Ćwiczenie 1. Reakcje charakterystyczne miedzi(ii)

Podobne dokumenty
Ćwiczenie 1. Reakcje charakterystyczne kadmu(ii)

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW.

Ćwiczenie 1. Badanie wypierania wodoru z wody za pomocą metali

Ćwiczenie 1. Zależność szybkości reakcji chemicznych od stężenia reagujących substancji.

REAKCJE CHEMICZNE KATIONÓW I ANIONÓW (CZĘŚĆ I)

Identyfikacja wybranych kationów i anionów

REAKCJE UTLENIAJĄCO-REDUKCYJNE

OTRZYMYWANIE I WŁAŚCIWOŚCI ZWIĄZKÓW KOMPLEKSOWYCH

Piotr Chojnacki 1. Cel: Celem ćwiczenia jest wykrycie jonu Cl -- za pomocą reakcji charakterystycznych.

Metody otrzymywania kwasów, zasad i soli. Reakcje chemiczne wybranych kwasów, zasad i soli. Ćwiczenie 1. Reakcja otrzymywania wodorotlenku sodu

Ćwiczenie 1: Elementy analizy jakościowej

MECHANIZMY REAKCJI CHEMICZNYCH. REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE GRUP FUNKCYJNYCH ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH

Ćwiczenie 1. Technika ważenia oraz wyznaczanie błędów pomiarowych. Ćwiczenie 2. Sprawdzanie pojemności pipety

STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. DYSOCJACJA JONOWA. REAKTYWNOŚĆ METALI

RÓWNOWAGA I SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNEJ

HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE WYBRANYCH KATIONÓW

Analiza anionów nieorganicznych (Cl, Br, I, F, S 2 O 3, PO 4,CO 3

Po wykonaniu każdego ćwiczenia należy zanotować spostrzeżenia i wnioski dotyczące przebiegu reakcji.

substancje rozpuszczalne bądź nierozpuszczalne w wodzie. - Substancje ROZPUSZCZALNE W WODZIE mogą być solami sodowymi lub amonowymi

XLVII Olimpiada Chemiczna

ĆWICZENIA LABORATORYJNE WYKRYWANIE WYBRANYCH ANIONÓW I KATIONÓW.

Zadanie laboratoryjne

MODUŁ. Wybrane klasy związko w chemicznych

ĆWICZENIE I - BIAŁKA. Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami fizykochemicznymi białek i ich reakcjami charakterystycznymi.

ĆWICZENIE 1. Aminokwasy

ĆWICZENIE 1. Aminokwasy

Opisy ćwiczeń laboratoryjnych z chemii. Semestr I (zimowy) Rok akademicki 2012/13

TYPY REAKCJI CHEMICZNYCH

ĆWICZENIE NR 1 Analiza ilościowa miareczkowanie zasady kwasem.

PRACOWNIA ANALIZY ILOŚCIOWEJ. Analiza substancji biologicznie aktywnej w preparacie farmaceutycznym kwas acetylosalicylowy

Ćwiczenia laboratoryjne 2

Ćwiczenie 2. Analiza jakościowa związków organicznych zawierających azot, siarkę oraz fluorowcopochodne.

Zadania laboratoryjne

KATALIZA I KINETYKA CHEMICZNA

PODSTAWY STECHIOMETRII

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

Ćwiczenia laboratoryjne semestr pierwszy 30 godzin. Kierunek: Genetyka i biologia eksperymentalna

X Konkurs Chemii Nieorganicznej i Ogólnej rok szkolny 2011/12

Zajęcia 10 Kwasy i wodorotlenki

V. Węglowodory. Hydroksylowe pochodne węglowodorów alkohole i fenole

Ćwiczenie II Roztwory Buforowe

Ćw. 8. PODSTAWY CHEMICZNEJ ANALIZY JAKOŚCIOWEJ

ETAP II heksacyjanożelazian(iii) potasu, siarczan(vi) glinu i amonu (tzw. ałun glinowo-amonowy).

Chemia Nieorganiczna ćwiczenia CHC012001c Powtórzenie materiału II

ZJAWISKA FIZYCZNE I CHEMICZNE

ALKACYMETRIA. Ilościowe oznaczanie HCl metodą miareczkowania alkalimetrycznego

Reakcje utleniania i redukcji Reakcje metali z wodorotlenkiem sodu (6 mol/dm 3 )

Analiza kationów nieorganicznych oraz wybranych anionów

Jakościowa analiza soli prostej pomiar ph

SPRAWOZDANIE do dwiczenia nr 7 Analiza jakościowa anionów I-VI grupy analitycznej oraz mieszaniny anionów I-VI grupy analitycznej.

RÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH

Dysocjacja elektrolityczna, przewodność elektryczna roztworów

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Chemia Poziom rozszerzony

Ćwiczenie 3. Otrzymywanie i badanie właściwości chemicznych alkanów, alkenów, alkinów i arenów.

UKŁAD OKRESOWY PIERWIASTKÓW, WŁAŚCIWOŚCI CHEMICZNE PIERWIASTKÓW 3 OKRESU

żelaza(iii). Obserwacje: Wnioski:

ĆWICZENIE 10. Szereg napięciowy metali

PREPARATYKA NIEORGANICZNA. Przykład 1 Ile kilogramów siarczanu(vi) żelaza (II) można otrzymać z 336 kg metalicznego żelaza?

Ćwiczenie 5. Badanie właściwości chemicznych aldehydów, ketonów i kwasów karboksylowych. Synteza kwasu sulfanilowego.

Zadanie: 1 (1 pkt) Oblicz stężenie molowe jonów OH w roztworze otrzymanym przez rozpuszczenie 12g NaOH w wodzie i rozcieńczonego do 250cm 3

III-B. Chemia w kuchni

4. Równowagi w układach heterogenicznych.

Scenariusz lekcji w technikum zakres podstawowy 2 godziny

CHEMIA BUDOWLANA ĆWICZENIE NR 1

Jako odczynniki stosuje się w 0,1 molowy azotan srebra(v) i 0,3 molowy chlorek baru. Podział anionów na grupy (wg. Bunsena)

6. ph i ELEKTROLITY. 6. ph i elektrolity

Ćwiczenie 50: Określanie tożsamości jonów (Farmakopea VII-IX ( )).

Zachowaj bezpieczeństwo pracy o odczynnikami barwiącymi, żrącymi i trującymi Do każdego odczynnika przypisana jest jedna pipetka znajdująca się w

G-VII. Substancje o znaczeniu biologicznym

TYPY REAKCJI CHEMICZNYCH

MATERIAŁY POMOCNICZE DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z CHEMII

Chemia nieorganiczna Zadanie Poziom: podstawowy

Instrukcja do ćwiczenia WŁAŚCIWOŚCI WYBRANYCH ANIONÓW.

1. OBSERWACJE WSTĘPNE

CEL ĆWICZENIA Zapoznanie studentów z chemią 14 grupy pierwiastków układu okresowego

Zadanie 1. [ 3 pkt.] Uzupełnij zdania, wpisując brakującą informację z odpowiednimi jednostkami.

REAKCJE W CHEMII ORGANICZNEJ

WOJEWÓDZKI KONKURS PRZEDMIOTOWY Z CHEMII DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW - rok szkolny 2016/2017 eliminacje rejonowe

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 7

Synteza Cu(CH 3 COO) 2 H 2 O oraz (NH 4 ) 2 Ni(SO 4 ) 2 6H 2 O

OTRZYMYWANIE ZWIĄZKÓW CHEMICZNYCH: PREPARATYKA TLENKÓW MIEDZI

5. STECHIOMETRIA. 5. Stechiometria

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 6. Manganometryczne oznaczenia Mn 2+ i H 2 O 2

G-VI. Węgiel i jego związki z wodorem. Pochodne węglowodorów

Ć W I C Z E N I E. Analiza jakościowa

Identyfikacja jonów metali w roztworach wodnych

1. OBSERWACJE WSTĘPNE

Ćwiczenia nr 2: Stężenia

5. RÓWNOWAGI JONOWE W UKŁADACH HETEROGENICZNYCH CIAŁO STAŁE - CIECZ

REAKCJE CHEMICZNE WYBRANYCH PIERWIASTKÓW

2.4. ZADANIA STECHIOMETRIA. 1. Ile moli stanowi:

REAKCJE CHARAKTERYSTYCZNE KATIONÓW I ANIONÓW

STĘŻENIA ROZTWORÓW. 2. W 100 g wody rozpuszczono 25 g cukru. Oblicz stężenie procentowe roztworu.

