobach segment następny, bezpośrednio ustawia się na segmencie poprzednim, pokrywszy ten uprzedni betonem. Segment następny wyciska beton spod łącza i wówczas połączenie takie jest mało trwałe, a więc i trwałość komina zbudowanego takimi sposobami jest znacznie krótsza. Postawiono sobie za cel eliminację wymienionych wad i niedogodności, a cel ten osiągnięto przez wprowadzenie sposobu według wynalazku. Istota rozwiązania według wynalazku polega na tym, że elementy zbrojenia zakotwia się w fundamencie tak, aby elementy zbrojenia wystawały z fundamentu na różną wysokość, co najmniej jedna trzecia na wysokość jednego segmentu komina, co najmniej jedna trzecia, na wysokości dwóch segmentów komina i co najmniej jedna trzecia, na wysokość trzech segmentów komina, a z tak wystającymi elementami zbrojenia łączy się elementy kolejnego zbrojenia, co trzeci pręt, na wysokości górnych powierzchni, kolejnych segmentów, przy czym długość elementów kolejnego zbrojenia odpowiada, co najmniej trzem wysokościom segmentów komina, a każdą jedną trzecią elementów zbrojenia łączy się ze sobą w innej jednej trzeciej otworów segmentu komina. Ponadto, przed ustawieniem następnego segmentu komina, na segmencie poprzednim, układa się podkładki dystansowe, w dowolnej ilości, a po zalaniu otworów z elementami zbrojenia kształtuje się podlewkę betonową, pod następny segment nadając jej kształt wgłębienia obwodowego, zaś do budowy komina używa się segmentów, gotowych, z umocowanymi do nich elementami drabiny, a budowy komina dokonuje się przy pomocy ruchomego pomostu sukcesywnie przemieszczając go w trakcie budowy. Zaletą rozwiązania według wynalazku jest przede wszystkim, znacznie skrócony czas budowy komina i zwiększona jego trwałość, oraz oszczędności materiałów, co uzyskuje się dzięki wprowadzeniu łączenia elementów zbrojenia w tak zwaną szachownicę, oraz dzięki zastosowaniu podkładek dystansowych. Dzięki zastosowaniu przemiennego łączenia elementów zbrojenia, w przypadku uszkodzenia lub korozji jednych elementów, inne elementy, zapewniają trwałość i stabilność budowli, a przemienne łączenia elementów zapewnia odpowiednie powiązania konstrukcyjne segmentów komina ze sobą. Ponadto dzięki wprowadzeniu połączeń przemiennych na wysokości komina, następnie dwukrotna redukcja ilości prętów, każdorazowo o jedną trzecią. Z kolei podkładki dystansowe, umożliwiają utworzenie odpowiedniej grubości warstwy wiążącej segmenty komina i umożliwiają natychmiastowy montaż dalszych segmentów komina, bez przerw technologicznych, wymaganych na wiązanie betonu. Sposób według wynalazku przedstawiony jest w przykładzie wykonania poniżej, oraz zobrazowany rysunkami, na których fig. 1przedstawia łączenie elementów zbrojenia w kominie w widoku z boku, zaś fig. 2,3,4 przedstawiają łączenie elementów zbrojenia, na poszczególnych, kolejnych poziomach, górnych powierzchni segmentów komina, tak fig. 2 - na wysokości pierwszego segmentu, fig. 3 - na wysokości drugiego segmentu, a fig. 4 - na wysokości trzeciego segmentu. Sposób według wynalazku przebiega następująco: W uprzednio przygotowanym fundamencie 11, zakotwia się pręty zbrojenia 2, 3, 4 o różnych długościach, takich że, pręty 2 wystają ponad górną powierzchnię fundamentu na wysokość równą jednej wysokości segmentu 1 komina, pręty 3 wystają na wysokość dwóch wysokości segmentów 1 komina, a pręty 4 wystają na wysokość trzech wysokości segmentów 1 komina. Ilość prętów 2, 3, 4 jest różna i zależy od wysokości i średnicy budowanego komina.

4 170 393 Przykładowo w segmencie 1 komina jest dwanaście otworów zbrojeniowych 5, 6, 7 cztery otwory 5, cztery otwory 6 i cztery otwory 7, a więc przyjmuje się że jest dwanaście prętów zbrojenia 2, 3, 4, w tym cztery pręty 2, cztery pręty 3 i cztery pręty 4, przy czym przyjąwszy wysokość segmentu jeden metr, pręty 2 wystają z fundamentu 11 na wysokość jednego metra, pręty 3 wystają z fundamentu 11, na wysokość dwóch metrów, a pręty 4 wystają z fundamentu 11, na wysokość trzech metrów. Na pręty 2, 3, 4 nasuwa się otworami 5, 6, 7 pierwszy segment 1, tak że z pierwszego segmentu 1 wystają pręty 3 i 4, pręty 3 na wysokość jednego metra, a pręty 4 na wysokość dwóch metrów ponad poziom górnej powierzchni segmentu 1, a pręty 2, ich końce, są na poziomie górnej powierzchni pierwszego segmentu 1. Do czterech prętów 2, przyspawuje się cztery pręty 2 o długości trzech wysokości segmentu 1 komina, w tym przypadku o długości trzech metrów. Na obrzeżach pierwszego segmentu 1, układa się podkładki dystansowe 8, w dowolnej ilości, korzystnie pięć-sześć sztuk, a obrzeże zalewa się betonem, tak że jednocześnie betonem zalewa się otwory 5, 6, 7 z wystającymi z nich prętami, przy czym jednocześnie kształtuje się podlewkę betonową nadając jej kształt wgłębienia obwodowego. Następnie na pierwszym segmencie 1, ustawia się drugi segment 1, tak że końce prętów 3, znajdą się na poziomie górnej powierzchni drugiego segmentu 1, a pręty 4 wystają na wysokość jednego metra ponad górną powierzchnię drugiego segmentu 1, oraz ponad górną powierzchnię drugiego segmentu 1 wystają pręty 2 na wysokość dwóch metrów. Do czterech prętów 3, przyspawuje się cztery pręty 3 o długości trzech wysokości segmentu 1 i znów powtarza się czynność układania podkładek 8 i kształtowania podlewki betonowej. Następnie na drugim segmencie 1 ustawia się trzeci segment 1, tak że końce prętów 4 znajdą się na poziomie górnej powierzchni trzeciego segmentu 1, a ponad górną powierzchnię trzeciego segmentu 1 wystają pręty 2, na wysokość jednego metra o pręty 3 na wysokość dwóch metrów. Do czterech prętów 4, przyspawuje się cztery pręty 4, o długości trzech wysokości segmentu 1 komina. Ponownie powtarza się operację układania podkładek 8 i kształtowania podlewki betonowej, oraz operację przyspawywania prętów i ustawiania kolejnych segmentów 1, aż do momentu zmontowania całego komina. Na wysokościach określonych względami konstrukcyjnymi, następuje redukcja prętów zbrojenia o pręty 2, oraz na innej wysokości redukcja prętów zbrojenia o pręty 3. Przy redukcji prętów zbrojenia 2, 3 jednocześnie redukuje się otwory 5, 6 w segmentach 1. Rozwiązanie według wynalazku znajduje zastosowanie przy budowie różnego rodzaju kominów, w kotłowniach, zakładach przemysłowych i tym podobnie.

170 393 Fig. 2 Fig. 3 Fig. 4

170 393 Fig. 1 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 2,00 zł