Zadanie: 2 (1 pkt) Zmieszano 100 g 30% roztworu azotanu (V) sodu z 500 g wody. Oblicz Cp otrzymanego roztworu.

Pracownia analizy ilościowej dla studentów II roku Chemii specjalność Chemia podstawowa i stosowana. Argentometryczne oznaczanie chlorków w mydłach

INSTRUKCJE DO ĆWICZEŃ- Kwasy i wodorotlenki

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

Wojewódzki Konkurs Przedmiotowy z Chemii dla uczniów gimnazjów województwa śląskiego w roku szkolnym 2012/2013

Transkrypt:

IX. Analiza jakościowa biopierwiastków Zagadnienia Biopierwiastki: mikro i makroelementy Reakcje charakterystyczne biopierwiastków Ćwiczenie 1 Reakcje charakterystyczne miedzi(ii) 2 mol/dm 3 CuSO 4 0,5 mol/dm 3 KI 0,5 mol/dm 3 K 4 [Fe(CN) 6 ] Płytka porcelanowa Do pięciu wgłębień na płytce porcelanowej nalać po 5 kropli 2 molowego roztworu siarczanu(vi)miedzi(ii). Do kolejnych roztworów miedzi dodawać kroplami pozostałe odczynniki wymienione w instrukcji (do jednego wgłębienia z roztworem jeden odczynnik). Zapisać zaobserwowane zmiany i odpowiednie równania reakcji. Ćwiczenie 2 Reakcje charakterystyczne cynku 2 mol/dm 3 ZnSO4 0,5 mol/dm 3 K 3 [Fe(CN) 6 ] 0,5 mol/dm 3 K 4 [Fe(CN) 6 ] 0,5 mol/dm 3 (NH 4 ) 2 [Hg(SCN) 4 ] Płytka porcelanowa 1

Do sześciu wgłębień na płytce porcelanowej nalać po 5 kropli 2 molowego roztworu siarczanu(vi) cynku(ii). Do kolejnych roztworów cynku dodawać kroplami pozostałe odczynniki wymienione w instrukcji (do jednego wgłębienia z roztworem jeden odczynnik). Zapisać zaobserwowane zmiany i odpowiednie równania reakcji. Ćwiczenie 3 Reakcje charakterystyczne manganu(ii) 2 mol/dm 3 MnSO 4 Płytka porcelanowa Probówka 0,5 mol/dm 3 Na 2 CO 3 Łapa do probówek 6 mol/dm 3 CH 3 COOH HNO 3 stężony PbO 2 stały Ćwiczenie ze stężonym kwasem azotowym(v) należy wykonać pod dygestorium! Do trzech wgłębień na płytce porcelanowej nalać po 5 kropli 2 molowego roztworu siarczanu(vi) manganu(ii). Do kolejnych roztworów manganu dodawać kroplami roztwory amoniaku, wodorotlenku sodu i węglanu sodu (do jednego wgłębienia z roztworem jeden odczynnik). Zaobserwować zmiany i zapisać odpowiednie równania reakcji. Na wadze analitycznej odważyć 0,2g tlenku ołowiu (IV). Do probówki wlać 1cm 3 2- molowego roztworu siarczanu(vi) manganu(ii), a następnie 10 kropli stężonego kwasu azotowego (V). Przesypać do probówki odważony wcześniej tlenek ołowiu (IV). Zaobserwować zmiany i zapisać odpowiednie równania reakcji (reakcja Cruma). Do probówki wlać 1 cm 3 2-molowego roztworu siarczanu(vi) managanu(ii), a następnie kilka kropli 0,5-molowego roztworu wodorofosforanu(v) disodu do momentu wytrącenia się osadu. Dodawać kroplami 2-molowy roztwór kwasu octowego do otrzymania klarownego roztworu. Zapisać zaobserwowane zmiany i odpowiednie równania reakcji. 2

Ćwiczenie 4 Reakcje charakterystyczne żelaza(iii) 2 mol/dm 3 FeCl 3 0,5 mol/dm 3 NH 4 SCN 0,5 mol/dm 3 K 4 [Fe(CN)) 6 ] 0,5 mol/dm 3 K 3 [Fe(CN)) 6 ] 2 mol/dm 3 HCl 0,5 mol/dm 3 CH 3 COONa 2 mol/dm 3 CH 3 COOH 2 mol/dm 3 HNO 3 Płytka porcelanowa Probówki Trójnóg Siatka na palnik Zlewka Do czterech wgłębień na płytce porcelanowej nalać po 5 kropli 2 molowego roztworu chlorku żelaza(iii). Do kolejnych roztworów żelaza(iii) dodawać kroplami: do 1-wszego 0,5-molowy roztwór amoniaku, do drugiego 0,5-molowy roztwór wodorotlenku sodu, do trzeciego 0,5- molowy roztwór heksacyjanożelazianu(iii) potasu, a do czwartej 0,5-molowy roztwór tiocyjanianu amonu. Zaobserwować zmiany i zapisać odpowiednie równania reakcji. Do probówki wlać 1cm 3 2-molowego roztworu chlorku żelaza(iii), a następnie kilka kropli 0,5- molowego roztworu heksacyjanożelazianu(ii) potasu do momentu wytrącenia się osadu. Dodawać kroplami 0,5-molowy roztwór wodorotlenku sodu aż do otrzymania klarownego roztworu. Zapisać zaobserwowane zmiany i odpowiednie równania reakcji. Do probówki wlać 1cm 3 2-molowego roztworu chlorku żelaza(iii), a następnie kroplami 0,5-molowy roztwór wodorofosforanu(v) sodu do momentu wytrącenia osadu. Osad podzielić na dwie części. Do jednej dodawać kroplami 2-molowy roztwór kwasu azotowego(v), a do drugiej 2cm 3 2-molowego roztworu kwasu octowego. Zaobserwować zmiany i zapisać odpowiednie równania reakcji. Do probówki wlać 1 cm 3 2-molowego roztworu chlorku żelaza(iii), a następnie kilka kropli 0,5- molowego roztworu octanu sodu do momentu pojawienia się czerwonobrunatnego zabarwienia. Probówkę umieścić na łaźni wodnej i ogrzewać. Zapisać zaobserwowane zmiany i odpowiednie równania reakcji. 3

Ćwiczenie 5 Reakcje charakterystyczne wapnia 2 mol/dm 3 CaCl 2 0,5 mol/dm 3 (NH 4 ) 2 CO 3 0,5 mol/dm 3 (NH 4 ) 2 C 2 O 4 0,5 mol/dm 3 K 4 [Fe(CN)) 6 ] 2 mol/dm 3 CH 3 COOH 2 mol/dm 3 HNO 3 Probówki Do probówki wlać 1cm 3 2-molowego roztworu chlorku wapnia(ii) i 1 cm 3 0,5-molowego roztworu węglanu amonu. Probówkę ogrzać na łaźni wodnej. Do wystudzonej probówki nalać kilka kropli 2- molowego roztworu kwasu azotowego(v). Zapisać zaobserwowane zmiany i odpowiednie równania reakcji. Do probówki wlać 1cm 3 2-molowego roztworu chlorku wapnia(ii), a następnie kilka kropli 0,5- molowego roztworu szczawianu amonu do momentu wytrącenia się osadu. Osad podzielić na dwie części. Do jednej dodawać kroplami 2-molowy roztwór kwasu azotowego, a do drugiej 2-molowy roztwór kwasu octowego. Zapisać zaobserwowane zmiany i odpowiednie równania reakcji. Do probówki wlać 1cm 3 2-molowego roztworu chlorku wapnia(ii), 1cm 3 0,5-molowego roztworu heksacyjanożelazianu(ii) potasu i 0,5cm 3 0,5-molowego roztworu chlorku amonu. Probówkę ogrzać na łaźni wodnej. Zapisać zaobserwowane zmiany i odpowiednie równania reakcji. Do probówki wlać 1cm 3 2-molowego roztworu chlorku wapnia(ii) i 1cm 3 0,5-molowego roztworu wodorofosforanu(v) disodu. Osad podzielić na dwie części. Do jednej dodawać kroplami 2-molowy roztwór kwasu azotowego, a do drugiej 2-molowy roztwór kwasu octowego. Zapisać zaobserwowane zmiany i odpowiednie równania reakcji. Do probówki wlać 1cm 3 2-molowego roztworu chlorku wapnia(ii), 1cm 3 0,5-molowego roztworu wodorofosforanu(v) disodu i 0,5cm 3 0,5-molowego roztworu amoniaku. Osad podzielić na dwie części. Do jednej dodawać kroplami 2-molowy roztwór kwasu azotowego, a do drugiej 2-molowy roztwór kwasu octowego. Zapisać zaobserwowane zmiany i odpowiednie równania reakcji. Ćwiczenie 6 Reakcje charakterystyczne magnezu 2 mol/dm 3 MgCl 2 Probówki 4

0,5 mol/dm 3 (NH 4 ) 2 CO 3 0,5 mol/dm 3 magnezon (pnitrobenzenoazorezorcyna) 2 mol/dm 3 NaOH Pipeta Łapa do probówek Do trzech probówek wlać po 1cm 3 2-molowego roztworu chlorku magnezu. Do pierwszej probówki dodawać kroplami 0,5-molowy roztwór wodorotlenku sodu, do drugiej 0,5-molowy roztwór węglanu amonu - aż do otrzymania osadu, a później do rozpuszczenia osadu w nadmiarze odczynnika. Do trzeciej probówki dodawać kroplami 0,5-molowy roztwór magnezonu aż do otrzymania niebieskiego osadu, a następnie zalkalizuj roztwór dodając 2-molowy roztwór wodorotlenku sodu. Zapisać zaobserwowane zmiany i odpowiednie równania reakcji. Ćwiczenie 7 Reakcje charakterystyczne dla wybranych kationów i anionów roztwory zawierające jony: Cu 2+, Ni 2+, Co 2+, Fe 3+, Al 3+, NH + 4,CrO 2-2- 4, Cr 2 O 7 2-molowego roztworu NH 3(aq) alkoholowy roztwór dimetyloglioksymu alkohol amylowy (pentan-1-ol) NH 4 SCN krystaliczny 10% K 4 [Fe(CN) 6 ]. 0,1% roztworu aluminonu 0,5 mol/dm 3 H 2 SO4 odczynnik NESSLERA papierki uniwersalne Probówki Statyw 5

Nr Kation Warunki przeprowadzania reakcji: 1. Cu 2+ dodawać kroplami 2-molowego roztworu NH 3(aq) w nadmiarze aż do rozpuszczenia W probówce umieścić 2-3 krople roztworu zawierającego jony Cu. Do roztworu wytrącającego się jasnoniebieskiego osadu. 2. Ni 2+ alkoholowego roztworu dimetyloglioksymu (Odczynnik Czugajewa). W probówce umieścić 2-3 krople roztworu zawierającego jony Ni 2+ oraz 1-2 krople 3. Co 2+ alkoholu amylowego (pentan-1-ol) oraz 2 kryształki stałego NH 4 SCN. W probówce umieścić 2-3 krople roztworu zawierającego jony Co 2+. Dodać 1-2 krople 4. Fe 3+ W probówce umieścić 2-3 krople roztworu zawierającego jony Fe 3+. Do roztworu dodać 2 kryształki stałego NH 4 SCN. W probówce umieścić 2-3 krople roztworu zawierającego jony Fe 3+ oraz kroplę roztworu 10% K 4 [Fe(CN) 6 ]. 5. Al 3+ reakcję przeprowadzić w probówce. Do 3 kropel 0,1% roztworu aluminonu dodać 2 krople roztworu zawierającego jony Al 3+ ; 6. CrO 4 2-7. Cr 2 O 7 2-8. NH 4 + W probówce umieścić 2-3 krople roztworu zawierającego jony CrO 4 2-. Do roztworu dodawać kroplami roztworu H 2 SO4 do zmiany zabarwienia roztworu. W probówce umieścić 2-3 krople roztworu zawierającego jony Cr 2 O 7 2-. Do roztworu dodawać kroplami roztworu NaOH do zmiany zabarwienia roztworu. W probówce umieścić 2-3 krople roztworu zawierającego jony NH 4 +. Do roztworu dodać 2 krople odczynnika NESSLERA. W probówce umieścić 2-3 krople roztworu zawierającego jony NH 4 +. Do roztworu dodać 4-5 kropel roztworu NaOH, następnie ogrzewać. Zwilżony papierek uniwersalny zbliżyć do wylotu probówki. LITERATURA 1. M. J. Sienko, R. A. Plane, Chemia. Podstawy i zastosowanie. WNT Warszawa 1993 2. Z. Szmal, T. Lipiec, Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej, PZWL Warszawa 1996 3. L. Pajdowski, Chemia ogólna, PWN, Warszawa 1999. 4. A Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa 2006. 6